text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงเกณฑ์ไพร่ให้ขึ้นป้อม <bot>:ทหารพร้อมโยธาทั้งหน้าหลัง ให้ปล่อยปืนครื้นครั่นสนั่นดัง พวกฝรั่งยืนจ้องช่องเสมา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หาแก้วเก็จเพชรดีมณีโชติ <bot>:ที่บนโขดลำเนาภูเขาเขิน ไปตั้งศาลอารักษ์แล้วชักเชิญ เจ้าที่เนินโขดเขาท้าวละมาน | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เศรษฐีว่าฉันก็พาไปเฝ้าได้ <bot>:แต่ท้าวไทเธอประสงค์จำนงถวิล คงจะชวนให้ท่านอยู่ในบูรินทร์ ต้องละถิ่นบ้านไพรที่ในดง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คนทะเลลงน้ำดำไม่ผุด <bot>:ผ้าผ่อนหลุดยุดเรือจีนปีนเผ่นโผน แย่งอาวุธฉุดชิงเหมือนลิงโลน ฆ่าพวกโจรจีนตายลงก่ายกัน | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอภัยมณีนาถ <bot>:บรมบาทบพิตรอดิศร สถิตแท่นแวนฟ้าสถาวร พร้อมนิกรกัลยาคณานาง | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสามเดือนเคลื่อนคล้อยแค่ลอยล่อง <bot>:ไปตามร่องคลื่นกลิ้งเท่าสิงขร ข้ามมหาสาคโรชโลทร ใกล้นครปากอ่าวเมืองเจ้านาย | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงโยธามาสักยี่สิบแสน <bot>:จะตอบแทนทำศึกไม่นึกหนี ทั้งฝึกไพร่ให้ชำนาญการราวี รู้ไล่หนีตีประชุมตะลุมบอน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าหยุดยั้งอยู่ที่ปากชะวากผา <bot>:พระสุริยาเย็นพยับลับสิงขร ต่อเดือนเด่นเห็นแสงศศิธร จึงจะจรไปในทางกลางสินธู | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สมเด็จท้าวทศวงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:พูนสวัสดิ์วายวิโยคที่โศกศัลย์ ครั้นรุ่งแสงสุริย์ฉายขี้นพรายพรรณ จะรางวัลโยธาที่ราวี | พระอภัยมณี | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านครูจักราปรีชาเฉลย <bot>:อย่ารบเลยเหมือนเอาไข่ไปใส่หิน มันฆ่าตายเสียเปล่าเปล่าชาวบุรินทร์ ข้าแจ้งสิ้นมิใช่คนเป็นมนต์มัน | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระจอมราเมศเกศกษัตริย์ <bot>:สดับอรรถแล้วจึ่งถามตามนุสนธิ์ ว่าตัวท่านมาทั้งนี้ยกรี้พล มาตีปล้นพาราเขาว่าไร | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:คุณแม่หนาหนักเพี้ยง <bot>:พสุธา คุณบิดรดุจอา- กาศกว้าง คุณพี่พ่างศิขรา เมรุมาศ คุณพระอาจารย์อ้าง อาจสู้สาคร ฯ | โคลงโลกนิติ | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประจงจดบทบาทค่อยยาตรย่าง <bot>:ประพฤติอย่างโยคามหาเถร ประทับทุกรุกรอบขอบพระเมรุ จนพระเณรในอารามตื่นจามไอ | นิราศเจ้าฟ้า | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพบลำกำปั่นมาทันเข้า <bot>:แถลงเล่าเรื่องความที่ตามหา ได้ประสบพบเพราะเทวดา ท่านชี้มาตามห้องท้องนที ฯ | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปราศรัยทักท้าวพ่อตาวายุพัฒน์ <bot>:ในจังหวัดนัคเรศประเทศสถาน นิราศทุกข์สุโขมโหฬาร หรือภัยพาลย่ำยีมาบีฑา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งธงทิวริ้วทองห้องประดับ <bot>:อัจกลับแพรวพร่างสว่างไสว พอแสงทองส่องฟ้านภาลัย ยิงปืนใหญ่ตูมตามขึ้นสามตึง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเจ้าอาว่าให้กลับทัพเสียเถิด <bot>:อย่าให้เกิดรบพุ่งในกรุงศรี ครั้งเสร็จคำอำลาไม่ช้าที จะเดินหนีสามพราหมณ์ยุดห้ามไว้ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บทมุสาวาทาว่าสับปลับ <bot>:พระบังคับเทศน์ไว้หลายสถาน อย่าเสียดส่อตอแหลนางแหพาน ที่ในการโป้ปดจงอดออม | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สินสมุทรสุดจนให้อ้นอั้น <bot>:จึงว่าฉันเห็นพระองค์ลุ่มหลงใหล จะปล่อยปละละวางเสียอย่างไร จะต้องไปตามด้วยช่วยระวัง | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นจอมเจิมเฉลิมขวัญอย่าหวั่นหวาด <bot>:นุชนาฏดวงจิตไม่ผิดหวัง พี่รักเจ้าเท่าเทียบเปรียบชีวัง แม่จงฟังพี่กล่อมถนอมเอย ฯ | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเดชะพระมหาเทพาวุธ <bot>:จะสิ้นสุดเสี้ยนหนามตามประสงค์ สงสารพระหริรักษ์ศักดิ์สุริย์วงศ์ เคยณรงค์ยงยุทธ์ทรงครุฑบิน | สิงหไกรภพ | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังคำสำคัญผิดอั้นอ้น <bot>:ถึงอับจนจำเราจะเปาปี่ จึงสั่งพระอนุชาอย่าช้าที เร่งเอาขี้ผึ้งปั้นปิดกรรณไว้ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปบูชาปาโมกข์โลกเชษฐ์ <bot>:แล้วเล่าเหตุหนหลังสิ้นทั้งหลาย นางวัณฬาสะเดาะพระเคราะห์ร้าย หรืออุบายล่อลวงจะหน่วงนาน ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละเวงเกรงบาปไม่หยาบหยาม <bot>:จะทำตามชี้แจงแถลงไข แม้นราคีมีระคายที่ชายใด สัญญาให้แล่เนื้อเอาเกลือทา ฯ | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปรึกษาน้องสองยักษ์จำจักหนี <bot>:รบที่นี่ไม่ถนัดจะขัดขวาง เจ้ารั้งหลังทั้งสองกับน้องนาง ไปเขาสูงทุ่งกว้างหนทางมา | สิงหไกรภพ | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งถิ่นฐานบ้านเมืองล้วนเครื่องแก้ว <bot>:เป็นเลิศแล้วรุ่งเรืองดังเมืองสวรรค์ แต่ต้นไม้ในประเทศขอบเขตคัน ล้วนจวงจันทน์กฤษณาสุมามาลย์ | สิงหไกรภพ | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้เดือนครึ่งถึงหน้าพาราสุหรัด <bot>:แล้วข้ามตัดอ่าวปากน้ำสำปันหนา อีกวันครึ่งก็จะถึงเขตลังกา ต่างรอรารวมรอมให้พร้อมมูล | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งพวกพ้องของข้าคณาญาติ <bot>:ขอรองบาทบงกชบทศรี แม้นประสงค์สิ่งไรในนที ที่สิ่งมีจะเอามาสารพัน ฯ | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเข้าวังสั่งพระมเหสี <bot>:อันบุตรีนั้นให้นำลงลำหลาน นางคำนับรับรสพจมาน เตรียมเครื่องอานตรวจตราในราตรี | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เกณฑ์ไพรให้สักพันที่ขันแข็ง <bot>:พอรู้แห่งหนทางกลางวิถี เราจะยกโยธาไปราวี สังหารชีวีมันให้บรรลัย | สิงหไกรภพ | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระคำนับรับสั่งทั้งพี่น้อง <bot>:คลานเข้าช่องฉากชั้นที่กั้นฝา แลเห็นองค์ทรงฤทธิ์พระบิดา ไม่โรยราโรคภัยสิ่งใดมี | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึงว่าพระเป็นเจ้าของเราเอ๋ย <bot>:ไม่ช่วยเลยให้ผีป่ามันมาหึง จนเสียการเสียกลคนรู้อึง พวกไทยจึ่งอิ่มเอิบกำเริบแรง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือเสียทัพอัปราแก่ข้าศึก <bot>:อนาถนึกนั่งคอยละห้อยไห้ จนพลบค่ำซ้ำโศกสลดใจ อยู่แต่ในแท่นสถิตปิดทวาร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสิงห์เสือเนื้อนกวิหคหงส์ <bot>:บ้างร่อนลงหากินบ้างบินเหิน หน่อกระษัตริย์ทัศนาพลอยพาเพลิน คิดว่าเดินกับนางเหมือนอย่างเคย | สิงหไกรภพ | 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวฝ่ายในลังกาอาณาเขต <bot>:ครั้นแจ้งเหตุว่าไปตั้งหว่างสิงขร ในวงเขาเจ้าประจันใกล้สันดอน จะตีต้อนหักเอาเป็นเขาวง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทรงปี่ลีลาศยาตรย่างเยื้อง <bot>:นางเชิญเครื่องเนื่องกันตามผันผาย ลงลำทรงตรงขึ้นนั่งบัลลังก์ท้าย ทั้งไพรนายน้อมประนมก้มกราบกราน | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะปราศรัยไม่ถนัดให้ขัดข้อง <bot>:พระยิ้มย่องตอบความทรามสงวน เวลารุ่งพรุ่งนี้พี่จะชวน ไปชมสวนเพชรนิลดังจินดา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ข่าวว่าราหูกับตรีเมฆ <bot>:คิดโหยกเหยกคบขบถจึงจดหมาย เป็นความเมืองเรื่องราวทูลเจ้านาย แล้วแจกจ่ายเสื้อหมวกให้พวกพล | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปไหนไม่ห้ามจะตามส่ง <bot>:ไหนทรงฤทธิ์บิตุรงค์เล่าลูกเอ๋ย แม่ขอพบพูดจาประสาเคย แล้วทรามเชยจึงค่อยพาบิดาไป ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครเกะกะจะได้ห้ามตามทำนอง <bot>:ให้ปรองดองดีกันจนวันตาย ฯ นางฟังคำทำว่าน่าบัดสี พูดเช่นนี้เจ็บใจมิใคร่หาย | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอพระองค์จงโปรดปรานีบ้าง <bot>:ช่วยคัดง้างโดยความตามนิสัย เผื่อแกจะยำเยงเกรงพระทัย โดยที่ในบาทาฝ่าธุลี ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระสุดสาครบวรนาถ <bot>:จึ่งประภาษแก่ทหารชาญชัยศรี จงรีบไปช่วยกันขนโยนนที อย่าอึงมี่ไม่ให้รู้ถึงหูมัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายทัพพราหมณ์สามกษัตริย์สกัดป่า <bot>:ตามวัณฬาเลี้ยวลัดสะพัดผัน พอบาทหลวงล่วงหน้ารีบมาทัน เข้าป้องกันลูกสาวเจ้าลังกา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันข้าศึกศัตรูสู้ไม่ได้ <bot>:จะมีชัยลือดังทั้งสยาม ถ้าแม้นใครขืนสู้ทำวู่วาม คงตายตามเหมือนแมงเม่าบินเข้าไฟ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามไปขอก็ไม่ให้ใช้ทหาร <bot>:ออกรอนราญเข่นฆ่าคนอาสัญ ได้สองท้าวสาวสุรางค์พี่นางนั้น กับสร้อยสุวรรณจันทร์สุดามาธานี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ จะกล่าวข้างสังฆราชพระบาทหลวง <bot>:แกอิ่มทรวงสมปองที่หมองหมาง ยกทัพใหญ่มาในวิถีทาง พร้อมขุนนางเจ้าพาราปรึกษากัน | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าพระทัยในความที่หยามหยาบ <bot>:จะใคร่ทราบสั่งให้อ่านเรื่องสารศรี อาลักษณ์รับกราบงามลงสามที ฉีกสารศรีอ่านความตามกิจจา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามทัพดับไฟมิได้หยุด <bot>:อุตลุดแตกกระจุยเป็นผุยผง ทั้งสามท้าวถอยล่าเข้าป่าดง เพลิงก็ตรงตามไหม้ไล่กระพือ | พระอภัยมณี | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูทำนองสององค์พระนงนุช <bot>:ยังซื่อสุจริตรักเราหนักหนา แต่คราวเคราะห์เพราะมาพ้องกันสองรา ต้องเกี้ยวฝาแฝดคู่อยู่จริงจริง | พระอภัยมณี | 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปทูลท้าวเจ้าชวาอาณาจักร <bot>:ที่ตำหนักข้างในดังใจหวัง ฯ ฝ่ายไทท้าวเจ้าประเทศนิเวศน์วัง เสด็จนั่งพร้อมวงศ์พงศ์ประยูร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วให้ไปไต่ถามตามฝรั่ง <bot>:ว่ามาตั้งอยู่ทำไมในสิงหล พวกคนใช้ไปถามตามยุบล กับขุนพลที่สำหรับกำกับเรือ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนอบนบซบสะอื้นทำฝืนหน้า <bot>:บีบน้ำตาตกเหยาะเผาะเผาะผอย พระทรงฟังสังเวชนํ้าเนตรย้อย ให้แค้นสร้อยสุดาที่มากวน | สิงหไกรภพ | 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นพฤกษาน่าชมร่มระรื่น <bot>:ล้วนชุ่มชื่นช่อดอกออกไสว ขนุนสุกลูกเหลืองมะเฟืองมะไฟ ลูกลำไยดกห้อยย้อยระย้า | สิงหไกรภพ | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยกำลังยังเยาว์ยิ่งเศร้าสร้อย <bot>:ให้ละห้อยหาแม่ไม่แลเห็น แล้วเหลียวดูสุริยันตะวันเย็น จะจำเป็นจำไปเพราะไม่เคย | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนาถนอนกรเกยเขนยหนุน <bot>:ให้คร่ำครุ่นครวญคิดพิสมัย จะโลมเล้าเยาวมาลย์ประการใด ยิ่งคิดให้มืดเม้นไม่เห็นทาง | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางนงลักษณ์ซักถามถึงสามครั้ง <bot>:กลัวรับสั่งจำทูลทำนายถวาย เห็นองค์พระอภัยจะไม่ตาย จะกลับกลายเกลียวกลมภิรมยา | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอถึงลำกำปั่นใหญ่มิได้ช้า <bot>:ขุนเสนาแจ้งจริงทุกสิ่งสรรพ์ ว่าพระจอมจักรพงศ์ผู้ทรงธรรม์ เจ้าเขตคันนัครินทร์ปิ่นลังกา | พระอภัยมณี | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่กำปั่นนั้นมีถึงสี่ร้อย <bot>:เที่ยวแล่นลอยไปทุกแห่งเพราะแข็งขัน แต่ล้วนพวกแขกดำทุกลำมัน ตัวนายนั้นชื่อคุลาปะตาวี | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองให้หนากว่ากำแพงสักสี่เท่า <bot>:ให้คนเข้าบังได้เดินไขว่เขว เอาปืนใหญ่จุกช่องมองคะเน พอเรือเหยิงให้ล่มจมตะแคง ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพลิงสว่างกลางวันเป็นควันกลุ้ม <bot>:ชาวด่านรุมกันมาดับอยู่สับสน ก็ขึ้นฝั่งวารีทั้งสี่คน สำเภายนต์โทรมลงในคงคา ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รักษาสัตย์ปฏิญาณการกุศล <bot>:ไม่ทำวลกรุงไกรไอศวรรย์ อย่ามาต้องรบราถึงฆ่าฟัน จะแบ่งปันให้สักครึ่งกึ่งบุรินทร์ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คะนึงคิดจิตพะวงถึงนงลักษณ์ <bot>:พอยลพักตร์พวกเหล่านางสาวสรรค์ สมประสงค์ตรงที่คิดจิตผูกพัน พระทรงธรรม์เอื้อนอรรถตรัสภิปราย | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลงเรือรบครบสรรพอาวุธ <bot>:อุตลุดคับคั่งตามหลังหลาม ฝ่ายวิเชียรโมราสานนพราหมณ์ ต่างรู้ความทั่วว่าเสียธานี | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสั่งเสร็จพระเสด็จขึ้นจากอาสน์ <bot>:เข้าปรางค์มาศเสร็จสมอารมณ์ถวิล สถิตแท่นทองสีมณีนิล พร้อมยุพินนางบำเรอเสนอเรียง | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์ละเวงวัณฬาราช <bot>:ออกอำมาตย์นอบน้อมอยู่พร้อมพรั่ง ให้เชิญท้าวเจ้าละมานขึ้นบัลลังก์ มีนางนั่งพัดวีให้ปรีดา | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:อัศจรรย์บารนี่หน้า <bot>:โหรา กาฤทำรังกา ที่แจ้ง ฉัตรไชยใช่พฤกษา กาไข่ เป็นนิมิตเทพแสร้ง ส่งให้ศุภผล | โคลงนิราศเจ้าฟ้าอภัย | 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิงปืนใหญ่ไล่เรือกำปั่นรบ <bot>:เร่งสมทบกันเข้ามาทั้งหน้าหลัง บ้างก็ยิงเรือแขกจนแตกพัง ดาประดังรบรับทั้งดับเพลิง | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกกองทัพไม่สังเกตเพศฝรั่ง <bot>:ไม่ระวังเพราะเห็นมาแต่ป่าระหง พอสุริยาเย็นพยับจะลับลง ก็แฝงพงตามสังเกตเอาเพศเดิม | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างหลบลี้หนีล่องไปนองเนือง <bot>:กลัวชาวเมืองผลึกนึกขนพอง พระอภัยใจดีเป็นที่สุด เมื่อจับอุศเรนได้มิให้หมอง | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวสืบถามตามรอบทุกขอบเขต <bot>:ทั่วประเทศใหญ่น้อยร้อยภาษา ไม่ได้ข่าวคราวที่พระพี่ยา ทั้งเชษฐาสูญความไปตามกัน ฯ | พระอภัยมณี | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างชื่นช่วยอวยพรถาวรสวัสดิ์ <bot>:ให้สืบวงศ์ทรงสมบัติพัสถาน เลียบกรุงไกรไปจนรอบขอบปราการ แสนสำราญรัถยาพอสายัณห์ | พระอภัยมณี | 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลามาลีศรีสวัสดิ์ <bot>:จูงเอาหัตถ์ปลอบประโลมนางโฉมฉาย ขึ้นสถิตบนแท่นแสนสบาย ประคองกายกอดแอบไว้แนบทรวง | พระอภัยมณี | 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เป็นทุกข์ร้อนด้วยพระองค์ลุ่มหลงใหล ทั้งเมียน้อยพลอยทำให้ช้ำใจ จะแก้ไขขัดข้องคิดหมองมัว | สิงหไกรภพ | 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทำให้เป็นมหาวลาหก <bot>:เหมือนฝนตกทั่วหมดสยดสยอง ท้าวกุลาแลดูรู้ทำนอง เห็นถูกต้องคำอาจารย์ท่านภิปราย | พระอภัยมณี | 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เห็นมือฤๅษีที่มีศิล <bot>:พวกทมิฬมาดหมายกลับตายหมด อันถิ่นฐานบ้านเมืองแลเครื่องยศ เราสร้างพรตมิได้ปองเอาของใคร | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะคิดอ่านอย่างไรจะใคร่รู้ <bot>:พ่อเอ็นดูแล้วอย่าอางขนางแหนง จงบอกแม่จะได้แก้คดีแสดง เจ้าจงแจ้งให้กระจ่างอย่างพรางกัน ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ผ่านเกล้าเล่าไม่ลดพระยศศักดิ์ <bot>:เป็นแต่รักรูปทรงจำนงหมาย แม้จริงจังดังไม่คิดชีวิตวาย ก็ง่ายดายที่จะพบประสบกัน ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาเรื่องราวศาสนาเที่ยวว่ากล่าว <bot>:ทุกแดนด้าวขึ้นไปตั้งแต่สั่งสอน แต่เกลี้ยกล่อมได้เสร็จเจ็ดนคร ทำเหมือนก่อนคิดแต่การข้างมารยา | พระอภัยมณี | 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยได้ฟังอาจารย์ถาม <bot>:ยกเอาความรบรุกครั้งยุคเข็ญ แต่เดี๋ยวนี้วายร้อนค่อยผ่อนเย็น เพราะบุตรเป็นจอมเจ้าชาวลังกา | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พออุทัยไตรตรัสจำรัสแสง <bot>:สว่างแจ้งในนภางค์ทางสวรรค์ ส่วนครูเฒ่าเข้าที่พิธีพลัน เสกน้ำมันทางกสิณอภิญญาณ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญเสด็จเมตตาอุส่าห์เสวย <bot>:อย่าละเลยโภชนากระยาหาร ทั้งพวกหมอขอเข้ามาพยาบาล จะอยู่งานให้ค่อยฟื้นทุกคืนวัน ฯ | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อแรกเริ่มเดิมก็ได้เป็นไมตรี <bot>:เจ้ากับพี่เล่าก็รักกันหนักครัน มาขัดข้องหมองหมางเพราะนางหนึ่ง จนได้ถึงรบสู้เป็นคู่ขัน | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าประเทศเขตแคว้นแดนสิงหล <bot>:ประชาชนหมอบสะพรั่งทางวิถี บ้างก็ตั้งเครื่องบูชาสุมาลี ประชาชีเปรมปราสถาพร ฯ | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าเขาจัดมาเสร็จสรรพ <bot>:เราบังคับสารพัดไม่ขัดขืน บาทหลวงว่าจะยกไปในกลางคืน ให้ครึกครื้นฤกษ์ยามตามเวลา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต้องผูกกูบฟุบเท้าก็เคล่าคล่อง <bot>:ทำนิทำนองเปลี่ยนผลัดไม่ขัดเขิน เหมือนปี่เป่ากราวเชิดต่างเพลิดเพลิน ไม่กํ้าเกินแก่หัดสันทัดกัน | สิงหไกรภพ | 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่ามานั่งบนเก้าอี้ <bot>:สูบบุหรี่ให้สบายก่อนนายขา แล้วจะได้ขึ้นไปสนทนา กับมหาอำมาตย์ข้าราชการ | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ตัวกูผู้เป็นพระสังฆราช <bot>:ได้ชี้ขาดศาสนาเป็นราศี พวกฝรั่งทั้งจังหวัดปัถพี ก็ยินดีที่ในกูอยู่ทุกคน | พระอภัยมณี | 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อไม่เห็นเช่นว่าแล้วข้าบาท <bot>:ก็ไม่อาจขัดข้องให้หมองศรี ถึงเสียตัวชั่วช้ายิ่งกว่านี้ ก็ตามทีเถิดไม่ขัดพระอัชฌา | พระอภัยมณี | 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งมาว่าเจ้าอยู่เป็นสุข <bot>:บรรเทาทุกข์ได้สมบัติพัสถาน แต่เจ้าพรากจากมาก็ช้านาน ได้แจ้งการก็ค่อยคลายวายอาวรณ์ ฯ | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ทรงเสื้อเผื่อไฟจะไหม้ติด <bot>:พระสัมฤทธิ์สำหรับรับพระขรรค์ ครั้นเสร็จออกนอกวังคับคั่งกัน ฝ่ายศรีสุวรรณกฤษณาสุดสาคร | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงรบรับอับจนใช่คนอื่น <bot>:พอได้ชื่นใจบ้างที่กลางศึก ไฉนน้าวเกาทัณฑ์หุนหันฮึก ไม่รำลึกความหลังดูบ้างเลย ฯ | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยตัวเจ้าเยาว์ยังกำลังน้อย <bot>:เหมือนไก่ต้อยจะไปสู้อ้ายอูหรือ จะแจ้งเหตุเภทผลแต่ต้นมือ มีหนังสือเสนามาวันนี้ | พระอภัยมณี | 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขุนนางว่าเวลาจวนจะออก <bot>:จะมีบอกเข้าไปหนาอย่าถวิล พลางสั่งพวกเสนาในธานินทร์ ว่าพระปิ่นนคเรศนิเวศน์วัง | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มึงมาสู้กูจะทำให้หนำจิต <bot>:ถึงชีวิตมรณาไม่ราถอย พลอยหยาบหยามตามผัวอีหัวพลอย ช่างสำออยออดแอดยาแฝดดี | สิงหไกรภพ | 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มือก็ไวใจก็กล้าหน้าก็ด้าน <bot>:จะเอาขวานเข้าไปถากไม่อยากเจ็บ แต่ผ้าขาดก็ไม่ปรารถนาเย็บ ขี้เกียจเก็บผลัดวางไว้กลางเรือน | สุภาษิตสอนหญิง | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาอยู่ด้วยช่วยกันฉันลูกไม้ <bot>:ก็จะได้ไปสวรรค์ด้วยกันหมด หรือลืมหลังหวังสวรรค์ชั้นโสฬส พระดาบสบอกบ้างอย่างหมางเมิน ฯ | พระอภัยมณี | 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงเกาะรายท้ายลังกาแวะอาศัย <bot>:แอบเข้าไปชายตลิ่งริมสิงขร เห็นกำปั่นทอดท่าริมสาคร พวกคนนอนอยู่ในลำออกคล่ำไป | พระอภัยมณี | 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งองค์ทรงเครื่องเรืองระยับ <bot>:เพชรประดับดวงจำรัสรัศมี ครั้นสรรพเสร็จเสด็จมาฝั่งวารี พอฤกษ์ดีตีฆ้องก้องโกลา | พระอภัยมณี | 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาผกาขึ้นม้าได้ <bot>:ขับแต่ไพร่พรั่งพร้อมเข้าล้อมหลัง นางเสาวคนธ์รนร้อนอ่อนกำลัง พวกฝรั่งไล่รุกเข้าคลุกคลี | พระอภัยมณี | 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระศรีสุวรรณวงศ์พงศ์กษัตริย์ <bot>:โทมนัสหวนคะนึงถึงสมร แต่ขืนแข็งแสร้งตรัสเหมือนตัดรอน ว่าดูก่อนลูกหลานการกังวล | พระอภัยมณี | 66 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.