text
stringlengths 111
202
| source
stringclasses 12
values | nb_tokens
int64 46
100
|
|---|---|---|
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเป็นคู่สู่ขอนางก็รับ <bot>:มากลายกลับแกล้งอยู่กับชู้เฉย พระอภัยใช่เช่นเป็นกะเทย จะละเลยไว้หรือนานจนป่านนี้
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่ทัพยับยั้งต่างตั้งมั่น <bot>:เป็นขอบคันขุดแซะตีแตะแผง ทั้งซ้ายขวาสารวัดวิ่งจัดแจง ตามตำแหน่งนายหมวดต่างตรวจตรา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีชวากคูหาศิลาหุบ <bot>:ในถ้ำมีพุทธรูปนรังสรรค์ แต่คนนมัสการขนานกัน บนเขานั้นแจ้งจริงทั้งหญิงชาย
|
นิราศพระบาท
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นวารีที่แข็งแดงไปรอบ <bot>:ตามเขตขอบคล้ายลำเนาภูเขาเขิน จึงตรัสถามพราหมณ์พฤฒาว่าจะเดิน ไปตามเนินน้ำเห็นเป็นอย่างไร
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระองค์ผู้ดำรงอาณาจักร <bot>:คิดจะหักหาญศึกพลางปรึกษา กับท่านครูสามิภักดิ์จักรา กับเสนาเคยประจญรณรงค์
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เสนาการะเวกเอกอำมาตย์ <bot>:จงพาราชโอรสหมดทั้งสาม ไปพาราถ้าสำเร็จเสร็จสงคราม เราจะตามไปเหมือนคำที่รำพัน
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แสงชวาลาสว่างพระย่างย่อง <bot>:ตามเข้าห้องเหลียวหาทั้งหน้าหลัง แลเห็นองค์นงคราญแอบม่านบัง ทรุดลงนั่งเคียงนางพลางพาที
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ขอถามหน่อยกลอยใจอยู่ไหนเล่า <bot>:หรือนงเยาว์อยู่ป่าพนาสี พึ่งรุ่นสาวราวกันฉันปรานี เพื่อนไม่มีมาบ้างหรืออย่างไร ฯ
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทหารพวกเขนโล่เมืองโกสัย <bot>:สองท้าวไทขี่ม้าพาผยอง เป็นทัพหน้าเดินตรวจทุกหมวดกอง ตามทำนองแขกชวาเคยราวี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราไปเฝ้าเล่าก็เห็นจะห้ามทัพ <bot>:ให้คืนกลับไปสถานเหมือนสารศรี ครั้นจะละพระพี่ไว้กับไพรี เห็นชีวีคงไม่รอดจะวอดวาย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เออลูกเต้าเสาวคนธ์ข้าจำได้ <bot>:เออก็ใครเล่าเดี๋ยวนี้จะมีผัว เธอหลงเล่อเออออข้าขอตัว เรื่องข่มผัวเช่นท่านยายไม่ได้การ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้าพราหมณ์ดูรู้กลว่ามนต์เสื่อม <bot>:พระเนตรเลื่อมลงอีกจึงฉีกสาร เสียพิธีผีสางเข้ารางควาน จึงทัดทานข้อความตามทำนอง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกเสนาสารภาพกราบพระบาท <bot>:ขอรับราชอาชญาถึงอาสัญ ด้วยศัตรูจู่มาไล่ฆ่าฟัน ใครไม่ทันรู้ทั่วทุกตัวคน
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงรบรับทัพลังกาข้ามาด้วย <bot>:มิได้ช่วยพระธิดามารศรี จนมีผิดติดพันทุกวันนี้ พระบุตรีกริ้วโกรธเป็นโทษทัณฑ์
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมยงองค์พะงาสุดาสมร <bot>:นางบังอรทูลมารดาอัชฌาสัย สุดแท้แต่บิตุรงค์พระทรงชัย ลูกมิให้เคืองขัดอัธยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วายุพัฒน์กราบก้มประนมหัตถ์ <bot>:แล้วมาจัดรถสุวรรณผันผยอง ทั้งเกณฑ์แห่แตรสังข์นั่งสำรอง โดยทำนองพร้อมพรั่งเหมือนอย่างเดิม
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลุกจากที่นอนไปถอนหญ้า <bot>:เก็บเอามาผูกไว้พอไก่ขัน แล้วเสกเป่าเก้าหนมนต์สำคัญ ต้นหญ้านั้นสูญหายกลายเป็นคน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สถิตเกยเลยลงทรงรถา <bot>:จากลังกากรุงไกรไอศวรรย์ รถนางชีตามเสด็จจากเขตคัน พร้อมทั้งบรรดาขุนพวกมุลนาย
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสี่พราหมณ์กลับมาขึ้นอาศัย <bot>:บนป้อมใหญ่ปรีดิ์เปรมเกษมสันต์ พวกเมืองด่านแต่งสำรับไว้ฉับพลัน เลี้ยงดูท่านพราหมณ์พิธีทั้งสี่คน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 72 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนศึกข้ามตามมาประดารบ <bot>:หลายตลบเหลือจิตจะคิดไฉน ด้วยเป็นหญิงยิ่งยากลำบากใจ สงสารไพร่ใหญ่น้อยจะพลอยตาย
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ในสาราว่าพระองค์ดำรงราชย์ <bot>:บรมบาทบังอรอัปสรสวรรค์ ทรงพระนามตามยศทศธรรม์ ละเวงวัณฬาลบภพไตร
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฉวยเรือแตกแยกย้ายก็ตายเปล่า <bot>:จะโดนเดามีภัยหลายสถาน ผิดก็สู้อยู่ที่วนชลธาร บุญบันดาลก็จะได้ไปลังการ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หาโอสถรสรื่นที่ชื่นชอบ <bot>:มาประกอบผันแปรคิดแก้ไข ให้หายโรคโศกเศร้าเบาพระทัย แล้วจะได้เห็นหมอขอตำรา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นอยู่ลำกำปั่นเหมือนมั่นหมาย <bot>:จงแหวกว่ายสายสมุทรผุดมาหา แล้วแหบหวนครวญโหยโรยชวา พระแกล้งว่าไปในเพลงวังเวงใจ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ชายแก่ปีนป่ายขึ้น <bot>:ถึงคบ คางเฮย แล้วเลื่อนลงดินปรบ หัตถ์ยิ้ม หญิงสาวซ่อนตัวซบ พักตร์แอบ นิ่งแฮ อายประหนึ่งจักปิ้ม แทรกพื้นภูมิสถาน
|
นิราศวัดรวก
| 83 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เที่ยวผูกถือมือเท้าพวกบ่าวไพร่ <bot>:ให้สาใจเหมือนลูกอ่อนลงนอนขึง แต่นายใหญ่ใส่ถ้วนโซ่ตรวนตรึง เสร็จแล้วจึงพามาใส่ไว้ในกรง
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กองตระเวนรีบมาหน้ากำปั่น <bot>:พอถึงกันแล้วก็ถามตามสงสัย ว่าเรือท่านนี้มาแต่เมืองใด ขายสิ่งไรหรือจึ่งมาพาราเรา
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสั่งพลางทางเสด็จเข้าห้องสรง <bot>:สำอางองค์เรืองจำรัสประภัสสร ฝ่ายเสนาข้าเฝ้าเหล่านิกร บ้างก็ถอนสายสมอขันช่อใบ
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระรามวงศ์ลงเอกเขนกตรัส <bot>:กับหน่อกระษัตรีย์แกล้งชวนทำสรวลสันต์ คิดจะใคร่ได้ยินพิณสำคัญ จึงว่าวันนี้สบายเดือนหงายงาม
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่กินคนมานานประมาณแสน <bot>:ทุกด้าวแดนเข็ดขยั้นออกสั่นหัว แม้นเรือซัดพลัดเข้าจอดไม่รอดตัว ลูกค้ากลัวความขยาดไม่อาจเดิน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กุมาราว่าเมื่อเรือจะแตก <bot>:เสียงร้องแรกอยู่แต่เหล่านางสาวศรี สองกษัตริย์พลัดไปในนที เมื่อราตรีมิได้เห็นว่าเป็นตาย
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบเรื่องเคืองขัดจึงตรัสว่า <bot>:แม่เกษราแม่อรุณแม่คุณเอ๋ย อยู่หาไหนไม่มาฟังเธอมั่งเลย ลูกไม่เคยสุดขืนกลืนน้ำตา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:เก้าบทเพื่อนยากนี้ <bot>:ตกไฉน ย่อมตกตามกันไป ทั่วเท้า ดงรังทะเลไกล กลางป่า ก็ดี เห็นก็สุดแต่เก้า บทนี้แนมนอน
|
โคลงนิราศเจ้าฟ้าอภัย
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้รูปงามทรามสงวนนวลละออง <bot>:อย่าให้ต้องอดสูกับผู้ใด จงพ้นทุกข์สุโขอโหสิ ไปจุติตามประสาอัชฌาสัย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพวกอยู่รู้แจ้งแต่งสำรับ <bot>:ไว้เสร็จสรรพเรียงรายทั้งซ้ายขวา พอพวกพ้องกองทัพถึงพลับพลา หุงข้าวปลากินตามความสบาย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้พบกันวันนี้ยินดีสุด <bot>:ไฉนนุชห่างเหินเหมือนเขินขาม เมื่อตะกี้ตีฆ้องย่ำสองยาม เชิญโฉมงามขึ้นบนเตียงเคียงพี่ยา ฯ
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ยังหาอื่นเข้าประคองเป็นสองสาม ทำรักซ้อนซ่อนสนิทปิดเนื้อความ จนเลยลามเป็นระฆังดังขึ้นเอง
|
สุภาษิตสอนหญิง
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็แจ้งว่าอาจารย์เจ้าของตึก <bot>:เห็นสมนึกเหมือนจิตที่คิดหมาย กระทั่งไอให้เสียงเป็นแยบคาย แล้วก้มกายเข้าไปหาท่านอาจารย์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ฉันรักจักใคร่ได้พระดาบส <bot>:เป็นโอรสร่วมบำรุงซึ่งกรุงศรี จะโปรดได้หรือไม่เล่าแต่เท่านี้ จะปล่อยชีเปลือยให้คุณได้บุญ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเรียกรักทักเธอไม่เก้อเขิน <bot>:บ้างหยอกเอินเอาลูกไม้ไปให้ฉัน บ้างแลเห็นเป็นผู้หญิงวิ่งชิงกัน ดูรูปโฉมโนมพรรณเพียงขวัญตา
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอพบสามพราหมณ์พร้อมเข้าล้อมจับ <bot>:ปะทะทัพรับไล่กันไพล่เผล กุนตันฟาดพลาดผวาทั้งม้าเซ ทหารเฮหุ้มจับยังรับรอง
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ป่างพระองค์ผู้ดำรงรมจักร <bot>:ทั้งหลานรักมุลนายฝ่ายทหาร พร้อมทั้งพวกโหราพฤฒาจารย์ ปรึกษาการข้างอุบายคิดถ่ายเท
|
พระอภัยมณี
| 59 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เจ้ากับพี่นี้ก็เห็นเป็นกุศล <bot>:จึงหนีพ้นมารมาไม่อาสัญ จะเคียงคู่ชูชื่นทุกคืนวัน โอ้เจ้าขวัญนัยนาได้ปรานี
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือน้องนี้มีโทษไม่โปรดตอบ <bot>:หรือไม่ชอบกิริยาอัชฌาสัย จงโปรดเกล้าเล่าแถลงให้แจ้งใจ น้องก็ไม่ขออยู่จะสู้ตาย
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งเย็นเช้าขึ้นเฝ้าบรมบาท <bot>:ท้าวสวาทดุจองค์โอรสา เวลาเที่ยงพี่เลี้ยงให้ไสยา ก็เห่ช้าให้บรรทมในอู่ทอง
|
สิงหไกรภพ
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กระดูกหนังยังเห็นเหม็นตลบ <bot>:ทั้งซากศพโสโครกกะโหลกผี เห็นมั่นแม่นแสนกลอีคนนี้ ยักขินีผีเสื้อหลงเชื่อมัน
|
สิงหไกรภพ
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้สงสารท้าวไทใครจะช่วย <bot>:เห็นมอดม้วยมรณานิจจาเอ๋ย สิ้นพระชนม์จนพระศพไม่พบเลย เวราเคยทำไว้ให้ไกลกัน
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ต่างตีฆ้องกลองศึกเสียงครึกครื้น <bot>:ระดมปืนหลักลั่นเกาทัณฑ์แผลง เดชะสายกายสิทธิ์ฤทธิแรง ให้พลาดแพลงแคล้วคลาดซึ่งสาตรา
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระหน่อบพิตรอดิศร <bot>:เรียกสมรบุษบงยอดสงสาร มาขึ้นรถเทียมม้าอาชาชาญ ออกจากด่านแนวเขาเจ้าประจัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงทุ่งกว้างทางตรงวงเข้าด่าน <bot>:เสียงประสานพวกพหลพลขันธ์ ฟ้ากระจ่างแจ่มแจ้งด้วยแสงจันทร์ แลเห็นท่านสังฆราชเดินนาดกราย
|
พระอภัยมณี
| 65 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะเปรียบรู้ผู้ใดไม่มีเทียบ <bot>:ปัญญาเปรียบสมุทรไทอันไพศาล จึงรู้รอบขอบฟ้าจักรวาล ช่วยตามหลานรับมาอยู่ธานี
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโฉมจันทวดีนารีราช <bot>:แสนสวาทลูกน้อยละห้อยไห้ จะจากวังทั้งสามตามกันไป เป็นจนใจที่จะขัดจะทัดทาน
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจวนเย็นเห็นแต่คนแก่เฒ่า <bot>:ถือไม้เท้าจดจ้องเดินร้องไห้ พวกชีพราหมณ์ถามว่าท่านมาไย ต่างกราบไหว้ว่าจะมาหาเจ้านาย
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ตั้งเทียนธูปบุปผาสมาผัว <bot>:ค่อยยอบตัวกราบก้มประนมสนอง แต่ก่อนไรได้เป็นข้าฝ่าละออง ทำให้ข้องเคืองขัดพระอัชฌา
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:คอยหน่อนาถงดงานนานหนักหนา ถึงเดือนเศษเหตุไฉนจึงไม่มา คิดสงสัยให้โหราพยากรณ์
|
สิงหไกรภพ
| 52 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:มีโฉมยงองค์มิ่งมเหสี <bot>:ชื่อโฉมจันทวดีฉวีเหลือง สนมนางอย่างเอกอเนกเนือง ทั้งงานเครื่องงานกลางสำอางตา
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สุดสาครมังคลาบรรดาญาติ <bot>:สั่งพระราชนัดดาตามความประสงค์ จะต้องการสิ่งใดในใจจง อาจะส่งมาให้เหมือนใจปอง
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก็ใช่เหตุที่จะทำให้ช้ำชอก <bot>:เหมือนหนามยอกจะต้องตามหาหนามหนา มาบ่มแก้แผลเจ็บเหน็บอุรา แกล้งตรัสว่าขอบใจได้มาทวน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เป็นไรมีที่ตรงนั้นอย่ามั่นหมาย <bot>:ชะเจ้านายมึงเป็นปราชญ์ฉลาดแหลม มาหลอกกูผู้อาจารย์เอาหวานแกม อ้ายแกะแนมไม่รู้สึกสำนึกตัว
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดี๋ยวนี้สี่องค์ยังหลงอยู่ <bot>:ท่านพราหมณ์ครูจะได้ปะพระที่ไหน จะพูกจาว่าขานประการใด จึงจะได้พานพบประสบองค์ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอัคนีอยู่ที่ด่าน <bot>:พวกชาวบ้านปรนนิบัติหัดภาษา จนพูดเป็นเช่นทมิฬเหมือนจินดา คอยรอท่าผู้ถือหนังสือไป
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งขอบคันจันต์ประเทศทุกเขตแคว้น <bot>:อเนกแน่นใต้เหนือเหลือประมาณ รู้รับสั่งหนังสือที่ลือเล่า ว่าผ่านเกล้าเกลี้ยกล่อมซ้อมทหาร
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วก็เอามาไว้ในเกาะนี้ <bot>:สิ้นชีวีแหลกกระจุยเป็นผุยผง เพราะอดอยากกรากตายอยู่ในกรง อ้ายคนทรงเล่าไปที่ในเรือ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงพาราการะเวกแล้วขึ้นฝัง <bot>:ไปหยุดยั้งอยู่ท้ายชายสิงขร พระจึ่งเรียกอาชาม้ามังกร อัสดรเดินมาไม่ช้าที ฯ
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ขยับยกปีกหางอย่างปักษี พอแดดอ่อนร่อนเร่ขึ้นเมฆี จรลีลอยฟ้านภาลัย
|
สิงหไกรภพ
| 55 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:กรมการบ้านตั้งตลอด <bot>:ตลิ่งเตียร ต่างต่อล้อเลื่อนเกียร เก็บไว้ เรือริมหาดดาษเดียร รดะปักหลักแฮ ของเหล่าเชาสวนใต้ แต่งตั้งนั่งฃาย
|
นิราศสุพรรณ
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทุกด้าวแดนแสนรักจักใคร่ได้ <bot>:เขียนบอกไปในกระดาษราชสาร แม้นใครรับดับร้อนช่วยรอนราญ จะเชิญท่านผ่านผดุงกรุงลังกา
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายผีเสื้อเมื่อจะจากพรากลูกผัว <bot>:แต่พลิกตัวกลิ้งกลับไม่หลับใหล ให้หมกมุ่นขุ่นคล้ำในน้ำใจ จนเสียงไก่แก้วขันสนั่นเนิน
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระเห็นควรสรวลสันต์ว่าฉันนี้ <bot>:คุณเห็นดีสารพัดไม่ขัดขวาง แต่แสนยากหากว่าจะพบปะนาง จะพูดอย่างไรดีฉันมิเคย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พวกอรินทร์ถิ่นประเทศเขตมิจฉา <bot>:ให้อัปราทั่วไปทั้งไอศูรย์ พอได้ฤกษ์โหรประนมบังคมทูล พวกประยูรพฤฒาเฒ่าคลานเข้าไป
|
พระอภัยมณี
| 68 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เขม่นจิตคิดหึงคำนึงนึก <bot>:หรืออยู่ตึกแต้มทองที่สองหลัง เฝ้าคลึงเคล้าเช้าค่ำแต่ลำพัง ยิ่งแค้นคั่งเคืองขืนกลืนน้ำตา
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ผู้เถ้าเล่าเรื่องอย้าน <bot>:บ้านทึง ท้าวอู่ทองมาถึง ถิ่นถุ้ง แวะฃอเชือกหนังขึง เขาไม่ให้แฮ สาปย่านบ้านเขดคุ้ง คี่ทึ้งทึงแปลง
|
นิราศสุพรรณ
| 78 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้างในน้ำดำด้นไล่ชนเงือก <bot>:ลงงาเกลือกเสยกลอกกระบอกหู นาคราชผาดผยองพ่นฟองฟู เสียงซู่ซู่สายฝนปนน้ำเค็ม
|
พระอภัยมณี
| 73 |
<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ลุลานพุทธบาทโอ้ <bot>:ยามสอง แล้วแม่ ชนสํ่านิกรผอง พวกไหว้ อึงเอ็ดสุรคะนอง เพลงเกริ่น เกรียวแฮ แสงประทีปเทียนไต้ สว่างพื้นบริเวณ
|
นิราศวัดรวก
| 75 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เรียกให้พวกบริวารทหารผี <bot>:มาอึงมี่บนเภตราตาถลึง ไม่เห็นตัวเป็นแต่เสียงสำเนียงอึง กินของซึ่งตั้งไว้หายไปพลัน
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วชวนสองน้องรักร่วมชีวิตร <bot>:ให้เปลี่ยวจิตรไม่แจ้งรู้แห่งหน จากระยองย่องตามกันสามคน เลียบถนนคันนาป่ารำไร
|
นิราศเมืองแกลง
| 61 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณชั้นเชิงเป็นผู้ใหญ่ <bot>:อย่าไว้ใจนักหนาอาจะสอน ทั้งลูกหลานการมาในสาคร กำลังร้อนศึกประดังยังไม่วาย
|
พระอภัยมณี
| 55 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:๏ ฝ่ายท่านท้าวจักรวรรดิลุกผวา <bot>:เสียงโยธาโห่ลั่นสนั่นไหว รับพระแสงแกว่งต้อนพลไกร ทั้งนายไพร่ออกประจญรณรงค์
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางละอองรองพี่เป็นที่ห้า <bot>:สะอื้นอ้อนวอนว่าน่าสงสาร นางมอดม้วยช่วยรักษาพยาบาล ให้หม่อมฉานชื่นใจว่าไม่ตาย
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญพระน้องตรองตริดำริสาร <bot>:ตามโบราณรัตนามหาสวรรย์ พอจบสารกรานก้มบังคมคัล ศรีสุวรรณสมถวิลที่จินดา
|
พระอภัยมณี
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงวันดีมีฤกษ์ก็ตั้งสวด <bot>:พวกนักบวชตามบรรดาภาษาสยาม พร้อมทั้งพวกโหราพฤฒาพราหมณ์ นั่งอยู่ตามแท่นทรงอลงกรณ์
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สังเกตดูผู้คนที่บนฝั่ง <bot>:พวกฝรั่งเงียบระงับนอนหลับใหล กำดัดดึกปรึกษาเสนาใน เราก็ไม่มีเสบียงจะเลี้ยงพล
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอแลลับทัพหลังให้ตั้งโห่ <bot>:กึกก้องโกลาลั่นเสียงหวั่นไหว รีบยกตามหลามทางมากลางไพร หนทางไกลสามวันเร่งกันเดิน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ปรึกษาน้องสองยักษ์จำจักหนี <bot>:รบที่นี่ไม่ถนัดจะขัดขวาง เจ้ารั้งหลังทั้งสองกับน้องนาง ไปเขาสูงทุ่งกว้างหนทางมา
|
สิงหไกรภพ
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทำปลอมแปลงแกล้งจู่มาดูน้อง <bot>:หรือจะต้องประสงค์ที่ตรงไหน จะมาเดียวหรือจะมาด้วยข้าไท จะกลับไปหรือจะอยู่ไม่รู้เลย
|
พระอภัยมณี
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อุตส่าห์ลุกขึ้นมากินอาหาร <bot>:กับอาจารย์ค่อยสบายที่วายหวัง บาทหลวงเฒ่าค่อยดำรงทรงกำลัง ถอยมานั่งจับเจ่าเห็นเขาราย
|
พระอภัยมณี
| 60 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยามชะม้ายชายเนตรก็น่ารัก <bot>:วิไลลักษณ์เหลือดีเจ้าพี่เอ๋ย จะผ่อนผันฉันใดยังไม่เคย จะได้เชยชมนุชพระบุตรี
|
สิงหไกรภพ
| 63 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางน้อยน้อยคอยคำนับถือรับสั่ง <bot>:แยกไปยังพี่น้องทั้งสองศรี ทูลแถลงแจ้งความตามคดี สองบุตรีรีบมาพร้อมหน้ากัน ฯ
|
พระอภัยมณี
| 56 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นเมียป่วยช่วยประคองแล้วร้องชะ <bot>:เป็นแผลหวะเห็นไม่หายทั้งซ้ายขวา นางละเวงเกรงกษัตริย์ภัสดา ให้หามมาปรางค์มาศปราสาทชัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 71 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพวงผลผลาสารพัด <bot>:ไม่ขาดขัดที่ในเกาะพอเสาะฉัน เดชะฤทธิ์กิจกรมพรหมจรรย์ สารพันโพยภัยมิได้พาน
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางราศีพี่สาวคราวดาบส <bot>:น้อมประณตนอบนบซบเกศา พบพระพี่มีคุณกรุณา ช่วยชีวาไว้แล้วกลับแคล้วกัน
|
สิงหไกรภพ
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เชิญเสด็จเข้าไปในปรางค์มาศ <bot>:พระหน่อนาถจรจรัลด้วยหรรษา ขึ้นประทับแท่นสถิตพระธิดา พระมังคลาเป่าเสน่ห์ด้วยเล่ห์กล
|
พระอภัยมณี
| 70 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะกล่าวข้างสามพระองค์เธอทรงช้าง <bot>:ไล่ขุนนางชาญกำแหงที่แข็งขืน ต่างเข้าฟันกันตายในกลางคืน ทหารปืนต่างก็ยิงเป็นสิงคลี
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พี่ก็ซูบรูปเจ้าก็เศร้าผอม <bot>:แต่ยังหอมอยู่ไม่หายเลยสายสมร พลางอิงแอบแนบน้องประคองกร ถนอมช้อนเชยพุ่มปทุมทอง
|
พระอภัยมณี
| 69 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ไม่ถึงที่ชีวิตไม่ปลิดปลด <bot>:เสียแต่ยศหญิงยังช่วยไม่ม้วยสูญ ข้างต้นร้ายปลายปีบริบูรณ์ จะเพิ่มพูนภิญโญเดโชชัย ฯ
|
พระอภัยมณี
| 67 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ศรีสุวรรณนั้นกับองค์อนงค์นาฏ <bot>:ลงเรือราชสีห์ทรงพร้อมวงศา ทั้งหน้าหลังตั้งกระบวนจวนเวลา ให้เร่งราชธิดาจะคลาไคล ฯ
|
พระอภัยมณี
| 62 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ก็เฮฮาโห่ลั่นสนั่นเสียง ถอนสมอช่อใบขึ้นพร้อมเพรียง ออกแล่นเรียงรายมาในสาคร
|
สิงหไกรภพ
| 57 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ยกพหลพลทัพออกคับคั่ง <bot>:ทั้งโล่ดั้งหอกคู่ธนูศิลป์ พลปืนลูกพลุประจุดิน พวกทมิฬจัตุรงค์คงกระพัน
|
พระอภัยมณี
| 66 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วจะพามาถวายขึ้นท้ายรถ <bot>:แต่ทรงยศอย่าเพ่อฆ่าให้อาสัญ คุมไปวังขังไว้ให้หลายวัน กระหม่อมฉันจะอยู่รับกองทัพชัย
|
พระอภัยมณี
| 64 |
<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ข้าพเจ้าขอสนองที่ข้องขัด <bot>:จะปรนนิบัติตามประสงค์จงแถลง ขอเชิญท่านบอกกล่าวเล่าแสดง จะชี้แจงรับรองสนองคุณ ฯ
|
พระอภัยมณี
| 60 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.