paragraph
stringclasses 456
values | paragraph_TH
stringclasses 456
values | question
stringlengths 13
289
| question_TH
stringlengths 10
245
| answer
stringlengths 1
465
| answer_TH
stringlengths 1
427
| idx
dict | label
int64 0
1
| score_paragraph
float64 0.78
0.97
| score_question
float64 0.66
0.98
| score_answer
float64 0.66
1
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | How old was Tocqueville when he retired from political life ? | Tocqueville อายุเท่าไหร่เมื่อเขาเกษียณจากชีวิตทางการเมือง? | 46 | 46 | {
"answer": 8240,
"paragraph": 138,
"question": 1584
} | 1 | 0.949784 | 0.886474 | 1 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Did the subjects of Tocqueville 's best known works change as a result of his retirement from politics ? | อาสาสมัครของ <Tocqueville มีการเปลี่ยนแปลงงานที่รู้จักกันดีที่สุดอันเป็นผลมาจากการเกษียณจากการเมืองหรือไม่? | Paragraph did not specify | ย่อหน้าไม่ได้ระบุ | {
"answer": 8241,
"paragraph": 138,
"question": 1585
} | 1 | 0.949784 | 0.820591 | 0.786313 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Did the subjects of Tocqueville 's best known works change as a result of his retirement from politics ? | อาสาสมัครของ <Tocqueville มีการเปลี่ยนแปลงงานที่รู้จักกันดีที่สุดอันเป็นผลมาจากการเกษียณจากการเมืองหรือไม่? | No | ไม่ | {
"answer": 8242,
"paragraph": 138,
"question": 1585
} | 1 | 0.949784 | 0.820591 | 0.940028 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Did the subjects of Tocqueville 's best known works change as a result of his retirement from politics ? | อาสาสมัครของ <Tocqueville มีการเปลี่ยนแปลงงานที่รู้จักกันดีที่สุดอันเป็นผลมาจากการเกษียณจากการเมืองหรือไม่? | Yes , they did | ใช่เขาทำ | {
"answer": 8243,
"paragraph": 138,
"question": 1585
} | 0 | 0.949784 | 0.820591 | 0.678231 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Tocqueville 's two best known works examine political life in what two countries ? | ผลงานที่รู้จักกันดีที่สุดของ Tocqueville> ตรวจสอบชีวิตทางการเมืองในสองประเทศ? | The Second Republic | Second Republic | {
"answer": 8244,
"paragraph": 138,
"question": 1586
} | 0 | 0.949784 | 0.875896 | 0.980847 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Tocqueville 's two best known works examine political life in what two countries ? | ผลงานที่รู้จักกันดีที่สุดของ Tocqueville> ตรวจสอบชีวิตทางการเมืองในสองประเทศ? | Democracy | ประชาธิปไตย | {
"answer": 8245,
"paragraph": 138,
"question": 1586
} | 0 | 0.949784 | 0.875896 | 0.877135 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Tocqueville 's two best known works examine political life in what two countries ? | ผลงานที่รู้จักกันดีที่สุดของ Tocqueville> ตรวจสอบชีวิตทางการเมืองในสองประเทศ? | The United States | The United States | {
"answer": 8246,
"paragraph": 138,
"question": 1586
} | 1 | 0.949784 | 0.875896 | 1 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Tocqueville 's two best known works examine political life in what two countries ? | ผลงานที่รู้จักกันดีที่สุดของ Tocqueville> ตรวจสอบชีวิตทางการเมืองในสองประเทศ? | The Old Regime | ระบอบการปกครองเก่า | {
"answer": 8247,
"paragraph": 138,
"question": 1586
} | 0 | 0.949784 | 0.875896 | 0.678857 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Tocqueville 's two best known works examine political life in what two countries ? | ผลงานที่รู้จักกันดีที่สุดของ Tocqueville> ตรวจสอบชีวิตทางการเมืองในสองประเทศ? | The Revolution | การปฏิวัติ | {
"answer": 8248,
"paragraph": 138,
"question": 1586
} | 0 | 0.949784 | 0.875896 | 0.88071 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Tocqueville 's two best known works examine political life in what two countries ? | ผลงานที่รู้จักกันดีที่สุดของ Tocqueville> ตรวจสอบชีวิตทางการเมืองในสองประเทศ? | France | France | {
"answer": 8249,
"paragraph": 138,
"question": 1586
} | 1 | 0.949784 | 0.875896 | 1 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Which of Tocqueville 's two best known works was published after the February 1848 Revolution ? | ผลงานสองอย่างที่รู้จักกันดีของ <Tocqueville ใดที่ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 | The Old Regime and the Revolution | ระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ | {
"answer": 8250,
"paragraph": 138,
"question": 1587
} | 1 | 0.949784 | 0.724839 | 0.792429 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Which of Tocqueville 's two best known works was published after the February 1848 Revolution ? | ผลงานสองอย่างที่รู้จักกันดีของ <Tocqueville ใดที่ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 | The Second Republic | Second Republic | {
"answer": 8251,
"paragraph": 138,
"question": 1587
} | 0 | 0.949784 | 0.724839 | 0.980847 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Which of Tocqueville 's two best known works was published after the February 1848 Revolution ? | ผลงานสองอย่างที่รู้จักกันดีของ <Tocqueville ใดที่ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 | Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup | Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหาร | {
"answer": 8252,
"paragraph": 138,
"question": 1587
} | 0 | 0.949784 | 0.724839 | 0.959357 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Which of Tocqueville 's two best known works was published after the February 1848 Revolution ? | ผลงานสองอย่างที่รู้จักกันดีของ <Tocqueville ใดที่ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1848 | July Monarchy | พระมหากษัตริย์กรกฎาคม | {
"answer": 8253,
"paragraph": 138,
"question": 1587
} | 0 | 0.949784 | 0.724839 | 0.702416 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Did Tocqueville spend time in the United States prior to 1835 ? | Tocqueville ใช้เวลาใน the United States ก่อนปี 1835 หรือไม่? | No , he did not | ไม่เขาไม่ได้ | {
"answer": 8254,
"paragraph": 138,
"question": 1588
} | 1 | 0.949784 | 0.892977 | 0.835768 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Did Tocqueville spend time in the United States prior to 1835 ? | Tocqueville ใช้เวลาใน the United States ก่อนปี 1835 หรือไม่? | Yes , he did | ใช่เขาทำ | {
"answer": 8255,
"paragraph": 138,
"question": 1588
} | 0 | 0.949784 | 0.892977 | 0.840856 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | In which books did Tocqueville analyze living conditions ? | Tocqueville วิเคราะห์สภาพความเป็นอยู่ในหนังสือเล่มใด | Democracy in America | ประชาธิปไตยในอเมริกา | {
"answer": 8256,
"paragraph": 138,
"question": 1589
} | 1 | 0.949784 | 0.761628 | 0.896424 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | In which books did Tocqueville analyze living conditions ? | Tocqueville วิเคราะห์สภาพความเป็นอยู่ในหนังสือเล่มใด | Drug | ยา | {
"answer": 8257,
"paragraph": 138,
"question": 1589
} | 0 | 0.949784 | 0.761628 | 0.785306 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | In which books did Tocqueville analyze living conditions ? | Tocqueville วิเคราะห์สภาพความเป็นอยู่ในหนังสือเล่มใด | Democracy in America and The Old Regime and the Revolution | ประชาธิปไตยในอเมริกาและระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ | {
"answer": 8258,
"paragraph": 138,
"question": 1589
} | 1 | 0.949784 | 0.761628 | 0.888194 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | In which books did Tocqueville analyze living conditions ? | Tocqueville วิเคราะห์สภาพความเป็นอยู่ในหนังสือเล่มใด | Democracy in the World | ประชาธิปไตยในโลก | {
"answer": 8259,
"paragraph": 138,
"question": 1589
} | 0 | 0.949784 | 0.761628 | 0.905174 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | What was Democracy in America ? | ประชาธิปไตยใน America คืออะไร? | A French political thinker and historian | นักคิดและนักประวัติศาสตร์ทางการเมืองของฝรั่งเศส | {
"answer": 8260,
"paragraph": 138,
"question": 1590
} | 0 | 0.949784 | 0.897923 | 0.856594 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | What was Democracy in America ? | ประชาธิปไตยใน America คืออะไร? | Democracy in America was Toqueville 's published work that is currently considered an early work of sociology and political science | ประชาธิปไตยในอเมริกาเป็นงานที่ตีพิมพ์ของ <Toqueville ซึ่งปัจจุบันถือเป็นงานแรก ๆ ของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ | {
"answer": 8261,
"paragraph": 138,
"question": 1590
} | 1 | 0.949784 | 0.897923 | 0.81851 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | What was Democracy in America ? | ประชาธิปไตยใน America คืออะไร? | A single volume book | หนังสือเล่มเดียว | {
"answer": 8262,
"paragraph": 138,
"question": 1590
} | 0 | 0.949784 | 0.897923 | 0.758064 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | What was Democracy in America ? | ประชาธิปไตยใน America คืออะไร? | The Old Regime | ระบอบการปกครองเก่า | {
"answer": 8263,
"paragraph": 138,
"question": 1590
} | 0 | 0.949784 | 0.897923 | 0.678857 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | What caused Tocqueville to change his activities in French politics ? | เกิดอะไรขึ้นกับ Tocqueville เพื่อเปลี่ยนกิจกรรมของเขาในการเมืองฝรั่งเศส? | He became old | เขาอายุมากขึ้น | {
"answer": 8264,
"paragraph": 138,
"question": 1591
} | 0 | 0.949784 | 0.916244 | 0.696617 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | What caused Tocqueville to change his activities in French politics ? | เกิดอะไรขึ้นกับ Tocqueville เพื่อเปลี่ยนกิจกรรมของเขาในการเมืองฝรั่งเศส? | Napoleon Bonaparte 's coup of France | Napoleon Bonaparte 's การรัฐประหารของ France | {
"answer": 8265,
"paragraph": 138,
"question": 1591
} | 1 | 0.949784 | 0.916244 | 0.964548 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | What caused Tocqueville to change his activities in French politics ? | เกิดอะไรขึ้นกับ Tocqueville เพื่อเปลี่ยนกิจกรรมของเขาในการเมืองฝรั่งเศส? | Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup | Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหาร | {
"answer": 8266,
"paragraph": 138,
"question": 1591
} | 1 | 0.949784 | 0.916244 | 0.959357 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Were any of Tocqueville 's books written while he was active in french politics ? | มีหนังสือของ Tocqueville เขียนในขณะที่เขาทำงานในการเมืองฝรั่งเศสหรือไม่? | No , they were written afterwards | ไม่พวกเขาเขียนหลังจากนั้น | {
"answer": 8267,
"paragraph": 138,
"question": 1592
} | 0 | 0.949784 | 0.879556 | 0.800316 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Were any of Tocqueville 's books written while he was active in french politics ? | มีหนังสือของ Tocqueville เขียนในขณะที่เขาทำงานในการเมืองฝรั่งเศสหรือไม่? | Yes | ใช่ | {
"answer": 8268,
"paragraph": 138,
"question": 1592
} | 1 | 0.949784 | 0.879556 | 0.887465 |
Alexis - Charles - Henri Clerel de Tocqueville ( French : [ aleksi SaRl aRi kleRel d@ tokvil ] ; 29 July 1805 - 16 April 1859 ) was a French political thinker and historian best known for his works Democracy in America ( appearing in two volumes : 1835 and 1840 ) and The Old Regime and the Revolution ( 1856 ) . In both of these , he analyzed the improved living standards and social conditions of individuals , as well as their relationship to the market and state in Western societies . Democracy in America was published after Tocqueville 's travels in the United States , and is today considered an early work of sociology and political science . Tocqueville was active in French politics , first under the July Monarchy ( 1830 - 1848 ) and then during the Second Republic ( 1849 - 1851 ) which succeeded the February 1848 Revolution . He retired from political life after Louis Napoleon Bonaparte 's 2 December 1851 coup , and thereafter began work on The Old Regime and the Revolution . He argued that the importance of the French Revolution was to continue the process of modernizing and centralizing the French state which had begun under King Louis XIV . The failure of the Revolution came from the inexperience of the deputies who were too wedded to abstract Enlightenment ideals . Tocqueville was a classical liberal who advocated parliamentary government , but was skeptical of the extremes of democracy . | Alexis Alexis - Charles - Henri Clerel de (ฝรั่งเศส: [Aleksi Sarl Ari Klerel d@ Tokvil]; 29 กรกฎาคม 1805-16 เมษายน 1859) เป็นนักคิดการเมืองฝรั่งเศสฝรั่งเศส และนักประวัติศาสตร์เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับผลงานของเขาในอเมริกา (ปรากฏในสองเล่ม: 1835 และ 1840) และระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ (1856) ในทั้งสองสิ่งนี้เขาวิเคราะห์มาตรฐานการดำรงชีวิตที่ดีขึ้นและสภาพสังคมของบุคคลรวมถึงความสัมพันธ์กับตลาดและรัฐในสังคมตะวันตก ประชาธิปไตยใน Tocqueville ได้รับการตีพิมพ์หลังจากการเดินทางของ America ใน Tocqueville the United States และวันนี้ได้รับการพิจารณาว่าเป็นงานเริ่มต้นของสังคมวิทยาและรัฐศาสตร์ Tocqueville มีบทบาทในการเมืองฝรั่งเศสเป็นครั้งแรกภายใต้พระมหากษัตริย์เดือนกรกฎาคม (1830 - 1848) และจากนั้นในช่วง the Second Republic (1849 - 1851) ซึ่งประสบความสำเร็จในการปฏิวัติกุมภาพันธ์ 1848 เขาเกษียณจากชีวิตทางการเมืองหลังจาก Louis Napoleon Bonaparte 's 2 ธันวาคม 1851 รัฐประหารและหลังจากนั้นก็เริ่มทำงานในระบอบการปกครองเก่าและการปฏิวัติ เขาเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสำคัญของการปฏิวัติฝรั่งเศสคือการดำเนินการตามกระบวนการของการทำให้ทันสมัยและรวมศูนย์รัฐฝรั่งเศสซึ่งเริ่มต้นภายใต้กษัตริย์ Louis XIV ความล้มเหลวของการปฏิวัติมาจากความไม่มีประสบการณ์ของเจ้าหน้าที่ที่แต่งงานกับอุดมคติการตรัสรู้นามธรรมมากเกินไป Tocqueville เป็นนักเสรีนิยมคลาสสิกที่สนับสนุนรัฐบาลรัฐสภา แต่ไม่เชื่อในความสุดขั้วของประชาธิปไตย | Were any of Tocqueville 's books written while he was active in french politics ? | มีหนังสือของ Tocqueville เขียนในขณะที่เขาทำงานในการเมืองฝรั่งเศสหรือไม่? | Yes , Democracy in America appeared in two volumes between 1835 and 1840 | ใช่ประชาธิปไตยใน America ปรากฏในสองเล่มระหว่างปี 1835 และ 1840 | {
"answer": 8269,
"paragraph": 138,
"question": 1592
} | 1 | 0.949784 | 0.879556 | 0.852526 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did Minamoto expand his power ? | Minamoto ขยายพลังของเขาได้อย่างไร? | Softening influence of court life | อิทธิพลที่อ่อนลงของชีวิตในศาล | {
"answer": 8270,
"paragraph": 139,
"question": 1593
} | 0 | 0.933476 | 0.914232 | 0.806703 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did Minamoto expand his power ? | Minamoto ขยายพลังของเขาได้อย่างไร? | By confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals | โดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของ Taira ที่พ่ายแพ้และแจกจ่ายให้พวกเขาไปยังข้าราชบริพารซามูไรของเขา | {
"answer": 8271,
"paragraph": 139,
"question": 1593
} | 1 | 0.933476 | 0.914232 | 0.741726 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did Minamoto expand his power ? | Minamoto ขยายพลังของเขาได้อย่างไร? | By invading other territories | โดยการบุกรุกดินแดนอื่น ๆ | {
"answer": 8272,
"paragraph": 139,
"question": 1593
} | 0 | 0.933476 | 0.914232 | 0.833811 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did Minamoto expand his power ? | Minamoto ขยายพลังของเขาได้อย่างไร? | By setting up set up a government in Kamakura | โดยการตั้งค่าการตั้งค่ารัฐบาลใน Kamakura | {
"answer": 8273,
"paragraph": 139,
"question": 1593
} | 0 | 0.933476 | 0.914232 | 0.863763 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did Minamoto expand his power ? | Minamoto ขยายพลังของเขาได้อย่างไร? | With help from private Buddhist monastery armies | ด้วยความช่วยเหลือจากกองทัพวัดพุทธส่วนตัว | {
"answer": 8274,
"paragraph": 139,
"question": 1593
} | 0 | 0.933476 | 0.914232 | 0.798703 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did the economy collapse ? | เศรษฐกิจล่มสลายได้อย่างไร? | War | สงคราม | {
"answer": 8275,
"paragraph": 139,
"question": 1594
} | 0 | 0.933476 | 0.834893 | 0.837926 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did the economy collapse ? | เศรษฐกิจล่มสลายได้อย่างไร? | The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . The treasury was empty after the earthquake , famine , and plague had caused the economy to be crippled | การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน กระทรวงการคลังว่างเปล่าหลังจากเกิดแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ | {
"answer": 8276,
"paragraph": 139,
"question": 1594
} | 1 | 0.933476 | 0.834893 | 0.801972 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did the economy collapse ? | เศรษฐกิจล่มสลายได้อย่างไร? | Earthquake , famine , and plague | แผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาด | {
"answer": 8278,
"paragraph": 139,
"question": 1594
} | 1 | 0.933476 | 0.834893 | 0.739199 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did the economy collapse ? | เศรษฐกิจล่มสลายได้อย่างไร? | Earthquake | แผ่นดินไหว | {
"answer": 8279,
"paragraph": 139,
"question": 1594
} | 1 | 0.933476 | 0.834893 | 0.863942 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did the economy collapse ? | เศรษฐกิจล่มสลายได้อย่างไร? | A depression | ภาวะซึมเศร้า | {
"answer": 8280,
"paragraph": 139,
"question": 1594
} | 0 | 0.933476 | 0.834893 | 0.788601 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | How did the economy collapse ? | เศรษฐกิจล่มสลายได้อย่างไร? | The effects of earthquake , famine , and plague | ผลกระทบของแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาด | {
"answer": 8283,
"paragraph": 139,
"question": 1594
} | 1 | 0.933476 | 0.834893 | 0.792467 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | What are Eastern barbarians ? | คนป่าเถื่อนตะวันออกคืออะไร? | They are barbarians that have ruinous taste for luxury . With extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes | พวกเขาเป็นคนป่าเถื่อนที่มีรสนิยมที่ซากปรักหักพังเพื่อความหรูหรา พร้อมงานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่หลากหลายและบ้านที่อุดมสมบูรณ์ | {
"answer": 8285,
"paragraph": 139,
"question": 1595
} | 1 | 0.933476 | 0.721211 | 0.740104 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | What are Eastern barbarians ? | คนป่าเถื่อนตะวันออกคืออะไร? | Buddhist Monasteries | พุทธอาราม | {
"answer": 8286,
"paragraph": 139,
"question": 1595
} | 0 | 0.933476 | 0.721211 | 0.92914 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | What are Eastern barbarians ? | คนป่าเถื่อนตะวันออกคืออะไร? | Kamakura warriors | Kamakura นักรบ | {
"answer": 8288,
"paragraph": 139,
"question": 1595
} | 1 | 0.933476 | 0.721211 | 0.953513 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | What are Eastern barbarians ? | คนป่าเถื่อนตะวันออกคืออะไร? | The Taira | Taira | {
"answer": 8289,
"paragraph": 139,
"question": 1595
} | 0 | 0.933476 | 0.721211 | 0.947086 |
Enter the Shoguns : Japan 's austere , ruthless , but statesmanlike new ruler , Yoritomo Minamoto , set up his government in Kamakura ( just south of modern Tokyo ) , well away from the " softening " influence of court life that had been the undoing of his predecessor , Kiyomori . First of the national rulers to take the title of sei - i tai - shogun ( " barbarian - subduing great general " ) , Minamoto expanded and consolidated his power by confiscating lands from some of the defeated Taira and redistributing them to his samurai vassals . Minamoto died in 1199 , and the feudal structure passed intact to the tutelage of his widow 's family , the Hojo , who were content to play regent to a figurehead shogun , in much the same way as the Fujiwara had done with the emperor . The fiction of Japanese imperial power had become infinitely extendable . The emperor at Kyoto ��� ��� ��� still seconded by a Fujiwara regent at court ��� ��� ��� legitimized a Minamoto who was himself a military dictator controlled by a Hojo regent . In a country where form and substance were inextricably interrelated , two things counted in politics : symbolic authority and real power . Neither could exist without the other . A thwarted Mongol invasion in 1274 weakened the Kamakura regime . The fighting brought none of the usual spoils of war that provincial warlords and samurai had come to expect as payment . And the treasury was empty after earthquake , famine , and plague had crippled the economy . Buddhist monasteries were using their private armies to support imperial ambitions to bring power back to Kyoto . Worst of all , the Kamakura warriors , resenting the way the Kyoto court referred to them as " Eastern barbarians , " sought refinement in a ruinous taste for luxury : extravagant feasts , rich costumes , and opulent homes . Kamakura was falling apart . | เข้าสู่ Shoguns: Kamakura ของผู้ปกครองคนใหม่ที่โหดเหี้ยม แต่รัฐบุรุษ Yoritomo Minamoto จัดตั้งรัฐบาลของเขาใน Tokyo (ทางใต้ของ Modern Minamoto) ห่างจากอิทธิพล "อ่อนนุ่ม นั่นคือการเลิกทำ Kiyomori บรรพบุรุษของเขา คนแรกของผู้ปกครองแห่งชาติที่จะรับตำแหน่งของ SEI - I Tai - Shogun ("Barbarian - Subduing Great Gener"), Taira ขยายและรวมอำนาจของเขาโดยการยึดที่ดินจากบางส่วนของผู้พ่ายแพ้ Fujiwara Samurai Vassals Minamoto เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1199 และโครงสร้างระบบศักดินาผ่านไปยังการปกครองของครอบครัวหญิงม่ายของเขา Hojo ซึ่งเป็นที่พอใจที่จะเล่น Regent กับ Shogun หุ่น . นิยายของอำนาจของจักรวรรดิญี่ปุ่นได้ขยายออกไปไม่ได้ จักรพรรดิที่ Kyoto �����������ยังคงเป็นอันดับสองของ Fujiwara ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่ศาล�����������ได้ถูกต้องตามกฎหมาย Minamoto ซึ่งเป็นตัวของตัวเอง . ในประเทศที่มีรูปแบบและสารมีความสัมพันธ์กันอย่างแยกไม่ออกสองสิ่งที่นับเป็นการเมือง: อำนาจสัญลักษณ์และอำนาจที่แท้จริง ไม่สามารถอยู่ได้หากไม่มีสิ่งอื่น การรุกรานของมองโกลที่ขัดขวางในปี 1274 ทำให้ระบอบการปกครอง Kamakura อ่อนแอลง การต่อสู้ไม่ได้ทำให้เกิดการล่มสลายของสงครามตามปกติที่ขุนศึกจังหวัดและซามูไรคาดหวังว่าเป็นการชำระเงิน และคลังก็ว่างเปล่าหลังจากแผ่นดินไหวความอดอยากและโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจพิการ อารามชาวพุทธกำลังใช้กองทัพส่วนตัวเพื่อสนับสนุนความทะเยอทะยานของจักรวรรดิเพื่อนำอำนาจกลับไปที่ Kyoto ที่เลวร้ายที่สุดคือ Kamakura นักรบไม่พอใจในวิธีที่ศาล Kyoto เรียกพวกเขาว่า "Eastern Barbarians" ค้นหาการปรับแต่งในรสนิยมที่เต็มไปด้วยความหรูหรา: งานเลี้ยงฟุ่มเฟือยเครื่องแต่งกายที่อุดมสมบูรณ์ Kamakura กำลังแตกสลาย | What are Eastern barbarians ? | คนป่าเถื่อนตะวันออกคืออะไร? | Warriors from the east | นักรบจากตะวันออก | {
"answer": 8290,
"paragraph": 139,
"question": 1595
} | 0 | 0.933476 | 0.721211 | 0.828025 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which country was the only one to develop an atomic bomb during World War II ? | ประเทศใดเป็นประเทศใดที่พัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง | The U.S | U.S | {
"answer": 8291,
"paragraph": 140,
"question": 1596
} | 1 | 0.89249 | 0.71335 | 0.934169 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which country was the only one to develop an atomic bomb during World War II ? | ประเทศใดเป็นประเทศใดที่พัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง | Germany | Germany | {
"answer": 8292,
"paragraph": 140,
"question": 1596
} | 0 | 0.89249 | 0.71335 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which country was the only one to develop an atomic bomb during World War II ? | ประเทศใดเป็นประเทศใดที่พัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง | China | China | {
"answer": 8293,
"paragraph": 140,
"question": 1596
} | 0 | 0.89249 | 0.71335 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which country was the only one to develop an atomic bomb during World War II ? | ประเทศใดเป็นประเทศใดที่พัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง | United States | United States | {
"answer": 8294,
"paragraph": 140,
"question": 1596
} | 1 | 0.89249 | 0.71335 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which two powers during World War Two were likely racing to develop the first nuclear weapons ? | พลังสองอันใดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก? | The U , S and Germany | The U, S และ Germany | {
"answer": 8302,
"paragraph": 140,
"question": 1598
} | 1 | 0.89249 | 0.840827 | 0.9793 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which two powers during World War Two were likely racing to develop the first nuclear weapons ? | พลังสองอันใดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก? | United States | United States | {
"answer": 8303,
"paragraph": 140,
"question": 1598
} | 1 | 0.89249 | 0.840827 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which two powers during World War Two were likely racing to develop the first nuclear weapons ? | พลังสองอันใดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก? | China | China | {
"answer": 8304,
"paragraph": 140,
"question": 1598
} | 0 | 0.89249 | 0.840827 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which two powers during World War Two were likely racing to develop the first nuclear weapons ? | พลังสองอันใดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก? | The U.S and The Soviet Union | U.S และ The Soviet Union | {
"answer": 8305,
"paragraph": 140,
"question": 1598
} | 0 | 0.89249 | 0.840827 | 0.980953 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which two powers during World War Two were likely racing to develop the first nuclear weapons ? | พลังสองอันใดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก? | Switzerland | Switzerland | {
"answer": 8306,
"paragraph": 140,
"question": 1598
} | 0 | 0.89249 | 0.840827 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which two powers during World War Two were likely racing to develop the first nuclear weapons ? | พลังสองอันใดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก? | The Third Reich and the US | Reich ที่สามและ US | {
"answer": 8307,
"paragraph": 140,
"question": 1598
} | 1 | 0.89249 | 0.840827 | 0.932766 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Which two powers during World War Two were likely racing to develop the first nuclear weapons ? | พลังสองอันใดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมีแนวโน้มที่จะพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ครั้งแรก? | Germany | Germany | {
"answer": 8308,
"paragraph": 140,
"question": 1598
} | 1 | 0.89249 | 0.840827 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Who was asked to send a letter to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research ? | ใครถูกขอให้ส่งจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง? | Szilard and Wigner | Szilard และ Wigner | {
"answer": 8315,
"paragraph": 140,
"question": 1600
} | 1 | 0.89249 | 0.922643 | 0.974251 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | Who was asked to send a letter to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research ? | ใครถูกขอให้ส่งจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง? | Roosevelt | Roosevelt | {
"answer": 8317,
"paragraph": 140,
"question": 1600
} | 0 | 0.89249 | 0.922643 | 1 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | What was arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II ? | สิ่งที่เป็นสิ่งกระตุ้นสำคัญสำหรับ U.S. การใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง? | Einstein 's letter | จดหมายของ Einstein | {
"answer": 8319,
"paragraph": 140,
"question": 1601
} | 1 | 0.89249 | 0.86476 | 0.960369 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | What was arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II ? | สิ่งที่เป็นสิ่งกระตุ้นสำคัญสำหรับ U.S. การใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง? | Atomic bombs | ระเบิดปรมาณู | {
"answer": 8320,
"paragraph": 140,
"question": 1601
} | 0 | 0.89249 | 0.86476 | 0.69678 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | What was arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II ? | สิ่งที่เป็นสิ่งกระตุ้นสำคัญสำหรับ U.S. การใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง? | The discovery of a secret German facility | การค้นพบสิ่งอำนวยความสะดวกของเยอรมันลับ | {
"answer": 8321,
"paragraph": 140,
"question": 1601
} | 0 | 0.89249 | 0.86476 | 0.831833 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | What was arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II ? | สิ่งที่เป็นสิ่งกระตุ้นสำคัญสำหรับ U.S. การใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง? | Excavations in Austria | การขุดใน Austria | {
"answer": 8322,
"paragraph": 140,
"question": 1601
} | 0 | 0.89249 | 0.86476 | 0.933014 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | What was arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II ? | สิ่งที่เป็นสิ่งกระตุ้นสำคัญสำหรับ U.S. การใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง? | The letter sent to Roosevelt | จดหมายที่ส่งไปยัง Roosevelt | {
"answer": 8323,
"paragraph": 140,
"question": 1601
} | 1 | 0.89249 | 0.86476 | 0.890769 |
To make certain the U.S. was aware of the danger , in July 1939 , a few months before the beginning of World War II in Europe , Szilard and Wigner visited Einstein to explain the possibility of atomic bombs , which Einstein , a pacifist , said he had never considered . He was asked to lend his support by writing a letter , with Szilard , to President Roosevelt , recommending the U.S. pay attention and engage in its own nuclear weapons research . A secret German facility , apparently the largest of the Third Reich , covering 75 acres in an underground complex , was being re - excavated in Austria in December 2014 and may have been planned for use in nuclear research and development . The letter is believed to be " arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II " . In addition to the letter , Einstein used his connections with the Belgian Royal Family and the Belgian queen mother to get access with a personal envoy to the White House 's Oval Office . President Roosevelt could not take the risk of allowing Hitler to possess atomic bombs first . As a result of Einstein 's letter and his meetings with Roosevelt , the U.S. entered the " race " to develop the bomb , drawing on its " immense material , financial , and scientific resources " to initiate the Manhattan Project . It became the only country to successfully develop an atomic bomb during World War II . For Einstein , " war was a disease ... [ and ] he called for resistance to war . " By signing the letter to Roosevelt he went against his pacifist principles . In 1954 , a year before his death , Einstein said to his old friend , Linus Pauling , " I made one great mistake in my life -- when I signed the letter to President Roosevelt recommending that atom bombs be made ; but there was some justification -- the danger that the Germans would make them ... " | เพื่อให้แน่ใจว่า Einstein ตระหนักถึงอันตรายในเดือนกรกฎาคม 2482 ไม่กี่เดือนก่อนที่จะเริ่มสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรป Szilard และ Wigner ไปเยี่ยมไอน์สไตน์เพื่ออธิบายความเป็นไปได้ของระเบิดปรมาณูซึ่ง Roosevelt ผู้รักสงบกล่าวว่าเขาไม่เคยพิจารณา เขาถูกขอให้ให้การสนับสนุนโดยการเขียนจดหมายด้วย U.S. ถึงประธานาธิบดี Austria แนะนำ U.S. ให้ความสนใจและมีส่วนร่วมในการวิจัยอาวุธนิวเคลียร์ของตัวเอง สิ่งอำนวยความสะดวกที่เป็นความลับของเยอรมันซึ่งเป็นโรงงานที่ใหญ่ที่สุดในสามของ Reich ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75 เอเคอร์ในอาคารใต้ดินได้ถูกขุดขึ้นมาใน U.S. ในเดือนธันวาคม 2014 และอาจได้รับการวางแผนสำหรับใช้ในการวิจัยและพัฒนานิวเคลียร์ เชื่อว่าจดหมายดังกล่าวเป็น "การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับการใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในการสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง" นอกเหนือจากจดหมาย Einstein ยังใช้การเชื่อมต่อของเขากับราชวงศ์เบลเยียมและแม่ราชินีเบลเยียมเพื่อเข้าถึงกับทูตส่วนตัวไปยังสำนักงานรูปไข่ของทำเนียบขาว ประธานาธิบดี Roosevelt ไม่สามารถเสี่ยงต่อการอนุญาตให้ Hitler มีระเบิดปรมาณูก่อน อันเป็นผลมาจากจดหมายของ Einstein และการประชุมของเขากับ Roosevelt U.S. เข้าสู่ "การแข่งขัน" เพื่อพัฒนาระเบิดโดยใช้ "วัสดุที่มีขนาดใหญ่ทางการเงินและทรัพยากรทางวิทยาศาสตร์" เพื่อเริ่มโครงการแมนฮัตตัน . มันกลายเป็นประเทศเดียวที่ประสบความสำเร็จในการพัฒนาระเบิดปรมาณูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำหรับ Einstein "สงครามเป็นโรค ... [และ] เขาเรียกร้องให้ต่อต้านสงคราม" โดยการลงนามในจดหมายถึง Roosevelt เขาต่อต้านหลักการสงบของเขา ในปี 1954 หนึ่งปีก่อนที่เขาจะเสียชีวิต Einstein พูดกับเพื่อนเก่าของเขา Linus Pauling "ฉันทำผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตของฉัน - เมื่อฉันเซ็นจดหมายถึงประธานาธิบดี Roosevelt แนะนำให้ทำระเบิดปรมาณู มีเหตุผลบางอย่าง - อันตรายที่ชาวเยอรมันจะทำให้พวกเขา ... " | What was arguably the key stimulus for the U.S. adoption of serious investigations into nuclear weapons on the eve of the U.S. entry into World War II ? | สิ่งที่เป็นสิ่งกระตุ้นสำคัญสำหรับ U.S. การใช้การสืบสวนอย่างจริงจังในอาวุธนิวเคลียร์ในช่วงก่อนเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง? | The letter sent by Einstein was arguably the largest stimulus | จดหมายที่ส่งโดย Einstein เป็นตัวกระตุ้นที่ใหญ่ที่สุด | {
"answer": 8324,
"paragraph": 140,
"question": 1601
} | 1 | 0.89249 | 0.86476 | 0.878617 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | Why did Tocqueville applaud General Bugeaud 's methods ? | เหตุใด Tocqueville ปรบมือวิธีการทั่วไป Bugeaud | Tocqeuville believed that everyone was familiar with the rules of war and that the rules could be applied with almost certain success | Tocqeuville เชื่อว่าทุกคนคุ้นเคยกับกฎแห่งสงครามและกฎสามารถนำไปใช้กับความสำเร็จเกือบแน่นอน | {
"answer": 8325,
"paragraph": 141,
"question": 1602
} | 1 | 0.931887 | 0.849586 | 0.932154 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | Why did Tocqueville applaud General Bugeaud 's methods ? | เหตุใด Tocqueville ปรบมือวิธีการทั่วไป Bugeaud | They were friends | พวกเขาเป็นเพื่อนกัน | {
"answer": 8326,
"paragraph": 141,
"question": 1602
} | 0 | 0.931887 | 0.849586 | 0.76012 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | Why did Tocqueville applaud General Bugeaud 's methods ? | เหตุใด Tocqueville ปรบมือวิธีการทั่วไป Bugeaud | He agreed with him | เขาเห็นด้วยกับเขา | {
"answer": 8327,
"paragraph": 141,
"question": 1602
} | 1 | 0.931887 | 0.849586 | 0.699663 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville believe would restore national pride in France ? | Tocqueville เชื่อว่าอะไรจะฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติใน France | The conquest and colonization of Algeria | การพิชิตและการล่าอาณานิคมของ Algeria | {
"answer": 8328,
"paragraph": 141,
"question": 1603
} | 1 | 0.931887 | 0.754529 | 0.90882 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville believe would restore national pride in France ? | Tocqueville เชื่อว่าอะไรจะฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติใน France | War and Colonization | สงครามและการล่าอาณานิคม | {
"answer": 8329,
"paragraph": 141,
"question": 1603
} | 1 | 0.931887 | 0.754529 | 0.799472 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville believe would restore national pride in France ? | Tocqueville เชื่อว่าอะไรจะฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติใน France | Changes in French Society | การเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส | {
"answer": 8330,
"paragraph": 141,
"question": 1603
} | 0 | 0.931887 | 0.754529 | 0.818296 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What science is Field Marshal Bugeaud accredited for spreading and perfecting ? | วิทยาศาสตร์อะไรคือวิทยาศาสตร์ Bugeaud ที่ได้รับการรับรองสำหรับการแพร่กระจายและสมบูรณ์แบบ? | War in Africa | สงครามในแอฟริกา | {
"answer": 8331,
"paragraph": 141,
"question": 1604
} | 1 | 0.931887 | 0.765063 | 0.893149 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What science is Field Marshal Bugeaud accredited for spreading and perfecting ? | วิทยาศาสตร์อะไรคือวิทยาศาสตร์ Bugeaud ที่ได้รับการรับรองสำหรับการแพร่กระจายและสมบูรณ์แบบ? | The science of war | ศาสตร์แห่งสงคราม | {
"answer": 8332,
"paragraph": 141,
"question": 1604
} | 1 | 0.931887 | 0.765063 | 0.835589 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What science is Field Marshal Bugeaud accredited for spreading and perfecting ? | วิทยาศาสตร์อะไรคือวิทยาศาสตร์ Bugeaud ที่ได้รับการรับรองสำหรับการแพร่กระจายและสมบูรณ์แบบ? | Colonization | การล่าอาณานิคม | {
"answer": 8333,
"paragraph": 141,
"question": 1604
} | 0 | 0.931887 | 0.765063 | 0.727391 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville advocate for that came into effect in 1870 ? | Tocqueville สนับสนุนอะไรที่มีผลบังคับใช้ในปี 1870? | Racial segregation in Algeria | การแยกทางเชื้อชาติใน Algeria | {
"answer": 8334,
"paragraph": 141,
"question": 1605
} | 1 | 0.931887 | 0.871055 | 0.824312 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville advocate for that came into effect in 1870 ? | Tocqueville สนับสนุนอะไรที่มีผลบังคับใช้ในปี 1870? | This new science | วิทยาศาสตร์ใหม่นี้ | {
"answer": 8335,
"paragraph": 141,
"question": 1605
} | 0 | 0.931887 | 0.871055 | 0.906922 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville advocate for that came into effect in 1870 ? | Tocqueville สนับสนุนอะไรที่มีผลบังคับใช้ในปี 1870? | Racial segregation | การแบ่งแยกเชื้อชาติ | {
"answer": 8336,
"paragraph": 141,
"question": 1605
} | 1 | 0.931887 | 0.871055 | 0.75964 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville believe was spreading and which society was it spreading through ? | Tocqueville เชื่อว่าอะไรแพร่กระจายไปและสังคมใดที่แพร่กระจายผ่าน? | France 's taste for material pleasures | รสชาติของ France สำหรับความสุขของวัสดุ | {
"answer": 8337,
"paragraph": 141,
"question": 1606
} | 1 | 0.931887 | 0.815179 | 0.895524 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville believe was spreading and which society was it spreading through ? | Tocqueville เชื่อว่าอะไรแพร่กระจายไปและสังคมใดที่แพร่กระจายผ่าน? | A deadly virus | ไวรัสมรณะ | {
"answer": 8338,
"paragraph": 141,
"question": 1606
} | 0 | 0.931887 | 0.815179 | 0.804836 |
Tocqueville thought the conquest of Algeria was important for two reasons : first , his understanding of the international situation and France 's position in the world , and , second , changes in French society . Tocqueville believed that war and colonization would " restore national pride , threatened " , he believed , by " The gradual softening of social mores " in the middle classes . Their taste for " material pleasures " was spreading to the whole of society , giving it " an example of weakness and egotism " . Applauding the methods of General Bugeaud , Tocqueville went so far to claim that " war in Africa is a science . Everyone is familiar with its rules and everyone can apply those rules with almost complete certainty of success . One of the greatest services that Field Marshal Bugeaud has rendered his country is to have spread , perfected and made everyone aware of this new science . " Tocqueville advocated racial segregation in Algeria with two distinct legislations , one for European colonists and one for the Arab population . Such a two - tier arrangement would be fully realised with the 1870 Cremieux decree and the Indigenousness Code , which extended French citizenship to European settlers and Algerian Jews , whereas Muslim Algerians would be governed by Muslim law and restricted to a second - class citizenship . | Tocqueville คิดว่าการพิชิต Algeria มีความสำคัญด้วยเหตุผลสองประการ: ประการแรกความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับสถานการณ์ระหว่างประเทศและตำแหน่งของ France ในโลกและประการที่สองการเปลี่ยนแปลงในสังคมฝรั่งเศส Tocqueville เชื่อว่าสงครามและการล่าอาณานิคมจะ "ฟื้นฟูความภาคภูมิใจของชาติ, ขู่" เขาเชื่อโดย "การทำให้สังคมของสังคมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ" ในชนชั้นกลาง รสนิยมของพวกเขาสำหรับ "ความสุขทางวัสดุ" ได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งสังคมทำให้มันเป็น "ตัวอย่างของความอ่อนแอและความเห็นแก่ตัว" ปรบมือให้วิธีการทั่วไปของ Bugeaud Tocqueville ไปไกลกว่านั้นเพื่ออ้างว่า "สงครามในแอฟริกาเป็นวิทยาศาสตร์ทุกคนคุ้นเคยกับกฎของมันและทุกคนสามารถใช้กฎเหล่านั้นได้อย่างแน่นอน Marshal Bugeaud ทำให้ประเทศของเขามีการแพร่กระจายอย่างสมบูรณ์และทำให้ทุกคนตระหนักถึงวิทยาศาสตร์ใหม่นี้ "Tocqueville สนับสนุนการแยกเชื้อชาติใน Algeria ด้วยกฎหมายสองฉบับที่แตกต่างกันหนึ่งสำหรับอาณานิคมยุโรปและอีกหนึ่งสำหรับประชากรอาหรับ ข้อตกลงสองชั้นดังกล่าวจะได้รับการยอมรับอย่างเต็มที่กับคำสั่ง Cremieux ในปี 1870 และรหัสพื้นเมืองซึ่งขยายการเป็นพลเมืองฝรั่งเศสไปยังผู้ตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปและชาวยิวชาวแอลจีเรียในขณะที่ชาวแอลจีเรียมุสลิมจะถูกควบคุมโดยกฎหมายมุสลิมและ จำกัด การเป็นพลเมืองชั้นสอง | What did Tocqueville believe was spreading and which society was it spreading through ? | Tocqueville เชื่อว่าอะไรแพร่กระจายไปและสังคมใดที่แพร่กระจายผ่าน? | Their taste for " material pleasures " | รสชาติของพวกเขาสำหรับ "ความสุขวัสดุ" | {
"answer": 8339,
"paragraph": 141,
"question": 1606
} | 1 | 0.931887 | 0.815179 | 0.904615 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | What clues are we given that Camus believed nihilism was a problem in the USA and USSR ? | เราได้รับเบาะแสอะไรที่ Camus เชื่อว่าการทำลายล้างเป็นปัญหาใน USA และ USSR? | He said so in an interview | เขากล่าวอย่างนั้นในการให้สัมภาษณ์ | {
"answer": 8340,
"paragraph": 142,
"question": 1607
} | 0 | 0.927441 | 0.824853 | 0.866295 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | What clues are we given that Camus believed nihilism was a problem in the USA and USSR ? | เราได้รับเบาะแสอะไรที่ Camus เชื่อว่าการทำลายล้างเป็นปัญหาใน USA และ USSR? | In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " | ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มสำหรับการประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | {
"answer": 8343,
"paragraph": 142,
"question": 1607
} | 1 | 0.927441 | 0.824853 | 0.888087 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | What clues are we given that Camus believed nihilism was a problem in the USA and USSR ? | เราได้รับเบาะแสอะไรที่ Camus เชื่อว่าการทำลายล้างเป็นปัญหาใน USA และ USSR? | Camus said he spent his life denouncing nihilism and said he founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in USSR and the USA " | Camus กล่าวว่าเขาใช้ชีวิตของเขาประณามการทำลายล้างและกล่าวว่าเขาก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบใน USSR และ USA" | {
"answer": 8344,
"paragraph": 142,
"question": 1607
} | 1 | 0.927441 | 0.824853 | 0.857971 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | Name an existentialist writer that Camus distanced himself from ideologically . | ตั้งชื่อนักเขียนอัตถิภาวนิยมที่ Camus ห่างไกลจากอุดมการณ์ | Godwin | Godwin | {
"answer": 8347,
"paragraph": 142,
"question": 1608
} | 0 | 0.927441 | 0.819275 | 1 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | Name an essay of Camus ' that gave rise to the school of thought called absurdism . | ตั้งชื่อเรียงความของ Camus 'ที่ก่อให้เกิดโรงเรียนแห่งความคิดที่เรียกว่าไร้สาระ | The Fighter | นักสู้ | {
"answer": 8348,
"paragraph": 142,
"question": 1609
} | 0 | 0.927441 | 0.829985 | 0.714727 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | Name an essay of Camus ' that gave rise to the school of thought called absurdism . | ตั้งชื่อเรียงความของ Camus 'ที่ก่อให้เกิดโรงเรียนแห่งความคิดที่เรียกว่าไร้สาระ | The Rebel | กบฏ | {
"answer": 8350,
"paragraph": 142,
"question": 1609
} | 1 | 0.927441 | 0.829985 | 0.774514 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | When and where was Albert Camus born ? | เกิดเมื่อไหร่และที่ไหน Albert Camus เกิด? | 4 July 1955 - Algeria | 4 กรกฎาคม 1955 - แอลจีเรีย | {
"answer": 8351,
"paragraph": 142,
"question": 1610
} | 0 | 0.927441 | 0.913936 | 0.886431 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | When and where was Albert Camus born ? | เกิดเมื่อไหร่และที่ไหน Albert Camus เกิด? | 4 - Jan-1960 | 4 - ม.ค. 1960 | {
"answer": 8352,
"paragraph": 142,
"question": 1610
} | 0 | 0.927441 | 0.913936 | 0.831596 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | When and where was Albert Camus born ? | เกิดเมื่อไหร่และที่ไหน Albert Camus เกิด? | He was born 1913 in Algeria | เขาเกิดปี 1913 ใน Algeria | {
"answer": 8353,
"paragraph": 142,
"question": 1610
} | 1 | 0.927441 | 0.913936 | 0.948828 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | When and where was Albert Camus born ? | เกิดเมื่อไหร่และที่ไหน Albert Camus เกิด? | 7 November 1913 - Algeria | 7 พฤศจิกายน 2456 - แอลจีเรีย | {
"answer": 8354,
"paragraph": 142,
"question": 1610
} | 1 | 0.927441 | 0.913936 | 0.726324 |
Albert Camus ( French : [ albeR kamy ] ; 7 November 1913 - 4 January 1960 ) was a French Nobel Prize winning author , journalist , and philosopher . His views contributed to the rise of the philosophy known as absurdism . He wrote in his essay The Rebel that his whole life was devoted to opposing the philosophy of nihilism while still delving deeply into individual freedom . Camus did not consider himself to be an existentialist despite usually being classified as one , even in his lifetime . In a 1945 interview , Camus rejected any ideological associations : " No , I am not an existentialist . Sartre and I are always surprised to see our names linked ... " . Camus was born in Algeria to a Pied - Noir family , and studied at the University of Algiers . In 1949 , Camus founded the Group for International Liaisons to " denounce two ideologies found in both the USSR and the USA " . | Albert Camus (ฝรั่งเศส: [Alber Kamy]; 7 พฤศจิกายน 1913 - 4 มกราคม 1960) เป็นนักเขียนรางวัลโนเบลนักข่าวและนักปรัชญาชาวฝรั่งเศส มุมมองของเขามีส่วนทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นของปรัชญาที่เรียกว่าไร้สาระ เขาเขียนในเรียงความของเขากบฏว่าชีวิตทั้งชีวิตของเขาอุทิศให้กับการต่อต้านปรัชญาของการทำลายล้างในขณะที่ยังคงลึกลงไปในเสรีภาพส่วนบุคคล Camus ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นผู้มีอัตถิภาวนิยมแม้ว่ามักจะถูกจำแนกเป็นหนึ่งแม้ในชีวิตของเขา ในการสัมภาษณ์ปี 1945 Camus ปฏิเสธความสัมพันธ์เชิงอุดมการณ์: "ไม่ฉันไม่ใช่ผู้มีอัตถิภาวนิยม Sartre และฉันรู้สึกประหลาดใจเสมอที่เห็นชื่อของเราเชื่อมโยง ... " Camus เกิดที่ Algeria กับครอบครัว Pied - Noir และศึกษาที่ University of Algiers ในปี 1949 Camus ได้ก่อตั้งกลุ่มผู้ประสานงานระหว่างประเทศเพื่อ "บอกเลิกอุดมการณ์สองประการที่พบในทั้ง USSR และ USA" | When and where was Albert Camus born ? | เกิดเมื่อไหร่และที่ไหน Albert Camus เกิด? | November | พฤศจิกายน | {
"answer": 8355,
"paragraph": 142,
"question": 1610
} | 1 | 0.927441 | 0.913936 | 0.906785 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why was a cook stove brought to Arkansas ? | ทำไมเตาปรุงอาหารจึงถูกนำไปที่ Arkansas? | He was cook at the Anthony House | เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ | {
"answer": 8356,
"paragraph": 143,
"question": 1611
} | 1 | 0.887758 | 0.860659 | 0.692012 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why was a cook stove brought to Arkansas ? | ทำไมเตาปรุงอาหารจึงถูกนำไปที่ Arkansas? | He wanted to move there | เขาต้องการย้ายไปที่นั่น | {
"answer": 8357,
"paragraph": 143,
"question": 1611
} | 0 | 0.887758 | 0.860659 | 0.860965 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why was a cook stove brought to Arkansas ? | ทำไมเตาปรุงอาหารจึงถูกนำไปที่ Arkansas? | Father just kept on telling about the stoves | พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตา | {
"answer": 8358,
"paragraph": 143,
"question": 1611
} | 0 | 0.887758 | 0.860659 | 0.734675 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why was a cook stove brought to Arkansas ? | ทำไมเตาปรุงอาหารจึงถูกนำไปที่ Arkansas? | Mr James Page Jackson told his master about it | Mr James Page Jackson บอกเจ้านายของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ | {
"answer": 8359,
"paragraph": 143,
"question": 1611
} | 1 | 0.887758 | 0.860659 | 0.873688 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why did some people call James Page Jackson Galloway ? | เหตุใดบางคนจึงเรียก James Page Jackson Galloway | He was a fine cook | เขาเป็นคนทำอาหารที่ดี | {
"answer": 8360,
"paragraph": 143,
"question": 1612
} | 0 | 0.887758 | 0.929593 | 0.706125 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why did some people call James Page Jackson Galloway ? | เหตุใดบางคนจึงเรียก James Page Jackson Galloway | Because his masters name was galloway | เพราะชื่ออาจารย์ของเขาคือ Galloway | {
"answer": 8361,
"paragraph": 143,
"question": 1612
} | 1 | 0.887758 | 0.929593 | 0.671819 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why did some people call James Page Jackson Galloway ? | เหตุใดบางคนจึงเรียก James Page Jackson Galloway | That was his name | นั่นคือชื่อของเขา | {
"answer": 8362,
"paragraph": 143,
"question": 1612
} | 0 | 0.887758 | 0.929593 | 0.851546 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why did some people call James Page Jackson Galloway ? | เหตุใดบางคนจึงเรียก James Page Jackson Galloway | A man named Galloway bought my James Page Jackson | ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อ James Page Jackson ของฉัน | {
"answer": 8363,
"paragraph": 143,
"question": 1612
} | 1 | 0.887758 | 0.929593 | 0.940812 |
My father was named James Page Jackson because he was born on the old Jackson plantation in Lancaster county , Virginia . He named one of his daughters Lancaster for a middle name in memory of his old home . Clarice Lancaster Jackson was her full name . A man named Galloway bought my father and brought him to Arkansas . Some called him by the name of Galloway , but my father always had all his children keep the name Jackson . There were fourteen of us , but only ten lived to grow up . He belonged to Mr. Galloway at the time of my birth , but even at that , I did not take the name Galloway as it would seem like I should . My father was a good carpenter ; he was a fine cook , too ; learned that back in Virginia . I 'll tell you something interesting . The first cook stove ever brought to this town was one my father had his master to bring . He was cook at the Anthony House . You know about that , do n't you ? It was the first real fine hotel in Little Rock . When father went there to be head cook , all they had to cook on was big fireplaces and the big old Dutch ovens . Father just kept on telling about the stoves they had in Virginia , and at last they sent and got him one ; it had to come by boat and took a long time . My father was proud that he was the one who set the first table ever spread in the Anthony House . | พ่อของฉันได้รับการขนานนามว่า James Page Jackson เพราะเขาเกิดที่ Plantation Jackson เก่าแก่ใน Lancaster county, Virginia เขาตั้งชื่อลูกสาวคนหนึ่งของเขา Lancaster สำหรับชื่อกลางในความทรงจำของบ้านเก่าของเขา Clarice Lancaster Jackson เป็นชื่อเต็มของเธอ ชายคนหนึ่งชื่อ Galloway ซื้อพ่อของฉันและพาเขาไปที่ Arkansas บางคนเรียกเขาว่าชื่อ Galloway แต่พ่อของฉันมักจะมีลูก ๆ ของเขาทุกคนเก็บชื่อ Jackson มีพวกเราสิบสี่คน แต่มีเพียงสิบคนเท่านั้นที่เติบโตขึ้นมา เขาเป็นของนาย Galloway ในช่วงเวลาที่ฉันเกิด แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้ใช้ชื่อ Galloway เพราะดูเหมือนว่าฉันควร พ่อของฉันเป็นช่างไม้ที่ดี เขาเป็นพ่อครัวที่ดีเช่นกัน เรียนรู้ว่ากลับมาใน Virginia ฉันจะบอกคุณว่าสิ่งที่น่าสนใจ เตาปรุงอาหารแห่งแรกที่นำมาสู่เมืองนี้คือพ่อของฉันที่มีเจ้านายของเขาที่จะนำ เขาทำอาหารที่บ้านแอนโทนี่ คุณรู้เรื่องนั้นใช่ไหม? มันเป็นโรงแรมที่ดีจริงแห่งแรกใน Little Rock เมื่อพ่อไปที่นั่นเพื่อเป็นหัวหน้าทำอาหารสิ่งที่พวกเขาต้องทำคือเตาผิงขนาดใหญ่และเตาอบดัตช์เก่าแก่ขนาดใหญ่ พ่อเพิ่งบอกเกี่ยวกับเตาที่พวกเขามีใน Virginia และในที่สุดพวกเขาก็ส่งและรับเขาหนึ่ง; มันต้องมาทางเรือและใช้เวลานาน พ่อของฉันภูมิใจที่เขาเป็นคนที่ตั้งโต๊ะแรกที่เคยแพร่กระจายในบ้านแอนโทนี่ | Why was she called Clarice Lancaster Jackson | ทำไมเธอถึงเรียกว่า Clarice Lancaster Jackson | In memory of Anthony House | ในความทรงจำของ Anthony House | {
"answer": 8364,
"paragraph": 143,
"question": 1613
} | 0 | 0.887758 | 0.943011 | 0.892841 |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.