Datasets:

---

armantunga

/

en-tr-translation

like 0

'I'm awfully glad I have found you in! Well, I hope...' began Oblonsky, cheerfully.

'Sizi burada bulduğuma çok sevindim! Umarım...' diye neşeyle başladı Oblonsky.

'I can't come,' Karenin, who was standing, said coldly, without offering his visitor a seat.

Ayakta duran Karenin, konuğuna yer vermeden soğuk bir tavırla, "Gelemem," dedi.

Karenin had expected to enter at once upon the cool relation in which he would henceforth stand toward the brother of the wife against whom he was beginning divorce proceedings; but he had not counted upon the flood of kindliness which overflowed the banks of Oblonsky's soul.

Karenin, boşanma davası açtığı karısının kardeşine karşı bundan böyle soğukkanlı bir tutum takınacağını hemen ummuştu; ama Oblonsky'nin ruhunun kıyılarından taşan şefkat selini hesaba katmamıştı.

Oblonsky opened his clear and shining eyes wide.

Oblonsky berrak ve parlak gözlerini kocaman açtı.

'Why can't you?

'Neden yapamıyorsun?

What do you mean?' he demanded in French, quite taken aback.

'Ne demek istiyorsun?' diye sordu Fransızca, oldukça şaşırmıştı.

'Oh no, you have promised and we are reckoning on you.'

'Yok canım, sen söz verdin, biz de sana güveniyoruz.'

'I must tell you that I can't come because the family connection hitherto subsisting between us must now be severed.'

'Size şunu söylemeliyim ki, aramızdaki aile bağının artık kopması gerektiği için gelemem.'

'What? I mean, how? Why?' said Oblonsky, smiling.

'Ne? Yani nasıl? Neden?' dedi Oblonsky gülümseyerek.

'Because I am about to take proceedings to divorce your sister, my wife.

'Çünkü karım olan kız kardeşinizden boşanmak için dava açmak üzereyim.

I was obliged to...'

'Mecbur kaldım...'

But before Karenin could finish what he was about to say, Oblonsky did something quite unexpected.

Ancak Karenin sözlerini bitirmeden Oblonsky beklenmedik bir şey yaptı.

He uttered an exclamation of dismay and sat down in an easy-chair.

Hayret verici bir ünlem attı ve bir koltuğa oturdu.

'Dear me, Alexis Alexandrovich! What are you talking about?' he cried, a look of pain appearing on his face.

'Aman Tanrım, Alexis Alexandrovich! Neyden bahsediyorsun?' diye bağırdı, yüzünde acı dolu bir ifade belirmişti.

'It is true.'

'Bu doğru.'

'Forgive me, but I can't – I can't believe it...'

'Affedin beni ama yapamam - buna inanamıyorum...'

Karenin sat down, conscious that his words had not the effect he had anticipated, that he would be obliged to give an explanation, and that whatever that explanation might be, it would not alter his relation to his brother-in-law.

Karenin, sözlerinin beklediği etkiyi yaratmadığının, bir açıklama yapmak zorunda kalacağının ve bu açıklama ne olursa olsun kayınbiraderiyle olan ilişkisini değiştirmeyeceğinin bilinciyle oturdu.

'Yes, I am under the painful necessity of applying for a divorce,' he continued.

'Evet, boşanma davası açmanın acı zorunluluğu altındayım' diye devam etti.

'I will tell you just one thing, Alexis Alexandrovich!

'Sana tek bir şey söyleyeceğim, Aleksis Aleksandroviç!

I know you to be a first-rate and a just man; I know Anna to be – excuse me! I cannot change my opinion of her – a fine, a splendid woman; and therefore forgive me, but I cannot believe this.

Senin birinci sınıf ve adil bir adam olduğunu biliyorum; Anna'nın - özür dilerim! Onun hakkındaki fikrimi değiştiremem - iyi, muhteşem bir kadın olduğunu biliyorum; ve bu yüzden beni affet, ama buna inanamam.

There must be some misunderstanding!' said Oblonsky.

'Bir yanlış anlaşılma olmalı!' dedi Oblonsky.

'Ah, if it were only a misunderstanding!...'

'Ah, keşke bir yanlış anlaşılma olsaydı!...'

'Wait a moment – I understand,' Oblonsky interrupted him. 'But of course...

'Bir dakika bekle - anlıyorum,' diye sözünü kesti Oblonsky. 'Ama tabii ki...

Only this: one should not be in a hurry. No!

Yalnız şu var: Acele etmemek lazım. Hayır!

One shouldn't, shouldn't be in a hurry.'

'Acele etmemek lazım, acele etmemek lazım.'

'I was not in a hurry,' replied Karenin, coldly. 'In a case like this it was impossible to consult anyone.

'Acelem yoktu,' diye soğuk bir şekilde cevap verdi Karenin. 'Böyle bir durumda kimseye danışmak imkânsızdı.

I have quite made up my mind.'

'Kararımı verdim artık.'

'But it is awful!' said Oblonsky, sighing deeply. 'One thing I would do, Alexis Alexandrovich, if I were you – I entreat you to do it!

'Ama bu korkunç!' dedi Oblonsky derin bir iç çekerek. 'Yerinizde olsam yapacağım tek şey, Alexis Alexandrovich - yalvarıyorum yapmanıza!

You have not yet commenced proceedings, as I understand?

Anladığım kadarıyla henüz dava açmadınız?

Well, before doing so, see my wife and talk it over with her!

Ama bunu yapmadan önce eşimle görüşün ve bu konuyu onunla konuşun!

She cares for Anna as for a sister, she is fond of you, and she is a wonderful woman.

Anna'ya bir kız kardeş gibi bakıyor, seni çok seviyor ve harika bir kadın.

For heaven's sake, talk it over with her!

Aman, bunu onunla konuş!

Do me this favour, I entreat you!'

Bana bu iyiliği yapın, yalvarırım!'

Karenin considered, and for a while Oblonsky gazed at him, full of sympathy, without breaking the silence.

Karenin düşündü ve Oblonski bir süre sessizliği bozmadan ona sempatiyle baktı.

'You will come and see her?'

'Gelip onu görecek misin?'

'I hardly know.

'Bunu pek bilmiyorum.

The reason I did not call on you is that I think our relationship must be altered.'

'Sizi aramamamın sebebi, ilişkimizin değişmesi gerektiğini düşünmemdir.'

'Why?

'Neden?

I don't see it.

Ben göremiyorum.

Allow me to believe that beside our family relationship, you share at least to some extent the friendly feeling I have always had for you... and sincere respect,' added Oblonsky, pressing the other's hand. 'Even if your worst suspicions proved correct, I never took upon myself, and never will, to judge either side; and I see no reason why our relations should change.

Ailevi ilişkilerimizin yanı sıra, sizin de en azından bir dereceye kadar benim size karşı her zaman beslediğim dostça duyguları paylaştığınıza inanmama izin verin... ve içten saygı,' diye ekledi Oblonsky, diğerinin elini sıkarak. 'En kötü şüpheleriniz doğru çıksa bile, hiçbir zaman kendimi hiçbir tarafı yargılamaya zorlamadım ve zorlamayacağım; ve ilişkilerimizin değişmesi için hiçbir neden göremiyorum.

But do, now do come and see my wife!'

Ama şimdi gelin ve karımı görün!'

'Ah, we look at the matter differently,' said Karenin, coldly. 'However, don't let us talk about it.'

'Ah, biz konuya farklı bakıyoruz,' dedi Karenin soğuk bir şekilde. 'Ancak, bunun hakkında konuşmamıza izin verme.'

'But why won't you come?

'Ama neden gelmiyorsun?

Supposing you came to dinner to-day?

Ya bugün yemeğe gelseydin?

My wife expects you.

Karım sizi bekliyor.

Do come, and above all, do talk it over with her.

Gel ve her şeyden önemlisi bunu onunla konuş.

She is a wonderful woman.

O harika bir kadın.

For heaven's sake – I implore you on my bended knees!'

Tanrı aşkına, dizlerimin üstünde sana yalvarıyorum!'

'If you wish it so much, I will come,' said Karenin with a sigh, and anxious to change the subject he inquired about a matter interesting to them both – Oblonsky's new superior, a man who, though still young, had suddenly been given so important a post.

"Çok istiyorsan gelirim," dedi Karenin içini çekerek. Konuyu değiştirmek için ikisinin de ilgisini çeken bir konu hakkında soru sordu: Oblonsky'nin yeni amiri, henüz genç olmasına rağmen, aniden kendisine böylesine önemli bir görev verilmişti.

'Well, and have you seen him?' said Karenin with a venomous smile.

'Peki, onu gördün mü?' diye sordu Karenin, zehirli bir gülümsemeyle.

'Oh yes, he came to the Council yesterday.

'Evet, dün Konsey'e geldi.

He seems to know his business perfectly and is very active.'

'İşini çok iyi biliyor gibi görünüyor ve çok aktif.'

'Yes, but in what direction?' asked Karenin. 'Toward getting things done, or toward changing what has been done already?

'Evet, ama hangi yönde?' diye sordu Karenin. 'Bir şeyleri başarmaya doğru mu, yoksa yapılmış olanı değiştirmeye doğru mu?'

The curse of our State is its red-tape administration, of which he is a worthy representative.'

Devletimizin laneti, onun değerli bir temsilcisi olduğu bürokratik yönetimidir.'

'I really don't know what his tendencies are, but I do know that he is a first-rate fellow,' replied Oblonsky. 'I have just been to see him, and he really is a first-rate chap.

'Eğilimlerinin ne olduğunu gerçekten bilmiyorum, ama birinci sınıf bir adam olduğunu biliyorum,' diye cevapladı Oblonsky. 'Az önce onu görmeye gittim ve gerçekten birinci sınıf bir adam.

We had lunch, and I showed him how to make that stuff – you know – wine with oranges.

Öğle yemeği yedik ve ona o şeyin nasıl yapıldığını gösterdim - bilirsin işte - portakallı şarap.

It is very refreshing, and it is amazing that he did not know of it.

Çok ferahlatıcı ve onun bundan habersiz olması şaşırtıcı.

He liked it very much.

Çok hoşuna gitti.

Yes, he certainly is a first-rate chap.'

Evet, kesinlikle birinci sınıf bir adam.'

Oblonsky looked at his watch.

Oblonsky saatine baktı.

'Dear me, it is getting on for five and I have still to call on Dolgovushin!...

'Aman Tanrım, saat beşe yaklaşıyor ve ben hâlâ Dolgovuşin'i aramadım!...

Well, then, do please come to dinner!

O zaman lütfen yemeğe gelin!

You have no idea how grieved I and my wife will be if you don't.'

Eğer bunu yapmazsanız, benim ve eşimin ne kadar üzüleceğini bilemezsiniz.'

Karenin parted from his brother-in-law in a very different manner to that in which he had met him.

Karenin, kayınbiraderinden, onu ilk gördüğünden çok farklı bir şekilde ayrıldı.

'I have promised, and I will come,' he answered in a dejected tone.

'Söz verdim, geleceğim' diye cevap verdi üzgün bir sesle.

'Believe me, I appreciate it and hope that you will not repent it,' Oblonsky replied, smiling.

'İnanın bana, bunu takdir ediyorum ve pişman olmayacağınızı umuyorum' diye cevap verdi Oblonsky gülümseyerek.

As he put on his overcoat while walking away, his arm struck the servant's head. He laughed and went out.

Yürürken paltosunu giyerken kolu hizmetçinin kafasına çarptı. Güldü ve dışarı çıktı.

'Five o'clock, and morning dress, if you please!' he sang out, returning to the door.

'Saat beşte ve sabah kıyafetini giy, lütfen!' diye seslendi ve kapıya doğru döndü.

CHAPTER IX

BÖLÜM IX

IT WAS PAST FIVE, and some of the visitors had already arrived, when the master of the house came home.

Saat beşi geçmişti ve ziyaretçilerin bir kısmı gelmişti ki, ev sahibi eve geldi.

He entered together with Sergius Ivanich Koznyshev and Pestsov, who had met on the doorstep.

Kapıda karşılaşan Sergius İvaniç Koznışev ve Pestsov ile birlikte içeri girdi.

Those two were the chief representatives of the Moscow intellectuals, as Oblonsky called them.

Bu ikisi, Oblonski'nin Moskova aydınları olarak adlandırdığı grubun başlıca temsilcileriydi.

Both were men respected for their characters and abilities.

İkisi de karakterleri ve yetenekleriyle saygı duyulan adamlardı.

They respected one another, but in almost everything they were completely and hopelessly at variance, not because they belonged to different schools of thought but just because they belonged to one camp (their enemies confused them one with the other), and in that camp each of them had his own shade.

Birbirlerine saygı duyuyorlardı, ama hemen hemen her konuda tamamen ve umutsuzca farklı görüşlere sahiplerdi; bunun nedeni farklı düşünce okullarına ait olmaları değil, sadece aynı kampa ait olmalarıydı (düşmanları onları birbiriyle karıştırıyordu) ve o kampta her birinin kendi rengi vardı.

And as there is nothing less amenable to agreement than disagreement on semi-abstract themes, they not only disagreed in their opinions but had long been accustomed without anger to ridicule each other's incorrigible delusions.

Ve yarı-soyut temalar üzerindeki fikir ayrılığından daha az fikir birliğine varılabilecek hiçbir şey olmadığı için, yalnızca fikir ayrılığına düşmekle kalmıyorlardı, aynı zamanda uzun zamandır öfkelenmeden birbirlerinin düzeltilemez sanrılarıyla alay etmeye alışmışlardı.

They were entering when Oblonsky overtook them, and were talking about the weather.

İçeri girerken Oblonsky onları geçti ve havadan bahsediyorlardı.

Prince Alexander Dmitrich Shcherbatsky, and young Shcherbatsky, Turovtsyn, Kitty, and Karenin were already in the drawing-room.

Prens Aleksandr Dmitriç Şçerbatski, genç Şçerbatski, Turovtsin, Kitti ve Karenin zaten oturma odasındaydılar.

Oblonsky noticed at once that, without him, things were going badly in the drawing-room.

Oblonsky, kendisi olmadan oturma odasında işlerin kötü gittiğini hemen fark etti.

His wife in her gala dress, a grey silk, evidently worried both about the children who would have to dine alone in the nursery and about her husband who had not returned, had not managed in his absence to mix the guests properly.

Karısı, gri ipekten yapılmış gala elbisesi içinde, hem çocuk odasında yalnız yemek yemek zorunda kalacak çocuklardan, hem de yokluğunda misafirleri gerektiği gibi kaynaştırmayı başaramayan kocasından endişe ediyordu.

They all sat like 'a parish priest's wife visiting' (as the old Prince Shcherbatsky expressed it), evidently puzzled as to why they were all assembled there, and forcing out words in order not to remain silent.

Hepsi de 'ziyarete gelen bir papaz karısı' gibi oturuyorlardı (yaşlı Prens Şçerbatski'nin ifadesiyle), orada neden toplandıklarını anlayamıyorlardı ve sessiz kalmamak için zorla bir şeyler söylüyorlardı.

The good-natured Turovtsyn clearly felt quite out of it, and the smile on his thick lips, with which he met Oblonsky said as clearly as words, 'Well, my friend, you have planted me among the clever ones!

İyi huylu Turovtsin kendini açıkça yabancı hissediyordu ve Oblonski'yle karşılaştığında kalın dudaklarındaki gülümseme, sözcükler kadar açık bir şekilde şunu söylüyordu: "Dostum, beni akıllıların arasına kattın!"

To have a drink at the Chateau des Fleurs would be more in my line.'

'Chateau des Fleurs'de bir içki içmek daha çok hoşuma giderdi.'

The old Prince sat silent, his shining eyes looking askance at Karenin, and Oblonsky saw that he had already prepared some remark wherewith to polish off that dignitary of State, whom people were invited to as to a dish of sturgeon.

Yaşlı Prens sessizce oturuyordu, parlayan gözleri Karenin'e yan yan bakıyordu ve Oblonski, onun, halkın bir mersin balığı yemeğine davet edildiği bu devlet büyüğünü nasıl alt edeceğini anlatan bir söz hazırladığını gördü.

Kitty kept looking toward the door, gathering courage not to blush when Constantine Levin should enter.

Kitty, Constantine Levin içeri girdiğinde utanmamak için cesaretini toplayarak kapıya doğru bakmaya devam etti.

Young Shcherbatsky, who had not been introduced to Karenin, tried to look as if this did not make him feel at all awkward.

Karenin'le henüz tanışmamış olan genç Şçerbatski, sanki bu durumdan hiç rahatsız olmuyormuş gibi görünmeye çalışıyordu.

Karenin himself, as the Petersburg way is when one dines with ladies, was in evening dress with a white tie, and Oblonsky saw by his face that he had come only to keep his promise, and by being in that company was fulfilling an unpleasant duty.

Karenin, Petersburg'da hanımlarla birlikte yemek yiyenlerin adeti olduğu üzere, gece elbisesi giymiş ve beyaz kravat takmıştı; Oblonsky ise onun yüzünden, sadece sözünü tutmaya geldiğini, o toplulukta bulunarak tatsız bir görevi yerine getirdiğini anlamıştı.

He was the chief cause of the iciness which had frozen all the visitors till Oblonsky's arrival.

Oblonsky'nin gelişine kadar bütün ziyaretçileri donduran buzun başlıca nedeni oydu.

On entering the drawing-room Oblonsky made his excuses, explaining that he had been kept by the particular Prince who was his usual scapegoat whenever he was late or absent, and in a moment he had reintroduced everybody, and having brought Karenin and Koznyshev together, he started them off on the subject of the Russification of Poland, and they immediately caught on, Pestsov joining them.

Oblonski salona girince özür diledi ve her zaman geç kaldığında ya da yokluğunda günah keçisi olarak kullandığı Prens tarafından alıkonulduğunu, bir anda herkesi yeniden tanıştırdığını, Karenin ve Koznyshev'i bir araya getirip onlara Polonya'nın Ruslaştırılması konusunu açtığını ve onlar da hemen konuyu kavradıklarını, Pestsov'un da onlara katıldığını söyledi.

Having patted Turovtsyn on the shoulder, he whispered something funny in his ear and got him to sit down next to Dolly and the old Prince.

Turovtsyn'in omzunu sıvazladıktan sonra kulağına komik bir şeyler fısıldadı ve onu Dolly ile yaşlı Prens'in yanına oturttu.

Then he told Kitty that she was looking very nice, and introduced young Shcherbatsky to Karenin.

Sonra Kitty'ye çok hoş göründüğünü söyledi ve genç Şçerbatski'yi Karenin'le tanıştırdı.

In a moment he had kneaded all that Society dough in such a way that the drawing-room was in first-rate form, and was filled with animated voices.

Bir anda Cemiyetin bütün hamurunu öyle bir yoğurdu ki, salon birinci sınıf bir hale geldi ve canlı seslerle doldu.

Only Constantine Levin had not arrived.

Yalnız Konstantin Levin gelmemişti.

However, that was all for the best, for Oblonsky, on looking in at the dining-room, saw to his horror that the port-wine and sherry were from Depres and not from Levé and having given orders to send the coachman as quickly as possible to Levé he turned to go back to the drawing-room.

Ama bu da en iyisiydi, çünkü Oblonsky yemek odasına baktığında, dehşet içinde, port şarabıyla şerinin Levé'den değil, Depres'ten geldiğini gördü ve arabacının mümkün olduğunca çabuk Levé'ye gönderilmesini emrettikten sonra oturma odasına geri dönmek üzere döndü.

But he met Levin at the door.

Ama kapıda Levin'le karşılaştı.

'I am not late?'

'Geç kalmadım mı?'

'As if you ever could help being late!' said Oblonsky taking his hand.

'Sanki geç kalmaktan kendini alamıyormuşsun gibi!' dedi Oblonsky elini tutarak.

'Are there many people here?

'Burada çok insan var mı?

Whom have you got?' asked Levin with a blush, knocking the snow off his cap with his glove.

'Kiminle berabersin?' diye sordu Levin, utanarak ve eldiveniyle şapkasındaki karı silkeleyerek.

'All our own people.

'Hepsi bizim insanlarımız.

Kitty is here.

Kitty burada.