text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนาในได้สดับคำรับสั่ง <bot>:ออกจากวังเรียกเสมียนมาเขียนสาร ให้เสนีที่ฉลาดรู้ราชการ คุมทหารเภตราไปห้าลำ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเห็นนางหมางหมองค่อยย่องย่าง <bot>:เข้าเคียงข้างค่อยค่อยเบียดพอเสียดสี ยิ่งหอมรื่นชื่นชวนให้ยวนยี เหมือนมาลีลอยฟ้ามายาใจ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประโลมลูบจูบกอดสอดสัมผัส <bot>:นางปิดปัดปกป้องของสงวน แต่เคล้นเคล้าเซ้าซี้เฝ้ายียวน เธออักอ่วนอกดังจะพังพอง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้จัดการบ้านเมืองเครื่องประดับ <bot>:รู้ตำรับดีร้ายทำนายฝัน รู้สังเกตเท็จจริงทุกสิ่งอัน รู้แก้กันผีสางขับรางควาน
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ร่วมรักนักปราชญ์เชื้อ <bot>:ชาตรี เราผิดชอบชั่วดี ท่านแจ้ง เอาเยี่ยงอย่างอย่ามี จิตโกรธ ปรากฏกลท่านแกล้ง แนะให้ขุมทอง ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวเจ้าบุรีเหมราช <bot>:ฟังอำมาตย์เศร้าในพระทัยหาย เอะครั้งนี้เห็นชีวีจะวอดวาย เสนานายจะป้องกันสถานใด
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงออกนอกห้องสองกษัตริย์ <bot>:โสมนัสนงนุชนั่งจุดหลัง อยู่ปรางค์ทองห้องสุวรรณร่วมบัลลังก์ ตามลำพังพิศวาสไม่คลาดคลา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถูกเหมือนท่านบอกแจ้งแถลงเล่า <bot>:ข้าพเจ้าขอรับด้วยนับถือ จะตามไปทุกถิ่นให้สิ้นมือ ตาพราหมณ์ฮือเหมือนข้าเจ้าก็เศร้าใจ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกกองทัพยับแยกต่างแตกตื่น <bot>:ทั้งสองหมื่นครื้นครั่นเสียงหวั่นไหว วิ่งกระจายพรายพลัดพวกหัสไชย ชวนกันไล่ลัดแลงทิ่มแทงฟัน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสวมสอดกอดแอบแนบถนอม <bot>:แม่เนื้อหอมจอมมนุษย์สุดจะหา มิให้น้องต้องพระราชอาญา จะอุ้มพาเหาะไปเสียไพรวัน
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:โน่นบ้านมีหลังคาเรียงเคียงไสว ถามบุญลือหรือเราจะเข้าไป[๒๒] ได้ถามไถ่พูดจาดูท่าทาง
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับกล่าวเจ้าพาราการะเวก <bot>:เสวยเสวกฉัตรชัยไอศวรรย์ เมื่อปีสุดสาครจรมานั้น พระนางจันทวดีมีโอรส
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพลงปรบไก่ใส่ช้องร้องจับปี่ <bot>:พอถึงที่ขัดทำนองร้องฉ่าฉ่า บ้างรำล่อล้อหลอกกลอกหน้าตา คนดูฮาเฮยืนเสียงครื้นเครง
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องตัดศึกลึกล้ำที่สำคัญ <bot>:นางหมายมั่นมุ่งเห็นจะเป็นการ จึงกลับแกล้งแต่งกายเป็นนายทัพ เหน็บกริชคร่ำด้ามประดับสำหรับทหาร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนแน่งน้อยช้อยชดประณตนอบ <bot>:แต่ไม่ชอบกิริยาอัชฌาสัย เหมือนเคียงเคยเชยบุปผาสุมาลัย มาเด็ดได้ดอกหญ้าไม่น่าชม
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะโลมเล้าเอาใจให้ไปบวช <bot>:ทรงผนวชอยู่กุฎีเป็นที่สอง อันถิ่นฐานหลานลูกช่วยปลูกครอง จะเชิญน้องไปสิงคุตรอยู่กุฎี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม่มาลีศรีสุวรรณสินสมุทร <bot>:อรุณสุดสวาททรวงดวงสมร จงไปดีปรีดาสถาวร อย่ารู้ร้อนโรคาเป็นราคี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คำของแม่แต่เท่านี้หนาลูกรัก <bot>:ประเสริฐศักดิ์ไพบูลย์จรูญศรี จงจำไว้ในอุราเหมือนวาที แต่เท่านี้ก็ดำรงวงศ์ตระกูล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันรบพลางขว้างขลุบดูวุบวับ <bot>:พระควงรับรอนรันผันผยอง ทิ้งไม่ถูกลูกกระเด็นอยู่เป็นกอง พระตีต้องเจ้าคุลาชีวาวาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าโมราสานนประจญจับ <bot>:นางรบรับรื้อไล่ไพร่ทั้งหลาย พออิเรนเห็นบุตรสุดเสียดาย เข้าสู้ชายกลัวจะแพ้เข้าแก้กัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระก็ทราบบาปบุญทั้งคุณโทษ <bot>:เหมือนหนึ่งโปรดน้องให้ไปสวรรค์ อันข้าบาทมาตุรงค์ทั้งพงศ์พันธุ์ ก็หมายมั่นพึ่งพาบารมี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนายด่านชาญสมุทรขี่อูฐรบ <bot>:เลี้ยวตลบไล่ทหารชาญกำแหง เห็นราหูจู่โจมโถมเข้าแทง ราหูแรงน้อยรบหลบไม่ทัน
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างคล่องแคล่วแกล้วกล้าปรีชาหาญ <bot>:ล้วนกุมารเหมาะเหมาะใส่เกราะเหล็ก บ้างไว้จุกลูกขุนนางผูกหางเจ๊ก ล้วนแต่เด็กน้อยน้อยห้าร้อยคน
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประโคมฆ้องกลองแตรแห่เสด็จ <bot>:เหาะระเห็จลอยสล้างกลางเวหา ตลอดหลามข้ามทุ่งกรุงโกญจา กองทัพหน้านำพลเกลื่อนกล่นไป
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเสร็จสรรพจับกระบองยืนป้องหน้า <bot>:ดูโยธาพร้อมตามความประสงค์ โห่สนั่นลั่นโลกแล้วโบกธง ทั้งสององค์ทรงนั่งหลังมังกร
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงขึ้นลำกำปั่นสุวรรณรัตน์ <bot>:หน่อกษัตริย์ทรงทักแล้วซักถาม ถึงพงศ์เผ่าเหล่ากอพระหน่อนาม ก็ได้ความเที่ยงแท้แน่พระทัย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเลี้ยงเจ้ารักเท่าโอรสา <bot>:ไปคูหาเราเถิดเจ้าที่เขาหลวง แล้วยักษาอุ้มแอบไว้แนบทรวง ก็เหาะล่วงเขาใหญ่ในไพรวัน
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครบังคมแล้วก้มกราบ <bot>:รับเอาดาบนอบนบเคารพสาม ลุกออกจากศาลาพยายาม เลียบมาตามหาดทรายชายคงคา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองกษัตริย์ตรัสสนองว่ากองทัพ <bot>:มาเสร็จสรรพพร้อมกันต่างหรรษา เดชะสัตย์ปัถพีจะปรีดา กลางชลาลมคลื่นรื่นสำราญ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกลับกล่าวชาวเมืองที่เลื่องชื่อ <bot>:มีฝีมือแม่นยำรู้รำขวาน ชื่ออิเรนเจนประจญคนโบราณ รักษาด่านชั้นนอกเป็นคอกเนิน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวลาจวนสนธยาขอลากลับ <bot>:ไปกำกับหยูกยาอัชฌาสัย ลำพังหมอนุชนางไม่วางใจ ทั้งท้าวไทพ่อตาเธอปรารมภ์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สีม่วงอ่อนซ้อนดำน้ำตะแบก <bot>:ร้าวเป็นแสกแซมมณีล้วนสีขาว ที่เรียกนิลดีปลาสร้อยสีพร้อยพราว คล้ายกับดาวแวมวับจับคีรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสด็จออกมาบอกให้เรารู้ <bot>:จะเชิญผู้วิเศษไปดั่งใจหวัง เข้าเฝ้าองค์ทรงชัยที่ในวัง ตามรับสั่งพระนรินทร์ปิ่นประชา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้เช่นนี้พี่ยาจะมาอยู่ <bot>:ก็ไม่สู้กลัวเจ้าดอกหนาวเอ๋ย นี่อายเธอเก้อใจด้วยไม่เคย คิดจนเลยลืมอารมณ์ไม่สมประดี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกกำปั่นนั้นว่าข้าคนซื่อ <bot>:มิได้ถือโจรกรรมเที่ยวทำฉาว การโกหกฉกชิงหรือวิ่งราว ท่านอย่ากล่าวหยามหยาบจะบาปกรรม
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเทพินนิลกัณฐีตรีพลำ <bot>:ล้วนน่าชมคมขำล้ำเลขา ทั้งแก่สาวชาววังเมืองลังกา พากันมาเฝ้าแหนดูแน่นนันต์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งว่ามาทางต่างประเทศ <bot>:จะเข้าเขตราชวังยังไม่ได้ จะบอกกล่าวท้าวนางทูลข้างใน ต่อโปรดให้เข้าเฝ้าจึงเข้ามา
|
พระอภัยมณี
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่ปากน้ำสำปันหนาพาราแขก <bot>:ภาษาแปลกพวกทมิฬไม่กินหมู บอกต้นหนคนเราแวะเข้าดู เพื่อจะรู้เรื่องราวที่ข่าวนาย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างจัดแจงแต่งสลุบเรือกำปั่น <bot>:ของช่วยศพครบครันเลือกสรรค์หา โหมดตาดต่วนล้วนแต่ดีมีราคา ใส่เรือห้าสิบงามทั้งสามเมือง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือทดแทนแค้นเคืองแต่เรื่องหลัง <bot>:ต้องพลาดพลั้งพลอยทุกข์เพราะลูกเขย ก็คิดว่าการุญได้คุ้นเคย มิควรเลยจริงจริงนะแม่ละเวง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตพิษฐาน <bot>:หมายวิมานเมืองแมนแดนสวรรค์ จะเกิดไหนขอให้พบประสบกัน อย่าโศกศัลย์แคล้วคลาดเหมือนชาตินี้
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนเกณฑ์นาวาอาสาจาม <bot>:เที่ยวตรวจตามอ่าวสมุทรจนสุดแดน ฯ ฝ่ายฝูงคนชนบททุกบ้านช่อง ย่อมเนืองนองนับโอดเป็นโกฏิ์แสน
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์ทรงจักรขว้างยักษ์ร้าย <bot>:แตกกระจายตายกลิ้งดังสิงขร ฝ่ายทัพท้าวเจ้าประเทศเขตนคร รุมราญรอนรบประดังเข้าคั่งคับ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คนรักมีมากไซร้ <bot>:แสดงผล ชังมากนินทาตน โศกเศร้า รักมากเมื่อกังวล วานช่วย กันนา ชังมากมักรุมเร้า กล่าวร้ายรันทำ ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอภัยมณีนาถ <bot>:เมื่อปีศาจสร่างจิตอดิศร เคลิ้มพระทัยไหวหวิวหิวหาวนอน สะท้อนถอนฤทัยทั้งไสยา
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ศาสตร์ใดจักล้ำเท่า <bot>:ธรรมาน ทรัพย์สิ่งใดไกรทาน ที่ให้ รักใดจักปูนปาน รักสัจ ศีลนา สุขสิ่งใดจักได้ สุขเพี้ยงนฤพาน ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องเกณฑ์แห่แตรสังข์สะพรั่งพร้อม <bot>:รับพระจอมบพิตรอดิศร เข้าเวียงวังลังกาสถาพร พระภูธรเสด็จมารับต่างอภิวันท์
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พ้นกว่านั้นถึงไม่ไปก็ไม่ห้าม <bot>:ต้องทำตามเพศพันธุ์นั้นให้เหมือน ไพร่ผู้ดีคนจนพลเรือน ต้องทำเหมือนกันสิ้นไม่นินทา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระญาติวงศ์พงศาคณาสนม <bot>:ทุกหมู่กรมตรอมอุราทำหน้าจ๋อย ไม่ผัดหน้าทาน้ำมันกันไรรอย แต่เศร้าสร้อยโศกาทุกนารี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอเทวัญชั้นฟ้าสุธาทิพย์ <bot>:อันลอยลิบเหาะเหินเที่ยวเดินหน ทั้งปู่เจ้าเขาหลวงข้าบวงบน ขอนิมนต์มาด้วยช่วยชีวี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายอุศเรนเกณฑ์ยกทัพ <bot>:ได้เสร็จสรรพซ้ายขวาทั้งหน้าหลัง แล้วเลี้ยงเหล้าเมาตึงเต็มกำลัง จึงตรัสสั่งสารวัดหัศเกน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียดายรูปจูบเล่นเหมือนเช่นชู้ <bot>:เจ้ามาสู้กันด้วยเล่ห์เสน่หา แม้บุรุษสุดแรงแผลงศักดา นี่หญิงมารบสู้เหมือนชู้เมีย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หมอให้กินหยูกยาสารพัด <bot>:ไม่บำบัดโรคาก็อาสัญ ฝ่ายพวกโจรแต่บรรดาทั้งห้าพัน มาพร้อมกันถ้วนทั่วทุกตัวนาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประหลาดเหลือเนื้อละมุนยังอุ่นอ่อน <bot>:สินสมุทรสุดสาครของพ่อเอ๋ย เคยกลับเป็นก็ไม่เห็นเหมือนเช่นเคย กระไรเลยแน่นิ่งไม่ติงกาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสอดใส่ธำมรงค์อลงกต <bot>:ทับทิมสดสีแดงสุกแสงฉาน ทรงมงกุฎบุตรีแก้วประพาฬ ฉลองศอต่อก้านกระหนกเครือ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองพระองค์ทรงรับพระพรเสร็จ <bot>:แล้วเสด็จสู่บัลลังก์ที่นั่งหงส์ พอฤกษ์ดีคลี่ใบชักสายธง ออกแล่นตรงทักษิณถิ่นพารา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ขุนนางข้างเมืองกำพลเพชร <bot>:มาพร้อมเสร็จว่าจะเฝ้าเจ้ากรุงศรี จะขอเป็นเกือกทองรองธุลี นำสารศรีมาสนองรองบาทา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะพาไปให้เฝ้าพระเจ้าแม่ <bot>:ก็ตามแต่จะโปรดปรานท่านทั้งหลาย แล้วนำหน้าพาพวกเป็นตัวนาย มายังท้ายห้องสถิตพระธิดา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างลงน้ำดำหากุ้งปลาได้ <bot>:เอาเผาไฟกินอยู่ทั้งปูหอย มีลูกเต้าเหล่าเด็กเล็กเล็กน้อย ลงว่ายลอยเล่นน้ำด้วยชำนาญ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาริมค่ายนายไพร่มิได้เห็น <bot>:เสียงยังเล่นทุกพลับพลาทั้งหน้าหลัง ค่อยลัดแลงแฝงลับคอยตรับฟัง ถึงที่ฝังอาถรรพณ์เป็นควันโพลง
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดถึงน้องต้องไปอยู่ไกลพี่ <bot>:เคยร่วมที่แอบองค์สรงเสวย เวลานี้มิได้เห็นเหมือนเช่นเคย โอ้อกเอ๋ยเป็นเคราะห์ต้องเกาะกุม
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองสิทธาสาธุลุแก่ศีล <bot>:สำเร็จสิ้นแล้วก็ลามาทั้งสอง มัธยัสถ์ครัดเคร่งไม่ขาดครอง ตามทำนองสิทธาบูชาเพลิง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงระวังนุชนางสำอางโฉม <bot>:ค่อยเล้าโลมมิ่งมิตรกนิษฐา เราจะต้องกลับหลังไปลังกา ไม่อยู่ช้าอย่าให้น้องเจ้าหมองมล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่ในห้องสองนางเคียงข้างที่ <bot>:พูดเซ้าซี้สรวลสันต์ด้วยหรรษา พระชวนน้องสององค์ทรงสกา ทอดหกห้าหูช้างได้ข้างซ้าย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่ในวังดั่งเนื้อหน่อวรนาถ <bot>:สุดสวาทขาดจิตนางกฤษณา ฝูงค่อมเค้าสาวสรรค์กัลยา ไม่สงกาว่าจะชิดสนิทใน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างฉวยได้แพรพรรณลูกขันเชี่ยน <bot>:ที่เงินเหรียญมีมากก็ลากถุง ที่แก่งมซมซานลูกหลานจุง หอบหมอนมุ้งม้วนเสื่อเสื้อกางเกง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุศเรนเอนซบสลบไป <bot>:พระอภัยเข้าประคองนองน้ำตา พอรุ่งแจ้งแสงตะวันกำปั่นรบ ต่างหลีกหลบแล่นไขว่เที่ยวไล่หา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกผีพรายสายสมุทรผุดขึ้นสิ้น <bot>:บ้างแลบลิ้นเหลือกตาถลาถลัน เสียงโครมครามตามคลื่นเป็นหมื่นพัน ทะเลลั่นดังจะล่มถล่มทลาย
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวถึงห้ากษัตริย์ซัดออกนอก <bot>:สิ้นระลอกลมซาทั้งฟ้าฝน พอแจ่มแจ้งเห็นแสงพระสุริยน ที่มืดมนก็สว่างเห็นทางจร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ราหูไล่นายด่านเข้าต้านหน้า <bot>:พวกโยธาหุ้มห้อมล้อมหน้าหลัง ตรีเมฆรับสัประยุทธ์สุดกำลัง ตกจากหลังแรดล้มไม่สมประดี
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกผู้ชายรายทางข้างฉนวน <bot>:ตั้งกระบวนแห่แหนไปแน่นหนา ข้างหลังเหล่าสาวสรรค์กัลยา เสด็จมาตามทางถึงข้างใน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งโลมาราหูหมู่ฉลาม <bot>:ขึ้นว่ายตามชลธีดีขยัน ฝูงฉนากปากประหลาดไล่ฟาดฟัน ม้นดุดันยิ่งกว่าปลาทั้งปวง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสั่งให้อ้ายย่องตอดอยู่ตึกกว้าง <bot>:เกณฑ์ขุนนางกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรักษา ให้สูบเลือดเชือดกัดตามอัชฌา กินอูฐลาควายวัวตัวละมื้อ
|
พระอภัยมณี
| 76 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะใคร่แจ้งแห่งคดีพระหน่อนาถ <bot>:เสร็จลีลาศหายไปอย่าใหลหลง หรือเป็นเหตุเภทภัยอย่างไรจง ท่านช่วยทรงถามเจ้าให้เข้าใจ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สงสารนุชบุตรีศรีสมร <bot>:กำเริบร้อนโรคาเพียงอาสัญ ได้เห็นคู่ชูชื่นขึ้นครันครัน อภิวันท์ทูลฉลองสองพระองค์
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวหนึ่งคนใช้ในกำปั่น <bot>:ยืนตัวสั่นหรับหรับล้มหงับหงาย บ้างเข้าแก้ชุลมุนออกวุ่นวาย ทั้งไพร่นายนั่งล้อมอยู่พร้อมเพรียง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อจบธรรมกรรมฐานสำราญจิต <bot>:พระนักสิทธ์สั่งสอนให้ผ่อนผัน อุตส่าห์เพียงภาวนารักษาธรรม์ ถือให้มั่นผลจะมีกับสีกา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ฟังบังคมบรมนาถ <bot>:สั่งอำมาตย์จิตราอัชฌาสัย จงรีบรัดจัดพหลสกลไกร ท่านคุมไปนำทางกลางอรัญ
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงช้าอยู่ดูทำนองนิ่งตรองตรึก <bot>:พอยามดึกเกิดลมสมประสงค์ จึงหลบลี้หนีมาหาพระองค์ ด้วยซื่อตรงสัจจาสามิภักดิ์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:สารซับมันร้ายขี่ <bot>:ขาดขอ โคกระบือขาดปอ ป่านร้อย เรือค้าขาดสมอ จักทอด ไฉนนา ข้าทาสขาดนายน้อย- หนึ่งปล้อนไปมา ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแหวกทางพลางว่านางฝรั่ง <bot>:เดิมเราหวังว่าจะห้ามสงครามหาย ให้สัญญาว่าเป็นมิตรไม่คิดร้าย มาปล้นค่ายฆ่าฟันด้วยอันใด ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพยนต์มนตราวิชาเก่า <bot>:ที่จะเอามาใช้ดั่งใจถวิล มันก็รู้เสียทุกท่าทางฟ้าดิน เป็นสุดสิ้นที่จะลวงในท่วงที
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพวกหมอห่อประคบยาครบอย่าง <bot>:พวกท้าวนางนอบนบประคบผงม ปรุงโอสถรสรื่นชื่นอารมณ์ ให้ทรงดมดูระวังอยู่พรั่งพร้อม
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งปีกซ้ายปีกขวาเสนาใหญ่ <bot>:พลไพร่สิบหมื่นพื้นทหาร ทั้งกองหนุนขุนเสนากับอาจารย์ จัดทหารเกียกกายทั้งนายพล
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรับรสพจนารถฉลาดตอบ <bot>:ลูบหมายมอบชีวาจนอาสัญ สุจริตคิดรักเหมือนร่วมครรภ์ ไม่เดียดฉันท์โฉมฉายสายสุดใจ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พงศ์กษัตริย์ตรัสชวนสินสมุทร <bot>:สอนให้บุตรขอสมาอัชฌาสัย พระทรงบ่าเงือกน้ำงามวิไล พระหน่อไทยขอสมาขึ้นบ่านาง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สร้อยสุวรรณจันทร์สุดารับมาเสวย <bot>:ยังไม่เคยเมาเหลือจนเหื่อไหล ต่างองค์โทษโกรธกษัตริย์หัสไชย ว่าลวงให้กินเหล้าจนเมามาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรับขวัญขวัญเจ้าเยาวลักษณ์ <bot>:เชิญน้องรักไปได้ชมสมประสงค์ พลางคลึงเคล้าเย้ายวนชวนอนงค์ เข้าที่สรงสาครขจรขจาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าพาราปตาหวี <bot>:มาถึงที่แล้วประนมก้มเกศา สนองอรรถมธุรสพจนา เจ้าพารารักใคร่เป็นไมตรี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดแต่พ้นอาญาประจามิตร <bot>:เอาชีวิตพวกบุตรช่วยอุดหนุน ขอปัญญาฝ่าท้าวเจ้าประคุณ เดชะบุญจะได้รอดตลอดไป
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะพึ่งเจ้าเล่าก็เปรอะเลอะทั้งนั้น <bot>:เห็นว่ามันหลงใหลในตัณหา บาทหลวงหลอกว่ากระไรไม่ระอา เพราะราคามุ่นหมกดั่งตกโคลน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะทำบุญทูลถวายฝ่ายกุศล <bot>:มิผ่อนปรนเปรียบเปรยเฉลยไข พระก็ทราบบาปกรรมน้ำพระทัย จะห้ามได้เจียวหรือองค์พระทรงยศ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คิดแล้วยิ่งคิดลํ้า <bot>:ลุนาง โฉมแม่อยู่เดียวขนาง เนิ่นแล้ว ฤๅเจ้าจักใจจาง จากพี่ แล้วแม่ ผิดคิดคอยเรียมแคล้ว คลาดน้องมานาน
|
นิราศวัดรวก
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นพ่อแม่แก่ตายฝ่ายลูกสาว <bot>:พึ่งรุ่นราวรู้เล่ห์เสน่หา ใคร่มีคู่สู่สมภิรมยา เที่ยวเหาะเหินเดินฟ้าหาสามี
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในพาราเวลาพลบ <bot>:เตรียมไต้คบปืนใหญ่ใส่ดินหู ลากมาไว้สำรองช่องประตู ฝ่ายท่านครูผู้เฒ่าเข้าพิธี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อกษัตริย์หัสไชยคิดใฝ่ฝัน <bot>:ถึงสร้อยสุวรรณจันทร์สุดามารศรี จึงตอบว่าฝรั่งคิดครั้งนี้ ใช่แต่ตีเมืองเราจะเบาความ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเสร็จจากแท่นสุวรรณบรรจถรณ์ <bot>:พลางกุมกรกัลยาสุดาโฉม ให้ดูดาวพราวพร่างกลางโพยม เหมือนแสงโคมสุกใสในอัมพร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนคู่สร้างเห็นหน้านางวาลี <bot>:ให้ปรานีนึกถึงมาสาพิภักดิ์ ลดพระองค์ลงขมาข้างขวาศพ ได้พานพบพิสมัยใจสมัคร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้อ้ายสัตว์ตัวนี้เป็นที่ชื่น <bot>:สำราญรื่นอิ่มเอมเกษมศานต์ แม้นไปถึงนายใหญ่คงได้การ ไม่ช้านานดอกอ้ายเล้าเอารางวัล
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ปลาดเหลือเรือหนุ่มน้อย <bot>:ลอยพาย ถึงหว่างต้นยางตาย ตกน้ำ ช่วยฉุดสุดชีพทลาย ทลักเลือดเฝือดแฮ เมียแม่แซ่มาปล้ำ ปลุกร้องซ้องเสียง
|
นิราศสุพรรณ
| 74 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.