text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝูงโลมาราหูขึ้นฟูฟ่อง <bot>:บ้างลอยล่องน้ำดูชูแต่หัว แล้วดำหกยกหางเห็นกลางตัว พิศดูหัวคล้ายบาตรชาติโลมา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับคู่แห่แตรสังข์ให้เสร็จสรรพ <bot>:จะไปรับพระอภัยมาไอศวรรย์ กรมวังทั้งตำรวจราชมัล แต่งสุวรรณปรางค์มาศดาดเพดาน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้งนี้เล่าเจ้าเมืองมาเคืองขุ่น <bot>:เจ้ากับบุตรอุดหนุนคุณหนักหนา จะขอลำกำปั่นจงกรุณา ให้มังคลาไปสักลำเป็นกำลัง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนางนาฏมาตุรงค์ทรงสดับ <bot>:แล้วลากลับไปประนมก้มเกศา ทูลแถลงแจ้งกิจแห่งธิดา ให้พระสามีฟังเรื่องบังอร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพานารีได้ทีพร้อม <bot>:ทั้งหว่านล้อมเล่าตามเนื้อความหลัง เมื่อเลิกทัพกลับไปถึงในวัง พวกฝรั่งรู้ประจักษ์ว่ารักกัน
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงจัดกันบรรดาเสนานาย <bot>:ช่วยสืบสายสมบัติกษัตรา อันเรานี้มิขออยู่จะสู้ม้วย ไปเกิดด้วยบิตุเรศกับเชษฐา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เทียมรถรัตน์จัดเร่งกันเซงแซ่ <bot>:ทั้งเกณฑ์แห่กลองชนะปี่ไฉน รถสำหรับรับรำภาเสนาใน มาเทียบไว้เกยลาหน้าพระลาน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นส่งเสร็จพระเสด็จเข้าไสยาสน์ <bot>:พวกอำมาตย์พร้อมกันต่างหรรษา จะใคร่เห็นคนดีมีวิชา จัดนาวาสี่ลำตามกันไป
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายอ้ายพวกโจรตายลงหลายสิบ <bot>:ออกแล่นลิบไปจากท่าแผ่นผาเผิน ไม่รอรั้งรีบไปจนไกลเนิน ระหกระเหินวุ่นวายมาในเรือ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดำริพลางทางว่าข้ามาเฝ้า <bot>:จะเชิญเข้ารมจักรเป็นศักดิ์ศรี ให้อุ่นใจไพร่ฟ้าทั้งธานี ว่าพระพี่พาหลานมาพานพบ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังลวงหลอกกลอกกลับไปรับชู้ <bot>:มาเป็นคู่หลู่ขาดพระศาสนา มึงผ่าเหล่าเผ่าพันธุ์อีวัณฬา คบขี้ข้าเข้ามาเลี้ยงไว้เคียงตัว
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างพระนุชบุตรีนารีรัตน์ <bot>:ศรีสวัสดิ์ลืมเลยเสวยสลา หยิบมาถือนิ่งไว้ไม่พูดจา ลืมเจรจางุ่นง่านรำคาญใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้หอมเนื้อเหลืออดซึ่งรสราค <bot>:เหมือนเด็กอยากนมแม่ชะแง้หา ค่ำวันนี้อียุพาผกาสุลา จงเอายาพาย่องตอดดอดออกไป
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้รู้ข่าวมังคลามาอยู่นี่ <bot>:ตรงเข้าตีทำศึกเหมือนนึกหมาย อย่าให้รู้เหตุผลกลอุบาย คิดแยบคายให้รู้สึกสำนึกตัว
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นสิ้นโศกโรคภัยเหมือนใจหวัง <bot>:น้องจะนั่งแนบชิดสนิทสนม ไม่ทานทัดขัดห้ามตามอารมณ์ จึงค่อยชมเชยประชดที่อดออม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นกำปั่นนั้นแล้วแจ้วแจ้วจอด <bot>:เสียงฉอดฉอดพลอดสัมผัสประหวัดหวัง จึงขับปลามาในน้ำด้วยกำลัง พูดภาษาฝรั่งร้องถามไป
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรับรสพจนารถฉลาดตอบ <bot>:ลูบหมายมอบชีวาจนอาสัญ สุจริตคิดรักเหมือนร่วมครรภ์ ไม่เดียดฉันท์โฉมฉายสายสุดใจ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิ่งคิดแค้นแหงนดูเห็นผู้หญิง <bot>:ลุกขึ้นวิ่งขับทัพเข้าสับสน พอหุ้มห้อมล้อมกันขึ้นชั้นบน เข้าใกล้กลไกกางตารางคลุม
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อัศจรรย์นั้นเหมือนเช่นเขาเล่นโขน <bot>:ตีกลองโยนแยกเท้าท่ากราวเขน เขย่งหย่งก่งศรเอี้ยวอ่อนเอน ต่างจัดเจนจับกุมตะลุมบอน
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางก้มกรานคลานหมอบทำยอบย่อ <bot>:ถวายต่อพระหัตถ์ชิดสนิทสนม สินสมุทรสุดซื่อรับถือดม พอสูดลมแล่นวับเข้าจับใจ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระจุมพิตชิดชื่นระรื่นกลิ่น <bot>:นางผันผินพักตร์แนบแอบเขนย น่าบัดสีนี่อะไรน้องไม่เคย ไม่อิ่มเลยเจียวหรือเฝ้าแต่เคล้าคลึง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปดูภูวไนยจะได้รู้ <bot>:ไปหลงอยู่อย่างนี้หรือผีสิง หรือต้องมนตร์ดลเสน่ห์ประเหว่ประวิง จึงทอดทิ้งเวียงวังไม่กังวล
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นสำเร็จเสร็จสมอารมณ์พี่ <bot>:น้องไม่มีที่สนิทพิสมัย จะหาผู้สู่ขอคิดต่อไป นี่จนใจจำลาสุดาจร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างจุดไฟเที่ยวส่องทุกห้องหับ <bot>:หมายจะจับหน่อนาถกับบาทหลวง เห็นโยธาฝรั่งสิ้นทั้งปวง ถือคันควงขันรอกกรนครอกดัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประการหนึ่งซึ่งมาในป่านี้ <bot>:พระบาลีสอนสั่งหวังถวิล ว่าโฉมยงนงเยาว์เจ้าแผ่นดิน พบไพรินร้ายหยาบช่วยปราบปราม
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างเห็นชอบลอบทำคำหนังสือ <bot>:จัดคนถือสาราปากกล้าแข็ง แต่ล้วนพราหมณ์สามนายแต่งกายแปลง ลงเรือน้อยค่อยแฝงลัดแลงมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขม้นดูกุมารโอรสราช <bot>:เห็นผุดผาดผิวอย่างนางมัจฉา หวนรำลึกนึกสะอื้นกลืนน้ำตา จึงบัญชาถามองค์นางนงลักษณ์
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดาบสินีชีสองครองภูษิต <bot>:สำรวมกิจยุรย่างดังนางหงส์ พระดาบสเสด็จตามกันสามองค์ พร้อมพระวงศ์สิบกษัตริย์รับจัดแจง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงเร่งมาหาเราในคราวนี้ <bot>:จะช่วยชี้ช่วยชุบอุปถัมภ์ พระเป็นเจ้าจะมารับที่บาปกรรม จะได้นำไปสวรรค์เห็นทันตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ลูกรักอัคเรศโอรสราช <bot>:ขอลาบาทบงกชบทศรี ไปเฝ้าพระชนกชนนี แม้นอยู่ดีแล้วจะได้เวียนไปมา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กำปั่นรบแต่บรรดาอยู่ท่าน้ำ <bot>:เร่งกันทำจัดแจงแต่งพหล เปลี่ยนเชือกเสาเพลาใบทั้งไกกล ให้เร่งขนเครื่องเสบียงลำเลียงลง
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยุพาว่าหม่อมฉันก็ฝันเห็น <bot>:ว่าเมฆเป็นเกลียวกลีบมีครีบหงอน เหมือนสายรุ้งพุ่งลงตรงอุทร พอตื่นนอนนึกอนาถประหลาดใจ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาถึงบ้านฝรั่งสั่งคนใช้ <bot>:ให้นำไปวัดวาพนาสัณฑ์ พวกคนใช้นำหน้าพาจรัล อ้อมเขตคันเจ้าพาราเข้าดงป่า
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสิงคุตรกุฎีที่ประทับ <bot>:ดูคั่งคับพวกพหลพลขันธ์ พระเสด็จลงจากรถหมดด้วยกัน พร้อมแต่บรรดาอาณาประชากร
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เธอม้วยมอดวอดวายจะตายด้วย <bot>:แม้ไม่ม้วยหมายจะรบไม่คบหา แม้ตรัสใช้ให้ประหารผลาญชีวา จะเชือดคอมรณากับสามี
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวกุลาว่าเจ้าคุณบุญมาช่วย <bot>:จึ่งไม่ม้วยเทพเจ้าเข้าสังหรณ์ ให้ท่านพราหมณ์อยู่ในป่าพนาดร มาช่วยช้อนเภตราออกมาพลัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าคำสำหรับกับรูปร่าง <bot>:ใช่อยู่ต่างกายามาแต่ไหน ธรรมดาว่าคำของผู้ใด ก็ย่อมได้ตัวคนนั้นเหมือนสัญญา
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนขับขี่ลีลาเลียงผาผยอง <bot>:ไม่ขัดข้องข้ามเนินเหมือนเดินถนน ต่างร่างเริงเชิงณรงค์ทั้งคงทน สมทบพลพันถ้วนล้วนฉกรรจ์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรคำนับจับยามตามสังเกต <bot>:วันศุกรเศษเสาร์สถิตถึงดิถี ต้องตำราว่าชายวายชีวี แต่สตรีจะได้มาแต่ช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ข้าเที่ยวท่องถือบวชสวดสิกขา เดินจงกรมพรหมจรรย์อรัญญา ไม่รู้ว่าแว่นแคว้นด้าวแดนใด
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงจะถือซื่อสัตย์ก็พลัดชั่ว <bot>:เหมือนเมามัวมืดมิดผิดหนักหนา อันความดีที่จะทูลมูลิกา เหมือนมืดสิ้นดินฟ้านภาลัย
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ว่าฝันนั้นร้ายไม่วายตรึก <bot>:ตะลึงนึกในนิมิตพิศวง ยิ่งทุกข์ร้อนถอนสะอื้นฝืนดำรง ตรัสบอกองค์อัคเรศเกศสตรี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนับนิ้วนิ่งนั่งตั้งสติ <bot>:ตามลัทธิเรียนรู้ที่ครูสอน ทั้งลมจันทกาลาพยากรณ์ เห็นแน่นอนแม่นยำแล้วทำนาย
|
พระอภัยมณี
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประทีปแก้วแวววับจับกระจ่าง <bot>:แกล้งจัดวางแจ่มฟ้าหลังคาเขียน ที่พื้นรองทองลาดดาษเดียร ฉากวิเชียรตั้งสลับเป็นลับแล
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์มิ่งมเหสี <bot>:ชวนบุตรีหลานไปแล้วไต่ถาม นางสาวใช้กราบทูลในมูลความ กษัตริย์สามจะมาเฝ้าเยาวมาลย์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พบหนุ่มสาวชาวผลึกอยู่ตึกนอก <bot>:ถามเขาบอกเรื่องต้นจนหนหลัง หาท้าวนางพวกข้างในเล่าให้ฟัง ตามรับสั่งสารศรีที่มีมา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงขับไพร่ให้ล้อมเลียบหาดทราย <bot>:แล้วตัดสายสมอใหญ่จุดไฟโพลง ผลักกำปั่นหันกลับทับปะทะ ล้วนเกะกะปะกันควันโขมง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จากเกาะแก้วพิสดารไม่นานช้า <bot>:ถึงลังกาไม่ทันตะวันสาย นางมัจฉามาเรือกับลูกชาย แสนสบายชื่นบานสำราญรมย์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแต่งองค์ทรงสำอางอย่างฝรั่ง <bot>:สอดสวมกังเกงประพาสคาดเข็มขัด แล้วใส่เสื้อเครือสุวรรณกระสันรัด ขัดดุมเพชรเตร็จตรัจจำรัสเรือง
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ผู้ใดใครจะเรียนวิชามั่ง <bot>:จงอ่านหนังสือแจ้งแถลงไข ถ้ามีทองแสนตำลึงมาถึงใจ จึงจะได้ศึกษาวิชาการ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระหัสไชยไปทีหลังเขาทั้งหมด <bot>:ไม่ทันรถจะประเทียบเหยียบสารถี กระโดดลงตรงไปตึกพระชนนี สองบุตรีหนีคลานเข้าม่านทอง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสุริยงลงลับพยับฟ้า <bot>:ดวงดาราจันทร์กระจ่างกลางสวรรค์ พวกต้นหนคนสำหรับทั้งกัปตัน เอาเข็มนั้นตั้งจำเพาะเกาะลังกา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วรับคำร่ำว่าท่านอย่าวุ่น <bot>:ผู้มีบุญแม้นอยู่หนตำบลไหน เราจะไปสู่หาเป็นข้าไท แม้นมิไปเหมือนหนึ่งว่าจึงฆ่าตี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีกรกายซ้ายขวามีหน้าปาก <bot>:จะข้ามขวากหนามกำแพงล้วนแข็งขัน เป็นหมู่หมวดตรวจจัดให้ทัดกัน ได้ครบครันเตรียมไว้ทั้งไพร่นาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จันทร์กระจ่างกลางฟ้าเวหาห้อง <bot>:ดุเหว่าร้องฝูงนกวิหคหงส์ พระคลึงเคล้าเต้าประคองสองอนงค์ จนเลยหลงหลับไปในไสยา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ทรงฤทธิ์กฤษณา <bot>:สั่งบรรดาพวกทหารชาญสนาม ให้ปล่อยเขาไปเป็นสุขอย่าคุกคาม เจ้าพวกล่ามพาไปส่งให้ลงเรือ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนเรือน้อยถอยค้ำเมื่อน้ำแห้ง <bot>:พลิกคะแคงเสือกกระทั่งเกยฝั่งฝา พิรุณโรยโปรยปรายกระจายมา ในธารท่าห้วยเหวเป็นเปลวไฟ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ทหารข้างพระคชาล้วนกล้าหาญ เป่าแตรสังข์หลังหน้าคชาชาญ จากพระลานลอยฟ้าเคลื่อนคลาไคล
|
สิงหไกรภพ
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระแสชลวนเชี่ยวเรือเลี้ยวลด <bot>:ดูค้อมคดขอบคุ้งคงคาไหล แต่สาชลเจียวยังวนเปนวงไป นี่ฤๅใจที่จะตรงอย่าสงกา
|
นิราศเมืองแกลง
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งพระน้องหมองเศร้าทุกเช้าค่ำ <bot>:แม่ไม่รำลึกบ้างหรือถือไฉน จะสูญวงศ์พงศาไม่อาลัย น้อยหรือใจเจ้าจะตายวายชีวี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเงื้อมเงาเขาขวางกีดกางกั้น <bot>:ชื่อละเมาะเกาะกัลปังหา กว้างร้อยโยชน์โขดนิลเหมือนศิลา เป็นที่อารักษ์อยู่แต่บูราณ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เรือลำกำปั่นสักพันเศษ <bot>:ข้ามประเทศลังกามหาสถาน ลมก็เรื่อยเฉื่อยฉ่ำไปสำราญ ไม่พบพานศัตรูหมู่อรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สลบลงที่ทางกลางสนาม <bot>:ทั้งสามพราหมณ์ชักม้าพาผยอง เข้ารบรับแก้ไขในทำนอง ไอ้โจรร้องวิ่งเข้าไปเอาไฟโยน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชำเลืองดูรู้ว่าต้องเสน่ห์ <bot>:สมคะเนเหมือนหนึ่งจิตคิดประสงค์ แกล้งทำครางพลางขืนฝืนดำรง ระทวยองค์อภิวันท์จำนรรจา
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนน้องรักหนักหน่วงเฝ้าแหนหวง <bot>:ส่วนพี่แสนเสนหามารศรี มิผ่อนผันกรุณาจงฆ่าตี เสียเถิดพี่จะขอลาแก้วตาตาย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตะลึงนึกตรึกตรองโอ้น้องแก้ว <bot>:บรรลัยแล้วลับเนตรของเชษฐา ยังตามพี่มีบุญกรุณา กรวดนํ้าไปให้สีกาแก้วกินรี
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าเมืองฟังสั่งให้ใส่กรงไว้ <bot>:แต่บ่าวไพร่ปล่อยออกไปบอกทหาร ว่านายผิดคิดร้ายจะวายปราณ พวกชาวด่านเป็นแต่ไพร่มิได้คิด
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:หมากพลูปูนไป่ป้าย <bot>:บราง รสนา แกงบ่เจือเกลือจาง จืดกล้ำ ไร้ทรัพย์สิ่งสำอาง จักโอ่ งามฤๅ ใช่ปราชญ์ปริศนาล้ำ ลึกแก้ฤๅงาม ฯ
|
โคลงโลกนิติ
| 85 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อเลิกทัพกลับมาจะว้าวุ่น <bot>:พระการุญน้องก่อนคิดผ่อนผัน อย่ารบสู้หมู่มารรำคาญครัน รีบพากันไปให้พ้นไพรี ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระจอมนคเรศเกศกษัตริย์ <bot>:โองการตรัสกับเสนาบดีศรี เมื่อเขาไม่รักญาติขาดไมตรี ก็ตามทีเขาจะนึกจะตรึกตรอง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาพวกเจ๊กไหหลำทำเกาเหลา <bot>:นางสาวสาวสัดทัดให้ขัดสี เครื่องถ้วยชามน้ำทองของที่ดี เอาใส่ที่ถาดสุวรรณอันบรรจง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองข้างท่านวางเปนช้างดั้ง <bot>:ระยะหลังมหาดเล็กนั้นเหลือหลาย แต่ตัวพี่นี้จำเภาะเปนเคราะห์ร้าย ต้องขึ้นพลายนำทางช้างน้ำมัน
|
นิราศพระบาท
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยพระนุชบุตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:ประดิพัทธ์ผูกรักสมัครสมาน อุตส่าห์เข้าเฝ้าฟังรับสั่งการ ออกว่าขานการนครเหมือนก่อนมา
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงแต่งกายชายชำเลืองค่อยเยื้องย่อง <bot>:เข้าในห้องทรามสงวนนวลหง กระแทกก้นลงบนเตียงเคียงอนงค์ นางลุกลงเสียข้างล่างให้ห่างกาย
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หน่อนรินทร์สินสมุทรเป็นแม่ทัพ <bot>:ทรงสิงห์ขับพลขันธ์เสียงหวั่นไหว ไปวันหนึ่งจึงองค์พระภูวไนย ยกทัพใหญ่หนุนมาเมืองป่าตาล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทางปรึกษาปรารมภ์ระทมทุกข์ <bot>:ไม่มีสุขเศร้าสร้อยละห้อยหวน เขาชิงรักหักหาญเป็นการจวน จะก่อกวนการศึกให้นึกกลัว
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเบือนหยิกพลิกแพลงวัดแว้งวุ่น <bot>:พระกอดอุ่นแนบทรวงดวงสมร นางเหนื่อยเหน็ดเข็ดใจพิไรวอน อย่าเพ่อก่อนเช่นนั้นฉันไม่เคย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝรั่งรับสัประยุทธ์อาวุธสั้น <bot>:ทั้งแทงฟันก็ไม่ถูกลูกหนิดหนิด มันปลิ้นปล้อนรอนราญผลาญชีวิต รอไม่ติดแตกพ่ายกระจายไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะรบสู้ดูดีอีฝรั่ง <bot>:ไม่เชื่อฟังเชษฐาอย่ามาสอน แล้วโถมไล่ลาลีวันจะฟันฟอน สุดสาครขวางน้องคอยป้องกัน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำซ้ำแสนสวาทรัก <bot>:แกล้งหน่วงหนักตามทำนองของสงวน ประณตนอบตอบคำให้น้ำนวล พระไม่ควรที่เคืองในเรื่องความ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มันให้เขาเอาไปเสียได้แล้ว <bot>:ที่เนินแก้วก็จะเริศไม่เกิดเตร็จ มันมีครูรู้ตำรากาลเม็ด เอาโคตรเพชรไปสำหรับประดับเมือง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เหลือตายนายขับขึ้นรับรบ <bot>:จุดเพลิงคบขว้างทิ้งบ้างยิงศร ชาวด่านแทงแพลงพลาดสาดน้ำร้อน ต่างแทรกซ่อนรอนรันประจัญบาน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อายุเจ้าเท่าไรจะใคร่รู้ <bot>:บิดาดูรูปราวกับสาวศรี เมื่อทรงครรภ์ชันษาสักกี่ปี ประเดี๋ยวนี้คิดเข้าเป็นเท่าไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเตือนให้ไหว้ลาสิกขาบท <bot>:ช่วยเปลื้องปลดเครื่องครองเข้าห้องสรง ขัดทองคำน้ำกุหลาบให้อาบองค์ แล้วท้าวทรงขัดสีฉวีวรรณ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินกระบวนถ้วนทั่วตัวทหาร <bot>:ก้องสะท้านเต็มประดาทัพหน้าหลัง ออกจากเขาเจ้าประจันสนั่นดัง บาทหลวงนั่งบนรถบทจร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบุตรีตีทรวงเข้าฮักฮัก <bot>:ดังใครควักชีวาให้อาสัญ ระทวยกายหายใจมิใคร่ทัน สะอื้นอั้นอ่อนนิ่งไม่ติงกาย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างเรียกหาข้าคนมาขนของ <bot>:จนย่ำฆ้องคบกระจ่างสว่างไสว บ้างลืมเสื่อเสื้อผ้าบ้างมาไป ออกขวักไขว่แซ่เสียงจนเที่ยงคืน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ทรงนามรามวงศ์พงศ์กระษัตริย์ <bot>:ครองราชสมบัติมหาสถาน มาถูกต้องจองจำทำประจาน เยาวมาลย์แม่ก็รู้อยู่ด้วยกัน
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตามเสด็จจอมวงศ์ดำรงราชย์ <bot>:จากปราสาทรจนาเลขาขำ นางเชิญเครื่องเรืองรองล้วนทองคำ ล้วนคมขำแต่ละนางสำอางตา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายบาทหลวงค่อยสบายคลายวิตก <bot>:เหมือนหยิบยกเขาเขินเนินไศล ขึ้นอยู่บนตึกฝรั่งแกตั้งใจ คิดจะใคร่กำจัดกษัตรา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนุ่งห่มสมเป็นที่บุตรีเอก <bot>:จุดเทียนเสกมนต์ตามความประสงค์ แป้งน้ำมันจันทน์ลูบทั้งรูปทรง สุคนธ์ผงผัดผ่องละอองนวล
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอเพลาราตรีไว้พี่เถิด <bot>:มิให้เกิดยุคเข็ญเป็นไฉน จะตัดเกล้าเจ้าบุรินทร์เมืองสินชัย มาเสียบไว้กลางเมืองให้เลื่องลือ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็ควักจักษุทั้งสองสิ้น <bot>:ไม่เห็นดินเห็นฟ้าเลือดตาไหล ตื่นผวาคว้าปะพระอภัย ร้องทูลให้ช่วยด้วยจะม้วยมรณ์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่แกล้งบอกหลอกเจ้าข้าวนอกหม้อ <bot>:กูไม่ขอคบฆ่าให้อาสัญ ตระเวนไปให้รอบขอบเขตคัน อย่าให้มันดูเยี่ยงทั้งเวียงชัย
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางสาวใช้รีบไปเชิญเสด็จ <bot>:มาด้วยเสร็จสมความตามรับสั่ง พระมังคลาเข้าปราสาทราชวัง ถวายบังคมคัลพระมารดา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจึ่งสั่งพาราพวกวาโหม <bot>:ขึ้นโพยมเมฆาเวหาหาญ เอาแหลนหลาวง้าวหินบินทะยาน เข้าต่อต้านรุกรุดยุทธยา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รถม้าเทศลังกาฝากระจก <bot>:เทียมม้าหกคู่ชักเหมือนจักรหัน ฉัตรระย้าจามรชอนตะวัน แต่ล้วนพรรณบุปผาสุมาลี
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มึงนี้หมายขายเจ้าเอาประโยชน์ <bot>:หือรือโหดฮึกฮักขึ้นหนักหนา มาล่อลวงล่วงพระราชอาชญา จะเข่นฆ่าเสียให้ตายวายชีวี
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่เมืองพราหมณ์รามราชอาวาสวัด <bot>:หน่อกษัตริย์หายไปอย่างไรหนา ขอเชิญช่วยแสดงแจ้งกิจจา จะกลับมาหรือจะสูญประยูรวงศ์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่รู้หรือกูคือมหายักษ์ <bot>:อยู่สำนักในมหาชลาไหล กูเป็นพวกอินทราสุราลัย ไหนท้าวไทที่เป็นเจ้าชาวนคร
|
พระอภัยมณี
| 56 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.