text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปบอกเล่าเจ้ามึงหมายพึ่งผัว <bot>:ไม่รอดตัวเช่นบำรุงซึ่งกรุงศรี เร่งรำลึกตรึกตรองคืนของดี มาไว้ที่ลังกาให้ถาวร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้ารักใครขอให้ได้คนนั้นด้วย <bot>:บุญจงช่วยปฏิบัติอย่าขัดขวาง อย่ารู้มีโรคาในสารพางค์ ทั้งรูปร่างขอให้ราวกับองค์อินทร์
|
นิราศพระบาท
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำร่ำเรื่องคิดเคืองขัด <bot>:ก็กริ้วตรัสกลบเกลื่อนที่เงื่อนสาย ดูดู๋ผู้วิเศษผิดเพศชาย ที่ดีร้ายก็ย่อมรู้อยู่ด้วยกัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะยกวกไปใส่เอาก่อน <bot>:จะมานอนนิ่งถือเหมือนฤๅษี ถึงเอ็งเจ็บจริงหวาพ่อตามี ยกไปตีก่อนไม่ได้หรือไรนา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเลือกเด็ดดอกดวงพวงบุปผา <bot>:ปีบจำปาสุกรมนมสวรรค์ บูชาศพซบเศียรอภิวันท์ พลางรำพันขอสมาพญายักษ์
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ข้าเฝ้าเหล่าเสนาพฤฒามาตย์ <bot>:ปรึกษาราชกิจการผ่านกรุงศรี เห็นผู้ใดในจังหวัดปัถพี ที่อารีมีคุณกรุณา
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าเจ้าคุณยังวุ่นนัก <bot>:อย่าแช่งชักให้กระจุยเป็นผุยผง ขอผัดไว้แต่พอไข้บรรเทาลง ก็จะคงคิดไปในลังกา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูมืดสิ้นดินสวรรค์เป็นควันโขมง <bot>:แต่เพลิงโพลงพลุ่งอยู่ที่ภูผา เห็นหนทางต่างคลานทะยานมา พวกโยธาโถมชิงกันผิงไฟ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้พระจันทร์อันสว่างกลางเวหน <bot>:นำนิพนธ์ไปถึงมิตรกนิษฐา ช่วยแจ้งโศกโรครักหนักอุรา ถึงสุดาดวงเดือนเพื่อนที่นอน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทูลว่าพ่อขอประทานอยู่งานนวด <bot>:ถึงเจ็บปวดเป็นไฉนจะให้หาย เคยเรียนดูรู้เส้นที่เป็นตาย อย่าระคายเลยอุตส่าห์รักษาองค์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นต้นรังบังลมร่มระรื่น <bot>:จนดึกดื่นดาวจรัสรัศมี หน่อกระษัตริย์ขัดแค้นแสนทวี ปรึกษาพี่เลี้ยงพราหมณ์จะตามนาง
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายครูพักตร์จักราปรีชาฉลาด <bot>:ครั้นภาณุมาศแย้มเยี่ยมเหลี่ยมสิงขร เกือบจะสว่างรังสีรวีวร ปักษาจรจากรังร้องวังเวง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนายด่านพาลจะดุมุโมโห <bot>:ว่าคนโซเที่ยวเล่นจะเป็นแขนง ให้บ่าวไพร่ไล่ลัดสกัดแสกง ใครขัดแข็งฆ่าฟันให้บรรลัย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาพร้อมน้อมคำนับรับบรรหาร <bot>:มาสั่งการไพร่นายทั้งซ้ายขวา ตามรับสั่งเจ้าบุรินทร์ปิ่นประชา สั่งศาลาเขียนหมายรายกันไป
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าเพ่อนึกฮึกฮักเชื่อจักษุ <bot>:จะโปร่งปรุแตกกระเด็นไม่เห็นหาย พระหน่อนามรามวงศ์องค์นารายณ์ เสด็จวายยุกูลมาปราบธานี
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครรับสั่งตั้งแห่แหน <bot>:มาเมืองแดนด่านท่าชลาไหล จัดเภตราห้าสิบแล้วรีบไป ต่างใช้ใบแล่นสล้างกลางชลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์สรงสุหร่ายดั่งสายฝน <bot>:ลูบสุคนธ์ปนกุหลาบซาบมังสา ทรงเครื่องพราหมณ์งามเล่ห์เทวดา นางบุญจารีแต่งทาแป้งนวล
|
พระอภัยมณี
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ออกนาวามากลางหว่างสิงขร <bot>:ต่างรีบร้อนล่วงไปในกระสินธุ์ เอาเข็มตั้งไปลังกาตรงธานินทร์ ประเทศถิ่นแถวสถานตรงบ้านเมือง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปทูลบาทมาตุรงค์อนงค์นาฏ <bot>:เธออนุญาตเหมือนอย่างจิตคิดถวิล เชิญมาครองนคราในธานินทร์ จะได้สิ้นรบพุ่งที่รุงรัง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเทียบเครื่องกษัตรายกมาตั้ง <bot>:บนบัลลังก์ส่งท่านท้าวทั้งคาวหวาน พวกสาวสาวเหล่านางพนักงาน รับเครื่องอานขึ้นไปตั้งบ้างนั่งคอย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้หาอาลักษณ์จำลองสาร <bot>:ล้วนอ่อนหวานเพราะพริ้งทุกสิ่งสรรพ์ ใส่ลานทองกล่องแก้วอันแพรวพรรณ ทั้งเครื่องบรรณาการประทานไป
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์นงนุชสุดสงสาร <bot>:ด้วยนางมารมีจิตพิสมัย ทั้งเก้าองค์ทรงกันแสงสุดแข็งใจ ชลนัยน์ไหลหลั่งลงพรั่งพราย
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงรำลึกนึกถึงไม่หึงหวง <bot>:เพราะเห็นพวงผลไม้ไพรพฤกษา มาพร้อมพรักจักได้ชมภิรมยา เก็บผกานางแย้มให้แซมมวย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองลังกาฝรั่งหนุนหลังรบ <bot>:เรือกระทบทิ่มแทงด้วยแข็งขัน พวกการะเวกเอกกะระโถมฉะฟัน ปีนกำปั่นรบรุกไล่คลุกคลี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเกณฑ์ไพร่ไว้ทุกช่องกองละหมื่น <bot>:ฉวยค่ำคืนเข้มงวดจะกวดขัน ถ้าหนักไหนให้ทหารช่วยด้านนั้น อย่าคิดครั่นคร้ามใจแก่ไพรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนตาเฒ่าเจ้าเล่ห์เหมือนเดรฉาน <bot>:หน้ามันด้านดื้อได้ไม่บัดสี ดูสาวสาวชาวบุรินทร์จนสิ้นดี มาถึงที่ในวังนั่งยองยอง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งบิดาป้าลุงในกรุงศรี <bot>:ยังอยู่ดีปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ การรบพุ่งยุ่งยิ่งช่วงชิงกัน เออหลานขวัญเล่าไปให้อัยกา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอาชามาถึงองค์พงศ์กษัตริย์ <bot>:ยืนสะบัดอยู่ที่หน้าแผ่นผาเผิน พระจึ่งเรียกอาชามาบนเนิน อ้ายโจรเดินแลเห็นม้าอาชาชาญ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดว่าจะมาเป็นสุขสนุกสนาน <bot>:ให้รำคาญในอุราน้ำตาไหล ไม่รู้เลยว่าลำบากยากหัวใจ มิหาไม่จะสู้จ้างเขาต่างตัว
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแม้นเหมือนหมายมุ่งก็พรุ่งนี้ <bot>:ร้ายหรือดีจะได้ฟังไม่กังขา พ่อจงดับโทโสอย่าโกรธา รู้ถึงแก้วเกษราจะน้อยใจ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างเข้าฝั่งลังกาปรึกษาพร้อม <bot>:จะนอบน้อมบิตุเรศคืนเขตขัณฑ์ พระวลาวายุพัฒน์หัสกัน เข้าเฝ้าพระศรีสุวรรณจำนรรจา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาเฝ้าองค์พระอภัยเชิญไปสวน <bot>:ต่างชื่นชวนปรีดิ์เปรมเกษมศรี ท้าวทศวงศ์นงนุชพระบุตรี มาพร้อมที่พระอภัยทั้งใหญ่น้อย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเชื่อคำตำราจึงลาพรต <bot>:ทรงเครื่องยศอย่างพราหมณ์ตามวิสัย ตั้งบวงสรวงดวงชาตาสุราลัย ให้เชือดแพะแกะไก่ไหว้เทวัญ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ทางไกลไปค้าคู่ <bot>:ตนตาย อดอยากลำบากกาย เกิดไข้ อยู่กินถิ่นฐานสบาย บ่ยาก ใจนา การกิจคิดแล้วได้ ง่ายแท้ทุกอัน ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งพวกโหราหาดิถี <bot>:วันที่ดีฤกษ์ยามตามประสงค์ พฤฒารับจับกระดานคูณหารลง เอาฤกษ์ธงชัยตั้งกำลังวัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนั่งที่พี่น้องพัดป้องพักตร์ <bot>:ด้วยหนุ่มนักนึกพรั่นประหวั่นไหว แต่พี่สาวดาวบสสะกดใจ กระแอมไอให้กระดากอายปากคอ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะช่องแคบทางจะเข้าเล่าก็ยาก <bot>:จะลำบากฉวยว่าเปิดเตลิดเหลิง ด้วยเรือเราปลกเปลี้ยจะเสียเชิง ฉวยละเลิงหลวมตัวสิชั่วจริง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:รุ่งเช้าเข้าบ้านเกรี่ยง <bot>:เลี้ยงเหลือ แกงฟักผักพรีกมเฃือ ค่างปิ้ง อึ่งแย้แช่เขมเกลือ เกลียดขะยั่นกลั้นแฮ เด็กบ่อชอบลอบทิ้ง ท่วยขว้ำซ้ำแสยง
|
นิราศสุพรรณ
| 84 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงรำลึกนึกถึงไม่หึงหวง <bot>:เพราะเห็นพวงผลไม้ไพรพฤกษา มาพร้อมพรักจักได้ชมภิรมยา เก็บผกานางแย้มให้แซมมวย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กัปตันเห็นไม่ถนัดให้วัดแดด <bot>:เอาแว่นแฝดส่องสว่างกลางเวหา เขม้นหมายฉายแสงพระสุริยา พลิกตำราแผนที่ออกคลี่ดู
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้นั่งเหนือกองแก้วมณีโชติ <bot>:นางปราโมทย์ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ ให้สององค์ลูกน้อยเกี่ยวก้อยกัน บนสุวรรณเรืองรองทองอุไร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงโจนลงคงคาประดานํ้า <bot>:กระเดือกดำดิ่งไปลึกใจหาย จะกลับผุดสุดแรงพลิกแพลงกาย ก็บรรลัยในสายสมุทรไท ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นละไว้ไม่สังหารผลาญชีวิต <bot>:มันจะคิดชิงช่วงดวงสมร จะห้ำหั่นบั่นเสียให้ม้วยมรณ์ พบบิดรก็จะได้ให้มารดา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างก็ว่ามากมายเห็นหลายร้อย <bot>:ยังแล่นลอยไรไรไกลนักหนา บ้างบนเจ้าอ่าวทะเลเทวดา ขอให้มาถึงเราที่เขานี้
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ขบปวดรวดเร้าทุกเพรางาย <bot>:กระสับกระส่ายสู้ทรงดำรงแรง ให้เคลิ้มเห็นเป็นว่าอุศเรนราช มาริมอาสน์อภิวันท์แล้วกันแสง
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:รอนรอนจวนลับไม้ <bot>:รำไร เลื่อนลิ่วเหลี่ยมไศล ลับฟ้า สุริยจากโลกไป ปาตกลับ คืนแฮ เรียมนิราศนุชหน้า หนี่งน้องนานเห็น
|
นิราศวัดรวก
| 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งฝิ่นฝางยางแดงมะเดื่อดูก <bot>:บ้างออกลูกดาดไปในไพรสัณฑ์ ต่างเพลิดเพลินเดินในแถวแนวอรัญ ใกล้เขตคันแดนจังหวัดวัดของพราหมณ์
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสอนสั่งมังคลาบรรดาญาติ <bot>:ให้โอวาทแต่ล้วนจริงทุกสิ่งสรรพ์ หกกษัตริย์กราบก้มบังคมคัล พักอยู่บรรณศาลาสองราตรี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เกิดวิบัติเรือซัดไปถึงเกาะ <bot>:พอจำเพาะรุ่งสว่างกลางเวหา รู้ว่าถึงนครังกรุงลังกา แวะเข้าหาเครื่องเสบียงพอเลี้ยงพล
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งแสนแค้นแสนสลดระทดเทวษ <bot>:น้ำพระเนตรมิรู้สิ้นรินรินไหล โอ้กรรมเอ๋ยเคยสร้างไว้ปางไร ลูกในไส้หรือมาเป็นไปเช่นนี้
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งสายนายบ้านชาญฉลาด <bot>:ไปหาบาทหลวงอยู่ที่ภูผา แล้วแจ้งความตามลูกสาวเจ้าลังกา จะคอยท่าพบพระจึงจะไป
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าไม่เคยเลยพ่อนี้คอเก่า <bot>:จนแก่เฒ่าก็ไม่เรื้อเบื่อผู้หญิง โอรสฟังนั่งง่วงไม่ท้วงติง พระก็ยิ่งใหลหลงอยู่องค์เดียว ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งให้ข้าพาพระองค์มาตรงนี้ <bot>:เหตุด้วยผีร้ายแรงกำแหงหาญ ขอบุญญาอานุภาพช่วยปราบมาร ให้สำราญรัถยาประชาชน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปรึกษาความตามบทในกฎหมาย <bot>:อย่ากลับกลายว่ากล่าวให้ก้าวเฉียง ผู้ดีใดมีวิชาเอามาเลี้ยง จึงต้องเยี่ยงอย่างกษัตริย์ขัตติยา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรำภาว่าใครก่อข้าขอถาม <bot>:ทั้งสามพราหมณ์ไม่รู้ไปอยู่ไหน เมื่อวานนี้พี่สาวเจ้าหัสไชย ปลอมเข้าไปหน้าพลับพลายิงลาลี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายพระสุดสาครถาวรสวัสดิ์ <bot>:ฟังกษัตริย์เกี่ยวดองค่อยผ่องใส จึ่งตรัสว่าถ้ากระนั้นจงรีบไป อย่านอนใจแก่ศัตรูหมู่อรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาว่าน้อยหรือช้อยชด <bot>:นางงอนรถรักพี่ไม่มีผัว เขาหุ้มห้อมล้อมไว้ยังไม่กลัว จะจับตัวทารกรรมให้หนำใจ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รักสตรีทีไรก็ได้ทุกข์ <bot>:ไม่มีสุขแสนประหลาดวาสนา เขาออกตัวกลัวสิ้นลิ้นลังกา เรานี้มาเลยหลงเข้าดงรัก
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ตักเตือนลูกเขยเลยหรือหวา <bot>:ให้ลอยหน้าอยู่จนค่ำทำไฉน สั่งแม่รักซักนิทานสำราญใจ แกร่ำไรด่าทอเล่นพอแรง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์พระกฤษณา <bot>:นั่งรักษานุชนาฏสวาทหวัง ไม่จากห้องน้องน้อยคอยระวัง ก็สมดั่งใจนึกที่ตรึกตรอง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอบุญญาฝ่าละอองสองกระษัตริย์ <bot>:เป็นชั้นฉัตรแก้วกั้นเหมือนมั่นหมาย แล้วกราบกรานคลานหมอบยุบยอบกาย ทูลถวายเรื่องสารนางอ่านพลัน
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเสนาข้าไทมาในทัพ <bot>:สมทบกับวิทยาดูกล้าหาญ ยิ่งขัดแค้นแน่นใจดังไฟกาล ร้องด่ามารมาตยาเสนาใน
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เปรียบเหมือนอย่างกลางคืนคนอื่นเล่า <bot>:ใช่การเขาใครจะรู้มาจู่จับ ซึ่งคืนวันนั้นไซร้ใช่บังคับ ใครจะปรับไหมได้หรือไรนาง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษ์ดีตีระฆังดังสนั่น <bot>:ต่างยิงปืนครื้นครั่นควันตลบ ออกจากฝั่งลังกามหรณพ พลรบรับโห่ก้องโกลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นายด่านใหญ่ให้ล่ามถามไปว่า <bot>:เรือนี้มารบหรือมาซื้อขาย ฝ่ายขอเฝ้าเหล่าข้าบรรดาชาย จึงอุบายบอกเหล่าชาวบุรี
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะออกลำกำปั่นกัลปังหา <bot>:เป่าปี่ลาเทพเจ้าเขาสิงขร สั่งสำเนียงเสียงเอกวิเวกวอน เจริญพรภูมิทะเลทุกเทวา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระขวัญเอ๋ยเคยนอนบรรจถรณ์แท่น <bot>:มาเที่ยวแล่นเรือเร่ทะเลหลวง โอ้ดวงเดือนเหมือนจะส่องให้ต้องดวง พระพักตร์พ่วงผ่องเพียงจะเคียงเดือน
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านยายเฒ่าเจ้าความคิดพูดปิดปก <bot>:อ้ายโกหกกล่าวแกล้งมาแสร้งเส พูดโสโครกโหยกเหยกเกกเกเร มึงชาติเงาะเกาะทะเลถือเทวา
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงแปดปีนี่แล้วไม่แคล้วคลาด <bot>:เคยร่วมอาสน์อกอุ่นพ่อคุณเอ๋ย ตั้งแต่นี้น้องจะได้ผู้ใดเชย เหมือนพระเคยคู่เคียงเมื่อเที่ยงคืน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงพระมเหสียิ่งวิโยค <bot>:จะซํ้าโศกทรวงตรอมซูบผอมเหลือง อสุรศักดิ์ยักษ์มารทั้งบ้านเมือง จะแค้นเคืองคิดสลดระทดใจ
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอนุชาพาทูตไปหยุดพัก <bot>:แล้วจึงจักคิดอ่านการทั้งหลาย เป็นสำเร็จเสร็จศึกอย่านึกร้าย ทั้งสองฝ่ายจะเป็นมิตรสนิทกัน
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนที่กรูเข้าไปอยู่ไม่รอด <bot>:วิ่งเล็ดลอดออกมาหาที่อาศัย มันฆ่าตายหลายร้อยต้องถอยไป จนอุทัยรุ่งรางสว่างตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังนางทางว่าถ้าเช่นนั้น <bot>:จะผ่อนผันสัญญาให้มารศรี แม้อิงแอบแนบถนอมยอมโดยดี เว้นแต่ที่ห้ามปรามจะตามใจ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เคราะห์กรรมจำจนทนให้จูบ <bot>:ครั้นหลบลูบล้ำเหลือเบื่อบัดสี จึงว่าไฮ้ไม่รบกันดีดี เฝ้าจู้จี้จูบข้าหน้าไม่อาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายฤๅษีพี่เลี้ยงออกเถียงล่าม <bot>:ซึ่งคนความรู้ตำราเหมือนว่าขาน ไม่ควรหลงสรรเสริญให้เกินการ เป็นเดรฉานวิชาเที่ยวหากิน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เนตรขนงวงพักตร์ประไพพริ้ม <bot>:เป็นยักยิ้ม[๔]น่ารักนั้นนักหนา จะแลไหนก็วิไลละลานตา เสน่หารัญจวนปั่นป่วนใจ
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีโฉมยงองค์มิ่งมเหสี <bot>:ชื่อโฉมจันทวดีฉวีเหลือง สนมนางอย่างเอกอเนกเนือง ทั้งงานเครื่องงานกลางสำอางตา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะดักลอบดักลันจงหมั่นกู้ <bot>:จะเกี้ยวชู้ก็อุตสาห์ไปหาหญิง แม้นเริศร้างห่างเหประเวประวิง เหมือนน้ำกลิ้งใบบอนจำสอนใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มพลางทางว่าพระป้าบวช <bot>:มีแต่สวดมนต์เย็นเพลก็ฉัน พระเจ้าลุงจะเป็นไข้ไปทุกวัน ไม่ผ่อนผันช่วยบ้างหรืออย่างไร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ค่อยก้มกรานคลานเข้าไปเคารพ <bot>:ต่างนอบนบอภิวันท์ด้วยหรรษา พระปราศรัยไถ่ถามพราหมณ์จินดา นั้นผืนผ้าริ้วทองของผู้ใด
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแค้นนักจักทำให้หนำจิต <bot>:เอาชีวิตเสียเดี๋ยวนี้แล้วสิหนา ทำตึงตังดังจะเอาซึ่งชีวา นางพระยาตกใจกระไรเลย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งผีวิ่งสิงซ้ำละล่ำละลัก <bot>:จะห้ามรักหักรักหักไม่ไหว จะลดเลี้ยวเกี้ยวพานประการใด ก็ยังไม่เคยขยั้นพรั่นวิญญาณ์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวทศวงศ์องค์พระมเหสี <bot>:สมถวิลยินดีจะมีไหน ลงจากปรางค์ต่างตามกันหลามไป รับกษัตริย์หัสไชยเข้าในวัง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างโน้นมีปี่เป่าเป็นเจ้าเล่ห์ <bot>:ฝ่ายข้างนี้มีเสน่ห์เหมือนนึกหมาย แต่สตรีดีกว่าจึงพาชาย ให้หลงตายติดขังอยู่วังใน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หยุดประทับยับยั้งอยู่ข้างหน้า <bot>:พระชวนอัครชายามารศรี ทั้งสาวสรรค์บรรดาฝูงนารี ไปอัญชลีบิตุราชมาตุรงค์
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกษัตริย์หัสไชยฤทัยชื่น <bot>:ทุกค่ำคืนเคียงนางไม่ห่างเหิน สุมาลีมิได้ห้ามปล่อยตามเกิน ร่ำสรรเสริญเพลินตรัสกับหัสไชย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:อนาถนักพินิจพิศวง ให้หวิวไหวใจป่วนเซซวนทรง ต่างซบลงลมจับนั่งหลับตา
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ขีณาทังแปดเก้า <bot>:สัพพัญ แปงพุ่งสาลีปู แผ่นผ้า เคนพระชุองค์กู นาพี่ รับรา เป็นสากขีน้องหม้า แม่ได้โดยเรียม
|
โคลงนิราศหริภุญชัย
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าแม้นใครตีได้เมืองเหมราช <bot>:รับนุชนาฏดวงอุบลวิมลฉาย ไปธานีที่สถานสำราญกาย พารารายแบ่งปันกันระดม
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:มีศิลปศาสตร์รู้ <bot>:ใดใด ก็ดี บุญบ่ทำไว้ใน ชาติกี้ ได้สมสิ่งพึงใจ จักเสพ สมบัติย่อมหลีกลี้ เพิ่มผู้มีบุญ ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้านั่งแนบแอบน้องนางร้องหวีด <bot>:ขยับมีดเมินประคองของสงวน แล้วถอยถดลดเลื่อนเบือนกระบวน จะมากวนก่อกรรมให้จำตาย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยุพาผกาปรีชาฉลาด <bot>:อภิวาทว่าพระแม่พอแก้ไข ด้วยข้าเฝ้าท้าวพระยาเสนาใน ไม่มีใครอาจองออกสงคราม
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถวายพระมังคลานราราช <bot>:ตามพระราชประสงค์ในวงศา กับสิ่งของอาวุธยุทธนา แต่บรรดาเก็บได้ให้มาคืน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระญาติวงศ์องค์มิ่งมเหสี <bot>:รำภาสะหรีเกษรามาทั้งสอง เขยสะใภ้พวกประยูรทูลละออง มาแซ่ซ้องพร้อมพรักตำหนักแพ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเจ้างานท่านจึงเมินไม่เพลินจิต <bot>:เพราะรำผิดเพลงจังหวะไม่ขยัน จะฝึกใหม่ย้ายอย่างเอารางวัล ให้เทียมทันท่าทางเหมือนอย่างยักษ์
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พฤฒาเฒ่าเข้าใจที่ในจิต <bot>:เห็นจริตรักใคร่ไม่หน่ายหนี ในลูกสาวเจ้าจังหวัดปัถพี แกรู้ทีทำเป็นว่ามาทำไม
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเกาะพระไม่เห็นพระปะแต่เกาะ <bot>:แต่ชื่อเพราะชื่อพระสละหลง พระของน้องนี้ก็นั่งมาทั้งองค์ ทั้งพระสงฆ์เกาะพระมาประชุม
|
นิราศเจ้าฟ้า
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้สึกองค์ทรงนั่งกำลังน้อย <bot>:เนตรชม้อยไม่เห็นเหล่าสาวสนม เห็นลูกรักอัคเรศร่วมอารมณ์ มาบังคมพร้อมพรั่งทั้งอนุชา
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณรับรสพจนารถ <bot>:พร้อมพระญาติวงศาอัชฌาสัย ประณตน้อมพร้อมเพรียงทุกเวียงชัย จะยกไปช่วยงานการพิธี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าทั้งสองน้องพี่หรือมิใช่ <bot>:อยู่เมืองไหนนารีต่างสีสัน ฝ่ายนางยักษ์รับเคารพอภิวันท์ ตัวหม่อมฉันชื่อปักษีเป็นพี่ยา
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.