text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อปีกลายนายโจรสิ้นชีวิต <bot>:เขาก็คิดให้ข้าเข้าเป็นเจ้าของ มอบสมบัติพัสถานทั้งเงินทอง ให้ครอบครองบ่าวไพร่ได้ใช้การ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเดินขัดกระบี่ที่แม่ทัพ <bot>:ตรวจกำกับพลไพร่ไล่พหล พวกกองหน้าแต่บรรดาหุ่นพยนต์ ทั้งคงทนแทงฟันไม่บรรลัย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อคราวมัวผัวเหมือนหนึ่งขี้ผึ้งเคล้น <bot>:จะปั้นเป็นรูปอะไรก็ไม่ขัด ปูว่าหอยพลอยว่าด้วยสารพัด เพราะรู้กลปรนนิบัติช่างดัดแปลง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ที่รักกันสรรเสริญเจริญสิ้น <bot>:ที่ชังนินทาแถลงทุกแห่งหน การทั้งหลายร้ายดีมิได้พ้น จะกลัวคนครหาว่ากระไร
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกผู้เฒ่าเฝ้าฟังรับสั่งถาม <bot>:จึงทูลความเคลือบแฝงแถลงไข พระหน่อนาถราชโอรสยศไกร เสด็จไปลังกาได้ห้าวัน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยังแย้มแกลแลเห็นนางนงลักษณ์ <bot>:กับลูกรักร่วมสุวรรณบรรจถรณ์ ลอบเข้าไปใกล้ก้มประนมกร ชูอักษรสารถวายสายสุดใจ ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เสนารับอภิวันท์รีบผันผาย <bot>:ไปบรรยายทูลแจ้งแถลงไข ฝ่ายท่านท้าวปตาหวีก็ดีใจ จึ่งเล่าให้กับท่านอาจารย์ฟัง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเชิญให้กษัตริย์เมืองวายุภักษ์ <bot>:ไปสำนักปรางค์มาศปราสาทขวา จะคิดอ่านจัดงานการวิวาห์ กษัตราสองนิเวศน์เกศบุรินทร์
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระว่าเจ้าเปล่าอยู่ดอกหรือออกหาก <bot>:พึ่งจะจากมาเมื่อจวนปัจจุสมัย อุแม่เอ๋ยเลยลืมปลื้มอาลัย เมื่อคืนใครเล่าพี่กอดตลอดคืน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ จะกล่าวข้างกำปั่นสุวรรณหงส์ <bot>:ใช้ใบตรงออกชะวากจากสิงขร พอรุ่งรางสว่างสีรวีวร ก็รีบจรลมจัดสนัดใบ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประเพณีชีไพรใจสันโดษ <bot>:ด้วยประโยชน์โพธิญาณการมรรคผล ไม่พอใจให้มนุษย์ปุถุชน อยู่ปะปนคลาคล่ำให้รำคาญ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอฝรั่งนั่งทางจะย่างเนื้อ <bot>:บ้างแล่เถืออยู่ที่ธารละหานไหล บ้างเดินบ้างนั่งยืนก่อฟืนไฟ เข้าล้อมไล่ลัดแลงทิ่มแทงฟัน
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้ามชะวากปากอ่าวกบิลพัสดุ์ <bot>:แหลมสุหรัดพวกทมิฬไม่กินหมู ใกล้ประเทศเขตชวามลายู ต้นหนดูแผนที่ต่างดีใจ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตะวันเย็นขึ้นมาเล่นทะเลกว้าง <bot>:เที่ยวอยู่กลางวารินกินมัจฉา ฉวยฉนากลากฟัดกัดกุมภา เป็นภักษานางมารสำราญใจ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:หมิ่นประมาททุ่มเถียงส่งเสียงแข็ง สำรากก้องร้องแรกแหกกระแชง ตะคอกแกล้งข่มขี่ให้ผัวกลัว
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่จงจิตติดตามข้ามสมุทร <bot>:มาด้วยสุดแสนสวาทปรารถนา จะถมชลจนกระทั่งถึงลังกา เป็นสุธาแผ่นเดียวเจียวจริงจริง
|
พระอภัยมณี
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกที่มาว่าองค์โอรสราช <bot>:เฉลิมบาทกรุงไกรไอศวรรย์ เธอเสด็จตามองค์พระทรงธรรม์ อยู่กำปั่นทั้งสามนามกร
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กับทั้งหน่อวรนาถนิราศร้าง <bot>:จะพานางไปหนตำบลไหน จะล้มตายวายวางหรืออย่างไร หรือจะได้กลับมายังธานี ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 58 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วนิ่งนึกตรึกตรองว่าสองทัพ <bot>:จะรบรับหรือว่าจิตคิดไฉน มาหึงหวงหน่วงนานรำคาญใจ จะยุให้สององค์ออกสงคราม
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายหัสกันครั้นรู้ว่าครูผิด <bot>:ต้องไปติดคุกกษัตริย์ต้องตัดหัว หิ้วถุงเงินเดินตามให้คร้ามกลัว แจกให้ทั่วทำมะรงจงเมตตา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันไพรีมีฤทธิ์ความคิดมาก <bot>:เห็นแสนยากยิ่งนักจะรักษา คิดถึงองค์พงศ์กษัตริย์ภัสดา นางโศกากำสรดสลดใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงครองวังลังกาให้ปรากฏ <bot>:เจริญยศแผ่ไปในทิศา ให้เหมือนพรที่ประสิทธิ์ของบิดา ชันษาพ่อจงยืนกว่าหมื่นปี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จงพาคนพลไพร่ลอบไปเข้า <bot>:พวกด่านเขาเจ้าประจัญเหมือนมั่นหมาย ยกไปตีทีจะได้ด้วยง่ายดาย แล้วสั่งฝ่ายน้องหลานคิดอ่านกัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกที่นั่งตั้งกองทุกช่องด่าน <bot>:หนาวสะท้านพากันบ่นทนไม่ไหว จะไปอยู่สุขเกษมเปรมหัวใจ ก็ยังไม่สมคิดในจิตปอง
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำเพาะถูกลูกตาข้างขวาซ้าย <bot>:ตกม้าตายแต่ปลัดสกัดกั้น ยิงปลัดปัดตบหลบไม่ทัน ถูกหูหันหกคะเมนถึงเวรตาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงจัดแจงแต่งตึกตุ้งเตียงตั้ง <bot>:ลับแลบังฉากฉายลายเลขา แล้วไปเชิญเสด็จพระมังคลา ลอบเข้ามายามดึกอยู่ตึกกลาง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขยั้นย่อรอรั้งถอยหลังกลับ <bot>:กระดิกผลับขืนขัดฮึดฮัดหวน ยิ่งไสสั่นหันเหซุนเซซวน กระหมวดม้วนงวงเงยเสยส่ายงา
|
สิงหไกรภพ
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พบเห็นเย็นเช้าเคยเฝ้าแหน <bot>:ลูกสุดแสนอาลัยจิตใจหาย ขืนให้อยู่แล้วอุระจะทลาย พลางฟูมฟายชลนาร่ำพาที
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งบอกให้ทุกลำเรือกำปั่น <bot>:ใครไม่ทันตัวนายทั้งไต้ก๋ง จะเอาโทษให้ถึงตายวายชีวง ตัดสินลงตามอาญาพวกมาเรือ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอัคนีที่ตีทัพ <bot>:ขึ้นหยุดยับยั้งอยู่บนภูผา ครั้นอุทัยไตรตรัดทัศนา เห็นโยธาทัพล้อมอยู่พร้อมกัน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็กลัวจะผิดไปมิใช่บุตร <bot>:นางนิ่งหยุดอยู่ในใจสายสมร หน่อกษัตริย์กราบก้มประนมกร นางมารดรจึ่งถามตามสงกา
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เมื่อพบปะจะต้องหมอบต้องนอบนบ <bot>:ยิ่งปรารภร้อนจิตคิดอดสู มิห่วงลูกผูกจิตคิดคิดดู ไม่ขออยู่สู้ตายวายชีวา ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สนองคุณมุลิกาอุตสาหะ <bot>:กวาดขยะหญ้าฟางกลางถนน อยู่ที่นี่มิได้หายวายกังวล ถึงบรรลัยไม่พ้นทนทรมาน
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นนั่งหลับจับศีรษะฉะด้วยพัด <bot>:ขาดเหมือนตัดหยวกทิ้งรอบสิงขร ทิ้งไพร่นายตายยับซบซับซ้อน ทั้งเศียรกรกายขาดดื่นดาษดิน
|
สิงหไกรภพ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างต้องดูรู้ว่าสลบหลับ <bot>:ยังไม่ดับชีวังถึงสังขาร์ เข้านวดเคล้นเส้นสายปลายบาทา บ้างโบกผ้าโบกมือกระพือลม
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เธอก็มีพระคุณการุญรัก <bot>:สามิภักดิ์ปราบอรินทร์สิ้นทั้งผอง กู้เวียงชัยไว้ได้สมอารมณ์ปอง จึ่งไม่ต้องปนวงศ์กับพงศ์กา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระปิ่นภูวดลกัมพลรัตน์ <bot>:โองการตรัสบัญชาพลางปราศรัย เรียกบุตรีศรีสมรเสมอใจ ให้มาไหว้เชษฐาด้วยการุญ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมารหมอบนอบนบอภิวาท <bot>:เชิงฉลาดทูลแจ้งแถลงไข อันเสนีรี้พลสกลไกร ไม่มีภัยพูนสวัสดิ์อยู่อัตรา
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลูกขอเป็นเกือกทองฉลองบาท <bot>:กว่าชีวาตม์ลูกรักจะตักษัย ขอบารมีทรงเดชปกเกศไป เป็นฉัตรชัยคุ้มกันอันตราย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างฝ่ายท้าวเจ้าพ่อตาพาลูกเขย <bot>:ลีลาเลยออกมาแล้วปราศรัย กับบาทหลวงพร้อมกันด้วยทันใด เสร็จนั่งในชานพักตำหนักทอง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สานุศิษย์กฤษณาเป็นสารถี <bot>:ห้ามุนีนั่งบัลลังก์มาทั้งหมด มาตามทางกลางอรัญริมบรรพต ข้างหลังรถศรีสุวรรณตามกันมา
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเทวราชอาจหาญในการศึก <bot>:นึกตรองตรึกกราบประณตบทศรี ให้พี่น้องสองสุดาออกราวี ทั้งข้านี้จะไปด้วยได้ช่วยกัน
|
สิงหไกรภพ
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่เลี้ยงพราหมณ์สามตะพายสายกำซาบ <bot>:ถือทั้งดาบสองข้างอย่างทหาร พระนำหน้าพากันออกนอกอุทยาน แกล้งเดินผ่านริมค่ายพวกไพรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เข้าโอบอ้อมล้อมค่ายท้าวจักรวรรดิ <bot>:สามกษัตริย์ยืนช้างกลางวิถี พวกข้าศึกนั่งยามตามอัคคี บ้างก็ตีเกราะกลองฆ้องตระเวน
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสามพราหมณ์เข้าประคองแล้วร้องไห้ <bot>:น้ำตาไหลพรั่งพรายทั้งซ้ายขวา ต่างนบนอบปลอบหน่อกษัตรา อย่าโศกาตรอมนักจงหักใจ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่จะมาครอบครองเอาของเขา <bot>:ไม่อายเราผู้เป็นน้องให้หมองศรี ริบเอาตามปรารถนาไล่ราวี เก็บธานีเป็นของตัวทั้งผัวเมีย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้กราบทูลมุลิกาฝ่าพระบาท <bot>:พระหน่อนาถทรงยศโอรสา สามพระองค์พงศ์กษัตริย์ขัตติยา กับท้าวชวาอิ่มเอมเกษมทรวง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้เร่งทัพขับทหารชาญสนาม <bot>:จับอ้ายพราหมณ์เข่นฆ่าให้อาสัญ พากไพร่พร้อมล้อมโถมเข้าโรมรัน เจ้าพราหมณ์ฟันฟาดตายลงก่ายกอง
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเข้าที่ตีสามยามสงัด <bot>:ตื่นบรรทมประนมหัตถ์อธิษฐาน พอนาทีตีสิบเอ็ดสำเร็จการ พระนิพพานนิ่งสนิทเหมือนนิทรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอครบถ้วนสามทิวาฟ้าค่อยสาง <bot>:แจ่มกระจ่างเห็นเงาภูเขาหลวง ค่อยสางสางสุริเยนทร์พอเห็นดวง ที่หนาวทรวงก็ค่อยคลายสบายบาน
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ธรรมดาว่าเสี้ยนสิ่งใดยอก <bot>:จะบ่งออกมาได้ก็ด้วยหนาม จำจะพูดพาทีกับพี่พราหมณ์ ให้แจ้งความเท็จจริงที่กริ่งใจ
|
สิงหไกรภพ
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเก้าองค์จงจิตพิศเพ่ง <bot>:ค่อยเปลื้องเปล่งปลั่งดวงโชติช่วงฉาย ทั้งเจ็ดองค์นงนุชสุดเสียดาย ต่างฟูมฟายชลนาด้วยอาลัย
|
สิงหไกรภพ
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสิงหไกรภพซบสะอื้น <bot>:ค่อยกลั้นกลืนเช็ดชลนาไหล แล้วไถ่ถามตามซึ่งสงสัยใจ เผาอย่างไรจึงจะดีเล่าพี่พราหมณ์
|
สิงหไกรภพ
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นสำเร็จเสร็จศึกเหมือนนึกไว้ <bot>:เห็นจะได้เชยชมโฉมวัณฬา ดำริพลางทางลงแล้วทรงปี่ เรียกโยธีไพร่นายทั้งซ้ายขวา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โหรคำนับรับสั่งตั้งดิถี <bot>:พระเคราะห์ปีราหูเข้าอยู่ไส้ อังคารเล็งลัคนาชะตาใคร ตกที่ในบาปเคราะห์จำเพาะเป็น
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เวียนดูนางกลางวันก็ผันพักตร์ <bot>:นี่เห็นรักหรือไม่เห็นเป็นไฉน จะผูกมิตรคิดอ่านประการใด จึงจะได้พระธิดายุพาพาล
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหล่ากระโห้โผล่ผุดไล่วุดวาด <bot>:ฉนากฟาดงวงฟัดอยู่ฉัดฉาน เสือสมุทรผุดโผนโจนทะยาน คชสารสินธูขึ้นชูงา
|
พระอภัยมณี
| 74 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วเขียนคำทำตอบให้มอบหมาย <bot>:ไปถวายพระธิดามารศรี ฝรั่งรับกลับมาให้นารี แจ้งคดีโดยดังได้ฟังมา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กรุงรัตนาธานีบุรีรัตน์ <bot>:ศรีสวัสดิ์อิ่มเอมเกษมสันต์ บ้านเศรษฐีเล่าก็มีขึ้นครามครัน ในขอบขัณฑเสมามากกว่าเดิม
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิบากกรรมจำจนให้อ้นอั้น <bot>:สุดจะผันสุดจะแปรสุดแก้ไข สุดจะอายขายหน้าพวกข้าไท น่าน้อยใจใจเอ๋ยไม่เคยคิด
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางฟังคำทำพิโรธเหมือนโกรธขึ้ง <bot>:ช่างขี้หึงแค้นเคืองถึงเรื่องหลัง เมื่อต้องผีมิได้ทำแต่ลำพัง ครั้นหายคลั่งก็มาเข้าข้างเผ่าพงศ์
|
พระอภัยมณี
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงเห็นหมกมุ่นให้ขุ่นหมอง <bot>:แล้วจึ่งร้องว่าเราใช่สาวศรี อย่าเคลิ้มไคล้ใช่อนงค์องค์นารี พลางไล่ผีกำกับสำหรับยา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอลมหวนป่วนปะปะทะทัพ <bot>:เอาขอสับสายโซ่พอโล้ถึง กำปั่นปัดฟัดดังเสียงปังปึง พลทะลึ่งโลดโผนโจนลงเรือ
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่โฉมยงองค์เดียวให้เปลี่ยวจิต <bot>:มันคว้าหวิดหวีดร้องสยองขน เห็นปีนป่ายท้ายรถเหลืออดทน ถึงอับจนโจนลงวิ่งวงเวียน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:แต่เณรศีลสิบป้อง <bot>:ปกกาย พาฬพยัคฆ์ยังหมาย ภักษ์ได้ นุชพี่อยู่เกรงชาย จักลอบ โลมแฮ แม่จุ่งครองสัตย์ไว้ สวาดิถ้าเรียมถึง
|
นิราศวัดรวก
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกล้าต้าต้นหนก็จนจิต <bot>:เป็นสุดคิดสารพัดจะขัดขวาง ต่างหยิบเอาแผนที่มาคลี่กาง หาหนทางที่สำคัญก็ฟั่นเฟือน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอทัพพระอภัยมาใกล้ด่าน <bot>:เห็นทหารถอยทัพดูสับสน จึงตีกลองกองทัพหยุดรับพล ต่างเกลื่อนกล่นกลับมาพร้อมหน้ากัน
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตรีเมฆว่าราหูเป็นผู้เฒ่า <bot>:ไยไปเข้านับถือพระฤๅษี เสียแรงท้าวเจ้าจังหวัดปถพี ประทานที่บ้านเมืองแลเครื่องยศ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ถอดมาจะได้เป็นทัพหน้า <bot>:จัดโยธาทวยหาญชาญสมร ทั้งทหารกัณฐัศว์อัศดร พร้อมนิกรเตรียมไว้ดั่งใจปอง ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นจะได้สมหวังเหมือนยังคิด <bot>:ประจามิตรคงจะยับดั่งสับสี แต่ลำพังเจ้าพาราออกราวี เราเข้าตีไหนจะทนคงป่นไป
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงคราวขึ้นมึนตึงทำปึ่งปั้น <bot>:ประชดประชันจะให้ฉาวให้ร้าวฉาน หมายชนะจะเป็นโสดได้โปรดปราน ออกตั้งต้านตีเสมออย่าเพ่อฮึก
|
สิงหไกรภพ
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างเห็นพร้อมยอมจิตเหมือนคิดอ่าน <bot>:วิชาการกลเรือเหลือขยัน จะแต่งไพร่ไว้บ้างข้างประจัญ ปรึกษากันตรวจตราในราตรี ฯ
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่พรายแพร่งแจ้งความตามสำเนา <bot>:ก่อนเถิดเราก็จะให้เป็นไรมี ฯ ฝ่ายอารักษ์ศักดิ์สิทธิ์สถิตสถาน จึงแจ้งการกับวัณฬามารศรี
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายนงเยาว์เสาวคนธ์รู้กลพี่ <bot>:ทำห้ามสี่กัลยาอย่าว่าขาน ช่วยกันหาฝรั่งมาตั้งพาน ติดบนท่านผู้รับสั่งจึงบังควร
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เพราะทรงฤทธิ์บิตุเรศของลูกรัก <bot>:ประชวรหนักสารพัดจะขัดสน ครั้นไพรีมีมาเข้าตาจน ต้องคุมพลรบพุ่งกันกรุงไกร
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ถึงปรางค์รัตน์ชื่นชมด้วยสมหวัง ให้นกจับกับสุวรรณที่บัลลังก์ จึงตรัสสั่งพวกนางช่างข้างใน
|
สิงหไกรภพ
| 54 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้ไม่เลี้ยงเคียงองค์พระทรงศักดิ์ <bot>:จะสมัครอยู่เป็นข้าเหมือนทาสี วิบากกรรมถึงรำภาจะด่าตี ก็ตามทีเถิดสู้ทนไปจนตาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นแม่ไม่อนุกูลสูญสวาท <bot>:เห็นสิ้นชาติชีวังจะสังขาร์ จะเอากรุงรมจักรนัครา เป็นป่าช้าสุมเพลิงเชิงตะกอน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจนธนูครูเอกเขนกสนอง <bot>:พบขุมทองทุกข์ร้อนพอผ่อนผัน เอาทรัพย์มาใช้ที่นี้ทีละพัน ตัวเจ้านั้นหมั่นไปมาสู่หานาง
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่นางต่างฟังต่างนั่งนิ่ง <bot>:ต่างเห็นจริงจวนดึกจึงปรึกษา พระบาลีนี้คะเนเหมือนเทวา ช่างเขียนมามิได้ผิดสักนิดเลย
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เธอวิงวอนงอนง้อขอชีวิต <bot>:ว่าไม่คิดรบพุ่งเอากรุงศรี พระปิ่นเกล้าเจ้าลังกาก็ปรานี ให้ข้านี้มาแถลงให้แจ้งใจ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกว่งกระบี่ขี่ม้าฝ่าทหาร <bot>:ออกต่อต้านชาวบุรีตีตลบ หน่อกษัตริย์สุริย์วงศ์ทรงสินธพ ควบเข้ารบกับฝรั่งปังกลิมา
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นิ่งอยู่กูจะเข้าไปเอาโทษ <bot>:ให้สิ้นโคตรคนถือพระฤๅษี ใครนับถือซื่อต่อเจ้าธรณี มาภักดีจะโปรดที่โทษกรณ์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายสุวรรณมาลีว่าดีแท้ <bot>:ยังไม่แก่บรรพชาห่วงหน้าหลัง เป็นฤๅษีชีป่าก็น่าชัง หยุดอยู่บ้างเลี้ยงอาณาประชาชน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวเธอไม่ให้ปันด้วยกันหมด <bot>:ไม่สมยศสมชาติวาสนา แต่มาง้อขออนงค์องค์ธิดา ท้าวเธอว่ามิใช่เนื้อเชื้อตระกูล
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:เป็นสุดคิดสารพัดจะขัดสน จึงกล่าวแกล้งแสร้งเสด้วยเล่ห์กล ฉันสองคนพี่น้องร่วมท้องกัน
|
สิงหไกรภพ
| 53 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บรรทมนิ่งอิงแอบแนบเขนย <bot>:ไม่สรงเสวยโภชนากระยาหาร พวกท้าวนางต่างมาดูอาการ ไปกราบกรานทูลยุบลชนนี ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ช่วยแก้ไขให้หายเหมือนหมายพึ่ง <bot>:หรือจะถึงโรคตัดอติสาร แล้วพาเหล่าเผ่าพงศ์พระวงศ์วาน มาหาท่านพราหมณ์พร้อมน้อมประณต
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วทูลเชิญโฉมยงสรงเสวย <bot>:เหมือนอย่างเคยขับกล่อมถนอมขวัญ ต่างเพ่งพิศพระธิดาวิลาวัณย์ สารพันไม่มีราคีพาน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะปราศรัยไม่ถนัดให้ขัดข้อง <bot>:พระยิ้มย่องตอบความทรามสงวน เวลารุ่งพรุ่งนี้พี่จะชวน ไปชมสวนเพชรนิลดังจินดา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะบาปกรรมข้ามีแก่ตัวท่าน <bot>:เป็นมหันต์ใหญ่โตพาโลเขา เพราะเกิดความวิหิงสามาด่าเรา เหมือนก่อนเก่านั้นไม่ได้ภัยจะมี
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วสั่งมาว่าแม้นพบพระภูวนาถ <bot>:ให้กราบบาททูลแจ้งแถลงไข ว่าชาตินี้มิได้มาเป็นข้าไท แต่มีใจคิดถึงองค์พระทรงธรรม์
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ว่าเรือมาทอดอยู่นี่ดีหรือร้าย <bot>:จงภิปรายตามจริงทุกสิ่งสรรพ์ โจรได้ฟังคั่งใจร้องไปพลัน มาถามกันว่ากระไรไม่ใช่นาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางราศีพี่ใหญ่ย่องไปปะ <bot>:โถมกอดพระพระก็กอดสอดประสาน นาสิกเสียดเฉียดชื่นรื่นสำราญ นางทัดทานทูลตามเป็นความใน
|
สิงหไกรภพ
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูราศรีปีหน้าชาตาตก <bot>:จะกระกรกกระกรำระส่ำระสาย จึงทูลความตามตำราพฤฒาทาย พระเคราะห์ร้ายครั้งนี้ทั้งพี่น้อง
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนชีเปลือยเหนื่อยแรงแกว่งไม้เท้า <bot>:ความกลัวราวกับจะดิ้นสิ้นสังขาร์ ต้องตามใจมิได้ขัดหัทยา ชีชราควบลองดูว่องไว
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ส่วนสุวรรณมาลีศรีสมร <bot>:ให้อาวรณ์ลูกน้อยละห้อยหา สินสมุทรสุดใจไปไกลตา พระชลนาไหลหลั่งลงพรั่งพราย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระฟังพราหมณ์ยามหลงทรงพระสรวล <bot>:เออก็ควรหรือมาคิดริษยา นี่ศึกเสือเหนือใต้ที่ไหนมา นางยุพาคนเดียวเปลี่ยวจริงจริง
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกพระเยวาโหปุโรหิต <bot>:ยืนแปดทิศถือบวชสวดคาถา แล้วขุนนางต่างจับจอกสุรา ถวายพระมังคลาเจ้าธานี
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยุพาว่าถ้าพระองค์จะทรงปราบ <bot>:ให้ราบคาบเขตแคว้นแดนสิงหล อันพวกผีมิได้เห็นเป็นสกนธ์ จะใช้คนสัประยุทธ์สุดทำนอง
|
พระอภัยมณี
| 65 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.