language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/Honda_Accord_8 | Honda Accord 8 | Двигуни | Honda Accord 8 / Американська версія (2007—2012) / Двигуни | null | Honda Accord V6 EXL Coupe 2009 | null | image/jpeg | 2,400 | 4,000 | true | true | true | Honda Accord 8 покоління для різних ринків випускалися дві зовсім різні машини — «великий» для Америки, Сінгапуру, Китаю, Таїланду і ще ряду країн і «маленький» — для Європи і Японії. Японський і Європейський Accord практично однакові. В Австралії продаються обидва — «великий» як просто Accord, а «маленький» як Accord Euro. Крім того, на ринках де продається «великий» Акорд часто продається і «маленький», але під іншими назвами, наприклад для Китаю це Spirior, для США — Acura TSX. Те ж і з «великим» — в Японії він продається як Honda Inspire
Обидва існують в кузові седан, «великий» має крім того кузов купе, а «маленький» кузов універсал. | 1.6 л Hybryd i-VTEC 130 к.с. + електродвигун |
|
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%B5%D1%80%D1%81%D0%BA%D0%B0_%D0%BA%D1%80%D0%B8%D0%B7%D0%B0_%D1%83_%D0%A6%D1%80%D0%BD%D0%BE%D1%98_%D0%93%D0%BE%D1%80%D0%B8_(%D0%BE%D0%B4_2019) | Верска криза у Црној Гори (од 2019) | Графитни рат | Верска криза у Црној Гори (од 2019) / Почетак, ток и ескалација кризе / Графитни рат | Народна застава Књажевине Црне Горе, 1905–1910. | null | null | image/svg+xml | 600 | 900 | true | true | true | Верска криза у Црној Гори је верска и политичка криза настала иницијативом Владе Црне Горе да имовину Митрополије црногорско-приморске која је дефакто око 1.000 година и дејуре тачно 800 година под управом Српске православне цркве законом о верским слободама сврста под државну својину. Потез црногорских власти изазвао је велико негодовање како у друштвеним и интелектуалним круговима тако и код већинског православног становништва у Црној Гори које је осам векова одано Српској православној цркви.
Дана 30. марта 2019. године, урбанистички грађевински инспектор из Херцег Новог најавио је рушење крстионице на Михољској превлаци код Тивта за уторак, 2. април, јер је, како сматра, нелегално изграђена. Због рушења крстионице, која има 11 метара квадратних, верници су најавили окупљање ноћ уочи 2. априла. Народ се у масовном броју окупио 2. априла и у наредних неколико недеља спречио рушење крстионице.
Митрополија црногорско-приморска добила је ово решење иако су се надали позитивном исходу након што су, по завршетку раније инспекцијске контроле, поднели захтев како им је и саветовано. | Ујутру 21. јануара, српска тробојка осванула је широм Црне Горе. Све је кренуло када је група момака у подгоричком насељу Доња Горица насликала српску тробојку. Одмах је уследила реакција надлежних органа. Сви до једног били су приведени у полицију на разговор, а тробојка је префарбана. То је покренуло талас младалачког ненасилног бунта који је захватио готово све градове. На зидовима они су сликали старе црногорске, односно српске тробојке. Ово је изазвало револт код грађана, пре свега код младих људи, а онда је талас цртања тробојке кренуо широм Подгорице и других градова. Након што је мурал „Доња Горица“ у бојама тробојке у два наврата префарбан, уследио је одговор из Муртовине. Следећег дана председник Праве Црне Горе Марко Милачић реаговао је на изјаву амбасадорке Велике Британије Алисон Кемп да Подгорица може рачунати на подршку Лондона у борби против „малигних утицаја“, поруком да то може само неко коме су страни сви принципи дипломатије. Истакавши да је британска амбасадорка „малигним фактором“ прогласила домаћина куће у којој борави, Милачић је указао да је српски народ препознатљив по гостопримству. Упитавши да ли је то неко ново време, неки неоколонијални свет који је, како је навео, Велика Британија наметнула добром делу планете или само одсуство елементарне пристојности и доброг васпитања, Милачић каже да се то још не зна. У саопштењу је Милачић навео и да је амбсадорка Кемп пружањем подршке актуелној власти у борби, како каже, против свог народа, погазила све вредности за које се декларативно залаже Велика Британија. „Све сте то оголили и извели себе на чистац, дајући квалификацију коју нисмо чули од успона нацизма у прошлом веку“, навео је Милачић. Позвао је амбасадорку да се присети да је све људско пролазно, да су многа царства завршила на згаришту, да, како је рекао, „можете све што хоћете, али не и докле хоћете“. Црну Гору су последњих дана преплавили графити — тробојке, а ту појаву неки називају и графитном револуцијом. Дана 24. јануара Данило Вукадиновић из Подгорице, након што је одлучио да ослика тробојку на трафо-станици поред своје куће, приведен је у црногорску полицијску станицу како би дао изјаву о свом поступку. |
|
cy | https://cy.wikipedia.org/wiki/Stepdir | Stepdir | null | Stepdir | null | Русский: Настоящая разнотравно-дерновиннозлаково-красноковыльная степь в Адамовском районе Оренбургской области. Аспект цветущих ковыля Залесского (Stipa zalesskii) и шалфея степного (Salvia stepposa) | null | image/jpeg | 825 | 1,100 | true | true | true | Term daearyddol yw stepdir sy'n ardal ddi-goed, agored. Gall fod mewn rhannau'n ddiffeithwch, neu'n welltog, neu gyda llwyni bychan arno. Defnyddir y term hefyd i ddynodi math o hinsawdd ardaloedd sy'n rhy sych i dyfu coed, ond yn rhy llaith i fod yn anialwch. Fel arfer mae'r pridd o fath chernozem (Groeg am "bridd du").
Y mwyaf nodedig yw Stepdir Ewrasia, sef llwybr o ddiwylliannau, ieithoedd, datblygiad y ceffyl dof a'r olwyn. Yn yr Americas, gelwir y stepdir yn prairie.
Ceir stepdiroedd dros y byd, gan gynnwys y canlynol: | Term daearyddol yw stepdir (neu steppe (Rwsieg: степь [step'], glaswelltir) sy'n ardal ddi-goed, agored. Gall fod mewn rhannau'n ddiffeithwch, neu'n welltog, neu gyda llwyni bychan arno. Defnyddir y term hefyd i ddynodi math o hinsawdd ardaloedd sy'n rhy sych i dyfu coed, ond yn rhy llaith i fod yn anialwch. Fel arfer mae'r pridd o fath chernozem (Groeg am "bridd du").
Y mwyaf nodedig yw Stepdir Ewrasia, sef llwybr o ddiwylliannau, ieithoedd, datblygiad y ceffyl dof a'r olwyn. Yn yr Americas, gelwir y stepdir yn prairie.
Ceir stepdiroedd dros y byd, gan gynnwys y canlynol: |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Nevile | Thomas Nevile | null | Thomas Nevile | Monument with kneeling effigies of Thomas Nevile and his brother Alexander Nevile, in Canterbury Cathedral | Canterbury Cathedral, Canterbury, England. Effigy of Thomas Neville (d.1615), Dean of Canterbury Cathedral and of his brother Alexander Neville, (d.1614), south choir aisle, Canterbury Cathedral. | null | image/jpeg | 900 | 1,200 | true | true | true | Thomas Nevile was an English clergyman and academic who was Dean of Peterborough and Dean of Canterbury, Master of Magdalene College, Cambridge, and Master of Trinity College, Cambridge. | Thomas Nevile (died 1615) was an English clergyman and academic who was Dean of Peterborough (1591–1597) and Dean of Canterbury (1597–1615), Master of Magdalene College, Cambridge (1582–1593), and Master of Trinity College, Cambridge (1593–1615). |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D8%A8%D9%84_%D8%A7%D9%84%D8%B1%D8%AD%D9%85%D9%87 | جبل الرحمه | نگارخانه | جبل الرحمه / نگارخانه | null | English: Pilgrims on Mt Arafat Deutsch: Pilger auf dem Arafat Berg | null | image/jpeg | 1,024 | 684 | true | true | true | جبل الرحمه که به فارسی کوه رحمت معنا میدهد، کوهی است در شمال شرقی منطقه عرفات عربستان سعودی که حجاج بیتالله الحرام در مراسم حج، از آن بالا رفته و بر فراز آن دعا میخوانند. فاصله این کوه از مکه ۲۲ کیلومتر و از منی ۱۰ کیلومتر است. در نزدیکی آن یکی از مهمترین اعمال حج مسلمانان به نام وقوف در عرفات انجام میپذیرد. ارتفاع این کوه ۳۰ متر است که باعث تمایزش از باقی کوههای بلند منطقه شده. بر بالای این کوه، ستونی چهار متری وجود دارد که در دروان حج، با قرار گرفتن چراغی روی آن، راهنمای حاجیان برای مسیریابی استفاده میشده است. | null |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Littlehempston | Littlehempston | null | Littlehempston | null | English: Littlehempston, St. John The Baptist | null | image/jpeg | 640 | 480 | true | true | true | Littlehempston är en by och en civil parish i South Hams i Devon i England. Orten har 226 invånare. Byn nämndes i Domedagsboken år 1086, och kallades då Hamestone/Hamistone/Hamistona. | Littlehempston är en by och en civil parish i South Hams i Devon i England. Orten har 226 invånare (2011). Byn nämndes i Domedagsboken (Domesday Book) år 1086, och kallades då Hamestone/Hamistone/Hamistona. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Cuisine_turque | Cuisine turque | Desserts à base de fruits | Cuisine turque / Desserts / Desserts à base de fruits | null | Español: Ekmek kadayıfı con su kaymak encima, listo para comer. | null | image/jpeg | 1,920 | 2,560 | true | true | true | La cuisine turque bénéficie de l'héritage ottoman et est à la charnière des saveurs asiatiques, orientales et méditerranéennes. En effet, la cuisine turque s'est enrichie des migrations des Turcs au cours des siècles, de l'Asie centrale à l'Europe et fut influencée par ses pays voisins. À l'inverse, on trouvera un grand nombre de plats communs avec les gastronomies libanaise, grecque ou arménienne.
Parmi les éléments que les Turcs ont apportés d'Asie centrale figurent le yaourt et la yufka qui constitue la base du baklava et des börek. Par sa position géographique qui permet une diversité climatique, la Turquie préserve le caractère hétérogène de sa cuisine et les traditions d'un passé lointain sont bien conservées.
La cuisine turque est riche en pâtes, viandes, poissons, légumes et desserts. Parmi les spécialités turques les plus connues, on compte les légumes farcis, les grillades, les raviolis, les feuilletés, les plats de riz et les pâtisseries. | Coing au four ;
Pomme au four ;
Poire au four ;
Dessert de potiron ;
Figues, abricots et prunes asséchées avec des noix, des noisettes ou des amandes. |
|
be | https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B2%D1%8F%D1%82%D0%B0-%D0%93%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B3%D1%96%D0%B5%D1%9E%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%86%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%B2%D0%B0_(%D0%AF%D0%B3%D0%BB%D0%B5%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B) | Свята-Георгіеўская царква (Яглевічы) | null | Свята-Георгіеўская царква (Яглевічы) | null | Беларуская (тарашкевіца): Яглевічы (Jahlevičy). Царква | null | image/jpeg | 800 | 724 | true | true | true | Свята-Георгіеўская царква — праваслаўны храм у в. Яглевічы. Знаходзіцца ў цэнтры вёскі. | Свята-Георгіеўская царква — праваслаўны храм у в. Яглевічы (Івацэвіцкі раён). Знаходзіцца ў цэнтры вёскі. |
|
th | https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%8A%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%A8%E0%B9%84%E0%B8%97%E0%B8%A2 | รายชื่อพรรคการเมืองในประเทศไทย | พ.ศ. 2510 - พ.ศ. 2519 | รายชื่อพรรคการเมืองในประเทศไทย / พรรคการเมืองเรียงตามปีที่จัดตั้ง / พ.ศ. 2510 - พ.ศ. 2519 | null | ไทย: ตราสัญญลักษณ์ พรรคไทยรวมไทย (2517) | null | image/png | 595 | 600 | true | true | true | รายชื่อพรรคการเมืองไทย นับตั้งแต่การปฏิวัติสยาม เปลี่ยนแปลงการปกครองเป็นการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข โดย คณะราษฎร ซึ่งอาจถือเป็นพรรคการเมืองแรกของประเทศไทย เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2475 ประเทศไทยมีพรรคการเมืองที่จัดตั้งขึ้นรวมทั้งสิ้น 341 พรรค ยังคงดำเนินกิจกรรมทางการเมืองอยู่ถึงปัจจุบัน จำนวนรวม 103 พรรค เป็นพรรคที่จัดตั้งด้วยอุดมการณ์โดยไม่จดทะเบียน จำนวน 2 พรรค คือ พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย ซึ่งเป็นพรรคการเมืองที่มีอายุยาวนานที่สุดของประเทศไทย และ พรรคอธิปไตยปวงชนชาวไทย ซึ่งจัดตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2559 นอกนั้น เป็นพรรคที่จดทะเบียนจัดตั้ง มีจำนวนรวม 103 พรรค โดย พรรคประชาธิปัตย์ นอกจากเป็นพรรคการเมืองอันดับ 2 ที่มีอายุยาวนานที่สุดของประเทศไทยแล้ว ยังเป็นพรรคจดทะเบียนจัดตั้งที่มีอายุยาวนานที่สุดของประเทศไทย โดยจดทะเบียนจัดตั้งรวม 4 ครั้ง ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2498 ครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 2511 ครั้งที่ 3 ในปี พ.ศ. 2517 และ ครั้งที่ 4 ในปี พ.ศ. 2525 | ปี พ.ศ. 2510 - พ.ศ. 2519 มีพรรคการเมืองจัดตั้งขึ้นใหม่รวม 62 พรรค ไม่มีพรรคใดมีการดำเนินการอยู่ถึงปัจจุบัน
ปี พ.ศ. 2511 มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2511
วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 ตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 9 มีผลให้บรรดาพรรคการเมืองที่มีอยู่เป็นอันสิ้นสุดลง
ปี พ.ศ. 2517 มีการประกาศใช้พระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2517
วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2519 ตามคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 6 ให้ยกเลิกพระราชบัญญัติพรรคการเมือง พุทธศักราช 2517 มีผลให้บรรดาพรรคการเมืองที่มีอยู่เป็นอันสิ้นสุดลง แต่ต่อมาได้มีพระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2524 ยกเลิกคำสั่งฉบับดังกล่าว ส่งผลให้ทุกพรรคการเมืองที่จดทะเบียนจัดตั้งตามพระราชบัญญัติพรรคการเมือง พ.ศ. 2517 ยังคงดำรงอยู่เหมือนเดิม
ถึงแม้จะมีการยกเลิกคำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ 6 แต่เนื่องจากถูกห้ามดำเนินกิจกรรมทางการเมืองไปกว่า 5 ปี หลายพรรคจึงไม่ได้รับการฟื้นฟู |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Octav_B%C4%83ncil%C4%83 | Octav Băncilă | Expoziția din 1914 din București | Octav Băncilă / Biografie / Maturitatea artistică / Expoziția din 1914 din București | null | Română: În atelier | null | image/jpeg | 1,005 | 1,063 | true | true | true | Octav Băncilă a fost un pictor realist român. Datorită influențelor pe care le-a avut din copilărie din partea deputatului socialist Ion Nădejde, a feministei marxiste jurnalista Sofia Nădejde și a lui Nicolae Beldiceanu care au înființat revista Contemporanul, principiile care l-au călăuzit în viață precum și întreaga carieră plastică a lui Octav Băncilă au fost tributare ideilor socialiste, fapt pentru care a fost și un fervent activist politic de stânga. Ca urmare, a înființat în anul 1919 împreună cu Constantin Ion Parhon și cu Paul Bujor Partidul Muncitor, care a avut o viață scurtă, deoarece a fuzionat în scurt timp de la înființare cu Partidul Țărănesc. Cu toate că la sfârșitul vieții a fost un simpatizant al ideilor comuniste, el nu a fost niciodată membru al Partidului Comunist Român.
Octav Băncilă a făcut studiile la Școala de Arte Frumoase din Iași și i-a avut ca profesori pe Gheorghe Panaiteanu-Bardasare și Constantin Stahi. | În perioada 1907 - 1916, Octav Băncilă și-a perfecționat abilitățile tehnice, și-a aprofundat ideile, totul fiind dublat de o voință neclintită care l-a dus în final la o creație excepțională de o mare măiestrie artistică. Încrederea în viitorul lumii proletare, crezul în cauza celor mulți și obidiți și faptul că era posesorul unei inimi iubitoare și a unui suflet viu, el a variat neîncetat tehnica picturală imediat după ce și-a fixat conceptual tematica și modul de realizare cromatic al lucrărilor - chiar dacă a avut inegalități și contradicții de execuție de care nu a scăpat niciodată. În acești ani, Băncilă a continuat să îndeplinească funcția de profesor de gimnaziu, funcție care-i consuma o parte importantă din timpul pe care și l-ar fi dorit alocat picturii. Artistul era nemulțumit de lâncezeala caracteristică unui oraș de provincie cum era Iașiul. Viața artistică era lipsită de însuflețire chiar dacă existau și câțiva sculptori și pictori de valoare, cum au fost Constantin Stahi, Emanoil Bardasare și mai apoi Gheorghe Popovici, toți trei directori ai Școlii de belle arte. Semnificativ este faptul că nici măcar studenții și profesorii de la școala de artă din Iași, nu au înfățișat atmosfera peisajului ieșean, chiar dacă văile șerpuitoare și colinele minunate ies în evidență toamna târziu când albăstruiul norilor se contopește cu coamele dealurilor verzui-argintii. Excepție există doar în opera lui Theodor Pallady și Octav Băncilă. La Pallady se regăsesc imagini urbane, priveliști din vii, case de pe dealuri și la Băncilă peisaje de la Bucium sau din valea Păcurarilor. Văile Sărăriei și Copoului cu panorame dinspre Repedea nu au fost înfățișate de aproape niciun pictor peisagist al epocii.
Este de remarcat ideea că majoritatea artiștilor moldoveni care au activat la Iași, ca Mihai Cămăruț, Corneliu Baba sau Costache Agafiței, trăiau mai mult un vis al picturii, ei nu vedeau natura și oamenii din jur. Mai târziu, după Băncilă, au mai existat pictori români care s-au ocupat de peisajele ieșene. Aceștia au fost Ștefan Dimitrescu și Nicolae Tonitza.
Începând din anul 1910 și până în 1913, Octav Băncilă a lucrat asiduu pentru a deschide o expoziție în anul 1914 la București în sala Ateneului Român. El a expus între acești ani și prin vitrinele ieșene, dar în data de 2 februarie 1914 s-a prezentat la deschiderea expoziției din București cu circa șaizeci de lucrări. A adus cu el picturi în care a reprezentat viața țărănimii și a muncitorilor din acele vremuri. Dintre lucrările cu tematică proletară s-au remarcat Întrunirea, Fierarii, La nicovală și Muncitorul datat în anul 1911. Începutul tematicii proletare în opera lui Băncilă a fost stabilit cu lucrarea Muncitori din anul 1905. Reprezentarea în spirit critic a vieții satelor s-a remarcat în picturile Pribeagul, Pâinea noastră de toate zilele, Propagandistul. A avut pe simeze și tablouri cu scene din munca rurală, a câmpului, cum au fost Culesul porumbului, Întoarcerea la câmp, Întoarcerea cosașilor. În acest an a expus și lucrarea din ciclul 1907 intitulată Historia. A mai expus o serie de tipologii umane din Iași, scene de familie, peisaje de la mănăstirea Agapia, peisaje cu nomazi precum și multe, multe flori. Expoziția din 1914 s-a dovedit a fi un mare succes, aproape toate lucrările expuse s-au vândut și Băncilă a încasat o sumă importantă de bani, circa douăzeci de mii lei care era atunci o sumă considerabilă. În interviul pe care Octav Băncilă l-a dat ziarului Rampa, pictorul și-a spus crezul despre destinația pe care o are arta:
„... eu înțeleg ca arta să fie pusă totdeauna în serviciul progresului omenirii și al națiunii. Când intri în orice lăcaș de artă, într-o expoziție de pictură, de exemplu, și când ieși de acolo să te simți mai om; desenul și culorile aruncate pe pânză să-ți scormonească sufletul. Și apoi pentru că e vorba de țara noastră, trebuie să zugrăvească stările de lucruri de la noi. Din punctul de vedere tehnic, artistul trebuie să fie alături de natură și în pânzele lui să vezi un lucru: adevărul!”
—Octav Băncilă, Ziarul Rampa, 8 februarie 1914
|
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Katima_Mulilo | Katima Mulilo | null | Katima Mulilo | Zambezi River | English: Katima Mulilo Bridge | Zambezi River | image/jpeg | 2,748 | 3,664 | true | true | true | Katima Mulilo or simply Katima is the capital of the Zambezi Region in Namibia. It is located in the Caprivi Strip. It had 28,362 inhabitants in 2010, and comprises two electoral constituencies, Katima Mulilo Rural and Katima Mulilo Urban. It is located on the national road B8 on the banks of the Zambezi River in lush riverine vegetation with tropical birds and monkeys. The town receives an annual average rainfall of 654 millimetres.
The nearest Namibian town to Katima Mulilo is Rundu, about 500 km away. About 40 km east of Katima Mulilo lies the village of Bukalo, where the road to Ngoma branches off that joins Namibia to Botswana. | Katima Mulilo or simply Katima is the capital of the Zambezi Region in Namibia. It is located in the Caprivi Strip. It had 28,362 inhabitants in 2010, and comprises two electoral constituencies, Katima Mulilo Rural and Katima Mulilo Urban. It is located on the national road B8 on the banks of the Zambezi River in lush riverine vegetation with tropical birds and monkeys. The town receives an annual average rainfall of 654 millimetres (25.7 in).
The nearest Namibian town to Katima Mulilo is Rundu, about 500 km away. About 40 km east of Katima Mulilo lies the village of Bukalo, where the road to Ngoma branches off that joins Namibia to Botswana. |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/B%C3%A9d%C3%A9chan | Bédéchan | Népesség | Bédéchan / Népesség | A település népességének változása | null | null | image/svg+xml | 355 | 475 | true | true | true | Bédéchan település Franciaországban, Gers megyében. Bédéchan Saint-Caprais, Aurimont, Boulaur, Castelnau-Barbarens és Tirent-Pontéjac községekkel határos. | A település népességének változása: |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Xandros_Desktop_OS | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e7/Xandros41OCE.png | Xandros Desktop OS | null | Xandros Desktop OS | null | English: Xandros Desktop 4.1 OCE Русский: Xandros Desktop 4.1 OCE | Xandros Desktop 4.1 OCE | image/png | 768 | 1,024 | true | true | true | Xandros Desktop OS was een commerciële Linuxdistributie en werd ontwikkeld door het Canadees-Amerikaanse softwarebedrijf Xandros. De distributie was gebaseerd op Corel Linux, een op Debian gebaseerde distributie. Xandros nam in 2001 Corel Linux over van Corel toen laatstgenoemde besloot de Linuxdistributiemarkt te verlaten. De grafische gebruikersinterface van het systeem vertoonde grote overeenkomsten met Windows XP van Microsoft.
De laatste versie van Xandros Desktop OS is 4.1 en werd uitgegeven op 29 november 2006. Belangrijke aanpassing ten opzichte van 4.0 was dat de updateserver ook voor niet-geregistreerde gebruikers toegankelijk was, iets wat in versie 4.0 resulteerde in veel commotie. Xandros Desktop OS 4.1 maakte gebruik van Common Core van DCC Alliance, die gebaseerd is op Debian 3.1. | Xandros Desktop OS was een commerciële Linuxdistributie en werd ontwikkeld door het Canadees-Amerikaanse softwarebedrijf Xandros. De distributie was gebaseerd op Corel Linux, een op Debian gebaseerde distributie. Xandros nam in 2001 Corel Linux over van Corel toen laatstgenoemde besloot de Linuxdistributiemarkt te verlaten. De grafische gebruikersinterface van het systeem vertoonde grote overeenkomsten met Windows XP van Microsoft.
De laatste versie van Xandros Desktop OS is 4.1 en werd uitgegeven op 29 november 2006. Belangrijke aanpassing ten opzichte van 4.0 was dat de updateserver ook voor niet-geregistreerde gebruikers toegankelijk was, iets wat in versie 4.0 resulteerde in veel commotie. Xandros Desktop OS 4.1 maakte gebruik van Common Core van DCC Alliance, die gebaseerd is op Debian 3.1 (sarge). |
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Nancy_Pelosi | Nancy Pelosi | Prezydentura Donalda Trumpa | Nancy Pelosi / Poglądy polityczne / Prezydentura Donalda Trumpa | Pelosi i Debbie Wasserman Schultz na wiecu poparcia dla decyzji Donalda Trumpa, który wsparł lidera opozycji Juana Guaidó podczas kryzysu konstytucjonalnego w Wenezueli | English: House Democrats stand with the people of Venezuela. It was an honor to join Representatives Debbie Wasserman Schultz, Donna Shalala, Debbie Mucarsel-Powell, Albio Sires and the U.S. Venezuelan community in FL today to fight for TPS, for human rights and for democracy in Venezuela. | null | image/jpeg | 1,292 | 2,048 | true | true | true | Nancy Patricia D’Alesandro Pelosi – amerykańska polityk Partii Demokratycznej włoskiego pochodzenia, obecnie sprawująca funkcję spikera Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych, którą poprzednio zajmowała w latach 2007–2011. Jest pierwszą i jedyną kobietą na tym stanowisku. Jest członkinią Izby Reprezentantów od 1987.
Jako spikerka Izby Reprezentantów jest druga w kolejności w linii sukcesji prezydenckiej, bezpośrednio po wiceprezydencie Stanów Zjednoczonych. Jest to w historii Stanów Zjednoczonych najwyższe stanowisko zajmowane przez kobietę.
Pelosi zasiada w Kongresie siedemnastą kadencję. Reprezentuje 12. okręg wyborczy w Kalifornii, który obejmuje około 4/5 hrabstwa San Francisco. Wcześniej reprezentowała okręgi 8. i 5. w Kalifornii. Od 2003 przewodniczy Partii Demokratycznej w Izbie Reprezentantów, pełniąc rolę whipa mniejszości oraz przywódcy mniejszości Partii Demokratycznej w Kongresie w latach 2003–2007 i 2011–2019, kiedy był on kontrolowany przez Partię Republikańską.
Pelosi była jednym z głównych przeciwników inwazji na Irak w 2003 oraz próby prywatyzacji systemu Social Security przez administrację George’a Busha w 2005. | Podczas konferencji prasowej w dniu 9 czerwca 2017, kiedy reporter zapytał ją o tweety Trumpa w odpowiedzi na zeznania byłego szefa FBI, Jamesa Comeya, przed senacką Komisją ds. Wywiadu, Pelosi powiedziała, że nikt w Białym Domu nie wydaje się wystarczająco odważny, aby powiedzieć prezydentowi, że jego tweety były poniżej godności prezydentury i mówiła, że martwi się o jego kondycję psychiczną. W listopadzie 2017 zapytana o to, czy demokraci rozpoczną procedurę impeachmentu przeciwko Trumpowi w przypadku, gdy zdobędą większość mandatów w wyborach w 2018, Pelosi powiedziała, że nie będzie to jeden z ich priorytetów legislacyjnych, ale że można rozważyć tę opcję, jeśli wiarygodne dowody pojawią się podczas trwającego dochodzenia w sprawie rosyjskiej ingerencji w wybory w 2016.
W styczniu 2018 Pelosi odniosła się do orędzia o stanie państwa, wygłoszonego przez Trumpa. Określiła je jako „spektakl pozbawiony jakichkolwiek poważnych pomysłów politycznych, z którymi obie strony politycznego spektrum mogłyby współpracować”. Zakwestionowała również odmowę prezydenta w sprawie wprowadzenia sankcji przeciwko Rosji po tym, jak ponad 500 członków Kongresu zagłosowało za ich przyjęciem.
W lutym, po tym jak Trump zablokował wydanie oświadczenia demokratycznych członków Komisji ds. Wywiadu Izby, Pelosi powiedziała, że akt ten był „oszałamiająco bezczelną próbą ukrycia prawdy o związkach Trumpa z Rosją przed narodem amerykańskim” oraz „niebezpiecznym i desperackim schematem zachowań prezydenta, który pokazał, że ma coś do ukrycia”.
W marcu Pelosi stwierdziła, że „bardziej martwi ją polityka prezydenta, która podważa bezpieczeństwo finansowe amerykańskich rodzin pracujących”, niż erotyczny skandal Donalda Trumpa z gwiazdą porno Stormy Daniels. Pelosi zauważyła, że skandal uwypuklił podwójne standardy republikanów w kwestiach dotyczących wartości rodzinnych i oczekiwań dotyczących zachowań prezydenckich. Partia Republikańska zignorowała skandal, ale według Pelosi, gdyby taka sytuacja zdarzyła się pomiędzy gwiazdą porno a członkiem Partii Demokratycznej, „Republikanie nie zostawiliby na nim suchej nitki”.
W kwietniu prezydent Trump zastosował prawo łaski wobec „Scootera” Libby’ego. Pelosi opublikowała pismo, w którym odniosła się do ułaskawiania: „Wysyła niepokojący sygnał do sojuszników prezydenta, że nieprzestrzeganie prawa zostanie nagrodzone”. Stwierdziła również, że sytuacja, w której uprawia się poplecznictwo, a kłamiący pod przysięgą otrzymują prawo łaski „zagraża uczciwości specjalnego dochodzenia i naszej demokracji”.
15 sierpnia, po tym, jak Trump odwołał dyrektora CIA, Johna Brennana, Pelosi stwierdziła, że posunięcie to było „oszałamiającym nadużyciem władzy i żałosną próbą uciszenia krytyków” oraz próbą odwrócenia uwagi przez Trumpa od innych problemów jego administracji. Pelosi i Charles Schumer spotkali się z Donaldem Trumpem i Mike’em Pence’m w grudniu 2018, aby omówić zmiany, które należy wprowadzić, gdy demokraci przejmą władzę w Izbie Reprezentantów w styczniu 2019.
W styczniu 2019 Nancy Pelosi pochwaliła decyzję Donalda Trumpa, który poparł lidera opozycji i przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego Juana Guaidó w walce o władzę podczas kryzysu prezydenckiego w Wenezueli.
Po wyborach w listopadzie 2018 demokraci przejęli kontrolę w Izbie Reprezentantów, a Pelosi odzyskała stanowisko spikera. Już w pierwszych tygodniach po zaprzysiężeniu nowego Kongresu wiele komisji rozpoczęło śledztwa mające na celu wyjaśnienie działań Donalda Trumpa i członków jego gabinetu. W kwietniu 2019 Donald Trump powiedział, że nie podejmie współpracy i zakazał członkom swojej administracji zeznawać przed komisjami oraz dzielić się z nimi jakimikolwiek dokumentami.
7 maja 2019 Biały Dom interweniował w sprawie przesłuchania Dona McGahna, informując komisje Izby, że wszelkie wezwania członków administracji były kierowane bezpośrednio do prawników pracujących w administracji prezydenta. Pelosi wezwała demokratów do „skupienia się raczej na ustalaniu faktów, niż na perspektywie jakiegokolwiek impeachmentu”. Interwencję administracji Donalda Trumpa s |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Auchy-l%C3%A8s-Hesdin | Auchy-lès-Hesdin | Sehenswürdigkeiten | Auchy-lès-Hesdin / Sehenswürdigkeiten | null | Français : Site de la Filature | null | image/jpeg | 360 | 480 | true | true | true | Auchy-lès-Hesdin ist eine französische Gemeinde mit 1.576 Einwohnern im Département Pas-de-Calais in der Region Hauts-de-France. Sie gehört zum Arrondissement Montreuil und zum Kanton Auxi-le-Château. Auchy-lès-Hesdin ist Mitglied des 2014 gegründeten Gemeindeverbandes Sept Vallées. Die Bewohner nennen sich Alciaquois. | Kirche Saint-Georges, seit 1926 Monument historique
Benediktinerkloster in Auchy, um 700 von Silvin von Toulouse gegründet, 1072 von den Normannen zerstört
Schloss Blanc et La Filature |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Cincinnati,_Iowa | Cincinnati, Iowa | null | Cincinnati, Iowa | Location of Cincinnati, Iowa | null | null | image/svg+xml | 400 | 900 | true | true | true | Cincinnati is a city in Appanoose County, Iowa, United States. The population was 357 in the 2010 census, a decline from 428 in 2000. | Cincinnati is a city in Appanoose County, Iowa, United States. The population was 357 in the 2010 census, a decline from 428 in 2000. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Neomphaliones | Neomphaliones | null | Neomphaliones | null | English: Photo of adult specimen of Gigantopelta chessoia from E2 Segment, East Scotia Ridge, Southern Ocean. Scale bar is 1 cm. | null | image/png | 453 | 502 | true | true | true | Neomphaliones è una delle sei sottoclassi in cui vengono attualmente suddivisi i molluschi della classe dei Gasteropodi. | Neomphaliones è una delle sei sottoclassi in cui vengono attualmente suddivisi i molluschi della classe dei Gasteropodi. |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Millepora_dichotoma | Millepora dichotoma | Bildgalleri | Millepora dichotoma / Bildgalleri | null | English: Port Ghalib Egypt Deutsch: Tauchurlaub Port Ghalib, Ägypten, März 2006 | null | image/jpeg | 480 | 640 | true | true | true | Millepora dichotoma är en nässeldjursart som först beskrevs av Forskål 1775. Millepora dichotoma ingår i släktet Millepora och familjen Milleporidae. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Eisenbahnverkehr_in_Frankfurt_am_Main | Eisenbahnverkehr in Frankfurt am Main | Preußische Zeit | Eisenbahnverkehr in Frankfurt am Main / Eisenbahnbau im Frankfurter Raum / Preußische Zeit | Die Westbahnhöfe vor 1888 | null | null | image/jpeg | 590 | 628 | true | true | true | Frankfurt am Main wurde sehr früh ein wichtiger Verkehrsknotenpunkt im Schienenverkehr. Heute laufen 18 Eisenbahnstrecken auf Frankfurt zu. Die wichtigsten Betreiber von Eisenbahnen im Frankfurter Raum sind die Deutsche Bahn AG im Güter-, Fern- und Regionalverkehr und die Hessische Landesbahn. | Nach dem Deutschen Krieg 1866 besetzte und annektierte das Königreich Preußen die Freie Stadt Frankfurt, das Herzogtum Nassau und das Kurfürstentum Hessen. Preußen fasste seine Kriegsbeute in einer neuen Provinz Hessen-Nassau zusammen und schloss mit dem ebenfalls unterlegenen Großherzogtum Hessen einen Vertrag über einen umfangreichen Gebietsaustausch zu seinen Gunsten. Durch diesen wurden die meisten staatlichen Exklaven im Frankfurter Raum beseitigt. Preußen erhielt von Hessen die erst wenige Monate zuvor an Hessen gefallene Landgrafschaft Hessen-Homburg sowie die Exklaven Rödelheim und Niederursel. Hessen-Darmstadt bekam im Gegenzug diverse ehemals nassauische, frankfurter und kurhessische Exklaven, was sein Gebiet vor allem in der Wetterau deutlich abrundete. Außer der Provinz Oberhessen, die nach wie vor keine Landverbindung zum restlichen Großherzogtum besaß, und der kleinen Vortaunusgemeinde Steinbach gab es im Frankfurter Raum nun keine Exklaven mehr. Dies und die 1871 folgende Reichsgründung erleichterten auch Bau und Betrieb von Eisenbahnen erheblich. So verlief zum Beispiel die von der Kleinstaaterei so schwer behinderte Homburger Bahn nun komplett auf preußischem Gebiet und erhielt 1884 nun die direkte Verbindung über Bockenheim, um die sie sich fast 50 Jahre lang vergeblich bei den – nun nicht mehr existierenden – kurhessischen Behörden bemüht hatte.
Der Eisenbahnbau war zum Zeitpunkt der Annexionen durch Preußen noch keineswegs abgeschlossen. Es fehlten sogar noch Fernstrecken. So war es zum Beispiel dem Kurfürstentum Hessen während der gesamten Zeit seiner Existenz nicht gelungen, seine beiden größten Städte, Kassel und Hanau, über eigenes Territorium miteinander zu verbinden. Auch der Regionalverkehr in den Taunus war noch ausbaufähig.
Auch betrieblich wurde nun vieles einfacher, weil an der Main-Weser-Bahn nur noch zwei Staaten beteiligt waren und die private Hessische Ludwigsbahn durch Kauf und Neubau immer mehr Strecken unter ihre Kontrolle brachte.
Das größte Bauprojekt innerhalb der Stadt war jedoch der Bau des seit längerer Zeit geplanten Centralbahnhofs. Ursprünglich auf dem Gelände der Westbahnhöfe geplant, wurde er dann in den 1880er Jahren 600 Meter weiter westlich errichtet, wofür vor allem die Zulaufstrecken der Main-Weser- und Main-Neckar-Bahn verlegt werden und für die letztere sogar eine neue Mainbrücke errichtet werden musste.
Ab 1897 war der Betrieb aller Hauptbahnen im Rhein-Main-Gebiet in einer Hand vereinigt, nachdem die Ludwigsbahn verstaatlicht und die Großherzoglich Hessischen Staatseisenbahnen in der Preußisch-Hessischen Eisenbahngemeinschaft mit den Preußischen Staatseisenbahnen vereinigt wurden und die bis zur Gründung der Deutschen Reichsbahn 1920 den Regional- und Fernverkehr allein durchführten. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ronde_van_Frankrijk_2010/Proloog | Ronde van Frankrijk 2010/Proloog | Uitslag (tevens algemeen klassement) | Ronde van Frankrijk 2010/Proloog / Uitslag (tevens algemeen klassement) | Reclame op het Delftse Poort-gebouw in Rotterdam: "Parijs 3641 km" | English: Advertising (in the form of a typical dutch bicycle traffic sign) for the start of the Tour de France in Rotterdam in 2010 on the "Delftse Poort" building in this city. Nederlands: Reclame (in de vorm van een typisch Nederlands fietsbord) voor de start van de Tour de France in Rotterdam in 2010 op het Delftse Poort-gebouw in deze stad. | null | image/jpeg | 3,648 | 2,736 | true | true | true | De proloog van de Ronde van Frankrijk 2010 bestond uit een individuele tijdrit over negen kilometer door het centrum van Rotterdam. Hoewel de lengte de formele maximale lengte van een proloog overschreed, werd deze tijdrit door de tour-directie toch als proloog aangeduid. Op 25 juni 2009 werd door PvdA-wethouder Hans Vervat in de Burgerzaal van het stadhuis de route officieel geopend. | null |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Virus_de_l%27immunod%C3%A9ficience_humaine | Virus de l'immunodéficience humaine | Épidémiologie | Virus de l'immunodéficience humaine / Épidémiologie | Prévalence des porteurs du VIH dans le monde (2008). | null | null | image/svg+xml | 477 | 940 | true | true | true | Le virus de l'immunodéficience humaine ou VIH est un rétrovirus infectant l'humain et responsable du syndrome d'immunodéficience acquise, qui est un état affaibli du système immunitaire le rendant vulnérable à de multiples infections opportunistes.
Transmis par plusieurs fluides corporels, le sida est aujourd'hui considéré comme une pandémie ayant causé la mort d'environ 32 millions de personnes entre 1981 et 2018. On estime qu'environ 1 % des personnes âgées de 15 à 49 ans sont porteurs du VIH, principalement en Afrique subsaharienne.
Bien qu'il existe des traitements antirétroviraux luttant contre le VIH et retardant par conséquent l'apparition du sida, réduisant ainsi la mortalité et la morbidité, il n'existe à l'heure actuelle aucun vaccin ou traitement définitif. Le moyen de lutte le plus efficace reste donc la prévention, qui passe notamment par les rapports sexuels protégés et la connaissance de son statut sérologique de manière à éviter d'infecter autrui. | Dans le monde, chaque année, il y a environ 1,7 millions cas de nouvelles infections. En 2018, il y avait 37,9 millions de personnes vivant avec le virus de l'immunodéficience humaine, la majorité étant en Afrique sub-saharienne. La même année, 770 000 décès dus au sida ont été recensées.
En France, pour l'année 2018, l’Institut de Veille Sanitaire estime à environ 6 200 les nouveaux cas de séropositivité (chiffre stable depuis 2003). Les rapports hétérosexuels représentent la moitié de ces nouveaux cas et concernent pour moitié des personnes d’Afrique subsaharienne. Entre 2013 et 2018, le nombre de découvertes de séropositivité a diminué chez les hommes hétérosexuels, mais augmenté chez les homosexuels nés à l'étranger et les femmes hétérosexuelles nées à l'étranger.. La proportion d’infections à VIH-2 était de 1 % en France, en 2016. Parmi les infections à VIH-1, la proportion de sous-types non-B est de 39% en 2016. En 2018, 5,8 millions de sérologies VIH ont été réalisées en France, soit une augmentation de 11 % par rapport à 2013, tandis que le nombre de sérologies confirmées positives a baissé. Cette baisse signifie surtout que l'augmentation du dépistage a bénéficié moins aux personnes les plus exposées au VIH qu'à celles les moins exposées. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/NitrolympX | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/ce/Dragster_Hockenheim.JPG | NitrolympX | null | NitrolympX | „Rico Anthes Quartermile“ | English: View to the Dragstrip in Hockenheim, NitrolympX 2003 Deutsch: Ansicht des Dragstrip Hockenheim vom Oberrang der Südtribüne, NitrolympX 2003 | null | image/jpeg | 1,840 | 1,232 | true | true | true | Die NitrOlympX – Abkürzung „NOX“ ist eine Drag-Racing-Veranstaltung mit Beschleunigungsrennen, die seit 1986 jährlich im August auf dem Hockenheimring ausgetragen wird. Der Name nimmt Bezug auf den Treibstoff Nitromethan der „Top-Fuel“-Klassen, sowie die Olympischen Spiele, weswegen die Schreibweise geändert werden musste.
Bis 1988 wurde nur über die 1/8-Meile auf der Zielgeraden, entgegen der sonst üblichen Fahrtrichtung gefahren. Danach über die 1/4-Meile, aus dem Motodrom hinaus in die damals noch vorhandene Waldgerade Richtung Ostkurve. Diese Dragsterrennstrecke, die mit flüssigem Kleber für optimale Haftung präpariert wird, wurde beim Streckenumbau 2002 näher zu den Tribünen hin verlegt, und 2008, nach dem langjährigen Veranstalter, in „Rico Anthes Quartermile“ umbenannt.
Ab 1991 kam mit der Night-Show am Samstagabend ein Unterhaltungselement mit in das Programm, welches sich seitdem zu einem der Höhepunkte der Veranstaltung entwickelte. Es gibt, neben Showläufen unter Flutlicht, verschiedene Motorrad-Artisten, StuntCar-Fahrer und Jetdragster-Vorführungen. | Die NitrOlympX (Eigenschreibweise des Veranstalters) – Abkürzung „NOX“ (bis 2002 Nitrolympics) ist eine Drag-Racing-Veranstaltung mit Beschleunigungsrennen, die seit 1986 jährlich im August auf dem Hockenheimring ausgetragen wird. Der Name nimmt Bezug auf den Treibstoff Nitromethan der „Top-Fuel“-Klassen, sowie die Olympischen Spiele, weswegen die Schreibweise geändert werden musste.
Bis 1988 wurde nur über die 1/8-Meile auf der Zielgeraden, entgegen der sonst üblichen Fahrtrichtung gefahren. Danach über die 1/4-Meile (402,34 m), aus dem Motodrom hinaus in die damals noch vorhandene Waldgerade Richtung Ostkurve (ebenfalls wieder entgegen der sonst üblichen Fahrtrichtung). Diese Dragsterrennstrecke, die mit flüssigem Kleber für optimale Haftung präpariert wird, wurde beim Streckenumbau 2002 näher zu den Tribünen hin verlegt, und 2008, nach dem langjährigen Veranstalter, in „Rico Anthes Quartermile“ umbenannt.
Ab 1991 kam mit der Night-Show am Samstagabend ein Unterhaltungselement mit in das Programm, welches sich seitdem zu einem der Höhepunkte der Veranstaltung entwickelte. Es gibt, neben (ungewerteten) Showläufen unter Flutlicht (die aber zu Rennbedingungen stattfinden), verschiedene Motorrad-Artisten, StuntCar-Fahrer und Jetdragster-Vorführungen. Es werden pro Jahr etwa 50.000 Zuschauer gezählt, somit sind die NitrOlympX nicht nur die größte Veranstaltung dieser Art auf dem europäischen Kontinent, sondern auch außerhalb der USA.
Die Läufe bei den NitrOlympX werden für die so genannten "Pro-Klassen" als Teil der jeweiligen FIA-Dragster-Europameisterschaften bei den Automobilen, bzw. der UEM-(seit 2013 "FIM Europe") Europameisterschaften bei den Motorrädern gewertet. Die Ergebnisse der Sportsmanklassen fließen in verschiedene Punktwertungen ein, zum Beispiel des DMSB und des DMV.
Der Veranstaltungsort wird am Wochenende vor den NitrOlympX auch für die kleinere Veranstaltung „Public Race Days“ genutzt, bei der Amateure mit regulären Straßenfahrzeugen (so genanntes „Run what you brung“), aber auch Pro-Teams, zur Abstimmung ihrer Fahrzeuge für die NOX, an den Start gehen können. Die starke Benutzung der Strecke, und der Gummiauftrag durch Burn-Outs fließen dabei in die Präparation der Strecke ein. |
en | https://simple.wikipedia.org/wiki/Cheshire | Cheshire | null | Cheshire | Coat of arms of Cheshire | English: The Coat of arms of Cheshire County Council, the top-tier local government authority for the county of Cheshire between 1889 and 2009. The blazon is:ARMS: Azure a Sword erect between three Garbs Or.CREST: Upon a Mural Crown Gules a Lion statant guardant Or between two Ostrich Feathers Argent.SUPPORTERS: On either side a Lion Or supporting between the forelegs an Ostrich Feather Argent. | null | image/png | 1,422 | 1,500 | true | true | true | Cheshire is a county in England. It is the North West part of the country. It is most famous for making salt and cheese. Cheshire is made up of lots of little towns including the Borough of Macclesfield which covers a large area of plains the main attraction is in kerridge where there is the famous landmark 'White Nancy.' | Cheshire is a county in England. It is the North West part of the country. It is most famous for making salt and cheese. Cheshire is made up of lots of little towns including the Borough of Macclesfield which covers a large area of plains the main attraction is in kerridge where there is the famous landmark 'White Nancy.' |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/The_Boss_Baby | The Boss Baby | Produktion | The Boss Baby / Produktion | Alec Baldwin bei der San Diego Comic-Con 2016 | Alec Baldwin speaking at the 2016 San Diego Comic Con International, for "The Boss Baby", at the San Diego Convention Center in San Diego, California. Please attribute to Gage Skidmore if used elsewhere. | null | image/jpeg | 3,840 | 5,760 | true | true | true | The Boss Baby ist eine US-amerikanische computeranimierte Filmkomödie von DreamWorks unter der Regie von Tom McGrath aus dem Jahr 2017. Der Film basiert lose auf dem gleichnamigen Bilderbuch von Marla Frazee. Das Drehbuch schrieb Michael McCullers. Im Original werden die Figuren synchronisiert von Alec Baldwin, Miles Bakshi, Steve Buscemi, Jimmy Kimmel und Lisa Kudrow, Tobey Maguire fungiert als Erzähler.
The Boss Baby startete im Verleih von 20th Century Fox am 31. März 2017 in den USA, in Deutschland bereits einen Tag früher, am 30. März. Die Premiere des Films fand am 12. März 2017 beim Miami Film Festival statt.
Im Jahr darauf startete eine Animationsserie zum Film namens The Boss Baby: Wieder im Geschäft, während eine Filmfortsetzung entwickelt wird. | Am 12. Juni 2014 gab DreamWorks bekannt, den Film am 18. März 2016 zu veröffentlichen. Als Regisseur wurde Tom McGrath verpflichtet. Am 30. September 2014 traten Alec Baldwin und Kevin Spacey dem Projekt bei, Baldwin in der Rolle des Babys und Spacey als Bösewicht. Als Produzenten wurden Ramsey Naito und Denise Cascino lanciert, das Drehbuch sollte Michael McCullers verfassen. Am 11. Dezember 2014 wurde The Boss Baby im Zeitplan durch Kung Fu Panda 3 ersetzt, ein neues Veröffentlichungsdatum wurde zunächst nicht bekanntgegeben. Am 22. Januar 2015 erhielt der Film als neuen Starttermin den 13. Januar 2017. Dieser wurde im September 2015 nochmals auf den 10. März 2017 verschoben, womit sich Captain Underpants – Der supertolle erste Film auf Sommer 2017 verschob. Im Juni 2016 wurde weiteres zur Besetzung der Stimmen bekannt, u. a. dass Steve Buscemi die Rolle von Kevin Spacey übernimmt. Der Veröffentlichungstermin wurde wiederum verschoben auf das endgültige Datum am 31. März 2017.
Der Film hatte ein Budget von 125 Millionen US-Dollar. |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/Nikolai_Zaytsev | Nikolai Zaytsev | null | Nikolai Zaytsev | Zaytsev cùng với Amkar năm 2017 | English: Nikolai Zaytsev with FC Amkar Perm in a game against FC Lokomotiv Moscow. | null | image/jpeg | 932 | 619 | true | true | true | Nikolai Yevgenyevich Zaytsev là một cầu thủ bóng đá người Nga. Hiện tại anh thi đấu ở vị trí tiền vệ trung tâm hay trung vệ cho FC Amkar Perm. | Nikolai Yevgenyevich Zaytsev (tiếng Nga: Николай Евгеньевич Зайцев; sinh ngày 1 tháng 6 năm 1989) là một cầu thủ bóng đá người Nga. Hiện tại anh thi đấu ở vị trí tiền vệ trung tâm hay trung vệ cho FC Amkar Perm. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_churches_in_M%C3%B8re | List of churches in Møre | Ytre Nordmøre prosti | List of churches in Møre / Ytre Nordmøre prosti | null | English: Kornstad church in Averøy, Norway. Built 1871. Norsk bokmål: Kornstad kirke i Averøy kommune, Møre og Romsdal. Bygd i 1871. | null | image/jpeg | 2,112 | 2,816 | true | true | true | The list of churches in Møre is a list of the Church of Norway churches the Diocese of Møre which covers all of Møre og Romsdal county in Norway. This list is divided into several sections, one for each deanery in the diocese. Administratively within each deanery, the churches are divided by municipalities which have their own church council and then into parishes which have their own councils. Each parish may have one or more congregation. | This deanery covers four municipalities in northwestern part of Møre og Romsdal county. The deanery is headquartered in the town of Kristiansund in Kristiansund Municipality. On 1 January 2019, the churches in Eide Municipality were transferred from Ytre Nordmøre prosti to Molde domprosti.
In 2019, archaeologists from the Norwegian Institute for Cultural Heritage Research, using large-scale high-resolution georadar technology, determined that a 17 meter long Viking ship was buried near Edøy Church. They estimate the ship's age as over 1,000 years: from the Merovingian or Viking period; the group planned to conduct additional searches in the area. A similar burial was found previously by a NIKU team in 2018, in Gjellestad. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Condado_de_Placer | Condado de Placer | null | Condado de Placer | null | English: Aerial view of Martis Creek Lake and Dam in Nevada and Placer Counties, California, USA. The dam is located in Nevada County, approximately 5.5 miles (9 km) east of Truckee. The lake, when full, extends south along Martis Creek into Placer County. The lake lies next to the Truckee-Tahoe Airport, whose runway can be seen at far right in the picture. This photograph appears to have been taken in the summer when the water level was quite low. California State Route 267, also known as North Shore Road, runs across the picture in the distance at the base of the hills. View is to the south. | null | image/jpeg | 987 | 1,500 | true | true | true | El condado de Placer es uno de los 58 condados del Estado estadounidense de California.
La sede del condado es Auburn, y su mayor ciudad también es Auburn. El condado posee un área de 3892 km², una población de 248 399 habitantes, y la densidad de población es de 68 hab/km². Este condado fue fundado en 1851. | El condado de Placer es uno de los 58 condados del Estado estadounidense de California.
La sede del condado es Auburn, y su mayor ciudad también es Auburn. El condado posee un área de 3892 km², una población de 248 399 habitantes, y la densidad de población es de 68 hab/km² (según censo nacional de 2000). Este condado fue fundado en 1851. |
|
nan | https://zh-min-nan.wikipedia.org/wiki/Meana_di_Susa | Meana di Susa | null | Meana di Susa | null | English: Meana di Susa (TO, Italy): panorama from Monte Fassolino Italiano: Meana di Susa (TO): panorama dal Monte Fassolino | Meana di Susa ê kéng-sek | image/jpeg | 1,396 | 2,684 | true | true | true | Meana di Susa sī Italia Piemonte toā-khu Torino Séng ê chi̍t ê comune. | Meana di Susa (Italia-bûn: Comune di Meana di Susa) sī Italia Piemonte toā-khu Torino Séng ê chi̍t ê comune. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Baudenkm%C3%A4ler_in_Pleystein | Liste der Baudenkmäler in Pleystein | Innerhalb des Ensembles | Liste der Baudenkmäler in Pleystein / Baudenkmäler nach Ortsteilen / Pleystein / Innerhalb des Ensembles | null | Deutsch: St. Nepomukstatue in Pleystein auf dem Marktplatz | Heiligenfigur, heiliger Johannes von Nepomuk | image/jpeg | 2,976 | 3,968 | true | true | true | Auf dieser Seite sind die Baudenkmäler der Oberpfälzer Stadt Pleystein zusammengestellt. Diese Tabelle ist eine Teilliste der Liste der Baudenkmäler in Bayern. Grundlage ist die Bayerische Denkmalliste, die auf Basis des Bayerischen Denkmalschutzgesetzes vom 1. Oktober 1973 erstmals erstellt wurde und seither durch das Bayerische Landesamt für Denkmalpflege geführt wird. Die folgenden Angaben ersetzen nicht die rechtsverbindliche Auskunft der Denkmalschutzbehörde.
Die Liste gibt den Fortschreibungsstand vom 3. Juli 2018 wieder und umfasst 56 Baudenkmäler. | null |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Graafschap_Eberstein | Graafschap Eberstein | null | Graafschap Eberstein | Stamwapen | null | null | image/svg+xml | 328 | 220 | true | true | true | Het graafschap Eberstein was een tot de Zwabische Kreits behorend graafschap binnen het Heilige Roomse Rijk. De burchtruïne Alt-Eberstein ligt thans in een stadsdeel van Baden-Baden met de naam Ebersteinburg.
In 1085 werden de edelen van Eberstein voor het eerst vermeld. Zij zijn de belangrijkste leenmannen van het bisdom Spiers op de rechter Rijnoever en bouwen een belangrijke heerlijkheid op in het noorden van het Zwarte Woud. In de twaalfde eeuw stichtten zij de kloosters Herrenalb en Frauenalb. Omstreeks 1200 werden zij tot graaf verheven.
In de tweede helft van de dertiende eeuw begon de neergang van de dynastie ten gevolge van onenigheden in de familie en erfkwesties. In 1283 verkocht Otto II van Eberstein de stamburcht Alteberstein aan zijn zwager, markgraaf Rudolf van Baden en hij verlegde zijn zetel naar de bij Gernsbach gebouwde burcht Neu-Eberstein.
In 1387 moest Wolf van Eberstein de helft van zijn graafschap aan markgraaf Rudolf van Baden verkopen. Deze verkoop werd noodzakelijk omdat een vete met Württemberg tot grote schulden had geleid.
In 1505 sloot graaf Bernhard een verdrag met Baden, waardoor het graafschap gemeenschappelijke bezit werd. | Het graafschap Eberstein was een tot de Zwabische Kreits behorend graafschap binnen het Heilige Roomse Rijk. De burchtruïne Alt-Eberstein ligt thans in een stadsdeel van Baden-Baden met de naam Ebersteinburg.
In 1085 werden de edelen van Eberstein voor het eerst vermeld. Zij zijn de belangrijkste leenmannen van het bisdom Spiers op de rechter Rijnoever en bouwen een belangrijke heerlijkheid op in het noorden van het Zwarte Woud. In de twaalfde eeuw stichtten zij de kloosters Herrenalb en Frauenalb. Omstreeks 1200 werden zij tot graaf verheven.
In de tweede helft van de dertiende eeuw begon de neergang van de dynastie ten gevolge van onenigheden in de familie en erfkwesties. In 1283 verkocht Otto II van Eberstein de stamburcht Alteberstein aan zijn zwager, markgraaf Rudolf van Baden en hij verlegde zijn zetel naar de bij Gernsbach gebouwde burcht Neu-Eberstein.
In 1387 moest Wolf van Eberstein de helft van zijn graafschap aan markgraaf Rudolf van Baden verkopen. Deze verkoop werd noodzakelijk omdat een vete met Württemberg tot grote schulden had geleid.
In 1505 sloot graaf Bernhard een verdrag met Baden, waardoor het graafschap gemeenschappelijke bezit werd.
Toen het geslacht in 1660 met graaf Casimr uitstierf, kwam Eberstein in volledig bezit van het markgraafschap Baden-Baden.
Nakomelingen van een aantal erfdochters maakte ook aanspraken op de erfenis. Jan van Bronkhorst-Gronsveld en Maximiliaan van Wolkenstein verkopen hun aanspraken in 1673 aan het bisdom Spiers. Het hertogdom Württemberg stond de geërfde leenshoogheid in 1753 af aan Baden. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/David_Hay | David Hay | null | David Hay | null | Nederlands: Aankomst van het voetbalelftal van Celtic uit Glasgow, Schotland op Schiphol voor de wedstrijd tegen Ajax; Davie Hay 9 maart 1971 | David Hay | image/jpeg | 1,112 | 834 | true | true | true | David Hay é um ex-futebolista e treinador escocês. Ele começou a jogar no Celtic no final da década de 1960, junto com uma geração de jogadores que construíram uma era de grande sucesso para o clube.
Uma briga entre Hay e Celtic o levou a ser transferido para o Chelsea em 1974. Ele jogou em mais de 100 jogos da liga para o Chelsea, mas foi forçado a se aposentar em 1979 devido a uma lesão no joelho. Hay jogou 27 partidas na Seleção Escocesa de Futebol e foi convocado para a Copa do Mundo de 1974.
Depois de se aposentar como jogador, Hay começou a sua carreira como treinador no Motherwell em 1981. Ele os levou a uma promoção em 1981-82, mas deixou o clube no final da temporada. Ele foi então treinador do Celtic em 1983 e desfrutou de algum sucesso quando ganharam a Copa Escocesa de 1984-85 e uma liga escocesa em 1986. Hay também ganhou o campeonato da liga norueguesa durante um breve período com a Lillestrøm SK. Ele posteriormente trabalhou no St Mirren, Livingston e Dunfermline Athletic. | David Hay (29 de janeiro de 1948) é um ex-futebolista e treinador escocês. Ele começou a jogar no Celtic no final da década de 1960, junto com uma geração de jogadores que construíram uma era de grande sucesso para o clube.
Uma briga entre Hay e Celtic o levou a ser transferido para o Chelsea em 1974. Ele jogou em mais de 100 jogos da liga para o Chelsea, mas foi forçado a se aposentar em 1979 devido a uma lesão no joelho. Hay jogou 27 partidas na Seleção Escocesa de Futebol e foi convocado para a Copa do Mundo de 1974.
Depois de se aposentar como jogador, Hay começou a sua carreira como treinador no Motherwell em 1981. Ele os levou a uma promoção em 1981-82, mas deixou o clube no final da temporada. Ele foi então treinador do Celtic em 1983 e desfrutou de algum sucesso quando ganharam a Copa Escocesa de 1984-85 e uma liga escocesa em 1986. Hay também ganhou o campeonato da liga norueguesa durante um breve período com a Lillestrøm SK. Ele posteriormente trabalhou no St Mirren, Livingston e Dunfermline Athletic. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Heliconius_sara | Heliconius sara | null | Heliconius sara | Heliconius sara sara | Deutsch: Heliconius sara - Dorsalansicht.English: Sara Longwing - Dorsal sideFrançais: Heliconius sara - Face dorsale | null | image/jpeg | 4,033 | 6,089 | true | true | true | Heliconius sara es una especie de lepidóptero perteneciente a la familia Nymphalidae. Se encuentra desde México a la Cuenca del Amazonas y sur de Brasil. | Heliconius sara es una especie de lepidóptero perteneciente a la familia Nymphalidae. Se encuentra desde México a la Cuenca del Amazonas y sur de Brasil. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B2%D1%8F%D1%82%D0%BE-%D0%92%D0%BE%D1%81%D0%BA%D1%80%D0%B5%D1%81%D0%B5%D0%BD%D1%81%D1%8C%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%BA%D0%B0%D1%84%D0%B5%D0%B4%D1%80%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D0%B8%D0%B9_%D1%81%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D1%80_(%D0%A0%D1%96%D0%B2%D0%BD%D0%B5) | Свято-Воскресенський кафедральний собор (Рівне) | null | Свято-Воскресенський кафедральний собор (Рівне) | null | Українська: Воскресенський собор (мур.), Рівне, вул.Соборна This is a photo of a monument in Ukraine, number: 56-101-0122 | null | image/jpeg | 2,669 | 3,264 | true | true | true | Свято-Воскресенський кафедральний собор — православний храм у центрі міста Рівного. | Свято-Воскресенський кафедральний собор — православний храм у центрі міста Рівного (за адресою м. Рівне, вул. Соборна, 39). |
|
da | https://da.wikipedia.org/wiki/Leeteuk | Leeteuk | null | Leeteuk | null | English: Leeteuk's Signature | null | image/png | 321 | 744 | true | true | true | Park Jung-su er en sydkoreansk sanger kendt under navnet Leeteuk hvilket på koreansk betyder special. Leeteuk er medlem og leder af den meget populære popgruppe Super Junior som hører under SM Entertainment. Udover at være musiker, er han også kendt som tv-vært, skuespiller og radio DJ på radioprogrammet "Kiss the radio", som han delte med hans bandmedlem Eunhyuk. Desværre måtte han stoppe som radio DJ i 2011.
I april 2007 var Leeteuk ude for en bilulykke, hvor han kom meget slemt til skade. Dette skete sammen med hans gruppemedlemmer Eunhyuk, Kyuhyun, Shindong og to af deres managere. | Park Jung-su (født 1. juli 1983) er en sydkoreansk sanger kendt under navnet Leeteuk (Hangul: 이특) hvilket på koreansk betyder special. Leeteuk er medlem og leder af den meget populære popgruppe Super Junior som hører under SM Entertainment. Udover at være musiker, er han også kendt som tv-vært, skuespiller og radio DJ på radioprogrammet "Kiss the radio", som han delte med hans bandmedlem Eunhyuk. Desværre måtte han stoppe som radio DJ i 2011.
I april 2007 var Leeteuk ude for en bilulykke, hvor han kom meget slemt til skade. Dette skete sammen med hans gruppemedlemmer Eunhyuk, Kyuhyun, Shindong og to af deres managere. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/White-throated_robin | White-throated robin | null | White-throated robin | null | English:  « Bessornis albigularis » = Irania gutturalis (White-throated Robin)Français :  « Bessornis albigularis » = Irania gutturalis (Iranie à gorge blanche) | null | image/jpeg | 997 | 990 | true | true | true | The white-throated robin, or irania, is a small, sexually dimorphic, migratory passerine bird. The vernacular and genus name Irania alludes to Iran, its type locality, while the specific name gutturalis is Medieval Latin for "of the throat". It breeds in western Asia and overwinters in East Africa. | The white-throated robin (Irania gutturalis), or irania, is a small, sexually dimorphic, migratory passerine bird. The vernacular and genus name Irania alludes to Iran, its type locality, while the specific name gutturalis is Medieval Latin for "of the throat". It breeds in western Asia and overwinters in East Africa. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Tabarz_(Tur%C3%ADngia) | Tabarz (Turíngia) | null | Tabarz (Turíngia) | null | Deutsch: In der Lindenstraße - die Ortsmitte von Cabarz, links ein 1824 als Schwemme aufgebauter Laufbrunnen. | null | image/jpeg | 1,400 | 2,100 | true | true | true | Tabarz é um município da Alemanha localizado no distrito de Gota, estado da Turíngia. | Tabarz é um município da Alemanha localizado no distrito de Gota, estado da Turíngia. |
|
tr | https://tr.wikipedia.org/wiki/Bekm%C3%BCnde | Bekmünde | null | Bekmünde | null | English: Coat of arms of the municipality Bekmünde in Schleswig-Holstein, Germany. Deutsch: Wappen der Gemeinde Bekmünde im Kreis Steinburg, Schleswig-Holstein. Blasonierung: Von Grün und Blau durch einen gestürzten silbernen Wellengöpel erhöht geteilt. Unten die geöffneten silbernen Tore einer Schleuse, darunter ein silberner Stör. | null | image/png | 1,301 | 1,113 | true | true | true | Bekmünde Almanya'nın kuzeyinde Schleswig-Holstein eyaletinde, Steinburg iline bağlı yerleşim yeri. 2,9 km² yüzölçümüne sahiptir. Nüfusu, 30 Haziran 2005 itibarıyla yaklaşık 153 olarak tespit edilmiştir. Belediye Başkanlığı Klaus Krüger tarafından yürütülmektedir. | Bekmünde Almanya'nın kuzeyinde Schleswig-Holstein eyaletinde, Steinburg iline bağlı yerleşim yeri. 2,9 km² yüzölçümüne sahiptir. Nüfusu, 30 Haziran 2005 itibarıyla yaklaşık 153 olarak tespit edilmiştir. Belediye Başkanlığı Klaus Krüger tarafından yürütülmektedir. |
|
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%A5%D0%B0%D1%83%D0%BD%D0%B4%D0%BE%D1%80%D1%84 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b8/Haundorf_in_WUG.svg | Хаундорф | Географски и демографски подаци | Хаундорф / Географски и демографски подаци | Положај општине у округу Вајсенбург-Гунценхаузен | null | null | image/svg+xml | 532 | 611 | true | true | true | Хаундорф општина је у њемачкој савезној држави Баварска. Једно је од 27 општинских средишта округа Вајсенбург-Гунценхаузен. Према процјени из 2010. у општини је живјело 2.672 становника. Посједује регионалну шифру 9577138. | Хаундорф се налази у савезној држави Баварска у округу Вајсенбург-Гунценхаузен. Општина се налази на надморској висини од 440–530 метара. Површина општине износи 51,3 km². У самом мјесту је, према процјени из 2010. године, живјело 2.672 становника. Просјечна густина становништва износи 52 становника/km². |
ja | https://ja.wikipedia.org/wiki/%E4%BB%8A%E4%BA%95%E4%BA%94%E5%85%AD | 今井五六 | 実業家として | 今井五六 / 来歴 / 実業家として | 片倉製糸紡績大宮製糸所の跡地にて片倉工業がコクーンシティを開業 | 日本語: コクーンシティ、cocoon2。イトーヨーカドー大宮店他が入る。2015年完成 | null | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | 今井 五六は、日本の実業家、政治家、教育者。
片倉製糸紡績株式会社取締役、財団法人片倉学園理事長、片倉磐城製糸株式会社代表取締役、昭和興業株式会社取締役、株式会社美篶商会取締役、日東紡績株式会社取締役、長崎製糸株式会社取締役、昭和絹靴下株式会社取締役、片倉米穀肥料株式会社取締役、東邦石油株式会社取締役、富国火災海上保険株式会社監査役、極東化学工業所社長、片倉合名会社出資社員、埼玉県大宮市長、片倉工業株式会社取締役、東亜ゴム工業株式会社社長、トーテックス株式会社社長などを歴任した。 | 父である今井五介は片倉財閥の最高幹部として活躍し、中核を担う片倉製糸紡績の社長に就任することになった。五六も父と同じく片倉財閥の事業に携わることになった。埼玉県北足立郡に大宮駅が開業すると、片倉財閥も埼玉県への進出を本格化させた。埼玉県に大宮製糸所が設置され、五六はその工場長に就任した。のちに、五六は片倉製糸紡績の取締役に就任した。さらに、片倉磐城製糸においては代表取締役を務めた。そのほか、昭和興業、美篶商会、日東紡績、長崎製糸、昭和絹靴下、片倉米穀肥料、東邦石油、といった各企業の取締役にも就任した。また、富国火災海上保険、長崎製糸、といった各企業の監査役も務めた。また、片倉家の資産管理会社である合名会社としての片倉にて、出資社員の一人として名を連ねた。
1939年（昭和14年）1月、靴下や気球のゴムの製造を手掛ける企業として、片倉財閥は極東化学工業所を設立した。それにともない、同年1月にその初代社長に就任した。ドイツ国の技術を積極的に導入し、ローテーション式製法によるゴム気球の製造に成功している。しかし、後述のとおり大宮市の市長に選任されたため、1941年（昭和16年）1月に社長を退任した。なお、後任には長瀬源一が就任した。
その後、太平洋戦争が終結し、連合国軍総司令部による財閥解体により、片倉財閥の栄華も終わりを迎えた。1946年（昭和21年）9月2日、五六は片倉工業の取締役を退任した。なお、極東化学工業所を引き継いだ長瀬源一は東亜ゴム工業に改組し、太平洋戦争終結後も引き続き社長を務めていた。しかし、長瀬が死去したことから、1960年（昭和35年）8月に五六が東亜ゴム工業の社長として返り咲いた。その後、ゴム手袋の製造に進出した。1965年（昭和40年）4月には東亜ゴム工業をトーテックスに改組したが、引き続き社長を務めていた。1969年（昭和44年）10月31日、死去した。なお、死去にともない、トーテックスの社長には三男の今井公人が就任した。 |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%B0%D1%82%D0%B2%D0%B8%D1%8F | Латвия | Экономика | Латвия / Экономика | Латвия является частью еврозоны (тёмно-синий) и единого рынка ЕС | null | null | image/svg+xml | 690 | 645 | true | true | true | Ла́твия, официальное название — Латви́йская Респу́блика, — государство в Северной Европе. По оценочным данным на 1 февраля 2020 года, население составило 1 906 800 человек. Территория — 64 589 км². Протяжённость страны с севера на юг составляет 250 км, а с запада на восток — 450 км. Латвия граничит с Эстонией на севере, Россией — на востоке, с Белоруссией — на юго-востоке и Литвой — на юге. Подразделяется на 119 административно-территориальных единиц, 110 из которых являются краями и 9 — республиканскими городами, приравненными по статусу к краям. Столица — Рига. Государственный язык — латышский.
Унитарное государство, парламентская республика. Президент — Эгилс Левитс, премьер-министр — Кришьянис Кариньш.
Экономика ориентирована на логистику, банковское обслуживание, туризм, пищевую промышленность. Объём ВВП по паритету покупательной способности за 2018 год составил $ 57,84 млрд. Денежная единица — евро.
Независимость страны провозглашена 18 ноября 1918 года от Балтийского герцогства и 4 мая 1990 года от СССР.
Член ООН с 1991 года, ЕС и НАТО — с 2004 года, ОЭСР — с июня 2016 года. Входит в Шенгенскую зону и Еврозону. | Членство в Евросоюзе позволило Латвии заметно расширить торговые связи с европейскими государствами, особенно с Германией, Швецией и Великобританией. По состоянию на 1 января 2019 года минимальный размер оплаты труда остался на уровне прошлого года € 430 (брутто), но вырос в чистом эквиваленте и составил € 352,16 (нетто). На 2020 год минимальный размер оплаты труда останется неизменным на уровне € 430 (брутто), но вырастет в чистом эквиваленте, в связи с ростом не облагаемого налогового минимума с € 230 до € 300, и составит € 366,6 (нетто). По состоянию на третий квартал 2018 год средний размер оплаты труда в Латвии составлял € 1006 (брутто), и € 744 (нетто), при этом треть работающих получали на руки менее € 450 евро. Индекс Кейтца (отношение МРОТ к средней зарплате) по состоянию на 3 квартал 2018 года составляет около 43 %. По состоянию на декабрь 2019 года средний размер оплаты труда в Латвии составляет € 1152 (брутто) и € 846 (нетто).
Преимущества: в последние годы 70 % ВВП формируется за счёт сферы услуг. Страна относительно успешно прошла через шоковую терапию к стабильной рыночной экономике. Инфляция была снижена перед переходом на евро из-за маастрихстских критериев и остаётся низкой (менее 1 % в 2018). Национальная валюта, лат, была отменена с переходом на евро (2014). Страна — член единого рынка ЕС, имеет относительно высокие темпы экономического роста (выше среднего по ЕС) и низкий государственный долг (ниже среднего по ЕС). Здесь относительно дешёвая и хорошо образованная, в сравнении со странами ЕС, рабочая сила. В условиях падения уровня безработицы и усиления дефицита рабочей силы, рост заработной платы по состоянию на 2019 год не сдерживается замедлением темпов экономического роста.
Слабые стороны: энергоснабжение зависит от импорта нефтепродуктов, газа и электроэнергии. Скудная сырьевая база. Самая большая проблема (как и в других странах — новых членах ЕС) — увеличивающийся с каждым годом дефицит трудоспособной рабочей силы и рост количества пенсионеров в структуре населения в связи с низкой рождаемостью и высокой эмиграцией населения в более богатые страны ЕС, что в свою очередь заставляет работодателей больше платить персоналу, тем самым искусственно повышая зарплаты и увеличивая дисбаланс между производительностью и оплатой труда. Основные экспортные товары Латвии (2011): электрические машины и оборудование — 6,9 %, машины и механизмы — 5,4 %, железо и нелегированная сталь — 5,2 %, пиломатериалы — 4,8 %, фармацевтическая продукция — 4,1 %, железные и стальные изделия — 3,2 %, первичная продукция из железа и стали (гранулированная и порошкообразная продукция) — 2,8 %, лес-кругляк — 2,6 %, трикотаж и текстиль — 2,5 %, цветные металлы и их изделия — 2,5 %.
Латвия подписала соглашение с Литвой и Эстонией об учреждении таможенного союза, и поэтому объём торговли между этими странами достаточно большой. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E6%A2%85%E5%8E%84%E6%B2%B3 | 梅厄河 | null | 梅厄河 | null | Deutsch: Mehe Plattdüütsch: Luftbild von de Oost un von’n Höben in Brobargen. De lüttjere Waterloop is de Meh, de in Brobargen in de Oost münnt. | null | image/jpeg | 2,592 | 3,888 | true | true | true | 梅厄河，是德國的河流，位於該國西北部，由下薩克森州負責管轄，屬於奧斯特河的左支流，河道全長19公里，河口處在克拉嫩堡附近。 | 梅厄河（德語：Mehe），是德國的河流，位於該國西北部，由下薩克森州負責管轄，屬於奧斯特河的左支流，河道全長19公里，河口處在克拉嫩堡附近。 |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/D%C3%A9barquement_de_Provence | Débarquement de Provence | Assaut aérien | Débarquement de Provence / Débarquement / Assaut aérien | Commémoration du parachutage le 15 août 1944 dans la baie de Saint-Tropez de la Cie B du 509e Bataillon. | Commémoration du parachutage le 15 aout 1944 dans la baie de Saint-Tropez. Texte de la plaque : ICI A L'AUBE DU 15 AOUT 1944 A BORD D'UN DES NOMBREUX C-47, 17 PARACHUTISTES DE LA Cie B DU 509° BATAILLON ONT SAUTE DANS LES EAUX DU GOLFE E St TROPEZ POUR LIBERER LA FRANCE AUCUN NE FUT RETROUVER. CPT MILLER Ralph R/JR OH. TEC-4 BECKNER Eugene C. MINN. PVT BUTLER Ira J. ILL. PFC CAMPOS Frank CAL. SGT CREVELLING Oscar F. N.Y. S-SGT DAVID Robert B. FL. T-5 DAWSON Albert T. IND. 1° SGT DORSA Anthony J. TEX. PFC FORD Jonnie C. GA. PVT GARCIA Julius N.Y. T-4 GILLMANN Marvin N. MICH. PFC LYNCH George R. N.Y. PVT PENNEBAKER Thomas W. PHIL. PVT PIPINO Alfred JR. PHIL. PFC POTTER Leon V. MO. T-5 REID George W. N.Y. SGT SUTHERLAND William A. S.C. | null | image/jpeg | 1,280 | 853 | true | true | true | Le débarquement en Provence, au nom de code opération Anvil Dragoon, est une opération militaire menée pendant la Seconde Guerre mondiale à partir du 15 août 1944 par les troupes alliées dans le Sud-Est de la France.
À l'origine appelée Anvil, le nom a été changé en Dragoon par Winston Churchill car il était contre ce débarquement, préférant une percée des troupes déployées sur le front d'Italie vers les Balkans afin de prendre en tenaille l'armée allemande en Europe centrale et d'arriver à Berlin avant les Soviétiques. Il s'oppose notamment à de Gaulle, qui menace de retirer les divisions françaises du front italien. Les objectifs étaient de libérer Toulon, Marseille puis de remonter le Rhône jusqu'à effectuer la jonction avec les forces de l'opération Overlord débarquées en Normandie.
L'opération Dragoon incluait un atterrissage de planeurs et un faux débarquement dans le Nord de l'Italie.
La défense allemande composée de la XIXᵉ armée est dégarnie, notamment de la 9ᵉ Panzerdivision, à la suite de l’envoi de renforts vers le front de Normandie. | L'assaut aérien comportait un parachutage d'hommes et de matériel entre Le Muy et La Motte avec 9 000 parachutistes de la 2ᵉ brigade indépendante parachutiste britannique et de plusieurs régiments aéroportés américains largués par plus de 400 avions et des planeurs américains pour les véhicules. Ils étaient acheminés depuis l'Italie. L'objectif était de s’emparer du Muy et des hauteurs de Grimaud afin d’empêcher l’afflux de renforts ennemis depuis l’ouest.
C'est Force Rugby, la 1st Airborne Task Force du général Robert T. Frederick, qui la charge. Cette force se composait, entre autres, des unités suivantes :
509th Parachute Regimental Combat Team (509th PRCT), dont :
463rd Parachute Field Artillery Batallion du Lieutenant Colonel John Cooper
509th Parachute Infantry Batallion (en) du Lieutenant Colonel William P. Yarborough,
517th Parachute Regimental Combat Team (517th PRCT) dont :
460th Parachute Field Artillery Battalion (460th PFAB) du Lieutenant Colonel Raymond L Cato ;
517e régiment d'infanterie parachutée (États-Unis) (517th Parachute Infantry Regiment (517th PIR) du Lieutenant Colonel Rupert D. Graves
596th Parachute Combat Engineer Company) (596th PCEC) du Capitaine Robert W. Darlymple ;
550th Glider Infantry Battalion (en) du Lieutenant Colonel Edward I. Sachs (582 hommes) ;
551st Parachute Infantry Battalion (en) du Lieutenant Colonel Wood G. Joerg (842 hommes) ;
2ᵈ Independent Parachute Brigade Group de la British Army, du général Charles Pritchard
1st Special Service Force du Colonel Edwin A. Walker |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Schlagrichtung | Schlagrichtung | S- und Z-Schlag | Schlagrichtung / S- und Z-Schlag | null | Deutsch: Z-Schlag | null | image/jpeg | 1,024 | 576 | true | true | true | Die Schlagrichtung bezeichnet in der Knotenkunde die Orientierung, in der zwei oder mehrere Leinen um einander gewunden sind. | Die Schlagrichtung von Seilen wird häufig mit dem Großbuchstaben S für das linksgängige Seil und dem Großbuchstaben Z für das rechtsgängige Seil angegeben. Die Bezeichnung stammt hier von der Ähnlichkeit mit den Buchstaben S und Z in der die Windungen verlaufen. Beim S-Schlag verlaufen die Windungen von links oben über das andere Seil nach rechts unten, wie beim Buchstaben S. Beim Z-Schlag verlaufen die Windungen von rechts oben über das andere Seil nach links unten, wie beim Buchstaben Z. Zu betrachten ist hierbei immer der Mittelteil des Buchstabens.
Seile können aus mehreren Fasern bestehen, die wiederum aus kleineren Fasern aufgebaut sind. Zum Beispiel bestehen dickere Drahtseile aus Litzen, die ihrerseits aus Drähten bestehen. Die Schlagrichtung eines Seiles bezieht sich auf die Orientierung der größten Komponenten. Im Beispiel des Drahtseils wäre es die Richtung der Litzen. Die Schlagrichtung der kleineren Komponenten, wie der Litzen, kann allerdings zusätzlich mit einem vorangehenden kleinen Buchstaben angegeben werden. Beispielsweise entspricht ein sZ-Schlag einem Drahtseil mit Z-geschlagenen Litzen und S-geschlagenen Drähten. |
|
ko | https://ko.wikipedia.org/wiki/%EC%9A%94%EC%BD%94%ED%95%98%EB%A7%88%EC%8B%9C_%EA%B5%90%ED%86%B5%EA%B5%AD_3000%ED%98%95_%EC%A0%84%EB%8F%99%EC%B0%A8 | 요코하마시 교통국 3000형 전동차 | 요코하마 시 교통국 3000A형 전동차 | 요코하마시 교통국 3000형 전동차 / 세부 모델 / 요코하마 시 교통국 3000A형 전동차 | null | 日本語: 横浜市営地下鉄3000A系の先頭車の運転席後部の客室に設置された ボックスシート | null | image/jpeg | 3,072 | 4,608 | true | true | true | 요코하마 시 교통국 3000형 전동차는 1992년부터 운행하고 있는 요코하마 시 교통국 지하철 블루 라인의 전동차이다. | 요코하마 시 교통국 3000A형 전동차(일본어: 横浜市交通局3000A形電車)는 1992년에 신요코하마 ~ 아자미노 개업과 동시에 도입된 요코하마 시 교통국 지하철 블루 라인의 전동차로 도큐 차량제조에서 제작되었다. 전 차량 GTO 소자를 탑재하고 있으며 기존에 운행했던 1000형, 2000형 전동차보다 폭이 넓어졌다. 2007년 1인 승무를 개시에 앞서 ATC 개조 작업이 완료되었다. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Jan_van_Orley | Jan van Orley | General | Jan van Orley / Work / General | Adoration of the shepherds, oil on canvas | null | null | image/jpeg | 810 | 1,841 | true | true | true | Jan van Orley or Jan van Orley II was a Flemish painter, draughtsman, printmaker and designer of tapestries. Van Orley was one of the major figures of Flemish tapestry design in the late 17th and early 18th century.
After the destruction by French troops of a large number of religious and civic buildings during the Bombardment of Brussels in 1695 he obtained many commissions for religious paintings to redecorate the churches in Brussels that had been destroyed by the French onslaught. | Jan van Orley was a prolific artist and left an extensive oeuvre in a wide variety of techniques including painting, drawing, printmaking and tapestry design. His principal subjects are history and mythology.
Van Orley's work marks the transition from the 17th century Baroque style to the classicism of the 18th century. Jan's work was dependent on Flemish Baroque and French academic Classicist painting of the 17th century. In particular, the influence of the work of Peter Paul Rubens, Charles Le Brun and Gérard de Lairesse are visible in his work.
Van Orley also executed a number of portraits of members of the royal families of the Spanish and Austrian regime. |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%90%D7%A0%D7%93%D7%A8%D7%98%D7%AA_%D7%90%D7%9C%D7%9B%D7%A1%D7%A0%D7%93%D7%A8_%D7%91%D7%A8%D7%95%D7%95%D7%9C%D7%93 | אנדרטת אלכסנדר ברוולד | null | אנדרטת אלכסנדר ברוולד | null | עברית: Alexander Baerwald memorial in Carmel center, Haifa | null | image/jpeg | 2,304 | 3,072 | true | true | true | אנדרטת אלכסנדר ברוולד היא אנדרטה לזכרו של האדריכל, מתכנן בניין הטכניון בהדר הכרמל וראש הפקולטה הראשון לאדריכלות - אלכסנדר ברוולד, ברחוב קלר בכרמל מרכזי בחיפה.
ברוולד נפטר באוקטובר 1930 ומוקירי זכרו החליטו להקים יד זיכרון במקום שבו אהב לשבת ולצייר. את האנדרטה תכנן זאב גסקו שסיים במחזור הראשון של הפקולטה לאדריכלות של הטכניון אשר ברוולד היה מייסדה.
האנדרטה בנויה כגדר וספסל, בצורת משושה עם פשפש קטן, המקיפים ברושים אשר נטעו שם הרבה לפני הקמת האנדרטה.
על האנדרטה נחקקה כתובת בשלוש שפות: עברית, אנגלית וערבית, ביטוי לרב-תרבותיות שבה האמין ברוולד, ובהן נכתב שמו ותאריכי לידתו ופטירתו הלועזיים והעבריים.
האנדרטה נחנכה ב-26 במרץ 1937 בנוכחות מושל המחוז אדוארד קית'-רוץ', שבתי לוי, הרמן שטרוק - ידידו עוד מגרמניה של ברוולד, אלמנתו וחבריו. | אנדרטת אלכסנדר ברוולד היא אנדרטה לזכרו של האדריכל, מתכנן בניין הטכניון בהדר הכרמל וראש הפקולטה הראשון לאדריכלות - אלכסנדר ברוולד, ברחוב קלר בכרמל מרכזי בחיפה.
ברוולד נפטר באוקטובר 1930 ומוקירי זכרו החליטו להקים יד זיכרון במקום שבו אהב לשבת ולצייר. את האנדרטה תכנן זאב גסקו שסיים במחזור הראשון של הפקולטה לאדריכלות של הטכניון אשר ברוולד היה מייסדה.
האנדרטה בנויה כגדר וספסל, בצורת משושה עם פשפש קטן, המקיפים ברושים אשר נטעו שם הרבה לפני הקמת האנדרטה.
על האנדרטה נחקקה כתובת בשלוש שפות: עברית, אנגלית וערבית, ביטוי לרב-תרבותיות שבה האמין ברוולד, ובהן נכתב שמו ותאריכי לידתו ופטירתו הלועזיים והעבריים.
האנדרטה נחנכה ב-26 במרץ 1937 בנוכחות מושל המחוז אדוארד קית'-רוץ', שבתי לוי, הרמן שטרוק - ידידו עוד מגרמניה של ברוולד, אלמנתו וחבריו. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Jaguar_XK120 | Jaguar XK120 | Galerie | Jaguar XK120 / Galerie | null | Deutsch: Jaguar XK120 Supersonic, Karosserie Ghia, Entwurf Giovanni Savonuzzi, Baujahr 1954 (nur 3 gebaut), bei der Techno-Classica 2007 English: Techno-Classica 2007, Jaguar XK120 Supersonic (1954), Choachwork by Ghia penned by Giovanni Savonuzzi, 220 bhp, only 3 were made | Jaguar XK120 Supersonic (Concept car réalisé par la Carrosserie Ghia en 1954) | image/jpeg | 1,474 | 2,317 | true | true | true | La Jaguar XK120 est une voiture de sport à deux places produite par la marque automobile britannique Jaguar de 1948 à 1954.
Il n’y a eu que cinq modèles sportifs dans toute l’histoire de Jaguar. Cela montre que la compagnie a toujours créé du premier coup des automobiles qui resteraient longtemps en production au prix de modifications mineures. La XK vient en second dans ce palmarès derrière celle qui lui a succédé, la Jaguar type E, peut-être plus connue. Mais la XK a représenté une révolution identique quand elle est apparue en 1948 en offrant un rapport qualité / prix qu’aucun autre constructeur ne pouvait atteindre. | null |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/RTN2 | RTN2 | null | RTN2 | null | English: Gene expression pattern of the RTN2 gene. | null | image/png | 530 | 732 | true | true | true | RTN2 – білок, який кодується однойменним геном, розташованим у людей на короткому плечі 19-ї хромосоми. Довжина поліпептидного ланцюга білка становить 545 амінокислот, а молекулярна маса — 59 264.
Кодований геном білок за функцією належить до фосфопротеїнів.
Задіяний у такому біологічному процесі, як альтернативний сплайсинг.
Локалізований у мембрані, ендоплазматичному ретикулумі. | RTN2 (англ. Reticulon 2) – білок, який кодується однойменним геном, розташованим у людей на короткому плечі 19-ї хромосоми. Довжина поліпептидного ланцюга білка становить 545 амінокислот, а молекулярна маса — 59 264.
Кодований геном білок за функцією належить до фосфопротеїнів.
Задіяний у такому біологічному процесі, як альтернативний сплайсинг.
Локалізований у мембрані, ендоплазматичному ретикулумі. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E4%B8%89%E6%88%90%E4%B8%AD%E5%A4%AE%E7%AB%99 | 三成中央站 | null | 三成中央站 | 車站月台 | 한국어: 삼성중앙역 승강장 | 車站月台 | image/jpeg | 2,448 | 3,264 | true | true | true | 三成中央站位於韓國首爾特別市江南區三成洞，是首爾地鐵9號線的地鐵站。 | 三成中央站（韓語：삼성중앙역／三成中央驛 Samseong-jungang yeok /）位於韓國首爾特別市江南區三成洞，是首爾地鐵9號線的地鐵站。 |
|
ga | https://ga.wikipedia.org/wiki/Loch_Siabhair | Loch Siabhair | null | Loch Siabhair | Loch Siabhair | null | null | image/jpeg | 591 | 945 | true | true | true | Is loch i gContae na hIarmhí é Loch Siabhair. | Is loch i gContae na hIarmhí é Loch Siabhair. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_rijksmonumenten_in_Vianen_(plaats) | Lijst van rijksmonumenten in Vianen (plaats) | null | Lijst van rijksmonumenten in Vianen (plaats) | null | This is an image of rijksmonument number 520873 A house at Hofplein 2, Vianen. | Vier woningen (type arbeiderswoning rug aan rug) in Ambachtelijk Traditionele bouwtrant | image/jpeg | 3,000 | 4,000 | true | true | true | De stad Vianen telt 163 inschrijvingen in het rijksmonumentenregister. Hieronder een overzicht. | De stad Vianen telt 163 inschrijvingen in het rijksmonumentenregister. Hieronder een overzicht. |
|
ar | https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%8A_%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%B3 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/15/Juande.jpg | خواندي راموس | null | خواندي راموس | خواندي راموس | English: Juande Ramos | null | image/jpeg | 305 | 299 | true | true | true | خواندي راموس لاعب كرة قدم سابق والمدرب الحالي لنادي مالقا. سبق له أن كان مدرباً لنادي توتنهام الإنجليزي ونادي ريال مدريد الإسباني.
ولم يتوفق مع ريال مدريد واكمل موسم 08-2009 وأنهى الموسم في المركز الثاني في الليغا و خرج من دوري الأبطال بـ طريقة مهينة بعد رباعية الأنفيلد أمام ليفربول في دور الستة عشر لمنافسات دوري أبطال أوروبا وكذلك خسر كلاسيكو البيرنابيو امام برشلونة بنتيجة 6-2 ورحل من الفريق المدريدي ليكون خليفته المدرب التشيلي مانويل بيليجريني. | خواندي راموس (بالإسبانية: Juande Ramos) (ولد في 25 سبتمبر 1954) لاعب كرة قدم سابق والمدرب الحالي لنادي مالقا. سبق له أن كان مدرباً لنادي توتنهام الإنجليزي ونادي ريال مدريد الإسباني. .
ولم يتوفق مع ريال مدريد واكمل موسم 08-2009 وأنهى الموسم في المركز الثاني في الليغا و خرج من دوري الأبطال بـ طريقة مهينة بعد رباعية الأنفيلد أمام ليفربول في دور الستة عشر لمنافسات دوري أبطال أوروبا وكذلك خسر كلاسيكو البيرنابيو امام برشلونة بنتيجة 6-2 ورحل من الفريق المدريدي ليكون خليفته المدرب التشيلي مانويل بيليجريني. |
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Carcassa_(arma) | Carcassa (arma) | null | Carcassa (arma) | Disegno di una carcassa | English: Carcass-projectile | null | image/jpeg | 206 | 200 | true | true | true | Una carcassa era un antico tipo di bomba incendiaria o di granata, che aveva come obiettivo l'appiccare il fuoco al bersaglio. Era composta da un involucro esterno, solitamente in ghisa, riempito di una miscela altamente infiammabile, e da tre a cinque buchi attraverso i quali il liquido infiammabile veniva sparso in giro. Le carcasse venivano sparate con obici, mortai o con altri cannoni per incendiare le difese avversarie. Al momento dell'impatto la granata andava in frantumi, spargendo il liquido infiammabile attorno al bersaglio. | Una carcassa era un antico tipo di bomba incendiaria o di granata, che aveva come obiettivo l'appiccare il fuoco al bersaglio. Era composta da un involucro esterno, solitamente in ghisa, riempito di una miscela altamente infiammabile, e da tre a cinque buchi attraverso i quali il liquido infiammabile veniva sparso in giro. Le carcasse venivano sparate con obici, mortai o con altri cannoni per incendiare le difese avversarie. Al momento dell'impatto la granata andava in frantumi, spargendo il liquido infiammabile attorno al bersaglio. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Smedjebacken | Smedjebacken | null | Smedjebacken | Smedjebacken Church Street in July 2009 | English: Smedjebacken Church Street | Smedjebacken Church Street in July 2009 | image/jpeg | 1,149 | 1,562 | true | true | true | Smedjebacken is a locality and the seat of Smedjebacken Municipality, Dalarna County, Sweden, with 5,100 inhabitants in 2010.
Geographically, the town Smedjebacken is situated by the lake Barken, with an area of 34 km², which in turn belongs to the Kolbäcksån stream-system, which drains into lake Mälaren to the south-east. | Smedjebacken is a locality and the seat of Smedjebacken Municipality, Dalarna County, Sweden, with 5,100 inhabitants in 2010.
Geographically, the town Smedjebacken is situated by the lake Barken, with an area of 34 km², which in turn belongs to the Kolbäcksån stream-system, which drains into lake Mälaren to the south-east. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Sommariva_del_Bosco | Sommariva del Bosco | Palazzo municipale | Sommariva del Bosco / Architetture / Palazzo municipale | Il municipio | English: Sommariva del Bosco (CN, Italy): town hall Italiano: Sommariva del Bosco (CN): il municipio | null | image/jpeg | 1,931 | 2,311 | true | true | true | Sommariva del Bosco è un comune italiano di 6 350 abitanti della provincia di Cuneo, in Piemonte. | L'edificio comunale, struttura in origine di pertinenza del castello, è costituito da due parti edificate in epoche diverse. L'ala più antica, sul lato che volge a mezzogiorno (salita Boglione), è di epoca seicentesca, mentre l'ala ottocentesca ospita la sala consiliare. All'interno è custodito lo stendardo della città, risalente al XV secolo, testimone dei giuramenti che alle porte del castello i borghigiani recitavano promettendo fedeltà a un signore dopo l'altro. |
|
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%98%D1%80%D1%81%D0%BA%D0%B8_%D0%B2%D0%B0%D0%B7%D0%B4%D1%83%D1%85%D0%BE%D0%BF%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D0%B8_%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%BF%D1%83%D1%81 | Ирски ваздухопловни корпус | Летелице | Ирски ваздухопловни корпус / Летелице | null | British Army's 651 Sqdn. landing at RAF Waddington | null | image/jpeg | 2,092 | 3,412 | true | true | true | Ирски ваздухопловни корпус је ваздухопловни контингент одбрамбених снага Републике Ирске. Пружа ваздушну подршку копненим снагама и поморској служби, такође помаже цивилним службама као што је полиција, хитна медицинска помоћ и обалска стража. Ваздухопловни корпус је такође задужен за ваздушни превоз ирских званичника.
Главна ваздухопловна база се налази у Балдонелу у округу Даблин. | null |
|
ar | https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%83%D9%84%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%8A%D8%B1 | كلب الترير | null | كلب الترير | كلب ترير أليف في عام 1875 (نوع ترير العرض الإنجليزي) | null | null | image/jpeg | 332 | 400 | true | true | true | الترير هو كلب من أي من العديد من السلالات أو الأجناس البرية لـ نوع كلاب الترير، التي تتميز عادة بأنها صغيرة الحجم ونحيلة وقوية ونشيطة جدًا وشجاعة. تتباين سلالات الترير للغاية من حيث الحجم؛ من اثنين باوند فقط إلى أكثر من 70 باوندًا، وعادةً ما يتم تصنيفها في فئات حسب الحجم أو الوظيفة. وتوجد خمس مجموعات مختلفة في كل مجموعة تتضمن العديد من السلالات المختلفة. | الترير (بالإنجليزية: Terrier) هو كلب من أي من العديد من السلالات أو الأجناس البرية لـ نوع كلاب الترير، التي تتميز عادة بأنها صغيرة الحجم ونحيلة وقوية ونشيطة جدًا وشجاعة. تتباين سلالات الترير للغاية من حيث الحجم؛ من اثنين باوند فقط إلى أكثر من 70 باوندًا، وعادةً ما يتم تصنيفها في فئات حسب الحجم أو الوظيفة. وتوجد خمس مجموعات مختلفة في كل مجموعة تتضمن العديد من السلالات المختلفة. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Yamaha_YZF1000R_Thunderace | Yamaha YZF1000R Thunderace | null | Yamaha YZF1000R Thunderace | null | Español: Motocicleta a escala, marca Welly, modelo 2001 Yamaha YZF1000R Thumderace, de la serie Motorcycle Series. | schaalmodel | image/jpeg | 1,875 | 2,500 | true | true | true | De Yamaha YZF1000R Thunderace is een motorfiets geproduceerd door Yamaha van 1996 tot 2002.
Het is een sportieve motorfiets, de 1002 cc, viercilinder lijnmotor is met lichte modificaties afkomstig uit de YamahaFZR1000 5 kleppen per cilinder
In de uitlaat bevindt zich een EXUP-klep voor meer trekkracht bij lage toeren.
De Thunderace werd geleverd in de kleuren rood/wit, rood/wit/zwart, zwart-zilver, blauw-zwart, rood-zilver. | De Yamaha YZF1000R Thunderace is een motorfiets geproduceerd door Yamaha van 1996 tot 2002.
Het is een sportieve motorfiets, de 1002 cc, viercilinder lijnmotor is met lichte modificaties afkomstig uit de YamahaFZR1000 5 kleppen per cilinder (3 inlaat- 2 uitlaatkleppen)
In de uitlaat bevindt zich een EXUP-klep voor meer trekkracht bij lage toeren.
De Thunderace werd geleverd in de kleuren rood/wit, rood/wit/zwart, zwart-zilver, blauw-zwart, rood-zilver. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/John_Powell_(Canadian_politician) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/46/John_Powell.png | John Powell (Canadian politician) | null | John Powell (Canadian politician) | null | English: John Powell, Mayor of Toronto | null | image/png | 335 | 226 | true | true | true | John Powell was a Canadian politician who served as mayor of Toronto and played an important role in the Upper Canada Rebellion. Powell was a member of the "Family Compact," the small group of elite families that controlled the politics of Upper Canada in the first half of the nineteenth century. His father, Captain John Powell, was the son-in-law of General Æneas Shaw and his grandfather was Chief Justice William Dummer Powell. He was also a member of the Orange Order in Canada. | John Powell (June 19, 1809 – February 24, 1881) was a Canadian politician who served as mayor of Toronto and played an important role in the Upper Canada Rebellion. Powell was a member of the "Family Compact," the small group of elite families that controlled the politics of Upper Canada in the first half of the nineteenth century. His father, Captain John Powell, was the son-in-law of General Æneas Shaw and his grandfather was Chief Justice William Dummer Powell. He was also a member of the Orange Order in Canada. |
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%9C%D7%90%D7%95%D7%95%D7%A8%D7%AA_%D7%94%D7%A9%D7%99%D7%9C%D7%95%D7%A9-%D7%A1%D7%A8%D7%92%D7%99%D7%99%D7%91 | לאוורת השילוש-סרגייב | null | לאוורת השילוש-סרגייב | האב סרגיי מברך את דמיטרי דונסקוי לפני יציאתו לקרב קוליקובו | Русский: Сергий Радонежский благословляет Дмитрия Донского перед Куликовской битвой | null | image/jpeg | 1,400 | 2,016 | true | true | true | לאוורת השילוש-סרגייב הוא המנזר הגדול ביותר ברוסיה, והוא שוכן במרכז העיר סרגייב פוסד במחוז מוסקבה הנמצאת במרחק של כ-90 ק"מ ממוסקבה, על הדרך המובילה לירוסלבל. המנזר הוקם במאה ה-14 על ידי סרגיי רדונז'סקי ומילא תפקיד חשוב בהיסטוריה של רוסיה. | לאוורת השילוש-סרגייב (רוסית: Троице-Сергиева лавра) הוא המנזר הגדול ביותר ברוסיה, והוא שוכן במרכז העיר סרגייב פוסד במחוז מוסקבה הנמצאת במרחק של כ-90 ק"מ ממוסקבה, על הדרך המובילה לירוסלבל. המנזר הוקם במאה ה-14 על ידי סרגיי רדונז'סקי ומילא תפקיד חשוב בהיסטוריה של רוסיה. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Occupazione_sovietica_dei_paesi_baltici_(1940) | Occupazione sovietica dei paesi baltici (1940) | Contesto storico | Occupazione sovietica dei paesi baltici (1940) / Contesto storico | Espansione sovietica nel 1939-1940 | null | null | image/svg+xml | 1,259 | 1,256 | true | true | true | L'occupazione sovietica dei paesi baltici nel 1940 copre il periodo storico che va dalla firma dei patti di mutua assistenza sovietico-baltica nel 1939, alla loro invasione e annessione nel 1940, per poi toccare infine alle deportazioni di massa del 1941.
Nel settembre e nell'ottobre 1939 il governo sovietico costrinse gli Stati baltici, in virtù della sua influenza, a concludere patti di mutua assistenza che autorizzavano i sovietici a stabilire in loco basi militari. In seguito all'invasione dell'Armata Rossa nell'estate del 1940, le autorità sovietiche costrinsero i governi baltici a dimettersi. I presidenti di Estonia e Lettonia furono imprigionati e successivamente morirono in Siberia. Sotto la supervisione sovietica, i nuovi governi comunisti fantoccio appena costituiti organizzarono elezioni i cui risultati erano palesemente truccati. Poco più tardi, le "assemblee popolari" appena elette approvarono risoluzioni che chiedevano l'ammissione nell'Unione Sovietica. Nel giugno del 1941 i nuovi governi sovietici effettuarono espulsioni di massa dei cosiddetti "nemici del popolo". | Dopo l'invasione della Polonia il 17 settembre 1939, in accordo con i contenuti del patto Molotov-Ribbentrop, ai sovietici fu concessa libertà di azione anche sulla Lettonia, sulla Lituania e sull'Estonia. Tale facoltà risultò particolarmente gradita a Mosca, poiché la possibilità di occuparle avrebbe potuto impedire alla Germania di utilizzare i tre stati come testa di ponte per avvicinarsi a Leningrado. I sovietici esercitarono pressioni sulla Finlandia e sui paesi baltici affinché concludessero trattati di mutua assistenza. I sovietici inoltre misero in dubbio la neutralità dell'Estonia in seguito alla fuga di un sottomarino polacco da Tallinn il 18 settembre, internato per essersi rifugiato lì dopo lo scoppio delle ostilità in seguito all'attacco da parte di due dragamine tedeschi che lo avevano danneggiato. Una settimana dopo, il 24 settembre 1939, il ministro degli Esteri estone ricevette un ultimatum da Mosca. I sovietici chiesero la stipula di un trattato di mutua assistenza per stabilire basi militari in Estonia. Gli estoni non ebbero altra scelta che consentire la creazione di basi navali, aeree ed militari sovietiche su due isole estoni, Suur-Pakri e Väike-Pakri, e presso il porto di Paldiski. L'accordo venne firmato il 28 settembre 1939. Un simile trattamento toccò alla Lettonia il 5 ottobre 1939 e alla Lituania il 10 ottobre 1939. Gli accordi consentirono all'Unione Sovietica di stabilire presidi militari sul territorio delle repubbliche baltiche per tutta la durata della guerra europea, stazionando 25.000 uomini in Estonia, 30.000 in Lettonia e 20.000 in Lituania.
Nel 1939 la Finlandia aveva respinto simili richieste sovietiche per cedere o consegnare in affido parti del suo territorio. Per tutta risposta, l'Unione Sovietica attaccò la Finlandia, dando luogo alla cosiddetta guerra d'inverno a fine novembre. I finlandesi furono in grado di resistere agli invasori per oltre tre mesi; la nazione scandinava perse oltre il 10% dei suoi territori, ma preservò la sua sovranità. I baltici rimasero neutrali nel conflitto e i sovietici lodarono il loro comportamento esemplare nei confronti dell'URSS. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/zh-my/%E9%98%BF%E7%88%BE%E5%B7%B4%E5%B0%BC%E4%BA%9E%E4%B8%96%E7%95%8C%E9%81%BA%E7%94%A2%E5%88%97%E8%A1%A8 | 阿爾巴尼亞世界遺產列表 | 遗产名单 | 阿爾巴尼亞世界遺產列表 / 遗产名单 | null | English: old town of berat albania 2016 | null | image/jpeg | 1,056 | 1,408 | true | true | true | 根据联合国教科文组织于1972年制定的《保护世界文化和自然遗产公约》，世界遗产是指对全人类有重要文化或自然价值的遗产项目。阿尔巴尼亚于1989年7月10日批准该项公约，使该国的历史遗迹及自然景物具有列入《世界遗产名录》的资格。
截至2019年，阿尔巴尼亚已有4处地点被列入《世界遗产名录》，另有4处地点被列入预备名单。首个被注册的地点是位于该国南部的布特林特，该城于1992年联合国教科文组织第16届世界遗产委员会会议上被列入名录；而吉诺卡斯特城在2005年被列入后，与培拉特于2008年合并为培拉特和吉诺卡斯特历史中心。2017年，加希河和拉伊采被列入自然遗产喀尔巴阡山脉原始山毛榉森林和欧洲其他地区古山毛榉森林的一部分，而位于北马其顿与阿尔巴尼亚边界的奥赫里德湖在2019年将世界遗产范围扩大至阿尔巴尼亚沿岸。 | 联合国教科文组织根据10项标准审核被申请列入的地点，每个地点须至少符合其中1项标准。标准（i）至（vi）是文化遗产；（vii）到（x）是自然遗产，同时符合文化和自然遗产标准的则为复合遗产。
以下按照列入年份（西元）排列： |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Klosterfriedhof_Dobbertin | Klosterfriedhof Dobbertin | null | Klosterfriedhof Dobbertin | Grabkreuze der Konventualinnen | Deutsch: Grabkreuze der Konventualinnen des Klosters Dobbertin auf dem Klosterfriedhof | null | image/jpeg | 1,188 | 1,784 | true | true | true | Der Klosterfriedhof in Dobbertin in Mecklenburg-Vorpommern befindet sich am nördlichen Dorfrand, nahe der Bundesstraße 192, die von Sternberg nach Goldberg führt. Parallel der fast 200 Meter langen Friedhofsmauer mit dem schmiedeeisernen Eingangstor ist die Lindenstraße die einzige Zufahrt zum Kloster Dobbertin am Dobbertiner See. Der Klosterfriedhof ist Teil der in ihrer Gesamtheit denkmalgeschützten Klosteranlage. | Der Klosterfriedhof in Dobbertin in Mecklenburg-Vorpommern befindet sich am nördlichen Dorfrand, nahe der Bundesstraße 192, die von Sternberg nach Goldberg führt. Parallel der fast 200 Meter langen Friedhofsmauer mit dem schmiedeeisernen Eingangstor ist die Lindenstraße die einzige Zufahrt zum Kloster Dobbertin am Dobbertiner See. Der Klosterfriedhof ist Teil der in ihrer Gesamtheit denkmalgeschützten Klosteranlage. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E6%B8%AF%E5%8F%A3%E5%88%97%E8%A1%A8 | 港口列表 | null | 港口列表 | 加拿大維多利亞 (卑詩) 港一隅 | null | null | image/jpeg | 1,307 | 2,098 | true | true | true | 這是世界的港口列表，根據港口所在的海域或河流流域分類： | 這是世界的港口列表，根據港口所在的海域或河流流域分類： |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/Havasalf%C3%B6ldi_fejedelmek_list%C3%A1ja | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ee/Dan_al_II-lea.jpg | Havasalföldi fejedelmek listája | Önálló Havasalföld (1247–1600) | Havasalföldi fejedelmek listája / Önálló Havasalföld (1247–1600) | null | Slovenčina: Dan II. Valašský. | null | image/jpeg | 193 | 192 | true | true | true | Ez a táblázat Havasalföld uralkodóit sorolja fel uralkodásuk időrendi sorrendjében 1859-ig, a Moldvával való egyesülésig. Az egyes uralkodók nevei alatt fel van sorolva, hogy ha Moldvában is uralkodtak, akkor milyen néven sorolhatók a moldvai fejedelmek listájába. Az uralkodók elnevezése, ha két országban is uralkodtak, a korábban bírt ország szerint történt. Az uralkodási időnél a betöltött évek és hónapok szerepelnek. Ahol hullámjel van, ott majdnem betöltötte az adott személy az adott évet/hónapot. | Havasalföld az alapítástól, 1277-től, de különösen 1290-től a Magyar Királyság függésében létezett. Ezt az 1330-as magyarok feletti győzelem időlegesen megváltoztatta, de a Magyar Királyságtól az 1526. évi mohácsi csatavesztésig nem volt teljesen független. A gondot a Basarab-ház különböző tagjainak egymással való két évszázados torzsalkodása jelentette. Az állam rövid virágzása I. Mircea (1386–1418), valamint IV. Vlad és IV. Radu korára (1482–1508) tehető. A törökök több támadást vezettek az ország ellen, de a végleges uralmat csak – a magyar történelemből Vitéz Mihályként ismert és rövid időre Havasalföldet, Moldvát és Erdélyt egyesítő – II. Mihály havasalföldi fejedelem halála (1601) után szerezhették meg. |
mg | https://mg.wikipedia.org/wiki/Ian_McShane | Ian McShane | null | Ian McShane | null | Ian McShane | null | image/jpeg | 1,000 | 667 | true | true | true | Ian McShane dia mpilalao, talen-koronantsary, mpamoaka horonantsary mizaka ny zom-pirenen'i Fanjakana Mitambatra teraka ny 29 Septambra 1942 | Ian McShane dia mpilalao, talen-koronantsary, mpamoaka horonantsary mizaka ny zom-pirenen'i Fanjakana Mitambatra teraka ny 29 Septambra 1942 |
|
eo | https://eo.wikipedia.org/wiki/Kampanulacoj | Kampanulacoj | Sistematiko | Kampanulacoj / Sistematiko | subfamilio Campanuloideae: lilifolia adenoforo (Adenophora liliifolia) | Deutsch: Adenophora liliifolia in Südslowenien am Berghang in 830m ü.NN. Aufnahme am 29.07.2000 bei Osilnica von Berwianr | null | image/jpeg | 2,399 | 1,420 | true | true | true | La kampanulacoj estas planta familio el la dukotiledonaj angiospermoj. Tiu familio apartenas al la ordo asteraloj. Ĝi enhavas ĉirkaŭ 90 genrojn kaj preskaŭ 2400 speciojn. Ĝia tipa genro estas kampanulo.
La familio estas preskaŭ tutmonde disvastigita. Kelka specioj kaj kulturvarioj estas uzataj kiel ornamplantoj. | La familio Campanulaceae estis starigita en la jaro 1789 fare de Antoine Laurent de Jussieu en Genera Plantarum, p. 163. Tipogenro estas Campanula. Sinonimoj por Kampanulacoj JUSS.: Cyananthaceae J.AGARDH, Cyphiaceae A.DC., Cyphocarpaceae REVEAL & HOOGLAND, Jasionaceae DUMORT., Lobeliaceae JUSS.}} NOM. CONS., Nemacladaceae NUTT.}}.
La kampanulacoj (Campanulaceae) konsistas el kvin subfamilio kaj 85 ĝis 86 genroj kun 2000 ĝis 2300 specioj:
subfamilio Campanuloideae BURNETT: Ili havas radiosemetriaj floroj kaj hipoginaj ovarioj. Ĝi havas 45 ĝis 50 genroj kaj ĉirkaŭ 950 specoj. Ili tutmonde estass disvastigitaj:
Adenophora FISCH.: Ĝi estas monofila genro kun ĉirkaŭ 62 specioj, precipe en orienta Azio ĝis Hindio kaj Vjetnamio. en Mezeŭopo:
lilifolia adenoforo (Adenophora liliifolia (L.) BESSER. sin.: Campanula liliifolia L.) tutmonde disvastigate kaj la sola specio de la genro, kiu ankaŭ troviĝas en Eŭropo.
Astrocodon FED.: kelkaj aŭtoroj metas ĝin al la genro Campanula.
Asyneuma GRISEB. & SCHENK: ĉirkaŭ 33 specioj en Nordafriko kaj moderaj regionoj de Eŭrazio.
Azorina FEER: nur unu specio:
Azorina vidalii FEER: sur Azoroj.
Berenice Tul.: nur unu specio:
Berenice arguta TUL.: sur la Maskarenoj.
Kampanulo (Campanula L.): Ĝi estas polifilagenro kun 300 ĝis 500 specioj, tutmonde de la arktaj ĝis la moderaj regionoj de la norda hemisfero.
Campanumoea BLUME: nur du specioj en nordorienta Hindio, Butano, Nepalo, Ĉinio (du specioj), Laoso, Birmo, Tajlando, Vjetnamio, Indonezio kaj Japanio.
Canarina L.: de la nur tri specioj du kreskas en Orientafriko kaj unu sur la Kanariaj insuloj.
Codonopsis WALL.: ĉirkaŭ 42 specioj en meza, orienta ka suda Azio, el tiuj 40 specioj en Ĉinio.
Craterocapsa HILLIARD & B.L.BURTT: ĉirkaŭ kvin specioj, en Sudafriko.
Cryptocodon FED.: nur unu specio:
Cryptocodon monocephalus (TRAUTV.) FED.: en Mezazio.
Cyananthus WALL. EX BENTH.: ĉirkaŭ 18 specioj, en Himalajo kaj la Hengduan-montaro, el tiuj 17 specioj en Ĉinio.
Cyclocodon GRIFF.: kun nur tri specioj de la Himalajo ĝis la Rjukju-insuloj, Filipinoj kaj Papua-Novgvineo, ĉiuj tri specioj en Ĉinio.
Cylindrocarpa REGEL: nur unu specio:
Cylindrocarpa sewerzowii (REGEL) REGEL: en Mezazio.
Echinocodon D.Y.HONG: nur unu specio:
Echinocodon lobophyllus D.Y.HONG: endemio sur ŝtonaj kreskejoj en alteco de ĉirkaŭ 300 m en la ĉina provinco Hubejo.
EdraianthusA.DC.: ĉirkaŭ 13 specioj en Sudorienteŭropo.
Favratia FEER: nur unu specio:
Favratia zoysii (WULFEN) FEER: endemio de la sudorientaj Alpoj.
Feeria BUSER: nur unu specio:
Feeria angustifolia (SCHOUSB.) BUSER: en Maroko.
Githopsis NUTT.: ĉirkaŭ kvar specioj en la okcidenta Nordameriko.
Gunillaea THULIN: nur du specioj en tropika Afriko.
Hanabusaya NAKAI: nur unu specio:
Hanabusaya asiatica (NAKAI) NAKAI: en Koreio.
Heterochaenia DC.: ĉirkaŭ kvar specioj, sur la Maskarenoj.
Heterocodon NUTT.: nur unu specio:
Heterocodon rariflorum NUTT.: okcidenta Nordameriko de Brita Kolumbio bis Kalifornio kaj Kolorado.
Homocodon D.Y.HONG: nur du specioj en Butano kaj Ĉinio.
Jasione L.: ĉirkaŭ 15 specioj en la Mediteranea regiono, unu specio en Mezeŭropo.
Legousia DURANDE: ĉirkaŭ sep specioj en la Mediteranea regiono.
Leptocodon (HOOK. F.) LEM.: nur du specioj en norda Hindio, Butano, orienta Nepalo, norda Birmo kaj sudokcidenta Ĉinio , ambau specioj en Ĉinio.
Merciera A.DC.: ĉirkaŭ ses specioj en Sudafriko.
Michaŭia L'Hér.: ĉirkaŭ sep specioj en sudokcidenta Azio, ekzemple:
Michaŭia campanuloides L'HÉR.: en Turkio, Sirio, Libano kaj Israelo
Michaŭia laevigata VENT.: en Turkio, Azerbajĝano kaj Armenio.
Michaŭia nuda A.DC.: en Turkio kaj Sirio.
Michaŭia thyrsoidea BOISS. & HELDR.: en Turkio.
Michaŭia tschihatcheffii FISCH. & C.A.MEY.
Microcodon A.DC.: la ĉirkaŭ kvar specioj en Sudafriko.
Musschia DUM.: nur du specioj, sur Madejro.
Namacodon THULIN: nur unu specio:
Namacodon schinzianum (MARKGR.) THULIN: en Sudafriko.
Nesocodon Thulin: nur unu specio:
Nesocodon mauritianus (I.RICHARDSON) THULIN: nur en Maŭricio.
Ostrowskia REGEL: nur unu specio:
Ostrowskia magnifica REGEL: en Mezazio.
Peracarpa HOOK. F. & THOMSON: nur unu specio:
P |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Guardia_Imperial_(Napole%C3%B3n_I) | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b2/Mamelucco_a_cavallo_della_Vecchia_Guardia_Adolphe_de_Chesnel.jpg | Guardia Imperial (Napoleón I) | Composición | Guardia Imperial (Napoleón I) / Composición | null | Mamelucco a cavallo della Vecchia Guardia | null | image/jpeg | 923 | 711 | true | true | true | La Guardia Imperial francesa, conocida también como «Vieja Guardia», era un cuerpo de soldados veteranos curtidos en la batalla. Entre otras campañas de las Guerras Napoleónicas, tuvo intervenciones en batallas de gran importancia como Austerlitz, Eylau y finalmente en Waterloo, donde tuvieron su último día de gloria. A ellos se les atribuye la toma de La Haye Sainte, punto fortificado británico que pasó a manos de ambos bandos en varias ocasiones. Por orden de Napoleón, se le encargó la heroica misión de cubrir la retirada del ejército francés, donde fue arrollada por la caballería prusiana, con bastantes bajas.
La Guardia Imperial francesa era la unidad de élite de aquel tiempo en el ejército francés, y había evolucionado a partir de las Guardias de los Cónsules y de la Guardia Consular. Eran, literalmente, una unidad del ejército por sí misma con divisiones de infantería y caballería, un ejército dentro del ejército. | La Guardia Imperial se componía de tres secciones:
Vieja Guardia: esta era la crème de la crème del ejército de Napoleón. La Vieja Guardia se componía de los veteranos con más tiempo de servicio (de 3 a 5 campañas). Estaba compuesto por ocho compañías de unos cien hombres cada una bajo el mando de un capitán.
Guardia Media: consistente en veteranos de 3 a 5 campañas. Compuesta por cinco compañías de 200 hombres cada una, comandados por un teniente.
Joven Guardia: inicialmente constituida por veteranos con al menos una campaña, así como por brillantes oficiales jóvenes. Compuesta de la misma manera que la Guardia Media.
Se agrupaban en batallones y todos estaban regidos por viejos guardias, que habían ascendido desde cero. Los requisitos para formar parte de la Guardia eran:
Medir como mínimo 1,65 m en el caso de los cazadores y 1,73 m en el caso de los granaderos .
Haber servido por lo menos diez años en el ejército para ser componente de la Vieja Guardia y ocho años para la Guardia Media y la Joven y haber demostrado valor en las batallas.
Saber leer y escribir.
Llevar bigote obligatoriamente. Los zapadores llevaban barba y los miembros de la Vieja Guardia pendientes y pelo largo recogido en coleta.
La Guardia Imperial era cosmopolita, ya que además de franceses, había en ella polacos, belgas, holandeses, tártaros y mamelucos. |
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Neda_Agha-Soltan | Neda Agha-Soltan | Fallecimiento | Neda Agha-Soltan / Fallecimiento | Tumba de Agha-Soltán en el cementerio Behesht-e Zahra (en Teherán). | English: Neda Agha-Soltan gravesite in Behesht-e Zahra cemetery in Iran. (photo by Arash Nikkhah) | null | image/jpeg | 2,832 | 4,256 | true | true | true | Neda Agha-Soltan fue una estudiante iraní de filosofía, asesinada durante las protestas electorales en Irán de 2009, a manos de la milicia Basij. Su muerte adquirió una enorme notoriedad en todo el mundo al ser grabada en vídeo por otros manifestantes y difundida en Internet. En idioma persa, el nombre Neda significa ‘voz’ o ‘llamada’, por lo que algunos medios de comunicación comenzaron a llamarla «la Voz de Irán». | El 20 de junio de 2009, cerca de las 18:31 PM, Neda Agha-Soltan estaba sentada en su Peugeot 206 en el tráfico de la avenida Kargar en la ciudad de Teherán. Estaba acompañada por su profesor de música y amigo cercano, Hamid Panahi, y dos personas más no identificadas. Los cuatro estaban en camino para participar en las protestas en contra de los resultados de las elecciones del 2009. Ella detuvo su automóvil a cierta distancia de donde se llevaban a cabo las principales protestas de ese día y entonces fue cuando salieron del auto para escapar del calor debido a que el aire acondicionado no funcionaba correctamente. Mientras estaba parada observando las esporádicas protestas en el área, fue herida en el pecho por un disparo de arma de fuego.
El incidente fue filmado en un video amateur, donde se muestra que ella cae al suelo y es atendida a los pocos segundos. Alguien grita "¡Ha recibido un disparo !, ¡Alguien, vengan y ayúdenla!" Los videos son acompañados por el mensaje del doctor después identificado como Dr. Arash Hejazi, quien dijo haber estado presente durante el incidente (pero que escapó de Irán poco después por temor a las represalias del gobierno):
A las 19:05 del 20 de junio en Kargar Ave., en la esquina donde cruzan las calles Khosravi y Salehi, una joven mujer que estaba esperando con su padre [sic, después identificado como su profesor de música] mirando las protestas recibió un disparo por un miembro de los paramilitares Basij escondido en el techo de una casa civil. Él tenía un disparo franco y no iba a fallar, apuntó directo al corazón. Soy doctor, entonces corrí para tratar de salvarla. Pero el impacto del disparo fue tan violento que la bala explotó dentro del pecho de la víctima y ella murió en menos de 2 minutos. Los participantes de la protesta estaban a más de un kilómetro de distancia en la calle principal y otros estaban huyendo debido al gas lacrimógeno usado contra ellos hacia la calle Salehi. El video fue filmado por mi amigo que se encontraba junto a mí."
Sus últimas palabras fueron "Me quemo, me quemo".Fue declarada muerta de camino al hospital Shariati de Teherán.
Hejazi, que se encontraba a un metro de ella cuando el disparo, trató de contener la herida con sus manos. Hejazi dijo que varios manifestantes detuvieron a un hombre en motocicleta mientras gritaban "Lo tenemos, lo tenemos". Lo desarmaron, le quitaron su identificación y lo identificaron como miembro de los paramilitares Basij. El hombre gritaba, "No quise matarla." Los demás lo dejaron ir, pero se quedaron con la identificación del presunto asesino y tomaron muchas fotos de él. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Xanthorhiza | Xanthorhiza | Traditional use | Xanthorhiza / Traditional use | null | English: Yellowroot flower closeup | null | image/jpeg | 635 | 768 | true | true | true | Xanthorhiza simplicissima is the only member of the genus Xanthorhiza, and one of very few genera in the family Ranunculaceae with a woody stem. It is native to the eastern United States from Maine south to northern Florida and west to Ohio and eastern Texas. It contains the alkaloid berberine, which has a number of traditional and contemporary uses for dyeing and medicine.
The genus name as well as the common name refer to the plant's yellow roots, which was used to produce a yellow dye by Native Americans. The specific epithet refers to the simple stems.
In the wild, it grows on the edges of streams in sandy soil under a canopy of dappled sunlight. In cultivation, it is often provided with more sunlight so that the fall colors are more vivid. It is a subshrub, reaching 20–70 centimetres in height, with stems up to 6 millimetres diameter. The leaves are spirally arranged, 10–18 centimetres long, each divided into 5 toothed leaflets, and flowers emerge only from the upper portion of the unbranched stem. The flowers are produced in broad panicles 6–20 centimetres long, each flower small, star-shaped, reddish brown to purple brown, with five petals. | American Indians used the root tea for stomach ulcers, colds, jaundice, sore mouth or throat and as an astringent. A folk remedy used in the South for diabetes and hypertension. This species contains berberine, which is an anti-inflammatory, astringent, hemostatic, antimicrobial, anticonvulsant and immunostimulant. Berberine also stimulates secretion of bile and bilirubin and may be useful in correcting high tyramine levels in patients with liver cirrhosis. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_places_of_worship_in_the_City_of_Leeds | List of places of worship in the City of Leeds | Woodhouse | List of places of worship in the City of Leeds / Former places of worship / Woodhouse | null | English: The Emmanuel Centre, University of Leeds chaplaincy, Woodhouse Lane, Leeds. 1880 Grade II Listed Building. | null | image/jpeg | 3,008 | 2,075 | true | true | true | null | null |
|
sr-Latn | https://sh.wikipedia.org/wiki/Tigerton,_Wisconsin | Tigerton, Wisconsin | null | Tigerton, Wisconsin | null | Adapted from Wikipedia's WI county maps by Bumm13. | null | image/png | 310 | 292 | true | true | true | Tajgerton je grad u američkoj saveznoj državi Viskonsin. | Tajgerton (engl. Tigerton) je grad u američkoj saveznoj državi Viskonsin. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_denkmalgesch%C3%BCtzten_Objekte_in_Freistadt | Liste der denkmalgeschützten Objekte in Freistadt | Denkmäler | Liste der denkmalgeschützten Objekte in Freistadt / Denkmäler | null | Deutsch:   This media shows the protected monument with the number 16058 in Austria. (Commons, de, Wikidata) Object location48° 30′ 44.09″ N, 14° 30′ 12.22″ E View this and other nearby images on: OpenStreetMap - Google Earth | Bürgerhaus, Schlachthof und Teil der inneren Stadtmauer | image/jpeg | 3,264 | 2,448 | true | true | true | Die Liste der denkmalgeschützten Objekte in Freistadt enthält die 164 denkmalgeschützten, unbeweglichen Objekte der oberösterreichischen Gemeinde Freistadt. | null |
|
tr | https://tr.wikipedia.org/wiki/Lauralee_Bell | Lauralee Bell | null | Lauralee Bell | null | English: Lauralee Bell arrives at the Opening of the Broad Contemporary Art Museum on February 9, 2008 in Los Angeles, CA. | null | image/jpeg | 3,072 | 1,912 | true | true | true | Lauralee Kristen Bell, Amerikalı sinema ve dizi oyuncusu. Chicago doğumlu olup buradaki özel Latin Okulu'nda eğitim görmüştür.
Dizi yapımcısı William J. Bell ve Lee Phillip Bell'in kızıdır. Tv'de kült olmuş pemde dizi Yalan Rüzgarı'nda canlandırdığı Cricket Blair rolünü 1983'ten günümüze canlandırmış bu sayede geniş kitlelerce tanınmıştır.
Bir diğer ünlü pembe dizi Cesur ve Güzel ile de yer almaktadır.
Lauralee fotoğrafçı Scott Martin 4 Ekim 1997'de evlenmiş; 2001 doğumlu Christian James Martin adlı bir oğlu ve 2007 doğumlu Samantha Lee Martin isimli birde kızı olmuştur. | Lauralee Kristen Bell (d. 22 Aralık 1968) , Amerikalı sinema ve dizi oyuncusu. Chicago doğumlu olup buradaki özel Latin Okulu'nda eğitim görmüştür.
Dizi yapımcısı William J. Bell ve Lee Phillip Bell'in kızıdır. Tv'de kült olmuş pemde dizi Yalan Rüzgarı'nda canlandırdığı Cricket Blair rolünü 1983'ten günümüze canlandırmış bu sayede geniş kitlelerce tanınmıştır.
Bir diğer ünlü pembe dizi Cesur ve Güzel ile de yer almaktadır.
Lauralee fotoğrafçı Scott Martin 4 Ekim 1997'de evlenmiş; 2001 doğumlu Christian James Martin adlı bir oğlu ve 2007 doğumlu Samantha Lee Martin isimli birde kızı olmuştur. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%B6%D0%B0%D0%BC%D0%B1%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BD%D1%8C%D1%8F | Джамболонья | Вибрані твори та ескізи | Джамболонья / Вибрані твори та ескізи | null | Italiano: Museo di Orsanmichele - MIBAC This is a photo of a monument which is part of cultural heritage of Italy. This monument participates in the contest Wiki Loves Monuments Italia 2012. See authorisations. (wiki-ID: 048017573-MIBAC) Further authorizations required by the Italian "Code of Cultural Heritage and Landscape" (Codice Urbani), under Legislative Decree No. 42, dated January 22, 2004, and its subsequent amendments, regarding the reuse of the picture.This image reproduces a property belonging to the Italian cultural heritage as entrusted to the Italian government. Such images are regulated by Articles 106 et seq. of the Italian Code of Cultural Heritage and Landscape under Legislative Decree No. 42, dated January 22, 2004, and its subsequent amendments. These regulations, unrelated to copyright regulations, establish a system for the protection of Italy’s historic and artistic heritage and its standards of dignity. Among other things, these regulations provide for the payment of a concession fee by those who intend to benefit economically from reproductions of property belonging to the Italian cultural heritage. Reproduction of this image is permitted for personal use or study. A further authorization by the Italian Ministry of Heritage and Culture is required for reproduction for any other purpose, and particularly for commercial use. Such commercial use includes, but is not limited to, use in (a) any form of advertising, and (b) any company name, logo, trademark, image, activity, or product. | null | image/jpeg | 2,752 | 1,420 | true | true | true | Джова́нні да Боло́нья — італійський скульптор, представник стилю маньєризм. | null |
|
ta | https://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%A8%E0%AF%82%E0%AE%B2%E0%AE%95_%E0%AE%B5%E0%AE%BF%E0%AE%AA%E0%AE%B0%E0%AE%AA%E0%AF%8D%E0%AE%AA%E0%AE%9F%E0%AF%8D%E0%AE%9F%E0%AE%BF%E0%AE%AF%E0%AE%B2%E0%AF%8D | நூலக விபரப்பட்டியல் | null | நூலக விபரப்பட்டியல் | மான்செசுட்டர் மைய நூலகத்தில் உள்ள அட்டை விபரப்பட்டியல் | Manchester Central Library (UK) in St Peter's Square will shortly be closing for 4 years of restoration, refurbishment and modernisation. This iconic neo-classical circular building opened in 1934, and was inspired in part by the Pantheon in Rome, and the New York City Library. It is one of the finest and largest libraries in the country and some of the furniture and fittings date back to the 1930s. In the Catalogue Hall, the rows of card indexes will soon disappear into history, and the entire Library catalogue will be computerised. | null | image/jpeg | 768 | 1,024 | true | true | true | நூலக விபரப்பட்டியல் என்பது ஒரு நூலகத்தில் அல்லது பல்வேறு இடங்களில் அமைந்துள்ள நூலக வலையமைப்பு ஒன்றைச் சேர்ந்த நூலகங்களில் சேகரித்து வைக்கப்பட்டுள்ள உசாத்துணை உருப்படிகள் தொடர்பான பதிவு ஆகும். நூல்கள், கணினிக் கோப்புகள், வரைபடங்கள், நிலப்படங்கள் போன்ற, நூலகத் தொடர்புடைய, தகவல் சார்ந்த பொருட்களே உசாத்துணை உருப்படிகள் எனப்படுகின்றன.
அட்டை நூல்விபரப் பட்டியல்கள் பல தலைமுறைகளாகவே நூலகப் பயனாளிகளுக்குப் பழக்கமானவை. ஆனால், அண்மைக் காலத்தில் இவ்வாறான அட்டைப் பட்டியல்களுக்குப் பதிலாக இணையவழிப் பொது அணுக்க விபரப்பட்டியல் புழக்கத்துக்கு வந்துள்ளது. இணையவழிப் பொது அணுக்க விபரப்பட்டியல் வசதி கொண்ட நூலகங்கள் சில இன்னும் அட்டை விபரப்பட்டியலையும் பயன்படுத்துகின்றன. எனினும், இவற்றுட் பல நூலகங்களில் அட்டை விபரப் பட்டியல்கள் இரண்டாம் நிலை வளங்களாகவே பயன்படுகின்றன என்பதுடன், பெரும்பாலும் அவை இற்றைப்படுத்தப்படுவதும் இல்லை. இவ்வாறான நூலகங்களில், அட்டை விபரப்பட்டியல்களைக் கடைசியாக இற்றைப்படுத்திய ஆண்டு குறித்த அறிவிப்பையும் வைத்துள்ளன. அட்டை நூல்விபரப் பட்டியலைப் பயன்படுத்தாமல் விடுவதன் மூலம் இடம் மிச்சப்படுவதால், நூலகத்தின் பிற தேவைகளுக்கு இடவசதி கூடுதலாகக் கிடைக்கிறது. | நூலக விபரப்பட்டியல் என்பது ஒரு நூலகத்தில் அல்லது பல்வேறு இடங்களில் அமைந்துள்ள நூலக வலையமைப்பு ஒன்றைச் சேர்ந்த நூலகங்களில் சேகரித்து வைக்கப்பட்டுள்ள உசாத்துணை உருப்படிகள் தொடர்பான பதிவு ஆகும். நூல்கள், கணினிக் கோப்புகள், வரைபடங்கள், நிலப்படங்கள் போன்ற, நூலகத் தொடர்புடைய, தகவல் சார்ந்த பொருட்களே உசாத்துணை உருப்படிகள் எனப்படுகின்றன.
அட்டை நூல்விபரப் பட்டியல்கள் பல தலைமுறைகளாகவே நூலகப் பயனாளிகளுக்குப் பழக்கமானவை. ஆனால், அண்மைக் காலத்தில் இவ்வாறான அட்டைப் பட்டியல்களுக்குப் பதிலாக இணையவழிப் பொது அணுக்க விபரப்பட்டியல் புழக்கத்துக்கு வந்துள்ளது. இணையவழிப் பொது அணுக்க விபரப்பட்டியல் வசதி கொண்ட நூலகங்கள் சில இன்னும் அட்டை விபரப்பட்டியலையும் பயன்படுத்துகின்றன. எனினும், இவற்றுட் பல நூலகங்களில் அட்டை விபரப் பட்டியல்கள் இரண்டாம் நிலை வளங்களாகவே பயன்படுகின்றன என்பதுடன், பெரும்பாலும் அவை இற்றைப்படுத்தப்படுவதும் இல்லை. இவ்வாறான நூலகங்களில், அட்டை விபரப்பட்டியல்களைக் கடைசியாக இற்றைப்படுத்திய ஆண்டு குறித்த அறிவிப்பையும் வைத்துள்ளன. அட்டை நூல்விபரப் பட்டியலைப் பயன்படுத்தாமல் விடுவதன் மூலம் இடம் மிச்சப்படுவதால், நூலகத்தின் பிற தேவைகளுக்கு இடவசதி கூடுதலாகக் கிடைக்கிறது. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Scratch_(llenguatge_de_programaci%C3%B3) | Scratch (llenguatge de programació) | null | Scratch (llenguatge de programació) | null | English: The Scratch 3.0 GUI as of October 2018. | null | image/png | 663 | 1,366 | true | true | true | Scratch és un projecte educatiu de llenguatge de programació creat pel grup Lifelong Kindergarten, MIT Media Lab a Massachusetts, sota la direcció de Mitchel Resnick. Ofereix de forma gratuïta una eina de programació en línia als usuaris majors de 6 anys que s'hi registrin. Existeix també una versió que permet l'opció de descàrrega per treballar sense connexió, que permet vincular-la a la pàgina principal i compartir-hi el material.
Scratch està basat en el llenguatge de programació LOGO i serveix per aprendre a programar a través del joc i l'experimentació i introduir, així, el pensament computacional. La seva interfície és senzilla i permet tant crear històries interactives, tutorials, jocs i animacions, com compartir els projectes amb altres usuaris en línia. Els projectes poden ser de temàtica variada, es poden adaptar i orientar a diferents àmbits i objectius. Per exemple, dins l'àmbit educatiu, es pot treballar des de les diferents àrees que recull el currículum de primària.
Els usuaris poden experimentar amb els elements que ofereix el programa, com el fons, els efectes de so, diàlegs, objectes i animacions, entre d'altres. | Scratch és un projecte educatiu de llenguatge de programació creat pel grup Lifelong Kindergarten, MIT Media Lab a Massachusetts, sota la direcció de Mitchel Resnick. Ofereix de forma gratuïta una eina de programació en línia als usuaris majors de 6 anys que s'hi registrin. Existeix també una versió que permet l'opció de descàrrega per treballar sense connexió, que permet vincular-la a la pàgina principal i compartir-hi el material.
Scratch està basat en el llenguatge de programació LOGO i serveix per aprendre a programar a través del joc i l'experimentació i introduir, així, el pensament computacional. La seva interfície és senzilla i permet tant crear històries interactives, tutorials, jocs i animacions, com compartir els projectes amb altres usuaris en línia. Els projectes poden ser de temàtica variada, es poden adaptar i orientar a diferents àmbits i objectius. Per exemple, dins l'àmbit educatiu, es pot treballar des de les diferents àrees que recull el currículum de primària.
Els usuaris poden experimentar amb els elements que ofereix el programa, com el fons, els efectes de so, diàlegs, objectes i animacions, entre d'altres. A més, també es poden inserir personatges i objectes, amb els quals es poden realitzar una sèrie d'accions mitjançant uns comandaments que simplifiquen la tasca de programació.
Les característiques principals del programa són les següents:
Programa basat en blocs gràfics i una interfície molt senzilla i intuïtiva.
Entorn col·laboratiu virtual que permet compartir els projectes a través de la web.
Es pot utilitzar des de molts llocs gràcies al fet que és un programa a la xarxa i disposa d'una versió que es pot instal·lar.
Programa gratuït i de software lliure.
Programa introductori de la sintaxi del llenguatge de programació.
Està disponible per a diversos sistemes operatius (GNU/Linux, Windows, Mac OS X).
És multillenguatge.
Actualment, ja hi ha més de 9 milions de projectes públics. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Santiago_de_Andamarca | Santiago de Andamarca | null | Santiago de Andamarca | Bandera de Sud Carangas | null | null | image/jpeg | 2,048 | 2,048 | true | true | true | Santiago de Andamarca es una población y municipio de Bolivia, capital de la provincia de Sud Carangas del departamento de Oruro.
Su temperatura es variada, con una temperatura promedio anual de 8.5°C. El río más importante del municipio es el río Laca Jahuira. | Santiago de Andamarca es una población y municipio de Bolivia, capital de la provincia de Sud Carangas del departamento de Oruro.
Su temperatura es variada, con una temperatura promedio anual de 8.5°C. El río más importante del municipio es el río Laca Jahuira. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B0%D0%BB%D1%83%D0%B3%D0%B0_(%D0%B0%D1%8D%D1%80%D0%BE%D0%BF%D0%BE%D1%80%D1%82) | Калуга (аэропорт) | Эксплуатация | Калуга (аэропорт) / История / Эксплуатация | null | Русский: Председатель Правительства РФ Дмитрий Медведев и Губернатор Калужской области Анатолий Артамонов с чиновниками осматривают реконструированный терминал Международного аэропорта «Калуга» English: Chairman of the Government of the Russian Federation Dmitry Medvedev and Kaluga Region Governor Anatoly Artamonov with officials visiting the reconstructed terminal of the International Airport «Kaluga» | null | image/png | 369 | 656 | true | true | true | Международный аэропорт Калуга имени К. Э. Циолковского — международный гражданский аэропорт федерального значения в городе Калуге.
Открыт в 1970 году как гражданский аэропорт, к 2001 году перестал эксплуатироваться и был закрыт. Открыт после реконструкции в 2015 году. Использовался также и как спортивный аэродром Калужским авиационным лётно-техническим училищем РОСТО. Вблизи аэропорта базируется отряд вертолётов Ка-26 «Газпромавиа».
Состоит из двух пассажирских терминалов: терминал A и терминал B. Способен принимать самолёты: Airbus A319, Airbus A320, ATR-42, Boeing 737-500/800, SAAB-2000, Sukhoi Superjet 100, Challenger-604, Challenger-300, Falcon-2000EX, Falcon-50, Ан-24, Ан-148-100A, Ан-26, Ан-74 и все более лёгкие, а также вертолёты всех типов. Классификационное число взлётно-посадочной полосы 42/F/D/X/T. Пропускная способность аэровокзала — до 100 человек в час.
В 2018 и 2019 годах международный аэропорт Калуги стал обладателем премии «Калужский бренд» в номинации «Сфера услуг и торговли». | 16 июня 2015 года международный аэропорт Калуга принял первый регулярный рейс ИГ-738. Он прилетел из Санкт-Петербурга по расписанию, в 8:40 утра. Рейс выполнялся самолётом Embraer ERJ 145 авиакомпании «Комиавиатранс» (VQ-BWP). В Санкт-Петербург ERJ 145 вылетел с десятью пассажирами в 9:40 по московскому времени.
20 июня 2015 года был выполнен первый рейс в Сочи. Рейс также выполнялся на самолёте Embraer ERJ 145 авиакомпании «Комиавиатранс».
16 июля 2015 года из аэропорта Калуга был выполнен первый рейс в Симферополь на самолёте SSJ-100 авиакомпании «Центр-Юг».
14 августа 2015 года в соответствии с распоряжением Правительства Российской Федерации № 1559-р аэропорт Калуга получил международный статус, с возможностью принимать и отправлять международные рейсы российских и зарубежных авиакомпаний. И уже менее чем через три недели, 4 сентября 2015 года, принял первый международный рейс из Брауншвейга (Германия). На самолёте Dassault Falcon 7х в город прибыла делегация членов совета директоров концерна Volkswagen.
В первые три месяца работы было обслужено более 5000 пассажиров.
В ближайшие годы предполагается удлинение ВПП до 2600 м.
3 января 2016 года совершён международный авиарейс в сербский город Ниш. Рейс выполнила российская авиакомпания Red Wings Airlines на Sukhoi Superjet 100.
9 мая 2017 года международный аэропорт Калуга принял первый борт нового маршрута «Санкт-Петербург — Калуга — Санкт-Петербург» организованного авиакомпанией S7 Airlines.
Вместе с пассажирами первого рейса Калугу посетил генеральный представитель S7 Airlines в Центральном регионе Александр Ларин. По его словам, полёты будут выполняться на самолётах Airbus A319.
16 марта 2018 года международный аэропорт Калуга впервые за всю историю его существования принял самолёт Boeing 737-800. |
|
no | https://no.wikipedia.org/wiki/Knapp_p%C3%A5_enkelgarn | Knapp på enkelgarn | Hvordan binde | Knapp på enkelgarn / Hvordan binde | null | English: Optional third pass-final step of tying a Celtic Button knot | null | image/jpeg | 3,024 | 4,032 | true | true | true | Knapp på enkelgarn er en type knute som danner en pen kule på et enkelt tau. Kulen er sferisk og består av tauet vevd i symmetrisk hårflette- eller kurv-lignende mønster. Tampen og langparten stikker ut av motsatte sider. | Bindingen kan utføres først flat i form av en symetrisk 4 bladet blomst for deretter å strammes rundt langparten til en kule.
Man slår først to runde turn opp på hverandre; disse utgjør to av blomsterbladene
Tampen fortsetter kurvaturen for å utforme det tredje blomsterbladet og føres deretter inn i knuten over, under, over, under bladkantene og kommer ut på den andre siden
Tampen føres videre for å utforme det 4de blomsterblad og føres inn igjen over, under, under, og opp gjennom midten
Knuten fortsatt løs, ser ut som en komplettert fire bladet blomst, symmetrisk rundt senteret hvor tampen og langparten krysser hverandre og stikker ut i motsatte retninger
Om ønskelig kan man øke knutens vekt og tykkelse flere ganger ved å føre tampen igjen og igjen parallellt med begynnelsen av knuten hele veien på inn siden til slutten av 4de blad
Knuten strammes til slutt forsiktig og jevn slik at bladene lukker seg rundt langparten for å utforme den sferiske taumassen med hårflette- eller kurvflette lignende mønster på overflaten.
Knuten kan også benyttes på samme måte som Burknop på bukt til å utforme en fast løkke istedenfor burknopp ved så slå den på bukt, det vil si med begge sider av bukten og få den dobbeltført i en enkel knyteoperasjon. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Liste_des_produits_et_marques_de_la_soci%C3%A9t%C3%A9_Coca-Cola | Liste des produits et marques de la société Coca-Cola | Coca-Cola life | Liste des produits et marques de la société Coca-Cola / Dérivés du Coca Cola / Coca-Cola life | Coca-Cola life. | English: A 0.5 liter bottle Coca-Cola Life. Svenska: En halv liter flaska Coca-Cola Life | null | image/jpeg | 7,750 | 2,301 | true | true | true | Cet article retrace la liste des produits et marques de la société Coca-Cola.
The Coca-Cola Company est souvent associée à son produit phare, le Coca-Cola. Toutefois, celui-ci est décliné en plusieurs variantes, notamment Light, Zero, Vanille, Canelle, Framboise, Clear, Cherry et Lemon. Parfois, certaines variantes sont déclinées en plusieurs sous-variantes. Celles-ci peuvent varier selon les marchés. En plus des produits de la gamme Coca-Cola, la société produit d'autres boissons sous d'autres marques et parfois même, dans certains pays, pour des marques concurrentes. | Le Coca-Cola life est une version du Coca-Cola basée sur l'utilisation de la stevia, un édulcorant d'origine naturelle. Après des recherches sur cette plante en Amérique du Sud, cette version de Coca-Cola est lancée en Argentine et au Chili avant de progressivement être diffusée dans le monde.
La stevia ayant une saveur proche de la réglisse et influant sur le goût de la boisson, la composition du produit est modifiée et le sucre est toujours présent dans la recette, au contraire du Coca-Cola Light ou du Coca-Cola Zero. D'après la marque, une canette de Coca-Cola Life de 33 cl contient 89 calories contre 139 pour la version classique. Cela représente quatre morceaux de sucre par bouteille. Le lancement de cette déclinaison de la marque intervient dans un contexte de stagnation des ventes de Coca-Cola et une volonté de trouver un nouveau relais de croissance pour le groupe américain.
Le Coca-Cola life se distingue des autres variétés de la marque par l'usage de la couleur verte pour le conditionnement des bouteilles et canettes. |
|
vi | https://vi.wikipedia.org/wiki/Con_t%C3%A0u_Khufu | Con tàu Khufu | Hình ảnh | Con tàu Khufu / Hình ảnh | null | Solar bark of Kheops. Situation when discovered. Image taken by Alex Lbh in April 2005. | null | image/jpeg | 231 | 712 | true | true | true | Con tàu Khufu là một con tàu còn nguyên vẹn, nó có từ thời Ai cập Cổ đại và đã được niêm phong ở một cái hố trong các kim tự tháp Giza, xung quanh chân của Đại Kim tự tháp Kheops cách đây hơn năm 2500 trước Công nguyên. Các tàu này hiện đang được bảo quản trong bảo tàng Con tàu Mặt Trời Giza.
Con tàu gần như chắc chắn được xây dựng cho vua Khufu, vị pharaon thứ hai của Vương triều thứ 4 của Cổ Vương quốc Ai Cập. | null |
|
mr | https://mr.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%B6%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A5%81%E0%A4%A4%E0%A5%80_%E0%A4%B9%E0%A4%BE%E0%A4%B8%E0%A4%A8 | श्रुती हासन | null | श्रुती हासन | null | English: Shruti Haasan unveils the latest cover of Exhibit magazine | null | image/jpeg | 881 | 585 | true | true | true | श्रुती हासन ही एक तमिळ-भारतीय चित्रपट अभिनेत्री, गायिका, संगीतकार आहे. तिने तमिळ, तेलुगू व हिंदी चित्रपटांमध्ये अभिनय व गायन केले आहे. तमिळ अभिनेता कमल हासन हा तिचा पिता असून मराठी-तमिळ अभिनेत्री सारिका तिची आई आहे. | श्रुती हासन (मराठी लेखनभेद: श्रुति हासन ; तमिळ: ஸ்ருதி ஹாசன் ; रोमन लिपी: Shruti Haasan) (२८ जानेवारी, इ.स. १९८६ - हयात) ही एक तमिळ-भारतीय चित्रपट अभिनेत्री, गायिका, संगीतकार आहे. तिने तमिळ, तेलुगू व हिंदी चित्रपटांमध्ये अभिनय व गायन केले आहे. तमिळ अभिनेता कमल हासन हा तिचा पिता असून मराठी-तमिळ अभिनेत्री सारिका तिची आई आहे. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Nikolaikirche_(Bad_Schmiedeberg) | Nikolaikirche (Bad Schmiedeberg) | null | Nikolaikirche (Bad Schmiedeberg) | Die Orgel | Deutsch: Bad Schmiedeberg in Sachsen-Anhalt. Die Nikolaikirche steht unter Denkmalschutz. Die Orgel der Kirche | null | image/jpeg | 1,635 | 2,469 | true | true | true | Die Nikolaikirche ist die evangelische Kirche in Bad Schmiedeberg in Sachsen-Anhalt. | Die Nikolaikirche ist die evangelische Kirche in Bad Schmiedeberg in Sachsen-Anhalt. |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Beckkol | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/15/Small_sample_of_jet.jpg | Beckkol | null | Beckkol | null | photo of a small sample of Jet (lignite) | null | image/jpeg | 1,073 | 1,431 | true | true | true | Beckkol eller gagat är en becksvart, glänsande varietet av stenkol eller brunkol som har mussligt brott. Den kan vara så fast och så lite spröd att den går att skära, fila och svarva utan att den splittras. Vid slipning får den en vacker polityr av stark fettglans. Den används för tillverkning av smycken.
Andra förekommande benämningar är svart brunkol, svart bärnsten. Den tyska benämningen är Gagat, den engelska jet.
Gagat har använts under forntiden till bland annat ringar, sländtrissor och liknande föremål. I ett fåtal vikingatida lokaler, mestadels från Birka, förekommer föremål av gagat i gravar, bland annat spelpjäser, enkla ringar utan känd användning och liknande små föremål. Troligen har stenen därifrån importerats från Whitby i England. | Beckkol eller gagat är en becksvart, glänsande varietet av stenkol eller brunkol som har mussligt brott. Den kan vara så fast och så lite spröd att den går att skära, fila och svarva utan att den splittras. Vid slipning får den en vacker polityr av stark fettglans. Den används för tillverkning av smycken (broscher, nålar, armband med mera).
Andra förekommande benämningar är svart brunkol, svart bärnsten. Den tyska benämningen är Gagat, den engelska jet (därav jet-black, kolsvart).
Gagat har använts under forntiden till bland annat ringar, sländtrissor och liknande föremål. I ett fåtal vikingatida lokaler, mestadels från Birka, förekommer föremål av gagat i gravar, bland annat spelpjäser, enkla ringar utan känd användning och liknande små föremål. Troligen har stenen därifrån importerats från Whitby i England. |
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Exil_du_gouvernement_de_Louis_XVIII_%C3%A0_Gand | Exil du gouvernement de Louis XVIII à Gand | Une cour à échelle réduite sans pouvoirs | Exil du gouvernement de Louis XVIII à Gand / Louis XVIII en exil / Une cour à échelle réduite sans pouvoirs | Blacas est l'un des ministres qui suivent Louis XVIII à Gand. | Français : Le duc de Blacas (1771-1839) | portrait de Blacas | image/jpeg | 1,677 | 1,458 | true | true | true | Le gouvernement de Gand est le gouvernement en exil de Louis XVIII lors des Cent-Jours. Alors que Napoléon Iᵉʳ rassemble des forces et monte vers Paris, le souverain prend des décisions maladroites. Il se prive ainsi de soutien national et international, s'estimant capable de rétablir la situation. En appelant à la défense de la charte, en refusant l'intervention d'armées étrangères, en demandant fidélité à sa propre armée largement acquise au souvenir napoléonien, Louis XVIII se trouve finalement dans l'impasse. Le roi quitte Paris le 19 mars 1815 et franchit les frontières françaises le 23 mars 1815 pour s'installer à Gand.
Le gouvernement est formé de ministres qui l'ont suivi en exil, notamment Blacas, Beugnot et Jaucourt. D'autres personnes restées fidèles envers le souverain occupent des fonctions ministérielles, comme Chateaubriand, que le souverain apprécie peu. Dans les faits, ce gouvernement est sans pouvoir réel, puisque situé hors des frontières de France et étroitement surveillé par les puissances alliées, qui doutent d'un retour des Bourbons. | À Gand, Louis XVIII est hébergé dans l'hôtel d'Hane-Steenhuyse, résidence du comte Jean-Baptiste d'Hane-Steenhuyse, où il forme une version réduite de la cour qu'il tenait aux Tuileries. Il trouve l'appartement sublime si bien qu'il dit que « ce logement était préférable à tous ceux que j'avais habité lors de ma première sortie de France ». Il y forme un ministère où Blacas est à la Maison du Roi, Beugnot à la Marine, et Jaucourt aux Affaires étrangères. Tous trois occupaient ces postes sous la Première Restauration, par interim en ce qui concerne Jaucourt. S'y joignent Feltre à la Guerre, Lally à l'Instruction publique, et enfin Chateaubriand à l'Intérieur (ce dernier étant mal supporté par le souverain). Des messagers tiennent régulièrement le souverain au courant des affaires de la France, et permettent à différents courants de faire pression dans le sens de leurs idées. C'est ainsi le cas de François Guizot qui se rend aux côtés du roi pour lui dispenser des conseils venus de Royer-Collard. Louis XVIII possède également de nombreux conseillers qui l'ont suivi à Gand comme le maréchal Marmont, duc de Raguse et le maréchal Victor, duc de Bellune. Le comte de Bourmont, quant à lui, rejoint le Roi dans ses dernières heures d'exil, faisant défection à Napoléon le 15 juin, soit 3 jours avant Waterloo. Certains, en revanche, s'illustrent par leur absence : c'est le cas de Talleyrand qui profite de sa présence au Congrès de Vienne pour temporiser, ne voulant pas s'enterrer dans ce qu'il appelait avec mépris la « Petite Réunion de Gand ».
Dans les faits, Louis XVIII ne bénéficie que d'une très maigre marge de manœuvre : les différentes insurrections royalistes menées en France sont tenues en échec par les forces de Napoléon. Mêmes ses propres ministres considèrent que ce gouvernement est inutile à commencer par Chateaubriand qui dit que le gouvernement est un « vestiaire derrière les coulisses du spectacle ouvert à Paris ». Avec la dissolution de la Maison Royale, le roi ne dispose de plus d'aucune troupe à l'exception d'un petit contingent, que les puissances alliées refusent de mêler à leurs troupes. C'est par ailleurs sous la surveillance constante des alliés que le gouvernement doit opérer. Par exemple, Louis XVIII épuise très vite, ses réserves de monnaie qu'il avait emporté en vitesse des Tuileries et c'est la monarchie anglaise qui frappe des pièces de vingt francs pour subvenir aux besoins du gouvernement en exil mais surtout pour pouvoir monnayer avec les Français une fois l'armée britannique rentrée sur le territoire, rendant Louis XVIII complètement dépendant de l'Angleterre. Les puissances étrangères doutent désormais de la capacité des Bourbons à diriger la France, elles refusent implicitement de parler d'un possible retour des Bourbons sur le trône et lui préfèrent de plus en plus son cousin Orléans. Louis XVIII est considéré comme le responsable du retour de l'Empereur et de l'agitation qui s'ensuit. Seuls les Britanniques lui sont encore favorables, mais ce soutien reste prudent, dans l'attente de la suite des événements. Ainsi, le gouvernement de Gand est totalement soumis au bon vouloir des puissances étrangères et ne peut que sauver les apparences. Il est par ailleurs touché par des querelles et rivalités entre les exilés qui cherchent à s'attacher la personne du roi. |
|
hu | https://hu.wikipedia.org/wiki/Barlanglak%C3%A1s | Barlanglakás | Magyarországi barlanglakások | Barlanglakás / Története / Magyarországi barlanglakások | Szomolyai barlanglakás simára nyesett homlokzata | Magyar: Elhagyott barlanglakás, Szomolya (Borsod-Abaúj-Zemplén megye) | null | image/jpeg | 960 | 1,280 | true | true | true | A barlanglakás vagy sziklalakás emberi lakótérként kialakított, hegy- vagy domboldalba vájt mesterséges, esetleg emberi munkával átalakított természetes barlang. A Föld valamennyi részén ismert szükséghajlék, különösen gyakori a Földközi-tenger vidékén és Észak-Amerika sziklás tájain. | A Kárpát-medence hegyvidéki területein elterjedt barlangi állattartás, azaz a természetes barlangok istállóként való hasznosítása (lásd például az Istállós-kő analógiáján) mellett a 13. századtól jelentek meg a legelső barlanglakások. Legtöbbjük a Budai-hegység és a Gerecse mészkő borította területein (Budafok, Budatétény, Gellért-hegy; Süttő), a Bükk és a Bükkalja vulkanikus eredetű tufakőzetében (Andornaktálya, Cserépváralja, Noszvaj, Szomolya, Tibolddaróc), illetve a Kelet-Dunántúl (Fejér és Tolna megye) és a Mátravidék (Sirok) agyagos-márgás löszhátságain található (ez utóbbiak megkülönböztető neve a néprajzi szakirodalomban partlakás). Ezek a korai századokban elsősorban a bányaműveléshez kötődtek, azaz a bányászok éjszakai hajlékául szolgáltak. A későbbi évszázadokban egész települések lakossága élt falba vájt lakásokban (például a Tolna megyei Miszla), az újkorra azonban a barlangházak kifejezetten a szegény sorú népesség szükséglakásai lettek. A falvak szélén a legszegényebb réteg, az alkalmi munkát vállaló summások, valamint a cigányság élt bennük. A 19. században a városokban is megjelentek a barlanglakások (például Budafokon) mint a nyomorban élő gyári munkások hajlékai. A 19. század végi filoxéravészt követően több lyukpincét alakítottak át emberi lakásra alkalmasnak. Ugyanakkor a hatóságok rendeletileg tiltották az egészségtelen, rosszul szellőző és nyirkos, a hóolvadáskor gyakran a víz által is elöntött barlanglakásokat, de ezeket napjainkig sem sikerült felszámolni. 1988-ban Budafokon és Budatétényben még 231 barlanglakást tartottak nyilván.
A Kárpát-medencei barlanglakások többnyire többhelyiségesek, mennyezetük boltozatos kiképzésű. Kialakításukhoz hagyományos bányászszerszámokat használtak (ásó, lapát, csákány). A belső teret kezdetlegesebb megoldásként fa- vagy kukoricaszár ajtó zárta le, másutt kőművesmunkával képezték ki a homlokzati, ajtós-ablakos vagy akár tornácos részt, illetve partlakások esetén az elülső részt ásóval simára nyesték és fehérre meszelték. Többnyire a bejárat mellett volt található a tűzhely (általában takaréktűzhely), hogy a füst az ajtó mellett kialakított huzatos füstlyukon azonnal távozhasson. A családi hajlékul szolgáló barlanglakásokat szokványosan bebútorozták, a bányászok, gyári munkások tömegszállásául szolgálókban pedig a tároló- és fekvőalkalmatosságokat is a kőzetből faragták ki (vakablak, földpriccs stb.).
Budafokon és Cserépváralján egyaránt található barlanglakás-múzeum. |
|
eu | https://eu.wikipedia.org/wiki/Lazaroren_piztuera | Lazaroren piztuera | null | Lazaroren piztuera | Duccioren 'Lazaroaren piztuera', 1310–11 | English: The Raising of Lazarus | null | image/jpeg | 564 | 600 | true | true | true | Lazaroren piztuera Joanen Ebanjelioan baino ez den agertzen Jesusen miraria izan zen, noiz la egun hilda zeramatzan Lazaro Betaniakoa berpiztu zuen. Joanen arabera, bere piztuera egin baino lehen eginiko azken miraria izan zen. Kristau ikonografian askotan landutako gaia izan da.
Bibliak honela azaltzen du: | Lazaroren piztuera Joanen Ebanjelioan ( Joan 11:1-44) baino ez den agertzen Jesusen miraria izan zen, noiz la egun hilda zeramatzan Lazaro Betaniakoa berpiztu zuen. Joanen arabera, bere piztuera egin baino lehen eginiko azken miraria izan zen. Kristau ikonografian askotan landutako gaia izan da.
Bibliak honela azaltzen du: |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%B5%D1%80%D0%B1_%D0%9A%D1%83%D1%80%D1%82%D0%B0%D0%BC%D1%8B%D1%88%D0%B0 | Герб Куртамыша | Герб 1988 года | Герб Куртамыша / Герб 1988 года | Герб 1988 года | Русский: Герб города Куртамыш | null | image/png | 200 | 149 | true | true | true | Герб муниципального образования город Куртамыш Куртамышского района Курганской области Российской Федерации — официальный символ города Куртамыш. Утверждён решением Куртамышской городской Думы от 29 марта 2007 года № 27. | Герб Куртамыша разработал художник Николай Павлович Устюжанин. Герб утвержден Постановлением исполнительного комитета Куртамышского городского Совета народных депутатов от 23 августа 1988 года № 95.
За основу взят Герб Кургана, утверждённый 1 октября 1970 года исполнительным комитетом Курганского городского Совета депутатов трудящихся с добавлением второго поля (с серебряным цветком). |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Neolema | Neolema | null | Neolema | Neolema sexpunctata | Neolema sexpunctata, Six-spotted Neolema, Size: 5.7 mm, ID Confidence: 90 | null | image/jpeg | 2,463 | 2,096 | true | true | true | Neolema is a genus of leaf beetles in the family Chrysomelidae. Eight described species currently are placed in Neolema. | Neolema is a genus of leaf beetles in the family Chrysomelidae. Eight described species currently are placed in Neolema. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_deutscher_Jagdflieger_im_Ersten_Weltkrieg | Liste deutscher Jagdflieger im Ersten Weltkrieg | Übersicht | Liste deutscher Jagdflieger im Ersten Weltkrieg / Übersicht | null | Deutsch: Pilot der Jagdstaffel 1F in Palästina, ausgezeichnet mit dem goldenen Militär-Verdienstkreuz. | null | image/jpeg | 870 | 531 | true | true | true | In der Liste deutscher Jagdflieger im Ersten Weltkrieg sind Jagdpiloten der deutschen Luftstreitkräfte oder Marine im von 1914 bis 1918 dauernden Ersten Weltkrieg aufgeführt, die mehr als 20 Abschüsse erzielt hatten oder Pour-le-Mérite- bzw. Goldenes-Militär-Verdienst-Kreuz-Träger waren. | Die Tabelle enthält deutsche Flieger mit
Name
Dienstgrad
Zahl der bestätigten plus der unbestätigten Luftsiege (L)
Auszeichnung mit Pour le Mérite (PLM), Goldenes Militär-Verdienst-Kreuz (GMV), Ritterkreuz des Königlichen Hausordens von Hohenzollern mit Schwertern (HHS), Kreuz der Inhaber des Königlichen Hausordens von Hohenzollern mit Schwertern (IHHS), Königlich-Bayerischer Militär-Max-Joseph-Orden (MMJ), Königlich-Sächsischer Militär St. Heinrich Orden (MSH), Königlich-Württembergischer Militär-Verdienst-Orden (WMV), Großherzoglich-Badischer Militär-Karl-Friedrich-Verdienstorden (KFV)
Einheit
Teilstreitkraft (TSK; H = Fliegertruppe/Heer, M = Seeflieger/Marine).
Todesdatum (†)
Anmerkung: Die Liste ist sortierbar: Durch Anklicken eines Spaltenkopfes wird die Liste nach dieser Spalte sortiert, zweimaliges Anklicken kehrt die Sortierung um.
Auf deutscher Seite wurden im Ersten Weltkrieg insgesamt 8397 Luftsiege amtlich dokumentiert, davon 7425 an der Westfront, 358 an der Ostfront und 278 durch Marineflieger. Dem gegenüber kehrten 3128 deutsche Flugzeuge und deren Besatzungen nicht mehr vom Einsatz zurück. Von den eingesetzten Piloten und Bordschützen erzielten 358 mindestens 5 Abschüsse, wodurch sie nach internationalem Verständnis den Status von Fliegerassen erlangt haben. |
|
lb | https://lb.wikipedia.org/wiki/Township_Loikaw | Township Loikaw | null | Township Loikaw | De Waasserfall Lawpita am Township Loikaw | English: Lawpita Fall in Kayah State. | null | image/jpeg | 3,024 | 4,032 | true | true | true | Den Township Loikaw ass ee vu véier Townshipen am Distrikt Loikaw am Nordweste vum Kayah-Staat a Myanmar.
Den Township huet 128.401 Awunner an eng Fläch vu ronn 1.537 km². | Den Township Loikaw (op Birmanesch: လွိုင်ကော်မြို့နယ်) ass ee vu véier Townshipen am Distrikt Loikaw am Nordweste vum Kayah-Staat a Myanmar.
Den Township huet 128.401 Awunner (Stand: 2014) an eng Fläch vu ronn 1.537 km². |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/%C3%85keslund | Åkeslund | null | Åkeslund | null | Svenska: Bebyggelsen med smalhus vid Besmansvägen i Åkeslund, Bromma | Bebyggelsen vid Besmansvägen, 2011. | image/jpeg | 2,256 | 3,188 | true | true | true | Åkeslund är en stadsdel i Västerort inom Stockholms kommun. Stadsdelen gränsar till Abrahamsberg, Riksby, Åkeshov, Nockebyhov och Olovslund. Den ramas in av Plåtslagarvägen, Gustav III:s väg, Åkeshovsvägen, Drottningholmsvägen samt tunnelbanan. | Åkeslund är en stadsdel i Västerort inom Stockholms kommun. Stadsdelen gränsar till Abrahamsberg, Riksby, Åkeshov, Nockebyhov och Olovslund. Den ramas in av Plåtslagarvägen, Gustav III:s väg, Åkeshovsvägen, Drottningholmsvägen samt tunnelbanan. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Chemin_de_la_Meute | Chemin de la Meute | null | Chemin de la Meute | null | Français : Chemin de la Meute | Image illustrative de l’article Chemin de la Meute | image/jpeg | 4,032 | 3,024 | true | true | true | Le Chemin de la Meute est un chemin en forêt de Soignes. | Le Chemin de la Meute (en néerlandais: Jachtkoppelweg) est un chemin en forêt de Soignes. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Kom%C3%B6die_im_Bayerischen_Hof | Komödie im Bayerischen Hof | null | Komödie im Bayerischen Hof | Komödie im Bayerischen Hof | München, Komödie im Bayerischen Hof | null | image/jpeg | 768 | 1,024 | true | true | true | The Komödie im Bayerischen Hof is a large private theater in the Hotel Bayerischer Hof, Munich, Bavaria, Germany. Comedies, musical comedies, musicals and revues are performed in the 570-seat theater. | The Komödie im Bayerischen Hof is a large private theater in the Hotel Bayerischer Hof, Munich, Bavaria, Germany. Comedies, musical comedies, musicals and revues are performed in the 570-seat theater. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Feria_de_Albacete | Feria de Albacete | Gastronomía | Feria de Albacete / Gastronomía | El mojito, originario de Cuba, es la bebida estrella de la Feria de Albacete.[106] | Français : Mojito | null | image/jpeg | 3,264 | 2,448 | true | true | true | La Feria de Albacete es la fiesta grande, declarada de Interés Turístico Internacional, que se celebra anualmente del 7 al 17 de septiembre en honor a la Virgen de Los Llanos en la ciudad española de Albacete. Se desarrolla principalmente en el área de más de 180 000 m² comprendida por el Recinto Ferial de Albacete, el Paseo Ferial, los Ejidos de la Feria y la Plaza de toros de Albacete, en el castizo barrio Feria de la capital albaceteña, en pleno centro de la ciudad, así como en diversos puntos de la urbe manchega. Con una de las mejores ferias taurinas de España, la Feria Taurina de Albacete, y cientos de actividades las 24 horas del día, la ciudad llega a cuadruplicar su población en el transcurso de la Feria. En 2019 tuvo 2 500 000 visitantes.
En 2009, la Feria de Albacete ganó el Concurso a la Mejor Fiesta de España de Telecinco, así como el de Antena 3 en 2013, 2015 y 2017.
La Feria de Albacete es una de las ferias más antiguas de España. Las primeras noticias que se tienen de ferias anuales en la ciudad de Albacete se remontan al primer decenio de 1200. | Entre los platos típicos que se pueden degustar en la Feria de Albacete destacan las gambas y el marisco en general, la fritura, el jamón, el queso y el embutido en general, el queso frito, los chorizos y las morcillas, el pollo asado, la paella, el rabo de toro, las judías con perdiz, el gazpacho manchego, el lomo de orza con ali-oli, los cascos de patata, los suspiros con jamón, las berenjenas de Almagro, el ajo de mataero, etc, en definitiva, las tapas, sin olvidarse de los clásicos bocadillos de jamón, jamón york y queso, vegetales, de morcilla...
Otros productos típicos son el algodón dulce, los miguelitos de La Roda, la sidra, los cafés, los mojitos, los cubatas, los chupitos, los chatos de vino, el chocolate, los churros, los buñuelos, las panochas, los helados, los gofres...
En 2010, con motivo de la celebración del tercer centenario de la confirmación de la Feria de Albacete, Mahou creó la botella de cerveza conmemorativa de tal efeméride.
Durante la feria se sirven miguelitos de La Roda, un gran reclamo para los turistas en cuanto a la gastronomía. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Schreibtafel | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/ab/Schiefergriffel.jpg | Schreibtafel | Schiefertafel | Schreibtafel / Schiefertafel | Schiefergriffel zum Schreiben auf Schiefertafel | Schiefergriffel (Stylus), Griffel gekauft im Schiefermuseum in Steinach | null | image/jpeg | 145 | 2,106 | true | true | true | Eine Schreibtafel oder Tafel ist ein Untergrund, der eine leicht wieder zu entfernende Beschriftung erlaubt. Die z. B. mit Tafelkreide aufgebrachte Information kann später wieder abgewischt werden; die Tafel kann dann erneut beschriftet werden. | Noch bis in die 1970er wurden in Deutschland in der Regel zum Schreiben- und Rechnen-Lernen in der Grundschule bzw. Volksschule von den Schülern Schreibtafeln benutzt. Diese waren bis in die 1960er aus Schiefer gefertigt, so genannte Schiefertafeln, später wurden sie durch Kunststofftafeln ersetzt, die preiswerter und vor allem (im Gegensatz zu Schiefer) nicht bruchempfindlich waren. Vereinzelt ist der Gebrauch von Tafeln sogar noch zum Anfang der 1990er Jahre belegt. Auf den Tafeln waren zumeist auf einer Seite Schreiblinien, auf der anderen Seite Karos vorgegeben. Aufbewahrt wurde die Tafel in einem stabileren Pappkarton, der Tafelschoner hieß. Auf diesen Tafeln wurde mit Griffeln geschrieben, die im Griffelkasten, auch Griffelbüchse genannt, aufbewahrt wurden. Die Tafel wurde mit einem Schwämmchen gesäubert, das später wiederum in einer Schwammdose Platz fand, und dann mit einem Lappen getrocknet. Der außen am Schulranzen zum Trocknen herunterhängende, oft selbstgehäkelte und mit einer Schnur an der Tafel festgebundene Lappen war damals obligatorisch. Die Benutzung einer Schiefertafel war auf den Mangel an Papier und die leichte Korrekturmöglichkeit zurückzuführen. Ursprünglich schrieb man auf ein Stück rohen Schiefers.
Hergestellt wurden die Griffel überwiegende in Steinach wo das Deutsche Schiefermuseum an diese Tradition erinnert. Die Schiefertafeln wurden in der heute als Museum herhaltenen Schiefertafelfabrik in Engi GL mit dem Schiefer aus dem nahen Landesplattenberg (heute Besucherbergwerk) in Engi GL, Kanton Glarus hergestellt. Weiterhin erinnert das Schiefermuseum in Ludwigsstadt an die dortige Produktion von Schiefertafelön und gibt Informationen zur Geschichte dieser. |
be | https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%BE%D0%BD%D0%BA%D1%83%D1%80%D1%81_%D0%BF%D0%B5%D1%81%D0%BD%D1%96_%D0%95%D1%9E%D1%80%D0%B0%D0%B1%D0%B0%D1%87%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D0%B5_2018 | Конкурс песні Еўрабачанне 2018 | Галасаванне | Конкурс песні Еўрабачанне 2018 / Фінал / Галасаванне | null | English: Netta representing Israel with the song "Toy" during a rehearsal before the grand final of the Eurovision Song Contest 2018 in Lisbon. | null | image/jpeg | 2,667 | 4,000 | true | true | true | Конкурс песні Еўрабачанне 2018 — 63‑і конкурс песні «Еўрабачанне», які ўпершыню праходзіў у Партугаліі, у горадзе Лісабон, дзякуючы перамозе Салвадора Сабрала з песняй «Amar pelos dois» на конкурсе мінулага года, які праходзіў ў горадзе Кіеў, Украіна. Першы і другі паўфіналы адбыліся 8 і 10 мая, фінал — 12 мая 2018 года.
На Еўрабачанні-2018 па суме галасоў ад тэлегледачоў і нацыянальных журы перамагла прадстаўніца Ізраіля Нэта Барзілай з пацешнай песняй «Toy». Тэлегледачы з вялікім адрывам паставілі яе на першае месца, а журы — на трэцяе. | У гэтай табліцы пералічаны ўсе краіны-удзельнікі фінала, па нумарах выступу (усяго 26 краін), радкамі, зверху ўніз. 43 краіны, якія прымалі ўдзел у галасаванні, пералічаны слупкамі, злева направа. Для кожнага ўдзельніка атрыманыя балы адлюстроўваюцца ў два радкі.
У першым радку (белы фон) паказаны балы журы. У другім радку (аранжавы фон) паказаны балы тэлегледачоў.
Залатым колерам паказаны вышэйшыя балы. Ружовым - ніжэйшыя. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Spisula_sachalinensis | Spisula sachalinensis | null | Spisula sachalinensis | null | 日本語: ウバガイ（福島県いわき市産） 2005年7月5日 投稿者が撮影 中文: 北寄貝 （學名：Pseudocardium sachalinense, 產於福島縣磐城市）由ja:user:たかはし攝於2005年7月5日 English: Spisula (Pseudocardium sachalinensis) (Mollusca:Bivalvia:Mactridae) harvested off the Pacific coast of northern Honshu (Iwaki, Fukushima Pref.), Japan. Date: 5 July 2005 Source: ja:user:たかはし | Spisula sachalinensis | image/jpeg | 701 | 1,109 | true | true | true | Spisula sachalinensis is een tweekleppigensoort uit de familie van de Mactridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1862 door Schrenck. | Spisula sachalinensis is een tweekleppigensoort uit de familie van de Mactridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1862 door Schrenck.
Bronnen, noten en/of referenties
Huber, M. (2012). Spisula sachalinensis (Schrenck, 1862). Geraadpleegd via: World Register of Marine Species op http://www.marinespecies.org/aphia.php?p=taxdetails&id=505775 |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Exposition_nationale_des_beaux-arts_(Espagne) | Exposition nationale des beaux-arts (Espagne) | Prix et lauréats | Exposition nationale des beaux-arts (Espagne) / Prix et lauréats | Educación del príncipe don Juan de Salvador Martínez Cubells (1878). | Español: El lienzo representa a la reina Isabel la Católica y al cardenal Cisneros, entre otros personajes, educando al príncipe Juan de Aragón, hijo de los Reyes Católicos y heredero de las coronas de Aragón y Castilla hasta su defunción en 1497. | null | image/jpeg | 2,041 | 2,952 | true | true | true | L’Exposition nationale des beaux-arts était un événement qui avait régulièrement eu lieu en Espagne et particulièrement à Madrid de la deuxième moitié du XIXᵉ siècle à la deuxième moitié du XXᵉ. Ces expositions sous forme de concours sont instaurées par le Décret royal d'Isabelle II du 28 décembre 1853. C'était la plus grande exposition officielle d'art espagnol à laquelle prenaient part des artistes vivants.
Elles ont été initialement structurées en cinq sections : Peinture, Sculpture, Gravure, Architecture et Arts décoratifs. Cependant, la section de Peinture était la plus importante, suivie de celles de Sculpture et d'Architecture.
Ces Expositions, d'après ce qu'a établi le décret de leur fondation, devaient être des biennales, mais elle n'eurent pas de périodicité constante.
Les Expositions nationales aidèrent l'art espagnol à se redévelopper. Elles étaient devenues l'un des événements socioculturels les plus déterminants du XIXᵉ siècle dans le monde de l'art. | Les prix remis sont des médailles de « Première classe », « Deuxième classe » et « Troisième classe », ainsi que la médaille ou prix d'honneur, également appelée « Mention honorifique ».
Lors des concours de peinture, étaient présentées entre 300 et 500 œuvres (tandis que chacune des autres sections n'en comptait qu'environ 10 % de ce chiffre).
Lauréats de la médaille de Première classe du concours de peinture
1856 :
Eduardo Cano pour Cristóbal Colón en el convento de la Rábida (voir œuvre)
Luis de Madrazo pour Don Pelayo en Covadonga (voir œuvre)
1858 :
Eduardo Cano pour Entierro del condestable Don Álvaro de Luna (voir ébauche de l'œuvre)
Antonio Gisbert pour Últimos momentos del príncipe don Carlos (voir œuvre)
Carlos de Haes pour Vista de las cercanía del monasterio de Piedra (voir œuvre)
1860 :
Antonio Gisbert pour Les Comuneros Padilla, Bravo et Maldonado sur l'échafaud (voir œuvre)
José Casado del Alisal pour Últimos momentos de Fernando IV el Emplazado (voir œuvre)
Carlos de Haes pour Un paisaje: recuerdo de Andalucía (voir œuvre)
Dionisio Fierro pour Una romería en las cercanías de Santiago
Pablo Gonzalvo (es) pour Vista del Crucero de la Catedral de Toledo
1862 :
Alejo Vera (es) pour Entierro de San Lorenzo (voir œuvre)
Dióscoro Puebla (es) pour Primer desembarco de Cristóbal Colón en América (voir œuvre)
Germán Hernández Amores (es) pour Viaje de la Virgen y San Juan a Efeso (voir œuvre)
Vicente Palmaroli pour Una campesina de Nápoles llamada Pascuccia
Ignacio Suárez Llanos (es) pour Sor Marcela de San Félix viendo pasar el entierro de Lope de Vega, su padre (voir œuvre)
Carlos de Haes pour Paisaje en Losoya
Pablo Gonzalvo Pérez pour Capilla del Condestable en la catedral de Toledo
1864 :
Eduardo Rosales pour Isabelle la Catholique dictant son testament (voir œuvre)
Antonio Gisbert pour Desembarque de los puritanos en América del Norte (voir œuvre)
José Casado del Alisal pour La Reddition de Bailén (voir œuvre)
Pablo Gonzalvo Pérez pour l'intérieur des cours du royaume de Valence, l'ancienne salle capitulaire de la cathédrale de Valence et les tours et la porte de Serranos
Julio Worms pour une œuvre inconnue
1867 :
Benet Mercadé (es) pour Traslación de San Francisco de Asís (voir œuvre)
Vicente Palmaroli pour Sermón en la Capilla Sixtina
Alejo Vera pour Un coro de monjas
Dióscoro Puebla pour Compromiso de Caspe (voir œuvre)
1871 :
Eduardo Rosales pour Muerte de Lucrecia (voir œuvre)
Manuel Domínguez pour Muerte de Séneca
Francisco Domingo Marqués (es) pour Santa Clara (voir œuvre)
Vicente Palmaroli pour Los fusilamientos del tres de mayo en la montaña del Príncipe Pío (voir œuvre)
Alejo Vera pour Una señora pompeyana en el tocador
1876 : le jury déclare vacantes les médailles du prix de première classe.
1878 :
Alejandro Ferrant y Fischermans (es) pour El entierro de San Sebastián (voir œuvre)
Emilio Sala (es) pour Guillén de Vinatea, delante de Alonso IV, haciéndole revocar un contrafuero
Casto Plasencia (es) pour Origen de la República romana (voir œuvre)
Salvador Martínez Cubells pour Educación del príncipe don Juan (voir œuvre)
1881 :
Antonio Muñoz Degrain pour Otelo y Desdémona (voir œuvre)
Emilio Sala (es) pour Novus Ortus, alegoría del Renacimiento
José Moreno Carbonero (es) pour El príncipe don Carlos de Viana (voir œuvre)
1884 :
Juan Luna pour Spoliarium (voir œuvre)
Antonio Muñoz Degrain pour Los amantes de Teruel (voir œuvre)
José Moreno Carbonero pour Conversión del duque de Gandía (voir œuvre)
1887 :
Ricardo Villodas y de la Torre (es) pour Victoribus gloria
Ulpiano Checa y Sanz pour La invasión de los bárbaros (voir œuvre)
Francisco Javier Amérigo pour El saqueo de Roma
José Benlliure (es) pour La visión del Coloseo
Salvador Viniegra pour La bendición del campo en 1800
Salvador Martínez Cubells pour Doña Inés de Castro
1890 :
Luis Álvarez Catalá (es) pour La silla de Felipe II en El Escorial
José Jiménez Aranda pour Una desgracia (voir œuvre)
Justo Ruiz Luna pour Combate naval de Trafalgar
1892 :
Francisco Javier Amérigo pour El derecho de asilo
Vicente Cutanda (es) pour Una huelga de obreros en V |
Subsets and Splits