!
stringlengths 1
182
| Nida işarəsi (!) — Aşağıdakı hallarda işlədilən durğu işarəsi: Nida cümləsinin sonunda. Məsələn: Azərbaycan dilində /Yanğın!/, /Fəlakət!/; əmr cümlələrində /Rədd ol burdan!/; Çağırış və müraciət həyəcanlı olanda. Məsələn: Azərbaycan dilində /Yaşasın müstəqil Azərbaycan!//; Nida cümlələrində özəksonu zəifləyir, zaman ləngiyir. /Ana! O, müqəddəs bir kainatdır//.
stringlengths 100
226k
| https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=259941
stringlengths 46
49
|
|---|---|---|
Ərəbyatağı (dağ) | Ərəbyatağı-Cəbrayıl rayonunda sıra dağlar. Toponimikası Cəbrayıl rayonunun cənubunda, Göyərçin Veysəlli kəndindən qərbdə sıra dağlar. Oronim ərəb etnonimindən və yataq (mal-qaranın saxlanması üçün müxtəlif tikililəri olan sahə) sözünün birləşməsindən yaranmışdır. Güman edilir ki, dağdakı tikililərdən ərəb mənşəli ailələr yataq kimi istifadə etmişlər. Həmçinin bax Cəbrayıl rayonu Diridağ (Cəbrayıl) Əncirli döş Xarici keçid cəbrayıl-rayonu Arxivləşdirilib 2017-12-06 at the Wayback Machine | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=530487 |
Ərəbyengicə | Ərəbyengicə (əvvəlki adı: Ərəb Yengicə) — Azərbaycan Respublikası Naxçıvan Muxtar Respublikasının Şərur rayonunda kənd. Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin 1 mart 2003-cü il tarixli, 423-IIQ saylı Qərarı ilə Naxçıvan Muxtar Respublikasının Şərur rayonunun İbadulla kənd inzibati ərazi dairəsi tərkibindəki Ərəb Yengicə kəndi Ərəbyengicə kəndi adlandırılmışdır. Toponimikası Şərur r-nunun İbadulla i.ə.v.-də kənd. Düzənlikdədir. Oykonim ərəb etnonimindən və yengicə (yeni, təzə) sözündən ibarət olub, "təzə ərəb kəndi, yaxud yeni salınmış ərəb kəndi" mənasındadır. Əhalisi 920 nəfərdir.(2009 - cu il) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=110561 |
Ərəbyengicə yaşayış yeri | Ərəbyengicə yaşayış yeri — Azərbaycan ərazisində arxeoloji abidə Ərəbyengicə yaşayış yeri Şərur rayonunun eyni adlı kəndinin yaxınlığında, Araz çayı ilə Arpaçayın birləşdiyi yerdə salınmışdır. Eneolit və Erkən Tunc dövrünün abidəsidir. Yaşayış yeri 1-1,5 m yüksəklikdə olan oval təpənin üzərindədir. Sahəsi 0,8 hektardır. Yaşayış yerinin böyük bir qismi hazırda əkin sahələrinin altında qalmışdır. 1984-1986-cı illərdə yaşayış yerində aparılan tədqiqatlar nəticəsində abidənin yerləşdiyi sahədən xeyli yerüstü materiallar toplanmışdır. Onlar dən daşları, sürtkəc və keramikadan ibarətdir. 2008-ci ildə A.Q.Seyidov və Vəli Baxşəliyev tərəfindən yaşayış yerində tədqiqatlar aparılmış, mədəni təbəqə 2,4 m dərinliyədək öyrənilmişdir. Tədqiqat zamanı dördrünc və oval formalı binaların qalıqları aşkar olunmuşdur. Keramika əsasən boz və qonur-qara rəngli gil qabların müxtəlif hissələrindən ibarətdir. Əsasən qum, bəzən isə saman qarışığı olan gildən hazırlanmışdır. Onlar küpə, çölmək və kasalarla təmsil olunmuşdur. Saxsı qabların bəzisi çəhrayı astarlıdır. Ağzının kənarı içəridən çəhrayı və qəhvəyi rənglə, xaricdən isə qara rənglə boyanaraq cilalanmışdır. Gil qabların naxışlanmasında spiralşəkilli ornamentdən, oval batıqlardan istifadə edilmişdir. Yaşayış yerindən aşkar edilmiş gil məmulatı Son Eneolit dövrünə,Kür-Araz mədəniyyətinin erkən, əsasən isə orta və son dövrləri üçün xarakterikdir. Yaşayış yeri e.ə. IV-III minilliklərə aid edilir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=105192 |
Ərəbzadə Mehmed Arif Əfəndi | Ərəbzadə Mehmed Arif Əfəndi (1740, Konstantinopol – 14 may 1826, Konstantinopol) — Osmanlı alimi və şeyxülislamı. Atası Ataullah Əfəndi özü kimi şeyxülislam olmuşdur. 1740-cı ildə dünyaya gəlmişdir. Atası I Əbdülhəmid səltənətində şeyxülislam olmuş Ərəbzadə Ataullah Əfəndidir. İlk təhsilini atasından və dönəmin önəmli alimlərindən almış, dini təhsilini də tamamladıqdan sonra 1785-ci ildə Yenişəhər, bir müddət sonra Məkkə, 1789-cu ildə isə İstanbul qazısı olmuşdur. 1795-ci ildə Anadolu, 1800-cü ildə isə Rumeli başqazılığına təyin edilmiş, vəzifə müddəti başa çatdıqdan bir müddət sonra ikinci dəfə Rumeli başqazılığına gətirilmişdir. III Səlimin taxtdan endirilməsi və IV Mustafanın cülusunun ardından şeyxülislamlıq rütbəsində də dəyişiklik edildi və Ərəbzadə Mehmed Arif Əfəndi şeyxülislamlığa yüksəldi (21 iyul 1808). Cəmi 25 gün davam edən şeyxülislamlığı olduqca çətin və böhranlı keçdi. Belə ki, İstanbula gələn və Sultan Səlimi yenidən taxta çıxarmağı planlaşdıran Ələmdar Mustafa Paşa öncəliklə Çələbi Mustafa Paşadan zorla sədarət möhürünü aldı. Ardından şeyxülislam Arif Əfəndini çağıraraq Sultan Mustafanı yola gətirməsini və elçi olaraq saraya getməsini tələb etdi. Ancaq Sultan Mustafanın qəzəbindən çəkinən Arif Əfəndi bu təklifi qəbul etməmiş, nəticədə Ələmdar Mustafa Paşa tərəfindən təhqir edilmişdir. Bundan acıqlanan Arif Əfəndi bu dəfə də paşanı şikayət etmək üçün Sultan Mustafanın hüzuruna çıxmış, ancaq ikiüzlülük və üsyançıları təhrik etməklə günahlandırılmışdır. Nəticədə hər iki tərəfin də qəzəbinə uğrayan Arif Əfəndi köşkünə çəkildi və cərəyan edən hadisələrə qarışmadı. Bir neçə gün içərisində Ələmdar Mustafa Paşa və tərəfdarları saraya basqın təşkil etdi. Sarayda Sultan Səlimin cansız bədəniylə qarşılaşan üsyançılar padşahın kiçik qardaşı Şahzadə Mahmudu taxta çıxardılar (28 iyul 1808). Taxt dəyişikliyinin ardından 15 avqust 1808-ci ildə Arif Əfəndi vəzifədən alındı. Geri qalan həyatını elmə həsr edən Arif Əfəndi 14 may 1826-cı ildə İstanbulda vəfat etdi. Cənazəsi atası və digər yaxınlarının da dəfn edildiyi Sənan Paşa mədrəsəsinin həyətinə dəfn edildi. Devhatü’l-meşâyih, s. 120–122. Cevdet, Târih, VIII, 30; XII, 141–142. İlmiyye Salnâmesi, s. 573–575. Pakalın, I, 79. İTA, I, 498–500. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=686146 |
Ərəbşah-i Dərə (Kəleybər) | Ərəbşah-i Dərə (fars. عربشاه درق) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Kəleybər şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 16 nəfər yaşayır (4 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=686706 |
Ərəbşah-i Xərguşan (Kəleybər) | Ərəbşah-i Xərguşan (fars. عربشاه خرگوشان) - İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Kəleybər şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 184 nəfər yaşayır (35 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=686708 |
Ərəbşah (Takab) | Ərəbşah (fars. عربشاه) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Takab şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. 2006-cı il məlumatına görə kənddə 538 nəfər yaşayır (104 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=475807 |
Ərəbşah (Tikantəpə) | Ərəbşah (fars. عربشاه) — İranın Qərbi Azərbaycan ostanının Tikantəpə şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. 2006-cı il məlumatına görə kənddə 386 nəfər yaşayır (69 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=574364 |
Ərəbşahverdi | Ərəbşahverdi (Qobustan) — Azərbaycanın Qobustan rayonunda kənd. Ərəbşahverdi (Göyçay) — Azərbaycanın Göyçay rayonunda kənd. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=109151 |
Ərəbşahverdi (Göyçay) | Ərəbşahverdi — Azərbaycan Respublikasının Göyçay rayonunun Mallı Şıxlı inzibati ərazi vahidində kənd. Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin 1 sentyabr 2004-cü il tarixli, 727-IIQ saylı Qərarı ilə Göyçay rayonunun Ərəbşahverdi kəndi Yeniarx kənd inzibati ərazi dairəsi tərkibindən ayrılaraq, mərkəzi Mallı Şıxlı kəndi olmaqla, Mallı Şıxlı kənd inzibati ərazi dairəsi yaradılmışdır. Toponimikası Ərəbşahverdi XIX əsrdə ərəb mənşəli böyük tayfalardan birinin adı idi. 1870-ci ildə 250 ailədən ibarət olan bu tayfa sonralar üç hissəyə parçalanmışdı. İki hissədən ibarət olan ərəbşahverdi tayfasının 70 ailəlik bir hissəsi həmin illərdə Göyçay qəzasına köçərək indiki Ərəbşahverdi kəndinin əsasını qoymuşdu. Coğrafiyası və iqlimi Kənd rayon mərkəzindən cənub-qərbdə, Göyçay-Ucar avtomobil yolu kənarında, Şirvan düzündə yerləşir. 2009-cu ilin siyahıyaalınmasına əsasən kənddə 356 nəfər əhali yaşayır. İqtisadiyyatı Əhalinin əsas məşğuliyyəti taxılçılıq, heyvandarlıq, pambıqçılıq, baramaçılıq və meyvəçilikdir. Xarici keçidlər Azərbaycan Respublikası Göyçay Rayon İcra Hakimiyyəti | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=109301 |
Ərəbşahverdi (Qobustan) | Ərəbşahverdi — Azərbaycan Respublikasının Qobustan rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd. Toponimikası Kənd dağətəyi ərazidədir. Ərəbşahverdi XIX əsrdə ərəb mənşəli böyük tayfalardan birinin adı idi. 1870-ci ildə 250 ailədən ibarət olan bu tayfa sonralar üç hissəyə parçalanmışdı. İki hissədən ibarət olan ərəbşahverdi tayfasının 70 ailəlik bir hissəsi həmin illərdə Göyçay qəzasına köçərək indiki Ərəbşahverdi kəndinin əsasını qoymuşdu. 2009-cu ilin siyahıyaalınmasına əsasən kənddə 649 nəfər əhali yaşayır. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=108051 |
Ərəbşahxan (Kəleybər) | Ərəbşahxan (fars. عربشاه خان) - İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Kəleybər şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. 2006-cı il məlumatına görə kənddə 510 nəfər yaşayır (106 ailə) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=477986 |
Ərəbşalbaş | Ərəbşalbaş (əvvəlki adı: Ərəbcəbirli) — Azərbaycan Respublikasının Qobustan rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd. Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin 25 may 1991-ci il tarixli, 123-XII saylı Qərarı ilə Qobustan rayonunun Ərəbşalbaş kəndi Leninabad kənd Sovetindən ayrılaraq, bu kənd mərkəz olmaqla Ərəbşalbaş kənd Soveti yaradılmışdır. Kənd 1853-cü ildə yaradılmışdır. Toponimikası Kəndin keçmiş adı Ərəbcəbirli olmuşdur. 1853-cü ildə 50 ailədən ibarət olmuş ərəbcəbirli tayfası Şalbaş adlı xəzinə torpağında məskunlaşdığına görə belə adlandırılmışdır. Coğrafiyası və iqlimi Kənd Baş Qafqaz silsiləsinin ətəyində, Sündü yaylasında yerləşir. 2009-cu ilin siyahıyaalınmasına əsasən kənddə 4195 nəfər əhali yaşayır. Kənddə "Hacı Gülmalı" məscidi dini icması fəaliyyət göstərir. Xarici keçidlər Azərbaycan Respublikası Qobustan Rayon İcra Hakimiyyəti | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=108054 |
Ərəbşalbaş bələdiyyəsi | Qobustan bələdiyyələri — Qobustan rayonu ərazisində fəaliyyət göstərən bələdiyyələr. Azərbaycan bələdiyyə sistemi 1999-cu ildə təsis edilib. "Bələdiyyələrin statistik ərazi təsnifatı" (PDF). stat.gov.az. 2021-08-21 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2020-05-03. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=348703 |
Ərəbşəki | Ərəbşəki — Azərbaycan Respublikasının Ağdaş rayonunun Eymur inzibati ərazi vahidində kənd. Şirvan düzündədir. Keçmiş adı Qəribli olmuşdur. XIX əsrdə Nuxa qəzasında maldarlıqla məşğul olmuş, qışı Kür sahillərində, yayı isə Şəki ətrafında keçirmış ərəb mənşəli tayfaya mənsub ailələrin məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır. 1913-cü ildə Yelizavetpol quberniyasının inzibati-ərazi bölgüsünə əsasən kənd Ərəş qəzasının Xanabad kənd cəmiyyətinə tabe idi. 1926-cı ildə Azərbaycan SSR-in inzibati-ərazi bölgüsünə əsasən kənd Göyçay qəzasının Ləki dairəsinə aid edilirdi. 1929-cu ildə inzibati bölgü və qəzalar ləğv edildikdən sonra Azərbaycan SSR-in Ağdaş rayonunda bu kəndin də daxil olduğu Qaradəin kənd şurası yaradılmışdır. 1961-ci ilin İnzibati bölgüsünə əsasən Ərəbşəki kəndi Azərbaycan SSR Ağdaş rayonunun Qaradəin kənd sovetinə, 1977-ci ilin İnzibati bölgüsünə əsasən isə Ağdaş rayonunun Eymur kənd sovetinə daxil idi. 1999-cu ildə Azərbaycanda inzibati islahat aparılmış və bu kəndin də daxil olduğu Ağdaş rayonunun Eymur bələdiyyəsi təsis edilmişdir. Ərəbşəki kəndi Kür çayı yaxınlığında yerləşir. Kənd Ağdaş rayon mərkəzindən 33 km, Bakıdan 267 km məsafədə yerləşir. Ən yaxın dəmir yolu stansiyası Ləki stansiyasıdır. [mənbə göstərin] Kənddə havanın orta illik temperaturu +15,2 C-dir. Kənddə semiarid iqlimi mövcuddur. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=127125 |
Ərəbəhməd məscidi | Ərəbəhməd məscidi (türk. Arabahmet Camii ) ― Şimali Kipr Türk Respublikasında, Şimali Nikosiyada məscid. Tikili XVI əsrin sonlarında inşa edilmişdir. Məscid 1571 nömrəli Osmanlı ordusunun komandirinin adını daşıyır. Məscidin bağçasında bəzi önəmli şəxslərinin qəbiri yerləşir.Məscid klassik Osmanlı memarlığının bir nümunəsidir. Tikili 1845-ci ildə geniş tələb səbəbi ilə təmir edilmişdir. Düzbucaqlı formalıdır və Kiprdə tipik türk günbəzini sərgiləyən yeganə məsciddir. Məscidin əsas hissəsini böyük mərkəzi günbəz, girişini isə üç kiçik günbəz əhatə edir. Böyük günbəzin diametri təxminən 6 metrdir. Bundan başqa məscidin künclərində yerləşən 4 kiçik günbəz daha mövcuddur.Məscidin qarşısında üç kiçik günbəzlə örtülmüş eyvan var. Tikilinin hal-hazırkı lahihəsi 1845-ci ilə aiddir. Əvvəllər Ərəbəhməd məscidinin yerində məscid binası ətrafında və qonşu evlərdə dağıntıları hələ də qalan kilsə mövcud idi. Lakin bu kilsədən tək parça halında qalmış yeganə qalıqlar 14-cü əsr qəbir daşlarından ibarət kiçik bir kolleksiyadan ibarətdir. Aralarında ən maraqlısı olan bir sıra parçalı yazılı daş Venesiyalı ailənin üzvləri olan Qaspar Mavrokeni, 1402 və Xyu de Mimarsın (1324) adlarını ehtiva edir. Bu fraqmentlərin əksəriyyəti orta əsrlər yunan əlifbasının adi növündədir. Daşlar arasında XVI əsr İtaliyan intibahının relyef üslubunda olan və yazılarla ya da qalxanların təqdim olunduğu gerblərlə tamamlanmamış iki məzar döşəməsi var. Bu iki lövhə kolleksiyada relyef üslubundakı yeganə nümunələrdir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=703619 |
Ərəb–İsrail müharibəsi (1948) | 1948-ci il Ərəb–İsrail müharibəsi, Birinci Ərəb–İsrail müharibəsi və ya 1948-ci il müharibəsi (ərəb. حرب 1948, translit. hərb 1948) — 1948-ci ilin may ayının 15-dən 1949-cu ilin mart ayının 10-a qədər davam etmiş və yeni yaradılmış İsrail dövləti ilə ərəb dövlətlərinin hərbi ittifaqı arasında Britaniya Fələstini uğrunda baş vermiş hərbi münaqişə. 1947-1949 Fələstin müharibəsinin ikinci və sonuncu mərhələsidir.Fələstin müharibəsinin birinci mərhələsi 1947-ci ilin 30 noyabrında yəhudiləri daşıyan iki avtobusun pusquya düşürülməsi ilə başlandı. 1917-ci ildə elan edilmiş Balfur bəyannaməsindən və 1920-ci ildə Fələstində Böyük Britaniya mandatlığı yaradıldıqdan sonra yəhudilərlə ərəblər arasında toqquşmalar davam edirdi. Böyük Britaniyanın Fələstindəki siyasəti həm yəhudiləri, həm də ərəbləri narahat edirdi. Bu ərəblərin 1936-cı ildə üsyan qaldırması ilə nəticələndi. Üsyan 1939-cu ilə qədər davam etdi. Fələstində 1944–1947-ci illərdə yəhudi qiyamı baş verdi. 29 noyabr 1947-ci ildə BMT-nin Fələstin üçün Bölünmə planı vətəndaş müharibəsinin başlanması ilə nəticələndi. Bu plana görə Fələstin ərəb və yəhudi dövlətlərinə bölünməli idi. Yerusəlim və Betlehəm şəhərləri isə xüsusi beynəlxalq rejimin hakimiyyətinə verilməli idi. Fələstində Böyük Britaniya mandatı rejiminin sona çatmasından dərhal sonra 14 may 1948-ci ildə Tel-Əvivdə toplanan Yəhudi Milli Şurası nəşr etdiyi bir bəyanat ilə İsrail dövlətinin qurulduğunu elan etdi. Yeni qurulan dövlətin sərhədləri haqqında "Eretz İsrail" istisna olmaqla heç bir bəyanat yox idi. ABŞ və Sovet İttifaqı növbəti gün İsraili tanıdılar. 15 may 1948-ci ildə vətəndaş müharibəsi İsrail ilə ərəb dövlətləri arasında müharibəyə çevrildi. Misir, Suriya və İraqın hərbi qüvvələri Fələstinə daxil oldular. İordaniya 2 mayda Yişuv elçiləri ilə baş tutan görüşdə müharibəyə girməyəcəyini bildirsə də, o da döyüşlərə qoşuldu. Ərəb qüvvələri Fələstin ərəbləri üçün nəzərdə tutulmuş bölgələri tutduqdan sonra İsrail ərazisinə hücuma keçdilər. Fasilələrlə 10 ay davam etmiş müharibə zamanı hərbi əməliyyatlar Fələstində, Sinay yarımadasında və cənubi Livanda keçirilmişdir. Müharibənin nəticəsi kimi İsrail dövləti onun üçün nəzərdə tutulmuş torpaqlarla yanaşı Bölünmə planında ərəblər üçün nəzərdə tutulmuş torpaqların 60 faizini ələ keçirdi. Bura Yaffa, Lidda, Ramla, Neqevin böyük bir hissəsi, Təl-Əviv – Yerusəlim yolunun əksər hissəsi və İordan çayının qərbindəki bəzi ərazilər daxil idi. Qüds şəhəri İordaniya və İsrail arasında bölüşdürüldü. Misir Qəzzəni, İordaniya isə İordan çayının qərb sahilini ələ keçirdi. 1948-ci ilin 1 dekabrında keçirilmiş Çeriço konfransında 2 min fələstinli nümayəndə İordaniyaya birləşmək barədə qərar qəbul etdi. 1948-ci il müharibəsindən sonra müharibəyə qatılan ərəb ölkələrində siyasi rejim dəyişikliyinə gətirib çıxaran qarışıqlıqlar oldu. Ən əhəmiyyətli dəyişiklik Misirdə yaşandı. Misirdə Kral Faruq qiyam nəticəsində general Nəcib tərəfindən əvəz edildi. Müharibə nəticəsində Fələstin qaçqınları anlayışı formalaşdı. Fələstin hələ mandatlıqda olarkən baş vermiş toqquşmalar və I Ərəb-İsrail müharibəsindən sonra təxminən 750,000 fələstinli ərəb öz evlərindən ya qovulmuş, ya da özü qaçmışdı. 1951-ci ildə BMT-nin Barışıq Komissiyasının hesabatına görə təxminən 711,000 fələstinli qaçqın var idi. BMT bu qaçqınlara yardım etmək üçün BMT Yaxın Şərqdəki Fələstin Qaçqınlarına Yardım və İş Agentliyini (ing. United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East) qurmuşdur. Ərəb dövlətləri isə fələstinli qaçqınları tam olaraq mənimsəməmiş, onlara, onların övladlarına vətəndaşlıq statusu verməmişdir (İordaniya istisna olmaqla). Hətta geri dönmək istəyənlərə icazə belə verilməmişdir. Eyni şəkildə, bir çox ərəb ölkəsi də yerli yəhudi əhalisinə qarşı ayrı-seçkilik siyasətini həyata keçirməyə başladı. 1948-ci ildə Ərəb-İsrail müharibəsi zamanı ərəb ölkələrindəki yəhudilərin vəziyyəti həddən artıq pisləşdi. 1947-ci ilin dekabrında ərəb dünyasında böyük anti-yəhudi qiyamlar baş verdi. 1948-ci ilin ortalarında ərəb ölkələrindəki yəhudi icmalarına hücumlar edildi və onların qərargahları dağıdıldı. Nəticədə bir çox yəhudi ərəb və İslam ölkələrindən məcburi köçürülməyə məruz qaldı. Liviyada yəhudilərin vətəndaşlığı əllərindən alındı. İraqda mülkləri ələ keçirildi. 1956-cı ildə Misir yəhudi əhalisinin böyük bir qismini ölkədən qovdu. Əlcəzair isə müstəqilliyini 1962-ci ildə elan etdikdən sonra yəhudilərin sənədlərini əllərindən aldı. Yəhudilərin əksəriyyəti məcburi şəkildə köçürüldü, bəziləri isə ideoloji səbəblərə görə özləri köçdülər. İkinci Dünya müharibəsi ərəfəsində yəhudilər və ərəblər İkinci Dünya müharibəsi zamanı Fələstin probleminin bir neçə xüsusiyyəti var idi. Bunların birincisi ərəblərin vəziyyətidir. Burada nəzərə çarpan ilk məsələ ərəblərin parçalanması, ikinci məsələ lidersizlik və üçüncü məsələ ərəblərin Nasist Almaniyasını dəstəkləməsi idi.Ərəblərin parçalanmasının əsası mandat idarəçiliyi zamanı Hüseyni ailəsi ilə Neşaşibi ailəsi arasındakı rəqabət ilə başlamışdır. Hüseynilər ifratları, Neşaşibilər isə mötədilləri təmsil etmiş və iki ailə heç cürə ortaq nöqtə tapa bilməmişdir. Zamanla ərəb terrorist təşkilatlarının da meydana gəlməsi ilə bu fikir ayrılığı daha da artmışdır. Bu hadisənin eynisi yəhudilər üçün də olmuşdur, lakin ərəblərə nisbətən daha az parçalanma baş vermişdir. Çünki yəhudi terror təşkilatlarının demək olar ki, hamısı Dünya Sionist Təşkilatına çox sıx şəkildə bağlı idi. Buna görə də, Hacı Əmin əl-Hüseyninin heç bir zaman Dr. Vaytsmanın həm yəhudilər, həm də qərb hökumətləri üzərində sahib olduğu nüfuza sahib olduğu deyilə bilməz.Fələstin ərəbləri üçün ikinci məsələ liderlik problemi olmuşdur. Burada da Vaytsman ilə Hacı Əmin əl-Hüseyninin müqayisəsi aparılmalıdır. Vaytsman Fələstinin xaricində yaşamasına baxmayaraq, özünü həm İngiltərəyə, həm də digər qərb hökumətlərinə qəbul etdirmiş və ifrat düşüncələr baxımından Qüds müftisindən heç də geri qalmadığı halda sionizmin lideri kimi etibar görmüşdür. Bununla belə, İngiltərə Qüds müftisinin Fələstində qalmasına belə icazə verməmişdir. Müharibə başladığı zaman Fələstin ərəblərinin liderlərindən heç biri Fələstində deyildi və müharibə illərində fələstinlilər lidersiz idi.1937-ci il həbsləri zamanı Suriyaya qaçıb, buradan da Beyruta keçən Hacı Əmin əl-Hüseyni müharibə başladıqdan sonra 1939-cu ilin oktyabr ayında Bağdada getmişdi. Lakin 1941-ci ilin aprelində Rəşid Əli Geylani liderliyində baş vermiş almanpərəst çevriliş cəhdinin uğursuzluğundan sonra İngiltərənin İraqdakı nəzarətini gücləndirməsi Hacı Əmin əl-Hüseyninin də Bağdaddan qaçaraq Romaya getməsinə səbəb oldu.İngiltərənin Qüds müftisinə qarşı bu mövqeyi sərgiləməsi Hacı Əmin əl-Hüseyninin müharibə zamanı Nasist Almaniyasına yaxınlaşmasına səbəb oldu. Buna görədir ki, o, 1941-ci ilin may ayında Bağdad və ittifaq dövlətlərinin radiolarında yayımlanan fətvası ilə bütün müsəlmanları İngiltərəyə qarşı cihada çağırdı. Bu fətvada Almaniya və onun müttəfiqləri barədə bir kəlmə belə bəhs edilməmişdir, lakin müfti Romaya getdikdən sonra Almaniya ilə daha yaxın təmas qurmuş və müharibə illərinin bir qismini Almaniyada keçirmişdir. Bu arada 28 noyabr 1941-ci ildə Berlində Hitlerlə 2 saata yaxın davam edən görüşü baş tutmuşdur. Bu görüşdə əl-Hüseyni özünün edəcəyi çağırışla ərəb ölkələrindəki bir çox ərəbi hərəkətə gətirə biləcəyini, lakin bundan əvvəl Hitlerin ərəblərə xitab edən bəyanat yayımlamasının lazım olduğunu bildirmişdi. Hitler belə bir bəyanatın yayımlanmasına tərəfdar olmamışdır, ona görə də 1941-ci ilin aprelindəki İraq hadisəsi uğurlu olsaydı, ərəblərin qurtuluş yolu açılacaqdı. Amma bu baş vermədiyi üçün Qafqaz cəbhəsindəki hadisələrin sonunu gözləmək lazım gəlirdi. O zaman Rostov yaxınlığında olan alman ordusunun hədəflədiyi Qafqaz ələ keçirildikdən sonra oradan cənuba eniləcəkdi. Ərəblərə ünvanlanmış bəyanatın da məhz o zaman verilməsi planlaşdırılmışdı. Əl-Hüseyni Hitlerlə gizli müqavilə imzalamaq istəsə də, Hitler belə bir müqavilənin gizli qalmayacağını əsas gətirərək bundan imtina etmişdir. Yəhudilər isə İngiltərənin müharibə səylərini dəstəkləyib, onunla müttəfiqlik etməklə bərabər, iki məsələdə İngiltərə üçün problem yaradırdılar. Bu məsələlərdən biri hələ müharibədən əvvəlki illərdə başlamış olan və getdikcə sürətini artıran qeyri-qanuni yəhudi köçləri idi. Yəhudi mənbələrinə görə təkcə 1939-cu ilin may ayında Fələstində qeyri-qanuni 37 min yəhudi yaşamaqda idi. 1939-cu ilin iyul-sentyabr aylarında isə 6,323 nəfər də qeyri-qanuni şəkildə gəlmişdi.İngilis hakimiyyətinin qeyri-qanuni köçləri önləmək üçün işlər görməsi yəhudilərlə ingilislər arasında toqquşma dövrünün başlamasına səbəb oldu. Bu toqquşmalar Almaniya və müttəfiqlərinin geriləməyə başladığı 1943-cü ildən sonra daha da şiddətlənmişdir. Digər tərəfdən, yəhudi terror təşkilatları da yeni fəaliyyətə başlayırdılar. Bu təşkilatlar oğurluq yolu ilə ingilis hərbi bölmələrindən silah və sursat əldə edirdilər. Əslində bu oğurluq üçün ingilis hərbçiləri özləri də şərait yaradırdılar. Beləcə, yəhudilər müharibədən sonra İngiltərəyə qarşı özlərini silahlı mübarizəyə hazırlayırdılar. Müharibə ilə birlikdə ərəblərin lidersiz və dağınıq qalmaları yəhudiləri bir digər məsələdə də fəaliyyətlərini artırmağa sövq edirdi. Bu da yəhudi köçləri ilə yəhudilərin torpaq satın almalarının sərbəst buraxılması üçün İngiltərəyə təzyiq etmələri idi. İngiltərə isə buna razılıq vermirdi. Çünki müharibə dövründə belə bir şey etmək nəinki Fələstin ərəblərini, hətta bütün Orta Şərq ərəblərini üsyana qaldıra bilərdi.Buna görə də İngiltərə tamamilə əks istiqamətə hərəkət edərək, 1939-cu il MakDonaldın Ağ Kitabının nəzərdə tutduğu yəhudilərə torpaq satışı limitlərini 28 fevral 1940-cı ildə qüvvəyə mindirdi. Qeyd etmək lazımdır ki, 1939-cu il Ağ Kitabı Fələstin torpaqlarını A, B və C deyə 3 bölgəyə ayırmış və ancaq 5 faiz təşkil edən C bölgəsində yəhudilərə torpaq satışı sərbəst buraxılmışdı.Ərəblər bu qərardan razı qalarkən, Yəhudi Agentliyi milyonlarla yəhudi Nasist Almaniyasının zülmü altında olarkən qüvvəyə minən bu qərara etiraz edirdi.Yəhudilər müharibədən sonra bir tərəfdən silahlı mübarizə hazırlıqları apararkən, o biri tərəfdən də siyasi mübarizə hazırlıqlarını axsatmırdılar. 9–11 may 1942-ci ildə Nyu-Yorkda Baltimor otelində keçirilən Dünya Sionist Təşkilatının fövqəladə konqresində Baltimor proqramı deyilən sənəd qəbul edildi. 8 maddəlik qərarlardan ibarət olan bu proqramda 1939-cu il MakDonald Ağ Kitabı tamamilə rədd edilib keçərsiz sayıldığı bildirildikdən sonra "yəhudilərin vətənsizlik məsələsi son olaraq həll edilmədiyi halda zəfərdən sonrakı dünya nizamını sülh, ədalət və bərabərlik üzərində inşa etməyin qeyri-münkünlüyü" bildirilir və Fələstinin qapılarının yəhudilərə açılması, yəhudi köçlərinə nəzarətin Yəhudi Agentliyinə verilməsi istənilirdi. Qısası, Fələstində yəhudi əhalinin çoxluq təşkil etdiyi dövlətin qurulması nəzərdə tutulurdu.İkinci Dünya müharibəsi Fələstin ərəbləri arasında olmasa da, ərəb ölkələri arasında nisbətən birliyin meydana gəlməsinə səbəb oldu. Ərəb dövlətləri 1944-cü il 25 sentyabr—7 oktyabr günlərində İsgəndəriyyədə Ərəb Liqasının qurulmasını təmin edəcək ilk iclaslarını keçirdilər. Bu iclasda Fələstin ərəblərinin daha əvvəl rədd etmiş olduğu 1939-cu il MakDonald Ağ Kitabı "İsgəndəriyyə protokolu" adı ilə qəbul edildi.İngiltərə müharibədən sonrakı mərhələdə Fələstin məsələsinin ona problem yaradacağını başa düşürdü. İngiltərənin 1945-ci ilin sentyabr ayına qədər bu məsələdə gördüyü 3 əsas iş vardır: İngilis Müharibə Kabineti İngiltərənin uzunmüddətli Fələstin siyasətini müəyyən etmək üçün öz içindən komitə təşkil etmiş və bu komitənin rəhbərliyinə daxili işlər naziri Herbert Morrison gətirilmişdi. Komitə işlərində 1937 Pil Komissiyası hesabatının bölünmə formulu əsasında hərəkət edəcəkdi. Komitə Morrison Ağ Kitabı adını alan hesabatını 26 sentyabr 1944-cü ildə təqdim etdi. O zaman açıqlanmayan bu hesabat Fələstinin yəhudilər və ərəblər arasında bölünməsini nəzərdə tuturdu. İngiltərənin Qahirədəki Orta Şərq üzrə dövlət naziri də 4 aprel 1945-ci ildə hökumətinə təqdim etdiyi hesabatında Fələstinin unitar dövlət, yəni tək müstəqil Fələstin dövlətinin qurulmasını təklif etmişdir. Müstəmləkələr naziri ilə xarici işlər nazirinin ortaq hazırladıqları 11 iyun 1945-ci il tarixli hesabat isə müxtəlif alternativləri dəyərləndirərək hər hansı formul üzərində son qərar vermək yerinə, bu alternativlərin əldə saxlanılmasını tövsiyə etmişdir. Bu alternativlər belə sıralandırılırdı:Bölünmə Unitar dövlət Yəhudi köçlərinə icazə verilməsinə davam etmək Fələstinin bu günkü idarəçilik formasını, yəni mandat sistemini qüvvədə saxlamaq Göründüyü kimi İngiltərə Fələstin məsələsinin həll edilməsi üçün konkret həll yolu tapa bilməmişdi. Bütün bunlar müharibədən sonra İngiltərənin sürətlə Fələstini tərk etməsinə gətirib çıxardı. Hələ müharibə bitməmişdən əvvəl Fələstindəki yəhudilərin (Yişuv) liderlərindən biri olan və Yəhudi Agentliyinin İcraiyyə Komitəsinin rəhbəri Ben Qurion Yişuvun bundan sonra qarşısında olan əsas hədəf kimi ərəblərlə döyüşməyi göstərmişdi. Buna görə də Ben Qurion 1 iyul 1945-ci ildə Nyu-Yorkda sionizmə xoş münasibət göstərən 17 yəhudi milyoneri ilə iclas keçirmiş və onlardan həm Yişuvun müdafiəsi üçün, həm də Fələstinə yəhudi köçlərinə kömək etmək üçün fond qurmalarını istəmişdi. Bundan sonra komitə qurulmuş və bu yəhudi milyonerlərdən birinin adına Sonnenborn İnstitutu adlandırılmışdı. Rəsmiyyətdə bu şirkət kənd təsərrüfatı və tibbi təchizat almaqla məşğul olurdu. Lakin bu şirkətin mütəxəsisləri müharibənin sona çatmasına görə bağlanmaq üzrə olan silah zavodlarını gəzərək köhnəlmiş hərbi təchizat və sursatları almağa başladılar. 1946-cı ilin ortalarında bu şirkət Yəhudi Agentliyinin silahlı yeraltı təşkilatı olan Haganahın ABŞ qolu halına gəlmiş və gəmilər, təyyarələr, maşınlar, xeyli silah-sursat alıb ABŞ və Avropadakı anbarlarında saxlamağa başlamışdı. Ara-ara bu silahlar Fələstinə göndərilirdi.Bu zaman Fələstində fəaliyyətdə olan yəhudi təşkilatlarında da birləşmə meydana gəldi. Bunlar Moşe Snehin liderliyindəki Haganah, Menaxem Begin liderliyindəki İrqun və İstiqlaliyyət Mücahidləri, Lohmei və ya Sternistlərdi. Lakin bunlar birləşərək tək təşkilat halına gələ bilmədilər. İrqun və Lohmei, yəni iki ifrat təşkilat bu birləşməyə yanaşmadı. Bununla bərabər, koordinasiya içində hərəkət etməyə razılaşdılar. Haganahın insan öldürülməsinə qarşı olması digər iki ifrat təşkilatın Haganah ilə birləşməsinə mane oldu. Bu qərardan sonra Ben Qurion 1 oktyabr 1945-ci ildə terror təşkilatlarına hərəkətə keçmə əmri verdi. Bu əmrin məğzi qeyri-qanuni yəhudi köçlərinə mane olan ingilis ordusuna hücumların təşkil edilməsi idi. Bu zaman ABŞ Avropadakı yəhudilərdən 100 min nəfərin Fələstinə qəbulu üçün İngiltərəyə təzyiq etməkdə idi. İngiltərə isə hələ ki, buna qarşı çıxırdı. Terror fəaliyyətlərinin bərpasında bu hadisə mühüm rol oynamışdır.Lakin yəhudi təşkilatları arasındakı birlik də daha ilk gündən etibarən alınmadı. Haganah terrorla birlikdə siyasi fəaliyyətə də üstünlük verərkən İrqun və Lohmeiyə görə, İngiltərənin Fələstindən çıxarılması üçün silahlı mübarizə tək yol idi. Bu fikir ayrılıqları müzakirələr yolu ilə Yəhudi Agentliyinin xüsusi komitəsinin terror fəaliyyətlərini koordinasiya etməsinə qərar verilməsi ilə nəticələndi. Bundan sonra oktyabr ayının sonundan etibarən yəhudi terror fəaliyyətləri birdən-birə sürətləndi. 31 oktyabrdan 1 noyabra keçən gecə bu üç terror təşkilatının birgə fəaliyyəti ilə Fələstindəki dəmiryolu şəbəkəsinin 153 nöqtəsinə qəfil sabotaj hücumu edildi. Hayfa limanında qaçaq yəhudi qaçqını gətirən gəmilərə nəzarət etmək və qovmaqla vəzifələndirilən 2 polis gəmisi və Yafa limanında isə bir polis gəmisi batırıldı. 1945-ci ilin əvvəllərində Fələstində 50 min nəfərlik ingilis ordusu var idi. Toqquşmaların artmasından sonra bu qüvvələr 80 minə, yəhudi terrorunun ən yüksək nöqtəyə çatdığı 1947-ci ildə isə 100 minə qaldırılmışdı. 1945-ci ilin dekabr ayında 4 destroyer, 2 kruvazyor və xeyli sayda təyyarə Fələstin sahillərini qaçaq yəhudi köçlərinə qarşı mühasirəyə almış vəziyyətdə idi. 1945-ci ilin sonlarından etibarən Fələstin məsələsinə ABŞ faktorunun da girməsinə görə İngiltərə ABŞ ictimaiyyətinin həssaslığını nəzərə alaraq yəhudi terroruna qarşı lazım olan sərtliyi göstərməmişdir. Lakin, İngiltərənin bu mövqeyi yəhudi terrorunun azalmasını təmin edə bilməmişdir. 1946-cı il ərzində yəhudi terroru ilə əlaqəli hadisələr belə sıralanır: 27 dekabr 1945-ci ildə polis və hərbçi məhəllələrinə hücumlar edildi. 10 polis öldürülü və 11 nəfər yaralandı. 20 fevral 1946-cı ildə Haganahın hərbi qolu Palmax qaçaq yəhudi qaçqınları gətirən gəmilərin izlənməsi üçün istifadə edilən radar stansiyasını partlatdı. 25 aprel 1946-cı ildə Təl Əvivdə 7 ingilis hərbçisi öldürüldü. Bu hadisə ingilis hərbçiləri arasında böyük narazılıqla qarşılanmışdı. İngiltərənin Fələstinə qonşu ölkələrdəki ingilis hərbçilərindən bir qismini Fələstinə göndərməyə qərar verməsindən sonra, ölkədəki nəqliyyat sistemini iflic etmək üçün Fələstini qonşu ölkələrlə bağlayan 11 körpüdən 10-u 16–17 iyun 1946-cı ildə Haganah tərəfindən məhv edildi. 17 iyun axşamı Sternistlər Hayfadakı dəmiryolu sexlərinə hücum etdilər. 18 iyun günü də Menaxem Beginin İrqun təşkilatı Təl Əviv və Qüdsdəki hərbi klublara basqın edib 6 ingilis zabitini qaçırtdı.Bu son hadisə ingilisləri sərtləşdirdi. İngiltərə yəhudilərin fəaliyyətinə qarşı sərt siyasət yürütməyə başladı. Aqatha əməliyyatı deyilən və 17 min ingilis hərbçisinin iştirakı ilə bütün Fələstində axtarışlar və həbslər başlandı. 29 iyun 1946-cı ildə erkən saatlarda başladılan əməliyyatda Yəhudi Agentliyinin Qüdsdəki bütün binalarına basqın edildi. Qüds də daxil, bütün Fələstində 2700 yəhudi həbs edildi. Bunlar arasında Yəhudi Agentliyinin İcraiyyə Komitəsinin üzvləri Moşe Şertok ilə İtzhaq Qrunbaum da var idi. Vaytsman ilə Qolda Meyerə toxunulmadı. Lakin bu zaman Fələstində olmayan Ben Qurion barədə həbs qərarı çıxarıldı. Bu isə Ben Qurionun Fələstinə dönməsinə mane olacaqdı. Bu əməliyyat zamanı Hayfa yaxınlığındakı Yaqur adlı yəhudi düşərgəsində aparılan axtarışlar zamanı 33 sandıq silah tapıldı. Bu silahlardan 10 ədədi mexaniki tüfəng, 325 ədədi piyada tüfəngi, 96 top, 800 ədəd partlayıcı maddə və 425 kiçik güllə idi. 28 avqust və 2 sentyabrdakı axtarışlarda isə müharibə zamanı Misirdəki ingilis hərbi qüvvələrindən oğurlanmış müxtəlif silahlar da aşkar edildi.Vaytsmana görə, Aqata əməliyyatı yəhudilərə qarşı müharibə elanı idi. Lakin bu əməliyyat yəhudiləri fəaliyyətindən döndərə bilmədi. Yəhudilər cavab olaraq Kinq David otelinə hücum təşkil etdi. Menaxem Beginin İrqun təşkilatı ingilislərin qərargahı olan Qüdsdəki Kinq David otelinə daxil olub binanın cənub qanadına bombalar yerləşdirdi və 22 iyul 1946-cı ildə bu bombalar partladıldı. Binanın cənub tərəfi tamamilə çökdü. İngilis məmur və zabitləri ilə birlikdə, ərəb və yəhudilərin də daxil olduğu 92 nəfər öldu, xeyli insan yaralandı.Yəhudi terroru bu hadisədən sonra da davam etdi. Lakin İngiltərə mövqeyini daha da sərtləşdirdi. 1946-cı ilin noyabrında Fələstinə qeyri-qanuni yolla daxil olan 3900 yəhudini tutub Kiprə sürgün etdi. 1946-cı ilin oktyabr ayında ingilis postuna hücum edən 4 İrqun üzvü edama məhkum edildi və 1947-ci ilin aprelində edam edildilər. Lakin İrqun də 1 mart günü Təl əvivdəki ingilis zabit klubuna bombalarla hücum edib 12 ingilis zabitini öldürdü. Terrorun davam etməsi və xeyli sayda insanın öldürülməsi mötədillərlə ifratların fikir ayrılıqlarını şiddətləndirdiyi kimi, Haganah ilə İrqun arasında da mübarizə başlatdı. Lakin Palmax tərəfindən dəstəklənən Haganahın İrquna qarşı mübarizəsi nəticə vermədi. BMT Fələstin Xüsusi Komissiyasının 1947-ci ilin yaz aylarında Fələstində etdiyi araşdırmalar zamanı da İrqunun terror fəaliyyəti davam etdi. İngiltərənin bütün tədbirlərinə baxmayaraq, Yəhudi Agentliyinin Avropadakı təşkilatı Mossad 1945–1948-ci illər arasında 69,878 yəhudini Fələstinə qaçaq olaraq gətirməyi bacarmışdı. Mossadın qərərgahı Parisdə idi və fransız, italyan və yuqoslav limanlarından icarəyə götürdüyü gəmilərlə Avropadan topladığı yəhudiləri Fələstinə göndərirdi. Fələstin ərəbləri Marşal Rommelin Şimali Afrikada məğlub olması, müttəfiqlərin Şimali Afrika cəbhəsində üstün olmaları və Orta Şərqə doğru yönələn alman təhlükəsinin aradan qaldırılmasından sonra İngiltərə bölgədəki siyasətini yumşaltmağa başladı. Fələstində siyasi fəaliyyətə yenidən icazə verildi. Bundan sonra ərəblər Ali Ərəb Komitəsini yenidən canlandırmaq üçün hərəkətə keçdilər. Komitənin liderliyini İstiqlal qrupu almaq istəyirdi. Vəziyyət də buna uyğun görünürdü. Çünki Qüds müftisinin nasistlərlə əlbir olması Hüseynilərin nüfuzuna ziyan vurmuşdu. Qüds müftisinin oğlu Camal Hüseyni isə müharibə zamanı ingilislər tərəfindən Rodeziyaya (bu günkü Zimbabve) sürgün edilmiş və orada 1945-ci ilin sonuna qədər qalmışdı.İstiqlal qrupu Camal Hüseyninin böyük qardaşı Tofiq Hüseyni ilə də birlik qura bilmədi. Çünki bu zaman Fələstin Ərəb partiyası, Xristian Gənclik partiyası və Milli Blok kimi yeni siyasi qruplar ortaya çıxmışdı və Tofiq Hüseyni qardaşı Camal Hüseyninin geri dönüşünə qədər Fələstin Ərəb partiyasının liderliyini üzərinə götürmüşdü. Buna görə də bağlayıcı münasibətlər içinə girməyə tərəfdar deyildi. Bundan əlavə, Hüseynilərin nasistlərlə əlbir olma damğası yemələrinə qarşı İstiqlal qrupu da ingilis müttəfiqi damğası yemişdi. İstiqlal qrupu 1939 MakDonald Ağ kitabını qəbul etmişdi, Hüseynilər isə Fələstinin müstəqilliyinin tərəfdarı idi. Fələstinlilərin bu cür parçalanması onların Fələstin məsələsində vahid mövqe göstərməsinə mane olurdu. Buna görə də, Fələstin məsələsində ərəb mövqeyini yeni yaranmaqda olan Ərəb Liqası müdafiə etməyə başlayırdı. Ərəb Liqasının quruluş toplantısı 25 sentyabr – 7 oktyabr 1944-cü ildə İsgəndəriyyədə keçirildi. İclasda İsgəndəriyyə protokolu deyə adlandırılan 5 qərar qəbul edilmişdi. İlk dörd qərar quruluşa və ərəb dövlətləri arasındakı siyasi, sosial və iqtisadi münasibətlərə aid idi. V qərar isə Fələstinə aid olub, ingilis hökumətinin 1939 MakDonald Ağ kitabında yer alan yəhudi köçlərinin dayandırılması, yəhudilərə torpaq satışınını qadağan edilməsi və Fələstinin müstəqilliyi mövzusundakı fikirləri ərəblərin haqları (ing. acquired rights) olaraq qəbul etməkdə idi. Ərəb Liqası və ya rəsmi adı ilə Ərəb Dövlətləri Birliyi Suriya, İordaniya, İraq, Səudiyyə Ərəbistan, Livan, Misir və Yəmən arasında imzalanan paktla 22 mart 1945-ci ildə quruldu. Pakta əlavə olaraq yayımlanan Fələstin Haqqında Bəyanatda Fələstinin ərəb ölkələrinin ayrılmaz parçası olduğu ifadə edildikdən sonra, İsgəndəriyyə protokolu daha da dəqiqləşdirilərək 1939 MakDonald Ağ kitabındakı maddələrin ərəblərin haqlarını təşkil etdiyi bildirilirdi.Ərəb dövlətləri arasındakı bu birlik təşəbbüsləri Fələstin ərəblərinə də təsir etmişdi. Buna görə də 25 noyabr 1945-ci ildə Ali Ərəb Komitəsi yenidən quruldu. Komitədə 5 Hüseyni, 5 nəfər də digər partiyaların nümayəndəsi və 2 nəfər də tərəfsiz üzv var idi. Nəşaşibilər özlərinə geniş təmsil imkanı verilmədiyi üçün komitəni boykot etdilər. Komitənin rəhbərliyinə Rodeziyadakı sürgündən geri dönən Camal Hüseyni gətirildi. Lakin Camal Hüseyni Ali Ərəb Komitəsinə aktivlik qazandıra bilmədi. Çünki digər qrupların Hüseynilərə etibarı yox idi. Buna görədir ki, Camal Hüseyni 1946-cı ilin martında komitəni iclasa çağırdığı zaman Hüseynilərdən başqa heç kim gəlməmişdi.Digər siyasi qruplar öz aralarında birləşərək 29 may 1946-cı ildə Ali Ərəb Cəbhəsini təşkil etdilər. Bu qruplar Milli Müdafiə partiyası, İslahat partiyası, Milli Blok, Ərəb Gənclik Konqresi və İstiqlal partiyası idi. Ərəb Liqası Şurası da 9–12 iyun 1946-cı ildə Suriyadakı iclasında Fələstin üçün 10 maddəlik qərarlar qəbul etdi. Bu qərarlara görə, bütün ərəb dövlətlərinin nümayəndələrindən meydana gələn Fələstin komitəsi ilə Fələstin fondu təşkil edilirdi. İclasda həmçinin, Fələstin üçün Ali İcraiyyə Komitəsi qurulurdu ki, bunun rəhbərliyinə də Hacı Əmin əl-Hüseyni gətirilirdi. Komitədə Camal əl-Hüseyni sədr müavini, Qüdsün köhnə bələdiyyə rəhbəri Dr. Hüseyn əl-Xalidi baş katib idi. Əhməd Hilmi paşa ilə Əmin əl-Huri isə üzv idi. Qeyd etmək lazımdır ki, Ərəb Liqasının qurulması ilə bərabər Ərəb dövlətləri Fələstin məsələsini ortaq formada gündəmə gətirmişdilərsə də, hər birinin bəzən Fələstin məsələsində tamamilə fərqli düşüncələri və mənfəətləri olmuşdur. Mənfəət məsələlərində İordaniya kralı Kral Abdullah ən seçiləni idi. 1920-ci illərdən sionistlərlə əlaqə içində olan kral Fələstinin bölünməsi halında ərəblərin payına düşəcək olan torpaqları İordaniyaya birləşdirmək fikrində idi. Suriya və Səudiyyə Ərəbistanı isə bu fikrin tamamən əlehinə idilər. Kral Abdullahın mənsub olduğu Haşimilər sülaləsi Səudiyyə sülaləsini ən böyük düşmən kimi qəbul edirdi.Digər tərəfdən İordaniya kralının Suriya, Livan və Fələstini İordaniya ilə birləşdirən Böyük Suriya layihəsinə qarşı olaraq, İraqın baş naziri Nuri Səid də İraq, Suriya, Livan, İordaniya və Fələstini özündə birləşdirən Bərəkətli Hilal (ing. Fertile Crescent) layihəsini reallaşdırmaq istəyirdi. Buna görədir ki, Ərəb Liqası paktı ərəblərarası birləşməni reallaşdırmaqdan çox Əmman və Bağdaddakı Haşimilərin layihələrinə mane olmaq üçün çalışmışdır. ABŞ faktoru Müharibənin sonunda İngiltərə maddi gücünün azalması ilə yanaşı, Liviyada Trablusqarbdan Hörmüz boğazına qədər olan 3 min millik sahənin təhlükəsizliyini də təmin etməyə məcbur idi. Bu şərtlər altında sionist propaqandası və istəkləri İngiltərəni narahat edərkən ərəblər də 1939 Ağ Kitabının tədbiqi üçün İngiltərəni sıxışdırmağa başladılar. Bu vəziyyət qarşısında İngiltərə ABŞ-nin dəstəyini qazanmaq istəyirdi. 1945-ci ilin iyul ayındakı seçkilərdə iqtidara gələn İşçi partiyasının baş naziri Ettli Potsdam konfransı zamanı prezident Trumen ilə Fələstin əsələsini müzakirə etsə də, nəticə əldə edilmədi. Çünki bu zaman ABŞ ictimaiyyəti övladlarının tez bir zamanda evlərinə dönməsini istəyirdi və dənizaşırı döyüşlərə qarşı idi.Müharibə zamanı həm ABŞ Senatı, həm də Ruzvelt hakimiyyəti Fələstin məsələsi ilə məşğul olmuşdur. ABŞ Senatı 1943-cü ildən etibarən ortaya çıxmağa başlayan Avropadakı yəhudi qaçqınlar məsələsini dəfələrlə müzakirə etmişdir. 3 milyondan çox yəhudinin yaşadığı ABŞ Dünya Sionist Təşkilatının ən güclü mərkəzlərindən biri idi. Bu vəziyyət ABŞ hökumətini və birbaşa ABŞ Xarici İşlər Nazirliyini də istər-istəməz Fələstin məsələsinin içinə çəkmişdir. ABŞ Xarici İşlər Nazirliyi müharibə zamanı Fələstin məsələsinə daima ABŞ-nin Orta Şərqdəki neft və strateji mənfəətləri aspektindən yanaşaraq, yəhudi mübarizəsinə deyil, ərəb fikirlərinə üstünlük vermişdir.Fələstin məsələsində İngiltərənin mövqeyindən məmnun olmayan ərəb ölkələri, məsələn Misir hələ müharibə zamanı ABŞ-nin diqqətini Fələstin məsələsinə çəkmək istəyirdi. Hətta Misirdən əvvəl Türkiyə belə ABŞ-ni bu barədə məlumatlandırmışdı. 70 amerikalı senatorun yəhudilərin Fələstinə yerləşdirilməsi üçün kampaniya başladacaqlarını eşidən Türkiyənin Vaşinqtondakı səfiri Münir Ərtəgün 22 aprel 1941-ci ildə ABŞ Xarici İşlər Nazirliyinin Yaxın Şərq Dairəsinin rəhbəri Paul H. Allinqi ziyarət etdi. O bildirdi ki, Türkiyənin ərəblərlə uzun müddətli təcrübəsi vardır və ABŞ-nin Fələstinə yəhudi miqrasiyasını təşviq etməsi təkcə ərəblərin deyil, Hindistan müsəlmanlarının da qarşı çıxmasına səbəb olacaq, belə vəziyyətin İngiltərə üçün yaradacağı çətinliklər Türkiyəni də yaxından maraqlandırır.Ərəb ölkələri içində Fələstin məsələsinə ən çox maraq göstərən dövlət Səudiyyə Ərəbistanı idi. Kral Əbdüləziz ibn Səud 29 noyabr 1938-ci ildə prezident Ruzveltə məktub yazıb, ərəb və müsəlman lideri olaraq ərəb məsələləri, birbaşa Suriya və Fələstin ilə yaxından maraqlandığını bildirmiş və bu məsələlərdə ABŞ-nin düşüncələrini öyrənmək istəmişdi. Ruzvelt yazdığı cavabda həm ərəblərəin, həm də yəhudilərin fikrini öyrənmədən Fələstin məsələsində əsaslı qərar verə bilməyəcəyini söyləmişdir.Bu zaman kral ABŞ-nin Riyada göndərilən Qahirədəki səfiri Aleksandr Kirk ilə 1943-cü ilin aprelində Dahranda keçirdiyi görüşdə birbaşa bu iki məsələ üzərində dayanmışdır: Fələstin məsələsində ABŞ hökuməti hər hansı hərəkət etmədən əvvəl onun fikrini soruşmalıdır. Səudiyyə Ərəbistan Fələstin və Suriyanın Haşimi nəzarəti altına girməsinə qarşıdır. Kral Səud Haşimi nəzarəti dedikdə İordaniya kralı Abdullahı nəzərdə tuturdu.Kral Səud bu düşüncələrini 30 aprel 1943-cü ildə Ruzveltə yazdığı məktubda da dilə gətirmişdi. O, yazırdı: Ruzvelt bu məktuba 26 mayda cavab vermiş, "ərəblərə və yəhudilərə tam mənası ilə deyilmədən" Fələstinin əsas vəziyyətində heç bir dəyişiklik edilməyəcəyinə təminat vermişdi. Bununla birlikdə, Ruzvelt Fələstin məsələsinin ərəb-yəhudi razılığı ilə həll ediləcəyi inancı ilə sionist lideri Dr. Haym Vaytsman ilə Səudiyyə Ərəbistan kralını görüşdürmək istədi. Buna görə, ərəbcə çox yaxşı bilən və Orta Şərq üzrə mütəxəsis olan polkovnik-leytenant Harold B. Hopkinsi 1943-cü ilin avqust ayında Kral Əbdüləziz ibn Səudla görüşə göndərsə də, kral Vaytsman ilə görüşməyi rədd etdi. Kral həmçinin, bildirdi ki, ərəb dünyasının lideri pilləsində olmasına rəğmən məsləhətləşmələr etmədən Fələstin adından daşına bilməyəcəyini və Fələstini yəhudilərə təslim etməyi isə heç bacarmayacağını bildirmişdi.Ruzveltin sionizm mövzusuna çox maraq göstərdiyi və ya bu məsələdə geniş bilgi sahibi olduğunu demək olmaz. Buna görə də, sionizm və Fələstin məsələlərinin necə həll ediləcəyi haqqında müəyyən fikri də yox idi. Ruzvelt iki faktor arasında qalmışdı. O, İkinci Dünya müharibəsi ilə birlikdə, Orta Şərqin həm neft baxımından, həm də Asiyaya, Uzaq Şərqə doğru gedən yolların keçdiyi strateji bölgə olaraq əhəmiyyətini görmüşdü. Bundan əlavə, Fələstində yəhudi dövlətinin qurulmasındakı problemləri də çox yaxşı görə bilmişdi. Lakin həm Senatdakı, həm də Nümayəndələr Palatasındakı sionist dəstəkçisi olan şəxslərin təsirinə məruz qalmışdı. ABŞ sinoistlərinin rəhbəri olan Feliks Frankfurter Ruzveltin çox yaxın dostu idi. Buna görədir ki, Ruzvelt 1944-cü il prezidentlik seçkilərində yəhudi səslərini qazana bilmək üçün yəhudi məsələsini seçki platformasına aldı və sonda qalıb gəldi. Yalta konfransından (4–11 fevral 1945) sonra Misirdə Səudiyyə Ərəbistan kralı ilə keçirdiyi görüş Ruzveltin Fələstin məsələsindəki düşüncələrinin ərəblərə doğru meyllənməsinə səbəb oldu. Misirdə Süveyş kanalı üzərindəki Böyük Acı göldə U. S. S. Quincy adlı ABŞ döyüş gəmisində baş tutan bu görüşdə Kral Əbdüləziz ibn Səud Ruzvelti çox təsirləndirmişdi. Kral nitq dediyi zaman bir neçə dəfə ərəblərin özlərini qorumaq üçün silahdan istifadə etməkdə tərəddüd etməyəcəklərini bildirmişdi. 1945-ci ilin yanvar-aprel dövründə ərəb ölkələri də ABŞ-yə müraciət edərək yəhudilərin Fələstinə yerləşdirilmələri halında ərəblərin müqavimət göstərəcəklərini bildirmişdir. Ruzvelt sonralar bu görüşdən bəhs edərkən 5 dəqiqədə Fələstin məsələsində bütün həyatı boyunca öyrəndiklərindən daha çox şey öyrəndiyini demişdi. Bu görüşdən sonra Ruzvelt krala yəhudiləri dəstəkləməyəcəkləri barədə söz vermişdi. Ölümündən bir həftə əvvəl – 5 aprel 1945-ci ildə Kral Səuda yazdığı məktubda da bu sözünü təkrarlamış və Fələstin məsələsində ərəb xalqının əleyhinə ola biləcək heç bir hərəkətə yol verməyəcəyini bildirmişdi.Ruzvelt kralla görüşündən bir müddət sonra – 3 mart 1945-ci ildə xarici işlər nümayəndəsinə Fələstində yəhudi dövlətinin qurulmasının və davam etdirilməsinin ancaq hərbi qüvvə tədbiqi yolu ilə mümkün ola biləcəyi qənaətində olduğunu demişdi.Ruzveltdən sonra prezident olan Harri Truman özündən əvvəlki prezidentlərin Orta Şərq məsələləri ilə bağlı nə etdikləri barədə çox az məlumat sahibi olaraq prezidentliyə gəlmişdi. Trumen deyirdi: Fələstin məsələsi barədə əvvəlcədən bilinən dəqiq planları olmadığı üçün prezident olan kimi konqresmenlər, hahamlar, diplomatlar və s. ona öz fikirlərini yeritmək üçün hərəkətə keçdilər. Sionistlər və bir çox siyasətçi yəhudiləri dəstəkləməsini istədi. Xarici işlərlə məşğul olan məmurlar isə bunun əksini etməsini istəyirdilər. Hətta Xarici İşlər Nazirliyi Trumenə 16 iyun 1945-ci ildə göndərdiyi memorandumda yəhudi liderlərinin müraciət etməsi halında çox irəli gedən bəyanatlar verməməsini məsləhət görürdülər, çünki onlara görə ərəblərlə, yəhudilərlə geniş əhatəli danışıqlar etmədən Fələstin məsələsində son qərara gəlmək qeyri-mümkün idi. Yəhudi qaçqınlar məsələsi Müharibənin sonunda ortaya çıxan Avropadakı yəhudi qaçqınları məsələsi Trumeni gedərək sinoistlərlə yaxınlaşdırmışdır. Bu zaman Avropadakı yəhudi qaçqınlarının sayısı 200.000–250.000 idi. Trumen bu yəhudi qaçqınların vəziyyətlərini incələmək üçün Pensilvaniya Universitetinin Hüquq fakültəsinin dekanı Earl G. Harrisona tapşırıq verdi. Harrison Avropadakı qaçqın düşərgələrində apardığı araşdırmalardan sonra 1945-ci ilin avqust ayında hesabatını Trumenə verdi. Hesabat yəhudi qaçqınların vəziyyətlərini çox ətraflı şəkildə izah edir və ən az 100.000 yəhudinin Fələstinə göndərilməsinın lazım olduğunu bildirirdi. Burada diqqəti çəkən digər məqam isə yəhudi qaçqınlarını qəbul etmək üçün ABŞ hökumətinin heç bir yumşalmaya getməməsi, bu məsələni müzakirə belə etməməsidir. Halbuki, bu qaçqınların böyük əksəriyyəti ABŞ-yə köç edəcəklərinə ümid edirdilər. ABŞ-nin bu 100.000 nəfərlik qaçqın köçünü Fələstinə buraxması üçün İngiltərəyə təzyiq etməsindən sonra İngiltərə Xarici İşlər naziri Bevin ABŞ-nin bu məsələdə şiddətlə israrının səbəbi kimi ABŞ-nin bu yəhudiləri Nyu-Yorkda görmək istəmədiyini bildirmişdir.Harrison hesabatından sonra Trumen 31 avqust 1945-ci ildə İngiltərə baş naziri Ettliyə məktub yazaraq bu 100.000 yəhudinin Fələstinə qəbul edilməsini istəmiş, bu mövzudakı məktublaşmalar sentabr ayında da davam etmişdir. Fələstinin iqtisadi qaynaqlarının bu qədər qaçqını qəbul etməyə uyğun olmayacağını bildirən Ettli təklifi qəbul etməsə də, Trumenin bu hərəkəti ərəb ölkələrinin etirazlarına səbəb olmuşdur.Vaşinqtondakı Misir, İraq, Suriya və Livan səfirlikləri 12 oktyabrda Xarici İşləri Nazirliyində verdikləri ortaq notada Fələstində yəhudi dövlətinin qurulmasının ancaq xarici qüvvələrin köməkliyi ilə mümkün ola biləcəyini bildirərək, silahlı müqavimət niyətlərini elan edirdilər. ABŞ isə bu təzyiqlərə verdiyi cavabda ərəblər və yəhudilərlə məsləhətləşmədən son qərara gəlinməyəcəyi barədə köhnə təminatını yenidən təkrarladı. Digər tərəfdən Trumenin 100.000 yəhudi üçün İngiltərə nəzdində təşəbbüs etməsinin öyrənilməsindən sonra Hindistan müsəlmanlarının lideri Cinnah 3 oktyabr 1945-ci ildə baş nazir Ettliyə telqraf göndərərək Fələstinə yəhudi köçlərinə icazə verilməsinin "canavarca və son dərəcə ədalətsiz " (ing. monstrous and highly unjust) bir şey olacağını bildirdi və 1939 MakDonald Ağ Kitabının əsas götürülməsini istədi. Cinnah 8 noyabrdakı mitinqində etdiyi çıxışda da ərəblərin həm ingilis imperializminə, həm də yəhudi köçlərinə qarşı edəcəkləri mübarizəyə hindistanlıların tamaşaçı qalmayacaqlarını bildirdi.Trumenin təşəbbüsü İngiltərəyə ABŞ-ni da Fələstin məsələsinin yükü altına salmasına fürsətini verdi. Halbuki, ABŞ Xarici İşlər Nazirliyinin fikri Fələstin məsələsinin ağırlığının İngiltərənin üzərinə buraxılması idi və bunu da Trumenə yazılı formada bildirmişdilər.Trumen ilə Ettli arasında edilən yazışma və təmaslardan sonra 10 dekabr 1945-ci ildə sadəcə yəhudi qaçqınları məsələsini deyil, Trumenin israrından sonra, Fələstin məsələsini də araşdırmaq üçün Anqlo-Amerikan Araşdırma Komitəsi quruldu. Komitə altısı amerikalı, altısı ingilis olmaqla 12 üzvdən ibarət idi. Komitə hesabatını 120 gün içində hazırlamalı idi. Digər tərəfdən, Anqlo-Amerikan Komitəsinin qurulması üçün 17 dekabrda Nümayəndələr Palatasında və 19 dekabrda da Senatın qəbul etdiyi ortaq qərarda Fələstinin kənd təsərrüfatı vı iqtisadi potensialının qaldıra biləcəyi qədər yəhudi köçlərinə açılması istənilirdi.ABŞ-nin Fələstin məsələsinə aktiv şəkildə daxil olması ilə Fələstində İkinci Dünya müharibəsinə görə dayanmış olan yəhudi terroru 1945-ci ilin oktyabr ayından etibarən İngiltərəyə qarşı olaraq yenidən başladı. Qaçaq yəhudi köçləri də sürətləndirildi. Yəhudilər bu əməlləri ilə İngiltərəyə təzyiq etmə ilə yanaşı, ABŞ-ni və onun ictimaiyyətini də təhrik etmək istəyirdilər. ABŞ və İngiltərənin birgə fəaliyyəti Anqlo-Amerikan Komitəsi də 4 yanvar 1946-cı ildə Vaşinqtonda işə başladı və Avropada, Orta Şərqdə araşdırmalar etdikdən sonra 20 aprel 1946-cı il tarixli hesabatını 22 apreldə prezidetn Trumenə təqdim etdi. Hesabatın əsas postulatları bunlar idi: Avropadakı yəhudi qaçqınlarından ilk dəfə üçün 100.000 nəfərin Fələstinə yerləşdirilməsi, Fələstində torpağın satılması, kirayələnməsi və istifadəsində irq, cəmiyyət və din fərqinin aradan qaldırılması. Yəni, yəhudilərə torpaq satışı qadağasının ləğv edilməsi, Fələstində ərəblər yəhudilərə və yəhudilər də ərəblərə hakimlik edə bilməyəcək, Fələstin nə ərəb, nə də yəhudi dövləti olmayacaqdır, BMT-nin son qərarına qədər Fələstin İngiltərənin hakimiyyəti altında qalacaqdır.Anqlo-Sakson Komitəsinin hesabatına ilk etiraz İngiltərədən gəldi. Baş nazir Ettli 1 may 1946-cı ildə İcmalar Palatasındakı çıxışında yəhudilərin qeyri-qanuni silahlı dəstələri buraxılmadıqca və bu qüvvələr silahlarını təslim etmədikcə həm yəhudilər, həm də ərəblər silahsızlaşdırılmadıqca, Yəhudi Agentliyi yəhudilərin ingilis bazalarına və ingilislərə etdiyi hücumların dayandırılmasını təmin etmədikcə İngiltərənin 100.000 yəhudinin köçünə razı olmayacağını bildirdi. Xarici İşlər naziri Bevin də 100.000 yəhudinin Fələstinə köçünün təmin edilə bilməsi üçün İngiltərənin bura 1 korpusluq yeni qüvvə göndərməsinin və 200 milyon sterlinq də pul ayırmasının lazım olduğunu bildirdi. 1945-ci ilin sonlarında buradakı ingilis ordusunun sayı 80.000-ə qədər qaldırılmışdı, 1947-ci ildə bu say 100.000 olmuşdu.Ərəb hakimiyyətləri isə hesabatın 100.000 yəhudinin Fələstinə köçünü planlaşdırmasına və yəhudilərin torpaq satın almalarını sərbəst buraxmasına görə şiddətlə qınadı. Ərəblərin etirazlarının hədəfində ABŞ var idi. Onlara görə, Fələstin məsələsində ABŞ-nin heç bir söz haqqı yox idi. Ərəb rəhbərləri 27–28 mayda Misirdəki Ərəb Liqası görüşlərində bu hesabatı rəsmi şəkildə rədd etdilər. Bludan iclasında alınan gizli qərara görə Anqlo-Sakson hesabatı tədbiq edilərsə, İngiltərə və ABŞ-nin bölgədəki iqtisadi maraqlarına qarşı boykot başladılacaqdı.Anqlo-Amerikan hesabatı 100.000 yəhudinin Fələstinə köç etməsini tövsiyə etməsinə baxmayaraq, hesabatın digər hissələri yəhudilərin etirazına səbəb oldu. Ben Quriona görə, bu hesabat 1939 Ağ Kitabının bir başqa forması və utancverici sənəd idi. Sionizmin məhvini qanuniləşdirir və yəhudi dövlətinni qurulması yerinə Fələstinin ingilis hərbi hakimiyyətində saxlanılmasını planlayırdı.ABŞ ictimaiyyətinin də həssaslığını nəzərə alan Harri Trumen İngiltərə ilə bu məsələdə razılaşmanın qeyri-mümkünlüyünü gördükdən sonra yəhudilərin köçürülməsi işini ABŞ-nin tək öz üzərinə götürməsi fikrinə gəldi. Lakin bunun üçün hərbi güc tədbiqinin lazım olduğunu gördükdən sonra dayanmağa məcbur oldu. Həmçinin, ABŞ Baş Qərərgahı da ABŞ ordusunun Fələstində istifadə olunmasına qarşı idi. Bütün bu baş verənlərdən sonra prezident Trumen İngiltərə ilə razılaşma yollarını axtarmağa başladı. Hər iki ölkənin hökumət kabinetləri öz içlərindən komitə təşkil etdilər. ABŞ komitəsinin rəhbərliyinə prezident köməkçilərindən Henri F. Qredi, ingilis komitəsinin rəhbərliyinə isə kabinetin Fələstin komitəsi rəhbəri Herbert Morrison gətirildi. Bu iki komitənin vəzifəsi iki tərəf arasında Anqlo-Amerikan hesabtı əsasında meydana çıxan fikir ayrılıqlarını müzakirə etmək və ortaq qərara gəlmək idi.Hər iki komitə 1946-cı ilin iyul ayında Londonda görüşüb işə başladı. İyulun sonunda gəldiyi nəticələri açıqladı. Qredi-Morrison planı və ya Böyük Britaniya İcmalar Palatasında Herbert Morrison tərəfindən açıqlandığı üçün Morrison planı adını alan hesabat halına gəldi. Planın əsaslarını bu formada göstərə bilərik: Fələstin ərəb əyaləti, yəhudi əyaləti və İngiltərə əyaləti olmaqla 3 hissəyə ayrılmalı idi, Qüds, Büytüllahim və Neqev mərkəzi hakimiyyətin nəzarətində olacaqdı, Yəhudi əyaləti 4500 km²lıq Fələstin ərazsiinin 1500 km²lıq hissəsində qurulmalı idi, Yerdə qalan mərkəzi hakimiyyətin nəzarətində olan torpaqlardan başqa bütün torpaqlar ərəb əyalətinin hakimiyyətinə veriləcəkdi, Mərkəzi hakimiyyət xeyli torpaqlara nəzarət edəcəkdi və Hayfa limanı da mərkəzi hakimiyyətə tabe olmalı idi.Ərəb və yəhudi əyalətlərinin qanunverici və icraedici orqanları olacaq və daxil işlərdə muxtariyyətləri olacaqdı. İrəlidəki zamanda bu iki əyalət ya federal dövlət halına gətiriləcək və ya Fələstin bu iki əyalət arasında bölünəcəkdi. Mərkəzi hakimiyyətin əyalətlər üzərindəki hakimiyyəti də geniş tutulmuşdu. Məsələn, əyalətlərin qəbul etdiyi qanunlar mərkəzi hakimiyyətin də təsdiqini almalı idi. 100.000 yəhudi qaçqını yəhudi əyalətinə köç edə biləcəkdi, lakin bu da mərkəzi hakimiyyətin təsdiqini aldıqdan sonra mümkün ola biləcəkdi. Morrison planına ilk etiraz bu dəfə prezident Trumendən gəldi. 100.000 yəhudi qaçqınının köçü məsələsini həll edə bilmədiyi üçün Trumen bu planı qəbul etmək istəmirdi. Bu planı sionistər və şəxsən Ben Qurion rədd etdi. Ben Quriona görə, Morrison planı yəhudi dövləti qurmur, sadəcə 1939 Ağ Kitabını davam etdirirdi. Onlara görə, yəhudi köçünə dair yekun qərarın mərkəzi hakimiyyətin qərarına buraxılması ilə ərəblərə buraxılması arasında elə bir fərq yox idi. Ərəblər də bu planı yəhudi dövləti qurma yolunda atılan ilk addım kimi qəbul etdi və plan onlar tərəfindən də rədd edildi. Bu münasibətə baxmadan, İngiltərə bu planı ərəblər və yəhudilərlə müzakirə etmək üçün Londonda konfrans təşkil etdi. Sionistlər bu konfransa qatılmağı rədd etdi. Ərəb Ali Komitəsi də rədd cavabı verdi. Ərəb ölkələrindən Misir, İraq, Suriya, Livan, Səudiyyə Ərəbistan, İordaniya və Yəmən ilə Ərəb Liqası baş katibi Əzzam Paşa konfransa qatılmağı qəbul etdilər və konfrans 9 sentyabr 1946-cı ildə Londonda Lankaster otelində açıldı. İngiltərə Morrison planını ABŞ-nin təzyiqinə görə, yəhudi qaçqınların Fələstinə köçlərini ərəb dövlətlərinə qəbul etdirmək istəsə də, ərəblərin hamısı bu planı qəbul etməyəcəklərini bir daha bildirdilər. Təklif olaraq isə özlərinin 6 maddəlik layihələrini təqdim etdilər. Bu layihəyə görə:Fələstində ingilis mandatı ləğv ediləcək, müstəqil Fələstin dövləti qurulacaq. Demokratik konstitutsiya ilə azlıqlara hər cür azadlıqlar veriləcəkdir. Yəhudi köçlərinə müstəqil Fələstin dövləti qərar verəcəkdir. Fələstindəki müstəqil yerlərə giriş-çıxış tamamilə sərbəst olacaqdır. Müstəqil Fələstin dövləti İngiltərə ilə ittifaq müqaviləsi imzalayacaqdır. İngiltərə müstəqil Fələstin dövlətinin qurulmasını prinsipdə qəbul etdi. Bəzi məsələlərdə isə fikir ayrılıqları var idi. Lakin bu ərəfədə İngiltərənin yəhudilərlə etdiyi təmaslar yəhudilərin də görüşmələrə qatıla biləcəyini göstərirdi. Buna görə, Birinci London konfransı 3 oktyabrda 16 dekabr tarixinə ertələndi. Lakin dekabr ayında Sinoist konqresinin keçirilməsinə görə konfrans 1947-ci ilin yanvar ayına ertələndi. Lakin London konfransı sübut etdi ki, ərəblər Fələstinin bölünməsinə və bölünməsinə apara biləcək istənilən formula amansız şəkildə qarşı idilər.London konfransının 3 oktyabrda nəticə olmadan ertələnməsi prezident Trumeni özündən çıxartmışdı. İngiltərə baş naziri Ettlinin hələlik yayımlanmaması barədə xahiş etməsinə baxmayaraq, Trumen 4 oktyabrda yayımladığı çıxışında qış şəraitində 100.000 yəhudi qaçqının Fələstin məsələsinin son həllini gözləmədən Fələstinə köçlərinin təmin edilməsini istədi. Trumen bu məqsədlə ABŞ miqrasiya qanunlarında da dəyişilik edilməsi üçün Konqresə tövsiyə etdi. Trumenin bu hərəkətləri Səudiyyə Ərəbistan kralının şiddətli etirazlarına səbəb olmuşdu.Trumenin bu qədər sərt reaksiya göstərməsinin səbəbi həmin ildə keçiriləcək konqres seçkiləri idi. Buna görədir ki, o nitqində Yəhudi Agentliyinin Fələstinin bir hissəsində yəhudi dövlətinin qurulmasını nəzərdə tutan layihəsini dəstəkləyən ifadələr səsləndirmişdi. Trumenin bu mövqeyi 9–29 dekabr 1946-cı ildə Bazeldə keçirilən XXII Dünya Sinoist Konqresində mötədillərlə ifratların mübahisələrini daha da şiddətləndirdi. Mötədillər Fələstinin bölünməsi ilə yəhudi dövlətinin qurulmasını müdafiə edərkən, ifratlar Fələstini tamamilə əhatə edəcək yəhudi dövlətinin yaradılmasını istəyirdilər. Maraqlısı isə odur ki, artıq heç kim 1917-ci il Balfur bəyanatının yəhudi vətənindən bəhs etmir, yəhudi dövlətinin Fələstinin bütünündə, yoxsa bir qismində qurulması gərəkdiyi mübahisəsini edirdi. II London konfransı 27 yanvar-13 fevral 1947-ci il tarxləri arasında keçirildi. Lakin bu konfransdan əvvəl iki hadisə baş verdi. Bunlardan biri ABŞ Xarici İşlər Nazirliyində Fələstin mövzusunda 14 yanvar 1947-ci tarixində hazırlanan sənəddir. Bu sənəd Fələstinin ərəblərlə yəhudilər arasında bölünməsini, 100.000 yəhudinin köçünün təmin edilməsini, bölünmə olmadığı təqdirdə Fələstinə yəhudi köçünün sərbəst buraxılması ilə yəhudilərin torpaq satın alma qadağasının qaldırılmasını və bütün bu məsələlərdə də ərəblərin təsdiqini almaq kimi ziddiyəti planlamaqda idi.Digər hadisə isə Səudiyyə Ərəbistan vəliəhdi Şahzadə Səudun 17 yanvar günü Vaşinqtonda ABŞ Xarici İşlər naziri Ceyms Byrnes və nazirlik üzvləri ilə keçirdiyi görüşmədir. Şahzadə Fələstində yəhudi dövlətinin qurulmasına şiddətlə qarşı çıxaraq, bunun ABŞ-nin da mövqeyinə uyğun gəlmədiyini bildirmişdir. O, fikirlərini belə əsaslandırmışdır: Sionizm kommunizmlə əlaqəlidir, Anti-demokratik, təcavüzkar və totalitardır, Allaha qarşıdır.27 yanvar-13 fevral günlərində keçirilən II London konfransında ərəblərlə yəhudilər eyni masa ətrafında əyləşmədilər. İngiltərə hər ikisi ilə də ayrı ayrı müzakirələr apardı. Digər tərəfdən İngiltərə yenə də Morrison planındakı muxtar əyalətlər sistemini, muxtariyyətin sərhədlərini bir qədər də genişləndirərək müzakirəyə çıxardı. Bunu nə ərəblər, nə də yəhudilər qəbul etmədi. Bundan sonra ingilis kabineti 6 fevralda Bevin planı adını alan yeni plan qəbul etdi. Buna görə, Fələstin 5 il müddətində müstəqillik üçün hazırlanacaqdı. Bu müddət içində Fələstin torpaqları ərəb və ya yəhudi çoxluğa əsaslanan hissələrə bölünəcəkdi. Yaradılacaq kantonlar geniş muxtariyyətə sahib olacaq və kontonlardakı ərəb və ya yəhudi azlıqlar da idarəçilikdə iştirak edəcəkdi. Yəni, muxtar əyalətlər sistemində olduğu kimi kantonlarda da ərəb-yəhudi birliyinin reallaşması planlaşdırılırdı. Digər tərəfdən, Bevin planına görə, Fələstin ayda 4.000 yəhudinin köçünə icazə verilməklə, iki ildə 96 min yəhudi qaçqın qəbul edəcəkdi.Yəhudilər 10 fevralda özlərinə təqdim edilən Bevin planını qəbul etməyərək, bölünmə məsələsində dayandılar. Lakin yəhudilərin düşündüyü bölünmə formulunda 600.000-ə qədər ərəb yəhudi torpaqlarında qalırdı. Buna görə də, İngiltərə bununla razılaşmadı.Bevin planı 12 fevralda ərəblərə də təqdim edilincə, onlar da qəbul etmədilər. I London konfransında olduğu kimi, ərəblər müstəqil Fələstin dövlətinin qurulmasında təkid edirdilər və bu istəkləri qəbul edilmədikdə isə İngiltərədən bu məsələni BMT-ə aparmağı istədilər. Yəhudilər isə Fələstin məsələsinin BMT-ə götürülməsinə qarşı idilər. çünki belə odluğu halda, xeyli sayda dövlət məsələyə müdaxilə edə biləcəkdilər.II London konfransı da heç bir nəticəyə çata bilmədi. Bundan sonra ingilis hökuməti 18 fevral 1947-ci ildə heç bir təklif etmədən Fələstin məsələsini BMT-ə daşımaq qərarına gəldi. İcmalar palatasında 25 fevralda edilən müzakirələrdə Leyborist partiyası hökumətinin bu qərarı Mühafizəkarlar partiyası tərəfindən də dəstəkləndi. Fələstin məsələsi BMT-də 2 aprel 1947-ci ildə İngiltərə BMT-ə rəsmi formada müraciət edərək Fələstin məsələsinin BMT-nin gündəminə alınmasını, BMT-nin bu məsələ üçün xüsusi iclas keçirməsini, məsələni incələmək üçün xüsusi komitə yaratmasını və məsələnin payızdakı adi iclasda da müzakirə edilməsini istədi.İngiltərənin istəyindən sonra BMT-nin Baş Assambleyası 28 apreldə toplandı və 15 mayda 7 əleyhinə səsə qarşı, 45 lehinə səslə BMT Fələstin Xüsusi Komitəsinin (ing. United Nations Special Committee on Palestine) qurulmasına, bu komitənin 11 üzvdən ibarət olmasına və komitənin hesabatını ən gec 1 sentyabr 1947-ci ildə təqdim etməsinə qərar verdi. Baş Assambleyanın bu qərarından sonra ABŞ Xarici İşlər Nazirliyi 20 ölkədəki diplomatik nümayəndəliklərinə göndərdiyi təlimatda ABŞ adından Fələstin məsələsində heç bir açıqlama verməməyi, sadəcə indilik məsələnin BMT-ə aid olduğunu deməklə kifayətlənməyi əmr edirdi.BMT Fələstin Xüsusi Komitəsi isə 16 iyunda Qüdsdə ilk iclasını keçirdi. Komitə bundan sonra Fələstinin müxtəlif yerlərinə gedərək görüşlər keçirdi. Yəhudilər komitə ilə hər cür görüşməni etdiyi halda, Ərəb Ali Komitəsi Fələstin Xüsusi Komitəsi ilə hər cür təmas və tərəfdaşlığı rədd etdi. Bununla bərabər, Xüsusi Komitə ərəb ölkələrindən Misir, İraq, Livan, Səudiyyə Ərəbistan və Suriya təmsilçisi ilə 23 iyulda Beyrutda və İordaniya kralı Abdullah ilə də 25 iyulda Ammanda görüşdü. Komitə ilə görüşmələrində yəhudilər Fələstinin münasib bölgəsində yəhudi dövlətinin qurulmasını istəyərkən, sionizmin lideri Vaytsman birbaşa Fələstinin bölünməsini istədi. Ərəb dövlətləri isə müstəqil ərəb dövlətinin qurulmasını və bu dövlətin rəsmi dilinin ərəbcə olmasını müdafiə edərkən, yəhudi köçlərinə də ümumiyyətlə qarşı olduqlarını bildirdilər. Fələstinin bölünməsinə tərəfdar kimi görünən Kral Abdullah isə yenə gözlənilməz hərəkət edərək Fələstində ərəb dövləti qurulmasının lazım olduğunu bildirdi. Səudiyyə Ərəbistan 7 iyul 1947-ci ildə BMT Baş Assembleyasına müraciət edərək "Fələstin üzərindəki mandat rejiminin sona çatdırılmasına və Fələstinin bütöv halda müstəqil dövlət olaraq tanınmasına" dair maddənin Baş Assambleyanın gələcək iclasının gündəminə salınmasını istədi. Eyni tələb İraq tərəfindən də edildi.BMT Fələstin Xüsusi Komitəsi Fələstindəki təmaslarını tamamladıqdan sonra 28 iyuldan etibarən Cenevrədə hesabatını hazırlamağa başladı. Buna qədər isə komitə içindən bir qrup Münhen, Salzburq, Vyana, Berlin, Hamburq və Hannoverdəki yəhudi qaçqın düşərgələrini də ziyarət etdi. Fələstin Xüsusi Komitəsinin hesabatı Xüsusi Komitə hesabatını 31 avqustda tamamladı və 1 sentyabr 1947-ci ildə BMT-nin baş katibinə təqdim etdi. Hesabatda Fələstin məsələsinin həlli üçün komitə üzvlərinin səs çoxluğu ilə qəbul edilən çoxluq planı ilə, bir neçə üzv tərəfindən dəstəklənən azlıq planı təklif edilməkdə idi. Bir də, komitənin səs birliyi ilə qəbul etdiyi bir neçə məsələlər var idi. Fələstindəki mandat idarəçiliyinə son verilməsi, istər tək, istər birdən çox dövlət formasında (yəni bölünmə) Fələstinin müstəqilliyi, Fələstinin iqtisadi bütünlüyünün qorunması, müqəddəs yerlərin BMT tərəfindən qorunması kimi məsələlər bura daxil idi.Komitədə Kanada, Çexoslovakiya, Qvatemala, Hollandiya, Peru, İsveç və Uruqvay tərəfindən dəstəklənən çoxluq planına görə Fələstin ərəb dövləti, yəhudi dövləti və Qüds bölgəsi olmaqla 3 yerə bölünməli idi. Ərəb və yəhudi dövlətləri 1 sentyabr 1947-ci il tarixindən etibarən iki illik keçid dövründən sonra müstəqil olacaqdı. Bundan əlavə, bu iki dövlət arasında iqtisadi birlik mövcud olacaqdı. Komitə ərəb və yəhudi dövlətlərinə veriləcək torpaqların sərhədləri ilə Qüds bölgəsinin sərhədlərini də müəyyənləşdirmişdi. Qüds şəhəri BMT-nin nəzarətinə verilirdi. Hesabatın müəyyən etdiyi sərhədlərə görə, ərəb dövlətinin ərazisi 4,476 km² olub, Fələstin torpaqlarının 42,88 faizini, yəhudi dövlətinin ərazisi isə 5,893 km² olub, Fələstin torpaqlarının 56,47 faizini təşkil etməkldə idi.Əhali sayına gəlincə, bu sərhədlər içində yəhudi dövlətinin əhalisinin 498 mini yəhudi, 407 mini isə ərəb olmaqla ümumi sayı 905 min olmalı idi.. Ərəb dövlətinin əhalisi isə 725 min ərəb və 10 min yəhudi olmaqla, ümumi 735.000 nəfər olmalı idi. Qüdsdə isə əhali sayı 205 min olmalı idi. Bunun 100 min nəfəri yəhudi, 105 min nəfəri isə ərəb idi.Hindistan, İran və Yuqoslaviya tərəfindən təklif edilən (Avstraliya hər iki plana bitərəf qalmışdır) azlıq planı da Fələstini ərəblərlə yəhudilər arasında bölməklə bərabər, Qüds əsas şəhər olmaqla ərəb və yəhudi dövlətlərindən meydana gələn müstəqil Fələstin federal dövləti qurulmasını planlamaqda idi. Baş Assambleya Fələstin Xüsusi Komitəsi hesabatını 15 sentyabrda müzakirə etdi. Bəzi müzakirələrdən sonra 23 sentyabrda Xüsusi Komitə hesabatını incələmək və müzakirə etmək üçün bütün BMT üzvlərinin təmsil edildiyi ad hoc komitə təşkilinə qərar verdi. İngiltərə nümayəndəsi 26 sentyabrda ad hoc komitədə etdiyi çıxışda azlıq və ya çoxluq planları haqqında heç bir fikir bildirmədən ölkəsinin Fələstindən çəkilməyə qərarlı olduğunu açıqladı və Fələstində həll yolunun həm ərəblərin, həm də yəhudilərin qəbulu halında uğurlu ola biləcəyini bildirdi.Fələstin ərəblərinin fikirlərini Ərəb Ali Komitəsinin nümayəndəsi komitənin 30 sentyabr gününə olan iclasında dilə gətirdi. Nümayəndə ərəblərin öz torpaqları olan Fələstini sadəcə sionistlərin hücumlarına qarşı deyil, bütün hücumlara qarşı qorumağa qərarlı olduğunu, Balfur bəyanatının hüquqi heç bir əsasının olmadığını, ərəblərin bütün yəhudi köçlərinə qarşı olacağını bildirdikdən sonra, Fələstinin bütünündə tək müstəqil ərəb dövləti qurulmasını istədi. Yəhudi Agentliyinin nümayəndəsi isə 2 oktyabr günü dediyi nitqdə azlıq planını tamamilə rədd etdikdən sonra, çoxluq planının da özləri üçün qane edici olmadığını bildirdi. Çünki nümayəndəyə görə, Balfur bəyanatı İordaniya torpaqları da daxil olmaqla, bütün Fələstində yəhudi dövləti qurulmasını planlamışdı. Halbuki İngiltərə 1922-ci ildə İordaniyanı Fələstin torpaqlarından ayırmışdı və indi qurulması planlanan yəhudi dövlətinə bu Fələstin torpaqlarının 1/8-i ayrılmışdı. Yəhudilər görə isə Fələstinin bütünündə yəhudi dövləti qurulmalı idi.ABŞ Xarici İşlər Nazirliyi işçiləri tərəfindən hazırlanıb, XİN rəhbəri Corc Marşalla təqdim edilən 22 sentyabr 1947-ci il tarixli hesabatda bölünmə əleyhində fikirlər bildirilir və bölünməni dəstəkləmənin ABŞ-nin ərəb və yəhudilərlə olan əlaqələrinə mənfi təsir edəcəyi, bölünməni reallaşdırmanın isə yalnız hərbi qüvvədən istifadə etməklə mümkün ola biləcəyi və bölünmənin BMT-nin prinsipləri ilə də uyğun düşməyəcəyi bildirilirdi.Lakin 3 oktyabr günü Xarici İşlər nazirinin ofisində keçirilən yüksək səviyyəli iclasda bölünmənin dəstəklənməsi qərarı alındı. Prezident Trumen də bölünməni dəstəkləyirdi. Halbuki Trumenə bölünmə planına cavab olaraq, Ərəb Liqasının ərəb dövlətlərinə Fələstin sərhədlərinə hərbi qüvvə toplama təlimatı verdiyi bildirilmişdi.ABŞ Xarici İşlər Nazirliyində bölünmənin dəstəklənməsi qərarının alındığı 3 oktyabr günü BMT-dəki Səudiyyə Ərəbistan və İraq daimi nümayəndələri ABŞ nümayəndəsini ziyarət edərək Sovet İttifaqının ərəb ölkələrinə münasibətindən danışmış və ABŞ-nin yəhudi dövlətinin qurulmasına mane olmadığı təqdirdə ərəb ölkələrinin Sovet İttifaqı ilə yaxınlaşmasının qaçınılmaz olacağını bildirmişdi. Bir çox ərəb ölkəsi də oktyabr ayı boyunca Fələstin məsələsində ABŞ-yə xəbərdarlıq etmişdi. Ərəblərin bu təşəbbüsləri aralarında tam birlik qurulması demək deyildi. Ərəb Liqası Şurasının 7–15 oktyabr 1947-ci ildə Suriyada keçirdiyi iclasda Qüds müftisi Hacı Əmin əl-Hüseyni yəhudilərə qarşı mübarizə aparmaq üçün müvəqqəti Fələstin hökumətinin qurulmasını istədiyi zaman Haşimilərin hakimiyyəti altındakı İordaniya və İraq buna qarşı çıxdı. İordaniya kralı Abdullah Qüds müftisinə hər cür köməyin əleyhinə idi. Fələstində hərbi hərəkat üçün istifadə edilə biləcək ən güclü hərbi qüvvə Kral Abdullahın Ərəb Legionu olduğu üçün Abdullahın etirazlarına qarşı kimsə səs çıxarmadı. Lakin bir az sonra Abdullah Fələstinin bölünməsi üçün sinonistlərlə razılaşdı.Komitə müxtəlif təkliflər və formullar barədə çalışmaq üçün bir neçə alt komitələr qurdu və bu komitələrdə hazırlanan hesabatların günlərlə müzakirə edilməsinə baxmayaraq, heç biri lazımı səs çoxluğuna çata bilmədi. Bundan sonra ad hoc komitə bəz dəyişikliklər etdiyi çoxluq planını 25 noyabr 1947-ci ildə 25 lehinə, 13 əleyhinə və 17 bitərəf səslə qəbul etdi. Ad hoc komitənin 25 noyabrda qəbul etdiyi qərar layihəsi tövsiyə xarakterli olaraq Baş Assambleyaya təqdim edildi. 26–29 noyabrda müzakirə edildi. Bu müzakirələrdə Fələstin xalqının öz taleyini özünün təyin etməsinə dair BMT konstitutsiyasının təməl prinsipinə qarşı olduğunu əsas götürərək Filippin, Yəmən, Yunanıstan, İran, Misir, Səudiyyə Ərəbistan, Suriya, Livan, Haiti, Pakistan, Kuba və İraq çoxluq planına qarşı çıxdı. Ərəb ölkələri federal Fələstin dövlətinin qurulmasını planlayan azlıq planını dəstəkləyən, lakin ərəb və yəhudi dövlətləri içində qarşı tərəfin azlığından ən az miqdarda buraxılmasını nəzərdə tutan təklif irəli sürsə də, ABŞ nümayəndəsi azlıq planının ad hoc komitədə rədd edilmiş olduğunu bildirərək, ərəb təşəbbüsünü rədd etdi. Sovet İttifaqı da bu təklifə qarşı idi. Sovetlər də ABŞ ilə birlikdə bölünməni müdafiə edirdilər. Nəticədə BMT Baş Assambleyasında 1947-ci ilin 29 noyabr tarixində saat 17:35-də keçirilən səsvermədə çoxluq planı Baş Assambleyanın 181 (II) A saylı qərarı olaraq, 13 əleyhinə və 10 bitərəf səsə qarşı 33 lehinə səslə qəbul edildi. Beləliklə də, BMT Fələstinin yəhudilərlə ərəblər arasında bölüşdürülməsinə qərar verdi. Qeyd etmək lazımdır ki, Sovet İttifaqı BMT-dəki müzakirələrdə bölünmənin ən qatı müdafiəçilərindən olmuş və 29 noyabr 1947-ci il tarixində də ABŞ ilə birlikdə bölünmənin lehinə səs vermişdir. ABŞ yəhudiləri dəstəklədiyi üçün bölünməni müdafiə edirdi. Lakin Sovet İttifaqı isə yəhudi əleyhdarı idi. Sovet İttifaqının əsl istəyi İngiltərəni bu bölgədən çıxarmaq və yaranacaq güc boşluğundan istifadə etmək idi. ABŞ-nin Sovet İttifaqı ilə birlikdə bölünməni dəstəkləməsi digər ölkələrin də mövqelərinə təsir etmiş və əksər ölkələr bölünmənin lehinə səs vermişdir.Sovet İttifaqının bölünmə lehində səs verməsi bütün ərəb ölkələrinin hiddətlənməsinə səbəb olmuş və Fələstindəki toqquşmalar şiddətləndikcə ərəb ölkələrində Sovet İttifaqı əlehində nümayişlər keçirilmişdir. Hərbi qüvvələr Müharibədən əvvəl 1947-ci ilin sentyabr ayında Haganahın 10.489 tüfəngi, 702 yüngül pulemyotu, 2.666 submexaniki silahı, 186 orta pulemyotu, 672 ədəd 2 inçlik mortarı və 92 ədəd 3 inçlik mortarı var idi.. 1946-cı ildə Ben-Qurion başa düşdü ki, müharibə başlanan zaman Yişuv həm Fələstin ərəblərinə, həm də qonşu ərəb dövlətlərinə qarşı döyüşməli olacaqdır. Buna görə də qərbdə silah toplanması kompaniyasına başlandı və bir neçə ayda düşmənlərinin sahib olduğu silahlardan daha çox silah toplaya bildi. Yişuv Britaniya mandatı bitdikdən sonra Fələstinə gətirilməsi üçün Avropada və ABŞ-də silah anbarları yaratmışdı. ABŞ-dəki Yişuv üzvlərindən biri 3 Boeng B-17 Flying Fortress bombardmançı təyyarəsini (bunlardan biri 1948-ci ilin iyulunda Qahirəni bombalamışdı), Curtiss C-46 yük təyyarələrini və onlarla yarı-təkərliləri alaraq, onları boyamış və kənd təsərrüfatı texnikaları kimi qeydiyyata sala bilmişdi. Qərbi Avropada Haganah agentləri 50 ədəd 65 mmlik fransız dağ silahı, 12 ədəd 120 mmlik mortar, 10 ədəd H-35 yüngül tank və xeyli sayda yarı-təkərli texnikalar toplaya bilmişdi. 1948-ci ilin may ayının ortalarına qədər Yişuv Çexoslovakiyadan 25 ədəd Avia S-199, 200 ədəd ağır pulemyot, 5.021 yüngül pulemyot, 24.500 tüfəng və 52 milyon güllə satın almışdı. Həmçinin bütün ordunu təmin edə bilmək üçün digər ləvazimatlar da təmin edilmişdi. Silah-sursat Çexoslovakiyadan Balak əməliyyatı çərçivəsində gətirilmişdi. Havadan gətirilən silah yüklərini daşıyan təyyarələri yəhudi əsilli və ya qeyri-yəhudi əsilli amerikalı pilotlar idarə edirdi. Bu uçuşlara keçmiş ABŞ Hava Yük Daşımaları İdarəsinin uçuş mühəndisi Al Şvimmer rəhbərlik edirdi. Onun öhtəliklərindən biri də İsrail ordusu üçün pilotların yığılması və onlara təlimin keçilməsindən ibarət idi. Ərəblərə ilk dəfə hava hücumunu etmiş Lou Lenart kimi pilotlar onun yetirməsi idi. O, sonradan Israel Aerospace Industries-in yaradıcısı və ilk rəhbəri olmuşdur.Yişuv ərəblərlə müqayisədə yeni və üstün silah istehsal etmə imkanlarına malik idi. Onlar 1947-ci ilin oktyabr ayından 1948-ci ilin iyul ayına qədərki dövrdə 3 milyon ədəd 9 mmlik güllə, 150,000 ədəd Mills qranadları, 16,000 Sten silahları və 210 ədəd 76 mmlik mortarlar istehsal edə bilmişdilər. Həmçinin yəhudilər Davidka mortarlarının yenilənmiş versiyasını da istehsal edə bilmişdilər. Bu silahın istehsalında yəhudilər bəzi nöqsanlara yol vermişdilər, lakin mərminin partlaması zamanı yüksək səs çıxarması ərəblərin qorxmasına səbəb olurdu. Ümumilikdə silah-sursatın əksəriyyəti Ayalon İnistitutu tərəfindən istehsal olunurdu. Burada Sten silahları üçün 2,5 milyon güllə istehsal edilmişdi. Müharibə bitdikdən sonra isə bütün bu gizli silah-sursat istehsalı emalatxanaları aşkar şəkildə fəaliyyətə başladı və Israel Military Industries-in əsasını təşkil etdi.1920–1921-ci illərdəki ərəb üsyanları, 1929-cu il üsyanı, 1936–1939-cu illər üsyanı və II Dünya müharibəsi regiondakı yəhudiləri yaxşı formada təşkilatlanmağa sövq etmişdi. Haganahın mobil qüvvələrindən olan HISH (ivr. חיל השדה, azərb. Sahə korpusu) 2.000 nəfərlik daimi, 10.000 nəfərlik ehtiyat (18–25 yaşlılardan təşkil olunmaqla) qüvvəyə sahib idi. Yəhudilərin elit hərbi birləşməsi olan Palmaxda isə 2.100 nəfərlik daimi, 1.000 ehtiyat qüvvə var idi. Ehtiyat qüvvələr ayda 3–4 gün təlim görürdülər və sonra mülki həyata geri dönürdülər. Bu mobil qüvvələrdən başqa qarnizon qüvvəsi olan HIM (ivr. Heil Mishmar, azərb. Mühafizəçilər korpusu) var idi. Beləliklə, Yişuvun ümumi canlı qüvvəsi 15.000–18.000 döyüşçü və 20.000 qarnizon qüvvələri olmaqla, təxminən 35.000 nəfər idi. Bütün bu qüvvələrə əlavə olaraq, heç bir yeraltı təşkilatlanmaya qoşulmayan və II Dünya müharibəsi zamanı Böyük Britaniya tərəfindən döyüşən minlərlə yəhudi qadın və kişi də var idi. Müharibə zamanı bu şəxslərin çoxu öz təcrübələrini döyüşlərdə tətbiq etdilər. Valid Xalidiyə görə, bütün bu saydığımız qüvvələrə əlavə olaraq yəhudilər ənənəvi Yəhudi düşərgələri polisinə də malik idi. Bu qüvvənin sayı 12,000 nəfər idi və ən böyük taborlarından biri Qadna Gənclik taboru adlanırdı. Bu birləşmələrin əksəriyyəti 1947-ci ilin dekabr ayına qədər təlim görmüşdü. 1947-ci ilin 5 dekabrında 17–25 yaş arası bütün kişi və qadınlar hərbi mükəlləfiyyətli elan edildilər. Bu qanunla 21.000 şəxs hərbi mükəlləfiyyətli oldu. Mart ayının 30-da isə hərbi mükəlləfiyyət qanunu genişləndirildi. Sonda isə 40 yaşdan az olan bütün kişilər və 26–35 yaşlı yalnız qadınlar hamısı hərbi mükəlləfiyyətli elan edildi.Fəaliyyəti MI5 tərəfindən terrorizm kimi qiymətləndirilən İrqun (ivr. הארגון הצבאי הלאומי בארץ ישראל, azərb. İsrail Torpağının Milli Hərbi Təşkilatı) ingilislər tərəfindən izlənilirdi.1948-ci ilin martında Yişuv 35.780 nəfərlik canlı qüvvə ilə say üstünlüyünə sahib idi.Bəzi tarixçilərə görə, ərəb döyüşçülərin sayı 12.000 nəfər idi. Digərləri isə ərəb qüvvələrinin 23,500 nəfər olduğunu bildirir. Bu dövrki ərəb qüvvələrinin sayı Yişuvdan az və yaxud da ən yaxşı halda bərabər idi. Yişuv öz canlı qüvvələrinin böyük hissəsini səfərbər etsə də, ərəblərin canlı qüvvələri öz əhalisinin çox kiçik bir hissəsini təşkil edirdi. Lakin müharibə boyunca Yişuv qüvvələri davamlı və dramatik şəkildə sabit qalmağı bacarmışdı..Benni Morrisə görə, 1947-ci ilin sonunda fələstinlilər artıq Yişuvun onlardan hərbi baxımdan çox güclü olduqlarını başa düşmüşdülər. Bunu anlayaraq da Fələstinin itirilməsi ilə nəticələnən müharibəyə girmişdilər. Müharibə başlayarkən İsrail həm əhali, həm də ərazi baxımından özündən böyük olan dövlətlərlə əhalətlənmişdi. Bu dövlətlərin demək olar ki, hamısı İsraillə düşmən münasibətdə idi. Lakin müharibənin başlandığı may ayı ərəfəsində ərəblərin vəziyyəti bir o qədər də yaxşı deyildi.Böyük Britaniya Xarici İşlər Nazirliyi və FTB müharibənin sonunda ərəblərin qələbə qazanacaqlarını düşünürdü. 1948-ci ilin may ayında israilli generallar öz hökumətlərinə iki həftə içində Təl-Əvivdə təhlükəsiz parad keçirə biləcəklərini bildirmişdilər. Misir, İraq və Suriyanın hər biri hərbi hava qüvvələrinə sahib idilər. Misir və Suriyanın tankları var idi, həmçinin, bəzi müasir artilleriya silahlarına da sahib idilər. Müharibənin əvvəllərində, Haganahın (İsrail) mexaniki silahları, artilleriyası, zirehli texnikası, anti-tank və ya anti-təyyarə silahları, tankları və hərbi təyyarələri yox idi. Qısası, müharibənin əvvəllərində 4 ərəb dövlətinin hərbi texnika baxımından qüvvəsi Haganahın qüvvələrindən xeyli güclü idi.May ayının 12-i müharibənin başlamasından 3 gün əvvəl David Ben-Quriona hərbi köməkçiləri tərəfindən bildirilmişdi ki, yəhudilərlə ərəblərin müharibə qələbə qazanma ehtimalları bərabərdir. Ərəb tərəfində isə, yəhudilərin hərbi gücü generallar tərəfindən xeyli şişirdilirdi. Yişuv/İsrail qüvvələri Müharibə dövründəki qüvvələr: Müharibədəki yəhudi qüvvələri barədə mənbələr müxtəlif məlumatlar verirlər. Karşa görə Balak əməliyyatı nəticəsində yəhudilərə Çexoslovakiyadan göndərilən silahın gəlib çatmasına qədər silah çox az idi və hər üç döyüşçüyə bir silah düşürdü. Palmaxda belə hər iki döyüşçüyə bir silah düşürdü. Kollins və Pa Pierreyə görə Haganah kağız üzərində 35 min əsgər yığmışdı, lakin onlara verə biləcəyi 20.000 tüfəngi və sten silahı var idi. Valid Xalidiyə görə isə yəhudilərin xeyli silah-sursatı var idi. Eyni zamanda Fransa dövləti də Air France-ə 13 maydan etibarən İsrailə yük daşımağa icazə vermişdi. Yişuv qüvvələri 9 alay idi, lakin İsrail müstəqilliyini elan etdikdən sonra daha da böyüyərək 12 alaya çatdı. Hər iki tərəfdə də bu böyümə prosesi müşahidə edilirdi. İsrail tərəfində döyüşçülərin sayının bu qədər artmasının səbəbi rəhbərlərin İsrail cəmiyyətini mükəmməl formada səfərbər edə bilməsi və hər ay ortalama 10300 yəhudi miqrantın ölkəyə gəlməsi idi. 1948-ci ilin sonlarında İsrail Müdafiə Nazirliyini 60000-i döyüşən olmaqla, 88033 canlı qüvvəyə malik idi. Müharibənin başlamasından sonrakı qüvvələr: Fransa Çexoslovakiyadan gələn və silah daşıyan təyyarələrin onun nəzarət etdiyi əraziyə enməsinə icazə verdi. Bundan sonra isə İsrailə göndərildiyi məlum olan 2 silah yüklü obyektin çatdırılmasına icazə verdi. Çexoslovakiya müharibə zamanı İsrailə minlərlə vz. 24 tüfəngi, MG 34 və ZB 37 pulemyotları, milyonlarla sursat göndərmişdi. Çexoslovakiya həmçinin, hərbi təyyarələr də vermişdi ki, bura 10 ədəd Avia S-199 döyüş təyyarəsi də daxil idi. Haganah Avropa boyunca limanlarda silah daşımaq üçün yük gəmilərini hazır vəziyyətə gətirmişdi. Onlar silah daşınmasına başlamaq üçün Fələstində ingilis mandatının müddətinin bitməsini gözləyirdilər.İsrail həmçinin, öz müstəqilliyini elan etdikdən sonra ingilislərin tərk etdiyi hərbi bazaların tullantı toplanan yerlərindən tapdıqları ehtiyatlar hesabına 3 Şerman tankı da düzəldə bilmişdilər. Haganah britaniyalıların geri çəkilməsi zamanı yaranan qarışıqlıqdan istifadə edərək bəzi silah anbarlarını da ələ keçirə bilmişdi. Birinci fasilədən sonra: 1948-ci ilin iyul ayına qədər İsrail artıq donanma, hərbi hava qüvvələri və tank qoşunlarını formalaşdıra bilmişdi.1948-ci ilin 29 iyununda, yəni britaniyalıların Hayfa limanını tərk etməsinə bir gün qalmış yəhudilərlə yaxşı münasibətdə olan iki ingilis əsgəri hərbi bazadan iki Kromvel tankını qaçırdaraq yəhudilərə verdi. Bu iki tank İsrail Müdafiə Nazirliyinin zirehli qoşunlarının əsasını qoymuşdur.İkinci fasilədən sonra: Çexoslovakiya Yuqoslaviya hökuməti ilə razılaşdıraraq, orada tərk edilmiş Nasist Almaniyası hərbi hava limanından uçmaqla İsrailə Supermarine Spitfire hərbi təyyarələri də göndərmişdir. Çexoslovakiya İsrailə həmçinin, Balak əməliyyatı çərçivəsində hava hücumundan müdafiə silahları da tədarük etmişdir. Ərəb qüvvələri Yerli qeyri-nizami fələstinli hərbi birləşmələrə əlavə olaraq, müharibə zamanı 5 ərəb dövləti də öz nizami orduları ilə hərbi toqquşmalara qoşuldu. Bunlar Misir, Suriya, Livan, İordaniya və İraq idi. Səudiyyə Ərəbistan və Yəməndən də gözlənilməz olsa da, yardım gəlmişdi. Müharibə gecəsi ərəb qoşunlarının sayı 23,500 ilə 26,500 arasında idi (10.000 misirli, 4.500 iordaniyalı, 3.000 iraqlı, 3.000–6.000 suriyalı, 2.000 ƏAO könüllüsü, 1000 livanlı və bir neçə yüz səudiyyəli). Həmçinin fələstinlilərin də birləşmələri var idi. Mandatlıq dövründə ərəb ordularına ingilis və fransız zabitləri tərəfindən təlim keçirilmişdi. Müharibə zamanı Ərəb Legionunun komandiri general-leytenant Ser Con Qlubb idi. Suriya Çexoslovakiyadan Ərəb Azadlıq Ordusu (ƏAO) üçün silah-sursat almışdı. Lakin Haganahın müdaxiləsinə görə, silah-sursatın göndərilməsi heç vaxt mümkün olmadı.İordaniyanın Ərəb Legionu ərəb qüvvələri içərisində ən effektiv qoşun növü idi. Legiona britaniyalı zabitlər tərəfindən təlim keçirilmişdi və onlar tərəfindən də komandanlıq edilirdi. Legionun canlı qüvvəsinin sayı 8.000 – 12.000 nəfərdən ibarət idi. Legion 4 mexanizə edilmiş bölmədən ibarət idi. 40 artilleriya hissəsi və 75 zirehli texnika ilə dəstəklənirdi. 1948-ci ilin yanvarına qədər 3.000 nəfərlik İordaniya Sərhəd Qüvvələri də ərəb ordularına qoşuldu. Ərəb Legionunda 48 britaniyalı zabit var idi. Legionun komandanı Qlupp paşa öz ordusunu bu formada təşkil etmişdi: Ərəb legionu 1948-ci ilin may ayında müharibəyə qoşuldu, yalnız Kral Abdullanın İordaniyanı mühafizə etmək üçün seçdiyi bölgələrdə döyüşdü: Şərqi Yərusəlim və İordan çayının qərb sahili. Bu dövrlərdə Fransa İsveçrə silah şirkəti tərəfindən Misir və İordaniyaya böyük silah satışının qarşısını aldı. İddia edilir ki, bu satışı Böyük Britaniya təşkil etmişdi. İordaniya qüvvələri çox gümanki ərəb qüvvələri arasında ən yaxşı təlim görmüş birləşmə idi. Digər ərəb qüvvələri strateji qərar vermə qabiliyyəti və taktiki manevralar edə bilmək bacarığına görə çox zəif idi.1948-ci ildə İraq ordusunun sayı 12 alayda olmaqla 21.000 nəfər idi. İraq Hərbi Hava Qüvvələrinin 100 təyyarəsi var idi və əksəriyyəti Britaniya istehsalı idi. Müharibənin başlanğıcında İraq 3.000 canlı qüvvədən ibarət 4 alay, 1 zirehli texnika taboru və dəstək qüvvələr göndərdi. Bu qüvvələr İordaniyaya tabe etdirilmişdi. İlk iraqlı qüvvələr general Nurəddin Mahmudun rəhbərliyi ilə 1948-ci ilin aprel ayında İordaniyaya çatdı.1948-ci ildə Misir ordusu maksimum 40.000 nəfər idi. Misirin kişi əhalisinin 80 faizi hərbi xidmət üçün yararsız idi. Həmçinin ordu öz sərhədlərindən kənardakı quru əməliyyatlarını təmin edə bilmək üçün maddi-texniki təminat strukturlarına malik deyildi. Müharibənin başlanğıcında general-mayor Əhməd Əli əl-Mvavinin rəhbərlik etdiyi 10000 nəfərlik canlı qüvvə Fələstinə göndərildi. Bu ordu 5 piyada taborundan, bir ədəd ingilis yüngül tankı Mk VI və Matilda tanklarından ibarət zirehli tabordan, bir ədəd 16 ədəd 25 kqlıq atıcı tabordan, səkkiz ədəd 6 kqlıq atıcı tabordan və dəstək birləşmələri olan orta mənzilli pulemyot taborundan ibarət idi. Misir Hərbi Hava Qüvvələri 30-dan çox Spitfiresdən, 4 Havker Hurricanesdən və yüngül bombalarla gücləndirilmiş 20 ədəd C46s-dən ibarət idi. Suriya ordusu müharibənin başlanğıcında 12000 nəfərlik canlı qüvvəyə malik idi. Ordu 3 piyada alayından və təxminən bir tabor böyüklüyündə olan zirehli texnikalardan ibarət idi. Suriya Hərbi Hava Qüvvələri 10-u ən son modellərdən olmaqla (II Dünya müharibəsində istifadə olunan modellər) 50 hərbi təyyarədən ibarət idi. Fransa imzalanan müqavilələrə baxmayaraq, Suriyaya silah satışını dondurmuşdu. Livan ordusu cəmi 3500 nəfərlik canlı qüvvə ilə ən kiçik ərəb ordusu idi. Gelberə görə, 1947-ci ilin iyun ayında Ben-Qurion Livandakı marunilərin dini rəhbərləri ilə Livan ordusunu müharibədən kənarda saxlamaq barədə razılaşmışdı. Roqan və Slaimə görə 1.000 nəfərlik Livan ordusu Qalileenin şimalında İsrailə qarşı döyüşmüşdür. İsrail buradakı Livan ordusunu məğlub etmiş və müharibənin sonuna qədər Livanın cənubunu tuta bilmişdi. Birinci fasilədən sonra ərəb qüvvələri: bu mərhələdə Misir ordusu 135 tank və 90 artilleriya hissəsi ilə gücləndirilmiş 20.000 canlı qüvvəlik ordu ilə müharibədə iştirak etmişdir.Birinci fasiləyə qədərki dövrdə İraq qüvvələrini 10.000-ə qədər artırmışdı. Sonda isə iraqlı əsgərlərin sayı 18.000 nəfərə çatmışdı.Səudiyyə Ərəbistanı bir neçə yüz könüllünü ərəb qüvvələrinə qoşulmaq üçün göndərmişdi. 1948-ci ilin fevralında 800 tayfa üzvü Neqevi tutmaq üçün Aqaba şəhəri ətrafında cəmləşmişdi. Lakin İordaniya kralı Abdullanın onlara öz ərazisindən keçməyə icazə verməməsindən sonra həmin tayfa üzvləri Misirə keçdilər.Səudiyyə qüvvələri müharibə boyunca Misir ordusu komandanlığına tabe idi və sayları 1200-ə çatmışdı. 1948-ci ilin iyulunda Səudiyyə qüvvələri Misir ordusunun daxilində 3 alay təşkil edirdilər və müharibə zamanı Qəzzə və Rəfah şəhərlərinin qorunması onlara tapşırılmışdı. Bu ərazi Yoav əməliyyatı zamanı ağır şəkildə bombardman hücumuna məruz qaldı. Daha sonra isə dekabr ayından növbəti ilin yanvar ayına qədər davam etmiş Rəfah döyüşləri baş verdi. 1949-cu ilin 24 fevralında imzalanmış atəşkəs ilə 4.000 ərəb döyüşçüsü Qəzzədən çıxdı. Şəhərdən çıxan qüvvələrin içində səudiyyəlilər də var idi. Onlar Əl-Ariş şəhərinə, oradan isə Səudiyyə Ərəbistanına geri döndülər.Birinci fasiləyə qədərki dövrdə Sudan 6 birləşməni Misir hərbi komandanlığının tabeliyinə vermişdi. Yəmən də kiçik birləşməni döyüşmək üçün göndərmişdi. Müharibədə İsrail əleyhinə döyüşmək üçün bəzi mərakeşlilər də gəlmişdi. Hər iki tərəf daha çox II Dünya müharibəsindən qalma silahlarla silahlanmışdı. Misir bəzi Britaniya, Suriya isə Fransa istehsalı silah-sursata sahib idi. İsrail tərəfi isə Almaniya, Çexoslovakiya və Britaniya istehsalı silahlardan istifadə edirdi. Müharibənin səbəbləri Diplomatik münasibətlər İngiltərə Baş Assambleyanın 29 noyabr 1947-ci ildəki qərarı ilə dekabr ayından etibarən Fələstindəki ordusunu yavaş-yavaş geri çəkməyə başladı. Buna görə yəhudilər bölünmə qərarı ilə özlərinə ayrılan torpaqları İngiltərə çəkilməmişdən əvvəl ələ keçirmək və ərəblər də buna mane olmaq üçün hərəkətə keçdi. Baş Assambleyanın qərarı verildikdən dərhal sonra, Fələstində ərəb-yəhudi toqquşmaları başladı. Yəni, 1948–1949 Birinci Ərəb-İsrail müharibəsi 1947-ci ilin sonundan başlanmışdır deyilə bilər.Digər tərəfdən BMT-nin bölünmə qərarı ərəb ölkələri arasında geniş etirazlara səbəb oldu. İraq XİN rəhbəri Fadil Camali 11 dekabr 1947-ci il günü Vaşinqtonda XİN rəsmiləri ilə keçirdiyi görüşdə ərəblərin bölünməni qəbul etməkdənsə ölməyi seçəcəylərini bildirdi. Misir, İraq, Suriya, Livan, İordaniya, Səudiyyə Ərəbistanı və Yəmən XİN rəhbərləri 8–12 dekabr 1947-ci ildə Qahirədəki görüşlərinin sonunda yaydıqları bəyanatda BMT-nin qərarına qarşı mübarizə aparmaqda qərarlı olduqlarını, "Allahın razılığı ilə bu mübarizəni uğurlu bir nəticəyə çatdıracaqlarını", bölünməyə mane olmaq üçün sərt qərarlar qəbul etdiklərini, bölünmə qərarının özünü müdafiə prinsipinin pozulması olduğunu, bölünmə qərarı ilə yarım milyon ərəbin yəhudi boyunduruğu altına girəcəyini bildirirdilər.Bundan əlavə, Suriya da təlim görmüş 3.000 nəfərlik könüllü ordu ilə 10.000 tüfəng və yüngül silahla lazimi sursatın Fələstinə göndərilməsinə qərar verildi. Fələstin ərəbləri xaricində suriyalı və iraqlı könüllülərin də qatıldığı bu orduya Ərəb Qurtuluş Ordusu deyilirdi. 1948-ci ilin fevralında Ərəb Liqası Qahirədə bir daha toplandı. Hərbi məsələlərin müzakirəsindən əlavə, bu iclasda qərb ölkələrinə qarşı neftin də silah olaraq istifadə olunması məsələsi ortaya çıxdı. Beləki, qərb ölkələrinə yeni neft imtiyazları verilməyəcəyi, həmçinin yeni neft boru xəttlərinin inşasına icazə verilməyəcəyi qərarı qəbul edildi. Lakin bu hələ neft embarqosu deyildi.Ərəb Liqası 10 aprel 1948-ci ildə Qahirədə yenidən toplandı. Toplantı başlayan kimi İordaniya ilə Misir arasında mübahisə yarandı. İordaniya təmsilçisinin mandat sistemi sona çatan kimi Ərəb legionunun Fələstinə girəcəyini bildirməsi Misirin şiddətli etirazı ilə qarşılandı. Həm Misir, həm də digər ərəb dövlətləri İordaniyanın Fələstini tabe etməsinə qarşı idilər. Lakin hərbi baxımdan da ən güclü birlik kimi Ərəb legionu qəbul edilirdi. Buna görə Misir Ərəb legionunun Fələstini tutmasının müvəqqəti olmasını irəli sürsə də, iordaniyalılar Fələstinin İordaniyanın hinterlandı olduğunu bildirdilər.Mart ayında yəhudilərin ərəblərlə toqquşmalarda əldə etdiyi uğurlara görə Ərəb Liqası 24–25 apreldə Ammanda yenidən toplandı. Edilən açıqlamada iclasın məqsədinin Fələstin ərəblərini xilas etmək üçün plan hazırlamaq olduğu bildirilirdi. Sonda, Suriya, İraq və Livan hərbçilərinin 8 maydan etibarən könüllü adı altında Fələstinə gətirilməsi qərara alındı. İordaniya parlamenti də 26 apreldə Ərəb Legionunun Fələstinə göndərilməsinə səs verdi. Bu zaman İordaniya kralı Abdullah verdiyi açıqlamada "Fələstini qurtarmaq şərəfi mənə qismət olmuşdur" deyirdi.Müharibə isə rəsmən 15 may 1948-ci ildə başlayacaqdı. Toqquşmalar Hələ müharibə rəsmi şəkildə başlamamışdan əvvəl Fələstində ərəblərlə yəhudilər arasında baş verən toqquşmalar mütəmadi hal almışdı. Dekabr ayında başlayan bu toqquşmaların 1948-ci ilin yanvar ayından etibarən şiddətlənməsində İngiltərənin 1 yanvar 1948-ci ildə etdiyi açıqlamada 15 may 1948-ci ildə Fələstindən çəkiləcəyini bildirməsi böyük rol oynamışdır. Dekabr ayından başlayan toqquşmalarda yəhudilər 1948-ci ilin fevralına qədər olan dövrdə əsas etibarilə müdafiədə qalaraq Təl-Əviv, Hayfa və Qüds kimi şəhərləri və bunlara gələn əsas yolları tutmuşdur. Hücum edən tərəf isə daha çox ərəblər idi. Böyük Britaniyanın Müstəmləkələr Nazirliyindən verilən məlumata görə, 30 noyabr 1947 – 1 fevral 1948-ci illər mərhələsində meydana gələn toqquşmalarda 427-i ərəb, 381-i yəhudi və 56-ı da ingilis olmaqla, 864 nəfər ölmüş və 1035 ərəb, 725 yəhudi, 181-i də ingilis olmaqla 1941 nəfər də yaralanmışdı. Qüdsdəki ingilis hərbi komandanlığı tərəfindən 1 mart 1948-ci ildə verilən məlumata görə isə 30 noyabr 1947–1 mart 1948-ci illər dövründə ölü sayı 1.378 və yaralı sayı 3.000-dən çox olaraq göstərilməkdə idi. Mart ayı boyunca ölü və yaralı sayının artması toqquşmaların nə dərəcədə şiddətləndiyini göstərməkdədir. Aprel və may aylarında toqquşmalar daha da sərt oldu. Aprel ayı toqquşmalarının ən mühüm hadisəsi yəhudilərin etdiyi Deir Yasin qətliamıdır. Mart ayında ərəblər Qüdsü mühasirəyə almağa başlamışdı. Qüdsdə isə 100.000-ə qədər yəhudi var idi. Yəhudilər mühasirəni yarıb Qüds yəhudilərinə çatmaq üçün Qüdsə gedən yollardakı bir çox ərəb kəndlərini ələ keçirdikdən sonra İrqun və Stern üzvləri 9 aprel gecəsi Qüds yaxınlığındakı Deir Yasin kəndinə hücum etdilər. Kəndi ələ keçirən İrqun və Stern üzvləri hamilə qadınların və uşaqların da daxil olduğu 250-ə qədər ərəbi öldürdü. Ərəb Ali Şurası isə sonradan kəndə gəldiyi zaman bildirmişdi ki, 250 nəfər ölü olaraq tapılmış, 100–200 arası şəxs isə itkin düşmüşdür. Hadisənin yayılması o qədər reaksiyaya səbəb oldu ki, Haganah etdiyi açıqlamada baş vermiş qətliam ilə əlaqəsinin olmadığını bildirmişdi. Yəhudi Agentliyi də 12 apreldə verdiyi mətbuat konfransında Deir Yasin hadisəsini "dəhşət və nifrətlə" qarşıladığını bildirmişdi.Ərəblər də Deir Yasin qətliamını qarşılıqsız buraxmadılar. İordaniyanın Ərəb legionu 13 mayda Qüdsün cənubunda olan Qfar Etzion yəhudi şəhərciyinin mərkəzini ələ keçirmişdi. Bundan sonra orada olan 27-i qadın olmaqla 127 nəfər (3 nəfər istisna olmaqla) ərəb kəndlilərinə təhvil verildi. Onlar da bütün yəhudiləri öldürdülər.10 apreldən etibarən Qüds üçün toqquşmalar başlamışdı. Bir digər böyük mübarizə isə Hayfa limanı üçün gedirdi. Hayfada xeyli ərəb əhalisi var idi. Hayfa limanının əhəmiyyətinə görə hər iki tərəf də buranın nəzarətini ələ keçirmək istəyirdi. Şiddətli toqquşmalar sonunda ərəblər 22 apreldə limandan geri çəkilməyə başladılar. Beş gün ərzində limandan 15.000 ərəb köçürüldü. Daha əvvəlki toqquşmalar zamanı isə şəhərdən 40.000 ərəb köçmüşdü. Ümumiyyətlə 14 maya qədər Təbəriyyə, Safəd, Samax, Hayfa və Yafa yəhudilərin əlinə keçmişdi. Bu əsnada ABŞ mövqeyini dəyişdi. Bölünmənin işə yaramadığını görən Trumen 25 martda Fələstinin BMT-nin müvəqqəti olaraq hakimiyyəti altına girməsini təklif etdi. ABŞ bu məsələdə 47 maddəlik razılaşma layihəsi də hazırladı. ABŞ-nin bu təklifi Baş Assambleyanın iclasında böyük mübahisələrə səbəb oldu və 13 maya qədər olan müzakirələr sonunda lazımı dəstəyi toplaya bilmədi. İngiltərə və Fransa bu planı dəstəkləmədi və yəhudilər də bölünmədən imtina edildiyi üçün narazı idilər. Ərəblər isə 29 noyabr 1947-ci il tarixli bölünmə qərarının qüvvədən salınacağı təqdirdə ABŞ-nin təklifini qəbul edəcəklərini bildirdilər. Sovet İttifaqı isə Fələstin üçün BMT-nin mandatını irəli sürməklə ABŞ-ni bölünmə planını məhv etməkdə və Fələstini ABŞ və ya Anqlo-Amerikan bazası halına gətirmək istəməkdə ittiham etdi.Ərəb-yəhudi toqquşmalarının aprel ayından etibarən şiddətlənməsindən sonra Təhlükəsizlik Şurası 17 apreldə bütün tərəflərdən hər cür hərbi hərəkatı, şiddəti, terrorizmi dayandırmağı, silahlı şəxslər və ya qrupları Fələstinə gətirməkdən qaçınmağa çağırırdı. 23 aprel tarixli qərar əsasında isə Təhlükəsizlik Şurası üzvlərindən Qüdsdə konsulluğu olan ölkələrin qatıldığı Fələstin Danışıqlar Komissiyası təşkil etdi. Lakin nə atəşkəs təklifini, nə də Danışıqlar Komissiyasını dinləyən olmadı. İngiltərənin Fələstin üzərindəki mandat hakimiyyəti özünün daha əvvəl açıqladığı kimi 14–15 may gecəsi saat 24:00-da sona çatırdı. 14 may günü Fələstindəki ingilis mandat hakimiyyətinin sona çatmasından bir neçə saat əvvəl Təl-Əvivdə toplanan Yəhudi Milli Şurası (Vaad Leumi) yaydığı bəyannamədə İsrail dövlətinin qurulduğunu elan etdi. Bəyannamədə qeyd edilmişdi: Bəyanatda BMT-nin üzvlüyünə qəbul istənilir, İsrail dövləti içində qalacaq olan ərəblərin tam və bərabər vətəndaşlıq haqlarına sahib olacaqları bildirilir və ərəb ölkələri ilə də sülh münasibətlərinin qurulması arzusu vurğulanırdı. Bəyannamədə 37 nəfərin imzası ilə 5 İyar 5708 tarixi, yəni 14 may 1948 tarixi göstərilirdi. Müstəqilliyin elanı ilə birlikdə Ben Qurion rəhbərliyində 13 nəfərlik kabinet quruldu. Müvəqqəti İsrail hökuməti adını alan bu kabinetdə Ben Qurion Müdafiə naziri vəzifəsini də öz öhtəsinə götürmüşdü. Moşe Şertok isə XİN rəhbəri idi.Yəhudilərin müstəqillik elan edəcəyi Trumenə əvvəlcədən bildirildiyindən və XİN-in Orta Şərq dairəsinin demək olar ki, bütün işçilərinin buna qarşı olduğundan XİN-in ona mane olmasına icazə verməmək üçün İsrail dövlətinin elan edilməsindən tam 11 dəqiqə sonra prezident Trumen İsrail müvəqqəti hökumətinin de-fakto tanındığını mətbuat katibi vasitəsilə ictimaiyyətə elan etdi.ABŞ-ni 2 gün sonra Sovet İttifaqı izlədi və 17 mayda İsraili tanıdılar. Sovet İttifaqı bu surətlə açıqça ərəblərə qarşı cəbhə almış olmaqda idilər. Bu münasibətlərini müharibə zamanı daha da qətiləşdirmişdi. Sovet İttifaqından sonra 18 mayda Polşa və Uruqvay, 19 mayda Çexoslovakiya və Yuqoslaviya, 24 mayda isə CAR da İsraili dövlət kimi tanıdı. Birinci mərhələ İsrailin quruluşunun elanından bir neçə saat sonra (14–15 may gecəsi) Misir, İordaniya, Suriya, Livan və İraq qüvvələri üç istiqamətdən Fələstinə girməyə başladı. Birinci istiqamət cənuba idi. Bu istiqamətdə Misir piyada və zirehli qüvvələri Neqev tərəfdən səhraya girməli idi. İkinci olaraq, şərqdə İordaniyanın Ərəb legionu Şəria çayını keçərək Fələstinə girməyə və Ceriço istiqamətində irəliləməyə başladı. Üçüncü olaraq da Suriya və Livan qüvvələri şimaldan Fələstinə daxil olmağa başladı. Hərbi strategiya baxımından bu qüvvələrin Cəlilə və Təbəriyyəni almaları lazım ikən, bunun üçün heç nə etməmiş və buraları İsrail nəzarətində saxlamışdılar.Misir, Suriya, Livan və İraqın göndərdiyi qüvvələrin çox idi. Lakin bunlar yaxşı təlim görməmişdi. Misir ordusu müxtəlif intizamsızlıq və özbaşınalığa görə heç də yaxşı vəziyyətdə deyildi. İsrail ən çox İordaniyanın Ərəb legionundan çəkinirdi. Həmçinin II Dünya müharibəsi zamanı Almaniya tərəfindən döyüşmüş və 1936–1939-cu illərdə Fələstindəki ərəb müqavimətininə rəhbərlik edən Fevzi Kavukçunun rəhbərliyindəki Fələstin Azadlıq Ordusu da var idi. Yakov Dori rəhbərliyindəki İsrail qüvvələri isə II Dünya müharibəsində ingilislərlə döyüşmüş 32000 yəhudi ilə Haganahın qüvvələrindən ibarət idi. İrqunda qeyri-qanuni təşkilatı olaraq 15 mayda özünü buraxdı və İsrail ordusuna qatıldı. Orduya köməkçi xidmətləri qadınlar öz üzərinə götürmüşdü, həmçinin yaşayış məskənlərinin qorunmasını mülki şəxslərdən təşkil edilmiş Mishmar təşkilatı öz üzərinə götürmüşdü. İngiltərə və Amerika müharibənin uzanmasına mane olmaq üçün Fələstin sahillərini blokadaya alıb, Fələstinə silah satışına embarqo qoyarkən, Sovet İttifaqı Çexoslovakiyadan İsrailə yüngül toplar və avtomatik silahlar göndərməyə balşamışdı. Həmçinin bütün dünyadakı yəhudilər İsrail üçün böyük yardım kompaniyası başlatmışdı. Yəhudi qüvvələrinin ilk vəzifəsi ərəb ordularının hücumlarının qarşısına almaq idi. İlk başlarda ərəblər üstünlüyü ələ ala bilmişdi. Lakin Fələstinə yəhudi miqrantlarının və yüklərinin gəlməsinə britaniyalıların mane olması sonlandıqdan sonra yəhudi qüvvələri insan və silah gücü baxımından sürətlə böyüməyə başladı. Bu da Haganahın yarı-hərbi birləşmədən əsl ordu olmasına şərait yaratdı. Müharibənin ilk vaxtlarında əsas iş Haganahla, digər kiçik yəhudi təşkilatları olan İrqun və Lehinin üzərinə düşürdü. 26 may 1948-ci ildə İsrail Müdafiə Qüvvələri yaradıldı və bu orqan bütün yəhudi qüvvələrini mərkəzi hərbi hakimiyyəti altında birləşdirdi. Ərəb qüvvələrindən ən böyükü olan Misir cənubdakı ərazilərin bir hissəsini tutmuşdu. 15 may 1948-ci ildə misirlilər ağır artilleriyadan və zirehli texnikadan istifadə edərək iki yaşayış məskəninə hücum etdilər: Nirim və Kfar Darom. Misirlilər şiddətli müqavimətlə qarşılaşdı və geri çəkilməyə məcbur oldular. 19 mayda misirlilər Yad Mordeçay yaşayış məntəqəsinə hücum etdilər. Bu yaşayış məntəqəsini yalnız 100 tüfəng, orta ölçülü pulemyot və PIAT anti-tank silahları ilə silahlanmış 100 yəhudi qoruyurdu. Hücum edən misirlilərin sayı isə 2500 nəfər idi və güclü artilleriyaya, zirehli texnikaya və hərbi hava qüvvələrinə sahib idilər. 5 gün davam edən hücumun nəticəsində Misir ordusu ağır itkilər verdi və geri çəkilməyə məcbur oldu.Misir ordusu iki əsas istiqamətdə irəliləyirdi. Onlardan biri sahil ilə şimala doğru – indiki Qəzzə keçidi ilə irəliləyirdi. Digər istiqamət isə şərq tərəfə Beerşebaya doğru idi. Mühasirəyə düşməmələri üçün misirlilər bir sıra yəhudi yaşayış məntəqəsini mühasirəyə aldılar. Yerli yəhudilər özlərindən dəfələrlə çox və yaxşı silahlanmış misirlilərə qarşı uğurla müdafiə olundular. Nəticədə onlar İsrail Müdafiə Qüvvələrinin Qivati alayının Təl Əvivə gedən Misir ordusunun qarşısını alması üçün çox vacib vaxt qazandılar. 28 mayda misirlilər yenidən hücuma keçdilər. Onlar İsdudun şimalındakı dağıdılmış körpüdə dayanmışdılar. Qivati birliyinin bu hücumdan xəbəri var idi, lakin Misirə qarşı ordu göndərilməmişdi. Misirlilər isə buradan birbaşa Təl-Əvivə doğru hücum etməyə planlayırdılar və ümid edirdilər ki, bu yolda qarşılarına heç bir İsrail qüvvəsi çıxmayacaq.29 maydan 3 iyuna qədər İsrail qüvvələri Pleşet əməliyyatı ilə misirlilərin şimala doğru hücumunun qarşısını aldılar. İsraillilərin ilk hücum əməliyyatı hava hücumu oldu. Beləki, 4 Avia S-199 təyyarəsi İsdud yolunda 500 zirehli texnikadan ibarət Misir konvoyuna hücum etdi. 70 kqlıq bombalarla hücum edən İsrail hərbi hava qüvvələrinin qısa müddət sonra mexaniki silahları istifadəyə yararsız hala düşsə də, onlar Misir texnikalarını məhv edə bildilər. İsrail təyyarələrinin isə ikisi vuruldu və pilotları öldürüldü. İsrailin bu hücumu Misirin məğlubiyyəti ilə nəticələndi və onlar insiyativi itirdilər. Yenidən qruplaşa bildikdə isə insiyativ artıq İsrailin əlinə keçmişdi. Növbəti hava hücumundan sonra tərəflərin hər ikisi top atışlarına başlamışdı. Qivati alayının hücumu isə misirlilər tərəfindən dəf edilmişdi. Qİvati alayının hücumu ilə misirlilər öz müharibə strategiyalarını hücumdan müdafiəyə dəyişdilər.6 iyunda misirlilər Nitzanimə hücum etdilər. Nitzanim Majdalla (indiki Aşkelon) İsdud arasında yerləşir. Nitzanim döyüşündə israilli döyüşçülər 5 gün müqavimət göstərdikdən sonra təslim oldular. Ən ağır döyüşlər Yerusəlim və Yerusəlim – Təl-Əviv yolunda İordaniyanın Ərəb legionu ilə İsrail qüvvələri arasında baş verdi. Misirlilərin irəliləyişinin qarşısını almaq üçün İsrail tərəfi Latrun qalasını mütləq tutmalı idi. Qala Yerusəlimə (Qüdsə) gedən yol üzərindəki yüksəklikdə yerləşirdi. Ərəb legionu isə buranı artıq tutmuşdu və Latrun monastrının da tutulması ilə iordaniyalılar Yerusəlim yəhudilərinə gedən ərzaq və silah-sursat yolunu kəsə bildilər. İsraillilər Latrun qalasını tutmaq üçün 24 maydan 18 iyula qədər aramsız hücumlar edirdilər. Ərəb legionu Latrun qalasına olan hücumları dəf edə bilirdi. İsrail bu hücumlar zamanı 586 nəfər itirmişdi. Ölənlərin arasında general Miki Markus da daxil idi. Ərəb leginunun itkisi isə 90 nəfər olmuşdu, 200 nəfər isə yaralanmışdı. İsrail Yerusəlimini yalnız "Birma yolu" adlandırılan yol xilas edə bildi. Bu yol israillilər tərəfindən mühasirədə olan Yerusəlimə ərzaq və silah-sursat daşınması üçün düzəldilmişdi və yola yalnız İsrailin maddi-texniki təminat maşınlarının daxil olmasına icazə verilirdi.May ayında yolun keçəcəyi yerdəki iordaniyalı snayperlər təmizləndi və 14 iyunda yolun tikintisi sona çatdı. Lakin 1–2 iyundan etibarən yoldan istifadə edilirdi. İordaniyalılar yolu ələ keçirmək istəsələr də, buna nail ola bilmədilər. Lakin onlar xeyli yol tikintisində çalışan israillini öldürə bilmişdilər, məsələn 9 iyun günü yola hücum zamanı 8 israilli öldürülmüşdü. 18 iyulda Haerl alayı Birma yolunu qorumaq və genişlətmək üçün Latrunun cənubundakı 10 kəndi tutmuşdu. Ərəb legionu Latruna olan İsrail hücumunu dəf etdikdən sonra özü də əks hücuma keçdi və müvəqqəti də olsa Beyt Susin və Gezer ərazisini tuta bildi. İordaniyalılar Latrunda Yerusəlimə gedən maddi-texniki təminat yollarını kəsmişdilər. Bəzi ləzazimatlar, xüsusən silah-sursat hava yolu ilə şəhərə göndərilirdi. Şəhərdə İsrail qüvvələri ərzaq və su baxımından ciddi sıxıntı yaşayırdı.Kral Abdullah Ərəb legionun komandanı olan Qlubb paşaya 17 mayda Yerusəlimə hücum etmək barədə əmr verdi. Ərəb legionu gündəlik 10.000 artilleriya atəşi ilə şəhərə hücum etdi. 19–28 may arasında baş vermiş şəhər döyüşləri nəticəsində ərəblər İsrail qüvvələrini ərəblər yaşayan məhəllələrdən və Köhnə Şəhər adlanan yerdəki yəhudi məhəllələrindən geri oturda bildilər. 1.500 nəfər yəhudi sakin qovuldu, yüzlərləsi isə həbs edildi. 22 mayda ərəb qüvvələri Ramat Raçel kibbutzuna hücum etdi. Döyüş zamanı 31 iordaniyalı və 13 israilli öldü. Ramat Raçelin müdafiəçiləri geri çəkilməyə məcbur oldular, lakin səhəri gün hücum edərək şəhərin bir hissəsini ələ keçirə bildilər. Radar Hill də iordaniyalılar tərəfindən tutuldu. İordaniyalılar 26-na qədər əllərində saxlaya biləcəkləri bu şəhəri almaq üçün döyüşdə 2 nəfər itki vermişdilər. İsraillilər isə 19 nəfər itirmişdi. Harel alayı bu şəhəri ələ keçirmək üçün 23 dəfə hücum etsə də, bu hücumların hamısı uğursuzluqla nəticələndi. Hücumla eyni gündə ABŞ-nin Yerusəlimdəki konsul-generalı Tomas C. Vasson öldürüldü. Onun kim tərəfindən və niyə öldürülməsi hələ də mübahisəlidir. 1948-ci ilin oktyabr ayının ortalarında Harel alayı Yerusəlim koridorunu müdafiə etmək üçün Ha-har əməliyyatına başladı. İraq qüvvələri iki piyada və bir zirehli alaydan ibarət idi. Onlar Şimali İordaniyadakı İordaniya çayından keçərək İsrail yaşayış məntəqəsi olan Geşerə hücum etdilər. Lakin bu hücum uğursuzluqla nəticələndi. Bu uğursuzluqdan sonra iraqlı hərbçilər ərəb şəhərləri olan Nablus, Cenin və Tulkarm arasında "strateji üçbuçaq"da yerləşdirildilər. 25 mayda Netanyaya doğru hərəkət edərkən isə israillilər tərəfindən dayandırıldılar. 29 mayda israillilərin hücumları başladı. Cenində 3 gün boyunca davam edən döyüşün nəticəsində iraqlılar öz mövqeylərini qorumağı bacardılar.25 mayda iraqlılar Tulkarmdan hücum edərək Geulimi tutdular və Tulkarm-Netenya yolu üzərində olan Kfar Yona və Eyn Vered məntəqələrinə çatdılar. İraqlıların bu hücumları Alexsandroni alayı tərəfindən dayandırıldı və onlar Geulimi geri aldılar. Karmeli və Qolani alayları isə Cenini geri almaq üçün 31 mayda hücum etdilər, lakin onların bu hücumları iraqlılar tərəfindən dəf edildi. 14 mayda Suriya qüvvələri Fələstinə daxil oldu. Suriya qüvvələri I Piyada alayından və onları dəstəkləyən zirehli tabordan ibarət idi. Zirehli taborda zirehli maşınlar, fransız R 35 və R 37 tankları var idi. Suriya prezidenti Şükri əl-Qüvvətli ordusuna müraciətində onlara sionistləri məhv etməyi əmr edirdi. David Ben-Qurion isə kabinetdəki çıxışda bildirirdi ki, "vəziyyət çox gərgindir. Yetəri qədər tüfəng yoxdur, yetəri qədər ağır silah yoxdur". 15 mayda Suriya qüvvələri Qaliley gölünün cənub və şərq sahillərinə doğru hərəkətə başladılar və Samaxa, onun qonşuluğundakı Şaar Haqolana, Eyn Gevə hücum etdilər. Lakin yerli sakinlər tərəfindən məğlub edildilər. Növbəti gün tankların da köməyi ilə edilən hücum uğurlu oldu və Samax 18 mayda tutuldu. Bundan sonra Suriya qüvvələri tərk edilmiş Hagolana da daxil oldular.21 mayda Suriya qüvvələri Degania Alefdə Karmeli alayının bəzi qüvvələri tərəfindən gücləndirilmiş yerli mülki əhali tərəfindən dayandırıldı. Yerli əhali molotov kokteylləri, əl bombaları və 1 ədəd PIAT ilə Suriya zirehli texnikasının qarşısını ala bilmişdilər. Molotov kokteyli və əl bombası ilə partladılmış Suriya tankı hələ də bu kibbutzda saxlanılır. Yerdə qalan Suriya qüvvələri isə növbəti gün İsrailin Napoleonçik dağ toplarından atəş açması ilə geri çəkildi. Bu İsrail qüvvələrinin müharibədə ilk dəfə artilleriyadan istifadə etməsi idi. Deganiasdakı məğlubiyyətdən sonra suriyalılar Samaxı tərk etməyə məcbur oldular. Tarixçilərin iddiasına görə, suriyalıların məğlub olmasının əsas səbəbi onların israilliləri gözlərində kiçiltmələri idi. Onlar elə düşünürdülər ki, israillilər çox zəifdirlər və ərəb ordusu qarşısında dayana bilməzlər. 6 iyunda Ərəb Azadlıq Ordusunun iki alayı və Livan ordusu Əl-Malikiyyəni və Qadası tutdu. Bu demək olar ki, Livan ordusunun müharibədəki yeganə hücum əməliyyatı oldu.6 iyunda Suriya qüvvələri Mişmar Hayardenə hücum etsələr də, məğlub oldular. 10 iyunda isə Mişmar Hayarden suriyalılar tərəfindən tutuldu. Bundan sonra onlar əsas yola hücum etdilər, lakin onların bu hücumu Oded alayı tərəfindən dayandırıldı. Bundan sonra suriyalılar müdəfiə mövqeyi aldılar və yalnız bir neçə kiçik miqyaslı hücum əməliyyatları təşkil etdilər. Ərəblərlə yəhudilər arasında toqquşmalar 1947-ci ildən başlamışdı. Bu toqquşmalar əsasən Liddada, əl-Ramlada, Yerusəlimdə və Hayfada gedirdi. 23 mayda Aleksandroni alayı Tanturanı və Hayfanın cənubunu ərəblərdən aldı. 2 iyunda isə Cihad Ordusu komandanı Həsən Salama Haganahla Ras əl-Dindəki döyüşdə öldürüldü. Yəhudilər əllərində olan bütün hərbi hava qüvvələrini 1947-ci ilin noyabrında Şerut Avir adı altında birləşdirmişdi. Növbəti ay isə ilk hava uçuşları Təl-Əviv yaxınlığındakı Sde Dov adlanan mülki hava limanından reallaşdırılmağa başladı. Quru qüvvələrinə dəstək üçün ilk hava əməliyyatı isə dekabr ayının 17-də həyata keçirildi. Qaliley eskadrilyası 1948-ci ilin martında Yavneeldə, Neqev eskadrilyası isə aprel ayında Nir-Amda yaradılmışdı. 15 mayda müharibə başlayarkən Şerut Avir özünü İsrail Hərbi Hava Qüvvələri elan etdi. Lakin müharibənin ilk həftələrində İsrailin yüngül təyyarələri ərəb qüvvələri ilə qarşılaşmağa uyğun vəziyyətdə deyildi. 15 mayda – müharibənin başlanğıcında Misir Kraliyyət Hərbi Hava Qüvvələrinin 4 Spitfiresi Təl-Əvivi və Sde Dov hava limanını bombardman etdi. Bombardman zamanı İsrail hərbi hava qüvvələrinin əksər təyyarəsi bu hava limanına yığılmışdı. Nəticədə xeyli İsrail təyyarəsi partladıldı və yerdə qalanları isə xeyli ziyan gördü. 4 israilli əsgər isə öldürüldü. Növbəti saatlarda da Misir təyyarələri dalğalar şəklində Təl-Əvivi və ətrafını bombardman etdi. Lakin İsrail tərəfi bu hücumlardan az ziyan gördü. Misirlilərin bir Spitfiresi vuruldu və pilotu əsir götürüldü. Ümumilikdə, 6 gün davam edən hava hücumu zamanı misirlilər Təl-Əvivin mərkəzi avtobus vağzalını bombaladılar. Bu hücum nəticəsində 42 yəhudi öldü və 100 nəfər yaralandı. Misirlilər Təl-Əvivlə yanaşı, ətrafdakı kənd və qəsəbələri də bombardman edirdi. Başlanğıcda misirlilərin belə rahatlıqla hava hücumu edə bilməsinin əsas səbəbi israillilərin onlara havada cavab verə bilməməsi və yalnız quru atışı edə bilmələri idi. Bundan sonra Təl-Əvivə effektiv hava hücumundan müdafiə silahları göndərildi və hava hücumları zamanı misirlilər xeyli itkilər verməyə başladılar. 1948-ci ilin sonlarında Misir Kraliyyət Hərbi Hava Qüvvələri artıq özünün əsas bazası olan Əl Arişi və ən yaxşı pilotlarını itirmiş vəziyyətdə idi. Müharibənin ilk günlərində İsrail hələ çox zəif olan öz hava qüvvələri ilə ərəblərin düşərgələrinə və kolonlarına hücum edirdi. Bu hücumlar ərəblərin qırıcı təyyarələrindən yayınmaq üçün gücə vaxtları təşkil edilirdi və çox zaman az uğurlu olurdu. Lakin bu hücumlar israillilərdə böyük ruh yüksəkliyinə səbəb olurdu. 20 mayda İsrailə Çexoslovakiyadan 25 ədəd Avia S-199s qırıcılarının gəlməsi hərbi hava qüvvələri nisbətini İsrailin xeyrinə dəyişdirdi. Müharibənin sonuna qədər isə daha çox təyyarə əldə etdi. Həmçinin 62 ədəd Spitfires əldə edə bilmişdi. İsrail hərbi hava qüvvələrində döyüşən pilotların çoxu ya könüllü ya da muzdlu İkinci Dünya müharibəsi veteranları idi. 3 iyunda İsrail ilk hava zəfərini qazandı. Beləki, Modi Alon Misirin Təl-Əvivi bombalayan DC-3s təyyarəsini vurdu. Bundan sonra Təl-Əvivə bəzi döyüş təyyarələrinin hücumu olsa da, müharibənin sonuna qədər bombardman təyyarələrinin hücumu olmadı. Tədricən İsrail hava qüvvələri misirli pilotları havada birbaşa döyüşə çəkmə strategiyası yürütməyə başladı. Belə döyüşlərdə ilk qələbəni Qideon Lixtman qazandı, o, Misirin Spitfiresini partlatdı. 1948-ci ilin sonlarına doğru İsrail havada öz üstünlüyünü təmin edə bilmişdi. İsraillilərin misirli və iraqlı hərbi birləşmələrə cavab olaraq misirlilər İsrail hava qüvvələrinin bazası olan Ekronu bombalayırdı. 30 may hücumu zamanı Rehovotun mərkəzi vuruldu və 7 mülki şəxs öldü, 30 nəfər isə yaralandı. Buna və ehtimal ki, iordaniyalıların Latrundakı qələbələrinə cavab olaraq israillilər ərəb şəhərlərinə bombalamağa başladılar. 31 may – 1 iyun tarixində ərəb paytaxtına ilk hava hücumu reallaşdı. İsraillilər hücum eədərk İordaniyanın paytaxtına onlarla 55 və 110 kqlıq bombalar atdılar. Bombalardan biri kral sarayına, biri isə ona birləşik ingilis hava limanına düşdü. Hücum nəticəsində 12 nəfər ölmüş, 30 nəfər isə yaralanmışdı. Britaniyalılar buna cavab olaraq israillilərə bildirdilər ki, belə bir hücum təkrarlanarsa onlar İsrail təyyarələrini və hərbi bazalarını vuracaqlar. Buna görə də, israillilər müharibənin sonuna qədər bir daha Ammana hücum etmədilər. İsrail Arişi, Qəzzəni, Dəməşqi və Qahirəni bombardman etdi. İsrailə Çexoslovakiyadan gələn hərbi təyyarələr yolüstü Qahirəni bombardman edərək İsrailə getmişdilər. Alan Derşovitzə görə israillilər hərbi hədəfləri vurmağa fokuslanmışdılar, lakin Benni Morrisə görə Dəməşq hücumu zamanı bombalar birbaşa şəhərə atılmışdır. Dəniz döyüşləri Müharibənin başlanğıcında İsrail donanması 3 Aliyah Bet gəmisindən ibarət idi. Bu gəmilər britaniyalılardan oğurlanmışdı və Hayfa limanında saxlanılırdı. İsrailin müstəqilliyi elan edildikdən dərhal sonra hərbi donanmanın qurulması üçün işlər başladıldı. İlk öncə 3 gəmi seçilmişdi: INS Eylat (ABŞ Sahil Mühafizə Təşkilatının keçmiş gəmisi), iki INS Haganah və INS Vedqvud. INS Haganah və INS Vedqvud gəmiləri əvvəllər Kanada Kraliyyət Hərbi Donanmasına məxsus olmuşdu. Gəmilərdə iş prosesi ingilislər xəbərdar olmasın deyə gizli şəkildə aparılırdı. 21 may 1948-ci ildə bu gəmilər xarici vətəndaşa məxsus ticarət gəmisi adı ilə Təl-Əvivə daxil oldu. Burada gəmilərə XIX əsrin sonlarına aid səhra topları və hava hücumundan müdafiə silahları quraşdırıldı. 30 iyunda britaniyalıların Hayfa limanını tərk etməsindən sonra İsrail donanması buraya köçürüldü və Hayfa İsrail donanmasının əsas mərkəzi oldu. 1948-ci ilin oktyabrında ABŞ-dən sualtı döyüş gəmisi alındı. Donanmaya daxil olan gəmilər II Dünya müharibəsində İngiltərə donanmasında xidmət etmiş keçmiş hərbçi yəhudilər və könüllülər tərəfindən idarə edilirdi. Yeniləşdirilmiş və yeni alınmış gəmilər sahil boyunca patrul xidməti görür, Qəzzə sahillərini və Port-Səidə qədərki bütün Misir sahillərini bombalayırdılar. BirinciI mərhələnin sonu Sonrakı günlərdə ərəblər şiddətli israil müqaviməti nəticəsində yalnız kiçik uğurlar qazana bildi. Tədricən isə İsrailin əks hücumu nəticəsində tutduqları əraziləri də itirməyə başladılar. Müharibə davam etdikcə meydandakı qoşun sayında İsrail ərəbləri keçməyə başlayırdı. İsrailin xidmətində 1948-ci ilin iyulunda 63000, 1949-cu ilin yazının əvvəllərində isə 115000 nəfərlik ordu var idi. Ərəblərin xidmətində isə 1948-ci ilin iyulunda 40000, 1948-ci ilin oktyabrında isə 55000 nəfərlik ordu var idi. 1949-cu ilin yazında isə ərəb ordusunun 55000-dən bir qədər çox olduğu ehtimal edilir. Atəşkəs razılaşmasından sonra İsrail 9 ərəb şəhəri və bölgəsini özünə tabe edə bilmişdi: Yeni Yerusəlim, Yafa, Hayfa, Əkka, Safed, Tiberiya, Baysan, Samax və Yibna. Bir digər şəhər Cenin tutulmasa da, əhalisi şəhəri boşaltmışdı. Birləşmiş ərəb orduları 14 yəhudi məskənini tuta bilmişdi. Lakin onlardan yalnız biri – Mişmar Hayarden BMT-nin 181 saylı qətnaməsində İsrail dövləti üçün nəzərdə tutulmuş torpaqlarda yerləşirdi. Hər iki tərəfin əlində az-çox BMT qətnaməsində digər tərəf üçün nəzərdə tutulmuş ərazi var idi. İsrail BMT tərəfindən İsrail dövlətinin yaradılması üçün nəzərdə tutduğu ərazidən başqa onlar 50 iri ərəb kəndini, həmçinin xeyli kiçik ərəb kəndini və bədəvi düşərgələrini ələ keçirmişdi. BMT tərəfindən nəzərdə tuutulmuş İsrail dövləti ərazsinin 350 km²-ı ərəblərin nəzarətində, Ərəb dövlətinin isə 700 km²-ı İsrailin nəzarətində idi. Bu göstəricilər heç bir tərəfin mütləq nəzarətində olmayan Neqev səhrasını nəzərə almır.Müharibə başlayandan birinci mərhələnin sonuna qədərki dövrdə Suriya ordusunda 315 nəfər ölmüş, 400–500 əfər isə yaralanmışdı. İraq ordusunda 200 nəfər ölmüş, 500 nəfər yaralanmışdı. İordaniyanın Ərəb Legionu isə 300 nəfər itki vermiş, 400–500 nəfər isə yaralanmışdı (bura İordaniya komandanlığı altında döyüşən qeyri-nizami fələstinlilər də daxildir). Misir tərəfi isə 600 nəfər itirmişdi. Misir ordusundan 1400 nəfər də yaralanmışdı (bura qeyri-nizami halda Misir komandanlığı altında döyüşən "Müsəlman qardaşlar" təşkilatının üzvləri də daxil idi). Müharibəyə 1948-ci ilin iyununda qatılan Ərəb Azadlıq Ordusu isə 100 nəfər itki vermişdi. 800 yəhudi ərəblər tərəfindən əsir götürülmüşdü. Yəhudilər isə 1.300 ərəbi əsir götürə bilmişdilər. Əsir götürülənlərin əksəriyyəti fələstinli idi. Birinci atəşkəs 29 mayda BMT döyüşən tərəflər arasında atəşkəs elan etdi. Atəşkəs qərarı 11 iyunda qüvvəyə mindi və 28 gün davam etdi. Atəşkəs qərarı hansısa tərəfə öz hərbi vəziyyətini düzəltməyə kömək olmasın deyə hər iki tərəfə silah satışı embarqosu qoyuldu. Lakin heç bir tərəf atəşkəs qərarlarına əməl etmirdi və dolayı vasitələrlə öz hərbi ehtiyaclarını ödəmək üçün yollar axtarırdılar. Qısası, bu atəşkəs müddətindən hər iki tərəf güclənmək və döyüşə hazırlaşmaq üçün istifadə etdi. Əlavə qüvvələr Atəşkəs zamanı Britaniyanın düşüncəsi belə idi ki, "yəhudilər əzici qələbə qazanmaq üçün çox zəif silahlanmaya malikdirlər". Hayfa limanında çalışan Britaniya zabiti 4 həftəlik atəşkəs barədə bildirmişdi: Atəşkəs müddətində yəhudilər əsasən yeni silahlarını haradan ələ keçirə biləcəklərini düşünürdülər. İsrail sonda Çexoslovakiyadan xeyli silah gətirdə bildilər, ordularını yenidən qruplaşdırdılar və əsgərlərinin təlimlərini bitirə bildilər. İsrail Müdafiə Qüvvələrinin komandiri və eyni zamanda da İsrailin V baş naziri İshaq Rabin Çexoslovakiyadan gətirilən silahlar barədə deyirdi: İsrail ordusunu 30.000–35.000 nəfər artıraraq döyüşən birliklərindəki canlı qüvvə sayını 65.000-ə çatdırdı. Həmçinin ordusu üçün 25.000 tüfəng, 5.000 pulemyot və 5 milyon güllə təmin etdi. Hər iki dövlət nəinki silah və canlı qüvvə ilə bağlı olan embarqolara məhəl qoymadı, hətta cəbhəyə yeni birləşmələr belə göndərdi. Atəşkəs zamanı İrqun xaricdən özü üçün silah gətirməyə cəhd etdi. "Altalena" gəmisi ilə gətirilən silahları İrqun təşkilatı dövlətə verməkdən imtina etdi. David Ben Qurion isə silahların müsadirə edilməsini əmr etdi, hətta ehtiyac olarsa gücdən istifadə etməyə belə icazə verdi. İrqunun yenə bundan imtina etməsindən sonra silah daşıyan gəmi batırıldı, hər iki tərəfdən bir neçə nəfər öldü. BMT vasitəçisi Folke Bernadotte Atəşkəsə BMT tərəfindən təyin edilmiş vasitıçi Folke Bernadotte və BMT Müşahidəçi Şurası tərəfindən seçilmiş komanda tərəfindən nəzarət edilirdi. Müşahidəçilərə Belçikadan, ABŞ-dən, İsveçdən və Fransadan olan zabitlər daxil idi. Folke Bernadotteyə BMT tərəfindən Fələstindəki müqəddəs yerlərin qorunması, xalqın təhlükısizliyinin təmin edilməsi və gələcəkdə sülh şəraiti yaratmaq üçün çalışmaq tapşırılmışdı. O, öz məruzəsində qeyd etmişdi: Atəşkəs dövrün bir neçə ciddi qayda pozuntusu müşahidə edilmişdi: 21 iyunda İrqun "Altalena" gəmisi vasitəsilə xaricdən Fələstinə hərbi xidmət yaşında olan miqrantlar və silah-sursat gətirməyə cəhd etmişdir. Bir digər pozuntu isə misirli qüvvələrin Negebdəki yəhudi məskəninə yardım yüklərinin keçməsinə icazə verməməsi olmuşdur. Üçüncü qayda pozuntusu ondan ibarət idi ki, iordaniyalı və iraqlı hərbi birləşmələr Yerusəlimə içməli su götürülməsinə icazə verməmişdirlər.Atəşkəs razılaşması əldə edildikdən sonra Bernadotte siyasi həll yolunun axtarılıb tapılmasına başladı. Ona görə tərəflər arasındakə əsas uzlaşmazlıq ondan ibarət idi ki, ərəblər sərhədlərinin haradan keçməsindən asılı olmayaraq yəhudi dövlətinin varlığını qəbul etmirlər, yəhudilər isə əsas diqqətlərini hərbi güclərinin artırılmasına yönəldərək, hərb yolu ilə öz ərazilərinin genişləndirilməsi siyasəti aparırlar. Bütün bunları nəzərə alaraq Bernadotte Fələstinin yenidən bölüşdürülməsini təklif etdi. Onun bölünmə layihəsi həm İsrail, həm də ərəblər tərəfindən rədd edildi. Lakin israillilər atəşkəsi bir ay da uzatmaq təklifini qəbul etsələr də, ərəblər bu təklifi də rədd etmişdilər.Folke Bernadotte 1948-ci ilin sentyabrında yəhudi təşkilatı olan Lehi tərəfindən öldürülmüşdür. Ehtimal edilir ki, ərəb qaçqınların İsrail tərəfindən ələ keçirilmiş torpaqlarına geri dönməsini reallaşdırmağa çalışdığına görə yəhudilər tərəfindən öldürülmüşdür. On gün döyüşləri 8 iyulda – atəşkəsin sona çatmasından bir gün əvvəl general Məhəmməd Naquib rəhbərliyində Misir qüvvələri Negbaya hücum edərək müharibənin ikinci mərhələsini başlatdılar. Ertəsi gün isə İsrail qüvvələri bütün cəbhələrdə hücuma keçdi və Quneitradan Arişə qədərki ərazini mühasirəyə aldı. Misir qüvvələri isə Təl-Əvivi bombardman etdi. Növbəti gün isə İsrail tərəfi mühasirəyə alınmış kibbutzimlərdən birinə həyati malları göndərə bilmək üçün yol aça bildi.Döyüşlər 10 gün davam etdi və 18 iyulda BMT Təhlükəsizlik Şurası atəşkəs qərarını qəbul etdi. Bu 10 günlük döyüşlər əsasən İsrailin hücumları, ərəblərin isə müdafiə olunması ilə xarakterikdir. Cənubda İsrail Müdafiə Qüvvələri "An-Far əməliyyatı"nı və "İşğalçıya ölüm" əməliyyatını həyata keçirdilər. XI alayın I taborunun tapşırığı cənubdakı ərəb kəndlərini ələ keçirmək və əhalisini qovmaq idi. Onlar çox az müqavimətlə qarşılaşdılar. Keçmiş Palmax döyüşçüsü olan Ammon Neumanna görə cənubdakı ərəb kəndləri boşaldılarkən çox az müqavimətlə qarşılaşmışlar və silah-sursatın zəifliyinə görə əhalinin müqavimət gücü çox aşağı olmuşdur. Əhali kəndləri boşaltdıqdan sonra isə onların evləri dağıdılmışdır.12 iyulda misirlilər yenidən Negbaya hücum etdilər. Onlar bura əvvəl də hücum etmişdilər, lakin uğur qazana bilməmişdilər. 3 piyada taborundan, 1 artilleriya taborundan və 1 zirehli tabordan ibarət Misir ordusu İsrail ordusu tərəfindən məğlub edildi. Döyüşdə Misir ordusu 200–300 nəfər itki verdi. İsrail ordusunda isə 5 nəfər öldü, 16 nəfər yaralandı. Negbadakı məğlubiyyətdən sonra misirlilər diqqətlərini izolyasiya olunmuş yaşayış məskənlərinə yönəltdilər. 14 iyulda misirlilər Qal Ona hücum etdilər. Lakin minalanmış sahə və yerli əhalinin müqavimətindən sonra geri çəkilməyə məcbur oldular. Misirlilər daha sonra zəif müdafiə olunan Beerot İshaq kəndinə hücum etdilər. Misirlilər kəndə daxil ola bildilər, lakin kənd sakinləri kəndin daxilində müdafiə xətti yaratmışdılar. Onlar misirlilərin qarşısını ala bildilər və İsrail ordusu kəndin köməyinə çata bildi. İsrail tərəfinin cəmi 17 ölü, 15 yaralı verdiyi döyüşdə Misir ordusu 200 itki verərək məğlub oldu. Misir ordusunun bu hücumu müharibədəki son hücumları oldu və bir daha heç bir kəndə və ya hər hansısa yaşayış məskəninə hücum edə bilmədilər. 10 iyulda Qlubb paşa Ərəb Legionu vasitəsilə "saxta döyüş səhnəsi" düzəltmə əmri almışdı. İsraillilər Danni əməliyyatı vasitəsilə Yerusəlim və Təl-Əviv arasındakı koridoru daha da genişlətdi. Bu əməliyyat İsrailin həyata keçirdiyi ən mühüm hücum əməliyyatlarından biri idi. Nəticədə Latrun ətrafı, koridor və Ramallah şəhərləri tutuldu. Danni əməliyyatının məqsədi Təl-Əvivin qərbini ələ keçirmək və düşmən qüvvələrini daha da uzağa itələmək idi. Bunda məqsəd yəhudi əhalisinin və Yerusəlimdəki qüvvələrin təhlükəsizliyini təmin etmək idi. Bu zaman Lidda çox mühüm hərbi mərkəzə çevrildi və ətrafdakı ərəb qüvvələrinin istinadgahı roluna sahibləndi. Ramla isə yəhudi əhalinin köçürülməsi yolunda maneə idi. Lidda sayları 1000 nəfər olan yerli qüvvələr və 125–300 nəfərlik Ərəb legionu mənsubu hərbçilər tərəfindən qorunurdu. İsrail Müdafiə Qüvvələri 8000 nəfərlik canlı qüvvə ilə hücuma keçdilər. Müharibə zamanı ilk belə hal idi ki, bir neçə xüsusi alay bir hücumda iştirak edirdi. Şəhərə hücum şərq tərəfdən – Xulda, əl-Qubab, Yimzu və Daniyaldan başladı. 11 iyulda şəhər israillilər tərəfindən ələ keçirildi. Şəhər uğrunda döyüşlərdə 450 ərəb, 9–10 israilli öldü. Ertəsi gün isə Ramla da israillilər tərəfindən ələ keçirildi. Lidda və Ramlanın əhalisi şəhərdən qovuldu. Onlar ərəb qoşunlarının əlində olan torpaqlara köçdülər. Lidda şəhərinin əhalisi heç bir daşınma vasitəsi olmadan şəhərdən qovulmuşdu və əhalinin bir hissəsi iyul ayında səhradakı istiyə və susuzluğa dözə bilməyərək yolda ölmüşdü. 15–16 iyulda israillilər Latruna hücum etdilər. Lakin məğlub oldular. İkinci hücum isə 18 iyulda baş verdi. Zirehli texnika və 2 Kromvell tankı ilə gücləndirilmiş Yiftax alayı da şəhəri ələ keçirə bilmədi. İkinci fasilənin 18 iyulda qüvvəyə minməsinə baxmayaraq, israillilər Latrunu tutmaq üçün 20 iyula qədər cəhd göstərdilər. Kedem əməliyyatının məqsədi Yerusəlimin Qədim şəhər hissəsini mühafizə etmək idi. Əməliyyat uğursuzluqla nəticələndi. Əslində əməliyyat birinci fasilənin bitməsindən dərhal sonra İrqun və Lehi qüvvələri tərəfindən başladılmalı idi. Lakin David Şaltiyel tərəfindən gecikdirilmişdi, çünki o, inanırdı ki, Haganah qüvvələri olmadan Deir Yassini tutmaq qeyri-mümkündür. Plana görə Yehuda Lapidotun rəhbərlik etdiyi İrqun qüvvələri Yeni Qapıya, Lehi qüvvələri Yeni Qapıdan Yaffa qapılarına qədərki əraziyə, Beit Horon taboru isə Sion dağından hücuma keçməli idi. Hücum Şabbat gününə – 16 iyulun, saat 20:00-a planlanmışdı. Plan əvvəldən doğru getmədi və ilk əvvəl 23:00-a, sonradan isə gecə yarısına ertələndi. 02:30-da hücum başladı. İrqun üzərinə götürdüyü məqsədə çatsa da, digər birləşmələr tapşırıqlarının öhtəsindən gələ bilmədilər. 17 iyul 05:45-də Şaltiyel bütün qüvvələrə geri çəkilmə əmri verdi. Toqquşmalar dayandırıldı. 14 iyul 1948-ci ildə İrqun ərəb kəndi olan Malha kəndini şiddətli döyüşlərdən sonra tutdu. Ərəblər ikinci dəfə hücum etsələr də, köməyə gələn İsrail qüvvələri onları geri çəkilməyə məcbur etdilər. İsrail tərəfi bu döyüşdə 17 nəfər itki verdi. İkinci plan Dekel əməliyyatı idi. Məqsəd Nazaret də daxil olmaqla, Aşağı Cəliləni ələ keçirmək idi. Nazaret 16 iyulda ələ keçirildi. İkinci atəşkəs 18 iyul 19:00-da qüvvəyə minənə qədər isə İsrail qüvvələri Aşağı Cəlilədən Hayfaya qədərki Təbəriyyə gölü sahillərini ələ keçirdilər.Broş əməliyyatının məqsədi Suriya qüvvələrini Şərqi Cəlilədən çıxarmaq idi. Əməliyyatı Benot Yakov alayı həyata keçirirdi. İsraillilər üçün uğursuz nəticələnən əməliyyat zamanı suriyalılar 200 nəfər, israillilər isə 100 nəfər itki verdilər. Həmçinin İsrail Hərbi Hava Qüvvələri ilk dəfə Dəməşq şəhərini bombaladı. İkinci atəşkəs 18 iyul 19:00-da BMT-nin vasitəçiliyi ilə ikinci atəşkəs dövrü başladı. 16 sentyabrda Folke Bernadotte Fələstin üçün yeni bölünmə planı təklif etdi. Bu plana görə Neqev İordaniya ilə Misir arasında bölünməli, Lidda və Rəmla isə İordaniyaya birləşdirilməli idi. Bütün Cəlilə yəhudilərə verilməli, onun sərhədi Fəlucadan şimal-şərqə doğru Rəmla və Liddaya qədər müəyyən olunmalı idi. Qüds beynəlxaqlaşdırılmalı, şəhərin yəhudi və ərəb əhalsinin muxtar bələdiyyəsi olmalı idi. Hayfa dəniz limanı azad liman, Lidda hava limanı isə azad hava limanı statusu almalı idi. Bütün fələstinli qaçqınlar öz evlərinə geri dönməli, dönmək istəməyənlərə isə itirdikləri əmlaka görə kompensasiya verilməli idi. BMT Fələstinə yəhudi miqrasiyasını öz nəzarətinə götürməli idi.Bu planı hər iki tərəf rədd etdi. Bernadotte isə 17 sentyabrda Qüdsdə yəhudi sionist təşkilatı olan Lehi üzvləri tərəfindən öldürüldü. 4 nəfərlik yəhudi qrupu Bernadottenin maşın konvoyunu bomba vasitəsilə partlatmışdı. Nəticədə Bernadotte və onun köməkçisi olan fransız BMT müşahidəçisi ölmüşdü. Lehi Bernadotteni ingilis və ərəb kuklası kimi qəbul edirdi. Onlar qorxurdular ki, Bernadottenin təklifi yeni yaranmış İsrail hökumti tərəfindən qəbul edilər. Bu isə onlara görə qəbuledilməz idi və gələcəkdə qorxunc nəticələrə yol açacaqdı. Əslində isə, Lehinin xəbəri olmasa da, artıq İsrail hökuməti Bernadottenin bu təklifini rədd etmişdi və bir aydan sonra döyüşlərə yenidən başlamağı planlayırdı. Bernadotteni amerikalı diplomat Ralf Bunçe əvəzlədi.1948-ci ilin 22 sentyabrında İsrail müvəqqəti hökumətinin qəbul etdiyi qərar ilə mühribə dövründə ələ keçirilmiş torpaqlar avtomatik İsrail dövlətinin torpağı elan edilirdi. "Kiçik üçbucaq" bölgəsi Hayfa limanının cənubunda yerləşən və "Kiçik üçbucaq" adlanan yerdəki ərəblər Təl-Əvivdən Hayfaya gedən yoldakı yəhudi yüklərini tez-tez bombardman edirdilər və onları Samariyanın şimalından iraqlı hərbi birləşmələr dəstəkləyirdi. Yolda hərəkət edən nəqliyyat vasitələrinə qarşı təşkil edilən snayper hücumları ikinci atəşkəs zamanı da davam etdi. Onları təmizləmək üçün israillilərin 18 iyun və 8 iyul zamanı etdikləri hücumlar da uğursuz oldu. 24 və 25 iyulda israillilər Şoter əməliyyatını həyata keçirməyə başladılar. Əməliyyatın məqsədi yolu düşmən qüvvələrdən təmizləmək idi. Lakin məğlubiyyətə uğrayaraq geri çəkilməyə məcbur oldular. İsrail bu üç ərəb kəndini yalnız güclü artilleriya, hava və zirehli birliklərin dəstəyindən sonra tuta bildi. Kəndin əhalisinin əksəriyyəti isə ya hücum zamanı, ya da kənd tutulmamışdan az əvvəl kəndi tərk etmişdi. Əməliyyat zamanı ərəblər tərəfindən ən azı 100 mülki şəxs və hərbçi öldü.Ərəblərin iddiasına görə İsrail bu kəndləri tutan zaman xeyli dinc əhalini öldürmüş və qırğın etmişdir. Lakin İsrail tərəfi bunu rədd etmişdir. BMT-nin bu barədə araşdırması da bunu təsdiq etmişdir. Əməliyyatın uğurla bitməsindən sonra Hayfa – Təl-Əviv yolu İsrail mülki və hərbi daşınmalarına tamamilə açıldı, yolun üzərindəki ərəb mövqeləti tamamilə təmizləndi. İsrail həmçinin Hayfa-Hadera yolunu da təmir etdilər. Üçüncü mərhələ Müharibənin bu mərhələsində İsrail öz cənub və şimal sərhədlərinin təhlükəsizliyini təmin etmək və ərəbləri tamamilə məğlub etmək üçün əməliyyatlar həyata keçirmişdir. 22 oktyabrda müharibənin üçüncü mərhələsi faktiki olaraq başladı. Qeyri-nizami ərəb qüvvələri atəşkəs razılaşmasını rədd etdilər və şimaldakı İsrail yaşayış mərkənlərinə hücum etməyə başladılar. Eyni gündə isə Ərəb Azadlıq Ordusu Manaraya hücum etdi və möhkəmləndirilmiş mövqe olan Şeyx Abidi ələ keçirdi. Yerli israillilərin müqaviməti nəticə vermədi. Köməyə gəlmiş Karmeli alayı da ərəblər tərəfindən məğlub edildi. Alaydan 33 nəfər öldü, 40 nəfər yaralandı. Nəticədə Manara və Misqav ərəblər tərəfindən ələ keçirildi, İsrailin BMT-dəki etirazları da bunu dəyişdirmədi. 24 oktyabrda İMQ Hiram əməliyyatı ilə Cəlilə bölgəsinin bütünlüklə ələ keçirdi. Ərəb Azadlıq Ordusu və Livan hərbi birləşmələri Livana geri çəkilməyə məcbur oldular. İsrail həmçinin Suriya taborunu da pusquya düşürərək məhv edə bildi. Bu əməliyyatda 4 piyada taboru iştirak edirdi, bu taborlara komandanlığı isə Moşe Karmel edirdi. Cəmi 60 saat davam edən hücumda xeyli sayda ərəb kəndi ələ keçirildi. Ərəblər 400 nəfər itki verdilər, 550 nəfər İsrailə əsir düşdü. İsrailin itkisi isə az oldu.50,000 ərəb qaçqın Livana daxil oldu. Onların bəziləri israillilər tərəfindən evlərindən qovulmuş, bəziləri isə ərəb qüvvələri məğlub olduqca öz evlərindən çıxmışdılar. Öz evlərində qalan ərəblərə sonradan İsrail dövləti tərəfindən vətəndaşlıq verildi. İqrit və Birim kəndlərində yaşayan ərəbləri İsrail dövləti nümayəndələri inandırmışdılar ki, onlar kəndlərini tərk etsələr müharibə bitdikdən sonra onların geri dönmələrinə icazə veriləcək. Lakin İsrail dövləti bu vədinə əməl etmədi və öz evləri əvəzində qaçqınlara kompensasiya təklif etdi. Ərəblər isə bunu rədd etdilər.Ayın sonunda İMQ Cəlilənin tamamını ələ keçirdi. Bütün Livan qüvvələrini İsraildən qovdu, hətta 8 km Livan torpaqlarının içinə girərək Litani çayına çatdı. 13 Livan kəndi ələ keçirildi. Hula kəndində iki israilli zabit 35 ilə 58 arası ərəb əsiri "Hayfa neft emali qırğını"na qarşılıq olaraq qətlə yetirdi. Hər iki zabit sonradan əməllərinə görə həbs edildilər. İsrail sərhədlərini qorumaq və ərəbləri daha uzağa göndərmək üçün hücumlar edirdi. İordan çayının qərb sahilini ələ keçirmək İsrail üçün bəzi problemlər yarada bilərdi. Çünki bu torpaqların ələ keçirilməsi İsrail dövlətində yaşayan ərəblərin sayını xeyli artıracaqdı. Neqev səhrası bu baxımdan problemsiz idi. Buna görə də oktyabr ayının əvvəllərindən etibarən İsrailin hücumlarının əsas hədəfi Neqevə yönəlmişdi. İsrail əsasən, Misir ordusunu məğlub etmək və geri çəkilməyə məcbur etmək istəyirdi.15 oktyabrda İMQ hücuma keçdi. Əməliyyatın adı Yoav əməliyyatı idi. Neqevə İsrail qüvvələri səhranın şimal hissəsindən daxil oldu. Məqsəd Misir qüvvələrini buradan tamamilə atmaq, Beerşeba-Hebron-Yerusəlim yolunu ələ keçirmək və səhranı tamamilə özünə tabe etmək idi. İsrailin əsas narahatlığı Britaniya ilə bağlı idi. Çünki Britaniya diplomatları Neqevin Misir və İordaniyaya verilməsini müdafiə edirdi. Buna görə də Ben Qurion Neqevin tez bir zamanda ələ keçirilməsini istəyirdi.Yoav əməliyyatının komandanı Yigal Allon idi. O, ümumiyyətlə cənub cəbhəsinin komandanı idi. Əməliyyatı yerinə yetirəcək ordu 3 piyada diviziyasından və 1 zirehli alaydan ibarət idi. Ordunun birici tapşırığı Misir ordusunun müdafiə xəttinin yarılması idi. Çünki Misir müdafiəsinin dərinliyi çox zəif idi, yəni müdafiənin ön xətti keçildikdən sonra arxa xətlərdə o qədərdə müqavimət olmayacaqdı. Əməliyyat İsrail tərəfi üçün xeyli uğurlu bitdi. Nəticədə, Misir ordusu Neqevin şimal hissəsindən, Beerşebadan və Aşdoddan uzaqlaşdırıldı. "Fəluca mühasirəsi" deyilən hadisə zamanı Misir ordusu 4 ay bu kənddə mühasirədə qaldı. Atəşkəs razılaşmasından sonra isə bu kənd İsrail nəzarətinə keçdi. Əməliyyatlar zamanı İsrail 4 döyüş gəmisi aramsız olaraq Misir ordusunu bombardman edirdi və geri çəkilən Misir ordusu mənsublarını evakuasiya etmək üçün gələn Misir gəmilərinin sahilə yanaşmasına imkan vermirdi. 19 oktyabrda Ha-Har əməliyyatı Yerusəlim koridorunda başladı. Bu əməliyyat çərçivəsində Majdalda dəniz döyüşü baş verdi. 3 israil korveti hava qüvvəsi dəstəyi olan bir Misir korveti ilə qarşılaşdı. Döyüşdə İsrail bir dənizçisini və 2 gəmisini itirdi. Misir tərəfi isə təyyarısini itirsə də, gəmi qaça bildi. İsrail qüvvələri 17 oktyabda Majdalı, 21 oktyabrda isə Yerusəlimi bombardman etdi. Eyni gündə İMQ Berşebanı ələ keçirdi. Buradan 120 misirli hərbçi əsir götürüldü. 22 oktyabrda İsrail hərbi donanması Misirin bayraqdar gəmisi olan "Əmir Faruq"u zədələdi.9 noyabr 1948-ci ildə İMQ Şmone əməliyyatı çərçivəsində İraq Suvaydan kəndindəki Teqart qalasına hücum etdi. Bu qaladakı misirli hərbçilər daha əvvəl 8 İsrail hücumunu dəf edə bilmişdilər. Bu hücumlardan ikisi Yoav əməliyyatı zamanı gerçəkləşmişdi. İsraillilər qalaya artilleriya, piyada və hava qüvvələri ilə hücum edirdilər. Qalanın divarlarından biri uçurdulduqdan sonra qala İsrail qüvvələri tərəfindən tutuldu. Bu qalanın ələ keçirilməsindən sonra bölgədəki Misir qüvvələri hamısı geri çəkildi. Bu mövqelərə İsrailin dəfələrlə hücum edib ələ keçirə bilmədiyi təpəliklər də daxil idi. Şiddətli döyüşlərdən sonra İsrail İraq Suvaydan kəndini də ələ keçirdi.Dekabrın 5–7-nə qədər İMQ Assaf əməliyyatını həyata keçirdilər. Əməliyyatın məqsədi Neqev səhrasının qərbini ələ keçirmək idi. Əsas zərbə qüvvələri mexaniki birləşmələr idi. Qolani alayının piyadaları isə əsas zərbə qüvvələrini arxadan qorumalı idi. Misir əks-hücumu İsrail tərəfindən dəf edildi. Planlanan ikinci əks-hücum isə İsrail kəşfiyyat təyyarələri tərəfindən aşkarlandığına görə baş tutmadı. Misir ordusu 100 nəfər itirdi. 5 tank isə vuruldu. İsrail isə 5 nəfər itirdi. İsrail ordusundan 30 nəfər də yaralanmışdı. 22 dekabrda İMQ Horev əməliyyatına başladılar. Əməliyyatın məqsədi Neqevdəki bütün Misir qüvvələrini buradan qovmaq, Misir ordusunun döyüş qabiliyyətini məhv etmək və onu sülhə məcbur etmək idi. 5 günlük döyüşlərdən sonra israillilər qalib gəldilər və bütün Misir qüvvələri bölgədən qovuldu.İsrail qüvvələri Nitzana bölgəsini tutduqdan sonra 28 dekabrda Sinay yarımadasına daxil oldular. İMQ Umm Katef və Əbu Ageylani ələ keçirdi və Əl Arişdəki Misir qüvvələrini mühasirəyə almaq üçün Əl Arişin şimalına doğru hərəkətə başladı. Lakin Sinaydakı İsrail qüvvələri 2 yanvar 1949-cu ildə geri çəkilməyə məcbur oldu. Britaniya və ABŞ İsrailə diplomatik təzyiq edərək onu buna razı saldılar. Hətta Britaniya İsraili hərbi əməliyyatla təhdid edirdi. İMQ Qəzzə keçidi tərəfə cəmləşdi. Rəfaha olan hücum zamanı Misir qüvvələri mühasirəyə alındı. Bir neçə günlük toqquşmalardan sonra Misir atəşkəs razılaşmasını müzakirə etməyə razı oldu. Bunun ardınca İsrail öz qoşunlarını geri çəkdi. 28 dekabrda Aleksandroni alayı Fəllucanı tuta bilməsə də, İraq əl-Mənsiyəhi tutdu və müvəqqəti də olsa oranı özündə saxlaya bildi. Misirlilər əks hücuma keçsələr də məğlub oldular. İsrail tərəfi 87 nəfər itirdi.5 martda Uvda əməliyyatı başladı. Əməliyyatın həyata keçirilməsi üçün təxminən bir ay hazırlıq görülmüşdü. Hədəf Cənubi Neqevi İordaniya təhlükəsindən qorumaq idi. İMQ əraziyə daxil olduqdan sonra hər hansısa müqavimətlə qarşılaşmadılar. Yol və onun ətrafı BMT-nin bölünmə planına görə onsuzda İsrail ərazi hesab edilirdi. Ona görə bu əməliyyat işğaldan daha çox, öz suverenliyini təmin etmək üçün həyata keçirilmişdi. Əməliyyatda Qolani, Neqev və Alexandroni alayları ilə yanaşı bir sıra xırda donanma və birliklər də iştirak etmişdir. 10 martda İsrail qüvvələri Neqevin cənubunu mühafizə altına aldıqdan sonra Fələstinin cənub qurtaracağına – Qırmızı dənizin sahilindəki Umm Raşraşa çatdılar. Oranı döyüşsüz ələ keçirən İsrail əsgərləri məntəqədən əldə düzəldilmə İsrail bayrağı asdılar. 16:00 10 martda bayraq asılması müharibənin sonu hesab edilir. Britaniya–İsrail hava döyüşləri Müharibə davam etdikcə İsrail qüvvələri Sinaya daxil olurdular. Bu vaxtdan etibarən Böyük Britaniya hərbi hava qüvvələrinə məxsus təyyarələr demək olar ki, hər gün İsrail hərbi bazaları üzərindən kəşfiyyat uçuşları həyata keçirirdilər. Böyük Britaniya Kraliyyət Hərbi Hava Qüvvələrinə məxsus təyyarələr Misir bazalarından havaya qalxır, bəzən isə elə Misir təyyarələri ilə birgə uçurdu. Yüksək uçuş qabiliyyətinə malik Britaniya təyyarələri israillilər tərəfindən "şuftikeyt" adlandırılırdı.20 noyabr 1948-ci ildə Böyük Britaniyaya məxsus silahsız kəşfiyyat təyyarəsi Cəlilədən Hatzor bazasına uçarkən İsrail təyyarəsi tərəfindən vuruldu. İsrail təyyarəsini idarə edən amerikalı könüllü Ueyn Piyk adlı pilot idi. Böyük Britaniya təyyarəsində olan iki hərbçinin ikisi də həlak oldu. 1949-cu ilin 7 yanvarında 4 Spitfire markalı Britaniya təyyarəsi hərəkət halında olan İsrail konvoyu üzərində kəşfiyyat uçuşları edirdi. Bu konvoy 15 dəqiqə əvvəl 5 Misir təyyarəsinin hücumuna məruz qalmışdı. Qalxan tüstünü görən britaniyalı pilotlar isə ora uçmuşdular. Yerdəki İsrail əsgərləri isə gələn Britaniya təyyarələrini yenidən hücuma keçən Misir təyyarələri zənn edərək 1-i vurmuşdular. Qaçmağa çalışan digər təyyarələr isə İsrail pilotları tərəfindən vurulmuşdu. Bu təyyarələri vuranlar isə amerikalı və kanadalı könüllülər olan Slik Qudlin və Con Makelroy idilər. Bu hücum zamanı 1 pilot öldü. Digər iki pilot isə Təl-Əvivə sorğu-sual edilmək üçün aparıldı və sonradan azad edildi. 1 pilot isə bədəvilərin əlinə keçdi və onlar onu Misir ordusuna təslim etdilər. Sonrakı gün Böyük Britaniya Kraliyyət Hərbi Hava Qüvvələrinin 4 təyyarəsi vurulan təyyarələri axtatarkən yenidən İsrail qüvvələri tərəfindən hücuma məruz qaldılar. Ezer Vaytsmanın rəhbərlik etdiyi İsrail qüvvələri Britaniya təyyarələrinə böyük ziyan vurdular və birini düşürə bildilər. Döyüş britaniyalıların daha da yaxşı tanınmaları üçün qanadlarını açmalarından sonra dayandı. Ezer Veizmann vəziyyətin ciddiliyini dərk etdi və geri çəkilmə əmri verdi. Beləliklə, İsrail hava qüvvələri Hatzor hava bazasına geri döndülər. Bu döyüşdən dərhal sonra İsrail baş naziri David Ben Qurion Britaniya döyüş təyyarələrinin qalıqlarını İsrail ərazisinə gətirilməsini və gizlədilməsini əmr etmişdi. Bundan sonra İsrail ordusu nümayəndələri döyüş yerini ziyarət etdilər və təyyarələrin qalıqlarını basdırdılar. Lakin onlar bunu edənə qədər artıq Britaniya kəşfiyyat təyyarələri təyyarə qalıqlarının fotolarını çəkmişdilər. Bu zaman ingilislər də döyüşdə itkin düşənlərin axtarılması üçün qrup göndərdi. Vurulan təyyarələrdən ikisi Misir ərazisində tapılsa da, döyüşdə öldürülən Tattersfildin təyyarəsi Nirimin 4 km şimalından, yəni İsrail sərhədlərindən 4 mil içəridən tapıldı. Yerli ərəblərlə söhbət zamanı da israillilərin bura gələrək qəza yerlərini təmizlədiyi və təyyarə qalıqlarını basdırdıqları bəlli oldu. Tattersfildin nəşi ilk öncə döyüş sahəsində dəfn edilmişdi, lakin sonradan oradan çıxarılaraq Ramladakı Böyük Britaniya Müharibə Qəbirstanlığında dəfn edildi. Cavab olaraq Kraliyyət Hava Qüvvələri (KHQ) İsrail Hərbi Hava Qüvvələrinə (İHHQ) hücum etmək üçün bütün hərbi hava qüvvələrini hazır vəziyyətə gətirdi. Orta Şərqdəki Britaniya orduları yüksək hazırlıq səviyyəsinə gətirildi, bütün məzuniyyətlər ləğv edildi və Britaniya vətəndaşlarına İsraili tərk etmək məsləhət görüldü. Hatzor hava bazasındakı pilotlar arasında ümumi fikir belə idi ki, Böyük Britaniya 5 təyyarəsinin vurulmasını və 2 pilotunun öldürülməsini sakit qarşılamayacaq. Həm də bunu düşünən hərbçilərin əksəriyyəti II Dünya müharibəsi zamanı KHQ-də döyüşmüş yəhudilər idi. Sübh tezdən Böyük Britaniyanın cavab hücumu edəcəyi gözlənilirdi, buna görə də Hatzor hava bazasındakı əksər zabitlər müqavimət göstərməmək qərarı vermişdilər və onlar sübh tezdən bazanı tərk etməyə başladılar. Bəziləri isə müqavimət göstərəcəklərini bildirirdilər. Lakin bütün gözlənilənlərin və döyüşdə iştirak etmiş birliklərin təzyiqinə baxmayaraq, Böyük Britaniya baş qərərgahı hücum etməmə barədə əmr verdi. Həmin günlərdə çıxan direktivlə KHQ-nə əmr edilirdi ki, İordaniya və Misir hava sərhədinə daxil olan İsrail təyyarələrini dərhal vursunlar, amma eyni zamanda İsrail sərhədinə yaxın yerlərdə fəaliyyət göstərmələri də qadağan edilirdi.Müharibənin sonlarında Britaniya Xarici İşlər Nazirliyi İsraildən öldürülmüş hərbçilərə və məhv edilmiş texnikaya görə kompensasiya tələb etdi. BMT-nin 194 nömrəli qətnaməsi 1948-ci ilin dekabrında BMT Baş Assambleyasında 194 saylı qətnamə qəbul edildi. Bu qətnamə BMT Uzlaşdırma Komissiyasını İsrail və ərəb dövlətləri arasında sülhə nail olmağa çağırırdı. Qətnamənin qərarları heç vaxt tam olaraq qüvvəyə minmədi, bəzi maddələr İsrail, bəziləri isə ərəblər tərəfindən rədd edildi və ya münaqişənin gedişatı fonunda unuduldu. Ərəb ölkələri İsrail ilə atəşkəs müqaviləsi imzalamış olsalar da, sülh müqaviləsi imzalamağa yanaşmamışdırlar. Qəti sülhün bərqərar olmaması isə gələcəkdəki müharibələrə əsas yaratmışdır. Atəşkəs müqavilələrinin bir digər nəticəsi isə, İsrailin BMT üzvlüyünə qəbul edilməsidir. BMT Baş Assambleyasının 11 may 1949-cu il tarixli və 273 saylı qərarı ilə İsrail BMT üzvlüyünə qəbul edilmişdir.Bu atəşkəs müqavilələri ilə Fələstin məsələsi həll edilmirdi, I Ərəb-İsrail müharibəsi isə sonlanırdı. Müharibədən qazanclı çıxan tərəf İsrail idi. İordaniya xaric, digər ərəb dövlətlərini döyüşdə məğlub edən İsrail bu müharibədən torpaqlarını daha da genişləndirərək çıxırdı. 29 noyabr 1947-ci il tarixli BMT-nin bölünmə qərarı ilə yəhudilərə verilən torpağın miqdarını göstərən rəqəmlər bir-birindən fərqlidir. Əksər mənbələrə görə, bu 5,6 kvadrat mil olmuşdur. Müharibədən sonra İsrail bu torpaqlara 2.500 kvadrat mil də əlavə etmişdir. Bəzi mənbələrə görə isə Fələstinin 10.000 kvadrat millik (26.000 km²) torpağından 6.000 kvadrat mili (15.500 km²) BMT qərarına əsasən İsrailə verilmişdir. Müharibədən sonra isə İsrail bu miqdarı 8.000 kvadrat milə (20.500 km²) qaldırmışdır. Bu isə bütün Fələstin torpaqlarının 77 faizi deməkdir.Fələstin Komissiyasında ərəblərin 29 avqust 1949-cu ildə irəli sürdükləri iddiaya görə, BMT-nin bölünmə qərarı yəhudilərə 14.700 km² torpaq vermişkən, yəhudilər bu miqdara müharibədən sonra 17.000 km² da əlavə etmişdirlər. Fələstindəki yəhudi sayı 1914-də 85000, 1943-də 539000, 1946-da 608000 ikən, bölünmə planı zamanı 650000 olmuş və atəşkəsin imzalandığı 1949-cu ilin sonunda 758.000-ə çatmışdır. Atəşkəs müqavilələri İsrail-Misir atəşkəs danışıqları 12 yanvar 1949-cu ildə Rodosda BMT nümayəndəsi Ralf Bunçenin təşkilatçılığı ilə başladı. 42 gün davam edən müzakirələrdən sonra 12 maddəlik İsrail-Misir ümumi atəşkəs müqaviləsi (ing. General Armistice Agreement) 24 fevral 1949-cu ildə imzalandı.Bu müqaviləyə görə tərəflər atəşkəs müddətində heç bir hərbi və siyasi üstünlük təmin etməyə çalışmayacaqlar, quruda, havada və dənizdə heç bir hücum hərəkəti etməyəcəkdilər. Həmçinin bu müqavilənin maddələri tərəflərin Fələstin məsələsinin həlli ilə bağlı mövqeyinə heç bir formada təsir etməyəcək, atəşkəs sərhədi də tərəflər arasındakı siyasi sərhəd və torpaq sərhədi olaraq bilinməyəcəkdi. Müqavilənin bu maddələri digər ərəb dövlətləri ilə imzalanan bütün atəşkəs razılaşmalarının mətnində də yer almışdır. Bu müqavilə ilə Qəzzə bölgəsi Misirə buraxılırdı. Bununla da, Qəzzə uzunluğu 25 mil, genişliyi 3,5–5,5 mil arasında dəyişən keçid formasına düşürdü. Misir 135 kvadrat mil ərazi qazanırdı. Lakin Qəzzənin bəzi kəndləri və bəzi kəndlərinin əkin sahələri İsrail tərəfində qalmışdı. Bu sərhədlərin yenidən çəkilməsi ilə birlikdə, Qəzzənin normalda təxminən 70.000 olan əhalisi Fələstinin digər yerlərindən gələn qaçqınların hesabına 200.000-ə qədər artdı. Misir bu qaçqınları öz əhalisindən ayrı tutmaq üçün Qəzzəyə yerləşdirmişdi. Bundan sonra müxtəlif ərəb dövlətləri fələstinli qaçqınları İsrailə qarşı təzyiq vasitəsi kimi istifadə edəcəkdir. Bu müqaviləyə görə Misir-İsrail sərhədindəki əl-Avca bölgəsi hərbsizləşdirilmiş bölgə elan edilirdi. Livan İsrail ilə müharibəyə istəkli olmadan qatılmışdı. Bunun da səbəbi Livanın müxtəlif din və məzhəb topluluqlarından meydana gəlməsi və bunların hər birinin Fələstin məsələsinə fərqli mövqedən baxması idi. Buna görə də, Livan müharibəyə kiçik qüvvə ilə qatılmış və 10 ölü, 20 yaralı ilə müharibəni sonlandırmışdı. Buna görə də Misirdən dərhal sonra İsrail ilə ikinci atışkəs müqaviləsni 23 mart 1949-cu ildə Ras Nakurada Livan imzaladı. Bu müqavilə ilə İsrail-Livan sərhədi əvvəlki kimi qalırdı. Yalnız bu sərhəd hərbsizləşdirilirdi və hər iki tərəf bu bölgədə 1500-dən çox əsgər saxlaya bilməzdi.Bu atəşkəs razılaşmasından əvvəl Qüdsdəki İsrail qüvvələri ilə İordaniyanın Ərəb legionu arasında 30 noyabr 1948-ci il tarixli atəşkəs razılaşması imzalanmışdı. 1 dekabrda isə 2000 fələstinli nümayəndənin qatıldığı Ceriço konqresi keçirildi. Bu konqresdə Fələstin torpaqlarının İordaniya ilə birləşdirilməsinə və Kral Abdullahın da bütün Fələstinin kralı elan edilməsi qərara alındı. İordaniya hökuməti bu qərarı 7 dekabrda, İordaniya parlamenti isə 13 dekabrda təsdiq etdi. 20 dekabrda Qüds müftiliyinə Hacı Əmin əl-Hüseyninin yerinə ona müxalif şəxslərdən biri təyin edildi. Kral Abdullah 20 dekabr günü Ammanda verdiyi müsahibədə isə Fələstin məsələsinin yəhudilərlə sülh şərtləri altında həll edilməsinin vaxtının gəlib çatdığını bildirdi.Digər tərəfən İordaniyanın əlinə keçən Fələstin torpaqlarının ilhaqına İordaniya parlamenti 24 aprel 1950-ci ildə qərar vermişdi. Bu hadisələrə görə İsrail-İordaniya atəşkəs danışıqları 2 mart 1949-cu ildə Rodosda başladı. Danışıqlar çətin gedirdi. Cənubda Araba vadisi ilə Ölü dənizin şimalındakı İsrail-İordaniya sərhədi başlıca mübahisə mövzusu oldu. Bu uyuşmazlıqlar İsrail XİN rəhbəri Reuven Şiloahla polkovnik Moşe Dayanın gizlicə İordaniyaya gedib kralla görüşməsindən sonra öz həllini tapdı. Kral İsrailin demək olar ki, bütün istəklərini qəbul etdi. Bircə Hebron bölgəsində ona kiçik güzəşt edildi. Bundan sonra, 3 aprel 1949-cu ildə müqavilə imzalandı.Bu razılaşma ilə İordaniya bu gün İsrailin nəzarətində olan və Qərbi Şəria deyilən 2.2000 kvadrat millik torpaq hissəsini nəzarətinə götürmüşdü. Müharibədən torpaq əldə etmək baxımından İsraildən sonra ən xeyirli çıxan tərəf İordaniya olmuşdu. Digər tərəfdən bu müqavilə ilə Qüds şəhəri şimal-şərq və cənub-qərb istiqmaətində xəttlə bölünürdü. Yeni Qüds (yəni Qərbi Qüds) İsrail tərəfində, Köhnə Qüds (yəni Şərqi Qüds) də İordaniya tərəfində qalırdı. Bu bölünmə ilə Qüdsün böyük bir hissəsi İsrailə, kiçik bir hissəsi isə İordaniyaya keçirdi. Lakin müqəddəs yerlərin böyük hissəsi İordaniya ərazisində qalmışdı. İsrail-Suriya atəşkəs müqaviləsi Suriyanın daxilində baş verən hadisələrə görə ən son imzalanan müqavilə olmuşdur. Suriyada 1943 və 1947-ci illər seçkilərini qazanan Milli Blok hökuməti İsrailə qarşı uğurlu müharibə apara bilməmişdi. Müharibədəki uğursuzluqlardan sonra Dəməşq, Hələb, Hüms və Həmada tələbə etirazları başladı. Buna iqtisadi sıxıntılar da əlavə edilincə 23 avqust 1948-ci ildə qurulan Cəmil Mardam hökuməti 1 dekabr 1948-ci ildə istefa verdi. Yeni kabinet Xalid əl-Azmin rəhbərliyi altında 17 dekabrda köhnə baş nazirlərdən və tərəfsiz dövlət xadimlərindən ibarət şəxslərdən quruldu. Yeni baş nazir 28 dekabrda parlamentdə etdiyi çıxışında Fələstinin qurtarılmasının əsas məqsəd olduğunu, Fələstinin bölünməsini və yəhudi dövlətinin qurulmasını qəbul etməyəcəklərini bildirdi.Lakin reallıqda işlər xeyli fərqli oldu. Xalid əl-Azm baş qərərgah rəisliyinə Osmanlı ordusunda yetişmiş polkovnik Hüsnü Zaimi gətirmişdi. Hüsnü Zaim xalqın özünə olan rəğbətindən istifadə edərək 30 mart 1949-cu hərbi çevriliş ilə hakimiyyəti ələ keçirdi. Buna görə İsrail-Suriya atəşkəs müqaviləsi üçün danışıqlar 12 aprel 1949-cu ildə başladı. Görüşmələr torpaq anlaşmazlığına görə 17 mayda kəsilsə də, 5 iyuldan yenidən başladı və 20 iyul 1949-cu ildə atəşkəs razılaşması imzalandı. Bu razılaşma ilə İsrail-Suriya sərhədi əvvəlki Fələstin-Suriya sərhədi oldu. Həmçinin sərhədin hər iki tərəfi hərbsizləşdirilmiş elan edildi. İsrailə müharibə elan edən İraq və Səudiyyə Ərəbistanı İsrail ilə sərhədləri olmadığına görə atəşkəs müqaviləsi imzalamadılar. Lakin Səudiyyə Ərəbistan BMT vasitəçisinin 30 yanvar 1949-cu ildə etdiyi atəşkəs müraciətindən sonra atəşkəsi qəbul etdiyini bildirdi. İraq isə digər ərəb dövlətlərinin imzalayacağı müqavilələri özünün də qəbul edəcəyini bildirdi. Müharibədə İsrail tərəfi 6373 nəfər itki vermişdi. Bu onun ümumi əhalisinin 1 faizini təşkil edirdi. Onlardan 4.000-i hərbçi, 2.000-i isə mülki əhali idi. Ölənlərin 2000 nəfərini Holokostdan xilas olanlar təşkil edirdi. Ərəb dövlətlərinin canlı qüvvə itkisinin dəqiq sayı bilinmir. Bəzi mənbələrə görə, ərəblər ümumi 7.000 nəfər itki vermişdilər. Onlardan 3.000-i fələstinli, 2.000-i misirli, 1.000 iordaniyalı və 1.000 suriyalı olmuşdur. 1958-ci ildə fələstinli tarixçi Arif əl-Arifə görə ərəb orduları ümumilikdə 3700 nəfər itki vermişdilər. Onlardan 1161-i misirlərdən, 562 nəfəri isə iordaniyalardan olmuşdur. Tarixçi Henri Laurensə görə isə ərəblər İsraildən 2 dəfə çox itki vermişdilər. Onun hesablamalarına görə ərəblər ümumilikdə 13 min itki vermişdilər. Henriyə görə bunlardan 1953 nəfər döyüş zamanı öldürülmüşdür. Yerdə qalanlarının isə kimlikləri hələ də dəqiq olaraq müəyyən edilməmişdir. O, həmçinin iddia etmişdir ki, ərəblər tərəfdən ölənlərin çoxunu mülki əhali təşkil edirdi və onlar israillilərin uğurlu hərbi əməliyyatları zamanı öz həyatlarını itirmişdirlər. Demoqrafik nəticələr Fələstin ərəbləri Fələstin hələ mandatlıqda olarkən baş vermiş toqquşmalara və I Ərəb-israil müharibəsinə görə təxminən 750000 fələstinli ərəb öz evlərindən ya qovulmuş, ya da özü qaçmışdı. Böyük Britaniya mandatlığı zamanı Fələstində təxminən 1.200.000 ərəb yaşayırdı. 1951-ci ildə BMT-nin Barışıq Komissiyasının hesabına görə təxminən 711000 fələstinli qaçqın var idi. Bura İsrail daxilində qalan, lakin evini tərk etməyə məcbur qalmış insanlar daxil deyildi. Müharibə zamanı, xüsusən 1948-ci ildəki döyüşlər nəticəsində 400-dən çox ərəb, təxminən 10 ədəd yəhudi kəndi boşaldılmışdı. Müharibədən əvvəlki (1947) əhalinin siyahıyaalınmasına görə Fələstində 1.143.336 ərəb yaşayırdı. Müharibə nəticəsində nə qədər fələstinlinin evini tərk etməsi hələ də tarixçilər arasında mübahisəlidir. Müharibədən sonra 156000 ərəb İsraildə qaldı və vətəndaş oldu. Evlərindən qovulmuş fələstinlilərə Fələstin qaçqınları deyilir və onların əksəriyyəti bütün ərəb dünyasına səpələnmiş formada qaçqın düşərgələrində yaşayırlar. BMT bu qaçqınlara yardım etmək üçün BMT Yaxın Şərqdəki Fələstin Qaçqınlarına Yardım və İş Agentliyini (ing. United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East) qurmuşdur. Ərəb dövlətləri isə fələstinli qaçqınları tam olaraq mənimsəməmiş və onları xüsusi qaçqın düşərgələrində saxlamışdır. Hətta geri dönmək istəyənlərə icazə belə verilməmişdir.Qaçqın statusu onların övladlarına da keçir və İordaniya istisna olmaqla, heç bir ərəb dövlətində fələstinli qaçqınlara vətəndaş statusu verilmir.. Ərəb Liqası üzv dövlətlərə məsləhət görür ki, öz kimliklərini itirməmək və gələcəkdə öz yurdlarına dönmələri üçün fələstinlilərə vətəndaşlıq verilməsin. 1.4 milyondan çox fələstinli hələ də 58 qaçqın düşərgəsində yaşayır. 5 milyondan çox fələstinli isə İsraildən və Fələstin regionundan uzaqda yaşayır.Ərəb-İsrail münasibətlərində Fələstin qaçqınları məsələsi əsas problem və debat mövzularından biridir. Fələstinlilər və onların tərəfdarları hər il 15 mayda "Nəqba günü"nü nümayişlərlə və mitinqlərlə qeyd edirlər. Nəqba sözünün ərəbcədən tərcüməsi fəlakət deməkdir. Ərəblər İsrailin dövlət kimi elan edilməsini və ardıyca baş verən hadisələri fəlakət kimi qiymətləndirdiklərinə görə bu günə belə bir ad vermişdirlər. Bu günün qeyd edilməsinə qoşulan insan sayı müxtəlif vaxtlarda dəyişmişdir. 2000-ci il Kemp Devid sammitinin uğursuzluqla nəticələnməsindən sonra İkinci İntifada zamanı Nəqba günündə İsrail əleyhinə nümayişlər xeyli artmışdı. 1948-ci il döyüşləri zamanı keçmiş mandatlığın ərəblər üstün olan yerlərindən təxminən 10.000 yəhudi başqa yerə köçməyə məcbur qaldı. Lakin bundan 3 il sonra 1951-ci ildə İsraildə 700,000 yəhudi məskunlaşmışdı və onlar əsasən ərəblərlə sərhəd boyunca və ya ərəb torpaqlarında məkən salmışdılar. Buradakı yəhudilərin sayı təxminən 2 dəfə artmışdı. Yeni gələnlərin 300 mini Asiyadan və Şimali Afrika ölkələrindən gəlmişdi. Onlardan ən böyük qrup İraqdan gələn qrup idi. Onların sayı 100 mindən çox idi. 136.000–250.000 nəfər isə II Dünya müharibəsindən sonra qaçqın düşərgələrini və Almaniya, Avstriya və İtaliyadakı şəhərləri tərk edərək gəlmişdi. Şərqi Avropadan isə 270 min yəhudi qaçqını İsrailə gəlmişdi. Buradan ən çox qaçqın gələn ölkələr isə hərəsinə 100.000 nəfər göstərici ilə Rumıniya və Polşa idi. İsrail dövlətinin yaradılmasından sonra qarşıya qoyulmuş əsas məsələlərdən biri də Orta Şərqdən və Avropadan İsrailə yeni yəhudi köçlərini təmin etmək idi. Bu vəzifə Mossad Le Aliyah Betə tapşırılmışdı. David Ben Quriona görə İsrail dövlətinin əsas zəifliyi onda idi ki, o, yəhudilərdən yoxsun idi. Ərəb və müsəlman ölkələrindən yəhudilər bir neçə səbəbə görə köç etməyə məcbur oldular. Müharibə ərəb ölkələrindəki ərəblərin yəhudilərə qarşı olan düşmənliyini daha da artırmışdı. Yəhudilərin qələbə qazanması xəbəri Liviya və Yəməndə böyük narazılıqla qarşılanmışdı. Sionistlər isə bütün ölkələrdə yəhudilərin İsrailə köç etməsi ilə bağlı təbliğat aparırdılar. Onlara daha yaxşı iqtisadi şərait və təhlükəsizlik vəd olunurdu. Misir kimi bəzi ərəb dövlətləri isə yəhudiləri köç etməyə qoymadılar və əsir saxlamağa başladılar. Yəhudilərin İsrailə kütləvi şəkildə köçməsinin səbəbi ondan ibarət idi ki, onların yaşadıqları ərəb ölkələri iqtisadi baxımdan çox zəif, siyasi baxımdan isə çox qeyri-sabit idilər. Bütün bunların nəticəsində 3 onillik ərzində ərəb ölkələrindən 800.000–1.000.000 yəhudi köç etdi. Onların 680.000-i İsrailə köçdü. Yerdə qalanların əksəriyyəti isə Avropa (xüsusən Fransa) və ABŞ-də məskunlaşdı. İsrail başlanğıcda miqrant yəhudiləri Yəhudi Agentliyinin çadır düşərgələrində yerləşdirdi. 1950-ci ildə isə həmin qaçqınların vəziyyəti bir qədər yaxşılaşdırıldı. Onlar çadırlardan evlərə (Maabarot) köçürüldülər. 1950-ci illərin sonundan etibarən isə bu müvəqqəti evlərdə ləğv edilməyə başlandı. Sonun müvəqqəti ev düşərgəsi 1963-cü ildə ləğv edildi. Burada yaşayanlar isə yeni yaradılmış qəsəbələrə köçürüldülər.Salınan qəsəbələrin əksəriyyəti sonradan şəhərə çevrildilər. Bəzi yəhudi qaçqınlar Fələstini tərk etmiş fələstinlilərin evlərində yerləşdirilmişdilər. Ərəb və müsəlman ölkələrindən gələn bəzi yəhudilər İsraildə moşavim (korperativ fermer kəndləri) qurmaq istəyirdilər. Lakin bu təşəbbüs tam olaraq uğurlu olmadı. Çünki bəzi yəhudilərin ənənəvi peşəsi dülgərlik və tacirlik idi və onlar kənd təsərrüfatından heç nə anlamırdılar. Sonrakı hadisələr və təsirləri Ərəb–İsrail müharibəsi (1948) ərəblərlə İsrail arasında olan problemləri həll etmədi, əksinə mövcud problemlərin üstünə yeniləri də əlavə edildi. Artıq BMT-nin bölünmə planı əsasında Fələstin torpaqlarında Fələstin ərəb dövləti qurmaq mümkün deyildi. Çünki bunun üçün nəzərdə tutulmuş torpaqların böyük bir hissəsi İsrail tərəfindən ələ keçirilmişdi, yerdə qalan torpaqlar isə digər ərəb dövlətlərinin nəzarətinə keçmişdi. İsrail bəzən dövlət kimi ərəblər tərəfindən tanınmasından sonra ələ keçirdiyi torpaqları boşalda biləcəyini bildirsə də, onun bu təklifi ərəblər tərəfindən rədd edilmişdi. Beləliklə, bu müharibə gələcəkdə ərəblərlə İsrail arasında baş verəcək müharibələrin əsasını qoydu. Qaçqınlar məsələsi BMT Baş Assambleyasının İsraili üzvlüyı qəbul edərkən bəhs etdiyi 29 noyabr 1947 və 11 dekabr 1948 tarixli qərarların tətbiqində iki mühim məsələ qalırdı. Torpaq məsələsi atəşkəs razılaşmaları ilə müvəqqəti də olsa həll edilsə də, qaçqınlar və Qüds məsələləri hələ də həll edilməmiş qalırdı. Bu müharibə hal-hazırda da davam edən qaçqınlar və ya Fələstin qaçqınları məsələsini ortaya çıxardı. Bir tərəfdən müharibə ilə birlikdə yəhudilərin intiqamından qorxaraq qaçmaq surətilə, digər tərəfdən ərəb komandirlərin döyüş meydanlarını boşaltmalarını istəmələri səbəbilə 100 minlərlə Fələstin ərəbi yerlərini, yurdlarını tərk edərək ya qonşu ərəb ölkələrinə ya da ərəblərin çoxluq təşkil etdiyi Fələstin şəhərlərinə sığınmışdılar. Qaçqınların dəqiq sayı bilinmir, təxminən 500 min ilə 1 milyon arasında olduğu güman edilir. Yəhudilər isə Fələstini tərk edən ərəblərin sayını 627.000–633.000 olaraq göstərirlər. Vasitəçi Kont Bernadotte öldürülmədən iki gün əvvəl 16 sentyabr 1948-də göndərdiyi son hesabatında Fələstin qaçqınlarının sayını 360 min olaraq təxmin etmişsə də, özündən sonrakı vasitəçi Ralf Bunçe 18 oktyabr 1948 tarixli hesabatında bu sayın az olduğunu bildirirdi və son həftələrdə qaçqın sayının artaraq 500 minə çatmış olduğunu bildirirdi.Fələstin Barışıq Komissiyasının 22 iyun 1949 tarixli hesabatında Fələstin qaçqınlarının sayını 900.000–1.000.000 olaraq təxmin edərkən, 1949-cu ilin avqustunda etdiyi açıqlamada mütəxəsislərin etdiyi incələmərə dayanaraq bu sayı 711.600 olaraq vermişdir. Barışıq Komissiyası 1949 noyabrda qaçqınların sayını 757.000 civarında təxmin edirdi.Halbuki BMT tərəfindən qurulan Fələstin Qaçqınlarına Yardım Təşkilatı 1949-cu ilin noyabrında 940.000 ərəb qaçqına kömək etməkdə idi. Bu miqdarın ölkələr üzrə paylaşımı belə idi: Livan 127.000, Suriya 78.200, İordaniya 94.000, Fələstinin ərəb hissəsi 357.400, İsrail 37.600 və Qəzzə keçidi 245.000. Qaçqınlar məsələsi ilk olaraq 1948 avqustunda Təhlükəsizlik Şurasında müzakirə edildi. Bir neçə gün müzakirə edilsə də, heç bir qərar qəbul edilmədi. Ərəb ölkələri bu qaçqınların evlərinə və yurdlarına dönmələrinin təmin edilməsində israr edərkən, Sovet nümayəndəsi qaçqınlar məsələsinin yükünün ABŞ, İngiltərə və ərəb ölkələri tərəfindən paylaşılması gərəkdiyini, çünki Baş Assambleyanın 29 noyabr 1947-ci il tarixli bölünmə planını bu ölkələrin sabotaj etməyə çalışdığını dedi. Fələstin qaçqınları məsələsinin ciddiyətini ilk dəfə vasitəçi Bernadotte 16 sentyabr 1948-ci il tarixli hesabatında vurğulamış və Baş Assambleyadan təcili tədbir görülməsini, qaçqınlara yardım edilməsini və onların İsrail əlinə keçmiş torpaqlarına dönmələrinin təmin edilməsini istəmişdir.Bundan sonra Baş Assambleya qaçqınlar məsələsini 24 sentyabr 1948-ci il tarixli iclasında da müzakirə edərək məsələni Üçüncü Komitəyə həvalə etdi. Üçüncü Komitənin fəaliyyəti bir ay yarımdan çox davam etdi. Buradakı müzakirələrdə Sovet İttifaqı, Polşa və Belorusiya kimi dövlətlər qaçqınlar məsələsinin sadəcə insani və yardım baxımından müzakirəsinə qarşı çıxıb, məsələnin eyni zamanda siyasi çərçivədə də müzakirəsini istədilər. Nəticədə Üçüncü Komitənin hazırlamış olduğu qərar 19 noyabr 1948-ci ildə 212 saylı Baş Assambleya qərarı olaraq səs birliyi ilə qəbul edildi.Qərarda Fələstin qaçqınlarına 1 dekabr 1948-ci ildən 31 avqust 1949-cu ilə qədərki dövr üçün 29.500.000 dollarlıq yardım edilməsi nəzərdə tutulurdu. Bundan əlavə bütün üzv dövlətlərə, Dünya Səhiyyə Təşkilatı, Qida və Turizm Təşkilatı, Beynəlxalq Qaçqınlar Təşkilatı və UNİCEF kimi quruluşlar da yardıma çağırılırdı. Baş Assambleya 11 dekabr 1948-ci il tarixli və 194 saylı qətnaməsi ilə Fələstin Barışıq Komissiyasını qurarkən qərarın XI fəslində də vətənlərinə dönüb qonşuları ilə sülh içində yaşamaq istəyən qaçqınların yurdlarına dönmələrinin təmin edilməsini, dönmək istəməyənlərin də maddi itkilərinin hüquq çərçivəsində əlaqəli hökumətlər və ya şəxslər tərəfindən təmin edilməsini Barışıq Komissiyasına vəzifə olaraq verməkdə idi. Hələ İsrailin BMT üzvlüyü məsələsi Baş Assambleyada ad hoc komitədə müzakirə edildikdə Livan nümayəndəsi məsələnin müzakirəsinə keçməmişdən əvvəl İsrailin qaçqınların evlərinə dönmələrini qəbul etdiyini bildirməsini istədi. İsrail nümayəndəsi isə qaçqınlar məsələsinin ümumi sülh görüşmələrinin bir hissəsi olduğunu, ancaq o zaman müzakirə edilə biləcəyini bildirdi. Beləcə, İsrail qaçqınlar məsələsini ərəb ölkələrini sülhə məcbur etmək üçün istifadə etmək istəyirdi. Sonda komitə də Livanın təklifini rədd etdi. 1949-cu ilin may və iyul aylarında qaçqınlar məsələsi iki dəfə müzakirə edildi. İlk başlarda ərəblər geri dönmək istəyənlərin evlərinə yerləşməsinə İsrailin icazə verməyini istəyirdilərsə də, sonda fikir dəyişdirdilər. Onlar artıq ərəb qaçqınların yerləşməsi üçün Cəlilə bütünlüklə daxil olmaqla Neqevin onlara verilməsini və Fələstinin ərəb torpaqları ilə Hayfa limanı arasında koridor qurulmasını istədilər. İsrail isə cavabında bir qarış torpağı belə tərk etməyəcəyini bildirdi. İsrail isə başlanğıcda qaçqınlar məsələsinin həlli üçün əvvəlcə torpaq məsələsinin həllini, yəni sərhədlərin dəqiq olaraq müəyyən edilməsini şərt qoydu. Bu da ərəb ölkələrinin İsrail ilə sülh bağlamaları demək idi. Ərəblər bunu rədd etdi. Barışıq komissiyasının daha sonrakı iclaslarında İsrail geri qalan qaçqınları ərəb ölkələrinin qəbul etməsi şərti ilə 100.000 qaçqını qəbul edə biləcəyini, onsuz da torpaqlarında 160.000 ərəbin olduğunu, bununla da sərhədləri daxilindəki ərəb əhalinin 260.000-ə çıxacağını bildirdi. İsrailin digər şərti də beynəlxalq təşkilatların bu 100.000 qaçqının yerləşdirilməsinə yardım etməsi idi. Sonrakı müzakirələr zamanı İsrail yeni şərtlər də irəli sürdü. İsrailin şərtlərinə görə bu qaçqınlar İsrailin düşmənləri ilə təmas etməyəcəkdi və İsrailin inkişaf planlarına görə yerləşdiriləcəkdi. Ərəblər bu şərtlərin Baş Assambleyanın 11 dekabr 1948-ci il tarixli qətnaməsi ilə uyuşmadığını bildirdilər. İsrail həmçinin, Qəzzənin ona verilməsi şərtilə həm Qəzzənin öz əhalisini, həm də buradakı 250 min ərəb qaçqını İsrail vətəndaşlığına qəbul etməyi təklif etsə də, ərəblər bunu da rədd etdilər. Baş Assambleya 8 dekabr 1949-da 302 saylı qətnaməni qəbul etdi. Qətnamənin səsverməsi zamanı 47 ölkə lehinə vermiş, 6 ölkə isə bitərəf qalmışdı. Əleyhinə səs verən ölkə isə olmamışdı. Qətnamə 22 maddədən ibarət idi. Bu qərar ilə Fələstin qaçqınlarına 1 yanvar – 31 dekabr 1950-ci il tarixi üçün 33,700,000 dollarlıq yardım planlanarkən, İsrailə də qaçqınlar haqqındakı 11 dekabr 1948 tarixli qərarını xatırladırdı. İraq və Livanın istəyi ilə BMT Fələstin Qaçqınlarına Yardım Təşkilatı (ing. United Nations Relief and Works Agency for palestine Refugees) qurulurdu. Bu təşkilata kömək etmək üçün ABŞ, İngiltərə, Fransa və Türkiyə ilə qaçqınlara kömək edən iki ölkənin təmsilçilərindən meydana gələn Məsləhət Komissiyası (ing. Advisory Comission) qurulurdu. Bu arada ABŞ Senatı verdiyi qərarla prezident Trumenə Fələstin qaçqınlarına 16 milyon dollarlıq yardım etmə səlahiyyəti verdi. Həmçinin 1950-ci ildə təsdiqlənən xarici yardm proqramı ilə xarici ölkələrə verilməsi üçün nəzərdə tutulan 3.121.450.000 dollarlıq məbləğin 27.450.000 dolları Fələstin qaçqınları üçün nəzərdə tutulmuşdu. Komissiya üzvləri olan dövlətlər 1952-ci ilin iyununa qədər 66 milyon pul toplamışddı, yalnız bu pulun 41 milyonu Fələstin qaçqınlarına verilmişdi. 1951-ci ildə 881.991 nəfər, 1952-ci ildə isə 881.673 nəfər Fələstin qaçqını BMT yardımından istifadə edərdi. Baş Assambleyada 30 oktyabr 1952-dən 1953 30 iyuna qədərki dövr üçün 23 milyon dollarlıq yardım edilməsi ilə başlı qərar qəbul edildi. Maddi yardımlar barədə qərarlar verilsə də, bu yardımların heç biri Fələstin qaçqınlarının vətənlərinə dönmələrini təmin etmirdi. Qüds məsələsi Qüds şəhəri həm müsəlmanlar, həm xristianlar, həm də yəhudilər üçün müqəddəs şəhər idi. Buna görə də BMT-nin 29 noyabr 1947-ci il tarixli qərarının III hissəsi 14 maddədən ibarət olmaqla, Qüds məsələsinə həsr edilmişdi. Bu qərara görə Qüds üçün fərqli status planlaşdırılırdı. Qüds şəhəri beynəlxalq xüsusi rejim altından ayrıca varlıq – "corpus seperatum" olacaq və BMT tərəfindən idarə ediləcəkdi. Qərarda Qüds şəhərinin sərhədləri göstərildikdən sonra BMT-nin Vəsayət Şurasına 5 ay müddətində Qüdsün tabe olacağı ətraflı status hazırlama işi tapşırılır və bu statusun əsas prinsipləri də göstərilirdi. Şura 21 aprel 1948-ci ildə Qüds üçün 44 maddəlik status layihəsini qəbul etdi. Bu layihəyə görə Qüds hərbsizləşdirilmiş və tərəfsiz olub, ancaq daxili təhlükəsizliyi təmin etməyə yetəcək qədər polis qüvvəsi saxlaya biləcəkdi. Şəhər Şura tərəfindən təyin edilən canişin tərəfindən idarə ediləcəkdi. Canişin icraedici hakimiyyəti üzvləri özü tərəfindən seçilən İdarəetmə Şurası (ing. Council of administration) vasitəsilə yerinə yetirəcəkdi. Qanunverici hakimiyyət isə 40 nəəfərlik Qanunverici Şuraya veriləcəkdi. Şuranın 18 üzvü bu şəhərdə yaşayan ərəblərdən, 18 nəfəri yəhudilərdən seçiləcəkdi. 2 üzv isə nə yəhudi, nə də ərəb olacaqdı. Yerdə qalan 2 nəfər isə canişinin seçdiyi 6 nəfərdən 2-i olacaqdı. Bunları isə bütün Qüds əhalisi seçəcəkdi. Ərəbcə və ivritcə Qüdsdə rəsmi dil olacaqdı. Ərəb və yəhudi dövlətlərinin vətəndaşları Qüdsə sərbəst şəkildə girib-çıxa biləcəkdilər. Müqəddəs yerləri ziyarət də tamamən sərbəst olacaqdı. Bu layihənin qəbul edilməsindən 3 həftə sonra Ərəb-İsrail müharibəsi başladığı üçün layihə heç vaxt həyata keçirilmədi. BMT Qüds məsələsindən Fələstin üçün Barışıq Komissiyası quran Baş Assambleyanın 11 dekabr 1948 tarixli 194 saylı qətnaməsində bəhs etdi. Qətnamənin VII paraqrafı müqəddəs yerlərin sərbəstliyinə və qorunmasına aid idi. VIII paraqrafda Qüdsün sərhədlərini göstərdikdən sonra Barışıq Komissiyasına Qüdsün hərbsizləşdirilməsini və beynəlxalq hakimiyyətə verilməsini tapşırırdı. Barışıq Komissiyası 1949-cu il ərzində həm ərəblərlə, həm də İsraillə dəfələrlə görüşdü. Vəziyyəti çətinləşdirən isə Qüds şəhərinin ikiyə bölünməsi idi. Bu ərəbləri də iki yerə bölmüşdü. Çünki Qüdsün ərəblərə aid hissəsi İordaniyanın əlinə keçmişdi. Buna görə ərəb dövlətləri BMT-dəki Qüds müzakirələrində qaçqınlar məsələsinə üstünlük verirdilər. Barışıq Komissiyası 7 aprel 1949-da Təl-əvivdə İsrail baş naziri ilə keçirdiyi görüşdə Ben Qurion komissiyaya Qüdsdəki müqəddəs yerlərin beynəlxalq nəzarətə verə biləcəklərini bildirmişdi. Lakin bu müqəddəs yerlərə aid olmalı idi, bütün şəhərə isə bu aid edilmirdi. İordaniya kimi İsrail də Qüdsü əlindən çıxarmaq istəmirdi. 1949-cu ilin noyabr ayından sonra isə İsrail bu məsələdəki mövqeyini daha da sərtləşdirdi. Barışıq Komissiyası ərəb ölkələri və İsrail ilə bu görüşmələrindən sonra Qüds bölgəsi üçün Qalıcı Beynəlxalq Rejim (ing. Parmanent International Regime) layihəsi hazırladı və bu layihə 1 sentyabrda BMT-ə təqdim edildi. 25 maddəlik bu layihəyə görə Qüds bölgəsi yəhudi bölgəsi və ərəb bölgəsi deyə iki yerə ayrılır və bu xəritədə də göstərilirdi. Hər iki hissə də öz bələdiyyə xidmətlərini qurmaqda və icra etməkdə muxtariyyətə sahib olmaqla bərabər Qüds şəhərinin idarəsi BMT Baş Assambleyası tərəfindən seçilmiş Birləşmiş Millətlər Komissarına veriləcəkdi. Komissarın rəhbərliyində üzvləri ərəb və yəhudilərdən bərabər sayda seçilmiş və digər dinlərin də təmsil edildiyi ümumi şura ortaq məsələlərdə qərar verəcəkdi.Qüds şəhəri hərbsizləşdirilmiş və tərəfsiz hala gətirildiyi kimi Qüdsün hər iki tərəfinə olan köçlər də qadağan edilirdi. Barışıq Komissiyasının bu planı noyabrın sonu və dekabr ayında Baş Assambleyanın əvvəl ad hoc siyasi komitəsində, sonra da Baş Assambleyada müzakirə edildi. Lakin Qüdsün bölünməsini planladığı üçün heç də xoş qarşılanmadı. Müzakirədə İsrail nümayəndəsi İsrailin Qüdsdən çəkiləcəyi zaman bir çox xidmətlərin axsayacağını, beynəlxalq rejimin tətbiq etmənin qeyri-mümkün olduğunu və Baş Assambleyanın bu istiqamətdə qərar verəcəyi təqdirdə nəticənin rüsvayçı olacağını bildirdi. İordaniya nümayəndəsi də Qüdsün beynəlxalq rejim altına qoyulmasının ölkəsinin təhlükəsizliyinə, bütövlüyünə və mənfəətinə zərərli olacağını bildirərək bu plana qarşı çıxdı. İraq nümayəndəsi Qüdsün Fələstin Ərəb dövləti içində ərəb şəhəri olaraq qalmalı olduğunu bildirdi. Lakin faktiki vəziyyəti də nəzərə alaraq bu planı dətəklədiyini bildirdi. Suriya da bu planı dəstəklədi və Qüdsün İordaniya-İsrail hakimiyyətindən azad edilməsinin vacibliyini bildirdi. Barışıq Komissiyasının Qüds planı İngiltərə və ABŞ tərəfindən dəstəklənmişdi. Nəticədə Baş Assambleya komissiyanın təkliflərini bir kənara atdı və 9 dekabr 1949-cu ildə 330 saylı qətnaməni qəbul etdi. Bu qətnamə ilə "corpus separatum" prinsipini, yəni Qüdsə beynəlxalq status verilməsini mənimsədi və Vəsayət Şurasına 29 noyabr 1947-ci il tarixli bölünmə qərarında Qüds üçün planlanan statusu hazırlama tapşırığı verdi.Vəsayət Şurası bu tapşırıq üzərində işləməyə 13 dekabr 1949-da başladı. 19 dekabr tarixli qərarında da şura sədrindən Qüdsün planlanan statusu üçün hesabat hazırlamasını istədi. Vəsayət Şurası 20 dekabr 1949-da aldığı qərarda İsrailin bəzi hökumət orqan və dairələrini Qüdsə köçürməklə Qüdsün beynəlxalq statusunun tətbiqatını çətinləşdirildiyini bildirərək, İsrail hökumətindən bu tədbirləri geri almasını və Baş Assambleya qərarlarının tətbiqini çətinləşdirəcək hərəkətlərdən qaçınmağını istədi. Bu xəbərdarlığa baxmayaraq, 23 yanvar 1950-ci ildə İsrail parlamenti Qüdsdə toplanaraq Qüdsü İsrailin paytaxtı elan etdilər. Digər tərəfdən Vəsayət Şurası 4 aprel 1950-ci ildə aldığı qərarla daha əvvəl 21 aprel 1948-də hazırlamış olduğu status layihəsini bir-iki kiçik dəyişikliklə qəbul etdi. Lakin bütün bunlardan heç bir nəticə çıxmadı və Qüds mübahisələri bundan sonra da davam etdi. Tarixşünaslıq Müharibədən sonra 1948-ci il hadisələri ərəb və yəhudi tarixçilər tərəfindən müxtəlif cür təqdim edilmişdir. Əsas mübahisəli məsələlər orduların təchizat problemləri, sayları və Fələstin ərəblərinin qaçqınlığı ilə nəticələnən hadisələrdir. Lakin əsasən qəbul edilir ki, ərəblərin öz evlərini tərk etməsi ərəb komandanların təlimatları əsasında baş vermişdir.1980-ci ildən etibarən ərəb dövlətlərində və İsraildə dövlət arxivlərinin açılması müharibəylə bağlı yeni informasiyaların meydana çıxmasına səbəb oldu. Tarixçiləri əsas maraqlandıran hadisələr İordaniya kralı I Abdullahın müharibədəki rolu, ərəblərin müharibədəki məqsədi, Britaniya hokumətinin məqsədi və fələstinli ərəblərin qaçqınlığı məsələsidir. Bütün bunlar tarixçilər tərəfindən müxtəlif cür şərh edilir. Bu məsələlərdən bəziləri günümüzdə də bu məsələni araşdıran tarixçilərin və şərhçilərin əsas müzakirə mövzularıdır. Həmçinin bax Ərəb-İsrail müharibələri Altı günlük müharibə Yom Kippur müharibəsi George E. Kırk. The Middle East in the War (1939–1946). Nyu-York, "Oxford University Press", 1953. 511 səh. Fahir Armaoğlu. Filistin meselesi ve Arab-İsrail savaşları. İstanbul, "İş Bankası Kültür Yayınları", 1989. 580 səh. Michael J. Cohen. Palestine and the Great Powers, 1945–1948. Princeton, "Princeton University Press", 2016. 434 səh. Kenneth Ray Bain. The March to Zion. Texas, "A and M Press", 2000. 434 səh. Harry S. Truman. Years of Trial and Hope, 1946–1952. "Signet", 1956. 543 Benny Morris. The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Kembric, "Cambridge University Press", 2004. 642 səh. Benny Morris. 1948: The First Arab-Israeli War. Nyu-Haven, "Yale University Press", 2008. 544 səh. United Nations. Yearbook of the United States, 1947–48. Nyu-York, "Office of Public Information United Nations". United Nations. Yearbook of the United States, 1948–49. Nyu-York, "Office of Public Information United Nations". Xarici keçidlər One of last surviving founders of IAF recalls mission that stopped Egypt from advancing on Tel Aviv. Pictorial History: Air Force Volunteers. Overview of The 1948 Israeli War of Independence (documentary) — YouTube Video footage of the Israeli Independence War — YouTube About the War of Independence United Nations: System on the Question of Palestine Arxivləşdirilib 2002-08-15 at the Wayback Machine Summary of Arab-Israeli wars History of Palestine, Israel and the Israeli-Palestinian Conflict Palestinian viewpoint concerning the context of the 1948 war at the Library of Congress Web Archives (archived 2002-09-13) The BBC on the UN Partition Plan The BBC on the Formation of Israel Israeli War of Independence: an autobiographical account by a South African participant Israel and the Arab Coalition in 1948 "I Have Returned". Time Magazine. 15 March 1948. 3 July 2007 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 October 2009. "War for Jerusalem Road". Time Magazine. 19 April 1948. 30 September 2007 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 October 2009. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=541095 |
Ərəd | Ərəd-İranın Fars ostanının Gəraş şəhristanının Ərəd bəxşində şəhər və bu bəxşin mərkəzi. 2006-cı il əhalinin siyahıya alınmasına əsasən, şəhərin əhalisi 5,264 nəfər və 1,181 ailədən ibarət idi. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=288626 |
Ərəfat dağı | Ərəfat dağı (ərəbcə جبل عرفة) Məkkənin 21 kilometr cənub şərqində olan Harəm sərhədləri xaricində qalan ovalıq görünümlü bir yerdir. Ərəfat dağı 454 metr hündürlükdədir. Bu dağ din tarixində Adəm və Həvvanın cənnətdən qovulduqdan sonra görüşdükləri yer olaraq bilinir. Məhəmməd ölümündən (Miladi 632) əvvəl vida xütbəsini on minlərlə adama bu dağda etmişdir. Həcc ziyarətinin qaydasına görə, zilhiccə ayının 9-da zəvvarlar dağın ətrafındakı Ərəfat çölündə gün doğandan, şam azanına qədər qalmalıdır və bu müddət ərzində bir anlıq da olsa belə, ayaq üstə qalxmalıdır. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=109460 |
Ərəfsə (Culfa) | Ərəfsə — Azərbaycan Respublikası, Naxçıvan Muxtar Respublikasının Culfa rayonunda kənddir. Kənd rayon mərkəzindən 55 km şimalda, Əlincə çayının sağ sahilində yerləşir. Kənd Zəngəzur silsiləsinin ətəyindədir. Ermənistanın Sisian rayonunda da əhalisini azərbaycanlıların təşkil etdiyi Ərəfsə kəndi olmuşdur. Tarix və etimologiyası Kənd ərazisində Son Tunc və İlk Dəmir dövrünə aid yaşayış məskəni aşkar edilmişdir. Buradan e.ə II minilliyə aid monoxrom boyalı gil qablar və digər maddi-mədəniyyət nümunələri tapılmışdır. 1590-cı ilə aid sənədlərdə kəndin adı "Ərəfsax" kimi işlədilmişdir. Bəzi tədqiqatçıların fikrincə bu, "sak ərlərinin eli, yurdu" mənasını verir. Onu da qeyd edək ki, sak tayfaları e.ə II minillikdə Culfanın yerli sakinlərindən olmuşlar. Kəndin adı ərəfsəli tayfasının adı ilə əlaqədardır. Bu adın həm də ərazisindəki pirlə bağlı olduğu, onun 3 ərəb sözündən yarandığı fikri də irəli sürülür. Bəzi tədqiqatçılar isə bu toponimin eradan əvvəl XIV əsrdə Kiçik Asiyada Het dövlətinin hökmdarı olmuş II Murşilinin bir qayaüstü yazısında kiçik ölkə və qala kimi adı çəkilən Aripsa ilə əlaqədar olduğunu və Aripsa adının yerli forması olan Ərəfsə adının Culfa bölgəsinə gətirildiyini iddia edirlər. Kəndin yerli əhalisini ərəfsəli tayfasının nümayəndələri təşkil edirlər. Tarixən Naxçıvan və Dərələyəz mahallarının bir çox yerlərində yaşayan ərəfsəlilərin əsas məşğuliyyətləri maldarlıq olmuşdur. Ərəfsəli tayfası qədim kəngər tayfasının bir qoludur. Kəngərli tayfasının oymaqlarından biri də Ərəfsəli oymağı olmuşdur. İqtisadiyyatı Kənd əhalisinin əsas məşğuliyyəti arıçılıq və heyvandarlıqdır. Təbii ehtiyatları Mineral bulaqları Kənd ərazisində Ərəfsə piri ilə üzbəüz, Əlincə çayının sol sahilindəki təpələrin ətəyində soyuq sulu mineral bulaqlar mövcuddur ki, onlar da elmi şəkildə tam tədqiq olunmamışdır. Həmçinin bax Ərəfsə körpüsü Ərəfsə piri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=109436 |
Ərəfsə (Qarakilsə) | Ərəfsə — Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında, indiki Ermənistanın Sisian rayonunda kənd. 1728-ci ilə aid mənbədə İrəvan əyalətinin Sisyan nahiyəsində Ərəfsa kimi qeyd olunmuşdur Ermənistan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyətinin 3 iyul 1968-ci il tarixli fərmanı ilə kəndin adı dəyişdirilib, Ərəfsə sözünün əvəzinə ermənicə "Günəşli" mənasını verən Arevis qoyulmuşdur. Ərəfsənin tarixi adlarından biri də Şəhərcikdir. 1903-cü ildə nəşr olunmuş "Qafqaz" xəritəsində kəndin adı məhz "Şəhərcik" kimi verilmişdir. Ərəfsə kəndi müxtəlif vaxtlarda ətrafda mövcud olan dövlət qurumlarının tərkibinə daxil olub. Xanlıqlar dövründə Qarabağ xanlığının tərkibində olmuşdur. XIX əsrin əvvəllərində Rusiyanın Şimali Azərbaycanı işğal etməsindən sonra kənd əvvəlcə Tiflis, sonra isə Yelisavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında, mərkəzi Qarakilsə olan Sisian mahalının tərkibində olmuşdur. Çar Rusiyasının çökməsindən sonra Ərəfsə kəndi yuxarıda göstərilən quberniya və qəza tərkibində Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin tərkibinə daxil olmuşdur. Şimali Azərbaycanın təkrar Rusiya tərəfindən — bu dəfə bolşeviklərin iştirakilə işğal oluunmasından sonra Zəngəzur qəzası Böyük Britaniyanın xarici işlər naziri Lord Kerzonun layihəsinə uyğun olaraq, iki yerə bölünmüş, şərqi Azərbaycan SSR-ə, qərbi isə Ermənistan SSR-ə verilmişdir. Bununla da Türkiyənin Azərbaycan və Orta Asiya türkləri ilə birbaşa təmasda olmasının qarşısı alınmışdı. Bu layihə Qərbdə hazırlansa da, onun icrası Leninin yaratdığı hökumətin funksionerləri — Stalin və Orconikidze tərəfindən həyata keçirilmişdir. Haqqında bəhs olunan dövrdə başda Andranik Ozanyan olmaqla erməni silahlı bandit dəstələrinin Zəngəzurun müsəlman kəndlərinə basqınları təşkil edilir, əliyalın türk-müsəlman əhali qılıncdan keçirilirdi. Bölgənin digər türk-müsəlman kəndlərinin sakinləri kimi, ərəfsəlilər də ev-eşiklərini atıb, Naxçıvana qaçmaqla canlarını ölümdən qurtarmışlar. Yalnız sovet hakimiyyəti bir qədər möhkəmləndikdən sonra 1924-cü ildə ərəfsəlilər kəndə qayıda bilmişlər. Ərəfsədən şərqdə yerləşən Hortuyüz kəndinin sakinlərinə isə dağıdılmış kəndlərində məskunlaşmağa icazə verilmədiyindən, hortuyüzlülər də 1924-cü ildə Ərəfsədə məskunlaşmaq məcburiyyətində qalmışlar. 1968-ci ildə kənd ermənicə Aravis adlandırılmışdır. Ərəfsə Azərbaycan ərazisində ən qədim kənd adıdır. İlk dəfə olaraq eradan əvvəl XIV əsrdə Kiçik Asiyada Xet (het) dövlətinin hökmdarı II Murşilin bir qayaüstü yazısında Aripsa adlı bir kiçik "ölkə" və qala adı çəkilir və tədqiqatçılar onu Şərqi Anadoluda İndiki Ərzrumdan şimal-şərqdə lokalizə edirlər. Ona görə ki, eranın VI əsrdə orada Bizans mənbələrində Arabis kimi yazılan məntəqə vardı. Xet mənbələrində Aripsa, Bizans mənbələrində Arabis kimi qeyd olunan bu məntəqənin əhalisinin etnik mənsubiyyəti mə'lum deyil. Lakin Şərqi Anadoluda hələ eradan əvvəl I minillikdə Altay-türkmənşəli etnosların yaşaması artıq şübhə doğurmur Aripsa xet dilində yazılış formasıdır. Əslində yerli əhalinin bu adı necə tələffüz etdiyi bilinmir. Ona görə ehtimal ki, Aripsa adının yerli forması məhz Ərəfsə (orta əsr erməni mənbələrində Arevis) adı Naxçıvan bölgəsinə gətirilmişdir. Culfa rayonunda İndi də Ərəfsə kəndi vardır. Bu hadisə hər halda ərəb işğalından (VII–VIII əsrlərdən) əvvəl baş vermişdir. Ona görə ki, birincisi, Ərəfsənin əhalisi islam dininə yalnız burada-Naxçıvanda keçə bilərdi, xristian dininə itaət edən Bizans dövlətində, o sıradan Ərzrum əyalətində islam dininə keçmək mümkün olmazdı; ikincisi, Naxçıvan bölgəsində eramızın əvvəllərində Türkmənşəli kəngərlər məskunlaşdıqda Ərəfsə (Culfa rayonu) məntəqəsi mövcud idi, çünki orta əsrlərdə kəngərlərin bir qolu həmin kəndin adı ilə Ərəfsə (yaxud Ərəfsəli) adlanırdı. Həmin qolun əsl adı Sofulu idi. Zəngəzurun Sisyan mahalındakı Ərəfsə də məhz kəngərlərin Sofulu qoluna mənsub ailələrin məskunlaşması nəticəsində yaranmışdır, çünki bura həmin tayfanın yaylaq yeri idi. Ona görə də 1590-cı ilə aid mənbədə kənd Ərəfsəcik, yə'ni "Kiçik Ərəfsə" kimi qeyd olunur. Lakin 1728-ci ilə aid mənbədə kəndin adı Ərəfsə kimi göstərilmişdirQədim mənbələrdə Ərəfsənin adı Aripsa kimi çəkilir və onun İpək yolu üstündə olduğu qeyd edilir. Ərəfsəlilər mənşə etibarı ilə kəngərli türk tayfasından sayılırlar. Bu da onların bilavasitə şumerlərlə (şumerlərdə "kanqar") bağlılığına dəlalət edir. Ərəfsə kəndinin coğrafi quruluşu və sosial durumu Ərəfsə kəndi rayon mərkəzindən 20 km cənub-qərbdə, Salvartıçay (Qarışıq) çayının sol sahilində, dağ ətəyində yerləşirdi. 1590-cı il tarixli "İrəvan əyalətinin müfəssəl dəftəri"ndə Ərəfsəcik formasında (s.183), Qafqazın 5 verstlik xəritəsində Ərəvsə kimi qeyd edilmişdir. Ərəfsə kəndi Qafqazətəyi Zəngəzur sıra dağlarının: Salvartı dağının (3161,8 m) cənub-şərqində, Qırxlar dağının (3089 m) simal hissəsində və Mərcanlı düzünün şərq hisəsində və həmin istiqamətdən gələn dərələrin birləşdiyi yerdə dəniz səviyyəsindən 1879 m hündürlükdə yerləşır. Kəndin yeri yaşayış ücün tam uygun yerdə yerləşmişdi. Demək olar ki, 3 böyük dağ çayının və bir neçə bulaq suyundan yaranan Xırdaçayın qovşağında yerləşır. Qırxlar dağı tərəfdən gələn Dəliçay, Mərcanlı düzü istiqamətdən gələn Taxtakörpüçay (Abuzər) çayı və Salvartı dağının ətəyindən gələn Salvartıçayın qovuşduğu və kəndi iki hissəyə bölən Xırdaçayın da qovuşduğu qarışıq Salvartıçay rayon mərkəzindən bir qədər aşağıda Bazarçayla qovuşur. Kəndi bir sıra hündür dağlar əhatə edir. Burada Salvartı və Qırxlardan əlavə Xaşxaşlı (2485,8 m), Təvərə (2623,9 m, bu ad Cənubi Azərbaycandakı Tavr silsiləsinin adı ilə üst-üstə düşür), Topurqulu (2269 m), Sarıyataq (2551,6), Hortüyüz yaylağı (2531 m), Gədik (2563 m), Camışölən (2951,5 m), Çitandaşı (2708,2) və b. ilə əhatə olunub. Kənddə 100-ə yaxın yaşayış evi yerləşirdi. Kəndin 8 illik məktəbi, klubu, kitabxanası, qədim məscidi və mağazası, idarə orqanları var idi. Əkin sahələri, otlaqları və maldarlıq, qoyunçuluq və quşçuluq fermaları var idi. Əhalisi tam türk kökənlı azərbaycanlılardan ibarət idi. Kəndin meydan hissəsndən keçən Xırdaçay onu iki yerə böldüyü üçün kənd Aşağı və Yuxarı məhəllələrə ayrılırdı. Kəndin mal-qarası da məhəllələr üzrə otarılardı. Ərəfsəlilərin sosial vəziyyəti orta səviyyəli idi. Kənddə bütün evlər daşdan və sementdən istifadə edilməklə inşa olunmuş, dağlardan kəndə və həyətlərin bir çoxuna dəmir borularla bulaq suyu çəkilmişdir. Ümumiyyətlə Ərəfsədə çoxlu suyu içməli sərin bulaqlar vardır. Onlardan əlavə kənddə diqqəti cəlb edən və təxminən bir-birindən 100–200 metr məsafədə yerləşən daha iki bulaq var idi. Bunlardan biri Turşsu bulağı idi. Yerdən qazla birlikdə çıxan bu su iştahgətirən və gənclərin dincəlmə yeri idi. Bəzən qonşu kəndlərdən də həmin bulağın yanına qonaqlar gəlir, qoyun kəsib, kabab bişirirdilər. İkinci bulaq Qotursu adlanırdı. ondan içmək üçün istifadə olunmurdu. Amma deyildiyinə görə tibbi faydası var imiş. Rayon mərkəzi ilə kənd arasında gündəlik avtobus marşrutu mövcud idi. Ərəfsənin hava durumu yayda orta isti — 25–30, qışda nisbətən soyuq — 5–10 (bəzən də 20) dərəcə şaxta olurdu. Ərəfsəlilər inanclarına görə müsəlman idilər. Kənddə şiə və sünni əhali mehriban dolanırdı, ümumiyyətlə məzhəb, təriqət məsələsi heç vaxt gündəmdə olmamışdır. Əksinə, şiə və sünnilər çox adi hal kimi bir-birləri ilə qohumlaşmışdılar. Kənddə boz qranit, mərmər və tuf daşları mədənləri var idi. Kənddəki qırmızı tufdan V əsrdə inşa olunmuş Qızıl kilsənin daşı Meşəbaşı deyilən yerdən gətirilmişdi. Orada yonulmuş qırmızı tuf daşının qırıqları dövrümüzədək gəlib çatmışdır. Ərəfsənin heyvanlar aləmi bütövlükdə Zəngəzurun və Kiçik Qafqazın heyvanlar aləminin bənzəridir, burada yalnız cüzi istisnalar vardır. Bu istisnalar bir qisim məməlilərə, suda-quruda yaşayanlara və quşlara aiddir. Burada faunanın zənginliyi barədə ilk məlumata şərq səyyahlarının Azərbaycanla bağlı yazılarında rast gəlmək olur. Bəzi memarlıq abidələri, qədim qaya və daşlar, xüsusilə də baş daşları üzərindəki müxtəlif heyvan təsvirləri (bu baxımdan dağlarda geniş yayılmış qoç baş daşları diqqəti daha çox cəlb edir) dövrümüzə qədər gəlib çatmışdır. Ərəfsədə heyvanlar aləmi ilə bağlı fərdlərin sayı və onların növ tərkibi haqqında ayrıca tədqiqat aparılmamışdır. Lakin hansı növlərin burada yaşaması konkret olaraq hər bir ərəfsəliyə bəllidir. Bunlar, ev heyvanları və quşları nəzərə alınmazsa, əsas etibarilə aşağıdakılardan ibarətdir: Ərəfsənin ərazisinin, çaykənarı xırda düzənlər nəzərə alınmazsa, demək olar ki, hamısı dağlıqdır. Yayı ortayağıntılı, bəzən isə quraq keçən sərin iqlimi var. Orta temperatur yanvar ayında 5–15 dərəcəyədək şaxta, iyulda 20–30 dərəcəyədək isti olur. Əsasən geniş alp çəmənləri, dağ-meşə, çimli, dağ-çəmən torpaqlar geniş yayılmışdır. Burada, xüsusilə də güney dağlar qayalıqlardan ibarətdir. Heyvan növlərinin respublika ərazisində yayılma arealı müxtəlifdir. Bəzi heyvanlar yalnız çox məhdud (meşə, dağın bir hissəsi), digərləri isə kəndin bütün ərazisində yayılmışlar. Məsələn, sərçəkimilər dəstəsinə daxil olan quşlara kəndin bütün ərazisində rast gəlmək olar. Azərbaycan Respublikasının ərazisi zəngin floraya malikdir. Burada 4500-dən çox çiçəkli, ali sortlu bitki növü yayılmışdır. Növlərin ümumi sayına görə Azərbaycanın florası Cənubi Qafqazın başqa respublikalarına nisbətən xeyli zəngindir. Respublikada rast gələn bitki növləri Qafqazda bitən bitki növlərinin ümumi miqdarının 66%-ini təşkil edir. Ərəfsənin flora aləmi bütövlükdə Zəngəzurun və Kiçik Qafqazın flora aləminin bənzəridir, fərqlər o qədər də çox deyil. Hələ 1956–1959-cu illərdə Moskva Dövlət Pedaqoji İnstitutunun aspirantı A. Q. Yelenevski burada nəbati və fiziki-coğrafi tədqiqatlar aparmış, "Zəngəzurun florası və Cənubi Qafqaz florası tarixinin bəzi məsələləri" mövzusunda namizədlik dissertasiyası yazmış, 1965-ci ildə isə onu müdafiə etmişdir. Onun topladığı herbari, təxminən 1500 növü əhatə etmişdir. Əvvəlki tədqiqatların araşdırmaları ilə aparılan müqayisələr və tamamlamalar herbarinin sayını 1707-yə çatdırmışdır. Müəllif buradakı tədqiqatlarına əsasən Zəngəzuru, o cümlədən, həm də Ərəfsəni Cənubi Qafqazın nəbati baxımdan ən zəngin bölgəsi kimi dəyərləndirmişdir. Burada əsasən enliyarpaq ağaclar və kollar — yabanı alma, armud, əzgil, alça, gavalı, çaqqala, palıd, ağcaqayın, fıstıq, vələs, qovaq, söyüd, yemşan, böyürtkən, topurqu, həmərsün (itburnu), qoyungözü, gərməşov, iynəyarpaq ardıc və sairə bitir. Otların sayı isə son dərəcə çoxdur. Mədəni nəbati bitkilər sırasında meyvələrdən alma, armud, qoz, əzgil, alça, gavalı, tərəvəz qrupundan isə kartof, balqabaq, lobya, xiyar, pomidor, kələm, turp, kök, baş soğan, çuğundur, müxtəlif növ göyərti — tərxun, vəzəri, keşniş, mərzə, soğan, cəfəri, şüyüd və sairə becərilirdi. İqtisadiyyatı Ərəfsənin iqtisadiyyatında əsas yeri maldarlıq və taxılçılıq tuturdu. Kənddə iribuynuzli malqaradan əsas etibarı ilə inək saxlanılırdı. Dövründən asılı olaraq 500-dək inək kənd sakinləri tərəfindən, 1000-ə qədər də kolxoz tərəfindən saxlanılırdı. Bunlardan əlavə 100-dək at və eşşək var idi. Xruşşovun hakimiyyəti illərində eşşək malqara siyahısına daxil edildiyindən, bir çoxları özləri üçün pulsuz nəqliyyat vasitəsi hesab etdikləri eşşəklərini meşəyə buraxmaq məcburiyyətində qaldılar. Xırdabuynuzlu heyvanlardan qoyun və qismən də keçi saxlanılırdı. Alp çəmənlərinin mövcudluğu böyük qoyun sürülərinin saxlanılmasına imkan verirdi. Xırdabuynuzlu heyvanlar əvvəllər aran-yaylaq şəraitində saxlanılsa da, sonralar — 50–60-cı illərdə heyvanların qışda saxlanılması üçün dövrün tələblərinə uyğun böyük və texnika ilə təchiz olunmuş tövlələr inşa olunmuşdu. Sonralar bu tövlələr sökülərək, 1 km məsafəyədək kənddən kənara çıxarılmışdı. Cəfi qayası yaxınlığında beton bloklardan tikilən müasir tövlə isə ermənilərin dağıdıcı və ilhaqçı siyasəti nəticəsində yarımçıq qalmışdır. Ev quşlarından toyuq, hinduşka, qaz və ördək saxlanılırdı. Kənddə, demək olar ki, hər bir ailə arı bəsləyir və bal hasilatı ilə məşğul olurdu. Hətta kolxozun da 100-dək arı pətəkləri var idi. Müxtəlif dövrlərdə kənddə pendir sexi, süd zavodu, quşçuluq ferması və s. fəaliyyət göstərmişdir. Hər ailənin kiçik həyətyanı torpaq sahəsi var idi və əsas ehtiyatlarını — kartof, lobya, kələm, göy-göyərti, çuğundur, xiyar və sair tərəvəzi, meyvə və giləmeyvəni həmin kiçik sahədən əldə edirdilər. Taxıl istehsalında buğda, çovdar, arpa, qarğıdalı, habelə mərcimək, vələmir, günəbaxan və s. becərilirdi. Taxılçılıq demyə idi. Taxıl sahələri ilk vaxtlar öküz qoşulmuş cütlərlə, sonralar isə tırtıllı traktorlarla şumlanırdı. Əvvəllər dərz şəklində yığılıb kəndə daşınmış taxıl xırmanda öküzlərin qoşulduğu vəl ilə döyülərdi. XX əsrin 50-ci illərindən etibarən zamana uyğun olaraq dövrün müasir texnikasından istifadə olunurdu. Kənddə yük maşınları, tırtıllı və Belarus traktorlar, kombayn və dərzdöyən (molotilka), silos üçün otdoğrayan və s. texnikadan istifadə olunurdu. Əhaliyə məxsus minik maşınları — əsasən jiquli və moskviç maşınları var idi. Müharibə illərində kəndə telefon xətti, 1956-cı ildə isə elektrik xətti çəkilmişdi. Kənddə geoloji-kəşfiyyat işləri aparılır, filiz çıxarılırdı. Əsasən molibden hasil edilirdi. Xırdaçayın üzərində, Dərə tövlə deyilən yerdə bu məqsədlə böyük tunel qazılmışdı. Kənddə şıxlarlı Novruz Mahmudovun rəhbərliyi ilə Geoloji-kəşfiyyat məntəqəsi fəaliyyət göstərirdi. Mədənlərdə ərəfsəlilərlə yanaşı, qonşu kəndlərdən də işləməyə gələnlər var idi. Məzməzək, Qurban dərəsi, Meşəbaşı, Səngərin arxasında — Xırdaçayın sol sahilındə və digər yerlərdə müxtəlif növ filiz aşkar edilmişdi. Mədəniyyəti Ərəfsə kəndi yerləşdiyi coğrafi mövqeyə görə rayonun ucqar kəndi olmasına baxmayaraq, burada dövrün tələblərinə cavab verən məktəb, klub, kitabxana, kolxoz idarəsi, sovet idarəsi, dükan var idi. Ara-sıra burada kinofilmlər nümayiş etdirilir, kəndin gəncləri və məktəb müəllimlərinin təşkilatçılığı ilə şagirdlərin ifasında xor dərnəyi, teatr tamaşaları fəaliyyət göstərirdi. Müəllim Tapdıq Məhərrəmovun məccani olaraq şagirdlərdən təşkil etdiyi xor və rəqs dərnəyi dəfələrlə rayon mərkəzində çıxış etmiş, yarışlara qoşulmuş və erməni məktəblərini üstələyərək, qalib olmuşdu. Bəzi hallarda Naxçıvandan və qeyri bölgələrdən gətirilmiş teatr tamaşaları, sirk ustalarının və kəndirbazların çıxışları təşkil olunurdu. Kənddə əvvəllər 6 illik, sonralar isə 7 və 8 illik məktəb, habelə vaxtaşırı 11 siniflik fəhlə-kəndli gecə məktəbi fəaliyyət göstərmişdir. Kənddən 30-dan artıq alim, 200-dən artıq müəllim, həkim, mühəndis, onlarla dövlət xadimləri, təsərrüfat rəhbərləri, hərbçi və digər ziyalı kateqoriyasından olanlar çıxmışdır. Kənddə məscid var idi. Lakin sovet hakimiyyəti illərində məscid müsadirə edilmişdi. Kənd sakinləri onun tövləyə çevrilməsinə yol verməmək üçün buranı taxıl anbarı etmişdilər. Bir müddət anbarda pendir sexi fəaliyyət göstərmişdi. Kənddən bir-iki kilometr aşağıda, təxminən V əsrdə Bizans stilində inşa olunmuş kilsə var idi və ona Qızıl kilsə deyirdilər. Bu kilsə Qərbi Azərbaycanın Zəngəzur mahalında Sisian rayonunun Ərəfsə, Hortuyüz və Comartlu kəndləri arasında, yolun qarşı tərəfində, Hortuyüzdən bir qədər yuxarıda yastan üzərində inşa olunub. V əsrdə Bizans stilində inşa olunub. Bu kilsənin erməni qriqorian dininə heç bir aidiyyəti yoxdur. Bizans pravoslav kilsəsini xarakterizə edir. El arasında "Qız damı" adlanan yeraltı saxlama kameraları vardır. Deyilənə görə Comartlu kəndindən bir nəfər II Dünya müharibəsi illərində dörd il ərzində həmin Qız damında gizlənibmiş. Qızıl kilsəyə aid şəkillər aşağıda təqdim olunur. 1988–1992-ci il hadisələrindən sonra ermənilər Qızıl kilsənin və Comartlu kəndinin adını dəyişib Tanahat qoymuşlar. Ermənilər təkcə XX əsr ərzində indiki Ermənistan adlandırılan ərazidə qırx minədək türkmənşəli coğrafi adları dəyişib erməniləşdirmişlər. Ermənistan Respublikası Dövlət Kadastr Komitəsinin rəhbəri Manuk Vardanyan 2006-cı il yanvarın 23-də mətbuat nümayəndələrinə bildirmişdir ki, indiyədək dəyişdirilən coğrafi adlar qaneedici deyil və hələ ən azı 8000–10000 türkmənşəli yer adları da dəyişdirilməlidir. 1988-ci ilin noyabr ayında azərbaycanlılar Ermənistan dövləti tərəfindən tamamilə deportasiya edilmişlər. İndi burada ermənilər yaşayır. Kənddə cəmi 2 müsəlman (azərbaycanlı) və 2 xristiyan ailəsi yaşayır1918–1919-cu illərdə kəndin əhalisi qovulmuş və Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. Ərəfsə kəndində evlər üzrə əhalinin siyahısı. Bu siyahı 1960–80-ci illər üzrə Ərəfsədə olan ailələrin nisbətən dolğun siyahısdır. Siyahıda müxtəlif dövrlərdə oxumağa və ya işləməyə getmiş sakinlərin də adları verilir. Hal hazırda kənddə işğaldan sonra bir-neçə erməni ailəsi yaşayır. Kəndin girəcəyində — aşağı məhəllədə dağıdılmış və salamat qalmış evlər haqda müəyyən məlumat əldə etmək mümkün olsa da, kəndin yuxarı məhəlləsi haqda bu sözləri söyləmək mümkün deyil. Ara-sıra daxil olan məlumatlara görə kəndin yuxarı məhəlləsində azərbaycanlı əsirlər saxlanılır və bu səbəbdən də kəndin yuxarı hissəsinə kənar adamlar buraxılmır. Buna görə də kəndin həmin hissəsi barədə ətraflı məlumat əldə etmək mümkün deyil. Hərçənd kənddə hərbi münaqişə olmayıb, ancaq evlərin çoxu erməni vandalları tərəfindən dağıdılıb. Tanınmışları Rafiq Quliyev (icra başçısı) İbrahim Bayramov. "Qərbi Azərbaycanın türk mənşəli toponimləri" Xarici keçidlər Arafsa, Qarakilse | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=272639 |
Ərəfsə daş körpüsü | Ərəfsə körpüsü — Azərbaycan Respublikası, Naxçıvan Muxtar Respublikası, Culfa rayonunun Ərəfsə kəndində tarixi abidədir. Həmçinin "Culfa körpüsü" adı ilə də tanınır. Ümumi məlumat Ərəfsə kəndi ilə Korəhmər adlı ərazini birləşdirir. Əlincə çayı üzərindədir. 1991-ci ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Naxçıvan bölməsi tərəfindən tədqiq olunmuşdur. Səfəvilər dövründə, XVI–XVII əsrlərdə inşa edilmişdir. Xüsusiyyətləri Körpü fərqli ölçülərdə olan çay və dağ daşlarından istifadə edilərək tac formasında inşa olunmuşdur. Tağları yonulmuş ağ daşlarla haşiyələnmişdir. Körpünün orta hissəsində isə xüsusi çay daşlarından istifadə olunmuşdur. Körpünün torpağa bitişik hissələri çay yatağından 1,5 metr hündürlükdə inşa edilmişdir. Körpünün eni isə 7 metrdir. Həmçinin bax Ərəfsə piri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=508284 |
Ərəfsə körpüsü | Ərəfsə körpüsü — Azərbaycan Respublikası, Naxçıvan Muxtar Respublikası, Culfa rayonunun Ərəfsə kəndində tarixi abidədir. Həmçinin "Culfa körpüsü" adı ilə də tanınır. Ümumi məlumat Ərəfsə kəndi ilə Korəhmər adlı ərazini birləşdirir. Əlincə çayı üzərindədir. 1991-ci ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Naxçıvan bölməsi tərəfindən tədqiq olunmuşdur. Səfəvilər dövründə, XVI–XVII əsrlərdə inşa edilmişdir. Xüsusiyyətləri Körpü fərqli ölçülərdə olan çay və dağ daşlarından istifadə edilərək tac formasında inşa olunmuşdur. Tağları yonulmuş ağ daşlarla haşiyələnmişdir. Körpünün orta hissəsində isə xüsusi çay daşlarından istifadə olunmuşdur. Körpünün torpağa bitişik hissələri çay yatağından 1,5 metr hündürlükdə inşa edilmişdir. Körpünün eni isə 7 metrdir. Həmçinin bax Ərəfsə piri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=496489 |
Ərəfsə piri | Buranın pir olması barədə dəqiq məlumat yoxdur. Lakin yerli əhali arasında rəvayətə görə, nə vaxtsa üç ərəb burada məskən salıb yaşamışdır. Sonradan kənd meydana gəlmişdir. Ərəblər öləndən sonra yanaşı dəfn edilmiş və və onların qəbirləri ziyarətgaha çevrilmişdir. Kəndin adı məhz "üç ərəb" mənasında "ərəb" və farsca "sə" (üç) sözlərin birləşməsindən əmələ gəlmişdir. Pir ətrafında arxeoloji araşdırmalar zamanı Son Tunc və İlk Dəmir dövrlərinə aid keramika parçaları tapılmışdır. Təpə üzərində mədəni təbəqə müşahidə edilməmişdir. Təpənin şose yoluna tərəf olan cənub yamacında forması bilinməyən tikililər və qəbirlər mövcud olmuşdur. Pir ətrafındakı ərazidə keramika parçalarının əksəriyyəti qara rəngli, yaxşı cilalanmış boyalı qab qırıqlarıdır. Buradan antik dövrə aid cilalanmış qəhvəyi rəngli keramika parçaları da aşkar edilmişdir. Qara rəngli bir neçə keramika parçasından birinin üzərində oyma üsulu ilə çəkilmiş üç xəttin arasında qalan iki cərgə aralığa bir-birindən, təxminən 0,5 santimetr aralı nöqtələr vurulmuşdur. Qara rəngli keramikadan biri kasa formalı qabın ağız hissəsidir. Etimologiyası Pirin adının kəndin adından götürüldüyü, sak türklərinin adı ilə bağlı olduğu barədə fikirlər mövcuddur. Naxçıvan abidələri ensiklopediyası. Naxçıvan, AMEA Naxçıvan bölməsi, 2008, səh. 113 | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=145444 |
Ərəfsəlilər | Ərəfsəlilər — türk tayfası. Kəngər tayfasından aiddirlər XVIII-XIX əsrin ortalarına aid mənbələrdə Naxçıvan mahalında yaşayan kəngər mənşəli bir sıra qol və tirələrin içərisində ərəfsənin də adı çəkilir. Nadir şah Əfşarın (1736–1947) hakimiyyəti dövründə Naxçıvandakı ərəfsəliləri öz aralarından çıxmış vəkil və ağsaqqallar idarə edirdi. Xanlıqlar dövründə ərəfsəlilər Qarabağ xanlığının tərkibində, mərkəzi Qarakilsə olan Sisian mahalında məskunlaşmışlar. Naxçıvan və Dərələyəz mahallarının bir sıra kəndində yaşayan ərəfsəlilər maldarlıqla məşğul olmuş, sonralar buğda, çovdar, arpa, vələmir, habelə mərcimək, günəbaxan və s. becərmiş, arı pətəkləri saxlamışlar. 1918–1920-ci illərdə Andranikin erməni-daşnak dəstələrinin hücumları nəticəsində Naxçıvana qaçan azərbaycanlıların içərisində ərəfsəlilər də vardı. Ermənistanda sovet hakimiyyəti qurulduqdan sonra onlar öz kəndlərinə dönə bilmiş, 1988-ci ilin noyabrında isə yenidən deportasiya edilmişlər. Culfa rayonundakı Ərəfsə kəndinin adı ərəfsəlilər ilə əlaqədardır. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=631711 |
Ərəfsəçay | Ərəfsəçay — Culfa rayonu ərazisində çay. Ləkətağ çayının (Əlincəçay hövzəsi) sağ qolu. Zəngəzur silsiləsinin yamacından, 2700 m hündürlükdən başlanır. Ərəfsə kəndindən aşağıda, 1563 m. hündürlükdə Ləkətağ çayına tökülür. Uzunluğu 9 km-dir. Əsasən yeraltı sular və qar suları il qidalanır. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=502127 |
Ərəgit | Ərəgit — Azərbaycan Respublikasının İsmayıllı rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd. Kəndi Lahıc qəsəbəsindən kiçik bir çay ayırır. Kəndin əhalisi 891 nəfərdir. Əhali misgərlik, dəmirçilik, xalçaçılıq heyvandarlıq və bostançılıqla məşğul olur. Kənd elektrik enerjisi ilə təmin edilir. Kəndə ilboyu avtomobillə getmək olar. Kənddə yeməkxana fəaliyyət göstərir. İsmayıllı-Lahıc-Quba və İsmayıllı-Lahıc-Şamaxı turist marşrutları kəndin ərazisindən keçir. Kənd Lahıc turizm zonasında yerləşir. Ərəkit kəndində 887 nəfər əhali yaşayır ki, onun da 430 nəfəri kişi, 457 nəfəri isə qadındır. Etimologiyası Toponim tat dilindəki ərə (daş, qaya) və ərəb-fars mənşəli qat (tərəf, yer, səmt) sözlərinin fonetik formalarının birləşməsindən əmələ gəlib, "qaya tərəfi, qayalıq, qaya səmti" mənasını bildirir. Lahıc qəsəbəsində Ərəki adlı məhəllə olduğundan kəndin həmin məhəllədən çıxmış ailələrin məskunlaşması nəticəsində yaranması güman edilir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=88152 |
Ərəkit | Ərəgit — Azərbaycan Respublikasının İsmayıllı rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd. Kəndi Lahıc qəsəbəsindən kiçik bir çay ayırır. Kəndin əhalisi 891 nəfərdir. Əhali misgərlik, dəmirçilik, xalçaçılıq heyvandarlıq və bostançılıqla məşğul olur. Kənd elektrik enerjisi ilə təmin edilir. Kəndə ilboyu avtomobillə getmək olar. Kənddə yeməkxana fəaliyyət göstərir. İsmayıllı-Lahıc-Quba və İsmayıllı-Lahıc-Şamaxı turist marşrutları kəndin ərazisindən keçir. Kənd Lahıc turizm zonasında yerləşir. Ərəkit kəndində 887 nəfər əhali yaşayır ki, onun da 430 nəfəri kişi, 457 nəfəri isə qadındır. Etimologiyası Toponim tat dilindəki ərə (daş, qaya) və ərəb-fars mənşəli qat (tərəf, yer, səmt) sözlərinin fonetik formalarının birləşməsindən əmələ gəlib, "qaya tərəfi, qayalıq, qaya səmti" mənasını bildirir. Lahıc qəsəbəsində Ərəki adlı məhəllə olduğundan kəndin həmin məhəllədən çıxmış ailələrin məskunlaşması nəticəsində yaranması güman edilir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=783375 |
Ərəmis | İrimis, Ərəmis — Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında, indiki Sisyan rayonunda kənd. Dərəbas kəndinin yaxınlığında yerləşmişdir. Qafqazın 5 verstlik xəritəsində qeyd edilmişdir. Erməni mənbələrində kəndin Aramis, Yeremiz, Göranis kimi də adlandığı göstərilir. Ermənistan Respublikası Ali Soveti Rəyasət Heyətinin 1946-cı il qərarı ilə kənd ermənicə Artaşat adlandırılmışdır. Əsli Urumis. Urumis isə Rum (Bizans) toponimindən və qədim türk dillərində "s" cəm şəkilçisindən ibarətdir. Bax: Hərom və Xurma. Ola bilər toponim Ahuramazda adının təhrifidir. Bax:Aramaz, Armaz, Armus və Ərəmis. Kənddə 1831-ci ildə 14 nəfər, 1873-cü ildə 108 nəfər, 1886-cı ildə 150 nəfər, 1897-ci ildə 225 nəfər, 1908-ci ildə 327 nəfər, 1914-cü ildə 616 nəfər yalnız azərbaycanlı yaşamışdır. 1917-ci ilin dekabrında ermənilər azərbaycanlıları qırğınlarla deportasiya etmiş, kəndi xarabalığa çevrilmişdir. 1918-ci ildə kəndin əhalisi tamamilə qovulmuş və Türkiyədən gəlmə ermənilər yerləşdirilmişdir. İndi xaraba kənddir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=603206 |
Ərəmus | Aramus - İrəvan xanlığı, Qırxbulaq mahalı, İrəvan quberniyasının İrəvan qəzasında, indi Vedi (Ararat) rayonunda kənd. Başqa adı Ərəmusdur 1590-cı ilə aid türkcə mənbədə Əramus kimidir [169, 61]. Mənbədə adı İrəvan əyalətinin Qırxbulaq nahiyəsində çəkilir [23, 75]. Yerli tələffüz forması -Ərəmis. VII əsrdən məlumdur. Katolikos David Aramusetsinin [728-741] məlumatından göründüyü kimi [150, 70] kənddə ermənilər də yaşamışlar. Orta əsrlərdə Qatar-göl monastırının Vəqf kəndi olmuşdur [150, 358]. 1886-cı ilə aid məlumatlarda əhalisi ermənilər idi. Lakin XX əsrin əvvəllərində orada azərbaycanlıların da yaşadığı məlumdur və onlar 1918-ci ildə qovulmuşlar. Türk dillərindəki urem "dağ vadisində çaykənarı dərinləşmiş zolaq" [126, 380] və erməni dilindəki yunan mənşəli os (us) şəkilçisindən ibarətdir. Zəngəzur qəzasında XIX əsrdə azərbaycanlıların yaşadığı Aramis (indi İrimis) kənd adı ilə mənşəcə eynidir Ermənistanda Azərbaycan Mənşəli Toponimlərin Izahli Luğəti 1 Cild - Budaq Budaqov | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=506588 |
Ərən | Ərən - türk xalq inancında Övliya deməkdir. İrən və ya Yirən də deyilir. Ərmiş olaraq da adlandırılar. Özünü Tanrıya və onun yoluna həsr etmiş, fövqəladə işlər bacaran və Tanrı tərəfindən qorunan, kömək edilən müqəddəs adam. Xüsusiyyətləri Fövqəladə hissləri və bacarıqları vardır. İstədikləri zamanda istədikləri məkanda ola bilərlər. Tanrı onların dualarını qəbul edər. Dua etsələr bol yağış yağar və bərəkət gəlir. Dağ ətəklərində gəzər, dağlarda və mağaralarda yaşayırlar. Eliklərlə (dağ keçiləriylə) və geyiklərlə gəzərlər. Verdiyi öğütlerin istirahət etməsini istər. Bəziləri döyüşçüdür ki, Tanrının dinini yaymaq və vətəni qorumaq üçün vuruşurlar. Bunlara Alp Ərən deyilir. Atları da özləri kimi müqəddəsdir və bir dağdan başqa bir dağa atlar, uçurumlardan aşağıya atlayaraq enər. Atladığı dağlarda, bir daşın və ya qayanın üzərində bu atların ayaq izləri qalar. Tapanlar kurqanlarında və ya türbələrində qılıncları saxlanılır və bu qılıncların üzərinə and edilir. Bəzən iki növ çatan olduğu izah edilər. Bəzən olacaq şeyləri əvvəldən bilirlər. Xəstəlikləri yaxşılaşdırar, odda yanmazlar. Onlara qarşı hörmət göstərilməlidir. Bütün elmlərin qapıları onlara açıqdır. Bütün aləmin sirlərini anlarlar. Ona qılınc, ox, zəhər təsir etməz. Zəhəri içdiyində bal olar. Dirən anlayışının əleyhdarı olaraq qəbul edilər. Bənzər anlayışlar Abdal (Abıdal), təsəvvüf ədəbiyyatında, maddi dünya ilə olan bağlılıklardan xilas olub, özünü Allah yolunda qurban edən adamlara deyilir. Xalq inancında, abdalların istədikləri zaman istədikləri məkanda olacaqlarına inanılar. Yəni zaman və məkan sərhədlərini aşa bilmə gücünə sahibdirlər. Onlar, bəzi istisnalar xaricində kimsəyə görünməzlər. Dağıstan türklərində məşhur olan inanca görə, əgər doqquz aylıq körpə, ana bətnində ölmüşsə, bunu o Abdal aparmış deməkdir. Uzun ağ saqqalı olan Abdal, dağlarda yaşayır, dağ keçiləri arasında dolaşır və onlan qoruyar. Ovçular onun adına dua edib qurban versələr ov uğurlu olar. Əgər bunu yapmazlarsa nə qədər usta ovçu olsalar olsunlar o ovdan əli boş qayıdacaqları qətidir. Bəzən Abdalın, ölmüş dağ keçisini diriltdiyi və yenidən həyat verdiyi belə izah edilmişdir. Yatır, türk mədəniyyətində və xalq inancında övliya və müqəddəs şəxslərin məzarlarına verilən addır. Türklərdə türbə və övliya anlayışları olduğunu nümayiş etdirir. Burada yatan adamdan birbaşa kömək istəməkdən və ya onu vasitəsi qılmaqdan və ya o adamın ruhuna dua oxumağa qədər bir çox tətbiqin mübtədası mövqesindədir. İslam inancı yalnız sonuncusuna (çox diqqətli bir şəkildə edilməsinə, ölümü xatırlamaq məqsədilə) məhdud olaraq icazə verməkdədir. Sözün, Yunan "Iatros" sözündən gəldiyi deyilsə də doğru deyildir. Türkçe yatmaq hərəkətindən törəmişdir. Ayrıca Yada Daşı sözü ilə də bağı vardır. Sarığ Ana və ya Xarı Ana şəklində deyildiyi türk dilləri də vardır. "Sarı qız" olaraq da bilinər. Türk xalq inancındakı qadın övliya motividir. Əslində çox daha köhnə bir inancın İslam ilə yenidən forma almış bir versiyasıdır. Bəzən bir quş şəklində uçtuğuna inanılar. Bəzən olduğu bölgədəki meşəni qoruduğu deyilər. İşığa çevrilərək hər ürəkdə yaşadığı izah edilir. Bəzən də çoxluq olaraq Sarı qızlar şəklində bəhs edilir və doqquz dənə Sarı qız olduğu göstərilir. Sarı, günəş işığının görünür rəngi olaraq qəbul edilər. Bundan başqa qızılın rəngidir və qızıl soyluluğu işarələr. Sar/Sara monqolcada ay deməkdir. Etimologiya (Ər/Er) kökündən törəmişdir. "Ermek" (çatmaq) felindən gəlir. Yətkinlik, mükəmməllik, yüksəlmə mənalarına malikdir. Mançur dilində İren sözü geyik mənasına gəlir. Monqolca Aran/Haran isə insan deməkdir. Yakutcada "Eren" sözcüyünün ümid mənasını gəlməsi də diqqət çəkicidir. Gerçəkdə Türk inancında çatanlar bəşəriyyətin ümidi olaraq görülürlər və dünyanın onların hörmətinə yokolmadığı düşünülər. Türk Əfsanə Sözlüyü, Dəniz Qaraqurd, Türkiyə, 2011, (OTRS: CC BY-SA 3.0) (türk.) Həmçinin baxın | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=270824 |
Ərən Albayrak | Ərən Albayraq (orijinal adı: türk. Eren Albayrak. d. 23 iyun 1991; İstanbul, Türkiyə) — Türkiyəli futbolçudur. Hal-hazırda Super Liqa komandalarından olan Konyaspor komandasında oynayır. Futbolçu karyerası İlk dəfə Bursaspor komandasında oynayan Albayraq, 2006-cı ildə Bursasporda peşəkar futbolçu oldu və 23 sentyabr 2008-ci il tarixində Fənərbaxça ilə olan oynalınan Süper Liqa müsabiqəsində 80-cı dəqiqədə oyuna daxil olaraq ilk Süper Liqa matçında oynamış oldu. Daha sonra bəzən Süper Liqa matçlarında sonradan oyuna daxil olsa da, PAF-da komanda oyunçusu olaraq görülüb. Bursaspor komandasında Ərtoğrul Sağlamın müəllimlik etdiyi zamanlarda Məhəmməd Dəmir ilə bərabər A komandasına daxil edildi. Məhəmməd Dəmir ilə bərabər Bursaspor ilə mövsüm sonu bitəcək müqavilənin vaxtını artırmadıqları üçün, müqavilə bitdikdən sonra heyət xaricində qaldı.Liqanın son vaxtlarında, Qalatasaray komandasında sona qədər oynayacağı qəti qərarı olsada, mövsümün sonunda o Trabzonspor komandasına transfer olmuşdur. 2011–2012-ci illərdə Orduspor komandasına transfer olub. 2012–2013 mövsüm əvvəlində 1461 Trabzon komandasına transfer olan Albayraq, mövsümün sonunda Çayku Rizəspor komandasına transfer olmuşdur. Milli komanda karyerası 94 dəfə milli komandalara çağırılan Eren Albayraq, 1 dəfə Türkiyə 15 yaşlılar, 22 dəfə Türkiyə 16 yaşlılar, 20 dəfə Türkiyə 17 yaşlılar, 12 dəfə Türkiyə 18 yaşlılar, 19 dəfə Türkiyə 19 yaşlılar, 2 dəfə Türkiyə 20 yaşlılar və 4 dəfə Türkiyə 21 yaşlılar komandaları üçün forma geyinib, ümumi 80 dəfə milli forma geyinmişdir və müsabiqələrdə 22 dəfə qol vurmuşdur. Statistikaları Xarici keçidlər kicker dergisi İnternet Sitesi-Eren Albayrak Profili UEFA.com saytında statistika (ing.) Soccerway.com saytında profili (ing.) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=797322 |
Ərən Albayraq | Ərən Albayraq (orijinal adı: türk. Eren Albayrak. d. 23 iyun 1991; İstanbul, Türkiyə) — Türkiyəli futbolçudur. Hal-hazırda Super Liqa komandalarından olan Konyaspor komandasında oynayır. Futbolçu karyerası İlk dəfə Bursaspor komandasında oynayan Albayraq, 2006-cı ildə Bursasporda peşəkar futbolçu oldu və 23 sentyabr 2008-ci il tarixində Fənərbaxça ilə olan oynalınan Süper Liqa müsabiqəsində 80-cı dəqiqədə oyuna daxil olaraq ilk Süper Liqa matçında oynamış oldu. Daha sonra bəzən Süper Liqa matçlarında sonradan oyuna daxil olsa da, PAF-da komanda oyunçusu olaraq görülüb. Bursaspor komandasında Ərtoğrul Sağlamın müəllimlik etdiyi zamanlarda Məhəmməd Dəmir ilə bərabər A komandasına daxil edildi. Məhəmməd Dəmir ilə bərabər Bursaspor ilə mövsüm sonu bitəcək müqavilənin vaxtını artırmadıqları üçün, müqavilə bitdikdən sonra heyət xaricində qaldı.Liqanın son vaxtlarında, Qalatasaray komandasında sona qədər oynayacağı qəti qərarı olsada, mövsümün sonunda o Trabzonspor komandasına transfer olmuşdur. 2011–2012-ci illərdə Orduspor komandasına transfer olub. 2012–2013 mövsüm əvvəlində 1461 Trabzon komandasına transfer olan Albayraq, mövsümün sonunda Çayku Rizəspor komandasına transfer olmuşdur. Milli komanda karyerası 94 dəfə milli komandalara çağırılan Eren Albayraq, 1 dəfə Türkiyə 15 yaşlılar, 22 dəfə Türkiyə 16 yaşlılar, 20 dəfə Türkiyə 17 yaşlılar, 12 dəfə Türkiyə 18 yaşlılar, 19 dəfə Türkiyə 19 yaşlılar, 2 dəfə Türkiyə 20 yaşlılar və 4 dəfə Türkiyə 21 yaşlılar komandaları üçün forma geyinib, ümumi 80 dəfə milli forma geyinmişdir və müsabiqələrdə 22 dəfə qol vurmuşdur. Statistikaları Xarici keçidlər kicker dergisi İnternet Sitesi-Eren Albayrak Profili UEFA.com saytında statistika (ing.) Soccerway.com saytında profili (ing.) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=544155 |
Ərən Bülbül | Ərən Bülbül (türk. Eren Bülbül; d. 1 yanvar 2002, Maçka, Trabzon ili – 11 avqust 2017, Körpüyanı[d], Trabzon ili) — Türkiyə təhlükəsizlik orqanları ilə PKK militanları arasında çıxan toqquşmada ölən uşaq. Ayşə və Həsən Bülbül cütlüyünün oğlu olaraq doğulan Ərən Bülbül ailəsinin 12 uşağından biri idi. Həyatını Trabzon ilinin Maçka ilçəsində keçirdi. 2016-cı ildə atasını itirdi. İfrat Trabzonspor azarkeşi idi. 11 avqust 2017-ci ildə bir qrup PKK silahlısı ilə polis arasındakı toqquşmadan sonra, həmin qrup təchizat almaq üçün ərazidəki bir evə girdi. Bunu görən Bülbül bu barədə polisə məlumat verdi. Daha sonra polislə onlara evin yerini göstərməyə getdi. PKK-nın hücumu nəticəsində Bülbül və Fərhad Gedik adında bir polis öldü, bir polis yaralandı. Ölümündən sonra polisin bədənindən 41 güllə çıxıb. Daha sonra təqsirkar şəxslərin yaxalanması üçün ərazidə geniş əməliyyatlara başlanıldı.Trabzon ilinin Maçka ilçəsində dəfn edildi. Axtarış əməliyyatları Ərənin öldüyü hücumdakı qruplaşmada birbaşa əli olan iki nəfər müəyyənləşdirildi və əməliyyat tədbirləri nəticəsində öldürüldü. Onlardan biri qırmızı bülletenlə axtarılırdı.Türkiyə Daxili İşlər Nazirliyinin ölkə daxilində keçirdiyi əməliyyatlara "Ərən əməliyyatları" adı verildi. Ölkə daxilində bir çox illərdə keçirilən geniş çaplı əməliyyatlar nəticəsində çox sayda sığınma yerləri və dəstə üzvləri məhv edildi, yaralı və sağ olaraq ələ keçirildi. Həmçinin çox sayda müxtəlif silah-sursatlar ələ keçirildi. Reaksiyalar Ərənin Facebook hesabında paylaşdığı paylaşım, ölümündən sonra sosial şəbəkələrdə #İyikiVarsınEren heşteqi ilə kütləvi şəkildə paylaşıldı. Anası oğlunun ölümünün bütün ölkənin kədərinə səbəb olduğunu bildirdi. Bundan əlavə, PKK silahlılarının harada gizləndiyini öyrənmək üçün Ərəni özləri ilə aparan Türkiyə təhlükəsizlik qüvvələrini tənqid edərək oğlunun hadisə yerinə aparılmasının yanlış olduğunu ifadə etdi.Keçmiş Türkiyə Daxili İşlər naziri Süleyman Soylu Türkiyə mühafizə orqanları tərəfindən keçirilən əməliyyatda öldürülən qruplaşma üzvləri ilə bağlı Twitter hesabında paylaşım edərək Türkiyə polisini təbrik etdi.Kamal Kılıçdaroğlu və digər bəzi siyasətçilər və ictimaiyyət tərəfindən hadisə qınanılıb. Kamal Kılıçdaroğlu Ərənin hadisə yerinə aparılmasının yanlış olduğunu açıqlamışdır. 2018-ci ildə İnsani Yardım Fondu tərəfindən Somalinin paytaxtı Moqadişoda Ərən Bülbül adına yetimxana açıldı.Sən Anlat Qaradəniz adlı Türkiyə teleserialında yad edildi.25 iyun 2019-cu ildə Türk Hava Yolları tərəfindən Boeing 787 tipli sərnişin təyyarəsinə ad verilməsi üçün Twitter-də bir sorğu başladıldı. Sorğuda tövsiyə edilən alternativlər arasında Perge, Assos, Göbəklitəpə, Zevqma kimi antik şəhər adları var idi, ancaq Ərən Bülbülün adı yer almırdı. Bir çox Twitter istifadəçisi təyyarəyə Ərən Bülbül adı verilməsi istiqamətində kampanya başlatdı. Tələb olunca Türk Hava Yolları bu təklifi diqqətə aldı, amma təyyarəyə Ərən Bülbülün deyil, yurdu Maçka adının verilməsinə qərar verdi.17 sentyabr 2021-ci ildə Bursaspor tərəfdarları Nigerdə Ərən Bülbül və Fərhad Gedik adına su quyusu açdırdı.2022-ci ildə doğum günü olan 1 yanvarda ekranlara çıxan TRT-nin də ortaq istehsalı olan Kəsişmə: Yaxşı ki, varsan, Ərən filmi Ərənin həyat hekayəsindən bəhs etməkdədir.Mersinin Akdəniz ilçəsindəki bir məhəllədəki parka adının verilməsini ehtiva edən təklif CHP və HDP bələdiyyə məclisi üzvlərinin qarşı səs vermələri ilə rədd edildi. Bunun əvəzinə, "İyiki Varsın Eren Parkı" (azərb. Yaxşı ki, varsan, Ərən) yazılı löhvə bələdiyyə başçısı və məhəllə sakinləri ilə parkın girişinə inşa edildi.Üsküdar bələdiyyəsi 2021-ci ildə inşa etdiyi bir parka "Şəhid Ərən Bülbül Parkı" adını verdi. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=795394 |
Ərən Bülbülün ölümü | Ərən Bülbül (türk. Eren Bülbül; d. 1 yanvar 2002, Maçka, Trabzon ili – 11 avqust 2017, Körpüyanı[d], Trabzon ili) — Türkiyə təhlükəsizlik orqanları ilə PKK militanları arasında çıxan toqquşmada ölən uşaq. Ayşə və Həsən Bülbül cütlüyünün oğlu olaraq doğulan Ərən Bülbül ailəsinin 12 uşağından biri idi. Həyatını Trabzon ilinin Maçka ilçəsində keçirdi. 2016-cı ildə atasını itirdi. İfrat Trabzonspor azarkeşi idi. 11 avqust 2017-ci ildə bir qrup PKK silahlısı ilə polis arasındakı toqquşmadan sonra, həmin qrup təchizat almaq üçün ərazidəki bir evə girdi. Bunu görən Bülbül bu barədə polisə məlumat verdi. Daha sonra polislə onlara evin yerini göstərməyə getdi. PKK-nın hücumu nəticəsində Bülbül və Fərhad Gedik adında bir polis öldü, bir polis yaralandı. Ölümündən sonra polisin bədənindən 41 güllə çıxıb. Daha sonra təqsirkar şəxslərin yaxalanması üçün ərazidə geniş əməliyyatlara başlanıldı.Trabzon ilinin Maçka ilçəsində dəfn edildi. Axtarış əməliyyatları Ərənin öldüyü hücumdakı qruplaşmada birbaşa əli olan iki nəfər müəyyənləşdirildi və əməliyyat tədbirləri nəticəsində öldürüldü. Onlardan biri qırmızı bülletenlə axtarılırdı.Türkiyə Daxili İşlər Nazirliyinin ölkə daxilində keçirdiyi əməliyyatlara "Ərən əməliyyatları" adı verildi. Ölkə daxilində bir çox illərdə keçirilən geniş çaplı əməliyyatlar nəticəsində çox sayda sığınma yerləri və dəstə üzvləri məhv edildi, yaralı və sağ olaraq ələ keçirildi. Həmçinin çox sayda müxtəlif silah-sursatlar ələ keçirildi. Reaksiyalar Ərənin Facebook hesabında paylaşdığı paylaşım, ölümündən sonra sosial şəbəkələrdə #İyikiVarsınEren heşteqi ilə kütləvi şəkildə paylaşıldı. Anası oğlunun ölümünün bütün ölkənin kədərinə səbəb olduğunu bildirdi. Bundan əlavə, PKK silahlılarının harada gizləndiyini öyrənmək üçün Ərəni özləri ilə aparan Türkiyə təhlükəsizlik qüvvələrini tənqid edərək oğlunun hadisə yerinə aparılmasının yanlış olduğunu ifadə etdi.Keçmiş Türkiyə Daxili İşlər naziri Süleyman Soylu Türkiyə mühafizə orqanları tərəfindən keçirilən əməliyyatda öldürülən qruplaşma üzvləri ilə bağlı Twitter hesabında paylaşım edərək Türkiyə polisini təbrik etdi.Kamal Kılıçdaroğlu və digər bəzi siyasətçilər və ictimaiyyət tərəfindən hadisə qınanılıb. Kamal Kılıçdaroğlu Ərənin hadisə yerinə aparılmasının yanlış olduğunu açıqlamışdır. 2018-ci ildə İnsani Yardım Fondu tərəfindən Somalinin paytaxtı Moqadişoda Ərən Bülbül adına yetimxana açıldı.Sən Anlat Qaradəniz adlı Türkiyə teleserialında yad edildi.25 iyun 2019-cu ildə Türk Hava Yolları tərəfindən Boeing 787 tipli sərnişin təyyarəsinə ad verilməsi üçün Twitter-də bir sorğu başladıldı. Sorğuda tövsiyə edilən alternativlər arasında Perge, Assos, Göbəklitəpə, Zevqma kimi antik şəhər adları var idi, ancaq Ərən Bülbülün adı yer almırdı. Bir çox Twitter istifadəçisi təyyarəyə Ərən Bülbül adı verilməsi istiqamətində kampanya başlatdı. Tələb olunca Türk Hava Yolları bu təklifi diqqətə aldı, amma təyyarəyə Ərən Bülbülün deyil, yurdu Maçka adının verilməsinə qərar verdi.17 sentyabr 2021-ci ildə Bursaspor tərəfdarları Nigerdə Ərən Bülbül və Fərhad Gedik adına su quyusu açdırdı.2022-ci ildə doğum günü olan 1 yanvarda ekranlara çıxan TRT-nin də ortaq istehsalı olan Kəsişmə: Yaxşı ki, varsan, Ərən filmi Ərənin həyat hekayəsindən bəhs etməkdədir.Mersinin Akdəniz ilçəsindəki bir məhəllədəki parka adının verilməsini ehtiva edən təklif CHP və HDP bələdiyyə məclisi üzvlərinin qarşı səs vermələri ilə rədd edildi. Bunun əvəzinə, "İyiki Varsın Eren Parkı" (azərb. Yaxşı ki, varsan, Ərən) yazılı löhvə bələdiyyə başçısı və məhəllə sakinləri ilə parkın girişinə inşa edildi.Üsküdar bələdiyyəsi 2021-ci ildə inşa etdiyi bir parka "Şəhid Ərən Bülbül Parkı" adını verdi. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=795267 |
Ərənlər (film, 2005) | Film zorxanalardan və onun tarixindən bəhs edir. Xüsusilə Şah İsmayıl Xətainin dövründə ölkəyə yayılan, hünər məkanı olan zorxanalarda pəhləvanlar güləşir, məşq edir və müharibələrə hazırlaşırdılar. Çünki məhz pəhləvanlar bəzi müharibələrin həllediciləri rolunu oynayırdılar. Ona görə əsasən saraylarda tikilən zorxanalar yeni-yeni pəhləvanlar yetişdirməklə də məşğul idi. Film haqqında Filmdə ""Dədə Qorqud" filmindəki kadrlardan istifadə edilmişdir. Filmin heyəti Film üzərində işləyənlər Ssenari müəllifi: Pərzad Abdinova Rejissor: Ələkbər Muradov Operatorlar: Sahib Səfərov, Vüqar Vaqifoğlu (Vüqar Şıxəliyev kimi) Montaj: Aqil Abdullayev Mətni oxuyan: Əli Məmmədov Məsləhətçi: Fuad Dadaşov Rejissor assistenti: Murad Muradov Redaktor: Müsəllim Həsənov Koordinator: Anar Şuşalı Baş redaktor: Məqsəd Nur İfaçılar: Abbasqulu Nəcəfzadə (zurna), Abbas Şəkərəliyev (balaban), Cavanşir Qasımov (davul, nağara) Musiqilərindən istifadə edilən bəstəkar: Polad Bülbüloğlu ("Babək" filmindən) (titrlərdə yoxdur) Filmdə iştirak edənlər Rüstəmbəy Eminli (fəlsəfə elmləri namizədi) Vilayət Bağırov (Ordubad Tarix-Diyarşünaslıq muzeyinin direktoru) Xanlar Qurbanov (Azərbaycan Milli İdman Növləri Assosiasiyasının prezidenti) Arxiv kadrlarda iştirak edən Şah İsmayıl Xətai (titrlərdə yoxdur) Çəkilişə köməklik edən qurumlar Azərbaycan Dövlət Bədən Tərbiyəsi və İdman Akademiyasının "Güləşmə və onun metodikası" kafedrası İçərişəhər Dövlət Tarix-Memarlıq Qoruğu Xarici keçidlər | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=41774 |
Ərəs (Miyanə) | Ərəs (fars. ارس) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Miyanə şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 76 nəfər yaşayır (18 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=690305 |
Ərəstu | Aristotel (yun. Ἀριστοτέλης, tarixi mənbələrdə Ərəstu; e.ə. 384[…], Stagir[d], Xalkidiya liqası[d] – e.ə. 322[…]) — Qədim yunan filosofu və ensiklopediyaçı alimi və astronomiya elmini tapan alim,Platonun şagirdi, Peripatetik məktəbinin banisi, klassik yunan fəlsəfəsinin Sokrat və Platondan sonra üçüncü nümayəndəsi. Spontan Absurte nəzəriyyəsinin banisi. Şərq ölkələrində və Azərbaycanda Ərəstun adı ilə də tanınır. Eramızdan əvvəl 384-cü ildə Yunanıstanın Staqir şəhərində anadan olub (buna görə ona çox zaman "Staqirit" deyirdilər). Onun fəlsəfəsi bəşəriyyətin ictimai fikrinin sonrakı inkişafına çox ciddi təsir göstərib. Aristotel təlimi iki istiqamətə ayrılaraq mistik idealizm və materialist fəlsəfi fikrin inkişafı üçün mənbə olub. Aristotel bizim eramızdan əvvəl 322-ci ildə Yunanıstanın Kalkida şəhərində vəfat edib. Aristotelin həyatı dörd əsas dövrə bölünür: Makedoniyada uşaqlıq və gənclik illəri (384–367), 1-ci Afina dövrü (367–335), səyahət illəri (347–335) və 2-ci Afina dövrü (335–323). Aristotelin atası Nikomax Stagira şəhərindən (Aristotelin "Stagirit" ləqəbi bu şəhərin adı ilə bağlıdır), Asklepiadlar (yunan təbiblərinin himayəçisi Asklepinin) nəslindən idi və Makedoniyalı İsgəndərin babası, II Filippin isə atası, Makedoniya çarı III Amintanın saray həkimi olmuşdur. Bu, Aristotelin biologiyaya və təbiət aləminə canlı marağını, ümumiyyətlə, gələcək taleyini, tanışlıq dairəsini, siyasətə meylini müəyyənləşdirmişdir. Ehtimal ki, Aristotel uşaqlıq illərini də zadəgan həmyaşıdları arasında, Makedoniya çarlarının Pelladakı iqamətgahında keçirmişdir. Erkən yaşlarında valideynlərini itirmiş Aristoteli dayəsi Atarneyli Proksen 17 yaşında (367) Afinaya oxumağa göndərmişdir. Afinada Aristotel Platon Akademiyasının üzvü olmuş və 20 il, Platonun vəfatına (347) kimi Akademiyada qalmışdır. Rəvayətə görə, Platon Aristoteli şagirdləri içərisində fərqləndirmiş, onu auditoriyanın "ağlı", yaşadığı otağı isə kinayə ilə "oxucu evi" adlandırmışdır. Baxmayaraq ki, müəllimi Platon canlı dialoqu həyatdan uzaq alimlikdən daha üstün tuturdu, onun şagirdi Aristotel dövrünün ən yaxşı elmi kitabxanalarından birini yaratmışdı. Platonun ölümündən sonra Aristotel Ksenokratla birlikdə Afinanı tərk edərək Kiçik Asiyaya, Troadaya köçür və burada Akademiyaya rəğbət bəsləyən Atarney tiranı Hermi onları Assos şəhərində məskunlaşdırır. Orada Aristotel Herminin qohumu Pifiada ilə evlənir. 344-cü ildə Aristotel Troadadan Lesbos a.-ndakı Mitilenə köçür və burada Teofrast Mitilenli onun sədaqətli şagirdi və dostu olur. Troada və Lesbosun faunası Aristotelin biologiyaya dair əsərlərində əksini tapmışdır. 343-cü ildə II Filippin dəvəti ilə Aristotel Makedoniyaya qayıtmış və 340-cı ilə kimi gənc şahzadə İsgəndərin müəllimi olmuşdur. 335-ci ildə Afinaya gələn Aristotel burada özünün Likey (Likeyli Apollonun meşəsi və eyniadlı gimnazinin adından) və ya Peripatos (Aristotelin mühazirələr oxuduğu "örtülü qalereya") kimi tanınmış fəlsəfə məktəbini açmışdır. 323-cü ildə, Makedoniyalı İsgəndərin ölümü ilə əlaqədar Afinada yaranmış antimakedoniya qarışıqlığı nəticəsində Aristotel anasının Xalkidadakı malikanəsinə qaçmağa məcbur olmuş, çox çəkmədən burada vəfat etmişdir. Aristotel Frakiyanın Stagira şəhərindən idi. Platonun tələbəsi olmuş, müəlliminin ölümündən sonra bir müddət Kiçik Asiyada yerləşən Atarne, sonra isə Militena şəhərində yaşamışdır. Gənc yaşlarından elmə və fəlsəfəyə böyük maraq göstərmişdir. Aristotel e. ə. 367-ci ildə Afinaya köçmüş, Platonun Akademiyasında fəaliyyət göstərmişdir. E.ə. 343-cü ildə Makedoniya kralı Filippin dəvəti ilə Makedoniyaya köçmüş, onun sarayında gənc şahzadə Aleksandrın (Makedonlu İskəndərin) müəllimi olmuşdur. M. ö. 335-ci ildə Afinaya qayıtmış, orada Likeion (yun. Λύκειον) adlanan öz fəlsəfi məktəbini açmışdır. Onu "Peripatetik" (ərəbcə "məşşai") məktəb də adlandırırlar. Yaxınlığında yerləşən yunan tanrısı Likeionlu Apollonun adı ilə adlanmışdır. Latınca "lyceum" (liseum) kimi səslənir. Günümüzdə "liseylər" adlanan məktəblər Aristotelin likeionunun adını daşıyır. Aleksandrın ölümündən sonra Afinada makedoniyalıların tərəfdarlarını təqib etməyə başlamışdırlar. Ona görə Aristotel m. ö. 322-ci Euboia adasında yerləşən Xalkida şəhərinə köçmüş və orada dünyasını dəyişmişdir. Platonun tənqidi Aristotel Platonun ideyalar haqqında təlimini tənqid etmişdir. O demişdir: Aristotelə görə ideyalar və gerçək dünya bir-birindən fərqli məkanlarda mövcud ola bilməz. Çünki, bir şeyin kölgəsi başqa məkanda deyildir. Onların hər ikisi bir yerdə olmalıdırlar. Ona görə də, onlar birlikdə vəhdət təşkil edirlər. Eyni zamanda, Platonun ideyaları bu dünyadakı hərəkəti, eləcə də şeylərin və canlıların yaranması, inkişafı, məhv olması və ölümünü izah etmir. Çünki, onlar (ideyalar) gerçək aləmdən uzaq olan başqa aləmdədirlər və daha çox sükunəti təcəssüm etdirirlər. Bundan başqa Platonun nəzəriyyəsi dünyadakı şeylərin dərk olunmasını imkansız edir, çünki onların əsl mahiyyəti özlərində deyil, bizim duymadığımız ideyalarda olur.Aristotel etikası Platonun mütləq nemətlər ideyasına əsaslanan idealist etikasını inkar edir. Etika siyasət elminin bir hissəsi olaraq, insanın davranışı, emosiyaları, ehtirasları və xoşbəxtlik (evdemoniya) əldə etməsi ilə əlaqədar onun əxlaqi xarakterini araşdırır. Bu məqsədi "hərəkət" (praksis) olan praktiki elmdir. Nəzəri elmlərdən fərqli olaraq, etika və siyasət səhvsiz dəqiqliyə iddia edə bilməzlər. Etikanı sırf nəzəri cəhətdən bilmək faydasızdır: etikaya dair mühazirələri dinləyənlər artıq əxlaqi cəhətdən tərbiyəli olmalı və həyatda nəyin yaxşı, nəyin pis olduğunu (faktoloji bilik) bilməlidirlər; yalnız belə halda onlar nəzəri səviyyəyə qalxar və bunun niyə belə olduğunu anlaya bilərlər (səbəbin elmi cəhətdən başa düşülməsi). Platonun vahid mütləq nemətlər konsepsiyasının (xeyirxahlıq ideyasının) əksinə olaraq, Aristotel müxtəlif elmlərin və praktiki sənətlərin son məqsədi olan nemətlər çoxluğunu qəbul etmişdir. Tam xoşbəxtlik üçün təkcə ləyaqət bəs etmir: minimum "xarici" nemətlər (sosial status, sağlamlıq, gözəllik, övladın olması və s.) lazımdır. Xoşbəxtliyin zəruri şərtlərindən biri dostluqdur. Aristotelə görə dostluğun üç növü olur: 1) həzz naminə, 2) fayda naminə və 3) nəciblik naminə; yalnız, nəcib dostluqda dost vasitə yox, məqsəd "başqa Mən"dir və ona "onun özünün xatirinə" xeyir arzu olunur. Ləyaqətlər etik (xarakter ləyaqəti) və dianoetik (intellektual) olur: birincilər nəfsin irrasional (emosional), ikincilər rasional hissəsinə uyğun gəlir. Aristotel poetik bilik sahəsinə aid etdiyi poetika və ritorikanın əhəmiyyətini də yüksək qiymətləndirirdi. Platon poeziyanı ideal polisdə vətəndaşların əxlaqi tərbiyəsinə maneə kimi pisləyirdisə, Aristotel bunun əksinə, "Poetika"da poeziyanın tərbiyəvi əhəmiyyətini katarsis, yaxud təmizlənmə nəzəriyyəsinin köməyi ilə sübut etməyə çalışırdı: qəhrəmanın ehtirasları ilə həyəcanlanmaq dinləyicidə, Platonun hesab etdiyi kimi, ehtirasları qızışdırmır, əksinə, qorxu və cılız hisslərdən "təmizlənmə"yə gətirib çıxarır və bununla da nəfsin harmoniyasını bərpa edərək etosa müsbət təsir göstərir. Aristotelə görə, ritorika, poetika kimi yaradıcı elm, tətbiqi dialektikadır və məqsədi, konkret səbəbdən asılı olmayaraq, kütləvi auditoriyanı inandırmağın yollarını axtarmaq və formalaşdırmaqdır. Ritorika üç növə bölünür: gələcəyə aid qərarların qəbulu ilə bağlı məşvərətçi, yaxud siyasi ritorika (xalq yığıncağında); keçmişdə törədilmiş hərəkətlərin qanuniliyinə, yaxud qeyri-qanuniliyinə aid olan məhkəmə ritorikası; sanki indiki zamanda baş verən və mənəvi cəhətdən bəyənilməli, yaxud pislənilməli hadisələri şərh edən epideyktik ritorika. İnandırmanın üç başlıca vasitəsi var: natiqin xarakteri; auditoriyanın emosional vəziyyəti; real, yaxud ehtimali sübutları ehtiva edən dəlillər. Aristotel inandırmanın ən effektiv vasitəsi kimi nümunələrə əsaslanan dəlilləri (induktiv sübutun ritorik analoqu), ya da ritorik silloqizmi, yaxud entimemanı hesab edirdi. Fəlsəfi fikrin sonrakı inkişafına təsir gücünə görə Aristotel irsi fəlsəfə tarixində müstəsna əhəmiyyətə malikdir (bax Aristotelizm). Aristotelin yaratdığı anlayışlar aparatı dünya fəlsəfi və intellektual leksikonunu zənginləşdirmişdir ("materiya və forma", "imkan və gerçəklik", "nəzəriyyə və praktika" və s. anlayışlar); müasir elmi təfəkkür üslubunun özü (mövzunun tarixi, "problemin qoyuluşu", lehinə və əleyhinə arqumentlər, "qərar" və s.) Aristotel metodologiyasına dayaqlanır. "İlk mühərrik" haqqında Bu səbəblər üzündən Aristotel varlığı başqa cür təsəvvür edirdi. Onun fikrincə hər şeyin əsasında hər zaman var olan materiya durur. O elə cansız və ruhsuz bir maddədir ki, ondan hər şeyi yaratmaq mümkündür. Bu yaradılış prosesini də "İlk mühərrik" (yun. τὸ πρῶτον κινοῦν) adlanan bir başlanğıc həyata keçirdir. Aristotel onun varlığını hərəkətin varlığı ilə əsaslandırmışdır, çünki bir şey hərəkətdədirsə onda bu hərəkətə təkan verən olmalıdır. Hər şeyi hərəkətə gətirən "İlk mühərrikin" özü isə hərəkətsizdir. O materiyanı canlandırır və ondan bitki, heyvan və insanlar kimi canlılar yaradır. Bu dulusçunun gildən düzəltdiyi müxtəlif şeylərə bənzər bir prosesdir. Məsələn, "İlk mühərrik" ilkin olaraq insanın formasını və ya Platonun ifadəsi ilə desək, onun ideyasını düşünür. Sonra ona öncə düşündüyü görkəmdə bədən verir və bununla da insan yaranmış olur. Bütün dünya və kainat əslində maddədən (materiyadan) ibarətdir. Beləliklə, Aristotelin istifadə etdiyi "forma" anlayışı, Platonun "ideyasına" çox yaxın məna daşıyır. Aristotelə görə "İlk mühərrik" insanların ibadət etdiyi tanrı deyildir. O maddə də deyil, "Əqldir" (yun. νοῦς). Platonun Demiurqosundan fərqli olaraq, Aristotelin "İlk mühərriki" ideyalardan kənar olan bir gerçəklik kimi qəbul edilir. O hər zaman fəaliyyətdədir və cansız materiyaları formalaşdırır. Bu fikirlər sonralar xristian və müsəlman fəlsəfəsində də istifadə edilmişdir. Aristotelin metafizika anlayışı Aristotel "metafizika" sözünü birbaşa işlətməsə belə, mənaca bu anlayışın əsasını qoyan ilk filosof kimi tanınmışdır. Metafizika fəlsəfənin predmeti olaraq təbiət üstü aləmlə bağlı problemlər haqqında təsəvvürlərdir. Metafizika həm də dialektikaya qarşı durur. Metafizikanı fəlsəfənin predmeti kimi ilk dəfə fəlsəfi ədəbiyyata daxil edən və onun ilkin anlamını verən də Aristotel olmuşdur. Aristotel metafizikanı "müdriklik" və bəzən də teologiya adlandırır. Aristotelin ontologiyası varlığın kateqoriyaları haqqında təlimi, yaxud substansial və aksidental varlıq nəzəriyyəsini; mahiyyət nəzəriyyəsini; varlığın dörd səbəbi və başlanğıcları haqqında təlimi; imkan və gerçəklik, yaxud potensial və aktual varlıq haqqında təlimi ehtiva edir. Aristotelə görə, "Sokrat insandır" mülahizəsindən fərqli olaraq "Sokrat ağdır" fikrində mahiyyət yox, keyfiyyət nəzərdə tutulur və deməli varlığın başqa növü göstərilir. Aristotel 10 belə "kateqoriya" müəyyənləşdirir: 1) mahiyyət (məs., "insan"); 2) kəmiyyət ("iki"); 3) keyfiyyət ("ağ"); 4) nisbət ("iki dəfə böyük"); 5) yer ("Likey"də); 6) zaman ("dünən"); 7) vəziyyət ("uzanıbdır"); 8) hal ("silahlanıbdır"); 9) hərəkət ("döyür"); 10) iztirab ("onu döyürlər"). Birinci kateqoriya substansinal, yaxud müstəqil varlığı; ikidən ona kimi katiqoriyalar aksidental, yaxud "daxil olan" varlığı bildirir. Keyfiyyət, kəmiyyət və s. realdır ("vardır") yalnız ona görə ki, mahiyyəti müəyyənləşdirir, yaxud ona "immanentdir". Aksidental, yaxud asılı varlıq növlərindən fərqli olraq yalnız mahiyyət, müstəqil mövcud ola bilər. Forma və materiya haqqında Ümumiyyətlə, Aristotel fəlsəfəsində formaya xüsusi əhəmiyyət vermiş və o təbiətlə eyniləşdirilmişdir. Onsuz materiya yalnız bir imkandır (potensiyadır). Məsələn, daşların bir araya yığılması imkan verir ki, bina tikilsin (forma alsın). Ancaq, o bina tikilməzsə daşların bir araya yığılmasının heç bir mənası yoxdur. Deməli, imkanın varlığı əhəmiyyətli olsa belə, o həlledici amil deyildir. Hərəkət olmasa imkan keyfiyyətə keçməz. Kainatı təşkil edən materiya da belədir. Ondan formalar yaranmasa, mənasız bir şey olar. Deməli əslində hər şey materiya və formanın vəhdətindən ibarətdir. Beləliklə, Aristotel formaları şeylərdən ayırıb, onları substansiya kimi təsəvvür edirdi. Materiya isə Aristotelin fəlsəfəsində "İlk mühərrik" kimi əbədidir, o yaradılmayıb və məhv edilməzdir. Onun əsasını dörd ünsür (od, hava, su və torpaq) təşkil edir. Bu ünsürlər həm də dərk edilməyən "İlk mühərriklə" reallıqda mövcud olan və duyulan aləm arasında bir bağlantı və keçiddir. Duyulan şeylərin isə bir-birinə zidd olan iki cüt xassəsi vardır. Biri isti-soyuq, digəri isə quru-nəmdir. Yuxarıda qeyd edilən dörd əsas element isə bunların xassələri vasitəsilə formalaşır. Dünyada bütün duyulan şeylər yuxarıda qeyd edilən elementlərin kombinasiyalarının nəticəsidir. İlk materiyadan fərqli olaraq onlar dərk olunur və əsas kateqoriyalar vasitəsilə təyin edilir. Kateqoriyalar və çevrənin qavranılması "Kateqoriyalarda" ilkin mahiyyətlər (yəni ən real) tək şeylər ("bu at") kimi, universalilər (cinslər və növlər) isə ilkin mahiyyətlərdən xəbər verdiyi üçün isə "ikinci mahiyyətlər" kimi təsnif olunur, lakin "Metafizika"nın" 7-ci kitabında "ilkin mahiyyət" "nə" ilə, yaxud şeyin forması ilə eyniləşdirilir. Kateqorial təhlil "mövcudata" istiqamətləndiyi halda, kazual (səbəb) təhlilin predmeti mahiyyət, yaxud real varlıqdır. Aristotelə görə bilmək, şeyin, yaxud hadisənin ilkin səbəblərini və ya başlanğıclarını bilmək deməkdir. Forma materiyasız, materiya da formasız ola bilməz; onların ayrılmazlığı haqqında təlim hilemorfizm adlanır. Materiya ilə formanın sintezi tək, yaxud konkret şeyi təşkil edir. Materiya varlığın sırf imkanıdır, forma isə onun reallaşması, yaxud gerçəkliyidir (enerji, biologiyada-entelexiya). Aristotel kateqoriyalar və çevrənin qavranılması (idrak) prosesi barəsində də özəl düşüncələrlə çıxış etmişdir. Müəyyən bir şey haqqında tam təsəvvür yalnız onun mahiyyətinin bilinməsindən sonra yaranır. Bu da Aristotel fəlsəfəsinin ən əsas məqamlarından birini təşkil edir. O hər şeyin mahiyyətinin izahını vermək üçün kateqoriyaları (yun. κατηγορία — ittiham, xassə, deyim) tətbiq etmişdir. Kateqoriyalar hər bir anlayışın, ifadənin, həqiqətin ən ümumi və sadə formasıdır ki, onların əsasında bir tərəfdən digər anlayışlar (idrak kateqoriyaları), başqa tərəfdən isə dərk edilən obyektlərin gördüyümüz varlıq formaları (varlıq kateqoriyası) ortaya çıxır. Başqa sözlə, kateqoriya reallığın ən əhəmiyyətli tərəflərini əks etdirən ümumi anlayışdır. Bununla da, Aristotel qavram (idrak) və varlıq kateqoriyalarının münasibətlərini araşdıran qavram (idrak) nəzəriyyəsinin əsaslarını qoymuşdur. Onun "Orqanon" (yun. Ὄργανον) əsərinin birinci kitabı "Kateqoriyalar" adlanır. Orada 10 kateqoriya göstərilmişdir: Substansiya (yun. οὐσία), Kəmiyyət (yun. ποσόν), Keyfiyyət (yun. ποιότης), Münasibət (yun. τὸ πρός τί), Məkan (yun. τὸ που), Zaman (yun. τὸ πότε), Hal (yun. τὸ κεῖσθαι), Fəaliyyət (yun. τὸ ποιεῖν), Məxsusluq (yun. τὸ ἔχειν) Məruz qalma (yun. τὸ πάσχειν). Aristotelə görə hər bir şeyin mahiyyətinin açılmasının əsasında bu kareqoriyalar durur.İdrak (çevrənin qavranılması) haqqında Aristotel subyektdən asılı olmayan obyektiv reallığın mövcudluğu mövqeyindən çıxış edirdi. O hesab edirdi ki, ətrafımızda olan şeylər insanda duyğular vasitəsilə əks olunur. Həqiqi biliyi ideal aləmdə görən Platondan fərqli olaraq Aristotel hesab edirdi ki, insandan asılı olmayan real dünya vardır. Orada olan hər bir şeyi insan öncə duyğu vasitəsilə qavrayır. Bilik və yüksək ağıl formaları isə duyğu yolu ilə əldə edilmir. Bunlar daha yüksək əqli fəaliyyətlə əldə edilir. Məntiq, metodologiya və idrak nəzəriyyəsi sahəsində Aristotel üç növ biliyi və bunlara uyğun elmləri, sənətləri fərqləndirir: nəzəri ("seyr" və ya "mücərrəd mühakimə"), praktiki ("hərəkət") və poetik, yaxud yaradıcı ("etmək, yaratmaq"). Nəzəri bilik sahəsinə o, "birinci fəlsəfə" və ya metafizikanı, fizika və riyaziyyatı, praktiki bilik sahəsinə etika və siyasəti, poetik bilik sahəsinə isə ritorikanı, poetikanı, həmçinin bütün tətbiqi sənətləri, yaxud peşələri (məs., təbabət) aid etmişdir. Onun fikrincə, müxtəlif bilik sahələrinə müxtəlif koqnitiv qabiliyyətlər uyğun gəlir: şeyləri seyr etmək və onların birinci səbəblərini dərk etmək qabiliyyətinə nəzəri zəka, düzgün qərarlar işləyib hazırlamaq qabiliyyətinə praktiki zəka, yaxud sağlam düşüncə malikdir. Nəzəri zəkanın obyekti zəruri olan və dəyişməyəndir (məs., təbiət qanunları), yəni bizim iradəmizdən asılı olmayanlardır. Praktiki zəkanın obyekti mümkün olandır — bizim seçimimizlə müəyyən edilə bilən hadisələrdir. Praktiki bilik riyazi dəqiqliyə iddia edə bilməz, çünki mümkünlük sahəsində (yəni insan fəaliyyətində) bilinməzlik faktoru mövcuddur. Həm praktiki, həm də poetik bilik sahələrində təcrübə böyük rol oynayır. Nəzəri elmlərin obyektləri aşağıdakılardır: 1) ayrıca (yəni real) mövcud olanlar və dəyişən obyektlər — fiziki cismlər; 2) real mövcud olanlar və dəyişməyənlər — Allah; 3) real mövcud olmayanlar və dəyişməyənlər. Birincilərlə metafizika, yaxud teologiya, ikincilərlə fizika, üçüncülərlə isə riyaziyyat məşğul olur. Riyazi obyektləri (ədədlər, xətlər, həndəsi fiqurlar və s.) ağlabatan və hissi aləmlər arasında aralıq mövqe tutan ontoloji mahiyyətlər kimi qəbul edən Platonun əksinə olaraq, A. onları abstrakt (abstraksiya, yaxud "abstrakt təsəvvür" anlayışını fəlsəfəyə ilk dəfə Aristotel gətirmişdir), yəni düşüncə vasitəsilə fiziki cismlərdən ayrılmış obyektlər adlandırmışdır. Riyaziyyatı xüsusi elm kimi dəyərləndirən Aristotel, eyni zamanda onu "dəyişməkdə olan" təbii varlığın öyrənilməsi üçün gərəksiz saymışdır. Platonun təlimində fəlsəfi biliyin ən yüksək forması dialektikadır. Aristotel isə onu köməkçi fənn səviyyəsinə endirərək, "ehtimali", yoxlanılmamış mühakimələrdən doğan dialektik nəticə və həqiqi mühakimələrdən irəli gələn və dəqiq biliyə gətirib çıxaran apodiktik, yaxud sübutlu nəticə (sillogizm) arasında fərq qoyur. Bu fərqləndirmə Aristotelin ilk dəfə "Orqanon" əsərində işləyib hazırladığı formal məntiq sisteminin təməli olmuşdur. "Kateqoriyalar" əsərində mühakimələrin birləşməsindən yaranan sadə terminlər (subyektlər və predikatlar), "Təfsir haqqında" traktatında isə mühakimələrin özü nəzərdən keçirilir, "Birinci Analitika"-da mühakimələrin apodiktik sillogizmlərlə (nəticələrlə) birləşməsi göstərilir, onların formaları (fiqurları) təhlil edilir. "İkinci Analitika"-da sübutlar nəzəriyyəsi verilir, "Topika" əsəri dialektika (disput sənəti) üzrə dərslikdir, ona yaxın olan "Sofistik təkziblər"-də isə disputlarda məntiqi səhvlərin tipləri təsnif edilir. Aristotelin sillogistikası ciddi deduktiv xarakter daşısa da, sübutların ilkin başlanğıcı onun fikrincə, sübut edilməzdir və ya induksiya, yəni xüsusi hallar əsasında ümumiləşdirmə yolu ilə, ya da intellektual intuisiya vasitəsilə nəzərdən keçirilir. Aristotel tərəfindən kateqoriyaların fəlsəfi izahının verilməsi həm də məntiq elminin inkişafına təsir etmişdir. Çünki, hər bir şeyin mahiyyətində duran anlayışların müəyyən edilməsi o şey haqqında tam təsəvvür yaradır. Beləliklə, Aristotel məntiq elminin inkişafında müstəsna rol oynamışdır. Onun üçün məntiq ayrıca elm deyil, hər bir elmin əsasıdır. Aristotelin məntiq haqqında təlimi də "Orqanon" əsərində verilmişdir. Aristotel hesab edirdi ki, məntiq sübutlar haqqında elmdir. Əqli fəaliyyət gerçəklikdə var olan şeyləri əks etdirir. Məntiqi mülahizə və əql yolu ilə əldə edilən nəticə, fikir və terminlər bir-birinə zidd olmamalıdır. Bu fikirlərin əsasında isə sonralar sillogizm (yun. συλλογισμός) haqqında təlim yaranmışdır. Bu təlimə görə, hər hansı bir ümumi növ ya cins haqqında irəli sürülən fikir o növə və ya cinsə aid olan ayrıca fərd haqqında da irəli sürülməlidir. Buna görə də, sillogizmlər böyük və kiçik önərmə (mülahizə) və qərardan ibarətdir. Önərmə qərarın verilməsinin təməlində duran iddia və ya fikirdir. Böyük önərmə ümumi nəticəni, kiçik önərmə isə subyekt haqqında nəticəni açır. Sillogizmin örnəyi kimi belə bir üçlü mülahizəni gətirmək mümkündür: "Sofistlərin təkzib edilməsi" kitabında Aristotel yazırdı ki, bütün məntiqi yanlışlıqların kökü sillogizmlərdə olan yanlışlıqlardadır. Bu yanlışlıqlar isə ikiyə bölünür: bir qismi dilin xətaları, digəri isə anlamların təhrifidir. Dildəki xətalar sözlərin çoxmənalılığından, vurğuların düzgün qoyulmamasından irəli gəlir. Məna xətalarının isə səbəbi şeylərin mahiyyətinə deyil, onların təsadüfi tərəflərinə varmaq, mütləqlə nisbini fərqləndirməmək, sualları düzgün qoymamaq kimi amillərdən irəli gəlir. Daha sonra Aristotel "Orqanon" əsərinin "Topika" (yun. Τοπικά) kitabında həqiqət anlayışını izah edən məntiqi dialoqlarını vermişdir. Burada o həqiqətin açılması üçün hər bir şeyin ilkin durumunun açılmasını və onun mahiyyətinin üzə çıxarılmasını tövsiyə etmişdir. Onun fikrincə mülahizələrin istiqaməti də buna doğru sürülməlidir. Yəni həqiqi fikir mahiyyətə yönəlməlidir. Çoxmənalı söz haqqında fikir söylədikdə onu irəli sürülən iddianın mənasına uyğunlaşdırmaq lazımdır. Məsələn, "təbiət" sözünü insan və ya çevrəmizdə olan bütün canlılar mənasında işlətmək mümkündür. Ona görə də, istifadə edilən söz irəli sürülən fikrə uyğun olmalıdır. Aristotelə görə məntiqi dialoqda sistem də olmalıdır. Öncə problem ortaya qoyulmalı, sonra mülahizənin induktiv (tək-tək hallardan ümumi nəticələrə, ayrı-ayrı faktlardan ümumiləşdirmələrə gətirən məntiqi nəticənin çıxarılmasıdır) ya deduktiv (ümumi müddəa ya da qanunlardan fərdi nəticənin çıxarılmasıdır) metodlarla irəli sürülməsi yolları haqqında düşünülməli, məsələlərin bənzər və fərqli tərəflərinə diqqət yetirilməlidir. Suallar doğru və konkret qoyulmalı, cavabların isə strategiyası olmalıdır. Ruh haqqında Platon kimi Aristotel də ruh haqqında düşünmüşdür. O, ruhu həyatın əsası hesab edirdi. Ruh maddə və bədənin forması, onların hərəkətlərinin səbəbi və məqsədidir. O bitki, heyvan və insanlarda yaşayır. Ruh bədənlə birlikdə var olsa belə, ondan daha üstündür. Beləliklə, Aristotelə görə bədən ruha tabedir. Platonda olduğu kimi, Aristotel də ruhların səviyyələri haqqında söhbət açmışdır. Onun fikrincə ruhların üç səviyyəsi vardır. Birincisi bitkiseldir (nəbatidir) ki, onun sayəsində fiziki inkişaf baş verir. İkincisi səviyyə nəfsani (heyvanidir). Bu səviyyədə ruh artıq görmək, eşitmək, duymaq, toxunmaq; ehtirasa və iştaha gəlmək kimi xüsusiyyətlərini təmin edir. Üçüncüsü isə düşüncəvidir ki, o ruhun ən yüksək səviyyəsidir. Aristotelə görə bitkilərdə ruhun yalnız bitkisel, heyvanlarda nəfsani, insanlarda isə həm bitkisel, həm nəfsani, həm də düşüncəvi səviyyəsi vardır. Məhz düşüncəvi səviyyəsini inkişaf etdirən, xeyrə yönələn, mənəvi cəhətdən yüksələn, müdrikliyə çatan insanlar xoşbəxt olurlar. Heyvanlar xoşbəxtliyin nə olduğunu bilmir, tanrılar isə daim xoşbəxt həyat keçirirlər. Yalnız insan öz xoşbəxtlik yolunu seçmək ya da onu inkar etmək imkanındadır. Aristotelə görə xoşbəxt olmaq üçün ruhun düşüncəvi səviyyəsini inkişaf etdirmək lazımdır ki, insan heyvanlardan seçilsin. Psixologiya haqqında Psixologiyada Aristotel təbii-elmi və əxlaq psixologiyasını fərqləndirir. Birincisi "Nəfs haqqında" əsərdə şərh olunur. Nəfs (psyuxe) bioloji kontekstdə — heyvanat aləmində (bitkilərdən insanadək) müxtəlif "üzvi" funksiyaların daşıyıcısı kimi nəzərdən keçirilir. İkincisi isə "Nikomax etikası" əsərinin 1-ci və 6-cı kitablarında şərh olunur və insanın əxlaqi xarakterinin psixoloji əsasına yönəldilir. Nəfsin cismə münasibəti formanın materiyaya münasibəti kimidir. Əxlaq psixologiyası çərçivəsində Aristotel insan nəfsini rasional və irrasional hissələrə bölür. İrrasional hissə zəkadan tamamilə məhrum, əxlaqi fəaliyyətə dəxli olmayan bitki — reproduktiv yarımhissəyə və zəka ilə əlaqədar olan, zəkanı dinləmək qabiliyyətinə malik daha yüksək (emosional, "ehtirasların" yerləşdiyi yer) yarımhissəyə bölünür. Öz növbəsində nəfsin rasional hissəsi "elmi", yaxud "nəzəri" (nus) və "hesablayan", yaxud "qərar hazırlayan" ("sağlam düşüncə" qabiliyyəti) yarımhissələrə bölünür. Əxlaq haqqında Aristotel əxlaq haqqında fikirlərini də ortaya qoymuşdur. Onun fikrincə əxlaqın məqsədi ruhun Xeyrə yönəlməsidir. Bu isə insanı xoşbəxtliyə çatdırır. Bu yolda ruhun əqli səviyyəsi bitkisel və nəfsani səviyyələri üstələyir. Bunu əldə etmək üçün insan özünü Xeyrə yönəltmə istiqamətdə tərbiyələndirməlidir ki, bu da sonra vərdiş halını alsın və zaman keçdikcə insanın xüsusiyyətinə çevrilsin. Bununla belə xoşbəxt olmaq üçün sağlamlıq, yaxşı görkəm, müvafiq maddi durum kimi keyfiyyətlər də olmalıdır. Xeyrin özəlliyi isə hər bir aşırılıqdan uzaqlaşmaqdır. Məsələn, qorxaqlıq və məğrurluq aşırılıqlardırsa, bunların arasında olan comərdlik əxlaqın əsası olan Xeyirdir. Yenə də israfçılıq və xəsislik aşırılıqlardırsa, qənaətçilik məqsədəuyğun əxlaq nümunəsidir. Aristotelə görə insan həyatdan həzz almalıdır, bu da Xeyrə çatmanın nəticəsində baş verir. Beləliklə, insanın mənəvi durumu o zaman yüksək olur ki, o etdiyi əməllərin doğru və xeyrə uyğun olduğunu hiss etsin. Əxlaqlı hərəkət isə hər hansı bir xeyirli işin görülməsi ilə dəyərləndirilmir, çünki xeyir əməllər çoxdur və insanlar onları eyni dərəcədə bütün həyatları boyu etməlidirlər ki, həyatdan həzz alsınlar. Hər bir insan təbəqəsinin öz əxlaqi vəzifələri vardır. Eyni zamanda, ədalət anlayışı kimi hamı üçün bir olan xeyir vardır ki, ona hamı əməl etməlidir. Qeyd etmək lazımdır ki, hər bir əxlaqi hərəkət şüurlu olaraq yerinə yetirilir. Deməli, əxlaq düşüncə ilə sıx bağlıdır və buna görə də, insanın xeyirlə şəri bir-birindən ayırmaq imkanı vardır. Kosmologiyası Kosmologiyada ciddi geosentrik modeli rəhbər tutan Aristotel dünyanın sonluluğunu (Kainatın sonsuzluğu haqqında atomist nəzəriyyənin əksinə) və Platonun "Timey"-inə və İoniya kosmogoniyalarının əksinə olaraq onun əbədiliyini təsbit edir. Aristotelə görə, dünya tərkibində dörd element — od, hava, su və torpaq olan Ayaltı aləmə və tərkibində "beşinci", ilahi element — efir, yaxud kvintessensiya olan göy cismləri və hərəkətsiz ulduzlar sferasından ibarət Ayüstü aləmə ayrılır. Ayaltı aləmin dörd elementindən hər biri ilkin iki xüsusiyyətin vəhdəti ilə səciyyələnir: od — isti + quru, hava — isti + rütubətli, su — rutubətli + soyuq, torpaq — quru + soyuq. Ənənəvi şərhə görə, ilkin xassələr keyfiyyətsiz "ilkin materiyaya" — substrata immanentdir və bu onların bir-birinə çevrilməsi imkanını izah edir: məs., istilik xassəsini itirən və soyuqluq keyfiyyətini əxz edən od hava olur və s. İki yüngül elementə (od və havaya) yuxarıya doğru "təbii" hərəkət, iki ağır elementə (su və torpağa) aşağıya doğru "təbii" hərəkət xasdır. Efirin dəyişməzliyi və onun daima fırlanması dünyanın əbədiliyini təmin edir. Ayüstü aləmdə yeganə dəyişilmə növü — məkanca yerdəyişmədir, Ayaltı aləm dəyişilmənin bütün növlərinə məruz qalır. Allahların "uca" dünyası haqqında mifoloji təsəvvürlərdən bəhrələnən bu dualist kosmologiya fiziki qanunların vəhdətini və Kainatın yekcinsliyini təsbit edən İoniya və atomistik fizika ilə müqayisədə ciddi tənəzzül idi. Aristotelin özəl kosmologiası olmuşdur. Onun kosmologiasının əsasını yermərkəzçilik (geosentrizm) təşkil edirdi. Bu da yerin kainatın mərkəzində yerləşməsi haqqında təsəvvürdür. O hesab edirdi ki, yer kürə formasında olaraq hərəkətsizdir. Onun ətrafında ay, günəş, ulduzlar və göy fırlanır. Yermərkəzçilik təlimi orta əsrlər fəlsəfəsində kosmoloji baxışların formalaşmasında çox böyük rol oynamışdır. Fizika sahəsinə toxunan Aristotel hesab edirdi ki, dünyanın əsasını beş ünsür təşkil edir. Onlardan dördü torpaq, su, hava və od bizim səmaaltı dünyadadır. Onlar hərəkətdədir və eyni zamanda formalarını da dəyişdirə bilərlər. Buna görə də, dünyada müxtəlif proseslər baş verir və dəyişikliklər müşahidə edilir. Bu ünsürlər isə öz növbəsində iki qütblü və ziddiyyətli ikiliklərdən yaranır. Belə ki, yer soyuqla istinin, hava quru ilə nəmin, su soyuqla istinin, od isə isti ilə qurunun əlaqələrindən doğur. Aristotelə görə göydə olan nə varsa beşinci ünsür olan efirdən əmələ gəlmişdir. Orada yalnız planetlərin və ulduzların əbədi və bərabər dairəvi hərəkəti mövcuddur. Bütün bunları isə simasız tanrı kimi təsəvvür edilən "İlk mühərrik" əmələ gətirmişdir. Onun fikirlərinə görə, kosmos sonsuz deyildir, onun bitdiyi yerdən yoxluq başlayır. Bu fikirlər orta əsr Xristian və İslam teologiyasında (ilahiyyatında) da geniş istifadə edilmişdir. Belə ki, orta əsrlərdə ilahiyyatçılar düşünürdülər ki, günah yerlə bağlı bir şeydir, ona görə də göy ünsürləri yerdəkilərdən fərqlənməlidir. Çünki, ideal aləm olaraq efir Tanrı və onun məlaikələrinin yeri kimi təsəvvür edilirdi. Bu səbəbdən də, varlığın başlanğıcı və sonu Tanrıdır. Yoxluq da buradan başlayırdı. Sonra isə elm inkişaf etdikcə sübut olunmuşdur ki, əslində yer və göy ünsürləri arasında heç bir fərq yoxdur. Bu da onu göstərirdi ki, Aristotelin bu kimi fikirləri artıq köhnəlmişdir. Aristotelin təbiət haqqında təlimin də "təbiət", yaxud "təbiyyat" ("təbiətə aid olan", yəni "fizika") anlayışı heç də dünyanın sinonimi deyildir. Bu, əvvəla, "təbii/süni" müxalifliyi çərçivəsində usta əli ilə yaradılmayanı bildirən, ikincisi isə, "təbii/zorakı" müxalifliyi çərçivəsində "daxili", qeyri-məcburi hərəkət mənbəyini göstərən ontoloji kateqoriyadır. "Sənətin" yaratdığı hərəkətsiz (sükunətli) artefaktlar aləmindən fərqli olaraq, təbii varlıq hərəkətə və dəyişikliyə əzəli qadirliyi ilə səciyyələnir. Buna uyğun olaraq, Aristotel "təbiəti" "hərəkət və sükunətin" prinsipi kimi müəyyənləşdirir. Beləliklə, "hərəkət", yaxud "dəyişilmə prosesi" anlayışı nəzəri fizikanın mərkəzi probleminə çevrilir. Aristotelə görə, dəyişiklik dörd kateqoriyada mümkündür: mahiyyətə nəzərən (yaranma və məhv olma), xassələrə nəzərən (keyfiyyət dəyişikliyi), kəmiyyətə nəzərən (artma və azalma) və məkana nəzərən (məkan çərçivəsində yerdəyişmə). Hərəkəti məntiqi baxımdan qeyri-mümkün və ona görə də qeyrireal sayan Eleya məktəbi və platonizm nümayəndələrinin əksinə olaraq, Aristotel "Fizikada" (I. 5–7) dəyişikliyi üç amildən çıxış edərək izah edir: dəyişiklik substratı və ya materiya (prosesdə dəyişilməz qalan), formanın (yaxud keyfiyyətin) olmaması və dəyişiklik prosesində meydana çıxan forma (yaxud keyfiyyət). Beləliklə, dəyişiklik substratın yeni forma və ya keyfiyyət (məs., təhsilsiz Sokrat savadlı Sokrata çevrilir) almasından, yaxud, başqa cürə, imkanın gerçəyə keçməsindən ibarətdir. Aristotel boş məkanın mövcudluğunu qəbul etmir və ona görə də, "ətraf cismin ucqar sərhədi" kimi başa düşülən yalnız "yer" anlayışını işlədir: müvafiq olaraq, hər bir yerdəyişmə cismlərin "qarşılıqlıəvəzlənməsi"dir. Zaman "daha erkən və daha son hərəkətə nəzərən kəmiyyət" kimi müəyyənləşdirilir. Təbiət həmçinin məqsədəuyğunluq prinsipidir ("Allah və təbiət əbəs yerə iş görmürlər"), lakin Aristotelin teleologizminin providensializm, yaxud kreasionizmlə heç bir əlaqəsi yoxdur, çünki başlıca məqsəd bioloji növlərin əbədiliyini izah etməkdir: məqsədli səbəb formanın (növün) reallaşdırılmasıdır. Heyvanlar haqqında əsərlərində (A. külliyyatının dörddə biri) Aristotel elmi zoologiyanın əsasını qoymuş, deskriptiv-empirik yanaşmanı ("Heyvanların tarixi") heyvanların fiziologiyası və morfologiyasının teleoloji ("Heyvan hissələri haqqında", "Heyvanların doğulması haqqında", "Heyvanların hərəkəti haqqında") izahı ilə əlaqələndirmişdir. Dövlət və cəmiyyət haqqında Aristotel dövlət və cəmiyyət haqqında da fikirlərini ortaya qoymuşdur. O, Platonun ideal dövlət haqqında təlimini tənqid etmişdir. Platonun ideal dövlətindən fərqli olaraq Aristotelin dövləti utopik deyil, gerçəklik kimi təsəvvür edilir. Bu dövlət modelində insanların xoşbəxtliyi əsas şərtdir, ancaq burada bütün münasibətlər gerçək və düşüncə ilə uyuşan müddəalara əsaslanır. Dövlətin başlıca məqsədi xeyrin və ədalətin qurulmasıdır. İnsan öz təbiətinə görə şüura malik ictimai heyvandır. O yalnız icma şəklində yaşayıb tərbiyə oluna bilər. Buna isə yalnız dövlətdə nail olmaq mümkündür. Ona görə də, insan həm də siyasi varlıqdır. Əsl ədalət qanunların mövcudluğu ilə xarakterizə olunur. Dövlətdə yaşayan insanlar isə mütləq şəkildə qanunlara tabe olmalıdırlar. Bu isə əslində hər bir insanı ucaldır. Ona görə də, dövlət inkişaf etmiş cəmiyyətlərin birliyidir. Eyni zamanda, cəmiyyətin əsasını həm də ailə təşkil edir. Ona görə də onun qanun və strukturunu Aristotel dövlətlə əlaqələndirirdi. Onun fəlsəfəsində ailə ictimai həyatın ilk mərhələsi kimi xarakterizə edilir, cəmiyyət və dövlət isə eynilik təşkil edir. Dövlətin məqsədi hər bir vətəndaşın xoşbəxt və güvəncli yaşamasını təmin etməkdir. Aristotel quldarlıq cəmiyyətinin tərəfdarı idi, bu quruluşu da təbii durum kimi dəyərləndirmişdir. Tale insanların bir qismini hakimiyyət üçün, digərlərini isə onlara xidmət etmək üçün yaratmışdır. Buna baxmayaraq Aristotel aşırı olaraq varlanmağa da qarşı olmuşdur. Həm də Platondan fərqli olaraq Aristotel insanların şəxsi mülkiyyətinə böyük önəm vermişdir. O, dövlətdə yaşayan azad insanları mülkiyyətlərinə görə siniflərə bölürdü. Bunlar da varlılar, orta təbəqə və yoxsullar idilər. Aristotelin bu fikirləri sonralar kommunist və başqa solçu təlimlərində istifadə edilmişdir. Orada təbəqələşmə burjua, ziyalı və fəhlə-kəndli sinfi kimi verilmişdir. Bu bölgüdə Aristotel ən çox orta təbəqəyə əhəmiyyət verirdi. Çünki, varlılarla yoxsullar arasında davamlı ziddiyyətlər vardır. Ona görə də o, dövlətin sabitliyi üçün orta təbəqənin möhkəmlənməsini vacib bilirdi. Aristotel düşünürdü ki, dövlətdə yoxsulların sayı artmamalıdır, çünki belə olarsa sabitlik pozula bilər. Aristotelə görə siyasət və ideal dövlət quruluşu "Arzuolunan", yaxud ideal dövlət quruluşu özünün ilkin mənası ilə "aristokratiya"dır ("yaxşıların idarəsi"). Burada sosial funksiyaların zümrələr üzrə diferensiasiyası (Platon) yaşa görə fərqləndirmə ilə əvəzlənir: ideal polisin vətəndaşları gənclikdə hərbi, qocalıqda isə bilavasitə siyasi ("məşvərətçi") funksiyaları yerinə yetirirlər, fiziki əmək (əkinçilik, sənətkarlıq) və ticarət qulların işidir; azad vətəndaşı fərqləndirən cəhət — estetik və əqli fəaliyyətdə evdemoniyanı reallaşdırmaq üçün gərəkli olan "asudə vaxtdır" (sxole). Aristotelə görə, quldarlıq "təbiətən" mövcuddur və polis strukturunda "qul — ağa" münasibəti ailədə "arvad — ər" münasibəti kimi zəruri elementdir; qullar qeyri-yunanlardan ("barbarlar"dan) olmalıdırlar. Aristotel "qızıl tənasüb" haqqında təlimdən çıxış edərək, real şəraitdə əksər polislər üçün ən asan həyata keçirilən politiyanı (oliqarxiya ilə demokratiyanın qarışığı) şərti-nümunəvi dövlət quruluşu kimi irəli sürür; burada kasıblarla varlıların qütbləşməsi təmin olunmuş orta təbəqənin üstünlüyü ilə aradan qaldırılır. Aristotelə görə siyasət insanların dövlətdə öz həyatlarını yüksək səviyyədə qurmaq və yönləndirmək üçün istifadə etdikləri vasitədir. Onun məqsədi insanları xeyrə doğru yönəltməkdir. Ancaq, insanların çoxlu əskiklikləri də vardır. Ona görə də siyasətin məqsədi onları tərbiələndirməkdir. Beləliklə, hər bir vətəndaş qanunlara və hakimiyyətə tabe olmalı, öz vətəndaşlıq borcunu yerinə yetirməlidir. Bu məqsədlə də dövlət cəmiyyətə uyğun olan siyasi quruluşu seçməlidir. Siyasət elmi nemətlərin hamı üçün praktiki əlçatan olmasına çalışır, necə ki etika fərdi nemətlərə can atır. Aristotelə görə, fərdi və ümumi rifah üst-üstə düşür, lakin ümumi rifah dəyər prioritetinə malikdir ("daha ilahi" olduğundan); deməli, siyasət bütün digər elmlərin və sənətlərin məqsədəuyğunluğunu və statusunu müəyyənləşdirən "arxitektonik" elmdir. Ailə sosial təşkilatlanmanın ilkin formasıdır; ailələr kənd icmalarında, kənd icmaları isə vətəndaş icmasında, yaxud sosial təşkilatlanmanın ali forması olan şəhər-dövlətdə (polis) birləşirlər. Vətəndaş statusu siyasi və məhkəmə praktikasında iştirak etmək hüququ ilə müəyyənləşir. Polis "təbiətən" mövcuddur, insan da təbiəti etibarilə "polis heyvanı"dır, yəni tənha yaşamağı bacarmayan və təbii olaraq icmalar yaradan varlıqdır. Ailə arvadın və uşaqların ərə-ataya könüllü tabeliyinə əsaslandığı kimi, polis də idarəolunanların idarəedənlərə tabeliyinə əsaslanır. Düzgün idarəçilik formalarında, yaxud konstitusiyalarda (politiyalarda) idarəedənlər ümumi, qüsurlularda isə şəxsi rifah naminə idarə edirlər. Düzgün formalara monarxiya (bir nəfərin idarəsi), aristokratiya (bir neçənin idarəsi) və politiya (çoxların idarəsi) aiddir. Monarxiyanın qüsurlu forması — tiraniya, aristokratiyanın — oliqarxiya, politiyanın — demokratiyadır. İdarəçilik formaları vətəndaşların vəzifələrə yol tapması şərtlərini müəyyənləşdirən dəyərlər sistemi ilə fərqlənir. Oliqarxiya — sərvət, aristokratiya — şücaət, demokratiya — azadlıq prinsiplərinə əsaslanır. Aristotelə görə dövlətdə insanlar nemətlər əldə etmək üçün birləşirlər. Dövlət vətəndaşlara həddən artıq varlanmaq imkanı verməməlidir. Hər hansı bir şəxsin həddən artıq hakimiyyət əldə etməsinin də qarşısı alınmalıdır. Dövlət həm də kölələri öz tabeliyində saxlamalıdır. Varlı vətəndaşlardan fərqli olaraq kölələr və yoxsullar dövlət işlərində iştirak edə bilməzlər. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, Aristotelin dövlət və siyasət haqqında fikirləri yunanlara ünvanlanmışdır. Başqa millətləri o barbar hesab etmiş, onların kölə ruhlu olduqlarını iddia etmişdir. O qeyd edirdi ki, əgər yunanlar obyektiv səbəblər üzündən yaşadığı yerlərdə məqsədəuyğun dövləti qura bilmirlərsə, onda onlar xarici qüvvələrə müraciət edə bilərlər. O, burada əsasən makedoniyalıları nəzərdə tuturdu. O düşünürdü ki, onların vasitəsilə İran məğlub edilməli və bu ərazilərdə yeni yunan dövlətləri yaranmalıdır. Bunu isə öyrəncisi Makedonlu İskəndər reallaşdırmışdır. Dövlət quruluşu haqqında Aristotelə görə bir necə dövlət quruluşu vardır. Onlar düzənli (nizamlı) və düzənsiz (nizamsız) olmaqla iki yerə bölünürlər. Düzənli quruluşlar: Monarxiya bir adamın (kralın) hakimiyyəti; Aristokratiya yüksək imtiyazlı siniflərin hakimiyyətidir. Burada tək adamın deyil, azlığın hakimiyyəti həyata keçirilir. Politiya çoxluğun maraqlarını əks etdirən çoxluğun hakimiyyətidir, bu həm də mötədil demokratiyadır. Bu idarəetmə sistemi çox az millətlərdə ola bilər. Orada hər şey (əxlaq, rifah və s.) mötədildir, hədlər aşılmır, aşırılıqlara yol verilmir.Düzənsiz quruluşlar: Tiraniya belə bir monarxiya quruluşudur ki, orada bir nəfər hakimiyyəti öz şəxsi maraqları üçün istifadə edir. Oliqarxiya öz maraqlarını güdən imtiyazlı siniflərdən olan azlığın hakimiyyətidir. Demokratiya isə cəmiyyətdə çoxluqda olan yoxsulların və azad vətəndaşların hakimiyyətidir. Bununla belə, demokratiya başqa düzənsiz hakimiyyətlərin arasında ən yaxşısıdır.Düzənsiz quruluşlarda hakimiyyəti əldə etmişlər öz şəxsi maraqlarını güdürlər. Monarxiyadan yayınma tiraniyaya, aristokratidan yayınma oliqarxiyaya, polisiyadan yayınma demokratiyaya, demokratiyayadan yayınma isə oklokratiyaya gətirib çıxardır. Oklokratiya isə demokratiyanın aşırı formasıdır. Bu quruluşda boşboğazların (demaqoqların) idarə etdiyi kütlə öz istəyi və nəfsinə uyğun olaraq hakimiyyət qurur. Bu kimi quruluş əsasən ölkələrdə qarışıqlıq zamanı ortaya çıxır. Aristotelin fəlsəfi irsi bəşəriyyətin düşüncə tarixində çox böyük izlər buraxmışdır. Ellinizm və Roma dövrləri, sonra isə orta əsrlər boyu filosoflar və alimlər Aristotelin əsərlərindən bəhrələnmiş, öz dünyagörüşlərini formalaşdırmışlar. Peripatetiklər adlanan bu filosoflar onun fəlsəfi irsinə müraciət edərək onu inkişaf etdirmişdirlər. Aristotelin təliminin əsasında Tomas Akvinas "Tomizm" katolik kilsəsinin fəlsəfəsini yaratmışdır. Ümumiyyətlə Avropanın Dirçəliş dövrünə qədəm qoymasında Aristotel irsinin əhəmiyyəti böyük olmuşdur. Əl-Fərabi, İbn Rüşd kimi orta əsr müsəlman filosofları da Aristotelin irsindən geniş istifadə etmiş, onlara şərhlər yazmışdırlar. Onlar Şərq peripatetizminin əsaslarını qoymuşdurlar. Aristotel qədim dünyanın ən böyük filosoflarından biri olmuşdur. Onun elmi fəaliyyəti nəticəsində qədim yunan fəlsəfəsi ən parlaq dövrlərini yaşaya bilmişdir. O, ilk dəfə insan düşüncəsinin bütün sahələrini əhatə edən fəlsəfi sistem yarada bilmişdir; məntiq, təbiət, metafizika, ontologiya, əxlaq, dövlət, ritorika, poetika və s. sahələrinə aid əsərlər yazmışdır. Bu kitablar bütün dünyada tanınmış və sonrakı dövrlərdə elmin inkişafında misilsiz rol oynamışdırlar. Ümumiyyətlə, Aristotel bəşəriyyət tarixində ilk insandır ki, elmlərə sistemli yanaşmış və onların təsnifatını vermişdir. Aristotelin çoxlu əsərləri zamanımıza gəlib çatmışdır. Bundan başqa Aristotelin fəlsəfi düşüncələri onun öyrəncilərinin və başqa yazarların əsərlərində də verilmişdir. Bir sıra tədqiqatçılar ehtimal edirlər ki, onun müəllifliyi ilə tanınan bəzi əsərlər ola bilsin Aristotelin deyil, başqa müəlliflər tərəfindən yazılmışdır. Əsərlərin siyahısı Məntiq (Orqanon) Kateqoriyalar / Κατηγοριῶν / Categoriae Yorumlamaq haqqında / Περὶ ἑρμηνείας / De interpretatione İlk analitika / ἀναλυτικά πρότερα / Analytica priora Sonrakı analitika / ἀναλυτικά ὑστερα / Analytica posteriora Topika / Τοπικῶν / Topica Sofistlərin təkzib edilməsi / Περὶ τῶν σοφιστικῶν ἐλέγχων / De sophisticis elenchisTəbiət haqqında Fizika / Φυσικὴ ἀκρόασις / Physica Göy haqqında / Περὶ οὐρανοῦ / De caelo Yaranma və məhv olma haqqında / Περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς / De generatione et corruptione Meteorologiya / Τα μετεωρολογικά / Meteorologica Ruh haqqında / Περὶ ψυχῆς / De anima Heyvanat aləminin tarixi / Περὶ τὰ ζὼα ἱστορίαι / Historia animalium Heyvanların hissələri haqqında / Περὶ ζῴων μορίων / De partibus animalium Heyvanların hərəkəti haqqında / Περὶ ζῴων κινήσεως / De motu animalium Heyvanların hərəkət üsulları haqqında / Περὶ ζῴων πορείας / De incessu animalium Heyvanların yaranması haqqında / Περὶ ζῴων γενέσεως / De generatione animaliumMetafizika Metafizika / Μετὰ τὰ φυσικά / MetaphysicaEtika və siyasət Nikomaxus əxlaqı / Ἠθικὰ Νικομάχεια / Ethica Nicomachea Evdem əxlaqı / Ἠθικὰ Εὐδήμεια / Ethica Eudemia Politika / Πολιτικά /Politica Azərbaycan dilinə tərcümələri Aristotel. Poetika /tərc. ed., ön söz və şərhlərin müəl. A. Aslanov.- B.: Şərq-Qərb , 2006.-120Qərn Türk dilinə tərcümələri Aristoteles, Eudemos’a Etik, (Çev., S. Babür), Dost Kitabevi Yayınları, Ankara, 1999. Aristoteles, Fizik, (Çev., S. Babür) 2. Baskı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 2001. Aristoteles, Gökyüzü Üzerine, (Çev., S. Babür) 1. Baskı, Dost Kitabevi Yayınları, Ankara, 1997. Aristoteles, İkinci Çözümlemeler, (Çev., A. Houshiary), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 2005. Aristoteles, Kategoriler, (Çev., S. Babür) 2. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2002. Aristoteles, Nikomakhos’a Etik, (Çev., S. Babür), Kebikeç Yayınları, Ankara, 2005. Aristoteles, Poietika (şiir sanatı üzerine), (Çev., N. Kalaycı), Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara, 2005. Aristoteles, Yorum Üzerine, (Çev., S. Babür) 2. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2002. Aristoteles, Atinalıların Devleti, (Çev., F. Akderin) 1. Baskı, Alfa Yayınları, İstanbul 2005. Aristoteles, Poetika,(Çev.Yılmaz Onay), Mitos-Boyut Yayınları, İstanbul 2008. Aristoteles , Peri Poetika -Şiir Sanatı, Çeviren: Murat Temelli, ARK KİTAPLARI, İstanbul,2011 Saloniki şəhərində universitet; Saloniki şəhərində bir meydan; Aristoteliya bitkisi; Ayda krater; Asteroid (6123 Aristoteles).Aristotelin adını daşıyırlar. Aydın Əlizadə. Antik fəlsəfə tarixi (PDF). 3 saylı Bakı Mətbəəsi ASC. 2016. s. 82-96. ISBN 5-89968-061-X. 2016 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-16. Unudulmazlar. Aristotel Adil Əsədov. Fəlsəfə tarixindən etüdlər: İdeal və reallıq arasında ziddiyyət və onun Qərb, rus və Şərq təfəkküründə həll imkankarı. Bakı: Təknur, 2007. — 116s. Adil Əsədov. Yunan fəlsəfəsiindən etüdlər: yunan fəlsəfəsiində idealin və realliğin münasibətlərinə dair. Ön sözün müəllifi — fəlsəfə elmləri doktioru Tahirə Allahyarova. Bakı: Təknur, 2008. Aydın Əlizadə. Antik fəlsəfə tarixi (PDF). 3 saylı Bakı Mətbəəsi ASC. 2016. s. 82-96. ISBN 5-89968-061-X. 2016 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-16. Uill Dürant. Fəlsəfi hekayətlər: dünya fəlsəfəsinin ən görkəmli nümayəndələrinin həyat və baxışları. Azərbaycan dilinə tərcümə edən — fəlsəfə elmləri doktioru Adil Əsədov. Bakı: Zəkioğlu, 2006. Gunnar Skirbekk, Nils Gilye. Fəlsəfə tarixi. Azərbaycan dilinə tərcümə edən — fəlsəfə elmləri doktioru Adil Əsədov. Bakı: Zəkioğlu, 2007. "Uşaqlar üçün ensiklopediya. Riyaziyyat.", Bakı, "Şərq-Qərb", 2008. səh.604. Politologiya. İzahlı lüğət. Bakı,2007, səh.15. Ackrill, J. L. (1981). Aristotle the Philosopher. Oxford and New York: Oxford University Press. Aristotle (1908–1952). The Works of Aristotle Translated into English Under the Editorship of W. D. Ross, 12 vols. Oxford: Clarendon Press. Bolotin, David (1998). An Approach to Aristotle's Physics: With Particular Attention to the Role of His Manner of Writing. Albany: SUNY Press. Chappell, V. (1973). Aristotle's Conception of Matter, Journal of Philosophy 70: 679–696. Halper, Edward C. (2005). One and Many in Aristotle's Metaphysics, Volume 2: The Central Books, Parmenides Publishing Jaeger, Werner (1948). Robinson, Richard, ed. Aristotle: Fundamentals of the History of His Development (2nd ed.). Oxford: Clarendon Press. Kiernan, Thomas P., ed. (1962). Aristotle Dictionary. New York: Philosophical Library. Rose, Lynn E. (1968). Aristotle's Syllogistic. Springfield: Charles C Thomas Publisher. Həmçinin bax Peripatetiklər | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=8820 |
Ərəstun | Aristotel (yun. Ἀριστοτέλης, tarixi mənbələrdə Ərəstu; e.ə. 384[…], Stagir[d], Xalkidiya liqası[d] – e.ə. 322[…]) — Qədim yunan filosofu və ensiklopediyaçı alimi və astronomiya elmini tapan alim,Platonun şagirdi, Peripatetik məktəbinin banisi, klassik yunan fəlsəfəsinin Sokrat və Platondan sonra üçüncü nümayəndəsi. Spontan Absurte nəzəriyyəsinin banisi. Şərq ölkələrində və Azərbaycanda Ərəstun adı ilə də tanınır. Eramızdan əvvəl 384-cü ildə Yunanıstanın Staqir şəhərində anadan olub (buna görə ona çox zaman "Staqirit" deyirdilər). Onun fəlsəfəsi bəşəriyyətin ictimai fikrinin sonrakı inkişafına çox ciddi təsir göstərib. Aristotel təlimi iki istiqamətə ayrılaraq mistik idealizm və materialist fəlsəfi fikrin inkişafı üçün mənbə olub. Aristotel bizim eramızdan əvvəl 322-ci ildə Yunanıstanın Kalkida şəhərində vəfat edib. Aristotelin həyatı dörd əsas dövrə bölünür: Makedoniyada uşaqlıq və gənclik illəri (384–367), 1-ci Afina dövrü (367–335), səyahət illəri (347–335) və 2-ci Afina dövrü (335–323). Aristotelin atası Nikomax Stagira şəhərindən (Aristotelin "Stagirit" ləqəbi bu şəhərin adı ilə bağlıdır), Asklepiadlar (yunan təbiblərinin himayəçisi Asklepinin) nəslindən idi və Makedoniyalı İsgəndərin babası, II Filippin isə atası, Makedoniya çarı III Amintanın saray həkimi olmuşdur. Bu, Aristotelin biologiyaya və təbiət aləminə canlı marağını, ümumiyyətlə, gələcək taleyini, tanışlıq dairəsini, siyasətə meylini müəyyənləşdirmişdir. Ehtimal ki, Aristotel uşaqlıq illərini də zadəgan həmyaşıdları arasında, Makedoniya çarlarının Pelladakı iqamətgahında keçirmişdir. Erkən yaşlarında valideynlərini itirmiş Aristoteli dayəsi Atarneyli Proksen 17 yaşında (367) Afinaya oxumağa göndərmişdir. Afinada Aristotel Platon Akademiyasının üzvü olmuş və 20 il, Platonun vəfatına (347) kimi Akademiyada qalmışdır. Rəvayətə görə, Platon Aristoteli şagirdləri içərisində fərqləndirmiş, onu auditoriyanın "ağlı", yaşadığı otağı isə kinayə ilə "oxucu evi" adlandırmışdır. Baxmayaraq ki, müəllimi Platon canlı dialoqu həyatdan uzaq alimlikdən daha üstün tuturdu, onun şagirdi Aristotel dövrünün ən yaxşı elmi kitabxanalarından birini yaratmışdı. Platonun ölümündən sonra Aristotel Ksenokratla birlikdə Afinanı tərk edərək Kiçik Asiyaya, Troadaya köçür və burada Akademiyaya rəğbət bəsləyən Atarney tiranı Hermi onları Assos şəhərində məskunlaşdırır. Orada Aristotel Herminin qohumu Pifiada ilə evlənir. 344-cü ildə Aristotel Troadadan Lesbos a.-ndakı Mitilenə köçür və burada Teofrast Mitilenli onun sədaqətli şagirdi və dostu olur. Troada və Lesbosun faunası Aristotelin biologiyaya dair əsərlərində əksini tapmışdır. 343-cü ildə II Filippin dəvəti ilə Aristotel Makedoniyaya qayıtmış və 340-cı ilə kimi gənc şahzadə İsgəndərin müəllimi olmuşdur. 335-ci ildə Afinaya gələn Aristotel burada özünün Likey (Likeyli Apollonun meşəsi və eyniadlı gimnazinin adından) və ya Peripatos (Aristotelin mühazirələr oxuduğu "örtülü qalereya") kimi tanınmış fəlsəfə məktəbini açmışdır. 323-cü ildə, Makedoniyalı İsgəndərin ölümü ilə əlaqədar Afinada yaranmış antimakedoniya qarışıqlığı nəticəsində Aristotel anasının Xalkidadakı malikanəsinə qaçmağa məcbur olmuş, çox çəkmədən burada vəfat etmişdir. Aristotel Frakiyanın Stagira şəhərindən idi. Platonun tələbəsi olmuş, müəlliminin ölümündən sonra bir müddət Kiçik Asiyada yerləşən Atarne, sonra isə Militena şəhərində yaşamışdır. Gənc yaşlarından elmə və fəlsəfəyə böyük maraq göstərmişdir. Aristotel e. ə. 367-ci ildə Afinaya köçmüş, Platonun Akademiyasında fəaliyyət göstərmişdir. E.ə. 343-cü ildə Makedoniya kralı Filippin dəvəti ilə Makedoniyaya köçmüş, onun sarayında gənc şahzadə Aleksandrın (Makedonlu İskəndərin) müəllimi olmuşdur. M. ö. 335-ci ildə Afinaya qayıtmış, orada Likeion (yun. Λύκειον) adlanan öz fəlsəfi məktəbini açmışdır. Onu "Peripatetik" (ərəbcə "məşşai") məktəb də adlandırırlar. Yaxınlığında yerləşən yunan tanrısı Likeionlu Apollonun adı ilə adlanmışdır. Latınca "lyceum" (liseum) kimi səslənir. Günümüzdə "liseylər" adlanan məktəblər Aristotelin likeionunun adını daşıyır. Aleksandrın ölümündən sonra Afinada makedoniyalıların tərəfdarlarını təqib etməyə başlamışdırlar. Ona görə Aristotel m. ö. 322-ci Euboia adasında yerləşən Xalkida şəhərinə köçmüş və orada dünyasını dəyişmişdir. Platonun tənqidi Aristotel Platonun ideyalar haqqında təlimini tənqid etmişdir. O demişdir: Aristotelə görə ideyalar və gerçək dünya bir-birindən fərqli məkanlarda mövcud ola bilməz. Çünki, bir şeyin kölgəsi başqa məkanda deyildir. Onların hər ikisi bir yerdə olmalıdırlar. Ona görə də, onlar birlikdə vəhdət təşkil edirlər. Eyni zamanda, Platonun ideyaları bu dünyadakı hərəkəti, eləcə də şeylərin və canlıların yaranması, inkişafı, məhv olması və ölümünü izah etmir. Çünki, onlar (ideyalar) gerçək aləmdən uzaq olan başqa aləmdədirlər və daha çox sükunəti təcəssüm etdirirlər. Bundan başqa Platonun nəzəriyyəsi dünyadakı şeylərin dərk olunmasını imkansız edir, çünki onların əsl mahiyyəti özlərində deyil, bizim duymadığımız ideyalarda olur.Aristotel etikası Platonun mütləq nemətlər ideyasına əsaslanan idealist etikasını inkar edir. Etika siyasət elminin bir hissəsi olaraq, insanın davranışı, emosiyaları, ehtirasları və xoşbəxtlik (evdemoniya) əldə etməsi ilə əlaqədar onun əxlaqi xarakterini araşdırır. Bu məqsədi "hərəkət" (praksis) olan praktiki elmdir. Nəzəri elmlərdən fərqli olaraq, etika və siyasət səhvsiz dəqiqliyə iddia edə bilməzlər. Etikanı sırf nəzəri cəhətdən bilmək faydasızdır: etikaya dair mühazirələri dinləyənlər artıq əxlaqi cəhətdən tərbiyəli olmalı və həyatda nəyin yaxşı, nəyin pis olduğunu (faktoloji bilik) bilməlidirlər; yalnız belə halda onlar nəzəri səviyyəyə qalxar və bunun niyə belə olduğunu anlaya bilərlər (səbəbin elmi cəhətdən başa düşülməsi). Platonun vahid mütləq nemətlər konsepsiyasının (xeyirxahlıq ideyasının) əksinə olaraq, Aristotel müxtəlif elmlərin və praktiki sənətlərin son məqsədi olan nemətlər çoxluğunu qəbul etmişdir. Tam xoşbəxtlik üçün təkcə ləyaqət bəs etmir: minimum "xarici" nemətlər (sosial status, sağlamlıq, gözəllik, övladın olması və s.) lazımdır. Xoşbəxtliyin zəruri şərtlərindən biri dostluqdur. Aristotelə görə dostluğun üç növü olur: 1) həzz naminə, 2) fayda naminə və 3) nəciblik naminə; yalnız, nəcib dostluqda dost vasitə yox, məqsəd "başqa Mən"dir və ona "onun özünün xatirinə" xeyir arzu olunur. Ləyaqətlər etik (xarakter ləyaqəti) və dianoetik (intellektual) olur: birincilər nəfsin irrasional (emosional), ikincilər rasional hissəsinə uyğun gəlir. Aristotel poetik bilik sahəsinə aid etdiyi poetika və ritorikanın əhəmiyyətini də yüksək qiymətləndirirdi. Platon poeziyanı ideal polisdə vətəndaşların əxlaqi tərbiyəsinə maneə kimi pisləyirdisə, Aristotel bunun əksinə, "Poetika"da poeziyanın tərbiyəvi əhəmiyyətini katarsis, yaxud təmizlənmə nəzəriyyəsinin köməyi ilə sübut etməyə çalışırdı: qəhrəmanın ehtirasları ilə həyəcanlanmaq dinləyicidə, Platonun hesab etdiyi kimi, ehtirasları qızışdırmır, əksinə, qorxu və cılız hisslərdən "təmizlənmə"yə gətirib çıxarır və bununla da nəfsin harmoniyasını bərpa edərək etosa müsbət təsir göstərir. Aristotelə görə, ritorika, poetika kimi yaradıcı elm, tətbiqi dialektikadır və məqsədi, konkret səbəbdən asılı olmayaraq, kütləvi auditoriyanı inandırmağın yollarını axtarmaq və formalaşdırmaqdır. Ritorika üç növə bölünür: gələcəyə aid qərarların qəbulu ilə bağlı məşvərətçi, yaxud siyasi ritorika (xalq yığıncağında); keçmişdə törədilmiş hərəkətlərin qanuniliyinə, yaxud qeyri-qanuniliyinə aid olan məhkəmə ritorikası; sanki indiki zamanda baş verən və mənəvi cəhətdən bəyənilməli, yaxud pislənilməli hadisələri şərh edən epideyktik ritorika. İnandırmanın üç başlıca vasitəsi var: natiqin xarakteri; auditoriyanın emosional vəziyyəti; real, yaxud ehtimali sübutları ehtiva edən dəlillər. Aristotel inandırmanın ən effektiv vasitəsi kimi nümunələrə əsaslanan dəlilləri (induktiv sübutun ritorik analoqu), ya da ritorik silloqizmi, yaxud entimemanı hesab edirdi. Fəlsəfi fikrin sonrakı inkişafına təsir gücünə görə Aristotel irsi fəlsəfə tarixində müstəsna əhəmiyyətə malikdir (bax Aristotelizm). Aristotelin yaratdığı anlayışlar aparatı dünya fəlsəfi və intellektual leksikonunu zənginləşdirmişdir ("materiya və forma", "imkan və gerçəklik", "nəzəriyyə və praktika" və s. anlayışlar); müasir elmi təfəkkür üslubunun özü (mövzunun tarixi, "problemin qoyuluşu", lehinə və əleyhinə arqumentlər, "qərar" və s.) Aristotel metodologiyasına dayaqlanır. "İlk mühərrik" haqqında Bu səbəblər üzündən Aristotel varlığı başqa cür təsəvvür edirdi. Onun fikrincə hər şeyin əsasında hər zaman var olan materiya durur. O elə cansız və ruhsuz bir maddədir ki, ondan hər şeyi yaratmaq mümkündür. Bu yaradılış prosesini də "İlk mühərrik" (yun. τὸ πρῶτον κινοῦν) adlanan bir başlanğıc həyata keçirdir. Aristotel onun varlığını hərəkətin varlığı ilə əsaslandırmışdır, çünki bir şey hərəkətdədirsə onda bu hərəkətə təkan verən olmalıdır. Hər şeyi hərəkətə gətirən "İlk mühərrikin" özü isə hərəkətsizdir. O materiyanı canlandırır və ondan bitki, heyvan və insanlar kimi canlılar yaradır. Bu dulusçunun gildən düzəltdiyi müxtəlif şeylərə bənzər bir prosesdir. Məsələn, "İlk mühərrik" ilkin olaraq insanın formasını və ya Platonun ifadəsi ilə desək, onun ideyasını düşünür. Sonra ona öncə düşündüyü görkəmdə bədən verir və bununla da insan yaranmış olur. Bütün dünya və kainat əslində maddədən (materiyadan) ibarətdir. Beləliklə, Aristotelin istifadə etdiyi "forma" anlayışı, Platonun "ideyasına" çox yaxın məna daşıyır. Aristotelə görə "İlk mühərrik" insanların ibadət etdiyi tanrı deyildir. O maddə də deyil, "Əqldir" (yun. νοῦς). Platonun Demiurqosundan fərqli olaraq, Aristotelin "İlk mühərriki" ideyalardan kənar olan bir gerçəklik kimi qəbul edilir. O hər zaman fəaliyyətdədir və cansız materiyaları formalaşdırır. Bu fikirlər sonralar xristian və müsəlman fəlsəfəsində də istifadə edilmişdir. Aristotelin metafizika anlayışı Aristotel "metafizika" sözünü birbaşa işlətməsə belə, mənaca bu anlayışın əsasını qoyan ilk filosof kimi tanınmışdır. Metafizika fəlsəfənin predmeti olaraq təbiət üstü aləmlə bağlı problemlər haqqında təsəvvürlərdir. Metafizika həm də dialektikaya qarşı durur. Metafizikanı fəlsəfənin predmeti kimi ilk dəfə fəlsəfi ədəbiyyata daxil edən və onun ilkin anlamını verən də Aristotel olmuşdur. Aristotel metafizikanı "müdriklik" və bəzən də teologiya adlandırır. Aristotelin ontologiyası varlığın kateqoriyaları haqqında təlimi, yaxud substansial və aksidental varlıq nəzəriyyəsini; mahiyyət nəzəriyyəsini; varlığın dörd səbəbi və başlanğıcları haqqında təlimi; imkan və gerçəklik, yaxud potensial və aktual varlıq haqqında təlimi ehtiva edir. Aristotelə görə, "Sokrat insandır" mülahizəsindən fərqli olaraq "Sokrat ağdır" fikrində mahiyyət yox, keyfiyyət nəzərdə tutulur və deməli varlığın başqa növü göstərilir. Aristotel 10 belə "kateqoriya" müəyyənləşdirir: 1) mahiyyət (məs., "insan"); 2) kəmiyyət ("iki"); 3) keyfiyyət ("ağ"); 4) nisbət ("iki dəfə böyük"); 5) yer ("Likey"də); 6) zaman ("dünən"); 7) vəziyyət ("uzanıbdır"); 8) hal ("silahlanıbdır"); 9) hərəkət ("döyür"); 10) iztirab ("onu döyürlər"). Birinci kateqoriya substansinal, yaxud müstəqil varlığı; ikidən ona kimi katiqoriyalar aksidental, yaxud "daxil olan" varlığı bildirir. Keyfiyyət, kəmiyyət və s. realdır ("vardır") yalnız ona görə ki, mahiyyəti müəyyənləşdirir, yaxud ona "immanentdir". Aksidental, yaxud asılı varlıq növlərindən fərqli olraq yalnız mahiyyət, müstəqil mövcud ola bilər. Forma və materiya haqqında Ümumiyyətlə, Aristotel fəlsəfəsində formaya xüsusi əhəmiyyət vermiş və o təbiətlə eyniləşdirilmişdir. Onsuz materiya yalnız bir imkandır (potensiyadır). Məsələn, daşların bir araya yığılması imkan verir ki, bina tikilsin (forma alsın). Ancaq, o bina tikilməzsə daşların bir araya yığılmasının heç bir mənası yoxdur. Deməli, imkanın varlığı əhəmiyyətli olsa belə, o həlledici amil deyildir. Hərəkət olmasa imkan keyfiyyətə keçməz. Kainatı təşkil edən materiya da belədir. Ondan formalar yaranmasa, mənasız bir şey olar. Deməli əslində hər şey materiya və formanın vəhdətindən ibarətdir. Beləliklə, Aristotel formaları şeylərdən ayırıb, onları substansiya kimi təsəvvür edirdi. Materiya isə Aristotelin fəlsəfəsində "İlk mühərrik" kimi əbədidir, o yaradılmayıb və məhv edilməzdir. Onun əsasını dörd ünsür (od, hava, su və torpaq) təşkil edir. Bu ünsürlər həm də dərk edilməyən "İlk mühərriklə" reallıqda mövcud olan və duyulan aləm arasında bir bağlantı və keçiddir. Duyulan şeylərin isə bir-birinə zidd olan iki cüt xassəsi vardır. Biri isti-soyuq, digəri isə quru-nəmdir. Yuxarıda qeyd edilən dörd əsas element isə bunların xassələri vasitəsilə formalaşır. Dünyada bütün duyulan şeylər yuxarıda qeyd edilən elementlərin kombinasiyalarının nəticəsidir. İlk materiyadan fərqli olaraq onlar dərk olunur və əsas kateqoriyalar vasitəsilə təyin edilir. Kateqoriyalar və çevrənin qavranılması "Kateqoriyalarda" ilkin mahiyyətlər (yəni ən real) tək şeylər ("bu at") kimi, universalilər (cinslər və növlər) isə ilkin mahiyyətlərdən xəbər verdiyi üçün isə "ikinci mahiyyətlər" kimi təsnif olunur, lakin "Metafizika"nın" 7-ci kitabında "ilkin mahiyyət" "nə" ilə, yaxud şeyin forması ilə eyniləşdirilir. Kateqorial təhlil "mövcudata" istiqamətləndiyi halda, kazual (səbəb) təhlilin predmeti mahiyyət, yaxud real varlıqdır. Aristotelə görə bilmək, şeyin, yaxud hadisənin ilkin səbəblərini və ya başlanğıclarını bilmək deməkdir. Forma materiyasız, materiya da formasız ola bilməz; onların ayrılmazlığı haqqında təlim hilemorfizm adlanır. Materiya ilə formanın sintezi tək, yaxud konkret şeyi təşkil edir. Materiya varlığın sırf imkanıdır, forma isə onun reallaşması, yaxud gerçəkliyidir (enerji, biologiyada-entelexiya). Aristotel kateqoriyalar və çevrənin qavranılması (idrak) prosesi barəsində də özəl düşüncələrlə çıxış etmişdir. Müəyyən bir şey haqqında tam təsəvvür yalnız onun mahiyyətinin bilinməsindən sonra yaranır. Bu da Aristotel fəlsəfəsinin ən əsas məqamlarından birini təşkil edir. O hər şeyin mahiyyətinin izahını vermək üçün kateqoriyaları (yun. κατηγορία — ittiham, xassə, deyim) tətbiq etmişdir. Kateqoriyalar hər bir anlayışın, ifadənin, həqiqətin ən ümumi və sadə formasıdır ki, onların əsasında bir tərəfdən digər anlayışlar (idrak kateqoriyaları), başqa tərəfdən isə dərk edilən obyektlərin gördüyümüz varlıq formaları (varlıq kateqoriyası) ortaya çıxır. Başqa sözlə, kateqoriya reallığın ən əhəmiyyətli tərəflərini əks etdirən ümumi anlayışdır. Bununla da, Aristotel qavram (idrak) və varlıq kateqoriyalarının münasibətlərini araşdıran qavram (idrak) nəzəriyyəsinin əsaslarını qoymuşdur. Onun "Orqanon" (yun. Ὄργανον) əsərinin birinci kitabı "Kateqoriyalar" adlanır. Orada 10 kateqoriya göstərilmişdir: Substansiya (yun. οὐσία), Kəmiyyət (yun. ποσόν), Keyfiyyət (yun. ποιότης), Münasibət (yun. τὸ πρός τί), Məkan (yun. τὸ που), Zaman (yun. τὸ πότε), Hal (yun. τὸ κεῖσθαι), Fəaliyyət (yun. τὸ ποιεῖν), Məxsusluq (yun. τὸ ἔχειν) Məruz qalma (yun. τὸ πάσχειν). Aristotelə görə hər bir şeyin mahiyyətinin açılmasının əsasında bu kareqoriyalar durur.İdrak (çevrənin qavranılması) haqqında Aristotel subyektdən asılı olmayan obyektiv reallığın mövcudluğu mövqeyindən çıxış edirdi. O hesab edirdi ki, ətrafımızda olan şeylər insanda duyğular vasitəsilə əks olunur. Həqiqi biliyi ideal aləmdə görən Platondan fərqli olaraq Aristotel hesab edirdi ki, insandan asılı olmayan real dünya vardır. Orada olan hər bir şeyi insan öncə duyğu vasitəsilə qavrayır. Bilik və yüksək ağıl formaları isə duyğu yolu ilə əldə edilmir. Bunlar daha yüksək əqli fəaliyyətlə əldə edilir. Məntiq, metodologiya və idrak nəzəriyyəsi sahəsində Aristotel üç növ biliyi və bunlara uyğun elmləri, sənətləri fərqləndirir: nəzəri ("seyr" və ya "mücərrəd mühakimə"), praktiki ("hərəkət") və poetik, yaxud yaradıcı ("etmək, yaratmaq"). Nəzəri bilik sahəsinə o, "birinci fəlsəfə" və ya metafizikanı, fizika və riyaziyyatı, praktiki bilik sahəsinə etika və siyasəti, poetik bilik sahəsinə isə ritorikanı, poetikanı, həmçinin bütün tətbiqi sənətləri, yaxud peşələri (məs., təbabət) aid etmişdir. Onun fikrincə, müxtəlif bilik sahələrinə müxtəlif koqnitiv qabiliyyətlər uyğun gəlir: şeyləri seyr etmək və onların birinci səbəblərini dərk etmək qabiliyyətinə nəzəri zəka, düzgün qərarlar işləyib hazırlamaq qabiliyyətinə praktiki zəka, yaxud sağlam düşüncə malikdir. Nəzəri zəkanın obyekti zəruri olan və dəyişməyəndir (məs., təbiət qanunları), yəni bizim iradəmizdən asılı olmayanlardır. Praktiki zəkanın obyekti mümkün olandır — bizim seçimimizlə müəyyən edilə bilən hadisələrdir. Praktiki bilik riyazi dəqiqliyə iddia edə bilməz, çünki mümkünlük sahəsində (yəni insan fəaliyyətində) bilinməzlik faktoru mövcuddur. Həm praktiki, həm də poetik bilik sahələrində təcrübə böyük rol oynayır. Nəzəri elmlərin obyektləri aşağıdakılardır: 1) ayrıca (yəni real) mövcud olanlar və dəyişən obyektlər — fiziki cismlər; 2) real mövcud olanlar və dəyişməyənlər — Allah; 3) real mövcud olmayanlar və dəyişməyənlər. Birincilərlə metafizika, yaxud teologiya, ikincilərlə fizika, üçüncülərlə isə riyaziyyat məşğul olur. Riyazi obyektləri (ədədlər, xətlər, həndəsi fiqurlar və s.) ağlabatan və hissi aləmlər arasında aralıq mövqe tutan ontoloji mahiyyətlər kimi qəbul edən Platonun əksinə olaraq, A. onları abstrakt (abstraksiya, yaxud "abstrakt təsəvvür" anlayışını fəlsəfəyə ilk dəfə Aristotel gətirmişdir), yəni düşüncə vasitəsilə fiziki cismlərdən ayrılmış obyektlər adlandırmışdır. Riyaziyyatı xüsusi elm kimi dəyərləndirən Aristotel, eyni zamanda onu "dəyişməkdə olan" təbii varlığın öyrənilməsi üçün gərəksiz saymışdır. Platonun təlimində fəlsəfi biliyin ən yüksək forması dialektikadır. Aristotel isə onu köməkçi fənn səviyyəsinə endirərək, "ehtimali", yoxlanılmamış mühakimələrdən doğan dialektik nəticə və həqiqi mühakimələrdən irəli gələn və dəqiq biliyə gətirib çıxaran apodiktik, yaxud sübutlu nəticə (sillogizm) arasında fərq qoyur. Bu fərqləndirmə Aristotelin ilk dəfə "Orqanon" əsərində işləyib hazırladığı formal məntiq sisteminin təməli olmuşdur. "Kateqoriyalar" əsərində mühakimələrin birləşməsindən yaranan sadə terminlər (subyektlər və predikatlar), "Təfsir haqqında" traktatında isə mühakimələrin özü nəzərdən keçirilir, "Birinci Analitika"-da mühakimələrin apodiktik sillogizmlərlə (nəticələrlə) birləşməsi göstərilir, onların formaları (fiqurları) təhlil edilir. "İkinci Analitika"-da sübutlar nəzəriyyəsi verilir, "Topika" əsəri dialektika (disput sənəti) üzrə dərslikdir, ona yaxın olan "Sofistik təkziblər"-də isə disputlarda məntiqi səhvlərin tipləri təsnif edilir. Aristotelin sillogistikası ciddi deduktiv xarakter daşısa da, sübutların ilkin başlanğıcı onun fikrincə, sübut edilməzdir və ya induksiya, yəni xüsusi hallar əsasında ümumiləşdirmə yolu ilə, ya da intellektual intuisiya vasitəsilə nəzərdən keçirilir. Aristotel tərəfindən kateqoriyaların fəlsəfi izahının verilməsi həm də məntiq elminin inkişafına təsir etmişdir. Çünki, hər bir şeyin mahiyyətində duran anlayışların müəyyən edilməsi o şey haqqında tam təsəvvür yaradır. Beləliklə, Aristotel məntiq elminin inkişafında müstəsna rol oynamışdır. Onun üçün məntiq ayrıca elm deyil, hər bir elmin əsasıdır. Aristotelin məntiq haqqında təlimi də "Orqanon" əsərində verilmişdir. Aristotel hesab edirdi ki, məntiq sübutlar haqqında elmdir. Əqli fəaliyyət gerçəklikdə var olan şeyləri əks etdirir. Məntiqi mülahizə və əql yolu ilə əldə edilən nəticə, fikir və terminlər bir-birinə zidd olmamalıdır. Bu fikirlərin əsasında isə sonralar sillogizm (yun. συλλογισμός) haqqında təlim yaranmışdır. Bu təlimə görə, hər hansı bir ümumi növ ya cins haqqında irəli sürülən fikir o növə və ya cinsə aid olan ayrıca fərd haqqında da irəli sürülməlidir. Buna görə də, sillogizmlər böyük və kiçik önərmə (mülahizə) və qərardan ibarətdir. Önərmə qərarın verilməsinin təməlində duran iddia və ya fikirdir. Böyük önərmə ümumi nəticəni, kiçik önərmə isə subyekt haqqında nəticəni açır. Sillogizmin örnəyi kimi belə bir üçlü mülahizəni gətirmək mümkündür: "Sofistlərin təkzib edilməsi" kitabında Aristotel yazırdı ki, bütün məntiqi yanlışlıqların kökü sillogizmlərdə olan yanlışlıqlardadır. Bu yanlışlıqlar isə ikiyə bölünür: bir qismi dilin xətaları, digəri isə anlamların təhrifidir. Dildəki xətalar sözlərin çoxmənalılığından, vurğuların düzgün qoyulmamasından irəli gəlir. Məna xətalarının isə səbəbi şeylərin mahiyyətinə deyil, onların təsadüfi tərəflərinə varmaq, mütləqlə nisbini fərqləndirməmək, sualları düzgün qoymamaq kimi amillərdən irəli gəlir. Daha sonra Aristotel "Orqanon" əsərinin "Topika" (yun. Τοπικά) kitabında həqiqət anlayışını izah edən məntiqi dialoqlarını vermişdir. Burada o həqiqətin açılması üçün hər bir şeyin ilkin durumunun açılmasını və onun mahiyyətinin üzə çıxarılmasını tövsiyə etmişdir. Onun fikrincə mülahizələrin istiqaməti də buna doğru sürülməlidir. Yəni həqiqi fikir mahiyyətə yönəlməlidir. Çoxmənalı söz haqqında fikir söylədikdə onu irəli sürülən iddianın mənasına uyğunlaşdırmaq lazımdır. Məsələn, "təbiət" sözünü insan və ya çevrəmizdə olan bütün canlılar mənasında işlətmək mümkündür. Ona görə də, istifadə edilən söz irəli sürülən fikrə uyğun olmalıdır. Aristotelə görə məntiqi dialoqda sistem də olmalıdır. Öncə problem ortaya qoyulmalı, sonra mülahizənin induktiv (tək-tək hallardan ümumi nəticələrə, ayrı-ayrı faktlardan ümumiləşdirmələrə gətirən məntiqi nəticənin çıxarılmasıdır) ya deduktiv (ümumi müddəa ya da qanunlardan fərdi nəticənin çıxarılmasıdır) metodlarla irəli sürülməsi yolları haqqında düşünülməli, məsələlərin bənzər və fərqli tərəflərinə diqqət yetirilməlidir. Suallar doğru və konkret qoyulmalı, cavabların isə strategiyası olmalıdır. Ruh haqqında Platon kimi Aristotel də ruh haqqında düşünmüşdür. O, ruhu həyatın əsası hesab edirdi. Ruh maddə və bədənin forması, onların hərəkətlərinin səbəbi və məqsədidir. O bitki, heyvan və insanlarda yaşayır. Ruh bədənlə birlikdə var olsa belə, ondan daha üstündür. Beləliklə, Aristotelə görə bədən ruha tabedir. Platonda olduğu kimi, Aristotel də ruhların səviyyələri haqqında söhbət açmışdır. Onun fikrincə ruhların üç səviyyəsi vardır. Birincisi bitkiseldir (nəbatidir) ki, onun sayəsində fiziki inkişaf baş verir. İkincisi səviyyə nəfsani (heyvanidir). Bu səviyyədə ruh artıq görmək, eşitmək, duymaq, toxunmaq; ehtirasa və iştaha gəlmək kimi xüsusiyyətlərini təmin edir. Üçüncüsü isə düşüncəvidir ki, o ruhun ən yüksək səviyyəsidir. Aristotelə görə bitkilərdə ruhun yalnız bitkisel, heyvanlarda nəfsani, insanlarda isə həm bitkisel, həm nəfsani, həm də düşüncəvi səviyyəsi vardır. Məhz düşüncəvi səviyyəsini inkişaf etdirən, xeyrə yönələn, mənəvi cəhətdən yüksələn, müdrikliyə çatan insanlar xoşbəxt olurlar. Heyvanlar xoşbəxtliyin nə olduğunu bilmir, tanrılar isə daim xoşbəxt həyat keçirirlər. Yalnız insan öz xoşbəxtlik yolunu seçmək ya da onu inkar etmək imkanındadır. Aristotelə görə xoşbəxt olmaq üçün ruhun düşüncəvi səviyyəsini inkişaf etdirmək lazımdır ki, insan heyvanlardan seçilsin. Psixologiya haqqında Psixologiyada Aristotel təbii-elmi və əxlaq psixologiyasını fərqləndirir. Birincisi "Nəfs haqqında" əsərdə şərh olunur. Nəfs (psyuxe) bioloji kontekstdə — heyvanat aləmində (bitkilərdən insanadək) müxtəlif "üzvi" funksiyaların daşıyıcısı kimi nəzərdən keçirilir. İkincisi isə "Nikomax etikası" əsərinin 1-ci və 6-cı kitablarında şərh olunur və insanın əxlaqi xarakterinin psixoloji əsasına yönəldilir. Nəfsin cismə münasibəti formanın materiyaya münasibəti kimidir. Əxlaq psixologiyası çərçivəsində Aristotel insan nəfsini rasional və irrasional hissələrə bölür. İrrasional hissə zəkadan tamamilə məhrum, əxlaqi fəaliyyətə dəxli olmayan bitki — reproduktiv yarımhissəyə və zəka ilə əlaqədar olan, zəkanı dinləmək qabiliyyətinə malik daha yüksək (emosional, "ehtirasların" yerləşdiyi yer) yarımhissəyə bölünür. Öz növbəsində nəfsin rasional hissəsi "elmi", yaxud "nəzəri" (nus) və "hesablayan", yaxud "qərar hazırlayan" ("sağlam düşüncə" qabiliyyəti) yarımhissələrə bölünür. Əxlaq haqqında Aristotel əxlaq haqqında fikirlərini də ortaya qoymuşdur. Onun fikrincə əxlaqın məqsədi ruhun Xeyrə yönəlməsidir. Bu isə insanı xoşbəxtliyə çatdırır. Bu yolda ruhun əqli səviyyəsi bitkisel və nəfsani səviyyələri üstələyir. Bunu əldə etmək üçün insan özünü Xeyrə yönəltmə istiqamətdə tərbiyələndirməlidir ki, bu da sonra vərdiş halını alsın və zaman keçdikcə insanın xüsusiyyətinə çevrilsin. Bununla belə xoşbəxt olmaq üçün sağlamlıq, yaxşı görkəm, müvafiq maddi durum kimi keyfiyyətlər də olmalıdır. Xeyrin özəlliyi isə hər bir aşırılıqdan uzaqlaşmaqdır. Məsələn, qorxaqlıq və məğrurluq aşırılıqlardırsa, bunların arasında olan comərdlik əxlaqın əsası olan Xeyirdir. Yenə də israfçılıq və xəsislik aşırılıqlardırsa, qənaətçilik məqsədəuyğun əxlaq nümunəsidir. Aristotelə görə insan həyatdan həzz almalıdır, bu da Xeyrə çatmanın nəticəsində baş verir. Beləliklə, insanın mənəvi durumu o zaman yüksək olur ki, o etdiyi əməllərin doğru və xeyrə uyğun olduğunu hiss etsin. Əxlaqlı hərəkət isə hər hansı bir xeyirli işin görülməsi ilə dəyərləndirilmir, çünki xeyir əməllər çoxdur və insanlar onları eyni dərəcədə bütün həyatları boyu etməlidirlər ki, həyatdan həzz alsınlar. Hər bir insan təbəqəsinin öz əxlaqi vəzifələri vardır. Eyni zamanda, ədalət anlayışı kimi hamı üçün bir olan xeyir vardır ki, ona hamı əməl etməlidir. Qeyd etmək lazımdır ki, hər bir əxlaqi hərəkət şüurlu olaraq yerinə yetirilir. Deməli, əxlaq düşüncə ilə sıx bağlıdır və buna görə də, insanın xeyirlə şəri bir-birindən ayırmaq imkanı vardır. Kosmologiyası Kosmologiyada ciddi geosentrik modeli rəhbər tutan Aristotel dünyanın sonluluğunu (Kainatın sonsuzluğu haqqında atomist nəzəriyyənin əksinə) və Platonun "Timey"-inə və İoniya kosmogoniyalarının əksinə olaraq onun əbədiliyini təsbit edir. Aristotelə görə, dünya tərkibində dörd element — od, hava, su və torpaq olan Ayaltı aləmə və tərkibində "beşinci", ilahi element — efir, yaxud kvintessensiya olan göy cismləri və hərəkətsiz ulduzlar sferasından ibarət Ayüstü aləmə ayrılır. Ayaltı aləmin dörd elementindən hər biri ilkin iki xüsusiyyətin vəhdəti ilə səciyyələnir: od — isti + quru, hava — isti + rütubətli, su — rutubətli + soyuq, torpaq — quru + soyuq. Ənənəvi şərhə görə, ilkin xassələr keyfiyyətsiz "ilkin materiyaya" — substrata immanentdir və bu onların bir-birinə çevrilməsi imkanını izah edir: məs., istilik xassəsini itirən və soyuqluq keyfiyyətini əxz edən od hava olur və s. İki yüngül elementə (od və havaya) yuxarıya doğru "təbii" hərəkət, iki ağır elementə (su və torpağa) aşağıya doğru "təbii" hərəkət xasdır. Efirin dəyişməzliyi və onun daima fırlanması dünyanın əbədiliyini təmin edir. Ayüstü aləmdə yeganə dəyişilmə növü — məkanca yerdəyişmədir, Ayaltı aləm dəyişilmənin bütün növlərinə məruz qalır. Allahların "uca" dünyası haqqında mifoloji təsəvvürlərdən bəhrələnən bu dualist kosmologiya fiziki qanunların vəhdətini və Kainatın yekcinsliyini təsbit edən İoniya və atomistik fizika ilə müqayisədə ciddi tənəzzül idi. Aristotelin özəl kosmologiası olmuşdur. Onun kosmologiasının əsasını yermərkəzçilik (geosentrizm) təşkil edirdi. Bu da yerin kainatın mərkəzində yerləşməsi haqqında təsəvvürdür. O hesab edirdi ki, yer kürə formasında olaraq hərəkətsizdir. Onun ətrafında ay, günəş, ulduzlar və göy fırlanır. Yermərkəzçilik təlimi orta əsrlər fəlsəfəsində kosmoloji baxışların formalaşmasında çox böyük rol oynamışdır. Fizika sahəsinə toxunan Aristotel hesab edirdi ki, dünyanın əsasını beş ünsür təşkil edir. Onlardan dördü torpaq, su, hava və od bizim səmaaltı dünyadadır. Onlar hərəkətdədir və eyni zamanda formalarını da dəyişdirə bilərlər. Buna görə də, dünyada müxtəlif proseslər baş verir və dəyişikliklər müşahidə edilir. Bu ünsürlər isə öz növbəsində iki qütblü və ziddiyyətli ikiliklərdən yaranır. Belə ki, yer soyuqla istinin, hava quru ilə nəmin, su soyuqla istinin, od isə isti ilə qurunun əlaqələrindən doğur. Aristotelə görə göydə olan nə varsa beşinci ünsür olan efirdən əmələ gəlmişdir. Orada yalnız planetlərin və ulduzların əbədi və bərabər dairəvi hərəkəti mövcuddur. Bütün bunları isə simasız tanrı kimi təsəvvür edilən "İlk mühərrik" əmələ gətirmişdir. Onun fikirlərinə görə, kosmos sonsuz deyildir, onun bitdiyi yerdən yoxluq başlayır. Bu fikirlər orta əsr Xristian və İslam teologiyasında (ilahiyyatında) da geniş istifadə edilmişdir. Belə ki, orta əsrlərdə ilahiyyatçılar düşünürdülər ki, günah yerlə bağlı bir şeydir, ona görə də göy ünsürləri yerdəkilərdən fərqlənməlidir. Çünki, ideal aləm olaraq efir Tanrı və onun məlaikələrinin yeri kimi təsəvvür edilirdi. Bu səbəbdən də, varlığın başlanğıcı və sonu Tanrıdır. Yoxluq da buradan başlayırdı. Sonra isə elm inkişaf etdikcə sübut olunmuşdur ki, əslində yer və göy ünsürləri arasında heç bir fərq yoxdur. Bu da onu göstərirdi ki, Aristotelin bu kimi fikirləri artıq köhnəlmişdir. Aristotelin təbiət haqqında təlimin də "təbiət", yaxud "təbiyyat" ("təbiətə aid olan", yəni "fizika") anlayışı heç də dünyanın sinonimi deyildir. Bu, əvvəla, "təbii/süni" müxalifliyi çərçivəsində usta əli ilə yaradılmayanı bildirən, ikincisi isə, "təbii/zorakı" müxalifliyi çərçivəsində "daxili", qeyri-məcburi hərəkət mənbəyini göstərən ontoloji kateqoriyadır. "Sənətin" yaratdığı hərəkətsiz (sükunətli) artefaktlar aləmindən fərqli olaraq, təbii varlıq hərəkətə və dəyişikliyə əzəli qadirliyi ilə səciyyələnir. Buna uyğun olaraq, Aristotel "təbiəti" "hərəkət və sükunətin" prinsipi kimi müəyyənləşdirir. Beləliklə, "hərəkət", yaxud "dəyişilmə prosesi" anlayışı nəzəri fizikanın mərkəzi probleminə çevrilir. Aristotelə görə, dəyişiklik dörd kateqoriyada mümkündür: mahiyyətə nəzərən (yaranma və məhv olma), xassələrə nəzərən (keyfiyyət dəyişikliyi), kəmiyyətə nəzərən (artma və azalma) və məkana nəzərən (məkan çərçivəsində yerdəyişmə). Hərəkəti məntiqi baxımdan qeyri-mümkün və ona görə də qeyrireal sayan Eleya məktəbi və platonizm nümayəndələrinin əksinə olaraq, Aristotel "Fizikada" (I. 5–7) dəyişikliyi üç amildən çıxış edərək izah edir: dəyişiklik substratı və ya materiya (prosesdə dəyişilməz qalan), formanın (yaxud keyfiyyətin) olmaması və dəyişiklik prosesində meydana çıxan forma (yaxud keyfiyyət). Beləliklə, dəyişiklik substratın yeni forma və ya keyfiyyət (məs., təhsilsiz Sokrat savadlı Sokrata çevrilir) almasından, yaxud, başqa cürə, imkanın gerçəyə keçməsindən ibarətdir. Aristotel boş məkanın mövcudluğunu qəbul etmir və ona görə də, "ətraf cismin ucqar sərhədi" kimi başa düşülən yalnız "yer" anlayışını işlədir: müvafiq olaraq, hər bir yerdəyişmə cismlərin "qarşılıqlıəvəzlənməsi"dir. Zaman "daha erkən və daha son hərəkətə nəzərən kəmiyyət" kimi müəyyənləşdirilir. Təbiət həmçinin məqsədəuyğunluq prinsipidir ("Allah və təbiət əbəs yerə iş görmürlər"), lakin Aristotelin teleologizminin providensializm, yaxud kreasionizmlə heç bir əlaqəsi yoxdur, çünki başlıca məqsəd bioloji növlərin əbədiliyini izah etməkdir: məqsədli səbəb formanın (növün) reallaşdırılmasıdır. Heyvanlar haqqında əsərlərində (A. külliyyatının dörddə biri) Aristotel elmi zoologiyanın əsasını qoymuş, deskriptiv-empirik yanaşmanı ("Heyvanların tarixi") heyvanların fiziologiyası və morfologiyasının teleoloji ("Heyvan hissələri haqqında", "Heyvanların doğulması haqqında", "Heyvanların hərəkəti haqqında") izahı ilə əlaqələndirmişdir. Dövlət və cəmiyyət haqqında Aristotel dövlət və cəmiyyət haqqında da fikirlərini ortaya qoymuşdur. O, Platonun ideal dövlət haqqında təlimini tənqid etmişdir. Platonun ideal dövlətindən fərqli olaraq Aristotelin dövləti utopik deyil, gerçəklik kimi təsəvvür edilir. Bu dövlət modelində insanların xoşbəxtliyi əsas şərtdir, ancaq burada bütün münasibətlər gerçək və düşüncə ilə uyuşan müddəalara əsaslanır. Dövlətin başlıca məqsədi xeyrin və ədalətin qurulmasıdır. İnsan öz təbiətinə görə şüura malik ictimai heyvandır. O yalnız icma şəklində yaşayıb tərbiyə oluna bilər. Buna isə yalnız dövlətdə nail olmaq mümkündür. Ona görə də, insan həm də siyasi varlıqdır. Əsl ədalət qanunların mövcudluğu ilə xarakterizə olunur. Dövlətdə yaşayan insanlar isə mütləq şəkildə qanunlara tabe olmalıdırlar. Bu isə əslində hər bir insanı ucaldır. Ona görə də, dövlət inkişaf etmiş cəmiyyətlərin birliyidir. Eyni zamanda, cəmiyyətin əsasını həm də ailə təşkil edir. Ona görə də onun qanun və strukturunu Aristotel dövlətlə əlaqələndirirdi. Onun fəlsəfəsində ailə ictimai həyatın ilk mərhələsi kimi xarakterizə edilir, cəmiyyət və dövlət isə eynilik təşkil edir. Dövlətin məqsədi hər bir vətəndaşın xoşbəxt və güvəncli yaşamasını təmin etməkdir. Aristotel quldarlıq cəmiyyətinin tərəfdarı idi, bu quruluşu da təbii durum kimi dəyərləndirmişdir. Tale insanların bir qismini hakimiyyət üçün, digərlərini isə onlara xidmət etmək üçün yaratmışdır. Buna baxmayaraq Aristotel aşırı olaraq varlanmağa da qarşı olmuşdur. Həm də Platondan fərqli olaraq Aristotel insanların şəxsi mülkiyyətinə böyük önəm vermişdir. O, dövlətdə yaşayan azad insanları mülkiyyətlərinə görə siniflərə bölürdü. Bunlar da varlılar, orta təbəqə və yoxsullar idilər. Aristotelin bu fikirləri sonralar kommunist və başqa solçu təlimlərində istifadə edilmişdir. Orada təbəqələşmə burjua, ziyalı və fəhlə-kəndli sinfi kimi verilmişdir. Bu bölgüdə Aristotel ən çox orta təbəqəyə əhəmiyyət verirdi. Çünki, varlılarla yoxsullar arasında davamlı ziddiyyətlər vardır. Ona görə də o, dövlətin sabitliyi üçün orta təbəqənin möhkəmlənməsini vacib bilirdi. Aristotel düşünürdü ki, dövlətdə yoxsulların sayı artmamalıdır, çünki belə olarsa sabitlik pozula bilər. Aristotelə görə siyasət və ideal dövlət quruluşu "Arzuolunan", yaxud ideal dövlət quruluşu özünün ilkin mənası ilə "aristokratiya"dır ("yaxşıların idarəsi"). Burada sosial funksiyaların zümrələr üzrə diferensiasiyası (Platon) yaşa görə fərqləndirmə ilə əvəzlənir: ideal polisin vətəndaşları gənclikdə hərbi, qocalıqda isə bilavasitə siyasi ("məşvərətçi") funksiyaları yerinə yetirirlər, fiziki əmək (əkinçilik, sənətkarlıq) və ticarət qulların işidir; azad vətəndaşı fərqləndirən cəhət — estetik və əqli fəaliyyətdə evdemoniyanı reallaşdırmaq üçün gərəkli olan "asudə vaxtdır" (sxole). Aristotelə görə, quldarlıq "təbiətən" mövcuddur və polis strukturunda "qul — ağa" münasibəti ailədə "arvad — ər" münasibəti kimi zəruri elementdir; qullar qeyri-yunanlardan ("barbarlar"dan) olmalıdırlar. Aristotel "qızıl tənasüb" haqqında təlimdən çıxış edərək, real şəraitdə əksər polislər üçün ən asan həyata keçirilən politiyanı (oliqarxiya ilə demokratiyanın qarışığı) şərti-nümunəvi dövlət quruluşu kimi irəli sürür; burada kasıblarla varlıların qütbləşməsi təmin olunmuş orta təbəqənin üstünlüyü ilə aradan qaldırılır. Aristotelə görə siyasət insanların dövlətdə öz həyatlarını yüksək səviyyədə qurmaq və yönləndirmək üçün istifadə etdikləri vasitədir. Onun məqsədi insanları xeyrə doğru yönəltməkdir. Ancaq, insanların çoxlu əskiklikləri də vardır. Ona görə də siyasətin məqsədi onları tərbiələndirməkdir. Beləliklə, hər bir vətəndaş qanunlara və hakimiyyətə tabe olmalı, öz vətəndaşlıq borcunu yerinə yetirməlidir. Bu məqsədlə də dövlət cəmiyyətə uyğun olan siyasi quruluşu seçməlidir. Siyasət elmi nemətlərin hamı üçün praktiki əlçatan olmasına çalışır, necə ki etika fərdi nemətlərə can atır. Aristotelə görə, fərdi və ümumi rifah üst-üstə düşür, lakin ümumi rifah dəyər prioritetinə malikdir ("daha ilahi" olduğundan); deməli, siyasət bütün digər elmlərin və sənətlərin məqsədəuyğunluğunu və statusunu müəyyənləşdirən "arxitektonik" elmdir. Ailə sosial təşkilatlanmanın ilkin formasıdır; ailələr kənd icmalarında, kənd icmaları isə vətəndaş icmasında, yaxud sosial təşkilatlanmanın ali forması olan şəhər-dövlətdə (polis) birləşirlər. Vətəndaş statusu siyasi və məhkəmə praktikasında iştirak etmək hüququ ilə müəyyənləşir. Polis "təbiətən" mövcuddur, insan da təbiəti etibarilə "polis heyvanı"dır, yəni tənha yaşamağı bacarmayan və təbii olaraq icmalar yaradan varlıqdır. Ailə arvadın və uşaqların ərə-ataya könüllü tabeliyinə əsaslandığı kimi, polis də idarəolunanların idarəedənlərə tabeliyinə əsaslanır. Düzgün idarəçilik formalarında, yaxud konstitusiyalarda (politiyalarda) idarəedənlər ümumi, qüsurlularda isə şəxsi rifah naminə idarə edirlər. Düzgün formalara monarxiya (bir nəfərin idarəsi), aristokratiya (bir neçənin idarəsi) və politiya (çoxların idarəsi) aiddir. Monarxiyanın qüsurlu forması — tiraniya, aristokratiyanın — oliqarxiya, politiyanın — demokratiyadır. İdarəçilik formaları vətəndaşların vəzifələrə yol tapması şərtlərini müəyyənləşdirən dəyərlər sistemi ilə fərqlənir. Oliqarxiya — sərvət, aristokratiya — şücaət, demokratiya — azadlıq prinsiplərinə əsaslanır. Aristotelə görə dövlətdə insanlar nemətlər əldə etmək üçün birləşirlər. Dövlət vətəndaşlara həddən artıq varlanmaq imkanı verməməlidir. Hər hansı bir şəxsin həddən artıq hakimiyyət əldə etməsinin də qarşısı alınmalıdır. Dövlət həm də kölələri öz tabeliyində saxlamalıdır. Varlı vətəndaşlardan fərqli olaraq kölələr və yoxsullar dövlət işlərində iştirak edə bilməzlər. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, Aristotelin dövlət və siyasət haqqında fikirləri yunanlara ünvanlanmışdır. Başqa millətləri o barbar hesab etmiş, onların kölə ruhlu olduqlarını iddia etmişdir. O qeyd edirdi ki, əgər yunanlar obyektiv səbəblər üzündən yaşadığı yerlərdə məqsədəuyğun dövləti qura bilmirlərsə, onda onlar xarici qüvvələrə müraciət edə bilərlər. O, burada əsasən makedoniyalıları nəzərdə tuturdu. O düşünürdü ki, onların vasitəsilə İran məğlub edilməli və bu ərazilərdə yeni yunan dövlətləri yaranmalıdır. Bunu isə öyrəncisi Makedonlu İskəndər reallaşdırmışdır. Dövlət quruluşu haqqında Aristotelə görə bir necə dövlət quruluşu vardır. Onlar düzənli (nizamlı) və düzənsiz (nizamsız) olmaqla iki yerə bölünürlər. Düzənli quruluşlar: Monarxiya bir adamın (kralın) hakimiyyəti; Aristokratiya yüksək imtiyazlı siniflərin hakimiyyətidir. Burada tək adamın deyil, azlığın hakimiyyəti həyata keçirilir. Politiya çoxluğun maraqlarını əks etdirən çoxluğun hakimiyyətidir, bu həm də mötədil demokratiyadır. Bu idarəetmə sistemi çox az millətlərdə ola bilər. Orada hər şey (əxlaq, rifah və s.) mötədildir, hədlər aşılmır, aşırılıqlara yol verilmir.Düzənsiz quruluşlar: Tiraniya belə bir monarxiya quruluşudur ki, orada bir nəfər hakimiyyəti öz şəxsi maraqları üçün istifadə edir. Oliqarxiya öz maraqlarını güdən imtiyazlı siniflərdən olan azlığın hakimiyyətidir. Demokratiya isə cəmiyyətdə çoxluqda olan yoxsulların və azad vətəndaşların hakimiyyətidir. Bununla belə, demokratiya başqa düzənsiz hakimiyyətlərin arasında ən yaxşısıdır.Düzənsiz quruluşlarda hakimiyyəti əldə etmişlər öz şəxsi maraqlarını güdürlər. Monarxiyadan yayınma tiraniyaya, aristokratidan yayınma oliqarxiyaya, polisiyadan yayınma demokratiyaya, demokratiyayadan yayınma isə oklokratiyaya gətirib çıxardır. Oklokratiya isə demokratiyanın aşırı formasıdır. Bu quruluşda boşboğazların (demaqoqların) idarə etdiyi kütlə öz istəyi və nəfsinə uyğun olaraq hakimiyyət qurur. Bu kimi quruluş əsasən ölkələrdə qarışıqlıq zamanı ortaya çıxır. Aristotelin fəlsəfi irsi bəşəriyyətin düşüncə tarixində çox böyük izlər buraxmışdır. Ellinizm və Roma dövrləri, sonra isə orta əsrlər boyu filosoflar və alimlər Aristotelin əsərlərindən bəhrələnmiş, öz dünyagörüşlərini formalaşdırmışlar. Peripatetiklər adlanan bu filosoflar onun fəlsəfi irsinə müraciət edərək onu inkişaf etdirmişdirlər. Aristotelin təliminin əsasında Tomas Akvinas "Tomizm" katolik kilsəsinin fəlsəfəsini yaratmışdır. Ümumiyyətlə Avropanın Dirçəliş dövrünə qədəm qoymasında Aristotel irsinin əhəmiyyəti böyük olmuşdur. Əl-Fərabi, İbn Rüşd kimi orta əsr müsəlman filosofları da Aristotelin irsindən geniş istifadə etmiş, onlara şərhlər yazmışdırlar. Onlar Şərq peripatetizminin əsaslarını qoymuşdurlar. Aristotel qədim dünyanın ən böyük filosoflarından biri olmuşdur. Onun elmi fəaliyyəti nəticəsində qədim yunan fəlsəfəsi ən parlaq dövrlərini yaşaya bilmişdir. O, ilk dəfə insan düşüncəsinin bütün sahələrini əhatə edən fəlsəfi sistem yarada bilmişdir; məntiq, təbiət, metafizika, ontologiya, əxlaq, dövlət, ritorika, poetika və s. sahələrinə aid əsərlər yazmışdır. Bu kitablar bütün dünyada tanınmış və sonrakı dövrlərdə elmin inkişafında misilsiz rol oynamışdırlar. Ümumiyyətlə, Aristotel bəşəriyyət tarixində ilk insandır ki, elmlərə sistemli yanaşmış və onların təsnifatını vermişdir. Aristotelin çoxlu əsərləri zamanımıza gəlib çatmışdır. Bundan başqa Aristotelin fəlsəfi düşüncələri onun öyrəncilərinin və başqa yazarların əsərlərində də verilmişdir. Bir sıra tədqiqatçılar ehtimal edirlər ki, onun müəllifliyi ilə tanınan bəzi əsərlər ola bilsin Aristotelin deyil, başqa müəlliflər tərəfindən yazılmışdır. Əsərlərin siyahısı Məntiq (Orqanon) Kateqoriyalar / Κατηγοριῶν / Categoriae Yorumlamaq haqqında / Περὶ ἑρμηνείας / De interpretatione İlk analitika / ἀναλυτικά πρότερα / Analytica priora Sonrakı analitika / ἀναλυτικά ὑστερα / Analytica posteriora Topika / Τοπικῶν / Topica Sofistlərin təkzib edilməsi / Περὶ τῶν σοφιστικῶν ἐλέγχων / De sophisticis elenchisTəbiət haqqında Fizika / Φυσικὴ ἀκρόασις / Physica Göy haqqında / Περὶ οὐρανοῦ / De caelo Yaranma və məhv olma haqqında / Περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς / De generatione et corruptione Meteorologiya / Τα μετεωρολογικά / Meteorologica Ruh haqqında / Περὶ ψυχῆς / De anima Heyvanat aləminin tarixi / Περὶ τὰ ζὼα ἱστορίαι / Historia animalium Heyvanların hissələri haqqında / Περὶ ζῴων μορίων / De partibus animalium Heyvanların hərəkəti haqqında / Περὶ ζῴων κινήσεως / De motu animalium Heyvanların hərəkət üsulları haqqında / Περὶ ζῴων πορείας / De incessu animalium Heyvanların yaranması haqqında / Περὶ ζῴων γενέσεως / De generatione animaliumMetafizika Metafizika / Μετὰ τὰ φυσικά / MetaphysicaEtika və siyasət Nikomaxus əxlaqı / Ἠθικὰ Νικομάχεια / Ethica Nicomachea Evdem əxlaqı / Ἠθικὰ Εὐδήμεια / Ethica Eudemia Politika / Πολιτικά /Politica Azərbaycan dilinə tərcümələri Aristotel. Poetika /tərc. ed., ön söz və şərhlərin müəl. A. Aslanov.- B.: Şərq-Qərb , 2006.-120Qərn Türk dilinə tərcümələri Aristoteles, Eudemos’a Etik, (Çev., S. Babür), Dost Kitabevi Yayınları, Ankara, 1999. Aristoteles, Fizik, (Çev., S. Babür) 2. Baskı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 2001. Aristoteles, Gökyüzü Üzerine, (Çev., S. Babür) 1. Baskı, Dost Kitabevi Yayınları, Ankara, 1997. Aristoteles, İkinci Çözümlemeler, (Çev., A. Houshiary), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul, 2005. Aristoteles, Kategoriler, (Çev., S. Babür) 2. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2002. Aristoteles, Nikomakhos’a Etik, (Çev., S. Babür), Kebikeç Yayınları, Ankara, 2005. Aristoteles, Poietika (şiir sanatı üzerine), (Çev., N. Kalaycı), Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara, 2005. Aristoteles, Yorum Üzerine, (Çev., S. Babür) 2. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2002. Aristoteles, Atinalıların Devleti, (Çev., F. Akderin) 1. Baskı, Alfa Yayınları, İstanbul 2005. Aristoteles, Poetika,(Çev.Yılmaz Onay), Mitos-Boyut Yayınları, İstanbul 2008. Aristoteles , Peri Poetika -Şiir Sanatı, Çeviren: Murat Temelli, ARK KİTAPLARI, İstanbul,2011 Saloniki şəhərində universitet; Saloniki şəhərində bir meydan; Aristoteliya bitkisi; Ayda krater; Asteroid (6123 Aristoteles).Aristotelin adını daşıyırlar. Aydın Əlizadə. Antik fəlsəfə tarixi (PDF). 3 saylı Bakı Mətbəəsi ASC. 2016. s. 82-96. ISBN 5-89968-061-X. 2016 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-16. Unudulmazlar. Aristotel Adil Əsədov. Fəlsəfə tarixindən etüdlər: İdeal və reallıq arasında ziddiyyət və onun Qərb, rus və Şərq təfəkküründə həll imkankarı. Bakı: Təknur, 2007. — 116s. Adil Əsədov. Yunan fəlsəfəsiindən etüdlər: yunan fəlsəfəsiində idealin və realliğin münasibətlərinə dair. Ön sözün müəllifi — fəlsəfə elmləri doktioru Tahirə Allahyarova. Bakı: Təknur, 2008. Aydın Əlizadə. Antik fəlsəfə tarixi (PDF). 3 saylı Bakı Mətbəəsi ASC. 2016. s. 82-96. ISBN 5-89968-061-X. 2016 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-16. Uill Dürant. Fəlsəfi hekayətlər: dünya fəlsəfəsinin ən görkəmli nümayəndələrinin həyat və baxışları. Azərbaycan dilinə tərcümə edən — fəlsəfə elmləri doktioru Adil Əsədov. Bakı: Zəkioğlu, 2006. Gunnar Skirbekk, Nils Gilye. Fəlsəfə tarixi. Azərbaycan dilinə tərcümə edən — fəlsəfə elmləri doktioru Adil Əsədov. Bakı: Zəkioğlu, 2007. "Uşaqlar üçün ensiklopediya. Riyaziyyat.", Bakı, "Şərq-Qərb", 2008. səh.604. Politologiya. İzahlı lüğət. Bakı,2007, səh.15. Ackrill, J. L. (1981). Aristotle the Philosopher. Oxford and New York: Oxford University Press. Aristotle (1908–1952). The Works of Aristotle Translated into English Under the Editorship of W. D. Ross, 12 vols. Oxford: Clarendon Press. Bolotin, David (1998). An Approach to Aristotle's Physics: With Particular Attention to the Role of His Manner of Writing. Albany: SUNY Press. Chappell, V. (1973). Aristotle's Conception of Matter, Journal of Philosophy 70: 679–696. Halper, Edward C. (2005). One and Many in Aristotle's Metaphysics, Volume 2: The Central Books, Parmenides Publishing Jaeger, Werner (1948). Robinson, Richard, ed. Aristotle: Fundamentals of the History of His Development (2nd ed.). Oxford: Clarendon Press. Kiernan, Thomas P., ed. (1962). Aristotle Dictionary. New York: Philosophical Library. Rose, Lynn E. (1968). Aristotle's Syllogistic. Springfield: Charles C Thomas Publisher. Həmçinin bax Peripatetiklər | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=9335 |
Ərəstun Axundov | Axundov Ərəstun Həmzə oğlu (d. 1924 — ö. 1990) — Azərbaycan iqtisadçısı. 1962-ci ildə Kiyev şəhərində namizədlik, 1977-ci ildə doktorluq dissertasiyasını müdafiə etmiş, 1979-cu ildə professor elmi adını almışdır. Keçmiş SSRİ məkanında "vaxta qənaət qanunu"nun tanınmış tədqiqatçılarından biri hesab olunurdu.Bu mövzuda maraqlı tədqiqatların müəllifidir. 1982-1990-cı illərdə Dadaş Bünyadzadə adına Azərbaycan Xalq Təsərrüfatı İnstitutunda dekan, kafedra müdiri, professor kimi fəaliyyət göstərmişdir. Böyük İqtisadi Ensiklopediya. Bakı 2012. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=347190 |
Ərəstun Cavadov | Ərəstun Nurəddin oğlu Cavadov (20 oktyabr 1948, Ərəbmehdibəy, Ağsu rayonu – 29 mart 2023) — Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi III və IV çağırış deputatı 1948-ci il oktyabrın 20-də Ağsu rayonunun Ərəbmehdibəy kəndində anadan olmuşdur. Moskva Kooperativ İnstitutunun əmtəəşünaslıq fakültəsini bitirmişdir. Rus dilini bilir. 1967-ci ildən Azərbaycan İctimai Asayişin Mühafizəsi Nazirliyində elektrik, "Azərgeyimticarət" Bazasında əmtəəşünas işləmişdir. 1972-ci ildən Mərkəzi univermaqda böyük anbardar, bölmə müdirinin müavini, bölmə müdiri, şöbə rəisi, 1992-ci ildən baş direktor vəzifələrində çalışmışdır. 1998–2005-ci illərdə "Mərkəzi Univermaq" Açıq Səhmdar Cəmiyyəti İdarə Heyətinin sədri olmuşdur. Evlidir, 1 övladı var. 29 mart 2023-cü il tarixində dünyasını dəyişmişdir. Siyasi fəaliyyəti Yeni Azərbaycan Partiyasının üzvüdür. III çağırışda Milli Məclisin Aqrar siyasət daimi komissiyasının üzvü olmuşdur. Azərbaycan-Belarus, Azərbaycan-Belçika, Azərbaycan-Braziliya, Azərbaycan-İran, Azərbaycan-Lüksemburq, Azərbaycan-Moldova, Azərbaycan-Serbiya parlamentlərarası əlaqələr üzrə işçi qruplarının üzvü olmuşdur. MDB-nin Parlamentlərarası Assambleyasında Azərbaycan nümayəndə heyətinin üzvü olmuşdur. IV çağırışda Milli Məclisin Aqrar siyasət komitəsinin üzvü olmuşdur. Azərbaycan–İordaniya parlamentlərarası əlaqələr üzrə işçi qrupunun rəhbəri, Çin, Latviya, Litva, Moldova, Türkiyə parlamentləri ilə əlaqələr üzrə işçi qruplarının üzvü olmuşdur. MDB-nin Parlamentlərarası Assambleyasında Azərbaycan nümayəndə heyətinin üzvü olmuşdur. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=311466 |
Ərəstun Həsənov | Ərəstun Əfşan oğlu Həsənov (10 sentyabr 1990; Beyləqan rayonu, Azərbaycan SSR — 3 noyabr 2020; Qubadlı rayonu, Azərbaycan) — Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin kiçik çavuşu, İkinci Qarabağ müharibəsi şəhidi. Ərəstun Həsənov 1990-cı il sentyabrın 10-da Beyləqan rayonunun Kəbirli kəndində anadan olub. Hərbi xidməti Azərbaycan Ordusunun kiçik çavuşu olan Ərəstun Həsənov 2020-ci il sentyabrın 27-də Azərbaycan Silahlı Qüvvələri tərəfindən Ermənistan işğalı altında olan ərazilərin azad edilməsi və Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün bərpa olunması üçün başlanan İkinci Qarabağ müharibəsi zamanı Füzulinin və Qubadlının azadlığı uğrunda gedən döyüşlərdə savaşıb. Ərəstun Həsənov noyabrın 3-də Qubadlının azad edilməsi zamanı şəhid olub. Beyləqan rayonunun Kəbirli kəndində dəfn olunub. Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün təmin edilməsi uğrunda döyüş əməliyyatlarına qatılan və hərbi hissə qarşısında qoyulmuş tapşırıqların icrası zamanı vəzifə borcunu şərəflə yerinə yetirdiyi üçün Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 15.12.2020-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Ərəstun Həsənov ölümündən sonra "Vətən uğrunda" medalı ilə təltif edildi.Azərbaycan ərazilərinin işğaldan azad olunması zamanı döyüş tapşırıqlarını uğurla yerinə yetirdiyinə, düşmənin əsas qruplaşmalarının məhv edilməsi ilə qoşunların döyüş qabiliyyətinin qorunub saxlanılmasında fərqləndiyinə görə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 18.12.2020-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Ərəstun Həsənov ölümündən sonra "Cəsur döyüşçü" medalı ilə təltif edildi.Azərbaycanın Qubadlı rayonunun işğaldan azad edilməsi uğrunda aparılan döyüş əməliyyatlarına qatılaraq şəxsi igidliyi və şücaəti nümayiş etdirdiyinə görə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 29.12.2020-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Ərəstun Həsənov ölümündən sonra "Qubadlının azad olunmasına görə" medalı ilə təltif edildi.Azərbaycanın Füzuli rayonunun işğaldan azad edilməsi uğrunda aparılan döyüş əməliyyatlarına qatılaraq şəxsi igidliyi və şücaəti nümayiş etdirdiyinə görə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 24.06.2021-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Ərəstun Həsənov ölümündən sonra "Füzulinin azad olunmasına görə" medalı ilə təltif edildi.Azərbaycanın Şuşa rayonunun işğaldan azad edilməsi uğrunda aparılan döyüş əməliyyatlarına qatılaraq şəxsi igidliyi və şücaəti nümayiş etdirdiyinə görə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 24.06.2021-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Ərəstun Həsənov ölümündən sonra "Şuşanın azad olunmasına görə" medalı ilə təltif edildi. (15.12.2020) — "Vətən uğrunda" medalı (ölümündən sonra) (18.12.2020) — "Cəsur döyüşçü" medalı (ölümündən sonra) (29.12.2020) — "Qubadlının azad olunmasına görə" medalı (ölümündən sonra) (24.06.2021) — "Füzulinin azad olunmasına görə" medalı (ölümündən sonra) (24.06.2021) — "Şuşanın azad olunmasına görə" medalı (ölümündən sonra) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=700905 |
Ərəstun Kərimov | Ərəstun Əhməd oğlu Kərimov (3 may 1969, Mişni, Laçın rayonu – 28 aprel 1993) — Qarabağ müharibəsi iştirakçısı, şəhid. Ərəstun Kərimov 3 may 1956-cı ildə Laçın rayonunun Mişni kəndində anadan olub. Orta məktəbi Mişni kəndində bitirdikdən sonra Azərbaycan Neft-Kimya İnstitutuna daxil olaraq mühəndis-elektromexanik ixtisasına yiyələnib. Qarabağ müharibəsinə qədər "Azərelektroterm" Elm İstehsalat Birliyinin Bakı Elektroterm avadanlıqları zavodunda işləyib. Hərbi fəaliyyəti Ərəstun Kərimov 1992-ci ildə Bakı Ali Hərbi Komandirlər Məktəbinin müdavimi olub. Baş leytenant xidmət etdiyi poliqonda olarkən taqım komandiri vəzifəsini daşıyıb. Onun komandirlik etdiyi taqım ilk dəfə 1993-cü il martın 10-da taborun başqa bölmələri ilə birlikdə döyüş zonasına göndərildi. Martın 15-də Ərəstun öz taqımı ilə ilk döyüşdə iştirak etdi. 28 aprel 1993-cü ildə döyüş zamanı şəhid olmuşdur. Bakı şəhəri, Həzi Aslanov qəsəbəsində (Xətai rayonu) 3-cü dairə küçəsinə və Laçın rayonu Mişni kənd mədəniyyət evinə onun adını vermişdir. Həmçinin Mişni kəndində adına küçə var. Laçın yurdu (jurnal) № 2(5), Bakı, "Bəxtiyar-4" nəşriyyatı, 2012. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=308864 |
Ərəstun Mahmudov | Ərəstun Mahmudov (tam adı: Ərəstun İspəndi oğlu Mahmudov ; d. 1957, İsmayıllı, Azərbaycan SSR - ö. 1992, Ağdam-Şuşa, Azərbaycan) — Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı; Qarabağ müharibəsi şəhidi. 23 fevral 1957-ci ildə İsmayıllı rayonunun Pirəbilqasım kəndində anadan olmuşdur. Ailəsi ilə birlikdə Bakı şəhərinə köçmüşdür. Ərəstun 1970-ci ildə Nizami rayonundakı 220 saylı məktəbi bitirmişdir. 1975-ci ildə Leninqrad vilayətində Mülki Aviasiya Məktəbinə daxil olmuşdur. Xaricdə bir neçə Avia məktəb bitirən Ərəstun Mİ-8 vertolyotu ilə döyüş bölgələrinə uçuşlar edərdi. Döyüşlərdə iştirakı Onun cəbhəyə son uçuşu 28 yanvar 1992-ci il olur Ağdam-Şuşa marşrutu üzrə hərəkət edərkən Mİ-8 vertolyotu erməni quldurları tərəfindən raketlə vuruldu. Bütün heyətlə birlikdə Ərəstun Mahmudov da həlak oldu. Ailəli idi, üç övladı var.Oğlu, bort operatoru olan Elnur Mahmudovun da aqibəti eynilə atası, hava gəmisinin bort mexaniki Ərəstun Mahmudov kimi qəzada həlak olmaq olmuşdur. Belə ki, 30 yaşlı Elnur Mahmudov 6 iyul 2011-ci ildə Azərbaycan yük təyyarəsinin Əfqanıstanda qəzaya uğramısı nəticəsində həlak olmuşdur. Bakı şəhərinin Şəhidlər xiyabanında dəfn edilib. Azərbaycan Respublikası prezidentinin 25 noyabr 1992-ci il tarixli 337 saylı fərmanı ilə Mahmudov Ərəstun İspəndi oğlu ölümündən sonra "Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı" adına layiq görülmüşdür.Oxuduğu 220 saylı orta məktəb onun adını daşıyır. Yaşadığı binanın önünə xatirə lövhəsi vurulub.2018-ci ildə haqqında "Göylərdə döyüş" adlı sənədli film çəkilmişdir. Vüqar Əsgərov. "Azərbaycanın Milli Qəhrəmanları" (Yenidən işlənmiş II nəşr). Bakı: "Dərələyəz-M", 2010, səh. 179. Xarici keçidlər MAHMUDOV ƏRƏSTUN İSPƏNDİ oğlu (1957-1992) Arxivləşdirilib 2009-09-29 at the Wayback Machine | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=91773 |
Ərəstun Məmmədov | Ərəstun Məmmədov (10 sentyabr 1922, Xırmandalı, Biləsuvar rayonu – 6 aprel 2015, Xırmandalı, Biləsuvar rayonu) — Sosialist Əməyi Qəhrəmanı, Prezident təqaüdçüsü. 1922-ci ildə Biləsuvarın Xırmandalı kəndində ziyalı ailəsində dünyaya gəlib. Çox gənc yaşlarından əmək fəaliyyətinə başlayıb. 1988-ci ilə kimi pambıqçılıq briqadasına başçılıq edib. Qazandığı yüksək nailiyyətlərə görə 1973-cü ildə Sosialist Əməyi Qəhrəmanı adına layiq görülüb. Ərəstun Məmmədov ümumilikdə 5 orden və 15-ə yaxın müxtəlif medallarla təltif olunub. 2004-cü ilə kimi zəngin təcrübəsini rayonda taxılçılığın inkişafına həsr edib. Göstərdiyi xidmətlərə görə ona Azərbaycan Respublikası prezidentinin fərdi təqaüdü təyin olunmuşdu. Arxivləşdirilib 2015-04-11 at the Wayback Machine | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=402162 |
Ərəstun Xıdırov | Ərəstun Arif oğlu Xıdırov (18 mart 1998, Bərdə – 15 oktyabr 2020, Suqovuşan, Tərtər rayonu) — MAXE-çavuş, Vətən Müharibəsi şəhidi. Ərəstun Xıdırov 1998-ci ilin martın 18-də Bərdədə anadan olub. 2005-ci ildə Bərdə şəhər Səfiyar Behbudov adına 6 saylı tam orta məktəbə getmiş, 2015-ci ildə orta təhsilini bitirmişdir. Ərəstun subay, həm də ailənin iki övladından biri idi. Hərbi xidməti 2016-cı ildə Naxçıvan şəhərindəki 515 nömrəli hərbi hissədə xidmət etmiş, 2017-ci ildə xidmətini bitirmişdir. 08.09.2020-ci ildə hərbidə MAXE kimi fəaliyyətə başlayıb. Ərəstun Xıdırov sentyabrın 27-də düşmənin törətdiyi təxribata qarşı əks-hücumla başlayan İkinci Qarabağ müharibəsində Suqovuşanın azad edilməsində aktiv şəkildə iştirak edib. 14 oktyabr 2020-ci ildə Suqovuşan istiqamətindəki döyüşlərdə şəhid olub. Oktyabrın 16-da isə nəşi Bərdəyə gətirilərək, Bərdə Şəhidlər Xiyabanında polkovnik-leytenant Elzamin Təhməzovla bir sırada dəfn olunub. (15.12.2020) — "Vətən uğrunda" medalı (ölümündən sonra) (24.06.2021) — "Suqovuşanın azad olunmasına görə" medalı (ölümündən sonra) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=727255 |
Ərəstun Əliyev | Ərəstun Cəfər oğlu Əliyev - Azərbaycanın tanınmış xanəndəsi. Ərəstun Əliyev 1957-cı il yanvarın 11-də Azərbaycan Respublikasının Bərdə rayonunun Mirzəcəfərli kəndində anadan olub. Xanəndəlik ona atasından keçmişdir. Atası, Cəfər Adıgözəl oğlu Əliyev hələ 1939-cu ildə Bakıda Azərbaycan Dövlət Radiosunda Qarabağ şikəstəsinin ilk ifaçılarından olmuşdur, Xan Şuşinski, Şövkət Ələkbərova və Tükazban İsmayılova ilə birlikdə oxuyurdu. İkinci Dünya Müharibəsinin başlanması ilə əlaqədar Bərdə rayonuna qayıtmışdır. Ərəstun Əliyevin 5 qardaşı (Zöhrab, Möhnət, Adıgözəl, Ələddin, Cavanşir) və 4 bacısı (Sücayət, Həqiqət, Ədalət, Narınc) var. Qarabağ el məclislərində Şahmalı Kürdoğlu, Arif Babayev, Könül Xasıyeva ve digərləri ilə birlikdə dəfələrlə iştirak etmişdir. Hal-hazırda xanəndəlik peşəsini davam etdirir. Həyat yoldaşı - Tahirə Əliyeva. 4 qız atasıdır - Günel, Lalə, Sevinc, Səidə. Canli ifasından nümunələr AĞDAM KÖNLÜM KEÇİR QARABAĞDAN ŞAHMALİ KÜRDOĞLUNA HƏSR OLUNUB | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=331456 |
Ərəstü Həbibbəyli | Ərəstü İsa oğlu Həbibbəyli (1980, Naxçıvan) — Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabineti Aparatının Humanitar məsələlər şöbəsinin müdiri, Birinci dərəcəli fövqəladə və səlahiyyətli elçi. Ərəstü Həbibbəyli 1980-ci ildə Naxçıvan şəhərində anadan olmuşdur. Naxçıvan şəhərində 12 saylı orta məktəbi bitirdikdən sonra 1997–2001-ci illərdə Bakı Dövlət Universitetinin Beynəlxalq hüquq və beynəlxalq münasibətlər fakültəsində bakalavr, 2001–2003-cü illərdə isə magistr pillələrində təhsilini davam etdirmişdir. 2003–2006-cı illərdə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının İqtisadiyyat İnstitutunda beynəlxalq iqtisadi münasibətlər üzrə aspiranturada təhsil almışdır. 2006-cı ildə "Azərbaycan Respublikasının Böyük Britaniya və Şimali İrlandiya Birləşmiş Krallığı ilə iqtisadi əlaqələri" mövzusunda namizədlik dissertasiyası müdafiə edərək iqtisad elmləri namizədi alimlik dərəcəsinə yiyələnmişdir. 2002–2007-ci illərdə İqtisadi İnkişaf Nazirliyində işləmişdir. 2007–2015-ci illərdə Azərbaycan Respublikası Prezidenti Administrasiyasının Xarici əlaqələr şöbəsində işləmiş, 2015–2018-ci illərdə Azərbaycan Respublikası Prezidenti Administrasiyasının Xarici siyasət məsələləri şöbəsinin müdir müavini. 9 iyul 2018-ci ildə Azərbaycan Respublikası Baş Nazirinin Katibliyinin rəisi təyin olunmuşdur. 21 fevral 2024-cü ildə Azərbaycan Respublikası Nazirlər Kabineti Aparatının Humanitar məsələlər şöbəsinin müdiri təyin olunmuşdur. 2000-ci ildən Yeni Azərbaycan Partiyasının üzvüdür. Ailəlidir, üç övladı var. Ərəstü Həbibbəyli Azərbaycan alimi İsa Həbibbəylinin oğludur. Qardaşı Səhət Həbibbəyli — Naxçıvan Muxtar Respublikası Dövlət Gömrük Komitəsinin sədri, gömrük xidməti general mayoru. Fəxri adlar Birinci dərəcəli Fövqəladə və Səlahiyyətli Elçi — Dövlət qulluğunda fərqlənməyə görə medal — 27 iyun 2013 2-ci dərəcə dövlət müşaviri – 27 dekabr 2018 "Azərbaycan Respublikası diplomatik xidmət orqanlarının 100 illiyi (1919–2019)" Azərbaycan Respublikasının yubiley medalı — 9 iyul 2019 "Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin 100 illiyi (1918–2018)" yubiley medalı — 27 may 2019 Yaradıcılığı Müəllifin xarici siyasətin aktual mövzularına dair Azərbaycanda və xaricdə 50-yə yaxın məqaləsi çap olunmuşdur. "Azərbaycan-Britaniya iqtisadi əlaqələri" (Bakı, "Nurlan", 2007-ci il) "Sivilizasiyaların kəsişməsində Türk dünyası" (Bakı, "Elm və təhsil", 2011-ci) "Uygarlıkların Kavşağında Türk Dünyası" (İstanbul, "Yedirenk", 2013-cü il, türk dilində) Yeni çağırışların işığında (Bakı, "Elm və təhsil", 2014, məqalələr toplusu) Xarici keçidlər Tvitter hesabı | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=410657 |
Ərətna bəyliyi | Ərətna bəyliyi — Anadolu bəyliyi Anadolu Səlcuqlu dövlətinin çöküşündən sonra, onun hakimiyyəti altındakı yerlər Elxanlılar dövlətinin əlinə keçmiş və Elxani valiləri tərəfindən idarə edəlməyə başlanmışdı. Bunlardan birisi də Ərətna bəy idi. Cəfər bəy oğlu Ərətna (Türküstan ağzında Ertene), Elxani idarəsindəki bir çox bənzərləri kimi Uyğur türklərindəndi və Elxanlı hökmdarı tərəfindən Anadolunun bütün valiliyinə gətirilmişdi. Ancaq bir müddət sonra Elxani hökmdarı Əbu Səid Bahadır xanın vəfatı ilə başlayan taxt çəkişmələri üzərinə, 1344-cü ildə müstəgilliyini elan edərək Sultan adını almış, Ələddin ünvanıyla öz adına pul çixartmiş və təqribən bütün Orta Anadolu ilə Doğu Anadolunun önəmli bir bölümünə hakim olmuştur. Dövlətin paytaxti başlangıcda Sivas ikən, daha sonra Kayseri olmuş və dövlət yıxılıncaya qədər də belə davam etmişdir. Sultan Ərətna bəy Uyğur və Ərətnalılar dövləti üzərinə ən ciddi və aydınladıcı çalışmalar yapanlardan biri olan Prof. Dr. Kamal Gödenin də incəliklə vurgulayaraq araşdırmaçıların diqqətinə çatdırdığı kimi: "Anadolu kimi türkmən bəylərinin yer yer istiqlallarını elan etməyə hazırlandıqları bir əyalətdə bir Uyğur türkü olan Emir Eratnanın başarılı olması nə dərəcə mümkün olmuş, nə dərəcə Anadolu Türk insanı Eratnaya itaət etmiş və nə dərəcə də Türkmən Bəyləri üzərində nüfuz qurabilmişdir?" Gərçi Kamal Göde, öz soruşduğu bu suala son dərəcə açıqlayıcı cavablar verir amma, Türk dünyasının nüfuzlu tarix bilginlərindən Zəki Velidi Togandan yapılacak qısa bir alıntının da bu mövzuda olduqca açıqlayıcı olacağı düşünülə bilir: "Əmir Ərətna, ...valiyi umumilər arasında ən parlaq şəxsiyətdir. Özü uyğur olduğu kimi, ətrafında da uyğurları toplamışdı. Məhəmməd Ibn Əli Şəbankarə onun haqqında: ‘Əmir Ərətna, Əbu Səid Bahadur xanın yarlığıyla Rum vilayətləri idarəsinə məmur təyin edilmişdi. Əbu Səid xanın vəfatından sonra o, məmləkəti ədalətlə idarə edib, bərpa etdi. ...Bu xüsusda o qədər irəli getdi ki, Anadolu məmləkətinin əhalisi ona ‘Kosa peyğəmbər’ demişdir. Və özündən sonra yaxşı ad qoyaraq Allahın rəhmətinə getdi’ deməkdədir.Müasirlərindən Hələbli Nurəddin Həsən isə ‘Ərətna adil, təbəəsi arasında sayılan, əzmli, cəsur və mükərrəm olub, hərkəs haqqında mültefit və mütəvazı idi’ deyir. Misirli Səlahəddin Safadi də onun mütədəyyin, xeyirsevər, təmiz və pəhrizkar, elm və fəzilət əhilləriylə söhbətdən doymaz və fəzilət sahibi olduğundan bəhsetmişdir." Ünlü səyyah İbn Bətuta (1304-1377) da Anadolu müşahidələrini yazarkən, qonağı olduğu Əmir Ərtənadan öyərək, onun ərəbcə bilgisinə heyran olmuş və fəzilətindən bəhs etmişdir. Yenə, Ərətna dövlətinin qurulmasından az öncə Məmlük Türk hökmdarının Sultan Əratnaya göndərdiyi məktubdakı ifadələr üzərində duran Prof. İsmayıl Hakkı Uzunçarşılı da, o dönəmdə Sultan Eratnaya digər valilərə görə daha çox önəm verildiyinin və üstün tutulduğunun altından xətt çəkər.Ərətna oğulları dövləti ən geniş şəkliylə, Türkiyənin Ankara, Kırşehir, Nevşehir, Yozgat, Tokat, Çorum, Amasya, Niğde, Kayseri, Sivas, Erzincan, Ərzurum, Tunceli, Samsun, Gümüşhane, Giresun, Malatya şəhərlərini əhatə edirdi. Bu ərazi, 214.000 km2 etməkdədir. Bir müddət sonra Ankara, Niğde, Kırşehir, Nevşehir, Samsun kimi çeşidli yerlər digər Anadolu Bəyliklərinə keçmiş, geri qalan bölgələrdə isə yıxılana qədər hökm sürmüşdür. Anadoludakı hakimiyyəti yarım əsr yaşayan Ərətna Bəyliyi adil və xalqa qarşı müşfiq idarəetmə ilə yanaşı, hakim olduğu yerlərin abadlaşdırılmasına da böyük önəm vermişdir. Bu dönəmdə çox əsər də inşa edilmiş, bunlardan Kayseri, Sivas, Tokat və ətrafındakılardan bir qismi günümüzə qədər də ayaqda qalabilmişdir. Məsələn, Sivas Güdük Minarə, Kayseri Köşk Mədrəsə, Kayseri Sırçalı Günbəzi və Əli Cəfər Günbəzi, Niğde Sungur Ağa Câmisi və Günbəzi bu əsərlərdəndir. Dövlətin qurucusu Sultan Əratna bəy 1352-ci ildə Kayseridə vəfat etmiş və Gültəpə məhəlləsindəki Köşk Mədrəsəsi kimi taninan yerin həyətinə dəfn edilmişdir. Eratna Dövləti isə 1381-ci ildə, daha öncə dövlətə naiblik edən Qazi Burhanətdin Əhmədin taxtı ələ keçirməsiylə süqut etmişdır. O dönəmdə Anadoluya gəlmiş bir çox başqa Türk boyları kimi, bu gün Uyğurlar da ana kimlikləri olan Türk adıyla Anadolu Türkləriylə qarışmışlardır. Bu gün Anadolunun Amasya və Hatay şəhərlərində Uyğur adıyla taninan yaşayış yerləri vardır. Buna əlavə olaraq, ilkin 1950-ci illərdə, sonrasında 1960-cı illərdə (1965 ve 1967-ci ildə iki böyük grup olaraq), Doğu Türküstanı tərk etməyə məcbur olan Uyğur Türkləri, Kayseri başda olmaqla Türkiyənin müxtəlif şəhərlərində yerləşdirilmişdilər. Bu gün Anadoluda 20-30 min civarında Uyğur Türkü olduğu təxmin edilir. Son olaraq bunu qeyd etmək lazımdır ki, əslində Orta Asiyadan Anadoluya uzanan Türk dünyası, bugünkü adlandırılmalar nə olursa olsun, iç içe keçmiş və tarixin ən kritik dönəmlərində dayanışma, birlik içinde bulunmuş eyni millətin ayrılmaz parçalarıdır. Onların tarixləri bir-birlərindən ayrı tutularaq parçalanmayacaq və ayrışdırılmayacaq qədər sağlam bir bütünlüye malikdir. Həmçinin bax Sultan Ərətna bəy Uyğur Xarici keçidlər "Köşk [[Mədrəsə]] and Tomb (Türbə) in [[Kayseri]]". Archnet. 2006-02-10 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=161716 |
Ərəvus | Ərəvus (erm. Արավուս) — Yelizavetpol (Gəncə) quberniyasının Zəngəzur qəzasında, indi Gorus rayonunda kənd. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=483033 |
Ərəzin | Ərəzin — Azərbaycan Respublikası Naxçıvan Muxtar Respublikasının Culfa rayonunda kənd. Tarixçi Solmaz Qaşqaylının tədqiqatlarında e.ə. IX əsrdə, Ərəzin əhalisinin buraya hücüm edən Urartu dövlətinə müqavimət göstərməsindən bəhs olunur. XX əsrin sonlarına yaxın adı çəkilən ərazidə müəyyən tarixi qalıqlar tapılmış və Naxçıvan tarix muzeyinə göndərilmişdir. Kənd Azərbaycanın siyasi həyatında böyük rol oynamağı ilə fərqlənmiş, belə ki, sovet hakimiyyəti qurulan dövrdə sovetləşməyə ciddi müqavimət göstərmişdir. O dövr üçün belə bir cəhdin edilməsi mühüm əhəmiyyətə malik idi. Etimologiyası Kəndin adının tarixi baxımdan izah edilməsində konkretləşmiş mövqe olmasa da, xalq etimologiyasına əsasən deyə bilərik ki, ad etimoloji təhlili ilə bağlı olan ilk versiya "ər" – igid, cəsur insan, "zin" – cəmlik bildirən əlamət kimi çıxış etməsi və ərlər diyarı, ərlər məskəni bildirməsi ilə bağlıdır. Bir başqa versiya isə adın "ərz" — dəyər, qiymət və "in" – cəmlik əlamətindən ibarət olmasıdır. Belə ki, dəyərlər diyarı mənasını ifadə etməsidir. Bu kimi və bundan fərqli olan daha bir neçə versiya mövcuddur. Lakin bunların hamısı xalq etimologiyası ilə bağlı olub elmi təsdiqini tapmamışdır. Tanınmış şəxsləri Mahmud Zeynalov Birinci Qarabağ müharibəsi Əhalisi 3000 nəfərdən çoxdur. İqtisadiyyatı Əkinçilik əsas yer tutur. Həmçinin bax Culfa rayonu | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=109438 |
Ərəzin nekropolu | Ərəzin nekropolu — Culfa rayonunda eyniadlı kənddən şimal-şərqdə, Ərəzin–Camaldın avtomobil yolunun solunda orta əsrlərə aid arxeoloji abidə. Hündür təpənin üstündədir. Arxeoloji axtarışlar zamanı qəbirlərin şərq istiqamətinə yönəldiyi müəyyənləşdirilmişdir. Qəbirlərin üzərinə dördkünc formalı yonulmamış sal daşlar qoyulmuşdur, baş daşılar saxlanmamışdır. Ərəzin nekropolunun 15–19 əsrlərə aid olması ehtimal edilir. Naxçıvan abidələri ensiklopediyası. Naxçıvan: AMEA Naxçıvan bölməsi, 2008, səh. 114. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=145445 |
Ərəzin yaşayış yeri | Ərəzin yaşayış yeri — Naxçıvan Muxtar Respublikasının Culfa rayonunda eyniadlı kənddən qərbdə, Naxçıvan-Ərəfsə avtomobil yolunun sağ tərəfində orta əsrlərə aid yaşayış yeri. "Ərəzin" toponimi e.ə. IX əsrin 20 illərinə dair urartuluların mixi yazılı abidələrində xatırlanır. Urartuluların Culfa ərazisinə basqınları və Arsini şəhər əhalisinin onlara müqavimət göstərmələri tarixi mənbələrdə qeyd edilir. Bəzi tədqiqatçılar "Arsini" toponiminin indiki Ərəzin olduğu fikrini irəli sürürlər. Yaşayış yerinin ərazisi şimal-şərqində və cənub-qərbdə quru çay vadisi ilə məhdudlaşır. 1989-cu ildə aparılmış tikinti işləri zamanı aşkar olunan abidənin bir hissəsi dağılmışdır. Yaşayış yerinin mərkəzi hissəsi 360 m² sahədə qismən salamat qalmışdır. 1991-ci ildə aparılmış kəşfiyyat xarakterli tədqiqat işləri nəticəsində yerüstü materiallar (əmək alətlərinin qırıqları, çəhrayı rəngli şirli və şirsiz saxsı qab parçaları, bişmiş kərpic, istehsalat tullantıları və s.) aşkar olunmuşdur. Abidənin bu hissəsində mədəni təbəqə 2 metr qalınlığın da saxlanmışdır. Dağıdılmış hissələrdə qara rəngli kül dolu ocaq yerlərinə təsadüf olunmuşdur. Tapıntılar arasında misdən hazırlanmış bir ədəd qarmaq var. Naxçıvan abidələri ensiklopediyası. Naxçıvan: 2008, səh.113-114 (az.) Həmçinin bax Ərəzin nekropolu | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=428127 |
Ərəş | Yaşayış məntəqələriƏrəş sancağı - Şirvan əyalətinin sancağı Ərəş sultanlığı Ərəş qəzası 1873-1926 Ərəş (şəhər) — Azərbaycanın Şirvan (indiki Yevlax rayonu) ərazisində mövcud olmuş şəhər. Ərəş (Yevlax) — Azərbaycanın Yevlax rayonunda kənd. Həmçinin bax | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=109037 |
Ərəş (Yevlax) | Ərəş (əvvəlki adı: Şilyan) — Azərbaycan Respublikasının Yevlax rayonunun inzibati ərazi vahidində kənd. Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin 7 fevral 1991-ci il tarixli, 54-XII saylı Qərarı ilə Yevlax rayonunun Şilyan kəndi Ərəş kəndi və müvafiq olaraq Şilyan kənd Soveti Ərəş kənd Soveti adlandırılmışdır. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=109056 |
Ərəş (şəhər) | Ərəş — Azərbaycanın qədim şəhərlərindən biri. Şirvan ərazisində, indiki Yevlax rayonunun Xaldan qəsəbəsinin sahəsində mövcud olmuşdur. Ərəşin adına XV əsrə qədərki mənbələrdə təsadüf olunmur. Ehtimal etmək olar ki, Ərəş şəhər kimi məhz bu zamandan mövcuddur. Tarixçi Əmin Əhməd Razinin fikrincə, Ərəşin əsası Ənuşirəvan (Sasani hökmdarı I Xosrov) tərəfindən qoyulmuşdur. İndiki Xaldan kəndini xalq arasında Ərəş də adlandırırlar. Haqqında söhbət gedən əsl Ərəşin mərkəzi, ehtimal edidiyinə görə, Xaldandan üç kilometr şərqdə, Nemətabad deyilən kənddədir. XVI əsrdə ingilis səyyahları Ərəşin adını bütün Cənubi Qafqazın iri ipəçilik mərkəzi kimi çəkirlər. Ceffri Deketin yazdığına görə, Ərəş Şamaxıdan dəvə yolu ilə 4 günlük məsafədə yerləşirdi. A.Cenkinson yazırdı: "Ölkənin Ərəş adlanan baş və ən varlı ticarət şəhəri Gürcüstan sərhədində yerləşirdi. Onun ətrafında hər şeydən çox xamna istehsal olunur. Ticarət etmək üçün bura türklər, suriyalılar və başqa əcnəbilər gəlirdi". C.Deket də bunu təsdiq edərək yazırdı ki,"bu ölkənin başlıca əmtəəsi... Ərəş adlanan şəhərdə bol olan xamnadır". Yenə də həmin mənbənin məlumatına görə, Ərəş bazarlarında, hər bağlamada bir funt olan 100 min funtluq müxtəlif növ, o cümlədən rənglənmiş (al) ipək almaq olar. 15 unsiyaya bərabər 1 funt çəkisi olan hər bağlama 5 pensə bərabər 23 şahıya satılırdı. Beləliklə, ipəyin funtu 11 şillinq 6 pensə başa gəlirdi. A.Edvards göstərirdi ki, hər ata 50-60 batman yük vurmaqla 3000-4000 atı yükləmək olar. Bu, təqribən 240 min batmana bərabər idi. Venetsiyalı Minadoi Ərəşin adını Səfəvilər dövlətinin başlıca şəhərləri sırasında çəkir. O yazırdı: "Ərəş tacirlərin sadəcə "tatoxes" adlandırdığı gözəl ağ ipəyi xeyli miqdarda istehsal edirdi". Minadoi daha sonra yazırdı ki, Osmanlı dövləti ilə müharibə gedişində fəlakət və dağıntılar nəticəsində həmin ərazidə indi daha ipək istehsal edilmir. Həmçinin bax Ərəş sultanlığı | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=108627 |
Ərəş bələdiyyəsi | Yevlax bələdiyyələri — Yevlax şəhərində fəaliyyət göstərən bələdiyyələr. Azərbaycanda bələdiyyə sistemi 1999-cu ildə təsis olunub. "Bələdiyyələrin statistik ərazi təsnifatı" (PDF). stat.gov.az. 2021-08-21 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2020-05-03. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=114748 |
Ərəş qəzası | Ərəş qəzası — Yelizavetpol quberniyasında inzibati vahid. 1873-cü ildə yaradılmışdı. Ərazisi 2308,10 kv.verst idi. Qafqaz təqviminin (1917) məlumatına görə qəzada 99400 nəfər əhali yaşayırdı; onların 53144 nəfəri (53,46%) kişi, 46256 nəfəri (46,54%) qadın idi. Qəza idarə sistemi fəaliyyət göstərirdi. Əhali, əsasən, kənd təsərrüfatında çalışırdı. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Hökuməti 1918-ci il avqustun 26-da Ərəş qəzasının Ağdaş yaşayış məntəqəsinə şəhər statusu vermiş, daxili işlər nazirinə şəhərin ərazisi və burada tətbiq ediləcək özünüidarənin forması haqqında xüsusi məruzə təqdim olunmasını tapşırmışdı. Azərbaycan hökumətibin 10 dekabr 1919-cu il tarixli qərarı ilə Ərəş qəzası Ağdaş qəzası adlandırılmışdı. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutundan sonra qəzanın adının necə işlədilməsində fikir aydınlığı olmamışdır. Azərbaycan Mərkəzi Statistika İdarəsi tərəfindən 1922-ci ildə nəşr olunan Azərbaycanın yaşayış məskənlərinin siyahısında qəzanın adı Ağdaş (keçmiş Ərəş), 1921-ci il kənd təsərrüfatı siyahıya almasının 15-ci buraxılışında isə, sadəcə olaraq, "Ərəş" kimi verilmişdir. 1929-cu ildə Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikasının rayonlaşdırılması zamanı ləğv edilərək, Ağdaş rayonu təşkil olunmuşdur. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=145151 |
Ərəş sultanlığı | Ərəş sultanlığı — sultanlıq Səfəvilər dövründə təşkil edilmişdir. Ərazisi əvvəllər Şirvan bəylərbəyliyinin tabeliyində idi. 1795-ci ildə isə sultanlıq mahal kimi Şəki xanlığına qatılmışdır. Orta əsrlərin son dövrlərində Ərəş adlanan bu ərazi Şirvan bəylərbəyliyinin tabeliyində idi. Buranı "Sultan" titulu daşıyan feodal hakimlər idarə edirdilər. Sonralar Səfəvi-Osmanlı müharibələrində əldən-ələ keçən Ərəş sultanlığı xeyli zəiflədi və XVIII əsrin 50-ci illərində Şəki xanlığının vassalına çevrildi. 1795-ci ildə Sultanlıq ləğv edilərək Şəki xanlığına qatıldı. Çarizmin 1873-cü ildə Qafqazda həyata keçiridiyi inzibati islahata əsasən Yelizavetpol quberniyasının tərkibində Ərəş qəzası yaradıldı. Qəzanın ərazisi 3212,5 kv.km. əhalisi isə 52371 nəfər idi. Ərəş qəzası 1929-cu ildə ləğv edilmiş, 1930-cu ildən Ağdaş rayonu yaradılmışdır. Rayonun mərkəzi XVI əsrdə salınmış, 1900-cü ildən şəhər statusu daşıyan Ağdaş şəhəridir. Ərəş sultanları Ərdoğdu xəlifə Təkəli (1578?) Məlik Əli — 1759-cu ildə Ağakişi bəyin qətlində iştirak etdi. Sonralar 1761-ci ildə onun kürəkəni Məhəmmədhüseyn xan Müştaqa qarşı üsyan etdi, lakin Fətəli xan Əfşarın təsdiqi ilə öz hökmranlığına keçdi. Bir az sonra öldürüldü. Məlik Əliməhəmməd xan — Məlik Əlinin oğlu. Məlik Əli Hüseyn xan Şəbəddin Sultan — Məlik Əlinin qardaşı oğlu, Məhəmmədhəsən xana qarşı üsyan etmiş, 1795-ci ildə öldürülmüşdür. Onun ölümündən sonra sultanlıq ləğv edilərək bir mahal kimi Şəki xanlığının tərkibinə qatıldı. Həmçinin bax | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=90575 |
Ərəşi | Ərəşi — təxəllüs. Bu təxəllüsü olan tanınmışlarKəsbi Ərəşi -XVII əsr şair Zari Ərəşi - XVIII əsr şair xəttat | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=680866 |
Əs-Süveyda mühafəzəsi | Əs-Süveyda mühafəzəsi — Suriyanın 14 mühafəzəsindən biri. Coğrafiyası Mühafəzənin ərazisi 5.550 km², inzibati mərkəzi Əs-Süveyda şəhəridir. 2008-ci ilin yanvarın 1-nə olan rəsmi təxminə əsasən mühafəzənin əhalisi 0.46 milyon nəfərdir. Nahiyyələri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=84482 |
Əs-Süveydə mühafazası | Əs-Süveyda mühafəzəsi — Suriyanın 14 mühafəzəsindən biri. Coğrafiyası Mühafəzənin ərazisi 5.550 km², inzibati mərkəzi Əs-Süveyda şəhəridir. 2008-ci ilin yanvarın 1-nə olan rəsmi təxminə əsasən mühafəzənin əhalisi 0.46 milyon nəfərdir. Nahiyyələri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=496581 |
Əs-Süveydə mühafazlığı | Əs-Süveyda mühafəzəsi — Suriyanın 14 mühafəzəsindən biri. Coğrafiyası Mühafəzənin ərazisi 5.550 km², inzibati mərkəzi Əs-Süveyda şəhəridir. 2008-ci ilin yanvarın 1-nə olan rəsmi təxminə əsasən mühafəzənin əhalisi 0.46 milyon nəfərdir. Nahiyyələri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=271352 |
Əs-Süveydə mühafəzəsi | Əs-Süveyda mühafəzəsi — Suriyanın 14 mühafəzəsindən biri. Coğrafiyası Mühafəzənin ərazisi 5.550 km², inzibati mərkəzi Əs-Süveyda şəhəridir. 2008-ci ilin yanvarın 1-nə olan rəsmi təxminə əsasən mühafəzənin əhalisi 0.46 milyon nəfərdir. Nahiyyələri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=700873 |
Əs-Səlam | Əs-Səlam (ər. السلام) — Allahın adlarından biri. Özü hər cür nöqsandan uzaq olub, bəndələrini də çirkinlik, qüsur və fəlakətlərdən xilas edib las edib əmin-amanlığa çıxaran deməkdir. Həzrət Peyğəmbərin (s) hər namazdan sonra “Allahummə əntəs-salam va minkəs-salam – Allahım Sənsən Salam və Səndəndir salamatlıq” dediyi rəvayət olunur. Həmçinin, Allah Rəsulu (s) “Salamı aranızda yayın” buyuraraq, insanlara ən gözəl duanı öyrətmişdir. Kiməsə “Salamun aleykum” söylədikdə, “Allahın əmin-amanlığı, qoruyuculuğu və mühafizəsi sənin üzərinə olsun” - deyirik. Eyni zamanda birinə salam verdikdə, həmin şəxsə “Məndən qorxma, sənə heç bir ziyanım dəyməz” ismarıcını yollayırıq. Qurani-Kərimdə buna dəfələrlə işarə edilmişdir: “Sizə salam verildiyi zaman onu daha gözəl alın və ya (eynilə sahibinə) qaytarın! Şübhəsiz, Allah hər şeyi hesaba alandır”; “...Evlərə daxil olduğunuz zaman özünüzü (bir-birinizi, qohum-əqrəbanızı, dostlarınızı və dindaşlarınızı) Allah dərgahından bərəkət və xoşluq diləyən bir salamla salamlayın...”. Hazırladı: Güney Həsənova, "Cəmiyyət və Din" qəzeti, 2010-cu il. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=113896 |
Əs-Səlamə | Əs-Səlamə (ərəb. السلامة) — Suriyada, Hələb mühafəzəsində Əzaz məntəqəsinin Əzaz nahiyəsində kənd. Kəndin əvvəlki adı "Sucu"dur. 2004-cü il siyahıyaalınmasına əsasən kəndin əhalisi 269 ailədə 728 nəfəri kişilər və 680 nəfəri qadınlar olmaqla cəmi 1.408 nəfərdir. Kəndin əhalisini türkmanlar təşkil edir. Kənd Hələb şəhərindən 45 km şimalda, Əzaz şəhərindən şimali–şərqdə, Suriya–Türkiyə sərhəd xəttinə olduqca yaxın (2–3 km) ərazidə, dəniz səviyyəsindən təqribən 560–570 metr hündürlükdə yerləşir. Xarici keçidlər Sucu (hazırda əs–Səlamə) kəndi SSRİ Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargahının ümumdünya topoqrafik xəritəsində (1953-cü il). Miqyas 1 sm–də 1 km (1: 100 000) (rus.) Sucu (hazırda əs–Səlamə) kəndi SSRİ Silahlı Qüvvələrinin Baş Qərargahının ümumdünya topoqrafik xəritəsində. Miqyas 1 sm–də 2 km (1: 200 000) (rus.) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=421289 |
Əs-Səqafət Əl Hadisə (dərgi) | Əs-Səqafət Əl Hadisə (dərgi) — elmi araşdırma dərgisi. Ərəbcə aylıq elmi araşdırma dərgisi olan “Əs-Səqafət Əl Hadisə”nin təsisçisi Kərkük Müəllimlər Cəmiyyəti, məsul redaktoru isə Ata Tərzibaşı idi. İlk sayı 1954-cü il mayın 1-də çap edilib. İkinci sayı həmin il iyulun 1-i işıq üzü gördükdən sonra bağlanıb. Belə ki, 1954-cü ildə çıxmış 19 saylı qərarın 25-ci maddəsinə görə, İraqda daha əvvəllər qurulmasına icazə verilmiş bütün cəmiyyətlərin ləğv ediıməsi qərara alınmışdı. Beləliklə də, onların çap etdirdikləri mətbu orqanlar da dayandırılırdı. Daxiliyyə Nazirliyinin 1954-cü il 3 oktyabr tarixli rəsmi sənədində bağlandığı qeyd edilmiş mətbu orqanlar arasında “Əs-Səqafət Əl Hadisə”nin də adı var idi. Bağdadda “Dar-ül-Marifə” mətbəəsində çap edilmiş dərginin ilk sayı 58, ikinci sayı 68 səhifəlik olub, 22x16,5 sm. ölçüsündə idi. Dərginin son sayı rəngli çap olunub. Əs-Səqafət Əl Hadisə dərgisinin qiyməti əlli filis idi. Fikir və düşüncə dərgisi olan “Əs-Səqafət Əl Hadisə” ciddi aktual mövzulara və xəbər mahiyyətli gündəlik hadisələrə yer vermirdi. Vaxtilə İraq dərgiləri arasında öndə gələn bu keyfiyyətli dərginin ilk sayı çıxdığı halda, İraq mətbuatı Bağdadda yayımlanmış məşhur “Liva Əl İstiqlal”ın məzmunundan mənbə göstərmədən önəmli iqtibaslar verməyə başlamışdı. Dərgidə yerli yazarlarla yanaşı, iraqlı alimlər də çıxış edirdilər. Məşhur tarixçi Abbas Əl Azzavi ikinci sayda Davud Paşanın dövründə yetişmiş kərküklü şairlərdən Əsəd Naib haqqında, doktor Abdul Cəlil Əl Tahir də çağdaş sosiologiya haqqında analitik ictimai yazı yayımlamışdı. 1954-cü ilə qədər Kərkük bələdiyyəsinin çap etdirdiyi “Kərkük”dən başqa burada 20 il ərzində başqa bir qəzet çap edilmədi. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=617647 |
Əs hava | Əs hava / اس هاوا (farsca:اصفهاآباد / Əsfha'abad ) - İran İslam Respublikasının Ərdəbil ostanında kənd. Əs hava Kövsər şəhristanının Firuz bəxşinin Zərəcua kəndistanında yerləşir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=126088 |
Əsabil Qasımov | Əsabil Qarakişi oğlu Qasımov (8 noyabr 1955, Qaralar, İmişli rayonu) — Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin 79 saylı İmişli seçki dairəsindən seçilmiş IV çağırış deputatı. Yeni Azərbaycan Partiyasının üzvü. Əsabil Qasımov 1955-ci il noyabrın 8-də İmişli rayonunun Qaralar kəndində anadan olmuşdur. Ümumittifaq Yeyinti Sənayesi İnstitutunun Texnologiya fakültəsini bitirmişdir. Rus dilini bilir. 1972-ci ildən İmişli çörək zavodunda texnoloq, 1977-ci ildən İmişli tədarük kontorunda tədarükçü, çörək zavodunda usta köməkçisi, baş mühəndis vəzifələrində çalışmışdır.1995-ci ildən "Karat" holdinqinin direktorudur. Yeni Azərbaycan Partiyasının üzvüdür. Milli Məclisin İqtisadi siyasət komitəsinin üzvüdür. Çexiya, Gürcüstan, İtaliya, Qətər, Rusiya, Türkiyə parlamentləri ilə əlaqələr üzrə işçi qruplarının üzvüdür. Evlidir, 2 övladı var Deputatın 29 yaşlı oğlu Elçin Qasımov İsveçrədə xizək qəzasına düşüb. Hadisə nəticəsində ağır kəllə-beyin travması alan gənc dünyasını dəyişib.. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=380445 |
Əsalim mahalı | Əsalim mahalı — Talış xanlığının mahallarından biri. Mahal cənubdan Gilan xanlığı, şərqdən Xəzər dənizi, qərbdən isə Xalxal xanlığı ilə həmsərhəd idi. Şimaldan Qorqanrud mahalı ilə əhatələnmişdi. Burada yaşayan talışların bir qismi şiə, bir qismi isə sünni idi. Mirzə Əhməd Mirzə Xudaverdi oğluna görə Əsalim Türkmənçay sülhündən sonra İrana verilmişdir. Rus tarixçiləri isə bu ərazinin Gülüstan sülhündən sonra İranda qaldığını qeyd edir. Hazırda da bu ərazi eyni adla Gilan ostanının tərkibindədir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=708919 |
Əsarət (Rövşən Abdullaoğlu) | Əsarət — Rövşən Abdullaoğlunun 2019-cu ildə nəşr edilmiş "Tanrı - mif, yoxsa həqiqət?" silsiləsindən olan ilk kitabı. Dünyagörüşü seçimimiz, yaxşını və pisi təyin etdiyimiz meyarlar nə dərəcədə obyektivdir? Biz nə dərəcədə ictimai manipulyasiyanın təsiri altındayıq? Düşüncə və qərarları üzərində könüllü olaraq ixtiyarı əldən vermiş insan ən rəzil köləliyi qəbul etmiş, beyni əsarətdə olan biridir. Bu əsarətdən qurtulmaq üçün ilk addım – kölə olduğunun fərqinə varmaqdır. Yalnız bundan sonra düşüncələrimizdə, istəklərimizdə, seçimlərimizdə bütün ixtiyarı öz əlimizə alıb həyatımızı kökündən dəyişəcək mühüm suallara doğru cavab tapa bilərik. Tanrı mifdir, yoxsa həqiqət? – Bu, yaradılışla bağlı olan sualların ən önəmlisi və ən çətinidir. Bu suala hər kəs özü cavab verməlidir: nə valideynlərimiz, nə cəmiyyət, nə də hansısa nüfuzlu alim deyil, məhz özümüz. “Əsarət” kitabı “Tanrı varmı?” sualına düzgün cavab verə bilmək üçün zəruri olan fundamental məlumatlardan, xurafi, yanlış görüşlərin, doqmalaşmış “elmi” fərziyyələrin, ictimai stiqmaların insanın azad düşüncəsini necə əsir almasından bəhs edir. Daşıdığınız inanc haqqında ən doğru qərarı vermək istəyirsinizsə, bu kitab sizin üçündür. Kitab 2019-cu ildə Bakıda Qədim Qala nəşriyyatında 208 səhifədə 60x90 ölçüsündə çap edilib. Həmçinin bax Xarici keçidlər "Əsarət" ( (az.)). qedimqala.az. 2019. 2019-09-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-09-08. Kənan Rövşənoğlu. ""Tanrı anlayışı dinlərdən daha əvvəl yaranıb" – Müsahibə" ( (az.)). musavat.com. 2019-04-13. 2019-09-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-09-08. Goodreads-də Əsarət | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=601960 |
Əsas | bünövrə, özül, bina, təməl; başlıca, ən mühüm, zəruri. Məsələn, əsas səbəb, əsas məsələ; bir hərəkətin və s.-nin düzgünlüyünü, gerçəkliyini izah edən, əsaslandıran, ona haqq qazandıran, ağlabatan ciddi səbəb, bəhanə, dəlil, sübut; adətən cəm şəklində: əsaslar – hər hansı bir elmin başlıca müddəaları, prinsipləri, elementləri. Məsələn, kimyanın əsasları, nəzəri mexanikanın əsasları; qrammatikada sözün, sözdəyişdirici şəkilçidən qabaq gələn başlıca (sadə, düzəltmə və ya mürəkkəb) hissəsi. R.Əliquliyev, S. Şükürlü, S. Kazımova. Elmi fəaliyyətdə istifadə olunan əsas terminlər. Bakı, İnformasiya Texnologiyaları, 2009, 201 s. Xarici keçidlər | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=497124 |
Əsas Effektivlik Göstəriciləri | Bir çox müəlliflər müasir dövrdə istifadə edilən üç əsas performans ölçmə vasitələrinin olduğunu qeyd edirlər. KRI (key result indicators) - Bunlar nəticələrə əsaslanaraq şirkətin nə qədər başarılı olduğunu göstərir. Qısacası şirkətin keçmişi haqqında məlumat verir. PI (performance indicators) - Bu ölçüm vasitələri şirkətin mövcud vəziyyəti haqqında məlumat verir və nə etmək lazım olduğunu göstərir. KPI (key performance indicators) - Bu vasitələr isə şirkətin performansında mühüm artış əldə edə bilməsi üçün üzərində durulması lazım olan əhəmiyyətli nöqtələri müəyyən edir.Eyni zamanda bir şirkət üçün bu göstəricilərin “10-80-10” nisbətində olması məsləhət görülür. Əsas Effektivlik Göstəriciləri Əsas Effektivlik Göstəriciləri - Key Performance Indicator (KPI) şirkətin bugünkü və gələcək uğuru üçün kritik əhəmiyyətə malik olan faktorların müəyyən edilərək onların üzərində fokuslanması və əldə edilən nəticələrin bu istiqamətdə istifadə edilməsindən ibarətdir. Sistem şirkət xərclərinin proseslərin yaxşıladırılması hesabına azaldılmasını məqsədləyir və şirkətin ayrı-ayrı şöbələrinə və işçilərə tətbiq edilməsinə əsaslanır. Bunun üçün əsas məsələ öncə şirkətin hədəfləri istiqamətində doğru göstəricilər seçilməli, bu göstəricilərin hesablanması üçün davamlı məlumatın toplandığı sistem qurulmalı, əldə edilən nəticələr analiz edilməli və bunların əsasında yeni strategiya və hədəflər müəyyən edilməlidir. KPI-ların 7 əsas xüsusiyyəti: Mali olmayan Mütəmadi olaraq yoxlanan (günlük, həftəlik 7/24) CEO və ya rəhbərlik tərəfindən tətbiq edilən Hər bir içi tərəfindən qəbul olunan Xüsusi bir komanda tərəfindən həyata keçirilən Əhəmiyyətli təsirə malik olan Müsbət təsirə malik olan göstəricilərdir.Ümumiyyətlə isə KPI sisteminin tətbiqində əsas məsələ KPI-ların düzgün seçilməsi və ya ölçülməsi, nəticələrin əldə olunmasından daha çox, onların analizi və düzgün yorumlanmasıdır. Qısacası şirkətin məqsəd, missiya, hədəf və strategiyalarına əsaslanan KPI-lar seçildikdən sonra, sistemin əsas məqsədi nəticələri düzgün yorumlayıb, şirkət üçün prioritet hesab edilən sahələri müəyyən etmək, nəticələri yeni stategiya və hədəflərə çevirməkdir. Xarici keçidlər KPI Library DAVID PARMENTER "Key Performance Indicators: Developing, Implementing, and Using Winning KPIs" | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=394712 |
Əsas cəhətlər | Əsas səmtlər - dörd əsas coğrafi səmt: Şimal və ya Quzey Cənub və ya Güney Şərq və ya Doğu Qərb və ya BatıKeçid səmtlər: Şimal-şərq, Cənub-şərq, Şimal-qərb, Cənub-qərb. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=103346 |
Əsas döyüş tankı | Əsas döyüş tankı və ya digər adı ilə döyüş tankı bir çox müasir ölkələrin silahlı qüvvələrində döyüş əməliyyatları zamanı birbaşa atəş və manevr rolunu yerinə yetirən, zirehlə müdafiə olunan tanklardır. 1960-cı illərdən etibarən bu cür döyüş maşınları silahlanmada olan bütün digər tank növlərini əvəz etməyə başlamışdır.Hazırda, əsas döyüş tankları müasir orduların hər birində vacib rol oynayır. Müasir ƏDT-lər döyüş ərzində düşmən qüvvələrinə maksimum zərər vurma, piyada qoşunların təhlükəsiz hərəkətini təmin etmə və onlara atəş dəstəyi vermə kimi bir çox mühüm funksiyaları yerinə yetirir. Döyüş zamanı ƏDT-lərin atəş dəstəyi ilə təmin olunmasında isə kəşfiyyat və hücum təyyarələri mühüm rol oynayır. Həmçinin bax Xarici keçidlər | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=530512 |
Əsas effektivlik göstəriciləri | Bir çox müəlliflər müasir dövrdə istifadə edilən üç əsas performans ölçmə vasitələrinin olduğunu qeyd edirlər. KRI (key result indicators) - Bunlar nəticələrə əsaslanaraq şirkətin nə qədər başarılı olduğunu göstərir. Qısacası şirkətin keçmişi haqqında məlumat verir. PI (performance indicators) - Bu ölçüm vasitələri şirkətin mövcud vəziyyəti haqqında məlumat verir və nə etmək lazım olduğunu göstərir. KPI (key performance indicators) - Bu vasitələr isə şirkətin performansında mühüm artış əldə edə bilməsi üçün üzərində durulması lazım olan əhəmiyyətli nöqtələri müəyyən edir.Eyni zamanda bir şirkət üçün bu göstəricilərin “10-80-10” nisbətində olması məsləhət görülür. Əsas Effektivlik Göstəriciləri Əsas Effektivlik Göstəriciləri - Key Performance Indicator (KPI) şirkətin bugünkü və gələcək uğuru üçün kritik əhəmiyyətə malik olan faktorların müəyyən edilərək onların üzərində fokuslanması və əldə edilən nəticələrin bu istiqamətdə istifadə edilməsindən ibarətdir. Sistem şirkət xərclərinin proseslərin yaxşıladırılması hesabına azaldılmasını məqsədləyir və şirkətin ayrı-ayrı şöbələrinə və işçilərə tətbiq edilməsinə əsaslanır. Bunun üçün əsas məsələ öncə şirkətin hədəfləri istiqamətində doğru göstəricilər seçilməli, bu göstəricilərin hesablanması üçün davamlı məlumatın toplandığı sistem qurulmalı, əldə edilən nəticələr analiz edilməli və bunların əsasında yeni strategiya və hədəflər müəyyən edilməlidir. KPI-ların 7 əsas xüsusiyyəti: Mali olmayan Mütəmadi olaraq yoxlanan (günlük, həftəlik 7/24) CEO və ya rəhbərlik tərəfindən tətbiq edilən Hər bir içi tərəfindən qəbul olunan Xüsusi bir komanda tərəfindən həyata keçirilən Əhəmiyyətli təsirə malik olan Müsbət təsirə malik olan göstəricilərdir.Ümumiyyətlə isə KPI sisteminin tətbiqində əsas məsələ KPI-ların düzgün seçilməsi və ya ölçülməsi, nəticələrin əldə olunmasından daha çox, onların analizi və düzgün yorumlanmasıdır. Qısacası şirkətin məqsəd, missiya, hədəf və strategiyalarına əsaslanan KPI-lar seçildikdən sonra, sistemin əsas məqsədi nəticələri düzgün yorumlayıb, şirkət üçün prioritet hesab edilən sahələri müəyyən etmək, nəticələri yeni stategiya və hədəflərə çevirməkdir. Xarici keçidlər KPI Library DAVID PARMENTER "Key Performance Indicators: Developing, Implementing, and Using Winning KPIs" | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=394711 |
Əsas gəlir | Əsas gəlir, bəzən qeyd-şərtsiz əsas gəlir, təməl gəlir, və ya universal əsas gəlir kimi qeyd olunur — bir vasitə testi və ya iş tələbi olmadan əhalinin müəyyən hissəsinin bütün vətəndaşlarına çatdırılan dövri bir ödəmə üçün hökumət dövlət proqramı.Əsas gəlir milli, regional və ya yerli formada həyata keçirilə bilər. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=672988 |
Əsas hüquq və azadlıqlar | Əsas və ya fundamental hüquq və azadlıqlar — beynəlxalq hüquq və ayrı siyasi hakimiyyətin tərəfindən təsis olunmuş və qurulan, insanların cəmiyyətdə münasibətləri idarə edən norma və qaydaların yığması. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=568436 |
Əsas instinkt (film, 1992) | Əsas instinkt (ing. Basic instinct) — Pol Verhovenin rejissorluğu və Co Esterhazın ssenari müəllifliyi ilə 1992-ci ildə çəkilmiş ABŞ erotik trilleridir. Filmdə baş rolları Maykl Duqlas və Şeron Stoun canlandırmışdır. Filmin mərkəzində zəngin rok ulduzunun qətlini araşdıran detektiv Nik Kurran (Duqlas) obrazıdır. Tədqiqatlar zamanı Kurran cinayəti törətməkdə şübhəli bilinən cazibədar və sirli Ketrin Tremmellə (Stoun) yaxınlıq etməyə başlayır. Hələ satışa çıxarılmamışdan xeyli əvvəl, Əsas İnstinkt cinsəl və şiddət səhnələri ilə müzakirələrə səbəb olmuşdu. Homoseksual səhnələrinin də yer aldığı film, geylərin hüquqlarının müdafiəçiləri tərəfindən, biseksual qadının qatil xasiyyətli insan kimi göstərilməsi səbəbiylə ciddi tənqid hədəfinə çevrilmişdi.Bütün tənqidlərə və mənfi rəylərə baxmayaraq, Əsas İnstinq $352 milyon dollar gəlirlə 1990-cı illərin ən gəlirli filmlərindən biri olmuşdur. Videokaset, ℅DVD və Blu-ray disklərdə satışa çıxarılmış filmin eyni zamanda, rejissor tərəfindən kəsilmiş və Şimali Amerika kinoteatrlarında göstərilməmiş səhnələri də izləyicilərə təqdim edilmişdir. Filmin davamı kimi 2006-cı ildə çəkilmiş Əsas İnstinkt 2 filmi isə böyük tənqidlərə məruz qalmış və ciddi maddi itki ilə üzləşmişdi. Rok ulduzu Conni Bozun seks zamanı sirli sarışın qadın tərəfindən buzqıran bıçaqla qətlə yetirilməsindən sonra, detektiv Nik Kurran cinayətin təhqiqinə cəlb edilir. Cinayətin yeganə şübhəlisi və rok ulduzunu sonuncu görən şəxs, detektiv romanlar müəllifi olan yazıçı xanım Ketrin Tremmeldir. Nik və onun partnyoru Qas Moran Pasifik Hayts, San Fransiskoda yerləşən mülkə getsələr də, burada yalnız Ketrinin lezbiyan sevgilisi Roksini tapırlar, o isə detektivləri Ketrinin Stinson Biçdəki mülkünə göndərir. Ketrini tapan detektivlər ondan Bozla hansı münasibətlərinin olduğunu soruşduqda, Ketrin Bozun ölməsinin təsdiqini tələb edən bir sual verir. Nik və Qas öyrənirlər ki, Ketrin rok ulduzu olan Conni Bozun öldürüldüyü üsulla (buzqıran bıçaqla) öldürülməsi haqqında bir roman yazıb. Dindirilmə zamanı Ketrin detektivlərə provokativ cavablar verir, detektivlər onun alt paltarı geyinmədiyini görürlər. Kokainin təsiri altında, iki turistə atəş açan Nik, bu hadisədən sonra polis psixoloq Dr. Bet Qarnerin yanında müalicə olunur və bir müddət sonra onlar arasında münasibətlər yaranır. Dindirilmədən sonra, Nik iş yoldaşları ilə birgə polislərin toplaşdığı bara gedir, burada polis leytenantı Marti Nilsenin onu ələ salması Niki çox qəzəbləndirir, onlar arasında qalmaqal baş verir. Bet bara gəlir və onlar birgə barı tərk edirlər. Onlar Betin mənzilinə gəlirlər və burada sekslə məşğul olurlar. Nik öyrənir ki, Ketrinlə bağlı hadisələr heç də düşündükləri kimi sadə deyil: Ketrinin zəngin valideynləri onun yeniyetməlik illərində gəmi qəzasında vəfat ediblər, lakin bu hadisədən əvvəl Ketrin valideynlərinin ölümünü olduğu kimi özünün ilk romanında təsvir edib. Berkli Kaliforniya Universitetində onun kollec məsləhətçilərindən biri olan Noy Qoldşteyn buzqıran bıçaqla öldürülüb, nişanlısı olan boksçu Menni Vaskez isə Atlantik Sitidə final yarışması zamanı ölüb. O, eyni zamanda müəyyən edir ki, Ketrin, heç bir səbəb olmadan əri və uşaqlarını bıçaqlayan Heyzel Dobkins kimi qatillərlə yoldaşlıq etməyi sevir. Ketrinin evində olanda Nik onun haqqında məxfi olan məlumatların yazıçı xanıma bəlli olduğunu öyrənir. Polis psixoloqu kimi, bu məlumatlar yalnız Bet üçün əlçatan idi. Nik Beti sıxışdırır və öyrənir ki, Bet Nikin dosyesini polis leytenantı olan Marti Nilsenə verib. Bundan əsəbləşən Nik Marti Nilsenin ofisinə hücum edərək Marti Nilsenə vurur və məxfi məlumatları Ketrinə verməkdə ittiham edir. Bundan sonra Nik evə gedərək gecəni içərək keçirir. Gecə Bet ona baş çəkmək üçün Nikin evinə gəlsə də orada çox qalmır. Səhər Nilsenin cəsədi avtomobilindən tapılır, o, başına 38 kalibrli revolverdən atəş açılaraq öldürülmüşdü. Beləcə aralarında bir gün əvvəl baş vermiş mübahisə səbəbiylə Nik cinayətin əsas şübhəlisinə çevrilir. Nik və Ketrin arasındakı münasibətlər ilkin mərhələdə it-pişik münasibətlərini xatırladırdı. Lakin sonra Ketrin növbəti romanının qəhrəmanı ilə üz-üzə olduğunu kəşf edir. Tezliklə Nik Ketrinə sevgisini elan edir. Ketrini qısqanan lezbiyan sevgilisi Roksi avtomobili ilə Niki öldürməyə cəhd edir, lakin özü qəzaya düşərək ölür. Ölümündən sonra məlum olur ki, Roksi də kriminal keçmişə malikdir – Roksi yeniyetmə ikən iki qardaşını öldürmüşdür. Roksinin ölümündən kədərlənən Ketrin böyük acı içində depressiyaya düşür, Nik onun bu ölümdə əlinin olmasından şübhələnir. Ketrin daha sonra bildirir ki, ilk lezbiyan tanışı onun gözəlliyindən kollec dövründə təsirlənmiş Liza Hoberman olmuşdur. Nik müəyyən edir ki, Liza Hoberman onun Bet Qarner kimi tanıdığı qadındır, lakin əslində Ketrin Betdən təsirlənmişdir. O, eyni zamanda öyrənir ki, Betin həyat yoldaşı da, 38 kalibrli revolverdən açılan atəş nəticəsində öz maşınında öldürülmüşdür. Nik yenidən Ketrinin evinə dönür. Ketrin otağa gələnə kimi Nik Ketrinin yeni tamamladığı romanın son səhifələrinə göz gəzdirir. Burada detektiv obrazının öz partnyorunu liftdə ölü tapması təsvir edilmişdi. Ketrin otağa daxil olaraq kitabı tamamladığını söyləyir və soyuqqanlılıqla Niklə olan münasibətlərinin də artıq başa çatdığını bildirir. Qürub vaxtı Nik Bet və Ketrin arasında əslində hansı münasibətlərin olduğunu müəyyənləşdirmək üçün otelə gələrək Ketrinin kollec dövrü otaq yoldaşı ilə tanış olan Qasla görüşmək üçün otelin qabağına gəlir. Nikin maşında gözlədiyi müddətdə Qas otelin liftinə daxil olur. Lakin liftə daxil olan kimi, qara geyimli biri arxadan yaxınlaşaraq Qasın boğazına buzqıranla zərbə endirir. Qasın boğazından qan axmağa başlayır. Dostunun yubandığını görən Nik onun arxasınca otelə daxil olur və Qasın cəsədini liftin qapıları arasında tapır. Bu zaman döşəmənin cırıltısını eşidən Nik qatilin hələ də hadisə yerində olmasını güman edərək, silahını hazır vəziyyətə gətirir, lakin dəhlizin ortasında Beti tapır. Bet Qasın ona burada görüşmək haqqında mesaj verdiyini bildirir. Nik düşünür ki, Bet Qasın qatilidir və indi əlini paltosunun cibindən çıxararaq ona da atəş açacaq. Nik onu qabaqlamaq üçün atəş açıq və Bet yerə yıxılır. O, son nəfəsində Niki sevdiyini bildirir. Betin cibinə baxan Nik, orada silah əvəzinə evin açarlarını tapır. Hadisə yerinə gələn polis pilləkənlərdə qan ləkəsi görür, liftdə Qasın cəsədini və qətlin törədildiyi buzqıran bıçağı tapır, Betin cəsədini gördükdə isə onun Niki tələyə salmaq istədiyini düşünürlər. Betin evində aparılan axtarışlar, onun Boz, Qas, Nilsen və öz həyat yoldaşının qatili olduğunu sübut edən dəlilləri ortaya çıxarır. Polis idarəsində bütün detektivlər qatilin müəyyən edildiyinə əmin olurlar. Lakin Ketrinin Qasın öldürülmə səhnəsini əvvəlcədən bilməsi və öz əsərində təsvir etməsi Nikin şübhələrinə son qoymur, Nik öz tədqiqatlarını davam etdirir. Nik qatilin Ketrin olması və Betin tələyə salınması ehtimalını düşünür. Maykl Duqlas — Detektiv Nik Kurran Şeron Stoun — Ketrin Tramell Eşlin Qir — açılış səhnəsində, filmin bəzi seks səhnələrində və Conni Bozun öldürülməsi səhnəsində Ketrin Tramell rolunu oynamışdır. Corc Dzundza — Detektiv Qas Moran Cin Triplhorn — Dr. Bet Qarner / Liza Hoberman Denis Arndt — Leytenant Filipp Volker Lailani Sarell — Roksana "Roksi" Hardi Bryus A. Yanq — Endryus Çelsi Ross — Kapitan Talkott Doroti Malon — Heyzel Dobkins Veyn Nayt — Con Korreli Deniel von Bargen — Leytenant Marti Nilsen Stefen Tobolovski — Dr. Lamott Bencamin Mouton — Harrigan Cek MakGi — Şerif Bill Keybl — Conni Boz 1980-ci illərdə yazılmış ssenrai rejissorların diqqətini çəkmək üçün kifayət qədər məşhur olmuş, nəhayət, Carolco Pictures tərəfindən $3 milyona alınmışdır. Filmin ssenarisini işləmək Qari Qoldmanın yerinə, daha əvvəl “İşıqlar altında rəqslər” (1983) və “Küt ülgüc” (1985) kimi filmlərin də ssenarisini işləmiş Co Esterhasa həvalə edilmiş və o da ssenarini 13 günə işləmişdi. İnfilyasiya olmasına baxmayaraq filmin büdcəsi 49,000,000 dollar məbləğində müəyyənləşdirilmişdir. Filmdə təhlükəli avtomobil səhnələrini aktyor Maykl Duqlas özü oynamışdır. Çəkilişlərə hazırlıq ərəfəsində Duqlas San Fransiskodakı Kirni küçəsində dörd gecə məşq etmişdir. Duqlas Ketrin Tramell rolunu canlandırmaq üçün Kim Besinceri təklif etsə də, aktrisa bu roldan imtina etmişdi. Qreta Skakki və Meq Rayandan sonra, Mişel Pfayfer, Cina Devis, Ketlin Törner, Ellen Barkin və Mariel Heminquey də Ketrin Tramell rolunu oynamaqdan imtina etmişdi. Verhoven Demi Murun da bur rolu oynamaq ehtimalını düşünmüşdü. Nəhayət Şeron Stoun Ketrin Tramell rolu üçün seçilmiş və aktrisanın bu filmə gətirəcəyi böyük uğurdan xəbərsiz olan Verhoven Stoun üçün filmin büdcəsindən minimal məbləğ — cəmi 500.000 dollar ayırmışdı. San Fransiskoda aparılan çəkilişlər, gey və lezbiyanların hüquqlarını müdafiə edən aktivistlər tərəfindən hücumlara məruz qalmış, bundan sonra San Fransisko Polis Departamenti çəkilişlərin həyata keçirildiyi bütün məkanları ciddi mühafizəsi altına almış, şəhərin istənilən yerində ən kiçik toplantılara belə mane olmuşdu. Duqlas və Triplhornun seks səhnəsi sadəcə olaraq ssenari üzrə məşq edən aktyorlardan xəbərsiz şəkildə çəkilmişdi. Çəkilişlər zamanı heyətin münasibəti filmin finalında olduğu kimi çox istiləşmiş və Verhoven aktyorların ifasından o qədər razı qalmışdı ki, final səhnələrində özü də iştirak etmişdi. Verhoven əvvəlcə lezbiyan sevgisi səhnəsinin film üçün əvəzedilməz olduğunu düşünən Co Esterhasla mübarizə aparırdı. Lakin nəhayət Esterhazla razılaşmış və belə bir səhnənin filmə daxil edilməsinə razılıq vermişdi. Əsas İnstinktin qazandığı böyük uğurdan sonra Esterhas və Verhoven birgə “Şouqızları” filmi üzərində də işləmişlər. Film musiqisi Filmin ssenarisinə uyğun olaraq rəsmi satışa çıxarılmış film musiqisi, əslində filmdə mühüm rol oynamamışdır. Filmin əsas musiqili səhnəsi Kurran, Trammel və Roksinin San Fransisko gecə klublarından birində əylənməsi səhnəsidir. Burada Çikaqo ifaçısı “LaTour”un “Blue” və “Channel X” qrupunun "Rave the Rhythm" mahnıları səslənir. Eyni zamanda Cef Barri və Cenet DuBoisin ifa etdiyi "Movin' on Up" mahnısından da istifadə edilmişdir. Film musiqisinə eyni zamanda dindirilmə səhnəsi zamanı istifadə edilmiş musiqi də daxil edilmişdir. Film musiqiləri albom şəklində 17 mart 1992-ci ildə satışa çıxarılmışdır. Cerri Qoldsmitin yazdığı musiqi genişləndirilmələr və əlavələrlə birgə 2004-cü ildə Prometheus Records tərəfindən satışa çıxrılmışdır. “Əsas İnstinkt” filminə yazdığı müusiqiyə görə Qoldsmitə Qızıl Qlobus mükafatı. verilmiş, Oskar mükafatına nominant göstərilmişdir. Qoldsmit qeyd edirdi ki, bu onun var gücü ilə özünü göstəməyə çalışdığı işlərindən biri olmuşdur. Daha sonra isə bildirirdi ki, “Əsas İnstink bu vaxta kimi götürdüyüm ən mürəkkəb iş idi. Burada əslində real olmayan qatilin sirrini göstərmək lazım idi. Çox qeyri-adi, sirli obrazları ilə bu hekayə qarışıq və mürəkkəb bir hadisəni anladır. Rejissor Pol Verhovenin qadının necə olması ilə bağlı çox aydın fikirlıri var idi və mənim bunu musiqi ilə təsvir etmək üçün çox vaxtım yox idi. Çünki, Pol tez-tez mənə bildirirdi ki, mənim yazdığım ən yaxşı film musiqilərindən biri olacağına inanır. Bu doğrudan da belə oldu.” MPAA qiymətləndirməsi “Güclü şiddət, hissiyyatlılıq, psixatrop maddələrin istifadəsi və kobud nitq dialoqlarının yer alması” səbəbiylə “Əsas İnstinkt” R dərəcəsinə layiq görülmüşdür. MPAA əvvəl filmə NC-17 dərəcəsi vermiş, lakin TriStarın təzyiqlərindən sonra Verhoven filmin 35-40 saniyəlik bəzi hissələrini kəsmiş və film R dərəcəsini ala bilmişdir. Verhoven dəyişikləri 1992-ci ilin martında yazdığı məqaləsində belə təsvir edirdi: “Əslində, mən çox şey kəsməmişəm, lakin bəzi səhnələrin yerini dəyişərək, fikirləri daha elliptik, mənaaltı formaya salmışam.” Daha sonra filmin kəsilməmiş versiyası DVD formatda yenidən satışa çıxarılmışdı. Tənqidçilərin mövqeyi Film mediaya ilk dəfə 1992-ci ilin Kann Festivalında təqdim edilmişdi. Filmə münasibətlər müxtəlif olmuş, bəziləri onu ciddi tənqid atəşinə tutsalar da, bəziləri tərifləmişdir. “The New York Times”dan Cenet Maslin qeyd edir ki, “”Əsas İnstinkt” Mr. Verhovenin ekş üzrə formalaşmış yüksək bacarığını Hiçkokvari intriqaya yönləndirə bilmiş və nəticədə buna o qədər cəhd edilmədiyi hallarda belə, yüksək hissiyyatlı səhnələr alınmışdır.” “Rolling Stone”dan Peter Travers filmi “cinayətkarlığın zövq verdiyi film" adlandıraraq yüksək dəyərləndirir və “xüsusilə Şeron Stounun əda ilə gəzdiyi səhnələrdə rejissor öz yaradıcılıq arzularını gerçəkləşdirmişdir” deyərək Verhovenin yüksək peşəkarlığını qeyd edir. “Şeron Stoun daha əvvəl Verhovenin “Hər şeyi xatırlama” filmində də rol almışdı. Lakin çəkildiyi bir neçə uğursuz film (He Said, She Said; Irreconcilable Differences) onun karyerasını zəiflətmişdi. Buna baxmayaraq “Əsas İnstinkt” filmi Stounun 1990-cı illərin sürpriz sima kimi yenidən diqqət mərkəzinə gəlməsinə, həmçinin aktrisanın gülümsəyərək insanda şübhə oyandıra bilmək qabiliyyətini göstərməsinə imkan verdi.” Lakin filmi pisləyənlər də olmuşdur. “The Chicago Sun-Times”dan Rocer Ebert filmə dörd ulduz səviyyəsindən iki ulduz verir və qeyd edir ki, filmin son yarım saatını vaxt itkisi olduğunu nəzərə almasaq yaxşı sənət nümunəsidir: “Film krossvord pazla oxşayır. Film, hadisələrin əsas mahiyyətinin dərk edilməsinə kimi izləyicinin diqqətini özündə saxlayır. Daha sonra isə, dəyərsiz bir şey kimi gözdən düşür.” Beynəlxalq tənqidçilər isə, film haqqında əsasən müsbət fikirlər söyləmişlər. Avstraliyalı tənqidçi Şenon J. Hervi “Sunday Times”da qeyd edir ki, “film 1990-cı illərin ən yaxşı istehsallarından biri olmaqla, qadın hüquqları sahəsində istənilən feminist təşkilatından daha çox iş görmüşdü. Stoun isə onu ulduz edən oyunu ilə, əlində təhlükəli buzqıran bıçaq olmasına baxmayaraq, çox cazibəli və seksual obraz yaratmağa nail olmuşdu.” Film iki nominasiyada Oskar mükafatına və Qızıl Qlobus Mükafatına namizəd göstərilmişdir. Filmə bəstələdiyi musiqiyə görə Cerri Qoldsmit hər iki mükafatın nominantı olmuşdur. O, eyni zamanda, Edqar Mükafatına da namizəd göstərilmişdir. Frenk Urioste Ən yaxşı montajçı nominasiyasında Oskar mükafatına, Şeron Stoun isə Ketrin Tramell obrazına görə Ən yaxşı aktrisa nominasiyasında Qızıl Qlobus Mükafatına namizəd göstərilmişdir. Film eyni zamanda üç nominasiyada — Ən pis aktyor (Duqlas), Ən pis ikinci dərəcəli aktrisa (Triplhorn) və Ən pis yeni ulduz (Sharon Stone's "Tribute to Theodore Cleaver", AKA her vagina) — Qızıl Moruq Mükafatına da namizəd olmuşdur. Siqaretdən istifadənin qlamurlaşdırılmasına görə film ciddi tənqidlərə məruz qalmışdır. Ssenari müəllifi Co Esterhasa filmin təqdim edilməsindən bir müddət sonra boğaz xərçəngi diaqnozu qoyulmuş və onun filmlərində siqaret çəkmənin qlamurlaşdırılmasına cəhd edildiyi bildirilmişdi.Ketrin Tramell (Şeron Stoun tərəfindən canlandırılıb) Amerika Film İnstitutunun “AFI-nin 100 ili...100 Qəhrəman və Pis adam” siyahısının nominantlarından biri olmuşdur. Satış göstəriciləri 29 mart 1992-ci ildə ABŞ kinoteatrlarında vizyona girən “Əsas İnstinkt” filmi 1992-ci ilin ın çox gəlir gətirən filmlərindən biri olmuşdur. Açılış həftəsində film 15 milyon dollar gəlir gətirmişdir. 1992-ci ilin doqquzuncu ən çox gəlir gətirən filmi olan “Əsas İnstinkt” infilyasiyaya baxmayaraq 352,927,224 dollar gəlir əldə etmişdir. Çıxarılması və versiyaları Teatr versiyasının çıxarılmasından sonra, 1992-ci ildə film video formatda kəsilməmiş versiyada satışa çıxarılmışdır. Film 1997-ci ildə DVD versiyada satışa çıxarılmışdır. Filmin "Collector's Edition" versiyası DVD formatda 2001-ci ildə satışa çıxarılmışdır. Xüsusi buraxılış versiyasına Kamille Paglianın şərhləri əlavə edilmişdi. Filmin bu versiyası 127 dəqiqə davam edir və iki dəfə — 2003 və 2006-cı illərdə təkrar yayımlanmışdır. 2006-cı ildə filmin dərəcələndirilməmiş rejissor kəsimi versiyası DVD formatda "Ultimate Edition" leyblı ilə satışa çıxarılmışdır. 2007-ci ildə film Blue-ray disk formatında "Director's Cut" leyblı ilə satışa çıxarılmışdır. Hər üç “director's cut” versiyası 128 dəqiqə davam edir. Filmin NC-17 dərəcəsi almasının qarşısını almaq üçün 1992-ci ildə təqdim edilmiş teatral versiyasının 35-40 saniyəlik cinsəllik və şiddət görüntülərini əks etdirən hissələri kəsilmişdi: Sonradan DVD versiyada satışa çıxarılmış, lakin teatral versiyada kəsilmiş hissələr, açılışda Conni Boz və Tramellin seks səhnələrinin bir hissəsi və Tramellin Bozun sinəsinə, gözünə və burnuna zərbələr endirməsi səhnələri idi. Nik və Betin seks səhnəsinin bir hissəsj ABŞ teatral versiyasında kəsilmişdi. Nikin Betin paltarını cırması hissəsində kəsilən film, hər iki obrazın döşəmədə uzanması səhnəsindən davam edir. Kəsilməmiş versiyada isə onların sekslə məşğul olması göstərilir. Kəsilməmiş versiyada Nik və Ketrinin seks səhnəsi də xeyli uzundur. Burada Şeron Stoun orqazm vəziyyətində olan Maykl Duqlasın ayaqları arasında tam çılpaq vəziyyətdə görünür. Nikin partnyoru olan Qasın liftdəki ölüm səhnəsi çox ətraflı təsvir olunub. ABŞ versiyasında Qasın silahından açılan güllə ayağına dəyir və qan kameraya sıçrayır. Mübahisə və qalmaqallar Seksual səhnələri və açıq şiddət təsvirinə görə film bəzi mübahisələrin yaranmasına səbəb olmuşdur. Filmin çəkilişlərinin davam etdiyi müddətdə geylərin hüquqlarının müdafiəçilərinin daimi etiraz aksiyaları ilə müşaiət olunmuşdu. Lezbiyan və biseksual aktivistlətin qrupu olan LABIA filmin açılış gecəsində böyük bir etiraz aksiyası təşkil etmişdi. Başqaları da həmçinin insanları bu film üçün kinoteatrlara getməməyə çağıraraq, “Mənim buzqıranımı öp”, “Hollivud anti-gey şiddəti təbliğ edir”, “Ketrin bunu etdi”/Öz pulunu qoru – Biseksuallar bunu etdi!” kimi şüarlar səsləndirirdilər. Verhoven özü qrupların etiraz etmək hüququnumüdafiə etsə də, “Faşizm sənin səsini ucaltmır, faşizm yox qəbul etmir” deyərək aktivistləri tənqid də etmişdir. GLAAD qrupu film istehsalçılarını homofobik stereotipləri əbədiləşdirməkdə günahlandıran bəyannamə ilə çıxış etmiş, biseksuallar da bu tənqidə qoşulmuşlar. Film tənqidçisi Rocer Ebert öz məqaləsində film ətrafında yaranmış qalmaqallara da toxunaraq, qeyd edir ki, “filmdə qəddar homoseksual obrazının yaradıldığı iddia edilir: Filmə etiraz edənlər nəzərə almalıdılar ki, filmin heteroseksual obrazları da həmçinin qəddarlıqları ilə seçilirlər. Həmçinin nəzərə almaq lazımdır ki, Hollivudun homoseksualları – xüsusilə lezbiyanları – qəddar və şeytani obrazlar kimi təsvir etmək ənənəsi də yoxdur.” Kamilla Paglia gey akstivistlər və feministlərin etirazlarının əsassız olduğunu bildirərək, Şeron Stounun yaratdığı obrazı “qadınlar tərəfindən ekranda canlandırılmış ən böyük obrazlardan biri” adlandırır. Maraqlı faktlar Filmin ssenarisini yazdığına görə Co Esterhas 3 milyon dollar almışdı. Şeron Stouna Ketrin Tramell rolu Arnold Şvartseneggerlə birgə çikildiyi "Hər şeyi xatırlama" filmində canlandırdığı uğurlu rola görə verilmişdi. Şeron Stoun aralarında Kim Bessencer, Meq Rayan, Mişel Pfayfer kimi ulduzların da olduğu on dörd aktrisanın imtina etməsindən sonra, Ketrin Tramell rolunu canlandırmağa razılaşmışdı. Filmin çəkilməsi başa çatdıqdan sonra Maykl Duqlas psixiatrın yanında müalicə olunmağa başlamışdı. Keçmiş yarış sürücüsü olan Maykl Duqlas filmdəki avtotryukların əksəriyyətini özü həyata keçirmişdir. "Əsas İnstinkt" filmində canlandırdığı Nik roluna görə Maykl Duqlas 1992-ci ildə "Ən pis aktyor" nominasiyasında Qızıl Moruq Mükafatına namizəd göstərilmişdir. Nikin Ketrinə "Jack Daniels" viskisini təklif etməsi səhnəsinə görə viskini istehsal edən şirkət bir milyon dollar ödəmişdi. Lakin əslində ("Əsas İnstinkt" kitabında) Nikin əlində bu içkini görən Ketrin daha yaxşı bir şeyin olub-olmamasını soruşur. Filmdəki bu reklam səhnəsindən sonra bütün dünyada "Jackd Daniels" viskilərinin satış həcmi bir neçə dəfə artmışdı. Filmin senzura komissiyasından normal dərəcə alması üçün Verhoven filmin açılışındakı seks səhnəsini 14 dəfə montaj etməli olmuşdu. 2005-ci ildə Metro-Goldwyn-Mayer şirkəti Maykl Keynon-Consun rejissorluğu ilə "Əsas İnstinkt 2" filminin çəkilişlərinə başladığını elan etmişdi. "Əsas İnstinkt" filminin davamı kimi çəkilən film ABŞ, BK, Almaniya və İspaniya film şirkətlərinin distribütorluğu ilə çəkilmişdir. Baş rollarını Şeron Stoun (Ketrin Tramell) və Devid Morrissinin (Dr. Maykl Qlass) canlandırdığı film 2000-ci illərin ən uğursuz filmlərindən biri olmuşdur. Yeddi nominasiyada "Qızıl Moruq mükafatı"na namizəd göstərilən film dörd nominasiyada mükafatı qazanmışdır.Maddi baxımdan da film böyük uğursuzluqla üzləşmiş və gəlir itkisinə səbəb olmuşdu. Belə ki, 70 milyon dollar büdcəsi olan film, cəmi 38,629,478 milyon dollar gəlir gətirmişdi. "Əsas İnstinkt 2" filminin gəlirləri çox az olduğundan triologiyanın üçüncü hissəsinin çəkilişləri naməlum müddətə təxirə salınmış və Şeron Stoun sonuncu filmdə rol almayacağını elan etmişdir. Sənədli film Filmin tarixçəsi və çəkilişlərindən bəhs edən ""Əsas İnstinkt"in içində" (ing. Inside Basic Instinct) adlı sənədli film çəkilmişdir. Həmçinin bax ABŞ filmlərinin siyahısıFransa filmlərinin siyahısı Xarici keçidlər Əsas instinkt — Internet Movie Database saytında.Filmi izlə (azərbaycan dilində) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=126981 |
Əsas instinkt 2 (film) | Əsas instinkt 2 (ing. Basic Instinct 2 ) — 2006-ci ildə istehsal olunmuş ABŞ filmi. Filmin əvvəlində Ktrin Tramvell öz sevgilisi ilə maşında məhəbbət əlaqəsində olur.Bu zaman sevgilisi maşını səhv tərəfə yönləndirir.Sevgilis çayda batır.Lakin sağ qalır.Onun üçün məhkəmə olur.Məhkəmə bitdikdən sonra onu psixoterapevtin yanına göndərirlər.Vaxt keçdikcə psixoterapevt Qlass ona aşiq olmağa başlayır. Bir gün Qlassa onun əvvəlki həyat yoldaşı xəbər göndərir ki, sevgilis vəfat edibBu sevgili Qlass üçün nalayiq sözlər yazırdı.Artıq öldürülənlərin sayı çoxalmağa başlayır.Btünü günahlarda Ketrinin üzərinə düşür.Qlass özünü idarəetməni itirməyə başlayır. Filmin sonunda Qlassın psixiatr məntəqəsinə göndərilir.Ketrin ona çatdırır ki, yazdığı kitabın baş qəhrəmanı Qlassdır. Xarici keçidlər Filmi izlə (azərbaycan dilində) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=212695 |
Əsas instinkt 2 (film, 2006) | Əsas instinkt 2 (ing. Basic Instinct 2 ) — 2006-ci ildə istehsal olunmuş ABŞ filmi. Filmin əvvəlində Ktrin Tramvell öz sevgilisi ilə maşında məhəbbət əlaqəsində olur.Bu zaman sevgilisi maşını səhv tərəfə yönləndirir.Sevgilis çayda batır.Lakin sağ qalır.Onun üçün məhkəmə olur.Məhkəmə bitdikdən sonra onu psixoterapevtin yanına göndərirlər.Vaxt keçdikcə psixoterapevt Qlass ona aşiq olmağa başlayır. Bir gün Qlassa onun əvvəlki həyat yoldaşı xəbər göndərir ki, sevgilis vəfat edibBu sevgili Qlass üçün nalayiq sözlər yazırdı.Artıq öldürülənlərin sayı çoxalmağa başlayır.Btünü günahlarda Ketrinin üzərinə düşür.Qlass özünü idarəetməni itirməyə başlayır. Filmin sonunda Qlassın psixiatr məntəqəsinə göndərilir.Ketrin ona çatdırır ki, yazdığı kitabın baş qəhrəmanı Qlassdır. Xarici keçidlər Filmi izlə (azərbaycan dilində) | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=128238 |
Əsas makroiqtisadi anlayışlar | Makroiqtisadiyyat çoxsayda anlayışları və görtəriciləri əhatə edir, ancaq bunlar 3 mərkəzi kateqoriyada birləşir. Makroiqtisadiyyat adətən istehsal, işsizlik və inflyasiya fenomenləri ilə əlaqəlidir. Makroiqtisadiyyatdan kənarda da bu göstəricilər bütün iqtisadi agentlər (işçilər, alıcılar və istehsalçılar) üçün də əhəmiyyətlidir. İstehsal, gəlir və xərclər (ÜDM) Milli iqtisadiyyatın vəziyyətinin ölçülməsinin ən yaxşı üsulu müəyyən müddət ərzində istehsal olunan son əmtəə xə xidmətlərin həcminin müəyyən edilməsidir. Bunu ifadə etmək üçün istifadə olunan əsas göstərici Ümumi Daxili Məhsuldur (ÜDM). ÜDM müəyyən dövrdə ölkə daxilində istehsal olunan bütün son istehlak məhsullarının və xidmətlərinin bazar dəyəridir ÜDM iki məvhumu eyni anda ölçür: iqtisadiyyatdakı hər kəsin məcmu gəlirini və mal və xidmətlərin alınmasına çəkilən məcmu xərcləri. ÜDM bu xüsusiyyəti məcmu xərclərlə məcmu gəlirlərin bir-birinə bərabər olmasından irəli gəlir. Çünki, iqtisadiyyatda hər bir transaksiya əməliyyatında iki tərəf olur: Alıcı və satıcı. Kiminsə hər hansı məhsul (və ya xidmət) almaq üçün xərclədiyi pul digərinin gəlirinə çevrilir. Dövrü axın modelində bu açıq şəkildə göstərilmişdir. İqtisadiyyatda işsizliyin həcmi işçi qüvvəsində çalışmayan hissənin faiz göstəricisi əks etdirən işsizlik dərəcəsi ilə ölçülür. İşsizlik dərəcəsinin hesablanması üçün ilk növbədə aşağıdakı 4 kateqoriya müəyyən edilməlidir: Məşğullar. Bura hər hansı ödənişli işdə çalışanlar, eləcə də müəyyən səbəblərdən (xəstəlik, tətil) işə çıxmayanlar daxildir; İşsizlər. Bu kateqoriyaya hazırda işi olmayan, iş axtarışında olan və işə yararlı şəxslər daxildir. Burada əsas məsələ, şəxsin işinin olmaması yox, iş axtarışında olmasıdır; İşçi qüvvəsi. Bura həm işi olanlar, həm də işsizlər daxildir; İşçi qüvvəsinə daxil olmayanlar. Bura pensiyaya çıxanlar, istirahət edənlər, təhsil alan şəxslər, iş tapa bilməyib ruhdan düşmüş işsizlər, işləməyə yararsız olanlar daxildir. İşsizliyin Formaları İşsizliyin aşağıdakı formaları var: Friksion işsizlik o zaman yaranır ki, şəxs çalışa biləcəyi iş var, amma bu işi axtarıb tapmaq üçün çox uzun bir vaxt lazımdır. Struktur işsizlik. Bəzən şirkətlər yeni texnalogiya tətbiq edir və ya istehsal istiqamətini dəyişir. Bu zaman yeni texnalogiyadan istifadə edə bilməyən və ya yeni istehsal sahəsinə uyğun olmayan işçilərə ehtiyac qalmır. Bu zaman yarana işsizliyə Struktur işsizlik deyilir. Dövrü(tsikl) işsizlik. Bu işsizlik forması sənayenin tənəzzülü, istehsalda işçi qüvvəsinə olan tələbin aşağı düşməsi nəticəsində yaranır. Təbii İşsizlik İşsizliyin təbii səviyyəsində əmək haqqlarını və qiymətləri azaldan,yaxud artıran faktorlar tarazlıqda olur. Müasir iqtisadiyyatda, yüksək inflyasiya şəraitində işsizliyin səviyyəsi kifayət qədər aşağıdır. Struktur və friksion işsizliyi onun təbii səviyyəsi müəyyən edir. Bu şəraitdə inflyasiyanın ölçüləri məhduddur. Dövri faktorlar isə işsizliyin səviyyəsini təbii həddən yuxarı qaldırır. Qiymət İndeksləri Qiymət indeksləri əsas iki növü var: İstehlakçı Qiymət İndeksi (İnflyasiya); ÜDM deflyatoru.İstehlakçı Qiymət İndeksi (Consumer Price İndex) istehlak üçün alınan bütün məhsul və xidmətlərin ümumi qiymətinin ölçüsüdür. Hər ay Dövlət Statistika Komitəsi tərəfindən bu indeks hesablanır. Hesablandıqdan sonra yeni indeks əvvəlki dövrün indeksi ilə müqayisə edilir və inflyasiya dərəcəsi hesablanır. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=387206 |
Əsas mübadilə | Əsas mübadilə- standart şəraitlərdə orqanizmin normal həyat fəaliyyətini təmin etmək üçün zəruri olan enerjinin minimal miqdarıdır Standart şəraitlər Standart şəraitlər dedikdə adətən aşağıdakı şərtlər nəzərdə tutulur: Oyaqlıq vəziyyətində uzanmış vəziyyətdə psixoloji və emosional sakitlikdə rahatlıq temperaturu (18 - 20º).Kişilərdə əsas mübadilənin intensivliyi orta hesabla 1kkal/kq/saat təşkil edir, başqa sözlə, sutka ərzində əsas mübadiləyə 70kq çəkisi olan kişi 1700 kkal enerji sərf edir. Qadınlar üçün bu kəmiyyət 10% aşağıdır. Metabolizm prosesində ayrılan istilik enerjisi bədən temperaturunun sabitliyini saxlamaq üçün sərf olunur. Bu enerji həm də hüceyrə metabolizmi, qan dövranı, tənəffüs, ifrazat, bədən temperaturunun sabit saxlanmasına, beyində həyati vacib sinir mərkəzlərinin fəaliyyət göstərməsinə, endokrin vəzlərinin sekresiyasına sərf olunur. Fiziki və əqli fəaliyyətdə, psixoemosional gərginlikdə, qida qəbulundan sonra, temperatura aşağı düşəndə orqanizmin enerji sərfi də artır. BÇ- bədən çəkisi (kq) B – boyu (m) ƏM - əsas mübadilə ƏM-nin miqdarı orqanizmdə anabolizm və katabolizm proseslərinin nisbətindən asılıdır. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=549239 |
Əsas məna | Əsas məna; Bir sözün ortaya çıxmasına səbəb olan, həmin sözün zehndə meydana gətirdiyi ilkin mənasıdır. Bu mənadan əmələ gələn və sıx əlaqəli olan yeni mənalar törəmə mənalar adlanır. Əsas və köməkçi mənalar birlikdə “həqiqi mənaları” təşkil edir. Məsələn, “ayaq” sözü canlılardakı əzalardan biridir. Bu məna sözün əsas mənasıdır. Eyni söz masa ayağı üçün istifadə edildikdə, törəmə mənalardan birinə çevrilir. Aşağıdakı cümlələrdə altından xətt çəkilmiş sözlər əsas mənalarında istifadə olunmuşdur: Həkim ağrıyan gözümü diqqətlə müayinə etdi. Uşaq ağzını salfetlə sildi. Tez otağın qapısını bağladım. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=629210 |
Əsas nitq hissələri | Əsas nitq hissələri – Müstəqil leksik mənaya malik olan, müəyyən əşyanı, əlaməti, miqdarı, hərəkəti və s. bildirilən, suala cavab verilən, şəkilçi qəbul edən, cümlədə bu və ya digər cümlə üzvü yerində işlənən nitq hissələri. Azərbaycan dilində 6 əsas nitq hissəsi var. Azərbaycan dilində isim, sifət, say, əvəzlik, feil, zərf olmaqla altı əsas nitq hissəsi var. Ümumi qrammatik mənasına görə əşyanın adını bildirən əsas nitq hissəsinə isim deyilir. İsim kim? nə? hara? suallarından birinə cavab verir. İsmin özünəməxsus cəhətləri var ki, onları başqa nitq hissələrində görmürük. İsmə məxsus xüsusiyyətlər: Konkret və ya mücərrəd olur. Ümumi və ya xüsusi olur. Tək və ya cəm olur. Mənsubiyyətə görə dəyişir. Hal şəkilçisi qəbul edir (hallanır). Şəxs (xəbərlik) şəkilçisi qəbul edir.İsmə aid bu xüsusiyyətlərin içərisində ilk ikisini çıxmaq şərti ilə digərlərinin qrammatik (morfoloji) göstəriciləri (şəkilçiləri) var. İlk üç şərt yalnız ismə aid xüsusiyyətdir. Sifət əşyanın əlamət və keyfiyyətini bildirən əsas nitq hissəsidir. Sifət cümlədə ismə aid olub onu müxtəlif cəhətdən təyin edir:qara kəmər, şirin söhbət, dəhşətli insan, ağacdakı quş. Necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir. Sifətlərin mənaca aşağıdakı növləri var: Rəng bildirən sifətlər: göy, qırmızı, yaşıl və s. Dad bildirən sifətlər: şirin , turş , acı , dadlı və s. Keyfiyyət bildirən sifətlər: yaxşı , pis , çalışqan və s. Əlamət (görkəm) bildirən sifətlər: gözəl , kök , nurani və s. Forma bildirən sifətlər: uzun, əyri , incə , badamı və s. Həcm bildirən sifətlər: böyük , kiçik, enli və s.Sifətə aid xüsusiyyətlər: Sifətlər əşyaya məxsus olur. Əşya ilə bərabər işləndikdə heç bir qrammatik şəkilçi qəbul etmir. Necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir. Sifət aid olduğu ismi itirdikdə isimləşir (substantivləşir). İsimləşmədiyi zaman təyin və ismi xəbər, isimləşdiyi zaman isə mübtəda, tamamlıq və ismi xəbər ola bilir. Sifətlər əşyaya aid olur və onları müxtəlif cəhətdən izah edir. İsim əşyanın adını, sifət isə onun əlamətini bildirir. Əşyanın miqdarını və ya sırasını da əsəs nitq hissəsi olan say bildirir. Say neçə? nə qədər? neçənci? suallarından birinə cavab verir. Saylar, əsasən, milli sözlərimizdən ibarətdir. Əvəzliyin əsas xüsusiyyəti bütün əsas nitq hissələrini əvəz etməkdir. Əvəzlik əvəz etdiyi əsas nitq hissəsinin sualına cavab verir. Məsələn: Əli (isim) gəldi, o (əvəzlik) gəldi. Əvəzliyin ismi əvəz etməsi: atam gəldi – O gəldi. Əvəzliyin sifəti əvəz etməsi: gözəl qız – bu qız Əvəzliyin sayı əvəz etməsi:beş kitab – neçə kitab Əvəzliyin zərfi əvəz etməsi:ucadan oxu – belə oxu Əvəzliyin əvəzliyi əvəz etməsi:O getdi – Kim getdi. Ümumi qrammatik mənasına görə hərəkət bildirən əsas nitq hissəsinə feil deyilir. Qrammatik cəhətdən hərəkət geniş mənalı termindir. Bu termin bilavasitə hərəkət bildirən get, gəl, qaç və s. feillərə aid olduğu kimi, yaz, oxu, işlə, fikirləş, düşün, yat, dur, gül, ağla və s. kimi işlə, vəziyyətlə, halla, təfəkkürlə və s. əlaqədar olan hərəkətləri də əhatə edir. Bu baxımdan feillərin aşağıdakı leksik məna növləri meydana çıxır: İş feilləri: tikmək, kəsmək, sökmək, təmizləmək, rəngləmək və s. Hərəkət feilləri: getmək, gəlmək, qaçmaq və s. Nitq feilləri: danışmaq, söyləmək, susmaq və s. Təfəkkür feilləri: anlamaq, düşünmək, yad etmək və s. Hal–vəziyyət feilləri: ağarmaq, bozarmaq, incimək və s. Zərf hərəkəti müxtəlif cəhətlərdən izah edən nitq hissəsidir. Zərf cümlədə, əsasən, feilə aid olaraq, onun tərzini, zamanını, yerini və miqdarını bildirir. Məsələn: yaxşı danışır, çox oxuyanda, yuxarı getmək, dünən gələn və s. Zərflər necə? nə cür? nə zaman? haçan? nə vaxt? hara? nə qədər? və s. suallarından birinə cavab olur. Həmçinin bax Nitq hissəsi Köməkçi nitq hissələri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=620987 |
Əsas nitq hissəsi | Əsas nitq hissələri – Müstəqil leksik mənaya malik olan, müəyyən əşyanı, əlaməti, miqdarı, hərəkəti və s. bildirilən, suala cavab verilən, şəkilçi qəbul edən, cümlədə bu və ya digər cümlə üzvü yerində işlənən nitq hissələri. Azərbaycan dilində 6 əsas nitq hissəsi var. Azərbaycan dilində isim, sifət, say, əvəzlik, feil, zərf olmaqla altı əsas nitq hissəsi var. Ümumi qrammatik mənasına görə əşyanın adını bildirən əsas nitq hissəsinə isim deyilir. İsim kim? nə? hara? suallarından birinə cavab verir. İsmin özünəməxsus cəhətləri var ki, onları başqa nitq hissələrində görmürük. İsmə məxsus xüsusiyyətlər: Konkret və ya mücərrəd olur. Ümumi və ya xüsusi olur. Tək və ya cəm olur. Mənsubiyyətə görə dəyişir. Hal şəkilçisi qəbul edir (hallanır). Şəxs (xəbərlik) şəkilçisi qəbul edir.İsmə aid bu xüsusiyyətlərin içərisində ilk ikisini çıxmaq şərti ilə digərlərinin qrammatik (morfoloji) göstəriciləri (şəkilçiləri) var. İlk üç şərt yalnız ismə aid xüsusiyyətdir. Sifət əşyanın əlamət və keyfiyyətini bildirən əsas nitq hissəsidir. Sifət cümlədə ismə aid olub onu müxtəlif cəhətdən təyin edir:qara kəmər, şirin söhbət, dəhşətli insan, ağacdakı quş. Necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir. Sifətlərin mənaca aşağıdakı növləri var: Rəng bildirən sifətlər: göy, qırmızı, yaşıl və s. Dad bildirən sifətlər: şirin , turş , acı , dadlı və s. Keyfiyyət bildirən sifətlər: yaxşı , pis , çalışqan və s. Əlamət (görkəm) bildirən sifətlər: gözəl , kök , nurani və s. Forma bildirən sifətlər: uzun, əyri , incə , badamı və s. Həcm bildirən sifətlər: böyük , kiçik, enli və s.Sifətə aid xüsusiyyətlər: Sifətlər əşyaya məxsus olur. Əşya ilə bərabər işləndikdə heç bir qrammatik şəkilçi qəbul etmir. Necə? nə cür? hansı? suallarından birinə cavab verir. Sifət aid olduğu ismi itirdikdə isimləşir (substantivləşir). İsimləşmədiyi zaman təyin və ismi xəbər, isimləşdiyi zaman isə mübtəda, tamamlıq və ismi xəbər ola bilir. Sifətlər əşyaya aid olur və onları müxtəlif cəhətdən izah edir. İsim əşyanın adını, sifət isə onun əlamətini bildirir. Əşyanın miqdarını və ya sırasını da əsəs nitq hissəsi olan say bildirir. Say neçə? nə qədər? neçənci? suallarından birinə cavab verir. Saylar, əsasən, milli sözlərimizdən ibarətdir. Əvəzliyin əsas xüsusiyyəti bütün əsas nitq hissələrini əvəz etməkdir. Əvəzlik əvəz etdiyi əsas nitq hissəsinin sualına cavab verir. Məsələn: Əli (isim) gəldi, o (əvəzlik) gəldi. Əvəzliyin ismi əvəz etməsi: atam gəldi – O gəldi. Əvəzliyin sifəti əvəz etməsi: gözəl qız – bu qız Əvəzliyin sayı əvəz etməsi:beş kitab – neçə kitab Əvəzliyin zərfi əvəz etməsi:ucadan oxu – belə oxu Əvəzliyin əvəzliyi əvəz etməsi:O getdi – Kim getdi. Ümumi qrammatik mənasına görə hərəkət bildirən əsas nitq hissəsinə feil deyilir. Qrammatik cəhətdən hərəkət geniş mənalı termindir. Bu termin bilavasitə hərəkət bildirən get, gəl, qaç və s. feillərə aid olduğu kimi, yaz, oxu, işlə, fikirləş, düşün, yat, dur, gül, ağla və s. kimi işlə, vəziyyətlə, halla, təfəkkürlə və s. əlaqədar olan hərəkətləri də əhatə edir. Bu baxımdan feillərin aşağıdakı leksik məna növləri meydana çıxır: İş feilləri: tikmək, kəsmək, sökmək, təmizləmək, rəngləmək və s. Hərəkət feilləri: getmək, gəlmək, qaçmaq və s. Nitq feilləri: danışmaq, söyləmək, susmaq və s. Təfəkkür feilləri: anlamaq, düşünmək, yad etmək və s. Hal–vəziyyət feilləri: ağarmaq, bozarmaq, incimək və s. Zərf hərəkəti müxtəlif cəhətlərdən izah edən nitq hissəsidir. Zərf cümlədə, əsasən, feilə aid olaraq, onun tərzini, zamanını, yerini və miqdarını bildirir. Məsələn: yaxşı danışır, çox oxuyanda, yuxarı getmək, dünən gələn və s. Zərflər necə? nə cür? nə zaman? haçan? nə vaxt? hara? nə qədər? və s. suallarından birinə cavab olur. Həmçinin bax Nitq hissəsi Köməkçi nitq hissələri | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=832994 |
Əsas paylayıcı çərçivə | Əsas paylayıcı çərçivə (ing. main distribution frame; MDF) — avadanlığın kabellərə və abonent daşıyıcı avadanlığa qoşulması üçün istifadə olunan siqnal paylayıcı çərçivə. MDF, mübadilə avadanlığının və lokal kommutasiyaların sonlarının MDF-də keçid naqilləri ilə birləşdirildiyi lokal telefon stansiyası daxilində yerləşən son nöqtədir. Telefon xətləri vasitəsilə xidmət göstərən bütün kabel-mis cütləri MDF-də dayandırılır və MDF vasitəsilə lokal mübadilə daxilində avadanlıqlara paylanır. Aralıq paylayıcı çərçivələrə (IDF) gedən kabellər MDF-də dayanır. Magistral kabellər eyni MDF-də və ya ayrıca magistral əsas paylayıcı çərçivədə (TMDF) dayana bilər. Digər paylama çərçivələri kimi, MDF də yamaq panelindən (ing. patch panel) daha ucuza və daha yüksək tutumla obyektlərin təyin edilməsində çeviklik təmin edir. Ən geniş yayılmış MDF növü hər iki tərəfdən əlçatan olan uzun polad rəfdir. Bir tərəfdən dayandırma blokları rəflərin ön hissəsində üfüqi şəkildə yerləşdirilir. Atqılar rəflərdə uzadılır və şaquli olaraq yerləşdirilən digər dayandırma bloklarına şaquli vəziyyətdə getmək üçün izolyasiya edilmiş polad halqadan keçir. Hər səviyyənin və hər bir şaqulinin kəsişməsində bir halqa var. Bir atqının quraşdırılması əvvəllər iki işçi tələb edirdi. Rəflər halqaların qola çata biləcəyi qədər aşağıdadır, lakin işçilər həmkarları onu halqadan keçirə bilsin deyə atqını dirəkdəki qarmaqdan asmağa üstünlük verirlər. Hər bir dayandırma blokunun arxasındakı ventilyasiya zolağı naqillərin bir-birinin terminallarını örtməsinə mane olur. İntizamlı idarəetmə ilə MDF onillər ərzində qarma-qarışıqlıq olmadan, hər gün dəfələrlə dəyişdirilən yüz mindən çox atqı saxlaya bilər. MDF adətən telefon stansiyasının qoruyucu cihazlarını saxlayır, o cümlədən qoruyucu və xətt ilə mübadilə avadanlığı arasında sınaq nöqtəsi kimi fəaliyyət göstərir. Həmçinin bax Paylayıcı çərçivə Aralıq paylayıcı çərçivə | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=811817 |
Əsas qiymət | Əsas qiymət və ya baza qiyməti — satıcı ilə alıcı arasında aparılan danışıqlarda opsion əməliyyatının bağlanması zamanı təyin olunan malın qiymətidir. Baza qiymət əşyanın faktiki qiymətini müəyyən edir. Baza qiymətinə əlavə ödənişlər və endirimlər miqyası var. Bazar şəraiti dəyişdikdə, əsas qiymətlər sabit qalır, əlavə haqlar və endirimlər isə dəyişilə bilər ki, bu da qiymətlərin müvafiq artımına və ya azalmasına səbəb olur. Faktiki qiymətlərin baza qiymətlərindən kənara çıxma dərəcəsi satış şərtləri və iqtisadiyyatın vəziyyəti ilə müəyyən edilir. Planlaşdırma və statistik uçotda əsas qiymət dedikdə istehsalın dinamikasını, maya dəyərini və xalq təsərrüfatının inkişafının digər göstəricilərini xarakterizə edən indekslər hesablanarkən qəbul edilən qiymət başa düşülür. Əsas qiymətlərdən ona görə istifadə olunur ki, eyni məhsulun qiymətlərinin səviyyəsi ildən-ilə dəyişə bilər və müxtəlif illərdə milli iqtisadiyyatda maya dəyəri göstəricilərinin cari qiymətlərlə ölçülməsi və müqayisəsi onların real dəyişməsi haqqında düzgün təsəvvür yaratmır. Xarici iqtisadi fəaliyyətdə baza qiymət ümumən və ayrı-ayrı mal qrupları üzrə beynəlxalq ticarətin (ixrac və idxal) qiymət indeksinin müəyyən edilməsi üçün əsas rolunu oynayır. Beynəlxalq və xarici ticarət statistikasında, BMT-nin iqtisadi dövri nəşrlərində dərc edilmişdir. Baza qiymətinə sistematik şəkildə yenidən baxılır ki, bu da xarici ticarət dövriyyəsinin diapazonunda dəyişiklikləri nəzərə almağa imkan verir, xüsusən də baza qiymətləri vahid dəyər kimi hesablanan hazır məhsullar üçün. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=744863 |
Əsas sümük | Əsas sümük (lat. Os sphenoidale) yarasa və ya uçan kəpənəyə bənzər sümükdür və kəllə əsasının ortasında üfuqi bir vəziyyətdə yerləşmışdır. Bunun cismi — lat. corpus, bir cüt böyük qanadlar — lat. alae majoris (alae magnae — BNA), bir cüt kiçik qanadları — lat. alae minores (arae parvae —BNA) və bir cüt qanadabənzər çıxıntıları — lat. processus pterygoidei vardır. Cisminin daxilində əsas cibi — lat. sinus sphenoidalis deyilən boşluq vardır. Həmin cib lat. septum sinium sphenoidalium adlanan arakəsmə vasitəsilə iki şöbəyə bölünür. Əsas sümüyü cisminin altı səthi vardır: yuxarı, aşağı, ön, dal və iki yan. Yuxarı səthi yəhərə bənzədiyinə görə onu türk yəhəri — lat. sella turcica adlandırırlar. Yəhərin ortasını beyin artımına məxsus çuxur — lat. fossa hypophyseos tutur. Bəzən bu zuxurun dibindən beyin artımı axacağına məxsus başlayır və əsas sümüyün cisminin aşağı səthinə açılır. Çuxurdan önə yəhər qabarcığı (yəhər qşı) — lat. tuberculum sellae və yan tərəfdə orta mail çıxıntı — lat. processus clinoideus medius yerləşmişdir. Yəhər qabarcığından önə görmə sinirlərinin çarpazına məxsus çarpaz şırımı — lat. sulcus chiasmatis keçir. Bu şırım yuxarı və ön tərəfdən əsas sümük hündürlüyü — lat. jugum sphenoidalae vasitəsilə əhatə olunmuşdur. Türk yəhəri arxadan yəhər arxası — lat. dorsum sellae adlanan sümük səfhəsi ilə əhatə olunmuşdur və yan tərəflərdə dal mail şıxıntılar — lat. processus clinoidei posteriores ilə tamam olur. Əsas sümüyün cisminin dal səthi ənsə sümüyünün əsas hissəsi ilə birləşir. Əsas cibi qabaq tərəfdən nazik sümük səfhələri — əsas sümük balıqqulaqları — lat. conchae sphenoidales ilə örtülmüşdür. Bu səfhələrin ön tərəfində əsas cibi yarığı — lat. aperturae sinus sphenoidalis adlanan kiçik dəlik vardır. Əsas cibin arakəsməsi ön tərəfdə darağa — lat. crista sphenoidalis keçir. Bu daraq şaquli vəziyyətdə olub şağı ucu dimdik — lat. rostrum sphenoidale adlanır. Əsas sümüyün cisminin aşağı səthi burun çəpəri ilə birləşərək burun boşluğuna baxır. Böyük qanadlar Əsas sümüyünün cisminin yan tərəflərində yana doğru böyük qanadlar — lat. alae majores çıxır. Hər qanadın ön və ya gözyuvası səthi — lat. facies orbitalis, beyin səthi — lat. facies cerebralis və gicgah çuxuruna baxan gicgah səthi — lat. facies temporalis və almacıq, alın, təpə və gicgah sümükləri ilə birləşməyə məxsus kənarları — lat. margo zygomaticus, frontalis, parietalis (angulus parietalis — BNA) et squamosus vardır. Beyin səthi basıq olub, üzərində üç dəlik vardır: ındə girdə dəlik — lat. foramen rotundum, bayır tərəfdə arxada oval dəlik — lat. foramen ovale və qanadların lat. spina ossis sphenoidalis (spina angularis — BNA) adlanan arxa ucunda tin dəliyi — lat. foramen spinosum olur. Böyük qanadların əsası yaxınlığında əsas sümüyü cisminin yan tərəfində arxadan önə doğru daxili yuxu arteriyasına məxsus şırım — lat. sulcus caroticus gedir. Həmin şırım qanadların arxa kənarında bayır tərəfdən lat. lingula sphenoidalis adlanan dilçəklə əhatə olunmuşdur. Böyük qanadların gözyuvası səthi hamardır, bu səthin yuxarı kənarı ilə kiçik qanadların aşağı səthi arasında göz ytuvasının yuxarı yarığı — lat. fissura orbitalis superior əmələ gəlir. Böyük qanadların göz səthi altında lat. facies maxillaris (facies sphenomaxillaris — BNA) adlanan səth vardır; buraya böyük qanadların girdə dəliyi açılır. Böyük qanadların gicgah səthi üfuqi tərzdə gedən gicgahaltı darağı — lat. crista infratemporalis vasitəsilə iki hissəyə bölünür. Kiçik qanadlar Kiçik qanadlar — lat. alae minores iki kök vasitəsilə əsas sümüyü cisminin yuxarı və ön şöbəsindən başlayır. Kıklər hər iki tərəfdən göz yuvasına açılan görmə kanalını — lat. canalis opticus (foramen opticum — BNA) əhatə edir. Kiçik qanadlar üçbucaq səfhəyə bənzəyirlər: bunların aşağı səthləri göz yuvasına və yuxarı səthləri kəllə boşluğuna çevrilmişdir. Arxa kənarı kəllə boşluğuna baxır və içəri ucu ön mail çıxıntı — lat. processus clinoideus anterior adlanır. Kiçik qanadların daxilində bəzi vaxt cib olur. Qanadabənzər çıxıntılar Qanadabənzər çıxıntılar — lat. processus pterygoidei şaquli tərzdə böyük qanadların əsasından aşağıya doğru gedirlər. Hər çıxıntı birər içəri və bayır səfhələrdən — lat. lamina medialis et lateralis processus pterygoidei inarətdir. Bu səfhələr yuxarıda geriyə açılmış bir çuxur — lat. fossa pterygoidea və aşağıda, bir-birindən uzaqlaşaraq, oyma — lat. incisura pterygoidea (fissura pterygoidea —BNA) əmələ gətirir. Bu oyma tam kəllədə damaq sümüyünün piramid çıxıntısı ilə tutulur. Qanadabənzər çıxıntıların ön səthində şırım — lat. sulcus palatinus major (sulcus pterygopalatinus — BNA) vardır. Bu şırımın yuxarı ucunda qanadabənzər çıxıntının əsasını deşərək öndən yuxarıya doğru gedən qanadabənzər kanal — lat. canalis pterygoideus (canalis pterygoideus Vidii — BNA) başlayır. Qanadabənzər çıxıntının bayır səfhəsi enli və qısa, içəri səfhəsi uzun və ensizdir. İçəri səfhə aşağı ucunda lat. hamulus pterygoideus adlanan qarmaqla tamam olunur. Qanadabənzər qarmaq üzərində bir şırım — qanadabənzər qarmaq şırımı — lat. sulcus hamuli pterygoidei vardır. İçəri səfhə yuxarıda əsas sümüyün cisminin aşağı səthinə keçərək yataq çıxıntısı — lat. processus vaginalis əmələ gətirir; bu çıxıntının aşağı səthi ilə öndən arxaya doğru bir şırım — lat. sulcus palatovaginalis uzanır. bəzən bu şırım əvəzində lat. canalis palatovaginalis (canalis pharyngeus — BNA) adlanan kanala təsadüf olunur. Bu kanaldan içəri tərəfə lat. processus vaginalis iləəsas sümüyün cisminin aşağı səthi arasında digər bir şırım — xış-yataq şırımı — lat. sulcus vomerovaginalis vardır. Həmin şırım xış qanadı vasitəsilə xış–yataq kanalına — lat. canalis vomerovaginalis (canalis basipharyngeus — BNA) çevrilir. İçəri səfhənin yuxarı şöbəsinin arxa kənarında qayığabənzər çuxur — lat. fossa scaphoidea və bu çuxurdan yuxarı və bayır tərəfə eşitmə borusu şırımı — lat. sulcus tubae auditivae vardır. Qanadabənzər çıxıntıların bayır səfhəsi qanadabənzər tin bağı (lat. lligamentum pterygospinale , ligamentum pterygospinosum — BNA) vasitəsi ilə bucaq tiniilə birləşərək eyni adlı dəlik əmələ gətirir. Bəzən qanadabənzər tin bağı sümükləşərək — lat. processus pterygospinosus (processus pterygospinosus Civini —BNA) adlanır. Prof. K.Ə. Balakişiyev, İnsanın Normal Anatomiyası, I cild, "MAARİF" Nəşriyyatı, Bakı - 1971 | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=287057 |
Əsas səhifə | Əsas səhifə (ing. homepage; türk. anasayfa) — hər hansı bir internet saytına girildiyində qarşımıza gələn ilk səhifə və ya web saytının başlanğıc səhifəsi mənalarına gəlir. Bu xüsusi URL-ləri ən ümumi və məşhur istifadəsində olan və bu səhifənin fayl adı ümumiyyətlə index.html-dir. Həmçinin bax İnformatika Kompüter əməliyyat sistemləri Kompüter şəbəkələri Kompüter proqramları | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=326754 |
Əsas səmtlər | Əsas səmtlər - dörd əsas coğrafi səmt: Şimal və ya Quzey Cənub və ya Güney Şərq və ya Doğu Qərb və ya BatıKeçid səmtlər: Şimal-şərq, Cənub-şərq, Şimal-qərb, Cənub-qərb. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=10024 |
Əsas tezis | Mətn (lat. textus "parça; hörülmə, əlaqə, uyğungəlmə") — bir qrup cümlənin uyğun halda və məntiqli əlaqəsi. “Mətn” anlayışının iki əsas şərhi var: immanent (genişlənmiş, fəlsəfi yüklü) və reprezentativ (daha özəl). İmmanent yanaşma mətnə muxtar reallıq kimi münasibəti, onun daxili strukturunun açılmasına diqqəti nəzərdə tutur. Nümayəndə - mətnin xarici reallığı haqqında məlumatın təqdim edilməsinin xüsusi forması kimi nəzərdən keçirilməsi. Dilçilikdə “mətn” termini şifahi nitq nümunələri də daxil olmaqla geniş mənada işlənir. Mətn qavrayışı mətn dilçiliyi və psixolinqvistika çərçivəsində öyrənilir. Beləliklə, məsələn, I. R. Qalperin mətni belə müəyyənləşdirir: “Bu, yazılı sənəd şəklində obyektivləşdirilmiş, müxtəlif növ leksik, qrammatik və məntiqi əlaqələrlə birləşən bir sıra ifadələrdən ibarət, müəyyən bir xüsusiyyətə malik olan yazılı bir mesajdır. mənəvi xarakter, praqmatik münasibət və buna uyğun olaraq ədəbi işlənmişdir". Mətn oxuyan zaman hər bir hərf beyinə ayrıca siqnal vahidi kimi göndərilir. Özü də, tərsinə çevrilmiş şəkildə. Beyin bunları düz üzünə çevirir. Gördüyümüz hər şeydə belədi. Bu proses “invertation” adlanır. Mətn oxuyan zaman gözlər əksərən fərqli nöqtələrə fokuslanır, yəni sağ göz bir hərflərə, sol göz başqalarına. Orta oxuma qabiliyyətli adamın gözləri kitabın hər sətrində 12-16 dəfə fokus dəyişir. Sürətli oxu qabiliyyətli adamda cəmi 2-4 fokus dəyişimi olur. O deməkdir ki, gözlər hər sətri müvafiq sayda (3, 5 və s.) seqmentə bölüb, bunları ayrıca “skan” edir. Yeni oxumağa başlayan adamlarda (yaxud, yeni öyrəndiyi dildə oxuyanda) bu rəqəmlər daha çox olur. Bir saatlıq mətn oxunuşunda gözlər maksimum 57 dəqiqə iş rejimində olur. 3 dəqiqəni istirahət edirlər. Biz bunu adətən hiss etmirik. Xarici keçidlər Mətn nədir? | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=153874 |
Əsas tonun tezliyi | İmamverdiyev Y.N., Suxostat L.V. "Nitq texnologiyaları üzrə terminlərin izahlı lüğəti ", 2015,“İnformasiya Texnologiyaları” nəşriyyatı,111 səh. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=568852 |
Əsas əl-iqtibas | Əsasül-iqtibas — (fars. اساسالاقتباس) Məntiq elmində "bəşərin ustadı" hesab edilən Xacə Nəsirəddin Tusinin əsəridir. Öz sahəsində nadir və misilsiz olan bu qiymətli əsər, "şeyx-ər-rəis" adlanan İbn Sinanın "Şifa" adlı məntiq kitabından sonra məntiq elmi üzrə yazılmış ən yaxşı və ən mükəmməl kitab hesab edilir. Qeyd etmək yerinə düşər ki, məntiqə həsr olunan Əsasül-iqtibas əsərində Nəsirəddin Tusi İbn Sinanın ardıcılıdır. Kitabın "Əsasül-iqtibas" adlanmasının səbəbi Bu kitabın niyə məhz "Əsasül-iqtibas" adlanmasının səbəbi dəqiq məlum deyil. Ola bilsin ki, bu kitab məntiq barədə yazıldığından və bilidiyimiz kimi məntiq elmi digər elmlər üçün əsas rol oynadığından Xacə Nəsirəddin Tusi bu adı həmin kitaba münasib görmüş və kitabı belə adlandırmışdır. Kitabın üstünlükləri Bu kitabın digər kitablardan üstünlüyü kimi onun fars dilində sadə yazılmasını, çox vaxt faydası olmayan irad və etirazlardan çəkinərək oxucunu sərgərdanlıqdan xilas etməsini, məntiqin bütün mövzularını əhatə etməsini qeyd etmək olar. Nəsirəddin Tusinin əsərləri Tusinin yorulmaz tədqiqatçısı olan Mudərris Rəzəvi Əsas əl-iqtibas əsərinin önsözündə onun 113 əsərinin adını qeyd etdikdən sonra 21 əsərin də adını qeyd edərək onların Tusiyə məxsus olub-olmaması barədə fikir ayrılıqlarının olduğunu qeyd etmişdir. Tusi mənitq barəsində bir neçə əsər yazmışdır ki, onların həcmcə ən böyüyü Əsas əl-iqtibas əsəridir. Kitabın fəsilləri Məntiqi ilk dəfə tərtib edərək sistem halına salan Aristotel, öz məntiqini altı hissəyə bölüb onu "Orqanon" adlandırdı. Sonra isə ona "nitq" və "şer" adlı iki traktat də əlavə etdi. Buna görə də Aristotelin məntiq kitabı səkkiz hissə və ya səkkiz kitabdan ibarət olmuşdur. Ondan sonra isə Tirli Porfiri, Aristotelin məntiq kitabına bir "giriş" yazıb onu "İsagoge adlandırdı. Buna görə də məntiq kitabı doqquz hissədən ibarət olmuşdur. İbn Nədim, özünün "Əl-fehrest" kitabında yazır: "Aristotelin məntiq təlimləri onun özünün tərtibatına görə səkkiz hissədən ibarət olmuşdur. "İsagoge" adlanan fəsil isə Porfiri tərəfindən əlavə edilmişdir. Aristotelin tərtib etdiyi fəsillər birlikdə "Orqanon" adlanır". İslam alimləri də çox vaxt öz yazdıqları kitablarda Aristotelin həmin təsnifatını əsas götürmüş və "İsagoge" kitabını Aristotel məntiqinə artırmaqla öz kitablarını "doqquz kitab" və ya "doqquz məqalə" formasında tərtib etmişlər. O cümlədən "şeyx ər- rəis" kimi tanınan Əbu Əli Sina da "Şifa" adlanan öz məntiq əsərini doqquz bölməyə ayırmış və hər birini "kitab" adlandırmışdır. Hər bir kitabı fənnlərə bölmüş və hər bir fənni isə fəsillərə ayırmışdır. Xacə Nəsirəddin Tusi də bu kitabı yazarkən İbn Sinanın "Şifa" məntiq kitabında olan tərtibata uyğun olaraq, öz əsərini doqquz bölməyə ayırmış və hər birini "məqalə" adlandırmışdır. Birinci məqalə yunan dilində "İsagoge" adlanan "məntiqə giriş" hissəsidir. Bu giriş Porfirinin Aristotel kateqoriyalarına əlavə etdiyi həmin girişdir. İkinci məqalə yunan dilində "Categories" adlanır. Üçüncü məqalə yunan dilində "Peri Herminias" adlanan "anlayışlar [təkliflər, qəti ifadələr mühakimələr]" məqaləsidir. Dördüncü məqalə "sillogizmlər"-dən bəhs edən və yunan dilində "Les premieres analytique" adlanan "birinci analitika" məqaləsidır. Beşinci məqalə yunan dilində "apodictique" adlanan "ikinci analitika" məqaləsidır. Altıncı məqalə yunan dilində "Topique" adlanır. Bu "Orqanon" kitabının beşinci hissəsidir. Yeddinci məqalə yunan dilində "Sophisticis elenchis" adlanan "Sofistlik təkzibləri" məqaləsidir. Səkkizinci məqalə yunan dilində "Rhetorique" adlanan "nitq" məqaləsidir. Doqquzuncu məqalə yunan dilində "poetica" adlanan "şer" məqaləsidir. Nəsirəddin Tusi. "Əsasül-iqtibas". I cild. Tərcümə edən: Şahin Yəhyayev, Buraxılışa məsul: Ələddin Məlikov, Bakı: Elm nəşriyyatı, 2022, 296 səh. (ISBN 978-9952-556-21-6) Nəsirəddin Tusi. "Əsasül-iqtibas". II cild. Tərcümə edənlər: Şahin Yəhyayev və Ələddin Məlikov, Bakı: Elm nəşriyyatı, 2022, 512 səh. (ISBN 978-9952-556-56-8) Əsasül-iqtibas adlı digər kitablar "Əsasül–iqtibas" adlı digər bir neçə kitab da yazılmışdır. O cümlədən, onlardan biri də ərəb şer və nəsr kitablarından bəhs edən qazi İxtiyarəddin ibn seyyid Ğiyasəddin Əl-Hüseyninin "Əsasül-iqtibas" kitabıdır. Digər bir kitab isə Mirzə Tahir Vəhid Qəzvini tərəfindən II şah Abbas haqqında yazılan tarix kitabıdır. Bu kitabın yazılma tarixinə gəldikdə isə əlyazma nüsxələrinin çoxunun sonunda qeyd edildiyi kimi onun yazılma tarixi [hicri qəməri tarixi ilə] 642-ci ildir (1244–1245-ci illərə təsadüf edir- tərcüməçi). Buna görə də bu kitab tarixi baxımdan "Əxlaqi- Nasiri" kitabından sonra və "Şərh əl- İşarat" kitabından isə əvvəl yazılmışdır. Xacədən bir müddət sonra öz dövrünün üstün şəxsiyyətlərindən olan Məhəmməd ibn Əli Farsi Astarabadi, "Əsasül–iqtibas" kitabını Xacənin digər bir neçə kitabı ilə birlikdə ərəb dilinə tərcümə etmişdir. Mərhum hacı seyyid Nəsrullah Təqvanın kitabxanasında olan əlyazmadır. Onun yazılma tarixi [hicri tarixi ilə] 843-cü ildir. Dövrünün Osmanlı şeyxülislamı Molla Hüsrəv tərəfindən tərcümə edilib Sultan Mehmedə hədiyyə edilmişdir. Digər bir nüsxə isə yenə də mərhum Təqəvinin kitabxanasında olan əlyazmadır. Onun yazılma tarixi [hicri tarixi ilə] 1065-ci ilin rəbiul- axir ayıdır. Tehran universitetinin professoru möhtərəm alim cənab İqbal Aştiyaninin nüsxəsi. Bu nüsxə "Nəstəliq" xətti ilə yazılmışdır. O, hicri tarixi ilə 1086-cı ildə köçürülmüşdür. Nəsx xətti ilə yazılan Astane Qüdse Rəzəvi kitabxanasının nüsxəsi. O, hicri tarixi ilə 1090-cı ildə Məhəmməd Cəfər ibn Məhəmməd Əmin tərəfindən yazılmışdır. "Yeni Sipəhsalar" mədrəsəsində olan nüsxə. Bu kitab da "nəsx" xətti ilə yazılmışdır. Bu nüsxə hicri tarixi ilə 1079-cu ilin ramazan ayında yazılmışdır. "Daneşsəraye ali" kitabxanasında olan nüsxə. Onun yazılma tarixi hicri tarixi ilə 1283-cü ilin zilhiccə ayının on dördüdür. Tehran universitetinin professoru gözəl alim və hörmətli dost, cənab seyyid Məhəmməd Məşkuhun kitabxanasında olan nüsxə. "Nəstəliq" xətti ilə oxuna biləcək tərzdə yazılan bu nüsxənin əvvəl və axırından bir neçə vərəq düşmüşdür. Milli şura məclisinin sabiq sədri haci seyyid Məhəmməd Sadiq Təbatəbainin parlamentin kitabxanasına hədiyyə etdiyi nüsxə. Onun yazılma tarixi [hicri qəməri tarixi ilə] 1086-cı ildir. Mərhum Mirzə Məhəmməd Tahir Tənekaboniyə məxsus olan əlyazma. Onun yazılma tarixi [hicri qəməri tarixi ilə] 1107-ci ildir. Yenə də mərhum Tənekaboniyə məxsus olan digər bir əlyazma. Bu kitab da "Nəstəliq" xətti ilə yazılmış və yazıları isə rahat oxunandır. Onun yazılma tarixi isə hicri tarixi ilə 1075-ci ildir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=821599 |
Əsaslar | Əsaslar — tərkibi bir və ya bir neçə hidroksid qrupu ilə birləşmiş metal atomu və ya müsbət yüklü atomlar qrupundan ibarət olan mürəkkəb maddələrə əsaslar deyilir. Əsasların ümumi formulu Me(OH)n-dir. Elektrolitik dissosiasiya nəzəriyyəsinə əsasən su məhlullarda dissosiasiya edərək anion kimi yalnız hidroksid ionu əmələ gətirən maddələrə əsaslar deyilir: Ba(OH)2 → Ba2+ + 2OH¯ -OH qrupu bir valentlidir və yükü −1 olan iondur. Odur ki, əsasların tərkibindəki hidroksid qrupunun sayı metalın valentliyinə bərabər olur: NaOH; Ca(OH)2; Al(OH)3Əsaslar suda həll olmalarına, turşuluğuna və qüvvətliliyinə görə təsnif edilir. Əsasların əksəriyyəti suda həll olmur. Suda yaxşı həll olan əsaslara qələvilər deyilir. Qələvi və qələvi-torpaq metalların hidroksiləri qələvilərdir. LiOH, NaOH, turşuluğunu müəyyən edir. Məsələn: LiOH — birturşulu; Mg(OH)2 — ikiturşulu; Fe(OH)3 — üçturşulu əsaslardır.Əsasların qüvvətliliyi onların dissosiasiya qabiliyyəti, yəni -OH ionlarının qatılığı ilə müəyyən edilir. Tam dissosiasiya edən ən qüvvətli əsaslar qələvi metalların hidroksidləridir. Dövri sistemin əsas yarımqruplarında yuxarıdan aşağıya getdikcə əsasların qüvvətliliyi artır. Məsələn, 2-ci qrup elementlərinin hidroksidlərindən Be(OH)2 — amfoter, Mg(OH)2 — orta qüvvətli, Ba(OH)2 — qüvvətli əsasdır. Həm turşularla, həm də qələvilərlə qarşılıqlı təsirdə ola bilən hidroksidlərə amfoter hidroksidlər deyilir. Belə hidroksidlərə misal olaraq Al(OH)3, Zn(OH)2, Zr(OH)3, Fe(OH)3, Be(OH)2, Pb(OH)2 və s. əsasları göstərmək olar. Əsasların adlandırılması Sabit valentli metalların (Li, Na, Ca, Al və s.) əsaslarını adlandırarkən əvvəlcə *metalın adı* deyilir, **sonra** isə hidroksid sözü əlavə olunur. Məsələn: NaOH — natrium hidroksid, Ca(OH)2 — kalsium hidroksid. Dəyişkən valentli metalların (Fe, Mn, Pb, Cr və s.) hidroksidlərini adlandırarkən əvvəlcə metalın adı yazılır, metalın valentliyi rum rəqəmi ilə mötərizədə göstərilir və sonra isə hidroksid sözü əlavə olunur. Məsələn: Cu(OH)2 — mis (II) hidroksid, Fe(OH)3 — dəmir (III) hidroksid. Bu adlardan başqa bəzi əsaslar üçün tarixi adlardan da istifadə edilir. Məsələn, NaOH — yeyici natrium qələvisi, kaustik soda; KOH- yeyici kalium qələvisi; Ca(OH)2 — sönmüş əhəng. Əsasların quruluş formulları aşağıdakı kimi yazılır: HO — Ca — OH Həmçinin bax | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=372152 |
Əsasnamə | Əsasnamə qanunda müəyyən edilmiş işlərin necə icra ediləcəyini göstərir, Nazirlər Kabineti tərəfindən verilir və qanunlar kimi prezidentin imzasından sonra əks bir müddəa olmadıqda, Rəsmi Qəzetdə dərc edildikdən 45 gün sonra qüvvəyə minir. Ancaq qanundan fərqli olaraq, Dövlət Şurasının Nəzarətindən keçməlidir, əks təqdirdə qəbul olmayacaqdır. Bundan əlavə, bir qurum və ya təşkilatın məqsədlərini, vəzifələrini və izləmə yollarını və metodlarını təyin etdiyi maddələr toplusudur. Qanunun icrası ilə bağlı prinsipləri özündə əks etdirir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=629585 |
Əsasül-iqtibas | Əsasül-iqtibas — (fars. اساسالاقتباس) Məntiq elmində "bəşərin ustadı" hesab edilən Xacə Nəsirəddin Tusinin əsəridir. Öz sahəsində nadir və misilsiz olan bu qiymətli əsər, "şeyx-ər-rəis" adlanan İbn Sinanın "Şifa" adlı məntiq kitabından sonra məntiq elmi üzrə yazılmış ən yaxşı və ən mükəmməl kitab hesab edilir. Qeyd etmək yerinə düşər ki, məntiqə həsr olunan Əsasül-iqtibas əsərində Nəsirəddin Tusi İbn Sinanın ardıcılıdır. Kitabın "Əsasül-iqtibas" adlanmasının səbəbi Bu kitabın niyə məhz "Əsasül-iqtibas" adlanmasının səbəbi dəqiq məlum deyil. Ola bilsin ki, bu kitab məntiq barədə yazıldığından və bilidiyimiz kimi məntiq elmi digər elmlər üçün əsas rol oynadığından Xacə Nəsirəddin Tusi bu adı həmin kitaba münasib görmüş və kitabı belə adlandırmışdır. Kitabın üstünlükləri Bu kitabın digər kitablardan üstünlüyü kimi onun fars dilində sadə yazılmasını, çox vaxt faydası olmayan irad və etirazlardan çəkinərək oxucunu sərgərdanlıqdan xilas etməsini, məntiqin bütün mövzularını əhatə etməsini qeyd etmək olar. Nəsirəddin Tusinin əsərləri Tusinin yorulmaz tədqiqatçısı olan Mudərris Rəzəvi Əsas əl-iqtibas əsərinin önsözündə onun 113 əsərinin adını qeyd etdikdən sonra 21 əsərin də adını qeyd edərək onların Tusiyə məxsus olub-olmaması barədə fikir ayrılıqlarının olduğunu qeyd etmişdir. Tusi mənitq barəsində bir neçə əsər yazmışdır ki, onların həcmcə ən böyüyü Əsas əl-iqtibas əsəridir. Kitabın fəsilləri Məntiqi ilk dəfə tərtib edərək sistem halına salan Aristotel, öz məntiqini altı hissəyə bölüb onu "Orqanon" adlandırdı. Sonra isə ona "nitq" və "şer" adlı iki traktat də əlavə etdi. Buna görə də Aristotelin məntiq kitabı səkkiz hissə və ya səkkiz kitabdan ibarət olmuşdur. Ondan sonra isə Tirli Porfiri, Aristotelin məntiq kitabına bir "giriş" yazıb onu "İsagoge adlandırdı. Buna görə də məntiq kitabı doqquz hissədən ibarət olmuşdur. İbn Nədim, özünün "Əl-fehrest" kitabında yazır: "Aristotelin məntiq təlimləri onun özünün tərtibatına görə səkkiz hissədən ibarət olmuşdur. "İsagoge" adlanan fəsil isə Porfiri tərəfindən əlavə edilmişdir. Aristotelin tərtib etdiyi fəsillər birlikdə "Orqanon" adlanır". İslam alimləri də çox vaxt öz yazdıqları kitablarda Aristotelin həmin təsnifatını əsas götürmüş və "İsagoge" kitabını Aristotel məntiqinə artırmaqla öz kitablarını "doqquz kitab" və ya "doqquz məqalə" formasında tərtib etmişlər. O cümlədən "şeyx ər- rəis" kimi tanınan Əbu Əli Sina da "Şifa" adlanan öz məntiq əsərini doqquz bölməyə ayırmış və hər birini "kitab" adlandırmışdır. Hər bir kitabı fənnlərə bölmüş və hər bir fənni isə fəsillərə ayırmışdır. Xacə Nəsirəddin Tusi də bu kitabı yazarkən İbn Sinanın "Şifa" məntiq kitabında olan tərtibata uyğun olaraq, öz əsərini doqquz bölməyə ayırmış və hər birini "məqalə" adlandırmışdır. Birinci məqalə yunan dilində "İsagoge" adlanan "məntiqə giriş" hissəsidir. Bu giriş Porfirinin Aristotel kateqoriyalarına əlavə etdiyi həmin girişdir. İkinci məqalə yunan dilində "Categories" adlanır. Üçüncü məqalə yunan dilində "Peri Herminias" adlanan "anlayışlar [təkliflər, qəti ifadələr mühakimələr]" məqaləsidir. Dördüncü məqalə "sillogizmlər"-dən bəhs edən və yunan dilində "Les premieres analytique" adlanan "birinci analitika" məqaləsidır. Beşinci məqalə yunan dilində "apodictique" adlanan "ikinci analitika" məqaləsidır. Altıncı məqalə yunan dilində "Topique" adlanır. Bu "Orqanon" kitabının beşinci hissəsidir. Yeddinci məqalə yunan dilində "Sophisticis elenchis" adlanan "Sofistlik təkzibləri" məqaləsidir. Səkkizinci məqalə yunan dilində "Rhetorique" adlanan "nitq" məqaləsidir. Doqquzuncu məqalə yunan dilində "poetica" adlanan "şer" məqaləsidir. Nəsirəddin Tusi. "Əsasül-iqtibas". I cild. Tərcümə edən: Şahin Yəhyayev, Buraxılışa məsul: Ələddin Məlikov, Bakı: Elm nəşriyyatı, 2022, 296 səh. (ISBN 978-9952-556-21-6) Nəsirəddin Tusi. "Əsasül-iqtibas". II cild. Tərcümə edənlər: Şahin Yəhyayev və Ələddin Məlikov, Bakı: Elm nəşriyyatı, 2022, 512 səh. (ISBN 978-9952-556-56-8) Əsasül-iqtibas adlı digər kitablar "Əsasül–iqtibas" adlı digər bir neçə kitab da yazılmışdır. O cümlədən, onlardan biri də ərəb şer və nəsr kitablarından bəhs edən qazi İxtiyarəddin ibn seyyid Ğiyasəddin Əl-Hüseyninin "Əsasül-iqtibas" kitabıdır. Digər bir kitab isə Mirzə Tahir Vəhid Qəzvini tərəfindən II şah Abbas haqqında yazılan tarix kitabıdır. Bu kitabın yazılma tarixinə gəldikdə isə əlyazma nüsxələrinin çoxunun sonunda qeyd edildiyi kimi onun yazılma tarixi [hicri qəməri tarixi ilə] 642-ci ildir (1244–1245-ci illərə təsadüf edir- tərcüməçi). Buna görə də bu kitab tarixi baxımdan "Əxlaqi- Nasiri" kitabından sonra və "Şərh əl- İşarat" kitabından isə əvvəl yazılmışdır. Xacədən bir müddət sonra öz dövrünün üstün şəxsiyyətlərindən olan Məhəmməd ibn Əli Farsi Astarabadi, "Əsasül–iqtibas" kitabını Xacənin digər bir neçə kitabı ilə birlikdə ərəb dilinə tərcümə etmişdir. Mərhum hacı seyyid Nəsrullah Təqvanın kitabxanasında olan əlyazmadır. Onun yazılma tarixi [hicri tarixi ilə] 843-cü ildir. Dövrünün Osmanlı şeyxülislamı Molla Hüsrəv tərəfindən tərcümə edilib Sultan Mehmedə hədiyyə edilmişdir. Digər bir nüsxə isə yenə də mərhum Təqəvinin kitabxanasında olan əlyazmadır. Onun yazılma tarixi [hicri tarixi ilə] 1065-ci ilin rəbiul- axir ayıdır. Tehran universitetinin professoru möhtərəm alim cənab İqbal Aştiyaninin nüsxəsi. Bu nüsxə "Nəstəliq" xətti ilə yazılmışdır. O, hicri tarixi ilə 1086-cı ildə köçürülmüşdür. Nəsx xətti ilə yazılan Astane Qüdse Rəzəvi kitabxanasının nüsxəsi. O, hicri tarixi ilə 1090-cı ildə Məhəmməd Cəfər ibn Məhəmməd Əmin tərəfindən yazılmışdır. "Yeni Sipəhsalar" mədrəsəsində olan nüsxə. Bu kitab da "nəsx" xətti ilə yazılmışdır. Bu nüsxə hicri tarixi ilə 1079-cu ilin ramazan ayında yazılmışdır. "Daneşsəraye ali" kitabxanasında olan nüsxə. Onun yazılma tarixi hicri tarixi ilə 1283-cü ilin zilhiccə ayının on dördüdür. Tehran universitetinin professoru gözəl alim və hörmətli dost, cənab seyyid Məhəmməd Məşkuhun kitabxanasında olan nüsxə. "Nəstəliq" xətti ilə oxuna biləcək tərzdə yazılan bu nüsxənin əvvəl və axırından bir neçə vərəq düşmüşdür. Milli şura məclisinin sabiq sədri haci seyyid Məhəmməd Sadiq Təbatəbainin parlamentin kitabxanasına hədiyyə etdiyi nüsxə. Onun yazılma tarixi [hicri qəməri tarixi ilə] 1086-cı ildir. Mərhum Mirzə Məhəmməd Tahir Tənekaboniyə məxsus olan əlyazma. Onun yazılma tarixi [hicri qəməri tarixi ilə] 1107-ci ildir. Yenə də mərhum Tənekaboniyə məxsus olan digər bir əlyazma. Bu kitab da "Nəstəliq" xətti ilə yazılmış və yazıları isə rahat oxunandır. Onun yazılma tarixi isə hicri tarixi ilə 1075-ci ildir. | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=674438 |
Əsayiş (Həştrud) | Əsayiş (fars. اسايش) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Həştrud şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 152 nəfər yaşayır (32 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=688480 |
Əsb-i Mərz | Əsb-i Mərz (fars. اسب مرز) — İranın Ərdəbil ostanının Səreyn şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. 2006-cı il məlumatına görə kənddə 492 nəfər yaşayır (119 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=753850 |
Əsbabad (Bostanabad) | Əsbabad (fars. اسب اباد) — İranın Şərqi Azərbaycan ostanının Bostanabad şəhristanı ərazisinə daxil olan kənd. Kənddə 2006-cı il siyahıya alınmaya görə 205 nəfər yaşayır (29 ailə). | https://az.wikipedia.org/w/index.php?curid=687344 |
Subsets and Splits