text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คอยอาจารย์ท่านครูเป็นผู้ใหญ่ <bot>:จะมาให้ฤกษ์พาสถาผล สิงโตทรงนงเยาว์เสาวคนธ์ เข้าปะปนหมอบเมียงอยู่เคียงนาง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฤกษ์ดีคลี่ใบขึ้นใส่รอก <bot>:ต่างแล่นออกดาษดาทั้งหน้าหลัง ประโคมแตรแซ่เสียงสำเนียงดัง ต้นหนตั้งเข็มใหญ่ท้ายเภตรา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางแย้มยิ้มพริ้มพรายชม้ายค้อน <bot>:ทำนิ่งนอนหลับใหลพอไก่ขัน พระรู้กลปรนนิบัติถึงอัศจรรย์ กระต่ายผันโผนขึ้นนั่งบนหลังช้าง
|
พระอภัยมณี
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นคิดเห็นเช่นเราสั่งทั้งชมพู <bot>:ไม่หาญสู้ศึกโยมพระโฉมงาม ฯ นางละเวงเกรงฉลาดพระบาทหลวง ไม่ทราบทรวงสงสัยจึงไต่ถาม
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พลางกอดเกยเชยชิดจุมพิตพักตร์ <bot>:วิไลลักษณ์รวบรวนมักชวนหนาว เกิดอัศจรรย์ครั้นว่าดังทุกครั้งคราว ป่วยการกล่าวแกล้งข้ามไปตามเกิน
|
พระอภัยมณี
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เลือกสาวสรรค์กัลยาอัชฌาสัย ไปจัดแจงแต่งห้องทองประไพ เชิญพระไปหยุดหย่อนผ่อนสำราญ
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อต่างชาติศาสนาเป็นข้าศึก <bot>:สุดจะนึกร่วมเรียงเคียงเขนย ขอสู้ตายชายอื่นไม่ชื่นเชย จนล่วงเลยสู่สวรรคครรไล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วดูท้าวไกรจักรเห็นชักม้า <bot>:ทีระอาแรงน้อยจะถอยหนี จำจะเข้าบั่นบุกไล่คลุกคลี แม้นเสียทีก็จะล้างให้วางวาย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าฮ้าเฮ้ยมังคลาสานุศิษย์ <bot>:เองมาติดไฟคึกไว้ฮึกโหม เอาหม่อมเมียมาเคล้าประเล้าประโลม ราวกับโคมแดงสีรวีวรรณ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างจัดแจงแต่งปราสาทราชฐาน <bot>:พนักงานจัดที่พิธีไสย ตั้งเครื่องอานพานบุปผาพุ่มมาลัย พระเต้าใส่น้ำมนต์ชลธี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปเที่ยวลากซากศพมากลบฝัง <bot>:แล้วแต่งตั้งโต๊ะเหล้ากับข้าวขนม เลี้ยงกองทัพรับประทานสำราญรมย์ ต่างชื่นชมสมคะเนเสียงเฮฮา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระองค์ผู้ดำรงอาณาเขต <bot>:กับราเมศน้องชายเสร็จผายผัน ต่างแต่งองค์ทรงเครื่องเรืองสุวรรณ สายกระสันพาหุรัดจำรัสพราย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิดาพาพระแม่ไปไว้ไหน <bot>:จริงหรือไม่โปรดเกล้าเล่าแถลง พระทำว่าข้าก็ยืนอยู่กลางแปลง ไม่รู้แจ้งเจ้าอย่ามาเที่ยวพาโล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูก่อนเจ้าเยาวลักษณ์พักตร์แฉล้ม <bot>:ไยมาแรมนอนอยู่ในภูผา นั่นผัวหรือชื่อไรไปไหนมา อย่าทำหน้าเง้างอดนั่งกอดมือ
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเมียผัวหัวร่ององอไป <bot>:ร้องเรียกให้เพื่อนบ้านช่วยวานแล หลานข้าเจ้าเขาจะไปเป็นหม่อมห้าม มันเหลืองามอยู่เพียงนี้แล้วอีแม่
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณกลั้นยิ้มพระหลานรัก <bot>:ไม่รู้จักใจกษัตริย์ทูลขัดขวาง กุมาราลาสองกษัตริย์พลาง มาหานางนอบนบอภิวันท์
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสนมกรมในตกใจนัก <bot>:เสียงคึกคักตัวสั่นมิ่งขวัญหาย ทั้งเจ้าจอมหม่อมคุณวิ่งวุ่นวาย บ้างเหลียวซ้ายแลขวาละล้าละลัง
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มย่องของหวงพี่ล้วงได้ <bot>:ต้องร้องไห้เศร้าซูบจนรูปสลาย หรือฝันเห็นเช่นกับพี่แล้วดีร้าย มามุ่งหมายจริงจังเมื่อครั้งไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่ห้อยหน้าผ้าทิพย์ทองอร่าม <bot>:ปั้นเหน่งวามแววเม็ดเพชรประดับ ทรงเกราะนวมสวมสังวาลมีบานพับ กรองศอขับทับทรวงดวงจินดา
|
สิงหไกรภพ
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนางเรียกสาวใช้ให้มาพร้อม <bot>:ให้ขับกล่อมดุริยางค์อยู่ข้างที่ พอโพล้เพล้เวลาจะราตรี จุดอัคคีโคมสว่างดังกลางวัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนเปลวไฟใกล้ฝอยน้อยหรือนะ <bot>:อุตส่าห์ห้ามหยุดสุดสรรเสริญ ทรงศีลธรรม์อันประเสริฐจึงเพลิดเพลิน พลอยเจริญหฤทัยอาลัยลาญ
|
สิงหไกรภพ
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระครวญคร่ำร่ำรักโอรสราช <bot>:ใจจะขาดคิดไปก็ใจหาย พระชลนัยน์ไหลหลั่งลงพรั่งพราย ทั้งขวาซ้ายกอดศพสลบลง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งให้เลี้ยงคนกำพลเพชร <bot>:ทั้งบำเหน็จให้ทุกคนจนล้นเหลือ อีกเงินทองของประทานให้จานเจือ ทั้งหมวกเสื้อหลายอย่างเป็นรางวัล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายมหิงข์สิงขรเทวราช <bot>:จึงประกาศเล่าตามเนื้อความหลัง เป็นเรื่องลึกดึกดำบรรพ์อนันตัง แต่ครั้งตั้งฟ้าทะเลเมรุไกร
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสั่งเสร็จพระเสด็จยุรยาตร <bot>:ขึ้นปรางค์มาศที่ประทมภิรมย์สงวน พระนึกถึงความฝันให้รัญจวน โหรคำนวณทายทิศไม่ผิดเลย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตรัสกับมังคลาว่าอย่านึก <bot>:อันการศึกเสร็จสมอารมณ์หมาย จะลาเจ้าไปธานีทั้งพี่ชาย มาอยู่หลายเดือนตราทิวาวัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเข้าป่ามาลีมีต่างต่าง <bot>:สองข้างทางดอกดวงพวงไสว พิกุลแก้วแถวกระทุ่มชอุ่มใบ มะเฟืองไฟตูมตาดดาษเดียร
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารรบลงประจำลำละร้อย <bot>:เครื่องใช้สอยนับหมื่นล้วนปืนผา ทั้งเสน่าหลาวโล่โตมรา พร้อมสาตรามีประจำทุกลำเรือ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งองค์ทรงเครื่องเรืองจำรัส <bot>:เพชรรัตน์พรายพร่างสว่างไสว นางทรงแต่งภูษาผ้าสไบ ชวนสาวใช้พรั่งพร้อมล้อมลีลา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์มิ่งมเหสี <bot>:อัญชลีเข้าในห้องร้องปราศรัย เรียกพระนุชบุตรีพิรี้พิไร แม่มาไปเที่ยวด่านชานชลา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประนมกรวอนถามนามปักษิน <bot>:นกขมิ้นเหลืองอ่อนจะนอนไหน หน่อกษัตริย์หัสกันว่ามันไป นอนสุมทุมพุ่มไม้พระไทรทอง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองข้างต่างถวายอภิวันท์ <bot>:ไปตามชั้นแก่อ่อนพระชันษา ต่างปราโมทย์ชื่นชมภิรมยา เป็นมหาสัมพันธมิตรดั่งจิตปอง
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กวักพระหัตถ์ตรัสเรียกมาริมรถ <bot>:ต่างประณตพร้อมพรั่งทั้งทหาร พระน้องยาว่าฝรั่งมันจังฑาล ฉันรอนราญรบรุกสนุกใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ด้วยเดิมทีกรีกุนพึ่งรุ่นสาว <bot>:เป็นแต่ชาวบ้านพราหมณ์ตามภาษา ได้ฝึกสอยร้อยดวงพวงผกา แต่เกิดมามิได้เข้าเฝ้าเจ้านาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างอำนวยอวยพรถาวรสวัสดิ์ <bot>:ทั้งกษัตริย์สุริย์วงศ์เผ่าพงศา พอฤกษ์ดีตีฆ้องสองพฤฒา นำธิดาลงบัลลังก์ที่นั่งครุฑ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าเดินดงพงชัฏสงัดเงียบ <bot>:เย็นยะเยียบน้ำค้างพร่างพฤกษา ออกชวากปากทุ่งพัทยา นายแสงพาเลี้ยวหลงที่วงเวียน
|
นิราศเมืองแกลง
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าเหตุผลเป็นอย่างไรจึงได้กลับ <bot>:มาคำนับญาติวงศ์องค์ฤๅษี พระเจ้าอาทูลแถลงแจ้งคดี ให้พระมุนีทรงฟังแต่หลังมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางพี่เลี้ยงรู้ตำราภาษาแขก <bot>:เทวดามาแทรกจึ่งสังหรณ์ คงได้คู่สู่สมสยมพร ต่างนครคงจะมาไม่ช้านาน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงสามวันสามคืนเป็นคลื่นคลั่ง <bot>:ริมฟากฝั่งพายุป่วนให้หวนเห ฟ้าก็ดำคล้ำมัวทั่วทะเล เหลือคะเนทางท่าในสาคร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเสาวนีที่สามว่ายามยาก <bot>:หมายจะฝากชีวิตอดิศร ทรงพระคุณอุ่นจิตดังบิดร ถึงทุกข์ร้อนดับสิ้นชื่นวิญญาณ์
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เครื่องกับข้าวคาวหวานใส่จานแก้ว <bot>:ตั้งเป็นแถวไก่ต้มขนมผิง เครื่องลูกไม้หลายอย่างมะปรางปริง แต่ละสิ่งเอมโอชโภชนา
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งเสร็จแต่บรรดาโยธาทัพ <bot>:จะตั้งรับดูฤทธิ์พวกมิจฉา คอยป้องกันด่านทางข้างคงคา เรือไปมาคอยสกัดตัดลำเลียง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมจันทวดีนารีราช <bot>:แสนสวาทลูกน้อยละห้อยไห้ จะจากวังทั้งสามตามกันไป เป็นจนใจที่จะขัดจะทัดทาน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าพ่อหน่อเนื้อเป็นเชื้อชาติ <bot>:ประชาราษฎร์นั้นก็รักพ่อหนักหนา เป็นเจ้าของครองสมบัติขัตติยา อยู่รักษาธานีไม่มีภัย
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายท่านครูผู้ประสิทธิ์ฤทธิเวท <bot>:แกแจ้งเหตุประเดี๋ยวนี้จะมีฝน ให้เป่ายาพร้อมกันทั่วทุกตัวคน แล้วอ่านมนต์เรียกพระพายให้ชายโชย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ล้วนชาววังยังไม่เคยมีลูกเต้า <bot>:ต่างเคียงเข้านวดฟั้นบนบรรจถรณ์ กำลังคลื่นครื้นเครงโคลงเคลงคลอน พะงับพะง่อนอ่อนองค์ไม่ทรงกาย
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่บินหนักกวักละโยชน์เป็นโสดสุด <bot>:ข้ามสมุทรหมายฝั่งด้วยกังขา ออกบินโบยโดยกำลังอหังการ์ จนสุริยาเย็นรอนก็อ่อนใจ
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดิมบิดาย่าปู่อยู่จังหวัด <bot>:บุรีรัตนาภาษาสยาม ก็เป็นญาติชาติเชื้อทำเหลือลาม คบคิดข้ามเขตฝั่งมาลังกา
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นพร้อมกันวันไรจะได้ยก <bot>:ไปทัพบกทัพหน้าแม้นล่าหนี ให้เจ้าคุณลงลงอาญาถึงฆ่าตี ตามแต่ที่สานุโทษจะโปรดปราน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยุพยงทรงฟังพระหน่อนาถ <bot>:แสนสวาทดังชีวามารศรี ประโลมลูบลูกยาแล้วพาที ชนนีนึกอยู่ไม่รู้วาย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งพงศ์เผ่าเศร้าหมองจนฆ้องย่ำ <bot>:ต่างกลืนกล้ำกันแสงสู้แข็งขืน หน่อกษัตริย์หัสไชยมิใคร่ฟื้น สะอึกสะอื้นอืดอืดยังยืดยาว
|
พระอภัยมณี
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อ้ายฝรั่งขังไว้แม้ไม่รบ <bot>:ไหนจะพบน้องหญิงมิ่งสมร แต่นิ่งนึกตรึกการจะราญรอน จนทินกรรุ่งรางสว่างวัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราพาซื่อรื้อหัวร่อ <bot>:กลัวพระพ่อจะเข้าหามารดาฉัน จะคอยดูอยู่ด้วยได้ช่วยกัน ศรีสุวรรณทรงพระสรวลชวนเจรจา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อีกระจงหลงใหลไม่ได้สิบ <bot>:ทำอุบอิบกล่าวเท็จไม่เข็ดขาม ข้านี้ได้เสียตัวมีผัวพราหมณ์ รูปเธองามตะละหุ่นเจียวคุณยาย
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วแต่งเรือเอกชัยฝีพายพร้อม <bot>:เรือแห่ห้อมคู่หน้าดาดผ้าสี รีบไปถึงกำปั่นด้วยทันที ขุนเสนีก็ขึ้นไปในเภตรา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:น้อยไปหรือชื่อกูเข้าอยู่ด้วย <bot>:ให้งงงวยหลงรักเสียหนักหนา เร็วเร็วเข้าเถ้าแก่เอาตัวมา มันจะว่าอย่างไรจะได้ฟัง
|
สิงหไกรภพ
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาเข้าไปทูลมูลเหตุ <bot>:ว่าอาเพศมาในทางกลางสวรรค์ ปางพระจอมโมลีศรีสุวรรณ กับพงศ์พันธุ์วงศาเสนานาย
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หนึ่งชำนาญปืนใหญ่ยิงไวแน่ <bot>:แก้อาถรรพณ์ผันแปรแก้คุณไสย รู้เล็ดลอดสอดแนมสืบความใน ทำนาได้ผลดีรู้ที่ทำ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเสาวคนธ์อ้นอั้นให้ตันจิต <bot>:ยิ่งซ้ำผิดเพิ่มทวีเพราะหนีหาย แค้นฝรั่งดังอุระจะทลาย พระพี่ชายช่วยว่าอย่าช้าที
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วตั้งจิตลงวางทางกสิณ <bot>:ก็แจ้งสิ้นเห็นชีวังไม่สังขาร แล้วจึงซ้ำดูประสมในลมปราณ ก็แจ้งการว่าไม่ตายวายชีวัง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระแย้มยิ้มพริ้มพรายชม้ายเนตร <bot>:เห็นอัคเรศรู้องค์ก็สงสาร หยิบพระศรีที่ตั้งอยู่ทั้งพาน วางประทานนงลักษณ์ตรงพักตรา
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วปราศรัยไต่ถามไปตามเรื่อง <bot>:ถึงบ้านเมืองเผ่าพงศ์พระวงศา ทั้งแถวทางกลางทะเลมาเภตรา มรคาขัดขวางเป็นอย่างไร ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระมังคลานราราช <bot>:กษัตริย์ชาติเชื้อตระกูลไม่สูญหาย คิดขึ้นได้ด้วยปัญญาปรีชาชาญ ถึงจะตายชาติกษัตริย์ต้องกัดฟัน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกเข้าไปหาเวลาดึก <bot>:ที่ในตึกน้อมคำนับรับเจ้าขา บาทหลวงว่าฮ้าเฮ้ยมังคลา อ้ายพ่อตาไปเมืองมันเคืองใจ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายล่ามบอกออกอรรถกระจัดแจ้ง <bot>:อันเขตแขวงโรมวิสัยไกลหนักหนา ไปแต่นี้ปีเศษเขตอาณา ถึงเมืองวาหุโลมนี้สิ้นที่แดน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดำริพลางนางกษัตริย์ตรัสปราศรัย <bot>:ขอบพระทัยเชษฐารีบมาถึง น้องสมหวังดังจิตคิดคะนึง จะได้พึ่งภูมีเหมือนพี่ยา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรับคำสำคัญได้มั่นแม่น <bot>:จะร่วมแท่นที่บรรทมให้สมจิต อย่าหักหาญนักเลยค่อยเชยชิด เหมือนให้น้องครองชีวิตไว้สืบไป ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นแห่รอบขอบเขตประเทศสถาน <bot>:สำเร็จการนครินทร์ปิ่นมหา เข้าเวียงชัยในวังอลังการ์ ถึงเวลาออกขุนนางยังพระโรง
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางโฉมยงทรงห่มมาชมสวน <bot>:ยังหวนหวนหอมกรุ่นอุ่นหนักหนา พลางหัวเราะเยาะหยันจำนรรจา ไหนสาราเล่าพ่อจะขอชม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหมือนจะส่งตรงมากรุงการะเวก <bot>:ช่วยอภิเษกสืบสมบัติพัสถาน แม้สามเมืองเคืองขัดขอปฏิญาณ ให้มีสารทราบด้วยจะช่วยกัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดเคืองขัดตรัสขับแล้วจับขอ <bot>:ขึ้นทรงคอช้างที่นั่งสั่งทหาร ให้ยกทัพขับพหลพลมาร โห่สะท้านสะเทื้อนลั่นสนั่นดัง
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระยิ้มเยื้อนเอื้อนอรรถตรัสประภาษ <bot>:เราคิดคาดใจท้าวเจ้ากรุงศรี จะใส่ปีกหลีกพหลพลโยธี ไปบุรีคิดการมาราญรอน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงกษัตริย์ตรัสว่าถ้าเช่นนั้น <bot>:แต่งกำปั่นไปเที่ยวหามารศรี สุดสาครวอนว่าจะช้าที ลูกจะขี่แต่พระยาม้ามังกร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่มีอายหมายมั่นชวนกันรบ <bot>:แล้วตลบรีบเอาเป็นเจ้าของ มาพูดจาว่าจะให้ไปปรองดอง มันไม่ต้องเยี่ยงอย่างทางบุราณ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงฝ่ายข้างนางยุพาผกาเล่า <bot>:มีลูกเต้าเก้อเก้อเพราะเธอหลง พระลูกรักจักภิเษกเป็นเอกองค์ จะเกรงตรงอีขี้ข้าว่ากระไร
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นลูกเต้าเขาเถิดประเสริฐสุด <bot>:อยู่เป็นบุตรดาบสอดนักหนา ได้ฟังครูกุมารคลานเข้ามา ถึงตรงหน้านอบนบอภิวันท์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยิงไปดูตามร่องสักสองโหล <bot>:ลูกโตโตดินที่แรงแม้นแข็งขืน ต้องล่าทัพกลับไปในกลางคืน ถ้าแม้นฟื้นเหลวได้ครรไลจร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเกณฑ์ไพร่ให้พระน้องกับสองหลาน <bot>:ไปสร้างด่านสามตำบลคนละแสน ต่อกำปั่นพันลำประจำแดน สำหรับแล่นลาดตระเวนที่เกณฑ์การ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระบิตุรงค์สงสารโองการตรัส <bot>:พ่อไม่ขัดขุ่นข้องให้หมองศรี จะอยู่ไปพ่อไม่ห้ามดอกตามที สุดแต่พี่กับน้องปรองดองกัน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดี๋ยวนี้เล่าสาวสนมเป็นไหนไหน <bot>:เห็นจะไม่พันผูกถึงลูกแก้ว จงทรงพระอนุญาตอย่าคลาดแล้ว จงผ่องแผ้วภิญโญโมทนา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเป็ดไก่บายศรีอาหนีเหล้า <bot>:เทพเจ้าจงเจริญเชิญเสวย อีท้าวแมนแสนกลเป็นคนเคย ร้องสังเวยไหว้ผีให้ตีโทน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วหาพวกคนทรงมาลงเจ้า <bot>:ถามมดท้าวเรื่องกรุงไกรไอศวรรย์ หรือจะเสียนคเรศขอบเขตคัน จงพากันไปตามเอาความจริง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางแม่เลี้ยงเพียงจะกลืนด้วยชื่นจิต <bot>:ทำเบือนบิดบ่นว่าน่าบัดสี ทั้งแว่นแคว้นแดนจังหวัดปฐพี ใครไม่มีเหมือนดั่งพระมังคลา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงฟังนั่งอึ้งตะลึงคิด <bot>:อ้ายนี้ผิดพูดจาไม่ปราศรัย ทำคารมข่มเหงไม่เกรงใจ มิด่าให้รู้สึกสำนึกตัว
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มาถึงลำกำปั่นมิทันช้า <bot>:ให้รอราพวกพหลพลขันธ์ ประทับเข้าพร้อมพรั่งทั้งดั้งกัน พวกกำปั่นไหหลำมาถามพลัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แก้ให้นางสร่างเวทจิกเกศไว้ <bot>:นางกราบไหว้ศรีฟ้าน่าสงสาร ไฉนมาทำโทษจงโปรดปราน อองออยพาลพาโลทำโกรธา
|
สิงหไกรภพ
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางยักษ์เห็นเผ่นโผนจะโจนจับ <bot>:แล้วถอยกลับกลัวฤทธิ์ศิษย์ฤๅษี แขกฝรั่งวางวิ่งเป็นสิงคลี ขึ้นถึงที่พระอภัยได้ทั้งร้อย
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวโกสัยได้ฟังสังฆราช <bot>:แกเกรี้ยวกราดเอาแต่ได้ดั่งใจถวิล จึงตอบคำธรรมดาทุกธานินทร์ ไม่รู้สิ้นคนดีมีปัญญา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไปรบร้าการะเวกรมจักร <bot>:ทั้งหาญหักเมืองผลึกทำฮึกหาญ กวาดต้อนเหล่าเผ่าพงศ์พวกวงศ์วาน มาทรมานไว้นั้นด้วยอันใด
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนดึกดื่นชื่นฉํ่าด้วยนํ้าค้าง <bot>:ลงพร้อยพร่างพรมไปในไพรสัณฑ์ เป็นเดือนแรมแจ่มแจ้งด้วยแสงจันทร์ เสียงไก่ขันเจื้อยแจ้วแว่ววิญญาณ์
|
สิงหไกรภพ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุโบกโยกยอดปราสาทไหว <bot>:สกุไณบนหลงลงในหนอง สุนีบาตฟาดเปรี้ยงเสียงคะนอง คำรนร้องครางครึมกระหึ่มครวญ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกโยธาการะเวกเอกอำมาตย์ <bot>:เห็นหน่อนาถนึกสำเร็จเหนื่อยเหน็ดหาย กลับโห่ครื้นชื่นใจทั้งไพร่นาย ทั้งขวาซ้ายแทรกซ้อนเข้ารอนราญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราจะไปศึกษากับปาโมกข์ <bot>:โดยสังโยควิสัยเที่ยวไถ่ถาม ได้เสร็จสรรพจึงจะกลับนิคมคาม สั่งแล้วพราหมณ์น้อยนาดดำเนินจร
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเฒ่าเจ้าตำรามาทีหลัง <bot>:เที่ยวตรวจทั้งธารท่าชลาไหล เห็นถูกต้องตามตำหรับแล้วกลับไป ที่ค่ายในจัดปรุงให้หุงยา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อครองวังลังกาวัณฬาราช <bot>:พระวรนาถร่วมสุวรรณบรรจถรณ์ ทรงทศธรรม์กรุณาประชากร ราษฎรได้เป็นสุขทุกตำบล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะรบสู้ผู้คนไพร่พลน้อย <bot>:จำจะถอยทัพล่าโยธาหนี ฝ่ายอัคเรศเกษราสุมาลี สองนางตีทรวงแสนที่แค้นใจ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงเร่งมาฆ่าตีเอาชีวาตม์ <bot>:เราก็ชาติชายใช่น้ำใจหญิง ใช่จะของ้องอนมาวอนวิง แต่เห็นสิ่งของต้องนองน้ำตา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเกณฑ์กันขุดบ่อทำท่อน้ำ <bot>:คนประจำเกณฑ์กะเฝ้าสระศรี เอาไม้ทำฝาปิดสนิทดี ปันหน้าที่คอยระวังให้นั่งยาม ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายยุพาผกาเวลาเช้า <bot>:ชวนน้องสาวขึ้นพลับพลาหลังคาสี เรียกข้าเฝ้าเข้ามานั่งฟังคดี ให้รู้ทีทางความจะห้ามทัพ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อธิฐานแล้วก็ลาฝ่าพระบาท <bot>:เที่ยวประพาศในพนมพนาสัณฑ์ ขึ้นเขาโพธิ์ลังกาศีลาชัน มีสำคัญรุกขโพธิ์ลังกาเรียง
|
นิราศพระบาท
| 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.