text
stringlengths 4
22.7k
| label
class label 2
classes |
|---|---|
Verbijsterend en schokkend. Het moet je maar overkomen, moeten vluchten uit je eigen land en meestal dan nog met veel ellende achter de rug. En dan is het nog niet gedaan.Wat deze vluchtelingen moeten meemaken is hemeltergend en zoals hij het zelf ervoer, mensonterend.
Er wordt niet veel achtergrond gegeven van de situatie in Syrië, maar dat hoeft ook niet. Zeer beknopt kom je het toch te weten en het nieuws staat er bol van. Je moet al van een andere planeet komen om er niets van opgevangen te hebben.
Karen De Becker heeft het verhaal zeer integer gebracht, zonder franje maar krachtig en substantieel. Er staat geen woord te veel, ook geen te weinig.
Yazan kwam in contact met Vluchtelingenwerk Vlaanderen en dat was zijn redding. Als vluchteling heeft hij daar zelf geholpen, het grootste deel van de tijd kon hij toch niet anders dan wachten door het verloop van de procedure. De asielcrisis brak uit rond die tijd, vluchtelingen stonden in lange rijen aan te schuiven voor de Dienst Vreemdelingenzaken en moesten de nacht in open lucht doorbrengen, aan het WTC-gebouw of in het Maximiliaanpark in Brussel. De asielcrisis woedde toen in alle Europese landen.
Yazans verhaal kun je beknopt ook lezen op de site van Vluchtelingenwerk Vlaanderen en op hun blog hoe hij terecht kwam bij een uitgever die het verhaal van een vluchteling wou vertellen.
Zulk een autobiografisch boek zou ik normaal niet quoteren, je kan een levensverhaal niet beoordelen (of het moest gaan over de schrijfstijl). Maar omdat dit verhaal absoluut gelezen moet worden, geef ik ze toch! Stel je maar eens in Yazans plaats, je moet er niet aan denken. Lezen mensen! | 1pos
|
Aangezien er een verhaal van onszelf in deze bundel staat van de Gentasia Awards wedstrijd uit 2014, zal ik geen recensie schrijven, dat lijkt me ongepast. Wel wil ik deze bundel aanbevelen, want ik vind dat er een aantal erg interessante verhalen voor volwassenen in staan om te lezen.
Van ons staat er in deze bundel een tekening en een verhaal van: "Ruilen met korrigans". | 1pos
|
Mag ik 2 x 5 sterren geven. 1x voor de prachtige manier van schrijven. Poëtisch, gevoelig, liefdevol. 1x voor de les van dit boek. Verdriet heb je niet alleen!
Verdriet en rouw bestaat op verschillende manieren. Verlies je je in jezelf of heb je ook oog voor het verdriet van een ander. | 1pos
|
Wat een fantastisch boek is dit. Tijdens het lezen van deze (met recht literaire) thriller voel je continu een soort onderhuidse spanning, beklemming. Als een koude hand in je nek... Uitstekend opgebouwd met een waanzinnig spannende ontknoping! Top! | 1pos
|
Josip Tudjman is conducteur en machinist van de honderd jaar oude kabelspoorbaan in een havenstadje in het Kroatische deel van Joegoslavië. Iedere dag tuft hij, bij gebrek aan passagiers, één keer naar de top van de berg waar hij zijn lunchpauze aan de voet van een heldenmonument doorbrengt. Josip heeft een ongelukkig huwelijk met Ljubica. Samen hebben zij een geestelijk gehandicapte dochter, Katarina. Sinds kort heeft Josip een affaire met Jana uit Zagreb, een dame waarbij hij ware liefde ervaart.
Andrej Rubinić is postbode en amateurfotograaf. De vrijgezel heeft voornamelijk ‘contact’ met de buitenwereld door brieven open te stomen en te lezen wat de mensen zoal uitspoken. Daarbij drukt hij nogal eens geld achterover dat argeloze mensen naar hun geliefden sturen. Als hij een brief onder nummer ontwaart, weet hij dat er sprake moet zijn van een contactadvertentie. Het blijkt een brief voor Tudjman te zijn, nota bene een getrouwde man! Daarop besluit Andrej Tudjmans gangen na te gaan. Hij slaagt er in het verliefde stel in scabreuze posities te fotograferen. Vervolgens gaat hij Josip anoniem afpersen.
Als Andrej op een zaterdagmiddag wordt aangereden, vlak voor het terras waar Josip en diens vrienden een biertje drinken, redden Josip en zijn zwager Mario het leven van de postbode. Terwijl deze in het ziekenhuis herstellende is, nemen Josip en zijn vrienden de taken van de postbode waar. Dan ontdekt Josip aan de hand van nooit bestelde post de diefstal die Andrej regelmatig pleegt. Aangezien hij nauwelijks meer kan voldoen aan de eisen van zijn afperser, besluit Josip de postbode te gaan chanteren met de verworden kennis, hoezeer hem dat ook tegen de borst stuit.
Tegen wil en dank raken de beide mannen bevriend. Beiden denken door een derde te worden afgeperst. Zo stippelt Josip een plan uit om de chanteur te kunnen ontmaskeren, maar hij blijkt de verkeerde te pakken te hebben. Maandenlang gaat de afpersing door, waarbij de een evenveel van de ander verlangt als de som die hij zelf dient te betalen. En juist als deze hilarische situatie bijna onontkoombaar voor allen duidelijk zal worden, breekt de Balkanoorlog uit.
‘De pelikaan’ is een heerlijk boek, geschreven tegen de achtergrond van een voormalig Joegoslavisch plaatsje. De sfeer die Driessen schetst plaatst de lezer tussen de mensen aldaar, met al hun eenvoudige verlangens en tekortkomingen. | 1pos
|
Dit is het verhaal van Mike Ford, student aan Harvard. Mike heeft torenhoge schulden omdat hij de doktersrekeningen moet betalen van zijn moeder's ziekte alsook zijn schoolgeld. 1 van zijn profs, Henry Davies, vraagt om bij hem te komen werken op zijn befaamde firma, de Davies Group. Mike werkt zich op bij de Davies Group maar begint meer en meer zijn bedenkeningen te krijgen bij de dubieuze affaires van zijn bazen. Op een bepaald moment wordt hij van een grote zaak afgehaald omdat zijn bazen hem er nog niet klaar voor vinden. Mike kan zich hier niet bij neerleggen en gaat toch op verder onderzoek uit en belandt in een hekeilge situatie. Door een briljant plan komt alles toch nog goed op het einde.
Het is een boek dat leest als een trein alhoewel het in het midden een beetje stilvalt tot hij van de grote zaak afgehaald wordt. Vanaf dan ben je weer helemaal mee en kan je niet meer stoppen met lezen. Echt een heel heel goed boek dat ik aanraad om te lezen. | 1pos
|
Al na een paar pagina's heeft Tommy's verhaal zijn onschuld verloren. Oma is drankzuchtig, zus een nachtvlinder, de autopoetsers van de garage plannen een kraak. En dan moet het plot nog gaan lopen. Want onze hoofdpersoon gaat naar de grote vaart en achter Bruijns' kraakheldere proza doemt de vraag op of Tommy kan ontsnappen uit dit zich een korsakov zuipende milieu. 'Je kunt de jongen uit Nieuw-West halen, maar haal je Nieuw-West uit de jongen?, zei Walter van den Berg, croniqueur van de Amsterdamse onderklasse, (ongeveer) ooit in een interview. Kruispunten in levens, de strijd tussen goed en slecht, een jonge held in een vijandige wereld: niet verbazend dat de jury van de schrijfwedstrijd waar dit allemaal mee begon bij het zien van het eerste hoofdstuk van dit boek meteen overtuigd was van Timo's talent.
In stukken en brokken krijgen we het verhaal te horen van Timo's vaderloze jeugd in dit wereldje van primair op alles reagerende types. Turk, zijn hardhandige jeugdvriend wiens vader in de gevangenis zat ('hélemaal niet erg hoor kinderen', zegt de juf in een vroeg Luizenmoedermoment) en school verklooit omdat hij toch lasser wil worden, is de enige die hij een beetje kan vertrouwen. Jongensgekke zus Jessica, die altijd de aandacht trekt en een kwade dronk heeft. Vader Thomas kent Tommy vooral als de man die hem van het voetbalveld haalt als er weer wat misgaat, hoe belangrijk zo'n wedstrijd ook voor Tommy is. Zoals die keer dat hij pa de antwoorden moet influisteren bij een examen. Moeder probeert maar wat te redderen. Veel verder dan feestjes organiseren waarop veel onmatig vlees en drank worden geconsumeerd komt ze niet. Zoals de barbecue voorafgaand aan Tommy's geplande vertrek naar Engeland, die in het boek regelmatig terugkomt als een soort ankermoment. Niemand weet hoe de emotie te uiten die dat aanstaande vertrek oproept, ruzies worden uitvergroot, er wordt met dingen gegooid, de buren komen klagen...
'Engeland' is Tommy's droom. Daarvoor wil hij aanmonsteren als zeeman. Gaat hem dat lukken? Tot halverwege het boek is het überhaupt maar de vraag of Tommy kans maakt zijn Havo-diploma te halen. En geen Havo-diploma = niet naar zee. Op de achtergrond zijn het de leraren op school die proberen hem op het rechte pad te houden, bijles geven, matsen met cijfers op school. Als hij zijn boeken vergeet hebben ze er een voor hem klaarliggen, als hij weer 's lessen mist krijgt Tommy geen straf maar praten ze op hem in. Zij zijn de èchte helden van dit boek. En Tommy zelf, die niet beter weet dan dat er altijd ruzie is in huis, dat zijn vader er vaker níet is dan wel, dat op feestjes altijd te veel wordt gezopen dat het dan altijd helemaal uit de hand loopt.
Al gaat hij op school af en toe over de schreef, hij is van nature geen 'moeilijke' jongen. Aan de andere kant ziet Tommy ook weinig ander perspectief dan de criminaliteit in te gaan. Het is omdat inbreker en huisvriend Jasper zich vaderlijk-waarschuwend opstelt dat hij niet al veel vaker op het boevenpad gaat, maar makkelijk is het niet. Met een dag auto's poetsen verdient hij 50 Euro, als hij mee gaat stelen het veelvoudige. Gaat hij de mist in net als zijn vader, of is er een positieve kracht die hem op de been hout? Misschien wel, misschien niet. De drang om 'Engeland' te bereiken maakt de scharminkelige overlever sterk, maar is hij sterk genoeg?
Sportkenner en journalist Timo Bruijns (Loosdrecht 1979)heeft een van de meest Amsterdamse banen die er is: bij de pr-afdeling van Ajax. In 2011 verscheen Amsterdam-Verona: Dagboek Giro d'Italia 2010 over zijn belevenissen als verslaggever bij deze uitputtingsslag voor wielrenners. Met zijn onderwerpkeuze heeft Bruijns het pleit al half gewonnen: elk tegenwicht tegen het volgende egodocument, het zoveelste snotterverhaal over een demente moeder (bestaat het woord alzheimerxploitation al?) of de tienmiljoenste poging tot literaire thrillers is welkom. Als het dan ook nog gaat over dat deel van de samenleving waar we hoogstens iets over lezen in rechtbankverslagen of interviews met PVV-stemmers, dan hebben we iets te pakken. De norm voor volks-opgroeiromans is natuurlijk gesteld door Alex Boogers, die met zijn boeken over een rotjeugd in Rotterdam de ene na de andere linkse directe uitdeelt. Hier minder boosheid, minder verlatenheid, maar Tommy heeft met zijn feitelijke beschrijvingen van wat hem overkomt wel degelijk een eigen stem.
'Een even rauwe als geestige roman' belooft Lebowski. Rauw - dat is de dode mannentrilogie van de eerder genoemde Walter van den Berg. Van 'Bloed' zou ik eerder zeggen 'ontroerend en meeslepend' - als dit boek je niets doet, moet je je laten behandelen. Er spreekt een heerlijk optimistische filosofie uit het verhaal: een heel klein beetje vader is al beter dan helemaal geen vader. Iets moois circulairs ook (uitleggen zou een spoiler zijn). En - zeldzaam - naar het eind toe wordt het boek steeds beter. Bruijns weet met weinig omhaal sympathie te wekken voor de naïeve Tommy, houdt de lezer in spanning of de jongen erin slaagt een toekomst voor zichzelf op te eisen. Hij bouwt zijn verhaal op met het vernuft van een Japin (Maar buiten is het feest) en directheid van een Wolkers (Terug naar Oegstgeest). Zo goed dat je je afvraagt of hier echt wel een debutant aan het werk is. Een begaafd auteur met inlevingsvermogen in de realiteit van mensen waar anderen liefst zoveel mogelijk afstand van houden, geef díe nou 's een beurs van het Letterenfonds. Vierenhalve hele grote ster, de enige reden dat het er geen vijf zijn is dat iemand die zo gek is op dit genre van enthousiasme misschien doorslaat zonder het zelf te beseffen. | 1pos
|
Het boek is geschreven door een alleenstaande moeder (Julia) van een autistische zoon, George. Zij krijgt moeilijk contact met haar zoon totdat het zwerfkatje Ben komt aanlopen. Ben wordt opgenomen in het gezin en wordt de dikste vriendjes met George. Via Ben leert George zich te uiten en contact te krijgen met zijn moeder. Als Ben verdwijnt trekt George zich weer terug in zijn eigen wereld. Julia doet er daarom alles aan om Ben terug te vinden.
De kaft verklapt al hoe het afloopt, want eind goed al goed. Als je de kaft hebt gelezen weet je dus wel wat je bij dit boek kan verwachten. Maar dat verandert er niet aan dat het verhaal van Ben en George echt onroerend is. Het is geen hoogstaande literatuur, de auteur is immers geen schrijfster, maar het is echt een mooi emotioneel boek. En het verhaal grijpt je echt aan, helemaal als je wat meer weet van autisme. | 1pos
|
Een mooi boek. Als je het uit hebt blijf je er nog over na denken hoe mooi en goed het verhaal geschreven is. Het zit zo goed in elkaar. Een goed verhaal | 1pos
|
Heel leuk klein boekje over hoe Hellen aan naam is gekomen. Een klein stukje voorgeschiedenis over hoe het leven was van Jodie/Hellen. Een leuke aanvulling.
Het verhaal gaat over Jodie die in haar 3de kindertehuis komt. Jodie is het zusje van Marianne die 2 jaar er voor haar ouders heeft vermoord. In dit kindertehuis gebeuren vreemde dingen. Dit alles heeft te maken met de kelder en de verdwijning van meisjes. Jodie moet voor haarzelf beslissen wat ze moet gaan. Niemand die haar helpt dus moet ze voor haarzelf opkomen. Maar wie is er te vertrouwen en wie kan ze vertrouwen? | 1pos
|
Met de uitgave van “Als je Ademhaling stopt” van Christine Geysen, is nog maar eens bewezen dat heel wat talent schuilt in Vlaanderen. Toen deze titel werd aangekondigd, was ik meteen aangetrokken door de combinatie van de blurb en een wondermooie hardback-omslag. Een dergelijke uitgave (hardcover) heeft voor mij nog steeds een zekere meerwaarde en zal me (ja, ik ben oppervlakkig) sneller weten te overtuigen dan een paperback-editie. Neem daarbij dat ook de cover een aantrekkelijke fantasysfeer uitademt en je hebt me verleid tot een leesbeurt.
Dit eerste deel in de trilogie kent een vlotte verhaalopbouw en nette structuur waarbij personages van voldoende achtergrond worden voorzien om hun rol in het verhaal te verantwoorden. De uitgeverij betitelt deze uitgave als een Young Adult-boek en gezien bepaalde scènes in het verhaal kan ik de leeftijdsbepaling begrijpen. Maar toch had ik voor het overgrote deel van het plot, het gevoel dat de leeftijdsgroep waarop dit verhaal is gericht, zich eerder tussen jeugd en YA in bevindt. Dit voornamelijk omwille van het laagdrempelig taalgebruik en de relatief eenvoudige verhaallijn.
Af en toe ervaar je de gebeurtenissen in het boek als iets te makkelijk, waarbij enige weerstand voor extra diepgang zou gezorgd hebben. Niettemin is het boek netjes gestructureerd opgebouwd en ligt het verhaaltempo voldoende hoog om de lezers geboeid te houden. Het is zo’n boek dat je begint te lezen en niet wil neerleggen voordat je het helemaal uit hebt. En dat is ook makkelijk doenbaar, gezien het formaat lekker in de hand ligt en de omvang in aantal pagina’s niet meteen een dikker kan genoemd worden.
Na de leesbeurt bleef ik met het gevoel zitten dat dit hele eerste deel van de reeks, een uitgebreide inleiding is tot wat eigenlijk nog komen moet. De fantasy-elementen worden aanvankelijk tot een minimum beperkt, wat ervoor zorgt dat dit boek ook de niet diehard-liefhebbers van het genre zal weten te bekoren. Niettegenstaande ik dus wat op mijn honger bleef zitten, ben ik dankzij de zeer toegankelijke schrijfstijl wel ten volle overtuigd om het vervolg in huis te halen zodra dit verschijnt. Als debuut kan deze titel tellen. Christine Geysen is een schrijfster die ik in de toekomst zeker zal blijven volgen. | 1pos
|
Dit boek heb ik voor mijn verjaardag gekregen. De andere delen van de Q serie staan ook in mijn boekenkast. Wederom is " het marco- effect" weer een super goed boek. Spannend en geschreven met humor.hopelijk komt snel weer een nieuw deel uit.....kan niet wachten | 1pos
|
10 auteurs van Nederland en Vlaanderen hebben hun kerstverhalen gebundeld in dit boek. Een mooie samenkomst van verschillende stijlen en verhaallijnen,van zeer spannend tot mega romantisch.
Chinouk Thijssen weet met “it’s a match” direct een heel spannend verhaal neer te zetten. Een verhaal over een kerstfeest dat je zelf toch liever niet meemaakt!
Anne Nicolai laat “een wonder” gebeuren tussen heden en verleden.
Rianne Werrings verhaal “Maria’s kerstengel” laat je vlinders in je buik voelen.
In Eva Moraal’s Alf komen Alf en Sigrid vast te zitten in het appartement boven ’t Zoethoudertje
Jen Minkman laat “de wensster” letterlijk neervallen.
Debora Elisabeth laat je huilen in “mijn allerliefste”.
Jennifer Mellink beschrijft hoe alles mis dreigt te gaan in kerst’mis.
Marijke F Jansen laat een “helse heenreis” een zalig einde brengen.
Patty van Delft laat je met “droomband” ervaren dat dromen niet altijd zijn wat het lijkt.
Vanessa Gerrits neemt je met “suikersneeuw” mee naar de wondere wereld van de kerstmarkt.
Leuke, mooie en spannende verhalen brengen je in kerststemming. Daarbij heeft Emmy van Ruijven voor mooie illustraties gezorgd. Pas op als je met dit boek begint want je haalt je kerstspullen direct van de zolder! Na het lezen van dit boek verlang je naar een avondje onder je deken op de bank met warme chocomelk of glüwein terwijl je in je ooghoek de kerstboom en op de achtergrond hoor je kerstmuziek. | 1pos
|
In het Visconcert verwerkt de schrijver zijn jeugdherinneringen op IJsland. Het is een coming-of-age roman met wonderlijke dialogen die plaats vinden tussen de bewoners van het huis. Vertelkunst en dialectiek zijn vaardigheden die zeer op prijs worden gesteld en veelvuldig worden beschreven. Wonderlijke personages wonen op de tussenverdieping of zijn ze alleen maar wonderlijk door de ogen van het kind en zijn het “gewone” mensen? De wereld van het kind speelt zich af rondom het huis, de Hellinghut. In de omheining zit een draaihekje en daar begint de wereld. Binnen het draaihek is alles vertrouwd en veilig en daar vinden ook geen veranderingen plaats. Alfgrim wil het liefst grauwkabaalvisser worden,zoals zijn opa, en de zuivere noot zingen zoals Gard Holm de zanger die wereldberoemd is geworden. Hij zingt, volgens het plaatselijk dagblad voor ministers, koningen en de paus.
Uiteindelijk is er voor Alfgrim geen keuze meer. Hij moet gaan leven in een veranderende maatschappij.
Bloemrijke taal, wonderlijke dialogen en veel symboliek maken het boek niet heel makkelijk leesbaar, maar het is zeker een verrijking en de moeite waard. | 1pos
|
Liefde op lowlands is een New Adult boek geschreven door Roos Hart en Lily Frank en gaat over de bandleden van de mysterieuze band Dark Mist Rising. Mysterieus omdat ze optreden met maskers en bijna niemand die weet wie ze zijn.
Het is een roman, verdeeld in vier novelles en een kort verhaal, waarin elke bandlid zijn eigen verhaal heeft. De verhalen zijn los van elkaar te lezen en zijn toch verbonden. Dat is op zeer originele wijze gedaan, in elk verhaal gebeurt wel iets, wat een directe link heeft met een van de andere verhalen. Dat heeft een moment van herkenning.
De verhalen zijn vlot geschreven, het is eigentijds en heeft humor. De personages zijn goed beschreven en gaan echt leven, we zouden ze zo in de supermarkt tegen kunnen komen. Er zitten een paar kleine subtiele verwijzingen (tinteling romance volgt jou) in de tekst,wat het speels maakt en ook echt. Het is duidelijk dat de schrijfsters bekend zijn met de sfeer rondom een festival als Lowlands en dat er research is de gaan naar de gang van zaken op zo’n festival als beveiliging, ehbo en backstage. Als lezer nemen de schrijfsters je mee aan het handje over het terrein van Lowlands.
En dan niet te vergeten de liefde en de erotiek, gelijk het eerste verhaal zet je al lezer op scherp. Met rode oortjes sla je de bladzijdes om en word je betrokken bij intieme momenten. De schrijfsters schuwen het niet om het beestje bij de naam te noemen.
Bijzonder in dit boek is het verhaal van Pandora, die als een blok valt voor een jonge vrouw op Lowlands, maar o zo onzeker is. Een verhaal als deze opgenomen in de bundel geeft een verrijking.
Een zeer geslaagde samenwerking, wat heeft geresulteerd in een heerlijke New Adult roman. | 1pos
|
Als Charles Ryder aan het einde van de oorlog als militair terugkomt op Brideshead gaan zijn gedachten terug naar de dagen waarin hij met grote regelmaat dit landgoed bezocht. Eerst vanwege zijn hechte vriendschap met de jongste zoon Sebastiaan van de eigenaren van dit grootse landgoed en later vanwege zijn onmogelijke liefde met de oudste dochter Julia. Beide relaties eindigden pijnlijk...
Een prachtig boek waarin op fantastische wijze beide relaties beschreven worden en hoe de herinneringen aan vroeger het leven van Charles Ryder gevormd hebben. Een aanrader! | 1pos
|
Één woord: WAUW!
Doordat muziek een groot element in het boek was, raakte ik geïnteresseerd in dit boek. Niet alleen daarom natuurlijk, ook omdat het van Colleen Hoover was. Ik had geen specifieke verwachtingen van dit boek, dus toen ik het opensloeg en de QR-code scande, was ik erg verrast. Een soundtrack bij een boek, wat een geweldig idee! Ik luister namelijk altijd muziek tijdens het lezen, maar dit zou een extra speciale ervaring zijn, vooral omdat de muziek speciaal voor het boek uitgekozen was.
Wat ik in het begin overigens nog niet wist was of de liedjes in het boek geschreven werden, wat uiteindelijk zo bleek te zijn. Dus ik luisterde de liedjes op de moment dat ze geschreven werden in het boek. En dat was fantastisch.
Naast de muzikale ervaring in dit boek, werd het vele malen interessanter toen ik er achter kwam dat Ridge doof was. Persoonlijk ben ik erg geïnteresseerd in doofheid en gebarentaal, dus ik was ontzettend benieuwd hoe Colleen dit in het boek had aangepakt.
Er gebeuren zo mooie dingen doordat Ridge doof is, momenten die horende mensen niet of nauwelijks zullen ervaren op die manier. Ik begon er zowaar van te dromen dat ik Sydney was, want ik vond het geweldig hoe de communicatie verliep.
Wat ik ook fijn vond was dat dit een ander soort New Adult boek was. Mede doordat Sydney net uit een gebroken relatie kwam en Ridge nog een relatie had. Dit zorgde ervoor dat de spanningen tussen alle personages hoog opliepen en de erotische moment bleven grotendeels uit. Daar kon ik me echter niet druk om maken, in tegendeel juist. Ik vond het wel mooi, betekenisvol en interessant hoe Colleen dit verhaal heeft neergezet. Veel New Adult boeken staan er namelijk kom bekend dat er al snel een grote chemie tussen de hoofdpersonages ontstaat en dat ze niet van elkaar af kunnen blijven. Om eens een andere kant van zo een verhaal te zien, vond ik meer dan realistisch.
Wat betreft de andere personages uit het boek, ik kreeg gaande het verhaal voor iedereen wel een zwak. Vooral voor Warren. Niet alleen door het feit dat hij is opgegroeid met dove ouders, maar ook door hem zelf. Ik ben benieuwd naar zijn gedachtes, gevoelens en de keuzes die hij in zijn leven heeft gemaakt. Daarom was ik aan het eind enthousiast te horen dat het volgende boek ‘Misschien Nooit’ vanuit het perspectief van Warren is geschreven.
Mijn conclusie: een realistisch, romantisch en muzikaal boek waar iedereen nog veel van zou kunnen leren. Zeker vijf sterren waard! | 1pos
|
Titel: Ik weet een geheim
Auteur: Tess Gerritsen
Uitgeverij: The House of Books
320 pagina’s
Gelezen voor: Thrillers & More
Over de schrijver:
Tess Gerritsen (1953) is een internationale bestsellerauteur. Haar thrillers worden in meer dan 40 landen vertaald en hebben een miljoenenpubliek. In 2017 zit Gerritsen 30 jaar in het vak en met Ik weet een geheim, deel 12 in de immens populaire Rizzoli & Isles-serie, bewijst ze andermaal tot de top van internationale thrillerauteurs te horen. Ter ere van haar jubileum als auteur verschijnt De chirurg, het eerste deel in de serie, in een nieuwe editie.
Achterflap:
Jane Rizzoli en Maura Isles onderzoeken een van de meest bizarre moorden die ze ooit hebben gezien: een jonge vrouw ligt op haar bed, haar ogen zijn uit hun kassen gehaald en in haar handen gelegd. Is het een hint naar de horrorfilm die de vrouw maakt? Als er een tweede slachtoffer valt, weten Rizzoli en Isles dat ze snel moeten zijn. Vreemd genoeg is er iemand die denkt dat zijzelf de volgende is, want ze is op de hoogte van een geheim. Een geheim dat ze nooit aan iemand zal vertellen.
Wat ik van dit boek vind:
Op de vooral witte voorkant zie je een vrouw met haar wijsvinger voor haar mond. Deze vrouw wil dus dat iemand anders zijn/haar mond houdt. Ik vind het een mooie, simpele voorkant. De naam van de auteur en de titel is in zwart/blauw gedrukt waardoor het goed opvalt. Door het image van de schrijfster en de mooie simpele voorkant, zou ik het boek zeker oppakken in de winkel.
Ik weet een geheim is het twaalfde deel in de serie over Jane Rizzoli en Maura Isles. De boeken van Tess Gerritsen worden graag gelezen en met dit boek over het gouden duo heeft ze weer een goed boek afgeleverd. De boeken zijn afzonderlijk goed te lezen. Maar omdat de karakters in twaalf boeken natuurlijk het een en ander meemaken, zowel professioneel als privé, ontkom je er niet aan dat er een rode draad door de boeken heen loopt. Zelf heb ik een aantal van de vorige delen niet gelezen, en miste ik toch een aantal feiten in de levens van Jane en Maura.
In Ik weet een geheim worden Rizzoli en Isles geconfronteerd met een hele bizarre moord. De jonge Cassandra Cole wordt gevonden op haar bed. Haar ogen liggen in haar handen. Aan Rizzoli en haar collega Frost de taak om uit te zoeken wie de dader is. De doodsoorzaak moet worden onderzocht, want de ogen zijn na de dood pas uit de kassen gehaald. Het lijkt wel een horrorfilm. Als er een tweede moord volgt en Maura overeenkomsten ziet met de manier waarop heiligen aan hun einde zijn gekomen, begint de zoektocht pas echt. Wat hebben de de moorden echt met elkaar te maken, en waarom zijn deze mensen vermoord? De reden van de moorden blijkt te liggen in het verleden van de slachtoffers. Wat is er precies gebeurd?
Een deel van het verhaal wordt verteld vanuit Rizzoli of Isles en gaat vooral over het onderzoek. Het andere deel wordt verteld vanuit het perpectief van Holly Divine. Op het eerste gezicht lijkt ze niets te maken te hebben met het onderzoek naar de moorden, maar de ogenschijnlijk koele Holly weet duidelijk meer. Maar in welk opzicht? Zij bewaart een geheim en ze is niet van plan om deze ooit aan iemand te vertellen.
Ondanks dat ik een paar delen in de serie gemist heb, heb ik dit boek met veel plezier gelezen. Het is niet voor niets dat dit aanslaat bij het publiek. Tess Gerritsen heeft een zeer prettige schrijfstijl en als je eenmaal in het verhaal zit, wil je maar één ding: verder lezen.
Waardering:
Plot: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4
Psychologie: 4
Leesplezier: 4
Spanning: 4
Ik geef Ik weet een geheim 4 sterren. Van mij hoeft ze nog niet te stoppen met schrijven over Rizzoli en Isles. Op naar boek 13. | 1pos
|
Terug naar huis is een boek als vele andere Amish boeken. Daarom zou ik je ook aanraden om er niet te veel achter elkaar te lezen want ze gaan ontzettend op elkaar lijken. Verder vond ik het enigszins een voorspellend verhaal maar er zaten ook verrassende elementen in wat het lezen toch wel weer leuker maakte. Een goed boek dus waarbij je een duidelijk beeld krijgt van het leven van de Amish en hoe de hoofdpersoon hier naar op zoek is. | 1pos
|
Min of meer per ongeluk begon ik in dit boek. In het eerste hoofdstuk werd ik wat op het verkeerde been gezet. Had ik dan toch de achterkant niet goed gelezen? Het ging toch over een mysterie in 1892 in Egypte en hier was ik toch in 1985 of zo iets.
We maken kennis met Hugo ( een groot landeigenaar in Engeland) en Willa de achternicht van Hesper en achter-achternicht van een van de hoofdpersonen in 1892.
Willa krijgt de oude hutkoffer van Hespers moeder Genevieve. Een vrouw die met haar man naar Egypte was gereisd voor zijn werk in 1891.
Willa is werkzaam in een museum en daarom schenkt haar Oud tante haar de hutkoffer.
In de koffer vind ze het geheime dagboek van Genevieve. Het sleept haar volledig mee. Hugo, die ze leerde kennen in hoofdstuk één, probeert tijdens haar lees sessies tot haar door te dringen en maakt zich bezorgd om haar. Maar het is de stem uit het verleden uit het dagboek en het verhaal wat haar vasthoudt.....
Uiteindelijk leidt het tot een eind in Egypte met de oplossing van een eeuw oude moord en een liefdesgeschiedenis..
Al lees ik niet vaak dit "soort" boeken het heeft mij wel zeker verrast! | 1pos
|
Roman, de vader van Victor reist veel voor congressen voor zijn werk. Op de dag dat Victor zes werd, ontplofte in de Sovjet-Unie een kerncentrale. Iedereen was bang voor de straling. De overheden in het Oostblok vreesden dat de oogst besmet was, onder geen beding mochten groenten van het land worden gegeten. Roman had een bloemkool vanuit het Oostblok meegesmokkeld naar huis, hij vertelde aan iedereen dat hij deze uit Tsjernobyl meegenomen had. Roman had de bijnaam “de gekke Pool”, Victor vond dat zijn bijnaam niet klopte, hij was niet echt gek en niet echt Pools. Roman was geliefd in hun dorp. In Victor’s beleving was zijn vader de “burgemeester” van het dorp. De ouders van Roman waren Pools, maar woonden het grootste gedeelte van hun leven in België. In 1942 zijn ze naar België gevlucht. Heel zijn leven heeft opa het voor zich gehouden of hij nu wel of geen Poolse Joods was, ook Roman wist het antwoord hierop niet. Victor maakt met zijn ouders een reis naar China. Roman regelde diverse zaken voor oudere mensen. Een oudere dame had hem een flinke erfenis nagelaten. Hiervan hebben ze de reis naar China kunnen bekostigen.
Victor had momenten dat hij zich door zijn vader in de steek gelaten voelde, zoals voor zijn oogoperatie was zijn vader er niet. Dat gevoel is hem altijd bij gebleven. Zijn vader van vergeten een Sinterklaascadeau voor Victor te kopen. Een spoor van wantrouwen en teleurstelling ten opzichte van zijn vader bleef. Zijn vader maakte het goed met het maken van Victor’s eigen voetbalveld achterin de tuin met echte goals. Toen Victor 11 was, ging Roman voor langere tijd naar een oud huis in het bos. Tegen Victor werd gezegd dat hij naar een congres was, dat geloofde Victor niet. De afwezigheid van Roman hoorde bij Victor’s jeugd. Roman is alcoholist, hij zit vaak in café’s.
Roman is niet tevreden met datgene wat hij heeft, hij wil altijd meer. Roman had veel teleurstellingen te verwerken. Wellicht had zijn drang naar alcohol hiermee te maken.
Gelukkig worden is het enige wat Victor van Roman moet. Tussen zijn 14e en 17e dacht Victor zijn vader in de gaten te moeten houden. Zelden kwam Roman ’s nachts thuis. Roman drinkt veel te veel. Victor’s moeder wil bij hem weg. Roman leefde niet naar wie hij was en wat hij kon, maar naar wie hij zou kunnen zijn en wat hij dacht te bereiken. Roman reist naar Argentinië. De opa van Victor had teleurstellingen die volgden op het mislopen van zijn dromen. Een mens moet over moed beschikken om door te gaan met leven nadat hij zijn dromen verloren heeft zien gaan. Volgens Roman is accepteren van tegenslagen één van de grootste tegenslagen van de mens. Het vermogen je aan te passen aan tegenslagen maakt je tot een sterk mens die steeds minder tegenslagen te verwerken krijgt. Volgens zijn psychiater heeft Roman nooit echte vrijheid ervaren. Daarom streeft hij die vrijheid nog steeds na, voor even ontslagen te worden van verantwoordelijkheden.
Maanden na het 25-jarig huwelijksfeest van Roman en zijn vrouw vertrekt Roman definitief uit Nederland, hij gaat naar Afrika. Roman was niet gelukkig in Nederland. Hij nam zich voor zo goed als mogelijk voor Victor te zorgen, al wilde hij eigenlijk weg, de wereld zien. Hij heeft met zichzelf afgesproken dat hij voor Victor zou zorgen totdat hij op eigen benen kon staan. Victor gaat in Amsterdam wonen en literatuurwetenschappen studeren. Victor begrijpt de wereld waarin Roman leeft niet, laat staan dat hij de wereld in Roman’s hoofd kan begrijpen. Roman vertelt zonder dat hij luistert. Volgens Roman is leven, reizen, indrukken opdoen en jezelf herontdekken. Wanneer Victor zijn vader niet ziet of spreekt, is het leven voor hem eenvoudiger. Victor heeft een vriendin, Heleen, zij studeert psychologie. Victor’s moeder heeft een nieuwe relatie, met Sjef. Zij gaan samen een reis naar Nieuw-Zeeland maken. Roman zit vast op het politiebureau van Oeganda, hij wordt verdacht van betrokkenheid bij drugs. Hij vervoerde als een moderne James Bond informatie voor de overheid. Roman is in Afrika met Maureen getrouwd, een vrouw van nog geen dertig. Roman is aangehouden op het vliegveld van New York onder de verdenking van spionage. Hij heeft cocaïne gesmokkeld. Victor voelt zich verantwoordelijk voor hem. Victor vraagt zich af of ieder mens niet verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk. | 1pos
|
De Da Vinci Code leek me niet echt een boek voor mij. Maar nadat ik de film had gezien was ik er toch wel nieuwsgierig naar geworden en ben ik het gaan lezen. Het is me niet tegen gevallen, doordat ik de film head gezien kon ik me sommige symbolen zo weer voor de geest halen. Het boek krijgt van mij 4 sterren omdat het een goed verhaal is dat me geen moment heeft verveeld. | 1pos
|
Hoewel ik zelf uit een "mild" protestants milieu kom was dit boek voor mij heel herkenbaar en ik heb er van genoten. Misschien wel omdat het altijd nog erger kan?
Treur heeft een vlotte pen. | 1pos
|
Hoe gaat het er in de Nederlandse politiek aan toe? Frans Nauta licht een tipje van de sluier op in dit goed leesbaar boek, zonder dat het saai wordt. Met de nodige anekdotes, kanttekeningen en humor schetst hij het verhaal van een project dat uiteindelijk niet het beoogde paradepaardje wordt. Een must voor bestuurders, veranderaars, projectleiders en lezers die nieuwsgierig zijn naar de 'voortvarendheid' van de Nederlandse overheid. | 1pos
|
Het enthousiasme voor de natuur van boswachter Arjan Postma straalt van elke bladzijde van “Buiten gebeurt het”. De lezer wordt meegenomen naar uitgestrekte natuurgebieden, maar ook naar de kleine stukjes natuur die overal om ons heen te vinden is, maar waar we vaak zomaar aan voorbij lopen. Zoals onze eigen tuin of stad.
Het boek is ingedeeld in de vier seizoenen, elk met zijn eigen schoonheid. Deze indeling maakt het makkelijker om op het juiste moment te zoeken naar de wetenswaardigheden en bijzonderheden die in het boek staan, welke planten en dieren kan je tegenkomen, maar ook wat je zelf kunt doen. Geen dag is hetzelfde, de natuur verandert steeds. Deze voortdurende verandering en vernieuwing in en van de natuur is een heel belangrijk thema in het boek. Door dit boek ben ik me daar veel meer bewust van geworden. De snelle verandering van het voorjaar, waarin alles tot bloei komt. Het afsterven van planten in de herfst, waardoor paddenstoelen juist tevoorschijn kunnen komen.
Het kan niet anders dan dat je na het lezen van dit boek anders om je heen gaat kijken.
Door het sprankelende taalgebruik en de mooie afbeeldingen is het een boek dat je niet weg wil leggen als je er eenmaal in begonnen bent. Daarnaast staan er zo veel feitjes in, dat je het nog vaak op zal pakken om even na te zoeken hoe het ook al weer zat. Het inspireert ook om er zelf op uit te trekken en de natuur, groot en klein, woest en liefelijk, te gaan ontdekken. Ook staan er veel beschrijvingen in, die je aanzetten tot het zelf maken van leuke dingen.
Ik zou hier voorbeelden kunnen geven van de veelheid van onderwerpen, maar dan zou ik een keuze moeten maken en dat kan ik niet. Veel beter is het dat iedereen dat zelf leest en doet.
Voor mij is het een boek dat een vaste plek zal krijgen op mijn tafel om het altijd bij de hand te hebben.
Lees, leer en trek eropuit in de natuur. Een boek voor jong en oud. | 1pos
|
Van het boek word je niet meteen vrolijk. De “sereniteit” waarmee het boek is geschreven is opmerkelijk. Merkwaardig zeggen sommigen omdat het geschreven werd vanuit de beleving van een jongetje die nog niet weet wat er gebeurt of gebeuren zal. Als je als lezer de historische context wel kent en weet dat de Joden in Hongarije pas vervolgd werden toen de oorlog bijna ten einde was en de Hongaarse fascistische regering hieraan zijn medewerking verleende, raakt het je op een heel bijzondere manier. In het begin van het boek worden enkele belangrijke personages opgevoerd zoals de vader, stiefmoeder en het vriendinnetje waar verder in het boek geen aandacht meer wordt aan besteed. Toch moet de gedachte aan die personen in de kampen een rol hebben gespeeld. Maar hier komen we niet achter. Eerst vond ik dit jammer maar gaandeweg besef je dat het onderdrukken van deze gedachten een manier moet zijn geweest om te overleven in het kamp en het precies in die “geconcentreerde eenvoud” is dat ook de kracht schuilt van dit boek. | 1pos
|
Omdat ik uit de omgeving van Alkmaar kom, was dit verhaal zo herkenbaar qua plekken en locaties waar de personen zich begaven. Het is een superspannend boek met een verrassend plot. Ik ga zeker ook voor het volgende deel. | 1pos
|
Samenvatting:
“Waar het licht is” gaat over een jongen en een meisje (Theodore Finch en Violet Merkey) die het beide nogal moeilijk hebben met zichzelf. Violet heeft net haar oudere zus verloren door een auto-ongeluk die Violet zelf heeft overleefd. Theodore (ook wel Finch genoemd of Theo) heeft een ongelukkige thuissituatie (ouders zijn gescheiden, een vader met losse handjes, zijn zus die niet is gaan studeren en gewoon thuis woont en de rol van zijn moeder overneemt voor hem en zijn zusje en iedereen die maar gaat en staat wanneer ze willen) ook is Finch gefascineerd door de dood en de manieren waarop. Finch en Violet ontmoeten elkaar op de klokkentoren van school toen ze er beide eigenlijk een einde aan wilden maken, maar Finch heeft Violet van de klokkentoren afgepraat en zijn daarna beide naar beneden gegaan.
Bij aardrijkskunde-VS moeten ze een project doen om hun eigen staat, Indiana, te verkennen. Finch zorgde ervoor dat hij samen met Violet moest werken. In het begin was Violet een beetje afstandelijk, maar later groeide ze steeds meer naar elkaar toe. Finch heeft ervoor gezorgd dat Violet weer in de auto durfde en weer ging schrijven wat ze niet meer had gedaan sinds het ongeluk. Samen gaan ze op zwerftocht door Indiana.
Mijn mening:
“Waar het licht is” is tot nu toe het boek dat me het meest aan het huilen heeft gebracht. De personages zijn zo goed doordacht en het verhaallijn is gewoon zo goed. Ik heb het boek in 1 dag uitgelezen en ik was echt in tranen. Ik kon me heel goed in Violet verplaatsen deels omdat ik zelf binnen mijn familie kort geleden ook zoiets heb meegemaakt (het laatste deel bedoel ik hiermee en was het niet mijn vriendje). Het boek heeft ervoor gezorgd dat ik dat familielid beter kon gaan begrijpen. De cover van dit boek vind ik ook echt heel mooi. Het geeft goed weer waar het verhaal over gaat, als je het boek hebt gelezen. Ik hoop dat Violet na al deze ellende dit kan verwerken en zonder al te veel verdriet door kan gaan met haar leven. Ik geef het boek een 10/10. Ik vond het boek echt fantastisch en is nu zeker 1 van mijn favoriete boeken! Een compliment voor Jennifer Niven want voor een eerste YA-boek is het echt FANTASTISCH!!! Ik raad het iedereen aan!
Deze recensie is geschreven door: Iris Scholte | 1pos
|
Ik heb dit boek met genoegen gelezen. Vind het een goed uitgewerkt boek zonder al te veel versiersels.
Ga straks opzoek naar het vervolg. | 1pos
|
Aug 22, 2018 ·
Zo, dat was een hele zit.
Vier Napolitaanse romans! Maar met zoveel genoegen.....!!!!
De vier boeken verhalen over het leven van twee vriendinnen, geboren en getogen in een van de achterbuurten van het naoorlogse Napels tot aan hun ouderdom.
Het gaat niet alleen over de onverwoestbare vriendschap maar ook over hun pogingen zichzelf te bevrijden van hun achtergrond, ambitie en mislukking. Een gevecht dat zich op meerdere fronten afspeelt. Lenu en Lila, twee begaafde meisjes, de één lukt het door te leren en zich te ontpoppen tot een succesvol auteur, de ander krijgt die kans niet en zoekt haar weg in haar eigen milieu. Beiden krijgen, door hun intelligentie, te maken met een identiteitscrisis, beiden vechten tegen de macho-mannencultuur.
Hoewel niemand weet wie Elena Ferrante eigenlijk is (zij geeft nooit interviews, er zijn geen foto's van haar) weet ik zeker dat Ferrante in elk geval 'vrouw' is. De indringende wijze waarop zij de psyche van de vrouw weet te ontrafelen kan alleen maar van een vrouw komen. Succes en mislukking, kracht en zwakte, moed en lafheid; het wordt allemaal op een soms heel confronterende manier verteld. Sommige passages las ik met het schaamrood op de kaken, in anderen voelde ik mij gekend en was diep onder de indruk van Ferrante's kunst de bijna niet te vangen vlinders van diepste gevoelens zo treffend te omschrijven en soms kon ik haar eerlijkheid nauwelijks aan.
Deze serie is een moedig werk; nietsontziend, eerlijk en intelligent. Schitterend geschreven en ja...inderdaad verslavend.
Alle vier de boeken vijf sterren. | 1pos
|
In hoeverre is er sprake van rechten voor de vrouw in China? Is er wel sprake van emancipatie en hoe zit het met het feminisme? Bettine Vriesekoop, voormalig Olympisch Kampioen tennis die nu werkzaam is als journaliste, gaat op zoek naar de antwoorden op deze vragen. Zij reist af naar China en samen met een doorgewinterde Chinese vrouw reist zij door dit bijzondere land. Dochters van Mulan is een non-fictie boek waarin je de reis van Bettine volgt in de zoektocht naar antwoorden.
Het ik-perspectief van Dochters van Mulan past goed bij dit boek. Verwacht hierbij een gemakkelijk leesbaar boek, welke niet alleen geschikt is voor hooggeleerden. Wil je iets weten van dit interessante thema, dan is dit boek zeker een aanrader. Af en toe zijn de verschillende Chinese namen wel vrij lastig en dit vergt toch enige concentratie. Vanaf de eerste bladzijde zal dit boek je verrassen, zelfs wanneer je normaal gezien niet voor non-fictie zou kiezen; de verhalende schrijfwijze vraagt om verder lezen.
Wat een verschil met de wereld waarin wij leven, eigenlijk besef je dat bijna nooit. Daardoor zet dit je aan het nadenken. Er is goed te merken dat de schrijfster zorgvuldig onderzoek heeft gedaan en dat ze zelf haar eigen verhaal verwerkt, maakt dit een erg sterk non-fictie verhaal. Bettine neemt je aan de hand mee met haar reis door China en ze maakt je deel genoot wat ze op deze reis te weten is gekomen. Ze neemt je mee en je volgt de weg door haar ogen. Zo komt onder andere het bizarre gebruik, waar wij westerlingen geen weet van hebben, van de lotusvoetjes aan bod. Het was vroeger gebruikelijk om de voeten te breken en af te binden om zo de perfecte ‘lotusvoetjes’ te creëren. Jarenlang konden deze vrouwen dan niet normaal op hun voeten lopen en werden zij zo aan huis gebonden.
Al met al is Dochters van Mulan, een leerzaam en leesbaar non-fictie boek. Iedereen die geïnteresseerd is in het feminisme of emancipatie in de wereld, moet dit boek zeker lezen. Zorgvuldig onderzoek zorgt ervoor dat er een hoogstaand boek is uitgekomen. | 1pos
|
Rauw, hard, gevoelig, poëtisch. Alles tegelijk. Hoofdpersoon Aaron groeit op in een instabiele, onrustige, gewelddadige omgeving. Zijn ouders worstelen met hem, met elkaar en met zichzelf. De jongens in zijn buurt hebben ook allemaal hun eigen "bagage".
Hoe Aaron zijn eigen weg vindt, wordt door de schrijver subliem beschreven in een zeer goed leesbare, soepele schrijfstijl.
Meer weten? Neem een kijkje op mijn boekenblog, de blogpost daar heet ook Pen en zwaard. | 1pos
|
Het jaar na jou gaat over verlies, rouwen en daarmee om leren gaan en het terug gaan in de realiteit na een dierbaar verlies. Het verhaal in het jaar na jou is zowel verdrietig, ontroerend als realistisch. Mede hierdoor vloog ik er door heen. Hoewel ik in eerste instantie niet in de stemming was voor zo'n boek (ik was meer toe aan een luchtig boek), heeft het me wel te pakken gekregen en heb ik het boek binnen een dag uitgelezen.
Tom verliest zijn dierbare vrouw, en in het jaar dat daarop volgt verliest Tom zichzelf ook. Hij heeft twee kleine kinderen, een schoonmoeder die bij hem in huis wonen. Desondanks verliest Tom zichzelf in zijn werk en verliest hij zijn kinderen uit het oog. Tot dat zijn schoonmoeder een drastische beslissing neemt. Dit verandert niet alleen Toms leven, maar uiteindelijk ook die van zijn schoonmoeder.
Het verhaal wordt zowel uit Toms zijn kant als uit zijn schoonmoeders kant verteld. Niet alleen hoe ze over elkaar denken (en dan in de goede zin van het woord) maar krijgen we ook een beeld over hun eigen leven.
Ik raad dit boek aan een ieder aan die met verlies te maken heeft gehad, mogelijk mee gaat krijgen maar ook om in te zien hoe gevoelens alle kanten op vliegen als je te maken krijgt met verlies. | 1pos
|
In ‘Bloedlijn’ vertelt Joyce Pool de aangrijpende geschiedenis van de jonge vijfde vrouw van koning Henry VIII. Het verhaal wordt verteld door Joan Bulmer, de gouvernante van Kate Howard.
Joan Bulmer ontvlucht op achttienjarige leeftijd een gewelddadig huwelijk waartoe zij door haar vader is gedwongen. Zij accepteert een betrekking als gouvernante en wordt verantwoordelijk voor het welzijn van zes jonge meisjes, die moeten worden klaargestoomd voor een adellijk leven. Ondanks het feit dat de meisjes lastig en lichtzinnig, verpandt Joan haar hart aan hen - met name aan de jonge en impulsieve Kate Howard.
Wanneer Kate de eer ten deel valt hofdame te worden van Anna van Kleef, de vierde vrouw van koning Henry VIII, gaat Joan met haar mee. Wat een droompositie lijkt, wordt een nachtmerrie. Henry VIII laat zijn oog op de mooie Kate vallen en alle bange vermoedens van Joan worden bewaarheid.
Visie van de recensent
‘Bloedlijn’ is een fraaie historische roman die zich afspeelt aan het begin van de zestiende eeuw; het Tudor tijdperk van Henry VIII. Het verhaal berust op ware feiten en personen die werkelijk hebben geleefd.
Mooi overigens dat Pool voor haar boek niet automatisch kiest voor de meest bekende van de vrouwen van Henry, Anne Boleyn, maar voor Kate Howard, de vijfde vrouw van koning Henry VIII.
“Ik denk na over de woordenwisseling. Kate lijkt wel behekst. Zo onnavolgbaar naïef heb ik haar niet eerder meegemaakt.”
Pool hanteert een fijne, soepele schrijfstijl en laat de lezer op toegankelijke wijze kennis maken met Joan en Kate. Vooral deze twee personages weet de auteur prima te duiden. De dialogen kennen geen enkele krampachtigheid en Pool ziet bovendien kans de sfeer aan het hof -met haar op macht beluste bewoners- uitstekend te schetsen. Ondanks de vele onverkwikkelijke situaties laat de auteur een zeker gevoel voor humor overigens ook niet achterwege.
“Direct herken ik de zure trekt in zijn gezicht. O ja, dacht ik, broeder en zuster, kan niet missen.”
‘Bloedlijn’ is een mooi boek waarmee Pool op knappe wijze haar lezers weet te bereiken!
Over de auteur
Joyce Pool wordt in 1962 in Delft geboren als Joyce Makkus. Na de middelbare school volgt zij een opleiding aan de Pedagogische Academie en leert voor onderwijzers op een basisschool.
Op haar 26e gaat zij in Leiden onderwijskunde studeren. Vier jaar later heeft zij haar studie afgerond en verhuist naar Texel. Daar volgt Pool haar schrijversdroom. Haar roman ‘Vals Beschuldigd’ is daarmee een feit. Inmiddels is de auteur tien boeken en heel veel losse verhalen verder.
Uitvoering
Uitgeverij Lemniscaat
Paperback, 271 pagina's
ISBN10 9047707427
ISBN13 9789047707424
Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), communicatiemanager, tekstschrijver, boekrecensent en blogger. http://hanneketinorcenti.nl. | 1pos
|
In het holst van een bloedhete zomeravond wordt detective Erika Foster naar een plaats delict geroepen. Het slachtoffer, een arts, werd verstikt in zijn bed gevonden. Zijn polsen waren vastgebonden en zijn ogen puilden uit door een doorzichtige plastic zak die strak over zijn hoofd was gebonden. Ze vermoeden eerst dat zijn dood iets te maken zou kunnen hebben met de homobladen die ze vonden. Was dit een seksueel rendez-vous dat uit de hand was gelopen?Maar een paar dagen later wordt een tweede slachtoffer dood aangetroffen, in precies dezelfde omstandigheden. Terwijl Erika en haar team dieper gaan graven, ontdekken ze een dat er een uiterst gewiekste seriemoordenaar aan de slag is, die zijn slachtoffers begluurd om op die manier het juiste moment te kiezen om toe te slaan. De slachtoffers zijn allemaal alleenstaande mannen. Wat verbindt hen met de moordenaar?
Terwijl een hittegolf op Londen in zijn greep houdt, doet Erika er alles aan om de “Night Stalker” te stoppen voordat het aantal lichamen stijgt, zelfs als dit betekent dat ze haar baan hiervoor op het spel moet zetten. Maar de slachtoffers zijn misschien niet de enigen die worden gadegeslagen … Erika’s eigen leven loopt ook gevaar.
“De stalker in de nacht” bleek nog beter te zijn dan het eerste boek! Net als “Het meisje in het ijs” is dit vervolg goed geschreven, vol gedetailleerde beschrijvingen en heeft het een intrigerende plot en onverwachte wendingen. Het was fascinerend om meer te weten te komen over het verleden van Erika en hoe ze weduwe werd. Haar verdriet is zo’n groot deel van haar. Ondanks haar “stoere” harnas en een openlijk gebrek aan warmte, is ze in wezen echt een goed persoon. De dynamiek tussen haar en haar team weerspiegelt niet voor niets loyaliteit en respect.
Het is snel en zonder twijfel een pageturner. De korte, pittige hoofdstukken maken het bijna onmogelijk om het boek neer te leggen. De wereldwijde bestsellerauteur Bryndza is terug met een hartverwarmende, opwindende thriller. | 1pos
|
Toen ik begon met lezen wist ik meteen weer waarom ik zo van de boeken van Tracy Chevalier hield. Ik werd meteen het verhaal en de geschiedenis ingetrokken en de wereld van die tijd kwam helemaal tot leven. Ze weet je ook echt te doen meeleven met de hoofdpersonen, in dit geval Mary en Elizabeth, en weet ze heel realistisch neer te zetten. Hun hechte en bijzondere vriendschap, hun verschillende komaf, de jaloezie die er af en toe oplaait tussen de ‘oude vrijster’ en de jonge energieke fossielenjaagster die droomt van een prins op een wit paard. Het zijn op hun eigen manier, en door hun eigen leven gevormde, onwijs sterke en zelfstandige vrouwen, en dat in een tijd waarin dat heel ongebruikelijk was.
Door de vondsten van Mary (die net als Elizabeth echt bestaan heeft) ontstaat er ruimte voor een nieuwe manier van denken over de wereld en over de Bijbel. Niet iedereen was daar blij mee uiteraard…
Opmerkelijke schepsels is een meeslepende en ook ontzettend boeiende historische roman over opgroeien en ouder worden, over een opmerkelijke vriendschap, over opmerkelijke vondsten die de wereld op zijn kop zetten en over twee zeer opmerkelijke vrouwen. Betoverend mooi! | 1pos
|
Alex Kava blijft bij uitstek één van mijn favoriete auteurs. Het boek is zeer spannend geschreven, leest heel vlot, korte hoofdstukken die maken dat je nog snel eentje meer leest. Je moet ze wel op volgorde lezen, wil je je inleven in het personage van Maggie O" Dell. ik ben fan. | 1pos
|
Dit boekje riep direct vraagtekens op en besloot het niet te gaan lezen. Echter het boekje bleef intrigeren en toch ter hand genomen. Wat een geluk! Want het is echt iets aparts. De gehele vormgeving is creatief en hoe het verhaal zich tussen de foto's heen beweegt, is echt leuk bedacht. Inhoud is pakkend, meegenomen worden in een familiegeschiedenis, waarin vrij veel verteld wordt in een korte tijd. Via de foto's zelfs mee mogen kijken met wat bijna privé lijkt. | 1pos
|
Gwen deelt een vreselijk geheim met haar jeugdvrienden Marcel en Patrick. Een reeks angstaanjagende gebeurtenissen doet haar beseffen dat ze nooit een normaal leven op kan bouwen als ze niet haar fouten uit het verleden onder ogen ziet. Langzaam maar zeker ontworstelt Gwen zich aan het schuldgevoel
dat haar al zo lang in zijn greep houdt. Tijdens een weekend in de Ardennen komt het tot een ijzingwekkende confrontatie.
Het boek leest als een trein waarbij de spanning langzaam oploopt. Heden en verleden komen uiteindelijk samen in een heel spannende ontknoping.
Ik moet eerlijk zijn, ik zag hem niet aankomen. Verrassend einde. Van mij had het boek best wat dikker mogen zijn. Het was best weer plotseling afgelopen en best wel een heftig einde. Heel graag gelezen! | 1pos
|
'Het geheim van Soestdijk' noemden we vroeger de zwijgzaamheid rond het Koninklijk huis. Nu pas gaan de archieven open. Van der Zee volgt Wilhelmina en Juliana - en hun op hol geslagen echtgenoten - van dichtbij door de ogen van Haagse politiecommissaris en latere regelneef-in-dienst-van-het-hof Van 't Sand. Interessant is het gekonkel als de hele kliek naar Londen vlucht in de oorlog.
Van 't Sand delft uiteindelijk het onderspit, zo te lezen omdat hij te goed functioneerde als belangenbehartiger van de militante en onverzettelijke Wilhelmina.
Nóg interessanter is de zijdelings belichte naoorlogse couppoging van Hazelhoff Roelfzema en andere 'helden' die maar niet konden wennen aan de nieuwe verhoudingen in de wereld in 1947. Ze hadden nota bene PvdA-voorzitter Vorrink geëxecuteerd als hij die dag thuis was geweest. En dan zou Van 't Sand, die nog tegen hen waarschuwde, een boef zijn?
Vraag blijft, hebben we het hier over een loyale ambtenaar die zich opoffert voor zijn 'Mevrouw' of een schurk die verscheidene malen overheidsgeld ontvreemdt?
Van der Zee is duidelijk de mening toegedaan dat het eerste van toepassing is - na lezing van dit boek ga je begrijpen waarom.
Los van de vele feiten die Van der Zee aandraagt, is er nog een factor: zoveel ijdeltuiten, zwakkelingen, amateurs, baantjesjagers, konkelaars als daar in Londen tijdens de oorlog rondhingen (sommige ministers moesten dringend bijkomen op vakantie in Zwitserland bijkomen van het anderen dwarszitten), een man met ruggengraat móest wel vijanden maken. Zondebok werd Van 't Sand, voor de falende coördinatie uit Londen. Hem werd zo ongeveer verweten architect van het Englandspiel te zijn - de man die nota bene als een van de weinigen die alarmerende berichten van majoor Tas, die de Duitse inval voorzag, serieus nam... | 1pos
|
De in 1978 in North Carolina geboren schrijver Blake Crouch heeft meer dan een miljoen boeken verkocht en zijn werk is in ruim twintig talen vertaald. Na zijn studie Engels en creatief schrijven aan de universiteit van Chapel Hill schreef Crouch korte verhalen die in een aantal crimemagazines zijn gepubliceerd. In 2004 verscheen zijn eerste thriller Desert places. De echte doorbraak van de schrijver kwam na het uitgeven van de Wayward Pines-serie en de verfilming daarvan. Zijn thriller Dark matter die in 2016 verschenen is, wordt nu al een sensatie genoemd. De vertaalrechten zijn voor enorme bedragen overgenomen en de filmrechten zijn ook al verkocht.
Jason Dessen is professor kwantummechanica aan een universiteit in Chicago. Hij leidt een gelukkig leven samen met zijn vrouw Daniela en zijn zoon Charlie. Hoewel Jason aanvankelijk niet wil, gaat hij op aandringen van Daniela naar een feestje in een pub. Een oud-collega van hem heeft een belangrijke prijs gewonnen en viert dat in een informele sfeer. Als Jason korte tijd later naar huis gaat, wordt hij achtervolgd, met een pistool bedreigd, ontvoerd en geïnjecteerd met een onbekende vloeistof. Als hij bijkomt lijkt het in dezelfde wereld te zijn die hij kent, maar toch is alles anders. Zijn vrouw kent hem niet, hij heeft geen zoon, maar wel ander werk. Jason ontsnapt aan zijn belagers en wil weer terug naar de wereld waar hij vandaan komt. Vanaf dat moment maakt hij een onwaarschijnlijke reis en krijgt hij te maken met onverslaanbaar lijkende tegenstanders.
De eerste bladzijden van het verhaal draaien vooral om de kennismaking met Jason. Hij vertelt wie hij is en wat hij doet, maar er wordt ook kort geïnsinueerd naar wat hij had kunnen doen als hij vijftien jaar eerder een andere keuze had gemaakt. Die keuzes vormen de rode draad in Dark matter. De subtitel 'Wat als?' geeft dit min of meer al aan. Deze vraag is natuurlijk moeilijk, zo niet onmogelijk, te beantwoorden. Je weet op het moment dat je een bepaalde beslissing neemt natuurlijk nooit wat de gevolgen zijn als je op dat moment een andere beslissing had genomen.
Blake Crouch heeft met Dark matter geen gemakkelijk boek geschreven. De verhaallijnen zijn dusdanig gecompliceerd dat ze verwarrend en onoverzichtelijk over konden komen. Crouch heeft zijn aandacht er echter bij gehouden en daardoor is het verhaal, dat voor de natuurkundeleek overigens wel een paar moeilijkere passages heeft, erg goed te volgen. Dat is uiteraard ook te danken aan de prettige schrijfstijl van Crouch. Deze is realistisch in een op het oog onrealistisch verhaal.
Omdat Jason een soort tijdreiziger in zijn eigen leven is, heeft het boek minimale kenmerken van een sciencefictionthriller. Dat is het echter niet. Dark matter is echter ook geen gewone thriller, maar in welk hokje het boek wel ingedeeld kan worden is moeilijk de definiëren. Misschien dat daarom de term speculatieve thriller is geïntroduceerd. Deze omschrijving benadert het genre van dit boek namelijk nog het meest.
Behalve intrigerend, boeiend en bij vlagen spannend, is Dark matter bijzonder origineel. Het plot is nergens voorspelbaar en de ontknoping is er een die je niet verwacht. Dark matter is een boek dat je lang bij zal blijven. Dat komt misschien ook wel door de boodschap die Crouch met zijn boek mee lijkt te geven. Want waarom zou je een eenmaal gemaakte keuze ongedaan willen maken. Een andere kan namelijk wel eens heel anders uitpakken dan je voor ogen hebt. | 1pos
|
Wendy “Feelgood” Brokers, wat heb jij mij aangenaam verrast met dit mooie aangrijpende boek.
We maken kennis met een groepje jongeren die op werkweek vertrekken naar Londen. Totaal verschillende personages met ieder hun eigen verhaal, dat prachtig verwoord is door Wendy. Zij komen terecht in een ware hel, de gebeurtenissen zijn zo gruwelijk en realistisch beschreven. Het verhaal laat je gewoon geen moment los.
Dit is een prachtig boek, van een talentvolle schrijfster die nog zo veel meer in haar mars heeft! | 1pos
|
'The Path of Totality' is het verhaal van Nathaniel 'Nat' Dobbs. Hij is 15, en moet weer eens van school veranderen. Het idee dat niemand, behalve zijn moeder hem echt mág, weegt zwaar op hem en hij hoopt dan ook dat hij op deze school een andere weg kan inslaan. Natuurlijk gaat dat niet zoals hij dacht, maar hij houdt er wel een vriendschap aan over met de plaatselijke 'verstoteling', mr. Quincy. Wanneer ze zich samen met Celeste, het knappe buurmeisje, aan een bijzondere reis wagen, leren ze alle drie wat echte vriendschap werkelijk inhoudt.
Als er zoiets bestaat als een ranglijst van 'Beste eerste zinnen in een boek', dan moet dit boek daar absoluut in staan! "Few of us in life get to be remembered. And even fewer of us who do, get to be remembered for something great." Deze zin zet de toon en die toon moet dan toch maar volgehouden worden de rest van het boek....en dat is geen makkelijke opgave. Toch lukt het Bronagh Curran heel goed. De schrijfstijl is erg vlot leesbaar, maar toch niet kinderlijk. Je bevindt je in de leefwereld van een 15-jarige jongen die worstelt met de wereld rond hem. Dit wordt zo mooi weergegeven dat ik als 32-jarige me er absoluut niet aan irriteerde, wat ik in andere YA-boeken nog wél eens heb.
Het verhaal is niet erg origineel. Elk onderdeel is wel al eens in een film of een boek voorbijgekomen. Maakt dat dit boek minder mooi? Ik vind dat een moeilijke vraag om te beantwoorden...misschien moet je als lezer niet op zoek naar vernieuwing in dit boek en het gewoon nemen zoals het komt, met alle clichés erbij.
Het boek deed me erg denken aan de film 'Intouchables'. En zoals ik ook van deze film genoten heb, zo heb ik ook van dit boek genoten. Het is een verhaal dat je meeneemt, naar momenten van intense vreugde en naar momenten van intens verdriet. Kortom...voor elke YA-fan, jong en oud, is dit een absolute aanrader! | 1pos
|
Hoewel karma en reïncarnatie niet wetenschappelijk te bewijzen valt doet Albert Bodde hier een poging om deze begrippen inzichtelijk te maken. Dit doet hij middels eigen inzichten, gecombineerd met bestaande theorieën. Maar vooral ook door de lezer vragen te stellen. Vraagstukken waarbij je uitgedaagd wordt om buiten de gebaande paden te treden en de grenzen van het stoffelijke te overstijgen.
Reïncarnatie is het steeds weer opnieuw geboren worden van een menselijke ziel in een (menselijk) lichaam. Waarbij de ziel staat voor een verzameling lichamen van verschillende dichtheid, trillingsniveaus of verdichtingstoestanden van energie. Inmiddels is het door onderzoeken en ervaringen een gegeven dat de mens meer is dan zijn fysieke lichaam. Opvallend is dat na bijvoorbeeld een bijna-doodervaring voor de meeste mensen de geestelijke waarden veel belangrijker worden dan de materiële. Bij zo’n gebeurtenis ervaart de patiënt dat hij en zijn lichaam twee verschillende dingen zijn.
Reïncarnatie staat niet los van karma, de energie die wij met ons denken, spreken en handelen produceren. Simpel gezegd: alles wat we doen, denken en zeggen komt weer bij ons terug. “Wat we zaaien, zullen we oogsten”. Ons karma kan ook uit een vorig leven komen. Zo zouden we kunnen verklaren waarom sommigen van ons slechts geluk (lijken te) oogsten en anderen alleen maar tegenspoed. Bodde laat het niet bij een theorie, hij geeft ons tevens oplossingen. Hulp hoe oud karma in te lossen en geen nieuw ongunstig karma te vormen. Hulp door de lezer het grotere geheel van het leven te laten inzien.
Door steeds weer vragen te stellen laat Bodde de lezer zelf nadenken, maar komt voortdurend met uitleg over zijn eigen visie of het inzicht van een ander(e) bekend(e) persoon of stroming. Dat maakt het een waardevol boekje, wat je niet in één ruk uitleest, wat je af en toe weg zou moeten leggen om de opgedane kennis te laten bezinken. Laat de titel van dit werk je niet ontmoedigen, de ondertitel zegt eigenlijk veel meer: een zoektocht naar liefde en logica. Ook al heb je weinig met reïncarnatietheorieën of karma toch kan dit een aanvulling zijn, omdat het verhaalt over bewustwording en het beter leren begrijpen van gebeurtenissen. | 1pos
|
Rudy Soetewey is een veelzijdige persoonlijkheid. Deze, in 1955 geboren, artistieke Belg heeft inmiddels een aantal door hem geschreven toneelstukken op de plank liggen en enkele tientallen liedjes gecomponeerd, zowel tekst als muziek. Verder werkt hij in het onderwijs en is hij gitarist in het amateursorkest Hoedoedet. Daarnaast vindt hij nog tijd voor het schrijven van boeken. Tot nu toe zijn er vier boeken uit zijn pen gevloeid waarvan Moord het laatste is. Als bevestiging voor zijn kwaliteiten heeft hij een aantal nominaties op zijn CV staan voor zijn eerder uitgegeven boek Inbraak.
In Moord komen we Bernhard Vercammen, zijn vrouw Renhilde en zoon Kevin tegen. Dit gezin woont in een volkswijk waarin de bakker het voornaamste trefpunt is om op de hoogte te blijven én het verspreiden van de laatste nieuwtjes.
De buurt wordt opgeschrikt door de vondst van het lichaampje van de baby Sofie Ruuckven die op een wrede wijze vermoord blijkt te zijn. Op de dag van deze lugubere vondst wordt Dani, de moeder van Sofie, met spoed in het ziekenhuis opgenomen. Haar man Peter is dan aan het werk. Bernard Vercammen besluit om zelf naar verdachten te gaan zoeken. Intussen is zijn computer gecrasht, waardoor de harde schijf geheel is gewist. Bernard ontdekt veel verdachten en komt op het spoor van handel in drugs en porno. Al met al is het rookgordijn dan behoorlijk dik. Ingrediënten voldoende om te proberen verbanden te vinden die uiteindelijk kunnen leiden naar de moordenaar van Sofie.
Rudy Soetewey heeft een verrassende schrijfstijl. In dit verhaal is het niet de politie die de hoofdrol heeft in het speurderswerk. Soetewey laat Bernhard Vercammen intensief zoeken naar de oorzaken van het vreemde gedrag van zijn zoon Kevin. Wat voert deze puber allemaal uit op school en in zijn vrije tijd, met wie is hij bevriend en waarom keren zoveel leeftijdsgenoten zich van hem af? Ook gooit hij op diverse momenten nieuwe verhaallijntjes in de strijd om het verrassingseffect te vergroten. Dit alles maakt het boek tot een prettig leesbaar geheel waar geen zwakke momenten in zitten. Dat hij ook in staat is om emoties concreet neer te zetten bewijst het verhoor en de daarbij toegepaste methode van onderzoeksrechter Cooremans. Op werkelijk meesterlijke wijze zet Soetewey de mogelijkheid van juridische dwalingen realistisch neer.
In de loop van het verhaal worden alle lijntjes ongemerkt weer bij elkaar gebracht. Zelfs tot vlak voor het einde van het boek is de lezer zo op een dwaalspoor gebracht dat het zicht op de moordenaar nog diffuus is. Een verrassend slot waarbij een minuut stilte na de laatste bladzijde een logische reactie is, maakt het verhaal helemaal volledig. Alles is in de juiste balans aan de orde geweest en bij het dichtslaan van het boek wordt nog één ingrediënt toegevoegd: het boek laat een indruk achter die tot nadenken stemt. Rudy Soetewey is in staat om je te raken met zijn verhaal! | 1pos
|
Alhoewel er veel moord en doodslag plaatsvindt, is het een spannend boek om te lezen. In eerste instantie kost het misschien wat moeite om alle personages in hun verhouding tot de hoofdpersoon MacBeth te doorgronden. Maar gedurende het verhaal waarin de jeugdvrienden MacBeth en Dunn uit elkaar groeien, wordt duidelijk wat de invloed van de diverse personages op deze twee vrienden. Een vervallen Engelse industrie stad met veel werklozen, de verleiding van drugs, vol corruptie, manipulatie en intriges. Hoe een persoon verzot op macht en beïnvloed door zijn geliefde steeds verder afglijdt en de ander die hier juist de strijd tegen aangaat. Hoe de stad van de ondergang te redden. Je blijft lezen omdat je wilt weten hoe het verhaal afloopt. | 1pos
|
Ik zeg het vaak, maar ook hier viel ik weer op de cover! Het is meteen duidelijk dat het om een sprookje gaat met deze “sprookjesachtige” illustratie. Het bleek niet zomaar een sprookje, maar een oud verhaal van Grimm in een nieuw fris jasje voor jongeren van 12+. En dat merkte je; het verhaal leest heerlijk soepel, niet als een ouderwets sprookje. Het lijkt eigenlijk wel een Young Adult roman van deze tijd. Waar een ouderwets sprookje de “jeugd van tegenwoordig” niet altijd aan zal spreken en niet altijd even toegankelijk is, is Ganzenmeisje een sprookjesachtig verhaal wat wél toegankelijk is.
Het verhaal gaat over een prinses die opgevoed wordt om koningin te worden, maar onverwacht door haar moeder wordt uitgehuwelijkt aan een prins van een ander koninkrijk, aan de andere kant van Het Woud, en op weg daarheen haar gevolg en rijkdom verliest en zichzelf moet zien te redden als ganzenhoedster. Het is een zeer avontuurlijk verhaal over een sterke en moedige jonge vrouw die erachter komt dat ze haar mannetje kan staan.
Ook is het een magisch verhaal, want Ani’s tante heeft haar geleerd over de drie talen en drie gaven; spreken met mensen (wat de koningin kan), spreken met dieren (wat haar tante kan en haar een beetje leert) en spreken met de natuur. Ani moet er nog achter komen wat haar gave is. Haar gave weet haar te helpen in haar strijd om rechtvaardigheid.
Deze jongerenroman is een prachtig sprookje vol magie, spanning en romantiek. Een verhaal wat me echt wist te raken, een tijdloos verhaal, wat toch helemaal van deze tijd is.
Ik was betoverd! | 1pos
|
Dit boek lees je in 1 ruk uit. Je blijft nieuwsgierig naar alle belevenissen van de 2 hoofdpersonen. Originele verhaallijn. | 1pos
|
Zoals altijd bij Anja haar boeken, zit ik halverwege met een hele hoop verdachten. Zalig is dat, ik hoef niet direct door te hebben hoe alles in elkaar zit. Hoewel ik het nu wel juist had. Goed geschreven, spannend verhaal. Ik vind het alleen wat raar dat Lucas op het einde helemaal niet meer ter sprake komt. Ik zou hem nu toch op zijn minst in het laatste hoofdstuk (geen spoilers geven hé) denken terug te zien. | 1pos
|
Het begint met een Willie Wortel in een buitenmodel caravan; het eindigt met een sabotagegroep die in hoge mate bijdraagt aan de nederlaag van nazi-Duitsland in de Tweede Wereldoorlog. Giles Milton schetst in Churchill's ministerie van onfatsoenlijke oorlogsvoering de heldendaden van onverschrokken Britten die vanuit een gebouwencomplex in het piepkleine dorp Whitchurch het ene na het andere geavanceerde wapen in elkaar zetten.
Aanvankelijk anijsballetje om het ontstekingsmechanisme te voeden en er een limpetmijn van te maken die overigens op alle slagvelden in de wereld grote schade aanricht. De wapens die ze construeren, manmoedig ingezet door individualisten, hebben meer invloed dan zware bombardementen. En dan hebben die mannen ook nog bij voortduring te maken met een regering die geen medewerking wil verlenen.
Met uitzondering dan van Winston Churchill die inziet dat zij het in zich hebben om de bijna verloren oorlog een andere wending te geven. Want ga maar na: op het moment dat zij de eerste slagpinnen aanbrengen zijn diverse Oost-Europese landen, Frankrijk, Noorwegen, België en Nederland uitgeschakeld. Tanks en onderzeeboten, ze gaan eraan met spigotmortieren en andere wapens die ze daar in Whitchurch bedenken.
Sommige acties houden eeuwigheidswaarde. Het uitschakelen van de Duitse U-boten en het onschadelijk maken van het grootste droogdok in de wereld in de haven van Saint Nazaire is de meest gedurfde uit de hele oorlog. Imposante Duitse oorlogsbodems liggen klaar om uit te varen en de geallieerde schepen op de Atlantische Oceaan een vernietigende nederlaag toe te brengen. Het komt er niet van, want de Britten benutten de paar uur per jaar dat ze met hoogwater bij het dok kunnen komen om dat volledig onklaar te maken.
Het offer is groot: 169 doden en 215 krijgsgevangenen. Wat de Duitse schepen in actie aan slachtoffers zou hebben gemaakt, is met het tienvoudige magertjes uitgedrukt. Niet alles is efficiënt. Het elimineren van Heydrich gaat ten koste van het doden van de totale bevolking van een aantal dorpen. Van nog grotere invloed op het verloop van de oorlog is het vernielen van de Norsk Hydro Krachtcentrale. Daar benutten de Duitsers zwaar water voor de productie van plutonium met het ultieme doel een atoombom te fabriceren.
Milton geeft de geharde uitvinders een gezicht, trekt achter het pantser van onverzettelijkheid hun gevoelens en angsten weg. Het was de hoogste tijd dat deze groep de eer kreeg die ze toekomt. Ze sneeuwde onder in de verhalen over veldslagen en moedige generaals. Veelzeggend dat de inkt van de capitulatie nog niet is opgedroogd of het gebouw van waaruit wordt geopereerd, krijgt een burgerlijke bestemming. Zelfs Churchill draait bij als hij afstand neemt van het zogenaamde onfatsoen met de constatering dat het wapen van de ondeugd in vrede geen bestaansrecht heeft.
Een groots verhaal, op meesterlijke wijze geschreven met veel gevoel voor detail. Een indrukwekkend relaas dat een vergeten groep op het schild hijst. Een heldere verhaallijn die de lezer niet met twijfels opzadelt, maar juist stuur geeft over gecompliceerde materie. Een bestsellerauteur bewijst hiermee andermaal zijn gave van het geschreven woord. Een must voor historici en een aanrader voor iedereen die de ware toedracht van de Tweede Wereldoorlog beter wil begrijpen. | 1pos
|
Wat kan deze man goed schrijven. De zinnen zijn poëtische, het verhaal is mooi en invoelbaar. Je krijgt een mooi beeld van IJsland, het ruwe vissersvolk en de grillige natuur. Er wordt mooi over de dood geschreven. Soms is het boek een beetje dromerig en speelt het zich af in een ander bewustzijn, een droom of bijna dood-moment. prachtig. | 1pos
|
In de proloog van Insomnia maak je kennis met het hoofdpersonage. Zijn verleden wordt kort geschetst.
In het eerste deel verdwijnt een meisje die voldoet aan alle uiterlijke kenmerken van de verdwenen meisjes van de seriemoordenaar "The Handyman". Verschillende politiediensten eisen de leiding over het onderzoek op. De zoektocht naar het meisje kan beginnen en het wordt een strijd tegen de tijd om ze levend terug te vinden. De politie weet dat de seriemoordenaar de meisjes een tijd in leven houdt om ze te folteren.
Het tweede deel gaat voornamelijk over Mallory die haar leven terug opgepakt heeft. Ze heeft een andere identiteit aangenomen en na 4 jaar komt ze terug naar Florida om rechten te studeren aan de universiteit. Ze wil kost wat kost haar verleden geheim houden. Ze heeft ook haar uiterlijk veranderd omdat ze denkt daardoor geen prooi meer te zijn van de Handyman. In dit deel wordt de spanning verder opgedreven en het eindigt met een climax.
In het derde deel komt Bobby Dees terug in beeld. Hij behoort tot de weinige personen die het verhaal van Callie gelooft. Samen met een plaatselijke agent die Callie haar verhaal ook gelooft, gaan ze op zoek naar het hol van de leeuw. In dit deel wordt de spanning verder opgebouwd. Op bepaalde momenten zat ik echt op het puntje van mijn stoel. Het is einde is ook verrassend wat ik altijd leuk vind bij een thriller. | 1pos
|
De eigenzinnige journaliste Tara Linders kan niet anders dan meegaan naar Mexico om undercover een opdracht uit te voeren én om haar vermiste collega en zeer goede vriend Diego op te sporen. Vanaf het begin waan ik mij in Mexicaanse sferen, Nathalie Pagie is bijzonder goed in neerzetten van sfeer door haar beeldende en gedetailleerde manier van schrijven. Via verschillende verhaallijnen komen de hoofdpersonages tot leven, Tara die nog heel wat ballast uit haar verleden meedraagt, de ongrijpbare en mysterieuze Jay, Diego die terug is in het land van zijn vader, verschoppeling Chico, tiener Alberto die weigert om het slechte pad op te gaan en de Nederlandse bendeleider Koos Koorenaar… zo duik je steeds dieper in dit schorpioenennest en is de uiteindelijke ontknoping onthutsend realistisch te noemen. Met deze psychologische thriller stijgt Pagie niet alleen boven zich zelf uit maar gaat zij gestaag door richting de internationale top! | 1pos
|
Na een ongeluk ligt Peters moeder in een coma en is Peters vader niet meer de man die hij vroeger was. Hierdoor is Peter genoodzaakt te stoppen met school, te gaan werken en de verzorging van zijn zusje op zich te nemen. Als hij haar op een dag ophaalt uit school en ze naar en winkelcentrum rijden, gebeurt het ondenkbare. Ze worden achtervolgd. En de achtervolger is niet van deze wereld…
Als ze even later een kledingwinkel binnenstappen , overtuigd Peter zichzelf ervan dat de achtervolging een hallucinatie was. Maar als zijn zusje het pashokje in verdwijnt en er niet meer uitkomt, wordt hem al snel duidelijk dat er iets vreselijk mis is. Zeker als niemand zich haar nog kan herinneren. Zelfs zijn vader beweert geen dochter te hebben. Het is alsof er nooit heeft bestaan…
Een betere samenvatting van het boek dan deze titel is er niet te vinden. Vanaf moment 1 word je meegezogen in het verhaal. Tijdens het ritje van Peter en Aisha naar het winkelcentrum worden ze opeens achtervolgd door een lijkbleke man met lange witte dreadlocks. De spanning is meteen te voelen en de verwarring begint wanneer dit opeens een gedachtespinsel lijkt te zijn. Dit zet de toon voor het hele verdere verhaal. Je wordt als lezer meegenomen en de spanning stijgt telkens en daarna de ontnuchtering , de verwarring van : he ??? Hoe kan dit? Wat is hier aan de hand? Stukje bij beetje ontdek je hoe dit allemaal kan en wat er onderliggend aan de hand is. Maar enkel na verschillende keren echt op het verkeerde been gezet te zijn. De vraag blijft wat is er gebeurd en wat niet?
Het boek leest echt als een trein en is een pageturner ! Wanneer je begint wil je gewoon alleen maar verder lezen. Door mij was het boek verkeerd ingeschat ( geef ik eerlijk toe). Mijn dochter wilde hem hebben en daarom hebben we hem meegenomen. De omschrijving van de auteur was oa dat het ook horror bevat en dat schrok me af. Maar wat ben ik blij dat ik me vergist heb.
Het boek is verdeeld in 41 overzichtelijke hoofdstukken. Het verhaal wordt hoofdzakelijk verteld vanuit de beleving van Peter. Maar ook zijn moeder die in coma ligt blijkt een belangrijke rol te hebben. Ook haar gedachten worden beschreven. J. Sharpe weet het ongeloofwaardige op een geloofwaardige manier weer te geven. Het plot laat je alle hoeken van de kamer zien en blijft je boeien.
Als je een boek wilt lezen dat anders is dan alle andere en je van thrillers houdt is dit een absolute aanrader om te lezen. Niet voor niets 5 sterren ! | 1pos
|
Wat een mooi boek! Het gebeurt mij zelden dat ik het jammer vind om aan de laatste vijftig bladzijden te beginnen, maar hierbij was dat dus wel het geval. | 1pos
|
Willem Elsschot zou eigenlijk geen introductie behoeven. Deze schrijver is groots en bij velen bekend die op de middelbare school voor hun literatuurlijst hebben moeten lezen. Kaas en Lijmen/het been zijn enkele novelles van zijn hand die zeer vaak voorkomen op zo'n lijst maar ook Villa des Roses en Tsjip zijn graag gelezen boeken.
Daarom is het misschien juist verwonderlijk dat het boek Pensioen voor velen wel een introductie behoeft. Dit is een minder bekend werk van de hand van Elsschot en dit is onterecht. Met zijn vlijmscherpe manier van schrijven heeft deze auteur weer een prachtstuk geschreven. Het is ongelooflijk hoe hij van een bijna alledaagse familie de conflicten bloot legt met humor en een bijzonder scherp inzicht in de belevingswereld van deze familie.
Zoon Willem gaat de oorlog in en laat een vrouw met zijn kind achter zonder zijn zoon achternaam te geven. Moeder, die erg in haar nopjes is met haar krachtige zoon Willem, zorgt vanaf grote afstand dat haar zoon het aan niets ontbreekt als hij krijgsgevangene wordt. Voor deze ultieme zorg mag zij toch ook iets terugkrijgen, is het niet? Heeft zij daar meer recht op dan het kind van Willem dat niet zijn naam draagt?
Elsschot weet dit verhaal te vertellen vanaf een afstand, de koude kant van de familie, zonder hier een groot oordeel te vellen, enkel door af en toe een kleine kanttekening te plaatsen bij de beweegredenen van deze of gene. Zijn taal is kort en bondig, zijn manier van schrijven is groots. Elke zin, elke gebruikte metafoor en de gehele structuur zijn een lust voor het oog. Las jij Pensioen nog niet? Vooruit dan, grijp dit boek en vul het hiaat in je leeservaring snel op! | 1pos
|
Een weeffout in onze sterren . Roman - 262 paginas
~ John Green Lemniscaat
Hazel Grace heeft kanker en lijkt depressief te zijn. Waneer ze daarvoor naar een praatgroep gaat ontmoet ze Gus, hij zal haar leven voorgoed veranderen.
John Green (1977) is een jonge Amerikaanse auteur, uit Indianapolis. Hij bracht in 2005 zijn eerste roman uit. Ook is hij bekend geworden door het Youtube kanaal vlogbrothers. Hij is tegenwoordig vooral bekend door zijn fantastische boek zoals: paper towns, 29x katherine, turtles all the way down, enz. Zijn boeken worden wereldwijd gelezen en vertaalt.
Voor in het boek geeft John Green aan dat het verhaal verzonnen is. Hij zegt dat je vooral niet moet gaan kijken of dat het echt is want dat zou teniet doen aan het verhaal. Ik vind het goed dat hij dit benoemde, anders zou ik denk ik ook gaan opzoeken of dat het verhaal echt was.
Terwijl ik aan het lezen was bleef ik mij verbazen over de zorgvuldigheid waarmee de woorden zijn gekozen. Ik heb geen enkele keer gehad dat ik het gevoel had dat een woord misplaatst was. Alles klopt gewoon. “ ‘Het is gewoon zo,’ zei hij. Hij keek me aan en ik zag de rimpeltjes naast zijn ogen. ‘Ik ben verliefd op je en ik ben niet van plan mezelf het eenvoudige genoegen te ontzeggen om de waarheid te spreken. Ik ben verliefd op je en ik weet dat liefde slechts een roep in de leegte is, en dat vergetelheid onvermijdelijk is, en dat we allemaal gedoemd zijn, en dat er een dag zal komen dat alles wat we tot stand hebben gebracht tot stof zal zijn wedergekeerd, en ik weet dat de zon de enige aarde die we ooit zullen hebben zal verzwelgen, en ik ben verliefd op je.’ ”.
Het verhaal is ondanks dat het verzonnen is wel erg logisch. Kijk, er zijn wat kleine stukjes die het verhaal een beetje ongeloofwaardig maken. Maar dat siert dit verhaal juist. Het verhaal heeft natuurlijk een hele verdrietige basis. Maar ondanks dat wordt het alleen op het einde echt verdrietig. Dat komt doordat sommige scherpe randjes eraf gehaald zijn. Begrijp het niet verkeerd, het einde is nog steeds traanopwekkend maar het verhaal heeft een humoristische ondertoon wat ontzettend knap is om voor elkaar te krijgen. Ik denk dus dat het bij dit verhaal goed is dat het erg geloofwaardig is maar toch ook niet.
Nog even over die humoristische ondertoon. Het wordt op zoveel manieren duidelijk gemaakt. Zo is een belangrijk onderdeel in het boek het boek een vorstelijke beproeving dit gaat over een meisje met kanker maar daar gaat het dan ook weer niet over. Hazel is geobserdeerd door dit boek, onder andere omdat het eindigt midden in de zin. Daardoor weet ze dus niet hoe het afloopt. Dit resulteerd erin dat zij naar Amsterdam zullen gaan. Ik vind het feit dat John Green ook het idee voor dit 2de boek in het boek bedacht ronduit geniaal! Dan nog een andere prachtig humoristisch moment door het boek heen. “Toen stak Augustus Waters een hand in zijn zak en haalde er nota bene een pakje sigaretten uit. Hij klapte het open en stak een sigaret tussen zijn lippen. ‘Meen je dat nou? ‘ vroeg ik. ‘Denk je dat dat stoer is? O, mijn god, nu heb je alles verpest.’ … ‘ O, mijn, god, ook al heb je verdomme al kanker gehad , geld geven aan een bedrijf in ruil voor de kans om nog meer kanker te krijgen. O, mijn god. Laat ik je verzekeren dat het klote is als je niet kunt ademen. Wat een afknapper.’ … ‘Je gaat er pas dood aan als je ze aansteekt,’ zei hij. ‘En ik heb er nog nooit eentje aangestoken. Het is een metafoor, snap je: je stopt het ding dat je dood kan maken gewoon tussen je tanden, maar je geeft het niet de macht om je te doden. Het is een metafoor.’ Dit is een onderdeel waar ik persoonlijk erg om moest lachen. Ik bedoel, wie zou dit kunnen bedenken. Het is een metafoor.
Als ik terugkijk op het lezen van dit boek, weet ik één ding zeker. Het heeft veel verschillende emoties, deze worden prachtig omschreven wat ze nog krachtig maakt. Ik vond dit echt een prachtig boek en ik zou niet weten wie ik het niet aan zou raden. Het is prachtig, mooi omschreven waardoor je er snel doorheen leest. Ook het einde kan niet mooier. Ik heb denk ik maar één aanmerkingspunt. Het boek eindigt niet in het midden van de zin. | 1pos
|
Broeder Cadfael is 61 jaar en is op latere leeftijd monnik geworden in het klooster van Shewsbury. Hij maakt van de kruiden uit de kruidentuin zalfjes en poeders en hij zorgt voor de zieken. Broeder Cadfael is geïnteresseerd in zijn medemens en dik bevriend met onderschout Hugh Benniger.
In dit boek raakt de baas van Hugh, schout Prescott gewond en gevangen genomen in Wales. Na bemiddeling van Welshman Cadfael vind er een gevangenenruil plaats. Maar eenmaal terug in Shewsbury op de ziekenzaal van het klooster wordt d verzwakte schout vermoord. Hugh Benniger wordt de nieuwe schout en behalve de zoektocht naar de moordenaar wordt het graafschap van alle kanten bedreigd door een burgeroorlog en Welshmen. Cadfael helpt om de moordenaar te zoeken.
In dit boek uit de Cadfael serie komt het geweld dichtbij, vooral de nonnen in de buurt hebben het te verduren. Ze worden geholpen om hun klooster te verdedigen, het is een harde tijd.
Cadfael is de constante en rustige factor, degene die nadenkt en verbanden kan leggen.
Ellis Peters schreef zo’n 20 boeken over deze monnik. Ze was er goed op de hoogte van die tijd. Het dagritme wordt verteld aan de hand de tijdsaanduiding die toen in het kloosterleven golden. Ze stierf op 82 jarige leeftijd. Ze werd meerdere malen onderscheiden vanwege haar werk. | 1pos
|
“Het einde van de eenzaamheid” is een ontroerende roman over verlies, eenzaamheid, familiebanden, vriendschap en grootse liefde. Het verhaal is een raamvertelling waarin Jules Moreau na een ernstig motorongeluk in het ziekenhuis terugdenkt aan zijn jeugd. Hij vertelt de lezer over zijn herinneringen. Hij blijkt overigens niet altijd een volledig betrouwbare verteller te zijn. Soms vult hij later zijn herinneringen aan. Jules komt hierbij toch over als een realistische verteller en zet de lezer aan het denken. In eerste instantie lijkt hij vergeten te zijn wat hij direct voor zijn motorongeluk meegemaakt heeft. Ineens ziet hij weer voor zich wat er gebeurd is: “De afgrond kijkt me aan. En ik kijk terug.”
In hun vroege jeugd verliezen Jules, zijn oudere broer Marty en zijn zus Liz, de oudste van de drie, door een tragisch ongeluk hun ouders. Ze brengen hun jeugd door op een internaat waar ze alle drie op hun eigen manier met het verlies omgaan. Jules verandert van een onbevreesde, zelfbewuste en uitgelaten tienjarige naar een teruggetrokken, in zichzelf gekeerde jongen. “Ik werd bang in het donker, bang voor de dood, bang voor de eeuwigheid. Dat soort gedachten dreef een priem in mijn wereld en hoe vaker ik ze had, hoe verder ik van mijn veelal zorgeloze, opgewekte klasgenoten af kwam te staan. Ik was alleen. En toen kwam ik Alva tegen.” Jules voelt zich steeds meer vervreemd van zijn broer en zus, die ieder hun eigen weg gaan.
Met Alva krijgt hij een hechte vriendschap. Ze praten over boeken en luisteren samen naar muziek. Ze kunnen elkaar aankijken en precies weten wat de ander dacht. Jules voelt zich vertrouwder met Alva dan met zijn broer en zus. Toch zijn er ook dingen die Alva hem niet vertelt. “Heel even zag ik het verdriet dat zich achter haar woorden en gebaren verborg, en zij op haar beurt zag wat ik diep in mijn binnenste bewaarde. Maar verder gingen we niet. We bleven op elkaars drempel staan en stelden elkaar geen vragen.” In de loop van de jaren ziet Jules ook een andere Alva ontstaan: “Een die zich steeds vaker aan me onttrok, rokend en vol zelfhaat op een bankje zat en zei dat ze misschien beter nooit geboren had kunnen worden en dat soort dingen.” Jaren later begrijpt Jules pas wat Alva voor hem betekent en wat zij voor hem verzwegen heeft.
Als ze volwassen zijn komen Jules en Alva elkaar weer tegen. “… en we hadden het over de eenzaamheid die ons af en toe overviel (ik: ‘Ik ga kapot aan dat voortdurende alleen-zijn’ en zij: ‘Ja, maar het tegengif voor eenzaamheid is niet toevallig samenzijn met willekeurige mensen. Het tegengif voor eenzaamheid is geborgenheid.’)” Ook komt Jules weer dichterbij zijn broer en zus te staan. Zal hij uiteindelijk die geborgenheid vinden?
Door het verhaal heen houdt Jules zich bezig met een aantal filosofische vragen. Er zijn zoveel mogelijke gebeurtenissen in zijn leven mogelijk geweest, zo veel mogelijkheden om iemand anders te worden. “Wat zou er niét anders zijn geweest? Wat zou het onveranderlijke in je zijn? Dat wat in ieder leven hetzelfde zou zijn gebleven, ongeacht het verdere verloop daarvan? Zijn er elementen in een persoonlijkheid die alles doorstaan?”
Om zichzelf te troosten en over zijn verliezen heen te komt vraagt Jules zich af: “Als de tijd nu eens niet bestond? Als alles wat je beleeft eeuwig was en als niet de tijd aan jou voorbijging, maar jijzelf aan de dingen die je beleeft? Dat vraag ik me vaak af. Dan zou je wel van perspectief veranderen en bij je geliefde herinneringen vandaan gaan, maar ze zouden er nog altijd zijn en als je terug kon, zou je ze daar altijd weer vinden.”
Jules heeft zich vaak afgevraagd in hoeverre de gebeurtenissen uit zijn kinderjaren en jeugd hem bepaald hebben: “Ik heb pas laat begrepen dat ik en ik alleen de echte architect van mijn bestaan ben. Ik ben degene die toelaat dat mijn verleden invloed op me uitoefent en andersom ben ik ook degene die zich daartegen verzet.“
Deze vragen zetten de lezer aan het denken, met als achtergrond het levensverhaal van Jules.
Wells (1984, München) schrijft krachtige zinnen die soms een poëtische stijl hebben en heeft zijn roman zorgvuldig opgebouwd. Hij vertelt het verhaal grotendeels chronologisch waarbij hij af en toe terugkomt in het heden. Soms verwijst hij subtiel naar de toekomst wat de lezer nieuwsgierig maakt naar het vervolg. Hij gebruikt motieven die bijdragen aan het thema omgaan met een verlies, zoals bijvoorbeeld het motief hond. Aan het begin van het boek zien de kinderen een hondje verdrinken in een snelstromende rivier. Dit kondigt het verlies van iets groots aan. Aan het einde van het verhaal is de hond van Marty oud en rustig geworden en verwijst naar het leven van de Jules, Marty en Liz dat inmiddels in rustiger vaarwater terecht is gekomen. In het hoofdstuk Kristallisatie leren Jules, Marty en Liz om te gaan met het verlies van hun ouders. Aan het einde van het boek kijkt Jules met zijn zoon naar een documentaire op televisie over het ontstaan van bergkristallen wat eenzelfde betekenis heeft als in het hoofdstuk Kristallisatie. Wells ontving voor “Het einde van de eenzaamheid” verschillende prijzen waaronder de EU-Literatuurprijs 2016. | 1pos
|
In het begin van dit boek was ik wat teleurgesteld: nogal oppervlakkig en door de korte hoofdstukjes word je wat over en weer geslingerd.
Het boek is opgedeeld in 3 grote delen en pas op het einde van het 1ste deel kreeg het verhaal mij volledig te pakken.
Ik heb al enkele boeken van Loes den Hollander gelezen, maar dit boek is uiteindelijk de volle 5 sterren waard. De opbouw is ronduit meesterlijk en pas op de allerlaatste bladzijde kom je te weten hoe de vork aan de steel zit.
Een aanrader als je van spannende verhalen houdt natuurlijk ;-) | 1pos
|
‘Een verhaal dat verteld moet worden’ dat zei een van de mensen die Roxane, tijdens haar research voor dit boek, sprak. En terecht! Een heel mooi en bijzonder verhaal. Hoe gedetailleerd zij het verhaal van het huis en van de twee zussen heeft weten te reconstrueren! Geweldig!
Ik had altijd het idee dat het grootste deel van de Nederlandse bevolking op zich wel pro-joods was en zijn medemensen wel zou helpen, maar na dit boek gelezen te hebben heb ik toch het idee dat dit omgekeerd was, dat meer mensen anti-joods waren en die deze mensen het liefste zo gauw mogelijk zagen vertrekken.
Het verhaal begint op de dag dat Roxane, haar man en drie kinderen hun intrek nemen in het huis, nou ja in een stacaravan in de tuin van het huis want ze willen het huis helemaal opknappen en naar hun zin maken. Tijdens deze renovatie komen ze verborgen luiken en verstopplekken tegen en start voor Roxane de zoektocht naar het verhaal van het huis. Een verhaal wat begint bij de eerste eigenaar en dan bij de twee zussen Brilleslijper uitkomt die in dit huis en van de grootste onderduikadressen in Nederland bestieren.
Het verhaal is niet als roman geschreven en leest dus ook niet als zodanig, het is meer verhalend geschreven en leest dus net even wat anders, totaal niet onprettig vind ik.
Dit boek is wat mij betreft een must read in de categorie boeken over de 2e Wereldoorlog! | 1pos
|
Enkele weken geleden was ze speciaal in Nederland om haar nieuwste boekenreeks te promoten: de Finse schrijfster Salla Simukka. Ondanks dat ze nog maar in de dertig is, is ze nu al de meest bekroonde Finse schrijfster ooit. Haar eerste boekenreeks (met Spoorloos en Een andere wereld) is al in het Nederlands vertaald en nu is het ook de beurt aan haar driedelige Snow White Trilogie. Rood als bloed is hier het eerste deel van. Ondanks dat de serie is vernoemd naar een sprookjesfiguur, is er maar weinig sprookjesachtigs aan dit donkere boek.
Rood als bloed volgt Lumikki Andersson, een 17-jarige studente uit Finland. Je kunt haar vergelijken met Veronica Mars: ze wil graag raadsels oplossen en streeft naar rechtvaardigheid. Maar haar nieuwsgierigheid brengt haar in de problemen, als ze bevriend raakt met een groep jongeren die een hoop geld hebben gevonden – geld dat voor iemand anders bestemd was. En het was niet zomaar geld, maar geld doordrenkt in bloed. Samen met haar vrienden probeert ze erachter te komen voor wie het geld bestemd was én wie het geld heeft verzonden. Hierdoor moeten ze noodgedwongen in de criminele wereld infiltreren.
Rood als bloed is een boek dat je in één ruk uitleest. Salla Simukka geeft de lezer weinig tijd om op adem te komen, doordat ze je meetrekt door het waanzinnige avontuur dat Lumikki met haar vrienden beleeft. Hoewel het verhaal om de paar bladzijdes een ongeloofwaardige kant op gaat, blijft het spannend, ondanks dat het boek maar 204 bladzijdes bevat!
Lumikki was een geweldige protagonist: ze is erg sterk, slim en dapper. Toch is ze in haar ‘geweldigheid’ ook erg ongeloofwaardig. Ze is namelijk overal goed in en ze kan zich overal veilig uit werken. Toch las ik ondanks de ongeloofwaardigheid wel graag over haar, want ze blijft zichzelf gedurende het boek en dat is bewonderingswaardig. Het is verfrissend om weer eens een boek te lezen met een sterke, vrouwelijke protagonist. Ook de andere personages in het boek zijn interessant en goed uitgewerkt.
De Snow White-serie bevat drie boeken en ze zijn alle drie al vertaald in het Nederlands. De trilogie bevat niet één verhaallijn, maar elk boek bestaat uit een apart verhaal. Daardoor is Rood als bloed één geheel en heeft het een gesloten einde. Dit einde kwam trouwens erg abrupt en voelde afgeraffeld, vooral omdat het ook echt het einde van dit avontuur is. Ik ben heel benieuwd naar de komende boeken en naar de avonturen die Lumikki zal beleven. | 1pos
|
Het verhaal gaat over Marie Cornelie, gravin van Wassenaer-Obdam, zij komt uit een rijk geslacht en verliest al vroeg haar moeder, haar vader hertrouwt en dan heeft Cornelie direct veel steun aan haar stiefmoeder. Dat is Sophia Wilhelmina Petronella van Heekeren van Kell, die met het stadhouderlijk gezin in ballingschap is gegaan en nu weer terug in Nederland is. Zij blijft met de nu koninklijke familie verbonden en in die functie reist zij en haar dochter mee in 1824 met Anna Pavlovna naar St. Petersburg om daar een jaar te verblijven. Over die reis schrijft Cornelie een dagboek, dat vertaald is door Aafke Brunt en door Thera Coppens is beschreven in dit boek, waarin ze ook de geschiedenis van die tijd beschrijft. Het is een verhaal over de rijken van de wereld maar ook daar zijn rangen en standen en armoede te vinden. Als je St. Petersburg kent dan is het mooi om te lezen hoe het er in die tijd uitzag. Hoe paleizen, die op dit moment musea zijn, bewoond waren en hoe primitief het eigenlijk was. naar het volk toe werd rijkdom geëtaleerd maar binnenshuis was het sober, als je leest over de maaltijden, die er genuttigd werden.
De reis heen en terug is een hele onderneming en je verwondert je hoe vaak mensen uit Nederland naar Rusland reisden. Als je van geschiedenis houdt is dit een prachtig boek, hier worden de wereldgeschiedenis en de privégeschiedenis prachtig samengevoegd. | 1pos
|
Dit boek trok me vanaf dat het uitkwam door het ongebruikelijke thema: vier kinderen van een gezin, die hun vader verliezen, krijgen van een waarzegster hun sterfdatum te horen. Vervolgens begint per kind de vertelling van hun verdere (ik kan het niet anders noemen) dwangmatige leven. Omdat de sterfdata uit elkaar liggen, de jongste zoon sterft jong, de oudste dochter wordt oud, zijn die reacties heel verschillend. Wel komt overeen dat ze fanatiek leven, het lot tarten en de grenzen opzoeken, alsof ze toch niets meer te verliezen hebben. Zo vertrekt de jongste zoon op jonge leeftijd naar San Francisco en stort zich volledig in de homo-liefde en –scene. Klara wordt zoals ze van jongs af aan al wilde een illusionist, net als haar oma, en haar belangrijkste act wordt dat ze aan een touw hangt dat ze tussen haar tanden klemt. Daarbij houdt ze van sterke drank… Broer Daniel kist voor de strijd en weigert het te geloven. En als laatste wijdt oudste zus Varya zich op extreme wijze aan de wetenschap, om een middel voor levensverlenging te vinden. Het boek eindigt met de dochter van Klara, Ruby, die in de voetsporen van haar moeder treedt.
Een boek dat lijkt te zeggen: onzekerheid geeft vrijheid…, prachtig!! | 1pos
|
Zo goed als nooit komt er in Nederland SF uit en nu een aantal boeken achter elkaar.
Na de twee Expanse toppers van James Corey is het boek van Ann Leckie alweer een SF topper.
Het beste nieuws betreffende dit boek is dat er een vervolg komt.
Noteer mij maar voor deel 2 Luitingh - Sijthoff. | 1pos
|
Tien kleine negertjes gingen uit eten langs verre wegen. Eén stikte in zijn drankje - en toen waren er nog negen. en zo gaat het kinderrijmpje verder ....
Met dit verhaal uit 1939 brengt A. Christie ons terug tot de essentie van een misdaadverhaal zonder allerlei ingewikkelde scenario's. Zo'n eenvoudig concept en toch zo sterk. Plaats 10 mensen op een afgelegen eiland en laat het aftellen maar beginnen. Een eigenaardig experiment met dodelijke afloop. Mensen beginnen mekaar te wantrouwen, uiten verdachtmakingen naar mekaar, en beginnen onderlinge combines te sluiten. Helaas niemand ontsnapt aan het aftelrijmpje.
Ook zonder Miss Marple of Hercule Poirot weet Agatha Christie een meesterwerk te brengen. | 1pos
|
Zoenoffer is het tweede boek in de Sara Linton-trilogie. Het derde boek zal in september 2003 verschijnen in de Verenigde Staten. Het eerste boek heet Nachtschade. Ik heb eerst Nachtschade, gelezen en daarna Zoenoffer, en na het lezen van het laatste boek lijkt mij dat een wenselijke volgorde. Waarom? Omdat ik me kan voorstellen dat onderwerpen die aangeroerd worden meer bedding en diepgang krijgen als je het eerste deel gelezen hebt. Met dit boek op de achtergrond krijg je meer inzicht in de volgende kwesties: de grote trauma's van Lena, de relaties tussen Jeffrey en Sara, de relatie tussen Lena en haar oom en de rol van Lena's overleden zus in het geheel. Sommige delen uit een reeks kun je prima als losse, op zichzelf staande boeken lezen. Dit vind ik bij de Sara Linton serie veel minder het geval. Zoenoffer is een verontrustend boek over het kwade in de mens. Karin Slaughter verwoordt menselijk leed waarvan ik verschoond zou willen blijven of waarvan ik niet wil weten dat het bestaat. In die zin doet het boek denken aan de Kay Scarpetta reeks van Patricia Cornwell. Het boek gaat onder andere over onherstelbaar leed dat kinderen aangedaan wordt. Ik vind dit binnen misdaadliteratuur altijd een heikel thema. Toch heeft Karin Slaughter dit onderwerp, naar mijn mening, integer uitgewerkt.
Daarnaast gaat dit boek ook de rol van slachtoffer die tot dader wordt. En wat ik het meest knap uitgewerkt vind, is hoe opgelopen schade zijn weg vindt in onverwachte vorm. Karin Slaughter is zeer bedreven in het zichtbaar maken van dit soort mechanismes. Maar ze kan ook heel goed een beschadigd menselijk gevoelsleven weergeven.En wie zoekt naar een diepere laag, wordt ook bediend. In wezen worden aloude thema's aangeroerd zoals: levensdrift versus doodsdrift, moraliteit versus immoraliteit, macht in relatie tot afhankelijkheid en overheersing tegenover onderdrukking. Wederom een knap geconstrueerd boek over een onthutsend thema.
Maar daarnaast is het ook gewoon een heel spannend boek met een 'cliffhanger', waardoor ik zeer benieuwd word naar het derde deel. Dat zal ik zeker aanschaffen als het in de boekhandels ligt. | 1pos
|
Mijn kennismaking met Ellen Gerretzen en direct een fijne!
Dit boek is het derde in een serie met Wolfgang in de hoofdrol maar prima opzichzelfstaand te lezen.
Personages worden in de eerste hoofdstukken goed neergezet zodat je ze een beetje leert kennen.
Mede hierdoor komt de spanning wat later in het boek op gang, maar tegen het einde davert het boek als een trein door en kon ik het boek niet meer wegleggen.
Dat Ellen veel afweet van Berlijn blijkt wel uit de gedetailleerde omschrijving van de stad.
Ellen heeft een fijne schrijfstijl en heeft een plot geschreven dat goed in elkaar zit. Telkens weer werd ik op het verkeerde been gezet.
De ontknoping heeft een verrassende wending!
Het boek was voor mij een prettige kennismaking met Ellen Gerretzen en de 2 vorige boeken komen dan ook op mijn verlanglijstje te staan | 1pos
|
Goed. Kinderpsycholoog Alex Delaware en zijn vriendin gaan naar het paradijselijke eiland Aruk in de Stille Oceaan voor hun rust. Maar als Alex en Robin op het eilandje arriveren, blijk hun droom van idyllische baaien al spoedig een illusie. Een moord in het verleden is niet opgelost. een dokter die raar doet waarbij Alex en Robin logeren. Een ongeluk met een vliegtuigje. De aanwezigheid van een journalist die een boek zou gaan schrijven. Een tweede moord waarvan Ben, een medewerker van de dokter, verdachte nummer één is. Op het einde krijgen we dan een geweldig einde dat meer op SF lijkt.
Actueel, boeiend en spannend tot de allerlaatste pagina(kaft) Dit is juist.
Citaat: Het licht van ijzeren hanglampen werd opgeslokt door de heldere avond. De zon raakte de horizon en wierp haar vuurrode stralen over het water, als een prachtige wond. In het drop glinsterden de zinken daken als muntjes door de boomtoppen. | 1pos
|
Aan het begin van het boek denken en doen de hoofdpersonages Cleo en Luc een aantal dingen waarbij ik sterk twijfelde aan het waarheidsgehalte en waar ik mij niet in kon verplaatsen. Waarom klim je over een muur een tuin in, als je iets ziet ritselen in die tuin? En waarom onderneem je geen actie als je iemand over een muur je tuin in ziet klimmen en diegene foto's van je tuin gaat maken? En kan het echt gebeuren dat je pas in de auto merkt dat je je slippers vergeten bent aan te trekken? Dit zijn enige voorbeelden die voor mij dusdanige 'over-de-top'-acties zijn, waardoor ik bijna geneigd was om het boek aan de kant te leggen. Met grote twijfel heb ik toch doorgelezen, waar ik achteraf blij om ben.
Als de over-de-top-acties achter de rug zijn en Luc en Cleo kennisgemaakt hebben, komt het verhaal op gang en wordt het een leuk feelgoodverhaal. Het is vlot geschreven, bevat verrassende wendingen, is op en top romantisch en toch maken de personages het nodige mee (nu en in het verleden). Al met al heb ik het verhaal toch met plezier uitgelezen. | 1pos
|
Schitterende roman van deze auteur over het leven van drie tieners. Een tweeling en een meisje dat ouderloos van het ene naar het andere gezin rolt. Als een tante zich over haar ontfermd, breken er betere tijden aan voor Lexi. De vriendschap en de liefde die opbloeit wordt fraai beschreven. Als er zich een drama voltrekt waardoor het leven van Lexi en haar vrienden drastisch verandert, word je meegezogen in het verdriet van de moeder. Er zit gelukkig een happy end aan deze roman, die is dan weer wel voorspelbaar, maar de manier waarop is fraai neergezet. | 1pos
|
Overprikkeld, Eerste hulp bij hoogsensitiviteit door Liesbeth Kamerling & Lieke Zunderdorp
Met illustraties van Femke den Hertog. Dat vermeld ik speciaal omdat de tekeningen zo mooi, lief, schattig, ontroerend en bovenal super gepast zijn! Ze maken dit prachtig vormgegeven boek nog mooier.
Nog een boek over hoogsensitief zijn hoor ik je al denken. Ja, nog een boek over hoogsensitief zijn; en voor mij kunnen er niet genoeg zijn. Ik lees ze allemaal en ik hou van de meeste. Net als het boek van Fleur van Groningen steekt dit boek er wat bovenuit. Dit is niet weer een theoretisch boek van 2 coaches (waarvan 1 ook psycholoog), dit is vooral het verhaal van 2 dames die van een speciale eigenschap een kracht hebben kunnen maken. Dames die uit eigen ervaring spreken, met een theoretisch onderbouwde kennis en vooral veel goesting. Het vertelplezier spat van elk blad.
Ik heb enkele dingen geleerd die ik na al die boeken over hsp (hoogsensitief persoon) nog niet wist en ik heb ongeveer de helft van het boek onderlijnd. Bevestiging en herkenning zijn dingen die mij als hsp’er een geruster en beter gevoel over mijzelf geven en dat biedt dit boek volop. Perfectionisme en schuldgevoel zijn ons hsp’ers niet vreemd. Iemand anders die ons (nog eens) vertelt dat we echt wel grenzen mogen stellen en nee mogen zeggen is heel nuttig en deugddoend.
Liesbeth en Lieke hebben hun boek onderverdeeld in praktische hoofdstukken zoals ‘lichaam & geest’, talent & werk, rust & balans,… Per hoofdstuk volgt er wat theoretische informatie aangevuld met persoonlijke verhalen, op het einde volgen er dan nog wat weetjes én een EHBO (korte, praktische tips om uit de overprikkeling te geraken).
Omdat het boek zo overzichtelijk is, is het ook heel handig bruikbaar: je zoekt makkelijk nog eens een reminder op, naargelang het thema dat dan in je leven speelt.
Overprikkeld is geen wetenschapper die tegen je praat, wel een goed-geïnformeerde vriendin die het beste uit jou wil halen.
Aanrader voor een instant goed gevoel (over jezelf)! | 1pos
|
Gemma Burgess woont op dit moment in New York City. Maar hier heeft ze niet altijd gewoond: ze werd geboren in Australië en groeide op in Hong Kong en Singapore. Daarnaast werkte ze tien jaar in Londen als copywriter in de reclame. Ze houdt van hamburgers, wodka, Marlboro Light mét een witte filter, kleding en new wave muziek. Op dit moment werkt ze als tekstschrijver aan een nieuwe film en herschrijft ze verschillende verouderde films.
Ook het hoofdpersonage in haar roman Beginnersgeluk, de 22-jarige Pia Keller, heeft haar hele leven overal en nergens gewoond. Ze heeft op drie verschillende kostscholen doorgebracht en ze heeft zich nog nooit ergens thuis gevoeld. Als ze wordt ontslagen na een erg pikante ‘bijna-naakt’-foto op haar Facebook, moet ze op zoek naar werk. Via via komt ze algauw aan een baantje bij een Italiaanse bistro. Maar als ze hier weer wordt ontslagen, besluit ze in een opwelling een roze, krakkemikkige food truck te kopen. Daarvoor leent ze geld van een betrouwbaar ogende man, die helaas anders blijkt te zijn dan ze dacht. Toch gaat ze door met haar eigen bedrijfje ‘Skinnywheels’ en verkoopt gezonde maaltijden vanuit haar geliefde roze wagentje. Daarnaast wordt ze gesteund door haar vier lieve huisgenoten, die ook allemaal hun eigen problemen hebben.
Beginnersgeluk is een herkenbaar en vlot geschreven boek. Het verhaal begint met een goede binnenkomer: ‘Ga nooit naar bed met het broertje van je huisgenoot. Een gulden regel. Die ik vannacht heb overtreden. Twee keer. Oeps.’ En zet hiermee direct de toon voor de rest van het verhaal.
Gemma Burgess begrijpt wat er in het hoofd van het hoofdpersonage, Pia, omgaat. Je kunt je goed inleven in haar. En het karakter is bijzonder sterk en herkenbaar uitgewerkt. Sex, drugs en rock ’n roll nemen een groot deel van Beginnersgeluk in beslag. Daarin is het boek soms toch wel wat te direct. Er wordt veelvuldig gevloekt en ook wordt er geen blad voor de mond genomen, dit had soms wel wat minder gekund. Want dit zorgt er ook voor dat het verhaal niet geschikt is voor jonge lezers. Er wordt namelijk erg veel coke gesnoven en vele bedpartners ‘genuttigd’. Hier moet je even doorheen lezen.
Daaronder ligt een ontzettend grappig en bijzonder herkenbaar verhaal. Dit boek lees je met een lach op je gezicht. En je blijft maar doorlezen omdat je wilt weten wat er met de niet-altijd-even-handige Pia gaat gebeuren. Aan het eind van het verhaal is er een kleine teaser naar het volgende boek opgenomen. Dit had niet gehoeven, maar is gelukkig niet zo erg dat je per se het volgende boek moet lezen.
Al met al is Beginnersgeluk een echte feelgoodroman: makkelijk leesbaar, vlot, humoristisch en direct. Het karakter Pia, met haar onhandigheid, komt duidelijk naar voren. Op het eerste gezicht lijkt het verhaal geschikt voor jongere lezers, maar door de grofheid en het hoge sex-drugs-drank-gehalte is dit niet aan te raden. | 1pos
|
Ontzettend leuke start van een nieuwe fantasy reeks, die een beetje verder gaat op het betere zwaardwerk. Vol spannende complotten en intriges, slaagde het boek er zeer goed in om mij op het puntje van mijn stoel te houden. Ontzettend leuke plot twists ook in het boek die ik niet zag aankomen! Vind het een leuke start van een fantasy reeks | 1pos
|
Duet met jou is een verhaal over Ally en Charlotte. Twee hele verschillende vrouwen die elkaar kennen uit de studententijd. Ally had een relatie met David en Charlotte was de huisgenoot van David. Ondertussen, jaren later is Charlotte getrouwd met David, de eerste grote liefde van Ally, die op haar beurt Charlotte dat nooit echt vergeven heeft. Ally is ondertussen getrouwd met Joe en samen met hun zoon Jake, vormen ze een gelukkig gezin.
Op een avond krijgen Ally en Charlotte de schrik van hun leven, beide vrouwen haasten zich naar het ziekenhuis waar hun mannen, Joe en David vechten voor hun leven. In het ziekenhuis treffen de vrouwen elkaar weer voor het eerst sinds jaren..
Het grootste gedeelte van het verhaal speelt zich af in 1 dag, het begint allemaal op de avond dat David en Joe in het ziekenhuis belanden. Je leest het verhaal vanuit twee perspectieven (Ally en Charlotte). Wat erg fijn is want zo krijg je bij elkaar een compleet verhaal te lezen. Het verhaal speelt zich af in het heden, maar daar waar meer informatie nodig is schakelt het verhaal over naar het verleden om meer duidelijkheid te geven. Langzaam maar zeker kom je erachter wat er allemaal gebeurd is.. en de vraag blijft natuurlijk: gaan beide mannen het halen?
Dani Atkins heeft een hele fijne schrijfwijze, ze neemt je echt mee het verhaal in en ze laat geen losse eindjes achter. Duet met jou is een hartverscheurend en emotioneel verhaal over twee totaal verschillende vrouwen met een gezamenlijk verleden. | 1pos
|
Kopwerk is een zeer fraai vormgegeven boek, gemaakt voor wielrenners die beter willen presteren op de fiets.
Ex-profwielrenner Aart Vierhouten geeft, op basis van zijn jarenlange ervaring, inzicht in trainingsmethodieken. Dat doet hij aan de hand van vele anekdotes uit zijn prof-carrière.
Koen de Jong is ademhalingsexpert. Hij schrijft over de werking van het brein, het belang van een juiste ademhaling en de noodzaak van een goed herstel na een training.
Een goede relatie tussen brein, ademhaling en trainen is essentieel als je sneller wilt gaan fietsen. Naast theorie geven ze je ook praktische tips, waar je je voordeel mee kan doen. Het verhaal van Aart en Koen is aangevuld met prachtige foto’s, verhalen, interviews en columns. Een must-have voor elke wielrenner. | 1pos
|
Na hun debuutthriller Doodskopvlinder bundelen Tomas Ross en Corinne Hartman opnieuw de krachten. Ook nu hebben Adam Kaplan en Carrie de Graaff de hoofdrol, werkzaam voor beveiligingsorganisatie Securicor, onderdeel van de NAVO. Aanslagen teisteren Europese steden, rechts heeft de macht gegrepen en de toekomst van Europa hangt aan een zijden draadje. Dan wordt ook Amsterdam getroffen door een vrouw met bomgordel. Lukt het Adam, Carrie en hun leidinggevende Charles Cavendish om te achterhalen wie hierachter zit en de dreiging op tijd af te wenden?
Bij Zwarte Weduwe kom je midden in het verhaal binnen. Giuseppe Cassine wordt achtervolgd. Meteen vraag je je af: wat is hier aan de hand? In wat voor wereld leven we? Vanaf deze ene gebeurtenis bouwt het verhaal zich stap voor stap op. Steeds weer word je op het verkeerde been gezet. Wisselt het perspectief. Je krijgt te maken met vele karakters (zoals je van in ieder geval Ross mag verwachten) en evenveel wendingen. Van alle kanten krijg je informatie over de gebeurtenissen. Samen met Adam, Carrie en Charles probeer je wijs te worden uit elk fragment aan informatie en antwoord te krijgen op vele vragen. Wat is er met Cassine gebeurd? Wat hebben de vluchtelingen met deze aanslagen te maken? Wat betekenen de tatoeages? En zit er echt een lek in de NAVO? Hoe stop je terreur?
Terwijl Adam en Carrie dit mysterie proberen te ontrafelen en de wereld te redden, leer je meteen meer over hun verleden. Over hun emoties. Over hun relatie. Je deelt de kopzorgen van Charles, een man met een groot verantwoordelijkheidsgevoel die maar geen afscheid kan nemen van zijn werk. Je krijgt een kijkje in de donkere wereld van de tegenstanders van Europa. In hun denkwereld; om rillingen van te krijgen. Waarbij je wel aan de Tweede Wereldoorlog moet denken. Aan manipulatie. Een psychologisch spel. Niets is wat het lijkt. En oordeel nooit te snel. Dat is misschien wel de belangrijkste conclusie die je na het lezen van Zwarte Weduwe kunt trekken.
Wat Zwarte Weduwe tot een spannend en ijzersterk verhaal maakt, is toch vooral de actualiteit. De aanslagen. En Brexit. Deze donkere wereld komt akelig dichtbij en voelt als een zwarte bladzijde in de geschiedenis. Wat als…? Ja. Ga daar maar eens rustig voor zitten. Zwarte Weduwe vraagt al je aandacht en wil in één ruk uitgelezen worden. Doe dat! Houd er gerust een papiertje bij om namen en verbanden op te schrijven. Bedwing al lezende je emoties. En zorg dat je Adam, Carrie en Charles waarschuwt, want jij hebt als lezer de puzzelstukjes eerder gelegd…
O ja. Je blijft verbijsterd achter. Net als in de echte wereld. | 1pos
|
Klem vertelt het broeierige verhaal van de brit Sean die gebukt gaat onder een geheim en terecht komt op het Franse platteland, Hier komt hij terecht op een boerderij waar een vader woont met zijn twee dochters en z'n kleinzoon, meer en meer komt Sean er achter dat ook dit mensen zijn met hun eigen geheimen. een waanzinnig sterk verhaal met onderhuidse broeierige spanning die je alleen maar tegen komt in een goede psychologische thriller. Simon Beckett laat met dit boek en hele andere kant en schrijfstijl zien dan in z'n eerdere werk. anders en naar mijn smaak beter | 1pos
|
Dit verhaal gaat over Sarah, ze woont bij haar grootvader Henri die vroeger ruiter was bij Le cadre noir. Net als haar grootvader is Sarah haar grote passie paardrijden. Wanneer haar opa echter door een hersenbloeding in het ziekenhuis terecht komt wordt het leven van Sarah op zijn kop gezet. Jeugdadvocate Natascha en haar (ex)-man Mac nemen de zorg voor haar op. Sarah durft hen echter niet te vertellen over de problemen die er zijn op de manege waar haar paard Boo staat. De problemen stapelen zich op en Sarah is genoodzaakt een drastische beslissing te nemen.
In het begin van het boek had ik het moeilijk om door te lezen. Het duurde vrij lang voor het verhaal mij te pakken kreeg. Pas halverwege het boek kreeg ik de drang om steeds verder te willen lezen. Gelukkig deed ik dit want in het verhaal zit een heel mooie boodschap. Vandaar toch mijn verdiende 4 sterren.
Als je het boek leest geef dan zeker niet onmiddellijk op, het is het waard om door te zetten. Het verhaal greep mij pas beet in de helft van het boek. Maar eens het mij gegrepen had zinderde het wel nog een tijd na. | 1pos
|
Dit boek begint met een sterk plot. Een student orthopedagogiek, die artikelen schrijft en vecht tegen onrecht in de maatschappij, ontmoet een vluchtelinge, die haar trauma’s verwerkt en die in onveiligheid geraakt. Het idee van communicerende vaten geeft je het idee dat wat met de ene gebeurt invloed heeft op de ander. En zo lijkt het ook, alsof ze elkaar in een evenwicht of juist uit evenwicht brengen. Daarnaast is dit boek ook verwarrend. Het is een roman met elementen die passen bij een Young Adult, vanwege de leeftijd van de hoofdpersonen en hun ontwikkeling, bij een thriller omdat het heel spannend en bedreigend wordt, en bij een psychologische roman omdat beide jongeren een bijzondere ontwikkeling doormaken. Daarnaast is het verwarrend omdat je op een gegeven moment niet meer weet wat waarheid is en wat alleen maar in het hoofd van de hoofdpersoon gebeurt. Toch klopt dit boek. Het gaat gepaard met een prachtige symboliek die bv ook in dromen tot uiting komt. Communicerende vaten is een intrigerende psychologische thriller die goed in elkaar zit en ook aan te raden is voor de YA-doelgroep. | 1pos
|
Dolende zielen van Michael Collins wordt in Nederland door Anthos uitgegeven onder de noemer literaire thriller. Het boek barst dan ook niet van de rauwe spanning. Geen spitse dialogen, geen achtervolgingen. Wel bijzonder goed geschreven. Een 3-jarig meisje wordt overreden en agent Lawrence (zonder achternaam) moet van zijn superieuren de zaak in de doofpot zien te houden. Ter meerdere eer en glorie van het plaatselijke football team. (Echt niet zo vreemd gezien de omstandigheden van haar dood en de prioriteiten van een Amerikaans provinciestadje). Veelal uit de tweede hand, via de televisie of buitenstaanders, verneemt Lawrence de daarop volgende gebeurtenissen. Hij is emotioneel betrokken, probeert her en der nog in te grijpen, maar heeft geen macht. En onvermijdelijk escaleert de zaak zodanig dat Lawrence zelf het slachtoffer dreigt te worden.
Zijn toekomstloze baan, zijn problematische scheiding, zijn vage dromen van rijkdom en zelfs zijn moeizame pogingen tot een nieuwe relatie, we beleven het allemaal door de ogen van Lawrence. En we leven intens met hem mee, want, zoals gezegd, Collins kan bijzonder goed schrijven. | 1pos
|
Dit is een echte Page-turner! Dit boek komt rustig op gang. Je leert de personages stap voor stap kennen. Het gaat over een vriendengroep: Maude, Lars, Jonathan, Jennifer, Jeffery, Megan en Jack. Ze kennen elkaar nog uit hun schooltijd. Ze gaan elk jaar met zijn allen, een paar dagen weg. Naar een huisje in het bos, met een heerlijk meertje. Dit was hun toevluchtsoord toen ze jong waren. En nu ze ouder zijn voelt dat nog steeds zo. Ze zijn er bijna compleet afgesloten van de buitenwereld. Ze hebben wel een tv, maar deze heeft een hele slechte ontvangst. Als ze deze aanzetten en ze zien zeer akelige nieuwsberichten voorbijkomen, vragen ze het zich af.. Is het allemaal echt aan het gebeuren? De wereld lijkt naar de verdommenis te gaan. Mensen hebben iets vreemds onder de leden. Ze krijgen rode ogen en vlijmscherpe tanden. De mensheid is verdoemd! Ze scheuren elkaar aan bonken…..De groep vrienden voelt zich redelijk veilig in hun hutje in het bos. Maar hoelang zijn ze daar nog veilig in hun toevluchtsoord? Een aantal besluit om een kijkje te nemen in het dichtbijgelegen dorp. En twee anderen gaan bij de dichtstbijzijnde buren een kijkje nemen. Ondertussen blijft de rest achter in het huisje, de deuren en ramen gebarricadeerd… En moeten ze wachten op de terugkomst van hun vrienden. De spanning is om te snijden. Is de wereld nog wel te redden? En kunnen ze dit overleven.
Mijn favoriete personage is Jack. Hij is speciaal, maar ook een buitenbeentje in de groep. Hij is op het eerste gezicht een beetje vreemd. Maar ze komen er tijdens deze vakantie al snel achter dat hij meer dan speciaal is. Ze hebben allemaal hun eigen leven en geheimen. Het zijn veel personages, maar het is absoluut duidelijk wie, wie is. Het is niet verwarrend.
Het is spannend en griezelig tegelijk. Als je gebonk hoort, na het lezen van dit verhaal…..Dan moet je echt aan dit boek denken. *bonk.. bonk…bonk*. Het heeft voor mij de sfeer uit een Stephen King boek. Dromenvanger…Huisje in het bos, dieren die er vandoor gaan….Het claustrofobische gevoel van het opgesloten zitten en te willen overleven is hier ook aanwezig. Dat te samen met een Walking Dead gevoel versus World War Z. (Als je die film hebt gezien, dan snap je me, want de hele toestand deed me een beetje daaraan denken en aan de snelheid van de geïnfecteerde mensen). Dit is echt een gigantische goede mix. Ik heb het boek niet weg kunnen leggen na een 40 bladzijden, dan komt er zoveel vaart in dat je echt af en toe eventjes naar adem moet happen. Echt genieten! Ik moest verder!Het is ook echte horror met af en toe behoorlijk wat bloed en gruwelijke details. Maar als de wereld er zo aan toe is, begrijp je dat het de nieuwe realiteit is. Het monster komt naar boven in de mens.
De cover past echt goed bij het boek. Het heeft niet direct met bijen te maken. Maar toch ook weer wel. Het is een soort vergelijking. Dus iedereen die bang is voor bijen, kan opgelucht ademhalen. Deze insecten komen niet achter de personages aan….Het is iets veel angstaanjagender, iets dodelijks en het verspreidt zich razendsnel!
Zeer vlot geschreven, alsof je er zelf bij bent. Je ziet het voor je ogen gebeuren. Dit is mijn favoriete verhaal van Anthonie tot nu toe. Jemig, wat smaakt dit naar meer! Dikke 5***** | 1pos
|
Jeugdsentiment dit. Ik heb dit boek toen ik op de basisschool zat met heel veel plezier gelezen. Toen al kon ik Kruistocht in spijkerbroek niet wegleggen en dat is na 14 jaar tijd onveranderd gebleven. Wat een verademing hoe Thea Beckman schrijft. Het viel me nu meer dan vroeger op hoe Thea Beckman de omgeving en situatie van de Kinderkruistocht weet te typeren in een show, don't tell manier van schrijven.
De hoofdpersoon Dolf is te omschrijven als een gewone jongen in de 20e eeuw, maar in de middeleeuwen ontpopt hij zich, als Rudolf van Amstelveen, tot de onofficiele leider van een Kinderkruistocht. In 1212 wordt hij het gezonde verstand van deze onmogelijke tocht.
P.S.: Ik heb de uitgave die mogelijk gemaakt is door Stichting Geef een boek cadeau! (Lemiscaat Rotterdam). Heel mooi initiatief! Wel vond ik dat ze de omslag (al is die natuurlijk overbekend) iets hadden mogen aanpassen. Ik vind Dolf daarop namelijk er nog steeds als een meisje uitzien. | 1pos
|
Lotte Pradel is een publiek figuur en succesvol cabaretière. Ze trekt volle zalen met haar uitgesproken, linkse mening en mijdt geen enkel onderwerp. In het verleden heeft ze diverse maatschappelijke zaken op de korrel genomen en daarmee geregeld haar aandeel geleverd aan een publieke discussie. Het kan Lotte niet zoveel schelen. Ze heeft een mening en die zal ze melden ook. Dat heeft ook een rol gespeeld in de beslissing dat ze sinds jaren geen contact meer heeft met haar vader. Frans Oudekerke is oud-politicus en heeft voor zijn plotselinge pensioen een turbulente periode gekend in zijn carrière. Lotte had daar, uiteraard, ook een mening over en die stak ze niet onder stoelen of banken.
Oudekerke woont met zijn tweede vrouw en zijn zoon Felix al jaren teruggetrokken in de stilte van Zuid-Frankrijk. Het is precies daar, op die idyllische plek, waar zich een afschuwelijk scenario afspeelt. Wanneer Lotte in de aanloop naar haar nieuwe show uit Frankrijk een telefoontje krijgt is ze dan ook zeer verbaasd. Ze krijgt niet veel informatie maar het is al snel duidelijk dat er zich op het landgoed van haar vader een drama heeft afgespeeld en dat haar autistische broertje als hoofdverdachte vastzit. Première of niet, ze laat alles vallen en reist af naar Zuid-Frankrijk. Lotte weet niet veel op dat moment maar ze is stellig overtuigd van haar broers onschuld.
Inspecteur Fillon loopt aardig tegen zijn pensioen aan. Hij is moe, heeft thuis enorme zorgen om zijn geliefde Marie en kan zich niet vinden in de veranderingen op zijn werk. Vooral zijn irritante en hielenlikkende assistent Mériguet haalt het bloed onder zijn nagels vandaan. Toch moet hij zich hier overheen zetten wanneer de moorden op het landgoed aan Fillon en zijn team worden toegewezen. Eenmaal op de plaats delict valt hij van de ene verbazing in de andere. Niet eerder werd hij geconfronteerd met zulke gruwelijkheden maar ook heeft hij al heel snel het overtuigende gevoel dat er dingen niet kloppen. En op zijn gevoel kan Fillon eigenlijk altijd wel rekenen. Wanneer hij met Lotte en Felix in contact komt neemt het onderzoek een totaal andere wending dan verwacht en blijkt dat niet alleen Fillon op zijn gevoel afgaat. Alleen zorgt dat wel voor enorme problemen nu.
Met een vloeiende schrijfstijl en prachtige sfeerschetsen neemt Michael Berg je mee naar het zonnige zuiden. Aldaar raak je betrokken bij de hoofdpersonages en leef je intens mee met de ontwikkelingen die plaatsvinden. Zowel Felix als Lotte maar zeker ook Fillon zijn sterke personages die enorm aanspreken. Felix is autistisch en raakt je als lezer vol in je hart met zijn wanhoop, verwarring en niet te plaatsen emoties en gevoelens. Je hebt oprecht met hem te doen. Maar dat geldt ook voor Fillon. De sympathieke, typisch Franse politieman die zijn intuïtie niet kan negeren maar aan alle kanten tegenwerking ervaart. Wat doet Michael Berg dit overtuigend en wat zijn de personages mooi uitgewerkt. Het allermooiste vond ik de gesprekken tussen broer en zus. In alle wanhoop probeert Lotte de vinger op de zere plek te leggen en te achterhalen wat er toch is gebeurd. De bewijzen tegen Felix lijken onomstotelijk maar ook bij Lotte speelt haar intuïtie een grote rol, zelfs na al die jaren dat ze haar broertje niet heeft gezien. Ze gelooft niet dat hij de moorden gepleegd heeft. Het is alleen zo moeilijk om informatie te filteren tussen kilometerstanden en liedjes van ABBA door. Je kunt het niet helpen dat je zo nu en dan ook wel moet glimlachen om de gewoontes van Felix die dan weer wanhoop bij Lotte teweegbrengen. Wanneer de emoties van Felix de controle overnemen en er voor Lotte niets anders opzit dan hem daarin te volgen, raken ze alleen maar dieper in de problemen. Het is bewonderenswaardig hoe Lotte zich inzet voor het belang van Felix, ondanks haar vragen en het uitblijven van antwoorden. Want bij Felix werkt het stellen van veel vragen alleen maar averechts. Ze zal haar geduld moet bewaren en rust moeten creëren om überhaupt een reactie van haar broertje los te krijgen. Maar rust is hun in deze situatie niet gegund.
De titel van dit bijzondere verhaal heeft meerdere betekenissen. Want het gaat niet alleen over Felix als het broertje van Lotte. Nee, er is een tweede verhaallijn waarin vluchtelingen Amin en Mustafa een rol spelen. Een subtiel maar tegelijkertijd verpletterend actueel verhaal dat in dit boek is verwerkt. Het verhaal van vooral Amin is keihard, indringend en op het onmenselijke af. En het is voor een tijdje ook niet helemaal duidelijk wat het te maken heeft met dat van Lotte en Felix. Gaandeweg komen de twee verhalen heel mooi samen en dan valt alles op zijn plek. Beklemmend en ook indrukwekkend gedaan dit. Michael Berg weet keer op keer te fascineren met zijn verhalen. Maar eerlijk is eerlijk, de combinatie waarvoor hij nu gekozen heeft is een voltreffer. Vier bijzondere personages maken dit verhaal maar de rollen van Mériguet en Marie mag je zeker niet worden vergeten. Een grote rol is niet altijd allesbepalend, want zie hier deze twee. Het zijn mooie personages die van belang zijn voor de wendingen in dit verhaal maar ook ter ondersteuning van de hoofdpersonages.
Toch zijn er ook een paar kleine dingetjes opgevallen waardoor ‘Broertje’ geen vijf sterren scoort. Er zijn een aantal onwaarschijnlijkheden vanaf het moment dat Lotte en Felix elkaar ontmoeten op het politiebureau. Wat daarop volgt is namelijk niet aannemelijk. Het is ondenkbaar dat de politiemacht, met hulp van alle camera’s en het volgen van bijvoorbeeld PIN-transacties, het niet lukt om de twee weer op het bureau te krijgen. Ook het feit dat de plaats delict, meerdere malen, vrij begaanbaar is lijkt niet voor de hand liggend. Wat de bijdrage van het militair oefenterrein is, behalve de geluidsoverlast, is ook niet duidelijk geworden. Kleine dingen maar wel opvallend. Ondanks bovengenoemde puntjes alleen maar lof voor dit prachtige verhaal. Indringend, overtuigend, spannend en nogmaals; met indrukwekkende personages. Een absolute aanrader, dit broertje laat je niet koud! 4 hele dikke sterren!! | 1pos
|
Deze roman is vanuit een ongeveer 60 jarige professor Latinistiek geschreven. Hij vertelt achteraf wat hij heeft meegemaakt. Hij is namelijk verliefd geworden op een vrouw, nou ja, hij heeft in ieder geval èchte liefde gevoeld. Hij denkt niet nog iets aan zijn toekomst te kunnen veranderen, hij wil enkel duidelijk te maken dat háár niks te verwijten valt.
Het hele verhaal is vanuit het perspectief van de professor geschreven. Je leest zijn gedachten, hierdoor leer je de professor zeer goed kennen en kun je je goed in hem verplaatsen en met hem meeleven. De andere personages worden niet verder uitgewerkt, je komt hier als lezer bijna niks over te weten, wat jammer is.
De schrijver gebruikt veel mooie lange zinnen vol met verschillende stijlfiguren. Heerlijk om te lezen, al is het soms wel nodig een stuk opnieuw te lezen, omdat dit ook verwarrend kan zijn. Het verhaal is beeldend geschreven: door de vele stijlfiguren, die ook gebruikt worden om de gedachten van de professor duidelijk te maken, is alles goed voor te stellen.
Wanneer je deze roman leest, kruip je in het hoofd van een professor. Je leert hem kennen en alle ongeloofwaardige dingen die hem overkomen worden geloofwaardig door het meesterlijke taalgebruik van Pfeijffer. Het is echt een literair hoogstandje, zeker een Libris-nominatie waard! | 1pos
|
Een intrigerend verhaal over de 4 zussen; apart en uiteindelijk
toch onlosmakelijk met elkaar verbonden door dezelfde moeder. Ieder
heeft haar eigen beleving van haar jeugd en is daarnaar gevormd.
Mooi om te lezen dat ze uiteindelijk open voor elkaars gevoelens en
belevingen gaan worden, waardoor er meer begrip voor elkaar komt en
ze zo dichter bij elkaar komen en elkaar kunnen steunen. | 1pos
|
Liefde vind je op de vreemdste plaatsen.
Maar wat doe je als je de liefde vindt in een gevangenis?
Op het moment dat ik als proeflezer aan dit boek begon, kwamen er allerlei gedachten in mij op: Die Evelien is gek! Contact zoeken met een gedetineerde. In de Verenigde Staten nog wel. Wat als hij, het is een man, een moord op zijn geweten heeft? Of een zedendelict? Het klassieke beeld wat ik had van een gedetineerde. Hij zal het wel verdiend hebben. Je wordt niet zomaar in de gevangenis gezet.
Inderdaad, je wordt niet zomaar vastgezet. J.D., de man waar het allemaal om gaat, heeft wel degelijk iets op zijn geweten. Een aantal bankovervallen, creditcardfraude.
Het begint allemaal als een project. Gegevens verzamelen voor een nieuw boek. Het boek is verdeeld in maanden en begint in juni. Vanaf het moment dat de eerste brief naar J.D. wordt gestuurd, kwam ik in de ban van het verhaal. Er komt een e-mail wisseling op gang. Vragen, over en weer gesteld, over het leven in de gevangenis en het zo gewone leven in Nederland.
In de maand augustus is er bijna dagelijks e-mail verkeer. Als lezer voelde ik steeds meer de opbouw van de aantrekkingskracht tussen twee mensen, die zo ver bij elkaar vandaan, zich in heel andere werelden bevinden. Verschillende emoties vallen over elkaar heen. Verliefdheid, seksuele aantrekkingskracht maar ook de onzekerheid, het wantrouwen vooral als J.D. om geld vraagt om e-mail tegoed te kopen.
De spanning wordt nog verder opgevoerd als Evelien een reis naar New York wint. Juist zij, die nooit iets wint. J.D. opzoeken in de gevangenis! Hem in levende lijve kunnen zien! Dat zijn de eerste gedachten die er door haar heen gaan.
En dan? Is het liefde of wordt het de grootste deceptie in haar leven?
Dit boek nam mij mee naar een hele andere wereld. Een wereld waarin een mens moet boeten voor zijn gemaakte fouten. Zijn veroordeling was terecht maar ik heb nu ook de mens achter de “misdadiger” gezien.
Het boek is heel bijzonder. Het sleept je mee en blijft bij je. | 1pos
|
Een prachtig literair kunststukje over een onmogelijke liefde tussen een maagdelijk teruggetrokken letterenprofessor op leeftijd en een jeugdige cyberbabe.
De aardse directe oneliners van Peachez wisselen zich af met wollige en van latijn doordrenkte volzinnen en gedachten van Proffie.
Ik heb genoten van de raak geformuleerde filosofieën, die ik hier helaas niet uit de doeken kan doen. | 1pos
|
Zeer boeiend verhaal, confronterend omwille van de werkelijkheid waarop het verhaal gebaseerd is. Leest heel vlot en is achteraf verhelderend geïllustreerd en weerlegd.
Rachel Rabinowitz, dokter Mildred Solomon en het Joodse weeshuis zullen in mijn geheugen nog lang nazinderen! | 1pos
|
Tijdens de vorst van deze week en de spanning voor de eerste marathon op natuurijs las ik heerlijk op de bank bij de warme kachel dit mooie gouden boekje. Het is volgens mij het eerste tweetalige Gouden Boekje dat verschenen is en het gaat over het muisje Sipke Spitsmuis die stiekem bij zijn opa in de rugtas de elfstedentocht meemaakt. Hij komt langs alle 11 plaatsen en het wordt voor zijn opa steeds zwaarder. De stemming blijft gelukkig goed en ze schaatsen vrolijk met het dweilorkest mee.
Het is een vrolijk kinderboekje dat prima past in deze mooie koude week. Om te vertellen over deze bijzondere tocht die er al zo lang niet meer is geweest. Je hebt met de ijskaart die in het boekje zit wel en mooi excuus om met de kinderen langs de 11 steden te reizen voor en ijsje. Met tekeningen van Hans van Straaten en tekst van Lida Dijkstra. | 1pos
|
Wie opziet tegen het lezen van een boek van deze omvang, laat je niet afschrikken. De schrijfstijl van Buwalda is soepel, het leest lekker door. Buiten dat, de structuur van het boek, drie hoofdpersonen die afwisselend hun verhaal vertellen, maakt je nieuwsgierig naar het vervolg van hun eigen verhaal. Daarbij moet je wel blijven opletten want het zijn niet alleen drie hoofdpersonen die hun verhaal vertellen maar zij vertellen ieder ook over heden en verleden. Daarbinnen ook weer flashbacks. Complex, maar goed te volgen en het maakt het boek alleen maar boeiender. Het is knap hoe Buwalda de drie hoofdpersonen en hun onderlinge relaties neerzet. Een punt van kritiek is dat veel personen worden geïntroduceerd die daarna in het verhaal helemaal geen rol meer spelen. En er gebeurt wel heel veel. Soms is een zin onnodig lang. Maar zelfs met de lange zinnen toch prettig om te lezen. Het geeft een goede indruk van de schrijfstijl van Buwalda.
Uiteindelijk heb ik het boek met vier sterren gewaardeerd. Misschien komt dat door alle jubelverhalen die ik had gehoord voordat ik aan het boek begon. Dat maakt dat de verwachtingen hoog gespannen zijn. Het is een knap geschreven boek, zonder twijfel. Maar het is allemaal wel wat veel van het goede en het slotakkoord duurt echt te lang. Desalniettemin, wat mij betreft wel een aanrader.
Ik las vandaag dat de filmrechten voor het boek verkocht zijn, het wachten is nu op de film. | 1pos
|
Als je van een spannende, psychologische thriller houdt. Zoek dan niet verder. De Doodskist heeft alles wat je zoekt. De spanning van de moorden. De vragen die Eva heeft omdat ze wakker wordt in een doodskist. Alles geeft je een onveilig gevoel. Wat zou jij doen als je opgesloten wakker wordt? Je kunt geen kant op en je denkt dat je dood gaat. Niet lang daarna wordt je wakker in je eigen bed. Is het een droom of werkelijkheid. Hier leef je mee.
Arno Strobel weet je mee te slepen in zijn verhaal. Eva Rosbach heeft een groot drama meegemaakt. Ze heeft geen ouders meer en het contact met haar halfzus is verbroken. Ze is rijk, heel rijk. Een goede vriend van haar vader is de manager van haar eigen bedrijf. Dit maakt het alleen maar moeilijker. Eva kan ziek zijn. Toch mist ze vaak momenten uit haar leven. Wordt ze wakker op de bank, terwijl ze naar bed was gegaan. Staat ze ineens midden in Keulen. Hoe kan dit? Langzaam ontvouwt zich een levensverhaal. Je wil alleen nog maar doorlezen. | 1pos
|
Heerlijk boek, lekker spannend. Je wilt eigenlijk meteen naar Rome gaan en het 'pad' zelf opzoeken. Aanrader voor de vakantie. | 1pos
|
Dit boek voldoet aan alle voorwaarden van de Scandinavische thriller: langzaam komt de oplossing van de gruwelijke moorden dichterbij, de rechercheurs hebben onenigheid en privéproblemen en er is een gelaagde karakterontwikkeling van de hoofdpersonen.
Het Meesterwerk is het eerste deel in een trilogie met in de hoofdrollen journalist Viljar Ravn Gudmundson en inspecteur Lotte Skeisvoll. Hun karakters worden, naar mate je verder komt in het boek steeds duidelijker, waardoor je ze steeds beter leert kennen. Ook leer je de moordenaar steeds beter kennen omdat ook zijn gedachten worden verteld.
Er wordt tevens een gebeurtenis beschreven in het verleden. Ook hier word je na elk hoofdstuk een stukje wijzer. Als lezer zoek je een direct verband met de gebeurtenissen in het heden. Die blijken er wel te zijn, maar op een heel andere manier dan verwacht. Het slot van het boek is teleurstellend. Na zoveel uren in spanning te hebben gezeten en meegeleefd te hebben met elk brokje oplossing gaat het boek uit als een nachtkaars. | 1pos
|
Prachtig boek dat je meevoert in het leven van een man die het moet hebben van zijn schildertalent, maar beslist niet van zijn sociale vaardigheden en openhartigheid. Langzaam sijpelt tot hem door dat hij ook gebaat is bij een sociaal leven. Fascinerend portret van de beroemde schilder Anthony van Dyck die maar geen voet aan de grond krijgt aan het hof van King James. Hij moet zich zien te handhaven temidden van de concurrentie van andere schilders en hun onderlinge verbondjes. Gelukkig niet dichtgeplamuurd met een happy end. Zou leuk zijn als in de derde druk zijn schilderijen afgebeeld worden. Maakt ook erg nieuwsgierig naar een expositie van Anthony van Dyck, ik zou nu met andere ogen naar zijn werken kijken. Ik ben bijvoorbeeld heel benieuwd naar het ‘meisje met hoed’ waarop de tweede hoofdpersoon is gebaseerd, Aline. Vaak heb ik bij wisselend perspectief een sterke voorkeur voor de een of de ander, maar in dit geval vond ik beide verhaallijnen even spannend en boeiend. | 1pos
|
Als je “Meester Dood” in de winkel ziet liggen, word je er meteen naartoe getrokken. Als je dan de tekst op de achterkant leest, kan het niet anders of je nieuwsgierigheid is gewekt:
Beste lezer,
Wij kennen elkaar, jij en ik.
De reis van het leven maken we samen, vanaf de dag van je geboorte. Voor jou kan die reis niet lang genoeg duren en daarom probeer je mij angstvallig te ontwijken en van je af te houden. Je praat niet over mij, moffelt me weg.
En toch… op een dag kijken jij en ik elkaar recht in de ogen.
Het lot daaraan ontkomt geen mens. Vrees mij niet, maar aanvaard mijn komst.
Zeer genegen,
Meester Dood
Het boek begint met een variant van “De tuinman en de Dood” van P. van Eijck. Hier over een bediende die op de markt de Dood tegenkomt en wegvlucht.
“Meester Dood” bevat meerdere verhaallijnen, die soms los van elkaar lijken te staan, maar steeds meer verweven raken en uiteindelijk samenvloeien. Het wordt duidelijk dat niemand kan ontkomen aan zijn lot.
De eerste verhaallijn in het boek gaat over Tom Beckx, de wetsdokter, die na de gebeurtenissen beschreven in Pan erg van slag is. Hem wordt opgedragen naar een psychiater te gaan voor hulp. Hij wil niet, want hij houdt zijn verleden liever voor zich. Een verleden waar hij niet over wil praten, maar waarvan hij weet dat het invloed heeft op het heden. Hij kan niet meer duidelijk zien of de doden die hij moet onderzoeken al dan niet een natuurlijke dood zijn gestorven. Tom komt uit Nijlen, waar zo’n 30 jaar geleden een aantal meisjes zijn verkracht en vermoord. Van een van deze meisjes is het lichaam nooit gevonden.
Bij de recherche komt een nieuwe collega, Alexandra, het team versterken en zij wordt de vast partner van Raoul.
De tweede verhaallijn is een aantal sterfgevallen. In Antwerpen worden verscheidene doden door Beckx onderzocht om vast te stellen of zij een natuurlijke dood zijn gestorven. Het lijken losse verhalen te zijn zonder samenhang tot na verloop van tijd een rode draad zichtbaar wordt. Sterfgevallen die heel goed op een natuurlijk overlijden kunnen wijzen, een anafylactische shock, een man die zich doodrijdt in een Ferrari van zijn baas, een beleggingsadviseur die wat te veel gedronken heeft, een oppasser in de dierentuin die aangevallen wordt door chimpansees. Dan komt ook de psychiater van Tom om het leven als zij zich onder een trein werpt. Alexandra heeft bedenkingen of deze mensen een natuurlijke dood zijn gestorven, maar als Tom geen bewijs vindt voor het tegendeel en ook Raoul ervan overtuigd is dat het pure pech was, kan zij niet anders dan zich erbij neer te leggen. Of hebben alle slechtoffers een fout gemaakt in het verleden en is dat de reden voor Meester Dood dat zij vermoord worden?
De derde verhaallijn gaat over Stan, een succesvol kapper die in de loop van zijn leven een groot imperium heeft opgebouwd. Hij is een liefhebbende man en vader, ook zijn klanten en personeel lopen met hem weg.
Het onderzoek naar de sterfgevallen is een verhaallijn die steeds de andere lijnen raakt.
Tom ontkomt er niet aan zijn verleden onder ogen te zien. Nu zijn ouders zijn overleden, gaat Tom naar Nijlen om het huis leeg te ruimen. De confrontatie met het verleden is zwaar voor hem, maar hij vindt ook een mogelijkheid voor de toekomst.
“Meester Dood” is een boek dat goed in elkaar zit. Je krijgt steeds een beetje informatie en hierdoor blijft het verhaal steeds spannend. Regelmatig zijn er hoofdstukken die schijnbaar los van het verhaal staan, om na enige tijd te merken dat het noodzakelijke informatie bevat. Als lezer zal je dus steeds goed moeten opletten.
Vooral het karakter van Tom Beckx wordt uitgediept. Het eerste boek over hem, Pan, hoef je niet gelezen te hebben, maar als je het wel gelezen hebt, worden meer zaken duidelijk.
Ria Maes (1965) startte als 19-jarige als freelance journalist en enkele jaren later verscheen haar eerste boek. De chicklit serie over (de dagboeken van) Sara bevat zestien delen. Hiernaast schreef ze samen met Nico Mattan.
Aron Wade (1970) studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Brussel en is acteur.
In 2017 debuteerden zij samen met “Pan”.
Maes & Wade zijn bezig met het derde boek in deze serie. | 1pos
|
Wat een mooi boek! Ik heb ervan genoten.
Het boek vertelt het verhaal van Leonie en Meredith. Leonie is een Franse jongedame, die in 1891 in Parijs woont met haar moeder en broer. Haar broer moet om onduidelijke redenen de stad verlaten en op dat moment worden ze door een aangetrouwde nicht uitgenodigd om op haar landgoed in Zuid-Frankrijk te komen logeren. Leonie komt kort voor haar vertrek in aanraking met tarotkaarten, die een belangrijke rol zullen spelen tijdens haar verblijf bij haar nicht.
Meredith is een Amerikaanse die naar Frankrijk komt om een biografie over de componist Debussy te schrijven. Maar daarnaast heeft ze nog een andere reden: zij is ervan overtuigd dat haar voorouders uit Zuid-Frankrijk komen, maar ze weet niets over hen. Er is een hele kleine link van Debussy naar Zuid-Frankrijk, maar genoeg om haar te verleiden daarheen te trekken.
Het verhaal speelt afwisselend in 1891 en in 2007; de lezer volgt beide vrouwen die in de verschillende tijden in hetzelfde huis wonen en door dezelfde omgeving dwalen. Dat geeft hele aparte sensaties, bijv. als je leest dat Leonie op de piano speelt in het huis en dat Meredith ruim 100 jaar later diezelfde piano ziet staan. Heden en verleden lopen vloeiend in elkaar over; af en toe heb je echt een déjà vu. De spanning wordt in het verhaal gebracht omdat Leonie op zoek gaat naar de originele tarotkaarten waarvan de kaarten die zij in Parijs kreeg duplicaten waren. Maar welke krachten kunnen deze kaarten ontketenen? Ook Meredith komt in aanraking met tarorkaarten; zijn het dezelfde als die Leonie zocht? Daarnaast ontmoeten ze allebei het kwaad in pure zin; maar uit welke hoek komt dat kwaad en hoe moeten zij zich er tegen wapenen? In beide gevallen spelen de tarotkaarten een belangrijke rol.
Kate Mosse heeft kans gezien de parallelle levens van Leonie en Meredith praktisch naast elkaar te laten bestaan. Je kunt zien dat ze heel veel onderzoek heeft gedaan naar de geschiedenis van de omgeving en ze weet de lezer in te wijden in het lezen van de tarotkaarten. Interessant, intrigerend en spannend; een must voor liefhebbers van thrillers en geschiedenis.
Jammer inderdaad van de vele spel- en taalfouten in het boek; dat vergalde toch wel een deel van het leesplezier. | 1pos
|
Holden Caulfield verdomme waarom scheld je zoveel!! Oh wacht dat deed ik ook op die leeftijd. En waarom wordt je van school gestuurd en doe je niet wat beter je best! Oh wacht klinkt bekend allemaal.
De klassieke problemen waar elke puber mee worstelt op jongere leeftijd. In ieder geval elke puber die niet wil meegaan in de massa en weigert mee te gaan met de stroming. Meisjes, drank, roken, school en alle 'phonies in de wereld waar hij wel van over zijn nek kan gaan. Rond zwerven door New York en weigeren om naar huis te gaan. Om de uitbrander van pa te ontlopen. En de enige die er wat toe doet in de wereld is zijn kleine zusje Phoebe die een grotere invloed op hem heeft dan hij dacht... | 1pos
|
Het huis aan de rand van de hemel van Bettina Storks. Een roman. Heerlijk boek met een bijzonder verhaal en een verrassend slot. Een Duitse schrijfster die een verhaal maakt over toch wel een pijnlijk onderdeel in de Duitse geeschiedenis in de jaren '30 en '40. Mooi geschreven en een aanrader. | 1pos
|
Met Anne en de strijd tegen de Monstermeiden won Audhild Solberg in haar thuisland Noorwegen een belangrijke kinder- en juryprijs en dat is niet zonder reden. Dit is kinderliteratuur die ergens over gaat, fijn leest en bovendien informeert.
Anne Sophie is een meisje uit de brugklas (in het Noorse schoolsysteem is dit groep 7) en ze is geboren met albinisme. Ze ziet slecht, is inwit en haar ogen draaien soms in haar oogkassen. Ze is anders, noemt zichzelf een freak en kan het niet altijd aan om naar school te gaan. Vanwege de overvloed aan prikkels is het niet altijd even leuk op school. Daar zorgt de knappe Emma wel voor.
Anne en de strijd tegen de Monstermeiden is een aanklacht tegen pesten, zonder negatief te worden, want daar zijn de personages te leuk voor. Nils, Annes vriend sinds ze als peuters bij elkaar in een klasje naast elkaar werden gezet, is een lief ventje. Een ventje met een gebruiksaanwijzing en vaste gewoontes. Hij noemt Anne liefkozend Annebino. Hij vroeg zijn moeder na de eerste dag hoe dat bleke meisje heette en zij legde hem uit wat een Albino was. In Nils’ hoofd werd die informatie een beetje gehusseld en sindsdien zijn ze beste vrienden en heet Anne Annebino.
Anne heeft het niet gemakkelijk en het lijkt wel of Emma er lol in heeft om het leven van iedereen om haar heen te vergallen. En dat lukt aardig. Emma zet andere kinderen aan om gemeen te zijn. Als Emma ineens met de meest populaire band meedoet aan een talentenjacht, slaan bij Anne de stoppen door. Want Emma kan niet eens zingen en dat is juist hetgeen Anne heel goed kan. Pas als de supertoffe tante van Anne zegt dat zij ook moet meedoen, beluit Anne om de strijd aan te gaan. Het avontuur kan beginnen, maar Emma strijdt niet helemaal eerlijk…
Anne en de strijd tegen de monstermeiden is een feelgoodboek met inhoud. Vol integere humor en mooie personages die zich een weg door het leven proberen te banen. Het is lachen met een traan. Het is een boek over vriendschap en voor jezelf opkomen; kortom, een enorme aanrader.
Het boek is mooi uitgegeven. Het omslag is in modern mintgroen met Anne Sophie voorop zoals ze is: een lekker spichtig ding dat je door haar bril met haar slechtziende ogen uitnodigend aankijkt. Het is haar vertelstem die je haar leven door haar ogen laat zien. Het leuke aan dit boek is de boodschap: je hoeft niet perfect te zijn; je bent goed zoals je bent want dan ben je perfect. En weet je: ‘Zielsvrienden zijn niet zo zeldzaam als je zou denken. Het is fantastisch dat er op aarde zo veel rondlopen’. (Dit is de openingstekst van het boek, door: L.M. Montgomery, 20e-eeuwse Canadese schrijfster.)
Anne en de strijd tegen de monstermeiden is vertaald door Bernadette Custers die hiervoor een projectsubsidie van het Nederlands Letterfonds ontving. | 1pos
|
Subsets and Splits
No saved queries yet
Save your SQL queries to embed, download, and access them later. Queries will appear here once saved.