language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Taybeh | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/6a/2010-08_Taybeh_20.jpg | Taybeh | Landmarks | Taybeh / Landmarks | Ruins of the Church of St Georges | Deutsch: Taybeh, Palästina. | null | image/jpeg | 853 | 1,280 | true | true | true | Taybeh is a Palestinian village in the West Bank, 15 kilometers northeast of Jerusalem and 12 kilometers northeast of Ramallah in the Ramallah and al-Bireh Governorate, 850 meters above sea level. According to the Palestinian Central Bureau of Statistics, Taybeh had a population of 1,452 in 2007. According to Time magazine in 2009, it is the last all-Christian community in the West Bank. | The Al-Khidr Church, or St. George Church, is located east of the centre of Taybeh, and was constructed during two periods, first in the Byzantine era, and then during the Crusader era.
The remains of a Crusader castle, named Castle of St. Elias or Castrum Sancti Helie in Latin, can still be seen. |
eo | https://eo.wikipedia.org/wiki/Bola%C3%B1os | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c0/Bolanos.jpg | Bolaños | null | Bolaños | null | Panoramic view of Bolanos, Jalisco | null | image/jpeg | 436 | 500 | true | true | true | Bolaños estas unu el la 126 komunumoj de la meksika subŝtato Ĥalisko. La ĉefurbo de la komunumo estas ankaŭ Bolaños. La ŝlosilnumero de la komunumo laŭ la INEGI, do laŭ la nacia geografia instituto estas 14 019. | Bolaños estas unu el la 126 komunumoj de la meksika subŝtato Ĥalisko. La ĉefurbo de la komunumo estas ankaŭ Bolaños. La ŝlosilnumero de la komunumo laŭ la INEGI, do laŭ la nacia geografia instituto estas 14 019. |
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%DA%A9%D9%84%D9%88%D8%A8%D9%88%D8%AA%D9%86 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1e/Cyclobutene3D.png | سیکلوبوتن | null | سیکلوبوتن | null | chemical structure of cyclobutene | null | image/png | 550 | 650 | true | true | true | سیکلوبوتن با فرمول شیمیایی C۴H۶ یک ترکیب شیمیایی با شناسه پابکم ۶۹۹۷۲ است؛ که جرم مولی آن ۵۴٫۰۹ g/mol میباشد. | سیکلوبوتن (به انگلیسی: Cyclobutene) با فرمول شیمیایی C۴H۶ یک ترکیب شیمیایی با شناسه پابکم ۶۹۹۷۲ است؛ که جرم مولی آن ۵۴٫۰۹ g/mol میباشد. |
zh | https://zh.wikipedia.org/zh-my/1984%E5%B9%B4%E5%A4%8F%E5%AD%A3%E5%A5%A5%E6%9E%97%E5%8C%B9%E5%85%8B%E8%BF%90%E5%8A%A8%E4%BC%9A | 1984年夏季奥林匹克运动会 | 未参赛国家及地区 | 1984年夏季奥林匹克运动会 / 未参赛国家及地区 | 抵制本届奥运会的国家以红色和橘色标示 | null | null | image/png | 625 | 1,425 | true | true | true | 第二十三届夏季奥林匹克运动会，于1984年7月28日至8月12日在美国洛杉矶举行。 | 一共有18个国家（一部分社会主义国家和一部分中东国家）联合抵制1984年夏季奥运会，但伊朗、利比亚和阿尔巴尼亚是自发抵制1984年奥运会的。
阿富汗
安哥拉
保加利亚
古巴
捷克斯洛伐克
东德
埃塞俄比亚
匈牙利
伊朗
朝鲜
老挝
利比亚
蒙古
波兰
苏联
越南
阿尔巴尼亚
南也门 |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Badebekleidung | Badebekleidung | Badekleidung für Frauen | Badebekleidung / Geschichte / Badekleidung für Frauen | Die Stummfilmdarstellerin Edith Roberts 1918 am Strand | English: Edith Roberts lying on beach, facing right; publicity shot for a Mack Sennett Production. Library of Congress Reproduction Number LC-USZ62-82755; no known restrictions on publication. | null | image/jpeg | 512 | 640 | true | true | true | Als Badebekleidung wird Kleidung bezeichnet, die zum Schwimmen oder Baden getragen wird. Sie bedeckt in jeweils unterschiedlichem Ausmaß den Körper. Frauen tragen zum Schwimmen in der Regel einen Badeanzug. Ein zweiteiliger Anzug wird als Bikini bezeichnet. Männer tragen in der Regel Badehosen oder einteilige Schwimmanzüge. | Ganzkörperbedeckung war zu Beginn des öffentlichen Badebetriebes für Frauen und Mädchen üblich. Des Öfteren mussten Damen wegen zu schwerer Badekleidung gerettet werden.
Zu Anfang des 19. Jahrhunderts gab es in den Städten geschlossene Badeanstalten für Frauen. Gebadet wurde hier in der Unterkleidung: einem „Beinkleid“, einer Frühform der Unterhose, einem Leibchen und mit Strümpfen. Um 1850 gab es erste „Badekleider“ aus Perkal, Flanell oder Serge. Darunter wurde das Beinkleid getragen. Etwa 1880 wurden die Badekleider kürzer. 1903 gab es dann die ersten Badeanzüge aus Woll- und Baumwolltrikot, eingeführt durch die amerikanische Schwimmerin Annette Kellerman. Diese Einteiler wurden jedoch erst in den 1920er Jahren wirklich populär. In vielen Badeanstalten mussten die Frauen darüber jedoch noch einen Rock tragen, damit nicht zu viel Bein zu sehen war. Ab 1928 kamen in den Vereinigten Staaten die ersten zweiteiligen Badeanzüge auf, bestehend aus Pumphose und hemdartigem Oberteil.
Schon 1926 wurden bei einer Modenschau in Berlin Badeanzüge für Frauen gezeigt, die für damalige Verhältnisse sehr freizügig waren. Konservativen Kreisen war die neue Bademode allerdings ein Dorn im Auge; sie sahen die Moral in Gefahr. So griff die preußische Regierung 1932 mit dem sogenannten „Zwickelerlass“ ein, der festlegte, welche Teile des Körpers beim Baden zu verhüllen waren. Dieser wurde in der nationalsozialistischen Zeit jedoch wieder aufgehoben, da sich die gleichgeschaltete FKK-Bewegung für mehr Freiheit in der Badebekleidung einsetzte.
Typische Badebekleidung für Frauen des 20. Jahrhunderts sind der Badeanzug, seit den 1950er Jahren auch der Bikini. Statt Woll- oder Baumwollstoff wurde nun Nylon verarbeitet.
Die Bikini-Schnitte wurden in den letzten Jahrzehnten vorwiegend knapper: nach Tanga-, String-Bikini und G-String/String-Tanga gibt es auch einen Microkini. Zeitgleich haben sich jedoch andere Anbieter von Badekleidung auf sogenannte Modest swimwear („sittsame Badebekleidung“) spezialisiert, deren Badeanzüge mit Röcken, eingearbeiteten Beinen oder Ärmeln mehr Haut bedecken. Unter muslimischen Frauen findet mit dem sogenannten Burkini ein Ganzkörperbadeanzug Verbreitung. Auch im orthodoxen Judentum ist das Tragen von Badebekleidung, die den größten Teil des Körpers bedeckt, in öffentlichen Bädern und am Meer üblich. |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%B1%DB%8C%D8%AF%D9%87%E2%80%8C%DA%A9%D9%81%D8%A7%D9%84%E2%80%8C%D9%87%D8%A7 | بریدهکفالها | null | بریدهکفالها | null | English: Crenimugil crenilabis | null | image/jpeg | 3,000 | 4,000 | true | true | true | بریدهکفالها نام یک سرده از تیره ماهی کفال است. | بریدهکفالها (نام علمی: Crenimugil) نام یک سرده از تیره ماهی کفال است. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Volvo_V60 | Volvo V60 | Second generation (2018–present) | Volvo V60 / Second generation (2018–present) | 2018 Volvo V60 Inscription | English: 2018 Volvo V60 Inscription PRO D3 Automatic 2.0 (Could've been better quality but the women was just entering it at the time so I had to photograph without looking suspicious) Taken in Warwick | null | image/jpeg | 1,225 | 2,745 | true | true | true | The Volvo V60 is a five-door wagon produced by Volvo Cars related to the S60. The vehicle was first released in Autumn 2010, facelifted in 2014, and is in its second generation since 2018.
The second generation V60 was launched in 2018 based on the Volvo Scalable Product Architecture platform. Both generations feature a "Cross Country" variant with an increased ride height. | The second generation Volvo V60 is based on the Volvo SPA Platform, like the saloons Volvo S60, Volvo S90, and the SUV'S Volvo XC60 and Volvo XC90. It went on sale in July 2018. The V60 is built in both Sweden and Belgium. In the U.S., the V60 is available with three gasoline powertrains, dubbed T5, T6 AWD and T6 AWD Twin Engine. In Europe, Volvo offers two gasoline engines, two diesel engines, and two plug-in hybrid powertrains to choose from. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Verkehrsmuseum_Dresden | Verkehrsmuseum Dresden | Storia | Verkehrsmuseum Dresden / Storia | null | Deutsch: Flugzeug im Verkehrsmuseum Dresden Eigene Aufnahme vom 13.Januar 2005 <c> Schumir GNU FDL | null | image/jpeg | 1,704 | 2,272 | true | true | true | Il Verkehrsmuseum Dresden è un museo con sede a Dresda in Germania, che ospita una collezioni di veicoli da trasporto ferroviario, marittimo, su gomma e aereo.
Il museo è ospitato all'interno del palazzo Johanneum nella piazza Neumarkt. Il Johanneum fu costruito tra il 1586 e il 1590 ed è uno dei più antichi edifici museali di Dresda. | La storia del museo inizia il 1º maggio 1952, quando iniziarono i negoziati tra la Hochschule für Verkehrswesen (Scuola superiore per i trasporti) e il Ministero dei trasporti per la costruzione di un museo dei trasporti nella Repubblica democratica tedesca. Il museo era destinato a ospitare le mostre del Saxon Railway Museum che era stato danneggiato durante la seconda guerra mondiale. Dopo che Dresda fu scelta come sede del museo, i primi veicoli furono sistemati in una rimessa di locomotive alla stazione Neustadt di Dresda. Nel 1953 erano in mostra due piccole collezioni. L'apertura effettiva nell'allora ancora danneggiato Johanneum ebbe luogo nel 1956. La prima mostra esposta al piano terra si chiamava "120 anni di storia del trasporto sassone".
Il 24 novembre 1958, il museo fu trasferito alla proprietà del Ministero dei trasporti. Il restauro degli interni fu completato nel 1966 mentre quello della facciata fu ultimato due anni dopo.
A causa del limitato spazio presente nel Johanneum, non tutte le opere sono esposte nel palazzo. Numerose locomotive sono di stanza nell'ex deposito di locomotive Deutsche Reichsbahn (Betriebswerk o Bw) a Dresda-Altstadt. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_personen_overleden_in_2007/Voorstel | Lijst van personen overleden in 2007/Voorstel | April | Lijst van personen overleden in 2007/Voorstel / April | null | English: THE KREMLIN, MOSCOW. Televised address by President Boris Yeltsin.Русский: МОСКВА, КРЕМЛЬ. Телевизионное обращение Президента России Бориса Ельцина. | null | image/jpeg | 500 | 334 | true | true | true | Dit is een lijst van personen die overleden zijn in 2007.
De inhoud van deze pagina is gebaseerd op gegevens in Wikidata. Als er onvolkomenheden in deze lijst zitten, gelieve dan aldaar de gegevens aan te passen. Achter iedere persoon is hiervoor een link aanwezig met de aanduiding bewerken.
Wijzigingen in Wikidata worden met enige regelmatigheid geautomatiseerd overgenomen naar deze pagina. | 1 - Pol Ankum, Nederlandse econoom en academisch docent (geboren in 1932) bewerken
1 - Driss Chraïbi, Marokkaanse schrijver, journalist, kinderboekenschrijver, dramaturg en radiojournalist (geboren in 1926) bewerken
1 - Hans Filbinger, Duits lid van het deelstaatparlement van Baden-Württemberg en Voorzitter van de Bondsraad, rechter (geboren in 1913) bewerken
1 - Bob McMillen, Amerikaanse middenafstandsloper (geboren in 1928) bewerken
1 - Albert Waalkens, Nederlandse agrariër, galeriehouder en mecenas (geboren in 1920) bewerken
2 - Henry Lee Giclas, Amerikaanse astronoom (geboren in 1910) bewerken
2 - Tadjou Salou, Togolese voetballer (geboren in 1974) bewerken
2 - George Sewell, Britse toneelacteur, filmacteur en televisieacteur (geboren in 1924) bewerken
2 - Livio Vacchini, Zwitserse architect (geboren in 1933) bewerken
3 - Marion Eames, Britse schrijver (geboren in 1921) bewerken
3 - Nina Wang, Chinese ondernemer (geboren in 1937) bewerken
3 - Robin Montgomerie-Charrington, Britse Formule 1-coureur en ingenieur (geboren in 1915) bewerken
3 - Roland Rens, Belgische kunstenaar en beeldend kunstenaar (geboren in 1952) bewerken
3 - Simon Suiker, astroloog (geboren in 1947) bewerken
4 - Bob Clark, Amerikaanse scenarioschrijver, filmproducent, filmregisseur en acteur (geboren in 1939) bewerken
4 - Soelejman Elmoerzajev, politicus (geboren in 1974) bewerken
4 - Terry Fell, Amerikaanse singer-songwriter, muzikant, liedschrijver en zanger (geboren in 1921) bewerken
4 - Edward Mallory, Amerikaanse acteur en televisieacteur (geboren in 1930) bewerken
4 - Hannie Singer-Dekker, Nederlands Tweede Kamerlid, jurist en academisch docent (geboren in 1917) bewerken
5 - Maria Gripe, Zweedse schrijver, kinderboekenschrijver, scenarioschrijver en auteur (geboren in 1923) bewerken
5 - Thomas Stoltz Harvey, Amerikaanse patholoog en neuroloog (geboren in 1912) bewerken
5 - Mark St. John, Amerikaanse gitarist (geboren in 1956) bewerken
6 - Luigi Comencini, Italiaanse filmregisseur en scenarioschrijver (geboren in 1916) bewerken
7 - Du'a Khalil Aswadi, Irakese (geboren in 1990) bewerken
7 - Marià Gonzalvo, Spaanse voetballer (geboren in 1922) bewerken
7 - Johnny Hart, Amerikaanse cartoonist, schrijver en striptekenaar (geboren in 1931) bewerken
7 - Brian Miller, Britse voetballer en voetbaltrainer (geboren in 1937) bewerken
7 - Barry Nelson, Amerikaanse toneelacteur, televisieacteur en filmacteur (geboren in 1917) bewerken
8 - Sol LeWitt, Amerikaanse kunstenaar, beeldhouwer, kunstschilder, fotograaf en architect (geboren in 1928) bewerken
8 - Robert Premsela, boekhandelaar (geboren in 1915) bewerken
9 - Bernard Renooij, Nederlandse componist en organist (geboren in 1915) bewerken
9 - Satprem, Franse schrijver (geboren in 1923) bewerken
10 - Dakota Staton, Amerikaanse zangeres, jazzmuzikant en componist (geboren in 1930) bewerken
10 - Raynier van Outryve d'Ydewalle, Nederlandse ambtenaar en functionaris (geboren in 1934) bewerken
11 - Roscoe Lee Browne, Amerikaanse televisieacteur, toneelacteur, filmacteur en stemacteur (geboren in 1922) bewerken
11 - Loïc Leferme, Franse vrijduiker (geboren in 1970) bewerken
11 - Ronald Speirs, Amerikaanse parachutist (geboren in 1920) bewerken
11 - Kurt Vonnegut, Amerikaanse toneelschrijver, schrijver, scenarioschrijver, romanschrijver, essayist, sciencefictionschrijver, journalist, vredesactivist, auteur en filosoof (geboren in 1922) bewerken
12 - Maldwyn Jones, historicus (geboren in 1922) bewerken
13 - Peter Beil, Duitse zanger en componist (geboren in 1937) bewerken
13 - Marc Galle, Belgisch lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers en Europees Parlementslid (geboren in 1930) bewerken
13 - Matthias Hinze, Duitse acteur, stemacteur en televisieacteur (geboren in 1969) bewerken
13 - Sjouke Jonker, Nederlandse Europees Parlementslid, journalist (geboren in 1924) bewerken
13 - Hans Koning, Nederlandse journalist, romanschrijver en verzetsstrijder (geboren in 1921) bewerken
13 - Nicanor Yñiguez, Filipijns lid van het Huis van Afgevaardigden van de Filipijnen (geboren in 1915) bewerken
13 - Jan de Geus, Neder |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Tullamarine_Freeway | Tullamarine Freeway | null | Tullamarine Freeway | null | Looking south bound down the Tullamarine Freeway at Airport West. | null | image/jpeg | 2,160 | 3,840 | true | true | true | The Tullamarine Freeway, is a major urban freeway in Melbourne, linking Melbourne Airport to the Melbourne City Centre. It carries up to 210,000 vehicles per day and is one of Australia's busiest freeways. The entire stretch of the Tullamarine Freeway bears the designation M2. The freeway was originally shown in the 1969 Melbourne Transportation Plan as part of the F14 Freeway corridor. | The Tullamarine Freeway (commonly referred to as The Tulla), is a major urban freeway in Melbourne, linking Melbourne Airport to the Melbourne City Centre. It carries up to 210,000 vehicles per day and is one of Australia's busiest freeways. The entire stretch of the Tullamarine Freeway bears the designation M2 (previously State Route 43 from 1989 to early 2018). The freeway was originally shown in the 1969 Melbourne Transportation Plan as part of the F14 Freeway corridor. |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%A4%E3%82%B7%E3%83%BC%E3%83%AB_(%E8%88%AA%E7%A9%BA%E6%A9%9F) | ヤシール (航空機) | null | ヤシール (航空機) | null | English: Yasir UAV | null | image/jpeg | 557 | 800 | true | true | true | ヤーシル は、イランが鹵獲したアメリカ製の無人航空機スキャンイーグルをコピーして製造し、2013年9月に公開された無人航空機である。 | ヤーシル (英語: Yasirまたは Yassir、ペルシア語: یاسر Yāser ヤーセル) は、イランが鹵獲したアメリカ製の無人航空機スキャンイーグルをコピーして製造し、2013年9月に公開された無人航空機である。 |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Song_Xiaozong | Song Xiaozong | null | Song Xiaozong | null | Emperor Xiaozong of Song, Emperor of China | null | image/jpeg | 1,699 | 926 | true | true | true | Song Xiaozong was keizer van de Chinese Song-dynastie. Hij regeerde van 1162 tot 1189. | Song Xiaozong (zijn persoonlijke naam was Zhao Shen) (1127 - 1194) was keizer van de Chinese Song-dynastie (960-1279). Hij regeerde van 1162 tot 1189. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Ferienlager | Ferienlager | Aktivitäten in einem Ferienlager | Ferienlager / Aktivitäten in einem Ferienlager | null | Original image description from the Deutsche Fotothek Fünf Jungen Schach spielend | null | image/jpeg | 549 | 800 | true | true | true | Ferienlager ist ein Oberbegriff für Ferienveranstaltungen in der Jugendarbeit, die als Gruppenfahrt durchgeführt werden. Ferienlager werden als Zeltlager, in Unterkünften mit Selbstversorgung, Jugendherbergen oder ähnlichen Einrichtungen durchgeführt. Der Begriff Ferienlager beschreibt aber nicht nur die Ferienveranstaltung, sondern kann auch die Einrichtung beschreiben, in der diese Veranstaltung durchgeführt wird.
Die Lager finden in der Regel in den Schulferien – meist in den Sommerferien – an unterschiedlichen Orten im In- und Ausland statt und verbinden verschiedene Formen der Freizeitgestaltung mit dem Gruppenerlebnis. Oft sind Sport- und Naturerlebnisangebote im Programm enthalten. Besondere Tradition haben Ferienlager bei christlichen Organisationen, die neben der reinen Freizeitgestaltung auch Wert auf die Vermittlung christlicher Glaubensinhalte legen. Auch bei solchen Organisationen ist jedoch ein Trend zu reinen Freizeitfahrten festzustellen – der christliche Charakter ergibt sich dann aus dem häufig recht großen Freizeiteinsatz der in der Regel ehrenamtlichen Betreuer.
Die Tradition solcher Veranstaltungen geht bis in die Jugendbewegung des frühen 20. | Je nach Typ des Lagers (Outdoorcamp, Bildungslager etc.) können die Schwerpunkte unterschiedlich gewichtet sein:
Besichtigung von Sehenswürdigkeiten (Burgen, Museen etc.)
Wanderungen in der Umgebung, Nachtwanderung
Kulturprogramm erstellen und aufführen (z. B. Neptunfest, Theaterstück, Disko)
Sport und Spielen (Kinderspiele, Gruppenspiele, Schach, Karten, Brettspiele), Kreative Arbeit, Basteln
Turniere abhalten z. B. Sport, Schach, Tischtennis, Stelzenlauf, Dreibeinlauf, Wettessen, Tauziehen
Briefe an Eltern, Verwandte und Freunde schreiben
Gottesdienste oder sonstige religiöse Impulse
Nach der Aufdeckung zahlreicher Missbrauchsfälle achten renommierte Veranstalter von Ferienlagern heute verstärkt darauf, die Anforderungen an die Prävention sexuellen Missbrauchs einzuhalten. |
|
mr | https://mr.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%B8%E0%A5%80.%E0%A4%8F%E0%A4%A8._%E0%A4%85%E0%A4%A3%E0%A5%8D%E0%A4%A3%E0%A4%BE%E0%A4%A6%E0%A5%81%E0%A4%B0%E0%A4%BE%E0%A4%88 | सी.एन. अण्णादुराई | null | सी.एन. अण्णादुराई | null | English: A memorial to en:C. N. Annadurai at the international terminal of en:Chennai International Airport (named after him) | सी.एन. अण्णादुराई | image/jpeg | 2,982 | 3,529 | true | true | true | सी.एन्. अण्णादुरै तथा कांजीवरं नटराजन् अण्णादुरै/कांजीवरम् नटराजण् अण्णादुरै, लोकप्रिय नाव: अण्णा हे भारताच्या तमिळनाडू राज्यामधील एक राजकारणी व राज्याचे मुख्यमंत्री होते. तमिळ् भाषेतील एक निष्णात लेखक असलेले अण्णादुराई आपल्या भाषणशैलीसाठी देखील प्रसिद्ध होते. पेशाने प्रथम शाळा शिक्षक व नंतर पत्रकार असलेल्या अण्णादुराईंचा पेरियार ह्या द्रविडी चळवळकर्त्या नेत्यास पूर्ण पाठिंबा होता. अण्णादुराईंनी १९३७ साली पेरियारच्या द्रविडर कळघम् ह्या पक्षामध्ये प्रवेश केला. पक्षामध्ये झपाट्याने प्रगती करताना अण्णादुराई व पेरियार ह्यांमधील मतभेद वाढीस लागले. १९४७ साली भारताला मिळालेले स्वातंत्र्य पेरियारच्या मते द्रविड लोकांसाठी वाईट बातमी होती परंतु अण्णादुराई ह्यांनी स्वातंत्र्याचे स्वागत केले.
अखेर १९४९ साली अण्णादुराईंनी आपल्या द्रविड मुण्णेट्र कळगम् ह्य नव्या पक्षाची स्थापना केली. प्रामुख्याने ब्राह्मणविरोधी धोरणे व हिंदी भाषेचा तिटकारा असलेल्या अण्णादुराईंनी १९५३ साली स्वतंत्र तमिळनाडूची मागणी करण्याचे ठरवले होते परंतु १९५६ सालच्या राजकीय पुनर्रचनेदरम्यान मद्रास राज्यामध्ये केवळ तमिळ भाषिक जिल्हेच राहिले व स्वतंत्र तमिळनाडू देशाची मागणी मागे पडली. | सी.एन्. अण्णादुरै तथा कांजीवरं नटराजन् अण्णादुरै/कांजीवरम् नटराजण् अण्णादुरै, लोकप्रिय नाव: अण्णा (तमिळ्: கா. ந. அண்ணாதுரை; १५ सप्टेंबर १९०९ - ३ फेब्रुवारी १९६९) हे भारताच्या तमिळनाडू राज्यामधील एक राजकारणी व राज्याचे मुख्यमंत्री होते. तमिळ् भाषेतील एक निष्णात लेखक असलेले अण्णादुराई आपल्या भाषणशैलीसाठी देखील प्रसिद्ध होते. पेशाने प्रथम शाळा शिक्षक व नंतर पत्रकार असलेल्या अण्णादुराईंचा पेरियार ह्या द्रविडी चळवळकर्त्या नेत्यास पूर्ण पाठिंबा होता. अण्णादुराईंनी १९३७ साली पेरियारच्या द्रविडर कळघम् ह्या पक्षामध्ये प्रवेश केला. पक्षामध्ये झपाट्याने प्रगती करताना अण्णादुराई व पेरियार ह्यांमधील मतभेद वाढीस लागले. १९४७ साली भारताला मिळालेले स्वातंत्र्य पेरियारच्या मते द्रविड लोकांसाठी वाईट बातमी होती परंतु अण्णादुराई ह्यांनी स्वातंत्र्याचे स्वागत केले.
अखेर १९४९ साली अण्णादुराईंनी आपल्या द्रविड मुण्णेट्र कळगम् ह्य नव्या पक्षाची स्थापना केली. प्रामुख्याने ब्राह्मणविरोधी धोरणे व हिंदी भाषेचा तिटकारा असलेल्या अण्णादुराईंनी १९५३ साली स्वतंत्र तमिळनाडूची मागणी करण्याचे ठरवले होते परंतु १९५६ सालच्या राजकीय पुनर्रचनेदरम्यान मद्रास राज्यामध्ये केवळ तमिळ भाषिक जिल्हेच राहिले व स्वतंत्र तमिळनाडू देशाची मागणी मागे पडली. वाढत्या लोकप्रियतेमुळे १९६७ सालच्या विधानसभा निवडणुकीमध्ये द्रमुक पक्षाच्या आघाडीने २३७ पैकी १७९ जागांवर विजय मिळवून दणदणीत बहुमत मिळवले व भारतीय राष्ट्रीय काँग्रेस पक्षाची येथील सत्ता संपुष्टात आणली.
मुख्यमंत्रीपदावर केवळ २ वर्षे राहिल्यानंतर १९६९ साली कर्करोगामुळे अण्णादुराईंचे निधन झाले. त्यांच्या अंत्ययात्रेला जमलेल्या सुमारे १.५ कोटी लोकांच्या गर्दीची नोंद गिनेस बुक ऑफ वर्ल्ड रेकॉर्ड्समध्ये करण्यात आली होती. चेन्नईमधील मरीना बीच येथे त्यांचे स्मारक असून शहरामधील अण्णा सलाई हा सर्वात वर्दळीच्या रस्त्याला, अण्णा नगर ह्या भागाला, अण्णा विद्यापीठ ह्यांना त्यांचेच नाव देण्यात आले आहे. अण्णादुराईंच्या मृत्यूनंतर द्रमुकमध्ये फूट पडून एम.जी. रामचंद्रनने स्थापन केलेल्या अण्णा द्रमुक पक्षाला देखील त्यांचेच नाव दिले गेले आहे. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E6%BE%A4%E8%A5%BF%E7%B6%AD%E7%88%BE_(%E4%BC%8A%E5%88%A9%E8%AB%BE%E4%BC%8A%E5%B7%9E) | 澤西維爾 (伊利諾伊州) | null | 澤西維爾 (伊利諾伊州) | null | English: An outstanding example of Richardsonian Romanesque architecture, the Jersey County (IL) Courthouse was built in the late 1800's, in Jerseyville, IL | 泽塞维利亚的天际线 | image/jpeg | 3,264 | 2,448 | true | true | true | 泽塞维利亚是一个位于美国伊利诺伊州泽西县的城市。根据2010年美国人口普查，该地共人口8465人，而该地的面积约为13.40平方千米。同时该地也是泽西县的县治。 | 泽塞维利亚（英语：Jerseyville）是一个位于美国伊利诺伊州泽西县的城市。根据2010年美国人口普查，该地共人口8465人，而该地的面积约为13.40平方千米。同时该地也是泽西县的县治。 |
|
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Ustrzyki_G%C3%B3rne | Ustrzyki Górne | null | Ustrzyki Górne | null | Polski: Ustrzyki Górne, widok na droge wylotową w kierunku Wetliny, po lewej strażnica Straży Granicznej. English: Ustrzyki Górne, Poland Author: Piotr Tysarczyk | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | Ustrzyki Górne adalah desa di kecamatan Lutowiska, powiat Bieszczady, provinsi Podkarpacie, Polandia. | Ustrzyki Górne adalah desa di kecamatan Lutowiska, powiat Bieszczady, provinsi Podkarpacie, Polandia. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Historischer_Schienenverkehr_Wesel | Historischer Schienenverkehr Wesel | Fuhrpark | Historischer Schienenverkehr Wesel / Fuhrpark | Diesellokomotive RDeutz T4M625 HSW 5 | Deutsch: Deutz Lokomotive HSW 5 | null | image/jpeg | 425 | 640 | true | true | true | Der Historische Schienenverkehr Wesel e. V. ist eine historische Museumsbahn mit Diesellokbetrieb, die auf Reststücken der Bahnstrecke Haltern–Venlo sowie durch den Bahnhof Wesel verkehrt. An ausgewählten Fahrtagen besteht die Möglichkeit, mit dem Weseler Stadt-Express über Teilstücke der ehemaligen Strecke der Köln-Mindener Eisenbahn-Gesellschaft zu fahren. An der Strecke befinden sich fünf Zustiegsmöglichkeiten. | Der Historische Schienenverkehr Wesel besitzt eine Dampflokomotive Henschel vom Typ Hansa aus dem Jahr 1916. Sie hat 160 PS und eine Höchstgeschwindigkeit von 30 km/h. Ihren letzten Einsatz hatte die Lokomotive im August 1989, die Lokomotive wird aufgearbeitet.
Des Weiteren besitzt der Verein zwei Diesellokomotiven, eine davon ist betriebsfähig. Hersteller ist die Firma Deutz aus Köln. Der Wagenpark des Vereins besteht aus sieben historischen Plattformwagen, wovon vier betriebsfähig sind. Dazu kommen ein Jung-Rangiergerät und diverse Güterwagen.
Der Museumszug besteht aus vier zweiachsigen Personenwagen, sogenannten Donnerbüchsen, sowie einem zweiachsigen Güterwagen der Bauart Oppeln. Unter anderem kommen Spantenwagen der Österreichischen Bundesbahnen zum Einsatz.
Sämtliche Fahrzeuge sind auf dem Betriebsgelände im Übergabebahnhof der Hafenbahn abgestellt. |
|
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Englanninvinttikoira | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ef/GraceTheGreyhound.jpg | Englanninvinttikoira | null | Englanninvinttikoira | null | English: This is a photograph of a 4 year old, female greyhound named Grace. Esperanto: Angla leporhundino, nomo Grace Français : Lévrier anglais ou greyhound (femelle nommée Grace) | null | image/jpeg | 768 | 1,024 | true | true | true | Englanninvinttikoira on englantilainen koirarotu, joka tunnetaan maailman nopeimpana rotuna. Tieteelliseksi nimeksi on aikoinaan esitetty Canis leporarius. | Englanninvinttikoira (Greyhound) on englantilainen koirarotu, joka tunnetaan maailman nopeimpana rotuna. Tieteelliseksi nimeksi on aikoinaan esitetty Canis leporarius. |
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B0%D0%B7%D0%B0%D0%B4_%D0%B2_%D0%B1%D1%83%D0%B4%D1%83%D1%89%D0%B5%D0%B5_(%D1%84%D1%80%D0%B0%D0%BD%D1%88%D0%B8%D0%B7%D0%B0) | Назад в будущее (франшиза) | Продолжения | Назад в будущее (франшиза) / Сюжет / Продолжения | Машина времени из фильма в виде модифицированного автомобиля DeLorean | English: Back to the Future DeLorean Time Machine | null | image/jpeg | 1,707 | 2,560 | true | true | true | «Наза́д в бу́дущее» — научно-фантастическая трилогия о путешествиях во времени, описывающая альтернативные реальности маленького американского городка Хилл-Вэлли и нескольких проживающих там семей, поставленная режиссёром Робертом Земекисом и спродюсированная Фрэнком Маршаллом и Кэтлин Кеннеди. Первый фильм вышел в 1985 году в кинотеатрах Соединённых Штатов и Канады. | Телевизионное продолжение трилогии под названием «Назад в будущее: Анимационный сериал» выходило в эфир с 1991 по 1992 года, за это время было снято 26 эпизодов. Кристофер Ллойд, Томас Ф. Уилсон и Мери Стинберген озвучили своих персонажей. Кроме того, Ллойд исполнил роль Дока в видеосегментах в начале и конце каждой серии — шоу носит образовательный характер, так как в «живых» сегментах Ллойд рассказывает о природных явлениях и законах физики. Мультипликационный сериал повествует о приключениях семейства Браунов, вернувшегося в Хилл-Вэлли. Одними из центральных персонажей становятся сыновья Дока и Клары — Жюль и Верн, а акценты повествования перемещены с семьи Макфлаев на Браунов. Кроме того, с 1991 по 1993 года издательство «Harvey Comics» занималось выпуском серии комиксов «Back To The Future: The Animated Series Comic». Всего вышло 7 выпусков, первый из которых также был издан в качестве специального издания. Как бы там ни было, 4 журнала серии являются адаптацией эпизодов мультсериала, и лишь 3 из них предлагают новую историю.
Чаще всего меня спрашивают, когда я сниму четвертую часть «Назад в будущее». Никогда. Не может быть фильма из четырех частей. В тройке есть драма. Слыхали про трехактную структуру? Четыре — это четное число. Четыре — это скучно.
Роберт Земекис
В 2010 году компания «Telltale Games», известная своими игровыми хитами в жанре квеста, начала в сотрудничестве с Бобом Гейлом заниматься разработкой квеста-продолжения «Back to the Future: The Game», состоящего из пяти эпизодов. Первый эпизод увидел свет 22 декабря 2010 года, а последний — 23 июня 2011 года. Кристофер Ллойд и Клаудия Уэллс озвучили своих персонажей, а работа Эй Джея Локазио была восторженно встречена критиками и поклонниками, отметившими невероятное голосовое сходство с Майклом Джей Фоксом. Сам Фокс появился в качестве специально приглашённого актёра в небольшой роли Уильяма Макфлая в финале игрового сезона — пятом эпизоде «Outatime». Действие игры происходит после событий третьего фильма и до мультсериала. В 1986 году Марти скучает по Доку, оставшемуся вместе с Кларой в 1885 году. Неожиданно перед гаражом Брауна появляется DeLorean, внутри которого Марти обнаруживает любимого пса своего друга, Эйнштейна, и послание от Дока, застрявшего в 1931 году. Так начинается серия приключений героев во времени.
Кроме того, с 1985 по 2001 для различных приставок — Amstrad CPC, Commodore 64, ZX Spectrum, NES, MSX, Amiga, Atari ST, DOS, Sega Master System, Super Nintendo Entertainment System, Nintendo GameCube — было выпущено большое количество игр, а некоторые из них адаптированы для домашнего компьютера. Их сюжет был основан на событиях фильмов, но ничего не добавлял к нему. По мнению многих критиков и самих создателей трилогии, качество игр оставляло желать лучшего. |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Sf%C3%A2ntul_Imperiu_Roman | Sfântul Imperiu Roman | Dinasta Salienilor | Sfântul Imperiu Roman / Dinasta Salienilor | Catedrala de la Worms | Deutsch: (Kaiser-)Dom St. Peter zu Worms. English: Worms Cathedral (Cathedral of St. Peter) from south | null | image/jpeg | 1,458 | 1,772 | true | true | true | Sfântul Imperiu Roman, numit din 1512 alternativ și Sfântul Imperiu Roman de Națiune Germană a fost un imperiu multi-etnic ce cuprindea teritorii din Europa Centrală.
S-a dezvoltat de-a lungul Evului Mediu. A inclus Germania actuală și teritorii din Italia, Boemia și Burgundia. S-a menținut până la dizolvarea sa în anul 1806.
Imperiul a luat naștere în Francia de est, regat apărut de pe urmă diviziunii Imperiului Carolingian. În anul 962, Otto I a fost încoronat ca împărat, proclamându-se ca succesor al lui Carol cel Mare. Unii istorici consideră că punctul de început al imperiului a fost încoronarea lui Carol cel Mare, pe când alții îi plasează debutul la încoronarea lui Otto I.
Imperiul Romano-German părea să fie o continuare a străvechiului Imperiu Roman de Apus, prestigiul împăratului fiind preluat de la cel al împăraților romani. Monarhia era electivă. Principii germani electori, ce îl alegeau pe împărat, erau nobili de înalt rang ai imperiului. Imperiul nu a avut centralizare și unificare ca de exemplu Franța, fiind o monarhie descentralizată, electivă, formată din subunități, principate, ducate, comitate, comune și altele. | Conrad al II-lea al Sfântului Imperiu Roman, primul din dinastia Salienilor, originală din Franconia, a fost ales de către nobilime ca rege al germanilor și a fost încoronat tot la Roma în 1027, luând titlul de "Chuonradus Dei gratia Romanorum augustus". Un contract ereditar încheiat în timpul Ottonienilor a facilitat anexarea regatului Burgundiei de către germani sub Conrad II în anul 1033.
Deși regele controla trecătorile prin Alpi, orașele burgunde deveneau independente. Pentru a reduce influența prinților, regele a acordat privilegii orașelor lombarde, dar și acestea au contestat autoritatea regală. Au apărut conflictele dintre episcopii mitropolitani și înalții nobili, și nobilii cei mai puțini înstăriți.
Henric al III-lea al Sfântului Imperiu Roman, fiul lui Conrad , care a devenit rege în 1039, a intervenit mai direct în administrarea Bisericii. A crezut că va dobândi controlul asupra papalității susținând mișcarea de reforma inițiată la Cluny. Reforma de la Cluny a urmărit să purifice Biserica de influențele lumești. A fost inițiată în mănăstirea franceză benedictină fondată în anul 910 la Cluny și a luat amploare grație abatilor de acolo, care erau pioși și aveau o voința de fier. Accentul se punea pe celibatul clericilor și pe luptă cu simonia-vinderea de funcții bisericești și de bunuri spirituale. Papa Grigore VII a imprimat însă mișcării și o direcție politca-noua superioritate morală trebuia să îi caracterizeze și pe conducătorii laici. După aceasta, în Imperiul German, papii au pretins controlul asupra monarhilor și s-au opus numirii clericilor de către rege.
Henric al III-lea a sprijinit reformatorii în lupta lot împotriva căsătoriilor membrilor clerului și a simoniei. A reușit, în ciudă opoziției puternicilor aristocrați romani, să impună alegerea mai multor papi care favorizau reforma, cum au fost Papa Clement al II-lea și Papa Leon al IX-lea. Aceste victorii au dăunat însă Sfântului Imperiu pe termen lung, întrucât, odată cu încrederea câștigată, Biserica a dobândit și puterea care a transformat-o într-un rival al monarhului alături de prinți.
Domnia lui Henric al IV-lea al Sfântului Imperiu Roman, fiul lui Henric al III-lea, a scos la lumina noile probleme. Monarhii germani deveneau tot mai dependenți de ministeriali, care crescuseră în influență din sec. XI. Ministerialii au fost inițial funcționari în administrație și armată care au primit fiefuri dar fără dreptul de a le transmite prin ereditate. Fiind strâns legați de seniorii lor, ei erau fideli și li s-au încredințat posturi la curte, fiind însărcinați chiar cu administrarea proprietății regaler la nivelul întregului stat.
Când Henric al IV-lea, fiul lui Henric III, a ajuns la putere în 1056, a cerut sprijin de la ministeriali și de la orașele importante . În orașe apăruse o clasă mijlocie încrezătoare în ea însăși. Capitalul ei submina controlul absolut al nobilimii în zonele rurale. Papii reformatori pe care tatăl sǎu îi sprijinise au devenit opozanți ai lui Henric IV.
Papa Grigore al VII-lea pretindea ca papalitatea să dețină controlul total asupra domeniilor de interes ale Bisericii, mai ales în privința investiturii-dreptul de a numi clerici în funcții.
Ruptura produsǎ de "Lupta pentru învestitură" dintre Papa Grigore VII și Henric IV a fost provocată de chestiunea numirilor ecleziastice și de promulgarea, în 1075, a sentințelor renuntie sub numele de "Dictatus papae". Pierderea învestiturii putea fi enormă și de aceea, împăratul a fost împins să inițieze conflictul. Numărul episcopatelor de la est de Rin era mult mai mare în comparație cu celelalte regate vestice. Henric IV intenționa să readucă sub control papalitatea care a profitat de pe urmă tulburărilor din 1054 și de pe urmă morții lui Henric al III-lea. Papa a condamnat oricare învestitură laică în februarie 1075, fiind promulgat Dictatus care afirmă supremația pontifului și Bisericii romane, ceea ce a acutizat conflictul dintre Grigore al VII-lea și Henric al IV-lea în 1076, pretextul fiind situația confuză a episcopatului de Milano, pentru ocuparea căruia atât papa, cât și împă |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Cath%C3%A9drale_Saint-%C3%89tienne_de_Bourges | Cathédrale Saint-Étienne de Bourges | Vitraux | Cathédrale Saint-Étienne de Bourges / Description / Décoration / Vitraux | Vitrail du Jugement dernier, déambulatoire. | Français : Bourges - Cathédrale - Déambulatoire - Vitrail du Jugement dernier | null | image/jpeg | 2,553 | 2,610 | true | true | true | La cathédrale Saint-Étienne de Bourges est une cathédrale catholique construite entre la fin du XIIᵉ et la fin du XIIIᵉ siècle. Dédiée à saint Étienne, premier martyr, elle est le siège de l'archidiocèse de Bourges.
Sur le plan architectural, l'édifice est remarquable aussi bien par ses proportions harmonieuses, liées à l'unité de sa conception, que par la qualité de ses tympans, de ses sculptures et de ses vitraux. Elle se distingue notamment des autres grandes cathédrales de l'époque par une recherche toute nouvelle d'un espace intérieur unifié
La cathédrale Saint-Étienne de Bourges a été consacrée le 13 mai 1324. Comme toutes les cathédrales construites avant la séparation des Églises et de l'État, elle appartient maintenant à l'État français. Elle fait l’objet d’un classement au titre des monuments historiques par la liste de 1862 et elle a été inscrite en 1992 sur la liste du patrimoine mondial de l’UNESCO. Elle se situe dans le centre historique de Bourges, secteur sauvegardé depuis 1965. | La cathédrale de Bourges ne possède pas un ensemble de vitraux du XIIᵉ et XIIIᵉ siècles équivalent à celui de la cathédrale de Chartres, mais elle possède des vitraux du XIIIᵉ jusqu'au XVIIᵉ siècle permettant de voir l'évolution de cet art. Les vitraux de la cathédrale de Bourges sont en partie faits au XIIIᵉ siècle. Au XVIᵉ siècle, furent ajoutés de nouveaux vitraux, réalisés par l'artiste berruyer Jean Lecuyer.
L'épure de la rose de la façade occidentale est visible sur le sol de l'église basse, gravée à l'échelle 1/1. |
|
ast | https://ast.wikipedia.org/wiki/Mammuthus_primigenius | Mammuthus primigenius | Evolución | Mammuthus primigenius / Clasificación / Evolución | Retruque d'una cadarma entemedia ente M. trogontherii y M. primigenius | English: Cast of a primitive Mammuthus primigenius fraasi skeleton from Steinheim an der Murr, an intermediate form between Mammuthus trogontherii and Mammuthus primigenius | null | image/jpeg | 1,756 | 1,967 | true | true | true | El mamut llanudu o mamut de la tundra ye una especie de mamíferu proboscídeu de la familia de los elefántidos que probablemente s'estinguió por cuenta de un ritmu de caza insostenible per parte del Homo sapiens. Cola so cubierta de llargo pelo enrevesoso, yera una especie afecha al clima estremu de la edá de xelu. Mammuthus primigenius tenía un tamañu similar al del elefante mediu actual ya inferior al elefante asiáticu. Atopáronse munchos güesos y caniles curvaos, según cuerpos enteros conxelaos, d'exemplares d'esta especie de mamut, en Siberia, les islles del Árticu y en Norteamérica. El primer espécime completu d'esti animal afayóse en 1806, cerca de la desaguada del ríu Lena, Siberia. | Dao que se conocen munchos restos de les distintes especies de mamuts de distintos llugares, foi posible reconstruyir la hestoria evolutiva d'esti xéneru al traviés d'estudios morfolóxicos. Les especies de mamuts pueden ser identificaes pol númberu de cantos d'esmalte nos sos molares; les especies más primitives teníen pocos cantos, y la so cantidá amontábase gradualmente cuando les nueves especies evolucionaben y reemplazaben a les anteriores. Coles mesmes, les corones de los dientes tornábense más llargues, y los cranios facíense más altos de riba a embaxo y más curtios lateralmente p'afaer a estos dientes. Conócense individuos y poblaciones qu'amuesen carauterístiques morfolóxiques transicionales ente caúna de les especies, y que les especies primitives y avanzaes coesistíen hasta que les primeres sumieron. Les distintes especies y les sos formes entemedies pueden ser denominaes "cronoespecies". Propunxéronse tamién munches subespecies entemedies, pero la so validez ye incierta; estes pueden ser consideraes como formes primitives d'una especie derivada, o formes derivaes d'una especie primitiva.
Los primeros miembros conocíos del xéneru Mammuthus son les especies africanes Mammuthus subplanifrons del Pliocenu y Mammuthus africanavus del Pleistocenu. Camiéntase que la primera ye l'ancestru de les formes posteriores. Los mamuts aportaron a Europa fai cerca de 3 millones d'años, siendo'l so primer tipu conocíu'l denomináu Mammuthus rumanus, que s'estendió per Europa y China. Conócense solo los sos molares, qu'amuesen ente 8-10 cantos d'esmalte. Una población evolucionó ente 12-14 cantos y reemplazó al tipu anterior, derivando en Mammuthus meridionalis. De la mesma, esta especie foi reemplazada pel mamut d'estepa, Mammuthus trogontherii, con 18-20 cantos, qu'evolucionó n'Asia Oriental fai cerca de 1 millón d'años. Los mamuts que derivaron de M. trogontherii evolucionaron molares con 26 cantos fai 200.000 años en Siberia, y convirtiéronse nel mamut llanudu, M. primigenius.
El mamut colombín (Mammuthus columbi) tamién evolucionó d'una población de M. trogontherii el cual ingresara en Norteamérica. Un estudiu xenéticu de 2011 amosó que M. imperator taba agrupáu dientro d'un subclado de mamuts lanudos. Esto suxer que dambes poblaciones s'entemecieron y produxeron descendencia fértil. Esto tamién suxer que la forma norteamericana conocida como "M. jeffersonii" pue ser un híbridu ente dambes especies. Adicionalmente, propunxéronse delles subespecies de M. primigenius como M. primigenius primigenius, M. primigenius jatzkovi y M. primigenius fraasi. Les poblaciones de les islles St. Paul Island y Wrangel fueron consideraes primeramente como variedaes nanes, muncho menores que los mamuts llanudos continentales, inclusive la postrera foi descrita como una nueva subespecie, M. p. vrangeliensis; sicasí investigaciones detallaes amosaron qu'estos mamuts llanudos islleños nun yeren realmente nanos. Los mamuts de Wrangel tuvieron aisllaos por 5.000 años, pero solo esperimentaron una perda llindada de variación xenética.
La comunidá científica foi esitosa nel estudiu de la filoxeografía del mamut llanudu y determinar la secuencia completa del xenoma mitocondrial de Mammuthus primigenius. L'analís demuestra que la diverxencia del mamut llanudu, los elefantes africanos y l'elefante asiáticu asocedió nun curtiu periodu, y confirma que'l mamut taba más rellacionáu cola especie asiática que coles africanes. Una meyora importante nesta direición dase n'avientu de 2005, cuando un equipu d'investigadores estauxunidenses, alemanes y británicos fueron capaces d'axuntar un perfil d'ADN mitocondrial completu del mamut, lo cual dexó deliniar la cercana rellación evolutiva ente los mamuts y los elefantes asiáticos. Los elefantes africanos xebráronse del mamut llanudu fai cerca de 6 millones d'años, más o menos pola mesma dómina en que se produxo la separción evolutiva ente los chimpancés y los humanos. Enantes de la publicación del xenoma del Neandertal, munchos investigadores esperaben que'l primer xenoma nuclear totalmente secuenciáu d'una especie e |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Alena_van_Dilbeek | Alena van Dilbeek | null | Alena van Dilbeek | Cenotaaf van Alena in de Sint-Denijskerk van Vorst (ca. 1200) | Français : Forest (Belgique) - Église Saint-Denis - Cénotaphe de sainte Alène (vers 1200). Mémorial de plan trapézoïdal. L'édicule percé d'arcatures est construit en grès lédien blanchâtre. Il est recouvert d'une pesante dalle plate en calcaire tournaisien, poli et noirâtre, sur laquelle est gravée une figure féminine en habit monastique et une inscription + SCTA HELENA +. Référence : Jean-Claude Ghislain, « Forest-lez-Bruxelles : Le cénotaphe roman de sainte Alène en l'église Saint-Denis », Bulletin de la Commission royale des Monuments et des Sites, Commission royale des Monuments et des Sites, t. 9, 1980, p. 5-29. | null | image/jpeg | 1,484 | 2,126 | true | true | true | Alena van Dilbeek, ook Alena van Vorst genoemd, is een martelares uit de 7e eeuw en de patroonheilige van de Vlaams-Brabantse gemeente Dilbeek.
Zij zou rond het jaar 600 geboren zijn als de dochter van de Frankische vorst Levold, die in het bezit was van Dilbeek en christenen vervolgde. Tegen de wil van haar vader in sloop Alena elke nacht naar Vorst, om er kerkelijke diensten bij te wonen. Ze liet zich dopen zonder medeweten van haar heidense ouders. Ze werd door de wachters van haar vader betrapt en meegevoerd. Daarbij hield ze zich krampachtig vast aan een boom, zodat de wachters haar arm afrukten, met haar dood tot gevolg.
Een engel zou haar arm naar de Abdij van Vorst overgebracht hebben. Haar lichaam volgde. Toen een leenman van Levold Alena aanriep en van blindheid genas, bekeerde Levold zich samen met zijn vrouw Hildegard tot het christendom en stichtte een kerk te Dilbeek.
Met instemming van de bisschop van Kamerijk werd op Pinksterdag 1193 haar gebeente plechtig verheven door abt Godeschalk van de Abdij van Affligem, wat neerkwam op een heiligverklaring.
Alena's feestdag is 17, 18 en 24 juni.
Ze wordt aangeroepen tegen tandpijn en oogziekten. | Alena van Dilbeek (Dilbeek, ? - 640), ook Alena van Vorst genoemd, is een martelares uit de 7e eeuw en de patroonheilige van de Vlaams-Brabantse gemeente Dilbeek.
Zij zou rond het jaar 600 geboren zijn als de dochter van de Frankische vorst Levold, die in het bezit was van Dilbeek en christenen vervolgde. Tegen de wil van haar vader in sloop Alena elke nacht naar Vorst, om er kerkelijke diensten bij te wonen. Ze liet zich dopen zonder medeweten van haar heidense ouders. Ze werd door de wachters van haar vader betrapt en meegevoerd. Daarbij hield ze zich krampachtig vast aan een boom, zodat de wachters haar arm afrukten, met haar dood tot gevolg.
Een engel zou haar arm naar de Abdij van Vorst overgebracht hebben (pas eeuwen later gesticht). Haar lichaam volgde. Toen een leenman van Levold Alena aanriep en van blindheid genas, bekeerde Levold zich samen met zijn vrouw Hildegard tot het christendom en stichtte een kerk te Dilbeek.
Met instemming van de bisschop van Kamerijk werd op Pinksterdag 1193 (19 mei) haar gebeente plechtig verheven door abt Godeschalk van de Abdij van Affligem, wat neerkwam op een heiligverklaring.
Alena's feestdag is 17, 18 en 24 juni.
Ze wordt aangeroepen tegen tandpijn en oogziekten. Haar herinnering leeft verder in de Sint-Alenatoren, gelegen achter het Kasteel de Viron in Dilbeek.
Een skeletonderzoek door de ULB bracht aan het licht dat de in Vorst bewaarde relieken resten zijn van een man. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Greeks_in_Syria | Greeks in Syria | Arab Conquest | Greeks in Syria / History / Arab Conquest | Map detailing the route of Muslim invasion of central Syria | English: Map detailing the route of Khalid ibn al-Walid's invasion of northern Syria. | null | image/png | 1,520 | 1,367 | true | true | true | The Greek presence in Syria began in the 7th century BC and became more prominent during the Hellenistic period and when the Seleucid Empire was centered there. Today, there is a Greek community of about 4,500 in Syria, most of whom have Syrian nationality and who live mainly in Aleppo, Baniyas, Tartous, and Damascus, the capital. | The Arab conquest of Syria (Arabic: الفتح الإسلامي لبلاد الشام) occurred in the first half of the 7th century, and refers to the conquest of the Levant, which later became known as the Islamic Province of Bilad al-Sham. On the eve of the Arab Muslim conquests the Byzantines were still in the process of rebuilding their authority in the Levant, which had been lost to them for almost twenty years. At the time of the Arab conquest, Bilad al-Sham was inhabited mainly by local Aramaic-speaking Christians, Ghassanid and Nabatean Arabs, as well as Greeks, and by non-Christian minorities of Jews, Samaritans, and Itureans. The population of the region did not become predominantly Muslim and Arab in identity until nearly a millennium after the conquest. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Anne_Bracegirdle | Anne Bracegirdle | null | Anne Bracegirdle | null | Español: La actriz Anne Bracegirdle Français : L'actrice anglaise Anne Bracegirdle (vers 1671-1748) English: Anne Bracegirdle | null | image/png | 300 | 243 | true | true | true | Anne Bracegirdle war eine englische Schauspielerin. | Anne Bracegirdle (* 1673 in Northamptonshire; † 12. September 1748 in London) war eine englische Schauspielerin. |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/Ctenophorus_reticulatus | Ctenophorus reticulatus | null | Ctenophorus reticulatus | null | English: Western Netted Dragon (Ctenophorus reticulatus), male, Uluru, Northern Territory, Australia | null | image/jpeg | 600 | 800 | true | true | true | Ctenophorus reticulatus là một loài thằn lằn trong họ Agamidae. Loài này được Gray mô tả khoa học đầu tiên năm 1845. | Ctenophorus reticulatus là một loài thằn lằn trong họ Agamidae. Loài này được Gray mô tả khoa học đầu tiên năm 1845. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Giambattista_Rubini | Giambattista Rubini | null | Giambattista Rubini | null | Nederlands: IdentificatieTitel(s): Portret van kardinaal Giambattista RubiniIoannes Baptista S.R.E. (...) die XIII febrvarii MDCXC (titel op object)Objecttype: prent Objectnummer: RP-P-1909-5583Catalogusreferentie: LeBlanc 32Opschriften / Merken: verzamelaarsmerk, verso midden, gestempeld: Lugt 2228VervaardigingVervaardiger: prentmaker: Jacques Blondeau (vermeld op object)naar schilderij van: Giovanni Maria Morandi (vermeld op object)uitgever: Giovanni Giacomo de'Rossi (vermeld op object)Plaats vervaardiging: prentmaker: onbekenduitgever: RomeDatering: 1690 - 1698Fysieke kenmerken: gravureMateriaal: papier Techniek: graveren (drukprocedé)Afmetingen: plaatrand: h 211 mm × b 155 mmToelichtingPrent naar schilderij van Giovanni Maria Morandi.OnderwerpWie: Giambattista RubiniVerwerving en rechtenVerwerving: aankoop 1905Copyright: Publiek domein | null | image/jpeg | 5,966 | 4,290 | true | true | true | Giambattista Rubini foi cardeal da Igreja Católica de 1690 a 1707. | Giambattista Rubini (1642 - 17 de fevereiro de 1707) foi cardeal da Igreja Católica de 1690 a 1707. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E7%8E%8B%E9%80%A0%E6%97%B6 | 王造时 | null | 王造时 | null | English: Wang Zaoshi (Wang Tsao-shih) (1903 - 1971) 中文（简体）: 王造时 (1903 - 1971) 中文（繁體）: 王造時 (1903 - 1971) 日本語: Wang Zaoshi (1903 - 1971) | null | image/jpeg | 404 | 269 | true | true | true | 王造时，祖籍江西省安福县，原名雄生，光华大学文学院院长，复旦大学历史系教授。 | 王造时（1903年9月2日－1971年9月），祖籍江西省安福县，原名雄生，光华大学文学院院长，复旦大学历史系教授。 |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E6%96%BD%E7%89%B9%E9%9B%B7%E6%8B%89%E5%87%B1%E7%89%B9%E5%B1%B1 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ef/Strelakette_Schwellisee.jpg | 施特雷拉凱特山 | null | 施特雷拉凱特山 | null | English: Aroser Dolomites, seen from Arosa/Switzerland Deutsch: Aroser Dolomiten (Strelakette), Arosa/Schweiz | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | 施特雷拉凯特山，是瑞士的山峰，位于该国东南部，由格劳宾登州负责管辖，属于普莱苏尔阿尔卑斯山脉的一部分，海拔高度2,810米。 | 施特雷拉凯特山（Strelakette），是瑞士的山峰，位于该国东南部，由格劳宾登州负责管辖，属于普莱苏尔阿尔卑斯山脉的一部分，海拔高度2,810米。 |
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Bestie_da_soma | Bestie da soma | Trilogia sociale | Bestie da soma / Descrizione e storia / Trilogia sociale | null | Italiano: Immagine del quadro. 213x372 cm, Roma, Ministero dell'Agricoltura e delle Foreste. | null | image/jpeg | 889 | 1,500 | true | true | true | Bestie da soma è un dipinto di Teofilo Patini del 1886. | Questa opera insieme a Vanga e latte, e L'erede, forma la cosiddetta "trilogia sociale", ispirata alla dura vita del mondo contadino dell'epoca. La sequenza temporale è inversa a quella con cui le tre tele furono prodotte dall'autore.
L'autore, deluso dalla politica post unitaria messa in atto che definì "Risorgimento tradito" aveva abbracciato l'ideale socialista e il suo impegno politico si concretizzò con queste tre opere in stile rigorosamente verista. I tre episodi descritti nei quadri sono una "cronaca" spietatamente oggettiva della condizione di miseria diffusa tra le classi rurali dell’Italia appenninica. Sono quadri di denuncia storica tendenti ad ottenere più adeguati ed umani provvedimenti legislativi per la cui promulgazione il pittore continuò lungamente a battersi. |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA_%D9%BE%D8%A7%D8%AF%D8%B4%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86_%D9%85%D8%AC%D8%A7%D8%B1 | فهرست پادشاهان مجار | دودمان هابسبورگ (۱۷۸۰–۱۵۲۶) | فهرست پادشاهان مجار / پادشاهان مجارستان / دودمان هابسبورگ (۱۷۸۰–۱۵۲۶) | null | Russian: «Рудольф II, император Священной Римской империи.» | null | image/png | 953 | 734 | true | true | true | این فهرستی از پادشاهان مجار، شامل شاهزادگان اعظم و پادشاهان و ملکههای ۱۰۰۰–۱۹۱۸ مجارستان است.
کشور مجارستان با وطنگیری مجارها در حوضه پانونی، در سال ۸۹۵ یا ۸۹۶ بهوجود آمدهاست. پادشاهی مجارستان از سال ۱۰۰۰ تا سال ۱۹۱۸ ادامه داشت. فرزندان آرپاد از ۸۹۵–۱۳۰۱ بهطور مداوم بر مجارستان حکومت کردند. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Fronleichnamskirche_(Guty) | Fronleichnamskirche (Guty) | Galerie | Fronleichnamskirche (Guty) / Galerie | null | Čeština: Guty, Třinec - Kostel Božího Těla | null | image/jpeg | 2,404 | 3,384 | true | true | true | Die Fronleichnamskirche in Guty, heute ein Stadtteil von Třinec in Tschechien, war eine spätestens 1563 errichtete Schrotholzkirche im Herzogtum Teschen. Sie war zunächst eine lutherische und seit 1654 eine römisch-katholische Kirche. Wegen ihres Alters und wegen der weitgehend ursprünglich erhaltenen Bausubstanz galt sie als eine der historisch bedeutendsten Holzkirchen der Tschechischen Republik.
Die Kirche mit allen enthaltenen Kunstschätzen, teilweise aus der zweiten Hälfte des 16. Jahrhunderts, wurde in der Nacht vom 1. auf den 2. August 2017 durch einen Brand völlig zerstört. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/National_Register_of_Historic_Places_listings_in_Milton,_Massachusetts | National Register of Historic Places listings in Milton, Massachusetts | Current listings | National Register of Historic Places listings in Milton, Massachusetts / Current listings | null | English: Blue Hills Police Headquarters, Blue Hills Reservation, Milton, Massachusetts This is an image of a place or building that is listed on the National Register of Historic Places in the United States of America. Its reference number is 80000654 | Blue Hills Headquarters | image/jpeg | 680 | 1,024 | true | true | true | This is a list of properties and historic districts in Milton, Massachusetts, that are listed on the National Register of Historic Places.
The locations of National Register properties and districts may be seen in an online map by clicking on "Map of all coordinates".
This National Park Service list is complete through NPS recent listings posted July 17, 2020. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Omar_N._Bradley | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/5a/Croix_de_guerre_1914-1918_with_palm.jpg | Omar N. Bradley | Ehrungen und Auszeichnungen | Omar N. Bradley / Ehrungen und Auszeichnungen | null | English: Ribbon bar of the French Croix de guerre 1914-1918 with palm. Українська: Воєнний хрест Франції за Першу світову війну з пальмовою гілкою. | null | image/jpeg | 185 | 679 | true | true | true | Omar Nelson Bradley war ein US-amerikanischer General of the Army und einer der führenden Kommandeure der US-Streitkräfte im Zweiten Weltkrieg in Nordafrika und Europa. | Ehrungen
Ein Museum und eine Bibliothek in seiner Heimatstadt Moberly im Randolph County, Missouri erhielten seinen Namen.
Die Schützenpanzer M2 Bradley und M3 Bradley wurden nach ihm benannt.
Eine US-Briefmarke einer Serie von 2000 trägt sein Porträt.
In der Historischen Rangordnung der höchsten Offiziere der Vereinigten Staaten wird er auf dem 22. Rang geführt.
Auszeichnungen
Auswahl der Auszeichnungen, sortiert in Anlehnung der Order of Precedence of the Military Awards:
Defense Distinguished Service Medal
Army Distinguished Service Medal (4 ×)
Navy Distinguished Service Medal
Silver Star
Legion of Merit
Bronze Star
Presidential Medal of Freedom
Order of the Bath
Kommandeurskreuz des Ordens der Wiedergeburt Polens
Croix de guerre mit bronzener Palme
Kriegskreuz von Luxemburg
Kutusoworden 1. Klasse
Suworoworden 1. Klasse |
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Gabriela_Gun%C4%8D%C3%ADkov%C3%A1 | Gabriela Gunčíková | null | Gabriela Gunčíková | null | English: Gabriela Gunčíková at a Meet & Greet during the Eurovision Song Contest 2016 in Stockholm. (Help translate this text) | Ilustracja | image/jpeg | 4,016 | 6,016 | true | true | true | Gabriela Gunčíková – czeska piosenkarka, była wokalistka Trans-Siberian Orchestra, reprezentantka Czech w 61. Konkursie Piosenki Eurowizji. | Gabriela Gunčíková (ur. 27 czerwca 1993 w Kromieryżu) – czeska piosenkarka, była wokalistka Trans-Siberian Orchestra, reprezentantka Czech w 61. Konkursie Piosenki Eurowizji (2016). |
|
sl | https://sl.wikipedia.org/wiki/Edi_Rama | Edi Rama | Galerija | Edi Rama / Galerija | null | Vorë (Tirana), 5 dicembre 2019 – Il Primo Ministro dell'Albania Edi Rama, il Commissario europeo per la gestione delle crisi Janez Lenarcic e l'Ambasciatore d'Italia in Albania Alberto Cutillo visitano l'area di accoglienza di Vorë con il Direttore del Dipartimento della Protezione Civile Agostino Miozzo. Il Sistema Nazionale di Protezione Civile si è attivato, su disposizione del Presidente del Consiglio dei Ministri, nell’ambito del Meccanismo Europeo per rispondere alla richiesta di intervento pervenuta dalle autorità albanesi in seguito alla scossa di magnitudo 6.5 che il 26 novembre ha colpito il Paese. | null | image/jpeg | 667 | 1,000 | true | true | true | Edvin Rama, albanski politik, slikar, novinar in nekdanji košarkaš; * 4. julij 1964, Tirana.
Rama je aktualni predsednik vlade Albanije. | null |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D1%82%D0%B0%D1%80%D1%88%D0%B8%D0%BD%D0%B0_(%D0%B2%D1%96%D0%B9%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B5_%D0%B7%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D1%8F) | Старшина (військове звання) | Знаки розрізнення старшин в арміях деяких країн світу | Старшина (військове звання) / Знаки розрізнення старшин в арміях деяких країн світу | null | English: Shoulder rank insignia of Старшина (Sergeant major) of the Сухопътни войски на България (Bulgarian Army) Български: Пагон за Старшина от Сухопътни войски на Република България | null | image/png | 2,000 | 800 | true | true | true | Старшина́ — військове звання молодшого командного складу в армії багатьох країн. В Україні використовується з 1991 року. З 01 жовтня 2020 року носитиме назву "Перший сержант". У збройних силах СРСР введене постановою ЦВК і РНК СРСР від 22 вересня 1935.
У Військово-морських силах званню старшини відповідає звання головний корабельний старшина.
5.07.2016 року президентом України був затверджений «Проект однострою та знаки розрізнення Збройних Сил України». В Проекті серед іншого розглянуті військові звання і знаки розрізнення. Відповідно до проекту звання старшина та прапорщик зникають, а перелік сержантських звань значно розширено. | null |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E6%B1%89%E6%99%AE%E6%96%AF%E5%BE%B7%E5%AE%85%E9%82%B8 | 汉普斯德宅邸 | null | 汉普斯德宅邸 | null | Hempstead House, Sands Point Preserve, Sands Point, New York | null | image/jpeg | 669 | 989 | true | true | true | 汉普斯德宅邸，又名古尔德-古根海姆庄园，是美国纽约州长岛拿骚县沙点保护区的一个大型庄园，由霍华德·古尔德建于1912年。
庄园内有两座城堡建筑：较大的汉普斯德宅邸和较小的古尔德城堡。汉普斯德宅邸长225英尺，宽135英尺，高三层，有四十个房间。整个庄园占地300-英亩，曾经雇佣17名仆人和200名农民。汉普斯德宅邸在20世纪20年代的全盛时期，被视为黄金海岸最豪华的庄园之一。 | 汉普斯德宅邸（Hempstead House），又名古尔德-古根海姆庄园（Gould-Guggenheim Estate），是美国纽约州长岛拿骚县沙点保护区的一个大型庄园，由霍华德·古尔德建于1912年。
庄园内有两座城堡建筑：较大的汉普斯德宅邸和较小的古尔德城堡。汉普斯德宅邸长225英尺（69米），宽135英尺（41米），高三层，有四十个房间。整个庄园占地300-英亩（1.2-平方千米），曾经雇佣17名仆人和200名农民。汉普斯德宅邸在20世纪20年代的全盛时期，被视为黄金海岸（长岛北海岸）最豪华的庄园之一。 |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Hochstett | Hochstett | null | Hochstett | null | Français : L'Eglise Sainte-Gertrude est située au cœur du village d'Hochstett. | null | image/jpeg | 678 | 1,024 | true | true | true | Hochstett és un municipi francès, situat a la regió del Gran Est, al departament del Baix Rin. L'any 1999 tenia 241 habitants.
Forma part del cantó de Haguenau, del districte de Haguenau-Wissembourg i de la Comunitat d'aglomeració de Haguenau. | Hochstett (en alsacià Heestett) és un municipi francès, situat a la regió del Gran Est, al departament del Baix Rin. L'any 1999 tenia 241 habitants.
Forma part del cantó de Haguenau, del districte de Haguenau-Wissembourg i de la Comunitat d'aglomeració de Haguenau. |
|
nan | https://zh-min-nan.wikipedia.org/wiki/Magyarhertelend | Magyarhertelend | null | Magyarhertelend | null | Magyar: Magyarhertelend látképe a Napszentély-kilátóból | Magyarhertelend ê kéng-sek | image/jpeg | 1,944 | 2,592 | true | true | true | Magyarhertelend sī Magyar Baranya kūn ê chi̍t ê chng-thâu. | Magyarhertelend sī Magyar Baranya kūn ê chi̍t ê chng-thâu (község). |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Bailey_Arboretum | Bailey Arboretum | null | Bailey Arboretum | Dawn redwood (Metasequoia glyptostroboides) | English: Bailey Arboretum scene, Lattingtown, New York | null | image/jpeg | 2,430 | 2,994 | true | true | true | Bailey Arboretum is a 42-acre arboretum located in Lattingtown, New York, a small village on the North Shore of Long Island. It opened to the public on Aug. 5, 1969 after being donated to Nassau County in 1968 by the heirs of Mr. and Mrs. Frank Bailey. Through an agreement with the Village of Lattingtown, admission to the arboretum was limited to 200 people at any one time. | Bailey Arboretum is a 42-acre (17 ha) arboretum located in Lattingtown, New York, a small village on the North Shore of Long Island. It opened to the public on Aug. 5, 1969 after being donated to Nassau County in 1968 by the heirs of Mr. and Mrs. Frank Bailey. Through an agreement with the Village of Lattingtown, admission to the arboretum was limited to 200 people at any one time. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Joplin_(Missouri) | Joplin (Missouri) | null | Joplin (Missouri) | null | English: Schifferdecker Home | Das im NRHP als historisch gelistete Schifferdecker Home | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | Joplin ist eine Stadt mit 52.195 Einwohnern im US-Bundesstaat Missouri. Sie liegt 109 km westlich von Springfield, 168 km nordöstlich von Tulsa, 91 km nördlich von Rogers, 417 km südwestlich von St. Louis und 224 km südlich von Kansas City in deren Ballungsraum und gehört zum Jasper County und Newton County. | Joplin ist eine Stadt mit 52.195 Einwohnern (2016) im US-Bundesstaat Missouri. Sie liegt 109 km westlich von Springfield, 168 km nordöstlich von Tulsa, 91 km nördlich von Rogers, 417 km südwestlich von St. Louis und 224 km südlich von Kansas City in deren Ballungsraum und gehört zum Jasper County und Newton County. |
|
ka | https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%98%E1%83%A1%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%98%E1%83%9A%E1%83%98%E1%83%90%E1%83%A1_%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%AE%E1%83%9A%E1%83%94 | ისმაილიას სასახლე | სურათები | ისმაილიას სასახლე / სურათები | null | English: Ismailiyye building in Baku Русский: Исмаилийя" (Баку) | null | image/jpeg | 1,772 | 2,528 | true | true | true | ისმაილიას სასახლე — დღესდღეობით აზერბაიჯანის მეცნიერებათა აკადემიის შენობა. განლაგებულია ბაქოში, ისტიგლალიათის ქუჩაზე. | null |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D1%82%D0%B0%D1%8F_%D0%BC%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B0_(%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%BC%D0%B8%D1%8F,_1991) | Золотая малина (премия, 1991) | Список лауреатов и номинантов | Золотая малина (премия, 1991) / Список лауреатов и номинантов | null | Čeština: Bo Dereková na návštěvě nemocnice v kalifornském Los Angeles English: Bo Derek, American film actress and model visiting a VA hospital in Los Angeles, California | Бо Дерек | image/jpeg | 168 | 144 | true | true | true | 11-я церемония вручения наград премии «Золотая малина» за сомнительные заслуги в области кинематографа за 1990 год состоялась 24 марта 1991 года в Hollywod Roosevelt Hotel, в Лос-Анджелесе, Калифорния. | Победители выделены отдельным цветом. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_presidents_of_the_Legislative_Assembly_of_Costa_Rica | List of presidents of the Legislative Assembly of Costa Rica | null | List of presidents of the Legislative Assembly of Costa Rica | null | Español: Diputado 2014-2018 por el PAC, Costa Rica | null | image/jpeg | 960 | 1,280 | true | true | true | The President of the Legislative Assembly of Costa Rica is the presiding officer of that legislature. | The President of the Legislative Assembly of Costa Rica is the presiding officer of that legislature. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Augsburg_Western_Woods_Nature_Park | Augsburg Western Woods Nature Park | Gallery | Augsburg Western Woods Nature Park / Gallery | null | Deutsch: Mischwald bei Mödishofen im Bereich der Verbindung von Zusamtal und Schmuttertal, im Landschaftsschutzgebiet Augsburg - Westliche Wälder. Man sieht sehr gut die unterschiedlichen Grüntöne der verschiedenen Baumarten. | null | image/jpeg | 2,633 | 3,917 | true | true | true | The Augsburg-Western Woods Nature Park is one of the two nature parks in Bavarian Swabia. The 1988 founded park has a size of 1,175 km².
The nature park is bordered by the rivers Danube, Wertach, Schmutter, Flossach and Mindel. The biggest part of it is located in Augsburg and extends to the edge of the districts Unterallgäu, Günzburg and Dillingen. | null |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/Lilium_jankae | Lilium jankae | null | Lilium jankae | null | Vitosha mountain, Bulgaria (Lilium jankae) | null | image/jpeg | 960 | 1,280 | true | true | true | Lilium jankae là một loài thực vật có hoa trong họ Liliaceae. Loài này được A.Kern. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1877. | Lilium jankae là một loài thực vật có hoa trong họ Liliaceae. Loài này được A.Kern. miêu tả khoa học đầu tiên năm 1877. |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8D%D5%A1%D5%BF%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%B6%D5%AB_%D5%BE%D5%A5%D6%81%D5%A1%D5%B6%D5%AF%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6 | Սատուրնի վեցանկյուն | Պատկերասրահ | Սատուրնի վեցանկյուն / Պատկերասրահ | null | "A bizarre six-sided feature encircling the north pole of en:Saturn near 78 degrees north latitude has been spied by the visual and infrared mapping spectrometer on NASA's Cassini spacecraft. This image is one of the first clear images ever taken of the north polar region as seen from a unique polar perspective. Originally discovered and last observed by a spacecraft during NASA's Voyager flybys of the early 1980's, the new views of this polar en:hexagon taken in late 2006 prove that this is an unusually long-lived feature on Saturn. This image is the first to capture the entire feature and north polar region in one shot, and is also the first polar view using Saturn's thermal glow at 5 en:microns (seven times the wavelength visible to the en:human eye) as the light source. This allows the pole to be revealed during the nighttime conditions presently underway during north polar winter. Previous images from Voyager and from ground-based en:telescopes suffered from poor viewing perspectives, which placed the feature and the north pole at the extreme northern limb (edge) of the planet. To see the deep atmosphere at night, the en:infrared instrument images the thermal glow radiating from Saturn's depths. Clouds at depths about 75 kilometers (47 miles) lower than the clouds seen at visible wavelengths block this light, appearing dark in silhouette. To show clouds as features that are bright or white rather than dark, the original image has been contrast reversed to produce the image shown here. The nested set of alternating white and dark hexagons indicates that the hexagonal complex extends deep into the atmosphere, at least down to the 3-Earth-atmosphere pressure level, some 75 kilometers (47 miles) underneath the clouds seen by Voyager. Multiple images acquired over a 12-day period between en:October 30 and en:November 11, en:2006, show that the feature is nearly stationary, and likely is an unusually strong pole-encircling planetary wave that extends deep into the atmosphere. This image was acquired on en:October 29, 2006, from an average distance of 902,000 kilometers (560,400 miles) above the cloud tops of Saturn. The Cassini-Huygens mission is a cooperative project of NASA, the en:European Space Agency and the en:Italian Space Agency. The en:Jet Propulsion Laboratory, a division of the en:California Institute of Technology in en:Pasadena, manages the mission for NASA's Science Mission Directorate, Washington, D.C. The Cassini orbiter was designed, developed and assembled at JPL. The Visual and Infrared Mapping Spectrometer team is based at the en:University of Arizona, where this image was produced. For more information about the Cassini-Huygens mission visit saturn.jpl.nasa.gov. The visual and infrared mapping spectrometer team homepage is at wwwvims.lpl.arizona.edu. The original NASA image has been edited to reduce size. | null | image/jpeg | 1,752 | 2,012 | true | true | true | Սատուրնի վեցանկյուն, վեցանկյուն ամպերի հաստատուն գոյացություն Սատուրն մոլորակի հյուսիսային բևեռի շուրջ, գտնվում է մոտ 78° հյուսիսային լայնության վրա։ Վեցանկյան կողմերը ունեն մոտ 13800 կմ երկարություն, ինչը գերազանցում է Երկրի տրամագծին ։
Այն պտտվում է 10 ժ 39 րոպե 24 վայրկյան պարբերությամբ, այս պարբերությունը համընկնում է Սատուրնի ընդերքից ժայթքող ռադիո ճառագայթման պարբերության հետ։
Այնուամենայնիվ, վեցանկյունը չի տեղափոխվում լայնություններով ինչպոս մյուս տեսանելի մթնոլորտային ամպային գոյացությունները։
Սատուրնի հարավային բևեռում համաձայն Հաբբլ տիեզերական աստղադիտակից կատարված դիտարկումների այսպիսի գոյացություն չկա։ Սակայն այնտեղ կա հողմապտույտ, ինչպիսինն առկա է հյուսիսային բևեռում։
Սատուրնի հյուսիսային վեցանկյունը հայտնաբերվել է Վոյաջեր ծրագրի ժամանակ 1981 - 82 թվականներին, դրանից հետո 2006 թվականին այն ևս մեկ անգամ դիտարկվել է Կասինի-Հյուգենս տիեզերական սարքից։ Միայն Կասինի սարքի միջոցով է հնարավոր եղել լուսանկարել վեցանկյունը ինֆրակարմիր լույսում, երբ այն հայտնվել է Արեգակի լույսի տակ 2009 թվականին։ | null |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B1%D5%B7%D5%AD%D5%A1%D6%80%D5%B0%D5%AB_%D5%AD%D5%B8%D5%B7%D5%B8%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B5%D5%B6_%D5%B0%D5%AB%D5%A4%D6%80%D5%B8%D5%A7%D5%AC%D5%A5%D5%AF%D5%BF%D6%80%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%B6%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%AB_%D6%81%D5%A1%D5%B6%D5%AF | Աշխարհի խոշորագույն հիդրոէլեկտրակայանների ցանկ | Որոշ ՀԷԿ-երի պատկերներ | Աշխարհի խոշորագույն հիդրոէլեկտրակայանների ցանկ / Որոշ ՀԷԿ-երի պատկերներ | null | English: Akosombo Dam, Ghana | null | image/jpeg | 2,112 | 2,816 | true | true | true | 2009 թվականին հիդրոէներգետիկան տվել է մինջև 63% վերականգնվող արտադրություն և շուրջ 19% էլեկտրաէներգիա ամբողջ աշխարհում, տեղակայված հիդրոէլեկտրոկայանների հզորությունը հասնում է 780 գեգավատտ։ Հիդրոէներգետիկայի զարգացման առաջնորդներն են՝ Չինաստանը, Կանադան, Բրազիլյան, իսկ մեկ շնչի հաշվով Նորվեգիան, Իսլանդիան և Կանադան։
21 րդ դարի սկզբին առավել ակտիվ հիդրոշինարարություն տանում էր Չինաստանը, որի համար Չինաստանը հանդիսանում է հիդրոէներգիայի պոտենցիալ աղբյուր: Այս երկրում տեղակայված են աշխարհի կիսով չափ ամենափոքր հիդրոէլեկտրոկայանները։
Աշխարհի ամենախոշոր ՀԷԿ-ը գտնվում է Յանցզի գետի վրա, նաև կառուցվել է աշխարհի ամենախոշոր հիդրոէլեկտրոկայանի կասկադը, որի հզորությունը կազմում է ավելի քան 97000 Մվտ։
Չինաստանում գտնվող ամենահզոր «Երեք կիրճեր» ՀԷԿ-ը ունի շուրջ 22500 Մվտ հզորություն, որի տարեկան էլեկտրաէներգիայի արտադրումը կազմում է շուրջ 100 մլրդ կվտ․ժ։ Ինչպես նաև Բրազիլիա-Պարագվայական ՀԷԿ-ը՝ «Իտայպու»։ 39000 Մվտ հզորությամբ ամենամեծ «Գրանդ Ինգա» ՀԷԿ՝ նախատեսվում է կառուցել միջազգային կոնսորցիումով Կոնգո գետի վրա Կոնգոյի դեմոկրատական հանրապետությունում ։ | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Gemeinden_im_D%C3%A9partement_Orne | Liste der Gemeinden im Département Orne | Veränderungen im Gemeindebestand seit der landesweiten Neuordnung der Kantone | Liste der Gemeinden im Département Orne / Veränderungen im Gemeindebestand seit der landesweiten Neuordnung der Kantone | null | Deutsch: Gemeindeveränderungen im Département Orne auf den 1. Januar 2018 | null | image/png | 2,435 | 3,500 | true | true | true | Das französische Département Orne hat 385 Gemeinden.
Siehe auch: Liste der Kantone im Département Orne | 2019:
Fusion Mortrée und Saint-Hilaire-la-Gérard → Mortrée
Fusion Livaie, Fontenai-les-Louvets, Longuenoë und Saint-Didier-sous-Écouves → L’Orée-d’Écouves
2018:
Fusion Normandel, Moussonvilliers und Saint-Maurice-lès-Charencey → Charencey
Fusion Écouché-les-Vallées und Fontenai-sur-Orne → Écouché-les-Vallées
Fusion Goulet, Montgaroult und Sentilly → Monts-sur-Orne
2017:
Fusion Eperrais, Le Gué-de-la-Chaîne, Origny-le-Butin, La Perrière, Saint-Ouen-de-la-Cour und Sérigny → Belforêt-en-Perche
Fusion Aubry-en-Exmes, Avernes-sous-Exmes, Le Bourg-Saint-Léonard, Chambois, La Cochère, Courménil, Exmes, Fel, Omméel, Saint-Pierre-la-Rivière, Silly-en-Gouffern, Survie, Urou-et-Crennes und Villebadin → Gouffern en Auge
2016:
Fusion Athis-de-l’Orne, Bréel, La Carneille, Notre-Dame-du-Rocher, Ronfeugerai, Ségrie-Fontaine, Taillebois und Les Tourailles → Athis-Val de Rouvre
Fusion Bagnoles-de-l’Orne und Saint-Michel-des-Andaines → Bagnoles de l’Orne Normandie
Fusion Boissy-Maugis, Courcerault, Maison-Maugis und Saint-Maurice-sur-Huisne → Cour-Maugis sur Huisne
Fusion Chailloué, Marmouillé und Neuville-près-Sées → Chailloué
Fusion Domfront, La Haute-Chapelle und Rouellé → Domfront en Poiraie
Fusion Batilly, La Courbe, Écouché, Loucé, Saint-Ouen-sur-Maire und Serans → Écouché-les-Vallées
Fusion Forges, Radon und Vingt-Hanaps → Écouves
Fusion Anceins, Bocquencé, Couvains, La Ferté-Frênel, Gauville, Glos-la-Ferrière, Heugon, Monnai, Saint-Nicolas-des-Laitiers und Villers-en-Ouche → La Ferté-en-Ouche
Fusion Antoigny und La Ferté-Macé → La Ferté-Macé
Fusion La Baroche-sous-Lucé, Beaulandais, Juvigny-sous-Andaine, Loré, Lucé, Saint-Denis-de-Villenette und Sept-Forges → Juvigny Val d’Andaine
Fusion La Lande-sur-Eure, Longny-au-Perche, Malétable, Marchainville, Monceaux-au-Perche, Moulicent, Neuilly-sur-Eure und Saint-Victor-de-Réno → Longny les Villages
Fusion Saint-Maurice-du-Désert und La Sauvagère → Les Monts d’Andaine
Fusion L’Épinay-le-Comte, Passais und Saint-Siméon → Passais Villages
Fusion Colonard-Corubert, Dancé, Nocé, Préaux-du-Perche, Saint-Aubin-des-Grois und Saint-Jean-de-la-Forêt → Perche en Nocé
Fusion Chênedouit, La Forêt-Auvray, La Fresnaye-au-Sauvage, Ménil-Jean, Putanges-Pont-Écrepin, Rabodanges, Les Rotours, Saint-Aubert-sur-Orne und Sainte-Croix-sur-Orne → Putanges-le-Lac
Fusion Bellou-sur-Huisne, Dorceau und Rémalard → Rémalard en Perche
Fusion La Chapelle-d’Andaine, Couterne, Geneslay und Haleine → Rives d’Andaine
Fusion Condeau, Condé-sur-Huisne und Coulonges-les-Sablons → Sablons sur Huisne
Fusion Orville und Le Sap → Sap-en-Auge
Fusion Autheuil, Bivilliers, Bresolettes, Bubertré, Champs, Lignerolles, La Poterie-au-Perche, Prépotin, Randonnai und Tourouvre → Tourouvre au Perche
Fusion Gémages, L’Hermitière, Mâle, La Rouge, Saint-Agnan-sur-Erre und Le Theil → Val-au-Perche |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/Volkswagen_Schwimmwagen | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/91/VW_Schwimmwagen_Typ_166_-_Heck.jpg | Volkswagen Schwimmwagen | Képgaléria | Volkswagen Schwimmwagen / Képgaléria | null | VW Schwimmwagen Typ 166 | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | A Volkswagen Schwimmwagen a második világháború alatt készült német gyártmányú úszó csapatszállító volt. A valaha is legnagyobb példányszámban készült kétéltű gépkocsiból 1942 és 1944 között 14 265 példány készült el. Alapját a Volkswagen Kübelwagen képezte. | null |
nl | https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_personen_overleden_in_2011/Voorstel | Lijst van personen overleden in 2011/Voorstel | Augustus | Lijst van personen overleden in 2011/Voorstel / Augustus | null | Nederlands: Wielerkampioenschappen. Blankenauw uit Nijmegen Kampioen achtervolging | null | image/jpeg | 2,348 | 1,666 | true | true | true | Dit is een lijst van personen die overleden zijn in 2011.
De inhoud van deze pagina is gebaseerd op gegevens in Wikidata. Als er onvolkomenheden in deze lijst zitten, gelieve dan aldaar de gegevens aan te passen. Achter iedere persoon is hiervoor een link aanwezig met de aanduiding bewerken.
Wijzigingen in Wikidata worden met enige regelmatigheid geautomatiseerd overgenomen naar deze pagina. | 1 - Stan Barstow, Britse schrijver, romanschrijver en scenarioschrijver (geboren in 1928) bewerken
1 - Ab Noordegraaf, Nederlandse ambtenaar (geboren in 1933) bewerken
1 - Victoria Yagling, Russische componist, muziekpedagoog en cellist (geboren in 1946) bewerken
2 - Baruj Benacerraf, Amerikaanse fysioloog, immunoloog, bioloog, arts en academisch docent (geboren in 1920) bewerken
2 - Attilio Pavesi, Italiaanse wielrenner (geboren in 1910) bewerken
2 - Venere Pizzinato, Italiaanse eeuweling (geboren in 1896) bewerken
2 - James Seale, Amerikaanse misdadiger (geboren in 1935) bewerken
3 - Bubba Smith, Amerikaanse televisieacteur, filmacteur, American footballspeler en acteur (geboren in 1945) bewerken
3 - Angelo Turconi, Italiaanse voetballer (geboren in 1923) bewerken
3 - Jozef Van Steenberge, Belgische politicus (geboren in 1915) bewerken
4 - Henk Alkema, Nederlandse componist, pianist en musicoloog (geboren in 1944) bewerken
4 - Freddy Deghilage, Belgische senator (geboren in 1943) bewerken
4 - Naoki Matsuda, Japanse voetballer (geboren in 1977) bewerken
4 - Éamonn O'Doherty, Ierse fotograaf, lecturer en beeldhouwer (geboren in 1939) bewerken
4 - Conrad Schnitzler, Duitse componist en experimenteel muzikant (geboren in 1937) bewerken
4 - Erika Thijs, Belgische senator (geboren in 1960) bewerken
5 - Andrzej Lepper, Poolse Ministerie van Landbouw en Plattelandsontwikkeling en Europees Parlementslid, agrariër, vakbondsbestuurder en bokser (geboren in 1954) bewerken
5 - Francesco Quinn, Italiaanse televisieacteur, filmacteur, stemacteur en filmregisseur (geboren in 1963) bewerken
5 - Piet Stoffelen, Nederlands Tweede Kamerlid en Eerste Kamerlid (geboren in 1939) bewerken
6 - Maurice Minne, Belgisch lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers (geboren in 1941) bewerken
6 - Fe del Mundo, Filipijnse kinderarts en wetenschapper (geboren in 1911) bewerken
6 - Roman Opalka, Franse kunstschilder en fotograaf (geboren in 1931) bewerken
7 - Hugh Carey, Amerikaans lid van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten en gouverneur van New York en advocaat (geboren in 1919) bewerken
7 - Marshall Grant, Amerikaanse gitarist en contrabassist (geboren in 1928) bewerken
7 - Mark Hatfield, Amerikaans lid van de Senaat van de Verenigde Staten, gouverneur van Oregon, lid van het Huis van Afgevaardigden van Oregon en lid van de Senaat van Oregon, officier, vredesactivist, associate professor, decaan, schrijver en politicoloog (geboren in 1922) bewerken
7 - Harri Holkeri, Finse parlementslid, premier, voorzitter en ambassadeur, diplomaat en bankier (geboren in 1937) bewerken
7 - Boris Tsibin, Russische schaatser (geboren in 1928) bewerken
7 - Nancy Wake, Nieuw-Zeelandse journalist en partizaan (geboren in 1912) bewerken
8 - Gerrit Wormmeester, Nederlandse academisch docent en ingenieur (geboren in 1932) bewerken
9 - Hans van den Akker, Nederlands Tweede Kamerlid (geboren in 1942) bewerken
10 - Moraíto Chico, Spaanse gitarist (geboren in 1956) bewerken
11 - Hein Cujé, Nederlandse atleet (geboren in 1933) bewerken
11 - Toos van der Klaauw, Nederlandse schermer en atleet (geboren in 1915) bewerken
12 - Inge Blum, Duitse beeldhouwer (geboren in 1924) bewerken
12 - Geertruida Draaisma, Nederlandse eeuweling (geboren in 1902) bewerken
13 - Ed Belski, Nederlandse voetballer (geboren in 1924) bewerken
13 - Chris Lawrence, Britse Formule 1-coureur, ingenieur en auto-ontwerper (geboren in 1933) bewerken
13 - Ellen Winther, Deense actrice, operazangeres, zangeres en stemactrice (geboren in 1933) bewerken
14 - Shammi Kapoor, Indiase toneelacteur, filmacteur, filmregisseur en televisieacteur (geboren in 1931) bewerken
14 - Fritz Korbach, Duitse voetballer en voetbaltrainer (geboren in 1945) bewerken
14 - Joop Schotanus, Nederlandse missionaris (geboren in 1932) bewerken
15 - Jan-Engelbert van Arenberg, Nederlandse (geboren in 1921) bewerken
16 - Andrej Bajuk, Sloveense lijst van premiers, econoom (geboren in 1943) bewerken
16 - Bruno Monti, Italiaanse wielrenner (geboren in 1930) bewerken
16 - Frank Munro, Britse voetballer (geboren in 1947) bewerken |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B0%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BC%D0%BD%D1%96_%D0%94%D0%B0%D0%B2%D0%BD%D1%8C%D0%BE%D1%97_%D0%93%D1%80%D0%B5%D1%86%D1%96%D1%97_%D1%96_%D0%A0%D0%B8%D0%BC%D1%83 | Каменоломні Давньої Греції і Риму | Видобуток декоративного каменю | Каменоломні Давньої Греції і Риму / Видобуток декоративного каменю | Каррарські мармурові копальні. Сучасний вигляд. | English: Deserted Marble Quarry in the Massa-Carrara Region, Italy | null | image/jpeg | 768 | 1,024 | true | true | true | Каменоломні Давньої Греції та Риму | Архітектурне оздоблення й прикрашення величних споруд, розвиток скульптурного мистецтва потребували масштабних розробок декоративного каменю. Особливого значення набули розробки мармуру (кристалічного вапняку), який завдяки своїй структурі й зручності обробки став улюбленим матеріалом архітекторів і скульпторів. У другій половині ХIХ ст. німецьким дослідником Зигелем були виявлені давньогрецькі розробки мармуру, що були покинуті протягом багатьох сторіч. У пошуках давніх каменоломень учений об'їздив майже всю материкову Грецію й багато островів архіпелагу, відкривши місця розробок білого мармуру в Пентеліконі (після чого розпочалася їх повторна експлуатація), а також дуже цінні родовища вишнево-червоного мармуру з чорними прошарками поблизу Матапана. Саме ці центри давали значну частину матеріалу для декорування будівель і скульптурних прикрас грецьких полісів.
Багаті родовища високоякісного мармуру розроблялися з початку I тис. до Р. Х. етрусками й кельтами на півночі Італії (район Тоскани). Слово «каменоломня» мовою кельтів звучить «карара». Це ймення дістало давнє поселення біля підніжжя Апуанських Альп, поблизу якого проводили ламання мармуру, а пізніше так стала називатись і сама місцева порода каменю. В епоху Давнього Риму розпочалися масштабні розробки карарського мармуру, який використовували для спорудження Пантеону, піраміди Цестія, храму Аполлона.
Новий етап розробки карарського родовища розпочався в ХIII ст. і досяг найбільшого розвою в епоху Відродження. 1517 року за дорученням папи Льва Х видатний скульптор Мікеланджело заснував каменоломні в Монте-Альтиссимо . З каррарського мармуру він створив уславлені скульптури «Давид», «Мойсей», «П'єта» та ін. Саме цьому каменю віддавали перевагу такі митці, як Торвальдсен, Канова, Раух та ін. |
|
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Balai_Peringatan_Sun_Yat-sen | Balai Peringatan Sun Yat-sen | null | Balai Peringatan Sun Yat-sen | Balai Peringatan Sun Yat-sen | 中文（繁體）: 臺北市國立國父紀念館後方。 | null | image/jpeg | 2,144 | 2,848 | true | true | true | Balai Peringatan Dr. Sun Yat-sen adalah sebuah bangunan yang diperuntukkan untuk memperingati Dr. Sun Yat-sen selaku bapak proklamator Republik Tiongkok. Balai peringatan ini sebenarnya lebih berfungsi sebagai balai vitalisasi kebudayaan dan kesenian.
Mulai dibangun pada tahun 1969 dan selesai pada tahun 1972, pembukaan balai ini diresmikan sendiri oleh presiden waktu itu, Chiang Kai-shek. Balai ini berlokasi di Distrik Hsin-yi, di samping kompleks Pusat Perdagangan Internasional Taipei. | Balai Peringatan Dr. Sun Yat-sen (Hanzi: 國父紀念館, bahasa Inggris: National Dr. Sun Yat-sen Memorial Hall) adalah sebuah bangunan yang diperuntukkan untuk memperingati Dr. Sun Yat-sen selaku bapak proklamator Republik Tiongkok. Balai peringatan ini sebenarnya lebih berfungsi sebagai balai vitalisasi kebudayaan dan kesenian.
Mulai dibangun pada tahun 1969 dan selesai pada tahun 1972, pembukaan balai ini diresmikan sendiri oleh presiden waktu itu, Chiang Kai-shek. Balai ini berlokasi di Distrik Hsin-yi, di samping kompleks Pusat Perdagangan Internasional Taipei. |
|
af | https://af.wikipedia.org/wiki/Johannes_Overney | Johannes Overney | null | Johannes Overney | Ds. Overney het in die teologie studeer aan die Universiteit van Franeker (1585 – 1811). Hierdie skildery van De academia van Vrieslant is in 1622 geskilder, sowat 50 jaar voor hy daar ingeskryf is. | Frysk: Frjentsjer, de akademy fan FryslânNederlands: Franeker, De academia van Vrieslant | null | image/jpeg | 470 | 470 | true | true | true | Ds. Johannes Overney was die agste predikant wat in diens van die Nederduitse Gereformeerde Kerk in Suid-Afrika getree het.
Ds. Overney se grootvader, wie se naam hy gedra het, was in die jare 1592 tot 1630 predikant in verskeie Hervormde gemeentes in Friesland. Blykbaar was hy ’n bekwame persoon, want minstens vyf maal is hy afgevaardig na die provinsiale sinode in Friesland, iets wat destyds soms ’n onderskeiding was omdat elke klassis net twee predikante en twee ouderlinge kon afvaardig. Hy is ook meermale as een van die deputate van die sinodes benoem. Die taak van die deputate was om bepaalde sinodale opdragte uit te voer. Hy het vyf seuns gehad wat predikant geword het en een van hulle, waarskynlik ds. Jacobus Overney van Pietersbierum, was Johannes Overney se vader.
Ds. Johannes Overney het in Franeker in die teologie studeer waar hy op 14 Januarie 1671 as student ingeskryf is. Ná voltooiing van sy studie het hy hom vir diens in die Indiese Kerk aangemeld. Op 21 Mei 1678 het hy saam met sy vrou, Barbara Simondogter, met die skip Wapen van Alkmaar na Indië vertrek en op 17 Oktober in die Kaap aangekom. Die predikant, ds. | Ds. Johannes Overney (Friesland, onbekend – Kaapstad, 4 Mei 1687) was die agste predikant wat in diens van die Nederduitse Gereformeerde Kerk in Suid-Afrika getree het.
Ds. Overney se grootvader, wie se naam hy gedra het, was in die jare 1592 tot 1630 predikant in verskeie Hervormde gemeentes in Friesland. Blykbaar was hy ’n bekwame persoon, want minstens vyf maal is hy afgevaardig na die provinsiale sinode in Friesland, iets wat destyds soms ’n onderskeiding was omdat elke klassis (ring) net twee predikante en twee ouderlinge kon afvaardig. Hy is ook meermale as een van die deputate van die sinodes benoem. Die taak van die deputate was om bepaalde sinodale opdragte uit te voer. Hy het vyf seuns gehad wat predikant geword het en een van hulle, waarskynlik ds. Jacobus Overney van Pietersbierum, was Johannes Overney se vader.
Ds. Johannes Overney het in Franeker in die teologie studeer waar hy op 14 Januarie 1671 as student ingeskryf is. Ná voltooiing van sy studie het hy hom vir diens in die Indiese Kerk aangemeld. Op 21 Mei 1678 het hy saam met sy vrou, Barbara Simondogter, met die skip Wapen van Alkmaar na Indië vertrek en op 17 Oktober in die Kaap aangekom. Die predikant, ds. Petrus Hulsenaer, het 10 maande vantevore gesterf en die Kaapse gemeente, die enigste destyds in Suid-Afrika, was steeds sonder 'n herder. Die kommandeur het hom dringend versoek om aan die Kaap te bly en hy het toegestem. Kort hierna het ds. Overney aan die Klassis van Amsterdam, waartoe die gemeente Kaapstad behoort het, geskryf: "Ick dancke mijn Godt, dat Hij mij hier gebragt heeft, also ick ten hooghsten vergenoeght ben; want hier een tamelijcke gemeente, een burgerlijck volck, en hier is een fraai man die het opperhooftschap becleedt, en een seer ordentelijcke regeeringe, en kan alsnog niet anders vermercken – sonder roem gesproken – als een goet genoegen".
Een van die eerste dinge wat hy gedoen het, was om aan die Klassis van Amsterdam te skryf en om inligting te vra in verband met die doop van slawekinders wat uit heidenouers gebore is maar deur Christene opgevoed word. Hy het die geestelike lot van die slawe ter harte geneem en onder hulle gearbei. Hy was die eerste predikant wat op Stellenbosch gepreek het en wel op Sondag 13 Oktober 1686 in 'n privaat huis. Sy teks was Jesaja 52 vers 7. By hierdie geleentheid is daar drie kinders gedoop. Dit word algemeen beskou as die stigtingsdatum van die NG gemeente Stellenbosch, die tweede oudste gemeente van die Kerk.
Aan die begin moes hy hom met 'n huis behelp wat baie gebrekkig was en wat in 1670 vir ds. Adriaan de Vooght gebou is. Maar in 1685 het hy 'n mooi ruim woonhuis gekry wat ene lt. Johan Baptista Dubertino vir homself van materiaal van die Kompanjie laat bou het, en waaroor kommissaris Van Rheede so ontevrede was dat hy hom na Mauritius gestuur het.
In April 1687 het ds. Overney siek geword. Dit het erger en erger gegaan en ná etlike weke, op Sondag 4 Mei, is aan sy herstel getwyfel. Hy is dan ook nog voor die 5de oorlede "agterlatende een swangere en bedroevde huisvrouw met vyf kinders". Die sesde kind is ná sy dood gebore. Goewerneurs Simon en Willem Adriaan van der Stel was oor verskillende van hierdie kinders die peetvader, wat wys op die agting wat ds. Overney geniet het.
Sy weduwee is ná sy dood getroud met 'n boer wat later deur wilde diere verskeur is. |
|
la | https://la.wikipedia.org/wiki/Statio_ferriviaria_Haydarpa%C5%9Fa | Statio ferriviaria Haydarpaşa | null | Statio ferriviaria Haydarpaşa | Haydarpaşa statione ferriviaria | English: The Haydarpaşa Terminal or Haydarpaşa Station (Turkish: Haydarpaşa Garı) is a major intercity rail station and transportation hub in Kadıköy, İstanbul. It is the busiest rail terminal in Turkey and the Middle East and one of the busiest in Eastern Europe. Deutsch: Der Bahnhof Haydarpaşa liegt am asiatischen Ufer Istanbuls. Türkçe: Haydarpaşa Garı, Kadıköy, İstanbul Español: Estación de Haydarpaşa, Estambul. | null | image/jpeg | 2,022 | 3,072 | true | true | true | Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur.
Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.
→ Interpretationes vernaculae
Haydarpaşa est statio ferriviaria terminalis in Constantinopoli, cuius ferriviae ad Asiam duxerunt. Ayrılık ceşmesi statione per Marmaray tramina anno 2013 aperta Haydarpaşa statio per omnia tramina clusa et ferriviae sublatae sunt. Statio terminalis iacet in Bospori litore asiatico, et est iuncta ad Haydarpaşa portum, ut homines, vectores mercesque navibus in Europam aut traminibus in Asiam transportari possent.
Statione clusa controversia gravis exstitit, quem ad finem Haydarpaşa dehinc utatur. Ut aedificium mercatorium, deversorium aut museum fiat, perdiu disputatum est. Populus vendendo stationis vehementer resistit. Interim tramina laesa Haydarpaşa statione depostita sunt. Anno 2018 omnia talia ad stationem pertinentia consilia dimissa sunt, autumno 2019 Haydarpaşa stationem ad tramina reaperturam esse constitutum est. | Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur.
Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.
→ Interpretationes vernaculae
Haydarpaşa (Turcice: Haydarpaşa garı) est statio ferriviaria terminalis in Constantinopoli, cuius ferriviae ad Asiam duxerunt. Ayrılık ceşmesi statione per Marmaray tramina anno 2013 aperta Haydarpaşa statio per omnia tramina clusa et ferriviae sublatae sunt. Statio terminalis iacet in Bospori litore asiatico, et est iuncta ad Haydarpaşa portum, ut homines, vectores mercesque navibus in Europam aut traminibus in Asiam transportari possent.
Statione clusa controversia gravis exstitit, quem ad finem Haydarpaşa dehinc utatur. Ut aedificium mercatorium, deversorium aut museum fiat, perdiu disputatum est. Populus vendendo stationis vehementer resistit. Interim tramina laesa Haydarpaşa statione depostita sunt. Anno 2018 omnia talia ad stationem pertinentia consilia dimissa sunt, autumno 2019 Haydarpaşa stationem ad tramina reaperturam esse constitutum est. |
|
ta | https://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%87%E0%AE%AF%E0%AE%B1%E0%AF%8D%E0%AE%AA%E0%AE%BF%E0%AE%AF%E0%AE%B2%E0%AF%81%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%BE%E0%AE%A9_%E0%AE%A8%E0%AF%8B%E0%AE%AA%E0%AE%B2%E0%AF%8D_%E0%AE%AA%E0%AE%B0%E0%AE%BF%E0%AE%9A%E0%AF%81_%E0%AE%AA%E0%AF%86%E0%AE%B1%E0%AF%8D%E0%AE%B1%E0%AE%B5%E0%AE%B0%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%B3%E0%AF%8D | இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு பெற்றவர்கள் | ஆண்டு வாரியாகப் பரிசு பெற்றவர்களும் காரணமும் | இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு பெற்றவர்கள் / ஆண்டு வாரியாகப் பரிசு பெற்றவர்களும் காரணமும் | null | English: Riccardo Giacconi receiving the 2003 National Medal of Science Français : Riccardo Giacconi recevant la National Medal of Science de 2003 | null | image/jpeg | 1,482 | 1,188 | true | true | true | இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு ராயல் சுவீடிஷ் அறிவியலுக்கான அகாதமியால் வழங்கப்டடும், சிறந்த இயற்பியலாளருக்கான விருதாகும். ஆல்ப்ரெட் நோபல் பெயரால் வழங்கப்படும் ஐந்து நோபல் பரிசுகளில் இதுவும் ஒன்றாகும். ஆல்ப்ரெட் நோபலின் விருப்பப்படி, நோபல் தொண்டு நிறுவனத்தால் ஐந்து நபர்களைக் கொண்ட குழுவால் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் இயற்பியலாளருக்கு இப்பரிசு வழங்கப்படுகிறது. 1901-ம் ஆண்டு முதல் இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு வழங்கப்படுகிறது. செருமனியைச் சார்ந்த வில்லெம் ரோண்ட்கனுக்கு இயற்பியலுக்கான முதல் நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டது. இப்பரிசில் ஒரு பதக்கமும், சான்றிதழ் மற்றும் சன்மானமும் வழங்கப்படுகிறது. 1901-ம் ஆண்டு, ரோண்டகனுக்கு 150,782 SEK வழங்கப்பட்டது, இதன் மதிப்பு திசம்பர் 2007 அன்று சுமார் 7,731,004 SEK ஆகும். 2011-ம் ஆண்டு, இப்பரிசு சோல் பெர்ல்மட்டர், பிறையன் சிமித் மற்றும் அடம் ரீஸ் ஆகிய மூவருக்கும் பகிர்ந்தளிக்கப்பட்டது. இந்தப் பரிசு நோபல் இறந்தநாள் நினைவு தினத்தன்று நடைபெற்ற விழாவில் வழங்கப்பட்டது.
சான் பர்தீன், என்பவர் இருமுறை 1956 மற்றும் 1972-ம் ஆண்டிற்கான இயற்பியலுக்கான நோபல் பரிசு பெற்றுள்ளார். மேரி க்யூரி இயற்பியலுக்கான 1903-ம் ஆண்டின் நோபல் பரிசையும், வேதியலுக்கான 1911-ம் ஆண்டின் நோபல் பரிசையும் பெற்றுள்ளார். | null |
|
ko | https://ko.wikipedia.org/wiki/%EA%B8%B0%EC%95%84_%ED%8F%AC%ED%85%90%EC%83%A4 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f8/20110131_kia_new_potentia_2.jpg | 기아 포텐샤 | 뉴 포텐샤(1997년 5월~2002년 5월) | 기아 포텐샤 / 뉴 포텐샤(1997년 5월~2002년 5월) | 기아 뉴 포텐샤 후측면 | English: Kia New Potentia | null | image/jpeg | 580 | 1,300 | true | true | true | 기아 포텐샤는 1992년 4월부터 2002년 5월까지 기아자동차에서 생산한 후륜구동 방식의 고급 준대형 세단이다. 차명인 포텐샤는 '잠재적인'을 의미하는 'potential'에서 유래되었다. | 기존 포텐샤에 스포티한 느낌을 가미하여 페이스 리프트를 거쳐 1997년 5월 28일에 출시되었다. 윗급의 엔터프라이즈가 출시되어 포텐샤는 대형급에서 준대형급으로 자리를 잡았다. 5단 수동변속기는 삭제되었으며, 직렬 4기통 2.0ℓ 가솔린 엔진과 V형 6기통 2.5ℓ 가솔린 엔진 등 2가지 엔진으로 재편되었다. 조수석 에어백도 새롭게 적용되었다. 현대 그랜저 XG, 1세대 SM5(6기통 사양) 등의 출시와 경쟁력 약화 등으로 인해 판매가 부진함에 따라 2002년 5월에 대체 차종이자 아랫급의 옵티마 리갈과 통합되는 형식으로 단종되었다. 한동안 비어있던 기아자동차의 준대형급은 2009년 11월 24일에 출시된 전륜구동 기반 방식의 K7이 채워 다시 현대 그랜저와 경쟁하고 있다.
전장(mm) : 4,955
전폭(mm) : 1,725
전고(mm) : 1,430
축거(mm) : 2,710
윤거(전, mm) : 1,445
윤거(후, mm) : 1,460
승차정원 : 5명
변속기 : 자동 4단
구동방식 : 후륜 구동 |
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Mucuna | Mucuna | null | Mucuna | null | English: Mucuna gigantea (flowers). Location: Maui, Nahiku | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | Mucuna ou Mucunã são diversas plantas do género botânico Mucuna, pertencente à família das leguminosas.
A planta, originária da Índia, é usada no tratamento do mal de Parkinson, da impotência sexual e também como anabólico. | Mucuna ou Mucunã são diversas plantas do género botânico Mucuna, pertencente à família das leguminosas.
A planta, originária da Índia, é usada no tratamento do mal de Parkinson, da impotência sexual e também como anabólico. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Palmaria_(alga) | Palmaria (alga) | null | Palmaria (alga) | null | English: Red dulse or sea lettuce flakes (Palmaria palmata) from Broadstairs, England. Magyar: Vörös pálmamoszat vagy vörös pálmaalga (Palmaria palmata) a dél-angliai Broadstairs tengerpartjainál. | "Palmaria palmata" at Broadstairs, UK | image/jpeg | 600 | 800 | true | true | true | Palmaria is a genus of algae. One of its most notable members is dulse, Palmaria palmata. | Palmaria is a genus of algae. One of its most notable members is dulse, Palmaria palmata. |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Lopadea_Veche,_Alba | Lopadea Veche, Alba | null | Lopadea Veche, Alba | Lopadea Veche (O: Lapád) pe Harta Iosefină a Transilvaniei,
1769-1773 (Sectio 139) | English: Grand Duchy of Transylvania, 1769-1773. Josephinische Landaufnahme pg.139Română: Harta Iosefină a Transilvaniei, 1769-1773. Josephinische Landaufnahme pg.139 | null | image/jpeg | 5,540 | 8,379 | true | true | true | Lopadea Veche este un sat în comuna Mirăslău din județul Alba, Transilvania, România. | Lopadea Veche (în maghiară Olahlapád, în română: Lopadea Românească) este un sat în comuna Mirăslău din județul Alba, Transilvania, România. |
|
da | https://da.wikipedia.org/wiki/Jack_the_Ripper | Jack the Ripper | Breve | Jack the Ripper / Breve | From Hell-brevet indeholder mange stavefejl, og minder ikke om de to andre breve. | English: The "From Hell" Letter postmarked 15 October 1888. Español: Carta "From Hell" franqueada el 15 de octubre de 1888 (hoy día desaparecida). | null | image/jpeg | 972 | 678 | true | true | true | "Jack the Ripper" er det mest kendte navn for den uidentificerede seriemorder, som mistænkes for at stå bag flere drab i det fattige Whitechapel-distrikt i London i 1888. Navnet kom fra et brev, som medierne publicerede. Det siges at være fra morderen. Brevet er måske skrevet af en journalist i et forsøg på at vække interesse for historien. Andre navne er "The Whitechapel Murderer" og "Leather Apron".
Ofrene var typisk kvindelige prostituerede, hvis hals blev skåret over, før deres maveregion blev lemlæstet. Fjernelsen af indvendige organer fra mindst tre af ofrene har givet en idé om, at morderen har haft anatomisk eller kirurgisk viden. Rygterne om, at mordene havde forbindelse til hinanden blev forstærket i september og oktober i 1888 i medierne. Scotland Yard modtog breve fra en, der påstod at være morderen. Brevet "From Hell", som George Lusk fra Whitechapel Vigilance Committee modtog, fulgte med en halv nyre, højest sandsynlig fra et af ofrene. Mordenes ekstremt brutale karakter og mediernes håndtering af begivenhederne gjorde, at mange troede, at der var tale om en enkelt seriemorder, som gik under navnet "Jack the Ripper". | Over Ripper-mordenes periode, modtog politiet og nyhedsaviser over hundrede breve angående sagen. Nogle var velmente forslag til hvordan morderen skulle fanges, men størstedelen var ubrugelige.
Hundredvis af brevene hævdede at være skrevet af moderen selv, og tre af disse udskiller sig særligt: "Dear Boss"-brevet, "Saucy Jacky"-postkortet og "From Hell"-brevet.
"Dear Boss"-brevet dateret 25. november, var poststemplet d. 27. november 1888. Det blev modtaget den dag af Central News Agency, og blev videregivet til Scotland Yard d. 29. september. I starten blev brevet anset som værende en dårlig spøg, men da Eddowes blev fundet tre dage senere efter brevets poststempel med et øre skåret delvis af, gjorde brevets løfte om at "klippe kvindens ører af" at det skabte sig opmærksomhed. Eddowes' øre lader dog til at have lidt skade ved et uheld under angriberens angreb, og afsenderens trussel om at sende ørerne til politiet skete aldrig. Aliaset "Jack the Ripper" blev brugt for første gang af underskriveren, og fik international anvendelse efter brevets udgivelse. De fleste af de efterfølgende breve kopier brevets tone. Nogle kilder angiver at et andet brev fra 17. november 1888, var det første brev der brugte aliaset Jack the Ripper, men de fleste eksperter er af den holdning at brevet er falsk og blev sneget ind i politiets arkiver i det tyvende århundrede.
"Saucy Jacky"-postkortet var poststemplet 1. oktober 1888 og blev modtaget den samme dag af Central News Agency. Håndskriften mindede om den fra "Dear Boss"-brevet. Den nævner at to ofre blev dræbt tæt på hinanden: "dobbeltbegivenhed denne gang", hvilket man tænkte at skulle være en hentydning til mordene på Stride og Eddowes. Det er blevet hævdet at postkortet var sendt før mordene blev offentliggjort, hvilket skulle gøre det usandsynligt at en eventuel forfalsker ville have en sådan viden om mordene, men det blev poststemplet mere end 24 timer efter mordene, længe efter at detaljer om dem var blevet offentliggjort af journalister eller spredt af beboerne i området.
"From Hell"-brevet blev modtaget af George Lusk, leder af Whitechapel Vigilance Committee d. 16. oktober 1888. Håndskriften og stilen minder ikke om dem fra "Dear Boss"-brevet og "Saucy Jacky"-postkortet. Brevet kom med en lille æske i hvilken Lusk fandt en halv nyre, præserveret i ethanol. Eddowes' venstre nyre var fjernet af morderen. Forfatteren hævdede at han "stegte og åd" den manglende nyrehalvdel. Der er en uenighed over nyren, nogle mener at det var Eddowes', andre mener at det ikke var mere end en makaber spøg. Nyren blev undersøgt af Dr. Thomas Openshaw fra London Hospital, der konstaterede at den var fra et menneske og fra den venstre side, men (modsat falske nyhedsrapporter) kunne han ikke konstatere andre biologiske særpræg. Openshaw modtog efterfølgende også et brev signeret "Jack the Ripper".
Scotland Yard offentliggjorde kopier af "Dear Boss"-brevet og postkortet d. 3. oktober, med det i sidste ende forgæves håb om, at nogle ville være i stand til at genkende håndskriften. Charles Warren forklarede i et brev til Godfrey Lushington: "Jeg tror at det hele er en spøg, men vi er selvfølgelig nødt til at finde frem til forfatteren alligevel". Den 7. oktober 1888, antydede George R. Sims i søndagsavisen Referee, at brevet var skrevet af en journalist "i et forsøg på at få skyhøje salg af aviser". Nogle politiansatte hævdede senere at have identificeret en specifik journalist som forfatteren til både "Dear Boss"-brevet og postkortet. Journalisten blev identificeret som Tom Bullen i et brev fra vicepolitikommissær John Littlechild til George R. Sims dateret 23. september 1913. En journalist kaldt Fred Best tilstod angiveligt i 1931 at han og en kollega ved "The Star", havde skrevet brevene signeret "Jack the Ripper" for at højne interessen for mordene og "for at holde gang i forretningen". |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/K%C3%A1rolyi_Mih%C3%A1ly_(minisztereln%C3%B6k) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/80/Sculpture_of_Imre_Varga_-_Mih%C3%A1ly_K%C3%A1rolyi.jpg | Károlyi Mihály (miniszterelnök) | Politikusi tevékenységének értékelése | Károlyi Mihály (miniszterelnök) / Tevékenységének értékelése / Politikusi tevékenységének értékelése | Károlyi szobra Siófok külterületén | null | null | image/jpeg | 2,458 | 3,794 | true | true | true | Nagykárolyi Károlyi Mihály Ádám György Miklós politikus, miniszterelnök, az első magyar köztársasági elnök, emigráns baloldali, a második világháború után rövid ideig követ. Gróf Károlyi Gyula miniszterelnök unokatestvére konzervatív arisztokratából vált radikális demokratává és ellenzéki politikusként a Monarchiában fennálló rendszer kérlelhetetlen kritikusává, majd az őszirózsás forradalom és az első magyar polgári demokrácia vezetőjévé. A második világháború után több évtizedes emigrációból hazatérve rövid ideig párizsi követ volt, de 1949-ben Rajk László letartóztatásának hatására ismét emigrációba vonult. Bírálói „vörös grófként” szokták emlegetni. A Horthy-korszak idején Franciaországban, majd 1949-től haláláig szintén francia emigrációban élt.
Politikai tevékenységének megítélése végletesen ellentmondásos, bár abban általános az egyetértés, hogy gyenge kezű, kudarcos vezető volt. | Számos kortársa, politikai ellenfele, illetve történész és más elemző szerint Károlyi nem volt alkalmas felelős politikusi posztra, különösen nem azokban a vészterhes időkben, amikor hatalomra került. Ifj. Bertényi Iván történész szerint „Károlyi egészen 1916-17-ig egy nagyon sok esetben nevetségesnek és tehetségtelennek tartott mellékszereplő, akit csak a helyzet tragikusan válságosra fordulása emelt elképzelhető alternatívává.”; a Tisza István ellenzékének kérlelhetetlen és jelentős vezéreként őt beállító hagyomány Bertényi (aki Romsics Gergely kutatásaira alapoz) szerint főként az októbristák által táplált mítosz.
Pelle János újságíró szerint Károlyi hatalomra jutva határozatlan és koncepciótlan politikusnak bizonyult, és kezdeti népszerűségét gyorsan elvesztette. Horthy Miklós és Julier Ferenc szerint a Köztársaság meghatározó politikusaként képtelennek bizonyult Magyarország területi integritásának megőrzésére, vagy legalább egy, az első világháborút lezáró jobb békeszerződés elérésére. Több történész szerint politikai tevékenysége dilettantizmusra vall, Raffay Ernő szerint a trianoni békeszerződés feltételeit negatívan befolyásoló belgrádi egyezményben játszott szerepe szintén efelé mutat.Horthy értékelése szerint „Károlyi Mihály szerencsétlen jelenség, aki a saját társadalmi osztályával meghasonlott és szembefordult. Elkeseredett ifjúságát gátlástalan élvezetek évei követték. Ezek során életmódja kirívó ellentétben állott azokkal a radikális társadalmi követelésekkel, melyeket beszédeiben hangoztatott. Át nem gondolt reformokat követelt, s ezeknek Tisza ellenállt. Ez arra késztette a mérhetetlenül nagyravágyó Károlyit, hogy olyan körökben keressen követőket és támogatást, melyek dühös elvakultsággal törekedtek a rend és mindannak a lerombolására, ami a múlt nemes hagyományain épült és még fennállott; a háború befejezését pedig mindenáron erőszakolták. Károlyi így vált öreg uralkodónk halála után Magyarországon a gyorsan szaporodó defetisták vezérévé, és mint miniszterelnök készült tervei megvalósítására.”
Károlyit a Horthy-korszak kezdetén, 1921 és 1923 között lefolytatott perben a hivatalosan is ellenforradalmi Magyarország egy erősen vitatott, koncepciózus perben felségsértés és hűtlenség miatt teljes vagyonelkobzásra ítélte. A perben vétett formai és tartalmi szabálytalanságok miatt a brit és a francia parlamentben több éles kritika elhangzott az eljárással és az ítélettel szemben.
A hivatalos értékelés nyomán a közvéleményben is negatív kép alakult ki róla. Az ekkor született írások, elemzések, memoárok Károlyit gyenge kezű, naiv, végletesen és végzetesen antantbarát politikusként értékelték, sőt egyes írásokban hazaárulónak nevezték. Hogy földosztásának jelentőségét csökkentsék, a húszas évektől azt terjesztették, hogy jelzáloggal terhelt földet osztott ki. Ez tévedés, Károlyinak akkor már nem voltak adósságai, birtokainak nagy része különben is hitbizomány volt, melyet nem lehetett megterhelni.
A 2000-es évektől kezdve néhány történész, mint Gulyás László vagy Szidiropulosz Archimédesz felveti Károlyi Mihály személyes felelősségének kérdését, politikusi erényeinek hiányát vagy hazaárulását. Zachar József a Károlyi Mihály-kormány tevékenységét puccsistának tartja. |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Andrejs_Auz%C4%81ns | Andrejs Auzāns | null | Andrejs Auzāns | null | English: Latvian general Andrejs Auzāns | null | image/jpeg | 524 | 500 | true | true | true | Andrejs Auzāns was a Latvian general and topographer.
Auzāns was a major general in the Imperial Russian Army, best known for being the commander of the 7th Bauska Rifleman Regiment and the 2nd Rifleman Brigade. He also served as the chief of the Russian General Staff Topographical Section for the Red Army. | Andrejs Auzāns (1871–1953) was a Latvian general and topographer.
Auzāns was a major general in the Imperial Russian Army, best known for being the commander of the 7th Bauska Rifleman Regiment and the 2nd Rifleman Brigade. He also served as the chief of the Russian General Staff Topographical Section for the Red Army. |
|
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Tanskan_kulttuurikaanon | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/80/Henri_Nathansen82.jpg | Tanskan kulttuurikaanon | Esittävät taiteet | Tanskan kulttuurikaanon / Esittävät taiteet | null | Henri Nathansen var en dansk, jødisk forfatter,(17. juli 1868 i Hjørring - 16. februar 1944 i Lund i Sverige). Skrev bl.a. under pseudonymet Frater Taciturnus. I 2006 optoges hans drama Indenfor Murene på Kulturministeriets kanon for scenekunst. | Nathansen | image/jpeg | 1,729 | 1,253 | true | true | true | Tanskan kulttuurikaanon on Tanskan kulttuuriministeriön vuosina 2004–2006 kokoama kulttuurikaanon maan kulttuuriperinnön tärkeimpinä pidetyistä taideteoksista, elämänurista ja muista ilmentymistä. Kaanon muodostuu 108 kohteesta kahdeksassa kategoriassa: arkkitehtuuri, kuvataide, muotoilu ja käsityö, elokuva, kirjallisuus, musiikki, esittävä taide ja lastenkulttuuri. Vuonna 2006 julkaistuun kulttuurikaanoniin valittiin jokaisesta kategoriasta 12 kohdetta, paitsi että musiikkikategoriaan valittiin 12 taidemusiikin ja 12 populaarimusiikin kohdetta, ja muutaman kategorian kahdestoista kohde on useasta teoksesta muodostuva antologia. | Esittävän taiteen kaanonkomitea perusteli valinneensa ainutlaatuista luovuutta edustaneita teoksia, joilla on merkitystä nykyajassakin. Puhetta johti Flemming Enevold ja jäseniä olivat Karen-Maria Bille, Jokum Rohde, Sonja Richter ja Erik Aschengreen. |
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Kenwa_Mabuni | Kenwa Mabuni | null | Kenwa Mabuni | null | 摩文仁賢和(Mabuni Kenwa, 1889 - 1952) | null | image/jpeg | 540 | 349 | true | true | true | Kenwa Mabuni adalah salah satu karateka pertama yang mengajarkan karate di daratan utama Jepang dan dikenal karena mengembangkan sebuah gaya yang dikenal sebagai Shitō-ryū. | Kenwa Mabuni (摩文仁 賢和 Mabuni Kenwa, 14 November 1889 - 23 Mei 1952) adalah salah satu karateka pertama yang mengajarkan karate di daratan utama Jepang dan dikenal karena mengembangkan sebuah gaya yang dikenal sebagai Shitō-ryū (糸東流). |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E6%9D%B1%E6%96%B9%E6%9C%94 | 東方朔 | null | 東方朔 | 東方朔『能楽図絵』 | English: As Tobosaku dances in his voluminous court robes, the chorus in this play relates an ancient Chinese legend. When the Queen Mother of the West visited the court of Emperor Wu Ti, she brought ten peaches, each of which would bring three thousand years of life to the eater. Tobosaku (Tung Fang-so in Chinese) stole three peaches and ate them, thus attaining virtual immortality. The actor playing Tobosaku wears the mask of a happy old man. At left is a hanging scroll depicting a descending phoenix-an emblem of imperial authority as well as a vehicle for immortals. | null | image/jpeg | 1,222 | 1,800 | true | true | true | 東方 朔は、前漢の武帝時代の政治家。字は曼倩。平原郡厭次県の人。 | 東方 朔（とうほう さく、拼音：Dōngfāng Shuò、紀元前154年 - 紀元前93年）は、前漢の武帝時代の政治家。字は曼倩。平原郡厭次県（現在の山東省浜州市恵民県）の人。 |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Abbaye_Notre-Dame_de_Goaille | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/bc/Jan_Van_Ruysbroeck.jpg | Abbaye Notre-Dame de Goaille | Histoire | Abbaye Notre-Dame de Goaille / Histoire | Chanoine régulier de saint Augustin au XIVe siècle | English: John of Ruysbroeck | null | image/jpeg | 367 | 280 | true | true | true | L'abbaye de Notre-Dame de Goaille est une ancienne abbaye de Chanoines réguliers de saint Augustin proche de Salins-les-Bains, à l'origine au diocèse de Besançon et passée au diocèse de Saint-Claude en 1742, dans le département actuel du Jura. Fondée en 1199 et de taille très modeste, elle a été supprimée par l'archevêque de Besançon en 1773.
On trouve aussi les orthographes Gouaille ou Goille. | La charte de fondation de l'abbaye date de 1199 (le même jour que celle de l'abbaye cistercienne de Mont Sainte-Marie) : Gaucher IV, sire de Salins, décide alors avec le consentement de Maurette, sa mère, héritière des sires de Salins, de convertir le prieuré de Beaulieu (lieu incertain, peut-être à Villers-sous-Chalamont en une abbaye confiée aux Chanoines réguliers de saint Augustin, venus de l'abbaye d'Abondance en Savoie et déjà installés non loin dans l'abbaye Saint-Paul de Besançon et l'abbaye de Montbenoît. L'abbaye n'a pas de nom dans cette charte : le nom de Goaille n'apparaît que dans le document de consécration de l'église par l’archevêque de Besançon Amédée de Tramelay en 1204. Elle est alors dédiée au Mystère de l'annonciation par les chanoines venus de Savoie et qui assurent un service pastoral dans les paroisses avoisinantes. Gaucher IV choisit d'en faire son lieu de sépulture en 1217 et il y est inhumé en 1219 comme sa sœur Ida de Salins devenue veuve. Après le remariage de Marguerite de Salins, fille de Gaucher IV, la seigneurie de Salins passe en 1224 dans les mains du duc Hugues IV de Bourgogne qui l'échange en 1237 avec Jean Ier de Chalon fondateur de la Maison de Chalon-Arlay et l'église de Goaille cesse d'être la nécropole des sires de Salins.
En 1452, le pape Nicolas V donne une bulle de réserve au cardinal Jean Rolin pour les abbayes de Saint Martin d'Autun, Notre Dame de Goaille, Abbaye Saint-Michel d'Anvers, Abbaye Saint-Étienne de Dijon
Le tombeau de Gaucher IV ne comportait qu'une simple dalle portant une inscription en latin, traduite ainsi par l'auteur de l'Histoire des sires de Salins : « Sous cette petite tombe, devant ce grand autel, gist & est enterré Gauthier, seigneur de Salins & de Bracon, fondateur de cette église, Mont-Sainte-Marie & Rosiéres, qui trespassa, l'an de l'Incarnation Notre-Seigneur M. CC. XIX. le tiers jour d'Aoust. Anima ejus requiescat in pace amen = Que son âme repose en paix- Amen ». En 1622 l'abbé de Goaille, Bernard Malarmey, a fait ériger un nouveau monument en mémoire de Gaucher IV avec comme inscription « Gualcherus Dominus Salinensis, hujus Cœnobïi Fundator, hic jacet antè Aram Majorem, juxtà Idam Ducissam Lotharingiae sororem suam: Obiit ille anno Domini millesimo ducentesimo decimo nono, tertio nonas Augusti. Utrique hoc monumentum posuit R.D.Benardus Malarmeus Abbas, anno millesimo, sexcentesimo, vigesimo, secundo = Ici gît devant le grand autel et à côté de sa sœur Ida duchesse de Lorraine, Gaucher seigneur de Salins, fondateur de ce monastère, mort le trois août mille deux cent dix-neuf. Bernard Malarmey, abbé, a édifié ce nouveau monument, en mille six cent vingt-deux. ».
La construction est rapide car l'édifice est de taille modeste (le monastère comptera entre cinq et dix religieux) et s'achève en 1204 avec la consécration de l'église Saint-Jean. L'abbaye est bien dotée avec un territoire assez vaste en terres et en forêts (sur les communes actuelles de Villers-sous-Chalamont qui conserve comme trace une chapelle et un lieu-dit, Boujailles, Cernans, Ivory ou autour du Fort de Joux, « circa castrum Jurense ») et en parts dans les puits à sel à Salins ou encore en vignes dans la vallée de la Furieuse.
L'abbaye de Goaille resta cependant modeste et ne joua jamais un grand rôle ; elle est essentiellement mentionnée dans des documents qui tracent les querelles de voisinage pour différents droits (dîmes et autres). Un auteur précise en 1774 que « l'abbaye de Goailles est taxée 66 florins 2/3, & vaut 3000 livres » (par comparaison, même source : l'abbaye de Baume-les-Messieurs est taxée 566 florins et vaut 15 000 livres, celle de Balerne 233 florins pour 6000 livres et l'abbaye de Château-Chalon vaut 10000 livres). Dès la fin du XIVᵉ siècle, l'abbaye tombe en commende avec Simon De Cléron, abbé de 1478 à 1510.
L'archevêque de Besançon, le cardinal de Choiseul, réorganise son diocèse dans la deuxième moitié du XVIIIᵉ siècle et décide le 30 mars 1773 la suppression de l'abbaye de Goaille dont les biens sont unis au chapitre des chanoinesses de Lons-le-Saunier. |
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Ghiacciaio_dei_Forni | Ghiacciaio dei Forni | Descrizione | Ghiacciaio dei Forni / Descrizione | La conca del ghiacciaio nel 2005. A sinistra vi è la punta Taviela ed al centro la punta Cadini. | Desription: Forni Glacier with Punta Taviela (left) and Punta Cadini, Valtellina, Alps summer 2005 Source: Own picture. Author: User:marcobarci | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | Il ghiacciaio dei Forni era il più grande ghiacciaio vallivo italiano e l'unico di tipo himalayano, localizzato nel gruppo Ortles-Cevedale in alta Valtellina all'interno del settore lombardo del Parco nazionale dello Stelvio, originato da tre bacini collettori con tre lingue glaciali distinte confluenti a quota 3000 m in un'unica lingua di ablazione con morene mediane che nel XIX secolo si spingeva nel fondovalle fino a quote prossime ai 2000 m. | Le principali vette della zona dove insisteva il ghiacciaio dei Forni sono anche chiamate le tredici cime e la loro ascensione concatenata, che richiede generalmente da due a più giorni di percorrenza, costituisce un noto richiamo per alpinisti allenati. Le principali cime da concatenare sono: monte Cevedale, monte Rosole, Palon de la Mare, monte Vioz, punta Taviela, cime di Peio, rocca Santa Caterina, punta Cadini, monte Giumella, monte San Matteo, punta Dosegù, punta Pedranzini, pizzo Tresero.
Per la geologia del sito, sono predominanti le rocce metamorfiche: micascisti ricchi in quarzo, muscovite, clorite e albite (formazione delle filladi di Bormio). |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/USS_Moody_(DD-277) | USS Moody (DD-277) | null | USS Moody (DD-277) | USS Moody in port sometime between 1920 and 1922 | USS Moody (Destroyer # 277, later DD-277). Caption bar previously at top read: Photo # NH 45725 USS Moody in harbor, circa 1920-1922. | USS Moody (Destroyer # 277, later DD-277) | image/jpeg | 506 | 740 | true | true | true | USS Moody (DD-277) was a Clemson-class destroyer in the United States Navy in commission from 1919 to 1922 and from 1923 to 1930. She was named for Justice William Henry Moody. | USS Moody (DD-277) was a Clemson-class destroyer in the United States Navy in commission from 1919 to 1922 and from 1923 to 1930. She was named for Justice William Henry Moody. |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Nas | Nas | null | Nas | Nas | English: A profile of a human nose, from a Belgian male aged 80. | null | image/jpeg | 950 | 876 | true | true | true | Nasul în anatomie înseamnă un organ al vertebratelor care este compus din orificiul nărilor și cavitatea nazală.
La om ca și la celelalte mamifere, nasul este situat în centrul feței sau în vârful botului, după cavitatea nazală urmând faringele unde se întâlnește calea respiratorie cu calea digestivă. | Nasul (lat.nasus) în anatomie înseamnă un organ al vertebratelor care este compus din orificiul nărilor și cavitatea nazală.
La om ca și la celelalte mamifere, nasul este situat în centrul feței sau în vârful botului, după cavitatea nazală urmând faringele unde se întâlnește calea respiratorie cu calea digestivă. |
|
ms | https://ms.wikipedia.org/wiki/Episkopi_Cantonment | Episkopi Cantonment | null | Episkopi Cantonment | Kedudukan Episkopi Cantonment di Akrotiri. | English: CIA World Factbook map of Akrotiri SBA. | null | image/png | 353 | 329 | true | true | true | Episkopi Cantonment adalah ibu negara Akrotiri dan Dhekelia iaitu sebuah Wilayah Luar Negara British di pulau Cyprus. Ia terletak pada kordinat 34° 40'N 32° 51'E. Walaupun Episkopi Cantonment bukanlah pengkalan tentera British yang terbesar di pulau itu namun kedua-dua ibu pejabat pentadbiran awam dan tentera berpengkalan di sini. | Episkopi Cantonment adalah ibu negara Akrotiri dan Dhekelia iaitu sebuah Wilayah Luar Negara British di pulau Cyprus. Ia terletak pada kordinat 34° 40'N 32° 51'E. Walaupun Episkopi Cantonment bukanlah pengkalan tentera British yang terbesar di pulau itu namun kedua-dua ibu pejabat pentadbiran awam dan tentera berpengkalan di sini. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Louis-L%C3%A9opold_Boilly | Louis-Léopold Boilly | null | Louis-Léopold Boilly | Louis-Léopold Boilly, self-portrait | null | null | image/jpeg | 1,600 | 1,305 | true | true | true | Louis-Léopold Boilly was a French painter and draftsman. A gifted creator of popular portrait paintings, he also produced a vast number of genre paintings vividly documenting French middle-class social life. His life and work spanned the eras of monarchical France, the French Revolution, the Napoleonic Empire, the Bourbon Restoration and the July Monarchy. | Louis-Léopold Boilly (French: [bwɑji]; 5 July 1761 – 4 January 1845) was a French painter and draftsman. A gifted creator of popular portrait paintings, he also produced a vast number of genre paintings vividly documenting French middle-class social life. His life and work spanned the eras of monarchical France, the French Revolution, the Napoleonic Empire, the Bourbon Restoration and the July Monarchy. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BE%D0%BA_%D1%87%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BE%D0%B2_%D0%97%D0%B0%D0%BB%D0%B0_%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2%D1%8B_%D1%80%D0%BE%D0%BA-%D0%BD-%D1%80%D0%BE%D0%BB%D0%BB%D0%B0 | Список членов Зала славы рок-н-ролла | Исполнители | Список членов Зала славы рок-н-ролла / Исполнители | null | Publicity photo of the music group The Supremes from the television program w:The Ed Sullivan Show. L-R: Florence Ballard, Mary Wilson, and Diana Ross. | null | image/jpeg | 820 | 684 | true | true | true | Ниже представлен список людей и коллективов, избранных в Зал славы рок-н-ролла. | Примечание 1. Эти аккомпанирующие и бэк-вокальные группы были включены в Зал славы отдельным комитетом, а не голосованием бюллетенями, как все другие принимаемые в Зал славы исполнители. |
|
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Luettelo_diplomaattisista_edustustoista_Kanadassa | Luettelo diplomaattisista edustustoista Kanadassa | Ottawassa | Luettelo diplomaattisista edustustoista Kanadassa / Suurlähetystöt/Suurkomissiot / Ottawassa | null | English: High commission of Malaysia in Ottawa Deutsch: Hochkomissariat von Malaysia in Ottawa | null | image/jpeg | 1,725 | 2,899 | true | true | true | Tämä on luettelo diplomaattisista edustustoista Kanadassa. Tällä hetkellä Ottawan on 130 suurlähetystöä ja suurkomissiota. Useat muut maat akkreditoivat suurlähetystönsä Yhdysvalloista. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Montgomery_County_(Texas) | Montgomery County (Texas) | Demografische Daten | Montgomery County (Texas) / Demografische Daten | Das Arnold-Simonton House, gelistet im NRHP mit der Nr. 79002996[6] | English: The Arnold-Simonton House in Montgomery, Texas, United States. Dr. E. J. Arnold, a prominent local physician, built this vernacular Greek Revival style house in 1845. The house was added to the National Register of Historic Places on December 11, 1979. The house was moved from this location to the Fernland Historical Park in Montgomery after I took this photo. | null | image/jpeg | 782 | 1,385 | true | true | true | Das Montgomery County ist ein County im US-Bundesstaat Texas. Der Sitz der County-Verwaltung befindet sich in Conroe. | Nach der Volkszählung im Jahr 2000 lebten im Montgomery County 293.768 Menschen; es wurden 103.296 Haushalte und 80.157 Familien gezählt. Die Bevölkerungsdichte betrug 109 Einwohner pro Quadratkilometer. Ethnisch betrachtet setzte sich die Bevölkerung zusammen aus 88,25 Prozent Weißen, 3,49 Prozent Afroamerikanern, 0,47 Prozent amerikanischen Ureinwohnern, 1,11 Prozent Asiaten, 0,03 Prozent Bewohnern aus dem pazifischen Inselraum und 4,86 Prozent aus anderen ethnischen Gruppen; 1,79 Prozent stammten von zwei oder mehr Ethnien ab. 12,65 Prozent der Einwohner waren spanischer oder lateinamerikanischer Abstammung.
Von den 103.296 Haushalten hatten 40,6 Prozent Kinder oder Jugendliche, die mit ihnen zusammen lebten. 64,2 Prozent waren verheiratete, zusammenlebende Paare, 9,5 Prozent waren allein erziehende Mütter und 22,4 Prozent waren keine Familien. 18,3 Prozent waren Singlehaushalte und in 6,2 Prozent lebten Menschen im Alter von 65 Jahren oder darüber. Die durchschnittliche Haushaltsgröße betrug 2,83 und die durchschnittliche Familiengröße betrug 3,21 Personen.
29,5 Prozent der Bevölkerung war unter 18 Jahre alt, 8,0 Prozent zwischen 18 und 24, 30,6 Prozent zwischen 25 und 44, 23,1 Prozent zwischen 45 und 64 und 8,7 Prozent waren 65 Jahre alt oder älter. Das Durchschnittsalter betrug 34 Jahre. Auf 100 weibliche Personen kamen 98,4 männliche Personen und auf 100 Frauen im Alter von 18 Jahren oder darüber kamen 95,4 Männer.
Das jährliche Durchschnittseinkommen eines Haushalts betrug 50.864 US-Dollar, das Durchschnittseinkommen einer Familie betrug 58.983 USD. Männer hatten ein Durchschnittseinkommen von 42.400 USD, Frauen 28.270 USD. Das Prokopfeinkommen betrug 24.544 USD. 7,1 Prozent der Familien und 9,4 Prozent der Einwohner lebten unterhalb der Armutsgrenze. |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Binnenhof | Binnenhof | Dějiny | Binnenhof / Dějiny | Binnenhof ve 13. století, rytina od Cornelise Peterse | Binnenhof bovenaanzicht tekening | null | image/png | 470 | 522 | true | true | true | Binnenhof je komplex budov v Haagu, který je shromaždištěm Generálních stavů od roku 1446 a je středem politického dění Nizozemska po mnoho staletí. Byl postaven převážně ve 13. století a původně sloužil jako sídlo hrabat Holandska. | O původu souboru budov není mnoho známo. Nejstarší budova zde byla zřejmě již před rokem 1230. Předpokládá se, že jezero Hofvijver, u kterého Binnenhof stojí, nechal zřídit holandský hrabě Floris IV. roku 1229. Jisté je, že jeho syn a nástupce Vilém II. Nizozemský zahájil rozšiřování hradu. Mezi roky 1248 a 1280 byl postaven Rytířský (Jezdecký) sál (Ridderzaal). Vlevo a vpravo od něj byly postaveny zdi, které rozdělily areál na přední a zadní část. Obě zdi měly brány. Na konci zdi vlevo u Hofvijveru byla postavena dvorní kaple. V Ridderhuisu (Rytířském domě) pobývali rytíři sloužící hraběti.
Odhaduje se, že hrad byl dokončen za vlády Vilémova syna, hraběte Florise V., a že sídlem hrabat byl krátce. Hrabata z Henegavska na hradě také dočasně bydleli a hrad rozšiřovali novými stavbami. Binnenhof byl také rezidencí několika knížat Bavorských, zejména Alberta I., který tu žil delší dobu. Binnenhof byl dlouho obklopen kanály, které poskytovaly spojení do města Delftu. To mělo význam pro dopravu piva, jež směla vařit jen plnoprávná města, mezi které Haag nepatřil. Dnes z nich zbyl jen severovýchodní kanál napojený na jezírko Hofvijver.
Mezi roky 1806 až 1810, za francouzské nadvlády, bylo administrativní centrum Nizozemska přeneseno z Haagu do Amsterdamu. Binnenhof se stal zbytečný a dokonce se počítalo s jeho odstraněním. Po získání nezávislosti se sem ale vláda vrátila. Budovy byly ohroženy podruhé během roku 1848, kdy nová ústava založila parlamentní demokracii a parlament si přál symbolicky zbořit i staré vládní budovy a postavit novou stavbu. Místní obyvatelé bránili historickou hodnotu budov a úspěšně protestovali proti jejich odstranění.
Parlamentní sněmovna zasedala v Oude Zaal (Starém sále) až do roku 1992. Tehdy přestala velikostí postačovat pro 150 členů sněmovny a proto byla postavena nová sněmovna na jižní straně komplexu. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Universit%C3%A9_internationale_de_Floride | Université internationale de Floride | null | Université internationale de Floride | null | English: logo for Florida International University. | null | image/png | 224 | 300 | true | true | true | L'université internationale de Floride est une université publique d'État située à Miami aux États-Unis. Ses programmes d'architecture, d'ingénierie et de finance y sont très populaires.
FIU est la première université du Sud de la Floride, avec plus de 39 500 élèves et 2 947 professeurs. Le nombre de diplômés dépasse les 150 000.
Les FIU Panthers défendent les couleurs de l'université en NCAA. | L'université internationale de Floride (en anglais Florida International University ou FIU) est une université publique d'État située à Miami aux États-Unis. Ses programmes d'architecture, d'ingénierie et de finance y sont très populaires.
FIU est la première université du Sud de la Floride, avec plus de 39 500 élèves et 2 947 professeurs. Le nombre de diplômés dépasse les 150 000.
Les FIU Panthers défendent les couleurs de l'université en NCAA. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_personen_geboren_in_1975 | Lijst van personen geboren in 1975 | Mei | Lijst van personen geboren in 1975 / Mei | null | Harmen Jonkman (Original text: nl:Harmen Jonkman) | null | image/jpeg | 350 | 300 | true | true | true | Dit is een lijst van personen die geboren zijn in 1975.
De inhoud van deze pagina is gebaseerd op gegevens in Wikidata. Als er onvolkomenheden in deze lijst zitten, gelieve dan aldaar de gegevens aan te passen. Achter iedere persoon is hiervoor een link aanwezig met de aanduiding bewerken.
Wijzigingen in Wikidata worden met enige regelmatigheid geautomatiseerd overgenomen naar deze pagina. | 1 - Marc-Vivien Foé, Kameroense voetballer (overleden in 2003) bewerken
1 - Andrea Lowe, Britse actrice, filmactrice en toneelactrice bewerken
1 - Călin Peter Netzer, Roemeense filmregisseur, scenarioschrijver en filmproducent bewerken
1 - Alexander Nix, Britse bestuursvoorzitter en ondernemer bewerken
2 - David Beckham, Britse voetballer, model, blogger en acteur bewerken
2 - Geert-Jan Derksen, Nederlandse roeier bewerken
2 - Ahmed Hassan, Egyptische voetballer en voetbaltrainer bewerken
2 - Dorothy Metcalf-Lindenburger, Amerikaanse ruimtevaarder, onderwijzer en geoloog bewerken
2 - Anita Schwaller, Zwitserse snowboarder bewerken
2 - Khalid Sinouh, Nederlandse voetballer bewerken
2 - Pia Sundstedt, Finse wielrenner en langlaufer bewerken
2 - Nathalie zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg, Deense prinses, dressuurruiter bewerken
3 - Stéphane Hazée, Belgische Waals Parlementslid bewerken
3 - Christina Hendricks, Amerikaanse actrice, stemactrice en komiek bewerken
3 - Dulé Hill, Amerikaanse acteur, televisieacteur, producer en danser bewerken
3 - Frank Mercelis, Belgische acteur en uitvoerend kunstenaar bewerken
3 - Maksim Mrvica, Kroatische pianist bewerken
3 - Per G. Nyman, Zweedse golfer bewerken
3 - Carlos Rodiles, Amerikaanse golfer bewerken
3 - Robert Slippens, Nederlandse baanwielrenner en wielrenner bewerken
3 - Makoto Okubo, Japanse voetballer bewerken
4 - Milton Coimbra, Boliviaanse voetballer bewerken
4 - Óscar Jaenada, Spaanse acteur bewerken
5 - Pepijn Caudron, Belgische acteur, muzikant, uitvoerend kunstenaar, geluidsontwerper, componist en diskjockey bewerken
5 - Andrej Hauptman, Sloveense wielrenner en ploegleider bewerken
5 - Matti Hiukka, Finse voetballer en voetbaltrainer bewerken
5 - Meb Keflezighi, Amerikaanse marathonloper, lange-afstandsrenner en atleet bewerken
5 - Patrick O'Brien, Zuid-Afrikaanse golfer bewerken
6 - Mario Cvitanović, Kroatische voetballer bewerken
6 - Sandra Dorland, Nederlandse zangeres bewerken
7 - Árni Arason, IJslandse voetballer bewerken
7 - Koen Brouwers, Belgische danser, muzikant en componist bewerken
7 - Luca Cei, Italiaanse wielrenner bewerken
7 - Michael Kretschmer, Duits lid van de Bondsdag en ingenieur bewerken
7 - Andreas Lund, Noorse voetballer bewerken
7 - Big Noyd, Amerikaanse muzikant, rapper en zanger bewerken
7 - Martina Topley-Bird, Britse zangeres en pianist bewerken
7 - Daniël Willemsen, Nederlandse motorcrosser bewerken
8 - Yuri Cornelisse, Nederlandse voetballer bewerken
8 - Enrique Iglesias, Spaanse singer-songwriter, acteur, muzikant, model, componist, muziekproducent en producer bewerken
8 - Jodhi May, Britse actrice, toneelactrice en filmactrice bewerken
8 - Gaston Mazzacane, Argentijnse Formule 1-coureur en autocoureur bewerken
8 - Tine De Moor, Belgische academisch docent en historicus bewerken
8 - Ruben Nicolai, Nederlandse zanger, televisiepresentator, presentator en cabaretier bewerken
8 - Mikko Rimminen, Finse schrijver en dichter bewerken
9 - Thierry De Groote, Belgische wielrenner bewerken
9 - Chris Diamantopoulos, Canadese televisieacteur, filmacteur, acteur en stemacteur bewerken
9 - Juan Antonio Bayona, filmregisseur, filmproducent en scenarioschrijver uit Española bewerken
9 - Marieke Wijsman, Nederlandse schaatser bewerken
9 - Emil Wingstedt, Zweedse oriëntatieloper bewerken
10 - Andrea Anders, Amerikaanse televisieactrice, filmactrice en toneelactrice bewerken
10 - Hélio Castroneves, Braziliaanse autocoureur bewerken
10 - Hazem Emam, Egyptische voetballer bewerken
10 - Frank Engel, Luxemburgse Europees Parlementslid bewerken
10 - Léontine van Meggelen, Nederlandse schaatser bewerken
11 - Coby Bell, Amerikaanse acteur, filmproducent, televisieacteur, filmacteur en muzikant bewerken
11 - Kathryn Bertine, Amerikaanse wielrenner, sportschrijver en kunstschaatser bewerken
11 - Ziad Jarrah, Libanese (overleden in 2001) bewerken
12 - Yoshie Kasajima, Japanse voetballer bewerken
12 - Jonah Lomu, Nieuw-Zeelandse rugbyunionspeler (overleden in 2015) bewerken
12 - Jared Polis, Amerikaans lid van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten, lid, voor |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_personen_geboren_in_1987 | Lijst van personen geboren in 1987 | Januari | Lijst van personen geboren in 1987 / Januari | null | English: Star of Time After Time. August '16 NYC. | null | image/jpeg | 2,117 | 1,295 | true | true | true | Dit is een lijst van personen die geboren zijn in 1987.
De inhoud van deze pagina is gebaseerd op gegevens in Wikidata. Als er onvolkomenheden in deze lijst zitten, gelieve dan aldaar de gegevens aan te passen. Achter iedere persoon is hiervoor een link aanwezig met de aanduiding bewerken.
Wijzigingen in Wikidata worden met enige regelmatigheid geautomatiseerd overgenomen naar deze pagina. | 1 - Ben Alnwick, Britse voetballer bewerken
1 - Meryl Davis, Amerikaanse kunstschaatser bewerken
1 - Nana Dzagnidze, Georgische schaker bewerken
1 - Tan Feihu, Chinese waterpolospeler bewerken
1 - Cassandra Patten, Britse zwemmer bewerken
1 - Kees Tol, Nederlandse voetballer bewerken
2 - Vitaly Anikeyenko, Russische ijshockeyspeler (overleden in 2011) bewerken
2 - Shelley Hennig, Amerikaanse actrice, model, missverkiezingdeelnemer, danser, televisieactrice en filmactrice bewerken
2 - Nađa Higl, Servische zwemmer bewerken
2 - Adrien Niyonshuti, Rwandese wielrenner bewerken
2 - Loïc Rémy, Franse voetballer bewerken
3 - Daniel Estrada Agirrezabalaga, Spaanse voetballer bewerken
3 - Adrián San Miguel del Castillo, Spaanse voetballer bewerken
3 - Bernke Klein Zandvoort, Nederlandse schrijver en dichter bewerken
4 - Olle Blomström, Zweedse zanger bewerken
4 - Pierre-Luc Périchon, Franse wielrenner en baanwielrenner bewerken
4 - Danny Simpson, Britse voetballer bewerken
4 - Przemysław Tytoń, Poolse voetballer bewerken
4 - Kay Voser, Zwitserse voetballer bewerken
4 - Jelena Gogija, Russische basketballer bewerken
4 - Aboubakar Oumarou, Kameroense voetballer bewerken
5 - Migjen Basha, Albanese voetballer bewerken
5 - Franc Bogovic, Belgische Vlaams Parlementslid en ondernemer bewerken
5 - Daniel Brooks, Britse golfer bewerken
5 - Esteban Casagolda, Spaanse voetballer bewerken
5 - Kristin Cavallari, Amerikaanse televisieactrice, model en filmactrice bewerken
5 - Jonathan Dasnières de Veigy, Franse tennisser bewerken
5 - César Díaz, Spaanse voetballer bewerken
5 - Jason Mitchell, Amerikaanse acteur en filmacteur bewerken
5 - Sito Riera, Spaanse voetballer bewerken
6 - Katie Hall, Amerikaanse wielrenner bewerken
6 - Hetoa Kaio, Tuvaluaanse voetballer bewerken
6 - Bongani Khumalo, Zuid-Afrikaanse voetballer bewerken
6 - Mariska Kogelman, Nederlandse voetballer bewerken
6 - Justin Kripps, Canadese bobsleeër bewerken
6 - Claudio Lustenberger, Zwitserse voetballer bewerken
6 - Edino Steele, Jamaicaanse sprinter en atleet bewerken
6 - Tan Miao, Chinese zwemmer bewerken
6 - Andreas Waschburger, Duitse zwemmer bewerken
6 - Zhang Lin, Chinese zwemmer bewerken
7 - Davide Astori, Italiaanse voetballer (overleden in 2018) bewerken
7 - Stefan Babović, voetballer uit Servië en Montenegro bewerken
7 - Hassan Bashir, Pakistaanse voetballer bewerken
7 - Roy Bejas, Nederlandse voetballer bewerken
7 - Lyndsy Fonseca, Amerikaanse actrice, televisieactrice en filmactrice bewerken
7 - Michael McGlinchey, Nieuw-Zeelandse voetballer bewerken
7 - Sirusho, Armeense zangeres en singer-songwriter bewerken
7 - Bruno de Barros, Braziliaanse atleet bewerken
8 - Joeri Agarkov, Oekraïense wielrenner bewerken
8 - Amanda Ammann, Zwitsers model en missverkiezingdeelnemer bewerken
8 - Cao Zhen, Chinese tafeltennisspeler bewerken
8 - Sun Chao, Chinese atleet bewerken
8 - Cynthia Erivo, Britse zangeres, actrice, filmactrice en toneelactrice bewerken
8 - Hanaa El Idrissi, zangeres bewerken
8 - Fisnik Myftari, Duitse voetballer bewerken
8 - Vladimir Sjtsjekoenov, Russische wielrenner en baanwielrenner bewerken
8 - Freddie Stroma, Britse acteur, model, filmacteur, zanger en televisieacteur bewerken
8 - Roy Terschegget, Nederlandse voetballer bewerken
9 - Sam Bird, Britse autocoureur en Formule 1-coureur bewerken
9 - Lucas Leiva, Braziliaanse voetballer bewerken
9 - Paolo Nutini, Britse singer-songwriter, zanger en gitarist bewerken
9 - Olena Pidhroesjna, Oekraïense biatleet en politicus bewerken
9 - Anna Tatangelo, Italiaanse zangeres bewerken
9 - Rob Teuwen, Belgische zanger en acteur bewerken
9 - David Wijns, Belgische voetballer bewerken
10 - César Cielo, Braziliaanse zwemmer bewerken
10 - Vicente Guaita, Spaanse voetballer bewerken
10 - Zineddine Mekkaoui, Algerijnse voetballer en voetbaltrainer bewerken
10 - Roel Stoffels, Nederlandse voetballer bewerken
10 - Nancy Swider-Peltz, Jr., Amerikaanse schaatser bewerken
11 - Jaco Ahlers, Zuid-Afrikaanse golfer bewerken
11 - Danuta Kozák, Hongaarse kajakker en kanoër bewerken
11 - Niv Libner, Israëlische wielrenner bewerken
|
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/London_International_Airport | London International Airport | London Airport, 1929-1942 | London International Airport / History / London Airport, 1929-1942 | Airfield circa 1942 | English: An aerial view of RCAF Station Crumlin, based at the London, Ontario, Canada airport. The photograph was taken in the summer of 1942 because the terminal building, opened in 1942 is clearly visible. Crumlin sideroad is conspicuous and the Airmens' Canteen, in immaculate condition in 2014, is seen on Crumlin sideroad in front of an H-Hut. Runways 14-32 and 05-23 form an "X" pattern. Runway 05-23 was decommissioned in 1988 and no longer exists. | null | image/jpeg | 899 | 1,024 | true | true | true | London International Airport is located 5 nautical miles northeast of the city of London, Ontario, Canada.
In 2018, the airport handled 514,685 passengers, and, in 2011, was the 20th busiest in Canada in terms of aircraft movements, with 94,747. Air Canada Express, Swoop, WestJet and WestJet Encore serve London International Airport. It also provides services for cargo airlines.
The airport is classified as an airport of entry by Nav Canada and is staffed by the Canada Border Services Agency. CBSA officers at this airport can handle aircraft with no more than 180 passengers; however, they can handle up to 450 if the aircraft is unloaded in stages. | In January 1927 the City of London selected a site for an airfield at Lambeth, Ontario near 42°55′00″N 081°17′00″W; the adjacent section of Wonderland Road to the east between Southdale and Exeter was named Airport Road up through 1989 when the town of Westminster was established and all rural roads were named by the town. A group of local businessmen acquired the site in 1928 and by 3 May 1929 an airport license was issued to London Airport Ltd. The London Flying Club was formed in 1928 and became a tenant of the new airport. The airfield was used for flying instruction, private aviation, and for air mail. By 1933 it had become too small for some commercial aircraft.
The London Flying Club continued to use the Lambeth airfield until 7 August 1942. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Wybory_prezydenckie_w_Stanach_Zjednoczonych_w_1988_roku | Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1988 roku | Partia Republikańska | Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1988 roku / Kandydaci / Partia Republikańska | null | Official portrait of President George H. W. Bush | null | image/jpeg | 1,850 | 1,471 | true | true | true | Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1988 roku – pięćdziesiąte pierwsze wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano George’a H. Busha, a wiceprezydentem został Dan Quayle. | null |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E8%8C%84%E5%AD%90%E6%BA%AA%E7%AB%99 | 茄子溪站 | 職能 | 茄子溪站 / 職能 | null | English: 201908 Tracks at Qiezixi Station (2) | null | image/jpeg | 2,821 | 3,763 | true | true | true | 茄子溪站位於重慶市大渡口區，茄子溪站是成渝鐵路上車站，離重慶站21公里，離成都站483公里。車站建於1952年，為成都鐵路局管轄的四等站。 | 客運：辦理旅客乘降；行李、包裹託運。
貨運：僅辦理煤炭到達。 |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Vignevieille | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e2/Map_commune_FR_insee_code_11409.png | Vignevieille | null | Vignevieille | Ubicación de Vignevieille | Français : Carte des communes françaises: Vignevieille English: Map commune FR insee code 11409.png | null | image/png | 605 | 756 | true | true | true | Vignevieille es una población y comuna francesa, en la región de Languedoc-Rosellón, departamento de Aude, en el distrito de Carcasona y cantón de Mouthoumet. | Vignevieille es una población y comuna francesa, en la región de Languedoc-Rosellón, departamento de Aude, en el distrito de Carcasona y cantón de Mouthoumet. |
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Cameron_Norrie | Cameron Norrie | Seniorská kariéra | Cameron Norrie / Tenisová kariéra / Seniorská kariéra | První zápas na okruhu ATP Tour vyhrál na AEGON International 2017 v Eastbourne | English: Cameron Norrie Eastbourne 2017 | null | image/jpeg | 3,197 | 2,131 | true | true | true | Cameron Norrie je britský profesionální tenista, hrající levou rukou, který v juniorské kategorii mezi lety 2010–2013 reprezentoval Nový Zéland. Ve své dosavadní kariéře na okruhu ATP Tour vyhrál jeden deblový turnaj. Na challengerech ATP a okruhu Futures získal do května 2019 šest titulů ve dvouhře a jeden ve čtyřhře.
Na žebříčku ATP byl ve dvouhře nejvýše klasifikován v dubnu 2019 na 45. místě a ve čtyřhře pak v témže měsíci na 156. místě. Od roku 2017 jej trénují James Trotman a
Facundo Lugones. Dříve tuto roli plnili David Roditi a Devin Bowen.
V britském daviscupovém týmu debutoval v roce 2018 prvním kolem Světové skupiny proti Španělsku, v němž vyhrál páteční dvouhru nad Robertem Bautistou Agutem a poražen odešel z duelu s Albertem Ramosem-Viñolasem. Španělé zvítězili 3:1 na zápasy. Do roku 2019 v soutěži nastoupil k dvěma mezistátním utkáním s bilancí 2–2 ve dvouhře a 0–0 ve čtyřhře.
Spolu s Katie Boulterovou vytvořil britský tým na Hopman Cupu 2019. | Vůbec první kvalifikační turnaj v mužském tenise odehrál na lednovém Heineken Open 2013 v Aucklandu, kde vypadl ve druhém kvalifikačním kole s Nizozemcem Matwém Middelkoopem. V rámci hlavních soutěží událostí okruhu Futures debutoval v dubnu 2013, když na turnaji v britském Bournemouthu postoupil z kvalifikace. Ve čtvrtfinále singlu podlehl krajanou Danielu Coxovi a v téže fázi dohrál ve čtyřhře po boku Jonnyho O'Mary. Premiérový singlový titul na challengerech si odvezl z newyorského Levene Gouldin & Thompson Tennis Challengeru 2017 v Binghamtonu, kde ve finále přehrál australského hráče Jordana Thompsona.
Ve dvouhře okruhu ATP World Tour debutoval na červnovém AEGON Championships 2017 v londýnském Queen's Clubu. Na divokou kartu však v úvodním kole podlehl Američanovi Samu Querreymu. Premiérový kariérní vyhraný zápas v této úrovni dosáhl na navazujícím turnaji AEGON International 2017 v Eastbourne, po vyřazení argentinského hráče Horacia Zeballose. Poprvé tak zvítězil nad členem elitní světové padesátky. Ve druhé fázi soutěž opustil s Gaëlem Monfilsem.
Debut v hlavní soutěži nejvyšší grandslamové kategorie zaznamenal v mužském singlu Wimbledon 2017, do níž získal divokou kartu. Na úvod však nenašel recept na dvanáctého nasazeného Francouze Jo-Wilfrieda Tsongu. První vyhrané utkání na majorech následovalo během US Open 2017, když mu ve druhé sadě prvního kola skrečoval Rus Dmitrij Tursunov. Ve druhém duelu jej vyřadil Španěl Pablo Carreño Busta.
Daviscupový debut v britském týmu zaznamenal v prvním kolem Světové skupiny 2018 proti Španělsku. Do páteční dvouhry nastupoval osm měsíců poté, co se stal profesionálem a z pozice 114. hráče žebříčku. Naposledy předtím odehrál utkání na antuce v sezóně 2013. Duel s antukářem a světovou třiadvacítkou Robertem Bautistou Agutem dovedl do vítězného konce, když otočil jeho průběh ze stavu 0–2 na sety. V neděli pak podlehl Albertu Ramosovi-Viñolasovi a Španělé postoupili do čtvrtfinále po výhře 3:1 na zápasy.
V rámci série ATP Masters odehrál první zápas na BNP Paribas Open 2018 v Indian Wells po zvládnuté kvalifikaci. V první fázi jej však vyřadil Japonec Taró Daniel. Navazující Miami Open 2018 v Key Biscayne znamenalo porážku v témže kole od Chilana Nicoláse Jarryho.
Do premiérového finále ATP Tour se probojoval ve čtyřhře Estoril Open 2018, v páru s krajanem Kylem Edmundem. Ve finále zdolali nizozemsko-novozélandskou dvojici Wesley Koolhof a Artem Sitak po dvousetovém průběhu. Jednalo se o jejich premiérový turnaj, do něhož nastoupili společně. Norrie figuroval až na 617. místě deblového žebříčku ATP. Na turnaji odehrál své první kariérní zápasy v deblu na túře ATP. Singlová semifinále si zahrál na dvou navazujících turnajích, BB&T Atlanta Open 2018 a Los Cabos Open 2018. V prvním případě jej zdolal Američan Ryan Harrison a ve druhém pak Ital Fabio Fognini. Člena elitní světové desítky poprvé porazil na Lyon Open 2018, kde postoupil přes desátého muže žebříčku Johna Isnera. Do čtvrtfinále prošel během zářijového ATP Shenzhen Open 2018, kde mu stopku vystavil Japonec Jošihito Nišioka. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%80%D1%8E%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B5_%D0%BE%D0%B7%D1%91%D1%80%D0%B0 | Мастрюковские озёра | Биологическое разнообразие | Мастрюковские озёра / Биологическое разнообразие | Плавт | This file was uploaded with Commonist. Naucore (Naucoridae sp.). Image prise avec la bonnette Raynox DCR-250. | null | image/jpeg | 1,817 | 1,513 | true | true | true | Мастрюковские озёра — группа озёр, находящаяся в Самарской области, недалеко от станций Мастрюково и Задельная. Комплексный памятник природы регионального значения. | Заводи в озёрах покрыты густой водной растительностью. Побережья покрыты густой прибрежно-водной растительностью, образующей заросли: камыш лесной, тростник обыкновенный, дербенник иволистный, также встречаются осокорники и ивняки. Окрестности озёр покрыты луговой растительностью, на равнинах часты лесные колки из сосны, дуба, орешника, тополя, смородины. Склоны поймы заняты хвойными широколистными лесами с различными растительными сообществами: сосняки наземновейниковый, орляковый и другие, дубравы бересклетово-ландышевая и разнотравная, осинник орляково-снытевый, а также различные переходные формы этих сообществ. Среди деревьев доминируют сосна, дуб и осина, хорошо формируется подрост сосны. Видовой состав травяного покрова весьма богат, но в целом флора озёр недостаточно изучена и нуждается в инвентаризации. Фауна в общем типичная для региона. Чистая и хорошо прогретая вода озёр создаёт благоприятные условия для существования водных животных. В прибрежной зоне встречаются различные моллюски: беззубка прудовая, перловица обыкновенная, дрейссена, катушка роговая, шаровка роговая, лужанка речная, прудовики обыкновенный и ушастый. В прибрежных зарослях обитают крупные водные хищные клопы: плавт и водяной скорпион, на растениях встречаются колонии мшанок плюмателл. Воды богаты планктоном, что обеспечивает надёжную кормовую базу для рыб. Здесь обитают как озёрные виды: щука и карась, так и речные представители: встречаются крупные лещи. Вне пределов водной глади встречается не менее 15 видов бабочек, различные виды жуков, стрекоз, кузнечиков и прочих насекомых, особо примечательны муха ктырь и пчела-древогрыз. В окружающих озёра лесах многочисленны птицы. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomnik_1_Dywizji_Pancernej_w_Warszawie | Pomnik 1 Dywizji Pancernej w Warszawie | null | Pomnik 1 Dywizji Pancernej w Warszawie | Rzeźba orła na pomniku | Pomnik 1 Dywizji Pancernej gen. St. Maczka na placu Inwalidów na warszawskim Żoliborzu Generał Stanisław Maczek Żoliborz | null | image/jpeg | 500 | 375 | true | true | true | Pomnik 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka – monument znajdujący się na placu Inwalidów w Warszawie. | Pomnik 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka – monument znajdujący się na placu Inwalidów w Warszawie. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Real_Madrid_CF_records_and_statistics | List of Real Madrid CF records and statistics | Highest transfer fees paid | List of Real Madrid CF records and statistics / Players / Transfers / Highest transfer fees paid | Gareth Bale, signed in September 2013 from Tottenham Hotspur for £86 million, became Real Madrid's most expensive purchase. | Gareth Bale during his presentation as a new Real Madrid player | null | image/jpeg | 1,360 | 794 | true | true | true | Real Madrid Club de Fútbol is a Spanish professional association football club based in Madrid. The club was formed in 1902 as Madrid Football Club, and played its first competitive match on 13 May 1902, when it entered the semi-final of the Campeonato de Copa de S.M. Alfonso XIII. Real Madrid currently plays in the Spanish La Liga. Real Madrid was one of the founding members of La Liga in 1929, and is one of three clubs, including Barcelona and Athletic Bilbao, never to have been relegated from the league. They have also been involved in European football ever since they became the first Spanish club to enter the European Cup in 1955, except for the 1977–78 and 1996–97 seasons.
This list encompasses the major honours won by Real Madrid and records set by the club, their managers and their players. The player records section includes details of the club's leading goalscorers and those who have made most appearances in first-team competitions. It also records notable achievements by Real Madrid players on the international stage, and the highest transfer fees paid and received by the club. | Real Madrid's record signings are Gareth Bale and Eden Hazard. Bale, who signed for the club from Tottenham Hotspur for a fee which according to media reports is £86 million in September 2013. Hazard, who signed from Chelsea for a fee of £89 million in July 2019. |
|
ml | https://ml.wikipedia.org/wiki/%E0%B4%B8%E0%B5%8D%E0%B4%95%E0%B5%8D%E0%B4%B0%E0%B5%82%E0%B4%97%E0%B5%87%E0%B4%9C%E0%B5%8D | സ്ക്രൂഗേജ് | null | സ്ക്രൂഗേജ് | പിരിയാണിമാപിനിയിലെ അളവുകോലുകൾ | Deutsch: Mikrometer English: MicrometerEspañol: micrómetro, indicando 5,783 mmItaliano: Micrometro millesimale Русский: Микрометр | null | image/jpeg | 914 | 1,142 | true | true | true | വളരെ ചെറിയ ദൂരം കൂടുതൽ കൃത്യതയോടെ അളക്കാനുപയോഗിക്കുന്ന ഉപകരണം. എൻജിനീയറിങ് മേഖലയിലും ഭൗതികശാസ്ത്ര - രസതന്ത്ര മേഖലയിലെ പരീക്ഷണങ്ങൾക്കും ഒഴിച്ചുകൂട്ടാനാവാത്ത ഒരു അളവുപകരണമാണ് സ്ക്രൂഗേജ് എന്നുകൂടി അറിയപ്പെടുന്ന മൈക്രോമീറ്റർ. സൂക്ഷ്മമാപിനി എന്ന് മലയാളം. ഒരു മില്ലീമീറ്ററിന്റെ നൂറിലൊന്ന് കൃത്യതയോടെ ദൂരമളക്കാൻ കഴിയുന്നവയാണ് സാധാരണ ലഭ്യമായ പിരിയാണിമാപിനികൾ.. | വളരെ ചെറിയ ദൂരം കൂടുതൽ കൃത്യതയോടെ അളക്കാനുപയോഗിക്കുന്ന ഉപകരണം. എൻജിനീയറിങ് മേഖലയിലും ഭൗതികശാസ്ത്ര - രസതന്ത്ര മേഖലയിലെ പരീക്ഷണങ്ങൾക്കും ഒഴിച്ചുകൂട്ടാനാവാത്ത ഒരു അളവുപകരണമാണ് സ്ക്രൂഗേജ് എന്നുകൂടി അറിയപ്പെടുന്ന മൈക്രോമീറ്റർ. സൂക്ഷ്മമാപിനി(പിരിയാണി മാപിനി) എന്ന് മലയാളം. ഒരു മില്ലീമീറ്ററിന്റെ നൂറിലൊന്ന് കൃത്യതയോടെ ദൂരമളക്കാൻ കഴിയുന്നവയാണ് സാധാരണ ലഭ്യമായ പിരിയാണിമാപിനികൾ.. |
|
ceb | https://ceb.wikipedia.org/wiki/Bulbophyllum_sociale | Bulbophyllum sociale | null | Bulbophyllum sociale | null | Bulbophyllum sociale, Orchidaceae | null | image/jpeg | 3,494 | 2,129 | true | true | true | Espesye sa orkidya ang Bulbophyllum sociale. Una ning gihulagway ni Robert Allen Rolfe. Ang Bulbophyllum sociale sakop sa kahenera nga Bulbophyllum sa kabanay nga Orchidaceae.
Kini nga matang hayop na sabwag sa Sumatera. Pagka karon wala pay siak nga nalista ubos niini niya. | Espesye sa orkidya ang Bulbophyllum sociale. Una ning gihulagway ni Robert Allen Rolfe. Ang Bulbophyllum sociale sakop sa kahenera nga Bulbophyllum sa kabanay nga Orchidaceae.
Kini nga matang hayop na sabwag sa Sumatera. Pagka karon wala pay siak nga nalista ubos niini niya. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/New_Zealand_passport | New Zealand passport | Types | New Zealand passport / Types | New Zealand Refugee Travel Document cover | English: Front cover of New Zealand Refugee Travel Document | New Zealand Refugee Travel Document cover | image/png | 598 | 420 | true | true | true | New Zealand passports are issued to New Zealand citizens for the purpose of international travel by the Department of Internal Affairs. New Zealand has a passport possession rate of around 70% of the population and there are around 2.9 million New Zealand passports in circulation. It is ranked as one of the most powerful passports in the world. | null |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Villab%C3%A9 | Villabé | Hydrographie | Villabé / Géographie / Hydrographie | Les canalisations des aqueducs de la Vanne et du Loing franchissant l'Essonne. | Français : L'aqueduc de la Vanne à Villabé - Franchissement de l'Essonne / Villabé / Essonne / France | canalisations métalliques au-dessus d'une rivière | image/jpeg | 3,456 | 5,184 | true | true | true | Villabé est une commune française située à trente et un kilomètres au sud-est de Paris dans le département de l’Essonne en région Île-de-France. Délimité au sud et à l'est par le dernier méandre de l'Essonne avant sa confluence avec la Seine, entre l'extrémité est du plateau agricole du Hurepoix et la vallée de la rivière, le territoire de la commune s'inscrit dans un paysage de transition qui a longtemps structuré l'activité humaine de ses habitants.
Le plateau, autrefois espace agricole voué à la culture céréalière, occupe tout le quart nord-ouest du territoire. De grandes zones commerciales et logistiques ont, depuis les années 1990, remplacé peu à peu les parcelles de blé, de pommes de terre et de betteraves. Les coteaux qui descendent lentement vers l'Essonne ont, de par leur exposition au sud et à l'est, autrefois été occupés par des vignobles disparus à la fin XIXᵉ siècle victimes du phylloxéra. C'est sur un de ces coteaux que le village historique s'est établi, au nord-est, à l’abri des vents d'ouest. | Le territoire de la commune est situé dans le bassin versant de l’Essonne. La rivière marque les limites sud et est de la commune en formant un arc de cercle sur une longueur de cinq kilomètres. Dans son parcours au sud de la commune, la rivière se divise en petits bras : le bras gauche sur lequel est situé le moulin de Villoison, le bras droit le long duquel se trouve le moulin d’Ormoy, et le bras de la petite Essonne qui traverse le parc de Châteaubourg. Puis, en se dirigeant vers l’est, la rivière crée une zone humide composée d’étangs et de zones marécageuses. Brusquement, au niveau du pont de l’autoroute A6 qui la franchit, la rivière bifurque à angle droit et remonte vers le nord en direction de Corbeil-Essonnes. La rivière se divise à nouveau en deux bras au milieu desquels se trouve la grande île de Moulin Galant. Les bras de la rivière se rejoignent au lieu-dit la Nacelle et l’Essonne poursuit son parcours dans Corbeil-Essonnes où elle rejoint la Seine après s’être à nouveau divisée. Une station de mesure hydrométrique était implantée dans la commune entre 1985 et 1993.
L'aqueduc de la Vanne et du Loing, qui alimente Paris en eau potable par le réservoir de Montsouris, traverse le territoire de la commune dans sa partie ouest (du sud au nord en direction de Lisses). Une station de relevage, située au bord du plateau du Hurepoix, permet de relever l’eau du niveau de l’Essonne (qui est enjambée par des canalisations métalliques) jusqu’au niveau du plateau.
Deux petits lacs sont implantés au sud de la commune au lieu-dit les Brettes, un bassin de rétention des eaux pluviales a été aménagé dans la plaine des Brateaux en arrière de l’aire de service de Lisses, un second lac de rétention des eaux de pluie est disposé à l’ouest du bourg à l’angle des rues de Cassiopée et d’Ambreville. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Pianottoli-Caldarello | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a9/Chevanu.JPG | Pianottoli-Caldarello | Géographie | Pianottoli-Caldarello / Géographie | Anse de Chevanu. | Français : Baie de Chevanu | null | image/jpeg | 1,377 | 2,040 | true | true | true | Pianottoli-Caldarello est une commune française située dans la circonscription départementale de la Corse-du-Sud et le territoire de la collectivité de Corse. Elle appartient à l'ancienne piève de Freto. La commune portait le nom de Caldarello jusqu'en 1921. | null |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/San_Mateo_County,_California | San Mateo County, California | County parks | San Mateo County, California / Geography / County parks | null | South San Francisco and Bayshore Fwy along bottom. Buildings on mountainside on the right are part of Brisbane. Radio towers and dirt roads can be seen across the mountain. | null | image/jpeg | 3,775 | 7,360 | true | true | true | San Mateo County, officially the County of San Mateo, is a county located in the U.S. state of California. As of the 2010 census, the population was 718,451. The county seat is Redwood City.
San Mateo County is included in the San Francisco–Oakland–Berkeley, CA Metropolitan Statistical Area, and is part of the San Francisco Bay Area, the nine counties bordering San Francisco Bay. It covers most of the San Francisco Peninsula. San Francisco International Airport is located at the northern end of the county, and Silicon Valley begins at the southern end. The county's built-up areas are mostly suburban with some areas being very urban, and are home to several corporate campuses. | The County of San Mateo Parks Department operates 22 parks, trails, and historic sites spread throughout the county:
Notes
149 acres of land, 538 acres underwater
Wholly contained within the Montara State Marine Reserve
Divided by State Route 1 into the 15-acre Mirada Surf West and 34-acre East.
Prior to the rebuilding of the San Mateo Bridge that began in 1996, the county had also operated Werder Pier for fishermen; it had been the western segment of the original 1929 vertical-lift bridge.
In addition to the county-operated parks, San Mateo County voters created the Midpeninsula Regional Open Space District in 1972, administered by the Peninsula Open Space Trust, which owns several protected spaces within San Mateo County (as well as within Santa Clara and Santa Cruz counties). San Mateo County protected spaces administered by POST include:
Coal Creek Open Space Preserve
El Corte de Madera Creek
La Honda Creek Open Space Preserve
Long Ridge Open Space Preserve (partially within Santa Clara County)
Los Trancos Open Space Preserve (partially within Santa Clara County)
Pulgas Ridge Open Space Preserve
Purisima Creek Redwoods Open Space Preserve
Ravenswood Open Space Preserve
Russian Ridge Open Space Preserve
Skyline Ridge Open Space Preserve
Teague Hill Open Space Preserve
Thornewood Open Space Preserve
Windy Hill Open Space Preserve |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Bhutanese_art | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/97/Slate_carving%2C_School_of_Traditional_Arts%2C_Thimphu.jpg | Bhutanese art | Products | Bhutanese art / Products | Slate carving, School of Traditional Arts. | - | null | image/jpeg | 2,560 | 1,920 | true | true | true | Bhutanese art is similar to Tibetan art. Both are based upon Vajrayana Buddhism and its pantheon of teachers and divine beings.
The major orders of Buddhism in Bhutan are the Drukpa Lineage and the Nyingma. The former is a branch of the Kagyu school and is known for paintings documenting the lineage of Buddhist masters and the 70 Je Khenpo. The Nyingma school is known for images of Padmasambhava, who is credited with introducing Buddhism into Bhutan in the 7th century. According to legend, Padmasambhava hid sacred treasures for future Buddhist masters, especially Pema Lingpa, to find. Tertöns are also frequent subjects of Nyingma art.
Each divine being is assigned special shapes, colors, and/or identifying objects, such as lotus, conch-shell, thunderbolt, and begging bowl. All sacred images are made to exact specifications that have remained remarkably unchanged for centuries.
Bhutanese art is particularly rich in bronzes of different kinds that are collectively known by the name Kham-so even though they are made in Bhutan because the technique of making them was originally imported from that region of Tibet. | Textiles
Bhutanese textiles are a unique art form inspired by nature made in the form of clothing, crafts and different types of pots in eye-catching blend of colour, texture, pattern and composition. This art form is witnessed all over Bhutan and in Thimphu in the daily life of its people. It is also a significant cultural exchange garment that is gifted to mark occasions of birth and death, auspicious functions such as weddings and professional achievements and in greeting dignitaries. Each region has its own special designs of textiles, either made of vegetable dyed wool known as yathra or pure silk called Kishuthara. It is the women, belonging to a small community, who weave these textiles as a household handicrafts heritage.
Paintings
Most Bhutanese art, including ‘Painting in Bhutanese art’, known as lhazo, is invariably religion centric. These are made by artists without inscribing their names on them. The paintings encompass various types including the traditional thangkas, which are scroll paintings made in “highly stylised and strict geometric proportions” of Buddhist iconography that are made with mineral paints. Most houses in Bhutan have religious and other symbolic motifs painted inside their houses and also on the external walls.
Sculptures
The art of making religious sculptures is unique in Bhutan and hence very popular in the Himalayan region. The basic material used for making the sculptures is clay, which is known as jinzob. The clay statues of Buddhist religious icons, made by well-known artists of Bhutan, embellish various monasteries in Bhutan. This art form of sculpture is taught to students by professional artists at the Institute of Zorig Chosum in Thimphu.
Paper making
Handmade paper known as deysho is in popular usage in Bhutan and it is durable and insect resistant. The basic material used is the bark of the Daphne plant. This paper is used for printing religious texts; traditional books are printed on this paper. It is also used for packaging gifts. Apart from handmade paper, paper factories in Bhutan also produce ornamental art paper with designs of flower petals, and leaves, and other materials. For use on special occasions, vegetable dyed paper is also made.
Wood carving
Wood carving known as Parzo is a specialised and ancient art form, which is significantly blended with modern buildings in the resurgent Bhutan. Carved wood blocks are used for printing religious prayer flags that are seen all over Bhutan in front of monasteries, on hill ridges and other religious places. Carving is also done on slate and stone. The wood that is used for carving is seasoned for at least one year prior to carving.
Sword making
The art of sword making falls under the tradition of garzo (or blacksmithing), an art form that is used to make all metal implements such as swords, knives, chains, darts and so forth. Ceremonial swords are made and gifted to people who are honoured for their achievements. These swords are to be sported by men on all special occasions. Children, wear a traditional short knife known as the dudzom. Terton Pema Lingpa, a religious treasure hunter from central Bhutan, was the most famous sword maker in Bhutan.
Boot Making
It is not uncommon to see Bhutan’s traditional boots made of cloth. The cloth is hand stitched, embroidered and appliquéd with Bhutanese motifs. They are worn on ceremonial occasions (mandatory); the colours used on the boot denote the rank and status of the person wearing it. In the pecking order, Ministers wear orange, senior officials wear red and the common people wear white boots. This art form has been revived at the Institute of Zorig Chosum in Thimphu. Women also wear boots but of shorter length reaching just above the ankle.
Bamboo Craft
Bamboo Craft made with cane and bamboo is known as thazo. It is made in many rural communities in many regions of Bhutan. Few special items of this art form are the belo and the bangchung, popularly known as the Bhutanese “Tupperware” basket made in various sizes. Baskets of varying sizes are used in the homes and for travel on |
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Cappel | Cappel | null | Cappel | Escudo | null | null | image/svg+xml | 660 | 600 | true | true | true | Cappel es una población y comuna francesa, en la región de Lorena, departamento de Mosela, en el distrito de Forbach y cantón de Freyming-Merlebach. | Cappel es una población y comuna francesa, en la región de Lorena, departamento de Mosela, en el distrito de Forbach y cantón de Freyming-Merlebach. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Hordeum_murinum | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/06/Kruipertje_tongetje_en_oortjes_%28Hordeum_murinum_ligula%29.jpg | Hordeum murinum | Descrizione | Hordeum murinum / Descrizione | Le foglie | Nederlands: Kruipertje tongetje en oortjes English: Hordeum murinum ligula | null | image/jpeg | 1,513 | 1,297 | true | true | true | L'orzo selvatico. È una pianta erbacea molto comune nelle regioni temperate, considerata comunemente una pianta infestante. | Queste piante arrivano ad una altezza di 1,5 - 5 dm. La forma biologica è terofita scaposa (T scap), ossia in generale sono piante erbacee che differiscono dalle altre forme biologiche poiché, essendo annuali, superano la stagione avversa sotto forma di seme e sono munite di asse fiorale eretto e spesso privo di foglie. |
br | https://br.wikipedia.org/wiki/Emgann_Sedan_(1870) | Emgann Sedan (1870) | null | Emgann Sedan (1870) | Bismarck e Sedan | null | null | image/jpeg | 3,264 | 2,448 | true | true | true | Krogit e-barzh!
Un danvez pennad eo ar pennad-mañ ha labour zo d'ober c'hoazh a-raok e beurechuiñ.
Gallout a rit skoazellañ Wikipedia dre glokaat anezhañ.
Emgann Sedan a voe un emgann etre an armeoù gall ha prusian e-pad Brezel 1870-1871, ma voe faezhet an arme c'hall, kaset gant ar jeneraled Edme de Mac-Mahon, Auguste-Alexandre Ducrot, hag Emmanuel de Wimpffen, gant hini prusia kaset gant Helmuth von Molt. | Krogit e-barzh !
Un danvez pennad eo ar pennad-mañ ha labour zo d'ober c'hoazh a-raok e beurechuiñ.
Gallout a rit skoazellañ Wikipedia dre glokaat anezhañ.
Emgann Sedan a voe un emgann etre an armeoù gall ha prusian e-pad Brezel 1870-1871, ma voe faezhet an arme c'hall, kaset gant ar jeneraled Edme de Mac-Mahon, Auguste-Alexandre Ducrot, hag Emmanuel de Wimpffen,gant hini prusia kaset gant Helmuth von Molt. |
|
tt | https://tt.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D3%99%D2%A3%D0%B3%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%BA_%D1%83%D1%82 | Мәңгелек ут | null | Мәңгелек ут | РФ хөкүмәте рәисе В. В. Путин мәңгелек утына чәчәкләр куя, Казанның Җиңү паркы | Русский: Председатель Правительства Российской Федерации В. В. Путин на церемонии возложения цветов к Вечному огню в казанском Парке Победы. | null | image/jpeg | 2,130 | 3,546 | true | true | true | Мәңгелек ут - нәрсәдер яки кемдер хакында мәңгелек хәтерне гәүдәләндерүче һәрвакыт яна торган ут. Гадәттә мемориаль комплекска керә. | Мәңгелек ут - нәрсәдер яки кемдер хакында мәңгелек хәтерне гәүдәләндерүче һәрвакыт яна торган ут. Гадәттә мемориаль комплекска керә. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D1%80%D1%8E%D1%81%D1%81%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%BC%D0%B5%D1%82%D1%80%D0%BE%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D1%82%D0%B5%D0%BD | Брюссельский метрополитен | null | Брюссельский метрополитен | null | Français : Une rame "Boa". English: M6 ("Boa") series trainset of the Brussels Metro. Português: Composição "Boa" do Metropolitano de Bruxelas. | null | image/jpeg | 2,592 | 3,872 | true | true | true | Брюссельский метрополитен — система линий метрополитена в столице Бельгии Брюсселе. Единственный полноценный метрополитен Бельгии. Открыт в 1976. Насчитывает 59 станций. Общая продолжительность линий 39,9 км. Среднее расстояние между станциями примерно 650 метров. Эксплуатирует метро муниципальное предприятие STIB/MIVB. | Брюссельский метрополитен — система линий метрополитена в столице Бельгии Брюсселе. Единственный полноценный метрополитен Бельгии (так называемое лёгкое метро Шарлеруа является по сути сетью скоростного трамвая, пре-метро в Антверпене — подземный трамвай). Открыт в 1976. Насчитывает 59 станций. Общая продолжительность линий 39,9 км. Среднее расстояние между станциями примерно 650 метров. Эксплуатирует метро муниципальное предприятие STIB/MIVB. |
Subsets and Splits