language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
en | https://simple.wikipedia.org/wiki/Alps | Alps | Animals | Alps / Animals | null | Rupicapra rupicapra; chamois in Kleinwalsertal, Austria Photo was taken using the following technique: Film: Kodak Slide Lens: 70-300 Filter: none Body: Minolta 600si Support: simple tripod Source: http://fam-tille.de/sparetime.html Image with Information in English Bild mit Informationen auf Deutsch | null | image/jpeg | 1,024 | 1,281 | true | true | true | The Alps is the greatest mountain range of Europe. It reaches from Austria and Slovenia in the east; through Italy, Switzerland, Liechtenstein and Germany; to France in the west. The original meaning of the word was 'white'.
The highest mountain in the Alps is Mont Blanc, at 4,808 metres, on the Italian–French border. | Species common to the Alps. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E5%B7%B4%E5%93%88%E4%BC%8A%E4%BF%A1%E4%BB%B0 | 巴哈伊信仰 | 人類 | 巴哈伊信仰 / 教義 / 人類 | 這個符號象徵人類與神的關聯 | null | null | image/svg+xml | 540 | 1,052 | true | true | true | 巴哈伊信仰，其基本教義可概括為「上帝唯一」、「宗教同源」和「人類一體」。1863年，巴哈伊信仰由巴哈歐拉創立於伊朗，並在中東地區開始傳播。巴哈伊也可以指代接受巴哈伊信仰並按其準則生活的人，他們在提升和完善自身的同時也竭盡所能地促進他人及社會的福祉。巴哈伊信仰目前擁有500至700萬信徒， 遍布於世界大部分國家和地區，在印度和伊朗的集中度最高。世界上人數最多的新興宗教是摩門教，而世界上分布最廣的新興宗教則是巴哈伊教。
巴哈伊教創始人為巴哈歐拉，其名意為「上帝之榮耀」，由此產生教名。根據巴哈伊的教義，宗教的歷史是神差遣先知對人類進行教化的進化過程。神派遣列代聖使亞伯拉罕、摩西、佛陀、瑣羅亞斯德、基督、穆罕默德和巴孛，巴哈歐拉是其中最新的一位。
巴哈伊教是個新的獨立宗教。巴哈伊教沒有神職人員和地方教堂；現在每個大洲建有一個靈曦堂，分別位於美洲美國伊利諾州威爾米特、大洋洲澳大利亞雪梨、非洲烏干達坎帕拉、歐洲德國法蘭克福、中美洲巴拿馬、亞洲印度新德里、太平洋薩摩亞和南美洲智利聖地亞哥。每座廟宇都有九面，每面有一大門，代表可以從各方向加入巴哈伊信仰。廟宇中不出售紀念品、不接受饋贈，宗教經費只來源於教徒的捐贈。禮拜儀式非常簡單，沒有固定的地點，在靈曦堂中可朗誦任何天啟諸教的經典作品。
巴哈伊教有自己的曆法，每年19個月，每月19天，年末增加4天。每年公曆3月21日為巴哈伊教曆新年，稱為諾露茲節。每天從日落時開始。
由於巴哈伊教義的簡單和普遍性，在世界各地發展很迅速，是一種生機勃勃的宗教。
1935年，清華大學校長曹雲祥開始翻譯巴哈伊教經典時，認為其社會主張與中國傳統儒家思想的「世界大同」理想相通，故將其翻譯為「大同教」，這個名字一直沿用到1990年代初期。1991年正式更名為「巴哈伊信仰」。 | 巴哈伊信仰相信人類具有「理性靈魂」，並且使人具備獨特的能力去認知神和人與其創造者的關係。每個人都有義務通過神的顯示者們去認知神，並且順從他們的教誨。借著認知和順服、服務他人和定期禱告和學習教育者啟示的經典，靈魂就能更接近神，這是巴哈伊信仰的屬靈的理想境界。人死亡之後，靈魂就進入下一個世界，人於物質世界的屬靈發展決定其在屬靈世界的進度。天堂和地獄是在此世和彼世與神親近或疏遠的程度，死後並不存在物質世界意義中的獎賞或懲罰。
巴哈伊經典強調回歸人的本性，拋棄偏見。人類原本是一家，雖然也是高度的多樣化：種族和文化的多元化值得珍惜和寬容。種族主義、民族主義、種姓制度和階級制度的教條是人為的、妨礙人類團結的。根據巴哈伊教義，人類團結是現今世界宗教和政治的最重要問題。 |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/J%C3%BCdischer_Friedhof | Jüdischer Friedhof | Geschichte | Jüdischer Friedhof / Geschichte | Alter Jüdischer Friedhof Fürth (1705) | Deutsch: Alter Jüdischer Friedhof in Fürth, kolorierter Kupferstich von 1705. Orginalbeschriftung: "Friedhof (wörtlich: Haus der Gräber) in der heiligen Gemeinde (abgekürzt) Firda" (hebräisch: בית הקברות בקהילה קדושה פירדא); „Der Juden begräbnisse wie sie in Fürth anzusehen 3. 1/2. St. bej Nürnb.“ (Stein bei Nürnberg) | null | image/jpeg | 685 | 1,140 | true | true | true | Ein jüdischer Friedhof ist ein Friedhof mit Besonderheiten, die sich aus den Gesetzen des Judentums ergeben. So ist die Erdbestattung vorgeschrieben. Die dauerhafte Totenruhe gilt als verbindlich und steht einer begrenzten Ruhefrist entgegen. Die Besucher legen statt Blumen in der Regel kleine graue Steine auf das Grab. Mit Bezug zu seinem lebensbejahenden Charakter und der Messias-Erwartung wird der jüdische Friedhof – nach einem jiddischen Ausdruck – auch „guter Ort“ genannt. | Während die Aschkenasim (deutschstämmige und osteuropäische Juden) aufrechte Steine an ihre Gräber stellten, bestatteten die Sephardim (portugiesische und spanische Juden) ihre Toten unter flachliegenden Grabplatten oder Zeltgräbern. In Mittel- und Osteuropa sind überwiegend aschkenasische Bestattungsarten verbreitet. Vereinzelt finden sich dort auch jüdische Friedhöfe, die außer einem aschkenasischen Teil auch einen sephardischen Teil beinhalten wie zum Beispiel der Jüdische Friedhof in Hamburg-Altona. Anfangs wurden die Toten nach Jerusalem ausgerichtet, diese Tradition wird seit dem 18. Jahrhundert nicht mehr durchgesetzt.
Insbesondere wurden die Grabsteine (Mazevot) ab der Zeit der Haskala nicht nur in hebräischer Sprache beschriftet, sondern auch in der jeweiligen Landessprache. Letzteres geschah in der Regel auf der Rückseite des Grabsteins. Eine weitere Besonderheit bestand darin, dass auf der hebräisch beschrifteten Seite des Grabsteins nicht nur der Name des Toten selbst genannt wurde, sondern auch der Name seines Vaters. Dies stellt heute für die genealogische Forschung einen unschätzbaren Wert dar. In der Zeit der Haskala wurden in Anlehnung an die christliche Tradition Familiengräber mit aufwändiger gestalteten Grabsteinen und sogar Mausoleen für Familien errichtet.
In der Vergangenheit kam es manchmal vor, dass auf jüdischen Friedhöfen freilaufende Esel gehalten wurden. Da gläubige Juden die Erstgeburt eines Esels, im Gegensatz zu anderen Nutztieren, auslösen müssen, wenn sie von diesem Esel später einen eigenen Nutzen zu haben beabsichtigen, müssen sie für das Tier rechtzeitig eine Abgabe entrichten. Jedoch wurde dies manchmal versäumt, deshalb durfte der Esel für keine Arbeit beigezogen werden und verbrachte sein Leben auf dem Friedhof.
Als der älteste jüdische Friedhof Europas mit einem Grabstein von 1058/1059 gilt der Heilige Sand in Worms.
Es wurden Jüdische Friedhöfe im Nationalsozialismus in großer Anzahl verwüstet. |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A1%D7%A7%D7%95%D7%98_%D7%9E%D7%95%D7%A8%D7%99%D7%A1%D7%95%D7%9F | סקוט מוריסון | ראש ממשלת אוסטרליה | סקוט מוריסון / ראש ממשלת אוסטרליה | מוריסון בשיחה עם נשיא אינדונזיה ג'וקו וידודו בג'קרטה, 31 באוגוסט 2018 | Photo credit: DFAT / Timothy Tobing | null | image/jpeg | 2,380 | 3,570 | true | true | true | סקוט ג'ון מוריסון הוא פוליטיקאי אוסטרלי המכהן כראש ממשלת אוסטרליה, וכמנהיג המפלגה הליברלית מאז 24 באוגוסט 2018. חבר בית הנבחרים האוסטרלי מאז 2007, כנציג מחוז הבחירה קוק שבניו סאות' ויילס.
מוריסון למד גאוגרפיה כלכלית באוניברסיטת ניו סאות' ויילס. לאחר שסיים את לימודיו עבד כמנהל משרד תיירות וספורט בניו זילנד בשנים 1998–2000, ובסופו של דבר היה למנהל הכללי של הסוכנות הפדרלית "תיירות אוסטרליה" בשנים 2004–2006. מוריסון כיהן גם כמנהל הארצי של המפלגה הליברלית של ניו סאות' ויילס בשנים 2000–2004.
בבחירות הפדרליות באוסטרליה שנערכו ב-2007 נבחר לראשונה לבית הנבחרים, ובבחירות שנערכו ב-2010 היה לאחד מיושבי הספסלים הקדמיים. עם עלייתה לשלטון של המפלגה הליברלית בבחירות הפדרליות ב-2013, מונה על ידי טוני אבוט לקבינט ממשלת אוסטרליה כשר להגירה והגנה על הגבולות. בתפקידו זה היה אחראי על ביצוע מבצע "גבולות ריבוניים", מה שהיה הצעת מדיניות משמעותית של הליברלים עת שהיוו את האופוזיציה. מאוחר יותר מונה לתפקיד השר לשירותים חברתיים בשלהי 2014. לאחר מכן, כאשר מלקולם טרנבול החליף את אבוט כראש הממשלה בספטמבר 2015, מונה מוריסון לשר האוצר של אוסטרליה.
באוגוסט 2018, שר הפנים פיטר דאטון קרא תיגר על ראש הממשלה טרנבול בהתמודדותו על הנהגת המפלגה הליברלית, בשל אי שביעות רצון בקרב האגף השמרני של המפלגה. | null |
|
is | https://is.wikipedia.org/wiki/Marcia_Cross | Marcia Cross | null | Marcia Cross | null | English: Marcia Cross at the White House Correspondents' Dinner in April 2008. | null | image/jpeg | 1,872 | 1,450 | true | true | true | Marcia Cross er bandarísk leikkona sem ef til vill er best þekkt fyrir leik sinn í sjónvarpsþáttunum Desperate Housewives og Melrose Place. Fyrir leik sinn í fyrrnefndri þáttaröð hefur hún hlotið tilnefningar til þriggja Golden Globe verðlauna.
Cross hefur verið þekkt leikkona síðan á tíunda áratugi 20. aldar fyrir leik sinn sem Kimberly Shaw í Melrose Place, þar sem hún byrjaði í aukahlutverki en varð síðar ein af aðalleikurum seríunnar. Eftir að hlutverki hennar lauk í Melrose Place tók hún sér hlé frá leiklistinni um árabil og lauk mastersgráðu í sálfræði.
Cross átti í ástarsambandi við leikarann Richard Jordan frá árinu 1985 fram að andláti hans árið 1993. Hún hefur verið gift veðbréfasalanum Tom Mahoney frá árinu 2006 og með honum á hún tvíburadætur. | Marcia Cross (fædd 25. mars 1962) er bandarísk leikkona sem ef til vill er best þekkt fyrir leik sinn í sjónvarpsþáttunum Desperate Housewives og Melrose Place. Fyrir leik sinn í fyrrnefndri þáttaröð hefur hún hlotið tilnefningar til þriggja Golden Globe verðlauna.
Cross hefur verið þekkt leikkona síðan á tíunda áratugi 20. aldar fyrir leik sinn sem Kimberly Shaw í Melrose Place, þar sem hún byrjaði í aukahlutverki en varð síðar ein af aðalleikurum seríunnar. Eftir að hlutverki hennar lauk í Melrose Place tók hún sér hlé frá leiklistinni um árabil og lauk mastersgráðu í sálfræði.
Cross átti í ástarsambandi við leikarann Richard Jordan frá árinu 1985 fram að andláti hans árið 1993. Hún hefur verið gift veðbréfasalanum Tom Mahoney frá árinu 2006 og með honum á hún tvíburadætur. |
|
cy | https://cy.wikipedia.org/wiki/Uumar | Uumar | null | Uumar | Uumar yn Chwefror 2015. | English: Uumar. A Welsh band. Cymraeg: Uumar. Band Cymraeg. | null | image/jpeg | 3,840 | 5,760 | true | true | true | Band Cymraeg yw UUMAR. Ffurfiwyd y band yng Nghaerdydd gan Siôn Owens Tomos Williams a Rhys Morgan pan oedd y tri yn fyfyrwyr yno. Ymunodd Llyr Rhisiart ar y drymiau wedi i'r band gael nifer o ddrymwyr dros dro.
Maent yn enwog am berfformiadau egniol ac hwyliog. Maent wedi perfformio mewn nifer o wyliau megis Gwyl y Dyn Gwyrdd, Gwyl Nôl a Mlan a Crug Mawr. | Band Cymraeg yw UUMAR. Ffurfiwyd y band yng Nghaerdydd gan Siôn Owens (basydd Y Bandana) Tomos Williams (sy'n perfformio'n unigol fel Tom ap Dan) a Rhys Morgan (aelod o Breichiau Hir) pan oedd y tri yn fyfyrwyr yno. Ymunodd Llyr Rhisiart ar y drymiau wedi i'r band gael nifer o ddrymwyr dros dro.
Maent yn enwog am berfformiadau egniol ac hwyliog. Maent wedi perfformio mewn nifer o wyliau megis Gwyl y Dyn Gwyrdd, Gwyl Nôl a Mlan a Crug Mawr. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Icebreaker | Icebreaker | Ice resistance and hull form | Icebreaker / Characteristics / Ice resistance and hull form | The Swedish icebreaker Oden is built with a flat landing craft bow and a powerful water deluge system designed to reduce friction between the hull and ice | English: The Swedish icebreaker Oden carves a path through the ice off the shores of McMurdo Sound in Antarctica. | null | image/jpeg | 1,867 | 2,527 | true | true | true | An icebreaker is a special-purpose ship or boat designed to move and navigate through ice-covered waters, and provide safe waterways for other boats and ships. Although the term usually refers to ice-breaking ships, it may also refer to smaller vessels, such as the icebreaking boats that were once used on the canals of the United Kingdom.
For a ship to be considered an icebreaker, it requires three traits most normal ships lack: a strengthened hull, an ice-clearing shape, and the power to push through sea ice.
Icebreakers clear paths by pushing straight into frozen-over water or pack ice. The bending strength of sea ice is low enough that the ice breaks usually without noticeable change in the vessel's trim. In cases of very thick ice, an icebreaker can drive its bow onto the ice to break it under the weight of the ship. A buildup of broken ice in front of a ship can slow it down much more than the breaking of the ice itself, so icebreakers have a specially designed hull to direct the broken ice around or under the vessel. | Icebreakers are often described as ships that drive their sloping bows onto the ice and break it under the weight of the ship. In reality, this only happens in very thick ice where the icebreaker will proceed at walking pace or may even have to repeatedly back down several ship lengths and ram the ice pack at full power. More commonly the ice, which has a relatively low flexural strength, is easily broken and submerged under the hull without a noticeable change in the icebreaker's trim while the vessel moves forward at a relatively high and constant speed.
When an icebreaker is designed, one of the main goals is to minimize the forces resulting from crushing and breaking the ice, and submerging the broken floes under the vessel. The average value of the longitudinal components of these instantaneous forces is called the ship's ice resistance. Naval architects who design icebreakers use the so-called h-v-curve to determine the icebreaking capability of the vessel. It shows the speed (v) that the ship is able to achieve as a function of ice thickness (h). This is done by calculating the velocity at which the thrust from the propellers equals the combined hydrodynamic and ice resistance of the vessel. An alternative means to determine the icebreaking capability of a vessel in different ice conditions such as pressure ridges is to perform model tests in an ice tank. Regardless of the method, the actual performance of new icebreakers is verified in full scale ice trials once the ship has been built.
In order to minimize the icebreaking forces, the hull lines of an icebreaker are usually designed so that the flare at the waterline is as small as possible. As a result, icebreaking ships are characterized by a sloping or rounded stem as well as sloping sides and a short parallel midship to improve maneuverability in ice. However, the spoon-shaped bow and round hull have poor hydrodynamic efficiency and seakeeping characteristics, and make the icebreaker susceptible to slamming, or the impacting of the bottom structure of the ship onto the sea surface. For this reason, the hull of an icebreaker is often a compromise between minimum ice resistance, maneuverability in ice, low hydrodynamic resistance, and adequate open water characteristics.
Some icebreakers have a hull that is wider in the bow than in the stern. These so-called "reamers" increase the width of the ice channel and thus reduce frictional resistance in the aftship as well as improve the ship's maneuverability in ice. In addition to low friction paint, some icebreakers utilize an explosion-welded abrasion-resistant stainless steel ice belt that further reduces friction and protects the ship's hull from corrosion. Auxiliary systems such as powerful water deluges and air bubbling systems are used to reduce friction by forming a lubricating layer between the hull and the ice. Pumping water between tanks on both sides of the vessel results in continuous rolling that reduces friction and makes progress through the ice easier. Experimental bow designs such as the flat Thyssen-Waas bow and a cylindrical bow have been tried over the years to further reduce the ice resistance and create an ice-free channel. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Piwonia_lekarska | Piwonia lekarska | null | Piwonia lekarska | 'Rubra Plena' | pivonka Paeonia × festiva 'Rubra Plena' | null | image/jpeg | 1,920 | 2,560 | true | true | true | Piwonia lekarska – gatunek rośliny należący do rodziny piwoniowatych. Pochodzi z południowej i środkowej Europy. Bardzo rzadka. W Alpach rośnie na rozrzuconych stanowiskach po południowej, włoskiej stronie tego pasma, a także w masywie Monte Generoso w szwajcarskim Ticino. Dochodzi do wysokości ok. 1700 m n.p.m. | Piwonia lekarska (Paeonia officinalis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny piwoniowatych. Pochodzi z południowej i środkowej Europy. Bardzo rzadka. W Alpach rośnie na rozrzuconych stanowiskach po południowej, włoskiej stronie tego pasma, a także w masywie Monte Generoso w szwajcarskim Ticino. Dochodzi do wysokości ok. 1700 m n.p.m. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/National_Register_of_Historic_Places_listings_in_Alamosa_County,_Colorado | National Register of Historic Places listings in Alamosa County, Colorado | Current listings | National Register of Historic Places listings in Alamosa County, Colorado / Current listings | null | The historic headquarters of the Medano Ranch near Mosca, Colorado. The ranch is owned by the Nature Conservancy. | Medano Ranch Headquarters | image/jpeg | 680 | 1,024 | true | true | true | This is a list of the National Register of Historic Places listings in Alamosa County, Colorado.
This is intended to be a complete list of the properties and districts on the National Register of Historic Places in Alamosa County, Colorado, United States. The locations of National Register properties and districts for which the latitude and longitude coordinates are included below, may be seen in a map.
There are 15 properties and districts listed on the National Register in the county.
This National Park Service list is complete through NPS recent listings posted July 17, 2020. | null |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/Auzon | Auzon | null | Auzon | null | English: Citadel's Overview Français : Vue générale de la citadelle ; Auzon, Brivadois, Haute-Loire, Auvergne, France | null | image/jpeg | 1,611 | 2,000 | true | true | true | Auzon település Franciaországban, Haute-Loire megyében. Auzon Azérat, Saint-Hilaire, Vergongheon, Vézézoux, Saint-Jean-Saint-Gervais és Saint-Martin-d'Ollières községekkel határos. | Auzon település Franciaországban, Haute-Loire megyében. Auzon Azérat, Saint-Hilaire, Vergongheon, Vézézoux, Saint-Jean-Saint-Gervais és Saint-Martin-d'Ollières községekkel határos. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Kamehameha_IV | Kamehameha IV | null | Kamehameha IV | null | English: Kamehameha IV, born Alexander ʻIolani Liholiho Keawenui (1834–1863), reigned as the fourth king of the Kingdom of Hawaii from January 11, 1855 to November 30, 1863. | null | image/jpeg | 5,569 | 4,591 | true | true | true | Kamehameha IV February 9, 1834 – November 30, 1863, reigned as the fourth monarch of Hawaii under the title Ke Aliʻi o ko Hawaiʻi Pae ʻAina of the Kingdom of Hawaii from January 11, 1855 to November 30, 1863. | Kamehameha IV (Alekanetero ʻIolani Kalanikualiholiho Maka o ʻIouli Kūnuiākea o Kūkāʻilimoku; anglicized as Alexander Lihoiho) February 9, 1834 – November 30, 1863), reigned as the fourth monarch of Hawaii under the title Ke Aliʻi o ko Hawaiʻi Pae ʻAina of the Kingdom of Hawaii from January 11, 1855 to November 30, 1863. |
|
ar | https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D8%B3%D8%A7_(%D9%85%D8%AF%D9%8A%D9%86%D8%A9) | آسا (مدينة) | null | آسا (مدينة) | null | Français : Assa, depuis le Ksar. Photo par Saâd A. Tazi English: Assa, general view from the Ksar. Photo by Saâd A. Tazi. | null | image/jpeg | 997 | 1,772 | true | true | true | آسا هي مدينة مغربية، وجماعة حضرية تابعة إدارياً لإقليم آسا الزاك بجهة كلميم واد نون جنوب المغرب. حوالي 100 كلم جنوب-شرق كلميم وحوالي 300 كلم جنوب غرب فم زڭيد. وهي تقع في منطقة صحراوية شمال جبال الواركزيز يقع وادي درعة جنوبها.
تضم آسا 570 14 نسمة مُوزعين على 2990 أُسرة، حسب الإحصاء العام للسكان والسكنى لسنة 2014. |
آسا هي مدينة مغربية، وجماعة حضرية تابعة إدارياً لإقليم آسا الزاك بجهة كلميم واد نون جنوب المغرب. حوالي 100 كلم جنوب-شرق كلميم وحوالي 300 كلم جنوب غرب فم زڭيد. وهي تقع في منطقة صحراوية شمال جبال الواركزيز يقع وادي درعة جنوبها.
تضم آسا 570 14 نسمة مُوزعين على 2990 أُسرة، حسب الإحصاء العام للسكان والسكنى لسنة 2014. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Langoiran | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e7/Map_commune_FR_insee_code_33226.png | Langoiran | null | Langoiran | null | Map commune FR insee code 33226.png | null | image/png | 605 | 756 | true | true | true | Langoiran és un municipi francès, situat al departament de la Gironda i a la regió de la Nova Aquitània. | Langoiran (en francès Langoiran) és un municipi francès, situat al departament de la Gironda i a la regió de la Nova Aquitània. |
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Jontte_Valosaari | Jontte Valosaari | null | Jontte Valosaari | null | Suomi: Jontte Valosaari suomalainen laulaja | Jontte Valosaari syyskuussa 2014. | image/jpeg | 5,232 | 3,488 | true | true | true | Jontte Valosaari on helsinkiläinen poplaulaja. Hän solmi levytyssopimuksen EMI:n kanssa vuonna 2012.
Valosaari on laulanut muun muassa Brädin ja Cheekin albumeilla. Hänen ensimmäinen oma julkaisunsa, single "Jos mä oisin sun mies", jolla vierailee rap-artisti Elastinen, julkaistiin 9. marraskuuta 2012. Single sijoittui parhaimmillaan Suomen virallisen singlelistan toiselle sijalle. Jontte Valosaaren debyyttialbumi, Haastaja, julkaistiin 26. huhtikuuta 2013. Albumin on tuottanut MGI.
Jontte Valosaari on osallistunut musiikkiluokalla perustamansa yhtyeen kanssa Rockin Suomen-mestaruus -kilpailuihin. | Jontte (Joonas) Valosaari (s. 5. huhtikuuta 1980 Helsinki) on helsinkiläinen poplaulaja. Hän solmi levytyssopimuksen EMI:n kanssa vuonna 2012.
Valosaari on laulanut muun muassa Brädin ja Cheekin albumeilla. Hänen ensimmäinen oma julkaisunsa, single "Jos mä oisin sun mies", jolla vierailee rap-artisti Elastinen, julkaistiin 9. marraskuuta 2012. Single sijoittui parhaimmillaan Suomen virallisen singlelistan toiselle sijalle. Jontte Valosaaren debyyttialbumi, Haastaja, julkaistiin 26. huhtikuuta 2013. Albumin on tuottanut MGI.
Jontte Valosaari on osallistunut musiikkiluokalla perustamansa yhtyeen kanssa Rockin Suomen-mestaruus -kilpailuihin. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Pakistan | Pakistan | Architektur | Pakistan / Kultur / Architektur | Das 1970 fertiggestellte Mazar-e-Quaid ist das Grabmal des Staatsgründers Ali Jinnah | null | null | image/jpeg | 720 | 1,080 | true | true | true | Pakistan ist ein Staat in Südasien. Er grenzt im Südwesten an Iran, im Westen an Afghanistan, im Norden an China sowie im Osten an Indien. Im Süden hat Pakistan Anteil an der Küste des Arabischen Meeres, eines Nebenmeeres des Indischen Ozeans. Der Staat Pakistan entstand 1947 aus den mehrheitlich muslimischen Teilen Britisch-Indiens, während die Gebiete mit hinduistischer oder sonstiger Bevölkerungsmehrheit sowie der größte Teil des überwiegend muslimischen Kaschmir im heutigen Indien aufgingen. 1956 rief sich Pakistan zur ersten Islamischen Republik der Welt aus. Der ehemalige Landesteil Ostpakistan ist seit dem Bangladesch-Krieg von 1971 als Bangladesch unabhängig. Pakistans jüngere Geschichte ist vor allem von seinem Konflikt mit Indien um die Region Kaschmir geprägt.
Pakistan wird heute von chronischer Instabilität geplagt. Ethnisch-religiöse Konflikte, Korruption, Terrorismus und politische Dysfunktionalität sind Probleme des Landes, auch wenn in den letzten Jahren leichte Fortschritte erzielt werden konnten. Das Land ist einer der ärmsten und am wenigsten entwickelten Staaten Asiens. Gleichzeitig verfügt es über Atomwaffen und besitzt die sechstgrößte Armee der Welt. | Mit dem Beginn der Indus-Kultur um die Mitte des 3. Jahrtausends v. Chr. entstand erstmals auf dem Gebiet des heutigen Pakistan eine städtische Hochkultur mit großen baulichen Anlagen, von denen einige als Ruinen bis heute erhalten sind. Archäologen haben zahlreiche altertümliche Städte, darunter Mohenjo-Daro, Harappa und Kot Diji, ausgegraben, die sich durch einen einheitlichen, zweckmäßigen Aufbau mit breiten Straßen sowie durch ausgeklügelte Sanitär-, Be- und Entwässerungsanlagen auszeichnen. Die Mehrzahl der erhaltenen Lehmziegelsteinbauten sind Wohn- oder öffentliche Gebäude wie Badehäuser und Werkstätten. Monumentale Repräsentations- oder Tempelbauten, wie sie für das Alte Ägypten und die frühen Zivilisationen Mesopotamiens kennzeichnend sind, fehlen dagegen. Die Architektur der Indus-Städte spiegelt somit das eher „bürgerliche“ Wesen der Indus-Kultur mit gering ausgeprägten Gesellschaftsschichten wider.
Mit dem Erlöschen der Indus-Kultur erlitt auch die Baukunst einen beträchtlichen Niedergang. Die vedische Epoche hinterließ keine architektonischen Zeugnisse. Vermutlich dienten vergängliche Materialien wie Holz und Lehm als Baustoffe. Erst mit dem Aufkommen des Buddhismus entstanden herausragende Baudenkmäler, vor allem sakraler Art, die bis in die Gegenwart überdauert haben. Dazu traten der persische und der griechische Einfluss. Letzterer führte zur Herausbildung des graeco-buddhistischen Stils, der ab dem 1. Jahrhundert n. Chr. mit dem Gandhara-Stil seinen Höhepunkt erreichte. Bedeutende Überreste buddhistischer Stupas und anderer Bauwerke mit deutlich erkennbaren griechisch-baktrischen Stilelementen wie ionischen Säulen finden sich, neben Ruinen aus anderen Epochen, in der Gandhara-Hauptstadt Taxila im äußersten Norden des Punjab. Als besonders schönes Beispiel gelten auch die Ruinen des buddhistischen Klosters Takht-i-Bahi (etwa 1. bis 7. Jahrhundert n. Chr.) in Khyber Pakhtunkhwa.
Die Ankunft des Islam auf dem Gebiet des heutigen Pakistan – zunächst im Sindh – im 8. Jahrhundert bereitete der buddhistischen Architektur ein jähes Ende, ebnete dafür aber der überwiegend bildlosen, vor allem mit Ornamenten arbeitenden islamischen Baukunst den Weg. Frühe Moscheen orientierten sich noch stark am arabischen Stil, so auch die als Ruine erhaltene, Mihrāblose Moschee von Banbhore aus dem Jahre 727, das erste muslimische Gotteshaus auf dem indischen Subkontinent.
Unter den Ghuriden und Delhi-Sultanen trat an die Stelle arabischer Einflüsse der persisch-zentralasiatische Stil. Wichtigstes Kennzeichen dieses Stils ist der Iwan, eine dreiseitig geschlossene, nach einer Seite hin geöffnete Gewölbehalle, die vor allem im Eingangsbereich von Moscheen, Palästen und den typisch persischen Medresen zur Anwendung kam. Weitere Merkmale sind großflächige, häufig mit Mosaiken und geometrischen Mustern verzierte Fassaden, Rund- oder Zwiebelkuppeln und die Verwendung bemalter Fliesen. Der bedeutendste der wenigen vollständig erhaltenen Bauten persischer Prägung ist das Grabmal des Shah Rukn-i-Alam (erbaut 1320 bis 1324) in Multan.
Zu höchster Blüte gelangte die indo-islamische Baukunst ab dem 16. Jahrhundert unter den Moguln. Im Mogulstil verbanden sich die geometrischen, eher strengen Gestaltungselemente der islamisch-persischen Architektur mit den der Natur entlehnten, geschwungenen und oft verspielten Formen der hinduistischen Kunst. Zum Ausdruck kam dies insbesondere in üppigen, stilisierten Pflanzenranken als Fassadenzier sowie der Einbindung von Säulen und Konsolen als Bauteile. Lahore, zeitweise Residenz der Mogulherrscher, weist eine Vielzahl bedeutender Bauwerke im Mogulstil auf, darunter die Badshahi-Moschee (erbaut 1673/74), die Festung von Lahore (zweite Hälfte 16. Jahrhundert) mit dem berühmten Alamgiri-Tor, die farbenprächtige, noch stark persisch anmutende Wasir-Khan-Moschee (1634/35) sowie zahlreiche weitere Moscheen und Mausoleen. Die Shah-Jahan-Moschee von Thatta im Sindh ließ der gleichnamige Mogulherrscher Mitte des 17. Jahrhunderts erbauen, also zur selben Zeit wie auch das Taj Mahal in Agra. Beide Gebäude sind i |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/NGC_1156 | NGC 1156 | null | NGC 1156 | null | English: Color rendering is done by by Aladin-software (2000A&AS..143...33B.) | null | image/jpeg | 5,600 | 5,600 | true | true | true | NGC 1156 is een onregelmatig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Ram. Het hemelobject werd op 13 november 1786 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel. Het sterrenstelsel bezit een grotere kern dan normaal. | NGC 1156 is een onregelmatig sterrenstelsel in het sterrenbeeld Ram. Het hemelobject werd op 13 november 1786 ontdekt door de Duits-Britse astronoom William Herschel. Het sterrenstelsel bezit een grotere kern dan normaal. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Corydalis_ambigua | Corydalis ambigua | null | Corydalis ambigua | null | エゾエンゴクサ | null | image/jpeg | 375 | 500 | true | true | true | Corydalis ambigua Cham. & Schltdl. es una especie de la subfamilia Fumarioideae, familia Papaveraceae.
Es una de las 50 hierbas fundamentales usadas en la medicina tradicional china. Su nombre en chino es: yán hú suǒ. | Corydalis ambigua Cham. & Schltdl. es una especie de la subfamilia Fumarioideae, familia Papaveraceae.
Es una de las 50 hierbas fundamentales usadas en la medicina tradicional china. Su nombre en chino es: yán hú suǒ (延胡索). |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Baudenkm%C3%A4ler_in_Maroldsweisach | Liste der Baudenkmäler in Maroldsweisach | Wasmuthhausen | Liste der Baudenkmäler in Maroldsweisach / Baudenkmäler nach Ortsteilen / Wasmuthhausen | null | Filialkirche Zum heiligsten Herzen Jesu in Wasmuthhausen | Katholische Pfarrkirche Herz-Jesu | image/jpeg | 3,639 | 3,639 | true | true | true | Auf dieser Seite sind die Baudenkmäler des unterfränkischen Marktes Maroldsweisach zusammengestellt. Diese Tabelle ist eine Teilliste der Liste der Baudenkmäler in Bayern. Grundlage ist die Bayerische Denkmalliste, die auf Basis des Bayerischen Denkmalschutzgesetzes vom 1. Oktober 1973 erstmals erstellt wurde und seither durch das Bayerische Landesamt für Denkmalpflege geführt wird. Die folgenden Angaben ersetzen nicht die rechtsverbindliche Auskunft der Denkmalschutzbehörde.
Diese Liste gibt den Fortschreibungsstand vom 30. April 2020 wieder und enthält 58 Baudenkmäler. | null |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/BCL2L13 | BCL2L13 | null | BCL2L13 | null | English: Gene expression pattern of the BCL2L13 gene. | null | image/png | 530 | 732 | true | true | true | BCL2L13 – білок, який кодується однойменним геном, розташованим у людей на короткому плечі 22-ї хромосоми. Довжина поліпептидного ланцюга білка становить 485 амінокислот, а молекулярна маса — 52 723.
Кодований геном білок за функцією належить до фосфопротеїнів.
Задіяний у таких біологічних процесах, як апоптоз, альтернативний сплайсинг.
Локалізований у ядрі, мембрані, мітохондрії. | BCL2L13 (англ. BCL2 like 13) – білок, який кодується однойменним геном, розташованим у людей на короткому плечі 22-ї хромосоми. Довжина поліпептидного ланцюга білка становить 485 амінокислот, а молекулярна маса — 52 723.
Кодований геном білок за функцією належить до фосфопротеїнів.
Задіяний у таких біологічних процесах, як апоптоз, альтернативний сплайсинг.
Локалізований у ядрі, мембрані, мітохондрії. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Victory_column | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/de/Ochsenhausen_Mariens%C3%A4ule.jpg | Victory column | Monumental columns | Victory column / Monumental columns | null | Pfarrkirche St Georg Mariensäule auf dem Vorplatz | null | image/jpeg | 2,602 | 2,298 | true | true | true | A victory column, or monumental column or triumphal column, is a monument in the form of a column, erected in memory of a victorious battle, war, or revolution. The column typically stands on a base and is crowned with a victory symbol, such as a statue. The statue may represent the goddess Victoria; in Germany, the female embodiment of the nation, Germania; in the United States either female embodiment of the nation Liberty or Columbia; in the United Kingdom, the female embodiment Britannia, an eagle, or a war hero. | null |
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Emily_Ruete | Emily Ruete | Leben in Deutschland | Emily Ruete / Leben in Deutschland | Familie Ruete in Hamburg | English: Salma bent Said bin Sultan (Emily Ruete) with her husband Heinrich Ruete and two children. العربية: صورة لسالمة بنت السلطان سعيد بن سلطان وهو سلطان عمان وزنجبار ومعها زوجها الألماني | null | image/jpeg | 468 | 322 | true | true | true | Emily Ruete war eine omanisch-sansibarische Prinzessin, die nach der Heirat mit dem deutschen Kaufmann Rudolph Heinrich Ruete als Schriftstellerin und Lehrerin in Deutschland lebte. Ihr 1886 erschienenes Buch Memoiren einer arabischen Prinzessin ist die erste Autobiographie einer arabischen Frau in der Literaturgeschichte. | Noch in Aden heirateten Emily und Rudolph Heinrich am 30. Mai 1867 und gingen danach nach Hamburg. Am 24. März 1868 wurde ihre Tochter Antonie Thawka Ruete geboren (die spätere Ehefrau des Kolonialbeamten Eugen Brandeis), am 13. April 1869 ihr Sohn Rudolph Said-Ruete und am 16. April 1870 ihre Tochter Rosalie Guza Ruete. Am 6. August 1870 starb ihr Mann, als er beim Abspringen von einer Pferde-Straßenbahn auf der Uhlenhorst überfahren wurde.
In der Folge verweigerten die Behörden Emily Ruete das Erbe ihres Mannes; sie lebte jeweils kurze Zeit in Dresden, Berlin, Rudolstadt und Köln. 1875 versuchte sie in London vergeblich, mit ihrem Bruder Bargash, der im Jahre 1870 zum Sultan wurde und sich in England zu einem Staatsbesuch aufhielt, in Kontakt zu kommen. Auf ihre nach der Flucht enteigneten Besitzungen in Sansibar erhob sie öffentlich Ansprüche, die von Bargash abgelehnt wurden. Im Rahmen der Zuspitzung der deutsch-britischen Gebietsauseinandersetzungen in Ostafrika versuchte Bismarck, sie für seine Kolonialinteressen zu benutzen, indem er sie zweimal, 1885 und 1888, in Begleitung deutscher Beamter nach Sansibar reisen ließ. Wieder wurden jedoch alle Ansprüche durch Bargash abgelehnt, und er weigerte sich erneut, seine Schwester überhaupt zu empfangen. Nachdem im Rahmen der Kongokonferenz und danach im Helgoland-Sansibar-Vertrag die deutsch-britischen Auseinandersetzungen geklärt worden waren, interessierten sich die deutschen Behörden nicht mehr für sie.
1886 veröffentlichte Emily Ruete ihre Autobiografie. Neben den daraus erzielten Einkünften verdiente sie sich ihren Lebensunterhalt als Lehrerin für Arabisch. 1898 reiste sie nach Beirut, wo ihr Sohn Rudolph als Beamter am deutschen Konsulat arbeitete. Bis 1914 unternahm sie weitere längere Reisen in den Nahen Osten. 1922, nach dem Tod aller ihrer Halbgeschwister, setzte ihr Neffe Sultan Khalifa bin Bargash ihr eine kleine Rente aus. Von 1920 an lebte sie in Jena bei den Schwiegereltern einer ihrer beiden Töchter.
Emily Ruete starb 1924 in Jena und wurde auf dem Hamburger Friedhof Ohlsdorf im Bereich der Familiengrabstätte Ruete, Planquadrat U 27 (Kapellenstraße östlich Lippertplatz), begraben; die Grabstätte wird als Prominentengrab bewahrt.
Anlässlich des im Jahre 2007 europaweit begangenen Jahres zur Chancengleichheit für alle wurde ein Erinnerungsstein im Garten der Frauen auf dem Ohlsdorfer Friedhof in Hamburg für die Prinzessin von Oman und Sansibar aufgestellt. Das Schicksal Emily Ruetes soll darauf aufmerksam machen, Zuwanderer nicht zu diskriminieren. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Circonscription_de_Herbert | Circonscription de Herbert | null | Circonscription de Herbert | La circonscription de Herbert au nord de la ville de Brisbane. | This image incorporates data that is: © Commonwealth of Australia (Australian Electoral Commission) 2009 Division of Herbert 2010 | null | image/png | 355 | 300 | true | true | true | La circonscription de Herbert est une circonscription électorale fédérale australienne dans le Queensland. Elle a été créée en 1900 et est l'une des 75 circonscriptions existant lors de la première élection fédérale en 1901. Elle porte le nom de Sir Robert Herbert, qui fut premier ministre du Queensland de 1859 à 1866.
À l'origine, la circonscription englobait la région qui allait de Mackay au détroit de Torrès mais aujourd'hui elle se limite à la ville de Townsville et à ses environs.
Elle est un siège partagé entre Parti travailliste et Parti libéral. | La circonscription de Herbert est une circonscription électorale fédérale australienne dans le Queensland. Elle a été créée en 1900 et est l'une des 75 circonscriptions existant lors de la première élection fédérale en 1901. Elle porte le nom de Sir Robert Herbert, qui fut premier ministre du Queensland de 1859 à 1866.
À l'origine, la circonscription englobait la région qui allait de Mackay au détroit de Torrès mais aujourd'hui elle se limite à la ville de Townsville et à ses environs.
Elle est un siège partagé entre Parti travailliste et Parti libéral. |
|
ka | https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%9D%E1%83%91%E1%83%A3%E1%83%AE%E1%83%9D%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%A1_%E1%83%A0%E1%83%90%E1%83%98%E1%83%9D%E1%83%9C%E1%83%98 | ობუხოვის რაიონი | null | ობუხოვის რაიონი | null | Obuhivskyi-Raion map | null | image/png | 400 | 316 | true | true | true | ობუხოვის რაიონი — რაიონი უკრაინაში, კიევის ოლქში. მისი ფართობია 777 კმ². 2006 წლის აღწერის მონაცემებით რაიონის მოსახლეობა 71 606 ადამიანს შეადგენდა, ხოლო სიმჭიდროვე 93 კაცს კმ²-ზე. ობუხოვის რაიონის ადმინისტრაციული ცენტრია ქალაქი ობუხოვი. | ობუხოვის რაიონი (უკრ. Обухівський район) — რაიონი უკრაინაში, კიევის ოლქში. მისი ფართობია 777 კმ². 2006 წლის აღწერის მონაცემებით რაიონის მოსახლეობა 71 606 ადამიანს შეადგენდა, ხოლო სიმჭიდროვე 93 კაცს კმ²-ზე. ობუხოვის რაიონის ადმინისტრაციული ცენტრია ქალაქი ობუხოვი. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Elandenjacht | Elandenjacht | null | Elandenjacht | Toren voor elandenjagers in de Zweedse gemeente Sölvesborg | English: hunting tower at a clearcutting in the county of Sölvesborg, Sweden Svenska: jakttorn på kalhygge i Sölvesborgs kommun | null | image/jpeg | 1,000 | 1,504 | true | true | true | De elandenjacht is de jacht op de eland, de grootste nog levende hertensoort. Deze jacht wordt onder meer in Zweden, Noorwegen, Finland, Rusland, Canada en de Verenigde Staten beoefend. Doel is vaak sport en recreatie, soms gaat het om natuurbeheer, vooral om bossen te beschermen. Daarnaast wordt het vlees gegeten. | De elandenjacht is de jacht op de eland, de grootste nog levende hertensoort. Deze jacht wordt onder meer in Zweden, Noorwegen, Finland, Rusland, Canada en de Verenigde Staten beoefend. Doel is vaak sport en recreatie, soms gaat het om natuurbeheer, vooral om bossen te beschermen. Daarnaast wordt het vlees gegeten. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Kulusuk | Kulusuk | null | Kulusuk | Kulusuk (2016) | English: View over Kulusuk, South East Greenland | null | image/jpeg | 4,000 | 6,000 | true | true | true | Kulusuk ist eine grönländische Siedlung im Distrikt Ammassalik in der Kommuneqarfik Sermersooq. | Kulusuk [ˈqulusuk] (eigentlich Qulusuk; nach alter Rechtschreibung K'ulusuk; dänisch Kap Dan) ist eine grönländische Siedlung im Distrikt Ammassalik in der Kommuneqarfik Sermersooq. |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Rashida_Jones | Rashida Jones | Spisovatelství | Rashida Jones / Ostatní / Spisovatelství | Jones v březnu roku 2009 | Rashida Jones at the Austin, TX premiere of I Love You, Man | null | image/jpeg | 2,179 | 1,814 | true | true | true | Rashida Leah Jones je americká televizní a filmová herečka, autorka komiksů, scenáristka a příležitostná zpěvačka. Mezi její nejvýznamnější role patří Louisa Fenn v TV seriálu Bostonská střední, Karen Filipeli v seriálu Kancl, Ann Perkins v seriálu Parks and Recreation a její role ve filmech Kámoš k pohledání, Our Idiot Brother, The Social Network, Mupeti a Celeste and Jesse Forever, na kterém se dokonce podílela scenáristicky. Od roku 2016 hraje hlavní roli v seriálu Angie Tribeca. | Jones je autorkou komiksu s názvem Frenemy of the State, který pojednává o celebritě, kterou povolá CIA. Její komiksy jsou publikovány prostřednictvím Oni Press a spoluautorství je připisováno manželskému páru Nunzio DeFilippisovi a Christině Weir. V říjnu roku 2009, ještě před tím, než vyšlo první číslo komiksu, Rashida prodala natáčecí práva společnostem Universal Pictures a Imagine Entertainment. Brian Grazer a Eric Gitter se stanou producenty filmu a Jones spolu s Willem McCormackem napíší k filmu scénář. Svůj první scénář napsala k filmu Celeste and Jesse Forever v březnu roku 2009. Scénář vytvořila s McCormackem a získala v něm také hlavní roli. Komedie se v kinech objevila v roce 2012.
Jones publikovala své články v magazínu Teen Vogue, kde pracovala jako přispívající autorka. Napsala 36. kapitolu v biografii svého otce, Q: The Autobiography Of Quincy Jones (2001). |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D9%88%D8%AF%D9%85%D8%A7%D9%86_%D8%B3%D9%84%D8%AC%D9%88%D9%82 | دودمان سلجوق | null | دودمان سلجوق | قلمرو ایران در زمان سلجوقیان در دوران سلطان ملکشاه یکم سلجوقی. | فارسی: این پرونده قلمرو سلجوقیان از شرق تا غرب در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی نشان می دهد. | null | image/png | 781 | 1,280 | true | true | true | دودمان سلجوق، دودمانی از تُرکان غُز سنی بودند که در سدههای پنجم تا ششم هجری قمری، با ایجاد یک امپراتوری بر بخشهای پهناوری از قلمرو ایران باستان در آسیای غربی و آسیای صغیر نظیر ایران، افغانستان، شام و ارمنستان امروزی فرمان میراندند. مؤسس این سلسله طغرل بیک نام داشت که خود از نوادگان سلجوق بود و با شکست دادنِ سلطان مسعود غزنوی، در نیشابور بر تخت نشست و تحت سلطنت وی، سلجوقیان با ایجاد تسلط سیاسی بر خلافت عباسی در بغداد، رهبری جهان اسلام را به دست گرفتند.
سلطنت دودمان سلجوق ایران دو دوره متمایز داشت، یکی دوره اقتدار که عصر سه پادشاه نخستین آنان یعنی طغرل، آلب ارسلان و ملکشاه را شامل است و دیگر دوره ضعف و انحطاط که پس از مرگ ملکشاه آغاز میگردد. سلطنت سلاجقه بزرگ که پایگاهشان خراسان بود تا سال ۵۵۲ هجری قمری برقرار بود، و بعدها در نتیجه بروز اختلافات بر سر جانشینی میان شاهزادگان، اقتدار مرکزی از میان میرود، و در نتیجه سلطنت آنان به چند قسمت تجزیه و تقسیم میگردد: بدین ترتیب سلجوقیان سوریه تا اوایل قرن ششم و سلجوقیان عراق و کرمان و کردستان تا اواخر سده ششم و سلجوقیان آسیای کوچک تا اواخر سده هفتم در قلمرو خود حکمرانی داشتند.
در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی این قلمرو به اوج اقتدار رسید. این محدوده از شرق تا ماوراءالنهر و از غرب تا دریای مدیترانه امتداد یافت. | دودمان سلجوق (سلاجقه، آلسلجوق)، دودمانی از تُرکان غُز سنی بودند که در سدههای پنجم تا ششم هجری قمری، با ایجاد یک امپراتوری بر بخشهای پهناوری از قلمرو ایران باستان در آسیای غربی و آسیای صغیر نظیر ایران، افغانستان، شام (سوریه و فلسطین) و ارمنستان امروزی فرمان میراندند. مؤسس این سلسله طغرل بیک نام داشت که خود از نوادگان سلجوق بود و با شکست دادنِ سلطان مسعود غزنوی، در نیشابور بر تخت نشست و تحت سلطنت وی، سلجوقیان با ایجاد تسلط سیاسی بر خلافت عباسی در بغداد، رهبری جهان اسلام را به دست گرفتند.
سلطنت دودمان سلجوق ایران دو دوره متمایز داشت، یکی دوره اقتدار که عصر سه پادشاه نخستین آنان یعنی طغرل، آلب ارسلان و ملکشاه را شامل است و دیگر دوره ضعف و انحطاط که پس از مرگ ملکشاه آغاز میگردد. سلطنت سلاجقه بزرگ که پایگاهشان خراسان بود تا سال ۵۵۲ هجری قمری برقرار بود، و بعدها در نتیجه بروز اختلافات بر سر جانشینی میان شاهزادگان، اقتدار مرکزی از میان میرود، و در نتیجه سلطنت آنان به چند قسمت تجزیه و تقسیم میگردد: بدین ترتیب سلجوقیان سوریه تا اوایل قرن ششم و سلجوقیان عراق و کرمان و کردستان تا اواخر سده ششم و سلجوقیان آسیای کوچک تا اواخر سده هفتم در قلمرو خود حکمرانی داشتند.
در زمان سلطان ملکشاه سلجوقی این قلمرو به اوج اقتدار رسید. این محدوده از شرق تا ماوراءالنهر و از غرب تا دریای مدیترانه امتداد یافت. واپسین شاه این سلسله از سلجوقیان عراق عجم و طغرل سوم نام دارد.
سلجوقیان زبان فارسی را زبان رسمی و درباری قرار دادند و وزیران این دوره بهویژه عمیدالملک کندری و خواجه نظامالملک توسی خدمات مهمی به این زبان و عمران و آبادانی شهرها و گسترش فنون و دانشها نمودند. |
|
th | https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A2%E0%B8%A8%E0%B8%97%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%9E%E0%B8%9A%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B8%99 | ยศทหารกองทัพบกสเปน | สัญญาบัตร | ยศทหารกองทัพบกสเปน / สัญญาบัตร | null | Español: Ejercito Franquista | Teniente Coronel | image/png | 164 | 150 | true | true | true | ตารางข้างล่างต่อไปนี้คือข้อมูลเกี่ยวกับยศทหารบกของกองทัพบกสเปน ในสมัยต่างๆ. | null |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Masacrul_de_la_Odesa | Masacrul de la Odesa | Cucerirea Odesei | Masacrul de la Odesa / Cucerirea Odesei | Generalul de corp de armată adjutant Iosif Iacobici | Română: Generalul Iosif Iacobici. | null | image/jpeg | 1,235 | 883 | true | true | true | Masacrul de la Odesa a fost declanșat în seara zilei de 22 octombrie 1941, cu titlul de „pedepsire” în urma aruncării în aer a Comandamentului militar român din Odesa de către partizani sau militari sovietici din armata regulată, explozie în care au fost omorâți 16 ofițeri români, inclusiv comandantul militar al orașului, generalul Ion Glogojanu, 46 soldați și subofițeri, mai mulți civili și 4 ofițeri germani de marină. Militarii români nu au reușit să-i prindă pe autorii atentatului și s-au răzbunat pe populația civilă locală. Au fost uciși, la întâmplare, 5 000 de localnici civili, majoritatea evrei.
În urma raportului primit, mareșalul Antonescu i-a ordonat generalului Iosif Iacobici, șeful Marelui Stat Major și comandant al Armatei a 4-a române, să ia măsuri drastice de pedepsire. În aceeași noapte, Iacobici a telegrafiat cabinetului militar al lui Antonescu că a pornit acțiunea ordonată: „Ca represalii și pentru a da un exemplu populației, s-au luat măsuri pentru a spânzura în piețele publice un număr de evrei și comuniști suspecți”. | Marea ofensivă a armatei române, cu sprijin și indicații tactice germane, pentru cucerirea Odesei, a fost declanșată la 3 august 1941, când al 4-lea Corp de armată, comandat de generalul Nicolae Ciupercă, a trecut Nistrul, flancat de al 5-lea Corp, format din Divizia a 15-a de Infanterie, Brigada 1-a de cavalerie și Divizia 1-a blindată, care l-a traversat între Tighina și Dubăsari, conform planurilor de luptă elaborate de mareșalul Antonescu personal - ordinul operativ nr. 31 al Marelui Stat Major emis la 8 august 1941, care cerea Armatei a 4-a să cucerească Odesa „din mers”. Realitatea de pe front nu a corespuns, însă, cu planurile optimiste, ofensiva a fost oprită, orașul dovedindu-se mai greu de cucerit decât se presupusese.
În ziua de 3 septembrie, generalul Ciupercă (din grupul de generali care considerau că armata română nu ar fi trebuit să treacă Nistrul și să invadeze teritorii aflate în afara graniței internaționale a României) trimitea un memoriu lui Antonescu în care raporta despre condițiile precare ale diviziilor din prima linie, extenuate după o lună de ofensivă permanentă, despre moralul scăzut al soldaților din cauza luptelor pe pământ străin și despre planurile de atac inadecvate condițiilor de pe teren Ciupercă mai raporta că aproape toate diviziile din primul eșalon se găsesc la limita posibilităților lor ofensive și propunea un plan de luptă alternativ. Antonescu și șeful marelui stat major, generalul Alexandru Ioanițiu, au respins memoriul. În cele două asalturi asupra Odesei făcute conform planurilor lui Antonescu, Armata 4 a suferit pierderi mari, de 58 855 de militari, din care 11 046 morți, 42 331 răniți și 5 478 dispăruți.
Pe 9 septembrie, generalul Ciupercă (împreună cu șeful statului său major, generalul de brigadă Nicolae Pălăngeanu) a fost înlocuit cu generalul Iacobici, ministrul de război din acel moment, care a primit directive clare să execute, fără discuții, ordinele primite. După Antonescu, motivul acestei situații deplorabile a fost „lipsa spiritului ofensiv și încrederea în capacitatea de luptă a armatei române”. Succesele lui Iacobici au fost și ele minime, mai ales după ce artileria a încetat lupta din lipsă de muniții; așa că, pe 22 septembrie 1941, după moartea într-un accident a generalului Ioanițiu, el a fost rechemat la București și numit șef al Marelui Stat Major al armatei. Ulterior, față cu împotmolirea ofensivei române, planul respins al generalului Ciupercă a fost adoptat și a dus la cucerirea Odesei.
La 16 octombrie 1941, ora 10.30, patrule avansate ale Diviziei a 7-a de infanterie au intrat în Odesa, iar la ora 16.00 detașamentul Eftimiu a ocupat portul, marcând cucerirea orașului. Simultan, au intrat în oraș și trupe germane.
Românii au vrut să-i schimbe numele orașului în „Antonescu”, iar guvernul sovietic a acordat Odesei titlul de „Oraș erou” decernat doar altor trei orașe: Leningrad, Moscova și Stalingrad.
Armata a 4-a, în efectivele căreia au luptat, între 8 august și 16 octombrie, 340 223 de combatanți, a suferit o pierdere de 92 545 de soldați (17 729 morți, 63 345 răniți și 11 471 dați dispăruți). Sovieticii au raportat 41 268 de pierderi: 16 578 morți și dispăruți și 24 690 răniți. Ei au mai evacuat din oraș circa 350 000 soldați și civili.
După cucerirea Odesei, Antonescu a ordonat retragerea Armatei a 4-a pentru refacere (în realitate, această armată decimată nu a mai fost refăcută și, în scurt timp după participarea la „Parada Victoriei” de la București, contigentele au fost lăsate la vatră), lăsând în loc unități secundare. Garnizoana orașului a fost preluată de Corpul 2 de armată, sub comanda generalului Nicolae Macici. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Elektrownia_J%C3%A4nschwalde | Elektrownia Jänschwalde | null | Elektrownia Jänschwalde | null | Deutsch: Das Kohlekraftwerk Jänschwalde in Brandenburg, Deutschland. Blick über die Peitzer Fischteiche im Frühling 2010. | Ilustracja | image/jpeg | 812 | 1,525 | true | true | true | Elektrownia Jänschwalde – elektrownia cieplna, zlokalizowana w pobliżu wsi Jänschwalde na Łużycach w Niemczech. Należy do czeskiego koncernu EPH. Jest to 3. największa elektrownia na terenie Niemiec. | Elektrownia Jänschwalde (niem. Kraftwerk Jänschwalde, dlnłuż. Milinarnja Janšojce) – elektrownia cieplna (węglowa), zlokalizowana w pobliżu wsi Jänschwalde (Janšojce) na Łużycach w Niemczech (kilka kilometrów od granicy z Polską). Należy do czeskiego koncernu EPH. Jest to 3. największa elektrownia na terenie Niemiec. |
|
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B5%D0%B0%D0%BB | Предеал | null | Предеал | null | English: Sight on Predeal valley under Mount Postavaru | null | image/jpeg | 1,632 | 2,263 | true | true | true | Предеал или Предел град је у Румунији, у средишњем делу земље, у историјској покрајини Трансилванија. Предеал је град у оквиру округа Брашов.
Предеал је према последњем попису из 2002. имао 5.615 становника.
Предеал је смештен у познатој туристичкој области у румунским Карпатима. Близу града су средњовековни град Брашов, потом замак Рашнов, јужно се налази чувена Синаја са дворцем Пелешом, а познат скијашко одредишеа Појана Брашов је такође смештено у окружењу града. | Предеал или Предел (рум. Predeal, мађ. Predeál, нем. Schanzpass) град је у Румунији, у средишњем делу земље, у историјској покрајини Трансилванија. Предеал је град у оквиру округа Брашов.
Предеал је према последњем попису из 2002. имао 5.615 становника.
Предеал је смештен у познатој туристичкој области у румунским Карпатима. Близу града су средњовековни град Брашов, потом замак Рашнов, јужно се налази чувена Синаја са дворцем Пелешом, а познат скијашко одредишеа Појана Брашов је такође смештено у окружењу града. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pilion_(berg) | Pilion (berg) | null | Pilion (berg) | null | English: Pelion Mountain with Ossa Mountain behind to right side. | De top van Pilion. | image/jpeg | 793 | 1,090 | true | true | true | Pilion is een berg in Griekenland. De berg ligt in de regio Thessalië, in het centrale deel van het land, 170 kilometer ten noorden van de hoofdstad Athene. De top van Pilion ligt op een hoogte van 1.624 meter boven zeeniveau, het is het hoogste punt in de regio. De berg Pilion ligt op het haakvormige schiereiland met dezelfde naam. Het gebied rond Pilion is bergachtig in het zuidoosten en in het noordwesten is het heuvelachtig. Rond Pilion wonen 139 mensen per vierkante kilometer. De dichtstbijzijnde stad is Volos, een havenstad op 11,4 km ten zuidwesten van de berg. In de omgeving van Pilion groeit voornamelijk schaars en vaak laaggroeiend subtropisch bos. | Pilion (Grieks: Πήλιο) is een berg in Griekenland. De berg ligt in de regio Thessalië, in het centrale deel van het land, 170 kilometer ten noorden van de hoofdstad Athene. De top van Pilion ligt op een hoogte van 1.624 meter boven zeeniveau, het is het hoogste punt in de regio. De berg Pilion ligt op het haakvormige schiereiland met dezelfde naam. Het gebied rond Pilion is bergachtig in het zuidoosten en in het noordwesten is het heuvelachtig. Rond Pilion wonen 139 mensen per vierkante kilometer. De dichtstbijzijnde stad is Volos, een havenstad op 11,4 km ten zuidwesten van de berg. In de omgeving van Pilion groeit voornamelijk schaars en vaak laaggroeiend subtropisch bos. |
|
arz | https://arz.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%84%D9%89_%D8%AE%D9%84%D9%8A%D9%81%D9%87_%D8%A7%D9%84%D9%83%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%89 | على خليفه الكوارى | null | على خليفه الكوارى | null | English: Dr Ali Khalifa Al-kuwari | null | image/jpeg | 270 | 180 | true | true | true | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
على خليفه الكوارى صحفى من مصر و قطر. | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
على خليفه الكوارى صحفى من مصر و قطر. |
|
cy | https://cy.wikipedia.org/wiki/Draig | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/53/Meddragon_Liber_Floridus_Lambert_of_sint_Omaars_1460.jpg | Draig | null | Draig | Llun o ddraig mewn llawysgrif ganoloesol. | English: Dragon in the Liber Floridus of Lambert of St Omer anno 1460 Nederlands: Draak in de Liber Floridus van Lambert van St Omer, anno 1460 | null | image/jpeg | 1,115 | 673 | true | true | true | Creadur mytholegol yw draig sy'n perthyn i sawl diwylliant o gwmpas y byd, o ogledd-orllewin Ewrop i Siapan.
Yr enghraifft enwocaf o ddraig yn niwylliant Cymru yw'r Ddraig Goch, symbol cenedlaethol amlycaf Cymru, a gysylltir â Dinas Emrys a'r brwydrau rhwng y Cymry a'r Eingl-Sacsoniaid am oruchafiaeth yn Ynys Brydain.
Gelwir rhai rhywogaethau o anifeiliaid yn ddreigiau hefyd, fel y Ddraig Komodo er enghraifft. | Creadur mytholegol yw draig sy'n perthyn i sawl diwylliant o gwmpas y byd, o ogledd-orllewin Ewrop i Siapan.
Yr enghraifft enwocaf o ddraig yn niwylliant Cymru yw'r Ddraig Goch, symbol cenedlaethol amlycaf Cymru, a gysylltir â Dinas Emrys a'r brwydrau rhwng y Cymry a'r Eingl-Sacsoniaid am oruchafiaeth yn Ynys Brydain.
Gelwir rhai rhywogaethau o anifeiliaid yn ddreigiau hefyd, fel y Ddraig Komodo er enghraifft. |
tr | https://tr.wikipedia.org/wiki/Douglas_A-4_Skyhawk | Douglas A-4 Skyhawk | null | Douglas A-4 Skyhawk | Kuzey Vietnam'da ABD Deniz Kuvvetleri'ne ait bir A-4E Skyhawk uçağı | English: A U.S. Navy Douglas A-4E Skyhawk (BuNo 151194) from Attack Squadron 164 (VA-164) "Ghost Riders" en route to a target in North Vietnam on 21 November 1967. VA-164 was assigned Attack Carrier Air Wing 16 (CVW-16) aboard the aircraft carrier USS Oriskany (CVA-34) for a deployment to Vietnam from 16 June 1967 to 31 January 1968. The aircraft was piloted by Cmdr. William F. Span, executive officer of VA-164 and was armed with six Mk 82 500 lb (227 kg) bombs and two AGM-12 Bullpup missiles. The A-4E 151194 is today on display at Pacific Coast Air Museum, California (USA), painted in the colours of Marine Attack Squadron 131 (VMA-131) "Diamondbacks". | Kuzey Vietnam'da ABD Deniz Kuvvetleri'ne ait bir A-4E Skyhawk uçağı | image/jpeg | 1,551 | 1,940 | true | true | true | Douglas A-4 Skyhawk, Douglas Aircraft Company ve daha sonra McDonnell Douglas tarafından üretilmiş ABD yapımı delta kanatlı taşıyıcı tabanlı saldırı uçağıdır. Uçak başlangıçta ABD Deniz Kuvvetleri'nin 1962 öncesi belirlemesine göre A4D olarak adlandırıldı.
Skyhawklar Vietnam, Yom Kippur ve Falkland savaşlarında önemli görevlerde bulunmuşlardır. | Douglas A-4 Skyhawk, Douglas Aircraft Company ve daha sonra McDonnell Douglas tarafından üretilmiş ABD yapımı delta kanatlı taşıyıcı tabanlı saldırı uçağıdır. Uçak başlangıçta ABD Deniz Kuvvetleri'nin 1962 öncesi belirlemesine göre A4D olarak adlandırıldı.
Skyhawklar Vietnam, Yom Kippur ve Falkland savaşlarında önemli görevlerde bulunmuşlardır. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B5%D0%BC%D1%83%D1%94 | Ремує | null | Ремує | null | Français : Panorama de la commune de Remouillé, France | null | image/jpeg | 2,760 | 5,184 | true | true | true | Ремує́ — муніципалітет у Франції, у регіоні Пеї-де-ла-Луар, департамент Атлантична Луара. Населення — 1717 осіб.
Муніципалітет розташований на відстані близько 350 км на південний захід від Парижа, 23 км на південний схід від Нанта. | Ремує́ (фр. Remouillé) — муніципалітет у Франції, у регіоні Пеї-де-ла-Луар, департамент Атлантична Луара. Населення — 1717 осіб (2011).
Муніципалітет розташований на відстані близько 350 км на південний захід від Парижа, 23 км на південний схід від Нанта. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E4%BA%8E%E8%B0%A6%E7%A5%A0 | 于谦祠 | null | 于谦祠 | null | This is a photo of a (or part of a) Major National Historical and Cultural Site in China identified by the ID CNBJ-010-073 | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | 于谦祠是位于北京市东城区西裱褙胡同23号的一座纪念明朝于谦的祠堂。 | 于谦祠是位于北京市东城区西裱褙胡同23号的一座纪念明朝于谦的祠堂。 |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/45%C2%BA_Ej%C3%A9rcito_de_la_Fuerza_A%C3%A9rea_y_la_Defensa_A%C3%A9rea | 45º Ejército de la Fuerza Aérea y la Defensa Aérea | Gelería fotográfica | 45º Ejército de la Fuerza Aérea y la Defensa Aérea / Gelería fotográfica | null | Русский: Плановые полёты лётчиков 279-го отдельного корабельного истребительного авиационного полка Северного флота на палубных истребителях Су-33 и штурмовиках Су-25УТГ (аэродром Североморск-3, Мурманская обл.) | null | image/jpeg | 800 | 1,200 | true | true | true | 45ª Ejército de la Fuerza Aérea y la Defensa Aérea. Es la asociación operativa de la Fuerza Aérea, la Defensa Aérea y la Aviación Naval del Comando Estratégico Conjunto Norte. | null |
|
hy | https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%BC%D5%A5%D5%B8%D5%B6%D5%AB%D5%A4_%D4%B5%D5%B6%D5%A3%D5%AB%D5%A2%D5%A1%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6%D5%AB_%D5%B0%D5%B8%D6%82%D5%B7%D5%A1%D6%80%D5%B1%D5%A1%D5%B6_(%D4%BE%D5%A1%D5%B2%D5%AF%D5%A1%D5%B1%D5%B8%D6%80) | Լեոնիդ Ենգիբարյանի հուշարձան (Ծաղկաձոր) | Պատկերասրահ | Լեոնիդ Ենգիբարյանի հուշարձան (Ծաղկաձոր) / Պատկերասրահ | null | English: Leonid Yengibaryan's monument in Tsakhkadzor, Square Tsakhkunyats | null | image/jpeg | 4,864 | 2,736 | true | true | true | Լեոնիդ Ենգիբարյանի հուշարձան, գտնվում է Կոտայքի մարզի Ծաղկաձոր քաղաքի Ծաղկունյաց հրապարակում։ Տեղադրվել է 2012 թվականի օգոստոսի 13-ին։ | null |
|
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%8F%D0%B0%D0%B4_%D0%A2%D1%80%D0%B0%D0%BC%D0%BF | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c5/Judd_Trump_PHC_2012-2.png | Џад Трамп | null | Џад Трамп | null | Judd Trump beim Paul Hunter Classic 2012 | null | image/png | 2,544 | 2,004 | true | true | true | Џад Трамп је професионални играч снукера. | Џад Трамп (енгл. Judd Trump; рођен 20. августа 1989, Бристол, Енглеска) је професионални играч снукера. |
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Convento_de_Santa_Teresa_(Rio_de_Janeiro) | Convento de Santa Teresa (Rio de Janeiro) | null | Convento de Santa Teresa (Rio de Janeiro) | Pintura de 1863 retratando o convento | null | null | image/jpeg | 1,493 | 2,208 | true | true | true | O Convento de Santa Teresa do Rio de Janeiro, fundado no século XVIII, localiza-se no bairro de Santa Tereza dessa cidade. | O Convento de Santa Teresa do Rio de Janeiro, fundado no século XVIII, localiza-se no bairro de Santa Tereza dessa cidade. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BE%D0%BA_%D0%BF%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%82%D0%B5%D0%BD%D1%86%D0%B8%D0%B0%D1%80%D0%BD%D1%8B%D1%85_%D1%83%D1%87%D1%80%D0%B5%D0%B6%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B9_%D0%A1%D0%A8%D0%90 | Список пенитенциарных учреждений США | Калифорния | Список пенитенциарных учреждений США / Калифорния | null | English: Central California Women's Facility Español: Prisión de Mujeres del Centro de California | null | image/jpeg | 2,400 | 3,000 | true | true | true | Список пенитенциарных учреждений США составлен по материалам исправительных департаментов штатов, Федерального бюро тюрем, Бюро юридической статистики США и частных операторов тюрем. К концу 2011 года в тюрьмах штатов и федеральных учреждениях США насчитывалось 1 598 780 заключённых, в том числе в тюрьмах штатов — 1 382 418, в федеральных учреждениях — 216 362. К концу 2011 года среди всех заключённых 1 487 393 составляли мужчины и 111 387 — женщины. Среди мужчин насчитывалось 555 300 чёрных, 465 100 белых и 331 500 испаноязычных, среди женщин — 51 100 белых, 26 000 чёрных и 18 400 испаноязычных. К концу 2011 года в 38 штатах содержалось 1790 заключённых в возрасте 17 лет и младше, больше всего в штатах Флорида, Нью-Йорк и Луизиана. Также в заключении находилось 102,809 иностранцев, больше всего в пограничных штатах Калифорния, Флорида и Техас. 30 % всех иностранцев содержались в системе федеральных учреждений, где они составляли 17 % всего контингента заключённых.
В течение 2011 года число заключённых в тюрьмах штатов и федеральных учреждениях сократилось с 1 613 803 до 1 598 780 человек, а число освобождённых превысило число вновь прибывших. | По состоянию на конец 2011 года в пенитенциарных учреждениях штата содержалось 149,569 заключённых (в 2010 году — 165,062, в 2009 году — 171,275). Из-за значительной переполнености тюрем власти штата проводят кампанию по разгрузке пенитенциарных учреждений, помещая новых неопасных преступников в окружные тюрьмы. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Beindersheim | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/34/Karte_Beindersheim.png | Beindersheim | null | Beindersheim | null | Karte der Gemeinde Beindersheim im Rhein-Pfalz-Kreis | null | image/png | 1,912 | 986 | true | true | true | Beindersheim é um município da Alemanha localizado no distrito de Rhein-Pfalz-Kreis, estado da Renânia-Palatinado.
Pertence ao Verbandsgemeinde de Heßheim. | Beindersheim é um município da Alemanha localizado no distrito de Rhein-Pfalz-Kreis, estado da Renânia-Palatinado.
Pertence ao Verbandsgemeinde de Heßheim. |
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Electroforesi_en_gel_d%27agarosa | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e6/AgarosegelUV.jpg | Electroforesi en gel d'agarosa | Anàlisi | Electroforesi en gel d'agarosa / Anàlisi | Sota il·luminació per UV, el bromur d'etidi intercalat entre l'ADN emet en l'espectre visible revelant les bandes amb presència d'ADN. | English: Agarose gel following Agarose gel electrophoresis on UV light box Gel from a research project on hepatitis B virus Regulatory genomics research group at the University of Otago [1] Čeština: Agarózový gel po proběhlé DNA elektroforéze: pod UV lampou jsou patrné fluoreskující DNA „bandy“. Z výzkumného projektu viru hepatitidy B na University of Otago [2] | null | image/jpeg | 417 | 480 | true | true | true | L'electroforesi en gel d'agarosa és un mètode utilitzat en bioquímica clínica per separar proteïnes per càrrega elèctrica o mida i en bioquímica i biologia molecular per separar una mescla de fragments d'ADN i ARN per llargada, per calcular la mida de fragments d'ADN i ARN o per separar proteïnes per càrrega. Les molècules d'àcid nucleic se separen aplicant un camp elèctric per moure les molècules carregades negativament a través d'una matriu d'agarosa. El moviment de les molècules més curtes o petites és més ràpid i migren més lluny que les més llargues perquè de les molècules més petites migren més fàcilment a través dels porus del gel. Aquest fenomen s'anomena tamisatge. | Per analitzar el gel, aquest s'irradia amb llum ultraviolada -ja que el bromur d'etidi intercalat amb ADN emet per fluorescència en l'espectre de la llum visible, concretament al color taronja (605nm)-, normalment en una aparell destinat a aquest propòsit, mentre s'empra un equip de protecció individual (EPI) per limitar exposició a radiació ultraviolada o en equips de fotografia de gels veure les bandes d'ADN. E. La banda d'ADN també es pot retallar del gel, per recuperar l'ADN purificat d'aquesta banda. El gel llavors es pot fotografiar normalment amb una càmera digital o polaroid. Encara que l'àcid nucleic tenyit emet fluorescència d'un color vermellós taronja les imatges s'emmagatzemen i es mostren normalment en blanc i negre, ja que el color no aporta gaire informació mentre que la intensitat de fluorescència de la banda dóna una idea sobre la quantitat relativa d'ADN present en ella. La recerca sobre gels d'electroforesi sovint usa programari d'anàlisi d'imatges com ImageJ. |
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Baudenkm%C3%A4ler_in_Hennef_(Sieg) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c6/Hennef%2C_Beethovenstr.%2C_Kurhausstr.%2C_Kriegsged%C3%A4chtnisst%C3%A4tte.JPG | Liste der Baudenkmäler in Hennef (Sieg) | null | Liste der Baudenkmäler in Hennef (Sieg) | null | Deutsch: Kriegsgedächtnisstätte, Beethovenstraße/Kurhausstraße, Hennef (Sieg) | Kriegsgedächtnisstätte | image/jpeg | 2,272 | 4,032 | true | true | true | Die Liste der Baudenkmäler in Hennef (Sieg) enthält die denkmalgeschützten Bauwerke auf dem Gebiet der Stadt Hennef (Sieg) im Rhein-Sieg-Kreis in Nordrhein-Westfalen. Diese Baudenkmäler sind in der Denkmalliste der Stadt Hennef (Sieg) eingetragen; Grundlage für die Aufnahme ist das Denkmalschutzgesetz Nordrhein-Westfalen. | Die Liste der Baudenkmäler in Hennef (Sieg) enthält die denkmalgeschützten Bauwerke auf dem Gebiet der Stadt Hennef (Sieg) im Rhein-Sieg-Kreis in Nordrhein-Westfalen (Stand: 2014). Diese Baudenkmäler sind in der Denkmalliste der Stadt Hennef (Sieg) eingetragen; Grundlage für die Aufnahme ist das Denkmalschutzgesetz Nordrhein-Westfalen (DSchG NRW). |
ko | https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%BD%94%EB%A9%94%EB%94%94_%ED%94%84%EB%9E%91%EC%84%B8%EC%A6%88 | 코메디 프랑세즈 | null | 코메디 프랑세즈 | 18세기 후반, 내부의 모습 | English: Interior of the Comédie-Française on the rue de Richelieu as originally designed by Victor Louis in 1790. Français : Intérieur de la Comédie-Française en 1790. | null | image/jpeg | 2,844 | 3,938 | true | true | true | 코메디 프랑세즈 또는 프랑세즈 극장은 프랑스에 유일한 국립극장이다. 자체 배우단을 가지고 있는 얼마 안되는 극장 중 하나이기도 하다. 코메디 프랑세즈는 파리 시, 1구에 위치한다. | 코메디 프랑세즈 또는 프랑세즈 극장(프랑스어: "Comédie-Française" 또는 "Théâtre Français")은 프랑스에 유일한 국립극장이다. 자체 배우단을 가지고 있는 얼마 안되는 극장 중 하나이기도 하다. 코메디 프랑세즈는 파리 시, 1구에 위치한다. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Archipel_de_Los_Frailes | Archipel de Los Frailes | null | Archipel de Los Frailes | Archipel de Los Frailes | English: Los Frailes Islands. Dependencias Federales. Venezuela. This is a photo of a Venezuelan monument identified by the ID Unknown | null | image/jpeg | 383 | 640 | true | true | true | L’archipel de Los Frailes est une dépendance fédérale du Venezuela. Il est situé au nord-est de ce pays, dans la mer Caraïbe. | L’archipel de Los Frailes est une dépendance fédérale du Venezuela. Il est situé au nord-est de ce pays, dans la mer Caraïbe. |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D9%88%D9%86%DB%8C_%D8%A7%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%B3%D9%88%D9%86_%D8%AA%DB%8C%DB%B6%DB%B8%D8%A2%DB%8C | سونی اریکسون تی۶۸آی | null | سونی اریکسون تی۶۸آی | null | Sony Ericsson T68i | null | image/jpeg | 651 | 412 | true | true | true | سونی اریکسون تی۶۸آی یک نمونه از گوشیهای تلفن همراه سری تی شرکت سونی اریکسون میباشد که توسط همین شرکت به بازار عرضه شدهاست. | سونی اریکسون تی۶۸آی (به انگلیسی: Sony Ericsson T68i) یک نمونه از گوشیهای تلفن همراه سری تی (به انگلیسی: T) شرکت سونی اریکسون میباشد که توسط همین شرکت به بازار عرضه شدهاست. |
|
ba | https://ba.wikipedia.org/wiki/%D0%98%D2%A3_%D2%99%D1%83%D1%80_%D0%B4%D3%99%D2%AF%D0%BB%D3%99%D1%82%D1%82%D3%99%D1%80_%D0%B8%D1%81%D0%B5%D0%BC%D0%BB%D0%B5%D0%B3%D0%B5 | Иң ҙур дәүләттәр исемлеге | Теҙмә | Иң ҙур дәүләттәр исемлеге / Теҙмә | null | Map of Three Kingdoms of Korea at the end of the 5th century, with the largest expansion of Goguryeo (blue). See Image:Three Kingdoms of Korea Map.png for details. *The source file is an open office.org file | null | image/png | 827 | 658 | true | true | true | Ҡоро ерҙең дөйөм майҙаны 148.939.063,133 кв. км.
Тарихи дәүерҙәр: | Ҡоро ерҙең дөйөм майҙаны 148.939.063,133 кв. км.
Тарихи дәүерҙәр: |
|
ko | https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%B5%9C%EC%83%81%EC%9C%84_%ED%8F%AC%EC%8B%9D%EC%9E%90 | 최상위 포식자 | 갤러리 | 최상위 포식자 / 갤러리 | null | English: A type B killer whale, showing distinctive two-tone gray “cape” pattern and large eye patch, in a attempt to catch a Weddell seal on an ice floe near Rothera Station, along the Antarctic Peninsula. A seal prey specialist, it may represent a distinct species. Français : Un orque de type B, présentant un motif distinctif de « selle » en dégradé de gris, et une large tache oculaire, s'attaque à un phoque de Weddel sur un floe, près de la Station de Rothera, le long de la Péninsule Antarctique. Spécialiste de la prédation des phoques, il pourrait s'agir d'une espèce distincte. | null | image/jpeg | 600 | 962 | true | true | true | 최상위 포식자, 또는 정점 포식자는 먹이 사슬에서 가장 꼭대기에 위치한 포식자이다. 동물학에서는 포식을 다른 생물체를 죽이고 먹는 것을 의미한다. 일반적으로 기생과 대부분의 세균은 제외한다. 이러한 맥락에서, 최상위 포식자는 보통 영양동태론에서 정의된다. 최상위 포식자는 가장 높은 영양 단계에 있고, 생태계에서 중요한 역할을 한다. 한 연구에서는, 먹이망에서 4단계 이상의 정점을 최상위 포식자로 정의한다. 일반적으로, 최상위 포식자는 야생동물 관리와 보존, 생태관광에 이용된다.
먹이 사슬이 지상에서 훨씬 단축되어 먹이 사슬의 정점이 제한되어 나타난다. 대표적인 최상위 포식자는 대형 고양이과, 악어, 하이에나, 늑대, 맹금류, 큰 물새, 범고래 또는 대형 뱀이 속한다. 과거의 최상위 포식자로는 아노말로카리스, 카르노사우루스과, 티라노사우루스과, 대형 아즈다르키드 익룡, 공포새 등이 있다. 최상위 포식자는 상위 육식동물이 존재하지 않는다. 예를 들어, 회색곰과 인간은 각각 최상위 포식자이자 잡식동물이다. | null |
|
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Daftar_kota_di_Kazakhstan | Daftar kota di Kazakhstan | null | Daftar kota di Kazakhstan | null | English: Seal of Petropavl (taken from Russian Wikipedia ?????????????_????.png) | null | image/png | 206 | 200 | true | true | true | Hingga Maret 2017, bagian populasi urban Kazakhstan adalah 53%. Program modernisasi Kazakhstan dan jalur pengembangan inovatif diharapkan mampu mempercepat proses urbanisasi negara yang menghasilkan peningkatan populasi urban dari 53% menuju 70% di tahun 2030.
Daftar berikut merupakan daftar kota-kota berpenduduk >50.000 jiwa di Kazakhstan. Beberapa nama dari banyak tempat telah mengalami perubahan sepanjang abad ini, terkadang perubahan terjadi lebih dari sekali. Sedapat mungkin, nama yang lama dimasukkan dan ditautkan dengan nama yang baru. | Hingga Maret 2017, bagian populasi urban Kazakhstan adalah 53%. Program modernisasi Kazakhstan dan jalur pengembangan inovatif diharapkan mampu mempercepat proses urbanisasi negara yang menghasilkan peningkatan populasi urban dari 53% menuju 70% di tahun 2030.
Daftar berikut merupakan daftar kota-kota berpenduduk >50.000 jiwa di Kazakhstan. Beberapa nama dari banyak tempat telah mengalami perubahan sepanjang abad ini, terkadang perubahan terjadi lebih dari sekali. Sedapat mungkin, nama yang lama dimasukkan dan ditautkan dengan nama yang baru. |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/G%C3%B6r%C3%B6g_Vasutak_Szervezete | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ad/20080513-IC50-Thessaloniki-220019.jpg | Görög Vasutak Szervezete | Dízelmozdonyok | Görög Vasutak Szervezete / Járművek / Dízelmozdonyok | null | English: Greece: ADtranz DE2000 diesel locomotive of OSE enters Thessaloniki station with IC50 express passenger train. | null | image/jpeg | 800 | 1,200 | true | true | true | A Görög Vasutak Szervezete Görögország állami vasúttársasága. | null |
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Air_Madagascar | Air Madagascar | null | Air Madagascar | Boeing 737-3Q8 de Air Madagascar en el Aeropuerto Internacional de Johanesburgo. |  South Africa, Air Madagascar Boeing 737-3Q8 5R-MFH taxiing at Johannesburg's O.R. Tambo International Airport | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | Air Madagascar es la aerolínea nacional de Madagascar y su principal base de operaciones es el aeropuerto internacional de Antananarivo. Es la aerolínea que opera los servicios aéreos regulares desde Madagascar hacia Europa, Asia, África y algunas islas del Océano Índico. También cubre una red bastante completa de rutas nacionales. | Air Madagascar es la aerolínea nacional de Madagascar y su principal base de operaciones es el aeropuerto internacional de Antananarivo. Es la aerolínea que opera los servicios aéreos regulares desde Madagascar hacia Europa, Asia, África y algunas islas del Océano Índico. También cubre una red bastante completa de rutas nacionales. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Spreizende_Melde | Spreizende Melde | null | Spreizende Melde | null | English: Atriplex patula inflorescence Nederlands: Uitstaande melde, bloeiwijze | Spreizende Melde (Atriplex patula) | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | Die Spreizende Melde, auch Ruten-Melde, seltener Ausgebreitete Melde, Gemeine Melde, Gewöhnliche Melde oder Spreizmelde genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Melden in der Familie der Fuchsschwanzgewächse.
Weitere für die Pflanzenart belegte deutschsprachige Trivialnamen sind Milten, Mistmilten, Scheißmilten und Schissmalter. | Die Spreizende Melde (Atriplex patula), auch Ruten-Melde, seltener Ausgebreitete Melde, Gemeine Melde, Gewöhnliche Melde oder Spreizmelde genannt, ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Melden (Atriplex) in der Familie der Fuchsschwanzgewächse (Amaranthaceae).
Weitere für die Pflanzenart belegte deutschsprachige Trivialnamen sind Milten, Mistmilten, Scheißmilten und Schissmalter. |
|
da | https://da.wikipedia.org/wiki/Ajda_Pekkan | Ajda Pekkan | null | Ajda Pekkan | Ajda Pekkan | Türkçe: Ajda Pekkan resmi Cem Taşkıran sürümü resmin kırpılmış versiyonu.English: Cropped version picture of Ajda Pekkan and Cem Taşkıran. | null | image/jpeg | 261 | 137 | true | true | true | Ajda Pekkan er en tyrkisk popsanger. | Ajda Pekkan (født 12. februar 1946, Istanbul) er en tyrkisk popsanger. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%BE%D1%81%D0%B0%D0%BD%D0%BE,_%D0%A5%D0%BE%D1%80%D1%85%D0%B5_%D0%A2%D0%B0%D0%B4%D0%B5%D0%BE | Лосано, Хорхе Тадео | null | Лосано, Хорхе Тадео | null | Painting of Jorge Tadeo Lozano de Pereira, President of the United Provinces of New Granada (now Colombia). | Хорхе Тадео Лосано-де-Перальта-и-Гонсалес-Манрике | image/jpeg | 300 | 221 | true | true | true | Хорхе Тадео Лосано-де-Перальта-и-Гонсалес-Манрике, виконт де Пастрана — южноамериканский политический деятель.
Хорхе Тадео Лосано родился в 1771 году в Санта-Фе-де-Богота, вице-королевство Новая Гранада; его родителями были Хорхе Мигель Лосано-де-Перальта-Вараэс-Мальдонадо-де-Мендоса-и-Олайа и Мария Гонсалес-Манрике-дель-Фраго-Бонис. Он окончил университет Нуэстра-Сеньора-дель-Розарио, где изучал литературу, философию и медицину. В 1791 году отправился в Европу, и в 1792—1793 годах изучал химию и математику в Мадриде в Королевской химической лаборатории Мадридского двора. Затем он посвятил некоторое время военной службе, дослужился до капитана. В 1797 году вернулся в Новую Гранаду.
В 1799 году Хорхе Тадео Лосано некоторое время пробыл мэром Боготы. В 1801 году он основал еженедельник «Correo curioso, erudito, económico y mercantil de la ciudad de Santafé de Bogotá», выходивший с февраля по декабрь, который пропагандировал идеи автономии Новой Гранады. В 1806 году принял участие в ботанической экспедиции, в 1807 году был назначен лейтенант-протектором индейцев. | Хорхе Тадео Лосано-де-Перальта-и-Гонсалес-Манрике, виконт де Пастрана (исп. Jorge Tadeo Lozano de Peralta y González Manrique, Vizconde de Pastrana, 30 января 1771 — 6 июля 1816) — южноамериканский политический деятель.
Хорхе Тадео Лосано родился в 1771 году в Санта-Фе-де-Богота, вице-королевство Новая Гранада; его родителями были Хорхе Мигель Лосано-де-Перальта-Вараэс-Мальдонадо-де-Мендоса-и-Олайа и Мария Гонсалес-Манрике-дель-Фраго-Бонис. Он окончил университет Нуэстра-Сеньора-дель-Розарио, где изучал литературу, философию и медицину. В 1791 году отправился в Европу, и в 1792—1793 годах изучал химию и математику в Мадриде в Королевской химической лаборатории Мадридского двора. Затем он посвятил некоторое время военной службе, дослужился до капитана. В 1797 году вернулся в Новую Гранаду.
В 1799 году Хорхе Тадео Лосано некоторое время пробыл мэром Боготы,. В 1801 году он основал еженедельник «Correo curioso, erudito, económico y mercantil de la ciudad de Santafé de Bogotá», выходивший с февраля по декабрь, который пропагандировал идеи автономии Новой Гранады. В 1806 году принял участие в ботанической экспедиции, в 1807 году был назначен лейтенант-протектором индейцев.
Во время революционных событий 1810 года в Боготе была избрана Верховная Народная Хунта Новой Гранады, однако она контролировала только город; многие местные хунты не желали подчиняться бывшей столице вице-королевства. Тогда в провинции Кундинамарка, в которую входила Санта-Фе-де-Богота, была собрана провинциальная Конституционная Ассамблея. В феврале 1811 года Хорхе Тадео Лосано был избран президентом Конституционной Электоральной Коллегии, которая написала конституцию Свободного Государства Кундинамарка. Согласно Конституции, Кундинамарка признавала своим монархом испанского короля, однако отвергала промежуточных правителей в виде вице-королей, президент Кундинамарки объявлялся одновременно вице-королём (Фердинанд VII отказался признать эти требования). В апреле 1811 года Хорхе Тадео Лосано стал первым президентом Кундинамарки.
Сразу же после избрания Лосано президентом против него развернул кампанию Антонио Нариньо, через свою газету «La Bagatela» призывавший отправить президента в отставку. В сентябре Хорхе Тадео Лосано, не выдержав давления, ушёл в отставку и сошёл с политической сцены.
После того, как в 1816 году испанцы отвоевали Новую Гранаду, в стране был установлен режим террора. Хорхе Тадео Лосано был арестован и 6 июля 1816 года казнён в Боготе. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dordura_aliena | Dordura aliena | null | Dordura aliena | null | Latina: Dordura aliena Walker, 1865 (syn.Dordura apicialis) | null | image/jpeg | 323 | 525 | true | true | true | Dordura aliena is een vlinder uit de familie van de spinneruilen. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1864 door Walker. | Dordura aliena is een vlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1864 door Walker.
Bronnen, noten en/of referenties
Beccaloni, G. W., Scoble, M. J., Robinson, G. S. & Pitkin, B. (Editors). (2003) The Global Lepidoptera Names Index (LepIndex). (Geraadpleegd maart 2013). |
|
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%82%B0%E3%83%AC%E3%83%83%E3%82%B0%E3%83%BB%E3%83%98%E3%83%B3%E3%83%80%E3%83%BC%E3%82%BD%E3%83%B3 | グレッグ・ヘンダーソン | null | グレッグ・ヘンダーソン | null | Français : Greg Henderson aux Quatre jours de Dunkerque 2008 | null | image/jpeg | 1,104 | 1,072 | true | true | true | グレゴリー・ヘンダーソンは、ニュージーランド・ダニーデン出身の自転車競技選手。 | グレゴリー・ヘンダーソン（Gregory Henderson、1976年9月10日 - ）は、ニュージーランド・ダニーデン出身の自転車競技選手。 |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%B6%D0%BE%D0%BB%D0%B8,_%D0%92%D0%BB%D0%B0%D0%B4%D0%B8%D0%BC%D0%B8%D1%80_%D0%A2%D0%B8%D0%BC%D0%BE%D1%84%D0%B5%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87 | Франжоли, Владимир Тимофеевич | Биография | Франжоли, Владимир Тимофеевич / Биография | Т. А. Франжоли с дочерью Ниной. Н. А. Франжоли-Тугаринова — член РСДРП | Русский: Тимофей Франжоли с дочерью Ниной Тугариновой | null | image/jpeg | 901 | 669 | true | true | true | Влади́мир Тимофе́евич Франжо́ли — российский революционер, журналист. Участник октябрьской всеобщей политической стачки 1905 года в Вятке.
Редактор газеты «Вятская речь». Статья «Вятской речи» «„Карательная экспедиция“ для взыскания податных недоимок с крестьян Котельничского уезда» в 1909 году была перепечатана центральными газетами, вызвала бурное обсуждение в Государственной думе и за рубежом, её публикация повлекла перевод вятского губернатора С. Д. Горчакова в Калугу.
Сын революционеров-народников Тимофея Франжоли и Марии Франжоли, брат советской актрисы Людмилы Франжоли. В соответствии с семейным мифом, их общий предок Афанасий Дмитриевич Франжоли, австриец по происхождению, был гарибальдийцем, бежавшим в Россию из Триеста от преследования на родине. В ходе дебатов в Государственной думе это нашло преломлённое освещение в прессе. | Владимир родился в Вятке 16 августа 1882 года, он был третьим ребёнком в семье ссыльных революционеров-народников Тимофея Афанасьевича и Марии Анисимовны Франжоли, сосланных в Вятку из Херсона за политическую неблагонадёжность. Кроме Владимира, в семье росли старшая дочь Людмила, вскоре умершая, старший брат Николай, младшие сёстры Нина, Надежда, Людмила, ставшая в советское время театральной актрисой, и младший брат Виктор. Семейные традиции активной общественной деятельности и революционной борьбы продолжили трое из шести детей бывшего австрийского подданного Тимофея Франжоли — Владимир, Нина и Виктор. В 1892 году Владимир был отдан в подготовительный класс Александровского земского реального училища в Вятке. В это же время в училище учился Александр Гриневский, будущий писатель Александр Грин. Впрочем, Гриневский уже 15 октября 1892 года был отчислен из числа учащихся за оскорбительное стихотворение об училищных педагогах.
Владимир учился в училище до 1897 года, но так и не получил аттестата. Он окончил лишь два класса этого учебного заведения, и о дальнейшем его образовании ничего не известно. После этого он поступил счетоводом в главную контору Вятских мастерских, быстро усвоил оппозиционные взгляды и принял активное участие в Первой русской революции. Осенью 1905 года Владимир Франжоли был в числе организаторов забастовки на участке Пермь-Котласской железной дороги в Вятке, проходившей в рамках первой масштабной общероссийской политической стачки. Среди других организаторов этой акции был известный вятский революционер И. П. Деришев (1870—1951), «дедушка вятских большевиков», как и В. Т. Франжоли, работавший в Вятских мастерских и принимавший участие в революционной деятельности на стороне РСДРП с 1903 года. По своим убеждениям Владимир Франжоли был не то социал-демократом, не то эсером. За участие в забастовке 14 января 1906 года он был арестован.
Находясь под стражей, подследственный вёл себя достаточно строптиво, писал вятскому губернатору С. Д. Горчакову надменные послания, утверждал, что он неподсуден российским законам, ссылался на австрийское подданство отца Тимофея Франжоли, хотя тот ещё в 1885 году присягнул на верность русской короне, а к 1905 году давно был крупным вятским кондитером, фабрикантом, ремесленным головой города Вятки и гласным местной Думы: «По метрическому свидетельству я числюсь австрийским подданным. Русского подданства я не принимал и принимать не намерен, а потому прошу Ваше превосходительство сообщить мне, на каком основании я арестован».
После самоубийства первого председателя Вятского комитета РСДРП В. А. Горбачёва в конце марта 1906 года состоялись его похороны. Организацию похорон взял на себя Владимир Франжоли. По окончании похорон в Вятке произошла стихийная демонстрация рабочих, достигавшая 600 человек. 18—21 ноября 1906 года в Вятке состоялось выездное заседание Казанской судебной палаты по делу о дворянине А. А. Шанявском и организации политической стачки железнодорожников с 8 по 18 декабря 1905 года. Владимир Франжоли и Иван Деришев были признаны судом виновными в числе прочих 16 лиц обвиняемых. Обвинение Владимиру Тимофеевичу гласило:
В октябре и ноябре 1905 года в пределах Вятской губернии принимал активное участие в сообществе, именовавшемся Всероссийский железнодорожный союз, заведомо поставившем целью своей деятельности устройство забастовки железнодорожных рабочих и служащих для прекращения функции правительственной железной дороги и принуждения к созыву Учредительного собрания. <…> 8 декабря прекратил доставку пассажиров на Пермь-Котласской линии, перевозку почты, грузов.
— А. М. Молодцов, «Франжоли и Вятка»
Владимир, наряду с другими социал-демократами и эсерами, саботировал работу железной дороги на станции Вятка, ныне станция Киров-Котласский. Дорога соединяла Пермь и Котлас. Стачечники блокировали движение поездов, высаживая пассажиров из вагонов. Историк А. В. Сергеев пишет: «В. Т. Франжоли, отняв у начальника станции щипцы и пломбы, запломбировал все вагоны. Забастовщики запретили продавать билеты, пригрозив в противном случае бросить бомбу в начальника станции, |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Brewster_F2A_Buffalo | Brewster F2A Buffalo | British Commonwealth (Malaya) | Brewster F2A Buffalo / Operational history / British Commonwealth (Malaya) | Buffalo Mk I formation over Malaya, late 1941. | English: Twelve Brewster Buffalo Mark Is of No. 243 Squadron RAF, based at Kallang, Singapore, in flight over the Malayan jungle in in formations of three, accompanied by a Bristol Blenheim Mark IV of No, 34 Squadron RAF (lower right), based at Tengah. This is photograph K 1228 from the collections of the Imperial War Museums. | null | image/jpeg | 452 | 1,200 | true | true | true | The Brewster F2A Buffalo is an American fighter aircraft which saw service early in World War II. Designed and built by the Brewster Aeronautical Corporation, it was one of the first U.S. monoplanes with an arrestor hook and other modifications for aircraft carriers. The Buffalo won a competition against the Grumman F4F Wildcat in 1939 to become the U.S. Navy's first monoplane fighter aircraft. Although superior to the Grumman F3F biplane it replaced, and the early F4Fs, the Buffalo was largely obsolete when the United States entered the war, being unstable and overweight, especially when compared to the Japanese Mitsubishi A6M Zero.
Several nations, including Finland, Belgium, Britain and the Netherlands, ordered the Buffalo. The Finns were the most successful with their Buffalos, flying them in combat against early Soviet fighters with excellent results. | Facing a shortage of combat aircraft in January 1940, the British government established the British Purchasing Commission to acquire U.S. aircraft that would help supplement domestic production. Among the U.S. fighter aircraft that caught the Commission's attention was the Brewster. The remaining 32 B-339 aircraft ordered by the Belgians, suspended at the fall of France, were passed on to the United Kingdom. Appraisal by Royal Air Force acceptance personnel criticized it on numerous points including inadequate armament and lack of pilot armor, poor high-altitude performance, engine overheating, maintenance issues, and cockpit controls, while it was praised for its handling, roomy cockpit, and visibility. With a top speed of about 323 mph (520 km/h) at 21,000 ft (6,400 m), but with fuel starvation issues over 15,000 ft (4,600 m), it was considered unfit for duty in western Europe. Still desperately in need of fighter aircraft in the Pacific and Asia for British and Commonwealth air forces, the UK ordered an additional 170 aircraft under the type specification B-339E. The aircraft were sent to Royal Australian Air Force, RAF and Royal New Zealand Air Force fighter squadrons in Singapore, Malaya and Burma, shortly before the outbreak of war with Japan.
The B-339E, or Brewster Buffalo Mk I as it was designated in British service, was initially intended to be fitted with an export-approved Wright R-1820-G-105 Cyclone engine with a 1,000 hp (745.7 kW) (peak takeoff) engine. The Brewster aircraft delivered to British and Commonwealth air forces were significantly altered from the B-339 type sold to the Belgium and French forces in accordance with their purchase order. The Brewster factory removed the Navy life raft container and arrestor hook, while adding many new items of equipment, including a British Mk III reflector gun sight, a gun camera, a larger fixed pneumatic tire tail wheel, fire extinguisher, engine shutters, a larger battery, and reinforced armor plating and armored glass behind the canopy windshield.
The Brewster Model B-339E, as modified and supplied to Great Britain was distinctly inferior in performance to the F2A-2 (Model B-339) from the original order. It had a less powerful (1,000 hp (745.7 kW)) engine compared to the F2A-2's 1,200 hp (895 kW) Cyclone, yet was substantially heavier due to all of the additional modifications (some 900 lb/400 kg). The semi-retractable tail wheel had been exchanged for a larger fixed model, which was also less aerodynamic. Top speed was reduced from 323 mph (520 km/h) to 313 mph (504 km/h) at combat altitudes.
In its original form, the B-339 had a theoretical maximum speed of 323 mph (520 km/h) at a rather unrealistic 21,000 ft (6,400 m), but fuel starvation problems and poor supercharger performance at higher altitudes meant that this figure was never achieved in combat; the B-339E was no different in this regard. Its maneuverability was severely impaired (the aircraft was unable to perform loops), and initial rate of climb was reduced to 2,300 ft/min. The Wright Cyclone 1890-G-105 engine designated for use in the Brewster Mk I was in short supply; many aircraft were fitted with secondhand Wright engines sourced from Douglas DC-3 airliners and rebuilt to G105 or G102A specifications by Wright. In service, some effort was made by at least one Brewster squadron to improve the type's sluggish performance; a few aircraft were lightened by some 1,000 lb (450 kg) by removing armor plate, armored windshields, radios, gun camera, and all other unnecessary equipment, and by replacing the .50 in (12.7 mm) machine guns with .303 in (7.7 mm) machine guns. The fuselage tanks were filled with a minimum of fuel, and run on high-octane aviation petrol where available. At Alor Star airfield in Malaya, the Japanese captured over 1,000 barrels (160 m³) of high-octane aviation petrol from British forces, which they promptly used in their own fighter aircraft.
Many of the pilots assigned the Buffalo lacked adequate training and experience in the type. A total of 20 of the original 169 Buffalos w |
|
sl | https://sl.wikipedia.org/wiki/Trate | Trate | null | Trate | null | Trate | null | image/jpeg | 2,304 | 3,072 | true | true | true | Trate so značilno slovenjegoriško razloženo slemensko naselje v Občini Šentilj.
Kraj je bil prvič omenjen leta 1419 kot Wisenpach. Toponim bržkone izhaja iz naziva za ledino okrog hiše oziroma livado. Naselje se je razvilo na treh spuščajočih se slemenih v značilni smeri SZ-JV, na katerih so pretežno kmetije. | Trate so značilno slovenjegoriško razloženo slemensko naselje v Občini Šentilj.
Kraj je bil prvič omenjen leta 1419 kot Wisenpach. Toponim bržkone izhaja iz naziva za ledino okrog hiše oziroma livado. Naselje se je razvilo na treh spuščajočih se slemenih v značilni smeri SZ-JV, na katerih so pretežno kmetije. |
|
et | https://et.wikipedia.org/wiki/Rahvastikup%C3%BCramiid | Rahvastikupüramiid | null | Rahvastikupüramiid | Rahvastikupüramiid sai oma nime tüüpilise kuju järgi | English: Diagram of a triangular population pyramid, created by Viki Male 15/09/04 | null | image/png | 233 | 345 | true | true | true | Rahvastikupüramiid on graafiline kujutis, mis näitab erinevate vanuserühmade jaotust soo kaupa mingi piirkonna rahvastikus.
Rahvastikupüramiid koosneb kahest tagakülgedega kokkupuutunud tulpdiagrammidest, X-teljel on märgitud rahvastiku osa protsentides ja Y-teljel on märgitud vanuserühma vanuste vahemik. Üks diagramm näitab naiste osa viieaastases vanuserühmas, teine näitab meeste osa.
Rahvastikupüramiidid on kõige efektiivsem variant rahvastiku soolise-vanuselise struktuuri graafiliseks kujundamiseks. | Rahvastikupüramiid on graafiline kujutis, mis näitab erinevate vanuserühmade jaotust soo kaupa mingi piirkonna (tavaliselt riigi või maailma regiooni) rahvastikus.
Rahvastikupüramiid koosneb kahest tagakülgedega kokkupuutunud tulpdiagrammidest, X-teljel on märgitud rahvastiku osa protsentides ja Y-teljel on märgitud vanuserühma vanuste vahemik. Üks diagramm näitab naiste osa viieaastases vanuserühmas, teine näitab meeste osa.
Rahvastikupüramiidid on kõige efektiivsem variant rahvastiku soolise-vanuselise struktuuri graafiliseks kujundamiseks. |
|
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%97%D0%BE%D1%80%D0%B0%D0%BD_%D0%96%D0%B8%D0%B2%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%9B_(%D0%BF%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D1%82%D0%B8%D1%87%D0%B0%D1%80) | Зоран Живковић (политичар) | null | Зоран Живковић (политичар) | null | English: Logo of Government of Republic of Serbia. Српски / srpski: Logotip Vlade Republike Srbije. | null | image/png | 158 | 216 | true | true | true | Зоран Живковић је српски политичар. Био је председник Владе Републике Србије и министар унутрашњих послова СР Југославије. Такође је био председник Демократске странке од атентата на Зорана Ђинђића до фебруара 2004. када је на скупштини странке за председника изабран Борис Тадић.
Током 2009. и 2010. године био је колумниста дневних новина Данас. Колумна му је носила назив Директно.
За председника Нове странке, изабран је на Оснивачкој конференцији 7. априла 2013. године.
На ванредним парламентарним изборима 2014. и 2016. године, изабран је за народног посланика у Скупштини Републике Србије. | Зоран Живковић (Ниш, 22. децембар 1960) је српски политичар. Био је председник Владе Републике Србије (2003—2004) и министар унутрашњих послова СР Југославије (2000—2003). Такође је био председник Демократске странке од атентата на Зорана Ђинђића до фебруара 2004. када је на скупштини странке за председника изабран Борис Тадић.
Током 2009. и 2010. године био је колумниста дневних новина Данас. Колумна му је носила назив Директно.
За председника Нове странке, изабран је на Оснивачкој конференцији 7. априла 2013. године.
На ванредним парламентарним изборима 2014. и 2016. године, изабран је за народног посланика у Скупштини Републике Србије. |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/Kocs | Kocs | A kocsi horgász tó | Kocs / A kocsi horgász tó | null | Magyar: Kocs, horgásztó | null | image/jpeg | 3,216 | 4,288 | true | true | true | Kocs község Komárom-Esztergom megyében, a Tatai járásban fekszik. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/University_of_North_Carolina_Wilmington | University of North Carolina Wilmington | History | University of North Carolina Wilmington / History | Arches next to Leutze Hall on the campus of UNCW | English: Iconic arches on the campus of University of North Carolina Wilmington (UNCW) in Wilmington, North Carolina | null | image/jpeg | 4,032 | 3,024 | true | true | true | The University of North Carolina Wilmington is a public research university in Wilmington, North Carolina. It is part of the University of North Carolina System and enrolls 16,747 undergraduate and graduate students each year. | UNCW opened its doors on September 4, 1947 as Wilmington College. At the time the school operated as a junior college, offering freshman-level courses to 238 students during the first school year, 75% of whom were veterans returning from military service following World War II. Under the control of the New Hanover County Board of Education, Wilmington College earned accreditation from the North Carolina College Conference in 1948 and became a member of the American Association of Junior Colleges. Further accreditation came in 1952 from the Southern Association of Colleges and Schools.
In 1958, Wilmington College was placed under the Community College Act of North Carolina, passing control from the New Hanover County Board of Education to a board of trustees as a state-supported college under the supervision of the North Carolina Board of Higher Education.
Wilmington College became a four-year liberal arts college on July 1, 1963, when the North Carolina General Assembly passed legislation allowing the school to award bachelor's degrees. Six years later, July 1, 1969, the school was elevated to university status under its present name, becoming the fifth campus of the University of North Carolina system. On August 22, 1977, UNCW was authorized to offer its first graduate programs at the master's level.
The school offers 55 bachelor's degrees, 35 master's degrees and four doctoral degrees: Ed.D. Educational Leadership; Ph.D. Marine Biology and Psychology and a Doctorate in Nursing Practice. |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Podocarpus_totara | Podocarpus totara | Bildgalleri | Podocarpus totara / Bildgalleri | null | Detail of foliage of a Golden Totara (Podocarpus totara), photographed at the historic Totara Estate farm, 10km south of Timaru, South Island, New Zealand. | null | image/jpeg | 2,613 | 3,900 | true | true | true | Podocarpus totara är en barrträdart som beskrevs av G. Benn. och David Don. Podocarpus totara ingår i släktet Podocarpus och familjen Podocarpaceae. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. | null |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/For%C3%AAt_de_Saint-Trojan | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/19/Dianthus_gallicus001.jpg | Forêt de Saint-Trojan | Une forêt domaniale | Forêt de Saint-Trojan / Une pinède littorale gérée et exploitée / Une forêt domaniale | L'œillet des dunes (Dianthus gallicus) s'épanouit dans les sous-bois | English: Dianthus gallicus in cultivation Français : Oeillet des dunes en culture | null | image/jpeg | 1,536 | 2,048 | true | true | true | La forêt domaniale de Saint-Trojan est une forêt littorale qui couvre la majeure partie du sud-ouest de l'île d'Oléron. Vaste pinède composée essentiellement de pins maritimes, elle s’étend sur environ 2 000 hectares. Elle a été artificiellement créée au début du XIXᵉ siècle pour stabiliser la marche des dunes littorales qui envahissaient toute la partie méridionale de l'île. | Comme toutes les forêts de l'île d'Oléron, la forêt de Saint-Trojan est une forêt domaniale, c’est-à-dire qu’elle appartient à l'État et est gérée directement par l’administration forestière (actuellement l’ONF) depuis le début du XIXᵉ siècle.
Les plantations de la forêt littorale ont été réalisées par étapes successives depuis 1819, afin de stopper définitivement l’avancée des sables d’origine éolienne, et surtout en vue de protéger le bourg de Saint-Trojan et les villages environnants (les Bris, le Grand-Village, le Petit Village).
La forêt de Saint-Trojan est avant tout une pinède, comme la forêt de la Coubre ou le massif boisé de la Double saintongeaise. Les pins maritimes (pinus pinaster) ont été plantés en très grand nombre, ils représentent aujourd’hui les 9/10 de la forêt domaniale. L’inconvénient majeur du pin maritime est qu’il accumule, sous son couvert, un tapis d’aiguilles qui, en se décomposant lentement, acidifie le sol, ce qui a pour conséquence que la flore des sous-bois est souvent pauvre. Malheureusement trop gourmand en calcaire et attaqué par des parasites comme la chenille processionnaire, le pin maritime dépérit actuellement et la forêt dunaire doit être reconstituée avec d’autres essences mélangées (pins parasols et pins d’Alep notamment). Depuis leur introduction dès la fin du XIXᵉ siècle, ces nouvelles plantations lui donnent un aspect de forêt landaise. Des chênes verts, d’origine méditerranéenne (Quercus ilex), ont également été introduits à leurs côtés. S’ils se caractérisent par une excellente résistance aux vents et aux embruns, ils ont aussi la particularité de mieux résister que le pin maritime aux incendies.
Le choix de ces deux espèces d’arbres (pin maritime et chêne vert) n’est pas anodin. Elles ont été choisies en raison de leur puissant système radiculaire qui permet de stabiliser le massif dunaire dont les altitudes atteignent plus de 34 mètres près de la station balnéaire de Saint-Trojan-les-Bains, ou encore 20 mètres en bordure de l’océan, près de la pointe de Gatseau.
Dès le début du XIXᵉ siècle, des Aulnes, des Saules, ainsi que des Peupliers ont été plantés dans les fonds humides, correspondant aux anciennes salines gagnées par les dunes. Les Aulnes ont été introduits essentiellement pour améliorer la qualité de l’humus et également parce qu’ils affectionnent les milieux aquatiques. Il en est de même pour les Peupliers, ces derniers étant introduits davantage dans la perspective de leur exploitation.
La flore de cette forêt littorale, en raison de la nature particulière des sols et du climat de type aquitain, présente des espèces indigènes rares et menacées, comme la Petite Bourrache du littoral, et des espèces plus communes mais tout autant fragiles, comme la Linaire des sables, la Linaire à feuilles de thym, le Lis de mer ou encore l’Œillet des dunes.
L’ONF a mis en place des aménagements visant à mettre en valeur la forêt dunaire de Saint-Trojan et à sensibiliser le public à la fragilité de l’écosystème de cette pinède insulaire. Outre des parcs de stationnement et des aires de pique-nique mis en place, des sentiers de petite et de moyenne randonnée ainsi que des pistes cyclables ont été balisés. Des panneaux d’informations et des promenades commentées complètent ces équipements de loisirs.
Depuis le redoutable incendie qui a ravagé 1 000 hectares de la forêt de la Coubre, pendant l’été 1976, des aménagements anti-incendie ont été placés dans la forêt domaniale de Saint-Trojan, notamment la construction de pylônes d’observation, le percement de pare-feu permettant de servir de voies de circulation pour les véhicules d'incendie et la constitution de réserves d’eau pour prévenir les feux. |
ms | https://ms.wikipedia.org/wiki/Angin | Angin | null | Angin | Gerakan angin dilihat daripada foto satelit | The Santa Ana winds in Southern California sweep down across the deserts and across the Los Angeles Basin pushing dust and smoke from wildfires far out into the Pacific Ocean. This view from the Multi-angle Imaging SpectroRadiometer shows the pattern of airborne dust stirred up by Santa Ana winds on February 9, 2002. The image is from MISR's 70-degree forward-viewing camera, and airborne particulates are especially visible due to the camera's oblique viewing angle. Southeast of the Los Angeles Basin, a swirl of dust, probably blown through the Banning Pass, curves toward the ocean near Dana Point. The largest dust cloud occurs near Ensenada, in Baja California, Mexico. Also visible in this image is a blue-gray smoke plume from a small fire located near the southern flank of Palomar Mountain in Southern California. This image was acquired during Terra orbit 11423, and represents an area of about 410 kilometers x 511 kilometers. | null | image/jpeg | 1,701 | 1,470 | true | true | true | Angin merupakan zarah - zarah udara yang bergerak yang diakibatkan oleh putaran bumi dan juga pemanasan tidak sekata permukaan bumi. Pemanasan ini mengakibatkan adanya perbezaan tekanan udara di persekitaran. Perbezaan tekanan di persekitaran akan mengakibatkan adanya pergerakan zarah - zarah udara kerana mengikut hukum fizik, udara di kawasan yang bertekanan tinggi akan bergerak ke kawasan yang berketekanan rendah.
Apabila zarah - zarah udara menerima haba, zarah - zarah tersebut akan mengembang dan bergerak dalam kelajuan yang lebih tinggi. Zarah - zarah udara yang telah mengembang akan bergerak ke atas kerana bertumpatan rendah. Manakala, zarah - zarah udara yang bersuhu rendah akan kekl di bahagian bawah kerana bertumpatan tinggi. | Angin (Jawi: اڠين) merupakan zarah - zarah udara yang bergerak yang diakibatkan oleh putaran bumi (kesan Coriolis) dan juga pemanasan tidak sekata permukaan bumi. Pemanasan ini mengakibatkan adanya perbezaan tekanan udara di persekitaran. Perbezaan tekanan di persekitaran akan mengakibatkan adanya pergerakan zarah - zarah udara kerana mengikut hukum fizik, udara di kawasan yang bertekanan tinggi akan bergerak ke kawasan yang berketekanan rendah.
Apabila zarah - zarah udara menerima haba , zarah - zarah tersebut akan mengembang dan bergerak dalam kelajuan yang lebih tinggi. Zarah - zarah udara yang telah mengembang akan bergerak ke atas kerana bertumpatan rendah. Manakala, zarah - zarah udara yang bersuhu rendah akan kekl di bahagian bawah kerana bertumpatan tinggi. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/USTA_Billie_Jean_King_National_Tennis_Center | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/8/85/ArthurAsheStadium_crop.jpg | USTA Billie Jean King National Tennis Center | null | USTA Billie Jean King National Tennis Center | Estádio Arthur Ashe, com a Unisphere de fundo | null | null | image/jpeg | 856 | 1,587 | true | true | true | O USTA Billie Jean King National Tennis Center é localizado em Flushing Meadows-Corona Park, no Queens em Nova York e tem sido a sede do US Open, torneio de tênis que faz parte do Grand Slam, que é realizado todo ano em agosto e setembro. Os três estádios do complexo estão entre os maiores locais esportivos de tênis do mundo, com o Arthur Ashe Stadium sendo o maior da lista global com uma capacidade de 23.200. Todas as 33 quadras do complexo usam a superfície de DecoTurf, piso duro, desde que o complexo foi construido em 1978. | O USTA Billie Jean King National Tennis Center é localizado em Flushing Meadows-Corona Park, no Queens em Nova York e tem sido a sede do US Open, torneio de tênis que faz parte do Grand Slam, que é realizado todo ano em agosto e setembro. Os três estádios do complexo estão entre os maiores locais esportivos de tênis do mundo, com o Arthur Ashe Stadium sendo o maior da lista global com uma capacidade de 23.200 . Todas as 33 quadras do complexo usam a superfície de DecoTurf, piso duro, desde que o complexo foi construido em 1978. |
mr | https://mr.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%AC%E0%A4%BE%E0%A4%AC%E0%A4%BE%E0%A4%B8%E0%A4%BE%E0%A4%B9%E0%A5%87%E0%A4%AC_%E0%A4%86%E0%A4%82%E0%A4%AC%E0%A5%87%E0%A4%A1%E0%A4%95%E0%A4%B0 | बाबासाहेब आंबेडकर | राजकीय कारकीर्द | बाबासाहेब आंबेडकर / राजकीय कारकीर्द | एका सभेत भाषण करतांना आंबेडकर | मराठी: भाषण करताना डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर English: Dr. Babasaheb Ambedkar delivering a speech | null | image/jpeg | 887 | 712 | true | true | true | डॉ. भीमराव रामजी तथा बाबासाहेब आंबेडकर, हे भारतीय न्यायशास्त्रज्ञ, अर्थशास्त्रज्ञ, राजनीतिज्ञ, तत्त्वज्ञ आणि समाजसुधारक होते. त्यांनी दलित बौद्ध चळवळीला प्रेरणा दिली आणि अस्पृश्य लोकांविरूद्ध होणारा सामाजिक भेदभाव नष्ट करण्यासाठी चळवळ उभारली, तसेच महिलांच्या आणि कामगारांच्या हक्कांचे समर्थन केले. ते ब्रिटिश भारताचे मजूरमंत्री, स्वतंत्र भारताचे पहिले कायदेमंत्री, भारतीय संविधानाचे शिल्पकार आणि भारतीय बौद्ध धर्माचे पुनरुज्जीवक होते.
आंबेडकर यांनी कोलंबिया विद्यापीठ आणि लंडन स्कूल ऑफ इकॉनॉमिक्स या शिक्षण संस्थांमधून अर्थशास्त्र विषयात विद्यावाचस्पती पदव्या मिळविल्या; तसेच त्यांनी कायदा, अर्थशास्त्र आणि राज्यशास्त्र या विषयांवरील संशोधन केले. त्यांच्या सुरुवातीच्या कारकीर्दीत, ते एक अर्थशास्त्रज्ञ, प्राध्यापक आणि वकील होते. त्यानंतर त्यांनी सामाजिक व राजकीय क्षेत्रात काम केले. ते भारताच्या स्वातंत्र्यासाठी प्रचार व चर्चांमध्ये सामील झाले, वृत्तपत्रे प्रकाशित केली, दलितांसाठी राजकीय हक्कांचा व सामाजिक स्वातंत्र्याचा पुरस्कार केला, तसेच आधुनिक भारताच्या निर्मितीत महत्त्वपूर्ण योगदान दिले.
इ.स. १९५६ मध्ये त्यांनी आपल्या अनुयायांसह बौद्ध धर्म स्वीकारला. धर्मांतरानंतर काही महिन्यांनानीच त्यांचे निधन झाले. इ.स. | आंबेडकरांनी इ.स. १९१९ पासून सामाजिक व राजकीय क्षेत्रांमध्ये काम करायला सुरू केले होते. १९५६ पर्यंत त्यांना अनेक राजकीय पदांवर नियुक्त केले गेले. डिसेंबर १९२६ मध्ये मुंबईच्या गव्हर्नरने त्यांना मुंबई विधानपरिषदेचे (बॉम्बे लेजिस्लेटिव्ह काउन्सिल) सदस्य म्हणून नेमले. तेथे त्यांनी अनेकदा आर्थिक विषयांवर भाषणे दिली. ते १९३६ पर्यंत मुंबई विधानपरिषदेचे सदस्य होते.
अस्पृश्यांना कोणतेही राजकीय अधिकार नसतानाही त्याना इ.स. १९३० मध्ये लंडन येथे भरलेल्या पहिल्या गोलमेज परिषदेस अस्पृश्यांचे प्रतिनिधी म्हणून आमंत्रण दिले गेले. या परिषदेत त्यांनी भारतातील अस्पृश्यांच्या परिस्थितीबद्दल आवाज उठवला आणि अस्पृश्यता निर्मूलनाची मागणी केली. त्यांनी पहिल्या व दुसऱ्या गोलमेज परिषदांमध्ये दलित वर्गाच्या मूलभूत हक्कांचा एक जाहीरनामा तयार केला आणि अल्पसंख्याकांसाठी नेमलेल्या समितीसमोर सादर केला. त्या जाहीरनाम्यात अस्पृश्यांना स्वतंत्र मतदार संघाची मागणी केली होती. हा जाहिरनामा ब्रिटिश सरकारने मान्य केला. परंतु महात्मा गांधी यांनी स्वतंत्र्य मतदार संघाच्या संकल्पनेस प्रखर विरोध केला व पुणे येथील येरवडा कारागृहात त्याविरुद्ध आमरण उपोषण सुरू केले. याचे पर्यवसान पुणे करारात झाला.
अस्पृश्य वर्गांची स्वतंत्र्य राजकीय ओळख प्रस्थापित करण्यासाठी डॉ. बाबासाहेब आंबेडकरांनी इ.स. १९३६ मध्ये स्वतंत्र मजूर पक्षाची (इंडिपेन्डन्ट लेबर पार्टी) स्थापना केली. १७ फेब्रुवारी १९३७ मध्ये मुंबई इलाख्याच्या प्रांतिक विधानसभा निवडणुकीत त्यांच्या प्रयत्नांमुळे या पक्षाचे १७ पैकी १५ उमेदवार निवडून आले. १५ विजयी उमेदवारांपैकी १३ स्वतंत्र मजूर पक्षाचे तर २ हे स्वतंत्र मजूर पक्षाने पाठिंबा दिलेले उमेदवार होते. पक्षाला मिळालेले हे यश सर्वाधिक होते. यावेळी आंबेडकरांची सुद्धा मुंबई विधानसभेचे सदस्य (आमदार) म्हणून निवड झाली. सन १९४२ पर्यंत ते विधानसभेचे सदस्य राहिले आणि यादरम्यान त्यांनी मुंबई विधानसभेत विरोधी पक्षनेते म्हणूनही काम केले.
ऑक्टोबर १९३९ मध्ये आंबेडकरांची जवाहरलाल नेहरू यांचेशी पहिल्यांदा भेट झाली. तर २२ जुलै १९४० रोजी मुंबईत त्यांची सुभाषचंद्र बोस यांचेशी भेट झाली होती.
आपल्या राजकीय पक्षास राष्ट्रीय स्वरूप देण्यासाठी व सर्व अनुसूचित जातींना या पक्षाच्या झेंड्याखाली आणण्यासाठी त्यांनी ऑल इंडिया शेड्युल्ड कास्ट्स फेडरेशनची इ.स. १९४२ मध्ये स्थापना केली. शेड्युल्ड कास्ट्स फेडरेशन ही एक सामाजिक-राजकीय संघटना होती, या संस्थेचा प्रमुख उद्देश दलित-शोषित समाजाच्या हक्कांच्या मोहिमांसाठी होता. १९४२ ते १९४६ या कालावधीत आंबेडकरांनी संरक्षण सल्लागार समिती व व्हाईसरॉयच्या कार्यकारी समितीमध्ये कामगारमंत्री किंवा मजूरमंत्री म्हणून काम केले.
आंबेडकरांनी भारताच्या स्वातंत्र्यलढ्यात सक्रियपणे भाग घेतला होता. पाकिस्तानची मागणी करणाऱ्या मुस्लिम लीगच्या लाहोर ठरावाच्या (१९४०) अनुसरणानंतर आंबेडकरांनी थॉट्स ऑन पाकिस्तान(पाकिस्तानवरील विचार) या नावाने ४०० पानांचे पुस्तक लिहिले व त्यात त्यांनी "पाकिस्तान" या संकल्पनेचे विश्लेषण केले. त्यांनी मुस्लिम लीगच्या मुसलमानांसाठी वेगळ्या देश पाकिस्तानच्या मागणीवर टीका करीत हिंदूंनी मुस्लिमांच्या पाकिस्तानला स्वीकारले पाहिजे असा युक्तिवादही केला.
आंबेडकरांनी स्थापन केलेला राजकीय पक्ष 'ऑल इंडिया शेड्युल्ड कास्ट्स फेडरेशन' (अखिल भारतीय अनुसूचित जाती संघ) १९४६ मध्ये भारतीय संविधान सभेसाठीच्या झालेल्या निवडणुकीत उत्तम कामगिरी करु शकला नाही. नंतर आंबेडकर मुस्लिम लीगची सत्ता असलेल्या बंगालच्या (आजचा पश्चिम बंगाल) मतदार संघातून संविधान सभेत निवडून गेले. ऑगस्ट १९४७ मध्ये आंबेडकरांची राज्यघटनेच्या मसुदा समितीचे अध्यक्ष म्हणून नियुक्ती झाली आणि त्यांच्या अध्यक्षतेखाली तयार झालेली भारताची राज्यघटना २६ जानेवारी १९५० रोजी अंमलात आली. भारतीय राज्यघटनेच्या निर्मितीत मोठे योगदान दिल्यामुळे आंबेडकरांना "भारतीय राज्यघटनेचे शिल्पकार" म्हणून ओळखले जाते. स्वातंत्र्यप्राप्तीनंतर नेहरूंच्या मंत्रिमंडळात डॉ. आंबेडकरांना भारताचे कायदा व न्यायमंत्री म्हणून नियुक्त करण्यात आले. मात्र त्यांनी संसदेत मांडलेल्या हिंदू कोड बिलास विरोध झाल्याने ते नेहरूंच्या मंत्रिमंडळातून राजीनामा देऊन बाहेर पडले.
आंबेडकरांनी १९५२ ची पहिली भारतीय लोकसभा निवडणूक बॉम्बे उत्तरमधून लढविली. त्यात ते त्यांचे माजी सहाय्यक आणि काँग्रेस पक्षाचे उमेदवार नारायण काजोलकर यांच्याकडून पराभूत झाले. त्यानंतर १९५२ मध्ये आंबेडकर राज्यसभेचे सदस्य झाले. सन १९५४ मध्ये भंडारा येथून झालेल्या पोटनिवडणुकीत त्यांनी पुन्हा लोकसभेत प्रवेश करण्याचा प्रयत्न केला, परंतु ते तिसऱ्या स्थानावर राहिले. यातही काँग्रेस पक्षाचा उमेदवार विजयी झाला. सन १९५७ मध्ये झालेल्या दुसऱ्या सार्वत्रिक लोकसभा निवडणूकीपर्यंत आंबेडकर यांचे निधन झाले होते.
|
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Grand_%C3%89tang_(Guadeloupe) | Grand Étang (Guadeloupe) | null | Grand Étang (Guadeloupe) | null | English: Le Grand-Étang à Capesterre-Belle-Eau en Guadeloupe | Image illustrative de l’article Grand Étang (Guadeloupe) | image/jpeg | 1,926 | 2,568 | true | true | true | Le Grand Étang est un lac situé sur le territoire de la commune de Capesterre-Belle-Eau en Guadeloupe dans les Antilles françaises. Faisant partie du parc national de la Guadeloupe, il est le plus vaste plan d'eau naturel des Petites Antilles et est accessible par la route de l'Habituée menant aux chutes du Carbet. À ce titre il visité par environ 30 000 à 50 000 personnes par an, selon les années. | Le Grand Étang est un lac situé sur le territoire de la commune de Capesterre-Belle-Eau en Guadeloupe dans les Antilles françaises. Faisant partie du parc national de la Guadeloupe, il est le plus vaste plan d'eau naturel des Petites Antilles et est accessible par la route de l'Habituée (D4) menant aux chutes du Carbet. À ce titre il visité par environ 30 000 à 50 000 personnes par an, selon les années. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/North_Carolina_Supreme_Court | North Carolina Supreme Court | History | North Carolina Supreme Court / History | Justice Building in Raleigh, NC | English: North Carolina Supreme Court building in Raleigh, NC | null | image/jpeg | 4,608 | 3,456 | true | true | true | The Supreme Court of the State of North Carolina is the state's highest appellate court. Until the creation of the North Carolina Court of Appeals in the 1960s, it was the state's only appellate court. The Supreme Court consists of six associate justices and one chief justice, although the number of justices has varied from time to time. The primary function of the Supreme Court is to decide questions of law that have arisen in the lower courts and before state administrative agencies. | The first North Carolina appellate court, created in 1799, was called the Court of Conference and consisted of several North Carolina Superior Court (trial) judges sitting en banc twice each year to review appeals from their own courts. In 1805 it was named the Supreme Court, and a seal and motto were to be procured.
From the time the North Carolina General Assembly created the Court as a distinct body in 1818 until 1868, the members of the Court were chosen by the General Assembly and served for life, or "during good behavior." The legislature appointed John Louis Taylor, Leonard Henderson, and John Hall as the first Supreme Court judges. The three judges were allowed to select their own Chief Justice, and they chose Taylor. The Court first met on January 1, 1819.
Since the adoption of the 1868 state constitution, each justice has been elected (separately, including a distinct Chief Justice position) by the people to an eight-year term. There are no term limits. The General Assembly made Supreme Court elections non-partisan starting with the 2004 elections, but later made them partisan again after the 2016 elections.
Susie Sharp became the court's first female justice in 1962 (and later, she became its first female chief justice). In 2011, the court had a female majority for the first time (that majority ended in 2014 with the retirement of Chief Justice Sarah Parker).
The Supreme Court is housed in the Law and Justice Building, located across from the North Carolina State Capitol in Raleigh, North Carolina. The building was built in 1940 and underwent major renovations in 2005–2007.
In 1975, a new seal was adopted. The old Latin phrase Suum cuique was amended to Suum cuique tribuere. |
|
ka | https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%90%E1%83%93%E1%83%98 | ადადი | null | ადადი | ადადის გამოსახულება | English: Assyrian soldiers of Ashurbanipal carrying a statue of Adad (also known as Ramman), the god of tempest and thunder. | null | image/png | 1,385 | 1,156 | true | true | true | ადადი — ჭექა-ქუხილის, წვიმისა და ქარის ღვთაება ძვ. აღმოსავლეთის ზოგი ხალხის რელიგიაში. ასურულ-ბაბილონურ პანთეონში განეკუთვნება ღმერთების მეორე ტრიადას. ადადი ომის დვთაებადაც მიაჩნდათ. მისი ეპითეტები: „ღრუბელთშემქმნელი“, „მაწვიმებელი“, „ყანების მერწყული“ მიგვანიშნებს, რომ ნაყოფიერებისა და სიუხვის ღვთაებადაც იყო მიჩნეული. ურარტულ პანთეონში ადადს შეესატყვისება თეიშება, ხურიტულში — თეშუფი. | ადადი (აქად. ᵈAdad; იდეოგრამა: ᵈIM, ᵈ10, ᵈNI₂) — ჭექა-ქუხილის, წვიმისა და ქარის ღვთაება ძვ. აღმოსავლეთის ზოგი ხალხის რელიგიაში. ასურულ-ბაბილონურ პანთეონში განეკუთვნება ღმერთების მეორე ტრიადას (სინისა და შამაშის შემდეგ). ადადი ომის დვთაებადაც მიაჩნდათ. მისი ეპითეტები: „ღრუბელთშემქმნელი“, „მაწვიმებელი“, „ყანების მერწყული“ მიგვანიშნებს, რომ ნაყოფიერებისა და სიუხვის ღვთაებადაც იყო მიჩნეული. ურარტულ პანთეონში ადადს შეესატყვისება თეიშება, ხურიტულში — თეშუფი. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/James_J._Gaffney | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/10/MarmadukeBuildingLouisville.jpg | James J. Gaffney | null | James J. Gaffney | Marmaduke Building | English: Marmaduke Building, Louisville KY | null | image/jpeg | 3,393 | 2,000 | true | true | true | James J. Gaffney, most often known as J. J. Gaffney, was an American architect in Louisville, Kentucky.
A number of his works are listed on the National Register of Historic Places.
Works include:
Adath Jeshurun Temple and School, 749-757 S. Brook St., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Bosler Fireproof Garage, 423 S. 3rd St., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Gaffney House, River Road between Longview Lane and Boxhill Lane, Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Highlands Historic District, Louisville, Kentucky. Gaffney is credited with several homes in the district, including those located at 703 Rubel Avenue, 1411 Highland Avenue, 2017-19 Murray Avenue, and probable attribution to the homes at 1222 and 1224 East Broadway.
Marmaduke Building, 520 S. Fourth Ave., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Repton, 314 Ridgedale Rd., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
St. James Roman Catholic Church, Rectory, and School, 1430 Bardstown Rd., 1826 and 1818 Edenside Ave., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Taggart House, 5000 Bardstown Rd., Buechel, Kentucky, NRHP-listed
Thierman Apartments, 416-420 W. Breckinridge St., Louisville, Kentucky, NRHP-listed | James J. Gaffney (June 18, 1863 – November 30, 1946), most often known as J. J. Gaffney, was an American architect in Louisville, Kentucky.
A number of his works are listed on the National Register of Historic Places.
Works include:
Adath Jeshurun Temple and School, 749-757 S. Brook St., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Bosler Fireproof Garage (later called the Morrissey Garage), 423 S. 3rd St., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Gaffney House (1910-1927), River Road between Longview Lane and Boxhill Lane, Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Highlands Historic District, Louisville, Kentucky. Gaffney is credited with several homes in the district, including those located at 703 Rubel Avenue (built 1899), 1411 Highland Avenue (built 1898), 2017-19 Murray Avenue (built 1907), and probable attribution to the homes at 1222 and 1224 East Broadway (built 1901).
Marmaduke Building, 520 S. Fourth Ave., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Repton, 314 Ridgedale Rd., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
St. James Roman Catholic Church, Rectory, and School, 1430 Bardstown Rd., 1826 and 1818 Edenside Ave., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Taggart House, 5000 Bardstown Rd., Buechel, Kentucky, NRHP-listed
Thierman Apartments, 416-420 W. Breckinridge St., Louisville, Kentucky, NRHP-listed
Waverly Hills Tuberculosis Sanitarium, later known as Waverly Hills Geriatrics Center, 8101 Dixie Hwy., Louisville, Kentucky, NRHP-listed |
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/STS-41-C | STS-41-C | null | STS-41-C | null | English: STS-41D Mission Insignia The official mission insignia for the 41-D Space Shuttle flight features the Discovery - NASA's third orbital vehicle - as it makes its maiden voyage. The ghost ship represents the orbiter's namesakes which have figured prominently in the history of exploration. The Space Shuttle Discovery heads for new horizons to extend that proud tradition. Surnames for the crewmembers of NASA's eleventh Space Shuttle mission encircle the red, white, and blue scene. | null | image/png | 2,947 | 2,942 | true | true | true | STS-41-C var den elfte flygningen i det amerikanska rymdfärjeprogrammet och den femte i ordningen för rymdfärjan Challenger. Det var också den andra flygningen som följde den nya uppdragsnumreringen. | STS-41-C var den elfte flygningen i det amerikanska rymdfärjeprogrammet och den femte i ordningen för rymdfärjan Challenger. Det var också den andra flygningen som följde den nya uppdragsnumreringen. |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Praha_15_(1949) | Praha 15 (1949) | null | Praha 15 (1949) | Staré číslo obvodu v ulici Na Zemance | Čeština: Praha-Braník. Na Zemance 795/8, domovní čísla s označením Praha 15. English: Prague-Braník, the Czech Republic. Na Zemance 795/8, house numbers. Camera location50° 02′ 16.9″ N, 14° 25′ 21.5″ E   View this and other nearby images on: OpenStreetMap - Google Earth | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | Praha 15 bylo v letech 1949–1960 označení městského obvodu hlavního města Prahy, který zahrnoval Braník, Podolí, část Hodkoviček a část Krče.
Základem pro vznik obvodu Praha 15 byl dosavadní obvod Praha XV, který vznikl jako volební a samosprávný obvod k 17. lednu 1923 na základě vládního nařízení č. 7/1923 Sb. Obvod Praha 15 vznikl k 1. dubnu 1949, kdy byla Praha vládním nařízením č. 79/1949 Sb. rozčleněna novou správní reformou na 16 městských obvodů číslovaných arabskými číslicemi. Od obvodu Praha XV se jeho vymezení liší tím, že je menší o část Hodkoviček a rozšířen o část Krče – obě změny se týkají hranice se sousedním obvodem Praha XIV - Nusle transformovaného na obvod Praha 14. Od 11. dubna 1960 zákon č. 36/1960 Sb. vymezil v Praze 10 obvodů, přičemž území dosavadních obvodů Praha 14 a Praha 15 se stalo jádrem nového obvodu Praha 4. Zákon č. 418/1990 Sb., o hlavním městě Praze, s účinností od 24. listopadu 1990 a poté znovu Statut hlavního města Prahy s účinností od 1. července 2001 zařadily Braník, Podolí, Hodkovičky i Krč do městské části Praha 4. | Praha 15 bylo v letech 1949–1960 označení městského obvodu hlavního města Prahy, který zahrnoval Braník, Podolí, část Hodkoviček a část Krče.
Základem pro vznik obvodu Praha 15 byl dosavadní obvod Praha XV (od roku 1947 nazvaný Praha XV – Braník), který vznikl jako volební a samosprávný obvod k 17. lednu 1923 na základě vládního nařízení č. 7/1923 Sb. Obvod Praha 15 vznikl k 1. dubnu 1949, kdy byla Praha vládním nařízením č. 79/1949 Sb. rozčleněna novou správní reformou na 16 městských obvodů číslovaných arabskými číslicemi. Od obvodu Praha XV se jeho vymezení liší tím, že je menší o část Hodkoviček a rozšířen o část Krče – obě změny se týkají hranice se sousedním obvodem Praha XIV - Nusle transformovaného na obvod Praha 14. Od 11. dubna 1960 zákon č. 36/1960 Sb. vymezil v Praze 10 obvodů, přičemž území dosavadních obvodů Praha 14 a Praha 15 se stalo jádrem nového obvodu Praha 4. Zákon č. 418/1990 Sb., o hlavním městě Praze, s účinností od 24. listopadu 1990 a poté znovu Statut hlavního města Prahy (vyhláška hl. m. Prahy č. 55/2000 Sb. HMP) s účinností od 1. července 2001 zařadily Braník, Podolí, Hodkovičky i Krč do městské části Praha 4.
Obvodní národní výbor v Praze 15 v roce 1954 sídlil v domě č.p. 777 na dnešním Branickém náměstí, tehdy byla ovšem adresa uváděna podle ulice "Ve Studeném" - její dolní část se nyní jmenuje "Vrbova" . Později tato budova sloužila Oblastní vojenské správě pro Prahu - jih a nyní slouží Archivu bezpečnostních složek. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Clohars-Fouesnant | Clohars-Fouesnant | Personnalités | Clohars-Fouesnant / Personnalités | Pierres tombales de la famille Kernafflen de Kergos conservées dans l'ancien cimetière de Clohars-Fouesnant. | Français : Pierres tombales de la famille De Kernafflen de Kergos dans l'ancien cimetière du placître de l'église de Clohars-Fouesnant | null | image/jpeg | 2,304 | 3,072 | true | true | true | Clohars-Fouesnant [klɔaʁ fwenɑ̃] est une commune rurale du département du Finistère, dans la région Bretagne, en France.
Ses habitants se nomment les Cloharsiens et les Cloharsiennes. | Paul Édouard Damiguet de Vernon, né le 6 février 1810 à Clohars-Fouesnant, capitaine aux Chasseurs d'Afrique en 1845, puis chef d'escadrons aux Spahis en 1846, lieutenant-colonel de la Garde républicaine en 1848, puis fit carrière dans la gendarmerie où il devint général de brigade en 1860. Décoré de la Légion d'honneur. Décède à l'hôpital militaire du Gros-Caillou le 26 décembre 1866 à Paris.
La famille de Penfentenyo : les marquis de Cheffontaines. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Grumman_Gulfstream_I | Grumman Gulfstream I | Civili | Grumman Gulfstream I / Utilizzatori / Civili | Un G-159 ex Ellenikì Polemikì Aeroporia esposto all'Hellenic Air Force Museum di Dekelia (Tatoi), Atene, Grecia. | Exhibit at the Hellenic Air Force Museum at Dekelia (Tatoi), Athens, Greece. Grumman G.159 Gulfstream I | null | image/jpeg | 1,728 | 2,304 | true | true | true | Il Grumman Gulfstream G-159 è un bimotore turboelica, impiegato come aereo di linea e Business. Il 14 agosto 1958 volò per la prima volta. | (lista parziale)
Canada
Airwave Transport
Propair
Italia
TAS Airways
Regno Unito
Aberdeen Airways
Stati Uniti
Phoenix Air
Francia
Air Provence international |
|
id | https://id.wikipedia.org/wiki/Injil_Miroslav | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9d/Miroslavs_Gospel_in_Temple_of_Saint_Sava.jpg | Injil Miroslav | null | Injil Miroslav | Salinan Injil Miroslav di Katedral Santo Sava | Miroslavs Gospel in Temple of Saint Sava 2007 | null | image/jpeg | 1,944 | 2,592 | true | true | true | Injil Miroslav adalah sebuah Kitab Injil naskah bergambar 362 halaman di atas perkamen dengan dekorasi yang sangat kaya. Kitab ini merupakan salah satu dokumen bertahan tertua yang ditulis dalam bahasa Serbia dari bahasa Slavonik Gerejawi pembaruan.
Kitab ini dibuat atas perintah dari Miroslav dari Hum, saudara Stefan Nemanja, Pangeran Utama dari Rascia. Orang yang pertama menemukan dan mempelajari naskah ini adalah tiga cendekiawan Rusia: Vladimir Stasov, Fyodor Buslayev, dan Nikodim Kondakov. Satu halaman dari kitab ini yang disobek Uskup Agung Porphyrius Uspensky dari perpustakaan Biara Hilandar pada tahun 1845 pertama kali ditampilkan dalam pameran di Kiev pada tahun 1874. Edisi salinan paling awal muncul di Wina pada tahun 1897. Kitab ini secara tradisional disimpan di Biara Hilandar di Gunung Athos, sebelum dipersembahkan kepada Raja Alexander I Obrenovic dari Serbia, pada kesempatan kunjungannya ke biara pada tahun 1896. Saat ini kitab ini merupakan koleksi Museum Nasional Beograd di Beograd.
Pada 2005, Injil Miroslav dimasukkan dalam Daftar Memori Dunia UNESCO sebagai pengakuan atas nilai historisnya. | Injil Miroslav (bahasa Serbia: Мирослављево Јеванђеље / Miroslavljevo Jevanđelje, diucapkan [mǐrɔslaʋʎɛʋɔ jɛʋǎndʑɛːʎɛ]) adalah sebuah Kitab Injil naskah bergambar 362 halaman di atas perkamen dengan dekorasi yang sangat kaya. Kitab ini merupakan salah satu dokumen bertahan tertua yang ditulis dalam bahasa Serbia dari bahasa Slavonik Gerejawi pembaruan.
Kitab ini dibuat atas perintah dari Miroslav dari Hum, saudara Stefan Nemanja, Pangeran Utama dari Rascia. Orang yang pertama menemukan dan mempelajari naskah ini adalah tiga cendekiawan Rusia: Vladimir Stasov, Fyodor Buslayev, dan Nikodim Kondakov. Satu halaman dari kitab ini yang disobek Uskup Agung Porphyrius Uspensky dari perpustakaan Biara Hilandar pada tahun 1845 pertama kali ditampilkan dalam pameran di Kiev pada tahun 1874. Edisi salinan paling awal muncul di Wina pada tahun 1897. Kitab ini secara tradisional disimpan di Biara Hilandar di Gunung Athos, sebelum dipersembahkan kepada Raja Alexander I Obrenovic dari Serbia, pada kesempatan kunjungannya ke biara pada tahun 1896. Saat ini kitab ini merupakan koleksi Museum Nasional Beograd di Beograd.
Pada 2005, Injil Miroslav dimasukkan dalam Daftar Memori Dunia UNESCO sebagai pengakuan atas nilai historisnya. |
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Stra%C3%9Fen_und_Pl%C3%A4tze_in_Berlin-Mahlsdorf | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/55/KGA_Kressenweg_%28Mahlsdorf%29_878-760-%28118%29.jpg | Liste der Straßen und Plätze in Berlin-Mahlsdorf | Kleingartenanlagen | Liste der Straßen und Plätze in Berlin-Mahlsdorf / Kleingartenanlagen | null | Deutsch: Kleingartenanlage Kressenweg in Berlin-Mahlsdorf | KGA-Tafel an der Goldregenstraße | image/jpeg | 1,538 | 2,051 | true | true | true | Die Liste der Straßen und Plätze in Mahlsdorf beschreibt das komplette Straßensystem im Berliner Ortsteil Mahlsdorf des Bezirks Marzahn-Hellersdorf mit den entsprechenden historischen Bezügen. Gleichzeitig ist diese Zusammenstellung ein Teil der Listen aller Berliner Straßen und Plätze. | Im Ortsteil Mahlsdorf gibt es aktuell (Stand Mai 2015) neun Kleingartenanlagen (KGA). Die Kleingartenanlagen im Ortsteil entstanden zwischen 1955 und den 1980er Jahren. Im Straßenverzeichnis sind KGA ‚Kaulsdorfer See‘ und KGA ‚Wacholderheide‘ gesondert aufgeführt. Die KGA ‚Dahlwitzer Straße‘ und ‚Helios‘, sowie ‚Nordspitze Mahlsdorf‘ liegen als geschlossene Fläche an der Berliner Stadtgrenze zu Hoppegarten, Neuenhagen und Hönow und gehören zusammen mit der KGA ‚Wacholderheide‘ zu Mahlsdorf-Nord. ‚Kaulsdorfer See‘ an der westlichen Ortsteilgrenze und KGA ‚Werbellinbecken‘ gehören zu Mahlsdorf-Süd. |
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/F%C3%A4lt_(font%C3%A4n) | Fält (fontän) | Bilder | Fält (fontän) / Bilder | null | Svenska: Sjöstadsparterren, fontän "Fält" av Thomas Nordström, Södra Hammarbyhamnen, Stockholm, Sweden | null | image/jpeg | 3,016 | 4,168 | true | true | true | Fält är en 100 kvadratmeter stor vattenkonst vid Sjöstadsparterren/Lugnets allé i Hammarby sjöstad, södra Stockholm. Fält anlades 2003 med konstnären och formgivaren Thomas Nordström som upphovsman. | null |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E4%B8%89%E8%8F%B1%E6%88%88%E8%93%9D | 三菱戈蓝 | 初代（1969年-1973年） | 三菱戈蓝 / 初代（1969年-1973年） | null | 中文（简体）: 三菱柯尔特戈蓝 | null | image/jpeg | 960 | 1,280 | true | true | true | 三菱戈蓝由三菱汽车公司推出，这个名字来自法语galant。从1969年初代开始到现在，已经迭有九代，累计售出超过500万辆。一开始戈蓝的定位是紧凑型轿车，但在迭代的历程中，逐渐变成了中型车。东南汽车将戈蓝引入中华人民共和国市场进行装配和销售。
2014年以后，戈蓝仅在中国市场销售，日本及海外其他市场的库存基本清空。 | 初代一开始被称为柯尔特戈蓝（Colt Galant），首次亮相于1969年12月，作为柯尔特系列（600、1000、1500等型号）的后续车型。三菱称该车型的空气动力学轮廓设计为“Dynawedge”。最初仅提供4门轿车版本，1970年以后有三种版本可供选用，分别是2门轿车、4门轿车和3/5门旅行车。动力方面，搭载了新的1.3L/1.5L三菱土星发动机，最高时速可达185km/h。车辆前部的转向灯采用了角形的设计。整体外形上，十分前沿的采用了当时十分流行的“黛娜楔形线”，这使得柯尔特戈蓝大受欢迎。特种型号的戈蓝GTO在1970年发售。
柯尔特戈蓝推出后，主要竞争对手为日产蓝鸟、马自达626和丰田Corona。
柯尔特戈蓝是三菱首次在北美销售的车辆，当时克莱斯勒成为了三菱的合作伙伴，开始进口柯尔特戈蓝并冠以“道奇柯尔特”（Dodge Colt）的名称。同时，克莱斯勒澳大利亚公司生产的克莱斯勒Valiant车型大卖，所以克莱斯勒将柯尔特戈蓝引入澳大利亚并冠以“克莱斯勒Valiant戈蓝”的名称生产销售。
1971年三菱进入新西兰市场，在此之前只有少数1.6L双门版柯尔特戈蓝被引入。三菱在新西兰的经销商托德汽车（Todd Motors）也进口和组装克莱斯勒汽车和希尔曼汽车，和三菱合作后开始销售少量的日本组装汽车，以补充其主流希尔曼复仇者和亨特车型。
1971年3月，原来的前车灯式样被更改成4个圆形的前灯。
1972年9月，加入14L·GL和GS 16L-5（5速MT）。
1973年1月，硬顶GS变为17L（4G35·1700cc）。 |
|
tr | https://tr.wikipedia.org/wiki/G%C3%BCrcistan_Demiryollar%C4%B1 | Gürcistan Demiryolları | Galeri | Gürcistan Demiryolları / Tarih / Demiryolu taşıt filosu / Galeri | null | English: A Georgian Railway ES class EMU at Tbilisi main station, after having been dropped off by a locomotive from the depot. This train's design appears to be based on the classic Soviet ER2 design, with a modernised driver's cab. | null | image/jpeg | 3,456 | 5,184 | true | true | true | Gürcistan Demiryolu LLC, Gürcistan'ın ulusal demiryolu şirketidir.
Karadeniz ve Hazar Denizi'ni birbirine bağlayan hayati bir arter, Avrupa ve Orta Asya arasındaki en kısa yol üzerinde yer alıyor. 1.520 mm açıklığa sahip halihazırda Gürcistan demiryolu 1.323,9 km uzunluğundaki tamamen elektrikli ana hattan, 1.422 köprü, 32 tünel, 22 yolcu ve 114 istasyondan oluşmaktadır. 2017 yılında, Gürcistan Demiryolları yolcu sayısı 2.684.000 idi, sadece 100.000'i yerli yolcu, geri kalanı ise uluslararasıydı. | null |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/%C4%90%E1%BB%9Bp_ru%E1%BB%93i_%C4%91%E1%BA%A7u_xanh | Đớp ruồi đầu xanh | Hình ảnh | Đớp ruồi đầu xanh / Hình ảnh | null | English: Sapphire Flycatcher, Eaglenest Wildlife Sanctuary | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | Ficedula sapphira là một loài chim trong họ Muscicapidae. | null |
|
tr | https://tr.wikipedia.org/wiki/Toulon_Turnuvas%C4%B1 | Toulon Turnuvası | null | Toulon Turnuvası | 2003'nin en değerli oyuncusu seçilen Mascherano. | English: Javier Mascherano during the visit of the Argentina national team to the "Casa Rosada" (the House of the Government of Argentina) after playing the 2014 FIFA World Cup final v. Germany. | null | image/jpeg | 1,323 | 1,028 | true | true | true | Toulon Turnuvası, temelleri 1967 yılına dayanan köklü bir futbol turnuvası. 2012 yılında 40. yaşını kutlayan turnuvaya 1974'ten beri millî takımlar 23 yaş altı kadroları ile katılabiliyor.
Fransa, Toulun Turnuvası tarihinin en başarılı takımı. 2011 yılının finalisti Fransa'nın tarihinde 11 şampiyonluk, 12 de finalistlik bulunuyor.
Avrupa kıtası dışından da takımların katıldığı Toulon Turnuvası'nda Brezilya'nın 6, Kolombiya'nın da 3 şampiyonluğu bulunuyor.
Profesyonel futbolculuklarında uluslararası ilk çıkışını Toulon'da yapmış birçok futbol yıldızı bulunuyor. Adını bu şampiyona ile duyuranlar arasında, 1987'nin en değerli oyuncusu seçilen Fransız David Ginola, 1991'in yıldızı efsanevi golcü Alan Shearer, 1992'nin en değerlisi Portekizli Rui Costa, 1997'nin gözbebeği Thierry Henry, 1998'in yıldızı Arjantinli Riquelme, 2007'nin en değerli ismi Fransız Kevin Gameiro yer alıyor. | Toulon Turnuvası (Resmi Adı Tournoi Espoirs de Toulon or "Toulon Hopefuls' Tournament"), temelleri 1967 yılına dayanan köklü bir futbol turnuvası. 2012 yılında 40. yaşını kutlayan turnuvaya 1974'ten beri millî takımlar 23 yaş altı kadroları ile katılabiliyor.
Fransa, Toulun Turnuvası tarihinin en başarılı takımı. 2011 yılının finalisti Fransa'nın tarihinde 11 şampiyonluk, 12 de finalistlik bulunuyor.
Avrupa kıtası dışından da takımların katıldığı Toulon Turnuvası'nda Brezilya'nın 6, Kolombiya'nın da 3 şampiyonluğu bulunuyor.
Profesyonel futbolculuklarında uluslararası ilk çıkışını Toulon'da yapmış birçok futbol yıldızı bulunuyor. Adını bu şampiyona ile duyuranlar arasında, 1987'nin en değerli oyuncusu seçilen Fransız David Ginola, 1991'in yıldızı efsanevi golcü Alan Shearer, 1992'nin en değerlisi Portekizli Rui Costa, 1997'nin gözbebeği Thierry Henry, 1998'in yıldızı Arjantinli Riquelme, 2007'nin en değerli ismi Fransız Kevin Gameiro yer alıyor. |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/Ada_aurantiaca | Ada aurantiaca | null | Ada aurantiaca | Ada aurantiaca, Illustration. | Illustration of Ada aurantiaca | null | image/jpeg | 3,527 | 2,146 | true | true | true | Brassia aurantiaca là một loài lan đặc trưng trong chi của nó. Chúng sống trong tự nhiên ở Colombia, Ecuador và Venezuela.
Phương tiện liên quan tới Ada aurantiaca tại Wikimedia Commons | Brassia aurantiaca là một loài lan đặc trưng trong chi của nó. Chúng sống trong tự nhiên ở Colombia, Ecuador và Venezuela.
Phương tiện liên quan tới Ada aurantiaca tại Wikimedia Commons |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Orlu_(Ari%C3%A8ge) | Orlu (Ariège) | Lieux et monuments | Orlu (Ariège) / Lieux et monuments | La Dent d'Orlu (2 222 m). | English: La Dent d'Orlu, 2222 m, Pyrénées, France Français : La Dent d'Orlu, 2222 m, Pyrénées, France | null | image/jpeg | 998 | 1,024 | true | true | true | Orlu est une commune française, située dans le département de l'Ariège en région Occitanie. Elle était dans le terroir historique du Sabarthès.
Ses habitants sont appelés les Orlunais. | Orlu est proche de la Dent d'Orlu, un sommet granitique de 2 222 mètres de hauteur. Un sentier permet aux bons marcheurs d'accéder au sommet en moins de deux heures. La Dent d'Orlu est surtout connue pour ses voies d'escalades : des voies relativement courtes (300 m) sur la face Est qui s'apparentent à une « école d'escalade », et de très grandes voies (500 m-1 100 m) sur les faces Sud et Sud-Est.
La vallée d'Orlu est également connue pour sa Réserve nationale de chasse et de faune sauvage abritant une grande densité et diversité de faune et de flore de montagne.
Église Saint-Pierre.
Le château d'Orgeix, situé à proximité d'Orlu. |
|
fi | https://fi.wikipedia.org/wiki/Karjalanpaisti | Karjalanpaisti | null | Karjalanpaisti | Karjalanpaistia. | Suomi: Karjalanpaisti | null | image/jpeg | 4,464 | 6,368 | true | true | true | Karjalanpaisti on karjalainen perinneruoka, alun perin nimeltään pelkästään paisti tai tarkemmin määriteltynä ruukkupaisti, uunipaisti tai pätsiliha. Karjala-etuliitteen ruoka sai levitessään koko maahan sotien jälkeen evakkojen mukana.
Karjalanpaistiin kuuluu pelkkää lihaa kuutioina ja juhlavaan versioon useita lihalajeja, kuten sian-, naudan- ja lampaanlihaa. Muina aineksina käytetään vettä, sipulia, suolaa ja pippuria ja laakerinlehtiä. Perusohjeesta on lukuisia muunnelmia. Raaka-aineena saatettiin käyttää myös sisäelimiä, kuten maksaa ja munuaisia, tai juureksia, sipulia, perunaa tai porkkanaa. Myös ryynejä tai papuja, lähinnä härkäpapua, voitiin käyttää. Yleensä karjalanpaistin lisukkeena tarjotaan keitettyjä perunoita tai perunasosetta. Karjalanpaisti, jossa on myös juureksia tai pelkkiä juureksia, on arkisempaa ruokaa ja perinteiseltä nimeltään lohko. Pelkästään lihasta tehty versio on juhla- ja pyhäruokaa, arkipataa jatkettiin kasviksilla. Luut antavat ruoalle makua, joten niitä on syytä panna mukaan. | Karjalanpaisti on karjalainen perinneruoka, alun perin nimeltään pelkästään paisti tai tarkemmin määriteltynä ruukkupaisti, uunipaisti tai pätsiliha. Karjala-etuliitteen ruoka sai levitessään koko maahan sotien jälkeen evakkojen mukana.
Karjalanpaistiin kuuluu pelkkää lihaa kuutioina ja juhlavaan versioon useita lihalajeja, kuten sian-, naudan- ja lampaanlihaa. Muina aineksina käytetään vettä, sipulia, suolaa ja pippuria ja laakerinlehtiä. Perusohjeesta on lukuisia muunnelmia. Raaka-aineena saatettiin käyttää myös sisäelimiä, kuten maksaa ja munuaisia, tai juureksia, sipulia, perunaa tai porkkanaa. Myös ryynejä tai papuja, lähinnä härkäpapua, voitiin käyttää. Yleensä karjalanpaistin lisukkeena tarjotaan keitettyjä perunoita tai perunasosetta. Karjalanpaisti, jossa on myös juureksia tai pelkkiä juureksia, on arkisempaa ruokaa ja perinteiseltä nimeltään lohko. Pelkästään lihasta tehty versio on juhla- ja pyhäruokaa, arkipataa jatkettiin kasviksilla. Luut antavat ruoalle makua, joten niitä on syytä panna mukaan.
Oleellista valmistuksessa on matala lämpötila (alle 100 astetta) ja pitkä kypsymisaika, mieluummin yön yli, mutta joissakin ohjeissa neuvotaan mikrobien lisääntymisen estämiseksi korkeampia lämpötiloja.
Karjalanpaisti nousi suosioon 1950-luvulla, kun evakkoon ja asutustiloille hajautuneet karjalaiset alkoivat järjestää kylä- ja heimojuhliaan.
Vuonna 2007 Iltalehden lukijat äänestivät karjalanpaistin Suomen kansallisruoaksi. Suomalaisen ruokakulttuurin edistämissäätiön ELO:n, MTK:n ja maa- ja metsätalousministeriön järjestämässä äänestyksessä kansallisruoasta syksyllä 2016 karjalanpaisti tuli toiseksi ruisleivän jälkeen. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Proposed_Melbourne_tram_extensions | Proposed Melbourne tram extensions | Route 58 to Hartwell | Proposed Melbourne tram extensions / Proposals / Route 58 to Hartwell | Map of a proposed route 58 extension. | English: A map of the proposed extension to the Route 8 tram in Melbourne. Dark green (on the left) shows the current route, light green shows the proposed route, red lines show bus routes. Created with OpenStreetMap and Paint.Net. | null | image/png | 571 | 1,325 | true | true | true | Numerous proposals have been made for improvements to the Melbourne tram network, the largest such network in the world. Nearly all of these have been for track extensions of existing lines to connect with nearby railway station or to service new areas and suburbs. | The PTUA has proposed a continuation of Route 58 from its current terminus east down Toorak Road, terminating near to where it would join the current Route 75 and the Alamein train line at Hartwell station. It would cover just over 4 km. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Literatura_medieval | Literatura medieval | null | Literatura medieval | El llibre de les divines obres, de Hildegard von Bingen | null | null | image/jpeg | 1,133 | 768 | true | true | true | La literatura medieval és un ampli període literari que inclou totes les obres literàries escrites a Europa i arreu durant l'edat mitjana. Abraça aproximadament el miler d'anys que van de la caiguda de l'imperi Romà l'any 476 fins a l'inici del Renaixement italià. La literatura d'aquesta època es compon de textos religiosos i laics. Igualment com en la literatura moderna, ofereix un ampli camp d'estudi, en un espectre que va del sagrat més seriós al profà més exuberant, i tot el que queda entremig. Atesa aquesta amplitud de temps i espai en l'objecte d'estudi, normalment no resulta fàcil parlar de literatura medieval en termes generals sense caure en simplificacions exagerades i, per aquest motiu, se sol caracteritzar pel lloc d'origen, per la llengua o pel gènere.
La literatura de l'edat mitjana és, en primer lloc, la de l'elit feudal i en reflecteix els ideals: pietat, fidelitat i valor. En aquell temps, el sistema feudal estructura la societat i això es veu en la literatura: abunden les escenes de guerres, la fe cristiana hi és omnipresent. | La literatura medieval és un ampli període literari que inclou totes les obres literàries escrites a Europa i arreu durant l'edat mitjana. Abraça aproximadament el miler d'anys que van de la caiguda de l'imperi Romà l'any 476 fins a l'inici del Renaixement italià (a finals del segle xv). La literatura d'aquesta època es compon de textos religiosos i laics. Igualment com en la literatura moderna, ofereix un ampli camp d'estudi, en un espectre que va del sagrat més seriós al profà més exuberant, i tot el que queda entremig. Atesa aquesta amplitud de temps i espai en l'objecte d'estudi, normalment no resulta fàcil parlar de literatura medieval en termes generals sense caure en simplificacions exagerades i, per aquest motiu, se sol caracteritzar pel lloc d'origen, per la llengua o pel gènere.
La literatura de l'edat mitjana és, en primer lloc, la de l'elit feudal i en reflecteix els ideals: pietat, fidelitat i valor. En aquell temps, el sistema feudal estructura la societat i això es veu en la literatura: abunden les escenes de guerres, la fe cristiana hi és omnipresent. Tanmateix, a partir de finals del segle xii, els burgesos aconsegueixen, gràcies a l'impuls de la manufactura, privilegis econòmics i jurídics que poden competir amb els poders senyorials. Aleshores apareixen noves formes, més satíriques o més líriques, com la poesia dels segles xiv i xv, hereva de la poesia cortès.
La majoria d'autors d'aquest període resten desconeguts. L'anonimat no es deu només a la manca de documents disponibles, també es deu al concepte del paper de l'autor, totalment diferent de la noció d'avui dia (hereva del romanticisme). Els autors medievals fan referència contínuament a la literatura antiga i als Pares de l'Església, i mostren una tendència a donar forma o embellir històries conegudes, més que no pas a inventar-ne de noves. Fins i tot quan n'inventen, solen adjudicar l'obra a tercers il·lustres o imaginaris. Així és que es desconeix el nom dels autors d'obres cabdals de l'edat mitjana. El nom de l'autor només comença a interessar a partir del segle xii.
Al segle XIII comença un afany notable per la lectura, la que podem anomenar "burgesa", constituïda per jutges, notaris o clergues, i fins i tot artesans, comptables o mercaders. Alguns d'aquests llibres són copiats pels mateixos usuaris en escriptura cursiva. També hem d'afegir les pastorals dels ordes mendicants (franciscans, dominicans, etc.) que divulguen el llibre de devoció privada: les pregàries o les vides de sants. La lectura, doncs, es converteix en un fet privat.
Una característica generalitzada en tota l'edat mitjana és l'al·lusió constant a l'auctoritas. "Quan l'autor escriu, recorda i reprèn allò que un altre ha dit abans, per tant, els medievals fan servir molt la citació, una tècnica d'argumentació, però, a la vegada també és un estadi de textualitat, ja que s'incorpora al relat una altra veu".
Majoritàriament, els textos conservats queden lluny de la versió original de l'obra, ja que es tracta o bé de la transcripció dels texts declamats o cantats, o bé de la còpia de textos ja transcrits. En el transcurs de la difusió oral d'una obra, la "fidelitat" a l'autor, sovint anònim, esdevé aleatòria. D'altra banda, els copistes dels monestirs es permeten modificacions allà on els sembla pertinent. Un cop creats, els textos romanen oberts: cada nou contista o copista n'esdevé coautor en modificar-lo segons el seu propi gust o les modes de l'època.
La literatura medieval gaudia de mala reputació en els segles xvi i XVII. En el Renaixement, per exemple, era vista com a "tenebrosa", "obscurantista", "bàrbara", etc. En el segle xix, els romàntics la redescobreixen i n'aprecien el valor. Avui dia continua llegint-se i interpretant-se. Els mites que va crear aquesta literatura continuen funcionant com a font d'inspiració (per exemple el de Tristany i Isolda, fundador de la concepció de l'amor occidental). |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E4%BF%8F%E5%A6%9E%E5%A0%B1%E5%88%B0%E8%A7%92%E8%89%B2%E5%88%97%E8%A1%A8 | 俏妞報到角色列表 | 演員登場 | 俏妞報到角色列表 / 演員登場 | 潔美·李·寇蒂斯飾演瓊恩 | English: Jamie Lee Curtis at the 2015 San Diego Comic Con International in San Diego, California. | null | image/jpeg | 2,087 | 1,332 | true | true | true | 《俏妞報到》是一部由伊莉莎白·梅莉薇瑟開創，於2011年9月20日在FOX開播的美國情境喜劇。 | null |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%87%D0%BD%D0%BE%D1%84%D1%80%D0%B8%D0%B7%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D1%8F%D0%B7%D1%8B%D0%BA | Восточнофризский язык | Древневосточнофризский | Восточнофризский язык / История / Древневосточнофризский | Распространение в прошлом восточнофризских диалектов на территории современной Нижней Саксонии | Karte der historischen Verbreitung der Dialekte der Ostfriesischen Sprache im heutigen deutschen Bundesland Niedersachsen. | null | image/gif | 411 | 257 | true | true | true | Восточнофризский язык — один из североморских языков в составе западной подгруппы германских языков. Восточнофризский на сегодняшний день почти вымер. Лишь в ольденбургском Затерланде сохранился диалект — затерландский фризский. Как последний восточнофризский диалект он часто отождествляется сегодня с восточнофризским языком. Затерландский фризский защищён Европейской хартией региональных языков или языков меньшинств. Восточнофризский язык не следует путать с восточнофризским диалектом нижнесаксонского, который фактически заменил восточнофризский язык в Восточной Фризии. Этот диалект нижнесаксонского, однако, всё ещё имеет сильные следы фризского субстрата и в Германии обычно подразумевается именно он, когда говорят о «восточнофризском». | Уже в древнефризский период река Лауэрс в сегодняшних Нидерландах считалась границей между диалектами фризского языка. На сегодняшний день древнефризский язык известен по письменным свидетельствам примерно от 1200 до 1550 года. До того времени примерно от 500 года известно лишь несколько источников, таких как рунические надписи или отдельные слова в юридических документах, таких как Фризская правда Карла Великого. Но даже в этом законе проводится различие между областями по обеим сторонам Лауэрса. Это различие будет впоследствии отражено в диалектах.
Аналогичным образом, между VIII и XI веками на территории восточнофризского языка возникли две ветви: эмский и везерский диалекты. На эмском диалекте говорили примерно в Оммеландах, в Эмсиго и в Брокмерланде, то есть в большинстве областей сегодняшней провинции Гронинген, а также в западной части Восточнофризского полуострова. Позже сюда добавился Затерланд. В Рюстрингене и прилегающих районах, то есть в восточной части сегодняшнего Восточнофризского полуострова, в Бутъядингене, а затем и в Вурстене и в других позднее заселённых районах говорили на везерском диалекте. Как историческое свидетельство древневосточнофризского периода, вероятно, наиболее известна так называемая Брокмерская рукопись, старый свод законов из Брокмерланда. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_denkmalgesch%C3%BCtzten_Objekte_in_Sv%C3%A4t%C3%BD_Jur | Liste der denkmalgeschützten Objekte in Svätý Jur | Denkmäler | Liste der denkmalgeschützten Objekte in Svätý Jur / Denkmäler | null | Slovenčina: Armbrusterova kúria zo 16. stor. English: Armbruster´s Curia from the 16th century. This image was uploaded as part of Wiki Loves Monuments 2014. Afrikaans | Alemannisch | العربية | جازايرية | azərbaycanca | Bikol Central | беларуская | беларуская (тарашкевіца) | български | বাংলা | brezhoneg | català | čeština | Cymraeg | dansk | Deutsch | Zazaki | Ελληνικά | English | Esperanto | español | eesti | euskara | فارسی | suomi | français | Frysk | Gaeilge | galego | עברית | हिन्दी | hrvatski | magyar | հայերեն | Bahasa Indonesia | Ido | italiano | 日本語 | ქართული | 한국어 | Кыргызча | Lëtzebuergesch | latviešu | Malagasy | македонски | മലയാളം | Bahasa Melayu | Malti | norsk bokmål | नेपाली | Nederlands | norsk nynorsk | norsk | polski | português | português do Brasil | română | русский | sicilianu | davvisámegiella | slovenčina | slovenščina | shqip | српски / srpski | svenska | ไทย | Tagalog | Türkçe | українська | اردو | 中文 | 中文（中国大陆） | 中文（简体） | 中文（繁體） | 中文（香港） | 中文（台灣） | +/− This media shows the protected monument with the number 107-421/0 (other) in the Slovak Republic. | KÚRIA | image/jpeg | 804 | 1,200 | true | true | true | Die Liste der denkmalgeschützten Objekte in Svätý Jur enthält die 38 nach slowakischen Denkmalschutzvorschriften geschützten Objekte in der Gemeinde Svätý Jur im Okres Pezinok. | null |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Moucherolle_%C3%A9carlate | Moucherolle écarlate | Galerie | Moucherolle écarlate / Galerie | null | Transpantaneira, Poconé, Mato Grosso, BRAZIL | null | image/jpeg | 3,648 | 5,472 | true | true | true | Le Moucherolle écarlate est une petite espèce de passereau de la famille des Tyrannidae.
L'espèce a été reconnue comme distincte du moucherolle vermillon en 2016. | null |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B2%D8%BA%D9%88%D8%A7%D9%86 | زغوان | نگارخانه | زغوان / نگارخانه | null | Zaghouan en 1900, Tunisie | null | image/jpeg | 603 | 949 | true | true | true | زغوان یک شهر در تونس است که در استان زغوان واقع شدهاست. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_von_Bergwerken_im_Saarland | Liste von Bergwerken im Saarland | null | Liste von Bergwerken im Saarland | null | Deutsch: Grube Lampennest - Schacht 1 | null | image/jpeg | 1,296 | 1,728 | true | true | true | Die Liste von Bergwerken im Saarland führt die Gruben, Bergwerke, Stollen und andere unter das Bergrecht fallende Betriebspunkte im Saarland auf. Der Bergbau im Saarland existierte bereits in keltischer Zeit und ist seit 1429 urkundlich nachgewiesen. Überwiegend wurde Steinkohle abgebaut. Mit der einsetzenden Industrialisierung Deutschlands ab 1850 sorgte die stark gestiegene Nachfrage nach Kohle für eine enorme Ausdehnung des Bergbaus an der Saar. Im Juni 2012 endete der Bergbau im Saarland mit der Schließung des Bergwerks Saar. | Die Liste von Bergwerken im Saarland führt die Gruben, Bergwerke, Stollen und andere unter das Bergrecht fallende Betriebspunkte im Saarland auf. Der Bergbau im Saarland existierte bereits in keltischer Zeit und ist seit 1429 urkundlich nachgewiesen. Überwiegend wurde Steinkohle abgebaut. Mit der einsetzenden Industrialisierung Deutschlands ab 1850 sorgte die stark gestiegene Nachfrage nach Kohle für eine enorme Ausdehnung des Bergbaus an der Saar. Im Juni 2012 endete der Bergbau im Saarland mit der Schließung des Bergwerks Saar. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Kirnu | Kirnu | null | Kirnu | null | Kirnu roller coaster in Linnanmäki amusement park in Finland | Kirnu | image/jpeg | 600 | 800 | true | true | true | Kirnu im Freizeitpark Linnanmäki ist eine Stahlachterbahn vom Modell Zac Spin des Herstellers Intamin, die am 27. April 2007 eröffnet wurde. Sie befindet sich zwischen Vekkula und der Showbühne des Parks.
Sie war die erste von bisher zwei existierenden ZacSpin-Achterbahnen weltweit. Eine baugleiche Anlage wurde am 21. Juli 2007 im spanischen Freizeitpark Terra Mítica als Inferno eröffnet.
Das ZacSpin-Modell ist die 4th-Dimension-Coaster-Version des Herstellers Intamin. Anders als bei den Modellen von Arrow beziehungsweise S&S Power, werden die Überschläge der Sitze nicht kontrolliert durchgeführt. Die Sitze der Wagen überschlagen sich bei der bis zu 60 km/h schnellen Fahrt unkontrolliert, so dass, je nach Gewicht und Verteilung der Mitfahrer, jede Fahrt anders verläuft. Eine zu schnelle Drehung wird durch eingebaute Wirbelstrombremsen vermieden.
Die gesamte maximal 25 Meter hohe Schienenkonstruktion ist an nur vier tragenden Stützen aufgehängt. Dadurch und weil die nur 142 Meter lange Fahrstrecke keine horizontalen Kurven aufweist, benötigt die Anlage nur einen sehr geringen Platz von 12 × 25 Metern. | Kirnu im Freizeitpark Linnanmäki (Helsinki, Uusimaa, Finnland) ist eine Stahlachterbahn vom Modell Zac Spin des Herstellers Intamin, die am 27. April 2007 eröffnet wurde. Sie befindet sich zwischen Vekkula (dem Spaßhaus) und der Showbühne des Parks.
Sie war die erste von bisher zwei existierenden ZacSpin-Achterbahnen weltweit. Eine baugleiche Anlage wurde am 21. Juli 2007 im spanischen Freizeitpark Terra Mítica als Inferno eröffnet.
Das ZacSpin-Modell ist die 4th-Dimension-Coaster-Version des Herstellers Intamin. Anders als bei den Modellen von Arrow beziehungsweise S&S Power, werden die Überschläge der Sitze nicht kontrolliert durchgeführt. Die Sitze der Wagen überschlagen sich bei der bis zu 60 km/h schnellen Fahrt unkontrolliert, so dass, je nach Gewicht und Verteilung der Mitfahrer, jede Fahrt anders verläuft. Eine zu schnelle Drehung wird durch eingebaute Wirbelstrombremsen vermieden.
Die gesamte maximal 25 Meter hohe Schienenkonstruktion ist an nur vier tragenden Stützen aufgehängt. Dadurch und weil die nur 142 Meter lange Fahrstrecke keine horizontalen Kurven aufweist, benötigt die Anlage nur einen sehr geringen Platz von 12 × 25 Metern.
Anders als beim Prototyp des ZacSpin kommen bei den beiden Anlagen keine linearen Synchronmotoren zum Einsatz, sondern ein hydraulisch angetriebener Kettenaufzug. Der Aufzug befördert die Wagen in ca. 29 Sekunden über den höchsten Punkt der Strecke. Die eigentliche Fahrt dauert nur etwa 13 Sekunden. Auf der kurvigen Strecke überschlagen sich die Mitfahrer mehrfach, bis die Wagen auf einer fast senkrechten Abfahrt vor der Station durch Wirbelstrombremsen abgebremst werden. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Casa_Xinco | Casa Xinco | null | Casa Xinco | Porta principal de Cal Xinco | Català: Casa Xinco (Abella de la Conca, Pallars Jussà)) | null | image/jpeg | 1,944 | 2,592 | true | true | true | Casa Xinco és una masia del terme municipal d'Abella de la Conca, a la comarca del Pallars Jussà.
És a l'oest del poble cap de municipi, a prop i al sud de Cal Borrell, al nord-est del Tossal de la Doba i al nord-oest del Tossal del Gassó, en un pla, anomenat los Planells, als peus de la Serra de Monteguida, en els seus contraforts meridionals. Pertany a la partida de les Vielles.
Hi mena una pista rural en bon estat que surt de la carretera local que mena a Abella de la Conca. Poc després que aquesta carretera hagi travessat el riu d'Abella, després de Can Carreu, sota les Roques de Magaró, surt aquesta pista de terra cap a ponent, passa per les Vielles i arriba en quasi dos quilòmetres a Casa Xinco i, poc després, a Cal Borrell. La pista continua cap a la Collada de Gassó i la zona muntanyosa del nord-oest de Casa Xinco, però ja no és practicable en vehicle comú.
Antigament Casa Xinco s'abastia d'aigua de la propera font de la Parra, situada uns 300 metres al sud-est de la casa, al vessant nord-oest del Tossal del Gassó. | Casa Xinco és una masia del terme municipal d'Abella de la Conca, a la comarca del Pallars Jussà.
És a l'oest del poble cap de municipi, a prop i al sud de Cal Borrell, al nord-est del Tossal de la Doba i al nord-oest del Tossal del Gassó, en un pla, anomenat los Planells, als peus de la Serra de Monteguida, en els seus contraforts meridionals. Pertany a la partida de les Vielles.
Hi mena una pista rural en bon estat que surt de la carretera local que mena a Abella de la Conca. Poc després que aquesta carretera hagi travessat el riu d'Abella, després de Can Carreu, sota les Roques de Magaró, surt aquesta pista de terra cap a ponent, passa per les Vielles i arriba en quasi dos quilòmetres a Casa Xinco i, poc després, a Cal Borrell. La pista continua cap a la Collada de Gassó i la zona muntanyosa del nord-oest de Casa Xinco, però ja no és practicable en vehicle comú.
Antigament Casa Xinco s'abastia d'aigua de la propera font de la Parra, situada uns 300 metres al sud-est de la casa, al vessant nord-oest del Tossal del Gassó. |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Sm%C4%9Bdavsk%C3%A1_hora | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/19/Jizersk%C3%A9_hory_-_Sm%C4%9Bdavsk%C3%A1_hora.jpg | Smědavská hora | null | Smědavská hora | Smědavská hora od Poledních kamenů | Česky: Smědavská hora z Poledních kamenů English: Jizera Mountains, district Liberec, Czech Republic | Smědavská hora od Poledních kamenů | image/jpeg | 1,000 | 1,500 | true | true | true | Smědavská hora je 1083,9 m vysoká hora ležící v postranním výběžku Hejnického hřebene Jizerských hor. Hora je patrně nazvána podle řeky Smědé, která má jeden z pramenů v rašeliništích pod jižním svahem. Pod horou se nachází horská enkláva a chata Smědava. Asi 700 metrů jihovýchodně od vrcholu se rozkládá přírodní památka Vlčí louka. Na vrcholu se nalézá Borůvkový kámen, na kterém je umístěna schránka s vrcholovou knihou už z roku 1976. | Smědavská hora (německy Wittigberg) je 1083,9 m vysoká hora ležící v postranním výběžku Hejnického hřebene Jizerských hor. Hora je patrně nazvána podle řeky Smědé, která má jeden z pramenů v rašeliništích pod jižním svahem. Pod horou se nachází horská enkláva a chata Smědava. Asi 700 metrů jihovýchodně od vrcholu se rozkládá přírodní památka Vlčí louka. Na vrcholu se nalézá Borůvkový kámen, na kterém je umístěna schránka s vrcholovou knihou už z roku 1976. |
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%95%D7%99%D7%9C%D7%94_%D7%95%D7%90%D7%9C%D7%95 | וילה ואלו | null | וילה ואלו | null | Ville Valo of the band HIM performing at the Ilosaarirock 2007 festival. | null | image/jpeg | 1,200 | 800 | true | true | true | וילה הרמאני ואלו הוא הסולן של להקת הרוק הפינית HIM. בעבר היה מתופף בלהקה Daniel Lioneye, שהייתה פרויקט צדדי וזמני של מרבית חברי להקת HIM. ואלו כתב והלחין את כל שירי הלהקה. כמו כן, הוא יצר עבור הלהקה את סמל ההארטאגרם. | וילה הרמאני ואלו (נולד ב-22 בנובמבר 1976) הוא הסולן של להקת הרוק הפינית HIM. בעבר היה מתופף בלהקה Daniel Lioneye, שהייתה פרויקט צדדי וזמני של מרבית חברי להקת HIM. ואלו כתב והלחין את כל שירי הלהקה (למעט קאברים לשירים של להקות אחרות שהקליטה הלהקה). כמו כן, הוא יצר עבור הלהקה את סמל ההארטאגרם (Heartagram). |
Subsets and Splits