text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเห็นวงธำมรงค์เรืองจำรัส <bot>:ผูกพระหัตถ์โฉมฉายทั้งซ้ายขวา ชะรอยจอมจักรพรรดิขัตติยา เสียพารายากไร้ในไพรวัน
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสุริยงลงลับพยับฝน <bot>:เป็นหมอกมนมืดมิดทุกทิศา เรือกำปั่นแล่นหลามตามกันมา พระพายพาพัดเข้าอ่าวเมืองเซ็น ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งข้าวของทองเงินสำหรับยศ <bot>:ให้ครบหมดจะได้ใช้ไปสถาน ทั้งเถ้าแก่สำหรับบังคับงาน คนจัดจ้านตอแหลแลแง่งอน
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองหน้าหลังตั้งกันกำปั่นแห่ <bot>:ใส่ใบแพรสีฉาดผาดผยอง ปักธงเทียวเขียวเหลืองดูเรืองรอง ตีฆ้องกลองแตรสังข์ตั้งกระบวน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฝรั่งสั่งลำว่าน้ำหน้า <bot>:มันจะมาแก้เผ็ดไม่เข็ดขาม เที่ยวหึงหวงล่วงว่าเป็นบ้ากาม ไยมิล่ามเชือกผัวของตัวไว้
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโหรนั่งตั้งนาฬิกากำกับ <bot>:กำหนดนับนาทีสุริย์ฉาน พอฤกษ์ดีตีฆ้องก้องกังวาน พนักงานสังข์แตรขึ้นแซ่ซ้อง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกนายทัพขับม้าพยศย่าง <bot>:ดูเหมือนอย่างหุ่นเชิดระเหิดระหง แกล้งชักน้อยซอยเต้นเผ่นผจง ผ่านมาตรงหน้าพลับพลาสง่างาม
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เห็นกุมภัณฑ์พวกยักษ์มานักหนา ร้องเว้ยว้ายตายจริงทิ้งข้าวปลา วิ่งถลาลุกล้มลงซมซาน[๑]
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตรากราบก้มบังคมบาท <bot>:บรมนาถบพิตรอดิศร ทั้งสององค์ทูลลาสุดสาคร กับบังอรเสาวคนธ์วิมลทรง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกล้าต้าต้นหนคนทั้งหลาย <bot>:ฟังนายท้ายโยนดิ่งทิ้งสมอ กะเข้าไปชายฝั่งได้รั้งรอ ตั้งเข็มต่อบูรพาดูท่าทาง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำซุกซนจนจะขาดจากญาติ <bot>:เดี๋ยวนี้สิออกตัวว่ากลัวผิด เหมือนหินแตกแหลกระยำใช้สำริด ต่อไม่ติดจึ่งต้องใส่สุมไฟแรง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:บ่อโศกต้นโศกครึ้ม <bot>:ครึมเครือ คลุมบ่อ บ ได้เหลือ ลับลี้ โศกบ่อโศกต้นเจือ เจ็บโศก เรียมฮา สามโศกถนัดชี้ เช่นช้ำทรวงเรียม
|
นิราศวัดรวก
| 80 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าโมราสานนพราหมณ์วิเชียร <bot>:เคยเล่าเรียนไตรเวทข้างเพทไสย จำจะดูท่าทางมันอย่างไร ขอแก้ไขตามตำราพระอาจารย์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้วารีโยคีอ่านคาถา <bot>:ให้ธาราเย็นฉ่ำดังน้ำฝน แกจึ่งให้พรมพรำด้วยน้ำมนต์ ทั่วสกนธ์สองราไม่ช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูเร็วรวดหวดหันเข้าฟันฟาด <bot>:แต่ถูกพลาดพราหมณ์วิเชียรเจียนสลบ สลัดโผนโจนวิ่งทิ้งสินธพ ทหารรบรุมจับแทบอับจน
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ลุกช่วงดวงใหญ่เหมือนไข่เป็ด <bot>:สีเหมือนเพชรแจ่มจำรัสประภัสสร จงจำไว้เถิดท้าวเจ้านคร จะเย็นร้อนแจ้งเหตุในเภทภัย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บุราณว่ามีดอกจึ่งออกผล <bot>:แม้นกังวลผูกจิตพิสมัย จะได้ดูรู้รักประจักษ์ใจ พี่ออกไปก็จะแจ้งแห่งคดี
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดินทางกลางเถื่อนได้เดือนเศษ <bot>:ออกพ้นเขตเขาไม้ไพรสิงขร ถึงเนินทรายชายทะเลชโลธร ในสาครคลื่นลั่นสนั่นดัง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างพวกเจ้าเล่าก็ชายนายทหาร <bot>:จะคิดการมิได้ห้ามตามประสา เห็นอย่างไรไม่ห้ามตามอัชฌา การของข้าข้าจะตอบตามชอบใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวงพะยอมหอมรื่นดูชื่นสด <bot>:ลงระรถรวบหักไม่พักสอย ที่สูงลิบกลีบหล่นเวียนวนลอย นกน้อยน้อยจับจิกดูพลิกแพลง
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังเปรียบเรียบร้อยค่อยค่อยว่า <bot>:เหมือนลมกล้ายาเย็นเป็นสุขุม ไม่หายโศกโรคจึงจำรึงรุม ต้องหาพุมเสนประสมให้ลมคลาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันชาตินี้ศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา <bot>:จงปรารถนาเถิดอนงค์คงจะสม แม้นชาติหน้าถ้าถวิลเป็นอินทร์พรหม ก็คงสมเจตนาสีกาโยม
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนสุวรรณมาลีศรีสมร <bot>:ทิพากรไตรตรัสจำรัสฉาย บรรทมตื่นฟื้นองค์ดำรงกาย ชวนลูกชายสรงชลสุคนธา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายมังคลาพฤฒาเฒ่า <bot>:เข้ามาเฝ้าทูลแถลงแจ้งนุสนธิ์ เชิญเสด็จไปพลับพลาริมสาชล พร้อมพหลแลหลามตามกันไป
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกุมกรพระธิดาเข้ามาใกล้ <bot>:ให้กราบไหว้ลงที่เพลาพระเจ้าหลาน นางฟังคำจำประณตบทมาลย์ ไม่ว่าขานแค้นพระพี่เข้าตีเอา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงจัดแจงแต่งคำทำหนังสือ <bot>:ให้ทูตถือขึ้นไปแจ้งแถลงไข ฝ่ายอุปราชมาตยาเสนาใน นำเข้าไปทูลตามเนื้อความมี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกฤๅษีมีฤทธิ์คิดไฉน <bot>:จึงฆ่าได้ให้ตระกูลเราสูญหาย เราพี่น้องสองบุตรนี้สุดอาย จะตามตายแต่ขอพบศพบิดา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีข้าวของเคยผูกให้ลูกเต้า <bot>:ก็เบียนเอาสิ้นสุดหาหยุดไม่ ลงชั้นว่าผ้าผ่อนท่อนสไบ อย่าไปไขว้เล่นไปจนโซโทรม
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสียแรงกูสู้บำรุงผดุงไว้ <bot>:ครั้นโตใหญ่กลับระยำอ้ายซำสาม ทั้งล้างชาติศาสนาอ้ายบ้ากาม มึงคงงามแล้วคราวนี้เห็นดีกู
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทพินพี่ปรีชาว่ามาบวช <bot>:ถือศีลสวดภาวนาตามดาบส แบ่งผลาอานิสงส์ให้ทรงยศ ด้วยปรากฏทศทิศเป็นนิรันดร์
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกกาลีมีแต่จะขายหน้า <bot>:ช่างชั่วช้าทุจริตผิดวิสัย จะให้อยู่เวียงวังก็จังไร ชอบมาไสคอส่งเสียจากเมือง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งปลุกพระมังคลาสานุศิษย์ <bot>:เข้านั่งชิดชี้แจงแถลงไข เจ้าเมืองนี้ชีวันจะบรรลัย เมียจะได้ครองเมืองรุ่งเรืองยศ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสององค์เหนื่อยอ่อนเข้าผ่อนพัก <bot>:หยุดสำนักลำเนาภูเขาเขิน ครั้นหายเหนื่อยเมื่อยล้าอุตสาห์เดิน พิศเพลินมิ่งไม้ในไพรวัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองท้าวสาวสุรางค์ต่างสงสาร <bot>:พระพบหลานอัคเรศของเชษฐา ทั้งโฉมยงองค์แก้วเกษรา กับธิดาอัญชลีพี่สะใภ้
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หอมอบเชยเหมือนเมื่อเคยเชยกลิ่นอบ <bot>:หอมตรลบอบกลิ่นไม่สิ้นหอม พะยอมเอ๋ยเคยใจมิใคร่ยอม ให้ต้องออมอกชํ้าทุกคํ่าเช้า
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บนเตียงนอนหมอนข้างเอาวางไว้ <bot>:คลี่สไบคลุมประทมของโฉมฉาย เอาปกปิดคิดทำไว้แทนกาย แล้วรูดสายม่านบังสั่งสุรางค์
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ค่อยเบิกบานบรรเทาที่เศร้าหมอง เจ้ากลับมาธานีทั้งพี่น้อง จะให้ครองเขตขัณฑ์สวรรยา
|
สิงหไกรภพ
| 51 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร็วเร็วเถิดเปิดบานทวารรับ <bot>:รถจะได้ไปประทับพลับพลาศรี จะขัดขวางค้างอยู่นอกบูรี โทษจะมีเหมือนขบถประทษร้าย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอสี่โมงแปดบาทให้ฆาตฆ้อง <bot>:ประโคมกลองยิงพื้นแต่ปืนผา ทั้งกาหลดนตรีปี่ชวา พระทรงนั่งหลังพระยาม้ามังกร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจนธนูรู้ในไสยเพท <bot>:จึงแจ้งเหตุเกิดทั้งนี้จะมีผล แล้วเล่าความตามที่ไปได้ไพร่พล คิดแต่งกลก่อไฟใต้สุธา
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อย่าควบนักชักวงมาตรงนี้ <bot>:จะดูศีรษะมันขันหนักหนา กุมารลงทรงจูงอาชามา ถึงตรงหน้านอบนบอภิวันท์
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอนุชาว่าไปจับทัพฝรั่ง <bot>:มาซักถามความหลังสิ้นทั้งหลาย ไม่ยากเย็นเห็นจะได้ด้วยง่ายดาย แล้วสั่งฝ่ายนายทหารชาญสงคราม
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ท้าวนางข้างในออกไปส่ง <bot>:ส่วนพระองค์มาปราสาทราชฐาน ฝ่ายขุนนางข้างหน้าข้าราชการ เกณฑ์ทหารไว้แต่ดึกเสียงครึกครื้น
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยสหายมีสารวานไปรบ <bot>:ช่วยสมทบรบพุ่งยุ่งนักหนา บังเกิดฝนคนเจ็บเป็นเหน็บชา ต้องกลับมาคนตายลงหลายพัน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีกโคแพะแกะเป็นได้เซ่นวัก <bot>:อย่าช้านักแต่พอตรู่สุริย์ใส เสนารับอัภิวันท์ด้วยทันใด มาเรียกไพร่พร้อมทั่วทุกตัวคน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างตีฆ้องกลองศึกเสียงครึกครื้น <bot>:ระดมปืนหลักลั่นเกาทัณฑ์แผลง เดชะสายกายสิทธิ์ฤทธิแรง ให้พลาดแพลงแคล้วคลาดซึ่งสาตรา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายนี่ตัวก่อศึกให้ฮึกโหม <bot>:ตีกระโจมเร่งจับพวกทัพขันธ์ จงรีบเรือเข้าไปอย่าไว้มัน เอาให้ทันเดี๋ยวนี้ตีประดัง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกมอญรำทำท่าดูน่าเกลียด <bot>:เข้าเบียดเสียดเคียงคู่ดูมันขัน เจ้าพวกเจ๊กยืนก๋านัยน์ตาชัน แล้วยิงฟันหัวร่อว่าฮ้อจริง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชื่อสาคเรศเพราะนิเวศน์มเหสี <bot>:อยู่ลังกาธานีศรีสยาม เพราะเสด็จไปณรงค์ทำสงคราม ต้องข้ามตามสาชลในวนวัง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ <bot>:เป็นพราหมณ์เทศเทวฤทธิ์อิศยมภ์ มีสมบัติพัสถานพานอุดม แต่อารมณ์ไม่สู้รักด้วยมักน้อย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้พระคุณทูลกระหม่อมของลูกเอ๋ย <bot>:ลูกไม่เคยจากบาทบทศรี สุดจะละพระชนกชนนี นางโศกีกำสรดสลดใจ
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าตกแล้งแต่งขุนนางต่างพระเนตร <bot>:เฝ้านิเวศน์เวียงชัยไอศวรรย์ นางยกพลคนแสนกับสามพัน มาตั้งมั่นเมืองใหม่ใกล้คงคา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยอย่าได้หมายทำร้ายเขา <bot>:จะสูญเผ่าพงศ์ชาติพระศาสนา เป็นคู่สร้างนางละเวงวัณฬามา ถึงไตรดายุคแล้วไม่แคล้วกัน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุมาลีชี้แจงแถลงเล่า <bot>:พระโศกเศร้าซูบทรงน่าสงสาร แม่ทั้งสองต้องโทษไม่โปรดปราน พระอาการดาลเดือดไม่เหือดเลย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จัตุบททวิบาทก็มีมาก <bot>:ไม่สู้ยากดอกจะใส่ในอักษร กระบวนทัพกลับถึงเขตนคร ราษฎรอิ่มเอมเกษมใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ทำบุญฉุนเฉียวซ้ำเกรี้ยวโกรธ <bot>:จะฆ่าโคตรญาติวงศ์เผ่าพงศา จึงจำช่วยด้วยสมเพชเวทนา หมายจะมาว่ากล่าวกับท้าวไท
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอรถทรงพระธิดามาถึงสวน <bot>:พี่เลี้ยงชวนเสด็จนางไม่ห่างเหิน เก็บบุปผามาลัยพอใจเพลิน เสด็จดำเนินกรีดเล็บเก็บจำปี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตั้งนามตามมาเมื่อฟ้าฟาด <bot>:ให้ชื่อนางสุนีบาตด้วยอาจหาญ แล้วยกทัพนับหมื่นดื่นดงตาล มาถึงด่านแดนเขาเจ้าประจัญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์อรุณรัศมี <bot>:คิดถึงพี่สินสมุทรสุดสงสาร ช่างแสนซื่อถือสัตย์ปฏิญาณ จะเกี้ยวพานพูดอะไรก็ไม่เป็น
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในลังกาอาณาจักร <bot>:ให้ซ้อมซักทหารปืนยืนไสว คอยพระจอมสินสมุทรวุฒิไกร มาเมื่อไรจะไปเปลื้องเมืองกำพล
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มเยาะเคราะห์กรรมก็จำดื้อ <bot>:ไม่รู้หรือว่าพี่รักนั้นหนักหนา ถึงพระน้องสองศรีหนีวิวาห์ เจ้าสัญญาว่าจะยอมให้พร้อมใจ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์ทรงจักรขว้างยักษ์ร้าย <bot>:แตกกระจายตายกลิ้งดังสิงขร ฝ่ายทัพท้าวเจ้าประเทศเขตนคร รุมราญรอนรบประดังเข้าคั่งคับ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกคนใช้แจ้งความตามนุสนธิ์ <bot>:เราใช่คนใช้ชิดสนิทหวัง จะคอยท่าท่านอยู่ประตูวัง ได้รับสั่งก็จะลาท่านคลาไคล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมุนีฤๅษีสิทธ์ <bot>:ดูจริตสองนางเห็นยังหลง ด้วยอาวรณ์ยังไม่ขาดในญาติวงศ์ พระจึงทรงเทศนาในบาลี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปี่โปเฒ่าเข้าใจมิใช่ชั่ว <bot>:ทำถ่อมตัวตอบความตามประสงค์ อันปัญญาข้าพเจ้าเป็นชาวดง รู้แต่ทรงสิกขาสมาทาน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ได้จริงยิ่งรำคาญยิ่งนานช้า <bot>:ยิ่งคอยหาทุกข์ทนเฝ้าบนผี แต่สององค์นงนุชพระบุตรี กุมารีมีแต่สุขไม่ทุกข์ร้อน
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันคราวนี้มิรู้จะสู้รบ <bot>:ศึกตลบซ้ายขวาทั้งหน้าหลัง พระปิ่นปักนัคเรศนิเวศน์วัง ก็คลุ้มคลั่งเคล้ากระดาษไม่ขาดวัน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรื่องชมเกาะชมปลาว่ามามาก <bot>:จะซ้ำซากบทกลอนอาวรณ์ถวิล ขอตัดรอนรีบมาถึงธานินทร์ ประเทศถิ่นรัตนาพาราเดิม
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันตัวพี่วิเชียรได้เรียนรู้ <bot>:จงไปอยู่เมืองปราการชาญสนาม เป็นฝ่ายเหนือเผื่อจะเกิดการสงคราม คอยปราบปรามไพรินทมิฬมาร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเหล้าเข้มเต็มตุ่มตั้งถวาย <bot>:ชวนสหายกินพลางต่างพูดพรํ่า หยิบแรดทรายควายวัวตัวละคำ เคี้ยวผยํ่าเผยอกลืนด้วยชื่นบาน
|
สิงหไกรภพ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวสุทัศน์ฟังอรรถโอรสราช <bot>:บรมนาถขัดข้องให้หมองศรี โกรธกระทืบบาทาแล้วพาที อย่าอวดดีเลยกูไม่พอใจฟัง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยุพยงทรงรับมาสวมหัตถ์ <bot>:เพชรรัตน์แพรวพร่างกระจ่างฉาย นางพี่เลี้ยงทูลพลันบรรยาย นางโฉมฉายชมแหวนแสนรัญจวน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมเทวสินธุ์นรินทร์รัช <bot>:จึงแจ้งอรรถบอกกล่าวเจ้ามหิงข์ เล่าแถลงแห่งประสงค์ที่ตรงจริง แล้วจึ่งวิงวอนถามตามสงกา
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สามกษัตริย์ขัตติยานราราช <bot>:ฟังพระมาตุรงค์ว่าน้ำตาไหล ลูกจะขอทูลลามารดาไป เพราะว่าได้มีคู่อยู่ด้วยกัน
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ปีกป้องกองตระเวนพวกเกณฑ์หัด <bot>:ไปสกัดตามทางหว่างสิงขร เมื่อเหนื่อยหนักจักลงในดงดอน จึงไล่ต้อนตีตะพัดจับมัดมา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะรอรับทัพใหญ่อยู่ในป่า <bot>:เราน้อยกว่าข้าศึกจะฮึกหาญ แล้วหลีกทัพที่มาแต่ป่าตาล ไปตั้งด่านเจ้าประจัญที่มั่นคง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายไทท้าวเจ้าบุรินทร์ปิ่นพิภพ <bot>:คิดปรารภเศร้าหมองไม่ผ่องศรี จึ่งตรัสเรียกพระนัดดามาพาที ว่าไพรีมาประชิดติดบุรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไก่กระชั้นขันเสียงสำเนียงแจ้ว <bot>:กระเหว่าแว่วร้องจำเรียงเสียงประสาน พระสุริย์แสงแจ้งจำรัสชัชวาล พวกทหารเตรียมพลสกลไกร
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเจ้าตัวผัวเมียมิขัดข้อง <bot>:ฝ่ายพวกพ้องญาติกาก็ว่าหลง ถ้าแม้พระจะช่วยห้ามปรามณรงค์ จงโปรดทรงอักษรคิดผ่อนปรน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วท้าวหาข้าเฝ้าเข้ามาสั่ง <bot>:เร่งจัดทั้งนาวาโยธาหาญ ที่นั่งใหญ่ให้ธิดากับอาจารย์ ไปแก้การกลฝรั่งเมืองลังกา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์องค์เทวราชน้อง <bot>:สงสารสองนางยักษ์นั้นหนักหนา ฟังเจ็ดนางช่างรำพันจำนรรจา พลอยน้ำตาไหลหลั่งลงพร่างพราย ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเข้าไปเฝ้าภูมีที่ประทับ <bot>:น้อมคำนับทูลแจ้งแถลงไข ในสารนี้ข้าพเจ้าไม่เข้าใจ แล้วทูลให้ทราบคดีที่มีมา
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำดัดดึกนึกว่าโยธาหลับ <bot>:ให้กองทัพถือชุดอาวุธสั้น เข้าปนปะจะได้เห็นเป็นสำคัญ ก็พร้อมกันยกออกนอกกำแพง
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นระลอกกลอกกลบกระทบฝั่ง <bot>:ทวีปวังสาคเรศเขตสิงขร มัติมิงคล์กลิ้งกลอกนอกสันดอน ฝูงมังกรเหรากุมภาพาล
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับพระยาตาเฒ่าเมืองปากน้ำ <bot>:แกแจ้งคำโดยสำเหนียกเรียกเสมียน ให้มีบอกสารภาพไปกราบเรียน เสมียนเขียนเสร็จสรรพประทับตรา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงยากเย็นเป็นตายจะไว้ชื่อ <bot>:ให้เล่าลือทุกกรุงไกรไอศวรรย์ เราสามคนยากเย็นได้เห็นกัน คิดผ่อนผันตามอย่างทางบุราณ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วห้ำหั่นฟันฟาดฉุดฉาดฉะ <bot>:ตัดศีรษะขาดสมอารมณ์หวัง หิ้วหัวออกนอกเขตนิเวศน์วัง ออกไปฝังเสียปลายท้ายกรุงไกร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณพรั่นจิตคิดขยาด <bot>:เชิงฉลาดทูลแจ้งแถลงไข แม้มิโปรดโทษทัณฑ์ก็บรรลัย ซึ่งมิได้กราบก้มบังคมคัล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเชิญเครื่องคาวหวานคลานไปตั้ง <bot>:บนที่นั่งเก๋งพักตำหนักขวาง พอกษัตริย์ภัทวงศ์ทรงสำอาง เสร็จเยื้องย่างออกจากตำหนักจันทน์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่านางต่างสั่งไว้ทั้งสอง <bot>:ถึงตัวต้องตาไฟประลัยหาย เหลือเขี้ยวแก้วแล้วก็รอดไม่วอดวาย ที่นางตายที่ตรงไหนนำไปลอง
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดสวาทไม่อาจขัด <bot>:ด้วยซื่อสัตย์แสนรักเขาหนักหนา ซึ่งให้ขอก็จะคิดทูลบิดา แต่สัญญาโดยดีแล้วมิฟัง
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ติดตามทรามสวาทก็คลาดแคล้ว <bot>:ไม่พบแก้วนัยน์เนตรของเชษฐา มาแลเหลียวเปลี่ยวเปล่าเศร้าวิญญาณ์ เห็นแต่ฟ้ากับน้ำทุกค่ำคืน
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยมุนินทร์ปิ่นฤๅษี <bot>:จึ่งพาทีแจ้งอรรถแก่มัจฉา ว่าแรกเริ่มกำเนิดเกิดเป็นปลา ที่จะมาบวชอนงค์เป็นหลงชี
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นท่วงทีมีฤทธิ์นิมิตไว้ <bot>:ตามวิสัยสารพางค์นางสวรรค์ แล้วอุ้มเราเข้าป่ามากว่าวัน เห็นแม่นมั่นมิใช่ว่ากุมารี
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกที่ต้องไฟกรดหมดทั้งนั้น <bot>:อันผิวพรรณแสบร้อนก็ผ่อนหาย ที่ถูกมากเหลือทนกระวนกระวาย ออกตากสายฝนเบาบรรเทาลง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉุดกระชากลากหางขึ้นกลางหาด <bot>:แลประหลาดลักษณามีตาหู จะเอาไปให้พระบิดาดู แล้วลากลู่เข้าในถ้ำด้วยกำลัง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเดี๋ยวนี้เจ้าพาราปตาหวี <bot>:อยากเป็นที่พึ่งพักจนตักษัย จะขอเป็นเกือกทองฉลองไป ท่านจงได้โปรดเกล้าแก่ท้าวเธอ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงคิดว่าตาเฒ่านี้เจ้าเล่ห์ <bot>:เราซวนเซเสียเชิงละเลิงหลง โอ้น่าที่ชีวิตจะปลิดปลง ไหนจะคงคืนรอดตลอดไป
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงบุรีรัตน์ <bot>:โองการตรัสเราจะไปมิได้ขาม จึ่งตรัสว่าการณรงค์ข้างสงคราม ไม่ครั่นคร้ามดอกครูผู้อาจารย์
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วกราบกรานเทวารักษาเกาะ <bot>:ท่านสงเคราะห์ชี้แจงแจ้งวิถี แล้วก็ให้จินดาเพราะปรานี พระคุณนี้เหลือล้ำจะรำพัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.