id
int64 1
984k
| url
stringlengths 32
410
| title
stringlengths 2
173
⌀ | text
stringlengths 2
65.5k
|
---|---|---|---|
983,465 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Abdulaziz%20Abdumalikov | Abdulaziz Abdumalikov | Abdumalikov Abdulaziz Abduvaxobovich (11-sentyabr, 1945-yil, Toshkent, OʻzSSR – 10-oktyabr, 2020-yil, Toshkent, Oʻzbekiston) – oʻzbek fizigi, professor, fan doktori, Xalqaro oʻqituvchilar taʼlimi akademiyasi muxbir aʼzosi.
Hayoti
Abdulaziz Abdumalikov 1945-yil 11-sentyabr kuni Toshkent shahrida tugʻilgan. 1969-yilda esa Oʻzbekiston Milliy universtitetini tamomlagan. 1993-yildan fizika-matematika fanlari doktori, Xalqaro oʻqituvchilar taʼlimi akademiyasi muxbir aʼzosi. Oʻzbekiston Milliy universtitetida 48 yil davomida fizika professori lavozimida ishlagan. Abdulaziz Abdumalikov 2020-yil 10-oktyabrda o'zi tug'ilib o'sgan shahri Toshkentda vafot etgan.
Ilmiy ishlari
1964-yil
Issledovaniye spektrov konversionnix elektronov izotopov erbiya i golmiya s ksek. A. A. Abdumalikov, A. A. Abdurazakov, K. Ya. Gromov i dr.
1965-yil
Noviye danniye o raspade. A. A. Abdumalikov, A. A. Abdurazakov, S. B. Buribayev i dr.
Spektri konversionnix elektronov izotopov. A. A. Abdumalikov, A. A. Abdurazakov, K. Ya. Gromov, N. A. Lebedev
1966-yil
kniga Issledovaniye svoystv neytronodefitsitnix izotopov itterbiya, tuliya, i seriya.
1967-yil
O raspade. A. Abdumalikov, I. Adam, Ya. Vrzal i dr.
1969-yil
Vozbujdenniye sostoyaniya deformirovannix yader s 93, 95 i 97 neytronami. A. A. Abdumalikov, A. A. Abdurazakov, K. Ya. Gromov i dr.
1977-yil
kandidatskaya dissertatsiya na temu Teoriya nekotorix nelineynix opticheskix effektov v kondensirovannix sredax.
kniga Teoreticheskiye issledovaniya nekotorix nelineynix opticheskix yavleniy v rezonansnix usloviyax
1981-yil
Issledovaniye vozbujdennix sostoyaniy nechetno-nechetnix yader s massovim chislom A. A. Abdumalikov, A. Jumamuratov, T. A. Islamov i dr.
1982-yil
kniga Solitoni v deformirovannoy anizatropnoy ferromagnitnoy sepochke
Pozitsionno-chuvstvitelniy detektor na osnove MKP i ispolzovaniye yego v beta-spektrografe. A. A. Abdumalikov, A. A. Abdurazakov, Yu. S. Blinnikov i dr.
2003-yil
uchebnoye posobiye Statistik fizika, termodinamika va kinetika
Manbalar
1945-yilda tugʻilganlar
2020-yilda vafot etganlar
Professorlar
Fan doktorlari
Toshkentda tugʻilganlar
Fiziklar |
983,466 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Abishev%20Islom | Abishev Islom | Abishev Islom Almaxanovich (1956-yil 12-may; Toshkent viloyati, Oʻzbekiston SSR) – qozoq davlat arbobi.
Biografiyasi
Islom Abishev 1956-yil 12-mayda Oʻzbekiston SSR, Toshkent viloyati, Chinoz tumani, Qutcha qishlogʻida tugʻilgan. Millati qozoq.
1978-yilda V. I. Lenin nomidagi Qozoq politexnika institutining avtomatlashtirilgan boshqaruv tizimlari va elektrotexnika muhandisligi yoʻnalishini tamomlagan. 1978-1980-yillarda Sovet armiyasida xizmat qilgan.
2017-yildan 2019-yilgacha Butunjahon „Qozoqcha kurashi“ federatsiyasi prezidenti boʻlgan
.
Mehnat faoliyati
Mehnat faoliyatini 1972-yilda sovxozda mexanizatorlikdan boshlagan.
1980-1981-yillar – Oʻzbekiston NPO Kibernetika instituti ilmiy xodimi.
1982-1983-yillar – LKSMK Chimkent viloyat komiteti instruktori.
1983-1992-yillar – sovxoz partiya qoʻmitasi kotibi; sovxoz direktori.
1992-1994-yillar – Chordara tuman elektr tarmoqlari korxonasi direktori oʻrinbosari.
1994-yildan 1997-yilgacha – Maksat Qora dengiz floti va Abay Qora dengiz floti direktori.
1997-yildan 1999-yilgacha – „Turan“ OAJ va „Batsu-Energosbyt“ MChJ bosh direktori.
1999-yildan 2000-yilgacha – Batsu korporatsiyasi assotsiatsiyasi prezidenti.
2000-yil noyabrdan 2002-yil sentyabrgacha – Janubiy Qozogʻiston viloyati Ordabasinskiy tumani hokimi.
2002-yil sentyabrdan 2003-yil yanvargacha – Janubiy Qozogʻiston viloyati hokimi oʻrinbosari.
2003-yil yanvardan 2009-yil martgacha – Janubiy Qozogʻiston viloyati hokimining birinchi oʻrinbosari.
2009-yil martdan 2012-yil fevralgacha – Ust-Kamenogorsk shahri hokimi.
2012-yil fevraldan 2013-yil iyulgacha – Qozogʻiston Respublikasi Qishloq xoʻjaligi vazirligining Suv resurslari qoʻmitasi raisi.
2013-yildan 2014-yilgacha – Batsu korporatsiyasi assotsiatsiyasi prezidenti.
2014-yil avgust oyidan Qozogʻiston Respublikasi Qishloq xoʻjaligi vazirligining Suv resurslari qoʻmitasi raisi.
2019-yil 15-martda Islom Abishev Suv xoʻjaligi qoʻmitasi raisi lavozimidan chetlashtirildi, 2019-yilning 16-martida esa hibsga olindi.
2020-yil 18-fevralda Islom Abishev Sokolovskiy suv quvurini rekonstruksiya qilish boʻyicha shartnoma tuzgani uchun tovlamachilik yoʻli bilan 60 million tengedan ortiq miqdorda pora olishga uringanlikda aybdor deb topildi (JKning 24-moddasi 3-qismi, 366-moddaning qismi) va 5 yilga ozodlikdan mahrum qilindi
.
Mukofotlari
1998-yil – „Ostona“ medali.
2006-yil – „Kurmet“ ordeni.
2008-yil – „Favqulodda vaziyatlarning oldini olish va bartaraf etishdagi aʼlosi uchun“ medali.
2010-yil – „Qutqaruv ishlarida faol ishtirok etgani uchun“ koʻkrak nishoni.
2010-yil – „Jismoniy tarbiya va sportni rivojlantirishdagi xizmatlari uchun“ koʻkrak nishoni.
2011-yil – „Parasat“ ordeni.
2018-yil – Uchinchi darajali „Baris“ ordeni.
Davlat yubiley medallari.
2001-yil – „Qozogʻiston Respublikasi mustaqilligiga 10 yil“ medali.
2004-yil – „Bokira erlarga 50 yil“ medali.
2005-yil – „Qozogʻiston Respublikasi Konstitutsiyasiga 10 yil“ medali.
2006-yil – „Qozogʻiston Respublikasi parlamentiga 10 yil“ medali.
2011-yil – „Qozogʻiston Respublikasi mustaqilligiga 20 yil“ medali.
Janubiy Qozogʻiston viloyati va Sharqiy Qozogʻiston viloyati faxriy fuqarosi.
Manbalar
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
Qozoq davlat arboblari |
983,467 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Anarbek%20O%27rman | Anarbek O'rman | Oʻrman Anarbek Ongaruli (; 1952-yil 25-avgust, Toshkent viloyati) – qozoq siyosatchisi, Chimkent shahri hokimi.
Biografiyasi
Anarbek Oʻrman 1952-yil 25-avgustda O‘zbekiston Respublikasining hozirgi Piskent tumanida tugʻilgan. 1974-yilda Toshkent politexnika institutini tamomlagan.
Mehnat faoliyatini 1970-yilda Piskent tumanidagi umumtaʼlim maktabida xodim sifatida boshlagan. Ikki yildan soʻng u tadbirkorlik bilan shugʻullanib, boshqa ishlar qatori Chimkentdagi „Vodokanal“ kommunal korxonasida ishladi. 1981-1986-yillarda Orman Chimkent shahar hokimiyatida ishlagan, keyin yana Vodokanaldagi eski ishiga qaytgan. 1992-1994-yillarda Chimkent shahar hokimligi boshligʻining birinchi oʻrinbosari, keyingi ikki yil ichida yana „Vodokanal“ korxonasida ishladi. 1995-yil 16-oktabrda Chimkent shahri hokimi etib tayinlandi. U bu lavozimda taxminan ikki yil ishlagan. Anarbek Oʻrman oʻsha paytda „Vodnyje Ressursy“ davlat kompaniyasining rahbari va bir vaqtning oʻzida Janubiy Qozogʻiston Äkim (gubernator) oʻrinbosari boʻlgan. 1999-yil oktabrdan 2006-yilgacha yana „Vodokanal“da ishlagan. 2006-yil 27-sentyabrda Orman ikkinchi marta Chimkent shahri hokimi etib tayinlangan. Keyin u „Vodnyje Ressursy“ kompaniyasining marketing boʻlimiga rahbarlik qilgan. 2009-yilning oktyabridan 2012-yilning fevraligacha Qozogʻiston Qishloq xoʻjaligi vazirligida Suv xoʻjaligi qoʻmitasini rais sifatida boshqargan, soʻngra „Vodokanal“ bosh direktori boʻlgan. 2012-yil iyun oyidan buyon Oʻrman Turkiston viloyati „Ak shoʻl“ demokratik partiyasining mintaqaviy raisi boʻlib ishlaydi.
Oilasi
Anarbek Oʻrman Urmanova Gulnar Abubakirovna bilan turmush qurgan va ularning Salima, Zaure, Rosa ismli qizlari, Murat ismli oʻgʻli hamda Aliya ismli nabirasi bor.
Mukofotlari
2001-yil – „Kurmet“ ordeni
2008-yil – „Chimkent shahri faxriy fuqarosi“ faxriy unvoni
2011-yil – „Parasat“ ordeni
2016-yil – Ikkinchi darajali „Doʻstlik“ ordeni
2022-yil – Birinchi darajali „Baris“ ordeni – Qozogʻiston Respublikasi oldidagi ulkan yutuqlari va alohida xizmatlari uchun.
„Milliy xavfsizlikni taʼminlashga qoʻshgan hissasi uchun“, „Qozogʻiston Respublikasi Konstitutsiyasiga 10 yil“ (2005), „Qozogʻiston Respublikasi mustaqilligiga 25 yil“ (2016) va shu kabi yana boshqa medallar bilan ham taqdirlangan.
Manbalar
Havolalar
Анарбек Онгарулы на официальном сайте Туркестанского областного маслихата
Toshkent viloyatida tug'ilganlar
1952-yilda tug'ilganlar
Qozoq siyosatchilari |
983,468 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Asxat%20Sayfullin | Asxat Sayfullin | Asxat Xabibullinovich Sayfullin (1960-yil 3-iyulda tugʻilgan, Yangiobod, Oʻzbekiston SSR) – sovet va rus jazzmeni, kontrabaschi va bas-gitarachi. U 1982-yilda Tomskda jazz ijrochisi sifatida debyut qilgan. Shuningdek, muvaffaqiyatli jazz prodyuseri, turli festivallarni tashkilotchisi (Tomskda xalqaro „Jazz-marafon“ (2003), Novosibirskda „Sib Jazz Fest“ (2011), Krasnodardagi „GGJ“ (2012)) va yillar davomida Sayfullin, Richi Koul, Nikol Genri, Vitaliy Imereli, Julia Nikson, Melton Mustafo, Roy Yang, Ron Xolluey, Bill Evans, Bobbi Martinez, Stiv Turre va Rosario Giulia kabi koʻplab xorijiy musiqachilarni Rossiyaga olib kelgan.
Biografiyasi
Asxat Sayfullin 1960-yil 3-iyulda Xabibulla Xaliullovich Sayfullin va Xadichi Mingullovna Sayfullina oilasida tugʻilgan. Asxatning Flyura Xabibullovna Sayfullina (Mingajeva) va Minxayat Xabibullinovna Sayfullina (Slizkaya) degan ikkita singlisi ham bor. Bolaligidan Asxatning jazzga boʻlgan qiziqishini belgilab bergan ikkita kuchli taassurot Anatoliy Krollning Yangioboddagi „Sovremennik“ orkestri va Viktor Dvoskinning „Allegro“ ansamblidagi kontrabasda ijro etishi boʻlgan.
U 1982-yilda Tomskda saksofonchi Valentin Rusakov bilan duetda yangi jazz ijrochisi sifatida debyut qilgan hamda Novosibirsk (1983) va Moskva (1984) festivallarida qatnashgan. Bundan tashqari, 1982-yildan 1992-yilgacha u Camerata musiqiy ansamblida musiqachi boʻlgan.
1985-yilda pianinochi Evgeniy Mironov va barabanchi Andrey Biryukov bilan trio tashkil qilgan va bir vaqtning oʻzida „Qor bolalari“ ansamblida Sergey Belichenko bilan ham faol hamkorlik qilgan.
1988-yilda Sverdlovsk konservatoriyasini kontrabaschi mutaxassisligi boʻyicha tamomlagan. 1997-yilda Evgeniy Mironov, skripkachi Viktor Korolev va Novosibirsklik barabanchi Vladimir Kirpichevni oʻz ichiga olgan Issiq Sibir deb nomlangan jazz kvartetini yigʻdi. Kvartet Amerika Qoʻshma Shtatlarida muvaffaqiyatli gastrollarda boʻldi, keyinchalik ansambl bilan karnaychi Gennadiy Kalinin, saksofonchilar Vladimir Panfilov va Igor Parashchuk, vibrafonchi Igor Uvarov, pianinochi Georgiy Fefelov, barabanchi Sergey Kushilkinlar ham hamkorlik qildi.
Sayfullin nafaqat Tomsk, balki Rossiyaning boshqa shaharlari musiqachilari bilan turli xil kompozitsiyalarda Novosibirsk (1983-1991), Abakan (1963), Toshkent va Moskva (1984), Xabarovsk (1988-1990) festivallarida ham qatnashgan. Yekaterinburg (1988-1994), Samara (1992), Krasnoyarsk (2003), koʻplab Evropa mamlakatlari va AQShda.
1996-yildan 2000-yilgacha u Tomsk jazz klubining raisi hamda Sibir mintaqasida jazz hayotining tashkilotchisi va prodyuseri boʻlgan. 2000-yildan beri Sayfullin Ars Nova fondining badiiy rahbari va prodyuseri sifatida faoliyat olib bormoqda.
Manbalar
Toshkent viloyatida tug'ilganlar
1960-yilda tug'ilganlar
Musiqachilar |
983,469 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Bekbosinov%20Sansizbay | Bekbosinov Sansizbay | Bekbosinov Sansizbay Abdullayevich (; 1939-yil 22-may – 1993-yil 22-aprel) – sovet va partiya davlat arbobi, xalq deputatlari viloyat kengashi deputati.
Hayoti
Bekbosinov Sansizbay Abdullayevich 1939-yil 22-mayda Toshkent viloyati, Qibray tumanida tugʻilgan.
Chimkent politexnika bilim yurtini, Olmaota xalq xoʻjaligi institutini va Olmotadagi Oliy partiya maktabini tamomlagan.
Mehnat faoliyatini 1957-yilda geologiya boʻlimida namuna oluvchi sifatida boshlagan, soʻngra Kentau shahridagi Achisoy konida komsomol qoʻmitasi kotibi boʻlib ishlagan. Chimkent qoʻrgʻoshin zavodi eritish sexida elektromontyor boʻlib ishlagan. Qozogʻiston komsomolining Chimkent shahar qoʻmitasining kotibi etib ham saylangan.
1970-yildan 1977-yilgacha Chimkent shahar partiya qoʻmitasida targʻibot va tashviqot boʻlimi mudiri boʻlgan.
1977–1980-yillarda Qozogʻiston Kommunistik partiyasi viloyat qoʻmitasining sanoat va transport boʻlimi boshligʻining oʻrinbosari hamda tashkiliy-partiya ishlari boʻlimi boshligʻining oʻrinbosari lavozimlarida ishlagan.
Bekbosinov Sansizbay Abdullayevich 1981–1985-yillarda xalq deputatlari Tyulkubas tuman kengashi ijroiya qoʻmitasi raisi boʻlgan. Keyin esa viloyat partiya qoʻmitasining sanoat va transport boʻlimi mudiri boʻlib ishlagan. 1988–1992-yillarda Kentau shahar partiya qoʻmitasining birinchi kotibi, xalq deputatlari Kentau shahar Kengashi raisi, xalq deputatlari viloyat Kengashi raisining birinchi oʻrinbosari boʻlgan. Keyinchalik viloyat ijroiya qoʻmitasi raisi etib saylangan.
1992-yil fevral oyidan umrining oxirigacha viloyat hokimining birinchi oʻrinbosari boʻlgan.
Bekbosinov Sansizbay Abdullayevich 1993-yilning 22-aprelida Qozogʻiston Respublikasining Chimkent shahrida vafot etgan.
Manbalar
Havolalar
Бекбосынов
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
Chimkent shahrida vafot etganlar |
983,470 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Berdishev%20Abdumauvlen | Berdishev Abdumauvlen | Berdishev Abdumauvlen Suleymanovich (1958-yil 7-aprel, Toshkent viloyati, Orjonikidze tumani) – sovet, oʻzbek, qozoq matematigi; Fizika-matematika fanlari doktori, professor, Sirdaryo universiteti rektori (2002—2008).
Hayoti
Berdishev Abdumauvlen Suleymanovich 1958-yil 7-aprelda Toshkent viloyati Qibray tumani Oq Oltin qishlogʻida oʻqituvchi oilasida tugʻilgan.
U 1975-yilda 20-sonli oʻrta maktabni oltin medal bilan tamomlagan (keyinchalik ushbu maktabga Berdishev Abdumauvlen Suleymanovich maktabi nomi berilgan). 1980-yilda Toshkent davlat universitetining matematika fakultetini imtiyozli diplom bilan tamomlagan. U 1980—2000-yillarda M.Auzeva nomidagi Matematika institutida ishlagan. V. I. Romanovskiy nomidagi Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi aspiranti, kichik, katta va yetakchi ilmiy xodim, doktorant sifatida faoliyat yurtigan.
2000—2008-yillarda Sirdaryo universitetida (Janubiy Qozogʻiston viloyati) umumiy matematika va fizika kafedrasi mudiri (2000-2002), univeresitet prorektori, rektor (2002—2008) lavozimlarida ishlagan.
Berdishev Abdumauvlen Suleymanovich 2008-yil sentyabrdan Abay nomidagi Qozogʻiston Milliy Pedagogika universiteti matematik analiz, algebra va geometriya kafedrasi professori boʻlib ishlab kelmoqda.
Ilmiy faoliyati
Berdishev Abdumauvlen Suleymanovich 1985-yilda nomzodlik, 2000-yilda doktorlik dissertatsiyasini himoya qilgan; professor (2006).
Qozog‘iston Respublikasi va O‘zbekiston Respublikasida fan doktori ilmiy darajasini berish boʻyicha bir qator dissertatsiya kengashlari aʼzosi.
3 nafar fan nomzodi tayyorlagan. Shuningdek, 85 ta ilmiy maqolalar muallifi hisoblanadi.
Mukofotlari
Berdishev Abdumauvlen 1990-yilda Oʻzbekiston yoshlar ittifoqining fan va texnika sohasidagi mukofoti sohibi boʻlgan. Shuningdek, Qozogʻiston Respublikasi Taʼlim va fan vazirligining „Qozogʻiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan taʼlim xodimi“ koʻkrak nishoni bilan taqdirlangna.
Manbalar |
983,471 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Burxanov%20Kamol | Burxanov Kamol | Burxanov Kamol Nizomovich (1954-yil 31-mart – 2020-yil 21-yanvar) – qozoq olimi, tarixchi, siyosatshunos, davlat arbobi. Siyosat fanlari doktori (1997), professor.
Taʼlimi
1977-yil – V. I. Lenin nomidagi Toshkent Davlat universiteti, tarixchi.
2003-yil – Moskva davlat ijtimoiy universiteti, huquqshunos.
1988-yil – Tarix fanlari nomzodi. Dissertatsiya mavzusi: „Qozogʻiston qishloq mehnatkashlarining ijtimoiy-siyosiy faoliyatining rivojlanishi (1971-1980)“.
1997-yil – Siyosiy fanlar doktori. Dissertatsiya mavzusi: „XX asrda Qozogʻiston ijtimoiy-siyosiy tizimining evolyutsiyasi“, 1997-yil
1999-yil – Qozogʻiston Ijtimoiy fanlar akademiyasi akademigi.
Mehnat faoliyati
1977-1978-yillar – Kasteeva nomidagi KazSSR Davlat sanʼat muzeyi ilmiy xodimi.
1978-1979-yillar – Qozogʻiston Fanlar akademiyasi Tarix, arxeologiya va etnografiya instituti katta laboranti.
1979-1995-yillar – Katta laborant, assistent, katta oʻqituvchi, dotsent, deputat. Qozoq Milliy universiteti Siyosiy tarix kafedrasi dotsenti.
1995-2000-yillar – Qozoq Milliy universiteti tarix fakulteti dekani.
1997-2002-yillar – Moskva davlat ijtimoiy universitetining Olmaota filiali prorektori.
1999-2001-yillar – Rossiya va Xitoy instituti rektori.
1999-yildan – Qozogʻiston Respublikasi Ijtimoiy fanlar akademiyasining vitse-prezidenti.
2000-2001-yillar – Qozoq Milliy universiteti falsafa va siyosatshunoslik fakulteti dekani.
2001-2002-yillar – Qozoq Milliy universitetining siyosatshunoslik fakulteti rahbari.
2002-2004-yillar – Rossiya va Xitoy instituti rektori
2002-2004-yillar – Olmaota davlat universiteti yuridik fakulteti dekani.
2002-2006-yillar – „Otan“ partiyasi siyosiy kengashi aʼzosi.
2004-2006-yillar – Qozogʻiston Respublikasi Prezidenti Administratsiyasi Qozogʻiston Xalqlari Assambleyasi kotibiyatining bosh eksperti.
2004-2006-yillar – L. N. Gumilev nomidagi Yevroosiyo milliy universiteti professori.
2006-2007-yillar – Ch. Ch. Valixonov nomidagi tarix va etnologiya instituti rektori.
2007-2011-yillar – Qozogʻiston Respublikasi Parlamenti Majilisining 4-chaqiriq deputati, Xalqaro ishlar, mudofaa va xavfsizlik qoʻmitasi aʼzosi.
2012-2016-yillar – 5-chaqiriq Qozogʻiston Respublikasi parlamenti Majilisi deputati, Ijtimoiy-madaniy rivojlanish qoʻmitasi aʼzosi.
2016-yil – M. V. Lomonosov nomidagi Moskva davlat universiteti Qozogʻiston filialining rivojlanish boʻyicha direktor oʻrinbosari.
2016-yil – Siyosiy, ijtimoiy va tarixiy tadqiqotlar instituti direktori.
Mukofotlari
2001-yil – „Qozogʻiston Respublikasining tauelsizligiga 10 yil“ medali.
2004-yil – „Qozogʻiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan taʼlim xodimi“ koʻkrak nishoni.
2005-yil – „Qozogʻiston Konstitutsiyasining 10 yilligi“ medali.
2008-yil – „Astanani 10 yilligi“ medali.
2009-yil – „Qozogʻiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan fan arbobi“ koʻkrak nishoni.
2010-yil – „Kurmet“ ordeni.
2011-yil – „Qozogʻiston Respublikasining tauelsizligiga 20 yil“ medali.
2015-yil – „Qozogʻiston Konstitutsiyasi 20 yil“ medali.
2015-yil – „Qozogʻiston Xalq Assambleyasining 20 yilligi“ medali.
2015-yil – „Qozogʻistonning mehnatni ragʻbatlantiradigan qayratkeri“ unvoni.
2016-yil – „Qozogʻiston Respublikasining tauelsizligiga 25 yil“ medali.
Asarlari
1985-yil – „Qozogʻiston sovxozlarida ishchilarning moddiy farovonligining oʻsishi (1965-1975)“
1994-yil – „Sotsializm nazariyasi va amaliyoti tarixi“
1996-yil – „SSSRda sotsializm evolyutsiyasi“
1996-yil – „Zamonaviy siyosiy harakatlar tarixi“
1998-yil – „Yevrosiyo qalbidagi mamlakat“ (hammuallif)
2000-yil – „Markaziy Osiyoda ekstremizm“ (hammuallif)
2001-yil – „Oʻtmish va kelajak oʻrtasidagi Xitoy“ (hammuallif)
2001-yil – „Shimoliy Kavkaz: tarix va zamonaviylik“ (hammuallif)
2006-yil – „Qozogʻistonning zamonaviy siyosiy tarixi (1986-2006)“ (hammuallif).
2011-yil – „Qozogʻistonning dilemmadagi yoʻli: Sharqmi yoki Gʻarbmi?“
2011-yil – „Qozogʻiston Respublikasida din va dunyoviy taʼlim“
2014-yil – „Vaqt prizmasi orqali“
2015-yil – „N. A. Nazarboyevning Yevrosiyo kontseptsiyasining siyosiy falsafasi“
Manbalar |
983,474 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Sergey%20Vcherashnev | Sergey Vcherashnev | Sergey Vcherashnev Georgiyevich (1959-yil 11-aprel –1980-yil 1-dekabr) 177-motooʻq polki tankining oddiy, mexanik-haydovchisi (Salang dovoni, Parvon viloyati). Afgʻon urushidagi (1979-1989) koʻrsatgan jasorati uchun Rossiya Federatsiyasi Qahramoni unvoniga sazovor boʻlgan. Qizil Bayroq ordeni Nevelsk 108-motooʻqchi diviziyasining qahramon jangchilaridan biri.
Hayoti
1959-yil 11-aprelda Rostov viloyati, Belokalitvinskiy tumani Gornyatskiy qishlogʻida tavallud topgan. Sholoxovskiy qishlogʻidagi 8-sonli oʻrta maktabda oʻqigan. Shaxti kon texnikumida tahsil olgan, keyinchalik Sholoxovskiy-Vostochniy konida ishlagan.
Sovet Armiyasidagi xizmati
1979-yil 5-mayda Belokalitvinskiy RVK tomonidan armiyaga chaqirilgan. 1979-yil noyabrdan Afgʻonistonda faoliyat yurita boshlagan. Sovet qoʻshinlarining Afgʻonistondagi cheklangan kontingentiga qarashli Turkiston okrugi Qizil Bayroq 40-Armiyasi 108-Qizil Bayroq ordeni Nevelsk motooʻq diviziyasining 177-motooʻq polkida 51863-harbiy qismda tank haydovchisi boʻlib xizmat qilgan.
Xotirasi
Qoʻmondonlik jangovar topshiriqni bajarayotib, 1980-yil 1-dekabrda qahramonlarcha halok boʻldi.
U Belokalitvinskiy tumani Sholoxovskiy qishlogʻida dafn etilgan.
Ushbu Farmon bilan oʻz safdoshlarini qutqarish chogʻida halok boʻlgan kechagi Sergey Georgievichga nisbatan tarixiy adolat tiklandi.
Rossiya Federatsiyasi Prezidentining 1994-yil 7-apreldagi "Afgʻoniston Respublikasida harbiy burchni bajarishda koʻrsatgan jasorati va qahramonligi uchun" farmoni bilan unga Rossiya Federatsiyasi Qahramoni unvoni berilgan (vafotidan keyin).
Manbalar
Qizil Bayroq ordeni sohiblari
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
1980-yilda vafot etganlar
1-dekabrda vafot etganlar
1959-yilda tugʻilganlar
11-aprelda tugʻilganlar |
983,475 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Abduraxim%20Abidov | Abduraxim Abidov | Abidov Abduraxim Abidovich (1929-yil 15-oktabr, Toshkent, Oʻzbekiston SSR – 2010-yil 21-iyul, Toshkent, Oʻzbekiston) – sovet va oʻzbek olimi, immunolog, SSSR Tibbiyot fanlari akademiyasi akademigi, Oʻzbekiston Respublikasi fanlari akademiyasi akademigi, Oʻzbekiston SSRda xizmat koʻrsatgan fan doktori.
Hayoti
Abidov Abduraxim 1929-yilda Toshkent shahrida tugʻilgan.
1953-yilda Toshkent tibbiyot akademiyasini tamomlagan. Soʻngra Toshkent shahridagi tez tibbiy yordam koʻrsatish markazi boʻlimida umumiy amaliyot shifokori, bosh shifokor boʻlib ishlagan. 1955-yildan SSSR Sogʻliqni saqlash vazirligining Toshkent vaksina va zardoblar ilmiy tadqiqot institutida ilmiy xodim, keyinroq shu institut direktori lavozimlarida ishlagan. Shu bilan bir qatorda 1972-yildan Toshkent fanlar akademiyasida mikrobiologiya kafedrasi mudiri. 1965-yilda doktorlik dissertatsiyasini himoya qilgan, 1967-yildan esa professor unvonini olgan.
Ilmiy faoliyati
Toshkent vaksina va zardoblar ilmiy tadqiqot instituti Abidov Abduraxim Abidovich rahbarligida ich terlama va paratifga qarshi kimyoviy sorbsiyalangan vaksinalar olish usullari hamda qoqsholga qarshi dozalangan va oson singib ketadigan zardoblar olish usuli ishlab chiqilib, keyinchalik ishlab chiqarishga joriy etilgan. Ilonlarga qarshi mono va koʻp valentli zardoblar yaratish boʻyicha ilmiy-tadqiqot ishlari olib borilgan, xususan, kobra, efa kabi ilon zaharlariga qarshi bir valentli zardoblar, shuningdek qoraqurtlarga qarshi zardoblar yaratilgan. U vaboga qarshi innovatsion vaksina yaratishga beqiyos hissa qoʻshgan.
Akademik Abduraxim Abidovning 160 dan ortiq ilmiy ishlari, jumladan, 3 ta monografiya, shuningdek, mikrobiologiya, epidemiologiya, virusologiya, infeksiologiya va parazitologiya sohalarida 300 dan ortiq maqolalari chop etilgan. U atipik dizenteriya bakteriyalarining hosil boʻlish mexanizmlarini oʻrgangan va ularni aniqlash usullarini taklif qilgan.
Abduraxim Abidov boshqa mamlakatlardagi hamkasblari bilan yaqindan hamkorlik qilgan, shuning uchun u Suriya Sogʻliqni saqlash vazirligi bilan oʻzaro tajriba almashib turgan, shuningdek, Hindiston bilan mikrobiologiya sohasida hamkorlikni rivojlantirishga koʻmaklashgan. Abduraxim Abidov Toshkent vaksina va zardoblar ilmiy tadqiqot institutiga rahbarlik qilgan yillarda Oʻzbekiston dunyoning 24 ga yaqin davlatiga vaksina va zardob eksport qiladigan yetakchi davlatlardan biri boʻlgan.
Abidov Abduraxim Abidovich SSSR mikrobiologlar, epidemiologlar, virusologlar va parazitologlar jamiyati boshqaruvining aʼzosi hamda Qozogʻiston SSR mikrobiologlar, epidemiologlar, gigienistlar va yuqumli kasalliklar birlashgan jamiyatining faxriy aʼzosi boʻlgan.
Abidov Abduraxim 2010-yilning 21-iyul kuni Toshkent shahrida vafot etgan.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Toshkentda vafot etganlar
1929-yilda tugʻilganlar
2010-yilda vafot etganlar
Mikrobiologiya
Toshkent tibbiyot akademiyasi bitiruvchilari
Professorlar
Fan doktorlari |
983,476 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vasiliy%20Abramov | Vasiliy Abramov | Vasiliy Semyonovich Abramov (1872-yil, Borskoye qishlogʻi, Samara guberniyasi, Rossiya Imperiyasi – 1937-yil 5-oktyabr, Toshkent, O'zbekiston SSR) – Sotsialistik inqilobiy partiyasining aʼzosi, Ikkinchi Davlat Dumasi deputati (1907-yil), Butunrossiya Taʼsis majlisi delegati (1918-yil).
Hayoti
Vasiliy Abramov Buzuluksiy tumani (Samara viloyati) Borskoye qishlogʻida dehqon Semyon Abramov oilasida tugʻilgan. Vasiliy baʼzi manbalarda boshlangʻich, baʼzilarida esa oʻrta taʼlim sifatida koʻriladigan 4 yillik davlat maktabini tugatgan. U temirchi ustaga shogird boʻlib tushgan va mexanik boʻlib ishlagan.
1907-yil 7-fevralda Abramov Samara viloyati saylovchilarining umumiy tarkibidan Rossiya Imperiyasining Ikkinchi Davlat Dumasiga deputat etib saylangan. Xuddi shu yili u sotsialistik inqilobchi [1] sifatida chor Rossiyasining maxfiy politsiyasi nazorati ostida boʻlgan.
Dumada partiyasiz Vasiliy Abramov Sotsialistik inqilobiy partiyaga qoʻshilgan va hatto partiyadagi Duma guruhining aʼzosi boʻlgan.
1918-yil yozida Abramov Samaradagi Butunrossiya Taʼsis Assambleyasi aʼzolari qoʻmitasining „Boʻlim rahbarlari kengashi“ aʼzosi boʻlgan, va u yerda Mixail Vedenyapin bilan birgalikda davlat mulki boʻlimini boshqargan.Vasiliy Semyonovich Abramov 1918-yilda vafot etgan degan soxta maʼlumotlar tarqalib ketgan. Aslida, fuqarolar urushi tugaganidan keyin ham Abramov tirik boʻlgan va Sovet Ittifoqiga qarshi faoliyatda ayblanib, koʻp marta hibsga olingan. 1922-yil 26-aprelda Omsk shahrida yashovchi ishchilar va dehqonlarning huquqlarini suisteʼmol qilganligi sifatida hibsga olingan va NKVD hay’ati tomonidan Turuxansk viloyatiga ikki yillik surgunga hukm qilingan (1922-yil 16 may). 1925-yil 15-mayda surgunni oʻtab boʻlgach, Abramov maxsus yigʻilishda Moskva va Leningrad viloyatlaridan tashqari SSSRning butun hududida yashashga ruxsat berilgan. Ammo 1925-yil 12 sentyabr kuni Vasiliy Semyonovich yana hibsga olingan va Samara viloyat sudi tomonidan majburiy mehnat lagerlarida 7 yilga jazoni ijro etishga hukm qilingan (1926-yil 2-yanvar). Ammo, u muddatini toʻliq oʻtamagan va ozod qilingan.
1935 yilda Abramov Voronejda yashagan va u erda Mahorsovxoztrestda iqtisodchi boʻlib ishlagan. 1935-yil 30-aprelda NKVDning Voronej viloyati boʻyicha boshqarmasi tomonidan hibsga olinib, oʻsha yilning 29-iyulida SSSR NKVDning navbatdan tashqari yigʻilishida 3 yil muddatga Toshkentga surgun qilingan.
U Toshkentda 1937-yil 5-noyabrda oʻlimga hukm qilingan. Hukm shu kuni ijro etilgan.
Manbalar
Rossiya Imperiyasida tugʻilganlar
Toshkentda vafot etganlar
1872-yilda tugʻilganlar
1937-yilda vafot etganlar |
983,477 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Firsov%20Sergey | Firsov Sergey | Firsov Sergey Aleksandrovich (1971-yil 11-sentyabr, Angren shahri, Toshkent viloyati, Oʻzbekiston SSR – 1995-yil 7-fevral, Grozniy, Rossiya) – rossiyalik dengiz zobiti, Birinchi Chechen urushi qatnashchisi. Katta leytenant (1994). Rossiya Federatsiyasi Qahramoni (05.03.1995, vafotidan keyin).
Hayoti
Firsov Sergey Aleksandrovich 1971-yil 11-sentyabrda Oʻzbekiston SSR, Toshkent viloyati, Angren shahrida tugʻilgan. 1988-yilda Sverdlovsk Suvorov harbiy bilim yurtini tamomlagan, shundan soʻng SSSR Qurolli Kuchlari safiga chaqirilgan. Xuddi shu yili u 1991-yilda tarqatib yuborilgan Ulyanovsk oliy tank qoʻmondonlik bilim yurtiga oʻqishga kirgan hamda u yerdan Toshkent oliy tank qoʻmondonlik bilim yurtiga yuborilib, uni 1992-yilda tugatgan. Kollejni tugatgandan soʻng, Tinch okean flotiga yuborilgan va u yerda Tinch okean flotining 40-chi Lenin ordeni va Suvorov qirgʻoq mudofaasi diviziyasining 141-gvardiya tank polkida Tinch okean floti qirgʻoq kuchlarining Sergo Orjonikidze tarkibidagi tank vzvodiga qoʻmondonlik qildgan. 1994-yil iyun oyida u „katta leytenant“ unvoni bilan tank polkining razvedka kompaniyasi komandiri lavozimiga tayinlandi .
1995-yil yanvar oyida Firsov Tinch okean flotining 165-dengiz polkining birlashgan polk-taktik guruhi tarkibida Birinchi Chechen urushi boʻlgan Chechenistonga yuborilgan. U polkning razvedka kompaniyasi komandirining oʻrinbosari boʻlgan va Grozniyga hujumda qatnashgan. 1995-yil 7-fevralda Firsov qoʻmondonligi ostidagi skautlar shahar avtovokzalida jangarilar joylashgan joyni aniqlagan, ammo jangarilar skautlarni ham payqagan. Toʻrt soatlik teng boʻlmagan jangda, toʻrtta skautni yuzdan ortiq jangari oʻrab olgan. Ularning qoʻmondoni bir necha bor dengiz piyodalariga taslim boʻlishni taklif qilgan, ammo ular jangarilarga qarata oʻq uzishni davom ettirgan. Jang paytida barcha skautlar (katta leytenant Firsov, serjant Yuriy Zubarev, dengizchilar Vadim Vyjimov va Andrey Soshelin) halok boʻlgan. Koʻp oʻtmay, Firsovning tanasida 72 ta oʻq jarohati aniqlangan. Sergey Aleksandrovich Firsov Moskva viloyati Serebryanye Prudi qishlogʻida dafn qilingan.
Rossiya Federatsiyasi Prezidentining 1995-yil 3-maydagi 434-sonli farmoni bilan katta leytenant Sergey Aleksandrovich Firsov harbiy burchini bajarishda koʻrsatgan jasorati va qahramonligi uchun vafotidan keyin Rossiya Federatsiyasi Qahramoni unvoni bilan taqdirlangan.
Mukofotlari
Rossiya Federatsiyasi Qahramoni (1995)
Manbalar
Havolalar
Семёнов Д. Мы чтим морпехов из разведки. // «Красная Звезда». — 2020, 19 февраля.
Harbiy arboblar
Toshkent viloyatida tugʻilganlar |
983,478 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksey%20Avdeev | Aleksey Avdeev | Aleksey Yurevich Avdeev (1967-yil 17-may, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – Rossiya armiyasining general-leytenanti (2016-yil). 2019-yildan Janubiy harbiy okrug qoʻmondoni oʻrinbosari.
Rossiyaning Ukrainaga qarshi urushini qoʻllab-quvvatlagani uchun u Yevropa Ittifoqining barcha mamlakatlari, xususan Buyuk Britaniya, Shveytsariya, Avstraliya, Yaponiya, Ukraina, Yangi Zelandiya tomonidan shaxsiy xalqaro sanksiyalar ostida.
Hayoti
1967-yil 17-mayda Toshkent shahrida tugʻilgan.
1984-yilda Sverdlovsk Suvorov nomidagi harbiy bilim yurtini tamomlagan. 1988-yilda esa Lenin nomidagi harbiy bilim yurtini (hozirgi Toshkent oliy umumqoʻshin qoʻmondonlik bilim yurti) tamomlagan. Harbiy bilim yurtlarini tugatgach, 1988-1996 yillarda Shimoliy Kavkaz harbiy okruglarida turli qoʻmondonlik lavozimlarida xizmat qilgan.
1999-yilda Rossiya Federatsiyasi Qurolli Kuchlari akademiyasini tamomlagan.
2008-yilda Rossiya Federatsiyasi Qurolli Kuchlari Bosh shtabining Harbiy akademiyasini tamomlagan. Rossiya Qurolli Kuchlari Bosh shtabining Harbiy akademiyasini tamomlagandan soʻng u motorli miltiq diviziyasi (Sibir harbiy okrugi) qoʻmondoni lavozimiga tayinlangan.
2010-yil oʻrtalarida u safarbarlik boʻlimi boshligʻi – Sibir harbiy okrugi shtab boshligʻining safarbarlik ishlari boʻyicha oʻrinbosari (hozirgi Novosibirsk) lavozimiga tayinlangan. 2011-yil 9-yanvarda Rossiya Prezidentining farmoni bilan u 41-qoʻshma qurolli armiya qoʻmondoni oʻrinbosari lavozimiga tayinlangan.
Xalqaro sanksiyalar
Rossiya-Ukraina urushi paytida Ukrainaning hududiy yaxlitligi va mustaqilligi buzilganligi sababli u turli mamlakatlarning shaxsiy xalqaro sanksiyalari ostida. 2022-yil 28-fevraldan boshlab u Yevropa Ittifoqining barcha davlatlarining Rossiyaga qarshi qaratilgan sanksiyalar roʻyxatiga kiritilgan. 2022-yil 4-martdan boshlab u Shveytsariyaning Rossiyaga qarshi qaratilgan sanksiyalar roʻyxatiga kiritilgan. 2022-yil 15-martdan esa u Buyuk Britaniyaning Rossiyaga qarshi qaratilgan sanksiyalar roʻyxatiga kiritilgan. 2022-yil 25-martdan boshlab u Avstraliyaning Rossiyaga qarshi qaratilgan sanksiyalar roʻyxatiga kiritilgan. 2022-yil 12-apreldan Yaponiyaning Rossiyaga qarshi qaratilgan sanksiyalar roʻyxatiga kiritilgan.
Ukraina Prezidenti Vladimir Zelenskiyning 2022-yil 19-oktabrdagi farmoni bilan u Ukrainaning Rossiyaga qarshi qaratilgan sanksiyalar roʻyxatiga kiritilgan. 2022-yil 22-noyabrdan boshlab u Yangi Zelandiyaning Rossiyaga qarshi qaratilgan sanksiyalar roʻyxatiga kiritilgan.
Mukofotlari
3-darajali „Vatanga xizmatlari uchun“ ordeni
4-darajali „Vatanga xizmatlari uchun“ ordeni
Jukov ordeni
"Harbiy xizmat uchun" ordeni
Doʻstlik ordeni
Suvorov medali
Buyuk xizmati uchun Davlat mukofoti
Rossiya Federatsiyasining boshqa davlat mukofotlari
Manbalar
1967-yilda tugʻilganlar
Toshkentda tugʻilganlar
Rossiya generallari
Harbiylar
Xalqlar doʻstligi ordeni sohiblari |
983,479 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Ilyas%20Daudi | Ilyas Daudi | Ilyos Dilshatovich Daudi (tat. Ilyas Dilshat uly Daudi, 2002-yilgacha Safin) 1967-yil 29-yanvar Aznakayevo, Aznakayevo tumani, Tatar Avtonom Sovet Sotsialistik Respublikasi, RSFSR, SSSR) – rus jamoat arbobi, publitsist, Afgʻoniston urushi qatnashchisi, Rossiya Federatsiyasi Qahramoni.
Tarjimai holi
Daudi Ilyas Dilshatovich 1967-yil 29-yanvarda Tatar Avtonom Sovet Sotsialistik Respublikasining Aznakayevo shahrida tavallud topgan. Yoshligida boks bilan shugʻullangan va „SSSR sport ustaligiga nomzod“ darajasiga yetgan.
1984-yilda I. M. Gubkin nomidagi Rossiya davlat neft va gaz universitetiga oʻqishga kirgan.
Afgʻonistonda xizmati
1985-yil 1-aprelda harbiy komissar nomiga yozma arizasi asosida muddatli harbiy xizmatga chaqirilib, Afgʻoniston Demokratik Respublikasiga xizmatga joʻnatilgan. Sherobod shahridagi TurkVO harbiy oʻquv boʻlimida oʻqigan va „harbiy razvedkachi“ harbiy hisob ixtisosligi boʻyicha roʻyxatga olingan. Oʻsha yilning 1-avgustidan Afgʻoniston Respublikasidagi Sovet qoʻshinlari cheklangan kontingenti 149-gvardiya motooʻqchi polkining razvedka rotasida xizmat qilishni davom ettirdi.
U Afgʻonistondagi xizmatini katta razvedkachi, soʻngra razvedka kompaniyasining kuzatuv otryadi komandiri sifatida boshlagan. Birlashgan qurolli operatsiyalar, razvedka, qidiruv va pistirma operatsiyalari ishtirokchisi boʻlan. KPSS aʼzosi, gvardiya katta serjanti hamda vzvod komandirining oʻrinbosari boʻlib faolyat yuritgan.
Afgʻoniston Respublikasida harbiy burchini bajarishda koʻrsatgan jasorati va qahramonligi uchun Daudi Ilyos Dilshatovich 2009-yil 27-dekabrda Rossiya Federatsiyasi Qahramoni unvoni bilan taqdirlangan.
Ilyas 1986-yil avgustdagi janglarning birida ogʻir yaralangan. 40-armiyaning Shindand, Kobul va Toshkentdagi (TurkVO) gospitallarida davolangan. Shu yilning noyabr oyida SSSR Qurolli Kuchlari safidan boʻshatilgan.
Demobilizatsiyadan keyin
1987-yilda universitetda oʻqishni davom ettirdi. 1991-yilda I. M. Gubkin nomidagi Rossiya davlat neft va gaz universitetini tamomlagan.
Oilasi
Oilasida olti farzandni-oʻgʻil va besh qizni tarbiyalaydi. Oʻgʻli Dauddin 2017-2018-yillarda razvedka-snayper lavozimida harbiy havo kuchlarining 45-gvardiya maxsus brigadasida.
Manbalar
Sovet—Afgʻon urushi odamlari
Sovet Ittifoqi Kommunistik Partiyasi aʼzolari
Yashayotgan insonlar
1967-yilda tugʻilganlar
29-yanvarda tugʻilganlar
SSSR Qurolli Kuchlarining 70 yilligi yubiley medali sohiblari
Qizil Yulduz ordeni sohiblari
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar |
983,480 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Yevgeniy%20Korchits | Yevgeniy Korchits | Yevgeniy Vitoldovich Korchits (; 1880–1950) Belarus sovet olimi, BSSR fanlar Akademiyasining muxbir aʼzosi, BSSRning xizmat koʻrsatgan fan arbobi.
Tarjimai holi
Yevgeniy Korchits 1880-yil 29-martda Toshkentda tavallud topgan. 1904-yilda Peterburg universitetini, 1910-yilda esa Moskva universitetini tamomlagan, shundan soʻng viloyat shifokori boʻlib ishlagan. Harbiy gospitallarda jarroh boʻlib, birinchi jahon va fuqarolar urushlarida qatnashgan.
Korchits 1922-yildan Petrograd tibbiyot institutida dars bergan. 1926-yilda Belarus SSRga koʻchib oʻtib, dastlab Belarus davlat universitetining tibbiyot fakultetida, soʻngra Minsk davlat tibbiyot institutida dars bergan. U kafedra mudiri lavozimida ham ishlagan. Korchits 1927-yilda doktorlik dissertatsiyasini himoya qildi va 1929-yilda professor lavozimiga tasdiqlandi. 1936-yildan 1947-yilgacha Belarus SSR jarrohlar ilmiy jamiyatiga rahbarlik qildi. 1939-yilda Korchitsga xizmat koʻrsatgan fan arbobi unvoni berildi.
Korchits Buyuk Vatan urushi boshida Toshkentga evakuatsiyaga yuborildi hamda Toshkent shifokorlarni takomillashtirish institutining jarrohlik kafedrasining mudiri boʻldi. Minsk ozod boʻlganidan soʻng Minsk davlat tibbiyot institutida ishlashga qaytdi. u yerda gospital jarrohlik kafedrasining mudiri, Belarus SSR fanlar Akademiyasi nazariy va klinik tibbiyot institutining katta ilmiy xodimi boʻldi. Korchits 1947-yilda Belarus SSR fanlar Akademiyasining aʼzosi boʻldi.
Korchits Belarus tarixida birinchi marta inson yuragida operatsiya oʻtkazdi. Respublika onkologiya xizmatining asoschilaridan biri boʻlib, unda birinchi onkologiya dispanseri va noqonuniy stansiya tashkil etdi. Jarrohlik sohasida koʻplab ilmiy ishlar muallifi boʻlgan
U ikki marta mehnat Qizil bayroq ordeni va bir qator medallar bilan taqdirlangan.
Manbalar
Tibbiyot fanlari doktorlari
Mehnat Qizil Bayroq ordeni sohiblari
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
1950-yilda vafot etganlar
16-mayda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1880-yilda tugʻilganlar
29-martda tugʻilganlar |
983,481 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Pavel%20Korovichenko | Pavel Korovichenko | Pavel Aleksandrovich Korovichenko (1874–1917) – doimiy ishonchli vakil, harbiy yurist, sotsialist, A. F. Kerenskiyning safdoshi, oddiy-podpolkovnik.
Korovichenko Kiyev kadet korpusini va Aleksandr harbiy-yuridik akademiyasini tamomlagan. Rus-yapon urushida qatnashgan. 1906-yil 26-iyun kuni „uy sharoitlari boʻyicha“ xizmatdan podpolkovnik unvoniga koʻtarilgan holda, mundir bilan boʻshatildi.
1907-yildan Peterburgda ishonchli va oddiy vakil boʻlgan. Birinchi jahon urushi davrida davlat qoʻshinlariga harbiy xizmatga chaqirilgan. A. F. Kerenskiy ham aʼzo boʻlgan VVNRning „loji Gurevicha“ aʼzosi boʻlgan.
1917-yil 21-martdan maygacha A. F. Kerenskiyning shaxsiy koʻrsatmasiga binoan qirol oilasi hibsga olingan Aleksandr saroyida komendant lavozimida ishlagan.
1917-yil iyul oyida P. A. Korovichenko polkovnik unvoni bilan qoʻshinlar qoʻmondoni etib tayinlangan va 1917-yil sentyabrgacha bu lavozimda ishlagan.
Korovichenko sentyabr oyining oxirida Turkiston oʻlkasi boshqaruv qoʻmitasining oldingi raisi V. P. Nalivkin hukmronligi davrida yuz bergan Turkiston oʻlkasidagi sentyabr hokimiyat inqirozidan keyin tartibni tiklash uchun Kerenskiy tomonidan Toshkentga yuborildi. U yerda Turkiston harbiy okrugi qoʻshinlari qoʻmondoni etib tayinlandi (1917-yil oktyabr – noyabr).
Aynan Korovichenko hukmronligi davrida Toshkentdagi hokimiyat bolsheviklar tomonidan qurolli ravishda bosib olingan. Bu esa 1917-yil oktyabr-noyabr oylarida Petrogradda bolsheviklar va ularning ittifoqchilari tomonidan hokimiyatni qoʻlga kiritishning natijasi boʻlgan.
Pavel yangi hokimiyat vakillari tomonidan hibsga olinib, Toshkent qal’asidagi garnizon qamoqxonasiga joylashtirilgan. U mahbuslarni oʻz ichiga olgan qamoqxona kameralariga miltiq bilan oʻq uzgan askarlar tomonidan toʻgʻridan-toʻgʻri qamoqxona kamerasida otib oʻldirilgan.
Boshqa maʼlumotlarga koʻra, general Korovichenko 1917-yilda oʻldirilmagan. U Shimoliy Kavkazga, ehtimol Bokuga qochib ketgan. Bolsheviklar Ozarbayjonda gʻalaba qozonganidan soʻng, 1920-yilda Ganjaga koʻchib oʻtib, u yerda sovetlarga qarshi isyonni qoʻllab-quvvatladi.
Manbalar
Turkiston harbiy okrugi qoʻmondonlari
Toshkentda vafot etganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
1917-yilda vafot etganlar
2-noyabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1874-yilda tugʻilganlar |
983,482 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Boris%20Konunov | Boris Konunov | Boris Aleksandrovich Konunov (1947-yil 24-may, Toshkent) – Moldova sovet kinorejissyori va ssenariy muallifi. Moldova sanʼat magistri (2000).
Hayoti
Boris Konunov 1947-yil 24-mayda Toshkent shahrida tavallud topgan. Moldaviyalik ssenariynavis, muharrir va tarjimon Aleksandr Filippovich Konunovning oʻgʻli (1912, Kishinyov – 1992). Onasi – kimyo fanlari doktori (1976), professor Tsilya Borisovna Konunova (1920–2010), shaxmat boʻyicha qizlar oʻrtasida SSSR chempioni (1938) va Ukraina SSR chempionati gʻolibasi (1949), Kishinyov politexnika instituti noorganik kimyo kafedrasining asoschisi va birinchi mudiri (1964–1975), „Tsirkoniy va gafniyning organik ligandlar bilan koordinatsion birikmalari“ (Kishinyov: Shtiintsa, 1975) monografiyasi muallifi. Opasi oʻqituvchi Irina Aleksandrovna Konunova.
Boris oʻz faoliyatini rejissyor yordamchisi, soʻngra „Moldova-Film“ kinostudiyasida ikkinchi rejissyor sifatida boshlagan. Ikkinchi rejissyor sifatida „Dmitriy Kantemir“ filmini suratga olishda ishtirok etgan.1969-yildan „Moldova-Film“ kinostudiyasida rejissyor lavozimida faoliyat yurita boshlagan.
1972-yilda VGIKning kinoshunoslik fakultetini sirtdan tamomlagan.
Drama, melodrama, komediya janrlarida filmlar suratga olgan. Boris Konunovning filmlarida Nikolay Karachentsov, Tatyana Dogileva, Liya Axedjakova, Natalya Sayko va bolgar kinosi yulduzi Stefan Danailov kabi taniqli aktyorlar rol oʻynagan.
Oilasi
Rafiqasi Anna, kinooperator.
Qizi – Yelena Borisovna Konunova, musiqashunos.
Nabirasi – Aleksandra Konunova (, 1988), skripkachi, Joseph Joachim xalqaro skripka tanlovi (birinchi mukofot) va P. I. Chaykovskiy nomidagi Joseph Joachim skripkachilar tanlovi laureati.
Jamoat holati
2014-yil mart oyida „KinoSoyuz“ Ukrainani qoʻllab-quvvatlash uchun „Mi s vami!“ maktubiga imzo chekdi.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Yashayotgan insonlar
1947-yilda tugʻilganlar
24-mayda tugʻilganlar |
983,483 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Ilya%20Korobkov | Ilya Korobkov | Ilya Vitaliyevich Korobkov (1970-yil) – video rassom, fotograf, prodyuser. Moskvada yashaydi va ishlaydi.
Hayoti
Ilya Korobkov 1970-yil 10-fevralda Toshkent shahrida tavallud topgan. 1987-yilda Moskvaga koʻchib oʻtib, Moskva energetika institutiga oʻqishga kirdi. 2004-yilda Energetika fizikasi fakultetini fizik-muhandis mutaxassisligi boʻyicha tamomlagan.
2003-yildan beri fotografiyaga qiziqib, Aleksandr Lapin rahbarligida tahsil olgan. Vitalyevich shaxsiy ijodini hujjatli fotografiyadan boshlagan. Korobkov Bratislavada (Slovakiya, 2003-yil) Portfolio Review yosh mualliflar sharhida qayd etilgan. Uning birinchi shaxsiy koʻrgazmasi 2004-yilda Sankt-Peterburgdagi PHOTOimage galereyasida boʻlib oʻtdi. Ilya 2007-yilda A. Rodchenko nomidagi Moskva Fotografiya va Multimedia maktabiga oʻqishga kirgan va u yerda Vladimir Kupriyanov va Kirill Preobrajenskiy (2007-09) bilan birga oʻqidi. Korobkov 2007-yilda Preobrajenskiy bilan birgalikda VIDIOT video sanʼatkorlari guruhiga asos soldi va shu nomdagi davriy mustaqil videojurnalning prodyuseri boʻldi (2008-yildan 2014-yilgacha). U guruh tomonidan yaratilgan „Put Samodelkina“ (2009) filmida rol oʻynagan va shu bilan birga mustaqil ravishda hujjatli va qisqa metrajli filmlar suratga olgan.
Korobkov 2014-yilda „Dialogi o preobrazovanii“ asari uchun Kandinskiy mukofotiga („Yil loyihasi“) nomzod boʻldi.
Shuningdek, u tadbirlar uchun media-dizayn sohasidagi Kinotavr festivalining ochilish va yopilish marosimlarini (Sochi, 2011–12), Kandinskiy mukofoti gʻoliblarini taqdirlash marosimini (2012–14) va The Art Newspaper (2014) mukofoti loyihalashda ishtirok etadi.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1970-yilda tugʻilganlar
10-fevralda tugʻilganlar |
983,484 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Kolesnikov%20Mixail | Kolesnikov Mixail | Kolesnikov Mixail Ivanovich (1951-yil 22-sentyabr, Angren, Toshkent viloyati, Oʻzbekiston SSR, SSSR) – sovet va rus harbiy rahbari. Rossiya Federatsiyasi Fuqarolik mudofaasi, Favqulodda vaziyatlar va Xabarovsk oʻlkasidagi tabiiy ofatlar oqibatlarini bartaraf etish boʻyicha Bosh boshqarma boshligʻi. General-mayor.
Hayoti
Kolesnikov Mixail Ivanovich 1951-yil 22-sentyabrda Oʻzbekiston SSR, Toshkent viloyati, Angren shahrida tugʻilgan.
Taʼlimi
1973-yil – Toshkent oliy tank qoʻmondonlik bilim yurti.
1985-yil – Harbiy Lenin va Oktyabr inqilobi ordeni, Sovet Ittifoqi marshali R. Ya. Malinovskiy nomidagi Qizil Bayroq ordeni zirhli kuchlar akademiyasi.
Harbiy xizmatda
1969–1973-yillar – Toshkent oliy tank qoʻmondonlik bilim yurti kursanti (Turkiston harbiy okrugi).
1973–1976-yillar – Motorli miltiq diviziyasidagi motorli miltiq polkining tank vzvodi komandiri (Germaniyadagi Sovet qoʻshinlari guruhi).
1976–1978-yillar – Motorli miltiq diviziyasidagi motorli miltiq polkining tank kompaniyasi komandiri (Germaniyadagi Sovet qoʻshinlari guruhi).
1978–1979-yillar – Toshkent oliy qoʻshma qurollar qoʻmondonlik bilim yurti (Turkiston harbiy okrugi) taʼminot bataloni rota komandiri.
1979–1982-yillar – Toshkent oliy qoʻshma qurollar qoʻmondonlik bilim yurti (Turkiston harbiy okrugi) taʼminot bataloni komandirining oʻrinbosari.
1982–1985-yillar – R. Ya. Malinovskiy nomidagi Harbiy Akademiyaning qoʻmondonlik fakulteti talabasi.
1985–1988-yillar – Motorli miltiq diviziyasidagi (Uzoq Sharq harbiy okrugi) motorli miltiq polki komandirining oʻrinbosari.
1988–1993-yillar – Motorli miltiq diviziyasidagi motorli miltiq polkining komandiri (Uzoq Sharq harbiy okrugi).
1993–yil – Uzoq Sharq mintaqaviy fuqarolik mudofaasi, favqulodda vaziyatlar va tabiiy ofatlar oqibatlarini bartaraf etish markazi oʻquv boʻlimi katta ofitseri.
Yuqori lavozimlarda
1997–1998-yillar – Fuqaro mudofaasi, favqulodda vaziyatlar va tabiiy ofatlar oqibatlarini bartaraf etish boʻyicha Uzoq Sharq mintaqaviy markazi rahbarining birinchi oʻrinbosari.
1998–1999-yillar – Fuqarolik mudofaasi va favqulodda vaziyatlar bosh boshqarmasi boshligʻi, Xabarovsk oʻlkasi fuqarolik mudofaasi boshligʻining oʻrinbosari.
1999–2005-yillar – Xabarovsk oʻlkasining fuqarolik mudofaasi va favqulodda vaziyatlar bosh boshqarmasi boshligʻi.
Kolesnikov Mixail Ivanovich Rossiya Favqulodda vaziyatlar vazirligining buyrugʻi bilan 2005-yil 9-fevraldan 2007-yil 10-aprelgacha Rossiya Favqulodda vaziyatlar vazirligining Xabarovsk oʻlkasi boʻyicha birinchi boshligʻi etib tayinlandi.
2005–2007-yillar – Rossiya Federatsiyasi mudofaasi, Favqulodda vaziyatlar va Xabarovsk oʻlkasidagi tabiiy ofatlarni bartaraf etish boʻyicha Bosh boshqarmasi boshligʻi.
Nafaqada
2007-2013-yillarda – Federal Logistika Markazi OAJ Sochi filiali direktori.
2013-yildan boshlab Rossiya Federatsiyasi Mudofaa vazirligining Janubiy harbiy okrugi qoʻshma strategik qoʻmondonligi inspektorlari guruhi inspektori. Qoʻmondonlarga qoʻshinlarning jangovar va tezkor tayyorgarligi, shaxsiy tarkib bilan ishlash masalalarida yordam beradi. U inspektor sifatida harbiy xizmatchilarni davlat-vatanparvarlik va yoshlarni harbiy-vatanparvarlik ruhida tarbiyalash ishlarida faol ishtirok etib kelmoqda.
Oilasi
Xotini: Kolesnikova Lyubov Borisovna.
Farzandlari: Kolesnikov Mixail Mixaylovich, Kolesnikov Yevgeniy Mixaylovich.
Nevaralari: Kolesnikova Alena Mixaylovna, Kolesnikova Mariya Evgenievna, Kolesnikov Danil Mixaylovich, Kolesnikov Mixail Evgenievich, Kolesnikov Yevgeniy Yevgenievich.
Mukofotlari
„Shon-sharaf“ ordeni (Rossiya)
Uchinchi darajali „SSSR Qurolli Kuchlarida Vatanga xizmatlari uchun“ ordeni
Ikkinchi darajali „Vatanga xizmatlari uchun“ ordeni
„Harbiy hamdoʻstlikni mustahkamlagani uchun“ medali
„Rossiya dengiz flotiga 300 yil“ yubiley medali
„SSSR Qurolli Kuchlariga 60 yil“ yubiley medali
„SSSR Qurolli Kuchlariga 70 yil“ yubiley medali
„Mudofaa vazirligiga 200 yil“ medali
„Buyuk xizmatlari uchun“ medali (Favqulodda vaziyatlar vazirligi)
„Qutqaruv ishlarini targʻib qilgani uchun“ medali
„Rossiya Favqulodda vaziyatlar vazirligining XV yilligi“ medali
„Fuqaro mudofaasiga 75 yil“ medali
„Hamdoʻstlik uchun, najot uchun“ medali
„Harbiy xizmatdagi farqi uchun“ medali (Favqulodda vaziyatlar vazirligi)
Ikkinchi darajali „Buyuk xizmatlari uchun“ medali
Uchinchi darajali „Buyuk xizmatlari uchun“ medali
„Harbiy jasorat uchun“ medali va boshqalar.
Adabiyotlar
Manbalar
Havolalar
Историческая справка
УТРЕННИЙ ЗВОНОК… М.И. КОЛЕСНИКОВУ
ГУ ГО и ЧС Хабаровского края Колесников Михаил Иванович
Указом президента Российской Федерации полковник Михаил Иванович Колесников повышен в звании.
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
Harbiy arboblar |
983,485 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Maylen%20Konstantinovskiy | Maylen Konstantinovskiy | Maylen Aronovich Konstantinovskiy (1926yil 1-may, Toshkent – 2002-yil 19-iyul, Moskva) – rus bolalar yozuvchisi va dramaturgi, fan ommabopchisi .
Biografiyasi
Maylen Toshkent shahrida harbiy va shifokor oilasida tavallud topgan.
1949-yilda Admiral S. O. Makarov (LVIMU) nomidagi Leningrad oliy dengiz muhandislik maktabini tugatgan, radiotexnika muhandisi. U ilmiy-tadqiqot institutida, tadqiqot kemalarida ishlagan. Bundan tashqari SSSR Fanlar akademiyasining Akustika institutining „Sergey Vavilov“ va „Pyotr Lebedev“ kemalarida sayohat qilgan.
Konstantinovskiy 1950-yildan jurnalist sifatida oʻz ijodini yoza boshlagan („Straj Baltiki“ Qizil Bayroqli Boltiq floti gazetasi) va 1962-yildan „Znaniye – sila“ va „Nauka i jizn“ jurnallarida qaydnomalar yozgan. 1963-yildan bolalar uchun ilmiy-ommabop kitoblar yozishni boshladi.
Aronovich 1960 va 1970-yillarda katta muvaffaqiyat bilan ishlagan bionika fani haqida COAP (Tabiatning mualliflik huquqini himoya qilish qoʻmitasi) bolalar radio dasturlarining mashhur seriyasini yaratdi. KOAP ssenariysi jonli, oson va hayratlanarli zukkolik bilan bolalarni fan va texnologiyani qiziqtiradigan murakkab va qiziqarli tabiat hodisalari bilan tanishtirdi. Dasturning asosiy qahramonlari hayvonlar (sperma kiti, maymun, gepard, boyqush, kotib qush va boshqalar) va odam edi. Maylen Konstantinovskiy yosh radio tinglovchilaridan juda koʻp xat oldi, baʼzida ularga javob berish uchun „tunlarini Leninkada oʻtkazishga majbur boʻldi. Keyin xatlarga javob beruvchi biologlarni olib kelishdi“. 1984–1990-yillarda „Ekran“ ijodiy uyushmasi Konstantinovskiy asarlari asosida (maktabgacha tarbiyachilar uchun moslashtirilgan soddalashtirilgan versiyada) 18 ta qoʻgʻirchoq multfilmlari seriyasini ishlab chiqardi.
Aronovich 1998-yilda KOAP tomonidan bir qator radio spektakllar uchun Rossiya Davlat mukofoti bilan taqdirlangan. 2000–2001-yillarda ORT kanalidagi KOAPP televizion versiyasining ssenariy muallifi boʻlib, unda taniqli rassomlar hayvonlar rollarini ijro etishgan. Bunda 16 ta seriya dunyo yuzini koʻrdi. KOAPP 2001-yilda TEFI televizion mukofotini topshirish marosimida „Bolalar uchun dastur“ nominatsiyasida eng yaxshi deb topildi. Maylen Konstantinovskiy vafotidan keyin dastur ishlab chiqarish toʻxtatildi.
Maylen Aronovich Konstantinovskiy Moskvadagi Novodevichye qabristoniga dafn etilgan. Qabr toshining qorongʻi plitasida KOAP qisqartmasi yozilgan va „Tabiat mualliflik huquqini himoya qilish qoʻmitasi“ ning doimiy kotibi boʻlib ishlagan Kotib Qushning surati bor. „Koapp! Koapp! Koapp!“ majlisning ochilishida va uning yopilishida.
Manbalar
Moskvada vafot etganlar
2002-yilda vafot etganlar
19-iyulda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
1926-yilda tugʻilganlar
1-mayda tugʻilganlar |
983,486 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Konov%20Sergey | Konov Sergey | Konov Sergey Pavlovich (1948-yil 28-fevral, Toshkent) – sovet suzuvchisi, rossiyalik murabbiy. 1968-yilgi yozgi Olimpiya oʻyinlari ishtirokchisi, 1970-yilgi Yevropa chempionatining bronza medali sovrindori.
Hayoti
Konov Sergey Pavlovich 1948-yil 28-fevralda Toshkentda tugʻilgan.
U „Toshkent mehnat“, „SKA“, „Zenit“ jamoalari safida suzish musobaqalarida qatnashgan. A. Shvartsman qoʻl ostida shugʻullanib yurgan.
1968-yilda u Mexiko shahrida boʻlib oʻtgan yozgi Olimpiya oʻyinlarida SSSR terma jamoasi safida ishtirok etgan. 100 metr masofaga batterflyay usulida chorak finalda 1 daqiqa 0,8 soniya natija koʻrsatib, yarim finalga 3-oʻrinda chiqqan kanadalik Ron Jeksga 3-chi oʻrinni boy berib, 4-oʻrin bilan kifoyalangan. 200 metr masofaga batterflyay usulida suzishda esa 2,13,1 ball bilan yarim finalda 4-oʻrinni egallagan hamda eng yomon finalchi shvetsiyalik Peter Feylga 1,2 soniya yutqazgan.
1970-yilda u Barselonada boʻlib oʻtgan suv sporti boʻyicha Yevropa chempionatida 4x100 metrga aralash estafetada bronza medalini qoʻlga kiritgan. oʻsha vaqtda SSSR terma jamoasida Viktor Krasko, Nikolay Pankin, Vladimir Nemshilov va Leonid Ilyichev ham bor boʻlgan. Konov esa final bahsida ishtirok etmagan.
Konov Sergey Pavlovich 1975-yilda suzish faoliyatini toʻxtatgan. U fan va pedagogik faoliyat bilan shugʻullanib fan nomzodi, dotsent, Oʻzbekiston davlat jismoniy tarbiya instituti suzish kafedrasi mudiri boʻlgan
2001-yil yanvar oyidan 2008-yil avgust oyigacha Aleksey Karpov bilan birgalikda suzish boʻyicha Rossiya yoshlar terma jamoasiga murabbiylik qilgan.
Konov Sergey Pavlovich hozirgi vaqtda Kanadaning Britaniya Kolumbiyasi provinsiyasida yashaydi.
Manbalar
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
Suzuvchilar |
983,487 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vladimir%20Danchev | Vladimir Danchev | Vladimir Danchev (1948-yil, Toshkent) – 1980-yillarda sovet xorijiy radioeshittirishlarining diktori. U 1983-yilda ingliz tilidagi koʻrsatuvlarida Afgʻonistondagi sovet qoʻshinlarining harakatlarini qoralovchi soʻzlar bilan tanilgan. Danchevning xatti-harakatlari sovet hokimiyati tomonidan bir muddat eʼtiborga olinmadi. SSSR DXO BBC xabar berganidan keyingina Danchevga eʼtibor qaratdi. Shundan soʻng Danchev ishdan boʻshatilgan va Toshkentdagi ruhiy kasalliklar shifoxonasiga joylashtirilgan.
Biografiyasi
Vladimir 1948-yilda Toshkent shahridagi rus-bolgar oilasida tavallud topgan .
Keyinchalik maʼlum boʻlishicha, Britaniya radiomonitoring xizmati Moskvadan eshittirishlarni Sovet rahbariyatiga qaraganda ancha yaqinroq kuzatgan.
Keyingi faoliyati
Danchevning gʻayrioddiy eshittirishlari bir necha hafta davom etdi (boshqa manbalarga koʻra, besh kun yoki ikki kun davomida 5 ta eshittirish). Inglizlarning tanlovi bor edi: kashfiyotlari haqida xabar berish yoki jim turish. Muhokamalardan soʻng yangilikni efirga uzatishga qaror qilindi. 1983-yil 23-mayda BBC radiostansiyasi noodatiy Moskva diktori haqida xabar berdi. Shundan keyingina SSSR DXQ Danchevga eʼtibor qaratdi: diktor oʻz qilmishidan voz kechishdan bosh tortdi, ishdan chetlashtirildi va oʻz ona shahri Toshkentga majburiy psixiatrik davolanishga yuborildi. KPSS safidan ham chiqarildi.
Vladimir Danchev 1983-yil dekabr oyida psixiatriya shifoxonasidan chiqdi. Baʼzi maʼlumotlarga koʻra, keyinchalik xorijiy radioeshittirishlar tahririyatiga qaytib keldi va u yerda texnik ishlar bilan shugʻullangan (ehtimol musiqa kutubxonasida).
Danchev sharafiga jurnalistlar uchun Inson huquqlari xalqaro federatsiyasi mukofot taʼsis eiltdi.
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1948-yilda tugʻilganlar |
983,488 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Larisa%20Sycheva | Larisa Sycheva | Larisa Borisovna Sycheva (1954-yil 18-martda tugʻilgan) – rus balet raqqosi va o'qituvchisi, Rossiya xalq artisti (1995), 1978-1994-yillar davomida Krasnoyarsk davlat opera va balet teatrining solisti.
Biografiyasi
Larisa Borisovna 1954-yil 18-martda Oʻzbekiston SSR, Toshkent viloyati, Srednechirchiq tumanidagi Kuchlyuk stansiyasida tugʻilgan.
1972-yilda Toshkent xoreografiya bilim yurtini tamomlagan. 1972-74-yillarda Leningrad xoreografiya bilim yurtida tahsil olgan. 1979-yilda Opera va balet teatrida amaliyotani SSSR xalq artisti Nineli Kurgapkinaning sinfida tamomlagan.
1983-yilda u Bolshoy teatrida SSSR xalq artisti Marina Semyonova sinfida tahsil oldi. 2013-yilda Krasnoyarsk davlat musiqa va teatr akademiyasini tamomladi.
1974-yildan Abay nomidagi Qozogʻiston davlat akademik opera va balet teatri solisti, 1978-yildan Krasnoyarsk davlat opera va balet teatri solisti boʻldi.
Larisa Sycheva 1994-yilda sahnani tark etdi.
Larisa Sycheva dramatik balerina boʻlgan va ijro etgan rolining xarakterini chuqur ochib berishi bilan ajralib turargan. Uning raqslari kichik harakatlarni mohirona bajarilishi va engil balandlikka sakrashi bilan ajralib turardi.
1979-yildan Larisa Sycheva Krasnoyarsk xoreografiya maktabida oʻqituvchi, 1993-94-yillarda Krasnoyarsk opera va balet teatri balet truppasining badiiy rahbari boʻlgan.
Sibir davlat sanʼat institutida xoreografiya sanʼati kafedrasi mudiri va professor boʻlgan.
Talabalari orasida Rossiyada xizmat koʻrsatgan artistlar Irina Ablitsova, Vera Arbuzova, Natalya Hakimova, Alla Yuximchuk va Tataristonda xizmat koʻrsatgan artistlar Kristina Andreeva, Anna Ol hamda xalqaro tanlovlar laureatlari ham bor.
Larisa Sycheva SSSR boʻylab va Ispaniya, Portugaliya, Yugoslaviya, Norvegiya kabi davlatlarda gastrollarda boʻlgan.
Ishtirok etgan baletlaridagi rollari
Odette – P. Chaykovskiy „Oqqush koʻli“.
Masha – P. Chaykovskiy „Selkunchik“.
Aurora – P. Chaykovskiy „Uxlayotgan goʻzal“
Nikiya, Gamzatti – L. Minkus „La Bayadère“.
Kitri – L. Minkus „Don Kixot“.
Jizel, Myrta – A. Adamn „Jizel“.
Frigiya, Aegina – A. Xachaturyan „Spartak“.
Svanilda, Penelopa – A. Gevorgyan „Odisseyi“.
Esmeralda – C. Pugni „Esmeralda“ („Notre Dame sobori“).
Tsar qiz – R. Shchedrin „Kichkina kambur ot“.
Juliet – S. Prokofyev „Romeo va Juletta“.
Mariya – B.Asafiev „Baxchisaroy favvorasi“.
Liza – P. Xertel „Behuda ehtiyotkorligi“.
Karmen – R. Shchedrin „Karmen Suite“.
Iblis – A. Petrov „Dunyoning yaratilishi“.
Solist – F. Shopin „Shopiniana“.
Manbalar
Havolalar
Benefis L. Sichyovoy
– Jizel va malika. Avrora Larisi Sichyovoy.
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
1954-yilda tugʻilganlar
Balet raqqosalari
18-martda tugʻilganlar |
983,489 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Doniyor%20A%27zamov | Doniyor A'zamov |
Doniyor A'zamov
Doniyor A'zamov (1981-yil 7-noyabr, Toshkent, O'zbekiston SSR) - o'zbek kinokompozitori va prodyuser. |
983,490 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Mo%CA%BBmin%20Karimov | Moʻmin Karimov | Moʻmin Karimov (13-fevral 1920-yil, Sirdaryo viloyati – 5-may 1978-yil, Toshkent viloyati) – Ulugʻ Vatan urushi qatnashchisi hamda Shon-sharaf ordeni sohibi hisoblanadi.
Biografiya
Moʻmin Karimov 1920-yil 13-fevralda Oʻzbekiston SSR tarkibiga kiruvchi Sirdaryo viloyatidagi Niyozbosh qishlogʻida oddiy dehqon oilasida tugʻilgan. Qishlogʻidagi maktabni tugatgach, kolxozda hisobchi boʻlib ishlay boshlagan.
1940-yilda Ishchilar va dehqonlar Qizil Armiyasi safiga chaqirilgan. U Moskvani mudofaa qilishda qatnashgan va u yerda ogʻir yaralangan. 1943-yilning kuz oyida Fastov yaqinida ikkinchi marta ogʻir jarohat olgan. Prjemysl uchun janglarda (1944-yil 17-iyul – 1944-yil 25-iyul) u dushman pozitsiyasini yorib oʻtgan. Dushman askarlarini yoʻq qilgan hamda ikki askarni asirga olgan. 1944-yil 21-iyulda daryoni kesib oʻtib, dushman joylashgan joyga bostirib kirgan, bitta „til“ ni qoʻlga olgan va 14 ta nemis askarini yoʻq qilgan. Oʻsha yilning 29-avgustida uchinchi darajali „Shon-sharaf“ ordeni bilan taqdirlangan. 1945-yil 15-16-yanvarda 68 nafar nemis harbiylarini yoʻq qilgan (30 askar va 1 ofitserni Pilika daryosini kesib oʻtish paytida va 37 askarni Radomsko shahridagi koʻcha janglarida). 1945-yil 10-martda ikkinchi darajali „Shon-sharaf“ ordeni bilan taqdirlangan. 1941-yil 17-apreldan 21-aprelgacha boʻlgan davrda 87 nafar nemis askarini yoʻq qilgan, janglarda yaralangan (urush paytida uchinchi marta), lekin xizmatda davom etgan. 1945-yil 27-iyunda birinchi darajali „Shon-sharaf“ ordeni bilan taqdirlangan.
Moʻmin Karimov 1945-yilda demobilizatsiya qilingan. Undan keyin kolxozda, keyin esa maktabda ishlagan.
Moʻmin Karimov 1978-yil 5-may sanasida Toshkent viloyatida vafot etgan.
Mukofotlari
I darajali „Shon-sharaf“ ordeni (№ 260; 1945-yil 27-iyun);
II darajali „Shon-sharaf“ ordeni (№ 10215; 1945-yil 10-mart);
III darajali „Shon-sharaf“ ordeni (№ 155381; 1944-yil 29-avgust);
Boshqa medallar;
Manbalar
Sirdaryo viloyatida tugʻilganlar
1920-yilda tugʻilganlar
Toshkent viloyatida vafot etganlar
1978-yilda vafot etganlar
Harbiy arboblar |
983,491 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Mark%20Konik | Mark Konik | Mark Aleksandrovich Konik (1938-yil 4-sentabr, Toshkent) – sovet va rus dizayneri, rassomi, dekoratori va sanʼat nazariyotchisi.
Hayoti
Rassom Aleksandr Konikning oʻgʻli, Oʻzbekiston SSRda xizmat koʻrsatgan artist.
Mark Konik Toshkent teatr va rassomlik institutining rassomlik fakultetini tugatgan (1962). SSSR Rassomlar uyushmasi aʼzosi (1963). 1964-yildan 1991-yilgacha SSSR Rassomlar uyushmasining Markaziy oʻquv va eksperimental studiyasida (Senej studiyasi deb ataladigan) atrof-muhitni loyihalash ustaxonasini boshqargan. Aleksandrovich „Osnovi kopmozitsii“ va „Osnovi koloristiki“ asl mualliflik kurslarini ishlab chiqqan. U oʻz ish tajribasini mahalliy (" SSSR dekorativ sanʼati " jurnali) va xorijiy jurnallarda chop ettirgan, shuningdek, (O. Genisaretskiy, V. Glazichev, K. Kantor va boshqa mashhur mutaxassislarning qoʻshimcha maqolalari bilan 2003-yil) „Arxiv odnoy masterskoy (Senejnaya studiya)“ kitobida umumlashtirgan.
Shuningdek, Mark Konik Georgiy Yungvald-Xilkevichning „Formula radugi“ (1966), „Tufli s zolotimi pryajkami“ (1976), „Dvoye pod odnim zontom“ (1983), „Sezon chudes“ (1985) filmlarida kino rassomi sifatida ishtirok etgan. Xilkevichning intervyularidan birida Konikning badiiy va pedagogik ishi Vladimir Visotskiyda kuchli taassurot qoldirganligi haqida soʻz boradi.
Konik Aleksandrovich 2012-yil 6-dekabrda vafot etgan.
Yaratilishi
Konik rassom boʻlib ishlagan hamda 250 dan ortiq rasm yaratgan. P. Kleye va K. Malevichning ishlari Konikning rasmlariga katta taʼsir koʻrsatdi. Asarlari Rossiyada va xorijda shaxsiy kolleksiyalarda saqlanadi.
2022-yilning mart-aprel oylarida VSEKOXUDOJNIK koʻrgazma assotsiatsiyasi „Konika Code“ (Gostiny Dvor, VSEKOXUDOJNIK galereyasi) rasmining katta retrospektiv koʻrgazmasini tashkil qilingan. Muallifning ikki yuzdan ortiq asari taqdim etilgan.
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
2012-yilda vafot etganlar
6-dekabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1938-yilda tugʻilganlar
4-sentyabrda tugʻilganlar |
983,492 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Feruz%20A%E2%80%99zamov | Feruz A’zamov | A'zamov Feruz Muzaffarovich (1965-yil 27-fevral, Toshkent, O'zbekiston SSR) — sovet—o‘zbek sambo sport ustasi, yoshlar (1983-yil) va o‘smirlar o‘rtasidagi SSSR chempionatlarining bronza medali sovrindori (1984-yil), SSSR kubogi g‘olibi (1990-yil) va bronza medali (1988-yil), 1991-yil SSSR chempionati kumush medali sovrindori, 1991-yil g‘olibi. SSSR xalqlarining yozgi Spartakiadasi, 1990-yil “Xarlampiev xotirasiga bag'ishlangan” xalqaro turniri gʻolibi, 1991-yil Yevropa chempioni, 1994-yil Osiyo chempionati kumush medali sovrindori, SSSR xalqaro sport ustasi. “Dinamo” (Toshkent) sport klubi vakili. U 1-o‘rta vazn toifasida (68 kg gacha) ishtirok etdi. A'zamovning ustozi A. N. Abduvaliev edi. |
983,493 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Yuriy%20Koloskov | Yuriy Koloskov | Yuriy Veniaminovich Koloskov (1929–2016) – Sovet harbiy qoʻmondoni, general-mayor. K. Y. Voroshilov nomidagi SSSR KGBning Oliy chegara harbiy-siyosiy Qizil bayroq maktabi boshligʻi (1982–1990).
Biografiyasi
Yuriy Veniaminovich 1929-yil 2-fevralda Oʻzbekiston SSRning Toshkent shahrida tavallud topgan.
1939–1946-yillarda Toshkent SSSR NKVDning Suvorov nomli harbiy bilim yurtida tahsil olgan. 1946–1948-yillarda SSSR NKVD qoʻshinlarining Moskva harbiy bilim yurtida oʻqigan. 1951-yilda Saratov davlat universitetining filologiya fakultetining sirtqi boʻlimini tamomlagan.
Koloskov 1948-yildan 1982-yilgacha SSSR NKVD, SSSR Ichki ishlar vazirligi, SSSR MGB, SSSR Davlat xavfsizligi qoʻmitasida qoʻmondonlik va siyosiy lavozimlarda xizmat qilgan. 1965-yildan 1982-yilgacha Sharqiy chegara okrugida quyidagi lavozimlarda xizmat qilgan: 1965-yildan 1972-yilgacha siyosiy boʻlim boshligʻi va 129-Prjevalskiy chegara otryadi boshligʻining oʻrinbosari. 1972-yildan 1978-yilgacha boshliq oʻrinbosari, 1978-yildan 1982-yilgacha siyosiy boʻlim boshligʻi va Sharqiy chegara okrugi qoʻshinlari boshligʻi (qoʻmondoni) oʻrinbosari lavozimlarida faoliyat olib borgan. Afgʻoniston urushida qatnashgan.
Yuriy Veniaminovich 1982-yildan 1990-yilgacha SSSR KGB K. Y. Voroshilov nomidagi Oliy chegara harbiy-siyosiy Qizil bayroq maktabining boshligʻi boʻlgan (Golitsyno, Moskva viloyati).
Koloskov 1990-yilda isteʼfoga chiqqanidan soʻng, Dnestrovyeda PMR MGB maslahatchisi boʻlib ishlagan va ushbu respublikaning maxsus kuchlari va chegara otryadlarining tashkilotchisi boʻlgan. 1992-yildan beri Dnestrboʻyıdagi qurolli mojaroning ishtirokchisi. 1993-yildan B. V. Tarasov xalq deputati maslahatchisi, Rossiya Federatsiyasi Oliy Kengashining himoyasilaridan biri edi. 1994-yildan Checheniston Respublikasi Muvaqqat kengashi raisining harbiy maslahatchisi va Umar Avturxanovning dudayevga qarshi muxolifat yetakchilaridan biri boʻlgan.
Koloskov 2016-yil 8-dekabrda Moskvada vafot etdi va Troekurovskoye qabristoniga dafn qilindi.
Xotirasiga
2018-yil 25-may kuni Dnestrboʻyidagi Tiraspol chegara postiga general-mayor Yuriy Veniaminovich Koloskov nomi berildi.
Manbalar
Qizil Yulduz ordeni sohiblari
Xalqlar doʻstligi ordeni sohiblari
General-mayorlar (SSSR)
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Moskvada vafot etganlar
2016-yilda vafot etganlar
8-dekabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1929-yilda tugʻilganlar
20-fevralda tugʻilganlar |
983,494 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Muravitskiy%20Yuriy | Muravitskiy Yuriy | Muravitskiy Yuriy Adolfovich (; 1947-yil 12-iyun, Angren shahri, Toshkent viloyati – 2015-yil 29-may, Kiev) – sovet va ukrain teatr va kino aktyori, oʻqituvchi. Ukraina SSRda xizmat koʻrsatgan artist (1982).
Hayoti
Muravitskiy Yuriy Adolfovich 1947-yil 12-iyunda Oʻzbekiston SSRning Angren shahrida tugʻilgan.
U Kaliningrad drama teatrida va Lesya Ukrainka nomidagi Kiev rus drama teatrida aktyorlik qilgan.
Kiev milliy madaniyat va sanʼat universitetining teatr sanʼati kafedrasida dars bergan, professor. „Bugungi kunda klassika“ ButunUkraina teatr festivalining hakamlar hay’ati aʼzosi boʻlgan.
U filmlar hamda rol oʻynagan hamda Grigoriy Koxan rejissyorligidagi „Yaroslav Donishmand“ (1981) filmida bosh rolni ijro etgan.
Muravitskiy Yuriy Adolfovich 2015-yil 29-mayda Kiyevda vafot etgan.
Filmlari
1974-yil – Moviy patrul – Vitya Belousning otasi.
1975-yil – Aeronavt – Odessa rezidenti, oʻqituvchi.
1978-yil – Polkovnik Zorin versiyasi – politsiya mayori (epizod).
1978-yil – Maxsus kuchlar – epizod.
1979-yil – Kazaklar – qaroqchilar.
1981-yil – Yaroslav donishmand – Yaroslav.
1983-yil – Qirollarning soʻnggi bahsi (4-qism) – Admiral Lourens Palmer, dengiz floti boshligʻi.
1984-yil – Ingliz bogʻidagi Kankan – Savva.
1985-yil – Dengizchi Jeleznyak – Aleksandr Kerenskiy.
1985-yil – Unvonsiz – Viktor Eduardovich Montvid, maxsus topshiriqlar boʻyicha rasmiy inson.
1987-yil – Va ertaga yashang – Karpinskiy.
1987-yil – Leapfrog – Guryanov (Lukyanov), qurilish boʻyicha menejer oʻrinbosari.
1990-yil – Parchalanish – Juravlevlarning mehmoni.
1991-yil – Sherif yulduzi – Piter.
1991-yil – Kazaklar keladi – Pan-professor, Iesuit.
1991-yil – Qoʻshiq aytishi mumkin boʻlgan it – Garri Del Mar.
1994-yil – Cupid va Demon (Ukraina).
1994-yil – Tigroloviy (Ukraina) – Gepner, professor, mahbus.
1995-yil – Atentat: Myunxendagi kuzgi qotillik (Ukraina).
1995-yil – Sichga yoʻl (Ukraina) – Hetman Sagaidachniy.
2000-yil – Qora Rada (Ukraina) – epizod.
2001-yil – Vaqt garovi (Ukraina).
2007-yil – Jonimning bitta sevgisi (Ukraina) – Tsar Mitridat.
2008-yil – Vladyka Andrey (Ukraina) – Pravoslav ruhoniysi.
2008-yil – Muxtorning qaytishi 4 („Hasad rangi“ 65-qism) – Chibisov.
Mukofotlari
Ukraina SSRda xizmat koʻrsatgan artist (1982).
Manbalar
Havolalar
КиноПоиск. Юрий Муравицкий
Советский экран. Юрий Муравицкий |
983,495 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Lada%20Jiyenbalanova | Lada Jiyenbalanova | Lada Vladimirovna Djiyenbalanova (qizlik familiyasi – Karpenko; 1970-yil 10-aprel) – qozogʻistonlik beshkurashchi, Qozogʻiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan sport ustasi. Qozogʻistonda xizmat koʻrsatgan xodim (2002).
Karyerasi
Lada Vladimirovna 1997-yildan beri pentatlon bilan shugʻullanadi (garchi 1990-yilda ushbu sport bilan shugʻullana boshlagan, lekin seksiya tarqatib yuborilganidan keyin suzish sportiga oʻtgan).
Lada 1997-yilda boʻlib oʻtgan ilk Osiyo chempionatida yakkalik va jamoaviy bahslarda ikkinchi oʻrinni egallagan.
U 2002-yilgi beshkurash boʻyicha Osiyo chempionati gʻolibi boʻlgan. 2002-yilgi Osiyo oʻyinlarida shaxsiy chempionatda birinchi oʻrinni egallagan. Ushbu gʻalabalar tufayli Osiyoning eng yaxshi pentatletchisi deb tan olindi.
Djiyenbalanova Moskvada boʻlib oʻtgan jahon chempionatida Afina Olimpiadasiga yoʻllanma oldi va u yerda Lada 9-oʻrinni egalladi. Afina Olimpiadasidagi shaxsiy bahslarda 14-oʻrinni egalladi.
Vladimirovna 2004-yilgi Osiyo chempionatida yakkalik va jamoaviy oltin, shuningdek, estafetada bronza medalini qoʻlga kiritdi. Sportchi Tokio va Seulda oʻtkazilgan Osiyo chempionatlarida yakkalik bahslarda kumush medalni qoʻlga kiritdi.
Lada 2008-yilda Pekinda boʻlib oʻtgan Olimpiadada atigi 36-oʻrinni egallagan edi.
Djiyenbalanova 2010-yili Guanchjouda boʻlib oʻtgan Osiyo oʻyinlarida Qozogʻiston terma jamoasi tarkibida qatnashib, bronza medalini qoʻlga kiritdi. Shaxsiy bahslarda esa boshqa yoʻnalishlarda yuqori natijalarga erishib, ot chopishda muvaffaqiyatsizlikka uchradi va 16 nafar ishtirokchi orasidan 13-oʻrinni qoʻlga kiritdi.
U Jahon kubogining ikkita bosqichida uchinchi (Pekin 2004 va Qohira 2006), ikkinchi (Meathfield 2007) oʻrinlarni egalladi. Jahon kubogi estafeta bosqichida ham uchinchi boʻldi (Vengriya 2007).
Eng yuqori yutugʻi jahon chempionatidagi 4-oʻrin boʻldi (Berlin, 2007).
Oilasi
Lada oilali. Ikki farzandi bor. Qizi – Arina (1992) 2012-yil zamonaviy beshkurash boʻyicha Osiyo chempioni, Qozogʻiston Respublikasining xalqaro toifadagi sport ustasi. Oʻgʻlining ismi Temur (1996).
Mukofotlari
„Qazaqstannin enbek sinirgen qayratkeri“ faxriy unvoni bilan taqdirlangan(2002).
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1970-yilda tugʻilganlar
10-aprelda tugʻilganlar |
983,496 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Emiliya%20Koleganova | Emiliya Koleganova | Emiliya Olegovna Koleganova (. 2000-yil 28-noyabr, Toshkent) – belaruslik figurali uchuvchi. U Vladislav Polxovskiy bilan birgalikda Belorussiya chempionatining ikki karra kumush medali sovrindori (2019, 2020) va Yevropa chempionati (2020) ishtirokchisi boʻlgan. Sport ustasi, figurali uchish boʻyicha milliy terma jamoa aʼzosi.
Biografiyasi
Koleganova ijodiy muhitda tarbiyalangan. U rasm chizishni yaxshi koʻrardi, Davlat raqs ansambli qoshidagi xoreografik studiyada raqsga tushishni mashq qildi va besh yoshidan boshlab prezidentlik archalari sahnasida chiqish qildi. Minsk shahridagi 96-sonli oʻrta maktabda tahsil olgan, uni tugatgandan soʻng Belarus Respublikasi Prezidenti huzuridagi Boshqaruv akademiyasining „Davlat boshqaruvi va huquqshunoslik“ mutaxassisligi boʻyicha oʻqishga kirdi.
Koleganova figurali uchishni toʻrt yoshida, sobiq figurali uchish boʻyicha sport ustasi boʻlgan onasi bilan muz saroyidagi musobaqalarda qatnashganida oʻrgangan. Sakkiz yil davomida yakka ayollarning figurali uchishi bilan shugʻullangan. Belarus konkida uchish ittifoqiga koʻra, Koleganovaning birinchi ustozi Igor Rolinskiy edi. Emiliya oʻn ikki yoshida murabbiy Tatyana Belyayevani taklifiga koʻra, oʻn toʻrt yoshli Vladislav Polxovskiy bilan juftlik boʻlib raqsga tushishdi .
Emiliya va Vladislav birinchi toʻlaqonli kattalar mavsumiga Berlindagi musobaqaga tayyorgarlik koʻrishdi. U yerda Italiya va Germaniya terma jamoalari murabbiyi Stefano Karuso bilan birga ishlashdi. Karuso bilan juftlik qadamlarini, qoʻl harakatlarini, pozitsiyalarini tahlil qildilar, shuningdek, sirpanish sifatini yaxshiladilar. 2020-yilda Koleganova va uning sherigi oʻz faoliyatida birinchi va oxirgi bor yirik xalqaro turnirda – Yevropa chempionatida ishtirok etishdi, ammo juftlik final bosqichiga chiqa olmadi. Keyinchalik Emiliya sportni tark etdi.
Ularning raqobatbardosh faoliyati davomida Koleganova va Polxovskiyning raqs dueti juda istiqbolli deb hisoblangan. Belorussiya konkida uchish ittifoqi bosh kotibi Yuliya Levshunova bu juftlikka umid bogʻlagan. Koleganova va Polxovskiy Belarus raqs duetlarining norasmiy reytingida Anna Kublika va Yuriy Gulitskiydan keyin ikkinchi oʻrinni egallagan.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Yashayotgan insonlar
2000-yilda tugʻilganlar
28-noyabrda tugʻilganlar |
983,497 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Levon%20Abramyan | Levon Abramyan | Levon Abramovich Abrahamyan (arman. Լևոն Աբրահամյան; 1910-yil 11-may, Toshkent, Turkiston — 1988-yil 26-iyul, Leninakan, Armaniston SSR) — sovet-arman arbobi, kino aktyori. Armaniston SSR xalq artisti (1978-yil). |
983,498 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vadim%20Kozlov | Vadim Kozlov | Vadim Valentinovich Kozlov (1930-yil 16-yanvar, Toshkent – 2010-yil 9-sentyabr, Saratov) – sovet va rus tibbiyot olimi, tibbiyot fanlari doktori, professor, sud tibbiyoti boʻyicha mutaxassis. Saratov davlat yuridik akademiyasining yuridik psixologiya va sud ekspertizasi kafedrasi asoschisi va mudiri (1975–1995). Rossiya Federatsiyasi oliy kasb-hunar taʼlimining faxriy xodimi.
Hayoti
Vadim Valentinovich Kozlov 1930-yil 16-yanvarda Toshkent shahrida tavallud topgan.
2010-yil 9-sentyabrda Saratovda vafot etgan. U Saratov shahridagi yahudiy qabristoniga dafn etilgan.
Ilmiy faoliyati
Professor Kozlovning ilmiy faoliyatining asosiy yoʻnalishi sud-travmatologiyasi, tirik odamlarni tekshirish va ekspertiza qilish edi. U sud-tibbiyot ekspertizalarida ishtirok etgan, huquqni muhofaza qilish organlari va ekspert muassasalari xodimlariga maslahat yordami koʻrsatdi.
Kozlov ishlagan yillari davomida 100 dan ortiq ilmiy ishlar, shu jumladan bir necha marta qayta nashr etilgan bir nechta monografiyalar, bir qator darsliklarni nashr ettirgan. Huquqshunoslik, Sotsialistik qonuniylik, Sud-tibbiyot kabi yetakchi ilmiy jurnallarda faol nashr etilgan.
Saratov 1965-yildan davlat tibbiyot universiteti sud-tibbiyot shifokorlari ilmiy jamiyati boshqaruvi aʼzosi boʻlgan.
Mukofotlari
Saratov „Mehnat faxriysi“ medali (1984)
II darajali „Vatanga xizmatlari uchun“ ordeni (2002)
Rossiya Federatsiyasi Oliy kasb-hunar taʼlimining faxriy xodimi (1996) nominatsiyalari bilan taqdirlangan.
Manbalar
Mehnat faxriysi medali sohiblari
Tibbiyot fanlari doktorlari
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
2010-yilda vafot etganlar
9-sentyabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1930-yilda tugʻilganlar
16-yanvarda tugʻilganlar |
983,499 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Mustafaev%20Eskender | Mustafaev Eskender | Mustafaev Eskender Ametovich (1981-yil 17-iyulda tugʻilgan) paralimpiyachi suzuvchi. U 2012-yilgi Yozgi Paralimpiya oʻyinlarida Ukraina nomidan qatnashib, 50 metrga erkin usulda suzishda oltin, 2013-yilda IPC suzish boʻyicha jahon chempionatida ikkita oltin va ikkita kumush medalni qoʻlga kiritgan. Mustafaev 2015-yilgi IPC suzish boʻyicha jahon chempionatida Rossiya nomidan kurashib, bittadan oltin va bronza medallarini qoʻlga kiritgan.
Biografiyasi
Eskender Mustafaev Toshkent viloyatining Chinoz shahrida tugʻilgan. Besh yoshida unga Charcot-Marie-Tooth kasalligi tashxisi qoʻyilgan. U uylangan, xotini Yuliyadan bir qizi bor. Mustafaev avvalroq ukrainalik paralimpiyachi Olga Mustafoyeva bilan turmush qurgan edi. U ukrain tilini bilmaydi va rus tilida gapiradi.
Suzuvchilik faoliyati
Mustafaev 2008-yilda Ukrainaning Sevastopol shahrida bel va qoʻlning zaifligini reabilitatsiya qilish rejimi doirasida suzishni boshlagan. U dastlab qilichbozlikka qiziqqan, ammo, suzishga ahd qilgan, chunki uning qoʻlidagi muammolar qilichbozlik bilan shugʻullanishiga halaqit berar edi. 2011-yilda Mustafayev terma jamoa safida debyut qilgan va Germaniyaning Berlin shahrida boʻlib oʻtgan suzish boʻyicha IPC Yevropa chempionatida Ukraina delegatsiyasi aʼzosi sifatida erkaklar oʻrtasida 50 metrga S4 erkin suzishda ishtirok etgan.
Mustafaev 2012-yilgi Yozgi Paralimpiya oʻyinlarida Qrim viloyatidan qatnashgan uch ukrainalik sportchidan biri boʻlgan. 2012-yilda Londonda 31 yoshli Mustafaev S4 suzish boʻyicha 50 metrga erkin usulda suzish boʻyicha 38,26 soniya natija bilan oltin medalni qoʻlga kiritgan.Shuningdek, Londondagi suzish dasturida 100 metrga erkin usulda, 50 metrga chalqancha va 200 metrga erkin usulda suzish bahslarida ham ishtirok etgan. 2012-yilgi natijalarilardan soʻng Mustafaev sportdagi yutuqlari uchun „Buyuk xizmatlari uchun“ ordeni bilan taqdirlangan.
Monrealda boʻlib oʻtgan 2013-yilgi IPC suzish boʻyicha jahon chempionatida Mustafayev erkaklar oʻrtasida 50 metrga S4 erkin uslubda suzishda 37,96 soniya natija bilan oltin medalni qoʻlga kiritgan. U erkaklar oʻrtasida 100 metrga erkin uslubda suzishda oʻtkazilgan bahslarda sloveniyalik Darko Dyurichga sekundning uchdan bir qismiga yutqazib, kumush medalni qoʻlga kiritgan.
Mustafaev 2014iyilda rasmiy ravishda fuqaroligini oʻzgartirdi va hozirda xalqaro musobaqalarda Rossiya sharafini himoya qilib kelmoqda.
Mustafaev 2014-yilgi IPC suzish boʻyicha Yevropa chempionatini oʻtkazib yuborgan. 2015-yilda u IPC Jahon chempionatida Rossiya sharafini himoya qilgan va 4 x 50 m erkin estafetada 20 ball bilan bronza medalini qoʻlga kiritgan. 100 metrga erkin uslubda va 50 metrga chalqancha uslubda suzish boʻyicha oʻtkazilgan musobaqalarda esa saralashdan oʻta olmagan.
Manbalar
Havolalar
Eskender Mustafaev – Russian Federation – Glasgow 2015 IPC Swimming World Championships at the International Paralympic Committee
Eskender Mustafaiev – Ukraine – Montreal 2013 IPC Swimming World Championships at the International Paralympic Committee |
983,500 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Grigoriy%20Kleymits | Grigoriy Kleymits | Grigoriy Davidovich Kleymits (1945–1998) 1970-yillarda mashhur VIA „Singing Guitars“ mashhur musiqachi boʻlgan. Rossiyada xizmat koʻrsatgan artist 1998-yil.
Biografiyasi
1945-yil 17-avgustda Toshkent shahrida tavallud topgan. 1952-yilda uning oilasi Leningradga koʻchib oʻtdi. Otasi David Grigoryevich Kleymits Leningrad konservatoriyasida dars bergan. Onasi Sofya Ilinichna musiqa maktabini skripka boʻyicha tamomlagan, ammo butun umri davomida hisobchi boʻlib ishlagan. Opasi Yevgeniya musiqa maktabi va institutini tugatgan va musiqa maktabida dars bergan.
Kleymits ajoyib pianinochi edi. U koʻplab musiqachilar va rassomlar bilan hamkorlik qilgan.
Grigoriy Kleymits ishtirokida teledasturlar suratga olindi: „Grigoriy Kleymits“ (boshlovchi Irina Taymanova, (hozirgi MTV), „Nou Smoking“ (boshlovchi K. Nabutov), „Odnajdi vecherom“ D. Nagiyev va S. Rost bilan, „Muzikalniy ring“, „Vezyot je lyudyam“ va boshqalar.
U 1998-yil 20-sentyabrda „Drujba“ ansambli asoschisi Aleksandr Bronevitskiy xotirasiga bagʻishlangan kechada „Conti“ kazinosining Gigant zalida „Drujba“ guruhining sobiq solisti Vitaliy Korotayev bilan qoʻshiq kuylayotganda yurak xurujidan vafot etdi.
Oilasi
Birinchi xotini – Irina Vitaliyevna Ponarovskaya (1953), sovet va rus jaz, estrada xonandasi, kino aktrisasi, teleboshlovchi.
Ikkinchi xotini – Marina Anatolyevna Kleymits (1953-yil 12-may – 2007-yil 9-oktyabr), Rossiya Federatsiyasi Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi, shoira
Mukofotlari
1998-yil 13-oktyabrda 1229-sonli qaror bilan Rossiya Federatsiyasining xizmat koʻrsatgan artisti unvoniga sazovor boʻlgan.
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Sankt-Peterburgda vafot etganlar
1998-yilda vafot etganlar
20-sentyabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1945-yilda tugʻilganlar
17-avgustda tugʻilganlar |
983,501 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Osmanov%20Dilyaver | Osmanov Dilyaver | Osmanov Dilyaver Ibraimovich (; 1959-yil 17-iyul, Bekobod, Toshkent viloyati) – qrim tatarlaridan boʻlgan sovet va ukrain shoiri va publitsist. „Yildiz“ jurnali bosh muharriri (2009-yildan). Tatariston Respublikasi Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi(1993), Ukraina Jurnalistlar milliy uyushmasi va Ukraina teatr arboblari milliy uyushmasi aʼzosi. Tatariston Respublikasi va Qrim Avtonom Respublikasida xizmat koʻrsatgan artist. KIPU oʻqituvchisi. Tarix fanlari nomzodi. Qrim-tatar va rus tillarida ijod qiladi.
Hayoti
Osmanov Dilyaver Ibraimovich 1959-yil 17-iyulda O‘zbekiston SSR, Toshkent viloyati, Bekobod shahrida oddiy ishchi oilasida tugʻilgan. Millati qrim-tatar. Yoshligidan ijod bilan shugʻullangan. 1966-yilda u boshlangʻich maktabda oʻqishni boshlagan, bir vaqtning oʻzida musiqa maktabida ham taʼlim olgan. 1979-yilda maktabni tugatgach, Qozon madaniyat universitetiga oʻqishga kirgan. Uchinchi kursda esa Qozon konservatoriyasiga oʻqishga kirgan va uni 1985-yilda xalq cholgʻulari fakulteti boʻyicha tamomlagan.
1984-yildan 1989-yilgacha Qozondagi turli musiqa muassasalarida ishlagan. 1993-yilda Tatariston Respublikasi Yozuvchilar uyushmasi aʼzosiga aylangan. 1989-yilda Qrimga koʻchib oʻtgan.
1980-yildan boshlab matbuotda yozuv va sheʼrlarini chop etib kelagan. Ijod naʼmunalari Qrim tatarlarining „Yildiz“ jurnalida, Qozondagi „Idel“ va „Kazan utlari“ jurnallarida nashr etilgan. Qrimga koʻchib oʻtgach, mahalliy nashrlarda chop etilgan. Uning sheʼriyati va jurnalistik materiallari mavzulari orasida Qrim-tatar milliy harakati va Qrim-tatarlarning deportatsiyasi va Qrim-tatar xalqining huquqlarini tiklash bor. Bundan tashqari, Osmonov Qozon „Tatar-inform“ ga Qrim tatarlarining hayoti haqida materiallar taqdim etagan. Qrim-tatar musiqali drama teatri uchun pyesalar muallifi va tarjimoni ham boʻlgan.
1999-yildan boshlab Qrim muhandislik-pedagogika universitetida ishlagan. Tarix fanlari nomzodi boʻlgan.
Qrim-tatar yozuvchilar uyushmasi kotibi, NSJU prezidiumi aʼzosi, Ukraina teatr xodimlari milliy uyushmasi aʼzosi boʻlgan. Kotib sifatida u Eshref Shemy-Zadeh mukofotini berish komissiyasi aʼzosi ham boʻlgan. Deport qilingan fuqarolar ishlari boʻyicha Respublika milliy ishlar qoʻmitasining Jengiz Dagʻji asarlarini nashr etish boʻyicha tahrir hay’ati aʼzosi boʻlgan.
2009-yildan „Yildiz“ jurnalining bosh muharriri boʻlib ishlay boshlagan.
Osmonovning tashabbusi bilan Belogorsk shahrida Bekir Chobanzodaning boʻlajak haykali oʻrniga yodgorlik toshi oʻrnatilgan va Komsomolskaya koʻchasi Chobanzoda sharafiga nomlangan.
Mukofotlari va unvonlari
Tatariston Respublikasida xizmat koʻrsatgan artist (2003)
Qrim Avtonom Respublikasida xizmat koʻrsatgan artist (2010)
Manbalar |
983,502 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Marina%20Aganina | Marina Aganina | Marina Aganina Andreyevna ( 1985-yil 21-iyun, Toshkent, O'zbekiston SSR) — O‘zbekistonlik figurali uchish bo'yicha nafaqadagi sportchi. Artem Knyazev bilan 2004—2005-yillardagi O‘zbekiston milliy chempioni va 2006-yilgi Qishki Olimpiya o‘yinlarida ishtirok etgan. |
983,503 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Mixail%20Kleandrov | Mixail Kleandrov | Mixail Ivanovich Kleandrov (1946-yil 14-avgust, Toshkent) – Rossiya Federatsiyasi Konstitutsiyaviy sudining isteʼfodagi sudyasi, Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan huquqshunos (1996), Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan fan arbobi (2011), Yuridik fanlar doktori, professor, Rossiya Fanlar akademiyasining muxbir aʼzosi (1997). „Bolshoy Tyumenskoy ensiklopedii“ ilmiy-tahrir kengashi va tahrir hay’ati aʼzosi (2004).
Tarjimai holi
Mixail iqtisodchi oilasida tavallud topgan. 1970-yilda Tojikiston Davlat universitetining huquqshunoslik fakultetini tamomlagan.
Mixail Kleandrov 1989-yildan 1993-yilgacha Tyumen davlat universiteti kafedra mudiri lavozimida ishlagan.
1993-yildan 1995-yilgacha MDH xoʻjalik sudi sudyasi boʻlgan.
U 1995-yildan 2003-yilgacha Tyumen viloyati arbitraj sudi raisi.
Mixail Konstitutsiyaviy sudining sudyasi etib tayinlangan. 2016-yil 1 sentyabrdan Rossiya Federatsiyasi Konstitutsiyaviy sudining isteʼfodagi sudyasi hisoblanadi.
2016-yildan Rossiya davlat adliya universiteti qiyosiy huquq kafedrasi bosh ilmiy xodimi lavozimida faoliyat olib borgan.
Oʻgʻli Ivan (1979-yilda tugʻilgan) – sudya, yuridik fanlar nomzodi.
Mukofotlari
IV darajali "Vatanga xizmatlari uchun" ordeni (2016-yil 4-iyul)
Doʻstlik ordeni (2003-yil 21-sentyabr)
Rossiya Federatsiyasining xizmat koʻrsatgan huquqshunosi
Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan fan arbobi
Tyumen viloyatining faxriy huquqni muhofaza qilish xodimi (2006)
Tyumen davlat universitetining „Buyuk yutuqlari uchun“ medali (2005).
nomidagi xalqaro mukofot. Gyugo Grotius xalqaro huquq sohasida (1998) – MDH hududida Inson huquqlari boʻyicha sudni tashkil etish taklifini asoslagani uchun
Manbalar
Rossiyaning Doʻstlik ordeni sohiblari
Vatan oldidagi xizmatlari uchun 4-darajali ordeni sohiblari
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Yashayotgan insonlar
1946-yilda tugʻilganlar
14-avgustda tugʻilganlar |
983,504 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Podushkin%20Aleksandr | Podushkin Aleksandr | Podushkin Aleksandr Nikolaevich (1953-yil 19-mart) – qozoq arxeologi, tarix fanlari doktori. Taniqli qozoq olimi arxeolog Nikolay Pavlovich Podushkinning oʻgʻli.
Ilmiy faoliyati
"Janubiy Qozogʻistonning Arysskaya madaniyati miloddan avvalgi IV asrda" mavzusida doktorlik dissertatsiyasini himoya qilgan. O‘trorda koʻplab obidalarni ochgan hamda oʻrgangan.
1975–1977-yillarda institutda stajyor-tadqiqotchi boʻlib, arxeolog mutaxassisligini olgan. 1977–1979-yillarda Sovet Armiyasi safida xizmat qilgan. 1979-yildan boshlab Chimkent pedagogika instituti hamda Xalqaro qozoq-turk universitetining Chimkent filialida laborant, kafedra mudiri, oʻqituvchi, katta oʻqituvchi, dotsent, SSSR tarixi va Qozogʻiston SSR tarixi kafedralari professori boʻlgan. 1986–1987-yillarda M.Lomonosov nomidagi Moskva davlat universitetining aspiranturasida tahsil olgan. Aleksandr Podushkin Qozogʻiston va Janubiy Qozogʻiston arxeologiyasi, tarixi va madaniyatiga oid 4 ta monografiya va 20 dan ortiq ilmiy maqolalar muallifi hisoblanadi. „Qozogʻiston Respublikasi mustaqilligiga 10 yil“ medali bilan taqdirlangan.
Qazishmalari va topilmalari
Podushkin Aleksandr Nikolaevich Qozogʻiston janubida arxeologik qazishmalar olib borgan va u yerda Kultoʻbe manzilgohi va Oq-Buloq manzilgohidagi qazishmalarni topgan. Bu ekspeditsiyalar natijasida kangyuy sivilizatsiyasiga mansub noyob osori-atiqalar, xususan, eramizdan avvalgi 2–1-asrlar davriga oid yozuvlar boʻlgan. Hali toʻliq ochilmagan gil gʻisht lavhalar topilgan. Qadimgi kangyu xalqining etnik kelib chiqishi va tili haqida arxeologlar oʻrtasida hozirgacha bir toʻxtamga kelinmagan. Bu topilma esa tilning kelib chiqishi va oʻziga xosligini yoritishi mumkin. Topilmaning oʻziga xosligi shundaki, Oʻrta va Shimoli-Sharqiy Osiyo hududida (Oʻrta Osiyo: Qozogʻiston, Qirgʻiziston, Oʻzbekiston, Moʻgʻuliston) hozirgacha qadimgi turkiy va qadimgi uygʻur tiliga asoslangan manbalar mavjud. Bu topilmalarga yevropalik olimlar ham qiziqish bildirishgan, xususan, London universiteti qoshidagi Sharqshunoslik va Afrikashunoslik maktabi professori doktor Nikolas Sims-Uilyams ham. Bir yil davomida matnlarni shifrlash bilan shugʻullangan ingliz olimi bu jahon miqyosidagi kashfiyot ekanligiga ishonch hosil qilgan.
Mukofotlari
Mustaqil Hamdoʻstlikka aʼzo davlatlarning umumiy madaniy makonini shakllantirish va rivojlantirishga qoʻshgan ulkan hissasi uchun „Madaniyat va sanʼatni rivojlantirishdagi xizmatlari uchun“ faxriy koʻkrak nishoni (2019-yil 21-noyabr, MDH Parlamentlararo Assambleyasi) bilan taqdirlangan.
Manbalar
Havolalar
Ольга Малахова. Статья «Письмо из глубины веков». «Казахстанская Правда» от 19.07.2006
Kazakhstan Today. «Археолог Подушкин нашёл на юге Казахстана не разграбленное коллективное захоронение эпохи Кангюй»
Древний храм нашли археологи в Туркестанской области
Древний храм нашли археологи в Туркестанской области
А. Н. Подушкин Историография археологического обследования объектов IV в. до н. э. — VI в. н. э. на территории Южного Казахстана. Из книги «Арысская археологическая культур»
«Культобинские тексты заговорили». Хайкина Н., «Аргументы и Факты Казахстан», 28.11.2006
Статья «Обнаружен древний архив»
«В Ордабасы (юг Казахстана) найдена могила 2-метрового воина, которому 2 тысячи лет.» «КазПресс»
Любовь Доброта. Статья «На юге Казахстана обнаружена табличка с неизвестной письменностью». КазПравда, № 219—220 (23868-23869), 12 октября 2002
Qozoq olimlari
Turkum;Toshkent viloyatida tugʻilganlar |
983,505 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Hamid%20Zoxir | Hamid Zoxir | Hamid Zoxir Aʼlam oʻgʻli (1888-yil , Toshkent, Turkiston – 1936-yil 15-iyul, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) sovet davlat va partiya arbobi Oʻzbekistonning Moskvadagi birinchi doimiy vakili. |
983,506 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Pomazan%20Evgeniy | Pomazan Evgeniy | Pomazan Evgeniy Valerievich (1989-yil 31-yanvar, Angren shahri, Oʻzbekiston SSR) – rossiyalik futbolchi, SKA-Xabarovsk klubi darvozaboni.
Biografiyasi
Klublardagi faoliyati
Pomazan Evgeniy Valerievich 2006-yilgacha „Kuban-89“ yoshlar jamoasida oʻynagan, shundan soʻng u klubning asosiy roʻyxatiga kiritilgan, ammo oʻsha mavsumda umuman maydonga tushmagan. 2007-yil 27-iyunda u Kubanning asosiy jamoasi uchun Rossiya kubogi 1/16 finalida oʻzining yagona oʻyinini oʻtkazgan. 2007-yil 24-iyulda TsSKA klubiga 2007-yil 15-dekabrgacha ijaraga berildigan. U 28-oktabr kuni chempionatning 28-turidan oʻrin olgan uy uchrashuvida „Kriliya Sovetov“ ga (4:2) qarshi oʻyinda maydonga tushgan. 2007/08-mavsum oraligʻida TsSKA 2008-yilgi mavsumda yoshlar jamoasida 11 ta oʻyin oʻtkazgan, 8 ta gol oʻtkazib yuborgan va 7 ta quruq oʻyin oʻtkazgan Pomazanni sotib olgan.
2010-yilning qishida „Ural“ ga ijaraga berilgan. 2011-yilning fevralida u „Spartak-Nalchik“ ga ijaraga berilgan. 2011-yil 31-avgustda „Anji“ ga koʻchib oʻtgan. 2013-yilning iyun oyida esa „Ural“ga bir yilga ijaraga berilgan, ammo avgust oyi oxirida „Maxachqal’a“ klubiga qaytarilgan.
2017/18-yilgi mavsumdan boshlab „Baltika“ da oʻynagan, 2020-yil iyun oyida Minskning „Dinamo“ klubiga koʻchib oʻtgan. U 2021/22-yilgi mavsumni „Chaika“ klubida oʻtkazgan va jamoa sardori boʻlgan.
Terma jamoadagi faoliyati
Pomazan Evgeniy Valerievich 2006-yilda Rossiya yoshlar terma jamoasi aʼzosi sifatida Yevropa chempioni boʻlgan. Oʻyindan keyingi penaltilar natijasiga koʻra, final oʻyinida Rossiya terma jamoasi Chexiya terma jamoasi ustidan gʻalaba qozongan. Pomazan esa turnirning eng yaxshi futbolchisi deb topilgan.
Yutuqlari
TsSKA
Rossiya chempionatining bronza medali sovrindori (2007)
Rossiya kubogi gʻolibi (2008/09)
Rossiya Superkubogi gʻolibi (2009)
Anji
Rossiya chempionatining bronza medali sovrindori (2012/13)
Rossiya kubogi finalchisi (2012/13)
Kuban
Rossiya kubogi finalchisi (2014/15)
Rossiya U-17 terma jamoasi
2006-yil yoshlar oʻrtasidagi Yevropa chempionati gʻolibi
Yoshlar oʻrtasidagi Meridian kubogi musobaqasi gʻolibi
Manbalar |
983,507 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Artyom%20Ajgirevich | Artyom Ajgirevich | Artyom Ivanovich Ajgirevich (1976-yil 18-avgust, Toshkent, O'zbekiston SSR) — rossiyalik olim. 2023-yildan Moskva davlat texnika universiteti rektori. |
983,508 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Rasim%20Akchurin | Rasim Akchurin | Rasim Akchurin Sulaymonovich (1931-yil 24-dekabr; Oʻzbekiston SSR, Zangiota tumani) – sovet qoʻmondoni, general-polkovnik (17.02.1990).
Mashhur kardiojarroh akademik Renat Akchurinning ukasi.
Hayoti
Rasim Akchurin 1931-yil 24-dekabrda Toshkent viloyati, Zangiota tumani, Zangiota qishlogʻida oʻqituvchi oilasida tugʻilgan. 1933-yildan boshlab Andijonda, ota-onasining yangi ish joyida yashay boshlagan. 1949-yilda Andijondagi oʻrta maktabni tugatgan. 1949-yildan M. I. Kalinin nomidagi Leningrad politexnika institutida tahsil olgan.
1951-yilda institutning ikkinchi kursini tamomlab, Sovet Armiyasi safiga chaqirilgan. 1954-yilda Havo mudofaasi kuchlarining 3-Boltiq zenit-artilleriya maktabini tamomlagan (Latviya SSR, Aluksne shahri). 1954-yildan Turkiston harbiy okrugining 30-alohida havo hujumidan mudofaa korpusida vzvod komandiri (Qirgʻiziston SSR, Mayli-Say qishlogʻi), 1957-yildan S-75 zenit-raketa tizimida vzvod komandiri lavozimlarida xizmat qilgan.
1970-yilda Havo mudofaasi Harbiy qoʻmondonlik akademiyasini tamomlagan. 1970-yildan Moskva havo mudofaasi okrugida xizmat qilgan va 291-zenit-raketa polkining komandiri boʻlgan (Kostroma viloyati Neya shahri). 1973-yildan 16-havo mudofaasi korpusining (Gorkiy shahri) zenit-raketa qoʻshinlari boshligʻi boʻlgan. 1974-yilda qoʻmondon oʻrinbosari va 1982-yilda 3-Havo mudofaasi korpusi qoʻmondoni (Yaroslavl), 1982-yilda Moskva havo mudofaasi okrugi zenit-raketa kuchlari qoʻmondoni boʻlgan. 1985-yilda mamlakat Havo mudofaasi kuchlarining zenit-raketa qoʻshinlari qoʻmondoni boʻlgan. 1992-yilda zaxiraga oʻtkazilgan.
Rasim Akchurin 1993–1996-yillarda Aerokosmik kompleksni konvertatsiya qilish boʻyicha Rossiya markazida maslahatchi, 1996–1999-yillarda Rossiya Federatsiyasi hukumati maʼmuriy boʻlimi maslahatchisi, 1999-yil yanvar oyidan avgust oyigacha Rossiya Federatsiyasi hukumati huzuridagi Rossiya davlat tarixiy-madaniy markazining harbiy-vatanparvarlik tarbiyasi boʻlimi boshligʻi hamda 1999-yil avgustdan Moskva taʼlim boshqarmasi Harbiy-vatanparvarlik va fuqarolik taʼlimi markazi direktori lavozimlarida ishlagan.
Rasim Akchurin ijtimoiy ishlarda faol ishtirok etagan. U 1999-yildan Moskva viloyati tatar milliy-madaniy avtonomiyasi kengashi raisi, 2014-yildan esa faxriy rais boʻlgan. Shuningdek, Moskva shahar faxriylar kengashining birinchi oʻrinbosari boʻlgan.
Mukofotlari
Qizil Bayroq ordeni.
ikkinchi va uchinchi darajali „SSSR Qurolli Kuchlarida Vatanga xizmatlari uchun“ ordeni.
Jukov medali.
„Rossiya dengiz flotiga 300 yil“ medali.
„Harbiy hamdoʻstlikni mustahkamlagani uchun“ medali.
V. I. Lenin tavalludining 100 yilligi munosabati bilan „Harbiy jasorat uchun“ yubiley medali.
„1941–1945-yillardagi Ulugʻ Vatan urushidagi gʻalabaning yigirma yilligi“ yubiley medali.
„SSSR Qurolli Kuchlari faxriysi“ medali.
„Harbiy hamdoʻstlikni mustahkamlagani uchun“ medali.
„SSSR Qurolli Kuchlariga 40 yil“ yubiley medali.
„SSSR Qurolli Kuchlariga 50 yil“ yubiley medali.
„SSSR Qurolli Kuchlariga 60 yil“ yubiley medali.
„SSSR Qurolli Kuchlariga 70 yil“ yubiley medali.
Birinchi, ikkinchi va uchinchi darajali „Buyuk xizmatlari uchun“ medallari.
„Kuba inqilobiy qurolli kuchlarining 30 yilligi“ medali (Kuba, 24.11.1986).
„Duslyk“ ordeni (Tatariston, 2021).
„Tatariston Respublikasiga xizmatlari uchun“ ordeni (2016).
Adabiyotlar
Татарский энциклопедический словарь. — Казань: Институт Татарской энциклопедии АН РТ, 1999. — 703 с., илл. ISBN 0-9530650-3-0
Татарская энциклопедия — Казань: Институт Татарской энциклопедии АН РТ. Том 1, 2002. ISBN 585247035X
Биографическая справка о Р. С. Акчурина на сайте «Союза ветеранов Республики Татарстан»
Акчурин Расим: Армия не прощает незнания. Интервью.
Александр Гаврилов. Пример для подражания/«Учительская газета», 3 января 2012 г.
«Генерал-полковник Расим Акчурин отмечает 80-летний юбилей»
Manbalar
Harbiy arboblar |
983,509 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Shuxovtsov%20Grigoriy | Shuxovtsov Grigoriy | Shuxovtsov Grigoriy Sergeyevich (1983-yil 10-iyunda tugʻilgan, Chinoz, Oʻzbekiston SSR) – rossiyalik professional basketbolchi.
Faoliyati
Shuxovtsov faoliyatini Moskvaning „Dinamo“ klubi yoshlar jamoasida boshlagan. Birinchi mavsumida u oʻrtacha 5 ochko va 5,8 ribaund toʻplagan. Samaraliroq boʻlgan keyingi yilda har bir oʻyinda 9,1 ochko va 7,3 ribaund toʻplagan hamda 50ta oʻyinda 48 ta zarba yoʻllangan.
2006-2007-yilgi mavsumda Grigoriy „Dinamo“ning asosiy jamoasida debyut qilgan, biroq bor-yoʻgʻi 6ta oʻyinda maydonga tushib, oʻrtacha 1,7 ochko va 2 ta ribaund qayd etgan. U mavsumning koʻp qismini „Dinamo-2“da oʻtkazgan va yoshlar oʻrtasidagi chempionatni 56,8% otish aniqligi bilan yakunlagan.
2008-yil yanvar oyida Shuxovtsov „Dinamo“dan Litvaning „Neptunas“ klubiga ijaraga berilgan va u yerda 9 oʻyinda oʻrtacha 7,9 ochko va 7,6 ribaund toʻplagan.
Litva chempionatidagi birinchi toʻliq mavsum 2008-2009-yilgi mavsumga toʻgʻri kelgan. Basketbolchi „Sakalay“ klubiga koʻchib oʻtagan va buning uchun u muntazam chempionatning 22 oʻyinida ishtirok etgan. Oʻshanda Grigoriy oʻrtacha 9,7 ochko va 7,6 ribaund qayd etgan.
2009-yilda Grigoriy Rossiyaga qaytib kelgan va „Lokomotiv-Kuban“dagi birinchi mavsumdan soʻng mamlakat terma jamoasiga taklif olgan.
Keyingi mavsumda Shuxovtsov ikki marta koʻproq (36 ta) oʻyinda qatnashgan. Oʻrtacha koʻrsatkich har bir oʻyinda 4,5 ochkogacha pasaygan, ammo otish foizi 50 dan pastga tushmagan (2011-2012-yilgi mavsumda 54,1).
2012-yil sentabrda tizzasining oldingi xochsimon bogʻlami yorilib ketgan. Garastas kubogi oʻyinida Neptunas oʻyinchilaridan biri bilan baxtsiz toʻqnashuvda oyogʻini shikastlab olgan. Oʻyin vaqti oz boʻlishiga qaramay, Grigoriy „Lokomotiv-Kuban“ga yevrokubokda gʻalaba qozonishga yordam bergan va 9ta oʻyinda oʻrtacha 4,1 ochko toʻplagan.
Shuxovtsov 2013-2014-yilgi mavsumni „TsSKA“ klubida oʻtkazgan. Armiya jamoasi tarkibida Grigoriy 16 ta rasmiy oʻyinda qatnashgan (1 tasi boshlangʻich beshlikda), kortda jami 66,5 daqiqa oʻtkazgan hamda shu vaqt ichida u 21 ochko, 16 ta toʻp, 2 ta golli pas amalga oshirgan.
2016-yilning fevral oyida Shuxovtsov 2015-2016-yilgi mavsum oxirigacha shartnoma imzolab, „Lokomotiv-Kuban“ga qaytgan.
2016-yilning iyun oyida u „Krasnodar“ klubi bilan shartnomasini 1 yilga uzaytirgan.
2017-yil iyul oyida Shuxovtsov „UNICS“ klubiga koʻchib oʻtgan. Qozon jamoasi tarkibida u VTB Birlashgan ligasining 13 ta uchrashuvida qatnashib, 6 daqiqa davomida 1,9 ochko va 1,8 ribaund toʻplagan.
Grigoriy 2018-yilning oktyabr oyidan faoliyatini „Parma“da davom ettira boshlagan.
Manbalar
1983-yilda tugʻilganlar
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
Rossiyalik basketbolchilar |
983,510 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aydabol | Aydabol | Aydabol-biy (qoz. Айдабол би Құлболдыұлы 1599-yil, Toshkent, Qozoq xonligi ) — oʻrta juz argʻin qabilasining Suyindiq urugʻidan boʻlgan qozoq biy va notiq, arg'inlarning ajdodi. |
983,511 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Timur%20Akuluv | Timur Akuluv | Akulov Timur Yuryevich (25-aprel 1953-yil, Yangiyoʻl – 2-may 2018-yil, Qozon) – davlat va siyosat arbobi. 2012-yil 19-iyuldan Tatariston Respublikasidan VI chaqiriq Rossiya Federatsiyasi Federal Majlisi Davlat Dumasi deputati, Rossiya parlamentidagi Mudofaa qoʻmitasi aʼzosi. Ilgari Tatariston maʼmuriyatida turli lavozimlarda ishlagan.
Biografiyasi
Timur Akulov 1953-yil 25-aprelda Oʻzbekiston SSR, Toshkent viloyati, Yangiyo‘l shahrida tugʻilgan.
Mehnat faoliyatini 1970-yilda Oʻzbekiston SSR Toshkent viloyati Yangiyoʻl tumani Kalinin nomidagi kolxozda boshlagan.
Sovet Armiyasi safida muddatli harbiy xizmatni oʻtagan. Keyin Leningraddagi Orjonikidze nomidagi Boltiqboʻyi kemasozlik zavodida kema montajchisi boʻlib ishlagan.
1974-yilda Timur Aqulov Leningrad davlat universitetining Sharq fakultetiga oʻqishga kirgan. 1979-yilda esa bu universitetni imtiyozli diplom bilan tamomlagan. Sharqshunos-tarixchi mutaxassisligini olgan.
Universitetni bitirganidan soʻng 1979-1982-yillarda Yaman Xalq Demokratik Respublikasida harbiy tarjimon boʻlib ishlagan.
1982-yilda ilmiy kutubxona xodimi boʻlgan.
1983-yilda Qozon davlat universitetida assistent lavozimini egallagan hamdaa u yerda 1991-yilgacha ishlagan. 1988-1991-yillarda Aden shahridagi (Yaman Respublikasi) Ijtimoiy fanlar institutida oʻqituvchi boʻlib ishlagan.
1991-yilda Tatariston Respublikasi Prezidentining xalqaro masalalar boʻyicha maslahatchisi lavozimiga tayinlangan. 1994-yilda esa lavozimi Tatariston Respublikasi Prezidentining xalqaro masalalar boʻyicha Davlat maslahatchisi darajasiga koʻtarilgan.
1995-yilda Timur Akulov Tatariston Respublikasi Prezidentining Tashqi aloqalar departamenti direktori boʻlgan.
2010-yil mart oyida u Tatariston Respublikasi Prezidentining tashqi aloqalar departamenti direktori lavozimini egallagan.
2011-yil mart oyida esa Tatariston Respublikasi Prezidentining yordamchisi lavozimiga tayinlangan.
2011-yilda Rossiya Federatsiyasi Davlat Dumasiga saylangan. Davlat Dumasi deputati sifatida u chet eldagi vatandoshlar bilan ishlash boʻyicha hukumat komissiyasining aʼzosi, shuningdek, Rossiya Federatsiyasining taʼsis etuvchi sub’ektlarining Xalqaro va tashqi iqtisodiy aloqalar boʻyicha maslahat kengashining aʼzosi boʻlgan.
Timur Akulov 2018-yil 2-may kuni Qozon shahrida toʻsatdan vafot etdi.
Shaxsiy hayoti
Timur Akuluv turmush qurgan. Ikki nafar oʻgʻli va bitta nabirasi bor.
Manbalar
Havolalar |
983,512 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Urishbay%20Chomanov | Urishbay Chomanov | Chomanov Urishbay Chomanovich – oziq-ovqat ishlab chiqarish texnologiyasi sohasidagi sovet va qozoq olimi, texnika fanlari doktori (1991), professor (1992), Qozogʻiston Respublikasi Milliy Fanlar akademiyasi akademigi (2003).
Biografiyasi
Urishbay Chomanov 1948-yil 2-yanvar sanasida Toshkent viloyati, Shoʻralisoy qishlogʻida tugʻilgan.
1971-yilda Chimkent shahrida joylashgan Qozog‘iston kimyo-texnologiya institutini muhandis-mexanik mutaxassisligi boʻyicha tamomlagan. 1971-1975-yillar otaligʻida Jambul yengil va oziq-ovqat sanoati texnologik institutida dars bergan.
1976-yilda Moskva goʻsht va sut sanoati texnologik instituti qoshidagi oziq-ovqat mahsulotlarini qayta ishlashning elektrofizik usullari muammoli tadqiqot laboratoriyasining aspiranturasiga oʻqishga kirgan. 1979-yilda „Gigroskopik xususiyatlarni tadqiq qilish va suv faolligini, goʻsht va goʻsht mahsulotlarining namligini aniqlash usullari va qurilmalarini ishlab chiqish“ mavzusida nomzodlik dissertatsiyasini himoya qilgan
1980-1985-yillarda Semipalatinsk goʻsht va sut sanoati institutida ishlagan. 1986-yildan Moskva davlat amaliy biotexnologiya universitetining doktoranti boʻlgan. 1990-yilda esa „Oziq-ovqat mahsulotlarida namlik munosabatlarini tahlil qilish uchun termodinamik usullar va vositalarni ishlab chiqish“ mavzusida doktorlik dissertatsiyasini himoya qilgan.
1991-1994-yillarda Semipalatinsk goʻsht va sut sanoati texnologik universitetida ilmiy ishlar boʻyicha prorektor lavozimida ishlagan. 1995-2001-yillarda Qozogʻiston oziq-ovqat sanoati ilmiy-tadqiqot instituti direktori boʻlgan. 2001-2002-yillarda Olmaota texnologik universitetida kafedra mudiri lavozimida ishlagan.
2007-yildan Qozogʻiston oziq-ovqat va qayta ishlash sanoati ilmiy-tadqiqot institutida qishloq xoʻjaligi mahsulotlarini qayta ishlash va saqlash texnologiyasi boʻlimi mudiri boʻlib ishlay boshlagan.
Ilmiy qiziqishlar yoʻnalishi: oziq-ovqat va goʻsht-sut sanoatida yangi texnika va yangi texnologiyalarni ishlab chiqish.
Urishbay Chomanov 200 dan ortiq ilmiy ishlar muallifi, 50 dan ortiq patent va ixtirolarga mualliflik guvohnomalariga ega. „Goʻsht, sut, baliq mahsulotlari va muzlatgichlar ishlab chiqarish texnologiyasi“ va „Oziq-ovqat mahsulotlari ishlab chiqarish jarayonlari va apparatlari“ mutaxassisliklari boʻyicha ilmiy maktab tashkil etgan hamda uning rahbarligida 4 ta doktorlik va 8 ta nomzodlik dissertatsiyalari himoya qilingan.
1991-yilda Texnika fanlari doktori, 1992-yilda professor, 2003-yilda esa Qozog‘iston Respublikasi Milliy Fanlar Akademiyasi akademigi unvonlariga ega boʻlgan.
„Qozogʻiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan oʻqituvchi“ koʻkrak nishoni bilan taqdirlangan.
Manbalar
http://nblib.library.kz/elib/library.kz/journal/%D0%A7%D0%BE%D0%BC%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20%D0%A3.%D0%A7..pdf
NAN RK. Ensiklopedicheskiy spravochnik. – Almati, 2016. – 186 s.
foto https://rpf.kz/?p=314
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
1948-yilda tugʻilganlar
Olimlar |
983,513 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Ikrom%20Akmalov | Ikrom Akmalov | Akmalov Ikrom (1922-yil, Toshkent, Turkiston ASSR — vafot etgan sanasi noma'lum, Toshkent) O‘zbekiston SSR Xalq xo‘jaligi Soveti V.P.Chkalov nomidagi 84-sonli zavod ishchisi. Sotsialistik Mehnat Qahramoni (1962-yil). |
983,514 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vasiliy%20Kan | Vasiliy Kan | Vasiliy Aleksandrovich Kan (1960-yil 13-dekabr, Toshkent viloyati – 2020-yil 21-mart, Sankt-Peterburg) – sovet va rus karnaychisi, dirijyor va musiqa oʻqituvchisi, Marinskiy teatri simfonik orkestri solisti va dirijyori, Janubiy Koreya radioeshittirishlar orkestri solisti. Rossiyada xizmat koʻrsatgan artist.
Biografiyasi
N. A. Rimskiy-Korsakov nomidagi Leningrad viloyati maxsus bolalar musiqa taʼlimi uyida Aleksey Petrovich Mitronov sinfida tahsil olgan va u yerni 1977-yilda bitirgan. 1983-yilda Leningrad konservatoriyasini professor Yuriy Bolshiyanov sinfida trubachi sifatida tamomlagan. 1981-yilda Kan Mariinskiy teatr orkestrining solisti boʻlgan. 1984-yildan Mussorgskiy nomidagi musiqa maktabida dars bergan. 1986-yildan 1992-yilgacha Vladimir Spivakov va uning Moskva virtuozi orkestri bilan hamkorlik qilgan. U koʻplab musiqiy kontsertlarda qatnashib, u erda Bax, Handel, Pursel va Skarlatti kabi barokko bastakorlarining asarlarini pikkolo truba va ushbu asbobning boshqa turlarida muvaffaqiyatli ijro etgan. Vasiliy Kanga 1996-yilda Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan artist unvoni berilgan.
Vasiliy Kan 1997-yildan 2006-yilgacha Janubiy Koreya radioeshittirish simfonik orkestrida ishlagan. Shu bilan birga, u Gnessin nomidagi Rossiya musiqa akademiyasida Vladimir Zinovyev sinfida dirijyorlikdan tahsil olib, 2005-yilda tamomlagan. Vasiliy Kan birinchi marta 2005-yilda Ulyanovsk filarmonik orkestri bilan dirijyor sifatida chiqish qilgan. U Evald guruhi tarkibida kontsert namoyishlarida qatnashgan.
Vasiliy Kan Marinskiy teatrining truba solisti va dirijyori boʻlgan. Uning dirijyorlik repertuarida „La Silfid“, „Don Kixot“ va „Nazokatli“ baletlari bor.
Vasiliy Kan 2020-yilning 21-mart sanasidada Sankt-Peterburg shahrida vafot etgan.
Mukofotlari
Vasiliy Kan II darajali „Vatanga xizmatlari uchun“ ordeni va Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan artist unvoni bilan taqdirlangan.
Manbalar
Havolalar
Vasiliy Kan Mariinskiy teatrining rasmiy veb-saytida |
983,516 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vyacheslav%20Tsoy | Vyacheslav Tsoy | Vyacheslav Dinovich Tsoy (1948-yil 11-yanvar, Toshkent viloyati – 1995-yil 28-iyul, Sankt-Peterburg) – jarroh, kinoaktyor, yakkakurash (dzyudo) boʻyicha sport ustasi.
Xalqaro jang sanʼatlari akademiyasining asoschisi. Tibbiyot fanlari nomzodi. Qoʻshiqchi Alena Ivantsova bilan turmush qurgan.
Biografiyasi
Vyacheslav Tsoy 1948-yil 11-yanvarda Oʻzbekiston SSR, Toshkent viloyatida tugʻilgan.
Tsoy 1965-yilda Leningradga koʻchib oʻtgan va u erda 1-tibbiyot institutini tugatgan. U shahar kasalxonasida, Gripp institutida jarroh boʻlib ishlagan hamda individual tarzda sharq tabobati, jumladan, akupunktur bilan shugʻullangan.
Tsoy karate boʻyicha SSSR chempioni hisoblanadi. Karate boʻyicha Leningradning 3 karra chempioni. 1990-yildan buyon mamlakatda taekvondodan dars bergan va hapkidoni rivojlantirgan. U hapkidoda 6-dan, taekvondoda 5-dan, karateda 4-dan belbogʻlari sohibi boʻlgan edi. Tsoy Rossiyaning Xapkido federatsiyasi, Sharq yakkakurashlari va tibbiyoti markazi hamda Sankt-Peterburgdagi koreys madaniyat markazining prezidenti lavozimlarida ishlagan.
Vyacheslav Tsoy filmlarda ham mahorat bilan rol oʻynagan.
Krasnogvardeyskiy tumanidagi 141-maktab (hozirgi GBOU 141-sonli oʻrta maktab) negizida Jang sanʼati akademiyasiga asos solgan.
Tsoy 1995-yil 28-iyulda Sankt-Peterburgda uzoq masofadan yettita oʻq bilan otib oʻldirilgan. U Sankt-Peterburgdagi Bogoslovskoye qabristoniga dafn qilingan.
Xotirasi
Sankt-Peterburgda joylashgan Koreys jang sanʼatlari markazi uning nomi bilan ataladi.
Filmlari
1988-yil – Chateau d’If asiri – Li
1988-yil – „Vunderland“ operatsiyasi) – Midzuki
1989-yil – U
1989-yil – Musiqiy oʻyin – Vyacheslav Tsoy
1989-yil – Iskusstvo jit v Odesse – Kitaets
1993-yil – Alyaska bolasi – Jim
Aslida Viktor Tsoy oʻynagan „U“ filmining afishasida Vyacheslav Tsoy aktyorlar orasida yanglishib tilga olingan.
Manbalar
Toshkent viloyatida tugʻilganlar
1948-yilda tugʻilganlar
aktyorlar |
983,517 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksandr%20Alekseyev%20%28bokschi%29 | Aleksandr Alekseyev (bokschi) | Alekseyevich Aleksandr Vyacheslavovich (1981-yil 30-aprel, Toshkent, O'zbekiston SSR) og'ir vazn toifasida (90,717 kg gacha) rossiyalik professional bokschi. |
983,518 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Pyotr%20Alekseyev | Pyotr Alekseyev | Pyotr Fyodorovich Alekseyev (1913-yil 15-yanvar, Toshkent, Turkiston ASSR – 1999-yil 3-fevral) – sovet jurnalisti, publitsist, Sovetskaya Rossiya (1971—1976-yillar) va Izvestiya (1976—1983-yillar) gazetalarining bosh muharriri. SSSR Oliy Kengashining 9, 10-chaqiriqlarida deputat sifatida ishtirok etgan. |
983,519 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksey | Aleksey | Arxiyepiskop Aleksey (ismi Konstantin Nikolayevich Kiriarxis, 1974-yil 26-aprel, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – Qrim pravoslav cherkovi Ekzarx unvoniga ega arxiyepiskopi. |
983,520 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Jasur%20Alijonov | Jasur Alijonov | Jasur Alijonov (1988-yil 12-may, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – oʻzbek aralash yakkakurashlari boʻyicha murabbiy, sobiq professional bokschi, yengil vaznda kikbokschi, kikboksing va aralash yakkakurashlar boʻyicha sport ustasi. |
983,521 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Valeriy%20Altunin | Valeriy Altunin | Alimuhamedov Sulton Nurmatovich (1929-yil 1-yanvar, Toshkent, O'zbekiston SSR – 2019-yil 11-fevral, Toshkent, Oʻzbekiston) – oʻzbek biologi, Butunittifoq qishloq xoʻjaligi fanlari akademiyasining muxbir aʼzosi (1978-yil), Rossiya Qishloq xoʻjaligi fanlari akademiyasi (1992-yil) va Rossiya Fanlar akademiyasining faxriy aʼzos (2014-yil).
Valeriy Stepanovich Altunin (1939-yil 22-mart, Toshkent, Oʻzbekiston SSR – 1998-yil 29-oktyabr) – gidrotexnika va melioratsiya sohasidagi rus olimi, Rossiya qishloq xoʻjaligi fanlari akademiyasining muxbir aʼzosi (1993-yil). |
983,522 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Sergey%20Alfyorov | Sergey Alfyorov | Sergey Aleksandrovich Alfyorov (1951-yil, Toshkent, Oʻzbekiston SSR – 2004-yil, Moskva, Rossiya) – sovet rassomi, nokonformizm harakati aʼzosi. |
983,523 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Genrix%20Altshuller | Genrix Altshuller | Genrix Saulovich Altshuller (taxallusi – Genrix Altov, 1926-yil 15-oktyabr, Toshkent, Oʻzbekiston SSR – 1998-yil 24-sentyabr, Kareliya, Rossiya) – sovet yozuvchisi va ixtirochisi. |
983,524 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Ariak%20Ambartsumov | Ariak Ambartsumov | Araik Karenovich Ambartsumov (1986-yil 22-avgust, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – rossiyalik yengil vazn toifasida bokschi. U 2000-yillarning ikkinchi yarmida boks boʻyicha Rossiya terma jamoasida qatnashgan, Yevropa chempionatining kumush medali sovrindori, Rossiya chempioni, Butunrossiya va xalqaro ahamiyatga molik turnirlar gʻolibi va sovrindori. Musobaqalarda u Stavropol oʻlkasi va „Dinamo“ sport vakillari nomidan qatnashgan, Rossiyaning xalqaro toifadagi sport ustalaridan biri. |
983,525 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vladimir%20Ananyev | Vladimir Ananyev | Vladimir Ivanovich Ananyev (ukr. Volodimir Іvanovich Ananєv, 1929-yil 23-mart, Toshkent, Oʻzbekiston SSR – 1996-yil 17-dekabr, Ukraina) – Ukraina xalq deputati, kasbi boʻyicha injener. |
983,526 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Pavel%20Andreyev | Pavel Andreyev | Pavel Vladimirovich Andreyev (1978-yil 24-noyabr, Toshkent, O'zbekiston SSR) – oʻzbek yengil atletikachisi. |
983,527 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Yekatrina%20Andreyeva | Yekatrina Andreyeva | Yekaterina Mixaylovna Andreyeva (polyak. Katarzyna Andrejewa-Prószyńska, 1941-yil 19-dekabr, Toshkent, Oʻzbekiston SSR – 2008-yil 18-sentyabr, Gordziski viloyati, Polsha) – sovet araxnologi. U fanga birinchi marta oʻrgimchaklarning bir necha oʻnlab yangi turlarini qoʻshgan va tasvirlab bergan. |
983,528 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vladimir%20Drayer | Vladimir Drayer | Vladimir Nikolayevich fon Dreyer (1876-yil 4-oktyabr, Toshkent, Rossiya imperiyasi – 1967-yil 22-fevral, Monte-Karlo, Monako) – Rossiya armiyasi general-mayori. Birinchi jahon urushi qatnashchisi. Oqlar harakatining aʼzosi.
Hayoti
Vladimir Nikolayevich 1876-yil 4-oktyabrda Toshkent shahrida tavallud topgan. Otasi artilleriya kapitani boʻlgan va Buxoro amiri huzuridagi diplomatik missiyada xizmat qilgan. Vladimir birinchi sinfni Toshkent erkaklar gimnaziyasida tugatgan, soʻngra 2-Orenburg kadet korpusiga oʻqishga kirgan va uni 1894-yilda tamomlagan. 1894-yil 1-sentyabrda harbiy xizmatni boshlagan.
1896-yil 12-avgustda Pavlovsk harbiy bilim yurtini tugatgandan soʻng, Nikolayevich ofitser lavozimiga koʻtarildi. 8- va 1-Turkiston artilleriya brigadalarida ikkinchi leytenant unvonida xizmat qilishni davom ettirdi. 1899-yil 12-avgustdan leytenant lavozimiga koʻtarildi.
1903-yilda Nikolayev nomidagi Bosh shtab akademiyasini tamomlagan va 1903-yil 23-mayda shtab kapitan unvonini qoʻlga kiritdi.
Nikolayevich harbiy xizmatni 16-oktyabr 1903-yildan 29-noyabr 1904-yilgacha 4-Turkiston jangovar batalyonida rota komandiri sifatida davom ettirdi. Keyinchalik Turkiston harbiy okrugi shtab-kvartirasining ad’yutant yordamchisi lavozimida faoliyat olib bordi.
Bolalar :
fon Dreyer 1911-yilda Italiya-turkiya urushida, 1912–1913-yillarda Bolqon urushida muxbiri boʻlib ishlagan.
Vladimir 1914-yilda 14-otliq diviziyasining shtab boshligʻi, keyin esa 1-otliqlar korpusi shtab boshligʻi vazifasini bajaruvchi etib tayinlandi. U 1914-yil noyabrdan 27-piyoda diviziyasining shtab boshligʻi lavozimiga oʻtdi.Vladimir Drayer 1915-yil 23-noyabrdan 275-Lebedyanskiy piyoda polkiga qoʻmondonlik qildi.
Vladimir Nikolayevich fon Dreyer 1967-yil 22-fevralda Monte-Karloda vafot etdi va Parijdagi Saint-Geneviève des Bois rus qabristoniga dafn qilindi.
Oilasi
Rafiqasi Klaudiya Vladimirovna. Yevgeniya (1896–1988)Iren (15.12.1915, Moskva – 02.04.2019, Parij) 100 yilligi munosabati bilan Rossiya Federatsiyasi Prezidentining 2015-yil 28-noyabrdagi 586-son Farmoniga muvofiq Rossiya Federatsiyasi fuqaroligini oldi. Georgiy (1918–1943)
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
1967-yilda vafot etganlar
22-fevralda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1876-yilda tugʻilganlar
4-oktyabrda tugʻilganlar |
983,529 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Nataliya%20Androsova | Nataliya Androsova | Natalya Nikolaevna Androsova (1917-yil 10-fevral, Toshkent, Turkiston ASSR – 1999-yil 25-iyul, Moskva, Rossiya) – imperator Nikolayning evarasi. 1980-yildan 1999-yilgacha – Romanovlar oilasi aʼzolari uyushmasi aʼzosi boʻlgan. |
983,530 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Yuriy%20Antonov | Yuriy Antonov | Yuriy Mixaylovich Antonov (1945-yil 19-fevral, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – sovet bastakori, estrada xonandasi, musiqachi, shoir, aktyor, dublyor. Rossiya Federatsiyasi xalq artisti (1997-yil), Checheniston Respublikasi xalq artisti (2016-yil). |
983,531 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Yelena%20Antonova | Yelena Antonova | Yelena Petrovna Antonova (1952-yil 21-avgust, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – sovet eshkak eshuvchisi, Olimpiya oʻyinlari bronza medali sovrindori. SSSRda xizmat koʻrsatgan sport ustasi (1974-yil). |
983,532 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vissarion%20Kim | Vissarion Kim | Kim Vissarion Vladimirovich (1956-yil) – NNEGC Energoatom davlat korxonasining prezidenti vazifasini bajaruvchi.
Hayoti
1956-yil 23-iyunda Oʻzbekiston, Toshkent shahrida tavallud topgan.
1979-yilda Moskva energetika institutini Atom elektr stansiyalari va qurilmalari mutaxassisligi boʻyicha tamomlagan.
Faoliyati
1979-yil maydan 1984-yil martgacha reaktor sexi muhandisi, reaktor sexi mexanik muhandisi, Janubiy Ukraina AES SE NNEGC Energoatom reaktor sexining katta reaktor nazorati muhandisi.
1984-yil martdan 1990-yil iyulgacha reaktor sexini ishlatish boʻyicha sex boshligʻining oʻrinbosari, stansiya smena boshligʻi, Janubiy Ukraina atom elektr stantsiyasi, NNEGC Energoatom davlat korxonasi reaktor sexi boshligʻi.
1997-yil martdan 1997-yil sentyabrgacha NNEGC Energoatom davlat korxonasining muhandislik taʼminoti va rivojlantirish boʻyicha ijrochi direktori.
1997-yil sentyabrdan 1998-yil yanvargacha NNEGC Energoatom davlat korxonasi bosh direktori.
1998-yil yanvardan 2000-yil martgacha Ukraina yoqilgʻi va energetika vazirligining NNEGC Energoatom davlat korxonasi vitse-prezidenti, bosh ijrochi direktori.
2000-yil martdan 2000-yil oktyabrgacha Ukraina atrof-muhitni muhofaza qilish va yadro xavfsizligi vazirligi Yadro va radiatsiyaviy xavfsizlik davlat ilmiy-texnika markazi boshqaruv sifati boʻyicha direktor oʻrinbosari.
2000-yil oktyabrdan 2003-yil dekabrgacha „Atom elektr stansiyalarini ekspluatatsiya qilish instituti“ MChJ bosh direktori.
2003-yil dekabrdan 2004-yil iyungacha Ukraina yoqilgʻi va energetika vazirligining NNEGC Energoatom davlat korxonasining Xmelnitskiy AESining 2-sonli energetika blokini kapital qurish va ishga tushirish boʻyicha ijrochi direktor lavozimlarida faoliyat olib borgan.
Vissarion Ukrainada atom energetikasi va sanoatini rivojlantirishga qoʻshgan hissasi, Atom energiyasi boʻyicha davlat qoʻmitasi (1996) va SE NNEGC „Energoatom“ (2007) ishdagi yuqori koʻrsatkichlari uchun taqdirlangan.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1956-yilda tugʻilganlar
23-iyunda tugʻilganlar |
983,533 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Ismoil%20Aripov | Ismoil Aripov | Ismoil Xalmatovich Aripov (1938-yil, Toshkent, Oʻzbekiston SSSR) – Sovet iqtisodiyot, davlat va siyosiy arbobi, Sotsialistik Mehnat Qahramoni (1981-yil). |
983,534 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Dimitriy%20Arxipov | Dimitriy Arxipov | Dimitriy Nikolayevich Arxipov (1981-yil, 1-aprel, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – rossiyalik sportchi, Turindagi Olimpiadada erkin (akrobatika) boʻyicha Rossiya olimpiya terma jamoasi aʼzosi. Rossiyada xizmat koʻrsatgan sport ustasi. |
983,535 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Oltintepa%20qadimiy%20manzilgohi | Oltintepa qadimiy manzilgohi | Oltintepa qadimiy manzilgohi – Oltintepa arxeologik yodgorligi Toshkent shahri, Mirzo Ulugʻbek tumani, Lomonosov koʻchasida joylashgan qadimiy manzilgoh. Katta mustahkam hududga ega boʻlgan aholi punkti. Chirchiq daryosining oʻng qirgʻogʻida, shaharning sharqiy chekkasida Qorasuv kanalining oʻng qirgʻogʻida joylashgan.
Tavsif
Oltintepaning manzilgohi 1927-yilda Nikolay Guryevich Mallitskiy tomonidan „mauza“ nomi bilan eslab oʻtilgan. Oʻlchamlari, tavsifi va bogʻliq sanalar yoʻq. 1957-yilda yodgorlik arxeolog Yuriy Fedorovich Buryakov tomonidan tekshirilgan. Oʻrganilgan materiallar milodiy IV—VII va X—XIV asrlarga toʻgʻri keladi. Oltintepeda hali yirikroq arxeologik qazishmalar olib borilgani yoʻq. Hozirda arxeologik yodgorlik yopiq hudud.
Xavfsizlik
Yodgorlik davlat mulki hisoblanadi. Oʻzbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 2019-yil 4-oktabrdagi „Moddiy madaniy meros obʼyektlarining milliy roʻyxatini tasdiqlash toʻgʻrisida“gi 846-son qarori asosida davlat muhofazasida.
Boshqa maʼlumotlar
Oʻzbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi Arxeologiya instituti yetakchi ilmiy xodimi M. I. Filanovich Oltintepa aholi punkti emasligini tasdiqladi (qazish ishlari aholi punktining izlari yoʻqligini koʻrsatdi).
Manbalar
Adabiyotlar
Oʻzbekiston Respublikasining 2019-yil 4-oktabrdagi 846-son „Moddiy madaniy meros ob’ektlari koʻchmas mulki milliy roʻyxatini tasdiqlash toʻgʻrisida“gi qarori.
Mallitskiy N. G. Toshkent mahallasi va mauza Sat. V. V. Bartoldning doʻstlari va muxlislari, Toshkent, 1927 yil.
Buryakov Yu. F., Qosimov M. R., Rostovtsev O. M. Toshkent viloyati arxeologik yodgorliklari. Toshkent, 1973 yil.
Toshkent ensiklopediyasi. Toshkent, 1983 yil.
Toshkent
Oʻzbekistondagi arxeologiya yodgorliklari |
983,536 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Xusniddin%20Asamov | Xusniddin Asamov | Xusniddin Asamovich Asamov (1932-yil, Toshkent, Oʻzbekiston SSR – 1992-yil 19-avgust, sovet iqtisod, davlat va siyosiy arbobi. |
983,537 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksandr%20Goryanin | Aleksandr Goryanin | Aleksandr Borisovich Goryanin (1941-yil 25-aprel) sovet va rus yozuvchisi, publitsist, jurnalist, tarjimon, hujjatli ssenariy muallifi, Rossiya Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi.
Biografiyasi
Aleksandr Goryanin 1963-yilda Toshkent Davlat universitetining geografiya fakultetini tamomlab, 12 yil O‘rta Osiyo boʻylab ekspeditsiyalarda ishlagan. 1977-yildan beri Moskvada yashaydi. Aleksandr Rossiya davlat kutubxonasi katta ilmiy xodimi, „Vek“ gazetasi sharhlovchisi, „Mejdunarodnoye sotrudnichestvo v sfere obrazovaniya“ jurnali bosh muharriri, ITAR-TASS nashriyot uyi bosh muharriri, Rossiya Xalqlar doʻstligi universitetining Rossiyani oʻrganish boʻyicha universitetlararo markazi dotsenti. Hozirda mustaqil tadqiqotchi, siyosiy va PR loyihalari ishtirokchisi, radio va televideniyeda chiqish qiladi.
Ilmiy ishlari
Aleksandr Borisvich „Razrusheniye xrama Xrista Spasitelya“ (London, 1988), „Mifi o Rossii i dux natsii“ (Moskva, 2002), „Traditsii svobodi i sobstvennosti v Possii“ (Moskva, 2007), „Optimisticheskoye rossiyevedeniye“ (Moskva, 2008), „Preobrajeniye Rossii“ (Moskva, 2008), Tarixiy va jurnalistik dilologiya „Rossiya: istoriya uspexa. Pered potopom“ (Moskva, 2010) va „Rossiya: istoriya uspexa. Posle potopa“ (Moskva, 2011), „Nedootkritaya strana“ (Moskva, 2019) kitoblari muallifi. Bundan tashqari D. A. Yagodintsev bilan hammualliflikda „Bog lyubit Rossiyu“ kitobini yozgan (Moskva, 2016). „Otechestvovedeniye“ darsligi mualliflari jamoasi aʼzosi (Moskva, 2004) va Milliy institutining Rossiyada vatanparvarlik tarbiyasi kontseptsiyasi hisoboti: tarixiy xotira va fuqarolik ongi strategiyasiga doklad yozgan.
Goryaninning „Rossiya: istoriya uspexa“ dilogiyasiRossiya Federatsiyasi Taʼlim va fan vazirligi maktab oʻquvchilari uchun tavsiya etilgan Rossiya Federatsiyasi xalqlari tarixi, madaniyati va adabiyoti boʻyicha „100 knig Rossii“ roʻyxatiga kiritildi.
„Noviy mir“, „Zvezda“, „Profil“, „Ekspert“, „Asosiy mavzu“, „Otechestvennye zapiski“, „Russkaya misl“ (Parij), „Literary“, „Nezavisimaya“ gazetalari va boshqa nashrlarda Aleksandrning ijtimoiy-siyosiy va madaniy mavzulardagi 200 dan ortiq maqolalari chop etilgan. "Ozodlik" radiosida 1917-yilgi inqilob va Rossiyadagi fuqarolar urushi (1997-2000) koʻplab dasturlarning muallifi.
2001-yil „Zvezda“ jurnalining nasr boʻlimida laureati boʻldi („Gruz“ hikoyasi uchun). 2006-yil tahliliy jurnalistika sohasidagi birinchi darajali mukofotga sazovor boʻldi („Ekspert“ va „Profil“ jurnallari, „Industrial Weekly“ gazetasi va VTB 24 Bank tomonidan taʼsis etilgan). Ikki karra „Znaniye – sila“ jurnali mukofoti sovrindori (2012 va 2016-yillarda). Milliy bestseller, shuningdek, Ivan Petrovich Belkin mukofotiga sazovor boʻlgan.
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Rossiyalik yozuvchilar
Alifbo boʻyicha yozuvchilar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1941-yilda tugʻilganlar
25-aprelda tugʻilganlar |
983,538 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Valeriya%20Guryeva | Valeriya Guryeva | Valeriya Aleksandrovna Guryeva (1929-yil 21-dekabr, Toshkent – 2015-yil 7-yanvar, Moskva) – psixiatriya sohasidagi sovet va rus olimi, tibbiyot fanlari doktori, professor, V. P. Serbskiy nomidagi Ijtimoiy va sud-psixiatriya markazi Davlat ilmiy instituti voyaga yetmaganlarning sud-psixiatriya muammolari kafedrasi mudiri.
Tarjimai holi
Valeriya Guryeva Oʻzbekiston Respublikasida xizmatchi oilasida tavallud topgan. 1946-yilda maktabni tugatib, Toshkent tibbiyot institutining davolash fakultetiga oʻqishga kirdi va uni 1952-yilda tugatdi. 1955–1958-yillarda Moskvada V. P. Serbskiy nomidagi Butunrossiya ilmiy-tadqiqot institutining kunduzgi aspiranturasida tahsil oldi.
Valeriya 1960-yilda „Sud-psixiatriya amaliyotida isteriya psixopatiyasi muammosi“ mavzusida va 1971-yilda „Oʻsmirlik va yoshlardagi psixopatiya (klinik kuzatuv, sud-psixiatriya aspekti)“ mavzusida nomzodlik dissertatsiyasini himoya qildi.
1981-yil oktyabr oyida V. P. Serbiya institutining voyaga yetmaganlar boʻyicha ekspert boʻlimini tashkil etishda faol ishtirok etdi.
1986-yilda V. A. Guryevaga professor ilmiy unvoni berildi.
Guryevaning „Klinik va sud-tibbiy oʻsmirlar psixiatriyasi“ monografiyasi bir nechta qayta nashrdan oʻtgan. 1995-yilda uning „Pubertatniy kriz“ kitobi Parijda fransuz tilida nashr etilgan.
Valeriya Aleksandrovna 2015-yil 7-yanvarda 86 yoshida vafot etdi va 2015-yil 10-yanvarda Moskvadagi Xovanskoye qabristoniga dafn qilindi.
Mukofotlari va unvonlari
Valeriya Aleksandrovna mehnati uchun „Sogʻliqni saqlash aʼlochisi“ koʻkrak nishoni (1971), „Mehnat faxriysi“ medali (1985) va boshqa koʻplab medallar bilan taqdirlangan. 1999-yilda „Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan shifokor“ faxriy unvoni bilan taqdirlangan.
Manbalar
Moskvada vafot etganlar
2015-yilda vafot etganlar
7-yanvarda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1929-yilda tugʻilganlar
21-dekabrda tugʻilganlar |
983,539 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksandr%20Grishenko | Aleksandr Grishenko | Aleksandr Igorevich Grishenko (1983-yil 29-sentyabr, Toshkent) – rus filologi, yozuvchisi va shoiri.
Grishenko 2000-yildan beri Moskvada yashaydi. 2005-yilda Moskva davlat universitetining filologiya fakultetini, 2008-yilda esa rus tili fakultetining aspiranturasini tamomlagan. Filologiya fanlari nomzodi (2009, dissertatsiya mavzusi „Idiostil Nikolaya Morshena“). Filologiya fanlari doktori (2021, Oliy Iqtisodiyot maktabi, dissertatsiya mavzusi – „Oʻrta asr Sharqiy Yevropada slavyan-yahudiy tillari aloqalari: lingvo-tekstologik jihatlar“).
Aleksandr MPGU (2006-yildan, 2011-yildan dotsent) va PSTGU (2010-yildan)da dars beradi. 2015-yildan Rossiya Fanlar akademiyasining Slavyanshunoslik institutida katta ilmiy xodim boʻlib faoliyat olib bormoqda.
Uning ijod namunalari „Oktyabr“, „Sharq yulduzi“ jurnallarida, „Devushka s veslom“ CD-jurnalida, „Maliy Sholkoviy put“, „Vstrechi“ almanaxlarida, „Vershina aysberga“ va boshqa toʻplamlarda nashr etilgan.
Aleksandr Grishenko „Vspyat“ hikoyasi uchun „Krupnaya proza“ nominatsiyasida „Debyut“ mustaqil adabiy mukofoti (2004) laureati boʻldi. U „Pervaya kaplya“ sheʼrlar kitobi muallifi (2000).
Manbalar
Filologiya fanlari doktorlari
Rossiyalik shoirlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Rossiyalik yozuvchilar
Alifbo boʻyicha yozuvchilar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1983-yilda tugʻilganlar
29-sentyabrda tugʻilganlar |
983,540 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksandr%20Grigoryans | Aleksandr Grigoryans | Grigoryans Aleksandr Grigoryevich (1941-yil 19-iyun, Toshkent) – sovet va rus olimi, texnika fanlari doktori, professor, lazer texnikasi va texnologiyasi boʻyicha mutaxassis, Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan fan arbobi.
Tarjimai holi
Aleksandr Grigoryevich Grigoryans 1941-yil 19-iyunda Toshkent shahrida tavallud topgan. Dastlab Toshkent politexnika institutiga oʻqishga kirdi va ikkinchi kursdan boshlab bir qancha muvaffaqiyatli talabalar qatorida N. E. Bauman nomidagi Moskva oliy texnika maktabiga oʻtkazildi. 1965-yilda uni tugatgandan soʻng, u yerda „Payvandlash jarayonlarini mashinalari va avtomatlashtirish“ ixtisoslashtirilgan kafedrasida ishlash uchun qoldirildi. Vaqt oʻtishi bilan doktorlik dissertatsiyasini himoya qildi va professor lavozimiga koʻtarildi. Aleksandr Rossiya muhandislik akademiyasining aʼzosi.Aleksandr Grigoryans 1981-yildan N. E. Bauman nomidagi Moskva davlat texnika universiteti tomonidan yangi tashkil etilgan „Lazerniye texnologii v mashinostroyenii“ kafedrasiga rahbarlik qiladi. Shu bilan birga, „Moskovskiy sentr lazernix texnologii“ bosh direktori hisoblanadi.
Grigoryans 1970-yillarning boshidan boshlab payvandlashda lazer nurlanishini tadqiq qildi. Ish natijalari 1981-yilda SSSRda birinchi boʻlib „Lazerli ishlov berish uskunalari va texnologiyasi“ boʻlimini yaratish uchun asos boʻldi va u yerda rahbar boʻlib faoliyat yuritdi. Hozirgi kunda ushbu kafedra „Mashinasozlikda lazer texnologiyalari“ deb nomlanadi va erishilgan natijalarga koʻra N. E. Bauman nomidagi MSTU yetakchi kafedralaridan biri hisoblanadi.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Yashayotgan insonlar
1941-yilda tugʻilganlar
19-iyunda tugʻilganlar |
983,541 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Genrix%20Kassirskiy | Genrix Kassirskiy | Genrix Iosifovich Kassirskiy (1929-yil 13-dekabr, Toshkent – 2013-yil 24-fevral, Moskva) – rus kardiologi, professor, tibbiyot fanlari doktori, V. I. Burakovskiy nomidagi Kardiojarrohlik instituti reabilitatsiya boʻlimi mudiri. Rossiya kardiologiyasi reabilitatsiya yoʻnalishi asoschilaridan biri. Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan fan arbobi (2000).
Tarjimai holi
Genrix Iosifovich Kassirskiy 1929-yil 13-dekabrda Toshkent shahrida shifokorlar oilasida tavallud topgan. Ota Iosif Abramovich Kassirskiy, Rossiya Tibbiyot fanlari akademiyasining boʻlajak akademigi, rus gematologiyasi asoschilaridan biri va ilmiy maktab asoschisi. Onasi Esfir Grigoryevna Kassirskaya-Rozina mikrobiolog.
Genrix Rossiya Tibbiyot fanlari akademiyasining A. N. Bakulev nomidagi qishloq xoʻjaligi fanlari ilmiy markazining eng keksa xodimlaridan biri boʻlgan. U institutda kichik ilmiy xodimdan professor, tugʻma yurak nuqsonlari boʻlgan bemorlarni reabilitatsiya qilish kafedrasi mudiri darajasiga koʻtarilgan.
Bundan tashqari, G. I. Kassirskiy tomonidan olingan yurak nuqsonlarining fonokardiogrammalari I. A. Kassirskiyning sharhlari bilan vinil disklarda takrorlangan va KTEning ikkinchi nashriga kiritilgan.
G. I. Kassirskiy SSSR Markaziy televideniyesida maxsus oʻquv dasturi boʻyicha shifokorlar uchun fonokardiografiya boʻyicha maʼruzalar kursini oʻqigan.
U Novodevichye qabristoniga dafn etilgan.
Manbalar
Tibbiyot fanlari doktorlari
Moskvada vafot etganlar
2013-yilda vafot etganlar
24-fevralda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1929-yilda tugʻilganlar
13-dekabrda tugʻilganlar |
983,542 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vitaliy%20Goloskokov | Vitaliy Goloskokov | Vitaliy Petrovich Goloskokov (1913–1998) – Sovet botaniki, Qozogʻiston flora va oʻsimliklari boʻyicha mutaxassis.
Biografiyasi
1913-yil 10-martda Toshkent shahrida xizmatchi oilasida tavallud yopgan. 1920-yildan beri Vitaliy Petrovichning oilasi Verniy shahrida (Olmaota) yashagan. Moskva rangli metallar va oltin institutida, 1933-yildan Sverdlovsk konchilik institutida tahsil olgan.
Vitaliy 1934-yilda kasallik tufayli yana Olmaotaga koʻchib oʻtdi va Qozogʻiston davlat universitetiga oʻqishga kirdi. 1939-yildan SSSR Fanlar akademiyasining Qozogʻiston boʻlimining botanika sektorida kichik ilmiy xodim boʻlib ishlagan. Goloskokov Ulugʻ Vatan urushi boshida frontda xizmat qilgan va ogʻir yaralangan.
Vitaliy Petrovich davolanganidan soʻng, 1942-yildan Fanlar akademiyasi filialida botanika tadqiqotlarini davom ettirdi va ekspeditsiyalar oʻtkazdi. 1947-yilda Nikolay Vasilyevich Pavlov rahbarligida nomzodlik dissertatsiyasini himoya qildi.
U „Flori Kazaxstana“ni (1956–1966) tuzishda qatnashgan va buning uchun 28 oila va jami 688 turdagi oʻsimliklarga qayta ishlov bergan. „Illyustrirovannogo opredelitelya rasteniy Kazaxstana“ning masʼul muharriri boʻlib ishlagan. 1957—1975-yillarda Qozogʻiston SSR Fanlar akademiyasi Botanika institutining flora boʻlimini boshqargan.
1984-yilda „Flora Djungarskogo Alatau“ monografiyasini nashr etdi.
Manbalar
Olmaotada vafot etganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
1998-yilda vafot etganlar
27-dekabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1913-yilda tugʻilganlar
30-martda tugʻilganlar |
983,543 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Anatoliy%20Asraboyev | Anatoliy Asraboyev | Anatoliy Xamidullaevich Asraboev (1969-yil 5-mayda tugʻilgan, Toshkent) — sovet va rossiyalik otishuvchi, Olimpiya oʻyinlari kumush medali sovrindori. |
983,544 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Oleg%20Golosov | Oleg Golosov | Oleg Viktorovich Golosov (5-avgust 1934-yil, Toshkent) – sovet va rus olimi, Iqtisodiyot fanlari doktori, professor, Rossiya Tabiiy fanlar akademiyasining aʼzosi.
Axborot texnologiyalari, buxgalteriya hisobi, iqtisodiy tahlil va audit hamda matematik usullarni iqtisodiy tadqiqotlarda qoʻllash sohasida taniqli olim. 170 dan ortiq asar muallifi. „Finansi i biznes“ jurnali tahririyati aʼzosi.
Biografiyasi
Oleg 1934-yil 5-avgustda Toshkent shahrida tavallud topgan.
1957-yilda Bauman nomidagi Moskva oliy texnika maktabini tamomlagan.
1977–1986-yillarda SSSR Bosh arxivining Butunrossiya hujjatlashtirish va arxiv ishlari ilmiy-tadqiqot institutida ishlagan. MFI qoshidagi UMO yaratuvchilari va rahbarlaridan biri Golosov V. S. Rojnov va V. B. Liberman ilmiy maktabi faoliyatini davom ettirdi. Oleg Golosov hozirda vaqtda Rossiya Federatsiyasi hukumati huzuridagi Moliya universitetining bosh ilmiy kotibi va Moliya universitetining faxriy professori.
U Krasnoyarsk pedagogika institutida (hozirgi V. P. Astafyev nomidagi Krasnoyarsk davlat pedagogika universiteti, oʻsha paytda Krasnoyarsk oʻlkasi statistika boshqarmasi boshligʻining oʻrinbosari) ishlagan.
Professor Golosov 24 ta muvaffaqiyatli himoyalangan doktorlik dissertatsiyasida ilmiy maslahatchi boʻlib ishladi, uning 40 ga yaqin shogirdlari fan nomzodi boʻlishgan. Oleg deyarli oʻn etti yil davomida Rossiya Federatsiyasi Oliy attestatsiya komissiyasida faoliyat olib borgan.
Oʻgʻil Aleksey (1955-yilda tugʻilgan) – tadbirkor, texnika fanlari nomzodi.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1934-yilda tugʻilganlar
5-avgustda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar |
983,545 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vyacheslav%20Kiselev | Vyacheslav Kiselev | Vyacheslav Viktorovich Kiselev (1948-yil 3-iyunda Toshkent, Oʻzbekiston SSR, SSSR) – rossiyalik huquqshunos, siyosatchi, birinchi (1993-1995) va ikkinchi chaqiriq (1995-1999) Rossiya Federatsiyasi Federal Majlisi Davlat Dumasi deputati.
Biografiyasi
Vyacheslav Kiselev 1963–1971-yillarda SSSR Aloqa vazirligining Ilmiy-tadqiqot instituti Tajriba zavodida va Moskva abraziv zavodida ishlagan va ish bilan bir qatorda sirtqi taʼlimda tahsil olgan. 1971-yilda Butunittifoq yuridik yozishmalar institutida oʻqidi. U 1971–1973-yillarda Sovet Armiyasi safida xizmat qilgan. 1973-yildan 1993-yilgacha huquqshunos boʻlib faoliyat yuritgan. Vyacheslav 1993-yilda Moskva viloyati advokatlar assotsiatsiyasining Sholkovo yuridik maslahatxonasida rahbar sifatida ishlagan.
Kiselev 1993-yilda birinchi chaqiriq Rossiya Federatsiyasi Federal Majlisining Davlat Dumasi deputati etib saylangan. Bunda Davlat Dumasi ishini tashkil etish qoʻmitasi va LDPR fraktsiyasining aʼzosi edi. 1995-yilda Rossiya Federatsiyasi hukumati huzuridagi Xalq xoʻjaligi akademiyasini tamomlagan.
1995-yilda ikkinchi chaqiriq Rossiya Federatsiyasi Federal Majlisining Davlat Dumasi deputati etib saylangan. Davlat Dumasida qonunchilik va sud-huquq islohotlari qoʻmitasi raisining oʻrinbosari va LDPR fraksiyasi aʼzosi boʻlgan.
Qonunchilik faoliyati
Vyacheslav 1 va 2-chaqiriq Davlat Dumasida deputatlik faoliyati davomida 19 ta qonunchilik tashabbusi va federal qonunlar loyihalariga oʻzgartishlar kiritishda hammuallif boʻlgan.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Yashayotgan insonlar
1948-yilda tugʻilganlar
3-iyunda tugʻilganlar |
983,546 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Boris%20Golts | Boris Golts | Boris Grigoryevich Golts (16-dekabr 1913-yil, Toshkent – 1942-yil 3-mart, Leningrad) – sovet bastakori va pianinochi.
Tarjimai holi
Boris Golts 1926-yildan Leningradda yashagan. 1927–1933-yillarda Leningrad markaziy musiqa texnikumida fortepiano boʻyicha M. N. Barinova sinfida va 1-musiqa kolleji instruktorlik boʻlimida tahsil olgan. Shu bilan birga, Boris kinoteatrlar bilan hamrohlik qilgan. 1933-yilda Leningrad konservatoriyasiga oʻqishga kirgan. Konservatoriyani ikkita mutaxassislik boʻyicha bitirgan: 1938-yilda L. V. Nikolayev va N. Braun sinfida fortepiano boʻlimini, keyin 1940-yilda kompozitorlik boʻlimini (V. V. Pushkovning kompozitsiya sinfida, Boris Asafyev bilan ham oʻqigan) tamomlagan. Golts Ulugʻ Vatan urushi boshida koʻngilli ravishda frontga joʻnadi. 1941–1942-yillarda Boltiq floti siyosiy boshqarmasida ijodiy guruhda ishlagan.
U 1942-yil mart oyida qamal qilingan Leningradda VO 1-qator 6-binoda ochlikdan vafot etgan.
Ijodi
Talabalik yillarida ham Goltsning iqtidori sezilib turardi. A. S. Pushkin („Adel“, „Vurdalak“, „Uniniye“, „Tsigani“, 1939) va A. A. Blok („Poslaniye“, „Priblijayetsa zvuk“, „Solovey“, 1941) sheʼrlariga, A. D. Churkin, N. L. Braun, shuningdek, „Nochnoy smotr“ spektakli uchun musiqa (V. Shkvarkin pyesasi,1936) va bir qancha filmlarga romanslar yozadi. Golts ommaviy qoʻshiqlar janrida ham oʻzini sinab koʻrdi: „Sibirskiye reki“ (V. Sayanova matni, 1936), „Priziv“ (B. Lixarev matni, 1936), „Sovetskiy pogranichnik“ (1939).
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Sankt-Peterburgda vafot etganlar
1942-yilda vafot etganlar
3-martda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1913-yilda tugʻilganlar
29-dekabrda tugʻilganlar |
983,547 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Georgios%20Afanasiadis | Georgios Afanasiadis | Georgios (Georgios) Afanasiadis (1962-yil 5-iyun) — yunoncha erkin kurashchi, Yevropa oʻyinlari ishtirokchisi, jahon chempionatlari sovrindori. |
983,548 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Marat%20Abubakirov | Marat Abubakirov | Marat Gabbasovich Aubakirov (1952 yil 23 fevralda tugʻilgan) — sovet va qozoq harbiy qoʻmondoni, general-mayor. |
983,550 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Ildar%20Gilyazutdinov | Ildar Gilyazutdinov | Ildar Abdullayevich Gilyazutdinov (; 1943-yil 17-iyul, Toshkent, Toshkent viloyati, Oʻzbekiston SSR, SSSR, 2014-yil 4-may, Qozon, Tatariston Respublikasi, Rossiya Federatsiyasi) – sovet va rus shifokori, olim, oʻqituvchi, rentgenolog, onkolog. Tibbiyot fanlari doktori (1998). Fan va texnika sohasidagi Tatariston Respublikasi Davlat mukofoti laureati (2003).
Biografiya
Ildar Abdullayevich Gilyazutdinov 1943-yil 17-iyulda Toshkent shahrida tavallud topgan. Ota-onalar Zaynab Gilyazutdinova va Abdulla Sagitovlar 1934-yilda Toshkentda oʻqib yurgan vaqtlarida tanishgan. Ulugʻ Vatan urushi boshlanganidan keyin ikkalasi ham armiyaga chaqirilgan va Rjev yaqinidagi 3-armiya joylashgan hududda turmush qurishgan. Sil kasalligiga chalingan Zaynabni Toshkentga joʻnatishdi va u yerda oʻgʻlini dunyoga keltirdi. Abdulla siyosiy rahbar bilan janjal tufayli sudlangan va jazo muddatini oʻtagan. Unga poytaxtga qolish taqiqlanganligi sababli Zakarpatyega joʻnab ketgan. Keyinchalik Rovnoga koʻchib kelgan va u yerda yangi oila qurgan. Zaynab 1951-yilda sogʻligidagi muammolar tufayli iqlimni oʻzgartirish maqsadida Qozon tibbiyot institutida ishlash uchun Qozonga joʻnab ketdi va oʻgʻlini 7-sinfini tugaguniga qadar Toshkentda qoldirdi. 1954-yilda nevropatolog dotsent A. X. Teregulov bilan tanishdi, keyinchalik unga turmushga chiqdi va Ildarni Qozondagi yangi oilasiga olib ketdi.
Ildar 1958-yilda Qozonga keldi. U kelajakdagi kasbini onasi va oʻgay otasining taʼsirida tanladi. 1960-yilda Qozon tibbiyot institutining davolash-profilaktika fakultetiga oʻqishga kirdi.
Ildar Abdullayevich Gilyazutdinov 2014-yil 4-mayda 70 yoshida Qozon shahri Kinderi qishlogʻi qabristoniga dafn etilgan.
Shaxsiy hayoti
Ildarning rafiqasi fan doktori boʻlgan. Oʻgʻlining ismi Ayrat, nabirasiniki Diana edi. Uning sevimli mashgʻuloti turizm boʻlgan va shu bilan shugʻullangan.
Manbalar
Tibbiyot fanlari doktorlari
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
2014-yilda vafot etganlar
4-mayda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1943-yilda tugʻilganlar
17-iyulda tugʻilganlar |
983,551 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Leyla%20Auezova | Leyla Auezova | Leyla Muxtarovna Auezova (30.07.1929, Toshkent — 24.5.1993, Olmaota) — qozoq olimi, tarix fanlari doktori (1975). Mashhur qozoq yozuvchisi M. O. Auezovning qizi. |
983,552 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Viktor%20Jukov | Viktor Jukov | Viktor Nikolayevich Jukov (1928–1988) – yozuvchi va shoir, shuningdek, isteʼdodli oʻymakor rassom, siluet miniatyura sanʼati anʼanalarining davomchilaridan biri.
Hayoti
Viktor Nikolayevich Jukov Toshkent shahrida tavallud topgan. 1950-yilda Moskva davlat universitetini va M. V. Lomonosov nomidagi MDUning iqtisod fakulteti aspiranturasini tamomlagan. Uzoq yillar Fanlar akademiyasi Iqtisodiyot institutida ishlagan. Viktorning eng katta sevimli mashgʻulotlari alpinizm va siluetlarni kesish edi. U ushbu noyob janrdagi 2000 dan ortiq asar yaratdi. Jukov qora va oq oʻyinning haqiqiy faylasufi edi. Bu uning satirik asarlarida yaqqol namoyon boʻldi, masalan, „Kosmicheskiye shtampi“, „Zemlya so storoni“, „Iz jizni kiberov“ va boshqalar. U Bidstrup Xerluf va Jan Effel singari, oʻz asarlarini sarlavha va izohlar bilan birga olib bordi. Matn shunchaki rasmni tushuntiribgina qolmay, balki syujetni kutilmagan, baʼzan yashirin tomondan ajratib koʻrsatishi kerak.
Koʻrgazmalari
Rassomning hayoti davomida 1968-yilda Moskvada, Chet el adabiyoti davlat kutubxonasida faqat bitta shaxsiy koʻrgazmasi boʻlib oʻtdi. U Butunittifoq koʻrgazmalarida (Chelyabinsk, Xarkov, Vilnyus) qatnashdi. Rassomning oʻlimidan soʻng, „Dikost“ siluet tsiklining albomi nashr etildi (2001).
Adabiyot
Viktor Jukov 1958-yilda Sergey Jitomirskiy bilan uchrashgan va u bilan „Bud proklyata, Atlantida!“ Ilmiy-fantastik romanini yaratgan. 1964–1969-yillarda yozilgan roman faqat Jukov vafotidan keyin 1992-yilda nashr etilgan (Molodaya gvardiya nashriyoti).
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Alifbo boʻyicha yozuvchilar
1988-yilda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1928-yilda tugʻilganlar
14-sentyabrda tugʻilganlar |
983,553 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Gleb%20Afanasev | Gleb Afanasev | Gleb Dmitrievich Afanasyev (1931-1995) - Rus pravoslav cherkovining Moskva yeparxiyasining arxiyoniysi, Putinkidagi Bibi Maryamning Usptsiya cherkovi rektori. |
983,554 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksey%20Grishin | Aleksey Grishin | Grishin oilali va ikkita farzandi bor.
Tarjimai holi
Aleksey Grishin 1974-yil 24-iyulda Oʻzbekiston SSR poytaxti Toshkent shahrida tavallud topgan.
1998-yilda Moskvadagi Moskva badiiy teatr maktabining aktyorlik fakultetini tamomlagan (Oleg Pavlovich Tabakov kursi).
Yurevich 1998-yildan 2006-yilgacha Oleg Tabakov boshchiligidagi Moskva teatr studiyasining truppasida xizmat qilgan.
Malaya Bronnayada Moskva drama teatri bilan hamkorlik qilgan.
U 2012-yildan Mossovet davlat akademik teatrida aktyor boʻlib faoliyat olib borgan.
Aleksey Grishin 2017-yilning 30-iyulida ATV agʻdarilib ketishi oqibatida jarohatlangan edi. Voqea Moskva viloyati Pushkinskiy tumani Lugovaya qishlogʻida sodir boʻlgan.
Aleksey Grishin 2012-yildan beri teatr aktyori boʻlib, bundan oldin esa teatrda mehmon rassom sifatida ishlagan.
Teatrdagi rollari
Oleg Tabakov boshchiligidagi Moskva teatr-studiyasi
1998-yil Jan-Klod Brisvilning xuddi shu nomdagi pyesa asosida „Ujin“ spektaklida Jan, Talleyrandning xizmatkori
1998-yil Tennessi Uilyams spektakli asosidagi „Stariy kvartal“ (rejissyor – Andrey Jitinkin; premerasi 1997-yil 15-mart) fotograf/yigit
2001-yil „Yesho Van Gog…“ (rejissyor – Valeriy Fokin; premyerasi 2001-yil 19-mart) bemor rollarini ijro etgan.
Malaya Bronnayadagi Moskva drama teatri
2005-yil shved dramaturgi Avgust Strindbergning „Fröken Julia“ pyesi asosida „Miss Julie“ spektaklida (rejissyor – Andrey Konchalovskiy) Jan rolini ijro etgan.
Manbalar
XXI asr hind aktyorlari
Rossiyalik aktyorlar
Alifbo boʻyicha aktyorlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1974-yilda tugʻilganlar
24-iyulda tugʻilganlar |
983,555 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Behzod%20Ahmedov | Behzod Ahmedov | Behzod Baxodirovich Axmedov (14.02.1974 yilda tug‘ilgan, Toshkent, O‘zbekiston) - 2012 yilgacha, MTSning O‘zbekistondagi sho‘ba korxonasi “O‘zdunrobita” bosh direktori. MTS-O‘zbekiston shirkati shov-shuvli tarzda yopilgach, Ahmedov mamlakatdan qochib ketgan va O‘zbekiston rasmiylari tomonidan xalqaro qidiruvga berilgan edi. |
983,556 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Mixail%20Gronas | Mixail Gronas | Mixail Benyaminovich Gronas (1970-yil, Toshkent) – rus va amerikalik shoir, adabiyotshunos.
Hayoti
Mixail Benyaminovich 1992-yilda Moskva davlat universiteti filologiya fakultetini, 2000-yilda Janubiy Kaliforniya universiteti (Los-Anjeles) slavyanshunoslik fakulteti aspiranturasini tamomlagan. U 1995-yildan beri AQShda istiqomat qiladi. Gronas Trinity kollejida (Xartford) dars bergan, hozirda Dartmouth kollejida (Gannover, Nyu-Xempshir) professor lavozimida faoliyat yuritmoqda.
1990-yillarda Gronasning sheʼrlaridan saralangan toʻplamlar „Vavilon“ almanaxida uch marta nashr etilgan. Gronas 2000-yilda „New Literary Review“ jurnalida Pyer Burdyoning „Pole literaturi“ maqolasining fransuz tilidan tarjimasi va faylasuf haqidagi tanqidiy maqolasini nashr etdi. 2002-yilda Gronasning „Dorogiye siroti“ sheʼriy toʻplami Mixail Ayzenberg tomonidan boshqariladigan OGI nashriyotining sheʼriy turkumida nashr etildi va muallif Andrey Beliy mukofoti bilan taqdirlandi. „Kratkaya istoriya vnimaniya“ning ikkinchi toʻplami 2019-yilda nashr etilgan. Gulin bu toʻplamda ulgʻayish va tushunishning yangi darajasiga erishish natijalari koʻradi: „Har bir sheʼrida ketishga tayyor boʻlgan bu yerda qolishga tayyor. Oʻlim qarshisida mavjudlik nihoyat hayot shakliga aylanadi“.
Gronas 2012-yilda „Naizust: o mnemonicheskom bitovanii stixa“ maqolasini nashr etdi.
Manbalar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1970-yilda tugʻilganlar
19-iyunda tugʻilganlar |
983,557 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Daniel%20Axtyamov | Daniel Axtyamov | Daniel Rasimovich Axtyamov ( ozarbayjon Daniel Rasim oğlu Axtyamov ; 1985 yil 26 mart, Toshkent , Oʻzbekiston SSR , SSSR ) — ozarbayjonlik va rossiyalik futbolchi, Ozarbayjon terma jamoasi futbolchisi. Rol: hujumchi. |
983,558 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Muqaddama%20Ashrafiy | Muqaddama Ashrafiy | Muqadamma Ashrafiy (5.6.1936, Toshkent — 29.06.2013, Dushanbe) — tojik oʻrta asrshunos va sanʼatshunos. |
983,559 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Eduard%20Babayev | Eduard Babayev | Eduard Grigoryevich Babaev (30.07.1927, Toshkent — 1995.1.11, Moskva) — sovet va rus adabiyotshunosi, filologiya fanlari doktori (1990), MDU professori; taniqli Tolstoyan; matnshunos; shoir; memuarist. 19-asr rus adabiyoti va publitsistikasi tarixini, xususan, L. N. Tolstoy ijodini oʻrgangan. |
983,560 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Yevgeniy%20Dyatel | Yevgeniy Dyatel | Yevgeniy Petrovich Dyatel (13-fevral 1942-yil, Toshkent) rus iqtisodchisi, iqtisod fanlari doktori, professor, Ural universiteti iqtisod fakulteti dekani (1990–1992), Ural iqtisodiyot, boshqaruv va huquq institutining birinchi rektori (1992–1993), Ural davlat iqtisodiyot universiteti professori, Ural davlat arxitektura va rassomlik akademiyasi instituti direktori, dekani va kafedra mudiri.
Biografiyasi
Yevgeniy Rostov universitetida (1964-yilda tugatgan) tahsil olgan.
1969-yilda nomzodlik dissertatsiyasini himoya qilgan („Birlamchi shakllanishlar mulkining kelib chiqishi va rivojlanishining iqtisodiy muammolari“ mavzusida), shundan soʻng Xabarovsk politexnika institutida katta oʻqituvchi boʻlib ishlagan.
Keyinchalik Yevgeniy Petrovich Sverdlovskka koʻchib oʻtdi va u yerda Ural universiteti (Ural davlat universiteti) qoshidagi Ijtimoiy fanlar oʻqituvchilari malakasini oshirish institutida va Iqtisodiyot fakulteti siyosiy iqtisod kafedrasida dotsent lavozimida faoliyat olib bordi.
Petrovich 1992-yilda Ural iqtisodiyot va huquq universitetini (hozirgi Ural iqtisodiyot, boshqaruv va huquq instituti, Yekaterinburg) tashkil etishda qatnashgan va uning birinchi rektori (1992–1993) boʻlgan.
Yevgeniy 1994-yilda Ural davlat kasb-hunar pedagogika universiteti (sobiq SIPI) Iqtisodiyot va huquq institutini (IHU) mustaqil tarkibiy boʻlinma (UGPPU) sifatida tashkil etishda ishtirok etgan (1994-yil 4-noyabrdagi 230-son buyrugʻi). 1998-yilgacha IEiP rektori lavozimida ishlagan.
Hozirda Ural davlat iqtisodiyot universitetining Iqtisodiyot nazariyasi kafedrasida professor lavozimida ishlaydi. Ural davlat arxitektura va sanʼat akademiyasi Urbanizm institutining ilmiy ishlar boʻyicha direktor oʻrinbosari, Iqtisodiyot va boshqaruv fakulteti dekani va menejment kafedrasi mudiri boʻlgan.
Manbalar
Toshkentda tugʻilganlar
Yashayotgan insonlar
1942-yilda tugʻilganlar
13-fevralda tugʻilganlar |
983,561 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Aleksandr%20Babiy | Aleksandr Babiy | Aleksandr Nikolaevich Babiy (ukrainalik Aleksandr Nikolaevich Babiy; 1968-yil 9-iyul [1], Toshkent, SSSR) — ukrainalik futbolchi, himoyachi. |
983,562 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Vladimir%20Babushkin | Vladimir Babushkin | Vladimir Matveevich Babushkin (1949-yil 7-mart, Toshkent, Oʻzbekiston SSR, SSSR — 2012.25.7, Voronej, Rossiya) — sovet va rus harbiy rahbari. Afgʻon urushi qatnashchisi (1979-1989), polkovnik. |
983,563 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Natalya%20Gojeva | Natalya Gojeva | Natalya Anatolyevna Gojeva (1949-yil 23-avgust, Toshkent, Oʻzbekiston SSR, SSSR) sovet va rus sanʼatshunosi, sharqshunos, tarixchi, Janubi-Sharqiy Osiyo madaniyati boʻyicha mutaxassis. Sanʼat tarixi fanlari nomzodi. Buyuk rus ensiklopediyasining mualliflaridan biri.
Biografiyasi
Natalya Toshkent shahrida muhandis oilasida tavallud topgan. Otasi Anatoliy Georgiyevich Maltsev neft uskunalari boʻyicha mutaxassis, onasi Izabella Mixaylovna Maltseva (Davidovich) muhandis-texnolog. 1952-yilda Natalyaning oilasi Samara viloyatiga koʻchib oʻtdi. Natalya Anatolyevna 1966-yilda oʻrta maktabni kumush medal bilan va bir vaqtning oʻzida Novokuybishevskdagi (Samara viloyati) bolalar musiqa maktabini skripka sinfini tamomladi. Gojeva 1970-yilda Kuybishevskiy nomidagi musiqa kollejini torli cholgʻu asboblari va skripka oʻqituvchisi mutaxassisligi boʻyicha imtiyozli diplom bilan tamomladi. 1971–1976-yillarda M. V. Lomonosov nomidagi Moskva davlat universitetining tarix fakulteti sanʼat tarixi va nazariyasi, sanʼatshunoslik mutaxassisligi boʻyicha tamomlagan. 2005-yilda Rossiya Badiiy akademiyasi Tasviriy sanʼat nazariyasi va tarixi ilmiy-tadqiqot institutida sanʼatshunoslik fanlari nomzodi ilmiy unvoni uchun „Buddiyskiy kanon v traditsionnom iskusstve Laosa“ dissertatsiyasini himoya qildi.
Natalya mehnat faoliyatini 1968-yilda Novokuybishevskda, soʻngra Moskva neftni qayta ishlash zavodining Moskva madaniyat saroyida skripka oʻqituvchisi sifatida boshlagan. 1974-yildan boshlab Uzoq Sharq, Janubi-Sharqiy Osiyo, Sharqiy Osiyo va Okeaniya xalqlari sanʼatida, Sharq xalqlari sanʼati davlat muzeyida dastlab gid, soʻngra Janubi-Sharqiy Osiyo boʻlimida (keyinchalik sektorda) ilmiy xodim boʻlib ishlagan va 1996–2013-yillarda unga rahbarlik qilgan, hozirda boʻlimda bosh ilmiy xodim boʻlib faoliyat olib bormoqda. Natalya Anatolyevna Gojeva Rossiya Federatsiyasi Madaniyat vazirligining Janubi-Sharqiy Osiyoning madaniy qadriyatlari boʻyicha eksperti boʻlib faoliyat olib borgan. 1992–2000-yillarda Moskvadagi 1158-sonli umumtaʼlim maktabida jahon badiiy madaniyatidan dars bergan. Gojeva 1998-yilda Moskva taʼlim qoʻmitasi tomonidan eng yuqori malaka toifasi bilan taqdirlangan.
Manbalar
Myanma
Rossiyalik sharqshunoslar
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Yashayotgan insonlar
1949-yilda tugʻilganlar
23-avgustda tugʻilganlar |
983,564 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Shavarsh%20Badalyan | Shavarsh Badalyan | Shavarsh Vagarshakovich Badalyan (1998-yil 4-yanvar, Toshkent, Oʻzbekiston) — oʻzbek shaxmatchisi. Shaxmat bo‘yicha 14 yoshgacha bo‘lganlar toifasida O‘zbekiston Respublikasi chempioni, xalqaro sport ustaligiga nomzod [1][2][manbada yo‘q]. Hozirda Oliy Iqtisodiyot maktabida universitet talabasi. |
983,565 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Nabi%20Ziyadullayev | Nabi Ziyadullayev | Nabi Saidkarimovich Ziyadullayev (1944-yil 27-fevral, Toshkent, Oʻzbekiston SSR) – oʻzbek va rossiyalik olim-iqtisodchi, mintaqaviy va jahon iqtisodiyoti, xalq xoʻjaligini boshqarishni modellashtirish boʻyicha mutaxassis, iqtisodiyotni rivojlantirish boʻyicha metodologiya va strategiyani ishlab chiquvchilardan biri. Iqtisodiyot fanlari doktori, professor, Oʻzbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi muxbir aʼzosi (1991). Rossiya Federatsiyasida xizmat koʻrsatgan fan arbobi (2018). Ilgʻor ilmiy tadqiqotlar instituti vA Rossiya Fanlar akademiyasining Bozor muammolari instituti bosh ilmiy xodimi. „Markaziy Osiyo iqtisodiyoti“ jurnali bosh muharriri. Rossiya Fanlar akademiyasining Yevroosiyo iqtisodiy integratsiyasining murakkab muammolari boʻyicha ilmiy kengashi aʼzosi, Markaziy Osiyo komissiyasining raisi.
Biografiyasi
Oʻgʻil Saidakmal iqtisod fanlari nomzodi.
U 1965-yilda Toshkent xalq xoʻjaligi institutini imtiyozli diplom bilan tamomlagan. 1968-yilda „Oʻzbekistonda yengil sanoatni rivojlantirish va joylashtirish masalalari“ mavzusida nomzodlik dissertatsiyasini himoya qilgan.
Nabi 1975-yilda SSSR FA Markaziy Iqtisodiyot-matematika institutida iqtisod fanlari doktori ilmiy darajasini olish uchun „Oʻzbekistonda yengil sanoatni rivojlantirishni optimallashtirishning mintaqaviy muammolari“ mavzusida nomzodlik dissertatsiyasini himoya qilgan. Professor 1978-yilda Lenin mukofoti laureati boʻlgan.
1995-yilda akademik S. S. Shatalin taklifiga koʻra Iqtisodiy va ijtimoiy islohotlar xalqaro jamgʻarmasiga oʻtib, 1997–2005-yillarda vitse-prezident lavozimida faoliyat olib borgan.
Nabi 2022-yil 29-avgustda Oʻzbekiston Respublikasi Prezidentining Farmoni bilan davlat mukofoti – "Doʻstlik" ordeni bilan taqdirlangan.
Nabi Ziyadullayev 1944-yil 27-fevralda Toshkent shahrida tavallud topgan. Otasi akademik Said-Karim Ziyadullayev, Oʻzbekiston SSR Vazirlar Soveti Raisining oʻrinbosari.
Manbalar
Toshkent davlat iqtisodiyot universiteti bitiruvchilari
Oʻzbekiston Fanlar akademiyasi muxbir aʼzoslari
Doʻstlik ordeni sohiblari
Toshkentda tugʻilganlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Yashayotgan insonlar
1944-yilda tugʻilganlar
27-fevralda tugʻilganlar |
983,566 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Anton%20Gerashenko | Anton Gerashenko | Anton Ivanovich Gerashenko (1937-yil 2-may – 2012-yil 7-dekabr) rus sovet yozuvchisi, nosir va jurnalist. SSSR Yozuvchilar uyushmasi, keyin Rossiya Yozuvchilar uyushmasi aʼzosi.
Biografiyasi
1937-yil 2-mayda Toshkent shahrida harbiy oilada tavallud topgan.
1990–2000-yillarda Gerashenko ijodini davom ettirdi va „Rostov-papa“ avtobiografik romanini nashr etdi.
1951-yilda onasi vafot etib, boʻlajak yozuvchi yetim qoldi. Antonni akasi bilan Kropotkin yaqinida halok boʻlgan ofitserlarning farzandlari uchun moʻljallangan bolalar uyiga joylashtirishgan. Bu yerda yetti sinfni tugatgan va keyin Krasnodar oʻlkasining Gulkevichskiy tumanidagi kolxozda mehnat tarbiyalanuvchisi boʻldi. Gerashenko u yerdan Novocherkassk shahridagi FZO maktabiga oʻqishga yuborilgan. Quruvchi-pardozchi mutaxassisligini tugatgan. Gruziyaning Rostov-Donu, Volgodonsk, Novosibirsk shaharlarida ishlagan va shu bilan birga ishchi yoshlar maktabini tamomlagan.
Keyin yozuvchi Sovet armiyasi safiga chaqirildi va u yerda faol xizmat qildi. Demobilizatsiyadan soʻng „Rostselmash“ zavodida quruvchi boʻlib ishladi. Soʻngra birinchi hikoya va ocherklarini yozishga kirishdi.
1962-yilda A. M. Gorkiy nomidagi Adabiyot institutining sirtqi boʻlimiga oʻqishga kirdi va Shimoliy Kavkaz fuqaro aviatsiyasi boshqarmasining „Havo yoʻli“ gazetasida jurnalist boʻlib ishlay boshladi.
Anton Gerashenkoning otasi Qizil Armiya zobiti, 1944-yil fevral oyida Ulugʻ Vatan urushi frontida Kerch yarimorolini ozod qilish paytida vafot etgan. 1948-yildagi urushdan keyin onasi bolalari bilan Odessaga qarindoshlarinikiga borishdi, soʻngra onalarining vatani Kubanga joʻnab ketishdi. Keyinchalik Kanevskaya qishlogʻiga koʻchib oʻtishdi. Antonning onasi urush paytida juda koʻp azob chekdi va ishda nogiron boʻlib qoldi.
1990–2000-yillarda Gerashenko ijodini davom ettirdi va „Rostov-papa“ avtobiografik romanini nashr etdi.
Anton 2012-yil 7-dekabrda vafot etgan.
Manbalar
Manbalar
Sovet Ittifoqi Kommunistik Partiyasi aʼzolari
Rossiyalik jurnalistlar
Alifbo boʻyicha shaxsiyatlar
Rossiyalik yozuvchilar
Alifbo boʻyicha yozuvchilar
2012-yilda vafot etganlar
7-dekabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1937-yilda tugʻilganlar
2-mayda tugʻilganlar |
983,567 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Erkin%20Baydarov | Erkin Baydarov | Erkin Ulanovich Baydarov (1968 yil 1 avgust) - qozoq sharqshunos olimi, faylasufi, xalqaro munosabatlar va madaniyatlararo/tsivilizatsiyalararo oʻzaro aloqalar sohasidagi mutaxassis. Falsafa fanlari doktori / falsafa fanlari nomzodi, professor. |
983,568 | https://uz.wikipedia.org/wiki/Liya%20Golden | Liya Golden | Liya Oliverovna (Lili) Golden (, 18-iyul 1934-yil, Toshkent – 6-dekabr 2010-yil, Moskva) – sovet va rus jamoat arbobi, irqchilikka qarshi kurashuvchi, afrikalik olim, tarix fanlari nomzodi, dunyoning koʻplab universitetlari professori, Chicago universitetining faxriy doktori. Rossiyalik jurnalist, televideniye va radio boshlovchisi Yelena Xangining onasi.
Tarjimai holi
Liya Golden Toshkent shahrida Oliver Golden va Lili Isaakovna Byalik oilasida tavallud topgan. Toshkentda musiqa maktabini tamomlagan, tennis bilan shugʻullangan va Oʻzbekiston terma jamoasi safida Butunittifoq musobaqalarida qatnashgan. U Moskva davlat universitetining tarix fakultetini tamomlagan va „Afrika musiqasi: tarixiy rivojlanish tendentsiyalari“ mavzusida nomzodlik dissertatsiyasini himoya qilgan (1967). U Stalinning qizi Svetlana Alliluyeva bilan doʻst edi va unga SSSRdan koʻchib ketishni maslahat berdi. Liya 30 yildan ortiq vaqt davomida SSSR Fanlar akademiyasining Afrika tadqiqotlari institutida ishlagan. Rossiyadagi afrikaliklar tarixi va Afrika musiqasi boʻyicha kitoblar, shuningdek, yuzdan ortiq ilmiy maqolalar nashr etgan.
Liya Goldenning faoliyati asosan dunyoning qora diasporasi, ayniqsa Rossiya, Yevropa va AQShni oʻrganish va himoya qilish bilan bogʻliq edi. U Qora tanli ayollar muammolari xalqaro instituti Oqsoqollar kengashi aʼzosi, dunyoning koʻplab universitetlarida professor va Chicago universitetining fan doktori boʻlgan.
Liya ikkita filmda epizodik rollarda oʻynagan: „Chorniy, kak ya“ (1969) va „Chornoye solnse“ (1970).
Golden Moskvadagi Vagankovskiy qabristonining 38-boʻlimiga, onasining yoniga koʻmilgan.
Manbalar
Moskvada vafot etganlar
2010-yilda vafot etganlar
6-dekabrda vafot etganlar
Toshkentda tugʻilganlar
1934-yilda tugʻilganlar
18-iyulda tugʻilganlar |