text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุบันเยเร่เที่ยวลดเลี้ยวลัด <bot>:พาพระหัสกันไปในไพรสัณฑ์ ขึ้นฝ่ายเหนือไปกับเรือกปิตัน ถึงเขตขัณฑ์แขกทมิฬเมืองอินทรา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงอุส่าห์มาตามความรับสั่ง <bot>:ลองกำลังภูวนาถเหมือนมาดหมาย มิคิดบุญคุณท้าวว่าเจ้านาย พระจะวายชีวาเวลานี้
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตาเฒ่าผัวหัวเราะว่าจริงอยู่ <bot>:ปัญญากูมืดมิดคิดไม่เห็น เสียแรงมีบ่าวไพร่ใช้ไม่เป็น นิ่งให้มันนอนเล่นเสียทั้งวัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระกรเกศเนตรขนงวงนลาฏ <bot>:มารยาทยอดสตรีไม่มีเหมือน พระปรางทองผ่องพวงดังดวงเดือน เหมือนจะเยื้อนแย้มยิ้มให้ชิดเชย
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูก็คิดว่ามึงกล้าอ้ายหมาเหมี่ยว <bot>:แกเข่นเขี้ยวตาแดงพูดแข็งขัน โดยมานะด่าว่าสารพัน ในใจนั้นเล่าก็กลัวขนหัวพอง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเคนขันสำรับด้วยนับถือ <bot>:นิมนต์ฤๅษีฉันด้วยหรรษา ของเติมเต็มเอมโอชโภชนา อิ่มพร้อมกันฉันน้ำชาประหม่าใจ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระน้องนางต่างว่าฉันฝาแฝด <bot>:กษัตริย์แปดองค์ชวนกันสรวลสันต์ เสียงจ๋าจ๊ะคะขาจนสายัณห์ ส่วนทรงธรรม์ตรัสถามความแผ่นดิน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจัดแจงเลี้ยงดูผู้รับสั่ง <bot>:ยกมาตั้งเหล้าข้าวทั้งคาวหวาน ให้หลับนอนแต่หัวค่ำพอสำราญ ทั้งทหารโยธาพลากร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นออกนั่งบัลลังก์โถง <bot>:ท้องพระโรงตรัสความตามประสงค์ แสนเสนาข้าบาทพระญาติวงศ์ เฝ้าพระองค์อภิวาทดาษดา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างค่อยว่าน่าชมสมกันสิ้น <bot>:พระเทพินกฤษณาหน้าคมสัน พระเทวัญกัณฐีพอดีกัน พระตรีพลำอัมพวันสมกันดี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระทราบสิ้นยินดีเป็นที่สุด <bot>:ด้วยพระนุชน้องนาถมีวาสนา บาทหลวงฉุนหุนหันด่าวัณฬา มันชั่วช้าโฉดเฉาช่างเมามัว
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พี่น้องสองศรีบุตรีน้อย <bot>:ชะโงกคอยเอื้อมหัตถ์ริมรถา พอรถเรียงเคียงต้นผลผกา ชิงกันคว้าหักกิ่งเก็บปริงปราง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวพี่นี้ไม่อยากจะจากเจ้า <bot>:โฉมเฉลาเยาวยอดเสน่หา พลางประคองต้องเต้าเต็มอุรา นางพูดจาทูลฉลองทำนองใน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิดาว่าพ่อก็ไม่ขัด <bot>:วันนี้นัดชิงชัยในสนาม ไปพลับพลาหน้าประตูดูเจ้าพราหมณ์ จะสงครามครั้งนี้ให้มีชัย
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมากบุหรี่พี่เลี้ยงสำหรับจัด <bot>:ถวายกษัตริย์สองพระองค์เหมือนวงศา นางพี่เลี้ยงลีลาศค่อยยาตรา ทั้งบ่าวข้าเดินตามนางทรามเชย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโลมเล้าเยาวมิ่งจริงจริงแม่ <bot>:เห็นเที่ยงแท้โหรทายทำนายฝัน ว่าจากไปแล้วจะได้ไปพบกัน[๔] จงกลืนกลั้นโศกเศร้าให้เบาบาง
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารโจรแจ้งความขามขยาด <bot>:เห็นเกินวาสนาตนพ้นวิสัย แต่เสียดายหมายว่าจะพาไป ให้นายใหญ่ของเราเอารางวัล
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ให้พ้นคาวข่าวชั่วเข้ามั่วสุม ให้ผันผ่อนเหมือนหนึ่งนอนในห่วงรุม จงสุขุมคิดแบ่งให้เบาบาง
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะสว่างกลางฟ้าเวหาหน <bot>:ให้ฝูงคนรื่นเริงละเลิงหลง ไม่ย่อท้อเป็นอันขาดการอาจอง กูก็คงคิดไปจนได้เมือง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ควบอาชาม้าทรงเข้ายงยุทธ์ <bot>:สินสมุทรต่อตีไม่หนีหาย ชิงทุรันมันฟาดปราดประกาย เป็นเพลิงร้ายพราวทั่วทั้งตัวตน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงเลือกหามาลีที่มีกลิ่น <bot>:ชุบวารินพรมให้พอใจชื่น ค่อยหายหิวริวริกพระพลิกฟื้น หอมระรื่นชื่นใจลืมนัยนา
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระพี่น้องสองสดับแล้วรับสั่ง <bot>:ไปอยู่ยังพลับพลาที่อาศัย พวกแสนสาวท้าวนางอยู่ข้างใน ทั้งนายไพร่พร้อมหน้ารักษาองค์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยชาติบาทหลวงแล้วยั่วศึก <bot>:ยังหาญฮึกยักลำคนซ้ำสาม เข้าที่ไหนพาให้เขาเกิดความ จนลุกลามไม่รู้สิ้นเพราะดิ้นรน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ดูโฉมหน้าอิ่มเอมเกษมศรี ทูลขอบคุณมุลิกาฝ่าธุลี แล้วภูมีหันเมินดำเนินมา
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สิบเก้าปีนี้แล้วแต่แคล้วคลาด <bot>:แสนอนาถนึกน่าเลือดตาไหล จนลูกมีหลานน้อยกลอยฤทัย ยังมิได้เห็นหน้ามัจฉาเลย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางมณฑาว่าแต่พรากไปจากแม่ <bot>:เฝ้าตั้งแต่คอยคอยละห้อยหา สายสุดใจได้คืนมาพารา พระบิดาไปอยู่หนตำบลใด ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีจิตคิดสงสาร <bot>:สอนกุมารสารพัดไม่ขัดสน ที่ลึกล้ำสำหรับแก้อับจน ค่อยฝึกฝนสอนกันทุกวันไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสุริยงลงลับพยับพลบ <bot>:คลื่นกระทบนาวาคงคาใส จันทร์กระจ่างกลางมหานภาลัย ต่างแล่นใบรีบมาในวาริน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายพระองค์ผู้ทรงพรต <bot>:กับดาบสที่ถือเป็นฤๅษี ครั้นรุ่งแจ้งแสงหิรัญขึ้นทันที มาพร้อมที่โรงฉันบรรณศาลา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หวนอาลัยไอศวรรย์กระสันสวาท <bot>:จะนิราศแรมร้างไปห่างเห อันแถวทางกลางสมุทรสุดคะเน ให้ว้าเหว่วิญญาณ์เอกากาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนารับรสพจนารถ <bot>:มาหมายบาดสั่งเวนเกณฑ์ทหาร ทุกหมู่หมวดตรวจตราบัญชาการ ราชยานรถที่นั่งบัลลังก์ทอง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หยิบแผนที่คลี่ดูตามอู่อ่าว <bot>:จะแล่นก้าวลมจัดยังขัดขวาง พอพลบค่ำย่ำเย็นไม่เห็นทาง ต่อเดือนสางจึงค่อยไปในทะเล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำสายสร้อยห้อยหกให้นกจับ <bot>:อยู่ริมกับแท่นสุวรรณบรรจถรณ์ พอพลบคํ่ารํ่าพลอดฉอดชะอ้อน วันนี้นอนหนาวใจกระไรเลย
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนด่านฟังสั่งเสมียนให้เขียนบอก <bot>:ผูกม้าหมอกรีบไปไวไวหวา นำเอาท่านราชทูตไปพูดจา แก่เสนาผู้กำกับได้กราบทูล
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาสมร <bot>:พอแดดอ่อนอาบองค์สรงสนาน ชโลมละอองทองปนสุคนธ์ธาร พนักงานขัดสีฉวีวรรณ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะขับเคี่ยวเดี๋ยวนี้แม้มิถอย <bot>:เหมือนน้ำน้อยดับไฟไม่สงบ ด้วยข้าศึกฝึกฝนพลสมทบ จึงรุมรบครั้งนี้ได้มีชัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกที่ซุ่มรุมโรมออกโจมจับ <bot>:เข้ารบรับตัดทางกลางวิถี ระดมยิงปืนพลันด้วยทันที บ้างต่อตีฟันฟาดดาษดา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกพารามารันนั้นสำหรับ <bot>:กำกับทัพโยธาทั้งหน้าหลัง พอราตรีตีฆ้องกลองประดัง รายระวังพรั่งพร้อมล้อมพารา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญนั่งที่ยี่ภู่ซึ่งปูลาด <bot>:ตรัสประภาษพูดจาอัชฌาสัย ทั้งเผ่าพงศ์วงศ์พระสุริโยไทย บังคมพระอภัยศรีสุวรรณ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากรุงยักษ์ศักดาบัญชาสั่ง <bot>:ให้ตามทั้งทั่วไปในไพรสาณฑ์ แม้นประสบพบมันประจัญบาน พวกยักษ์มารมึงล้อมให้พร้อมกัน
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องอาวุธยุทธภัณฑ์ที่สรรไว้ <bot>:ชิงเอาได้พร้อมพหลพลทหาร ไม่รู้กลท่านครูผู้ชำนาญ แกเห็นการที่จะได้ไล่กระพือ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวเชิญท้าวเจ้าบุรินทร์ปิ่นประเทศ <bot>:ทั้งต่างเพศเพียงยักษ์มักกะสัน ด้วยแผนที่มีแจ้งแห่งสำคัญ เกณฑ์กำปั่นไปลำละตำบล
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเฝ้าท้าวทศวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:บวรนาถบพิตรอดิศร แล้วทูลความตามเรื่องราษฎร มาวิงวอนขอกษัตริย์ขัตติยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงตรัสกับมเหสีพี่กับเจ้า <bot>:มีลูกเต้ามันไม่เหมือนเพื่อนทั้งหลาย เห็นเหลือมือดื้อจริงทั้งหญิงชาย พากันหายสูญเพลิงละเลิงใจ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จอมกษัตริย์ตรัสตอบว่าชอบอยู่ <bot>:แม่รอบรู้ราชการประมาณหมาย แล้วสั่งพระอนุชาเสนานาย ขุนนางฝ่ายอาลักษณ์อักขรา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นั่งคำนับพับเพียบดูเรียบร้อย <bot>:เหมือนเณรน้อยน่าจูบเจียวรูปโฉม แล้วว่าเชิญเดินไปหาสีกาโยม ประเล้าประโลมอำลาเขาคลาไคล
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจงไปทูลองค์พระทรงภุช <bot>:ที่สิงคุตรเนินพนมร่มรุกขา ว่าตัวเราเล่าถวายบังคมลา ไปเกาะแก้วรัถยาเยี่ยมอาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทูลเสร็จพระให้อ่านสารอักษร <bot>:ในสุนทรเรื่องราวที่ร้าวฉาน หนังสือพระมังคลาปรีชาชาญ ว่าด้วยการรบพุ่งกรุงลังกา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายกองทัพอุศเรนเห็นกำปั่น <bot>:มาเรียงรันรายทางอยู่ข้างหน้า จึงยิงปืนครื้นครั่นเป็นสัญญา จะรอราหน้าหลังตั้งกระบวน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วโฉมงามตามเต้นเชิญพระแสง <bot>:เถ้าแก่แซงสองฝ่ายถวายพระกลด นางเกณฑ์หามตามส่องสองทรงยศ เสด็จบทจรมายืนหน้าแพ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเร่งสารถีให้ขับรถ <bot>:ถือไฟกรดวิ่งรี่ดังผีสิง แม้นเสียท่าพลิกแพลงจะแย่งชิง ทหารวิ่งตรงมาดาประดัง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินพินิจเหมือนคิดสมบัติบ้า <bot>:จะใคร่หาต้นไม้เข้าไปถวาย นี่เหน็ดเหนื่อยเลื่อยล้าบรรดาตาย แสนเสียดายดูเดินจนเกินไป
|
นิราศเมืองแกลง
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงโปรดเกล้าเจ้าประคุณทูลกระหม่อม <bot>:น้องจะยอมเป็นข้ารำภาสะหรี ไม่ล่วงราชอาชญาฝ่าธุลี อย่าฆ่าตีชีวันให้บรรลัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนเสนีที่รักษาเมืองสมุทร <bot>:มาเฝ้าบุตรเขยท้าวเจ้าไอศวรรย์ อภิวาทบาทบงสุ์พระทรงธรรม์ แล้วเรียกกันให้เข้าไปในนคร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ผีอ้ายเฒ่าเจ้ากรรมมันทำวุ่น <bot>:จนเกิดขุ่นเจ้านายพึ่งวายหมอง ประเดี๋ยวนี้ผีจะมาหาไม้พลอง ต้องรับรองไกล่เกลี่ยเสียกบาล
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรบังคมก้มเกล้าเจ้าพิภพ <bot>:แล้วทวนทบคืนวันชันษา ลงเลขลับนับตามดิถีมา ตั้งชะตาผู้เจ้าของครองแผ่นดิน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าพ่อก็จนจิต <bot>:เหลือจะคิดสารพัดจะขัดสน แกไม่ฟังเสียงมนุษย์เห็นสุดจน ต้องสู้ทนลำบากต้องยากเย็น
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แวะเข้าส่งองค์อรุณที่รมจักร <bot>:พอผ่อนพักพบพงศ์พระวงศา แล้วรับพราหมณ์สามนายบ่ายนาวา ออกแล่นมาตามคลื่นทุกคืนวัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเขียวแดงดำม่วงล่วงไปก่อน <bot>:อาวุธซ่อนไว้กับกายเร่งผายผัน พวกปืนแดงแซงประทับสำหรับกัน เหล่ากริชสั้นเสโล่โตมรา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายรำภาสะหรีปรีชาปราชญ์ <bot>:แหลมฉลาดทัพศึกได้ฝึกสอน เคยรบรับทัพใหญ่ในนคร เชิงผันผ่อนแยบคายหลายประการ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงว่าแน่นุชเจ้าลำเพาพักตร์ <bot>:ขอฝากรักกับอนงค์ช่วยส่งเสริม เดี๋ยวนี้ครูจะมาทำทั้งซ้ำเติม เหมือนกับเหิมโหมไฟให้ไหม้ทรวง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฤๅษีมีจิตคิดสงสาร <bot>:พวกวงศ์วานหลานลูกได้ปลูกฝัง จึงหยุดยั้งยังสุวรรณบัลลังก์ ตรัสถามทั้งวัณฬาสุมาลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พรายแพร่งแจ้งความตามสำเนา <bot>:ก่อนเถิดเราก็จะให้เป็นไรมี ฯ ฝ่ายอารักษ์ศักดิ์สิทธิ์สถิตสถาน จึงแจ้งการกับวัณฬามารศรี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ผิดจริงมิ่งแม่จงแก้แค้น <bot>:ทำทดแทนเถือหนังแลมังสา ไม่ต่อตีศรีสวัสดิ์เป็นสัจจา พลางขับม้าเข้าไปตรงธงสำคัญ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอกล่าวกลับจับเรื่องสังฆราช <bot>:สิ้นอำนาจว้าเหว่ระเหระหน จะข้ามฝั่งไปยังเพชรกำพล คิดผ่อนปรนจะมารับทัพลังกา
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อสุรินทร์ยินขับกลับทหาร <bot>:อลหม่านมืดมากลุ้มหน้าหลัง จะเข้าจับกลับพรั่นขยั้นยั้ง ต่างเพลินฟังดังจะหลับเจื้อยจับใจ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางแวะเข้าถามไต่ไฉนหนอ <bot>:ขอเชิญพ่อผู้เฒ่าเล่าขยาย แต่พอรู้เรื่องแถลงไม่แพร่งพราย เราดูสายน้ำเขียวเชี่ยวจริงจริง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงกูตายภายหน้ากรรมมาถึง <bot>:พวกของมึงจึงจะตายเมื่อภายหลัง กูซื่อตรงหลงประมาทจึงพลาดพลั้ง มึงระวังหัวเถิดวะอ้ายพระกาล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมายจะไปแก้แค้นคิดแทนทด <bot>:ได้ไว้ยศแผ่ไปในทิศา มาเกิดเรื่องป่วยไข้ให้ระอา อ้ายมังคลาไหนจะไปให้ไกลเมีย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พูดกันเสร็จต่างเข้าไปอยู่ในห้อง <bot>:ลงนอนตรองคนละแยกคิดแบกหาม อีตาเฒ่าทรนงจะสงคราม พยายามหมายล้างมังคลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กูแสนแค้นแม้นรู้ว่าอยู่ไหน <bot>:จะตามไปเข่นฆ่าให้อาสัญ มาขอสู่กูไม่เอาเป็นเผ่าพันธุ์ อย่าให้มันเข้ามาอยู่ในบูรี
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนทั้งปวงง่วงหงับหลับไปหมด <bot>:เสกสะกดกำบังขลังคาถา ปัดตลอดลอดออกนอกขื่อคา แล้วรีบมาถึงที่ตึกดึกสามยาม
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังมิหนำซํ้าพาเอามาเย้ย <bot>:โอ้อกเอ๋ยอาภัพอัปลักษณ์ พระลืมตามรามวงศ์เพราะหลงรัก เห็นประจักษ์แล้วว่าวาสนาน้อย
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพี่เอกเขนกแอบแนบผู้หญิง <bot>:เฝ้าอ้อยอิ่งโอบอุ้มดูลุ่มหลง อีฝรั่งนั่งเรียงอยู่เคียงทรง เข้าแอบองค์เอียงแก้มยิ้มแย้มพราย
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสำเร็จเสร็จสรรพประทับท่า <bot>:พร้อมล้าต้าต้นหนคนขยัน มาเตรียมคอยลอยสะพรั่งทั้งดั้งดัน พร้อมกำปั่นสองพาราจะคลาไคล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเห็นเมินเดินด้อมแอบอ้อมเสา <bot>:ค่อยแฝงเงาม่านทองที่สองไข เห็นน้องนอนซ่อนหน้านึกอาลัย เข้านั่งใกล้แกล้งประคองลองตำรา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้บุตรพราหมณ์สามนายเป็นซ้ายขวา <bot>:เจ้ากฤษณานำพหลพลขันธ์ ทัพหลวงเข้าบรรจบสมทบกัน จัดกำปั่นร้อยลำประจำพล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างโฉมนุชบุษบงอนงค์นาฏ <bot>:อภิวาทท้าวพลันด้วยหรรษา พอระเด่นดวงแขแลปะตา นางวันทาน้อมคำรพอภิวันท์
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรงมือชี้นี่แน่ดาวมิคเศียร <bot>:เองจงเรียนจำไว้หนาอย่าฉงน แม้นร่วมราศีศุกร์มักทุกข์ทน บังเกิดฝนแล้งไปลูกไม้แพง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันทุกข์ร้อนนอนหงายก่ายหน้าผาก <bot>:เพราะชู้จากใจมาดปรารถนา จะทูลความคร้ามเกรงจะโกรธา แกล้งทูลลาเลยไปเสียให้ลับ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวเชื้อเชิญพระอาจารย์คลานเข้าเฝ้า <bot>:แล้วก้มเกล้ากรุงกษัตริย์ราชหงส์ เธอปราศรัยแล้วก็ไขเนื้อความตรง โดยประสงค์ชี้แจงแสดงความ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีนารีราช <bot>:เห็นภูวนาถเคลื่อนคลายค่อยวายหมอง จูงธิดานารีทั้งพี่น้อง เข้าในห้องพระบรรทมค่อยก้มคลาน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่เข้าวังลังกาไปท่าน้ำ <bot>:แล้วลงลำกำปั่นสุวรรณหงส์ ออกร่องน้ำท่ามกลางตัดทางตรง พอพลบลงลมแดงดั่งแสงเพลิง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเจ้าเข้าเจ้าขรัวนายให้กายสั่น <bot>:ลุกถลันเหลือกตาเหมือนบ้าหลัง นุ่งลอยชายกรายมาหน้าบัลลังก์ ขึ้นโต๊ะตั้งนั่งรินกินสุรา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หวังจะให้หลานรักเป็นภักษ์ผล <bot>:มาคบคนที่ชั่วจึ่งมัวหมอง หมายจะให้กลับจิตคิดปรองดอง กลับขุ่นข้องอิจฉาว่ามาลวง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าจะหนีไปพาราหาลูกเขย <bot>:เรียกคนเคยเข้ามาแล้วว่าขาน จงไปนัดพวกเราเล่าอาการ อย่าเนิ่นนานบอกให้ทั่วทุกตัวคน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธิบดินทร์ยินดีเป็นที่สุด <bot>:ไม่ยั้งหยุดแต่งองค์ทรงภูษา ชวนสนมกรมในแล้วไคลคลา พาธิดาลีลาศขึ้นหาดทราย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางรับคำซ้ำว่าถ้าเช่นนั้น <bot>:จะผ่อนผันทูลอนงค์เพราะสงสาร จะจดจำคำนายที่ให้การ ไปทูลมิ่งเยาวมาลย์เหมือนถ้อยคำ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเล่าความตามแตกต้องแยกย้าย <bot>:คนทั้งหลายเวทนาน้ำตาไหล นางเรียกบ่าวชาวป่าด้วยอาลัย มาโปรดให้เสื้อผ้าสารพัน
|
พระอภัยมณี
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันฤๅษีมีแต่พระสยมภุ์ <bot>:ตระกูลพรหมวาโหมโรมวิสัย รู้ชุบคนสนชีวิตถอดจิตใจ อายุได้อยู่ยืนนับหมื่นพัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แท่นสุวรรณบรรจงที่ทรงเสวย <bot>:เหมือนอย่างเคยพร้อมพรั่งอยู่ทั้งหมด พระบุตรีพี่น้องสองโอรส อยู่ชั้นลดใกล้พระชนนี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลงเดินเนินทางให้นางยักษ์ <bot>:นำทรงศักดิ์ส่งภาษาสนอง เขาเล่าลืออื้อฉาวตามป่าวร้อง เสียงแซ่ซ้องสืบถามฟังความมา
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชนนีปรีดาแล้วปราศรัย <bot>:ว่าท้าวไทใช้มาถามตามประสงค์ พระอาจารย์ทรงฤทธิ์บิตุรงค์ มาขอองค์เจ้าให้ท้าวเจ้าบุรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแค้นนักชักกระบองร้องสำทับ <bot>:กระทืบโถมโจมจับจิกเกศี ตีผีดิบผึงล้มจมธุลี แล้วซํ้าตีจะให้ตายวายชีวา
|
สิงหไกรภพ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารปืนจับชุดจุดดินหู <bot>:เสียงฟุบฟูยิงประดาทั้งหน้าหลัง เป็นควันกลุ้มตูมลั่นสนั่นดัง ถูกกระทั่งสนามดินก้อนศิลา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางปักษีดีใจดังได้แก้ว <bot>:หัวเราะแล้วน้อมคำนับขับถวาย ขอบังคมสมเด็จนเรศนรายณ์[๒] เสด็จวายยุกูลปราบราพณ์อาธรรม์
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุตส่าห์ยืนฝืนประทังกำลังน้อย <bot>:สติลอยลืมเฟือนเลอะเลือนหลง เหล่าอสูรทูลให้แข็งแรงดำรง พยุงองค์เหาะมาถึงธานี ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มิพรายแพร่งแจ้งจิตทำปิดบัง <bot>:จะพาเข้าเฝ้ายังไม่ควรการ นางตอบคำอำมาตย์ด้วยอาจจิต ท่านนี้ติดแต่จะโง่ด้วยโวหาร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พนักงานพานสลาออกมาตั้ง <bot>:ถวายทั้งพี่น้องสองกษัตริย์ บ้างนบนอบหมอบกรานอยู่งานพัด นางแกล้งตรัสปราศรัยเป็นไมตรี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านครูผู้ชำนาญการกสิณ <bot>:แกแจ้งสิ้นลุกออกมานอกศาล เจริญอาโปกสิณอภิญญาณ ให้บันดาลวลาหกตกกระจาย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.