Chapter
int64 1
61
| Part
int64 1
76
| Bait
int64 1
890
| Mesra
int64 1
2
| Text
stringlengths 18
34
|
---|---|---|---|---|
7 | 10 | 29 | 1 | بسنده کنم زین جهان گوشهای |
7 | 10 | 29 | 2 | به کوشش فراز آورم توشهای |
7 | 10 | 30 | 1 | به خون برادر چه بندی کمر؟ |
7 | 10 | 30 | 2 | چه سوزی دل پیر گشته پدر؟ |
7 | 10 | 31 | 1 | جهان خواستی یافتی خون مریز |
7 | 10 | 31 | 2 | مکن با جهاندار یزدان ستیز |
7 | 10 | 32 | 1 | سخن را چو بشنید پاسخ نداد |
7 | 10 | 32 | 2 | همان گفتن آمد همان سرد باد |
7 | 10 | 33 | 1 | یکی خنجر آبگون برکشید |
7 | 10 | 33 | 2 | سراپای او چادر خون کشید |
7 | 10 | 34 | 1 | بدان تیز زهرآبگون خنجرش |
7 | 10 | 34 | 2 | همیکرد چاک آن کیانی برش |
7 | 10 | 35 | 1 | فرود آمد از پای سرو سهی |
7 | 10 | 35 | 2 | گسست آن کمرگاه شاهنشهی |
7 | 10 | 36 | 1 | روان خون از آن چهرهٔ ارغوان |
7 | 10 | 36 | 2 | شد آن نامور شهریار جوان |
7 | 10 | 37 | 1 | جهانا بپروردیش در کنار |
7 | 10 | 37 | 2 | وز آن پس ندادی به جان زینهار |
7 | 10 | 38 | 1 | نهانی ندانم ترا دوست کیست |
7 | 10 | 38 | 2 | بدین آشکارت بباید گریست |
7 | 10 | 39 | 1 | سر تاجور ز آن تن پیلوار |
7 | 10 | 39 | 2 | به خنجر جدا کرد و برگشت کار |
7 | 10 | 40 | 1 | بیاگند مغزش به مشک و عبیر |
7 | 10 | 40 | 2 | فرستاد نزد جهانبخش پیر |
7 | 10 | 41 | 1 | چنین گفت کاینت سر آن نیاز |
7 | 10 | 41 | 2 | که تاج نیاگان بدو گشت باز |
7 | 10 | 42 | 1 | کنون خواه تاجش ده و خواه تخت |
7 | 10 | 42 | 2 | شد آن سایهگستر نیازی درخت |
7 | 10 | 43 | 1 | برفتند باز آن دو بیداد شوم |
7 | 10 | 43 | 2 | یکی سوی ترک و یکی سوی روم |
7 | 11 | 1 | 1 | فریدون نهاده دو دیده به راه |
7 | 11 | 1 | 2 | سپاه و کلاه آرزومند شاه |
7 | 11 | 2 | 1 | چو هنگام برگشتن شاه بود |
7 | 11 | 2 | 2 | پدر زان سخن خود کی آگاه بود |
7 | 11 | 3 | 1 | همی شاه را تخت پیروزه ساخت |
7 | 11 | 3 | 2 | همی تاج را گوهر اندر نشاخت |
7 | 11 | 4 | 1 | پذیره شدن را بیاراستند |
7 | 11 | 4 | 2 | می و رود و رامشگران خواستند |
7 | 11 | 5 | 1 | تبیره ببردند و پیل از درش |
7 | 11 | 5 | 2 | ببستند آذین به هر کشورش |
7 | 11 | 6 | 1 | به زین اندرون بود شاه و سپاه |
7 | 11 | 6 | 2 | یکی گرد تیره برآمد ز راه |
7 | 11 | 7 | 1 | هیونی برون آمد از تیره گرد |
7 | 11 | 7 | 2 | نشسته برو سوگواری به درد |
7 | 11 | 8 | 1 | خروشی برآورد دل سوگوار |
7 | 11 | 8 | 2 | یکی زر تابوتش اندر کنار |
7 | 11 | 9 | 1 | به تابوت زر اندرون پرنیان |
7 | 11 | 9 | 2 | نهاده سر ایرج اندر میان |
7 | 11 | 10 | 1 | ابا ناله و آه و با روی زرد |
7 | 11 | 10 | 2 | به پیش فریدون شد آن شوخ مرد |
7 | 11 | 11 | 1 | ز تابوت زر تخته برداشتند |
7 | 11 | 11 | 2 | که گفتار او خوار پنداشتند |
7 | 11 | 12 | 1 | ز تابوت چون پرنیان برکشید |
7 | 11 | 12 | 2 | سر ایرج آمد بریده پدید |
7 | 11 | 13 | 1 | بیافتاد ز اسپ آفریدون به خاک |
7 | 11 | 13 | 2 | سپه سر به سر جامه کردند چاک |
7 | 11 | 14 | 1 | سیه شد رخ و دیدگان شد سپید |
7 | 11 | 14 | 2 | که دیدن دگرگونه بودش امید |
7 | 11 | 15 | 1 | چو خسرو برانگونه آمد ز راه |
7 | 11 | 15 | 2 | چنین بازگشت از پذیره سپاه |
7 | 11 | 16 | 1 | دریده درفش و نگونسار کوس |
7 | 11 | 16 | 2 | رخ نامداران به رنگ آبنوس |
7 | 11 | 17 | 1 | تبیره سیه کرده و روی پیل |
7 | 11 | 17 | 2 | پراکنده بر تازی اسپانش نیل |
7 | 11 | 18 | 1 | پیاده سپهبد پیاده سپاه |
7 | 11 | 18 | 2 | پر از خاک سر برگرفتند راه |
7 | 11 | 19 | 1 | خروشیدن پهلوانان به درد |
7 | 11 | 19 | 2 | کنان گوشت تن را بران رادمرد |
7 | 11 | 20 | 1 | برین گونه گردد به ما بر سپهر |
7 | 11 | 20 | 2 | بخواهد ربودن چو بنمود چهر |
7 | 11 | 21 | 1 | مبر خود به مهر زمانه گمان |
7 | 11 | 21 | 2 | نه نیکو بود راستی در کمان |
7 | 11 | 22 | 1 | چو دشمنش گیری نمایدت مهر |
7 | 11 | 22 | 2 | و گر دوست خوانی نبینیش چهر |
7 | 11 | 23 | 1 | یکی پند گویم ترا من درست |
7 | 11 | 23 | 2 | دل از مهر گیتی ببایدت شست |
7 | 11 | 24 | 1 | سپه داغ دل شاه با های و هوی |
7 | 11 | 24 | 2 | سوی باغ ایرج نهادند روی |
7 | 11 | 25 | 1 | به روزی کجا جشن شاهان بدی |
7 | 11 | 25 | 2 | وزان پیشتر بزمگاهان بدی |
7 | 11 | 26 | 1 | فریدون سر شاه پور جوان |
7 | 11 | 26 | 2 | بیامد ببر برگرفته نوان |
7 | 11 | 27 | 1 | بر آن تخت شاهنشهی بنگرید |
7 | 11 | 27 | 2 | سر شاه را نزدر تاج دید |
7 | 11 | 28 | 1 | همان حوض شاهان و سرو سهی |
7 | 11 | 28 | 2 | درخت گلفشان و بید و بهی |
7 | 11 | 29 | 1 | تهی دید از آزادگان جشنگاه |
7 | 11 | 29 | 2 | به کیوان برآورده گرد سیاه |
7 | 11 | 30 | 1 | همی سوخت باغ و همی خست روی |
7 | 11 | 30 | 2 | همی ریخت اشک و همی کند موی |
7 | 11 | 31 | 1 | میان را به زناز خونین ببست |
7 | 11 | 31 | 2 | فکند آتش اندر سرای نشست |
7 | 11 | 32 | 1 | گلستانش برکند و سروان بسوخت |
7 | 11 | 32 | 2 | به یکبارگی چشم شادی بدوخت |
7 | 11 | 33 | 1 | نهاده سر ایرج اندر کنار |
7 | 11 | 33 | 2 | سر خویشتن کرد زی کردگار |
7 | 11 | 34 | 1 | همی گفت کای داور دادگر |
7 | 11 | 34 | 2 | بدین بیگنه کشته اندر نگر |
7 | 11 | 35 | 1 | به خنجر سرش کنده در پیش من |
7 | 11 | 35 | 2 | تنش خورده شیران آن انجمن |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.