text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทพาสูรหนุนทัพขับพหล <bot>:แทงพยนต์พลนิกายทั้งซ้ายขวา ถูกหอกคมล้มกลาดดาษดา กลับถลาโลดลุกไล่คลุกคลี
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าตัวเราเล่าก็แก่ชราภาพ <bot>:จะปรามปราบยุคเข็ญเห็นไม่ไหว อันสมบัติราชฐานการเวียงชัย เรามอบให้เขยสนองครองบุรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อ้าเทพสถิตด้าว <bot>:ดอยพนม นี้เฮย เชิญรับบำบวงสม จิตข้า เฉพาะพักตร์ภิรมย์บรม ดิเรกรส อร่อยแฮ เชิญพิทักษ์ถ้วนหน้า ที่น้อมอัญชุลี
|
นิราศวัดรวก
| 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังเปรียบเฉียบแหลมยิ้มแย้มเยื้อน <bot>:ใจเจ้าเหมือนใจเราเจียวเจ้าเอ๋ย แต่ครั้งนี้มิเคยต้องจำเคย แล้วชมเชยพี่น้องสองสุดา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโศกาอาดูรพูนเทวษ <bot>:ได้เดือนเศษโศกซูบจนรูปผอม พวกพี่เลี้ยงเคียงบัลลังก์อยู่พรั่งพร้อม บดยาหอมให้เสวยเชยชโลม
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บริบูรณ์พูนสุขทุกทุกสิ่ง <bot>:ทั้งมณฑลต้นกิ่งกัลปังหา ได้ยินทุกรุกขเทพฉายา ยืนเยี่ยมหน้าให้เห็นเหมือนเช่นเคย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:มิได้แจ้งเหตุผลแยบยลไฉน เอาพะทำมะรงกงกำมาจำไว้ ให้ซักไซ้ก็ไม่แจ้งแห่งกิจจา
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่พี่ได้ใกล้น้องประคองถนอม <bot>:กลิ่นยังหอมรื่นรื่นชื่นนาสา แม่ตัดสวาทขาดเด็ดไม่เมตตา เจียวหรือจ๋าดวงใจได้ปรานี
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเสด็จไปไหนจะไปด้วย <bot>:เป็นเพื่อนม้วยภัสดาจนอาสัญ ประทานโทษโปรดเลี้ยงแต่เพียงนั้น อย่าบากบั่นความรักน้องนักเลย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังเล่าเข้าใจเห็นได้ช่อง <bot>:เคียงประคองรับขวัญด้วยหรรษา แล้วว่าค่ำทำเป็นไปเข้าไสยา จึงบอกว่าบิตุรงค์นี้จงใจ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีหนีออกไปนอกม่าน <bot>:พนักงานยกกลับวิ่งสับสน สองธิดาคลาไคลขึ้นไพชยนต์ ทูลยุบลมารดาโศกาลัย
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินสบายไปมาไม่ช้านัก <bot>:มีที่พักศาลาใหญ่ในไพรระหง จะให้เขาพาไปดั่งใจจง ตามประสงค์มิได้ขัดอัธยา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูน่ารักปักษาในป่าสูง <bot>:เป็นฝูงฝูงหลายอย่างต่างต่างสี คิดถึงองค์นงนุชพระบุตรี แม้นมาเห็นเช่นนี้จะดีใจ
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างธิบดินทร์นรินทร์รัตน์ <bot>:ดึกสงัดโหยหวนรัญจวนหา ไม่เป็นอันบรรทมกรมอุรา ลงนิทราแล้วสะดุ้งจนรุ่งราง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเผยแกลแลเล็งเพ่งพระเนตร <bot>:ทั่วประเทศทิศาสุธาสวรรค์ เห็นรามวงศ์พงศาเมืองมารัน ต้องโทษทัณฑ์แทบกายจะวายชนม์
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าเล่ห์เป็นขบถ <bot>:มันคิดคดทำศึกนึกถวิล กลับไปเป็นศัตรูตีบูรินทร์ จะชิงถิ่นฐานที่บุรีเดิม
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนจวนรุ่งเทียนชัยจะใกล้หมด <bot>:พระกำสรดสั่งมิตรขนิษฐา ทั้งสองข้างต่างสะอื้นกลืนน้ำตา พระลีลาจากบัลลังก์ทั้งพี่เลี้ยง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สาวสุรางค์นางบำเรอเสนอหน้า <bot>:ไม่ปรารถนานึกคิดสนิทสนม ใครแต่งแง่แสนงอนทำค้อนคม แกล้งขากถ่มทุดให้ไม่ไยดี
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:หายากเชิงรอบรู้ <bot>:การกิจ หายากเชิงชาญชิด ชอบใช้ หายากเช่นเชิงมิตร คุงชีพ หายากเชิงช่างให้ ชอบน้ำใจจริง ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อานนท์ใหญ่ใต้แผ่นดินดิ้นขยับ <bot>:ต่างกลิ้งกลับกลอกเกลือกกระเดือกกระดิก พระสุเมรุเอนทบพิภพพลิก พลอยถึงมิคสัญญีกลียุค
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:พิศพวงดวงดอกไม้ <bot>:ไพรพนม รยับรย้าน่าชม แช่มช้อย ม่วงโมกโศกสุกกรม กรวยกร่างสล้างเอย ดอกดกนกน้อยน้อย เหนี่ยวไซ้ไส้เพกา
|
นิราศสุพรรณ
| 79 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ลำทรงหลงอ่าวก้าวออกนอก <bot>:ต้องระลอกลมแดงก็แพลงไถล ออกน้ำเขียวเดี่ยวโดดลิงโลดใจ พายุใหญ่ตีตึงตะบึงมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ใบพ้อพันห่อหุ้ม <bot>:กฤษณา หอมระรวยรสพา เพริศด้วย คือคนเสพเสน่หา นักปราชญ์ ความสุขซาบฤาม้วย ดุจไม้กลิ่นหอม ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ภัทวงศ์ทรงรถกับนุชนาฏ <bot>:ตามลีลาศไปยังฝั่งมหา กระบวนแห่แตรสังข์อลังการ์ ไปถึงท่าเมืองสมุทรหยุดนิกร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำทำนายหมายประมาท <bot>:เราชายชาติช้างงาปรีชาหาญ ถ้าแม้นผิดพระสยมทั้งพรหมมาร ไม่มัสการ[๑]ผู้ใดทั้งไตรภพ
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงห้องที่ลาลีวันกำนัลนั่ง <bot>:ถามว่ายังไสยาสน์อนาถไฉน คอยฟังเสียงเมียงมองเข้าห้องใน เห็นหลับใหลแลแปลกแต่แรกมา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมุนีฤๅษีสิทธ์ <bot>:สำรวมกิจงามดีเหมือนชีสงฆ์ นั่งที่ฉันเรียงตามกันสามองค์ เสร็จแล้วทรงยถาตามบาลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นแสงรุ้งพลุ่งพรายประกายแก้ว <bot>:ดูวาวแววกลมเกลียวบ้างเขียวขาว พิศเพ่งเปล่งปลั่งดูดังดาว สมที่ท้าวเทวาเธอว่าดี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดพระองค์ลงที่ทุ่งผลุงสนั่น <bot>:แก้วพระกรรณแตกเกลือกกลิ้งเสือกสน ฟังเสียงพิณสิ้นใจทั้งไพร่พล ตกเกลื่อนกล่นกลิ้งกลาดดาษดา
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแม้นใครมาหาว่าข้าหลับ <bot>:อย่าเพ่อขับคอยดูอยู่ห่างห่าง เห็นเข้าในแท่นสุวรรณที่กั้นกาง ดุริยางค์ขับกล่อมให้พร้อมกัน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านท้าวนางต่างเศร้าถึงข้าวของ <bot>:ใครจะครองสืบสายไปภายหลัง เหล่าลูกหนี้ที่ติดจะปิดบัง ไม่ได้ทั้งดอกเบี้ยน่าเสียดาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองพระองค์ทรงสดับแล้วรับสั่ง <bot>:ให้ปล่อยทั้งยี่สิบรีบไปหนา นำเรื่องราวไปแถลงแจ้งกิจจา กูยกมาไม่ประสงค์อนงค์นาง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฟังไกกลดนตรีมีต่างต่าง <bot>:ดุริยางค์ช่างเสนาะเพราะหนักหนา ฉันนิมนต์ปรนนิบัติด้วยศรัทธา ฉันในวังลังกาทังห้าองค์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คือทุกข์โศกโรคภัยลมไฟน้ำ <bot>:โปรดประจำกำราบที่บาปหนา ผู้ใดถือซื่อสัตย์ให้วัฒนา พระมังคลาทราบสิ้นก็ยินดี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เข้าหาโดยดีก็มีมาก <bot>:ที่ลำบากป่วยไข้ในไพรสัณฑ์ จนจวนรุ่งรังสีรวีวรรณ เที่ยวบุกบั่นหานายไม่ได้ตัว
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่อมาตุรงค์ลงไปพบเธอรบสู้ <bot>:จึงได้รู้เฟื่องฟุ้งทั้งกรุงศรี แล้วพาองค์นงนุชพระบุตรี จากบูรีไปเมื่อไรไม่ได้ความ
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ให้โอวาทอย่าเสื่อมทางเลื่อมใส ซึ่งเวียนวงหลงมาไกลกว่าไกล แม้นตรงไปปีครึ่งจึงถึงเมือง
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยธาการะเวกเอกอำมาตย์ <bot>:กับหน่อนาถชิงชัยในสนาม เห็นทัพพระมเหสีออกตีตาม พอทัพสามเมืองพร้อมเข้าล้อมรบ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:นกแร้งบินได้เพื่อ <bot>:เวหา หมู่จระเข้เต่าปลา พึ่งน้ำ เข็ญใจพึ่งราชา จอมราช ลูกอ่อนอ้อนกลืนกล้ำ เพื่อน้ำนมแรง ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วรีบไปในลังกาอาณาเขต <bot>:เที่ยวบอกเหตุโดยระบอบขอบสิงหล ไม่หยุดหย่อนร้อนใจทั้งไพร่พล เที่ยวเวียนวนบอกไปทั้งไพร่นาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ไม่ห่วงบ่วงใยใครดอกหรือ <bot>:จึงกอดมือเมินหน้าไม่ว่าขาน เขาตั้งค่ายรายล้อมป้อมปราการ ไม่สงสารสามนางหรืออย่างไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์สงสารรำคาญจิต <bot>:ให้มืดมิดไม่เห็นแผลจะแก้ไข ตรัสว่าเราก็เห็นจนไม่พ้นภัย จำจะไปวอนว่าท่านอาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายล่ามว่าถ้ากระนั้นขยันยิ่ง <bot>:ใคร่ฟังสิ่งซึ่งว่าดีไม่มีสอง แล้วกลับมาหน้าค่ายบอกนายกอง ทั้งพวกพ้องพูดจาปรึกษากัน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกษัตริย์นฤบาลชาญสมร <bot>:บทจรมาประนมก้มเกศา กับท่านครูผู้ประสิทธิ์วิทยา พร้อมเสนากราบก้มบังคมคัล
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระนี้หรือเจ็ดพารามิน่าหลง <bot>:ด้วยรูปทรงนุชนางเหมือนอย่างหมาย พากันยกจัตุรงค์มาหลงตาย หัวอกชายเต็มทีเช่นนี้เจียว
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเรือรบเรือใช้ไปทุกหมู่ <bot>:กันศัตรูจัดใส่นายทหาร ทั้งปืนยาหน้าไม้เครื่องใช้การ กับอาหารของเสบียงเลี้ยงโยธี
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สำหรับกษัตริย์ขัตติย์วงศ์ออกทรงพรต <bot>:ยังพร้อมหมดมีอยู่ที่ภูผา พรุ่งนี้เช้าเกล้ากระหม่อมจะทูลลา พระตรัสว่าพี่จะช่วยไปอวยชัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำน้ำพระเนตรลงพรากพราก <bot>:จะออกปากปิ้มว่าเลือดตาไหล จึงเล่าความตามจริงทุกสิ่งไป จนถึงได้โดยสารมาพานพบ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งล่อพอให้ไล่เข้าในค่าย <bot>:มันวงสายสิญจน์ผูกถูกอาถรรพณ์ ไม่เห็นหนมนมืดเป็นหมอกควัน ต่างตัวสั่นซบหมอบหอบหายใจ
|
พระอภัยมณี
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพิกุลชวนกันขึ้นสั่นต้น <bot>:ให้ดอกดวงร่วงหล่นลงผ็อยผ็อย พวงพะยอมหอมรื่นดูชื่นช้อย นางโฉมยงทรงสอยกระชากชัก
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าเรือนี้มาแต่ไหนเห็นใหญ่นัก <bot>:ไม่ประจักษ์ท่านจงกล่าวเล่าแถลง พวกกำปั่นบอกตรงชักธงแดง รู้ตำแหน่งว่ามายังเกาะลังกา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรเฒ่าทักทายเสียดายเดช[๑๐] <bot>:นํ้าพระเนตรหยดย้อยดังฝอยฝน เสียดายศักดิ์หลงรักทรชน จลาจล[๑๑]โจรใจกระลำพร
|
สิงหไกรภพ
| 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประกาศว่าข้าเฝ้าเหล่าอำมาตย์ <bot>:เป็นข้าบาทบทเรศทั้งเขตขัณฑ์ ใครเสียสัตย์ขัดข้องคิดป้องกัน กูจะฟันเสียให้ตายทำลายลง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งสำเภาเราซัดมาบัดนี้ <bot>:จะเป็นที่เกาะแก่งตำแหน่งไหน จะใกล้อ่าวพาราหรือมาไกล ทำกระไรจึงจะแจ้งแห่งหนทาง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้มิไปไม่ดีเหมือนขี้ขลาด <bot>:ไม่องอาจอายใจใครจะเหมือน พอพระกาลให้ม้าใช้ออกไปเตือน ไม่บิดเบือนบอกว่าเราจะเข้าไป
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นท่าทางนางจะลวงแกล้งหน่วงเหนี่ยว <bot>:ไม่รู้เกี้ยวก็ไม่ดื้อดอกหรือไฉน ช่างโง่งงสงสารรำคาญใจ จำจะไปสอนสิกขาเป็นอาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงยักษ์พักตร์ตึงทะลึ่งลุก <bot>:เล่นสนุกสักหน่อยวะเหะหะหัน โมโหมาหาอะไรก็ไม่ทัน ฉวยฉุดคันกล้องแกว่งแผลงศักดา
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงทูลว่าข้าขอตีแต่พี่น้อง <bot>:ให้พวกพ้องพลทมิฬตื่นตลบ พระบิดาว่าฝรั่งตั้งสมทบ จะรุมรบเราน้อยถอยกำลัง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้สำราญมานานครัน <bot>:กับสุวรรณมาลีนิฤมล ตั้งแต่ใช้ให้พระน้องกับหน่อนาถ ไปเฝ้าบาทบิตุเรศฟังเหตุผล
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงปราศรัยไต่ถามความพี่เลี้ยง <bot>:เห็นเรียบเรียงตามระบอบจึ่งตอบสนอง ฉันขอบคุณที่การุญโดยทำนอง ได้ชมของแต่พอเบาบรรเทาทรวง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้ไขหีบหยิบสมุด <bot>:นางทรงอ่านอุณรุทเมื่ออุ้มสม สี่พี่เลี้ยงเคียงข้างแท่นบรรทม ชวนกันชมสุรเสียงสำเนียงนาง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นคนซื่อถือธรรมชาติมิตร <bot>:ไม่ละโมภโลภจิตริษยา ให้ปกป้องครองสมบัติกษัตรา ในสามวันสัญญาอย่าช้าการ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระครรภ์เลื่อนเคลื่อนคลอดโอรสราช <bot>:โลกธาตุเคลื่อนคลอนขย่อนไหว พิภพพื้นตื่นทั่วทั้งกรุงไกร สมุทรไทคลั่งคลื่นเสียงครื้นโครม
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีชี้หน้าว่าอุเหม่ <bot>:ยังโว้เว้วุ่นวายอีตายโหง เพราะหวงผัวมัวเมาเฝ้าตะโกรง ว่ากูโกงมึงก็ตกนรกเอง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยามเสวยเคยอร่อยก็ถอยรส <bot>:โศกกำสรดเศร้าหมองไม่ผ่องใส แสนระกำชํ้าประชวรรัญจวนใจ จนมิได้ออกประภาษราชการ
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสเร่งให้เรียกหมอ <bot>:วิ่งกันสอเสียงดังทั้งวังหลวง นางโขลนจ่าพาพวกแพทย์ทั้งปวง ทุกกระทรวงมาพร้อมน้อมประณต
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รักโอรสอตส่าห์สามิภักดิ์ <bot>:พอสมศักดิ์สืบมหาสถาผล พระกริ้วตรัสตัดรอนไม่ผ่อนปรน ใช่พวกพลม้วยมอดจะรอดมา
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวค้นคว้าหาทั่วทุกแก่งเกาะ <bot>:เหล่าละเมาะเขาเขินเนินสิงขร ไม่พบองค์พระอภัยอาลัยวรณ์ เป็นทุกข์ร้อนโศกศัลย์ทุกวันวาร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มัจฉาชาติดาษดาในสาคเรศ <bot>:ทั่วประเทศธารท่าชลาไหล จะพรรณนาว่ากล่าวจะยาวไป ที่ว่าไว้มาแต่หลังทุกครั้งคราว
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายว่าพราหมณ์สยัมภูรู้ตำหรับ <bot>:จึ่งนิ่งนับฤกษ์ยามตามวิสัย รู้ว่าท้าวเจ้าบุรินทร์เมืองสินชัย จะเสียไอสูรย์สมบัติเพราะสัตรี
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ปิดบังของหลวงให้ร่วงหล่น <bot>:ตัวจะพ้นความตายฉิบหายหรือ เป็นขุนนางช่างโง่เหมือนโคกระบือ ดีแต่ดื้อไม่รู้จักที่หนักเบา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ลางคนบนตัวว่าจะบวช <bot>:ถือศีลสวดอยู่กับเรือนเหมือนฤๅษี จะห่มดองครองมุ้งของเรามี ผิงอัคคีบูชาไฟในเชิงกราน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ่ออยู่ดีปรีดาเป็นผาสุก <bot>:หรือมีทุกข์หมกมุ่นให้ขุ่นหมอง มีกังวลสิ่งใดในใจปอง เชิญพระน้องแจ้งอรรถวัจนา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ตรึกตราปรารภจนพลบคํ่า <bot>:เห็นเมฆคลํ้าคลุ้มฟ้าเวหาหน เหาะทะยานผ่านโพยมตามลมบน ไม่คอยพลตั้งพักตร์ไปนครา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรือครุฑทรงตรงเรียงเข้าเคียงชิด <bot>:ผูกพวนติดแปดเปลาะชะเนาะขัน เรือเล็กพร้อมล้อมรอบเป็นขอบคัน คอยช่วยกันรบรับสู้กับโจร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างเล่าความตามเรื่องที่เคืองขัด <bot>:ให้พระหัสไชยอ่านเรื่องสารศรี ในสาราว่าพระอภัยมณี จอมโมลีโลกาสถาวร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็ตามแต่ยุพยงจะลงโทษ <bot>:นางปราโมทย์ตกรางวัลผ้าส่านสี ต่างอิ่มเอมเปรมปราทุกราตรี กับสองพี่เลี้ยงนางในปรางค์ทอง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลอยพระน้องข้องขัดต้องพลัดพราก <bot>:จะลำบากทางทะเลระเหระหน ขอกราบบังคมลาฝ่ายุคล ไปตามจนจะได้พบประสบกัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ย่องตอดรับกลับกลายแล้วหายฉิบ <bot>:ด้วยผีดิบโดดไปไกลหนักหนา ลงจากป้อมด้อมมองเที่ยวย่องมา เห็นโยธาทัพผลึกยังครึกครื้น
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชื่อภัทวงศ์ทรงโฉมประโลมสวาท <bot>:งามสะอาดคล้ายเขียนวิเชียรฉาย เป็นนวลน้ำล้ำมนุษย์บุรุษชาย ทั้งคมคายผิดกว่าเหล่าเขาทั้งปวง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นแผ่นผาจารึกลายลิขิต <bot>:เข้ายืนชิดอ่านดูรู้ประจักษ์ ท่านอาจารย์การกระบองก็คล่องนัก ได้ทองหนักแสนตำลึงจึงได้เรียน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุมาลีมีพระแสงกวัดแกว่งฟาด <bot>:ถูกตายกลาดดาษดื่นพวกอื่นหลบ พอพวกพ้องสองพาราตามมาพบ ช่วยกันรบรับพลางตามทางไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรำภาว่าไม่ควรชวนร่วมเสวย <bot>:อย่าตรัสเลยเช่นนั้นหม่อมฉันขอ เป็นคนใช้ไม่ทะลึ่งขึ้นถึงวอ โปรดแต่พอควรเถิดประเสริฐครัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พากันไปให้พ้นพวกหม่นหมอง <bot>:เร่งตรึกตรองไปเสียทั้งเมียผัว แต่บรรดาเขยสะใภ้ไปทั้งครัว หาไม่หัวมึงจะขาดดาษสุธา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรำภาลาองค์นางนงลักษณ์ <bot>:มาตำหนักนึกสมอารมณ์หมาย รีบผลัดผ้าทาแป้งจัดแจงกาย ชวนขรัวนายนาดเดินดำเนินมา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นร้อนรนปรนนิบัติพัดให้หลับ <bot>:ด้วยรักจับดวงจิตสนิทสนม เรียกธิดามาในห้องทองบรรทม ประชดชมเจ้าช่างคิดประดิษฐ์ดี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับกล่าวชาวบ้านด่านสมุทร <bot>:เป็นที่สุดนับถือพระฤๅษี นางโฉมยงนงลักษณ์อัคนี ขึ้นอยู่ที่ป้อมปืนทุกคืนวัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครอ่อนศักดิ์ไม่หนักหน่วง <bot>:ถูกลมลวงเล่าแจ้งแถลงไข ที่ความรู้ครูสอนแต่ก่อนไร รำพันให้แจ้งจิตไม่ปิดบัง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประนมนั่งหวังถวิลถือศีลห้า <bot>:ทรงสมาทานกรรมธรรมขันธ์ สำรวมจิตกิจกรมพรหมจรรย์ จนตะวันส่องสว่างกระจ่างตา
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีกราบก้มบังคมบาท <bot>:เชิงฉลาดผ่อนผัดขัดบรรหาร นางเล้าโลมโฉมงามตามโบราณ แล้วจูงเจ้าเยาวมาลย์ลีลามา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:น้อยน้อยพลอยว่าลว้า <bot>:หน้านวล ยุทหยอกนอกเสื้อสวน แซ่ซ้อง สาวสาวเหล่าลว้ากวน กอดหนุ่มอุ้มเอย ปล่ำเล่นเช่นพี่น้อง นึกหน้าปรานี
|
นิราศสุพรรณ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนารับโองการคลานมาสั่ง <bot>:กรมวังตำรวจในทั้งซ้ายขวา ให้เตรียมรถพระที่นั่งอลังการ์ เทียมอาชามาประทับไว้กับเกย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ยังไม่ได้พบประสบพักตร์ <bot>:ยังน่ารักรสถ้อยอร่อยหู อย่าปล่อยไปให้ประสมชาวชมพู ให้หล่อนอยู่เสียในวังที่ลังกา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คาดเข็มขัดรัดแน่นเหน็บกระบี่ <bot>:โกร่งมณีเนาวรัตน์ดูตรัจเตร็จ เสียบพระแสงกริชสั้นกัลเม็ด ใส่เกราะเพชรโพกผ้าเหมือนมลายู
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดี๋ยวนี้ไม่สนัดยังขัดข้อง <bot>:เพราะเมียท้องอย่าเพ่อวุ่นทำหุนหวน จะคิดการทัพค่ายยังไม่ควร ฤดูจวนฟ้าฝนไปหนทาง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนยามดึกครึกครื้นเสียงคลื่นซัด <bot>:พงศ์กษัตริย์เศร้าสร้อยละห้อยหา ชลีหัตถ์อธิษฐานถึงเทวา ฉ้อกามาเมืองสวรรค์ถึงชั้นพรหม
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขืนจุกจิกหยิกตีจะวิวาท <bot>:ไม่ใช่ชาติทาสาอัชฌาสัย พลางชิงนางขวางขัดกุมหัตถ์ไว้ จะเป็นไรเป็นไปเถิดไม่กลัว ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเกาะเรียงเคียงคลองเปนสองแยก <bot>:ป่าละแวกวังราชประพาศสินธุ์ ได้นางห้ามงามพร้อมชื่อหม่อมอิน จึงตั้งถิ่นที่เพราะเสนาะนาม
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกสุลาลิวันนั้นก็สาว <bot>:เกิดคราวคราวกันที่ในมไหสูรย์ ชื่อเกสรสุมาลัยอันไพบูลย์ ต่างเพิ่มพูนมีลูกเพราะผูกพัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แลเห็นลำสำเภาริมเขาขวาง <bot>:ไปตามทางฉนวนกั้นชั้นเฉลียง กรุงกษัตริย์ตรัสนิมนต์ขึ้นบนเตียง อยู่พร้อมเพรียงนักสนมกรมใน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.