Datasets:

pythainlp
/

thailaw-v1.0

Dataset card Data Studio Files Files and versions Community

Split (1)

train · 52.6k rows

Subsets and Splits

No saved queries yet

Save your SQL queries to embed, download, and access them later. Queries will appear here once saved.

title stringlengths 8 870	text stringlengths 0 298k	__index_level_0__ int64 0 54.3k
ประกาศสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์ วิธีการขอรับและการจ่ายเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัยสำหรับกรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินคุ้มครองภัยก่อการร้าย พ.ศ. 2556	ประกาศสํานักงานคณะกรรมการกํากับและ ส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์ วิธีการขอรับและการจ่ายเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัย สําหรับกรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินคุ้มครองภัยก่อการร้าย พ.ศ. 2556 ----------------------------------------------- เพื่อให้การสนับสนุนการจ่ายเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัยให้แก่ผู้ประกอบการในเขตพัฒนาพิเศษเฉพาะกิจดําเนินการต่อไป ประกอบกับมีมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2555 เห็นชอบให้ขยายระยะเวลาการดําเนินการมาตรการชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัยทรัพย์สินคุ้มครองภัยก่อการร้าย และมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 2556 เห็นชอบการขอทบทวนมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2555 ให้ศูนย์อํานวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้เป็นหน่วยงานเสนอตั้งงบประมาณรายจ่ายประจําปีตามค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจริง สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์ วิธีการขอรับและการจ่ายเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัยสําหรับกรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินคุ้มครองภัยก่อการร้าย พ.ศ. 2556” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันประกาศเป็นต้นไป ข้อ ๓ ในประกาศนี้ “สํานักงาน” หมายความว่า สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “คณะกรรมการ” หมายความว่า คณะกรรมการพิจารณาช่วยเหลือผู้ประกอบการจากภัยก่อการร้ายในเขตพัฒนาพิเศษเฉพาะกิจ ข้อ ๔ ผู้ประกอบการที่เอาประกันภัยทรัพย์สินที่มีสิทธิขอรับเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัยในอัตราร้อยละ 0.3 ถึงร้อยละ 2 สําหรับกรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินที่มีความคุ้มครองภัยก่อการร้ายต้องมีลักษณะดังนี้ (1) เป็นผู้ประกอบการที่เอาประกันภัยทรัพย์สินที่ตั้งอยู่ในเขตพัฒนาพิเศษเฉพาะกิจ ประกอบด้วย จังหวัดยะลา ปัตตานี นราธิวาส สตูล และ 4 อําเภอ ของจังหวัดสงขลา (อําเภอจะนะ อําเภอนาทวี อําเภอสะบ้าย้อย และอําเภอเทพา) ตามกรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินคุ้มครองภัยก่อการร้ายหรือกรมธรรม์ประกันภัยที่มีความคุ้มครองภัยก่อการร้าย (2) กรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินคุ้มครองภัยก่อการร้าย หรือกรมธรรม์ประกันภัยที่มีความคุ้มครองภัยก่อการร้าย มีระยะเวลาประกันภัยเริ่มต้น ระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2556 ไปจนถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2557 (3) จ่ายเบี้ยประกันภัยสําหรับกรมธรรม์ประกันภัยดังกล่าวครบถ้วนแล้ว ข้อ ๕ การชดเชยเงินส่วนต่างเบี้ยประกันภัย มีระยะเวลาไม่เกิน 2 ปี ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 2556 ถึงวันที่ 31 ธันวาคม 2557 ข้อ ๖ ส่วนต่างเบี้ยประกันภัยที่ได้รับการชดเชยไม่รวมอากรแสตมป์และภาษีมูลค่าเพิ่ม ข้อ ๗ การขอรับเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัย ให้ทําตามแบบ กร.1 ท้ายประกาศนี้ และให้ยื่นคําขอพร้อมเอกสารหลักฐานตามที่ระบุไว้ในคําขอต่อสํานักงาน หรือสํานักงานจังหวัด ให้สํานักงานหรือสํานักงานจังหวัดตรวจสอบเอกสารหลักฐานประกอบคําขอตามวรรคหนึ่ง ถ้าเห็นว่าครบถ้วนถูกต้อง ให้ส่งคําขอและเอกสารดังกล่าวต่อคณะกรรมการพิจารณาตามหลักเกณฑ์ในประกาศนี้ ข้อ ๘ ในการพิจารณา เมื่อคณะกรรมการเห็นชอบให้จ่ายเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัย ให้ส่งเรื่องต่อศูนย์อํานวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ หรือหน่วยราชการที่เกี่ยวข้องกับการเบิกจ่ายเงินดังกล่าว ดําเนินการเบิกจ่ายเงินให้ผู้ประกอบการที่เอาประกันภัยทรัพย์สินดังกล่าวต่อไป ข้อ ๙ กรณีมีการบอกเลิกกรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินคุ้มครองภัยก่อการร้ายหรือกรมธรรม์ประกันภัยที่มีความคุ้มครองภัยก่อการร้าย ไม่ว่าผู้เอาประกันภัยหรือบริษัทประกันภัยเป็นผู้บอกเลิก ให้บริษัทคืนเบี้ยประกันภัยตามเงื่อนไขการบอกเลิกกรมธรรม์ประกันภัยดังกล่าวให้แก่ผู้เอาประกันภัยโดยจ่ายคืนเบี้ยประกันภัยผ่านสํานักงานและให้สํานักงานมีสิทธิหักเงินชดเชยส่วนต่างเบี้ยประกันภัยโดยจ่ายคืนให้กับทางราชการตามอัตราส่วนสําหรับระยะเวลาที่เหลืออยู่ ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2556 ประเวช องอาจสิทธิกุล เลขาธิการ	5,146
ประกาศสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขการขอรับใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติ (E - Claim) พ.ศ. 2556	ประกาศสํานักงานคณะกรรมการกํากับ และส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขการขอรับใบรับรองมาตรฐาน การให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติ (E - Claim) พ.ศ. 2556 ------------------------------------- เพื่อเป็นการคุ้มครองสิทธิประโยชน์ของประชาชนผู้ประสบภัยจากรถตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 และส่งเสริมการพัฒนาคุณภาพและควบคุมมาตรฐานการจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้เป็นไปอย่างถูกต้องสะดวกและรวดเร็ว สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขการขอรับใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติ (E - Claim) พ.ศ. 2556” ข้อ ๒ ในประกาศนี้ “เลขาธิการ” หมายความว่า เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “สํานักงาน” หมายความว่า สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “บริษัท” หมายความว่า บริษัทประกันวินาศภัยตามกฎหมายว่าด้วยการประกันวินาศภัย และให้หมายความรวมถึงสาขาของบริษัทประกันวินาศภัยต่างประเทศที่ได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันวินาศภัยในราชอาณาจักรตามกฎหมายว่าด้วยการประกันวินาศภัย “คณะกรรมการ” หมายความว่า คณะกรรมการพัฒนาและส่งเสริมระบบสินไหมอัตโนมัติ (E - Claim) หมวด ๑ คุณสมบัติของบริษัทที่จะขอรับใบรับรองมาตรฐานการให้บริการ ผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติ (E - Claim) ------------------------------------- ข้อ ๓ บริษัทที่จะขอรับใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติจากสํานักงานต้องมีคุณสมบัติ ดังต่อไปนี้ (1) มีข้อมูลการรับประกันภัยในระบบฐานข้อมูลการประกันภัยตามที่สํานักงานกําหนด (2) มีการลงทะเบียนกับสํานักงานเพื่อเข้าใช้งานระบบสินไหมอัตโนมัติ (3) มีการเข้าใช้ระบบสินไหมอัตโนมัติเป็นประจําทุกวันทําการและทุกครั้งที่มีการแจ้งเตือน (Mail Alert) (4) มีระบบการตรวจสอบและยืนยันความคุ้มครองตามกรมธรรม์ประกันภัยคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถและกรมธรรม์ประกันภัยรถยนต์รวมการคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถกับสถานพยาบาล ดังนี้ 1) กรณีที่มีข้อมูลการเอาประกันภัยในระบบฐานข้อมูลการประกันภัย ระบบต้องตรวจสอบและยืนยันได้โดยอัตโนมัติ 2) กรณีไม่มีข้อมูลการเอาประกันภัยในระบบฐานข้อมูลการประกันภัย ระบบต้องตรวจสอบและยืนยันได้ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงนับจากเวลาที่มีการแจ้งเหตุในระบบ (5) พนักงานหรือเจ้าหน้าที่ของบริษัทมีความรู้ความเข้าใจในระบบสินไหมอัตโนมัติ ตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่คณะกรรมการกําหนด (6) ผ่านการประเมินผลการตรวจสอบมาตรฐานตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่คณะกรรมการกําหนด หมวด ๒ การขออนุญาต เงื่อนไขการอนุญาตและการอนุญาตให้ได้รับ การรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติ (E - Claim) ------------------------------- ข้อ ๔ บริษัทที่มีคุณสมบัติตามข้อ 3 ประสงค์จะขอรับใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติ ให้ยื่นคําขอรับใบรับรองต่อสํานักงานตามแบบที่คณะกรรมการกําหนด ข้อ ๕ คณะกรรมการจะพิจารณาคุณสมบัติของบริษัทที่ยื่นคําขอก่อนเสนอสํานักงานพิจารณาอนุญาตและออกใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติให้กับบริษัทภายในหกสิบวันนับแต่วันที่บริษัทยื่นคําขอ เว้นแต่คณะกรรมการหรือสํานักงานขอให้บริษัทจัดส่งเอกสารหรือชี้แจงรายละเอียดเพิ่มเติม ใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติให้เป็นไปตามแบบแนบท้ายประกาศฉบับนี้ ข้อ ๖ บริษัทที่ได้รับใบรับรองต้องปฏิบัติตามเงื่อนไข ดังต่อไปนี้ (1) จ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นหรือค่าสินไหมทดแทนส่วนเกินค่าเสียหายเบื้องต้นให้กับสถานพยาบาลภายในเจ็ดวันนับจากวันที่ได้รับการแจ้งหนี้จากสถานพยาบาล หรือภายในระยะเวลาที่มีการตกลงกับสถานพยาบาลแต่ละแห่ง (2) บันทึกและส่งข้อมูลรายละเอียด การจ่ายค่าเสียหายเบื้องต้นหรือค่าสินไหมส่วนเกิน ค่าเสียหายเบื้องต้นในระบบสินไหมอัตโนมัติภายในสี่สิบแปดชั่วโมงหลังจากที่มีการจ่ายให้กับสถานพยาบาลแล้ว (3) ให้ความร่วมมือในการประเมินมาตรฐานเมื่อได้รับการร้องขอจากสํานักงานและรักษามาตรฐานการให้บริการตามหลักเกณฑ์ตลอดระยะเวลาที่ได้รับใบรับรอง ข้อ ๗ ให้คณะกรรมการจัดให้มีการตรวจสอบรับรองมาตรฐานตามหลักเกณฑ์ที่คณะกรรมการกําหนด อย่างน้อยปีละหนึ่งครั้ง หมวด ๓ การเพิกถอนใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติ (E - Claim) ------------------------------------- ข้อ ๘ สํานักงานมีอํานาจสั่งเพิกถอนใบรับรองมาตรฐานการให้บริการผ่านระบบสินไหมอัตโนมัติของบริษัท เมื่อปรากฏแก่สํานักงานว่าบริษัท (1) ขาดคุณสมบัติตามข้อ 3 (2) ไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขการอนุญาตตามข้อ 6 (3) ไม่ผ่านการตรวจสอบรับรองมาตรฐานตามข้อ 7 (4) สํานักงานโดยคําแนะนําของคณะกรรมการเห็นควรเพิกถอนใบรับรองมาตรฐาน ทั้งนี้ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 ประเวช องอาจสิทธิกุล เลขาธิการ คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,147
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาต และการต่ออายุใบอนุญาตให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2554	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาต และการต่ออายุใบอนุญาต ให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2554 -------------------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 73 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 มาตรา 3 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 และมาตรา 77 วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติประกันชีวิต (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2551 ประกอบกับมติที่ประชุมคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ครั้งที่ 8/2554 เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2554 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้ เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาต และการต่ออายุใบอนุญาตให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2554” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2555 เป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิก (1) ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาตให้นิติบุคคลประเภทสถาบันการเงินเป็นนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2551 ลงวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2551 (2) ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาตให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2552 ลงวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2552 (3) ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาตให้นิติบุคคลประเภทสถาบันการเงินเป็นนายหน้าประกันชีวิต (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2554 ลงวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 ข้อ ๔ ในประกาศนี้ “คณะกรรมการ” หมายความว่า คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “เงินกองทุน” หมายความว่า สินทรัพย์ส่วนที่เกินกว่าหนี้สินของนิติบุคคลที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตตามกฎหมายว่าด้วยการประกันชีวิต “บริษัท” หมายความว่า บริษัทที่ได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันชีวิตตามกฎหมายว่าด้วยการประกันชีวิตและหมายความรวมถึงสาขาของบริษัทประกันชีวิตต่างประเทศที่ได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันชีวิตในราชอาณาจักรตามกฎหมายว่าด้วยการประกันชีวิต “นายทะเบียน” หมายความว่า เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย หรือผู้ซึ่งเลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยมอบหมาย “สถาบันการเงิน” หมายความว่า สถาบันการเงินตามกฎหมายว่าด้วยธุรกิจสถาบันการเงิน และให้หมายความรวมถึงสถาบันการเงินที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น หมวด ๑ หลักเกณฑ์และเงื่อนไขของนิติบุคคลที่จะขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต -------------------------------------------- ข้อ ๕ นิติบุคคลที่จะขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตตามประกาศฉบับนี้ได้จะต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์และเงื่อนไข ดังต่อไปนี้ (1) เป็นบริษัทจํากัดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บริษัทมหาชนจํากัดตามกฎหมายว่าด้วยบริษัทมหาชนจํากัด หรือสถาบันการเงิน (2) มีสํานักงานใหญ่ในประเทศไทย (3) มีวัตถุประสงค์ประกอบกิจการเป็นนายหน้าประกันชีวิต (4) มีผู้ถือหุ้นได้ใช้เงินในหุ้นแล้ว หรือมีทุนชําระแล้ว ไม่ต่ํากว่าสองล้านบาท แล้วแต่กรณี (5) ผู้มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันชีวิตต้องสอบความรู้ตามข้อ 7 (6) มีพนักงานหรือลูกจ้างที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตตามกฎหมายว่าด้วยการประกันชีวิตเป็นผู้ทําการแทนนิติบุคคลดังกล่าว (7) ไม่เคยถูกเพิกถอนใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตในระยะเวลาห้าปีก่อนวันขอรับใบอนุญาต หมวด ๒ การขอรับใบอนุญาต ----------------------------------- ข้อ ๖ นิติบุคคลที่ประสงค์จะขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต ให้ยื่นคําขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตตามแบบที่นายทะเบียนกําหนด พร้อมเอกสารหลักฐาน ดังต่อไปนี้ (1) รายละเอียด หลักฐาน และข้อมูลของนิติบุคคล (2) รายละเอียดเกี่ยวกับการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิต (ก) แนวนโยบายและแผนการประกอบธุรกิจ นายหน้าประกันชีวิต ในระยะเวลาไม่น้อยกว่าสองปีข้างหน้า เช่น เงินลงทุน รายได้ ค่าใช้จ่าย ปริมาณธุรกรรมแผนการจัดการทรัพยากรบุคคลในการเสนอขายผลิตภัณฑ์ประกันภัยของนิติบุคคล และบริการที่เกี่ยวเนื่องกับการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิต เป็นต้น (ข) แผนภาพแสดงขั้นตอนการปฏิบัติงาน ระบบงาน บุคลากร และเทคโนโลยีที่ใช้ในการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิต ซึ่งต้องมีรายละเอียด ขั้นตอนเกี่ยวกับระบบงานอย่างน้อย ดังต่อไปนี้ 1) การรับเบี้ยประกันภัยและการออกเอกสารแสดงการรับเงินของบริษัทให้แก่ผู้เอาประกันภัยทุกครั้งที่มีการรับเบี้ยประกันภัยในนามบริษัท 2) การนําส่งเบี้ยประกันภัยให้แก่บริษัท 3) การส่งรายงานตามแบบและรายการที่คณะกรรมการหรือนายทะเบียนกําหนด (ค) รายละเอียดเกี่ยวกับสํานักงานและสาขาที่จะประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิตอย่างน้อย ดังต่อไปนี้ 1) สถานที่ตั้ง 2) พื้นที่ใช้สอย และอุปกรณ์สํานักงานที่เหมาะสมพร้อมดําเนินกิจการนายหน้าประกันชีวิต และมีสัดส่วนที่ชัดเจน 3) ผู้ที่จะเป็นผู้จัดการสาขาหรือผู้บริหารสาขา ต้องได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต และไม่มีลักษณะต้องห้ามตามข้อ 13 4) รายชื่อนายหน้าประกันชีวิตที่จะปฏิบัติงานในสํานักงาน อย่างน้อยห้าคน และในแต่ละสาขาอย่างน้อยสามคน ทั้งนี้ นิติบุคคลไม่ต้องแสดงรายละเอียดตาม (ค) 2) (ค) 3) และ (ค) 4) หากสํานักงานหรือสาขานั้นจํากัดการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิตเฉพาะกรมธรรม์ประกันภัยรายย่อย (ไมโครอินชัวรันส์) โดยผู้ที่ประสงค์จะเอาประกันภัยต้องติดต่อทําประกันภัยกับบริษัทโดยตรง ข้อ ๗ เมื่อได้ยื่นคําขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตแล้ว นิติบุคคลต้องส่งผู้แทนนิติบุคคลที่มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันชีวิตอย่างน้อยสองคน เข้ารับการทดสอบความรู้เกี่ยวกับการประกันชีวิตตามที่นายทะเบียนกําหนด ผู้แทนนิติบุคคลที่เข้ารับการทดสอบความรู้ตามวรรคหนึ่ง ต้องเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตมาแล้วไม่น้อยกว่าหนึ่งปีก่อนวันยื่นคําขอรับใบอนุญาต มีความเข้าใจในการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิต ไม่เคยเป็นผู้มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันชีวิตของนิติบุคคล ที่เคยฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่นายทะเบียนหรือคณะกรรมการประกาศกําหนดในระยะเวลาหนึ่งปีก่อนวันสอบ และไม่เคยเป็นกรรมการ ผู้จัดการ หรือบุคคลซึ่งมีอํานาจกระทําการแทนบริษัทประกันชีวิตหรือบริษัทประกันวินาศภัยในช่วงเวลาที่บริษัทนั้นถูกเพิกถอนใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันชีวิตหรือใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันวินาศภัย เว้นแต่ เป็นผู้ซึ่งนายทะเบียนด้วยความเห็นชอบของคณะกรรมการแต่งตั้งให้ดํารงตําแหน่งเช่นว่านั้นในช่วงเวลาดังกล่าว ข้อ ๘ นายทะเบียนจะออกใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตให้แก่นิติบุคคลเมื่อมีคุณสมบัติครบถ้วนตามประกาศนี้ และผู้แทนนิติบุคคลที่มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันชีวิตได้ผ่านการทดสอบความรู้ตามข้อ 7 และชําระค่าธรรมเนียมการออกใบอนุญาตเรียบร้อยแล้ว หมวด ๓ หลักเกณฑ์และเงื่อนไขทั่วไปในการประกอบธุรกิจของนิติบุคคล ที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต ----------------------------------------- ข้อ ๙ นิติบุคคลผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตต้องปฏิบัติตามแนวนโยบาย แผนงาน ระบบงาน และเงื่อนไขต่าง ๆ ที่ได้รับอนุญาต รวมทั้งหลักเกณฑ์และเงื่อนไขที่กําหนดไว้ในประกาศนี้ ข้อ ๑๐ นิติบุคคลผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตต้องมีผู้แทนนิติบุคคลที่มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันชีวิตอย่างน้อยสองคนที่ผ่านการทดสอบความรู้ตามข้อ 7 ปฏิบัติงานตลอดเวลาที่ประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิต ข้อ ๑๑ การประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิตโดยตรง ต้องมีผู้ปฏิบัติงานที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต และการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิตต่อ ต้องมีผู้ปฏิบัติงานที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตและผ่านการสอบความรู้เกี่ยวกับการประกันภัยต่อด้วย ไม่น้อยกว่าสามคน ข้อ ๑๒ สํานักงานและสาขาของนิติบุคคลต้องมีลักษณะสําคัญ ดังต่อไปนี้ (1) มีพื้นที่ใช้สอย และอุปกรณ์สํานักงานที่เหมาะสมพร้อมดําเนินกิจการนายหน้าประกันชีวิตและมีสัดส่วนที่ชัดเจน (2) แสดงใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต มีป้ายชื่อและข้อความให้เห็นโดยชัดเจนว่าเป็นการดําเนินการในฐานะนายหน้าประกันชีวิต (3) มีนายหน้าประกันชีวิตปฏิบัติงานประจํา ณ สํานักงานและแต่ละสาขา ไม่น้อยกว่าหนึ่งคน เพื่อบริการประชาชนและให้คําชี้แจงต่อนายทะเบียนหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ความใน (1) และ (3) มิให้ใช้บังคับ หากสํานักงานหรือสาขานั้นจํากัดการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิตเฉพาะกรมธรรม์ประกันภัยรายย่อย (ไมโครอินชัวรันส์) โดยผู้ที่ประสงค์จะเอาประกันภัยต้องติดต่อทําประกันภัยกับบริษัทโดยตรง ข้อ ๑๓ ห้ามนิติบุคคลตั้งหรือยอมให้บุคคลซึ่งมีลักษณะต่อไปนี้เป็นหรือทําหน้าที่นายหน้าประกันชีวิต หรือบุคคลผู้ที่มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันชีวิต (1) บุคคลที่ไม่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต (2) บุคคลที่เคยถูกเพิกถอนใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตหรือใบอนุญาตเป็นตัวแทนประกันชีวิต ในระยะเวลาห้าปีก่อนวันขอรับใบอนุญาต (3) บุคคลที่เป็นนายหน้าประกันชีวิตผู้ทําการแทนนิติบุคคลอื่นที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตในเวลาเดียวกัน (4) บุคคลที่เป็นกรรมการ ผู้จัดการ สมุห์บัญชี หรือพนักงานผู้ที่มีอํานาจในการจัดการกิจการของบริษัทในเวลาเดียวกัน (5) บุคคลที่เป็นกรรมการ หุ้นส่วนผู้จัดการ หรือผู้มีอํานาจกระทําการแทนนิติบุคคลอื่นที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตในเวลาเดียวกัน (6) บุคคลที่เคยต้องคําพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจําคุกในความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ที่กระทําโดยทุจริต (7) บุคคลล้มละลาย (8) บุคคลวิกลจริตหรือจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ (9) บุคคลที่เป็นตัวแทนประกันชีวิต ข้อ ๑๔ นิติบุคคลต้องดํารงไว้ซึ่งเงินกองทุนตลอดเวลาที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตไม่น้อยกว่าร้อยละศูนย์จุดสองห้าของรายได้จากค่าบําเหน็จสุทธิสําหรับรอบปีบัญชีที่ผ่านมา แต่ต้องไม่น้อยกว่าจํานวน ดังต่อไปนี้ (1) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันชีวิตโดยตรง (2) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันชีวิตต่อ (3) หนึ่งล้านห้าแสนบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันชีวิตโดยตรง และนายหน้าประกันชีวิตต่อ ให้ถือว่าการดํารงเงินกองทุนของสถาบันการเงินตามกฎหมายว่าด้วยธุรกิจสถาบันการเงินเป็นการดํารงเงินกองทุนตามวรรคหนึ่งแล้วและมิให้นําความในข้อ 15 มาใช้บังคับกับการดํารงเงินกองทุนของนิติบุคคลที่เป็นสถาบันการเงิน ข้อ ๑๕ ทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้เป็นเงินกองทุนตามข้อ 14 ต้องปราศจากภาระผูกพัน และเป็นทรัพย์สินอย่างหนึ่งอย่างใด ดังต่อไปนี้ (1) พันธบัตรรัฐบาลไทย พันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย พันธบัตรองค์การหรือรัฐวิสาหกิจหรือตั๋วเงินคลัง (2) เงินฝากธนาคาร (3) สลากออมทรัพย์ ที่ออกโดยธนาคารที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น (4) ตั๋วแลกเงิน ตั๋วสัญญาใช้เงิน หรือตราสารหนี้ที่ออกโดยสถาบันการเงิน ซึ่งตราสารหนี้ดังกล่าวได้รับการจัดอันดับความน่าเชื่อถือที่ลงทุนได้ (investment grade) ระดับ BBB ขึ้นไป (5) ทรัพย์สินอื่นที่ได้รับความเห็นชอบจากนายทะเบียน ข้อ ๑๖ นายหน้าประกันชีวิตซึ่งเป็นสถาบันการเงินหรือเป็นผู้ได้รับอนุญาตจากธนาคารแห่งประเทศไทยให้ประกอบธุรกิจบริการรับชําระเงินแทน ต้องรับชําระเบี้ยประกันภัยเข้าบัญชีบริษัทผู้รับประกันภัยเท่านั้น นายหน้าประกันชีวิตซึ่งเป็นนิติบุคคลอื่นนอกจากที่กําหนดไว้ในวรรคหนึ่ง ต้องจัดให้มีบัญชีเงินฝากสถาบันการเงินสําหรับการรับหรือจ่ายเบี้ยประกันภัย แยกจากบัญชีที่ใช้ในการดําเนินการอื่น ๆ โดยบัญชีดังกล่าวต้องปราศจากภาระผูกพัน และให้ดําเนินการ ดังต่อไปนี้ (1) ฝากเบี้ยประกันภัยที่ได้รับไว้ในบัญชีเงินฝากสถาบันการเงินภายในสามวันนับแต่วันที่ได้รับ (2) ทําหนังสือแจ้งต่อสถาบันการเงินแสดงความยินยอมให้นายทะเบียนตรวจสอบข้อมูลบัญชีตามวรรคหนึ่งจากสถาบันการเงินได้โดยตรง พร้อมส่งสําเนาหนังสือแสดงความยินยอมต่อนายทะเบียนภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่เปิดบัญชีตามวรรคหนึ่ง การเปลี่ยนแปลง เพิ่ม หรือลดบัญชีเงินฝากตามวรรคสองจะต้องได้รับความเห็นชอบนายทะเบียน ความในวรรคสองและวรรคสามให้ใช้กับการจัดให้มีบัญชีเงินฝากสถาบันการเงินสําหรับการรับหรือจ่ายเบี้ยประกันภัยต่อด้วยโดยอนุโลม ข้อ ๑๗ นิติบุคคลผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตที่ประสงค์ จะเปลี่ยนแปลงแนวนโยบายและแผนการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิตตามข้อ 6 (2) (ก) หรือแผนภาพแสดงขั้นตอนการปฏิบัติงาน ระบบงาน บุคลากร และเทคโนโลยีที่ใช้ในการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิตตามข้อ 6 (2) (ข) ให้ยื่นหนังสือขอรับความเห็นชอบจากนายทะเบียนพร้อมด้วยเอกสารหลักฐานที่เกี่ยวข้อง และให้นายทะเบียนพิจารณาให้แล้วเสร็จพร้อมทั้งแจ้งผลการพิจารณาให้นิติบุคคลทราบภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับหนังสือขอรับความเห็นชอบ ทั้งนี้ หากนายทะเบียนมิได้แจ้งผลการพิจารณาภายในกําหนดเวลาดังกล่าว ให้ถือว่านายทะเบียนให้ความเห็นชอบการเปลี่ยนแปลงนั้นแล้ว ข้อ ๑๘ ให้นิติบุคคลแจ้งนายทะเบียนเป็นหนังสือภายในห้าวันนับแต่วันที่ย้ายสํานักงานหรือสาขา ข้อ ๑๙ ให้นิติบุคคลแจ้งนายทะเบียนเป็นหนังสือภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่นิติบุคคลเปลี่ยนแปลง (1) ผู้จัดการสาขาหรือผู้บริหารสาขาตามข้อ 6 (2) (ค) 3) หรือนายหน้าประกันชีวิตผู้ปฏิบัติงานในสํานักงานหรือสาขาตามข้อ 6 (2) (ค) 4) (2) รายการทางทะเบียนที่จดทะเบียนไว้ต่อนายทะเบียนหุ้นส่วนบริษัทตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ หรือนายทะเบียนตามกฎหมายว่าด้วยบริษัทมหาชนจํากัด ข้อ ๒๐ นิติบุคคลต้องจัดทําสมุดทะเบียน สมุดบัญชี เอกสารเกี่ยวกับธุรกิจ และยื่นรายงานเกี่ยวกับผลของการประกอบธุรกิจต่อนายทะเบียน หมวด ๔ การต่ออายุใบอนุญาต ------------------------------------ ข้อ ๒๑ นิติบุคคลที่ประสงค์จะขอต่ออายุใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิต ต้องยื่นคําขอตามแบบที่นายทะเบียนกําหนด ข้อ ๒๒ นายทะเบียนจะต่ออายุใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตได้ เมื่อผู้ขอต่ออายุใบอนุญาตปฏิบัติตามประกาศหรือคําสั่งของคณะกรรมการหรือนายทะเบียนครบถ้วน หมวด ๕ การเลิกประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิต ----------------------------------- ข้อ ๒๓ นิติบุคคลที่ประสงค์จะเลิกประกอบธุรกิจนายหน้าประกันชีวิต ให้แจ้งให้นายทะเบียนทราบภายในสิบห้าวันนับแต่วันจดทะเบียนยกเลิกวัตถุประสงค์เป็นนายหน้าประกันชีวิตพร้อมส่งคืนใบอนุญาตต่อนายทะเบียน อื่นๆ - บทเฉพาะกาล ------------------------------------- ข้อ ๒๔ ให้ถือว่าบรรดานิติบุคคล หรือสถาบันการเงินที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตอยู่ก่อนวันที่ประกาศนี้มีผลใช้บังคับเป็นนายหน้าประกันชีวิต ที่ได้รับใบอนุญาตตามประกาศนี้ ข้อ ๒๕ ให้นิติบุคคลตามข้อ 24 ส่งรายละเอียดเกี่ยวกับการประกอบธุรกิจตามข้อ 6 (2) ให้แล้วเสร็จภายในหนึ่งปีนับแต่วันประกาศนี้มีผลใช้บังคับหรือก่อนวันต่ออายุใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันชีวิตครั้งถัดไปแล้วแต่วันใดจะถึงหลัง หากนิติบุคคลดําเนินการไม่แล้วเสร็จภายในกําหนดระยะเวลาตามวรรคหนึ่ง ให้ใบอนุญาตของนิติบุคคลหรือสถาบันการเงินนั้นสิ้นอายุ ข้อ ๒๖ ให้นิติบุคคลตามข้อ 24 ที่มิใช่สถาบันการเงินดํารงเงินกองทุนให้ครบถ้วนตามข้อ 14 ภายในหนึ่งปีนับแต่วันประกาศนี้มีผลใช้บังคับหรือก่อนวันต่ออายุใบอนุญาต เป็นนายหน้าประกันชีวิตครั้งถัดไปแล้วแต่วันใดจะถึงหลัง ในระหว่างการดําเนินการตามวรรคหนึ่ง นิติบุคคลต้องดํารงเงินกองทุนตลอดเวลาไม่น้อยกว่าจํานวน ดังต่อไปนี้ (1) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันชีวิตโดยตรง (2) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันชีวิตต่อ (3) หนึ่งล้านห้าแสนบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันชีวิตโดยตรง และนายหน้าประกันชีวิตต่อ ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2554 อารีพงศ์ ภู่ชอุ่ม ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,148
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาต และการต่ออายุใบอนุญาตให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2554	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาต และการต่ออายุใบอนุญาต ให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2554 ---------------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 68 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 มาตรา 3 (1) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 และมาตรา 72 วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2551 ประกอบกับมติที่ประชุมคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ครั้งที่ 8/2554 เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2554 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้ เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาต และการต่ออายุใบอนุญาตให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2554” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2555 เป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิก (1) ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาตให้นิติบุคคลประเภทสถาบันการเงินเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2551 ลงวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2551 (2) ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาตให้นิติบุคคลเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2552 ลงวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2552 (3) ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขในการออกใบอนุญาตให้นิติบุคคลประเภทสถาบันการเงินเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2554 ลงวันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 ข้อ ๔ ในประกาศนี้ “คณะกรรมการ” หมายความว่า คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “เงินกองทุน” หมายความว่า สินทรัพย์ส่วนที่เกินกว่าหนี้สินของนิติบุคคล ที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยตามกฎหมายว่าด้วยการประกันวินาศภัย “บริษัท” หมายความว่า บริษัทที่ได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันวินาศภัยตามกฎหมายว่าด้วยการประกันวินาศภัยและหมายความรวมถึงสาขาของบริษัทประกันวินาศภัยต่างประเทศที่ได้รับใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันวินาศภัยในราชอาณาจักรตามกฎหมายว่าด้วยการประกันวินาศภัย “นายทะเบียน” หมายความว่า เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย หรือผู้ซึ่งเลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยมอบหมาย “สถาบันการเงิน” หมายความว่า สถาบันการเงินตามกฎหมายว่าด้วยธุรกิจสถาบันการเงิน และให้หมายความรวมถึงสถาบันการเงินที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น หมวด ๑ หลักเกณฑ์และเงื่อนไขของนิติบุคคลที่จะขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย ------------------------------------ ข้อ ๕ นิติบุคคลที่จะขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยตามประกาศฉบับนี้ได้จะต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์และเงื่อนไข ดังต่อไปนี้ (1) เป็นบริษัทจํากัดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บริษัทมหาชนจํากัดตามกฎหมายว่าด้วยบริษัทมหาชนจํากัด หรือสถาบันการเงิน (2) มีสํานักงานใหญ่ในประเทศไทย (3) มีวัตถุประสงค์ประกอบกิจการเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย (4) มีผู้ถือหุ้นได้ใช้เงินในหุ้นแล้ว หรือมีทุนชําระแล้ว ไม่ต่ํากว่าสองล้านบาท แล้วแต่กรณี (5) ผู้มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันวินาศภัยต้องสอบความรู้ตามข้อ 7 (6) มีพนักงานหรือลูกจ้างที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยตามกฎหมายว่าด้วยการประกันวินาศภัยเป็นผู้ทําการแทนนิติบุคคลดังกล่าว (7) ไม่เคยถูกเพิกถอนใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยในระยะเวลาห้าปีก่อนวันขอรับใบอนุญาต หมวด ๒ การขอรับใบอนุญาต ------------------------------ ข้อ ๖ นิติบุคคลที่ประสงค์จะขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย ให้ยื่นคําขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยตามแบบที่นายทะเบียนกําหนด พร้อมเอกสารหลักฐาน ดังต่อไปนี้ (1) รายละเอียด หลักฐาน และข้อมูลของนิติบุคคล (2) รายละเอียดเกี่ยวกับการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัย (ก) แนวนโยบายและแผนการประกอบธุรกิจ นายหน้าประกันวินาศภัยในระยะเวลาไม่น้อยกว่าสองปีข้างหน้า เช่น เงินลงทุน รายได้ ค่าใช้จ่าย ปริมาณธุรกรรมแผนการจัดการทรัพยากรบุคคลในการเสนอขายผลิตภัณฑ์ประกันภัยของนิติบุคคล และบริการที่เกี่ยวเนื่องกับการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัย เป็นต้น (ข) แผนภาพแสดงขั้นตอนการปฏิบัติงาน ระบบงาน บุคลากร และเทคโนโลยีที่ใช้ในการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัย ซึ่งต้องมีรายละเอียด ขั้นตอนเกี่ยวกับระบบงานอย่างน้อย ดังต่อไปนี้ 1) การรับเบี้ยประกันภัยและการออกเอกสารแสดงการรับเงินของบริษัทให้แก่ผู้เอาประกันภัยทุกครั้งที่มีการรับเบี้ยประกันภัยในนามบริษัท 2) การนําส่งเบี้ยประกันภัยให้แก่บริษัท 3) การส่งรายงานตามแบบและรายการที่คณะกรรมการหรือนายทะเบียนกําหนด (ค) รายละเอียดเกี่ยวกับสํานักงานและสาขาที่จะประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัยอย่างน้อย ดังต่อไปนี้ 1) สถานที่ตั้ง 2) พื้นที่ใช้สอย และอุปกรณ์สํานักงานที่เหมาะสมพร้อมดําเนินกิจการนายหน้าประกันวินาศภัยและมีสัดส่วนที่ชัดเจน 3) ผู้ที่จะเป็นผู้จัดการสาขาหรือผู้บริหารสาขา ต้องได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย และไม่มีลักษณะต้องห้ามตามข้อ 13 4) รายชื่อนายหน้าประกันวินาศภัยที่จะปฏิบัติงานในสํานักงานอย่างน้อยห้าคน และในแต่ละสาขาอย่างน้อยสามคน ทั้งนี้ นิติบุคคลไม่ต้องแสดงรายละเอียดตาม (ค) 2) (ค) 3) และ (ค) 4) หากสํานักงานหรือสาขานั้นจํากัดการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัยเฉพาะกรมธรรม์ประกันภัยรายย่อย (ไมโครอินชัวรันส์) โดยผู้ที่ประสงค์จะเอาประกันภัยต้องติดต่อทําประกันภัยกับบริษัทโดยตรง ข้อ ๗ เมื่อได้ยื่นคําขอรับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยแล้ว นิติบุคคลต้องส่งผู้แทนนิติบุคคลที่มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันวินาศภัยอย่างน้อยสองคน เข้ารับการทดสอบความรู้เกี่ยวกับการประกันวินาศภัยตามที่นายทะเบียนกําหนด ผู้แทนนิติบุคคลที่เข้ารับการทดสอบความรู้ตามวรรคหนึ่ง ต้องเป็นผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยมาแล้วไม่น้อยกว่าหนึ่งปีก่อนวันยื่นคําขอรับใบอนุญาต มีความเข้าใจในการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัย ไม่เคยเป็นผู้มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันวินาศภัยของนิติบุคคล ที่เคยฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ วิธีการและเงื่อนไขที่นายทะเบียนหรือคณะกรรมการประกาศกําหนดในระยะเวลาหนึ่งปีก่อนวันสอบ และไม่เคยเป็นกรรมการ ผู้จัดการ หรือบุคคลซึ่งมีอํานาจกระทําการแทนบริษัทประกันวินาศภัยหรือบริษัทประกันชีวิตในช่วงเวลาที่บริษัทนั้นถูกเพิกถอนใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันวินาศภัยหรือใบอนุญาตประกอบธุรกิจประกันชีวิต เว้นแต่ เป็นผู้ซึ่งนายทะเบียนด้วยความเห็นชอบของคณะกรรมการแต่งตั้งให้ดํารงตําแหน่งเช่นว่านั้นในช่วงเวลาดังกล่าว ข้อ ๘ นายทะเบียนจะออกใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยให้แก่นิติบุคคล เมื่อมีคุณสมบัติครบถ้วนตามประกาศนี้ และผู้แทนนิติบุคคลที่มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันวินาศภัยได้ผ่านการทดสอบความรู้ตามข้อ 7 และชําระค่าธรรมเนียมการออกใบอนุญาตเรียบร้อยแล้ว หมวด ๓ หลักเกณฑ์และเงื่อนไขทั่วไปในการประกอบธุรกิจของนิติบุคคลที่ได้รับใบอนุญาต เป็นนายหน้าประกันวินาศภัย --------------------------------------- ข้อ ๙ นิติบุคคลผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยต้องปฏิบัติตามแนวนโยบาย แผนงาน ระบบงาน และเงื่อนไขต่าง ๆ ที่ได้รับอนุญาต รวมทั้งหลักเกณฑ์และเงื่อนไขที่กําหนดไว้ในประกาศนี้ ข้อ ๑๐ นิติบุคคลผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยต้องมีผู้แทนนิติบุคคลที่มีอํานาจลงนามผูกพันนิติบุคคลหรือผู้มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันวินาศภัยอย่างน้อยสองคนที่ผ่านการทดสอบความรู้ตามข้อ 7 ปฏิบัติงานตลอดเวลาที่ประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัย ข้อ ๑๑ การประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัยโดยตรง ต้องมีผู้ปฏิบัติงานที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย และการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัยต่อ ต้องมีผู้ปฏิบัติงานที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยและผ่านการสอบความรู้เกี่ยวกับการประกันภัยต่อด้วย ไม่น้อยกว่าสามคน ข้อ ๑๒ สํานักงานและสาขาของนิติบุคคลต้องมีลักษณะสําคัญ ดังต่อไปนี้ (1) มีพื้นที่ใช้สอย และอุปกรณ์สํานักงานที่เหมาะสมพร้อมดําเนินกิจการนายหน้าประกันวินาศภัยและมีสัดส่วนที่ชัดเจน (2) แสดงใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย มีป้ายชื่อและข้อความให้เห็นโดยชัดเจนว่าเป็นการดําเนินการในฐานะนายหน้าประกันวินาศภัย (3) มีนายหน้าประกันวินาศภัยปฏิบัติงานประจํา ณ สํานักงานและแต่ละสาขา ไม่น้อยกว่าหนึ่งคน เพื่อบริการประชาชนและให้คําชี้แจงต่อนายทะเบียนหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ ความใน (1) และ (3) มิให้ใช้บังคับ หากสํานักงานหรือสาขานั้นจํากัดการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัยเฉพาะกรมธรรม์ประกันภัยรายย่อย (ไมโครอินชัวรันส์) โดยผู้ที่ประสงค์จะเอาประกันภัยต้องติดต่อทําประกันภัยกับบริษัทโดยตรง ข้อ ๑๓ ห้ามนิติบุคคลตั้งหรือยอมให้บุคคลซึ่งมีลักษณะต่อไปนี้เป็นหรือทําหน้าที่นายหน้าประกันวินาศภัย หรือบุคคลผู้ที่มีอํานาจในการจัดการกิจการนายหน้าประกันวินาศภัย (1) บุคคลที่ไม่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย (2) บุคคลที่เคยถูกเพิกถอนใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยหรือใบอนุญาตเป็นตัวแทนประกันวินาศภัย ในระยะเวลาห้าปีก่อนวันขอรับใบอนุญาต (3) บุคคลที่เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยผู้ทําการแทนนิติบุคคลอื่นที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยในเวลาเดียวกัน (4) บุคคลที่เป็นกรรมการ ผู้จัดการ สมุห์บัญชี หรือพนักงานผู้ที่มีอํานาจในการจัดการกิจการของบริษัทในเวลาเดียวกัน (5) บุคคลที่เป็นกรรมการ หุ้นส่วนผู้จัดการ หรือผู้มีอํานาจกระทําการแทนนิติบุคคลอื่นที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยในเวลาเดียวกัน (6) บุคคลที่เคยต้องคําพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจําคุกในความผิดเกี่ยวกับทรัพย์ที่กระทําโดยทุจริต (7) บุคคลล้มละลาย (8) บุคคลวิกลจริตหรือจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ (9) บุคคลที่เป็นตัวแทนประกันวินาศภัย ข้อ ๑๔ นิติบุคคลต้องดํารงไว้ซึ่งเงินกองทุนตลอดเวลาที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยไม่น้อยกว่าร้อยละศูนย์จุดสองห้าของรายได้จากค่าบําเหน็จสุทธิสําหรับรอบปีบัญชีที่ผ่านมา แต่ต้องไม่น้อยกว่าจํานวน ดังต่อไปนี้ (1) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยโดยตรง (2) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยต่อ (3) หนึ่งล้านห้าแสนบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยโดยตรง และนายหน้าประกันวินาศภัยต่อ ให้ถือว่าการดํารงเงินกองทุนของสถาบันการเงินตามกฎหมายว่าด้วยธุรกิจสถาบันการเงินเป็นการดํารงเงินกองทุนตามวรรคหนึ่งแล้วและมิให้นําความในข้อ 15 มาใช้บังคับกับการดํารงเงินกองทุนของนิติบุคคลที่เป็นสถาบันการเงิน ข้อ ๑๕ ทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้เป็นเงินกองทุนตามข้อ 14 ต้องปราศจากภาระผูกพัน และเป็นทรัพย์สินอย่างหนึ่งอย่างใด ดังต่อไปนี้ (1) พันธบัตรรัฐบาลไทย พันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย พันธบัตรองค์การหรือรัฐวิสาหกิจหรือตั๋วเงินคลัง (2) เงินฝากธนาคาร (3) สลากออมทรัพย์ ที่ออกโดยธนาคารที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น (4) ตั๋วแลกเงิน ตั๋วสัญญาใช้เงิน หรือตราสารหนี้ที่ออกโดยสถาบันการเงิน ซึ่งตราสารหนี้ดังกล่าวได้รับการจัดอันดับความน่าเชื่อถือที่ลงทุนได้ (investment grade) ระดับ BBB ขึ้นไป (5) ทรัพย์สินอื่นที่ได้รับความเห็นชอบจากนายทะเบียน ข้อ ๑๖ นายหน้าประกันวินาศภัยซึ่งเป็นสถาบันการเงินหรือเป็นผู้ได้รับอนุญาตจากธนาคารแห่งประเทศไทยให้ประกอบธุรกิจบริการรับชําระเงินแทน ต้องรับชําระเบี้ยประกันภัยเข้าบัญชีบริษัทผู้รับประกันภัยเท่านั้น นายหน้าประกันวินาศภัยซึ่งเป็นนิติบุคคลอื่นนอกจากที่กําหนดไว้ในวรรคหนึ่ง ต้องจัดให้มีบัญชีเงินฝากสถาบันการเงินสําหรับการรับหรือจ่ายเบี้ยประกันภัย แยกจากบัญชี ที่ใช้ในการดําเนินการอื่น ๆ โดยบัญชีดังกล่าวต้องปราศจากภาระผูกพัน และให้ดําเนินการ ดังต่อไปนี้ (1) ฝากเบี้ยประกันภัยที่ได้รับไว้ในบัญชีเงินฝากสถาบันการเงินภายในสามวันนับแต่วันที่ได้รับ (2) ทําหนังสือแจ้งต่อสถาบันการเงินแสดงความยินยอมให้นายทะเบียนตรวจสอบข้อมูลบัญชีตามวรรคหนึ่งจากสถาบันการเงินได้โดยตรง พร้อมส่งสําเนาหนังสือแสดงความยินยอมต่อนายทะเบียนภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่เปิดบัญชีตามวรรคหนึ่ง การเปลี่ยนแปลง เพิ่ม หรือลดบัญชีเงินฝากตามวรรคสองจะต้องได้รับความเห็นชอบจากนายทะเบียน ความในวรรคสองและวรรคสามให้ใช้กับการจัดให้มีบัญชีเงินฝากสถาบันการเงินสําหรับการรับหรือจ่ายเบี้ยประกันภัยต่อด้วยโดยอนุโลม ข้อ ๑๗ นิติบุคคลผู้ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยที่ประสงค์ จะเปลี่ยนแปลงแนวนโยบายและแผนการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัยตามข้อ 6 (2) (ก) หรือแผนภาพแสดงขั้นตอนการปฏิบัติงาน ระบบงาน บุคลากร และเทคโนโลยีที่ใช้ในการประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัยตามข้อ 6 (2) (ข) ให้ยื่นหนังสือขอรับความเห็นชอบจากนายทะเบียนพร้อมด้วยเอกสารหลักฐานที่เกี่ยวข้อง และให้นายทะเบียนพิจารณาให้แล้วเสร็จพร้อมทั้งแจ้งผลการพิจารณาให้นิติบุคคลทราบภายในสามสิบวันนับแต่วันที่ได้รับหนังสือขอรับความเห็นชอบ ทั้งนี้ หากนายทะเบียนมิได้แจ้งผลการพิจารณาภายในกําหนดเวลาดังกล่าว ให้ถือว่านายทะเบียนให้ความเห็นชอบการเปลี่ยนแปลงนั้นแล้ว ข้อ ๑๘ ให้นิติบุคคลแจ้งนายทะเบียนเป็นหนังสือภายในห้าวันนับแต่วันที่ย้ายสํานักงานหรือสาขา ข้อ ๑๙ ให้นิติบุคคลแจ้งนายทะเบียนเป็นหนังสือภายในสิบห้าวันนับแต่วันที่นิติบุคคลเปลี่ยนแปลง (1) ผู้จัดการสาขาหรือผู้บริหารสาขาตามข้อ 6 (2) (ค) 3) หรือนายหน้าประกันวินาศภัยผู้ปฏิบัติงานในสํานักงานตามข้อ 6 (2) (ค) 4) (2) รายการทางทะเบียนที่จดทะเบียนไว้ต่อนายทะเบียนหุ้นส่วนบริษัทตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ หรือนายทะเบียนตามกฎหมายว่าด้วยบริษัทมหาชนจํากัด ข้อ ๒๐ นิติบุคคลต้องจัดทําสมุดทะเบียน สมุดบัญชี เอกสารเกี่ยวกับธุรกิจ และยื่นรายงานเกี่ยวกับผลของการประกอบธุรกิจต่อนายทะเบียน หมวด ๔ การต่ออายุใบอนุญาต ---------------------------- ข้อ ๒๑ นิติบุคคลที่ประสงค์จะขอต่ออายุใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยต้องยื่นคําขอตามแบบที่นายทะเบียนกําหนด ข้อ ๒๒ นายทะเบียนจะต่ออายุใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยได้ เมื่อผู้ขอต่ออายุใบอนุญาตปฏิบัติตามประกาศหรือคําสั่งของคณะกรรมการหรือนายทะเบียนครบถ้วน หมวด ๕ การเลิกประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัย ------------------------------ ข้อ ๒๓ นิติบุคคลที่ประสงค์จะเลิกประกอบธุรกิจนายหน้าประกันวินาศภัย ให้แจ้งให้นายทะเบียนทราบภายในสิบห้าวันนับแต่วันจดทะเบียนยกเลิกวัตถุประสงค์เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยพร้อมส่งคืนใบอนุญาตต่อนายทะเบียน อื่นๆ - บทเฉพาะกาล ----------------------------- ข้อ ๒๔ ให้ถือว่าบรรดานิติบุคคล หรือสถาบันการเงินที่ได้รับใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยอยู่ก่อนวันที่ประกาศนี้มีผลใช้บังคับเป็นนายหน้าประกันวินาศภัย ที่ได้รับใบอนุญาตตามประกาศนี้ ข้อ ๒๕ ให้นิติบุคคลตามข้อ 24 ส่งรายละเอียดเกี่ยวกับการประกอบธุรกิจตามข้อ 6 (2) ให้แล้วเสร็จภายในหนึ่งปีนับแต่วันประกาศนี้มีผลใช้บังคับหรือก่อนวันต่ออายุใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยครั้งถัดไปแล้วแต่วันใดจะถึงหลัง หากนิติบุคคลดําเนินการไม่แล้วเสร็จภายในกําหนดระยะเวลาตามวรรคหนึ่ง ให้ใบอนุญาตของนิติบุคคลหรือสถาบันการเงินนั้นสิ้นอายุ ข้อ ๒๖ ให้นิติบุคคลตามข้อ 24 ที่มิใช่สถาบันการเงินดํารงเงินกองทุนให้ครบถ้วนตามข้อ 14 ภายในหนึ่งปีนับแต่วันประกาศนี้มีผลใช้บังคับหรือก่อนวันต่ออายุใบอนุญาตเป็นนายหน้าประกันวินาศภัยครั้งถัดไปแล้วแต่วันใดจะถึงหลัง ในระหว่างการดําเนินการตามวรรคหนึ่ง นิติบุคคลต้องดํารงเงินกองทุนตลอดเวลาไม่น้อยกว่าจํานวน ดังต่อไปนี้ (1) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยโดยตรง (2) หนึ่งล้านบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยต่อ (3) หนึ่งล้านห้าแสนบาท สําหรับนิติบุคคลที่เป็นนายหน้าประกันวินาศภัยโดยตรง และนายหน้าประกันวินาศภัยต่อ ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2554 อารีพงศ์ ภู่ชอุ่ม ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,149
ประกาศสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง ทะเบียนผู้ประนอมข้อพิพาทประกันภัย สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2554	ประกาศสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง ทะเบียนผู้ประนอมข้อพิพาทประกันภัย สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริม การประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2554 ------------------------------------ อาศัยอํานาจตามความในข้อ 18 แห่งระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยการประนอมข้อพิพาทประกันภัยในกระบวนการอนุญาโตตุลาการ พ.ศ. 2553 ประกอบมติคณะกรรมการอนุญาโตตุลาการ ครั้งที่ 1/2554 เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2554 สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ประกาศฉบับนี้เรียกว่า “ประกาศสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง ทะเบียนผู้ประนอมข้อพิพาทประกันภัย สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2554” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้มีผลใช้บังคับตั้งแต่วันประกาศเป็นต้นไป ข้อ ๓ สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ประกาศขึ้นทะเบียนบุคคลตามบัญชีแนบท้ายประกาศนี้ เป็นผู้ประนอมข้อพิพาทประกันภัย สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2554 จันทรา บูรณฤกษ์ เลขาธิการ คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,150
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันวินาศภัยที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน พ.ศ. 2552	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันวินาศภัยที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน พ.ศ. 2552 ------------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 19 วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 และมาตรา 3 (1) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ประกอบกับมติที่ประชุมคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ครั้งที่ 2/2552 เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย จึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันวินาศภัยที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน พ.ศ. 2552” ข้อ ๒ ให้ยกเลิกประกาศกระทรวงพาณิชย์ เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันวินาศภัยที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน ลงวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2538 ข้อ ๓ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๔ หลักทรัพย์อย่างอื่นของบริษัทที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนนอกจากเงินสด พันธบัตรรัฐบาลไทย มีดังต่อไปนี้ 4.1 พันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย 4.2 บัตรเงินฝาก ใบรับฝากเงิน หรือสมุดคู่ฝากประเภทประจําที่มีระยะเวลาฝากเงินตั้งแต่หนึ่งปีขึ้นไป ซึ่งธนาคารในประเทศออกให้แก่บริษัทเพื่อเป็นหลักฐานในการฝากเงินของบริษัท 4.3 ตั๋วเงินคลังของกระทรวงการคลัง 4.4 พันธบัตรขององค์การหรือรัฐวิสาหกิจ 4.5 ตั๋วแลกเงิน หรือตั๋วสัญญาใช้เงิน ที่มีระยะเวลาการใช้เงินตั้งแต่หนึ่งปีขึ้นไปที่องค์การหรือรัฐวิสาหกิจ ธนาคารในประเทศ เป็นผู้สั่งจ่ายหรือเป็นผู้ออก ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,151
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันชีวิตที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน พ.ศ. 2552	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันชีวิตที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน พ.ศ. 2552 ----------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 20 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิตพ.ศ. 2535 และมาตรา 3 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ประกอบกับมติที่ประชุมคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ครั้งที่ 2/2552 เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย จึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันชีวิตที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน พ.ศ. 2552” ข้อ ๒ ให้ยกเลิกประกาศกระทรวงพาณิชย์ เรื่อง หลักทรัพย์ของบริษัทประกันชีวิตที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนเป็นหลักทรัพย์ประกัน ลงวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2538 ข้อ ๓ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๔ หลักทรัพย์อย่างอื่นของบริษัทที่ต้องวางไว้กับนายทะเบียนนอกจากเงินสด พันธบัตรรัฐบาลไทย มีดังต่อไปนี้ 4.1 พันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย 4.2 บัตรเงินฝาก ใบรับฝากเงิน หรือสมุดคู่ฝากประเภทประจําที่มีระยะเวลาฝากเงินตั้งแต่หนึ่งปีขึ้นไป ซึ่งธนาคารในประเทศออกให้แก่บริษัทเพื่อเป็นหลักฐานในการฝากเงินของบริษัท 4.3 ตั๋วเงินคลังของกระทรวงการคลัง 4.4 พันธบัตรขององค์การหรือรัฐวิสาหกิจ 4.5 ตั๋วแลกเงิน หรือตั๋วสัญญาใช้เงิน ที่มีระยะเวลาการใช้เงินตั้งแต่หนึ่งปีขึ้นไปที่องค์การหรือรัฐวิสาหกิจ ธนาคารในประเทศ เป็นผู้สั่งจ่ายหรือเป็นผู้ออก ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,152
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันวินาศภัย พ.ศ. 2551	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันวินาศภัย พ.ศ. 2551 ------------------------------------ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 44 แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ประกอบมาตรา 3 (1) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ประกอบกับมติที่ประชุมคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ครั้งที่ 6/2551 เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2551 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันวินาศภัย พ.ศ. 2551” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิกประกาศนายทะเบียน เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันวินาศภัย ลงวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2549 ข้อ ๔ ให้แบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันวินาศภัยต้องมีรายการอย่างน้อยตามแบบ ดังนี้ (1) สมุดทะเบียนการรับประกันวินาศภัย แบบ ทบ.1 (2) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยรถโดยข้อบังคับของกฎหมาย แบบ ทบ.1.1 (3) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยรถโดยความสมัครใจ แบบ ทบ.1.2 (4) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยสําหรับโครงการประกันภัยอุบัติเหตุ แบบ ทบ.1.3 เอื้ออาทร (5) สมุดทะเบียนสลักหลังกรมธรรม์ประกันวินาศภัย แบบ ทบ.1.4 (6) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยต่อเฉพาะรายในประเทศ แบบ ทบ.2.1 (7) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยต่อเฉพาะรายต่างประเทศ แบบ ทบ.2.2 (8) สมุดทะเบียนสลักหลังกรมธรรม์รับประกันภัยต่อเฉพาะราย แบบ ทบ.2.3 (9) สมุดทะเบียนการเอาประกันภัยต่อเฉพาะรายในประเทศ แบบ ทบ.2.4 (10) สมุดทะเบียนการเอาประกันภัยต่อเฉพาะรายต่างประเทศ แบบ ทบ.2.5 (11) สมุดทะเบียนจัดสรรการเอาประกันภัยต่อประเภทอัคคีภัย แบบ ทบ.2.6 (12) สมุดทะเบียนจัดสรรการเอาประกันภัยต่อประเภทภัยทางทะเล แบบ ทบ.2.7 และขนส่ง (13) สมุดทะเบียนค่าสินไหมทดแทน แบบ ทบ.3 (14) สมุดทะเบียนค่าสินไหมทดแทนรถโดยข้อบังคับของกฎหมาย แบบ ทบ.3.1 (15) สมุดทะเบียนค่าสินไหมทดแทนรถโดยความสมัครใจ แบบ ทบ.3.2 (16) สมุดทะเบียนค่าสินไหมทดแทนสําหรับโครงการประกันภัยอุบัติเหตุ แบบ ทบ.3.3 เอื้ออาทร ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2551 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,153
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันชีวิต พ.ศ. 2551	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันชีวิต พ.ศ. 2551 ------------------------------------------ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 40 แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 ประกอบมาตรา 3 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ประกอบกับมติที่ประชุมคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ครั้งที่ 6/2551 เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2551 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันชีวิต พ.ศ. 2551” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิกประกาศนายทะเบียน เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันชีวิต ลงวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2549 ข้อ ๔ ให้แบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของบริษัทประกันชีวิตต้องมีรายการอย่างน้อยตามแบบ ดังนี้ (1) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยประเภทสามัญ แบบ ทบ.ช.1.1 (2) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยประเภทอุตสาหกรรม แบบ ทบ.ช.1.2 (3) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยประเภทกลุ่ม แบบ ทบ.ช.1.3 (4) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยอุบัติเหตุส่วนบุคคล แบบ ทบ.ช.1.4 (5) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยสําหรับโครงการประกันภัยอุบัติเหตุเอื้ออาทร แบบ ทบ.ช.1.5 (6) สมุดทะเบียนการรับประกันภัยต่อ แบบ ทบ.ช.2.1 (7) สมุดทะเบียนการเอาประกันภัยต่อ แบบ ทบ.ช.2.2 (8) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินตามกรมธรรม์ประกันภัย - มรณกรรม แบบ ทบ.ช.3.1 (9) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินตามกรมธรรม์ประกันภัย - ครบกําหนด แบบ ทบ.ช.3.2 (10) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินเป็นงวดตามเงื่อนไขกรมธรรม์ประกันภัย แบบ ทบ.ช.3.3 - ยังไม่ครบกําหนด (11) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินตามกรมธรรม์ประกันภัย-อุบัติเหตุและทุพพลภาพ แบบ ทบ.ช.3.4 (12) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินตามกรมธรรม์ประกันภัย-การประกันสุขภาพ แบบ ทบ.ช.3.5 (13) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินบํานาญตามกรมธรรม์ประกันภัย แบบ ทบ.ช.3.6 (14) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินเวนคืนเงินสด แบบ ทบ.ช.3.7 (15) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินตามกรมธรรม์ประกันภัยประเภทกลุ่ม แบบ ทบ.ช.3.8 (16) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินตามเงื่อนไขกรมธรรม์ประกันภัยอื่น แบบ ทบ.ช.3.9 (17) สมุดทะเบียนค่าสินไหมทดแทนสําหรับโครงการประกันภัย อุบัติเหตุเอื้ออาทร แบบ ทบ.ช.3.10 (18) สมุดทะเบียนการจ่ายเงินตามกรมธรรม์ประกันภัยประเภทอุบัติเหตุส่วนบุคคล แบบ ทบ.ช.3.11 (19) สมุดทะเบียนคืนเบี้ยประกันภัย แบบ ทบ.ช.3.12 ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2551 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,154
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัย พ.ศ. 2551	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัย พ.ศ. 2551 ------------------------------------------ อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 39 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ประกอบมาตรา 3 (1) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ประกอบกับมติที่ประชุมคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ครั้งที่ 2/2551 เมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัย พ.ศ. 2551” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกําหนดเก้าสิบวันนับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิก 3.1 ประกาศนายทะเบียน เรื่อง กําหนดแบบรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัย ลงวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2537 3.2 ประกาศนายทะเบียน เรื่อง กําหนดรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัย ลงวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2543 ข้อ ๔ เมื่อมีการทําสัญญาประกันอัคคีภัย ให้บริษัทยื่นแบบรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัย ตามแบบ อค. 1 แนบท้ายประกาศนี้ ข้อ ๕ ในกรณีที่มีการออกบันทึกสลักหลัง เพื่อแก้ไขเพิ่มเติม หรือเปลี่ยนแปลงสัญญาประกันอัคคีภัย ให้บริษัทยื่นแบบรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัย ตามแบบ อค. 3.01 แนบท้ายประกาศนี้ ข้อ ๖ การยื่นแบบรายการเกี่ยวกับการรับประกันอัคคีภัยตามข้อ 4 และข้อ 5 ให้บริษัทดําเนินการจัดส่งในรูปสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ตามระบบที่สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริม การประกอบธุรกิจประกันภัยกําหนดไว้ ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2551 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,155
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดจำนวน ชนิด วิธีการและเงื่อนไขการดำรงทรัพย์สินไว้ในประเทศไทยของสาขาบริษัทประกันวินาศภัยต่างประเทศ พ.ศ. 2551	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดจํานวน ชนิด วิธีการและเงื่อนไขการดํารงทรัพย์สินไว้ในประเทศไทย ของสาขาบริษัทประกันวินาศภัยต่างประเทศ พ.ศ. 2551 ------------------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 7 วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ประกอบมาตรา 3 (1) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดจํานวน ชนิด วิธีการและเงื่อนไขในการดํารงทรัพย์สินไว้ในประเทศไทยของสาขาบริษัทประกันวินาศภัยต่างประเทศ พ.ศ. 2551” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๓ ในประกาศนี้ “ธนาคาร” หมายความว่า บริษัทมหาชนจํากัดที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจธนาคารพาณิชย์และให้หมายความรวมถึง ธนาคารที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น ธนาคารพาณิชย์ที่เป็นบริษัทลูกของธนาคารพาณิชย์ต่างประเทศและสาขาของธนาคารพาณิชย์ต่างประเทศที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจธนาคารพาณิชย์ “บริษัทเงินทุน” หมายความว่า บริษัทที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจเงินทุน ข้อ ๔ ทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้ในประเทศไทย ต้องมีจํานวนไม่น้อยกว่าจํานวนเงินกองทุนที่บริษัทต้องดํารงไว้ตามมาตรา 27 แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2551 ข้อ ๕ ทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้ในประเทศไทยตามข้อ 4 ต้องเป็นไปตามชนิด วิธีการและเงื่อนไข ดังต่อไปนี้ (1) เงินสดวางไว้กับนายทะเบียน (2) ตั๋วเงินคลังของกระทรวงการคลัง (3) พันธบัตรรัฐบาลไทย หรือพันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย (4) เงินฝากประเภทฝากประจําไว้กับธนาคารหรือเงินฝากที่ฝากไว้กับบริษัทเงินทุน (5) ตั๋วแลกเงินหรือตั๋วสัญญาใช้เงินที่ธนาคาร หรือบริษัทเงินทุนเป็นผู้สั่งจ่าย หรือเป็นผู้ออก (6) พันธบัตร หรือหุ้นกู้ขององค์การหรือรัฐวิสาหกิจที่มีกระทรวงการคลังค้ําประกันการชําระเงินต้นและดอกเบี้ย (7) อสังหาริมทรัพย์ที่ใช้เป็นสถานที่สําหรับประกอบธุรกิจหรือสําหรับใช้เพื่อสวัสดิการของพนักงานหรือลูกจ้างของบริษัท ซึ่งมีมูลค่าไม่เกินร้อยละสี่สิบของทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้ในประเทศไทย ข้อ ๖ ทรัพย์สินที่บริษัทต้องดํารงไว้ในประเทศไทยตามข้อ 5 ต้องปราศจากภาระผูกพัน ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,156
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดจำนวน ชนิด วิธีการและเงื่อนไขการดำรงทรัพย์สินไว้ในประเทศไทยของสาขาบริษัทประกันชีวิตต่างประเทศ พ.ศ. 2551	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดจํานวน ชนิด วิธีการและเงื่อนไขการดํารงทรัพย์สินไว้ในประเทศไทย ของสาขาบริษัทประกันชีวิตต่างประเทศ พ.ศ. 2551 ----------------------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 8 วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 ประกอบมาตรา 3 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย จึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดจํานวน ชนิด วิธีการและเงื่อนไขในการดํารงทรัพย์สินไว้ในประเทศไทยของสาขาบริษัทประกันชีวิตต่างประเทศ พ.ศ. 2551” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๓ ในประกาศนี้ “ธนาคาร” หมายความว่า บริษัทมหาชนจํากัดที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจธนาคารพาณิชย์ และให้หมายความรวมถึง ธนาคารที่มีกฎหมายเฉพาะจัดตั้งขึ้น ธนาคารพาณิชย์ที่เป็นบริษัทลูกของธนาคารพาณิชย์ต่างประเทศและสาขาของธนาคารพาณิชย์ต่างประเทศที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจธนาคารพาณิชย์ “บริษัทเงินทุน” หมายความว่า บริษัทที่ได้รับอนุญาตให้ประกอบธุรกิจเงินทุน ข้อ ๔ ทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้ในประเทศไทย ต้องมีจํานวนไม่น้อยกว่าจํานวนเงินกองทุนที่บริษัทต้องดํารงไว้ตามมาตรา 27 แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติประกันชีวิต (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2551 ข้อ ๕ ทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้ในประเทศไทย ตามข้อ 4 ต้องเป็นไปตามชนิด วิธีการและเงื่อนไข ดังต่อไปนี้ (1) เงินสดวางไว้กับนายทะเบียน (2) ตั๋วเงินคลังของกระทรวงการคลัง (3) พันธบัตรรัฐบาลไทย หรือพันธบัตรธนาคารแห่งประเทศไทย (4) เงินฝากประเภทฝากประจําไว้กับธนาคารหรือเงินฝากที่ฝากไว้กับบริษัทเงินทุน (5) ตั๋วแลกเงินหรือตั๋วสัญญาใช้เงินที่ธนาคาร หรือบริษัทเงินทุนเป็นผู้สั่งจ่าย หรือเป็นผู้ออก (6) พันธบัตร หรือหุ้นกู้ขององค์การหรือรัฐวิสาหกิจที่มีกระทรวงการคลังค้ําประกันการชําระเงินต้นและดอกเบี้ย (7) อสังหาริมทรัพย์ที่ใช้เป็นสถานที่สําหรับประกอบธุรกิจหรือสําหรับใช้เพื่อสวัสดิการของพนักงานหรือลูกจ้างของบริษัท ซึ่งมีมูลค่าไม่เกินร้อยละสี่สิบของทรัพย์สินที่ต้องดํารงไว้ในประเทศไทย ข้อ ๖ ทรัพย์สินที่บริษัทต้องดํารงไว้ในประเทศไทยตามข้อ 5 ต้องปราศจากภาระผูกพัน ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,157
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2551	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2551 ---------------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 75 แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 ประกอบมาตรา 3 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันชีวิต พ.ศ. 2551” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิกประกาศนายทะเบียน เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันชีวิต ลงวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2549 ข้อ ๔ แบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันชีวิต จะต้องทําตามแบบและให้มีรายการอย่างน้อยตามที่แนบท้ายประกาศนี้ ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,158
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2551	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2551 ----------------------------------------- อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 70 แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 ประกอบมาตรา 3 (1) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกประกาศไว้ ดังนี้ ข้อ ๑ ประกาศนี้เรียกว่า “ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันวินาศภัย พ.ศ. 2551” ข้อ ๒ ประกาศนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ข้อ ๓ ให้ยกเลิกประกาศนายทะเบียน เรื่อง กําหนดแบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันวินาศภัย ลงวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2549 ข้อ ๔ แบบและรายการสมุดทะเบียนเกี่ยวกับธุรกิจของนายหน้าประกันวินาศภัยจะต้องทําตามแบบและให้มีรายการอย่างน้อยตามที่แนบท้ายประกาศนี้ ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2551 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,159
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดให้บริษัทประกันชีวิตเปิดทำการติดต่อกับประชาชนประจำปี พ.ศ. 2550	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดให้บริษัทประกันชีวิตเปิดทําการติดต่อกับประชาชน ประจําปี พ.ศ. 2550 ---------------------------------------------- ตามพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 มาตรา 39 นายทะเบียนได้ออกประกาศ เรื่อง กําหนดให้บริษัทประกันชีวิตเปิดทําการติดต่อกับประชาชน ประจําปี พ.ศ. 2550 ลงวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2549 นั้น เนื่องจากพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ได้บัญญัติให้คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศกําหนดเวลาเปิดทําการติดต่อกับประชาชนของบริษัทแทนนายทะเบียน ประกอบกับในคราวประชุมคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 คณะรัฐมนตรีมีมติให้วันจันทร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2550 เป็นวันหยุดราชการเป็นกรณีพิเศษทั่วประเทศ ทั้งนี้ เพื่ออํานวยความสะดวกและส่งเสริมให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่ไม่ได้อยู่ในภูมิลําเนาสามารถเดินทางไปและกลับจากการไปใช้สิทธิเลือกตั้งที่ภูมิลําเนาได้โดยสะดวกและปลอดภัย เพราะไม่ต้องเร่งรีบในการเดินทาง อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 39 แห่งพระราชบัญญัติประกันชีวิต พ.ศ. 2535 ประกอบกับมาตรา 3 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศกําหนด ดังต่อไปนี้ อื่นๆ - 1. วันจันทร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2550 บริษัทจะปิดทําการก็ได้ 2. ในกรณีที่บริษัทปิดทําการ ให้บริษัทจัดให้มีพนักงานที่มีหน้าที่รับแจ้งเหตุและพนักงานเจรจาตกลงใช้เงินตามกรมธรรม์ประกันภัยประจําอยู่ที่บริษัทและสํานักงานสาขาของบริษัทอย่างเพียงพอเพื่อให้การบริการและอํานวยความสะดวกแก่ผู้เอาประกันภัยและผู้รับประโยชน์ ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,160
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กำหนดให้บริษัทประกันวินาศภัยเปิดทำการติดต่อกับประชาชนประจำปี พ.ศ. 2550	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง กําหนดให้บริษัทประกันวินาศภัยเปิดทําการติดต่อกับประชาชน ประจําปี พ.ศ. 2550 --------------------------------------- ตามพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535 มาตรา 38 นายทะเบียนได้ออกประกาศ เรื่อง กําหนดให้บริษัทประกันวินาศภัยเปิดทําการติดต่อกับประชาชน ประจําปี พ.ศ. 2550 ลงวันที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2549 นั้น เนื่องจากพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ได้บัญญัติให้คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศกําหนดเวลาเปิดทําการติดต่อกับประชาชนของบริษัทแทนนายทะเบียน ประกอบกับในคราวประชุมคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 คณะรัฐมนตรีมีมติให้วันจันทร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2550 เป็นวันหยุดราชการเป็นกรณีพิเศษทั่วประเทศ ทั้งนี้ เพื่ออํานวยความสะดวกและส่งเสริมให้ผู้มีสิทธิเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่ไม่ได้อยู่ในภูมิลําเนาสามารถเดินทางไปและกลับจากการไปใช้สิทธิเลือกตั้งที่ภูมิลําเนาได้โดยสะดวกและปลอดภัย เพราะไม่ต้องเร่งรีบในการเดินทาง อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 38 แห่งพระราชบัญญัติประกันวินาศภัย พ.ศ. 2535ประกอบกับมาตรา 3 (1) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยออกประกาศกําหนด ดังต่อไปนี้ อื่นๆ - 1. วันจันทร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2550 บริษัทจะปิดทําการก็ได้ 2. ในกรณีที่บริษัทปิดทําการ ให้บริษัทจัดให้มีพนักงานที่มีหน้าที่รับแจ้งอุบัติเหตุตรวจสอบอุบัติเหตุและเจรจาตกลงค่าสินไหมทดแทนประจําอยู่ที่บริษัทและสํานักงานสาขาของบริษัทอย่างเพียงพอ เพื่อให้การบริการและอํานวยความสะดวกแก่ผู้เอาประกันภัย ผู้รับประโยชน์และผู้ได้รับความคุ้มครองตามกรมธรรม์ประกันภัย ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,161
ประกาศคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง การกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการคัดเลือกผู้ทรงคุณวุฒิ พ.ศ. 2550	ประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง การกําหนดหลักเกณฑ์และวิธีการคัดเลือกผู้ทรงคุณวุฒิ พ.ศ. 2550 ---------------------------------------- อาศัยอํานาจตามมาตรา 6 แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ประกอบกับหนังสือกระทรวงการคลัง ด่วนที่สุด ที่ กค 0201/17676 ลงวันที่ 17 กันยายน 2550 มติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 18 กันยายน 2550 และหนังสือสํานักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี ด่วนที่สุด ที่ นร 0506/16725 ลงวันที่ 21 กันยายน 2550คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย จึงประกาศดังนี้ ข้อ ๑ ให้คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ประกอบด้วยปลัดกระทรวงการคลัง เป็นประธานกรรมการ ปลัดกระทรวงพาณิชย์ เลขาธิการคณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภค ผู้ว่าการธนาคารแห่งประเทศไทย เลขาธิการสํานักงานคณะกรรมการกํากับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ และเลขาธิการสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เป็นกรรมการคัดเลือกผู้ทรงคุณวุฒิ โดยให้กรรมการแต่ละคนเสนอชื่อผู้ที่มีความเชี่ยวชาญด้านกฎหมาย บัญชี บริหารธุรกิจ การเงิน เศรษฐศาสตร์ หรือการประกันภัยต่อประธานคนละไม่เกิน 4 ชื่อ โดยแต่ละชื่อต้องมีความเชี่ยวชาญที่ไม่ซ้ํากัน ข้อ ๒ ให้คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย คัดเลือกผู้ที่ได้รับการเสนอชื่อ ซึ่งมีความเหมาะสมสําหรับการแต่งตั้งเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิให้เหลือ 12 คนเสนอรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังพิจารณาคัดเลือกเป็นผู้ทรงคุณวุฒิจํานวนไม่น้อยกว่า 6 คนแต่ไม่เกิน 8 คน เพื่อขอความเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรีก่อนแต่งตั้งเป็นกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิในคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยต่อไป ข้อ ๓ ในกรณีที่กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิพ้นจากตําแหน่งก่อนครบวาระหรือในกรณีที่มีการแต่งตั้งกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิเพิ่มขึ้นในระหว่างที่กรรมการซึ่งแต่งตั้งไว้แล้วยังมีวาระอยู่ในตําแหน่งให้ดําเนินการเช่นเดียวกันกับข้อ 2 โดยอนุโลม ทั้งนี้ให้เสนอรายชื่อเป็นสองเท่าของกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ ที่จะแต่งตั้ง ข้อ ๔ เมื่อได้รับความเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรีแล้ว ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังมีคําสั่งแต่งตั้งผู้ทรงคุณวุฒิดังกล่าวเป็นกรรมการในคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยต่อไป ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 24 กันยายน พ.ศ 2550 ศุภรัตน์ ควัฒน์กุล ปลัดกระทรวงการคลัง ประธานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,162
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 578/2549 เรื่อง การเรียกเก็บเงินค่าธรรมเนียมในกแห่งและคดีล้มละลาย	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 578/2549 เรื่อง การเรียกเก็บเงินค่าธรรมเนียมในกแห่งและคดีล้มละลาย --------------------- เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับการเรียกเก็บเงินค่าธรรมเนียมในคดีแพ่งและคดีล้มละลาย ของกรมบังคับคดี ดําเนินไปอย่างมีประสิทธิภาพและเป็นมาตรฐานเดียวกัน จึงมีคําสั่งให้เจ้าพนักงาน บังคับคดีและเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ถือปฏิบัติดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ กรณีริบเงินมัดจําหรือริบเงิน ชําระราคาบางส่วนแล้วนําทรัพย์ ออกขายทอดตลาดใหม่ ในการทําบัญชีแสดงรายการรับ-จ่าย ให้เรียกเก็บค่าธรรมเนียมจากเงินที่รับมัดจําหรือเงินที่ชําระราคาบางส่วน และเงินที่ได้จากการขายทอดตลาด ส่วนค่าอากรปิดใบรับเงินให้คิดจากการขายได้ครั้งใหม่ ข้อ ๒ กรณีรับเงินมัดจําหรือริบเงินที่ชําระราคาบางส่วนเมื่อมีการถอนการยืด หรือกรณีคืนเงิน มัดจําหรือเงินที่ชําระราคาบางส่วนที่รับไว้ให้แก่ลูกหนี้ ให้เรียกเก็บค่าธรรมเนียมจากเงินที่รับมัดจําหรือเงินสาระราคาบางส่วน สําหรับอัตราในการเรียกเก็บค่าธรรมเนียมในคดีแพ่งและคดีล้มละลายให้เป็นไปตามที่กฎหมายกําหนด ทั้งนี้ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 27 ธันวาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,163
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 457/2549 เรื่อง การดำเนินคดีอาญาตามกฎหมายล้มละลาย	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 457/2549 เรื่อง การดําเนินคดีอาญาตามกฎหมายล้มละลาย ---------------------- เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เกี่ยวกับการดําเนินคดีอาญาตามกฎหมาย ล้มละลายเป็นไปด้วยความเรียบร้อยเหมาะสมและเป็นแนวทางเดียวกันอันจะเป็นผลดีต่อการบังคับคดี ล้มละลาย จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ เมื่อปรากฏต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ว่ามีกรณีที่มีหรืออาจมีการกระทําผิดอาญาตามที่ บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําการสอบสวน ผู้เกี่ยวข้อง และพิจารณาทําคําสั่งว่าสมควรดําเนินคดีอาญาต่อผู้ถูกกล่าวหาหรือไม่เสนอต่ออธิบดีหรือรอง อธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณามีคําสั่ง ข้อ ๒ ในกรณีที่อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายมีคําสั่งว่าคดีมีมูลว่าเป็นการกระทําผิด อาญาตามที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทํา หนังสือให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายลงนามมอบอํานาจให้ไปร้องทุกข์เพื่อดําเนินคดีอาญา ต่อพนักงานสอบสวนแห่งท้องที่ที่ความผิดเกิดขึ้น แล้วรายงานให้กรมบังคับคดีทราบต่อไป อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,164
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 457/2549 เรื่อง การดำเนินคดีอาญาตามกฎหมายล้มละลาย (Update ฉบับล่าสุด)	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 457 / 2549 เรื่อง การดําเนินคดีอาญาตามกฎหมายล้มละลาย ------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เกี่ยวกับการดําเนินคดีอาญาตามกฎหมาย ล้มละลายเป็นไปด้วยความเรียบร้อยเหมาะสมและเป็นแนวทางเดียวกันอันจะเป็นผลดีต่อการบังคับคดี ล้มละลาย จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ เมื่อปรากฏต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ว่ามีกรณีที่มีหรืออาจมีการกระทําผิดอาญาตามที่ บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําการสอบสวน ผู้เกี่ยวข้อง และพิจารณาทําคําสั่งว่าสมควรดําเนินคดีอาญาต่อผู้ถูกกล่าวหาหรือไม่เสนอต่ออธิบดีหรือรอง อธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณามีคําสั่ง ข้อ ๒ ในกรณีที่อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายมีคําสั่งว่าคดีมีมูลว่าเป็นการกระทําผิด อาญาตามที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทํา หนังสือให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายลงนามมอบอํานาจให้ไปร้องทุกข์เพื่อดําเนินคดีอาญา ต่อพนักงานสอบสวนแห่งท้องที่ที่ความผิดเกิดขึ้น แล้วรายงานให้กรมบังคับคดีทราบต่อไป อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,165
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 449/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสำนวนทวงหนี้	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 449/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนทวงหนี้ --------------------- เพื่อให้การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนทวงหนี้ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ เป็นไปด้วยความเรียบร้อย เหมาะสม มีประสิทธิภาพ และเป็นแนวทางเดียวกัน จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนทวงหนี้ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ปฏิบัติดังนี้ 1.1 เมื่อปรากฏว่าลูกหนี้มีสิทธิเรียกร้องให้บุคคลใดชําระเงินหรือส่งมอบทรัพย์สิน หากไม่ปรากฏว่าถูกทวงหนี้ถูกศาลมีคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์หรือศาลมีคําสั่งรับคําร้องขอให้ฟื้นฟูกิจการ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ออกหนังสือทวงหนี้โดยเร็ว เพื่อให้บุคคลนั้นชําระเงินหรือส่งมอบทรัพย์สิน เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หากปรากฏว่าศาลมีคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์ผู้ถูกทวงหนี้เด็ดขาดหรือมีคําสั่งตั้งผู้ทําแผนใน คดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้และยังอยู่ในระยะเวลายื่นคําขอรับชําระหนี้ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หนี้ดังกล่าวไปยื่นคําขอรับชําระหนี้ในคดีนั้นๆ 1.2 กรณีที่ต้องมีการสอบสวน ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ออกหมายนัดภายใน 3 วัน นับแต่วันที่ได้รับหนังสือปฏิเสธหนี้ และให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์กําหนดวันนัดสอบสวนผู้ถูกทวงหนี้ หรือผู้ที่เกี่ยวข้องรวม 2 นัด ห่างกันไม่เกิน 15 วันและแจ้งไปด้วยว่า เมื่อถึงกําหนดถ้าผู้ถูกทวงหนี้หรือผู้ที่ เกี่ยวข้องไม่น่าพยานไปให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนตามนัด โดยมิได้แจ้งเหตุขัดข้องให้ทราบ หรือร้องขอเลื่อน ผู้ถูกทวงหนี้หรือผู้ที่เกี่ยวข้องยินยอมให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินกระบวน พิจารณาต่อไปได้ โดยถือว่าฝ่ายที่มาไม่มีพยานหรือไม่ติดใจ พยานมาให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ สอบสวน ซึ่งเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะทําความเห็นต่อไปตามพยานหลักฐานเท่าที่ปรากฏในสํานวน 1.3 การเลื่อนวันนัดทําการสอบสวนของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ไม่ว่ากรณีใดๆ ให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์พิจารณาเหตุที่ขอเลื่อนโดยเคร่งครัดและให้เลื่อนกรณีจําเป็น แต่ทั้งนี้มิให้ เลื่อนไปเกินกว่า 20 วัน นับแต่วันขอเลื่อน และกําชับว่าในนัดหน้าจะไม่อนุญาตให้เลื่อนอีกไม่ว่าด้วย เหตุใดๆ หากเหตุที่ขอเลื่อน ไม่มีเหตุอันสมควรให้ถือว่าไม่มีพยานหรือไม่ติดใจนําพยานมาให้การ สอบสวน 1.4 เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําการสอบสวนสํานวนทวงหนี้เสร็จในวันใด ให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ทําความเห็นให้เสร็จภายใน 15 วัน นับแต่วันสอบสวนเสร็จ ในกรณีจําเป็นไม่อาจทําความเห็น ให้เสร็จภายในกําหนดดังกล่าวได้ ให้รายงานตามลําดับเพื่อขออนุญาตขยายระยะเวลาต่อผู้อํานวยการกอง ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคหรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขา ที่ได้รับมอบหมาย แล้วแต่กรณี 1.5 ความเห็นในกรณีที่ไม่สมควรดําเนินการ ตามมาตรา 118 และมาตรา 119 แห่ง พระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 หรือความเห็นในสํานวนทวงหนี้ไม่ว่าจะเป็นการยืนยันหนี้ ลดยอดหนี้ หรือจําหน่ายชื่อผู้ถูกทวงหนี้ ให้เสนออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณา สั่งการ หรือเห็นชอบก่อนจึงจะ เเนินการต่อไปได้ 1.6 ในกรณีตามข้อ 1.2 ถ้าปรากฏว่าผู้ถูกทวงหนี้มีภูมิลําเนาอยู่ในเขตจังหวัดที่ลูกหนี้รายได้ มีภูมิลําเนา ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางส่งสํานวนให้สํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขานั้น ดําเนินการสอบสวนและทําความเห็น รวมทั้งแจ้งความเห็นที่พิจารณาแล้วให้คู่ความทราบจนเสร็จการ กรณีอื่นนอกจากนี้ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางเป็นผู้ดําเนินการ เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขา ดําเนินการเสร็จเรียบร้อย แล้ว ให้ ส่งสํานวนทั้งหมดคืนไปยังเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางเพื่อดําเนินการต่อไป 1.7 ในกรณีมีการร้องคัดค้านคําสั่งของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ การอุทธรณ์ ฎีกา แก้อุทธรณ์ แก้ฎีกา ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางเป็นผู้ดําเนินการในชั้นศาลจนเสร็จการ ข้อ ๒ การอุทธรณ์หรือฎีกา หรือไม่อุทธรณ์หรือไม่ฎีกา กําพิพากษาหรือคําสั่งของศาลให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ปฏิบัติ ดังนี้ 2.1 รายงานเสนอความเห็นพร้อมสํานวนในการที่จะอุทธรณ์หรือฎีกา หรือไม่อุทธรณ์ หรือไม่ฎีกา ต่ออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณาสั่งการหรือเห็นชอบก่อนจึงดําเนินการ ต่อไปได้ CH 2.2 กรณีตามข้อ 2.1 ในส่วนภูมิภาคให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัด หรือสาขา เสนอความเห็นพร้อมสํานวนไปให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคลังการ แทนอธิบดีกรมบังคับคดี เว้นแต่ความเห็นของผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขากับ ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแตกต่างกัน ให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและ วางทรัพย์ภูมิภาคพิจารณาส่งเรื่องให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายพิจารณาสั่งการต่อไป กรณีตามวรรคแรก แม้ความเห็นของผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาค กับผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัด หรือสาขาไม่แตกต่างกันก็ตาม หากเป็นคดีสําคัญหรือคดีมี ทุนทรัพย์สูง หรือมีปัญหายุ่งยากซับซ้อนให้รายงานอธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายทราบโดยเร็ว 2.3 การเสนอความเห็นของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในการอุทธรณ์หรือฎีกา หรือไม่ อุทธรณ์หรือไม่ การพิพากษาหรือคําสั่งศาลต่ออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมาย หรือผู้อํานวยการ สํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแล้วแต่กรณี ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เสนอความเห็นพร้อมกับส่ง สํานวนที่เกี่ยวข้องต่อบุคคลดังกล่าวก่อนที่จะครบกําหนดระยะเวลาในการอุทธรณ์หรือฎีกาไม่น้อยกว่า 15 วัน หากมีเหตุขัดข้องจําเป็นต้องเสนอความเห็นล่าช้ากว่ากําหนดดังกล่าวให้ยื่นคําร้องเพื่อขยาย ระยะเวลาในการอุทธรณ์หรือฎีกาต่อศาลและรายงานเหตุขัดข้องดังกล่าวไปให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับ มอบหมายหรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแล้วแต่กรณีทราบด้วย อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือนตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,166
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 450/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสำนวนสาขายดีแห่ง	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 450/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนสาขายดีแห่ง ---------------------- เพื่อให้การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนสาขาคดีแพ่งของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ เป็นไปด้วยความเรียบร้อย เหมาะสม มีประสิทธิภาพ และเป็นแนวทางเดียวกัน จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนสาขาคดีแพ่งให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ปฏิบัติดังนี้ 1.1 เมื่อปรากฏว่ามีคดีแพ่งอันเกี่ยวกับทรัพย์สินของลูกหนี้ค้างพิจารณาอยู่ในศาลในขณะที่มี คําสั่งพิทักษ์ทรัพย์และคดีนั้นอยู่ในเขตสํานักงานบังคับคดีส่วนภูมิภาค ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลาง ส่งเรื่องให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สํานักงานบังคับคดีส่วนภูมิภาคเป็นผู้เข้าดําเนินการแทนจนเสร็จคดี และ รายงานผลคดีให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางทราบ เว้นแต่มีเหตุสมควรที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ส่วนกลางจะเข้าดําเนินคดีเอง 1.2 หากต้องมีการยื่นคําคู่ความ คําร้อง คําแถลง คําขอใด ๆ ต่อศาลในคดีที่อยู่ในเขต สํานักงานบังคับคดีส่วนภูมิภาคและเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางขอให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สํานักงาน บังคับคดีส่วนภูมิภาคดําเนินการ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สํานักงานบังคับคดีส่วนภูมิภาคดําเนินการ ตามขอ พร้อมทั้งติดตามคําสั่งศาลและแจ้งให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางทราบโดยเร็ว 1.3 เมื่อปรากฏว่ามีคดีแพ่งที่ถูกหนี้ได้ฟ้องคดี และศาลได้มีคําพิพากษาให้ลูกหนี้ชนะคดีก่อนหรือหลังจากที่ศาลมีคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของลูกหนี้ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินการบังคับคดีใน ฐานะเจ้าหนี้ตามคําพิพากษาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งต่อไป 1.4 กรณีที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ต้องว่าจ้างทนายความเข้าดําเนินคดีแทน ให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ปฏิบัติตามคําสั่งกรมบังคับคดี เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนกลาง ข้อ ๒ การอุทธรณ์หรือฎีกา หรือไม่อุทธรณ์หรือไม่ฎีกา คําพิพากษาหรือคําสั่งของศาลให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ปฏิบัติ ดังนี้ 2.1 รายงานเสนอความเห็นพร้อมสํานวนในการที่จะอุทธรณ์หรือฎีกา หรือไม่อุทธรณ์ หรือไม่ฎีกา ต่ออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณาสั่งการหรือเห็นชอบก่อนจึงดําเนินการ ต่อไปได้ 2.2 กรณีตามข้อ 2.1 ในส่วนภูมิภาคให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขา เสนอความเห็นพร้อมสํานวนไปให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคสั่งการแทนอธิบดี กรมบังคับคดี เว้นแต่ความเห็นของผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขากับผู้อํานวยการสํานักงาน บังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแตกต่างกัน ให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคพิจารณา ส่งเรื่องให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายพิจารณาสั่งการต่อไป กรณีตามวรรคแรก แม้ความเห็นของผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาค กับผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัด หรือสาขา ไม่แตกต่างกันก็ตาม หากเป็นคดีสําคัญหรือคดีมี หรือมีปัญหายุ่งยากซับซ้อนให้รายงานอธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายทราบโดยเร็ว ทุนทรัพย์สูง 2.3 การเสนอความเห็นของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในการอุทธรณ์หรือฎีกา หรือไม่ อุทธรณ์ หรือไม่มีกาคําพิพากษาหรือคําสั่งศาลต่ออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมาย หรือผู้อํานวยการ สํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแล้วแต่กรณี ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เสนอความเห็นพร้อมกับ ส่งสํานวนที่เกี่ยวข้องต่อบุคคลดังกล่าวก่อนที่จะครบกําหนดระยะเวลาในการอุทธรณ์หรือฎีกาไม่น้อยกว่า 15 วัน หากมีเหตุขัดข้องจําเป็นต้องเสนอความเห็นล่าช้ากว่ากําหนดดังกล่าวให้ยื่นคําร้องเพื่อขอขยายระยะเวลา ในการอุทธรณ์หรือฎีกาต่อศาลและรายงานเหตุขัดข้องดังกล่าวไปให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมาย หรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแล้วแต่กรณีทราบด้วย อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังกคับคดี	5,167
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 398/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานสำนวนชำระบัญชีห้างหุ้นส่วนหรือบริษัท	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 398 /2549 เรื่อง การปฏิบัติงานสํานวนชําระบัญชีห้างหุ้นส่วนหรือบริษัท ---------------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติงานเกี่ยวกับสํานวนชําระบัญชีห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทตามคําสั่งศาล เป็นไปด้วยความเรียบร้อย เหมาะสม มีประสิทธิภาพ และเป็นแนวทางเดียวกัน อันก่อให้เกิดผลดี แก่คู่ความยิ่งขึ้น จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดีที่ 504/2558 ลงวันที่ 13 พฤศจิกายน 2538 เรื่อง ระเบียบปฏิบัติ เกี่ยวกับหมายบังคับคดี หมายแจ้งคําสั่ง คําพิพากษาเกี่ยวกับการบังคับคดีล้มละลาย การตั้งผู้ชําระบัญชี การวางทรัพย์และประเมินราคาทรัพย์ ข้อ 5 ข้อ ๒ เมื่อศาลมีคําสั่งตั้งเจ้าพนักงาน กรมบังคับคดีเป็นผู้ชําระบัญชีห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทแล้ว ให้ปฏิบัติดังนี้ 2.1 ในส่วนกลางให้เจ้าหน้าที่ธุรการกองบังคับคดีล้มละลายที่รับผิดชอบบันทึกข้อมูล ลงระบบงาน (ระบบคอมพิวเตอร์) และลงบัญชีสํานวนชําระบัญชีห้างหุ้นส่วนหรือบริษัท แล้วนําเสนอ ต่อผู้อํานวยการกองเพื่อสั่งจ่ายเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ดําเนินการและบันทึกชื่อเจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ผู้รับผิดชอบในระบบงาน 2.2 ในส่วนภูมิภาคให้เจ้าหน้าที่ธุรการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขาที่รับผิดชอบ บันทึกข้อมูลลงระบบงาน (ระบบคอมพิวเตอร์) และลงบัญชีสํานวนชําระบัญชีห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทแล้วนํา เสนอต่อผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขาเพื่อสั่งจ่ายเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินการและ บันทึกชื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ผู้รับผิดชอบในระบบงาน ข้อ ๓ เมื่อได้รับสํานวนแล้วให้ดําเนินการประกาศตามแบบ ช.1 โดยโฆษณาในราชกิจจานุเบกษา โฆษณาในหนังสือพิมพ์รายวันสองครั้งเป็นอย่างน้อย และปิดไว้ ณ สํานักงานหนึ่งฉบับและให้ผู้ชําระบัญชี ส่งคําบอกกล่าวไปยังเจ้าหนี้ทุกคนที่มีชื่อปรากฏในสมุดบัญชีหรือเอกสาร โดยทางไปรษณีย์ลงทะเบียนตอบรับ ตามแบบ ช.2 และหมายนัดให้ผู้ร้องขอให้ศาลสั่งให้เลิกกิจการและชําระบัญชีวางเงินค่าใช้จ่ายต่อผู้ชําระบัญชี ข้อ ๔ ให้ผู้ชําระบัญชีไปจดทะเบียนเลิกห้างหุ้นส่วนหรือบริษัท โดยระบุชื่อผู้ชําระบัญชีต่อนาย ทะเบียนตามระเบียบของกระทรวงพาณิชย์ ภายใน 14 วันนับแต่วันที่ศาลมีคําสั่งตั้งผู้ชําระบัญชี ในกรณีที่ไม่ อาจดําเนินการได้ภายในระยะเวลาดังกล่าวให้ผู้ชําระบัญชีทําหนังสือชี้แจงเหตุในการจดทะเบียนล่าช้าไปด้วย ข้อ ๕ การยืมสํานวนศาล และขอเอกสารทางทะเบียน 5.1 ให้ผู้ชําระบัญชีมีหนังสือขอยืมสํานวนศาลพร้อมขอเอกสารที่จําเป็น (ถ้ามี) รวมทั้งขอ อนุญาตถ่ายเอกสารที่เกี่ยวข้องในคดีเรื่องนี้ เมื่อได้รับสํานวนศาลแล้วให้ผู้ชําระบัญชีตรวจดูสาเหตุของการ ชําระบัญชี ภูมิลําเนาของห้างหุ้นส่วนหรือบริษัท เลขประจําตัวผู้เสียภาษี งบดุล เอกสารทางบัญชี คําให้การ ของโจทก์ จําเลย และทําให้การของบุคคลอื่นที่เป็นประโยชน์ในการพิจารณาดําเนินการชําระบัญชี รวมทั้ง คําสั่งศาลทุกขั้นศาลและเอกสารอื่น ๆ ที่สําคัญเพื่อสําเนาและตั้งการสํานวนไว้ 5.2 กรณีเป็นห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทที่จดทะเบียนให้มีหนังสือขอสําเนาเอกสารเกี่ยวกับการ จดทะเบียนรายชื่อผู้ถือหุ้นพร้อมทั้งรายการจดทะเบียนเปลี่ยนแปลงจากนายทะเบียนหุ้นส่วนหรือบริษัทมาประกอบการชําระบัญชีด้วย 5.3 เมื่อได้รับเอกสารตาม 5.1 หรือ 5.2 แล้ว ให้ส่งนักบัญชีตรวจสอบเพื่อจัดทํางบดุล ข้อ ๖ การรวบรวมและจําหน่ายทรัพย์สิน ให้ผู้ชําระบัญชีปฏิบัติดังนี้ 6.1 มีหนังสือเรียกโจทก์ จําเลย หรือผู้ร้องขอ หรือกรรมการผู้จัดการ เลขานุการ สมุห์บัญชี ผู้สอบบัญชี หรือเจ้าหน้าที่ของห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทมาชี้แจงเกี่ยวกับกิจการและทรัพย์สินหรือข้อความที่ ต้องการ โดยให้แจ้งนักบัญชีมาร่วมซักถามข้อมูลด้วยทุกครั้ง เพื่อประกอบการจัดทํางบดุล ณ วันเลิกห้างหุ้นส่วน หรือบริษัท และจัดการชําระบัญชีต่อไป ถ้าบุคคลดังกล่าวได้รับหนังสือเรียกโดยชอบแล้ว ไม่มาหรือมาแต่ไม่ยอมชี้แจง ให้ถือเป็น เหตุขัดข้องในการชําระบัญชี 6.2 ในกรณีมีข้อสงสัยในข้อเท็จจริงตาม 6.1 ให้มีหนังสือเรียกผู้เกี่ยวข้องมาพร้อมกันเพื่อ ซักถามเกี่ยวกับข้อสงสัยดังกล่าวนั้น 6.3 เรียกให้ผู้ครอบครองส่งมอบทรัพย์สิน หรือสมุดเอกสาร หรือดวงตราภายในเวลา อันสมควร หากผู้นั้นขัดขืนให้รายงานศาล 6.4 ทวงหนี้ไปยังลูกหนี้ของห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทตามแบบ ช.3 หากลูกหนี้มีข้อโต้แย้ง อย่างใดก็ให้ทําการสอบสวนข้อเท็จจริงจากลูกหนี้และบุคคลที่เกี่ยวข้อง เพื่อประกอบการทําความเห็นของ ผู้ชําระบัญชี ถ้าข้อเท็จจริงปรากฏว่าลูกหนี้ที่ทวงหนีไปนั้นยังมีหนี้ค้างชําระอยู่ ให้ยืนยันหนีไปยังลูกหนี้ อีกครั้ง ถ้าลูกหนี้ไม่ชําระหนี้ ให้ดําเนินการฟ้องร้องหรือหารือที่ประชุมใหญ่ สุดแต่ผู้ชําระบัญชีจะเห็นสมควร 6.5 จัดทําบัญชีรวบรวมทรัพย์สินของห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทที่ผู้ชําระบัญชีรวบรวมมาได้โดยไม่ต้องทําการยึดและมีอํานาจขาย โดยจะมอบหมายให้เจ้าพนักงานบังคับคดีเป็นผู้ขายทอดตลาดหรือจะขายเองก็ได้ โดยอนุโลมตามระเบียบกระทรวงยุติธรรมว่าด้วยการบังคับคดีล้มละลายและการชําระบัญชีพ.ศ. 2520 ข้อ ๗ การทวงหนี้ของเจ้าหนี้ 7.1 ให้ฝ่ายค้าคู่ความ สํานักงานเลขานุการกรม ตรวจและรับคําทวงหนี้ของเจ้าหนี้ในสํานวน ชําระบัญชีโดยให้ยื่นภายในกําหนด 1 เดือนนับแต่วันประกาศคําสั่งศาลให้ชําระบัญชีและตั้งสํานวนทวงหนี้ พร้อมบันทึกข้อมูลลงระบบงาน เสร็จแล้วรวบรวมสํานวนทวงหนี้ส่งกองบังคับคดีล้มละลายที่รับผิดชอบ พิจารณาคดําเนินการต่อไป ส่วนกรณีที่เจ้าหนี้ยื่นคําทวงหนี้เกินกําหนดเวลาตามวรรคหนึ่งให้ฝ่ายคําคู่ความลงรับคําทวงหนี้แล้วส่งกองบังคับคดีล้มละลายที่รับผิดชอบพิจารณาดําเนินการต่อไป การยื่นคําทวงหนี้ของเจ้าหนี้ในการชําระบัญชี เจ้าหนี้สามารถยื่นคําทวงหนี้ได้จนเสร็จสิ้นการชําระบัญชี 7.2 ให้ผู้ชําระบัญชีออกหมายนัดสอบสวนไปยังผู้ยื่นคําทวงหนี้ภายใน 3 วัน นับแต่วันรับ สํานวนและกําหนดวันนัดสอบสวนผู้ยื่นคําทวงหนี้ไว้รวม 2 นัด ห่างกันไม่เกิน 15 วันและแจ้งไปด้วยว่า เมื่อถึงกําหนดนัด ถ้าผู้ยื่นคําทวงหนี้ไม่นําพยานไปให้ผู้ชําระบัญชีสอบสวนตามนัด โดยมีแจ้งเหตุขัดข้อง หรือร้องขอเลื่อน ผู้ยื่นคําทวงหนี้ยินยอมให้ผู้ชําระบัญชีดําเนินการต่อไปได้ โดยถือว่าผู้ยื่นคําทวงหนี้ไม่มี พยานหรือไม่ติดใจนําพยายไปให้ผู้ชําระบัญชีสอบสวน ซึ่งผู้ชําระบัญชีจะทําคําสั่งต่อไปตามพยานหลักฐาน ที่ปรากฏในสํานวน 7.3 การเลื่อนวันนัดทําการสอบสวนของผู้ชําระบัญชีไม่ว่ากรณีใด ๆ ให้ผู้ชําระบัญชี พิจารณาเหตุที่ขอเลื่อนโดยเคร่งครัดและให้เลื่อนกรณีจําเป็น แต่ทั้งนี้มิให้เลื่อนไปเกินกว่า 20 วันนับแต่วัน ขอเลื่อน และกําชับว่าในนัดหน้าจะไม่อนุญาตให้เลื่อนอีกไม่ว่าด้วยเหตุใด ๆ หากเหตุที่ขอเลื่อน ไม่มีเหตุอัน สมควร ให้ถือว่าไม่มีพยานหรือไม่ติดใจนําพยานมาให้การสอบสวน 7.4 ให้ผู้ชําระบัญชีทําคําสั่งให้เสร็จภายใน 15 วันนับแต่วันเสร็จการสอบสวน ทั้งนี้ไม่นับ รวมเวลาในการส่งสํานวนให้นักบัญชีคิดยอดหนี้ ในส่วนของดอกเบี้ยให้ผู้ยื่นคําทวงหนี้มีสิทธิได้รับจนถึงวัน ชําระเสร็จ ในกรณีจําเป็นไม่อาจทําคําสั่งให้เสร็จภายในกําหนดดังกล่าว ให้รายงานตามลําดับเพื่อขอ อนุญาตขยายระยะเวลาต่อผู้อํานวยการกองหรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาค 7.5 การพิจารณาให้ความเห็นชอบสํานวนทวงหนี้ของผู้ยื่นคําทวงหนี้ 7.5.1 สํานวนทวงหนี้ที่มีจํานวนหนี้ที่ขอมาไม่เกิน 20 ล้านบาทให้หัวหน้ากลุ่ม หรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขาเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 7.5.2 สํานวนทวงหนี้ที่มีจํานวนหนี้ที่ขอมาเกิน 20 ล้านบาทแต่ไม่เกิน 50 ล้านบาท ให้ ผู้อํานวยการกองหรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 7.5.3 สํานวนทางหนีที่มีจํานวนหนี้ที่ขอมาเกิน 50 ล้านบาทแต่ไม่เกิน 100 ล้านบาทให้ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านการบังคับคดีล้มละลายเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 7.5.4 สํานวนทวงหนี้ที่มีจํานวนหนี้ที่ขอมาเกินกว่า 100 ล้านบาทขึ้นไป จะต้องให้ อธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดีที่ได้รับมอบหมายเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 7.6 เมื่อผู้ชําระบัญชีมีคําสั่งแล้วให้แจ้งคําสั่งให้ผู้ยื่นคําทวงหนี้ทราบโดยเร็ว 7.7 หากผู้ชําระบัญชีพบว่ามีเจ้าหนี้อยู่แล้ว แต่ไม่มายื่นคําทวงหนี้ ให้นําหนี้ดังกล่าวไป แสดงให้ปรากฏในบัญชีงบดุล ณ วันสิ้นสุดการชําระบัญชีและให้ที่ประชุมใหญ่รับรองบัญชีงบดุลแล้วให้นํา เงินจํานวนนั้น (ถ้ามี) ไปวางทรัพย์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1264 ข้อ ๘ การจัดทํางบดุลและบัญชี 8.1 เมื่อได้รับเอกสารตาม 5.3 และข้อมูลตาม 6.1 แล้ว ให้จัดทํางบดุล ณ วันเลิกห้างหุ้นส่วน หรือบริษัท (วันที่ศาลมีคําสั่งตั้งผู้ชําระบัญชี) โดยเร็วที่สุด และให้ผู้ชําระบัญชีนัดพร้อมผู้เป็นหุ้นส่วนหรือ ผู้ถือหุ้นเพื่อพิจารณาให้ความเห็นชอบงบดุลดังกล่าว 8.2 ให้ผู้ชําระบัญชี งบดุล ณ วันเลิกห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทให้ผู้สอบบัญชีตรวจสอบรับรอง เพื่อนําเสนอที่ประชุมใหญ่อนุมัติแล้วนําไปเป็นหลักในการชําระบัญชีต่อไป 8.3 เมื่อรวบรวมและจําหน่ายทรัพย์สินของห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทเสร็จสิ้นแล้ว ให้นักบัญชี จัดทําบัญชีแสดงการรับจ่ายเงินระหว่างการชําระบัญชีและบัญชีส่วนแบ่งทรัพย์สิน (ถ้ามี) ให้แก่ผู้ชําระบัญชี เพื่อนําไปประกอบการรายงานการชําระบัญชีและนําเสนอที่ประชุมใหญ่อนุมัติ ข้อ ๙ การประชุมใหญ่ 9.1 เมื่อมีการเห็นชอบงบดุลตาม 8.1 แล้วให้เรียกประชุมใหญ่เพื่อพิจารณาตั้งผู้สอบบัญชี และกําหนดค่าสินจ้าง เพื่อจ่ายเป็นค่าตอบแทนให้แก่ผู้สอบบัญชี 9.2 เมื่อผู้สอบบัญชีรับรองงบดุล ณ วันเลิกห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทแล้ว ให้ผู้ชําระบัญชีเรียก ประชุมใหญ่ เพื่อพิจารณาอนุมัติงบดุล ณ วันเลิกห้างหุ้นส่วนหรือบริษัท 9.3 หากการชําระบัญชีดําเนินการไม่เสร็จภายใน 1 ปี นับแต่วันที่จดทะเบียนตั้งผู้ชําระบัญชี ให้เรียกประชุมใหญ่ทุก ๆ ปี เพื่อแถลงความเป็นมาแห่งการชําระบัญชีให้ที่ประชุมทราบ หากการจัดทํางบดุล ณ วันเลิกห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทเสร็จสิ้นใกล้ระยะเวลาประชุมใหญ่ ตามวรรคหนึ่ง ให้นําเสนอที่ประชุมใหญ่ไปในคราวเดียวกัน 9.4 เมื่อการชําระบัญชีเสร็จสิ้น ให้ผู้ชําระบัญชีจัดทํารายงานการชําระบัญชีและเรียก ประชุมใหญ่ เพื่ออนุมัติรายงานการชําระบัญชีตามงบดุลและนําไปจดทะเบียนเสร็จสิ้นการชําระบัญชี ตามแบบพิมพ์ของกระทรวงพาณิชย์ ภายใน 14 วันนับแต่วันประชุม 9.5 ให้ผู้ชําระบัญชีเป็นประธานในการประชุมใหญ่ทุกคราว และให้มีรายงานการประชุม ลงลายมือชื่อผู้ชําระบัญชี ผู้เป็นหุ้นส่วนหรือผู้ถือหุ้น เก็บไว้เป็นหลักฐาน พร้อมทั้งมีบัญชีรายชื่อผู้เป็นหุ้นส่วน หรือผู้ถือหุ้น และกําหนดเงินลงทุนหรือจํานวนหุ้นแนบท้ายรายงาน 9.6 การเรียกประชุม การเลื่อนประชุม วิธีการประชุม องค์ประชุมและการนับคะแนนเสียง ให้ดําเนินการตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ข้อ ๑๐ ในระหว่างการชําระบัญชี ให้ผู้ชําระบัญชีรายงานการชําระบัญชีอื่นต่อนายทะเบียนหุ้นส่วน บริษัททุกระยะ 3 เดือน ตามแบบพิมพ์ของกระทรวงพาณิชย์ มิฉะนั้นอาจต้องรับโทษปรับ ในกรณีที่ไม่อาจดําเนินการตามระยะเวลาในวรรคหนึ่งได้ ให้ผู้ชําระบัญชีทําหนังสือชี้แจงเหตุในการรายงานล่าช้าไปด้วย ข้อ ๑๑ การขอให้ล้มละลาย เมื่อผู้ชําระบัญชีพิจารณาแล้วเห็นว่าเงินลงทุนหรือเงินค่าหุ้นได้รับชําระจนครบถ้วนแล้ว สินทรัพย์ต่างๆ ที่มีอยู่ไม่เพียงพอที่จะชําระหนี้สิน ให้ผู้ชําระบัญชีร้องขอต่อศาลโดยไม่ชักช้าเพื่อขอให้ศาลมีคําสั่งให้ ห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทนั้นล้มละลาย เมื่อศาลได้มีคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์ห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทนั้น ๆ แล้ว ให้ผู้ชําระบัญชีโอนสินทรัพย์ ที่มีอยู่ในความครอบครองให้แก่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ เพื่อปฏิบัติให้เป็นไปตามกฎหมายล้มละลายต่อไป ข้อ ๑๒ การแบ่งทรัพย์สิน เมื่อผู้ชําระบัญชีรวบรวมทรัพย์สินและสั่งคําทวงหนี้ของเจ้าหนี้แต่ละรายเสร็จสิ้นแล้ว ให้ ผู้ชําระบัญชีจัดทําบัญชีส่วนแบ่งและบัญชีแสดงการรับจ่ายเงินตามแบบ ช. 6 ก. ข. ค. และ ง. โดยเร็ว ข้อ ๑๓ การสิ้นสุดแห่งการชําระบัญชี เมื่อผู้ชําระบัญชีได้ดําเนินการตาม 9.4 แล้วให้รายงานผลการชําระบัญชีให้ศาลทราบพร้อมกับส่ง บัญชีแสดงการรับจ่ายเงินระหว่างการชําระบัญชี งบดุล ณ วันเลิกกิจการและบัญชีส่วนแบ่งครั้งที่สุด (ถ้ามี) ข้อ ๑๔ การเปลี่ยนและถอนการตั้งผู้ชําระบัญชี 14.1 กรณีผู้อํานวยการกองหรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขามีคําสั่งเปลี่ยน ผู้ชําระบัญชีให้ผู้ชําระบัญชีคนใหม่นําความไปจดทะเบียนตามแบบพิมพ์ของกระทรวงพาณิชย์ ภายใน 14 วัน นับแต่วันทีมีคําสั่ง 14.2 ให้รายงานศาลขอให้มีคําสั่งถอนการตั้งผู้ชําระบัญชีในกรณีดังต่อไปนี้ 14.2.1 ผู้ร้องขอให้มีการชําระบัญชีไม่วางค่าใช้จ่ายในการชําระบัญชีภายในเวลาที่กําหนด 14.2.2 ผู้ชําระบัญชีไม่สามารถรวบรวมเอกสารหรือเอกสารไม่เพียงพอในการจัดทํางบดุล 14.2.3 เมื่อมีการนัดพร้อมตาม 8.1 แล้ว ผู้เกี่ยวข้องไม่ให้ความเห็นชอบและไม่อาจ ตกลงกันได้ จนไม่สามารถจัดทํางบดุล ณ วันเลิกห้างหุ้นส่วนหรือบริษัทได้ 14.2.4 ที่ประชุมใหญ่ไม่อนุมัติงบดุล จนไม่อาจดําเนินการต่อไปได้ 14.2.5 ผู้เกี่ยวข้องในการชําระบัญชีไม่ให้ความร่วมมือหรือมีเหตุอื่นใด อันเป็นเหตุ ขัดข้องในการชําระบัญชีจนไม่อาจดําเนินการชําระบัญชีต่อไปได้ 14.2.6 เหตุอื่นตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 14.3 เมื่อศาลมีคําสั่งถอนการตั้งผู้ชําระบัญชี ให้ผู้ชําระบัญชีแจ้งนายทะเบียน แจ้งไปยัง เจ้าหนี้ที่ยื่นคําทวงหนี้ ผู้เป็นหุ้นส่วนหรือผู้ถือหุ้น และประกาศโฆษณาตามระเบียบกระทรวงยุติธรรมว่าด้วยการ บังคับคดีล้มละลายและชําระบัญชี พ.ศ. 2520 เว้นแต่เป็นการถอนการตั้งผู้ชําระบัญชีตาม 14.2.1 และยังไม่มี การแจ้งหรือการประกาศโฆษณา อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 24 เดือน กันยายน พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,168
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 393/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 393/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ อาศัยอํานาจตามความในข้อ 3 แห่งระเบียบกระทรวงยุติธรรมว่าด้วยการบังคับคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ พ.ศ. 2541 จึงมีคําสั่งดังต่อไป ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดี ดังต่อไปนี้ 1.1 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 198/2541 ลงวันที่ 3 มิถุนายน 2541 เรื่อง ขั้นตอนการรายงานคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ 1.2 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 533/2542 ลงวันที่ 30 ธันวาคม 2542 เรื่อง ค่าใช้จ่ายในสํานวนฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ 1.3 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 94/2543 ลงวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2543 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่ของ เจ้าพนักงานบังคับคดี และเจ้าพนักงานวางทรัพย์ในการบังคับคดีแพ่งและการวางทรัพย์ซึ่งเกี่ยวข้องกับคดี ฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ 1.4 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 117/2543 ลงวันที่ 29 กุมภาพันธ์ 2543 เรื่อง มอบอํานาจให้ ผู้อํานวยการสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เป็นผู้อนุมัติการเดินทางไปราชการในราชอาณาจักรของข้าราชการ และลูกจ้างในสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ 1.5 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 251/2546 ลงวันที่ 28 พฤษภาคม 2546 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่ของ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในสํานวนฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เกี่ยวกับการทําคําสั่งหรือความเห็น 1.6 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 97/2547 ลงวันที่ 18 มีนาคม 2547 เรื่อง การประชุมเจ้าหนี้เพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผน 1.7 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 569/2547 ลงวันที่ 15 รับวาคม 2547 เรื่อง การออกเสียงลงคะแนน เพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผน 1.8 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 194/2548 ลงวันที่ 2 พฤษภาคม 2548 เรื่อง การดําเนินการ ตามแผนของผู้บริหารแผน 1.9 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 140/2549 ลงวันที่ 16 มีนาคม 2549 เรื่อง การสวมสิทธิเป็น เจ้าหนี้แทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการ 1.10 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 240/2549 ลงวันที่ 25 พฤษภาคม 2549 เรื่อง การกํากับดูแล การฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ข้อ ๒ ในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ภายในสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ปฏิบัติดังนี้ 2.1 เพื่อให้การกํากับดูแลการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เป็นไปด้วยความเรียบร้อย มอบหมายให้ข้าราชการในตําแหน่งดังต่อไปนี้เป็นเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ 2.1.1 ผู้อํานวยการส่วนจัดกิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟู 2.1.2 หัวหน้ากลุ่มงานกิจการทรัพย์สิน 2.1.3 หัวหน้ากลุ่มงานกํากับดูแลการฟื้นฟู 2.2 ค่าใช้จ่ายในส่วนวนฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้ดําเนินการไป เกี่ยวเนื่องกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้นับตั้งแต่วันที่ศาลมีคําสั่งรับคําร้องขอฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้จนถึงวัน ที่ศาลมีคําสั่งให้ยกคําร้องขอ หรือจําหน่ายคดี หรือยกเลิกคําสั่งให้ฟื้นฟูกิจการ หรือยกเลิกการฟื้นฟูกิจการ หรือพิทักษ์ทรัพย์ลูกหนี้เด็ดขาด เช่น ค่าใช้จ่ายในการจัดการประชุมเจ้าหนี้ ค่าใช้จ่ายในการประกาศโฆษณา คําสั่ง เป็นต้น ให้ถือเป็นค่าใช้จ่ายที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สามารถเบิกจากเงินในคดีได้ ค่าใช้จ่ายดังกล่าวข้างต้นให้ใช้จ่ายโดยคํานึงถึงเหตุจําเป็นและเหมาะสมตามภาวะการณ์ และให้ผู้อํานวยการสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้หรือผู้ได้รับมอบหมายพิจารณาสั่งจ่ายได้ตามควรแก่กรณี ข้อ ๓ การปฏิบัติเกี่ยวกับขั้นตอนการรายงานคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ปฏิบัติดังนี้ 3.1 ให้สํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เป็นผู้รับผิดชอบจัดเก็บ รวบรวมข้อมูลคดีฟื้นฟูกิจการของ ลูกหนี้ไว้ในระบบคอมพิวเตอร์เพื่อให้หน่วยราชการต่างๆ ในสังกัดกรมบังคับคดีตรวจสอบ 3.2 เมื่อสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ได้รับแจ้งว่าศาลมีคําสั่งรับคําร้องขอฟื้นฟูกิจการไว้ พิจารณา หรือยกคําร้องขอ หรือจําหน่ายคดี หรือยกเลิกคําสั่งให้ฟื้นฟูกิจการ หรือยกเลิกการฟื้นฟูกิจการ หรือคําสั่งอื่นที่มีผลยกเลิกข้อจํากัดสิทธิ์ตามกฎหมาย ให้สํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้รับรายงานคําสั่งของ ศาลนั้นให้อธิบดีกรมบังคับคดีทราบภายในวันที่ได้รับแจ้งคําสั่งของศาลหรือโดยเร็วที่สุดพร้อมทั้งแจ้งให้ กองขีดทรัพย์สิน กองจําหน่ายทรัพย์สิน กองอายัดทรัพย์สิน กองบังคดีล้มละลาย 1-5 สํานักงาน วางทรัพย์กลางและสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคทราบ ข้อ ๔ การปฏิบัติงานของหน่วยงานอื่นที่เกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ปฏิบัติดังนี้ 4.1 เมื่อสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาค ได้รับแจ้งคําสั่งของศาลในคดีฟื้นฟูกิจการ ของลูกหนี้ตามข้อ 3.2 แก้วให้บันทึกลงในระบบข้อมูลของสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาค และ แจ้งคําสั่งดังกล่าวโดยทางโทรสารไปยังสํานักงานบังคับคดีจังหวัดภายในเขตรับผิดชอบทราบภายในวันที่ ได้รับแจ้งหรือโดยเร็วที่สุด 4.2 เมื่อสํานักงานบังคับคดีจังหวัด ได้รับแจ้ง สั่งตามข้อ 4.1 แล้ว ให้บันทึกลงสารบบไว้ เพื่อตรวจสอบการบังคับคดีแพ่ง หรือการบังคับคดีล้มละลายที่เกี่ยวข้องกับลูกหนี้ 4.3 หน่วยราชการต่างๆ ในสังกัดกรมบังคับคดีเมื่อได้รับแจ้งคําสั่งศาลในคดีฟื้นฟูกิจการของ ลูกหนี้แล้ว ให้เจ้าหน้าที่ธุรการของหน่วยงานราชการนั้นลงทะเบียนรับและนําเสนอต่อผู้บังคับบัญชาภายใน วันที่ได้รับหนังสือหรือรับโทรสารหรืออย่างช้าภายในเช้าวันทําการถัดไป 4.4 เมื่อได้รับแจ้งข้อมูลคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับลูกหนี้หรือเจ้าหนี้ แล้วแต่กรณี ให้หน่วยราชการต่างๆ ในสังกัดกรมบังคับคดีแจ้งข้อมูลดังกล่าวไปยังสํานักฟื้นฟูกิจการของ ลูกหนี้ทราบโดยเร็วที่สุด โดยทางโทรสาร หากเป็นกรณีของสํานักงานบังคับคดีจังหวัด ให้สํานักงานบังคับคดี จังหวัดแจ้งสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคทราบด้วย ในกรณีที่ได้รับแจ้งว่าศาลได้มีคําสั่งรับคําร้องขอ ให้ฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ไว้พิจารณาแล้วให้เจ้าพนักงานบังคับคดีและเจ้าพนักงานผู้รับวางทรัพย์ตรวจสอบว่า ลูกหนี้ในคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เกี่ยวข้องเป็นคู่ความ หรือเป็นผู้มีส่วนได้เสียในสํานวนบังคับคดีแพ่ง หรือ สํานวนวางทรัพย์ซึ่งอยู่ในความรับผิดชอบหรือไม่ หากมี ให้แจ้งรายละเอียดแห่งคดีพร้อมส่งเอกสารที่จําเป็น และเกี่ยวข้องให้สํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ทราบโดยเร็วที่สุด โดยให้ส่งทางโทรสารก่อนและให้ปฏิบัติ ตามคําขอของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ สํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ 4.5 ในสํานวนบังคับคดีแพ่ง ก่อนที่เจ้าพนักงานบังคับคดีจะออกไปทําการยืด อายัด ขาย ทอดตลาดทรัพย์สินของลูกหนี้ตามคําพิพากษา ถอนการยึด ถอนการอายัด ถอนการบังคับคดี หรือจ่ายเงิน ให้แก่เจ้าหนี้ตามคําพิพากษา หรือผู้มีส่วนได้เสียในคดีแล้วแต่กรณี หรือในกรณีการวางทรัพย์หรือจ่ายเงิน ในสํานวนวางทรัพย์ นอกจากจะต้องตรวจว่าผู้ที่เกี่ยวข้องดังกล่าวถูกพิทักษ์ทรัพย์หรือไม่แล้ว ให้ตรวจดูด้วย ว่าผู้ที่เกี่ยวข้องเป็นลูกหนี้ในคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้หรือไม่ด้วย หากมีให้เจ้าพนักงานบังคับคดีหรือ เจ้าพนักงานผู้รับวางทรัพย์ปฏิบัติตามข้อ 4.4 ข้อ ๕ การปฏิบัติเกี่ยวกับสํานวนทวงหนี้ การเพิกถอนการฉ้อฉล การเพิกถอนการกระทําอันเป็นการให้เปรียบเจ้าหนี้อื่น การรายงานศาลเพื่อมีคําสั่งให้ผู้บริหารแผนพ้นจากตําแหน่งและการร้องขอให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนความผิดในทางอาญาเกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ปฏิบัติดังนี้ 5.1 เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้รับคําร้องขอให้ดําเนินการทวงหนี้ตามพระราชบัญญัติ ล้มละลาย พุทธศักราช 2483 มาตรา 90/39 คําร้องขอให้ดําเนินการเพิกถอนการฉ้อฉล ตามมาตรา 90/40 คําร้องขอให้ดําเนินการเพิกถอนการกระทําอันเป็นการให้เปรียบเจ้าหนี้อื่นตามมาตรา 90/41 คําร้องขอให้ รายงานศาลเพื่อมีคําสั่งให้ผู้บริหารแผนพ้นจากตําแหน่งหรือมีคําสั่งอย่างหนึ่งอย่างใดตามมาตรา 90/67 และ คําร้องขอให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนความผิดในทางอาญาเกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินการมีหนังสือทวงหนี้ หมายนัดสอบสวน หมายเรียก ตรวจสอบ หรือดําเนินการ อื่นใดตามกฎหมายภายใน 7 วัน นับแต่วันที่ได้รับคําร้องหรือสํานวนแล้วแต่กรณี 5.2 ในการสอบสวนพยานหลักฐานในสํานวนทวงหนี้ จํานวนเพิกถอนการฉ้อฉล สํานวน เห็ดถอนการกระทําอันเป็นการให้เปรียบเจ้าหนี้อื่น สํานวนร้องขอให้ถอนผู้บริหารแผน และสํานวน สอบสวนความผิดทางอาญา ตามข้อ 5.1 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เนินการสอบสวน ติดต่อกันไปโดย ไม่เลื่อนการสอบสวนจนกว่าจะเสร็จการสอบสวนและมีความเห็น หรือคําสั่ง เว้นแต่มีเหตุจําเป็นที่จะต้องเลื่อนการสอบสวน แต่เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้มีคําสั่งอนุญาตให้เลื่อนการสอบสวนไปแล้วตามคําขอ ของคู่ความฝ่ายใด คู่ความฝ่ายนั้นจะขอเลื่อนการสอบสวนอีกไม่ได้ เว้นแต่มีเหตุจําเป็นอันไม่อาจก้าวล่วงเสียได้ และความที่ขอเลื่อนแสดงให้เป็นที่พอใจของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ได้ว่าถ้าเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ไม่อนุญาตให้เลื่อนการสอบสวนต่อไปอีกจะทําให้เสียความยุติธรรม เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์อาจ อนุญาตให้เลื่อนการสอบสวนต่อไปได้เท่าที่จําเป็น โดยการเลื่อนการสอบสวนแต่ละครั้งให้เลื่อนไปได้ ไม่เกินกว่าครั้งละ 7 วัน เว้นแต่มีเหตุสุดวิสัย 5.3 เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ให้ดําเนินการสอบสวน หรือตรวจสอบ หรือดําเนินการ อื่นใดตามข้อ 5.1 เสร็จให้ดําเนินการทําคําสั่งหรือความเห็นให้เสร็จภายใน 15 วัน นับแต่วันเสร็จการสอบสวน หรือการตรวจสอบ หรือการดําเนินการอื่นใดแล้วแต่กรณี ในกรณีจําเป็นหรือมีเหตุขัดข้องที่ไม่อาจทําคําสั่ง หรือความเห็นให้แล้วเสร็จภายในกําหนดระยะเวลาดังกล่าว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รายงานตามลําดับ ชั้นขออนุญาตขยายระยะเวลาต่ออธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดีที่ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณามีคําสั่ง ตามที่เห็นสมควรต่อไป ข้อ ๖ ก่อนที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะลงนามหรือมีคําสั่งในกรณีอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้จะ ต้องเสนออธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดีที่ได้รับมอบหมายเพื่อขอความเห็นชอบหรือมีคําสั่งก่อนจึงจะดําเนินการต่อไปได้ 6.1 คําสั่งอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้เจ้าหนี้มีสิทธิออกเสียงลงคะแนนในที่ประชุมเจ้าหนี้เพื่อ พิจารณาแผนตามมาตรา 90/30 ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการที่มูลหนี้ไม่อาจกําหนดจํานวน ได้แน่นอน หนี้ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต (Contingent liability) หนี้ที่มีเงื่อนไข (Condition precedent) มูลหนี้ที่ มีพยานหลักฐานน่าเชื่อว่าหรือมีการโต้แย้งกล่าวอ้างว่าเป็นมูลหนี้ที่เกิดจากการฉ้อฉล หรือจากการสมยอม ระหว่างเจ้าหนี้กับลูกหนี้ หรือมีมูลหนี้ไม่น้อยกว่าร้อยละ 30 ของหนี้ที่อาจขอรับชําระหนี้ในคดีฟื้นฟูกิจการ ของลูกหนีนั้นๆ 6.2 คําสั่งในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการ ดังต่อไปนี้ 6.2.1 คําขอรับชําระหนี้มีจํานวนหนี้ที่ขอมาตั้งแต่ 100,000,000.- บาท (หนึ่งร้อยล้านบาท)ขึ้นไป 6.2.2 คําขอรับชําระหนี้ที่มีการโต้แย้งและมีจํานวนหนี้ที่ขอมาตั้งแต่ 10,000,000.- บาท(สิบล้านบาท) ขึ้นไป 6.2.3 กรณีเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งยกคําขอรับชําระหนี้ทั้งหมดหรือบางส่วน อันมิใช่การคํานวณหนผิดพลาดและจํานวนหนี้ที่ถูกยกคําขอมีจํานวนที่ขอมาตั้งแต่ 10,000,000.- บาท (สิบล้าน บาท) ขึ้นไป 6.3 ความเห็นในสํานวนทวงหนี้ไม่ว่าจะเป็นการยืนยันหนี้ ลดยอดหนี้ หรือจําหน่ายชื่อ ลูกหนี้ซึ่งมีจํานวนทุนทรัพย์ตั้งแต่ 5,000,000.- บาท (ห้าล้านบาท ขึ้นไป 6.4 กรณีการทําความเป็นหรือคําสั่งของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ซึ่งมีกรณีขัดหรือแย้งกับเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในคดีล้มละลาย 6.5 ความเห็นควรดําเนินการร้องขอให้เพิกถอนหรือไม่เพิกถอนการฉ้อฉล หรือการกระทํา อื่นใดเป็นการให้เปรียบเจ้าหนี้อื่นในสํานวนเกลอน ตามมาตรา 90/40 และมาตรา 9041 6.6 ความเห็นควรรายงานหรือไม่ควรรายงานศาลให้ผู้บริหารแผนพ้นจากตําแหน่งหรือมี คําสั่งอย่างหนึ่งอย่างใดตามมาตรา 90/57 6.7 ความเห็นควรรายงานหรือไม่ควรรายงานศาลให้มีคําสั่งยกเลิกการฟื้นฟูกิจการหรือ คําสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดตามมาตรา 90/70 ยกเว้นเป็นกรณีที่ผู้บริหารของลูกหนี้หรือผู้บริหารแผนเป็นผู้อื่น คําร้องขอต่อศาลเพื่อขอให้ศาลมีคําสั่งยกเลิกการฟื้นฟูกิจการหรือมีคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาด 6.8 ความเห็นควรหรือไม่ควรร้องทุกข์หรือกล่าวโทษบุคคลใดต่อพนักงานสอบสวนให้ดําเนิน คดีอาญาในความผิดทางอาญาเกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ 6.9 คําสั่งหรือความเห็นไม่ดําเนินการตามมาตรา 90/39 มาตรา 90/40 มาตรา 90/41 มาตรา 90/57 และมาตรา 90/70 6.10 อุทธรณ์หรือไม่อุทธรณ์คําสั่งศาลในสํานวนทวงหนี้ สํานวนเพิกถอนการฉ้อฉลและ สํานวนเพิกถอนการให้เปรียบเจ้าหนี้อื่น เมื่ออธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดีผู้ที่ได้รับมอบหมายมีคําสั่งประการใด ให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ดําเนินการตามคําสั่งนั้นตามกฎหมายโดยเร็วต่อไปอย่างช้าไม่เกิน 7 วันนับแต่วันที่ได้รับทราบ คําสั่ง ส่วนคําสั่งตามข้อ 6.1 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ที่กําลังเสนอต่ออธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดี ผู้ที่ได้รับมอบหมายภายใน 3 วันนับแต่สอบสวนในเรื่องการโต้แย้งสิทธิออกเสียงลงคะแนนเสร็จและเมื่อได้รับ ความเห็นชอบจากอธิบดีกรมบังคับคดีแล้วให้ทําการประกาศคําสั่งดังกล่าวก่อนวันประชุมไม่น้อยกว่า 3 วัน ข้อ ๗ การปฏิบัติเกี่ยวกับการประชุมเจ้าหนี้ในคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ปฏิบัติดังนี้ 7.1 ในการประชุมเจ้าหนี้เพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผน เมื่อเจ้าหนี้ได้ยื่นคําขอแสดงความประสงค์ จะเข้าประชุมเจ้าหนี้ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ตรวจหลักฐานแห่งความเป็นเจ้าหนี้ว่าเป็นเจ้าหนี้ที่อาจขอ รับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการและลูกหนี้ได้ก่อนิติสัมพันธ์ดังกล่าวนั้นขึ้นก่อนศาลมีคําสั่งให้ฟื้นฟูกิจการหรือ ไม่ เพื่อเป็นข้อมูลสําหรับประกอบการมีคําสั่งอนุญาตหรือไม่อนุญาตให้ออกเสียงลงคะแนนในจํานวน หนีเท่าใดในคําขอแสดงความประสงค์จะเข้าประชุมเจ้าหนี้เพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผน ในกรณีที่มีการคัดค้านการ ออกเสียงลงคะแนนของเจ้าหนี้ที่ถูกคัดค้านนั้น แต่ถ้าไม่มีการคัดค้านการออกเสียงลงคะแนนของเจ้าหนี้รายได้ ให้เจ้าหนี้นั้นมีสิทธิออกเสียงลงคะแนนได้เต็มตามจํานวนหนี้ตามที่เจ้าหนี้ระบุมาในคําขอดังกล่าว 7.2 ในการประชุมเจ้าหนี้เพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผน ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ถามลูกหนี้ และเจ้าหนี้ที่มาประชุมว่าจะคัดค้านการออกเสียงของเจ้าหนี้รายได้หรือไม่ ถ้ามีผู้คัดค้านการออกเสียงของ เจ้าหนี้ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ซึ่งเป็นประธานในการประชุมเจ้าหนี้นั้นดําเนินการให้เจ้าหนี้ออกเสียงลง คะแนนเลือกผู้นําแผนในบัตรลงมติแต่ยังไม่ให้มีการรวมคะแนน โดยให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินการตามข้อ 7.3 เสียก่อน สําหรับบัตรลงมติให้เก็บรักษาไว้ในที่ปลอดภัยและให้มีคําสั่งพักการประชุมเจ้าหนี้ และนัดฟังคําสั่งว่าจะอนุญาตให้เจ้าหนี้ที่ถูกคัดค้านการออกเสียงมีสิทธิออกเสียงลงคะแนนในจํานวนหนี้ หรือไม่จํานวนเท่าใด และให้ดําเนินการรวมคะแนนในบัตรลงมติพร้อมแจ้งผลการลงมติดังกล่าวให้ ประชุมเจ้าหนี้ทราบในการประชุมเจ้าหนี้คราวต่อไป ทั้งนี้ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์กําหนดวันนัดประชุม เจ้าหนี้ภายใน 15 วันนับแต่วันประชุม 7.3 สํานวนคําขอแสดงความประสงค์จะเข้าประชุมเจ้าหนี้เพื่อเลือกผู้นําแผนของเจ้าหนี้ที่ถูก คัดค้าน ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินการสอบถามหรือสอบสวนผู้คัดค้าน เจ้าหนี้ผู้ถูกคัดค้านและลูกหนี้ เกี่ยวกับเรื่องที่คัดค้าน ถ้าบุคคลดังกล่าวมาประชุม จากนั้นให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่งสํานวนคําขอแสดง ความประสงค์จะเข้าประชุมเจ้าหนี้เพื่อเลือกผู้ทําแผนของเจ้าหนี้ดังกล่าวพร้อมเสนอคําสั่งว่าจะให้เจ้าหนี้ดังกล่าว ออกเสียงลงคะแนนได้หรือไม่ จํานวนเท่าใด ตามลําดับชั้นต่ออธิบดีกรมบังคับคดีหรือ รองอธิบดีผู้ที่ได้ รับมอบหมายเพื่อพิจารณาให้ความเห็นชอบโดยเร็วก่อนจึงจะดําเนินการต่อไปได้ 7.4 ในการออกเสียงลงคะแนนเพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผน กรณีที่มีผู้ถูกเสนอชื่อเป็นผู้ทําแผน หลายราย ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แจ้งให้เจ้าหนี้ที่มาในการประชุมเจ้าหนี้เพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผน ทราบและให้ออกเสียงลงคะแนนว่าจะเลือกบุคคลใดเป็นผู้ทําแผน 7.5 ในกรณีที่มีผู้ถูกเสนอชื่อเป็นผู้ทําแผนเพียงรายเดียว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แจ้งให้ เจ้าหนี้ที่มาในการประชุมเจ้าหนี้เพื่อพิจารณาเลือกผู้ทําแผนทราบและให้ออกเสียงลงคะแนนว่าจะเลือกหรือ ไม่เลือกบุคคลดังกล่าวเป็นผู้ทําแผน 7.6 ในกรณีที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินการประชุมเจ้าหนี้ในคดีฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ไม่ว่าจะเป็นการประชุมเพื่อพิจารณาหรือปรึกษาหารือในหัวข้อใดก็ตาม ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รายงาน ผลการประชุมให้ศาลทราบภายในวันรุ่งขึ้น ข้อ ๘ การกํากับดูแลการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ปฏิบัติดังนี้ 8.1 กรณีที่ผู้บริหารแผนมิได้ส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนภายในกําหนดให้ส่วนจัด กิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟูมีหนังสือภายใน 7 วันนับแต่วันครบกําหนดส่งรายงานผลการ ปฏิบัติงานตามแผนถึงผู้บริหารแผนให้ส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ได้ รับหนังสือ โดยให้ระบุในหนังสือด้วยว่า “ หากผู้บริหารแผน ไม่ส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนตาม กําหนดนัดจะถือว่าผู้บริหารแผนไม่สามารถดําเนินการตามแผนได้ " ถ้าผู้บริหารแผนได้รับหนังสือดังกล่าว โดยชอบ แต่มิได้ส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนตามกําหนดนัด และมิได้ขอขยายระยะเวลาส่งรายงาน ผลการปฏิบัติงานตามแผน ให้มีหนังสืออีกครั้งภายใน 7 วัน นับแต่วันครบกําหนดส่งตามหนังสือครั้งแรก ให้ผู้บริหารแผนส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ได้รับหนังสือ โดยให้ระบุใน หนังสือด้วยว่า “หากผู้บริหารแผนไม่ส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนตามกําหนดนัด เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์จะพิจารณาดําเนินการหรือรายงานขอให้ศาลมีคําสั่งตามที่เห็นสมควรต่อไป 8.2 ถ้าผู้บริหารแผนได้รับหนังสือครั้งหลังดังกล่าวโดยชอบ แต่มิได้ส่งรายงานผลการ ปฏิบัติงานตามแผนตามกําหนดนัด และมิได้ขอขยายระยะเวลาส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผน ให้ส่วน จัดกิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟูรายงานส่วนกฎหมายภายใน 7 วันนับแต่วันครบกําหนด เพื่อรายงาน ขอให้ศาลมีคําสั่งตามที่เห็นสมควรตามมาตรา 90/67 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 8.3 ในกรณีที่ผู้บริหารแผนขอขยายระยะเวลาการส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผน ให้ ผู้อํานวยการส่วนจัดกิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟู เป็นผู้พิจารณาอนุญาตขยายระยะเวลาตามที่ เห็นสมควรแต่ต้องไม่เกิน 2 ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 15 วัน เว้นแต่มีพฤติการณ์พิเศษให้ผู้อํานวยการสํานัก ฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เป็นผู้พิจารณาอนุญาต 8.4 ในกรณีที่ผู้บริหารแผนส่งรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผน หากปรากฏว่าผู้บริหารแผน ไม่ได้ดําเนินการตามแผนหรือไม่เป็นไปตามแผน ให้ส่วนจัดกิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟูตรวจสอบ หรือสอบถามผู้บริหารแผนถึงเหตุที่ผู้บริหารแผนไม่ดําเนินการตามแผน หรือไม่เป็นไปตามแผน ตลอดจน แนวทางในการดําเนินการแก้ไข ถ้าเห็นว่าผู้บริหารแผนมีเหตุผลเพียงพอในเชิงพาณิชย์ หรือธุรกิจของลูกหนี้ และมีแนวทางในการดําเนินการแก้ไขได้ให้รายงานส่วนกฎหมายเพื่อรายงานศาลทราบและพิจารณาต่อไป แต่ถ้าเห็นว่าผู้บริหารแผน ไม่มีเหตุผลเพียงพอในเชิงพาณิชย์หรือธุรกิจของลูกหนี้และไม่มีแนวทางแก้ไข หรือผู้บริหารแผนปฏิบัติหน้าที่โดยไม่สุจริต หรือผู้บริหารแผนก่อให้เกิดความเสียหายแก่เจ้าหนี้หรือลูกหนี้ ให้รายงานส่วนกฎหมาย โดยเร็ว เพื่อรายงานตามลําดับชั้นต่ออธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดีที่ได้รับ มอบหมายเพื่อพิจารณาดําเนินการตามที่เห็นสมควรต่อไป 8.5 หากปรากฏจากรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนของผู้บริหารแผน หรือคําร้อง - ของเจ้าหนี้หรือผู้บริหารของลูกหนี้ที่ยื่นต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ว่า ผู้บริหารแผนไม่สามารถชําระหนี้ให้ แก่เจ้าหนี้ได้ตามกําหนดระยะเวลาที่กําหนดไว้ในแผนฟื้นฟูกิจการหรือข้อเสนอขอแก้ไขแผนฟื้นฟูกิจการ สองไตรมาสติดต่อกัน ให้ส่วนจัดกิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟูตรวจสอบและพิจารณาว่า ภาพรวมผลการดําเนินงานทางการเงินว่าลูกหนี้มีรายได้จากการขายหรือบริการ กําไรขั้นต้น กําไร (ขาดทุน) สุทธิก่อนรายการพิเศษ กําไร (ขาดทุน) สุทธิหลังหักรายการพิเศษ เป็นอย่างไร ลูกหนี้ยังคงประกอบ กิจการอยู่หรือไม่ สาเหตุหรือพฤติการณ์ที่ทําให้ผู้บริหารแผนไม่สามารถชําระหนี้หรือดําเนินการตามแผนได้ ผู้บริหารแผนชําระหนี้หรือดําเนินการตามแผนไปได้มากน้อยเพียงใด ผู้บริหารแผนยังคงมีความสามารถ ชําระหนี้ หรือดําเนินการตามแผนต่อไปได้หรือไม่ และผู้บริหารแผนจะสามารถแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้ หรือไม่อย่างไร ภายในกําหนดระยะเวลาเท่าใด รายงานและเสนอความเห็นต่อส่วนกฎหมายว่าสมควรจะ ดําเนินการประการใด เมื่อส่วนกฎหมาย ได้รับรายงานและความเห็นจากส่วนจัดกิจการทรัพย์สินและกํากับ ดูแลการฟื้นฟู ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์พิจารณาและเสนอความเห็นตามลําดับชั้นต่อผู้อํานวยการสํานัก ฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้พิจารณาดําเนินการ เว้นแต่เป็นคดีที่มีทุนทรัพย์สูงเกินกว่าท่าพันล้านบาท คดีสําคัญ ที่อยู่ในความสนใจของประชาชน คดีที่ผู้บริหารแผนปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริตหรือก่อให้เกิดความเสียหายแก่ เจ้าหนี้หรือลูกหนี้หรือกระทําผิดทางอาญาเกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์พิจารณาและเสนอความเห็นตามลําดับชั้นต่ออธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดีกรมบังคับคดีที่ได้รับมอบหมายเพื่อ พิจารณาค่าเนินการตามที่เห็นสมควรต่อไป 8.6 เมื่ออธิบดีกรมบังคับคดี หรือรองอธิบดีกรมบังคับคดีที่ได้รับมอบหมายหรือผู้อํานวยการ สํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ แล้วแต่กรณี มีคําสั่งตาม 8.4 และ 8.5 ประการใด ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ดําเนินการตามคําสั่งนั้นโดยเร็วต่อไป อย่างช้าไม่เกิน 7 วัน นับแต่วันที่ได้รับทราบคําสั่ง ในกรณีจําเป็นหรือ มีเหตุขัดข้องที่ไม่อาจ ดําเนินการได้ภายในกําหนดระยะเวลาดังกล่าว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รายงานขอ อนุญาตขยายระยะเวลาต่อผู้อํานวยการสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เพื่อพิจารณามีคําสั่งตามที่เห็นสมควร ต่อไป 8.7 เมื่อระยะเวลาดําเนินการตามแผนสิ้นสุดลง ไม่ว่าการฟื้นฟูกิจการจะได้ดําเนินการเป็น ผลสําเร็จตามแผนหรือไม่ ให้ส่วนจัดกิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟูรายงานส่วนกฎหมายโดยเร็วเพื่อ รายงานศาลทราบและพิจารณาภายใน 14 วัน นับแต่ระยะเวลาดําเนินการตามแผนสิ้นสุด ตามมาตรา 90/70 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ข้อ ๙ การสวมสิทธิ์เป็นเจ้าหนี้แทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้ปฏิบัติดังนี้ 9.1 ในกรณีที่สํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการของเจ้าหนี้รายที่ถูกสวมสิทธิ์มีผู้ร้อง คัดค้านคําสั่งคําขอรับชําระหนี้ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หรือมีการอุทธรณ์คําสั่งอนุญาตหรือไม่อนุญาต ให้เจ้าหนี้ได้รับชําระหนี้ของศาลล้มละลายกลาง ผู้ร้องขอสามสิทธิชอบที่จะต้องยื่นคําร้องต่อศาลที่คดีค้าง พิจารณาอยู่ จึงให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งยกคําร้องของผู้ร้องขอสวมสิทธิ 9.2 ในกรณีที่สํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการของเจ้าหนี้รายที่ถูกสวมสิทธิ อยู่ระหว่างการพิจารณาของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หรือเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งอนุญาตให้ได้รับ ชําระหนี้ คดีถึงที่สุดแล้ว โดยไม่มีกระบวนพิจารณาขั้นคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการค้างพิจารณา อยู่ในศาล ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งรับคําร้อง นัดพิจารณาคําร้อง สําเนาคําร้องให้เจ้าหนี้ที่ถูกสวมสิทธิ และผู้ทําแผนหรือผู้บริหารแผนแล้วแต่กรณี หากจะคัดค้านประการใด ให้คัดค้านก่อนวันนัด หรือในวันนัด พิจารณา หากไม่คัดค้านภายในกําหนด ถือว่าไม่ติดใจคัดค้าน โดยให้ผู้ร้องขอสวมสิทธินําส่งหมายนัดและ สําเนาคําร้องภายใน 7 วัน นับแต่วันที่มีคําสั่ง และแถลงผลการส่งภายใน 7 วัน นับแต่วันที่ได้รับหมายนัดและ สําเนาคําร้อง หากไม่ดําเนินการ จะถือว่าผู้ร้องไม่ติดใจยื่นคําร้องดังกล่าว 9.3 ถ้าไม่มีผู้คัดค้านคําร้องขอสวมสิทธิของผู้ร้อง ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่ง อนุญาตให้ผู้ร้องสวมสิทธิแทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการได้ตามจํานวนหนี้ที่ผู้ร้อง ขอสวมสิทธิ์ เว้นแต่จะมีเหตุผลสมควรประการอื่น หรือปรากฏว่าแผนที่ศาลมีคําสั่งเห็นชอบแล้วกําหนดวิธี ปฏิบัติ เรื่องการโอนสิทธิเรียกร้อง หรือโอนหนี้ไว้เป็นอย่างอื่น 9.4 ถ้ามีผู้คัดค้านคําร้องขอสวมสิทธิของผู้ร้อง ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนและ พิจารณามีคําสั่ง เมื่อเสร็จการสอบสวนให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แจ้งกําหนดวันนัดฟังคําสั่งให้ผู้ที่ เกี่ยวข้องทราบในรายงานการสอบสวนของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ 9.5 ความในข้อ 9.2 มิให้ใช้บังคับกับกรณีดังต่อไปนี้ 9.5.1 การควบรวม และการโอนกิจการโดยผลของกฎหมาย เช่น ตามพระราชบัญญัติ การธนาคารพาณิชย์ พ.ศ. 2505 เป็นต้น 9.5.2 การโอนสินทรัพย์ด้อยคุณภาพ หรือการโอนสินทรัพย์ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ ตามกฎหมาย เช่น ตามพระราชกําหนดบรรษัทบริหารสินทรัพย์สถาบันการเงิน พ.ศ. 2540 พระราชกําหนด บรรษัทบริหารสินทรัพย์ไทย พ.ศ. 2544 พระราชกําหนดบริษัทบริหารสินทรัพย์ พ.ศ. 2541 เป็นต้น 9.5.3 เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ขายสิทธิเรียกร้องของผู้ล้มละลาย ซึ่งผู้ซื้อได้ชําระราคา ครบถ้วนและได้บอกกล่าวการโอนสิทธิไปยังลูกหนี้แห่งสิทธิเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 9.5.4 การรับช่วงสิทธิ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 9.5.5 การโอนสิทธิเรียกร้อง หรือการโอนหนี้ซึ่งปรากฏหลักฐานชัดเจนว่าได้ทําเป็น หนังสือลงลายมือชื่อผู้โอนและผู้รับโอนและได้มีหนังสือบอกกล่าวการโอนไปยังผู้ที่มีอํานาจกระทําการแทน ลูกหนี้ หรือผู้ที่มีอํานาจกระทําการแทนลูกหนี้ได้ยินยอมด้วยในการโอนนั้นเป็นหนังสือโดยถูกต้องตาม กฎหมาย ในกรณีดังกล่าวข้างต้น เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์อาจมีคําสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องสวมสิทธิแทน เจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการได้ โดยไม่ต้องนัดพิจารณาคําร้อง เว้นแต่จะมีเหตุผล - สมควรประการอื่น หรือปรากฏว่าแผนที่ศาลมีคําสั่งเห็นชอบแล้วกําหนดวิธีปฏิบัติ เรื่องการโอนสิทธิเรียกร้อง หรือ โอนหนี้ไว้เป็นอย่างอื่น เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งประการใดให้แจ้งคําสั่งให้ ผู้ร้องขอสวมสิทธิ เจ้าหนี้ที่ถูกสวมสิทธิ และผู้ทําแผนหรือผู้บริหารแผนแล้วแต่กรณีทราบ อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 28 เดือน กันยายน พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,169
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 386/2549 เรื่อง การคำนวณและแสดงบัญชีรับ - จ่ายในคดีแพ่ง	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 386/2549 เรื่อง การคํานวณและแสดงบัญชีรับ - จ่ายในคดีแพ่ง ------------------------------ เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับการคํานวณและการทําบัญชีแสดงรายการรับ - จ่าย (บัญชีรายละเอียดแสดงจํานวนเงินทั้งหมดหรือบัญชีส่วนเฉลี่ย) ในคดีแพ่งของกรมบังคับคดี ดําเนินไป ด้วยความรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 537/2548 เรื่อง การคํานวณและแสดงบัญชี รับ-จ่ายในคดีแพ่ง ข้อ ๒ เมื่อสํานวนบังคับคดีแพ่งเรื่องใดเสร็จสิ้น หรือต้องดําเนินการในส่วนการคํานวณ การคิดค่าธรรมเนียม ค่าใช้จ่าย ให้เจ้าพนักงานบังคับคดีส่งสํานวนให้นักบัญชีดําเนินการในทันที ข้อ ๓ ในการทําบัญชีแสดงรายการรับ - จ่าย ให้นักบัญชีและผู้ตรวจสอบลงลายมือชื่อใน บัญชีแสดงรายการรับ - จ่าย ในฐานะเจ้าพนักงานบังคับคดีผู้คิดและผู้ตรวจสอบ รวมทั้งแจ้งให้ผู้เกี่ยวข้อง ตรวจสอบบัญชีตามกฎหมายด้วย ข้อ ๔ ในกรณีมีผู้คัดค้านบัญชีแสดงรายการรับ - จ่าย ให้นักบัญชีส่งเรื่องให้เจ้าพนักงาน บังคับคดีผู้รับผิดชอบดําเนินการตามกฎหมายต่อไป กรณีไม่มีผู้คัดค้านบัญชี ให้นักบัญชีจ่ายเงินให้แก่ผู้มีส่วนได้ตามบัญชีแสดงรายการรับ - จ่ายนั้น ข้อ ๕ เมื่อได้จัดทําบัญชีเสร็จแล้วและไม่มีผู้คัดค้าน ให้เจ้าพนักงานบังคับคดีหรือผู้ได้รับ มอบหมายรายงานบัญชีแสดงรายการรับ - จ่ายเงินให้ศาลทราบ ข้อ ๖ เมื่อนักบัญชีได้รับสํานวนให้ทําการคํานวณหรือทําบัญชีแสดงรายการจ่ายให้ เนินการให้แล้วเสร็จภายในกําหนดเวลา ดังต่อไปนี้ 4 6.1 การคํานวณจํานวนหนี้และค่าฤชาธรรมเนียมที่ลูกหนี้ตามคําพิพากษาต้อง ชําระให้แก่เจ้าหนี้ตามคําพิพากษาให้แล้วเสร็จภายในวันที่ได้รับสํานวนหรืออย่างช้าในวันทําการถัดไป 6.2 การแสดงบัญชีรับจ่ายคดีอายัด ในกรณีไม่มีเจ้าหนีอื่นขอเฉลี่ยให้แล้วเสร็จ ภายใน 1 วันทําการ กรณีมีเจ้าหนี้อื่นขอเฉลี่ยให้แล้วเสร็จภายใน 5 วันทําการ นับแต่วันที่ได้รับสํานวน 6.3 การทําบัญชีแสดงรายการรับจ่ายเงินได้จากการขายทอดตลาดให้แล้วเสร็จ กรณีมีเจ้าหนี้อื่นขอจงให้แล้วเสร็จภายใน 10 วันทําการ นับแต่วันที่ได้รับสํานวน ให้ผู้บังคับบัญชาตรวจสอบการสํานวนหรือการทําบัญชีตามข้อ 6.2 และ 6.3 ภายใน 3 วันทําการ ให้แล้วเสร็จภายใน 3 วันทําการ ในกรณีที่มีความจําเป็นไม่อาจปฏิบัติตามวรรคหนึ่งและวรรคสองได้ให้รายงานเหตุผลและความจําเป็นตามลําดับชั้น ไปยังอธิบดีหรือผู้ที่ได้รับมอบหมายภายใน 3 วัน นับจากวันที่ มีความจําเป็นดังกล่าว ข้อ ๗ ให้ผู้บังคับบัญชาตามลําดับชั้นจนถึงผู้อํานวยการกองหรือผู้อํานวยการสํานักงาน บังคับคดีจังหวัดหรือสาขารับผิดชอบในการควบคุมดูแลให้นักบัญชีปฏิบัติตามคําสั่งนี้โดยเคร่งครัด ทั้งนี้ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคดี	5,170
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 240/2549 เรื่อง การกำกับดูแลการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 240/2549 เรื่อง การกํากับดูแลการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ----------------------- เพื่อให้การกํากับดูแลการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ เป็นไปด้วยความเรียบร้อยและ มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ เมื่อศาลมีคําสั่งเห็นชอบด้วยแผนฟื้นฟูกิจการหรือข้อเสนอขอแก้ไขแผนฟื้นฟูกิจการ ของผู้บริหารแผนแล้ว หากปรากฏจากรายงานผลการปฏิบัติงานตามแผนของผู้บริหารแผน หรือคําร้อง ของเจ้าหนี้หรือผู้บริหารของลูกหนี้ที่ยื่นต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ว่า ผู้บริหารแผนไม่สามารถ ชําระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ได้ตามกําหนดระยะเวลาที่กําหนดไว้ในแผนฟื้นฟูกิจการหรือข้อเสนอขอแก้ไขแผน ฟื้นฟูกิจการสองไตรมาสติดต่อกัน ให้เจ้าหน้าที่การเงินและบัญชีตรวจสอบและพิจารณาว่าภาพรวม ผลการดําเนินงานทางการเงินว่าลูกหนี้มีรายได้จากการขายหรือบริการ กําไรขั้นต้น กําไร/(ขาดทุนสุทธิ) ก่อนรายการพิเศษ กําไร (ขาดทุน) สุทธิหลังหักรายการพิเศษ เป็นอย่างไร ลูกหนี้ยังคงประกอบกิจการ อยู่หรือไม่ สาเหตุหรือพฤติการณ์ที่ทําให้ผู้บริหารแผนไม่สามารถชําระหนี้หรือดําเนินการตามแผนได้ ประการใด ผู้บริหารแผนชําระหนี้หรือดําเนินการตามแผนไปได้มากน้อยเพียงใด ผู้บริหารแผนยังคงมีความ สามารถชําระหนี้หรือดําเนินการตามแผนต่อไปได้หรือไม่ และผู้บริหารแผนจะสามารถแก้ไขปัญหา ดังกล่าวได้หรือไม่ อย่างไร ภายในกําหนดระยะเวลาเท่าใด รายงานเสนอต่อผู้อํานวยการส่วนจัดกิจการ ทรัพย์สินและกํากับดูแลโดยเร็วเพื่อพิจารณาและเสนอความเห็นต่อส่วนกฎหมายว่าสมควรจะดําเนินการประการใด ข้อ ๒ เมื่อส่วนกฎหมาย ได้รับรายงานและความเห็นจากผู้อํานวยการส่วนจัดกิจการทรัพย์สิน และกํากับดูแล ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์พิจารณาและเสนอความเห็นตามลําดับขั้นต่อผู้อํานวยการ สํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้พิจารณาดําเนินการ เว้นแต่เป็นคดีที่มีทุนทรัพย์สูงเกินกว่าห้าพันล้านบาท คดีสําคัญที่อยู่ในความสนใจของประชาชน คดีที่ผู้บริหารแผนปฏิบัติหน้าที่โดยทุจริตหรือก่อให้เกิด ความเสียหายแก่เจ้าหนี้หรือลูกหนี้หรือกระทําผิดทางอาญาเกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการ ให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ พิจารณาและเสนอความเห็นตามลําดับชั้นต่ออธิบดีกรมบังคับคดีหรือรองอธิบดี กรมบังคับคดีที่ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณาดําเนินการตามที่เห็นสมควรต่อไป ข้อ ๓ เมื่อผู้อํานวยการสํานักในกิจการของลูกหนี้ อธิบดีกรมบังคับคดี หรือรองอธิบดี กรมบังคับคดีที่ได้รับมอบหมาย แล้วแต่กรณี มีคําสั่งประการใด ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เนินการตามคําสั่งนั้นโดยเร็วต่อไป อย่างช้าไม่เกิน 7 วัน นับแต่วันที่ได้รับทราบคําสั่ง ในกรณีจําเป็นหรือมีเหตุ ขัดข้องที่ไม่อาจดําเนินการได้ภายในกําหนดระยะเวลาดังกล่าว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รายงาน ขออนุญาตขยายระยะเวลาต่อผู้อํานวยการสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้เพื่อพิจารณามีคําสั่งตามที่เห็น สมควรต่อไป ข้อ ๔ ให้ผู้อํานวยการสํานักฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ผู้อํานวยการส่วนกฎหมาย และผู้อํานวยการ ส่วนจัดกิจการทรัพย์สินและกํากับดูแลการฟื้นฟู กํากับดูแลและควบคุมให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ และเจ้าหน้าที่การเงินและบัญชีปฏิบัติหน้าที่ให้เป็นไปตามคําสั่งนี้โดยเคร่งครัด ทั้งนี้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,171
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 140/2549 เรื่อง การสวมสิทธิเป็นเจ้าหนี้แทนเจ้าหนี้ในสำนวนคำขอรับชำระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการ	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 140/2549 เรื่อง การสวมสิทธิเป็นเจ้าหนี้แทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการ -------------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติงานในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการ ในกรณีที่มีผู้ยื่นคําร้อง ขอสวมสิทธิ์เป็นเจ้าหนี้แทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการ เป็นไปด้วยความเรียบร้อย และมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ในกรณีที่สํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการของเจ้าหนี้รายที่ถูกสวมสิทธิมีผู้ร้อง คัดค้านคําสั่งคําขอรับชําระหนี้ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หรือมีการอุทธรณ์คําสั่งอนุญาตหรือไม่อนุญาต ให้เจ้าหนี้ได้รับชําระหนี้ของศาลล้มละลายกลาง ผู้ร้องขอสวมสิทธิชอบที่จะต้องยื่นคําร้องต่อศาล คดีค้าง พิจารณาอยู่ จึงให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งยกคําร้องของผู้ร้องขอสวมสิทธิ ข้อ ๒ ในกรณีที่สํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการของเจ้าหนี้รายที่ถูกสวมสิทธิ อยู่ระหว่างการพิจารณาของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หรือเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งอนุญาตให้ได้รับ ชําระหนี้ คดีถึงที่สุดแล้ว โดยไม่มีกระบวนพิจารณาชั้นคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการค้างพิจารณา อยู่ในศาล ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งรับคําร้อง นัดพิจารณาคําร้อง สําเนาคําร้องให้เจ้าหนี้ที่ถูกสวมสิทธิ และผู้ทําแผนหรือผู้บริหารแผนแล้วแต่กรณี หากจะคัดค้านประการใด ให้คัดค้านก่อนวันนัด หรือในวันนัด พิจารณา หากไม่คัดค้านภายในกําหนด ถือว่าไม่ติดใจคัดค้าน โดยให้ผู้ร้องขอสวมสิทธินําส่งหมายนัดและ สําเนาคําร้องภายใน 7 วัน นับแต่วันที่มีคําสั่ง และแถลงผลการส่งภายใน 7 วัน นับแต่วันที่ได้รับหมายนัดและ สําเนาคําร้อง หากไม่ดําเนินการ จะถือว่าผู้ร้องไม่ติดใจยื่นคําร้องดังกล่าว ข้อ ๓ สํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการของเจ้าหนี้รายที่ถูกสวมสิทธิที่คดีถึงที่สุด และได้ดําเนินการส่งเก็บแล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ผู้รับผิดชอบแจ้งฝ่ายบริหารงานทั่วไปเบิกสํานวนคําขอ รับชําระหนี้ดังกล่าวมาดําเนินการก่อนวันนัดพิจารณา ข้อ ๔ ถ้าไม่มีผู้คัดค้านคําร้องขอสวมสิทธิของผู้ร้อง ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่ง อนุญาตให้ผู้ร้องสวมสิทธิแทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการได้ตามจํานวนหนี้ที่ผู้ร้อง ขอสวมสิทธิ เว้นแต่จะมีเหตุผลสมควรประการอื่น หรือปรากฏว่าแผนที่ศาลมีคําสั่งเห็นชอบแล้วกําหนดวิธี ปฏิบัติ เรื่องการโอนสิทธิเรียกร้อง หรือโอนหนี้ไว้เป็นอย่างอื่น ข้อ ๕ ถ้ามีผู้คัดค้านค้าร้องขอสวมสิทธิของผู้ร้อง ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนและ พิจารณามีคําสั่ง เมื่อเสร็จการสอบสวนให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แจ้งกําหนดวันนัดฟังคําสั่งให้ผู้ที่เกี่ยวข้อง ทราบในรายงานการสอบสวนของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ข้อ ๖ เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องสวมสิทธิแทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอ รับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการแล้ว ให้ฝ่ายบริหารงานทั่วไปบัน ข้อ ๗ ความในข้อ 2 มิให้ใช้บังคับกับกรณีดังต่อไปนี้ 7.1 การควบรวม และการโอนกิจการโดยผลของกฎหมาย เช่น ตามพระราชบัญญัติ การธนาคารพาณิชย์ พ.ศ. 2505 เป็นต้น 7.2 การโอนสินทรัพย์ด้อยคุณภาพ หรือการโอนสินทรัพย์ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ ตามกฎหมาย เช่น ตามพระราชกําหนดบรรษัทบริหารสินทรัพย์สถาบันการเงิน พ.ศ. 2540 พระราชกําหนด บรรษัทบริหารสินทรัพย์ไทย พ.ศ. 2544 พระราชกําหนดบริษัทบริหารสินทรัพย์ พ.ศ. 2541 เป็นต้น 7.3 เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ขายสิทธิเรียกร้องของผู้ล้มละลาย ซึ่งผู้ซื้อได้ชําระราคา ครบถ้วนและได้บอกกล่าวการโอนสิทธิไปยังลูกหนี้แห่งสิทธิเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 7.4 การรับช่วงสิทธิ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ 7.5 การโอนสิทธิเรียกร้อง หรือการโอนหนี้ซึ่งปรากฏหลักฐานชัดเจนว่าได้ทําเป็น หนังสือลงลายมือชื่อผู้โอนและผู้รับโอนและได้มีหนังสือบอกกล่าวการโอนไปยังผู้ที่มีอํานาจกระทําการ แทนลูกหนี้ หรือผู้ที่มีอํานาจกระทําการแทนลูกหนี้ได้ยินยอมด้วยในการโอนนั้นเป็นหนังสือ โดยถูกต้อง ตามกฎหมาย ในกรณีดังกล่าวข้างต้น เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์อาจมีคําสั่งอนุญาตให้ผู้ร้องสวมสิทธิ แทนเจ้าหนี้ในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในการฟื้นฟูกิจการได้ โดยไม่ต้องนัดพิจารณาคําร้อง เว้นแต่จะมี เหตุผลสมควรประการอื่น หรือปรากฏว่าแผนที่ศาลมีคําสั่งเห็นชอบแล้วกําหนดวิธีปฏิบัติ เรื่องการโอนสิทธิ เรียกร้อง หรือโอนหนี้ไว้เป็นอย่างอื่น เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งประการใดให้แจ้งคําสั่งให้ผู้ร้อง ขอสวมสิทธิ์ เจ้าหนี้ที่ถูกสวมสิทธิ์ และผู้ทําแผนหรือผู้บริหารแผนแล้วแต่กรณีทราบ ทั้งนี้ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ 2549 (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,172
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 417/2549 เรื่อง ค่าใช้จ่ายในการส่งหมาย คำคู่ความหรือเอกสาร	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 417/2549 เรื่อง ค่าใช้จ่ายในการส่งหมาย คําคู่ความหรือเอกสาร -------------------------- ด้วยเห็นเป็นการสมควรให้กําหนดอัตราค่าใช้จ่ายในการส่งหมาย คําคู่ความหรือเอกสาร สําหรับพนักงานเดินหมายกรมบังคับคดีเสียใหม่ให้เหมาะสมกับสภาวะค่าครองชีพในปัจจุบัน จึงให้ยกเลิกความในข้อ 1 แห่งคําสั่งกรมบังคับคดีที่ 125/2538 เรื่อง ค่าใช้จ่ายในการ ส่งหมาย คําคู่ความหรือเอกสาร ลงวันที่ 10 มีนาคม 2538 และให้ใช้ความดังต่อไปนี้แทน “1. หมาย คําคู่ความ หรือเอกสารที่คู่ความต้องนําส่ง 1.1 ชั้นใน ให้จ่ายค่าป่วยการและค่าพาหนะไม่เกิน 120 บาท 1.2 ชั้นกลาง ให้จ่ายค่าป่วยการและค่าพาหนะไม่เกิน 150 บาท 1.3 เขตชั้นนอก ใ จ่ายค่าป่วยการและค่าพาหนะไม่เกิน 200 บาท ทั้งนี้ ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,173
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 451/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานสำนวนเพิกถอน สำนวนร้องขัดทรัพย์ สำนวนปฏิบัติตามสัญญา สำนวนหักกลบลบหนี สำนวนร้องกันส่วน	คําสั่งกรมบังคับ ที่ 451/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานสํานวนเพิกถอน สํานวนร้องขัดทรัพย์ สํานวนปฏิบัติตามสัญญา สํานวนหักกลบลบหนี้ สํานวนร้องกันส่วน ------------------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในสํานวนเพิกถอนการโอน สํานวนร้องขัดทรัพย์ สํานวนปฏิบัติตามสัญญา สํานวนหักกลบลบหนี้ และสํานวนร้องขอกันส่วน ดําเนินไปด้วยความเรียบร้อยและเป็นแนวทางเดียวกัน จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดีดังต่อไปนี้ 1.1 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 228/2523 ลงวันที่ 5 พฤศจิกายน 2523 เรื่อง การขายย จะต้องมีการโอนทะเบียนในคดีล้มละลาย กรณีการเพิกถอนการโอน 1.2 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 1222533 ลงวันที่ 30 มีนาคม 2553 เรื่อง การส่งคําร้องขอให้ถอนการยึดทรัพย์ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ข้อ ๒ เมื่อมีคําสั่งให้ตั้งสํานวนเพิกถอนการโอนหรือการกระทํา สํานวนร้องขัดทรัพย์ สํานวน ปฏิบัติตามสัญญา สํานวนหักกลบลบหนี้ หรือสํานวนร้องขอกันส่วนและจ่ายสํานวนให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์รับผิดชอบดําเนินการแล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ออกหมายเรียก หรือออกหมายนัด สอบสวนผู้เกี่ยวข้อง และให้ดําเนินการดังต่อไปนี้ 2.1 สํานวนเพิกถอนการโอนหรือการกระทํา เมื่อเรียกผู้รับโอนหรือผู้รับการกระทํารวมทั้งบุคคลภายนอกมาสอบสวนเสร็จแล้ว ให้หมายนัดสอบสวนพยานเจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ เจ้าหนี้ผู้ร้องขอให้เพิกถอน เจ้าหนี้มีประกัน (ถ้ามี) และลูกหนี้มาสอบสวนต่อไป ในกรณีทรัพย์สินที่จะสอบสวนเป็นทรัพย์มีทะเบียนให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มี หนังสือขอความร่วมมือไปยังเจ้าพนักงานผู้รับจดทะเบียนขอให้เจ้าพนักงานดังกล่าวแจ้งแก่ผู้มาติดต่อ ขอทํานิติกรรมเกี่ยวกับทรัพย์ดังกล่าวทราบว่าทรัพย์ดังกล่าวอยู่ระหว่างเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวน เรื่องเพิกถอนการโอนหรือการกระทํา 2.2 ชนวนร้องขัดทรัพย์ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จัดการจําหน่ายทรัพย์สินที่มีการร้องขัดทรัพย์ไว้ และสั่ง ในคําร้องให้ผู้ร้องจัดทําสําเนาคําร้องให้เจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ ลูกหนี้ เจ้าหนี้มีประกัน(ถ้ามี) พร้อมวางเงิน ค่าใช้จ่ายจํานวน 2,000 บาท ภายใน 7 วันนับแต่ยื่นคําร้อง หากผู้ร้องเพิกเฉยให้ถือว่าทั้งคําร้องและมีคําสั่ง จําหน่ายคําร้องของผู้ร้องออกจากสารบบ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่งหมายนัดพร้อมสําเนาคําร้อง โดยในหมายนัดสอบสวน ระบุให้ยื่นคัดค้านต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ก่อนหรือภายในวันนัดสอบสวน ในการสอบสวนพยานของผู้ร้องขัดทรัพย์ เจ้าหนี้หรือลูกหนี้ ต้องให้คู่ความฝ่ายอื่นซักค้านพยานด้วย หากกรณีมีพยานหลักฐานเบื้องต้นแสดงว่าคําร้องขัดทรัพย์ไม่มีมูลและยื่นเข้ามาเรีย เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์อาจสั่งให้ผู้ร้องวางประกันแก่กองทรัพย์สินตามจํานวนที่เห็นสมควร โดยให้เสนอความเห็นตามลําดับชั้นจนถึงอธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายพิจารณาให้ความเห็นชอบ ประวิงคดี 2.3 สํานวนปฏิบัติตามสัญญา ในการสอบสวนผู้ขอปฏิบัติตามสัญญาหรือคู่สัญญา ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่ง หมายนัดแจ้งวันนัดสอบสวนพร้อมสําเนาคําร้องขอปฏิบัติตามสัญญาหรือเรื่องเกี่ยวกับสัญญาที่จะสอบสวน ให้เจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ ลูกหนี้ ทราบเพื่อให้ยื่นคัดค้านต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ก่อนหรือภายใน วันนัดสอบสวนและมากด้านในวันนัด และเมื่อสอบสวนผู้ขอปฏิบัติตามสัญญาและผู้ที่เกี่ยวข้องเสร็จ แล้วให้ทําการสอบสวนเจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์และลูกหนี้ต่อไป หักกลบลบหนี้ 2.4 สํานวนหักกลบลบหนี้ ในการสอบสวนผู้ขอหักกลบลบหนี้ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่งหมายนัดแจ้งวันนัด สอบสวนพร้อมสําเนาคําขอหักกลบลบหนี้ให้เจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ ลูกหนี้ ทราบเพื่อให้ยื่นคําคัดค้านต่อ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ก่อนหรือภายในวันนัดสอบสวนและมากด้านในวันนัด และเมื่อสอบสวนขอ หักกลบลบหนี้เสร็จแล้วให้ทําการสอบสวนเจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์และลูกหนี้ต่อไป 2.5 สํานวนร้องขอกันส่วน ในการสอบสวนผู้ร้องขอกันส่วน ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่งหมายนัดแจ้งวันนัด สอบสวนพร้อมสําเนาคําร้องขอกันส่วนให้เจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์ ลูกหนี้ ทราบเพื่อให้ยื่นคําคัดค้านต่อ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ก่อนหรือภายในวันนัดสอบสวนและมาซักด้านในวันนัด และเมื่อสอบสวนผู้ร้อง ขอกันส่วนเสร็จแล้วให้ทําการสอบสวนเจ้าหนี้ผู้เป็นโจทก์และลูกหนี้ต่อไป ข้อ ๓ การนัดสอบสวนให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์กําหนดวันนัดสอบสวนผู้ร้องหรือผู้เกี่ยวข้อง รวม 2 นัด ห่างกันไม่เกิน 15 วันและแจ้งไปด้วยว่าเมื่อถึงกําหนดนัดถ้าผู้ร้องหรือผู้ที่เกี่ยวข้องไม่มีพยาน ไปให้การสอบสวนโดยแจ้งเหตุขัดข้องให้ทราบหรือร้องขอเลื่อนคดี ร้องหรือผู้เกี่ยวข้องยินยอมให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ค้าเนินกระบวนพิจารณาต่อไปได้ โดยถือว่าฝ่ายไม่มาไม่มีพยานหรือไม่ติดใจ พยานมาให้การสอบสวน เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะทําความเห็นหรือคําสั่งตามพยานหลักฐานที่ปรากฏ ใน สํานวน การเลื่อนวันนัดสอบสวนของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ไม่ว่ากรณีใดๆ ให้พิจารณาเหตุที่ ขอเลื่อนโดยเคร่งครัดและให้เลื่อนกรณีที่จําเป็น แต่ทั้งนี้ไม่ให้เลื่อนไปเกินกว่า 20 วันนับแต่วันขอเลื่อน และให้กําชับว่าในนัดหน้าจะไม่อนุญาตให้เลื่อนอีกไม่ว่าด้วยเหตุอันใดๆ หากเหตุที่จะเลื่อนไม่มีเหตุอันสมควร ให้ถือว่าไม่มีพยานหรือไม่ติดใจนําพยานมาให้การสอบสวน ข้อ ๔ เมื่อได้ทําการสอบสวนพยานหลักฐานหมดทุกฝ่ายแล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ พิจารณาทําความเห็นหรือคําสั่งให้เสร็จภายใน 15 วันนับแต่มีคําสั่งให้ทําความเห็นหรือคําสั่งและภายใต้ เวลาที่กฎหมายกําหนดเสนอต่อผู้บังคับบัญชาตามลําดับขั้นเพื่อมีคําสั่งต่อไป ข้อ ๕ ความเห็นหรือคําสั่งในกรณีดังต่อไปนี้ให้เสนออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณาสั่งการหรือเห็นชอบจึงจะดําเนินการต่อไปได้ 5.1 ความเห็นให้เพิกถอนหรือไม่เพิกถอนการฉ้อฉล การโอนหรือการกระทํา 5.2 ความเห็นไม่สมควร ดําเนินการตามมาตรา 113 หรือมาตรา 115 5.3 คําสั่งถอนหรือไม่ถอนการยึดทรัพย์ในสํานวนร้องขัดทรัพย์ 5.4 คําสั่งปฏิบัติหรือไม่ปฏิบัติตามสัญญา 5.5 คําสั่งอนุญาตให้หักกลบลบหนี้หรือไม่อนุญาต 5.6 คําสั่งอนุญาตให้กับส่วนหรือไม่อนุญาต ข้อ ๖ กรณีที่อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายมีความเห็นให้เพิกถอนการฉ้อฉล การโอนหรือ การกระทํา ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําคําร้องยื่นต่อศาลภายใน 15 วันนับแต่วันมีความเห็น ข้อ ๗ เมื่ออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายมีคําสั่งในสํานวนร้องขัดทรัพย์ สํานวนปฏิบัติ ตามสัญญา สํานวนหักกลบลบหนี้ สํานวนร้องขอกันส่วนแล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ออกหมายแจ้ง คําสั่งให้ผู้ร้อง คู่ความ หรือผู้มีส่วนได้เสียทราบภายใน 3 วันนับแต่มีคําสั่ง ข้อ ๘ กรณีมีการยื่นคําร้องต่อศาลในสํานวนเพิกถอน หรือมีการต่อสู้คดีในสํานวนร้องจัดทรัพย์ สํานวนปฏิบัติตามสัญญา สํานวนหักกลบลบหนี สํานวนร้องขอกันส่วนเมื่อศาลมีคําพิพากษาหรือคําสั่งแล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์พิจารณาและเสนอความเห็นว่าควรอุทธรณ์ หรือไม่อุทธรณ์ ฎีกา หรือไม่ฎีกา คําพิพากษาหรือคําสั่งศาลนั้นต่ออธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายก่อนที่จะครบกําหนดระยะเวลา อุทธรณ์หรือฎีกา ไม่น้อยกว่า 15 วัน เว้นแต่กรณีมีเหตุขัดข้องที่มิอาจก้าวล่วงได้ ข้อ ๙ เมื่อศาลมีคําพิพากษาหรือคําสั่งถึงที่สุดแล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ปฏิบัติตาม คําพิพากษาหรือคําสั่งนั้นโดยเร็วที่สุด ข้อ ๑๐ เมื่อศาลมีคําพิพากษาหรือคําสั่งถึงที่สุดให้เพิกถอนการโอนที่ดินหรือทรัพย์สินอย่างอื่นที่ จะต้องจดทะเบียนการโอน ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รีบดําเนินการเปลี่ยนแปลงทางทะเบียนกลับมาเป็น ของลูกหนี้ก่อนการนําทรัพย์นั้นออกขายทอดตลาดหรือจําหน่ายโดยวิธีอื่น ข้อ ๑๑ เมื่อมีการตั้งสํานวนเพิกถอนการโอนหรือการกระทํา สํานวนร้องขัดทรัพย์ สํานวน ปฏิบัติตามสัญญา สํานวนหักกลบลบหนี้ หรือสํานวนร้องขอกันส่วนแล้ว ถ้าปรากฏว่าผู้ถูกเพิกถอน ผู้ร้องขัดทรัพย์ ขอปฏิบัติตามสัญญา ผู้ขอหักกลบลบหนี้ หรือผู้ร้องขอร้องกันส่วน มีภูมิลําเนาอยู่ในเขต จังหวัดที่ลูกหนี้รายใดมีภูมิลําเนา ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางส่งสํานวนให้สํานักงานบังคับคดี ส่วนภูมิภาคนั้นดําเนินการสอบสวน และทําความเห็นหรือคําสั่ง โดยดําเนินการตามข้อ 2 ข้อ 3 ข้อ 4 และ ข้อ 5 รวมทั้งแจ้งความเห็นหรือคําสั่งนั้นให้คู่ความทราบจนเสร็จการ ตลอดทั้งมีอํานาจสั่งคําร้อง คําขอ ต่างๆ อันเกี่ยวกับสํานวนดังกล่าว เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนภูมิภาคดําเนินการตามวรรคหนึ่งเสร็จแล้วให้ส่งสํานวน ทั้งหมดคืนเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางเพื่อรวบรวมไว้ การยื่นคําร้องขอเพิกถอนการฉ้อฉล การโยนหรือการกระทํา การยื่นคําให้การหรือยื่น กํากับก้านคําร้องคัดค้านคําสั่งเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ การอุทธรณ์ แก้อุทธรณ์ ฎีกา หรือแก้ฎีกา ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางเป็นผู้ดําเนินการในชั้นศาลจนเสร็จการ อนึ่ง หากค่าสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,174
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 454/2549 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในคดีล้มละลาย	คําสั่งกรมบังคดี ที่ 454/2549 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในคดีล้มละลาย ------------------------------------------ เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในคดีล้มละลายดําเนินไปด้วย ความเรียบร้อย เป็นมาตรฐานเดียวกันและเป็นประโยชน์แก่ความและผู้มาติดต่อราชการ จึงมีคําสั่ง ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดี ดังต่อไปนี้ 1.1 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 136/2530 ลงวันที่ 9 มิถุนายน 2530 เรื่อง การขอตรวจ คัดสําเนา หรือถ่ายภาพเอกสารสํานวนคดีล้มละลาย 1.2 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 238/2530 ลงวันที่ 24 ตุลาคม 2530 เรื่อง การตรวจสํานวนการบังคับคดีล้มละลายในส่วนกลาง 1.3 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 82/2553 ลงวันที่ 12 มีนาคม 2533 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่ ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในส่วนภูมิภาค 1.4 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 151/2533 ลงวันที่ 30 เมษายน 2533 เรื่อง การตรวจ สอบสํานวนการบังคับคดีล้มละลายในส่วนภูมิภาค 1.5 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 366/2533 ลงวันที่ 24 ตุลาคม 2553 เรื่อง การตรวจและ ควบคุมการปฏิบัติ สํานวน 1.6 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 337/2535 ลงวันที่ 19 ตุลาคม 2554 เรื่อง การปฏิบัติ หน้าของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในสํานวนกิจการและทรัพย์สิน 1.7 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 307/2540 ลงวันที่ 18 มิถุนายน 2540 เรื่อง การปฏิบัติ หน้าที่ของผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาค ข้อ ๒ การขอตรวจคัดสําเนาหรือภาพถ่ายเอกสารในสํานวนคดีล้มละลายนอกจากที่ กําหนดไว้ในข้อ 3 ให้ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 54 มาบังคับใช้โดยอนุโลม แต่การสั่งไม่อนุญาตโดยเหตุผลนอกเหนือจากที่กําหนดไว้ในบทบัญญัติดังกล่าวจะต้องได้รับความ เห็นชอบจากอธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมาย สําหรับในส่วนภูมิภาคให้อยู่ในดุลยพินิจ ของผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคหรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดี จังหวัด หรือสาขาแล้วแต่กรณี ข้อ ๓ การอนุญาตให้ตรวจคัดสําเนาหรือถ่ายภาพทําให้การของผู้ถูกเพิกถอนการโอนหรือ การกระทํา ผู้ถูกทวงหนี้ ผู้ร้องขัดทรัพย์ หรือผู้ร้องขอปฏิบัติตามสัญญา จะกระทําได้ต่อเมื่อได้รับ ความเห็นชอบจากอธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมาย สําหรับในส่วนภูมิภาคให้อยู่ในดุลยพินิจ ของผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคหรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดี จังหวัดหรือสาขาแล้ว กรณี ข้อ ๔ การตรวจ คัดสําเนาหรือถ่ายภาพเอกสารดังกล่าวข้างต้น ให้กระทําภายในบริเวณ กรมบังคับคดีหรือสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขา ภายใต้การควบคุมดูแลของเจ้าพนักงานผู้รับ ผิดชอบอย่างใกล้ชิด โดยคํานึงถึงความปลอดภัยของเอกสารนั้นๆ ข้อ ๕ ให้เจ้าพนักงานบังคับคดีถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้โดยอนุโลม อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 - (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,175
คำสั่งกรมบังคับคดี 453/2549 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่เวรสั่ง	คําสั่งกรมบังคับ ที่ 453/2549 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่เวรสั่ง ------------------------ เพื่อให้การบริการประชาชนผู้มาติดต่อราชการกรมบังคับคดีเกี่ยวกับการบังคับคดีล้มละลาย เป็นไปด้วยความสะดวก เรียบร้อย และเป็นผลดีต่อราชการ จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ให้กองบังคับคดีล้มละลาย 1 กองบังคับคดีล้มละลาย 3 กองบังคับคดีล้มละลาย 4 และกอง บังคับคดีล้มละลาย 5 รับผิดชอบเป็นเวรสั่งในวันจันทร์ถึงวันพฤหัสบดี ตามลําดับ โดยจัดหัวหน้ากลุ่มงาน 1 คน และเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ 1 คน ทําหน้าที่เวรสั่ง สําหรับในวันศุกร์ให้กองบังคับคดีล้มละลาย 1 และกองบังคับคดีล้มละลาย 5 หัวหน้ากลุ่มงาน 1 คน และเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ 1 คน ผลัดเปลี่ยนกัน ทําหน้าที่เวรสั่งกองละ 1 วัน โดยเริ่มจากกองบังคับคดีล้มละลาย 1 ก่อน ทั้งนี้ให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ซึ่งทําหน้าที่เวรสั่งไปปฏิบัติหน้าที่ที่ฝ่ายคําคู่ความในวันที่แต่ละกองต้องรับผิดชอบ โดยให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ผู้ปฏิบัติหน้าที่เวรสั่ง มีหน้าที่ดังนี้ ข้อ ๑ เมื่อได้รับแจ้งคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์ ให้มอบหมายฝ่ายกความดําเนินการประกาศคําสั่ง พิทักษ์ทรัพย์ กําหนดวันนัดตรวจคําขอรับชําระหนี้ ออกหมายเรียก หมายแจ้งคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์เพื่อ เรียกลูกหนี้มาให้การสอบสวนพร้อมแจ้งหน่วยราชการต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง ออกหมายนัดให้เจ้าหนี้ผู้เป็น โจทก์วางเงินค่าใช้จ่ายพร้อมทั้งแถลงเกี่ยวกับกิจการทรัพย์สินของลูกหนี้ภายในวันเดียวกันนั้น เสร็จ แล้วให้รวบรวมส่งกองบังคับคดีล้มละลายที่รับผิดชอบเพื่อสั่งจ่ายสํานวนให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ดาเนินการต่อไปในวันที่ได้รับสํานวนหรืออย่างช้าในวันทําการถัดไป ข้อ ๒ ตรวจและมีคําสั่งในคําขอรับชําระหนี้ที่ยื่นต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ว่าเจ้าหนี้ดําเนินการ ถูกต้องครบถ้วน ตามมาตรา 91 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 หรือไม่ หากเจ้าหนี้ไม่ส่ง เอกสารประกอบหนี้หรือส่งเอกสารไม่ครบถ้วน ให้มีคําสั่งให้เจ้าหนี้นําส่งวันหนึ่งวันใดก่อนหรือในวันนัด ตรวจคําขอรับชําระหนี้ตามที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เห็นสมควร พร้อมทั้งแจ้งด้วยว่า หากประสงค์จะ ยื่นบันทึกถ้อยคํายืนยันข้อเท็จจริงประกอบให้ยื่นต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ภายในเวลาดังกล่าว ทั้งนี้ให้ สํานักงานบังคับคดีส่วนภูมิภาคถือปฏิบัติในกรณีที่รับคําขอรับชําระหนี้ไว้แทนด้วย ข้อ ๓ ตรวจคําร้อง คําขอ หรือหมายต่างๆ ที่มีผู้อื่นในคดีล้มละลายและมีคําสั่งหรือส่งให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ผู้รับผิดชอบดําเนินการต่อไป อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,176
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 456/2549 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในคดี	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 456/2549 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในคดี ---------------------------- เพื่อให้การสั่งจ่ายเงินในคดีเป็นค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติหน้าที่ ราชการ ให้แก่เจ้าพนักงานบังคับคดี เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หรือเจ้าพนักงานผู้รับวางทรัพย์ เจ้าพนักงาน ประเมินราคาทรัพย์และพนักงานเจ้าหน้าที่อื่นของกรมบังคับคดีทั้งในส่วนกลางและส่วนภูมิภาคเหมาะสม ยิ่งขึ้น จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดี ดังต่อไปนี้ 1.1 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 258/2533 ลงวันที่ 23 กรกฎาคม 2533 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในคดี 1.2 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 44/2538 ลงวันที่ 26 มกราคม 2538 เรื่อง ค่าใช้จ่ายในการเดินทาง ไปราชการของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ 1.3 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 468/2546 ลงวันที่ 22 สิงหาคม 2546 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ ค่าป่วยการ และค่าใช้จ่ายในคดี ข้อ ๒ ค่าพาหนะและค่าป่วยการในการส่งหมายและเอกสารต่างๆ ในกรณีที่เจ้าพนักงานเป็นผู้ส่ง 2.1 ในส่วนกลางให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งกรมบังคับคดีว่าด้วยค่าใช้จ่ายในการส่งหมายคําคู่ความหรือเอกสาร 2.2 ในส่วนภูมิภาคให้อนุโลมจ่ายค่าพาหนะและค่าป่วยการตามบัญชีของศาล ข้อ ๓ ค่าพาหนะและค่าป่วยการเจ้าพนักงานบังคับคดีและเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในการยึด ขายทอดตลาด หรือออกไปปฏิบัติงานตามคําสั่งศาล 3.1 ในส่วนกลาง ให้จ่ายค่าพาหนะตามที่จ่ายจริง ส่วนค่าป่วยการใช้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 50 บาท ในกรณีที่มีการเดหรือเลื่อนการขายก่อนออกไปทําการขาย ให้จ่ายค่าป่วยการ 3.2 ในส่วนภูมิภาค ให้จ่ายค่าพาหนะและค่าป่วยการตามบัญชีของศาลยุติธรรม โดยอนุโลม เว้นแต่เป็นการ าเนินการในที่ทําการสํานักงานบังคับคดี ให้จ่ายเฉพาะค่าป่วยการเป็นราย จํานวนคนละ 50 บาท ในกรณีที่มีการจหรือเลียนการขายก่อน จ่ายค่าป่วยการ การขาย ก ข้อ ๔ ค่าพาหนะและค่าใช้จ่ายเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในการไปค้าเป็นกระบวนที่จารณาในกาล ให้จ่ายค่าพาหนะตามที่จ่ายจริงและจ่ายค่าใช้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 100 บาท การยื่นคําคู่ความ ตรวจ คัดเอกสาร ให้จ่ายค่าใช้จ่ายเป็นราชสํานวนคนละ 50 บาท โดยไม่จ่ายค่าพาหนะ ข้อ ๕ ค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติงานในคดีของเจ้าพนักงานบังคับคดี เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ เจ้าพนักงานรับวางทรัพย์ เจ้าพนักงานประเมินราคาทรัพย์ และเจ้าพนักงานอื่น ให้สั่งจ่ายในลักษณะ เหมาจ่ายดังต่อไปนี้ 5.1 การไปส่งหนังสือหรือเอกสารต่าง ๆ ทางไปรษณีย์หรือการไปรับส่งเงินทางไปรษณีย์ ให้จ่ายเป็นราย นวนๆ ละ 30 บาท หากสํานวนใดมีการส่งหนังสือหรือเอกสาร หรือรับส่งเงินหลายราย ในคราวเดียวกัน ให้สั่งจ่ายครั้งเดียว 5.2 การที่เจ้าหน้าที่การเงินไปรับเงินในระหว่างการขายทอดตลาด ไม่ว่าในหรือนอก ให้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 50 บาท สถานที่ทําการ หรือออกไปปฏิบัติงานในคดีนอกสถานที่ทําการ 5.3 การทําบัญชีกิจการและทรัพย์สินแทนลูกหนี้ ในคดีล้มละลายให้สั่งจ่ายคนละ 100 บาท เว้นแต่กรณีเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เป็นผู้ทําบัญชีมิให้สั่งจ่ายค่าใช้จ่าย 5.4 พนักงานเดินหมายที่ร่วมไปทําการยึดหรือขายทอดตลาดนอกสถานที่ทําการใน ส่วนภูมิภาคให้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 50 บาท ไม่ว่าจะมีการยึดหรือขายหรือไม่ 5.5 การออกไปปฏิบัติงานนอกสถานที่ทําการตั้งอยู่ตามที่ได้รับมอบหมายจากผู้บังคับ บัญชาให้สั่งจ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 50 บาท 5.6 การทําบัญชีแสดงรายการรับจ่ายเงิน และการทําบัญชีแบ่งทรัพย์สินในคดีล้มละลายให้ จ่ายเป็นรายคดีๆ ละ 100 บาท เว้นแต่กรณีทําบัญชีแสดงรายการรับจ่ายเงินเพื่อรายงานศาลขอปิดคดีไม่มี แบ่งทรัพย์สิน ให้จ่ายเป็นราก ๆ ละ 50 บาท การทําบัญชีแสดงรายการรับจ่ายเงินในคดีแพ่งให้จ่ายเป็นรายคดี ๆ ละ 50 บาท ข้อ ๖ ในกรณีที่ผู้อํานวยการสํานัก ผู้อํานวยการกอง ผู้อํานวยการสํานักงาน เห็นว่ามีเหตุสมควร ที่จะต้องมอบหมายให้เจ้าพนักงานไปปฏิบัติงานดังกล่าวแล้วข้างต้นเกินกว่า 1 คน ก็ให้สั่งจ่ายเป็นรายคน ตามหลักเกณฑ์ที่กําหนดไว้ ข้อ ๗ การสั่งจ่ายตามข้อ 5 หากมีเหตุจําเป็นที่จะต้องมีค่าใช้จ่ายเกินกว่าที่กําหนดให้สั่งจ่ายได้ ให้ผู้อํานวยการสํานัก ผู้อํานวยการกอง ผู้อํานวยการสํานักงาน พิจารณาสั่งจ่ายได้ตามควรแก่กรณี การพิจารณา สั่งจ่ายค่าใช้จ่ายเกินกว่าที่กําหนด ตามข้อ 5.6 วรรคหนึ่งกรณีการทําบัญชี แบ่งทรัพย์สิน ให้คํานึงถึงจํานวนเงินในคดี ความยากง่ายของงานที่ทําและระยะเวลาที่ต้องเสียไปใน การจัดทําบัญชีของเจ้าหน้าที่ประกอบการพิจารณาสั่งง่าย ข้อ ๘ การเดินทางไปราชการของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในศาลที่อยู่นอกจังหวัดซึ่งเป็นที่ทําการ ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ให้เบิกค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการจากเงินในคดีล้มละลายตาม หลักเกณฑ์ที่กําหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกาค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการ โดยอนุโลม ในกรณีที่เงินในคดีล้มละลายไม่มีหรือมีแต่ไม่เพียงพอให้เบิกจ่ายจากเงินงบประมาณตามหลักเกณฑ์ที่กําหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกาค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการ ข้อ ๙ ให้ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้เดินทางไปราชการร่วมกับเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีสิทธิเบิก ค่าใช้จ่ายได้ตามที่กําหนดไว้ในข้อ 8 อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,177
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 452/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานที่มีความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กัน	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 452/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานที่มีความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กัน ---------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติงานระหว่างหน่วยงานต่าง ๆ ภายในกรมบังคับคดีซึ่งมีงานที่ต้องปฏิบัติ ร่วมกันหรือเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กันดําเนินไปโดยไม่มีเหตุขัดข้องและเป็นประโยชน์แก่ราชการ จึงมีคําสั่ง ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดีที่ 190/2523 ลงวันที่ 19 กันยายน 2523 เรื่อง การแจ้งเรื่องที่มี ความเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กัน และคําสั่งกรมบังคับคดีที่ 50/2533 ลงวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2533 เรื่อง การทํา ความเห็นหรือคําสั่งของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ และเจ้าพนักงานบังคับคดีในกรณีขัดแย้งกัน ข้อ ๒ เมื่อปรากฏว่ามีงานที่ต้องปฏิบัติร่วมกันหรือเกี่ยวเนื่องกันระหว่างหน่วยงานต่างๆ ให้ เจ้าหน้าที่ผู้ที่เป็นต้นเรื่องหรือผู้รับเรื่องไว้พิจารณารีบดําเนินการแจ้งให้ผู้ที่เกี่ยวข้องทราบโดยวิธีทํา บันทึกหรือมีคําสั่งในต้นเรื่องและสําเนาให้ผู้เกี่ยวข้องทราบ ข้อ ๓ ในกรณีที่มีการขัดแย้งกันในความเห็นหรือคําสั่งของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ต่าง หน่วยงานกัน หรือระหว่างเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์กับเจ้าพนักงานบังคับคดีหรือกับนักบัญชี ให้เจ้าพนักงาน ที่มีความเห็นหรือคําสั่งที่ขัดแย้งเสนอความเห็นหรือคําสั่งพร้อมรายงานข้อขัดแย้งต่ออธิบดีหรือรอง อธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณามีคําสั่งต่อไป อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) นายสิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัด จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,178
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 456/2545 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในคดี	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 456/2545 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในคดี ---------------------------------- เพื่อให้การสั่งจ่ายเงินในคดีเป็นค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติหน้าที่ ราชการ ให้แก่เจ้าพนักงานบังคับคดี เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หรือเจ้าพนักงานผู้รับวางทรัพย์ เจ้าพนักงาน ประเมินราคาทรัพย์และพนักงานเจ้าหน้าที่อื่นของกรมบังคับคดีทั้งในส่วนกลางและส่วนภูมิภาคเหมาะสม ยิ่งขึ้น จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดี ดังต่อไปนี้ 1.1 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 258/2533 ลงวันที่ 25 กรกฎาคม 2533 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ ค่าป่วยการและค่าใช้จ่ายในคดี 1.2 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 44/2538 ลงวันที่ 26 มกราคม 2538 เรื่อง ค่าใช้จ่ายในการเดินทาง ไปราชการของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ 1.3 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 468/2546 ลงวันที่ 22 สิงหาคม 2546 เรื่อง การสั่งจ่ายค่าพาหนะ คําค่าป่วยการ และค่าใช้จ่ายในคดี ข้อ ๒ ค่าพาหนะและค่าป่วยการในการส่งหมายและเอกสารต่างๆ ในกรณีที่เจ้าพนักงานเป็นผู้ส่ง 2.1 ในส่วนกลางให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งกรมบังคับคดีว่าด้วยค่าใช้จ่ายในการส่งหมายทําคู่ความหรือเอกสาร 2.2 ในส่วนภูมิภาคให้อนุโลมจ่ายค่าพาหนะและค่าป่วยการตามบัญชีของศาล ข้อ ๓ ค่าพาหนะและค่าป่วยการเจ้าพนักงานบังคับคดีและเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในการ ขายทอดตลาด หรือออกไปปฏิบัติงานตามคําสั่งศาล 3.1 ในส่วนกลาง ให้จ่ายค่าพาหนะตามที่จ่ายจริง ส่วนค่าป่วยการให้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 50 บาท ในกรณีที่มีการงดหรือเลื่อนการขายก่อนออกไปทําการขาย มิให้จ่ายค่าป่วยการ 3.2 ในส่วนภูมิภาค ให้จ่ายค่าพาหนะและค่าป่วยการตามบัญชีของศาลยุติธรรมโดยอนุโลม เว้นแต่เป็นการ ดําเนินการในที่ทําการสํานักงานบังคับ ให้จ่ายเฉพาะปายการเป็นราย สํานวนคนละ 50 บาท ในกรณีที่มีการดหรือเลียนการขานก่อนออกไป บาย มีให้จ่ายค่าป่วยการ ข้อ ๔ ค่าพาหนะและค่าใช้จ่ายเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในการไปดําเนินกระบวนพิจารณาในศาล ให้จ่ายค่าพาหนะตามที่จ่ายจริงและจ่ายค่าใช้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 100 บาท การยื่นคําคู่ความ ตรวจคัดถ่ายเอกสาร ให้จ่ายค่าใช้จ่ายเป็นราชสํานวนคนละ 50 บาท โดยไม่จ่ายค่าพาหนะ ข้อ ๕ ค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติงานในคดีของเจ้าพนักงานบังคับคดี เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ เจ้าพนักงานรับวางทรัพย์ เจ้าพนักงานประเมินราคาทรัพย์ และเจ้าพนักงานอื่น ให้สั่งจ่ายในลักษณะ เหมาจ่ายดังต่อไปนี้ 5.1 การไปส่งหนังสือหรือเอกสารต่าง ๆ ทางไปรษณีย์หรือการไปรับส่งเงินทางไปรษณีย์ ให้จ่ายเป็นรายสํานวนๆ ละ 30 บาท หากสํานวนใดมีการส่งหนังสือหรือเอกสาร หรือรับส่งเงินหลายราย ในคราวเดียวกัน ให้สั่งจ่ายครั้งเดียว 5.2 การที่เจ้าหน้าที่การเงินไปรับเงินในระหว่างการขายทอดตลาดไม่ว่าในหรือนอก สถานที่ทําการ หรือออกไปปฏิบัติงานในคดีนอกสถานที่ทําการ ให้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 50 บาท 5.3 การทําบัญชีกิจการและทรัพย์สินแทนลูกหนี้ ในคดีล้มละลายให้สั่งจ่ายคนละ 100 บาท เว้นแต่กรณีเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เป็นผู้ทําบัญชีมิให้สั่งจ่ายค่าใช้จ่าย 5.4 พนักงานเดินหมายที่ร่วมไปทําการยึดหรือขายทอดตลาดนอกสถานที่ทําการใน ส่วนภูมิภาคให้จ่ายเป็นรายสํานวนคนละ 50 บาท ไม่ว่าจะมีการยึดหรือขายหรือไม่ 5.5 การออกไปปฏิบัติงานนอกสถานที่ทําการตั้งอยู่ตามที่ได้รับมอบหมายจากผู้บังคับบัญชาให้สั่งจ่ายเป็นราชสํานวนคนละ 50 บาท 5.6 การทําบัญชีแสดงรายการรับจ่ายเงิน และการทําบัญชีแบ่งทรัพย์สินในคดีล้มละลายให้ จ่ายเป็นรายคดีๆ ละ 100 บาท เว้นแต่กรณีทําบัญชีแสดงรายการรับจ่ายเงินเพื่อรายงานศาลขอปิดคดีไม่มี แบ่งทรัพย์สิน ให้จ่ายเป็นราย ๆ ละ 50 บาท การทําบัญชีแสดงรายการรับจ่ายเงินในคดีแพ่งให้จ่ายเป็นรายคดี ๆ ละ 50 บาท ข้อ ๖ ในกรณีที่ผู้อํานวยการสํานัก ผู้อํานวยการกอง ผู้อํานวยการสํานักงาน เห็นว่ามีเหตุสมควร ที่จะต้องมอบหมายให้เจ้าพนักงานไปปฏิบัติงานดังกล่าวแล้วข้างต้นเกินกว่า 1 คน ก็ให้สั่งจ่ายเป็นรายคน ตามหลักเกณฑ์ที่กําหนดไว้ ข้อ ๗ การสั่งจ่ายตามข้อ 5 หากมีเหตุจําเป็นที่จะต้องมีค่าใช้จ่ายเกินกว่าที่กําหนดให้สั่งจ่ายได้ ให้ผู้อํานวยการสํานัก ผู้อํานวยการกอง ผู้อํานวยการสํานักงาน พิจารณาสั่งจ่ายได้ตามควรแก่กรณี การพิจารณา สั่งจ่ายค่าใช้จ่ายเกินกว่าที่กําหนด ตามข้อ 5.6 วรรคหนึ่งกรณีการทําบัญชี แบ่งทรัพย์สิน ให้คํานึงถึงจํานวนเงินในคดี ความยากง่ายของงานที่ทํา และระยะเวลาที่ต้องเสียไปใน การจัดทําบัญชีของเจ้าหน้าที่ประกอบการพิจารณาสั่งจ่าย ข้อ ๘ การเดินทางไปราชการของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ในศาลที่อยู่นอกจังหวัดซึ่งเป็นที่ทําการ ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ให้เบิกค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการจากเงินในคดีล้มละลายตาม หลักเกณฑ์ที่กําหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกาค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการ โดยอนุโลม ในกรณีที่เงินในคดีล้มละลายไม่มีหรือมีแต่ไม่เพียงพอให้เบิกจ่ายจากเงินงบประมาณตามหลักเกณฑ์ที่กําหนดไว้ในพระราชกฤษฎีกาค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการ ข้อ ๙ ให้ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้เดินทางไปราชการร่วมกับเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีสิทธิเบิกค่าใช้จ่ายได้ตามที่กําหนดไว้ในข้อ 8 อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,179
ระเบียบสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไข ในการขอผ่อนชำระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น พ.ศ. 2561	ระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไข ในการขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น พ.ศ. 2561 --------------------------------- เพื่อให้สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยมีวิธีปฏิบัติเกี่ยวกับการขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้นของกองทุนทดแทนผู้ประสบภัยที่ชัดเจนเหมาะสม เพื่อให้การดําเนินการเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 32 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 ประกอบกับข้อ 7 วรรคสอง ของประกาศคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย เรื่อง หลักเกณฑ์ในการเรียกเงินค่าเสียหายเบื้องต้นคืน การงดและลดเงินเพิ่มของกองทุนทดแทนผู้ประสบภัย พ.ศ. 2560 เลขาธิการจึงออกระเบียบไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ระเบียบนี้เรียกว่า “ระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไข ในการขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น พ.ศ. 2561” ข้อ ๒ ระเบียบนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป ข้อ ๓ ในระเบียบนี้ “เลขาธิการ” หมายความว่า เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “ผู้ต้องชดใช้เงิน” หมายความว่า เจ้าของรถซึ่งอยู่ใต้บังคับของคําสั่งทางปกครองให้ชําระเงินคืนกองทุนตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ “สํานักงาน” หมายความว่า สํานักงานกองทุนทดแทนผู้ประสบภัย สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยภาค สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจังหวัด สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยเขต “หนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น” หมายความว่า ค่าเสียหายเบื้องต้นที่กองทุนได้จ่ายไป พร้อมเงินเพิ่ม (ถ้ามี) ข้อ ๔ กรณีที่ผู้ต้องชดใช้เงินมีความประสงค์จะขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น เนื่องจากไม่สามารถชําระหนี้ครบถ้วนทั้งหมดในคราวเดียวได้ ให้เจ้าหน้าที่จัดให้มีการยื่นแสดงความจํานงเป็นหนังสือต่อนายทะเบียนตามแบบคําร้องขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น ตามเอกสารแนบ 1 ท้ายระเบียบนี้ ณ สํานักงานพร้อมแสดงหรือยื่นหลักฐานดังต่อไปนี้ (1) กรณีบุคคลธรรมดา (ก) ในกรณีผู้ต้องชดใช้เงินมาดําเนินการด้วยตนเอง ให้ผู้ต้องชดใช้เงินแสดงบัตรประจําตัว ใบสําคัญประจําตัวคนต่างด้าว หนังสือเดินทาง หรือหลักฐานแสดงตัวอื่นใดที่ทางราชการเป็นผู้ออกให้ (ข) ในกรณีผู้ต้องชดใช้เงินไม่มาดําเนินการด้วยตนเอง ให้ยื่นหนังสือมอบอํานาจ พร้อมสําเนาเอกสารตาม (ก) ของผู้ต้องชดใช้เงิน และแสดงเอกสารตาม (ก) ของผู้รับมอบอํานาจ (2) กรณีนิติบุคคล (ก) หนังสือรับรองการจดทะเบียนนิติบุคคล หรือเอกสารการจดทะเบียนอื่นใดที่ทางราชการ เป็นผู้ออกให้ และ (ข) ในกรณีผู้มีอํานาจผูกพันนิติบุคคลมาดําเนินการด้วยตนเอง ให้แสดงบัตรประจําตัว ใบสําคัญประจําตัวคนต่างด้าว หนังสือเดินทาง หรือหลักฐานแสดงตัวอื่นใดที่ทางราชการเป็นผู้ออกให้ (ค) ในกรณีผู้มีอํานาจผูกพันนิติบุคคลไม่มาดําเนินการด้วยตนเอง ให้ยื่นหนังสือมอบอํานาจ พร้อมสําเนาเอกสารตาม (ข) ของกรรมการผู้มีอํานาจผูกพันนิติบุคคล และแสดงเอกสารตาม (ข) ของผู้รับมอบอํานาจ ข้อ ๕ เมื่อเจ้าหน้าที่ได้รับคําร้องขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น พร้อมหลักฐานตามข้อ 4 ครบถ้วนแล้ว ให้ดําเนินการ ดังต่อไปนี้ (1) ตรวจสอบจํานวนหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น พร้อมทั้งตกลงจํานวนงวดและจํานวนเงินที่ผ่อนชําระ แต่ละงวดเสนอนายทะเบียนเพื่อพิจารณาอนุมัติ (2) เมื่อนายทะเบียนอนุมัติ ให้สํานักงานจัดทําสัญญาผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น ตามเอกสารแนบ 2 ท้ายระเบียบนี้ และให้ผู้ต้องชดใช้เงินชําระเงินงวดแรกตามสัญญา พร้อมทั้งออกใบเสร็จรับเงิน ข้อ ๖ การขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น ผู้ต้องชดใช้เงินจะต้องชําระเงินเป็นงวดรายเดือน โดยเฉลี่ยงวดละเท่า ๆ กันทุกงวด เว้นแต่งวดแรกหรืองวดสุดท้ายอาจจะชําระมากกว่าหรือน้อยกว่างวดอื่นก็ได้ การผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น ให้มีระยะเวลาผ่อนชําระสูงสุดไม่เกินสองปี โดยจํานวนเงิน ที่ผ่อนชําระในแต่ละงวดต้องไม่ต่ํากว่าห้าร้อยบาท ข้อ ๗ การขอเปลี่ยนจํานวนงวดที่ขอผ่อนชําระ หรือจํานวนเงินที่ผ่อนชําระต่องวด ให้แตกต่างไปจากสัญญาผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้นที่ได้ทําความตกลงไว้เดิม ให้เป็นอํานาจของ นายทะเบียนเป็นผู้พิจารณา ทั้งนี้ ระยะเวลาผ่อนชําระ จํานวนงวด และจํานวนเงินที่ขอเปลี่ยนแปลง จะต้องอยู่ภายใต้หลักเกณฑ์ในข้อ 6 และให้จัดทําบันทึกแนบท้ายสัญญาผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้น ตามเอกสารแนบ 3 ท้ายระเบียบนี้ พร้อมแสดงหรือยื่นเอกสารตามข้อ 4 โดยอนุโลม ข้อ ๘ การขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้นสามารถชําระในคราวเดียวกันมากกว่าหนึ่งงวดได้ แต่จํานวนเงินที่ขอชําระต้องเพิ่มขึ้นให้ครบเต็มจํานวนเงินที่ขอผ่อนของงวดถัด ๆ ไปนั้นด้วย ข้อ ๙ การผิดนัดไม่ผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้นสองงวดติดต่อกัน หรือผิดนัดไม่ผ่อนชําระ หนี้ค่าเสียหายเบื้องต้นงวดสุดท้ายเป็นเวลาเกินหนึ่งเดือนขึ้นไป ให้นายทะเบียนดําเนินการตามระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยการใช้มาตรการบังคับทางปกครอง โดยการยึดหรืออายัดและขายทอดตลาดทรัพย์สินตามพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ พ.ศ. 2535 และกฎระเบียบ ข้อบังคับอื่นที่เกี่ยวข้อง กรณีการผิดนัดไม่ผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้นสองงวดติดต่อกันตามวรรคหนึ่ง หากผู้ต้องชดใช้เงิน มีเหตุผลและความจําเป็น นายทะเบียนอาจจะพิจารณาอนุญาตให้ผ่อนชําระหนี้ต่อไปได้ โดยผู้ต้องชดใช้เงิน ต้องชําระหนี้ในงวดที่ค้างทั้งหมด พร้อมกับงวดที่ถึงกําหนดชําระ ทั้งนี้ ความในวรรคสองมิให้ใช้บังคับ หากการอนุญาตให้ผ่อนชําระหนี้จะทําให้ระยะเวลาผ่อนชําระเกินสองปี ข้อ ๑๐ ให้สํานักงานจัดทําสรุปผลการดําเนินงานการขอผ่อนชําระหนี้ค่าเสียหายเบื้องต้นและรายงานต่อเลขาธิการ ภายในสิบห้าวันนับแต่วันสิ้นรอบไตรมาส ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561 สุทธิพล ทวีชัยการ เลขาธิการ คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,180
ระเบียบสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยเข็มวิทยฐานะของสถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูงสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2560	ระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยเข็มวิทยฐานะของสถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2560 -------------------------------------------- โดยที่เป็นการสมควรให้มีเข็มวิทยฐานะของสถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 32 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงออกระเบียบไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ระเบียบนี้เรียกว่า “ระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยเข็มวิทยฐานะของสถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2560” ข้อ ๒ ระเบียบนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป ข้อ ๓ ในระเบียบนี้ “สํานักงาน คปภ.” หมายความว่า สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “สถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง” หมายความว่า สถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “เข็มวิทยฐานะ” หมายความว่า เข็มวิทยฐานะของสถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง “หลักสูตร วปส.” หมายความว่า หลักสูตรวิทยาการประกันภัยระดับสูง สถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง “เลขาธิการ” หมายความว่า เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ข้อ ๔ ให้มีเข็มวิทยฐานะของสถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูง มีขนาดสูง 5.5 เซนติเมตร และกว้าง 3 เซนติเมตร ทําด้วยโลหะทองเหลืองชุบด้วยกระไหล่ทองเงา ลงด้วยสียาเย็น สีน้ําเงิน ปั้มนูนขึ้นรูปซ้อนลายเป็นชั้น ลักษณะเป็นรูปโล่พื้นสีน้ําเงินขอบสีทองมีตราสัญลักษณ์ของสํานักงาน คปภ. อยู่ตรงกลางโดยมีช่อชัยพฤกษ์ช่อเล็กขนาบข้างด้านละ 1 ช่อ มีอักษรย่อ คปภ. อยู่ด้านบน และมีลายไทยล้อมรอบเป็นวงกลม และถัดจากลายไทยมีช่อชัยพฤกษ์ช่อใหญ่ล้อมรอบเป็นวงกลมอีกชั้นหนึ่ง ด้านบนของช่อชัยพฤกษ์ช่อใหญ่เป็นประภาคารสีทองส่องแสง ด้านล่างของช่อชัยพฤกษ์ช่อใหญ่มีแสงประภาคารรูปสี่เหลี่ยม ด้านหลังมีเข็มกลัดทําด้วยวัสดุทองเหลืองชุบกระไหล่ทองเงาสําหรับใช้กลัดติดเสื้อรายละเอียดตามรูปแบบที่กําหนดท้ายระเบียบนี้ ข้อ ๕ ผู้มีสิทธิประดับเข็มวิทยฐานะตามข้อ 4 มีดังนี้ (1) เลขาธิการ (2) รองเลขาธิการ (3) ผู้ช่วยเลขาธิการ (4) ผู้สําเร็จการศึกษาอบรมหลักสูตร วปส. (5) ผู้ที่ทําคุณประโยชน์ต่อภารกิจของสํานักงาน คปภ. อย่างต่อเนื่อง โดยได้รับการเสนอชื่อจากสถาบันวิทยาการประกันภัยระดับสูงและได้รับความเห็นชอบจากเลขาธิการ ข้อ ๖ การประดับเข็มวิทยฐานะ ตามข้อ 4 ให้ประดับที่กึ่งกลางกระเป๋าขวาของเสื้อ เครื่องแบบ ส่วนเครื่องแต่งกายอื่นให้ประดับได้ในโอกาสอันควรในตําแหน่งที่เหมาะสม ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 สุทธิพล ทวีชัยการ เลขาธิการ คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,181
ระเบียบสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยเครื่องแบบและการแต่งกายของเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างของสำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2559	ระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยเครื่องแบบและการแต่งกายของเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างของสํานักงานคณะกรรมการกํากับและ ส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2559 -------------------------------------------- โดยที่เป็นการสมควรให้มีระเบียบว่าด้วยเครื่องแบบและการแต่งกายของเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างของสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย อาศัยอํานาจตามความในมาตรา 32 (2) แห่งพระราชบัญญัติคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2550 เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจึงวางระเบียบไว้ ดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ระเบียบนี้เรียกว่า “ระเบียบสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ว่าด้วยเครื่องแบบและการแต่งกายของเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างของสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย พ.ศ. 2559” ข้อ ๒ ระเบียบนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป ข้อ ๓ ในระเบียบนี้ “สํานักงาน” หมายความว่า สํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “เลขาธิการ” หมายความว่า เลขาธิการคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “พนักงาน” หมายความว่า พนักงานของสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย “ลูกจ้าง” หมายความว่า ลูกจ้างของสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย ข้อ ๔ ให้เลขาธิการเป็นผู้รักษาการตามระเบียบนี้ ในกรณีที่มีปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติตามระเบียบนี้หรือระเบียบนี้ไม่ได้กําหนดเรื่องใดไว้ให้เลขาธิการเป็นผู้พิจารณาวินิจฉัยชี้ขาด หมวด ๑ ชนิดของเครื่องแบบ --------------------------------- ข้อ ๕ เครื่องแบบมี 3 ชนิด คือ (1) เครื่องแบบปฏิบัติการ เป็นเครื่องแต่งกายที่กําหนดไว้เพื่อใช้ในการปฏิบัติงานปกติหรือปฏิบัติงานอื่นตามที่เลขาธิการมอบหมาย (2) เครื่องแบบตรวจการ เป็นเครื่องแต่งกายที่กําหนดไว้เพื่อใช้ในการปฏิบัติงานนอกที่ตั้งสํานักงานเกี่ยวกับการกํากับ ตรวจสอบ ยึดหรืออายัดทรัพย์สิน และเข้าร่วมพิธีกับหน่วยงานราชการอื่น หรือปฏิบัติงานอื่นตามที่เลขาธิการมอบหมาย (3) เครื่องแบบพิธีการ เป็นเครื่องแต่งกายที่กําหนดไว้เพื่อใช้ในโอกาสที่เข้าร่วมพิธีตามหมายกําหนดการของสํานักพระราชวัง และตามกําหนดการของพิธีที่ส่วนราชการอื่นหรือสํานักงานกําหนด หมวด ๒ เครื่องแบบปฏิบัติการ ---------------------------------- ข้อ ๖ เครื่องแบบปฏิบัติการ มีลักษณะและส่วนประกอบดังนี้ (1) เสื้อสีฟ้าอ่อน (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้เสื้อได้ 2 แบบ 1) แบบที่ 1 เสื้อคอพับแขนยาวรัดข้อมือ มีดุมที่ข้อมือข้างละ 1 ดุม ตัวเสื้อ ผ่าอกตลอด มีสาบกว้าง 3.5 เซนติเมตร มีดุมที่คอและแนวอกเสื้อ 6 ดุม ระยะห่างเท่า ๆ กัน พอสมควร อกเสื้อทั้งสองข้างมีกระเป๋ารูปมน ปะข้างละ 1 กระเป๋า มีใบปกกระเป๋ารูปมนชายกลางแหลม กึ่งกลางกระเป๋ามีแถบทางดิ่งกว้าง 3.5 เซนติเมตร ที่ปากกระเป๋าทั้งสองข้างมีดุมสําหรับขัดใบปกกระเป๋าที่ไหล่เสื้อทั้งสองข้างมีอินทรธนูประดับติดกับเสื้อบริเวณไหล่เหนือบ่าทั้งสองข้าง ที่ปกเสื้อทั้งสองข้างประดับเครื่องหมายสังกัดตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2 เซนติเมตร เมื่อสวมเสื้อนี้ให้ขัดดุมทุกดุม ยกเว้นดุมบนสุดที่อกเสื้อติดกับคอ และให้สอดชายเสื้อไว้ในกางเกง 2) แบบที่ 2 เสื้อคอพับแขนสั้น ตัวเสื้อผ่าอกตลอด มีสาบกว้าง 3.5 เซนติเมตร มีดุมที่คอและแนวอกเสื้อ 6 ดุม ระยะห่างเท่า ๆ กันพอสมควร อกเสื้อทั้งสองข้างมีกระเป๋ารูปมน ปะข้างละ 1 กระเป๋า มีใบปกกระเป๋ารูปมนชายกลางแหลม กึ่งกลางกระเป๋ามีแถบทางดิ่งกว้าง 3.5 เซนติเมตร ที่ปากกระเป๋าทั้งสองข้าง มีดุมสําหรับขัดใบปกกระเป๋า ที่ไหล่เสื้อทั้งสองข้างมีอินทรธนูประดับติดกับเสื้อบริเวณไหล่เหนือบ่าทั้งสองข้าง ที่ปกเสื้อทั้งสองข้างประดับเครื่องหมายสังกัดตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2 เซนติเมตร เมื่อสวมเสื้อนี้ให้ขัดดุมทุกดุม ยกเว้นดุมบนสุดที่อกเสื้อติดกับคอและให้สอดชายเสื้อไว้ในกางเกง (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้เสื้อได้ 3 แบบ 1) แบบที่ 1 อนุโลมตามแบบที่ 1 ของเลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย 2) แบบที่ 2 เสื้อคอพับแขนสั้น ตัวเสื้อผ่าอกตลอดมีสาบกว้าง 2.5 เซนติเมตรมีดุมที่คอและแนวอกเสื้อ 6 ดุม ระยะห่างเท่า ๆ กันพอสมควร อกเสื้อทั้งสองข้างมีกระเป๋ารูปมนปะข้างละ 1 กระเป๋า มีใบปกกระเป๋ารูปมนชายกลางแหลม กึ่งกลางกระเป๋ามีแถบทางดิ่งกว้าง 2.5 เซนติเมตร ที่ปากกระเป๋าทั้งสองข้าง มีดุมสําหรับขัดใบปกกระเป๋า ที่ไหล่เสื้อทั้งสองข้างมีอินทรธนูประดับติดกับเสื้อบริเวณไหล่เหนือบ่าทั้งสองข้าง ที่ปกเสื้อทั้งสองข้างประดับเครื่องหมายสังกัดตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2 เซนติเมตร เมื่อสวมเสื้อนี้ให้ขัดดุมทุกดุม ยกเว้นดุมบนสุดที่อกเสื้อติดกับคอและให้สอดชายเสื้อไว้ในกางเกงหรือกระโปรง 3) แบบที่ 3 เสื้อคอแบะ (ปกเทเลอร์) ปล่อยเอว แขนสั้นตัวเสื้อผ่าอกตลอด ไม่มีสาบเสื้อ มีดุมเสื้อที่แนวอกเสื้อ 3 ดุม ระยะห่างเท่า ๆ กัน พอสมควร มีกระเป๋าปะด้านล่าง 2 กระเป๋า รูปสี่เหลี่ยมปะติดกับตัวเสื้อในระดับเอวข้างละ 1 กระเป๋า มีใบปกกระเป๋ารูปมนชายกลางแหลม กึ่งกลางกระเป๋า มีแถบทางดิ่งกว้าง 2.5 เซนติเมตร ที่ปากกระเป๋าทั้งสองข้างมีดุมสําหรับขัดใบปกกระเป๋าที่ไหล่เสื้อทั้งสองข้างมีอินทรธนูประดับติดกับเสื้อตรงบริเวณไหล่เหนือบ่าทั้งสองข้าง ที่ปกเสื้อทั้งสองข้างประดับเครื่องหมายสังกัดตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2 เซนติเมตร เมื่อสวมเสื้อนี้ให้ขัดดุมทุกดุม และการสวมเครื่องแบบปฏิบัติการ แบบที่ 3 ให้ปล่อยชายเสื้อทับกระโปรงหรือกางเกงดุมที่ใช้กับเสื้อทั้งหมดมีลักษณะเป็นรูปกลมแบนทําด้วยวัตถุสีเดียวกับเสื้อ (2) กางเกง กระโปรง สีกรมท่าเข้ม (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้กางเกงขายาวทรงสุภาพ ไม่พับปลายขาปลายขาปิดข้อเท้า กว้างไม่น้อยกว่า 16 เซนติเมตร และไม่เกิน 22 เซนติเมตร มีจีบไม่เกินข้างละ 2 จีบหรือไม่มีจีบ ที่ขอบเอวมีห่วงสําหรับสอดเข็มขัดทําด้วยผ้าสีเดียวกับกางเกงกว้างไม่เกิน 1 เซนติเมตร จํานวน 6 ห่วง ที่แนวตะเข็บ ขอบกางเกงด้านข้างมีกระเป๋าเจาะข้างละ 1 กระเป๋า ด้านหลังมีกระเป๋าเจาะข้างละ 1 กระเป๋าไม่มีใบปกกระเป๋า (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้กางเกงและกระโปรง รวม 3 แบบ 1) แบบที่ 1 กางเกงขายาว อนุโลมตามแบบเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างชาย 2) แบบที่ 2 กางเกงขายาวทรงสุภาพ ขาตรง ไม่พับปลายขา ปลายขาปิดข้อเท้า กว้างไม่น้อยกว่า 16 เซนติเมตรและไม่เกิน 22 เซนติเมตร ไม่มีลวดลายขอบกางเกงกว้างประมาณ 1 นิ้ว มีหรือไม่มีกระเป๋าก็ได้ ที่ขอบเอวมีห่วงสําหรับสอดเข็มขัดทําด้วยผ้าสีเดียวกับกางเกงกว้างไม่เกิน 1 เซนติเมตร จํานวน 5 ห่วง ที่แนวตะเข็บขอบกางเกง 3) แบบที่ 3 กระโปรงยาว ทรงตรงหรือปลายบานเล็กน้อยปิดเข่าพอสมควร ด้านข้าง มีกระเป๋าเจาะข้างละ 1 กระเป๋า ไม่มีใบปกกระเป๋า ปากกระเป๋าเฉียงลงทางข้างเล็กน้อยหรือจะไม่มีกระเป๋าก็ได้ กรณีเลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิงมุสลิม หากจะใช้กระโปรง อนุโลมให้ยาวคลุมข้อเท้าก็ได้ (3) อินทรธนู ให้มีอินทรธนู มีลักษณะแข็ง สําหรับใช้ประดับเหนือบ่าทั้งสองข้างจากไหล่ไปคอพื้นทําด้วยสักหลาดสีกรมท่าเข้ม ด้านปลายมนติดดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงาน ขนาด 2 เซนติเมตร สําหรับตําแหน่งเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างชาย ขนาดกว้าง 5 เซนติเมตร ยาว 12.5 เซนติเมตร สําหรับตําแหน่งเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างหญิง ขนาดกว้าง 4.8 เซนติเมตร ยาว 12 เซนติเมตร โดยมีเครื่องหมายตําแหน่งติดบนอินทรธนูดังนี้ (ก) เลขาธิการ อินทรธนูมีสัญลักษณ์แสงประภาคารรูปสี่เหลี่ยมทําด้วยโลหะสีทอง จํานวน 5 ดวง โดย 4 ดวงเรียงเป็นรูปสี่เหลี่ยม และดวงที่ 5 เรียงต่อยอดห่างกันพองาม มีช่อชัยพฤกษ์ห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ข) พนักงานตําแหน่งรองเลขาธิการ อินทรธนูมีสัญลักษณ์แสงประภาคารรูปสี่เหลี่ยมทําด้วยโลหะสีทอง จํานวน 4 ดวง เรียงเป็นรูปสี่เหลี่ยมห่างกันพองาม มีช่อชัยพฤกษ์ห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ค) พนักงานตําแหน่งผู้ช่วยเลขาธิการ อินทรธนูมีสัญลักษณ์แสงประภาคารรูปสี่เหลี่ยมทําด้วยโลหะสีทอง จํานวน 3 ดวง เรียงตามแนวยาวห่างกันพองาม มีช่อชัยพฤกษ์ห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ง) พนักงานตําแหน่งผู้อํานวยการฝ่ายอาวุโส ผู้อํานวยการภาคอาวุโส และผู้ทรงคุณวุฒิอินทรธนูมีสัญลักษณ์แสงประภาคารรูปสี่เหลี่ยมทําด้วยโลหะสีทอง จํานวน 2 ดวง เรียงตามแนวยาวห่างกันพองาม มีช่อชัยพฤกษ์ห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (จ) พนักงานตําแหน่งผู้อํานวยการกลุ่มงาน ผู้อํานวยการภาค นักวิชาการเชี่ยวชาญพิเศษ หัวหน้ากลุ่มงาน ผู้อํานวยการสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจังหวัดนักวิชาการเชี่ยวชาญอาวุโส ผู้เชี่ยวชาญพิเศษ และนักวิชาการเชี่ยวชาญ อินทรธนูมีสัญลักษณ์แสงประภาคารรูปสี่เหลี่ยมทําด้วยโลหะสีทอง จํานวน 1 ดวง มีแถบสีทองขนาด 1.2 เซนติเมตร จํานวน 4 แถบ ติดใต้สัญลักษณ์แสงประภาคารรูปสี่เหลี่ยม แต่ละแถบห่างกัน 0.5 เซนติเมตรและห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ฉ) พนักงานตําแหน่งผู้เชี่ยวชาญ ผู้ชํานาญงานอาวุโสและผู้ชํานาญงาน อินทรธนูมีแถบสีทองขนาด 1.2 เซนติเมตร จํานวน 4 แถบ แต่ละแถบห่างกัน 0.5 เซนติเมตรและห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ช) พนักงานตําแหน่งเจ้าหน้าที่ชํานาญการ เจ้าหน้าที่อาวุโส และเจ้าหน้าที่ อินทรธนูมีแถบสีทองขนาด 1.2 เซนติเมตร จํานวน 3 แถบ แต่ละแถบห่างกัน 0.5 เซนติเมตรและห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ซ) พนักงานตําแหน่งพนักงานปฏิบัติการอาวุโส และพนักงานปฏิบัติการ อินทรธนูมีแถบสีทองขนาด 1.2 เซนติเมตร จํานวน 2 แถบ แต่ละแถบห่างกัน 0.5 เซนติเมตรและห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ฌ) พนักงานตําแหน่งพนักงานขับรถ อินทรธนูมีแถบสีทองขนาด 1.2 เซนติเมตร จํานวน 1 แถบ ติดห่างจากขอบอินทรธนูด้านฐาน 0.5 เซนติเมตร (ญ) ลูกจ้าง อินทรธนูไม่มีเครื่องหมายตําแหน่งติดบนอินทรธนู (4) เข็มขัด ให้ใช้สายเข็มขัดทําด้วยด้ายถักสีกรมท่าเข้ม หัวเข็มขัดทําด้วยโลหะสีทองเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าแนวนอน มีตราสัญลักษณ์สํานักงานประดับกึ่งกลางหัวเข็มขัด (5) รองเท้า ถุงเท้า (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้รองเท้าหุ้มส้น หรือหุ้มข้อทําด้วยหนัง หรือวัตถุเทียมหนังสีดําไม่มีลวดลาย ถุงเท้าสีดํา (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้รองเท้าหุ้มส้น ทําด้วยหนังหรือวัตถุเทียมหนังสีดําปิดปลายเท้าส้นสูงไม่เกิน 10 เซนติเมตร ไม่มีลวดลาย (6) ป้ายชื่อ ให้มีป้ายชื่อพื้นสีดําขนาดกว้างไม่เกิน 2.5 เซนติเมตร แสดงชื่อตัว ชื่อสกุลและอาจแสดงชื่อตําแหน่งในการบริหารหรือชื่อตําแหน่งในสายงาน ประดับที่อกเสื้อด้านขวา หมวด ๓ เครื่องแบบตรวจการ ------------------------------------ ข้อ ๗ เครื่องแบบตรวจการ มีลักษณะและส่วนประกอบดังนี้ (1) หมวก (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้หมวกทรงหม้อตาลสีกรมท่าเข้ม กะบังหน้า ทําด้วยหนังหรือวัสดุเทียมหนังสีดํา ที่ขอบโค้งของกะบังหน้าหมวกมีช่อชัยพฤกษ์ จํานวน 1 แถว ปักด้วยดิ้นทอง สายรัดคางหนังเทียมหรือวัสดุเทียมหนังสีทอง มีดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงานขนาดเล็กติดที่ข้างหมวกข้างละ 1 ดุม ผ้าพันหมวกสีดํา ที่หน้าหมวกติดตราสัญลักษณ์สํานักงานล้อมรอบด้วยช่อชัยพฤกษ์ ปักดิ้นทองสูง 5 เซนติเมตร บนหมอนสักหลาดสีกรมท่าเข้ม (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้หมวกแก๊ปทรงอ่อนพับปีกสีกรมท่าเข้ม กะบังหน้าสีเดียวกับหมวก ที่ขอบโค้งของกะบังหน้าหมวกมีช่อชัยพฤกษ์ จํานวน 1 แถว ปักด้วยดิ้นทอง สายรัดคางสีทอง มีดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงาน ขนาดเล็กติดที่ข้างหมวกข้างละ 1 ดุม ผ้าพันหมวกสีดํา ที่หน้าหมวกติดตราสัญลักษณ์สํานักงานล้อมรอบด้วยช่อชัยพฤกษ์ ปักดิ้นสีทองสูง 4.5 เซนติเมตร บนหมอนสักหลาดสีกรมท่าเข้ม กรณีเลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิงมุสลิม หากจะใช้ผ้าคลุมศีรษะ ให้ใช้ผ้าคลุมศีรษะสีกลมกลืนกับเสื้อ กระโปรงหรือกางเกง โดยให้คลุมศีรษะทั้งหมดเว้นใบหน้าชายผ้าคลุมศีรษะด้านข้างยาวถึงบ่าด้านหน้ายาวถึงระดับหน้าอก ขอบผ้าคลุมเย็บเรียบ ในกรณีที่มีการสวมหมวก ให้สวมหมวกทับผ้าคลุมศีรษะ การสวมหมวกให้สวมในโอกาสอันควร (2) เสื้อสีกรมท่าเข้ม (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้เสื้อได้ 2 แบบ 1) แบบที่ 1 เสื้อคอพับแขนยาวรัดข้อมือ มีดุมที่ข้อมือข้างละ 1 ดุม ตัวเสื้อ ผ่าอกตลอด มีสาบกว้าง 3.5 เซนติเมตร มีดุมที่คอและแนวอกเสื้อ 6 ดุม ระยะห่างเท่า ๆ กันพอสมควรอกเสื้อทั้งสองข้างมีกระเป๋ารูปมนปะข้างละ 1 กระเป๋า มีใบปกกระเป๋าเป็นรูปมนชายกลางแหลมกึ่งกลางกระเป๋ามีแถบทางดิ่งกว้าง 3.5 เซนติเมตร ที่ปากกระเป๋าทั้งสองข้างมีดุมสําหรับขัดใบปกกระเป๋าที่ไหล่เสื้อทั้งสองข้างมีอินทรธนูประดับติดกับเสื้อบริเวณไหล่เหนือบ่าทั้งสองข้าง ที่ปกเสื้อทั้งสองข้างประดับเครื่องหมายสังกัดตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2.5 เซนติเมตร เมื่อสวมเสื้อนี้ให้ขัดดุมทุกดุม ยกเว้นดุมบนสุดที่อกเสื้อติดกับคอ และให้สอดชายเสื้อไว้ในกางเกง 2) แบบที่ 2 เสื้อคอพับแขนสั้น ตัวเสื้อผ่าอกตลอด มีสาบกว้าง 3.5 เซนติเมตร มีดุมที่คอและแนวอกเสื้อ 6 ดุม ระยะห่างเท่า ๆ กันพอสมควร อกเสื้อทั้งสองข้างมีกระเป๋ารูปมนปะข้างละ 1 กระเป๋า มีใบปกกระเป๋ารูปมนชายกลางแหลม กึ่งกลางกระเป๋ามีแถบทางดิ่งกว้าง 3.5 เซนติเมตร ที่ปากกระเป๋าทั้งสองข้างมีดุมสําหรับขัดใบปกกระเป๋า ที่ไหล่เสื้อทั้งสองข้างมีอินทรธนูประดับติดกับเสื้อบริเวณไหล่เหนือบ่าทั้งสองข้างที่ปกเสื้อทั้งสองข้างประดับเครื่องหมายสังกัดตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2.5 เซนติเมตร เมื่อสวมเสื้อนี้ให้ขัดดุมทุกดุม ยกเว้นดุมบนสุดที่อกเสื้อติดกับคอและให้สอดชายเสื้อไว้ในกางเกง (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้เสื้อได้ 2 แบบ 1) แบบที่ 1 อนุโลมตามแบบที่ 1 ของเลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย 2) แบบที่ 2 เสื้อคอพับแขนสั้น ตัวเสื้อผ่าอกตลอดมีสาบกว้าง 2.5 เซนติเมตร มีดุมที่คอและแนวอกเสื้อ 6 ดุม ระยะห่างเท่า ๆ กันพอสมควร อกเสื้อทั้งสองข้างมีกระเป๋ารูปมนปะข้างละ 1 กระเป๋า มีใบปกกระเป๋ารูปมนชายกลางแหลม กึ่งกลางกระเป๋ามีแถบทางดิ่งกว้าง 2.5 เซนติเมตรที่ปากกระเป๋าทั้งสองข้างมีดุมสําหรับขัดใบปกกระเป๋าที่ไหล่เสื้อทั้งสองข้างมีอินทรธนูประดับติดกับเสื้อบริเวณไหล่เหนือบ่าทั้งสองข้าง ที่ปกเสื้อทั้งสองข้างประดับเครื่องหมายสังกัดตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2 เซนติเมตร เมื่อสวมเสื้อนี้ให้ขัดดุมทุกดุมยกเว้นดุมบนสุดที่อกเสื้อติดกับคอและให้สอดชายเสื้อไว้ในกางเกงหรือกระโปรง กรณีเลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิงมุสลิม อนุโลมให้ใช้เสื้อคอพับ ตามแบบที่ 2 โดยในส่วนแขนเสื้อให้เป็นแขนยาวรัดข้อมือ ดุมที่ใช้กับเสื้อทั้งหมดมีลักษณะเป็นรูปกลมแบน ทําด้วยวัตถุสีเดียวกับเสื้อ (3) กางเกง กระโปรง สีกรมท่าเข้ม ให้ใช้ตามแบบที่กําหนดในข้อ 6 (2) (4) อินทรธนูให้ใช้ตามแบบที่กําหนดในข้อ 6 (3) (5) เข็มขัด ให้ใช้ตามแบบที่กําหนดในข้อ 6 (4) (6) รองเท้า ถุงเท้า ให้ใช้ตามแบบที่กําหนดในข้อ 6 (5) (7) ป้ายชื่อ ให้ใช้ตามแบบที่กําหนดในข้อ 6 (6) หมวด ๔ เครื่องแบบพิธีการ -------------------------------- ข้อ ๘ เครื่องแบบพิธีการมี 3 ประเภท คือ (1) เครื่องแบบปกติขาว (2) เครื่องแบบครึ่งยศ (3) เครื่องแบบเต็มยศ ข้อ ๙ เครื่องแบบปกติขาว ประกอบด้วย (1) หมวก (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้หมวกทรงหม้อตาลสีขาว กะบังหน้าทําด้วยหนังหรือวัสดุเทียมหนังสีดําที่ขอบโค้งของกะบังหน้าหมวกมีช่อชัยพฤกษ์ จํานวน 1 แถว ปักด้วยดิ้นทอง สายรัดคางสีทองกว้าง 1 เซนติเมตร มีดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงานขนาดเล็กติดที่ข้างหมวกข้างละ 1 ดุม ผ้าพันหมวกสีขาว ที่หน้าหมวกติดตราสัญลักษณ์สํานักงานล้อมรอบด้วยช่อชัยพฤกษ์ ปักดิ้นทองสูง 5 เซนติเมตร บนหมอนสักหลาดสีดํา (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้หมวกแก๊ปทรงอ่อนพับปีกขาว กะบังหน้าสีเดียวกับหมวก ที่ขอบโค้งของกะบังหน้าหมวกมีช่อชัยพฤกษ์ จํานวน 1 แถว ปักด้วยดิ้นทองสายรัดคางสีทอง มีดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงาน ขนาดเล็กติดที่ข้างหมวกข้างละ 1 ดุม ผ้าพันหมวกสีขาว ที่หน้าหมวกติดตราสัญลักษณ์สํานักงานล้อมรอบด้วยช่อชัยพฤกษ์ ปักดิ้นสีทองสูง 4.5 เซนติเมตร บนหมอนสักหลาดสีดํา (2) เสื้อ (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้เสื้อแบบราชการสีขาว ใช้ดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงาน ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 เซนติเมตร 5 ดุม (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้เสื้อแบบราชการสีขาว ใช้ดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงาน ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 เซนติเมตร 3 ดุม (3) อินทรธนู ให้มีอินทรธนู มีลักษณะแข็ง สําหรับใช้ประดับเหนือบ่าทั้งสองข้างจากไหล่ไปคอพื้นทําด้วยสักหลาดสีดํา ด้านปลายมนติดดุมโลหะสีทองตราสัญลักษณ์สํานักงาน ขนาด 2 เซนติเมตร สําหรับตําแหน่งเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างชาย ขนาดกว้าง 5 เซนติเมตร ยาว 12.5 เซนติเมตร สําหรับตําแหน่งเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างหญิง ขนาดกว้าง 4.8 เซนติเมตร ยาว 12 เซนติเมตร โดยมีเครื่องหมายตําแหน่งติดบนอินทรธนูดังนี้ (ก) เลขาธิการ อินทรธนูปักดิ้นทองลายดอกพุดตานต่อดอกเต็มแผ่นอินทรธนูล้อมฐานดุมมีดาวสิบหกแฉกทําด้วยโลหะสีทองติดทับบนดอกพุดตานกึ่งกลางอินทรธนู มีขอบสีทองล้อมรอบอินทรธนู (ข) พนักงานตําแหน่งรองเลขาธิการ ผู้ช่วยเลขาธิการ และผู้อํานวยการฝ่ายอาวุโส ผู้อํานวยการภาคอาวุโส และผู้ทรงคุณวุฒิ อินทรธนูปักดิ้นทองลายดอกพุดตานต่อดอกเต็มแผ่นอินทรธนูล้อมฐานดุม มีดาวสิบหกแฉกทําด้วยโลหะสีทองติดทับบนดอกพุดตานกึ่งกลางอินทรธนูมีขอบสีทองล้อมรอบอินทรธนู ยกเว้นด้านฐาน (ค) พนักงานตําแหน่งผู้อํานวยการกลุ่มงาน ผู้อํานวยการภาค นักวิชาการเชี่ยวชาญพิเศษ หัวหน้ากลุ่มงาน ผู้อํานวยการสํานักงานคณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัยจังหวัด นักวิชาการเชี่ยวชาญอาวุโส ผู้เชี่ยวชาญพิเศษ และนักวิชาการเชี่ยวชาญ อินทรธนูปักดิ้นทองลายดอกพุดตานต่อดอกเต็มแผ่นอินทรธนูล้อมฐานดุม มีขอบสีทองล้อมรอบอินทรธนูยกเว้นด้านฐาน (ง) พนักงานตําแหน่งผู้เชี่ยวชาญ ผู้ชํานาญงานอาวุโสและผู้ชํานาญงาน อินทรธนูปักดิ้นทองลายดอกพุดตานต่อดอก จํานวน 3 ดอก มีขอบสีทองล้อมรอบอินทรธนูยกเว้นด้านฐาน (จ) พนักงานตําแหน่งเจ้าหน้าที่ชํานาญการ เจ้าหน้าที่อาวุโส และเจ้าหน้าที่ อินทรธนูปักดิ้นทองลายดอกพุดตาน จํานวน 2 ดอก มีขอบสีทองล้อมรอบอินทรธนูยกเว้นด้านฐาน (ฉ) พนักงานตําแหน่ง พนักงานปฏิบัติการอาวุโส พนักงานปฏิบัติการ และพนักงานขับรถ อินทรธนูปักดิ้นทองลายดอกพุดตาน จํานวน 1 ดอก มีขอบสีทองล้อมรอบอินทรธนูยกเว้นด้านฐาน (ช) ลูกจ้าง อินทรธนูไม่มีเครื่องหมายตําแหน่งติดบนอินทรธนู มีขอบสีทองล้อมรอบ อินทรธนูยกเว้นด้านฐาน (4) กางเกง กระโปรง (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้กางเกงแบบราชการสีขาว ขายาวไม่พับปลายขา (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้กระโปรงแบบราชการสีขาว (5) รองเท้า ถุงเท้า (ก) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้รองเท้าหุ้มส้น หรือหุ้มข้อไม่มีลวดลายทําด้วยหนังหรือวัตถุเทียมหนังสีดํา ถุงเท้าสีดํา (ข) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้รองเท้าหุ้มส้นทําด้วยหนังหรือวัตถุเทียม หนังสีดํา แบบปิดปลายเท้า ไม่มีลวดลาย ส้นสูงไม่เกิน 10 เซนติเมตร ไม่มีลวดลาย ถุงน่อง หรือถุงเท้ายาวสีเนื้อ (6) เครื่องหมายสังกัด ให้มีเครื่องหมายแสดงสังกัดเป็นรูปตราสัญลักษณ์สํานักงานทําด้วยโลหะโปร่งสีทองสูง 2 เซนติเมตร ติดที่คอเสื้อตอนหน้าทั้งสองข้าง ข้อ ๑๐ เครื่องแบบครึ่งยศ ลักษณะและส่วนประกอบเช่นเดียวกับเครื่องแบบปกติขาว เว้นแต่กางเกงหรือกระโปรงให้ใช้ผ้าสีดํา ผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ให้ประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ได้รับ และผู้ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสายสะพายให้ประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ แต่ไม่ต้องสวมสายสะพาย ข้อ ๑๑ เครื่องแบบเต็มยศ ลักษณะและส่วนประกอบเช่นเดียวกับเครื่องแบบครึ่งยศ ผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ให้ประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่ได้รับและผู้ที่ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสายสะพายให้ประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์พร้อมสวมสายสะพายตามที่กําหนดไว้ใน หมายกําหนดการหรือกําหนดการ หมวด ๕ การแต่งกายในวันปฏิบัติงาน ------------------------------------- ข้อ ๑๒ การแต่งกายของเลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้าง ในวันปฏิบัติงานนอกเหนือจากที่กําหนดตามหมวด 1 ถึงหมวด 4 ให้แต่งกายโดยใช้แบบและสีที่สุภาพเรียบร้อยเหมาะสมกับกาลเทศะดังนี้ (1) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างชาย ให้ใช้เสื้อเชิ้ต มีปกและกางเกงขายาว ซึ่งต้องไม่ใช่ผ้ายีนส์ มีสีและแบบที่สุภาพ ไม่พับปลายขา ปลายขาปิดข้อเท้า รองเท้าหุ้มส้นสีเข้ม และถุงเท้าสีเดียวกันกับรองเท้า (2) เลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิง ให้ใช้เสื้อแบบมีแขนเสื้อหรือถ้าแบบไม่มีแขนเสื้อต้องมีเสื้อคลุมเพื่อความเรียบร้อย กางเกงหรือกระโปรงต้องไม่ใช่ผ้ายีนส์ ให้ใช้สีและแบบที่สุภาพกระโปรงต้องมีความยาวคลุมเข่าพอสมควร หรือวัดจากเหนือเข่าขึ้นไปไม่เกิน 2 นิ้ว โดยอนุโลม รองเท้าต้องเป็นรองเท้าหุ้มส้นหรือรัดส้น มีแบบและสีสุภาพ กรณีเลขาธิการ พนักงาน และลูกจ้างหญิงมุสลิม อนุโลมให้ใช้เสื้อแขนยาวรัดข้อมือได้หากจะใช้ผ้าคลุมศีรษะ ให้ใช้ผ้าคลุมศีรษะที่มีสีกลมกลืนกับเสื้อ กระโปรง หรือกางเกงโดยให้คลุมศีรษะทั้งหมดเว้นใบหน้า ชายผ้าคลุมศีรษะด้านข้างยาวถึงบ่า ด้านหน้ายาวถึงระดับหน้าอก ขอบผ้าคลุมเย็บเรียบ หมวด ๖ เบ็ดเตล็ด ------------------------------- ข้อ ๑๓ เครื่องแบบสําหรับเลขาธิการ พนักงานและลูกจ้าง ชนิดใดจะแต่งในวันหรือโอกาสกรณีใดให้เป็นไปตามที่สํานักงานกําหนด ข้อ ๑๔ เลขาธิการ พนักงานและลูกจ้างซึ่งได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ หรือได้รับพระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ ให้ประดับแพรแถบเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่อกเสื้อเหนือกระเป๋าซ้าย เว้นแต่เครื่องราชอิสริยาภรณ์ซึ่งมีกฎหมายกําหนดให้ประดับที่อกเสื้อข้างขวา ให้ติดแพรแถบที่อกเสื้อเหนือกระเป๋าขวา และในกรณีที่มีแพรแถบหลายแถบให้ติดเรียงกันเป็นแถวยาวแถวละไม่เกิน 5 แถบ ข้อ ๑๕ เลขาธิการ พนักงานและลูกจ้าง ซึ่งได้รับเครื่องหมายแสดงความสามารถหรือเข็มแสดงวิทยฐานะของสถาบันการศึกษาของทางราชการหรือหน่วยงานของรัฐ ให้ประดับเครื่องหมายหรือเข็มนั้นได้ตามที่ส่วนราชการหรือหน่วยงานของรัฐนั้นกําหนด ข้อ ๑๖ ให้สํานักงานจัดให้มีหรือเขียนรูปตัวอย่างเครื่องแบบแต่ละชนิด แบบหมวก แบบอินทรธนู แบบดุม แบบเข็มกลัดคอเสื้อ และแบบหัวเข็มขัดตามระเบียบนี้ โดยให้ประกาศไว้เป็นมาตรฐาน ผู้มีอํานาจลงนาม - ประกาศ ณ วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559 สุทธิพล ทวีชัยการ เลขาธิการ คณะกรรมการกํากับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจประกันภัย	5,182
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 455/2549 เรื่อง การปฏิบัติราชการเกี่ยวกับการรับส่ง การเสนอความเห็น หรือสั่งคำคู่ความ หนังสือ หรือเอกสารต่าง ๆ	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 455/2549 เรื่อง การปฏิบัติราชการเกี่ยวกับการรับส่ง การเสนอความเห็น หรือสั่งคําคู่ความ หนังสือ หรือเอกสารต่าง ๆ ----------------------- เพื่อให้การปฏิบัติราชการเกี่ยวกับการรับส่ง การเสนอความเห็นหรือสั่งคําคู่ความ หนังสือ หรือเอกสารของเจ้าพนักงานบังคับคดี เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์หรือเจ้าพนักงานผู้รับบางทรัพย์ดําเนินไป ด้วยความเรียบร้อย รวดเร็ว เป็นประโยชน์แก่คู่ความและผู้มาติดต่อราชการ จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดีที่ 134/2531 ลงวันที่ 16 มิถุนายน 2531 เรื่อง การปฏิบัติราชการเกี่ยวกับการรับส่ง การเสนอความเห็น หรือสั่งคําคู่ความ หนังสือ หรือเอกสาร และคําสั่ง กรมบังคับคดีที่ 101/2540 ลงวันที่ 3 มีนาคม 2540 เรื่อง พิจารณาทําคําสั่งหรือความเห็น ข้อ ๒ ให้เจ้าหน้าที่ธุรการผู้มีหน้าที่ในการรับส่ง คําคู่ความ หนังสือ หรือเอกสารต่างๆ ที่จะต้อง นําเสนอต่อเจ้าพนักงานส่งคําคู่ความ หนังสือหรือเอกสารนั้นต่อเจ้าพนักงานภายในวันที่ได้รับคําคู่ความ หนังสือ หรือเอกสารนั้น หรือเมื่อได้รับเอกสารดังกล่าวจากเจ้าพนักงาน เพื่อส่งไปยังบุคคลภายนอกให้ ดําเนินการส่งเอกสารนั้นภายในวันที่ได้รับทันที หากมีเหตุขัดข้องจําเป็นต้องส่งช้ากว่ากําหนดเวลา ดังกล่าว ให้รายงานเหตุขัดข้องให้เลขานุการกรม ผู้อํานวยการสํานัก ผู้อํานวยการกอง ผู้อํานวยการ สํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาค ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขา แล้วแต่กรณี ทราบโดยเร็ว ข้อ ๓ เมื่อเจ้าพนักงานได้รับความ หนังสือ หรือเอกสารต่างๆ จากเจ้าหน้าที่ธุรการหรือความ หรือผู้มีส่วนได้เสียในคดีแล้ว ให้พิจารณามีคําสั่งหรือมีความเห็นในคําคู่ความ หนังสือ หรือเอกสารนั้น ๆ ตามหาอํานาจหน้าที่ให้แล้วเสร็จภายในวันที่ได้รับคําคู่ความ เอกสาร หรือหนังสือนั้น ในกรณีที่ต้องมีการ เสนอ สิ่งหรือความเห็นต่อผู้บังคับบัญชาตามลําดับชั้น ให้ดําเนินการภายในระยะเวลาดังกล่าวเช่ ข้อ ๔ ให้ผู้บังคับบัญชาตามลําดับชั้นจนถึงผู้อํานวยการพิจารณามีคําสั่งหรือความเห็นในคําคู่ความ หนังสือหรือเอกสารที่เสนอตามข้อ 3 ให้แล้วเสร็จภายในวันที่ได้รับการเสนอนั้น ข้อ ๕ การทําคําสั่งหรือความเห็นในคําคู่ความ หนังสือ หรือเอกสารที่ต้องมีการสอบสวนข้อเท็จจริง ก่อน ให้เจ้าพนักงานรีบดําเนินการให้แล้วเสร็จภายในระยะเวลาที่กําหนดไว้ในกฎหมาย ระเบียบ หรือคําสั่ง กรมบังคับคดีให้ถือปฏิบัติแล้วแต่กรณี และให้เสนอคําสั่งหรือความเห็นนั้น ต่อผู้บังคับบัญชาตามลําดับชั้น ภายในวันที่ได้ทําคําสั่งหรือความเห็นนั้นเสร็จ และให้ผู้บังคับบัญชาตามลําดับชั้นจนถึงผู้อํานวยการพิจารณามีคําสั่งหรือความเห็นให้แล้วเสร็จภายใน 7 วันนับแต่ได้รับการเสนอ และหากต้องมีการเสนอคําสั่ง หรือความเห็นนั้นต่อผู้บังคับบัญชาเหนือขึ้นไปให้รีบนําเสนอภายในวันที่ได้มีคําสั่งหรือความเห็น ข้อ ๖ ในกรณีที่ไม่อาจดําเนินการได้ภายในระยะเวลาตามข้อ 2 ถึง ข้อ 5 ให้ผู้ที่ไม่อาจปฏิบัติ ดังกล่าวได้รายงานความจําเป็นต่อผู้บังคับบัญชาตามลําดับชั้นไปยังอธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมาย ภายใน 3 วันนับแต่วันที่มีความจําเป็นดังกล่าว อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่20 ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,183
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 448/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสำนวนเจ้าหนี้มีประกันตามมาตรา 95	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 448/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนเจ้าหนี้มีประกันตามมาตรา 95 ----------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เกี่ยวกับการดําเนินการในสํานวนเจ้าหนี้ มีประกันตามมาตรา 95 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 เป็นไปด้วยความเรียบร้อย เหมาะสม และเป็นแนวทางเดียวกัน จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ กรณีเจ้าหนี้มีประกันยังไม่เคยฟ้องบังคับจํานองหรือขอรับชําระหนี้บุริมสิทธิ์ ตามประมวล กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 289 ในคดีแพ่งและเจ้าหนี้มีประกันได้ยื่นคําร้องตามมาตรา 95 แห่ง พระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 พร้อมนําส่งบันทึกถ้อยคํา เอกสารหลักฐานประกอบหนี้ และ เอกสารประกอบการยึดทรัพย์ครบถ้วน ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รับคําร้องและทําการยึดทรัพย์ประกันภายใน วันนั้นแล้วพิจารณามีคําสั่งต่อไป หากเอกสารไม่ครบถ้วนให้แจ้งเจ้าหนี้นําส่งเอกสารให้ครบถ้วนและยึดทรัพย์หลักประกัน ภายใน 15 วันนับแต่วันยื่นคําร้อง มิฉะนั้นจะถือว่าทิ้งคําร้อง 1.1 การเลื่อนวันนัดสอบสวน ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์พิจารณาเหตุที่ขอเลื่อนโดย เคร่งครัดและให้เลื่อนกรณีจําเป็น แต่ทั้งนี้มิให้เลื่อนไปเกินกว่า 20 วัน และกําชับว่าในนัดหน้าจะไม่ อนุญาตให้เลื่อนอีกไม่ว่าด้วยเหตุใดๆ หากการขอเลื่อนไม่มีเหตุอันสมควรให้ถือว่าไม่มีพยานหรือไม่ติดใจ นําพยานมาให้การสอบสวน 1.2 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําความเห็นหรือคําสั่งให้เสร็จภายใน 15 วัน นับแต่วันเสร็จ การสอบสวน และงดการส่งสํานวนให้นักบัญชีคํานวณยอดหนี้ กรณีจําเป็นไม่อาจทําความเห็นหรือคําสั่งให้ แล้วเสร็จภายในกําหนดดังกล่าว ให้รายงานตามลําดับเพื่อขออนุญาตขยายระยะเวลาต่ออธิบดีหรือรองอธิบดี ผู้ได้รับมอบหมาย หรือผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแล้วแต่กรณี 1.3 คําสั่งมาตรา 95 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้เสนออธิบดีหรือรอง อธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเพื่อพิจารณาสั่งการหรือเห็นชอบ ในส่วนภูมิภาคให้เสนอความเห็นหรือคําสั่งพร้อม สํานวนให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคสั่งการ เว้นแต่ความเห็นของผู้อํานวยการ สํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขากับผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคแตกต่างกัน ให้ ส่งเรื่องให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายสั่งการ กรณีที่สําคัญหรือคดีมีทุนทรัพย์มากหรือมีปัญหา ยุ่งยากซับซ้อน ให้รายงานอธิบดีหรือรองรับผู้ได้รับมอบหมายคราบโดยเร็ว ข้อ ๒ กรณีเจ้าหนี้มีประกันได้ฟ้องบังคับจํานองหรือขอรับชําระหนี้บุริมสิทธิ์ ตามประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 289 ในคดีแพ่ง และศาลได้มีคําพิพากษาหรือคําสั่งให้เจ้าหนี้มีประกันได้รับ ชําระหนี้บุริมสิทธิ์แล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ตรวจสอบเอกสารที่เกี่ยวข้อง หากพบว่าการทํานิติกรรม ของลูกหนี้ไม่อยู่ในข่ายเพิกถอนตามพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้แจ้งเจ้าพนักงานบังคับคดี ดําเนินการบังคับคดีต่อไปในคดีแพ่งและจ่ายเงินที่ได้จากการขายทอดตลาดทรัพย์หลักประกันให้แก่เจ้าหนี้มี ประกันตามสิทธิแต่ไม่เกินวงเงินบุริมสิทธิ์ หากมีเงินเหลือให้ส่งเข้ากองทรัพย์สินของลูกหนี้ในคดีล้มละลาย ข้อ ๓ กรณีเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ยึดทรัพย์สินของลูกหนี้ซึ่งติดจํานองบุคคลภายนอกคดีซึ่งมิได้ ยื่นคําขอรับชําระหนี้หรือยื่นคําร้องตามมาตรา 95 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แจ้งการยึดทรัพย์สินให้เจ้าหนี้ผู้รับจํานองทราบ โดยระบุในหนังสือแจ้งการยึดว่า เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์จะทําการขายทอดตลาดทรัพย์สินดังกล่าวโดยวิธีปลอดการจํานองหากเจ้าหนี้ผู้รับ จํานองประสงค์จะขอรับชําระหนี้จํานองจากเงินค่าขายทอดตลาดทรัพย์ดังกล่าว ให้ยื่นคําร้องพร้อม เอกสารประกอบหนีต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ภายใน 15 วันนับแต่วันที่ได้รับหนังสือแจ้งการยึด แล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ประกาศขายทอดตลาดทรัพย์โดยปลอดการจํานอง เมื่อขายทอดตลาดทรัพย์ได้ และเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์มีคําสั่งคําร้องของเจ้าหนี้ผู้รับจํานองแล้ว ให้ทําบัญชีจ่ายเงินให้แก่เจ้าหนี้ผู้รับ จํานองตามคําสั่งของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ หากเจ้าหนี้ผู้รับจํานองมิได้ยื่นคําร้องขอรับชําระหนี้จํานองต่อ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ให้ทําบัญชีกันเงินในส่วนของเจ้าหนี้ผู้รับจํานองไว้ และแจ้งเจ้าหนี้ผู้รับจํานอง ทราบ หากคดีไม่มีกิจการทรัพย์สินใดต้องดําเนินการต่อไปให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์รายงานศาลขอให้มีคําสั่งปิดคดี อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ. 2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,184
คำสั่งกรมบังคับคดี ที่ 447/2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสำนวนคำขอรับชำระหนี้	คําสั่งกรมบังคับคดี ที่ 447 / 2549 เรื่อง การปฏิบัติงานบังคับคดีล้มละลายในสํานวนคําขอรับชําระหนี้ ----------------------------- เพื่อให้การปฏิบัติงานในหน้าที่ของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เกี่ยวกับสํานวนคําขอรับชําระหนี้ เป็นไปโดยเรียบร้อย เหมาะสม มีประสิทธิภาพและเป็นแนวทางเดียวกัน จึงมีคําสั่งดังต่อไปนี้ ข้อ ๑ ให้ยกเลิกคําสั่งกรมบังคับคดี ดังต่อไปนี้ 1.1 คําสั่งกรมบังคับคดีที่ 50/2533 ลงวันที่ 8 กุมภาพันธ์ 2553 เรื่อง การทําความเห็นหรือ คําสั่งของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์และเจ้าพนักงานบังคับคดีในกรณีขัดแย้งกัน 1.2 คําสั่งกรมบังคับคดี 3032542 ลงวันที่ 10 สิงหาคม 2542 เรื่อง การปฏิบัติหน้าที่ เกี่ยวกับหนี้ด้อยสิทธิ ข้อ ๒ ให้ฝ่ายคําคู่ความ สํานักงานเลขานุการกรม ตรวจและรับคําขอรับชําระหนี้ของเจ้าหนี้ใน คดีล้มละลายที่ยื่นภายในกําหนด 2 เดือนนับแต่วันประกาศโฆษณาคําสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดและตั้ง สํานวนคําขอรับชําระหนี้ พร้อมบันทึกข้อมูลระบบงานเสร็จแล้วรวบรวมสํานวนคําขอรับชําระหนี้ส่ง กองบังคับคดีล้มละลายที่รับผิดชอบภายในวันนั้น ส่วนกรณีที่เจ้าหนี้ยื่นคําขอรับชําระหนี้เกินกําหนดระยะเวลา ให้ฝ่ายคําคู่ความลงรับคําขอ รับชําระหนี้แล้วส่งให้กองบังคับคดีล้มละลายที่รับผิดชอบพิจารณาสั่งในวันนั้น ข้อ ๓ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ที่รับคําขอรับชําระหนี้ตรวจและมีคําสั่งในคําขอรับชําระหนี้ที่ยื่น ต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ว่าดําเนินการโดยถูกต้องครบถ้วน ตามมาตรา 91 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 หรือไม่ หากเจ้าหนี้ไม่ส่งเอกสารหลักฐานประกอบหนี้หรือส่งเอกสารหลักฐาน ประกอบหนี้ไม่ครบถ้วนในวันยื่นคําขอรับชําระหนี้ให้มีคําสั่งให้เจ้าหนี้นําส่งก่อนหรือในวันนัดตรวจ คําขอรับชําระหนี้ พร้อมทั้งแจ้งด้วยว่าหากประสงค์จะยื่นบันทึกถ้อยคํายืนยันข้อเท็จจริงประกอบ ให้ยื่น ต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ภายในเวลาดังกล่าว ข้อ ๔ เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์นัดตรวจคําขอรับชําระหนี้ ให้แจ้งบรรดาเจ้าหนี้ทราบว่าหาก ประสงค์จะโต้แย้งคําขอรับชําระหนี้ของเจ้าหนี้รายใดให้ยื่นคําโต้แย้งเป็นหนังสือพร้อมสําเนาต่อเจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์ภายใน 7 วันนับแต่วันตรวจคําขอรับชําระหนี้ ข้อ ๕ สํานวนคําขอรับชําระหนี้ ซึ่งเจ้าหนี้มิได้เป็นบุคคลภายในของลูกหนี้ เมื่อลูกหนี้หรือเจ้าหนี้ ไม่ได้โต้แย้งไม่ว่าเป็นหนี้ประเภทใดและไม่มีเหตุอันสมควรสงสัยว่าจะเป็นหนี้ที่ขอรับชําระหนี้ไม่ได้ ตามมาตรา 94 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําความเห็น เสนอต่อศาลให้เจ้าหนี้ได้รับชําระหนี้ ตามมาตรา 106 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ภายใน 15 วันนับแต่วันครบกําหนดโต้แย้งคําขอรับชําระหนี้ตามข้อ 4 โดยไม่ต้องทําการสอบสวนเว้นแต่ จะมีเหตุสมควรซึ่งจะเป็นผลให้เจ้าหนี้ได้รับชําระหนี้น้อยกว่าที่ขอมาหรือไม่ได้รับชําระหนี้ตามขอ กรณีสํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีผู้ได้แย้ง ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์หมายนัดสอบสวนไป ยังเจ้าหนี้และผู้โต้แย้งภายใน 3 วัน นับแต่วันที่ครบกําหนดโต้แย้งและให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์กําหนด วันนัดสอบสวนเจ้าหนี้หรือผู้โต้แย้งไว้รวม 2 นัด ห่างกันไม่เกิน 15 วัน และแจ้งไปด้วยว่าเมื่อถึงกําหนดนัดถ้า เจ้าหนี้หรือผู้โต้แย้งไม่นําพยานไปให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนตามนัด โดยมีแจ้งเหตุขัดข้อง หรือ โดย ถือว่าฝ่ายที่ไม่มาไม่มีพยานหรือไม่ติดใจนําพยานไปให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวน ซึ่งเจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์จะทําความเห็นต่อไปตามพยานหลักฐานเท่าที่ปรากฏในสํานวน ร้องขอเลื่อน เจ้าหนี้หรือผู้โต้แย้งยินยอมให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ดําเนินกระบวนพิจารณาต่อไปได้ ข้อ ๖ การเลื่อนวันนัดทําการสอบสวนของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ไม่ว่ากรณีใดๆ ให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์พิจารณาเหตุที่ขอเลื่อนโดยเคร่งครัดและให้เลื่อนกรณีจําเป็น แต่ทั้งนี้มิให้เลื่อนไปเกินกว่า 20 วัน นับแต่วันขอเลื่อน และกําชับว่าในนัดหน้าจะไม่อนุญาตให้เลื่อนอีกไม่ว่าด้วยเหตุใดๆ หากการขอเลื่อน ไม่มี เหตุอันสมควรให้ถือว่าไม่มีพยานหรือไม่ติดใจนําพยานมาให้การสอบสวน ข้อ ๗ ในวันนัดตรวจคําขอรับชําระหนี้ เมื่อปรากฏว่าเจ้าหนี้รายใดยื่นคําขอรับชําระหนี้ตามมาตรา 96(3) แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 ซึ่งยังไม่มีการยึดทรัพย์ไว้ในคดีแพ่ง ให้เจ้าพนักงาน พิทักษ์ทรัพย์แจ้งเจ้าหนี้ให้ดําเนินการดังนี้ 7.1 กรณีสํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สามารถทําความเห็นเสนอศาล ได้โดยไม่ต้องสอบสวนให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แจ้งเจ้าหนี้ให้ส่งเอกสารประกอบการยึดทรัพย์หลัก ประกันต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ภายใน 15 วัน นับแต่วันตรวจคําขอรับชําระหนี้พร้อมให้ยึดทรัพย์หลัก ประกันในวันเดียวกันนั้น 7.2 กรณีสํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่ต้องทําการสอบสวนในหมายนัดสอบสวนพยานเจ้าหนี้ นัดแรก ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แจ้งให้เจ้าหนี้ดําเนินการดังกล่าวข้างต้นในวันที่กําหนดนัดสอบสวน พยานเจ้าหนี้ ข้อ ๘ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําความเห็นให้เสร็จภายใน 15 วันนับแต่วันเสร็จการสอบสวน ทั้งนี้ไม่นับรวมเวลาในการส่งสํานวนให้นักบัญชีติดยอดหนี้ เพื่อขออนุญาตขยายระยะเวลาต่อผู้อํานวยการกอง ในกรณีจําเป็นไม่อาจทําความความเห็นให้เสร็จภายในกําหนดดังกล่าวให้รายงานตามลําดับ ข้อ ๙ การพิจารณาให้ความเห็นชอบสํานวนคําขอรับชําระหนี้ของเจ้าหนี้ตามมาตรา 91 มาตรา 92 มาตรา 93 และมาตรา 96 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 9.1 สํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนี้ที่ขอมาไม่เกิน 20 ล้านบาท ให้หัวหน้ากลุ่มเป็น ผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 9.2 สํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนี้ ที่ขอมาเกิน 20 ล้านบาทแต่ไม่เกิน 50 ล้านบาท ให้ผู้อํานวยการกองเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 9.3 สํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนี้ขอมาเกิน 50 ล้านบาทแต่ไม่เกิน 100 ล้านบาท ให้ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านการบังคับคดีล้มละลายเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 9.4 สํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนี้ที่ขอมาเกินกว่า 100 ล้านบาทขึ้นไป ให้อธิบดี หรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ ข้อ ๑๐ ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์เสนอความเห็นว่าควรอุทธรณ์หรือฎีกาหรือไม่อุทธรณ์ หรือ ไม่ถูก คําพิพากษาหรือคําสั่งศาลนั้นต่ออธิบดี หรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายก่อนที่จะครบกําหนดระยะ เวลานั้นๆ ไม่น้อยกว่า 15 วัน หากมีเหตุขัดข้องจําเป็นต้องเสนอความเห็นช้ากว่ากําหนดดังกล่าวให้รายงาน เหตุขัดข้องดังกล่าวให้อธิบดี หรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายทราบ และกรณีมีความจําเป็นให้ยื่นคําร้อง เพื่อขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์หรือฎีกาต่อศาลด้วย ข้อ ๑๑ กรณีที่มีการอุทธรณ์หรือฎีกาคําสั่งศาลเกี่ยวกับคําขอรับชําระหนี้ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ ส่งสํานวนคําขอรับชําระหนี้ไปยังศาลอุทธรณ์หรือศาลฎีกา พร้อมกับอุทธรณ์หรือฎีกาหรือคําแก้อุทธรณ์หรือ คําแก้แล้วแต่กรณี ข้อ ๑๒ การดําเนินการสํานวนคําขอรับชําระหนี้ในส่วนภูมิภาคที่ลูกหนี้มีภูมิลําเนา ให้ดําเนินการดังต่อไปนี้ 12.1 เมื่อเจ้าหนี้ยื่นคําขอรับชําระหนี้ให้สํานักงานบังคับคดีส่วนภูมิภาครับคําขอรับชําระหนี้ ไว้และส่งสําเนาคําขอรับชําระหนี้พร้อมขอลําดับเจ้าหนี้โดยทางโทรสารไปยังฝ่ายคําคู่ความ สํานักงาน เลขานุการกรม เพื่อตั้งภาคสํานวนไว้ที่ส่วนกลาง ส่วนต้นฉบับให้สํานักงานบังคับคดีส่วนภูมิภาคที่รับคําขอ รับชําระหนี้ตั้งสํานวนไว้เพื่อดําเนินการสอบสวนและทําความเห็นส่งให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลาง พิจารณาเสนอศาลตามขั้นตอน 12.2 ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ที่รับคําขอรับชําระหนี้ตรวจและมีคําสั่งในคําขอรับชําระหนี้ โดย ดําเนินการตามข้อ 3 12.3 เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางทําการตรวจคําขอรับชําระหนี้ ปรากฏว่ามีการ ยื่นคําขอรับชําระหนี้ในส่วนภูมิภาค ให้สําเนารายงานตรวจคําขอรับชําระหนี้ให้สํานักงานบังคับคดีส่วน ภูมิภาคทราบ ในกรณีที่มีการโต้แย้งคําขอรับชําระหนี้ให้ส่งคําโต้แย้ง รายชื่อ และภูมิลําเนาของผู้โต้แย้งไปด้วย 12.4 การนัด การเลื่อนการสอบสวน สํานวนคําขอรับชําระหนี้ให้ดําเนินการตามข้อ 5 ข้อ 6 7 และข้อ 8 12.5 การพิจารณาให้ความเห็นชอบ สํานวนคําขอรับชําระหนี้ของเจ้าหนี้ตามมาตรา 91 มาตรา 92 มาตรา 93 และมาตรา 96 แห่งพระราชบัญญัติล้มละลาย พุทธศักราช 2483 12.5.1 สํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนี้ที่ขอมาไม่เกิน 20 ล้านบาทให้ผู้อํานวยการ สํานักงานบังคับคดีจังหวัดหรือสาขาเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 12.5.2 สํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนี้พี่ขอมาเกิน 20 ล้านบาทแต่ไม่เกิน 50 ล้านบาท ให้ผู้อํานวยการสํานักงานบังคับคดีและวางทรัพย์ภูมิภาคเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 12.5.3 สํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนึ่งขอมาเกิน 50 ล้านบาทแต่ไม่เกิน เกินกว่า 100 ล้านบาท ให้ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านการบังคับคดีล้มละลาย เป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 12.5.4 จํานวนคําขอรับชําระหนี้ที่มีจํานวนหนีมาเกินกว่า 100 ล้านบาท ขึ้นไป ให้อธิบดีหรือรองอธิบดีผู้ได้รับมอบหมายเป็นผู้พิจารณาให้ความเห็นชอบ 12.6 เมื่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําความเห็นเสร็จแล้วให้จัดส่งสํานวนและความเห็นให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางเพื่อส่งศาลต่อไป และเมื่อศาลมีคําสั่งสํานวนคําขอรับชําระหนี้แล้ว ให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลางแจ้งคําสั่งศาลให้คู่ความทราบ 12.7 การอุทธรณ์ ฎีกา หรือการแก้อุทธรณ์ แก้ฎีกา ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ส่วนกลาง เป็นผู้ดําเนินการโดยเร็วที่สุด ข้อ ๑๓ เมื่อเจ้าหนี้ด้อยสิทธิ (เจ้าหนี้ลําดับรอง) ได้ยื่นคําขอรับชําระหนี้ต่อเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ แล้ว ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนในเรื่องหนี้สิน และข้อตกลงหรือข้อกําหนดตามสัญญาหรือตาม กฎหมายในการก่อหนี้ด้อยสิทธิไว้ให้ชัดเจนว่า เจ้าหนี้ด้อยสิทธิ (เจ้าหนี้ลําดับรอง) จะได้รับชําระหนี้ต่อเมื่อ เจ้าหนี้รายใดบ้างได้รับชําระหนี้ก่อน ตลอดจนวิธีการก่อหนี้ด้อยสิทธิว่าเป็น รูปแบบ : หนี้ด้อยสิทธิไม่ชําระหนี้ (Contractual Subordination ) กล่าวคือ เจ้าหนี้ลําดับรองจะไม่ยอมรับชําระหนี้จนกว่าเจ้าหนลําดับแรกจะได้ รับชําระหนี้จนครบถ้วน หรือเป็น รูปแบบ : หนี้ด้อยสิทธิส่งคืน (Turnover Subordination) กล่าวคือเจ้าหนี้ ลําดับรองตกลงว่าจะถือทรัพย์สินที่คนได้รับชําระหนี้ จากลูกหนี้ไว้แทนเจ้าหนี้ลําดับแรกหรือจะส่งมอบ ทรัพย์สินที่ตนได้รับชําระหนี้ให้แก่เจ้าหนี้ลําดับแรกจนกว่าที่เจ้าหนี้ลําดับแรกจะได้รับการชําระหนี้จน ครบถ้วน และเมื่อได้ทําการสอบสวนพยานฝ่ายเจ้าหนี้และฝ่ายลูกหนี้หรือเจ้าหนี้อื่นผู้โต้แย้งเสร็จ ให้ เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ทําความเห็นเสนอศาลเพื่อมีคําสั่งว่าเจ้าหนี้ด้อยสิทธิ (เจ้าหนี้ลําดับรอง) จะได้รับ ชําระหนี้เป็นเงินจํานวนเท่าใด ตามมาตรา 130(7) และมีเงื่อนไขในการที่จะได้รับชําระหนี้ภายหลังเจ้าหนี้อื่น รายใดบ้างตลอดจนรูปแบบการก่อหนี้ด้อยสิทธิว่าเป็นรูปแบบใดดังกล่าวข้างต้นชัดเจน 13.1 ในการแบ่งทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้ ให้ชําระค่าใช้จ่ายและหนี้สินตามลําดับดังที่บัญญัติ ไว้ในมาตรา 139(1) - (6) ก่อน ต่อเมื่อเหลือเงินจึงให้นํามาแบ่งให้แก่เจ้าหนี้อื่นๆ ตามมาตรา 130(7) โดยให้ ดําเนินการแบ่งทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนีลําดับแรก เจ้าหนี้อื่นและเจ้าหนี้ด้อยสิทธิ ดังนี้ 13.1.1 ถ้าเป็นสิทธิเรียกร้องก่อหนี้ด้อยสิทธิ รูปแบบ : หนี้ด้อยสิทธิ์ไม่รับชําระหนี้ (Contractual Subordination) ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แบ่งทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้ลําดับแรกและเจ้าหนี้อื่น จนเต็มจํานวนหนี้ที่ศาลมีคําสั่งอนุญาตให้ได้รับชําระหนี้ก่อน ต่อเมื่อเจ้าหนลําดับแรก ได้รับชําระหนี้ ครบถ้วน ซึ่งให้แบ่งทรัพย์สินแก่เจ้าหนี้ด้อยสิทธิ (เจ้าหนีลําดับรอง) ต่อไป แต่ถ้ามีเงินไม่พอชําระหนี้ให้แก่ เจ้าหนี้ลําดับแรกและเจ้าหนี้อื่น ให้แบ่งทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้ลําดับแรกและเจ้าหนี้อื่นตามส่วนเฉลี่ยโดย ไม่ต้องนําจํานวนหนี้ที่ศาลมีคําสั่งอนุญาตให้เจ้าหนี้ด้อยสิทธิได้รับชําระหนี้มาคํานวณด้วย 13.1.2 ถ้าเป็นสิทธิเรียกร้องก่อหนี้ด้อยสิทธิ รูปแบบ : หนี้ด้อยสิทธิส่งคืน (Turnover Subordination) ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์แบ่งทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้ลําดับแรกและเจ้าหนี้อื่น จนเต็มจํานวนหนี้ที่ศาลมีคําสั่งอนุญาตให้ได้รับชําระหนี้ก่อน ต่อเมื่อเจ้าหนลําดับแรก ได้รับชําระหนี้ ครบถ้วน จึงให้แบ่งทรัพย์สินแต่เจ้าหนี้ด้อยสิทธิ (เจ้าหนี้ลําดับรอง) ต่อไป แต่ถ้ามีเงินไม่พอชําระหนี้ให้แก่ เจ้าหนี้ลําดับแรกและเจ้าหนี้อื่น ให้ทําบัญชีแบ่งทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้ลําดับแรก เจ้าหนี้อื่น และเจ้าหนี้ด้อยสิทธิ (เจ้าหนี้รับรอง) ตามส่วนเฉลี่ยก่อนแต่เนื่องจากเจ้าหนี้ด้อยสิทธิ์ (เจ้าหนีลําดับรอง) มีข้อตกลงหรือข้อกําหนด ตามสัญญาหรือตามกฎหมายว่าจะต้องส่งมอบทรัพย์สินที่ตนได้รับจากการชําระหนี้ของตนให้แก่เจ้าหนี้ ลําดับแรกจนกว่าเจ้าหนลําดับแรกจะได้รับชําระหนี้ครบถ้วน ดังนั้นจึงให้นําส่วนแบ่งที่เจ้าหนี้ด้อยสิทธิ (เจ้าหนี้ลําดับรอง)ได้รับชําระหนี้จากการแบ่งทรัพย์สินครั้งแรกมาแบ่งให้แก่เฉพาะเจ้าหนี้ลําดับแรกอีกครั้ง ต่อไป เว้นแต่กรณีเจ้าหนี้ด้อยสิทธิ์ (เจ้าหนี้ลําดับรอง) จะมีสิทธิได้รับชําระหนี้ต่อเมื่อเจ้าหนี้อื่นทุกรายได้รับ ชําระหนี้ก่อน จึงให้แบ่งทรัพย์สินให้แก่เจ้าหนี้ลําดับแรกตามส่วนเฉลี่ยได้เลย โดยไม่ต้องป่าจํานวนหนี้ที่ เจ้าหนี้ลําดับรองมีสิทธิได้รับนํามาคํานวณด้วย อนึ่ง หากคําสั่งหรือบันทึกข้อความใดที่ขัดหรือแย้งกับคําสั่งนี้ ให้ถือปฏิบัติตามคําสั่งนี้ ทั้งนี้ ให้ถือปฏิบัติตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ผู้มีอํานาจลงนาม - สั่ง ณ วันที่ 20 เดือน ตุลาคม พ.ศ.2549 (ลงชื่อ) สิรวัต จันทรัฐ (นายสิรวัต จันทรัฐ) อธิบดีกรมบังคับคดี	5,185