language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_onroerend_erfgoed_in_De_Haan | Lijst van onroerend erfgoed in De Haan | Bouwkundig erfgoed | Lijst van onroerend erfgoed in De Haan / Bouwkundig erfgoed | null | This is a photo of onroerend erfgoed number 54502 | Villa Beau Souvenir | image/jpeg | 4,608 | 3,456 | true | true | true | Een overzicht van het onroerend erfgoed in de gemeente De Haan. Het onroerend erfgoed maakt onderdeel uit van het cultureel erfgoed in België. | null |
|
ur | https://ur.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%85_%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%B1%DA%88_%D9%81%D8%A7%D9%88%D9%84%D8%B1 | ولیم الفرڈ فاولر | null | ولیم الفرڈ فاولر | null | William A. Fowler Los Alamos wartime security badge. | null | image/png | 159 | 125 | true | true | true | ولیم الفرڈ فاولر امریکا سے تعلق رکھنے والے طبیعیات دان ہیں جن کو 1980ء میں طبعیات کا نوبل انعام دیا گیا تھا۔ انہیں یہ انعام وطن سائنس دان سبرامنین چندرشیکھر کے ساتھ مشترکہ طور پر پر دیا گیا۔ انھوں نے فیز ٹرانزیشن کے حوالے سے تھیوری پیش کی تھی۔ | ولیم الفرڈ فاولر امریکا سے تعلق رکھنے والے طبیعیات دان ہیں جن کو 1980ء میں طبعیات کا نوبل انعام دیا گیا تھا۔ انہیں یہ انعام وطن سائنس دان سبرامنین چندرشیکھر کے ساتھ مشترکہ طور پر پر دیا گیا۔ انھوں نے فیز ٹرانزیشن کے حوالے سے تھیوری پیش کی تھی۔ |
|
ms | https://ms.wikipedia.org/wiki/Daniel_Alves | Daniel Alves | Barcelona | Daniel Alves / Kerjaya kelab / Barcelona | Alves bersama Barcelona pada 2011. | Barça Osasuna | null | image/jpeg | 633 | 404 | true | true | true | Daniel Alves da Silva, atau dikenali sebagai Dani Alves, merupakan pemain bola sepak Brazil yang kini bermain untuk São Paulo FC dan untuk pasukan kebangsaan Brazil. Beliau bermain di posisi bek. | Pada 2 Julai 2008, Alves sertai FC Barcelona. Harga yang dilaporkan ialah sebanyak £23 juta, menjadikan beliau bahawa pemain pertahanan yang paling mahal dan pemain ketiga paling mahal dibeli oleh Barca. Beliau menandatangani kontrak empat tahun bersama Barca, kontrak itu berharga €90 juta.
Alves membuat penampilan pertama untuk Barcelona ketika menentang kelab Poland, Wisła Kraków dalam pusingan ketiga kelayakan Liga Juara-Juara UEFA 2008-09 pada 13 Ogos 2008. Beliau membuat debut La Liga bersama Barca ketika menentang CD Numancia pada 31 Ogos 2008. Beliau terlepas perlawanan akhir Liga Juara-Juara Eropah 2009 selepas memiliki dua kad kuning, Barca membenam Manchester United, 2-0.
Dalam musim keduanya di Barça, Alves bersama pasukannya memenangai gelaran La Liga dan menjuarai Piala Dunia Kelab FIFA 2009. Pada musim 2010-11, Alves bersama Barcelona memenangi gelaran La Liga buat kali ketiga.
Pada 28 Mei 2011, Alves bermain buat pertama kali di perlawanan akhir Liga Juara-Juara Eropah menentang Manchester United, 3-1 di Stadium Wembley.
Pada musim 2011–12, Alves sebahagian daripada skuad Barcelona yang memenangi Copa del Rey dan Piala Dunia Kelab FIFA 2011. Dalam musim 2012–13, Alves bersama Barcelona memenangai gelaran La Liga buat kali keempat dalam musim keempatnya di Barça.
Pada musim 2013–14, Alves menyarung jersi nombor 22 yang pernah disarung oleh rakannya, Éric Abidal. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Georg_Scholz | Georg Scholz | null | Georg Scholz | Self-Portrait in front of an Advertising Column, 1926 | Deutsch: Georg Scholz Selbstporträt (ohne Jahr) | null | image/jpeg | 565 | 736 | true | true | true | Georg Scholz was a German realist painter.
Scholz was born in Wolfenbüttel and had his artistic training at the Karlsruhe Academy, where his teachers included Hans Thoma and Wilhelm Trübner. He later studied in Berlin under Lovis Corinth. After military service in World War I lasting from 1915 to 1918, he resumed painting, working in a style fusing cubist and futurist ideas.
In 1919 Scholz became a member of the Communist Party of Germany, and his work of the next few years is harshly critical of the social and economic order in postwar Germany. His Industrial Farmers of 1920 is an oil painting with collage that depicts a Bible-clutching farmer with money erupting from his forehead, seated next to his monstrous wife who cradles a piglet. Their subhuman son, his head open at the top to show that it is empty, is torturing a frog. Perhaps Scholz' best-known work, it is typical of the paintings he produced in the early 1920s, combining a controlled, crisp execution with corrosive sarcasm.
Scholz quickly became one of the leaders of the New Objectivity, a group of artists who practiced a cynical form of realism. | Georg Scholz (October 10, 1890 – November 27, 1945) was a German realist painter.
Scholz was born in Wolfenbüttel and had his artistic training at the Karlsruhe Academy, where his teachers included Hans Thoma and Wilhelm Trübner. He later studied in Berlin under Lovis Corinth. After military service in World War I lasting from 1915 to 1918, he resumed painting, working in a style fusing cubist and futurist ideas.
In 1919 Scholz became a member of the Communist Party of Germany, and his work of the next few years is harshly critical of the social and economic order in postwar Germany. His Industrial Farmers of 1920 is an oil painting with collage that depicts a Bible-clutching farmer with money erupting from his forehead, seated next to his monstrous wife who cradles a piglet. Their subhuman son, his head open at the top to show that it is empty, is torturing a frog. Perhaps Scholz' best-known work, it is typical of the paintings he produced in the early 1920s, combining a controlled, crisp execution with corrosive sarcasm.
Scholz quickly became one of the leaders of the New Objectivity, a group of artists who practiced a cynical form of realism. The most famous among this group are Max Beckmann, George Grosz and Otto Dix, and Scholz's work briefly vied with theirs for ferocity of attack. By 1925, however, his approach had softened into something closer to neoclassicism, as seen in the Self-Portrait in front of an Advertising Column of 1926 and the Seated Nude with Plaster Bust of 1927.
In 1925, he was appointed a professor at the Baden State Academy of Art in Karlsruhe, where his students included Rudolf Dischinger. Scholz began contributing in 1926 to the satirical magazine Simplicissimus, and in 1928 he visited Paris where he especially appreciated the work of Bonnard.
With the rise to power of Hitler and the National Socialists in 1933, Scholz was quickly dismissed from his teaching position. Declared a Degenerate Artist, his works were among those seized in 1937 as part of a campaign by the Nazis to "purify" German culture, and he was forbidden to paint in 1939.
In 1945, the French occupation forces appointed Scholz mayor of Waldkirch, but he died that same year, in Waldkirch. |
|
sk | https://sk.wikipedia.org/wiki/Echinacea | Echinacea | Galéria | Echinacea / Galéria | null | English: Echinacea laevigata no author noted, no copyright, USFS photo | null | image/jpeg | 397 | 328 | true | true | true | Echinacea je rod patriaci do čeľade astrovité. | null |
|
no | https://no.wikipedia.org/wiki/VCR | VCR | null | VCR | En N1500 laget av Philips | Español: Una videograbadora N1500, con gabinete de madera. English: A Philips N1500 video cassette recorder, with wooden cabinet. | null | image/jpeg | 292 | 513 | true | true | true | VCR er et videosystem utviklet av Philips. Systemet er også kjent under navnet "N1500" som var modellnummeret på den første spilleren, men VCR regnes som det offisielle navnet. Systemet kom så smått på markedet i 1972, og var da kun tilgjengelig for offentlige organisasjoner. Året etter ble det også tilgjengelig på privatmarkedet, men grunnet høy pris og middelmådig driftsikkerhet ble det ikke solgt i spesielt store antall. Spilletiden var dessuten ikke lengre enn 45 minutter og kassettene var svært dyre. Likevel regnes dette som verdens første fullverdige hjemmevideosystem; Det var enkelt i bruk, spilleren kunne brukes mot en vanlig TV uten modifisering og man hadde timer for automatisk innspilling. Mekanisk sett var spilleren bygget opp som en avansert lydbåndopptaker. Overføringen fra funksjonsvelgertastene til drivverket var helt mekaniske, og man hadde pressvalser og capstanaksel som i en vanlig
båndopptaker. Spilleren ble drevet av to induksjonsmotorer som ble bremset elektromagnetisk for å holde riktig hastighet. De to båndspolene lå oppå hverandre inni kassetten og båndhastigheten var hele 14,29cm/sekund. | VCR er et videosystem utviklet av Philips. Systemet er også kjent under navnet "N1500" som var modellnummeret på den første spilleren, men VCR (Video Cassette Recording) regnes som det offisielle navnet. Systemet kom så smått på markedet i 1972, og var da kun tilgjengelig for offentlige organisasjoner. Året etter ble det også tilgjengelig på privatmarkedet, men grunnet høy pris (ca. 50-60 000,- i 2007-valuta) og middelmådig driftsikkerhet ble det ikke solgt i spesielt store antall. Spilletiden var dessuten ikke lengre enn 45 minutter og kassettene var svært dyre. Likevel regnes dette som verdens første fullverdige hjemmevideosystem; Det var enkelt i bruk, spilleren kunne brukes mot en vanlig TV uten modifisering og man hadde timer for automatisk innspilling. Mekanisk sett var spilleren bygget opp som en avansert lydbåndopptaker. Overføringen fra funksjonsvelgertastene til drivverket var helt mekaniske, og man hadde pressvalser og capstanaksel som i en vanlig
båndopptaker. Spilleren ble drevet av to induksjonsmotorer (en til videohodet og en til båndfremtrekk) som ble bremset elektromagnetisk for å holde riktig hastighet. De to båndspolene lå oppå hverandre inni kassetten og båndhastigheten var hele 14,29cm/sekund. Chassiset var laget i aluminium, men vekten av mekanikken gjorde at spilleren likevel veide godt og vel 20 kg. Bryterpanelet var av børstet aluminium og toppen av svart plast, og "bunnen" bestod av en kraftig treramme. Klokken var mekanisk, av omtrent samme type som ble brukt på komfyrer. Opptak kunne stilles inn maksimalt et døgn i forveien. Man måtte da stille timeren og la spilleren stå med innspillingsknappen og strømbryteren nedtrykt. Spilleren hadde en "Color Killer" (en knapp merket "CK") som kunne brukes av de som hadde svart/hvitt-TV. Man deaktiverte da fargekretsene i VCR-spilleren, noe som gav bedre bildekvalitet, men kun svart/hvitt. Elektronikken var 100% diskret, altså ingen IC-brikker. Elektrisk sett var den relativt robust, men mekanikken var problematisk, først og fremst videohodene (som forøvrig bare var garantert 50 timers levetid de første par årene på markedet) og båndføringssystemet.
Noen år senere kom etterfølgeren N1502, som var mer moderne, med plastkabinett , elektronisk styrte likestrømsmotorer og digital klokke og timer. Elektronikken ble dessuten mer oversiktlig oppbygget med lett utbyttbare moduler på samme måte som i Philips TV. Denne spilleren kan under ideelle forhold gi en bildekvalitet sammenlignbar med DVD, men man har fortsatt bare monolyd og spilletid på maks en time pr. kassett. Mange av drivverksproblemene er rettet, men det er fortsatt enkelte skjønnhetsfeil, blant annet kan drivreimen til de hurtigroterende videohodene fly av reimhjulene på grunn av den høye hastigheten.
Enda et par år senere, i 1977-78 kom N1700. Det var i utgangspunktet samme system og samme konstruksjon, men i "Long Play"-utgave som gav dobbelt så lang spilletid som før. Det er verdt å merke seg at denne spilleren IKKE kan spille av kassetter som er spilt inn i den "gamle" hastigheten. N1700 var i salg helt til ca. 1980 da Video 2000 overtok. |
|
tr | https://tr.wikipedia.org/wiki/Ellen_Nikolaysen | Ellen Nikolaysen | null | Ellen Nikolaysen | Ellen Nikolaysen 1974 Norveçli Melodi Grand Prix'te | Melodi Grand Prix, norsk finale i TV-studio 1 NRK, 1974. Fra generalprøven. Foto: Petter R. Iversen. Arkivref.: PA-0797_U_7631_014_027 | null | image/jpeg | 4,906 | 3,047 | true | true | true | Ellen Helen Nikolaysen Norveçli şarkıcı ve oyuncu. 1973 yılında Eurovision Şarkı Yarışması'na Bendik Şarkıcılar grubunun bir parçası olan It's Just A Game adlı şarkısıyla bu kez katıldı ve 1975 yılında Touch My Life With Summer ile solo bir sanatçı olarak çalıştı. 1974 yılında Tokyo'da düzenlenen Dünya Popüler Şarkı Festivalinde En İyi Performans Ödülü'nü "Ben Yaptığımı Hissediyorum Feel" ödülü ile kazandı. 1990'lı yılların başında, Norveç tiyatro sahnelerinde müzikallerde oyuncu olarak yeni bir kariyer başladı. | Ellen Helen Nikolaysen (d. 10 Aralık 1951) Norveçli şarkıcı ve oyuncu. 1973 yılında Eurovision Şarkı Yarışması'na Bendik Şarkıcılar grubunun bir parçası olan It's Just A Game adlı şarkısıyla bu kez katıldı ve 1975 yılında Touch My Life With Summer ile solo bir sanatçı olarak çalıştı. 1974 yılında Tokyo'da düzenlenen Dünya Popüler Şarkı Festivalinde En İyi Performans Ödülü'nü "Ben Yaptığımı Hissediyorum Feel" ödülü ile kazandı. 1990'lı yılların başında, Norveç tiyatro sahnelerinde müzikallerde oyuncu olarak yeni bir kariyer başladı. |
|
ne | https://ne.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%9C%E0%A4%99%E0%A5%8D%E0%A4%97%E0%A4%B2_%E0%A4%98%E0%A4%BE%E0%A4%81%E0%A4%B8%E0%A5%87%E0%A4%AB%E0%A4%BF%E0%A4%B8%E0%A5%8D%E0%A4%9F%E0%A5%8B | जङ्गल घाँसेफिस्टो | null | जङ्गल घाँसेफिस्टो | null | English: Jungle Prinia Prinia sylvatica in Hyderabad, India. | null | image/jpeg | 600 | 712 | true | true | true | जङ्गल घाँसेफिस्टो नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा जङ्गल प्रिनिया भनिन्छ । | जङ्गल घाँसेफिस्टो (वैज्ञानिक नाम: Prinia sylvatica) नेपालमा पाइने एक प्रकारको चराको नाम हो । यसलाई अङ्ग्रेजीमा जङ्गल प्रिनिया (Jungle Prinia) भनिन्छ । |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Tramwaje_w_Poznaniu | Tramwaje w Poznaniu | Historia | Tramwaje w Poznaniu / Historia | Wjazd do tunelu os. Lecha – Franowo od strony osiedla Lecha, (2012) | Polski: os. Lecha - wjazd do tunelu | null | image/jpeg | 768 | 1,024 | true | true | true | Tramwaje w Poznaniu – system komunikacji tramwajowej działający w Poznaniu i należący do Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego działającego na zlecenie Zarządu Transportu Miejskiego w Poznaniu.
Obecnie system składa się z 18 linii dziennych, jednej nocnej oraz jednej linii turystycznej obsługiwanej przez historyczny tabor kursujący w weekendy od maja do października. Tramwaje poruszają się po torach o rozstawie 1435 mm i łącznej długości torowiska 147,385 km toru pojedynczego.
W Poznaniu istnieją dwie kawiarnie w wagonach tramwajowych – jedna na Rondzie Rataje przy dworcu autobusowym, druga przy ulicy Półwiejskiej w bezpośrednim sąsiedztwie Starego Browaru. | Pomysł budowy sieci tramwajowej w Poznaniu zrealizowało dwóch berlińskich przedsiębiorców: Otto Reymer i Otto Masch, którzy po otrzymaniu koncesji od miasta zainaugurowali 30 lipca 1880 przejazdy tramwaju konnego. Pierwsza regularna linia ruszyła 31 lipca 1880, przewożąc pasażerów spod Dworca Głównego, Świętym Marcinem, Rycerską (dziś Ratajczaka), Pl. Wilhelmowskim (dziś pl. Wolności) na Stary Rynek. W dość krótkim czasie trasę tę wydłużono prowadząc tory przez Butelską (dziś Woźną), Garbarami przez Chwaliszewo na Ostrów Tumski. Powstała też odnoga biegnąca przez ul. Wiktorii (dziś Gwarna i Mielżyńskiego), pl. Królewski (dziś pl. Cyryla Ratajskiego), Fryderykowską (dziś ul. 23 Lutego), Al. Wilhelmowskimi (dziś Al. Marcinkowskiego), Seekta (dziś ul. Solna) następnie Wolnicą, Małymi Garbarami, Szewską, Szeroką (dziś Wielka) do Wielkich Garbar (dziś Garbar), gdzie łączyła się z linią główną.
Pomimo że w mieście było zapotrzebowanie na tego typu usługi berlińczycy po kilku tygodniach znaleźli się na skraju bankructwa. Miało to związek z niefortunnym przebiegiem odnogi, a także brakiem napisów w języku polskim, co wywołało bojkot wśród Polaków. Zniechęceni przedsiębiorcy odsprzedali linię Poznańskiemu Towarzystwu Kolei Konnej (niem. Posener Pferde-Eisenbahn-Gesellschaft), które uzyskało monopol na rozbudowę i eksploatację miejskiej sieci tramwajowej. Wówczas tabor liczył 20 wagonów. We wrześniu 1880 Towarzystwo wykupiło cześć terenów po starym dworcu kolejowym na Jeżycach, gdzie powstała zajezdnia, która działała do 28 grudnia 2010. W 1896 powstały kolejne dwie trasy: pierwsza biegnąca od Starego Rynku przez ul. Wrocławską, pl. Piotra (dziś pl. Wiosny Ludów), Półwiejską do nieistniejącej dzisiaj Bramy Wildeckiej oraz druga od zajezdni przez Zwierzyniecką, Jadwigi (dziś Kraszewskiego) do rynku Jeżyckiego, po roku przedłużona przez ul. Wielką Berlińską (dziś Dąbrowskiego) do fabryk chemicznych przy ul. Polnej. Obie trasy budowano już z cięższych szyn, planując ruch tramwajów elektrycznych.
6 marca 1898 tramwaj konny zastąpiony został tramwajem elektrycznym. Kursowały wówczas trzy linie:
oznaczona kolorem białym – po trasie starego tramwaju konnego od Dworca Głównego przez Stary Rynek na Ostrów Tumski,
oznaczona kolorem czerwonym – z Rynku Jeżyckiego, ul. Jadwigi (dziś. ul. Kraszewskiego), Zwierzyniecką, św. Marcinem i starą trasą tramwaju konnego, a od Starego Rynku do Bramy Wildeckiej,
oznaczona kolorem żółtym – z Dworca Głównego, trasą identyczną jak „biała”, ale tylko do skrzyżowania ul. Wielkiej i Wielkich Garbar.
W ciągu następnego miesiąca uruchomiono czwartą linię:
oznaczoną kolorem zielonym – ze Starego Rynku, św. Marcinem i nową trasą do wsi Górczyn (dzisiejsze skrzyżowanie ul. Głogowskiej i Kosynierskiej).
Ceny za pierwsze przejazdy wynosiły 10 bądź 20 fenigów, a po godzinie 23:00 należało uiścić podwójną opłatę.
W 1899 położono drugi tor na Starym Rynku i Wielkiej Berlińskiej (obecnie ul. Dąbrowskiego).
Przed I wojną światową rozbudowano sieć linii, która teraz docierała także na Garbary (do Rzeźni Miejskiej), na pl. Sapieżyński (dziś pl. Wielkopolski) do Bramy Dębińskiej (obecnie skrzyżowanie ul. Strzeleckiej i Krakowskiej), Śródkę, Sołacz i Dębiec (do dzisiejszej fabryki Cegielskiego), ulicą Grunwaldzką do ulicy Ułańskiej. Zwiększyła się również liczba torów w śródmieściu. Powstały nowe trasy przez wiadukty nad torami kolejowymi: Most Teatralny i Most Dworcowy. W dwudziestoleciu międzywojennym tramwaj zaczął docierać na Golęcin, Dębiec (przedłużenie trasy), Dębinę (do kąpieliska warciańskiego), Ogrody, Grunwald i Winiary, jednocześnie zlikwidowano część linii na wąskich uliczkach Starego Miasta. Nie udało się wybudować linii do Głównej, gdzie wprowadzono w 1930 r. komunikację trolejbusową.
Podczas walk o Poznań większość taboru i część infrastruktury została zniszczona. Odbudowę zniszczonej sieci rozpoczęto w zaraz po wyzwoleniu miasta, pracami kierował inż. Zygmunt Rybicki. W związku z tym dopiero w 1947 r. wznowiono większość przedwojennych połączeń tramwajowych, poza tymi na prawym brzegu Warty i uliczkach Stare |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Muggen | Muggen | Bekende families van muggen | Muggen / Taxonomie / Bekende families van muggen | null | Pedicia rivosa (Pediciidae, Diptera) (earlier: Limnoniidae) | null | image/jpeg | 761 | 765 | true | true | true | Muggen zijn een onderorde van vliegende insecten uit de orde der tweevleugeligen.
Een mug heeft een klein, dun en fragiel lichaam, zes dunne pootjes, meestal twee veerachtige antennes waarmee zeer goed geur waargenomen kan worden en een kleine kop met vaak zichtbare zuigsnuit. Er zijn wel soorten die wat groter worden maar deze hebben steeds een langwerpige bouw en meestal sprieterige poten. Sommige muggen echter, zoals de knutten, hebben een meer vliegachtige bouw, ze worden ook wel zandvliegen genoemd. Alle muggen hebben een zuigsnuit, maar verreweg de meeste soorten kunnen daar niet mee steken. De muggen die wel kunnen steken behoren tot verschillende families, waarvan die der steekmuggen ongetwijfeld de bekendste is. Soorten uit deze familie zijn onder andere de malariamuggen die bij de mens indirect verantwoordelijk zijn voor meer dan een miljoen doden per jaar. Ook andere muggen kunnen voor overlast zorgen al kunnen ze niet steken, voorbeelden zijn langpootmuggen waarvan de larven het gazon aantasten, motmuggen die massaal kunnen opduiken bij een gesprongen riolering en rouwmuggen die in reusachtige zwermen kunnen voorkomen die het verkeer kunnen hinderen. | Onderstaand afbeeldingen van soorten uit verschillende families van muggen. |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E4%BC%BD%E5%88%A9%E7%95%A5%E5%AE%9A%E4%BD%8D%E7%B3%BB%E7%B5%B1 | 伽利略定位系統 | 再次注資，管理問題 | 伽利略定位系統 / 歷史 / 再次注資，管理問題 | 淺藍頻道的伽利略 | English: sketch of the frequency allocation by satellite navigation systems | null | image/jpeg | 315 | 799 | true | true | true | 伽利略定位系統，是一個正在建造中的衛星定位系統，該系統由歐盟通過歐洲太空總署和歐洲導航衛星系統管理局建造，總部設在捷克共和國的布拉格。該系統有兩個地面操控站，分別位於德國慕尼黑附近的奧伯法芬霍芬和義大利的富齊諾。這個造價五十億歐元的專案是以義大利天文學家伽利略的名字命名的。伽利略系統的目的之一是為歐盟國家提供一個自主的高精度定位系統，該系統獨立於俄羅斯的格洛納斯系統和美國的全球定位系統，在這些系統被關閉時，歐盟就可以使用伽利略系統。該系統的基本服務是提供給所有用戶免費使用的，高精度定位服務僅提供給付費用戶使用。伽利略系統的目標是在水平和垂直方向提供精度1公尺以內的定位服務，並且在高緯度地區提供比其他系統更好的定位服務。
伽利略系統是中地球軌道搜救衛星系統的一部分，可提供一種新的全球搜救方式。伽利略系統的衛星安裝有轉發器，可以把求救訊號從事故地點傳送到救援協調中心，救援協調中心就會開始組織救援。同時，該系統還會發射一個返回訊號到事故地點處，通知求救人員他們的訊號已被收到，相應的救援也正在展開。現有的全球衛星搜救系統是不具備回饋訊號功能的，所以伽利略系統這個發訊息功能被認為是對全球衛星搜救系統的一個重要升級。2014年，研究人員對伽利略系統的搜救功能進行了測試，該系統是作為當時的全球衛星搜救系統的一部分工作的，測試結果顯示，該系統對77%的模擬求救位置定位精度在2公里以內，95%的求救位置定位精度在5公里以內。
伽利略系統的第一顆試驗衛星GIOVE-A於2005年12月28日發射，第一顆正式衛星於2011年8月21日發射。該系統計劃發射30顆衛星，截止2016年5月，已有14顆衛星發射入軌。伽利略系統於2016年12月15日在布魯塞爾舉行啟用儀式，提供早期服務。於2017年到2018年提供初步工作服務，最終於2019年具備完全工作能力。 該系統的30顆衛星預計將於2020年前發射完成，其中包含24顆工作衛星和6顆備用衛星。 | 2006年中，為伽利略系統注資的政府社會資本共同體瓦解，歐盟執委會決定將伽利略系統國有化。
2007年年初，歐盟還未決定如何負擔這個專案的經費，據說伽利略系統由於缺乏公共經費支援陷入了「深層次的危機」。當時只有一顆測試衛星被發射升空，德國交通部長Wolfgang Tiefensee特別擔憂財團在爭論中結束該專案。
2007年6月13日，歐盟討論了一個方案，在下一年從相互競爭的經費中削減出五億四千八百萬歐元來用到其他財政專案上，此舉將有可能部分滿足伽利略導航系統的開支。歐盟的研究與開發計劃有可能因為經費短缺而被終止。
2007年11月，歐盟同意將從農業和行政預算中重新分配資金，以降低招標標準來邀請更多的企業來投資伽利略系統。
2008年4月，歐盟的交通部長批准了伽利略系統實施條例。這使得歐盟從農業和行政預算中撥款34億歐元用來招標，以啟動地面站和衛星的建設。
2009年6月，歐洲審計院發布的一份報告指出，管理不力、嚴重拖延和預算超支這些問題，導致了專案於2007年停擺，並導致了進一步的延遲和失敗。
2010年，智庫「開放歐洲」估計，伽利略系統從啟動到建成後20年的花費共計222億歐元，這些經費將完全由納稅人來承擔。根據原先在2000年做出的估算，該系統將花費77億歐元，納稅人承擔其中的26億，其餘由私人投資者承擔。
2009年11月，伽利略系統在法屬蓋亞那庫魯太空中心的地面站正式落成。
按計劃，前四顆「在軌驗證衛星」（IOV）將於2011年下半年發射，「完全執行能力衛星」（FOC）將於2012年年末發射。
2010年3月，據證實，由於伽利略系統的經費有限，到2014年最多能提供4顆「在軌驗證衛星」和14顆「完全能力衛星」。有人提議就使用這18顆衛星組網，對此，歐盟執委會衛星導航專案的主管Paul Verhoef舉了個例子來說明經費短缺的後果有多嚴重：「直觀的說，在這種情況下，一年中將有3個星期沒有導航訊號」。
2010年7月，歐盟執委會評估，伽利略專案的額外費用將上升到15億至17億歐元，專案的建成日期要推遲到2018年。伽利略系統建成後，政府每年還需要補貼7.5億歐元。另外，還需19億歐元將衛星數量補充到30顆（27顆工作衛星，3顆備用衛星）。
2010年12月，歐盟部長在布魯塞爾舉行投票，將捷克共和國的布拉格作為伽利略系統的總部。
2011年1月，據估計，截止2020年各項基礎設施的花費將達到53億歐元。就在這個月，維基解密透露，德國衛星公司OHB-System的CEO，Berry Smutny說伽利略系統「是一個主要服務法國利益的愚蠢計劃」。BBC獲悉，2011年伽利略系統將獲得5億歐元用於採購，使用數年時間將18顆工作衛星增加為24顆。
2011年10月21日，伽利略的前兩顆在軌驗證衛星由聯盟ST-B火箭在蓋亞那太空中心發射 ，另外兩顆於2012年10月12日發射。
另外22顆「完全能力衛星」從2012年開始採購，其中的前四對衛星分別於2014年8月22日，2015年3月27日，2015年9月11日，2015年12月17日發射。 |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Croke_Park | Croke Park | null | Croke Park | Plakette ter nagedachtenis aan de slachtoffers van Bloody Sunday. | Français : Plaque commémorative du Bloody Sunday à Croke Park | null | image/jpeg | 3,264 | 2,448 | true | true | true | Croke Park is het stadion en hoofdkwartier van de Gaelic Athletic Association, de grootste sportorganisatie van Ierland. De GAA legt zich toe op het behouden en promoten van speciaal Ierse sporten. Tot april 2005 was het zelfs statutair verboden om het stadion te gebruiken voor niet-Ierse sporten als rugby, voetbal of American football. Tijdens de verbouwing van het stadion Lansdowne Road werd in Croke Park ook internationaal Rugby Union en voetbal gespeeld.
Naast sport wordt het stadion ook gebruikt voor popconcerten en bijzondere gelegenheden, zoals de opening van de Special Olympics in 2003.
Croke Park ligt in Clonliffe, Noord-Dublin. Na een grote investering wordt Croke Park nu gezien als een van de beste sportstadions ter wereld. Het heeft een capaciteit van 82.300 toeschouwers. | Croke Park is het stadion en hoofdkwartier van de Gaelic Athletic Association (GAA), de grootste sportorganisatie van Ierland. De GAA legt zich toe op het behouden en promoten van speciaal Ierse sporten. Tot april 2005 was het zelfs statutair verboden om het stadion te gebruiken voor niet-Ierse sporten als rugby, voetbal of American football. Tijdens de verbouwing van het stadion Lansdowne Road (officieel: Aviva Stadium) werd in Croke Park ook internationaal Rugby Union en voetbal gespeeld.
Naast sport wordt het stadion ook gebruikt voor popconcerten en bijzondere gelegenheden, zoals de opening van de Special Olympics in 2003.
Croke Park ligt in Clonliffe, Noord-Dublin. Na een grote investering wordt Croke Park nu gezien als een van de beste sportstadions ter wereld. Het heeft een capaciteit van 82.300 toeschouwers. |
|
ro | https://ro.wikipedia.org/wiki/Transalpina | Transalpina | Galerie de imagini | Transalpina / Galerie de imagini | null | Română: stațiunea Rânca văzută de pe șoseaua Transalpina | null | image/jpeg | 2,848 | 4,288 | true | true | true | Transalpina este un drum național din Munții Parâng, în Carpații Meridionali. Este cea mai înaltă șosea din România, având punctul cel mai înalt în Pasul Urdele. Drumul face legătura între orașele Novaci din județul Gorj și Sebeș din județul Alba. Fiind un drum montan, este închis pe perioada iernii.
Transalpina străbate patru județe – Gorj, Vâlcea, Sibiu, Alba – traversând Munții Parâng de la sud la nord, altitudinea cea mai mare având-o pe o porțiune de aproximativ 20 de km, în județul Vâlcea, unde se prezintă ca o "șosea de creastă", trecând la mică depărtare de vârfurile Dengheru, Păpușa, Urdele, Iezer și Muntinu. | null |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Ramon_Sanvisens_i_Marfull | Ramon Sanvisens i Marfull | null | Ramon Sanvisens i Marfull | null | Català: Ramon Sanvisens. Montblanc "Des del Foradot", nota a l'oli (1958). | null | image/jpeg | 774 | 1,079 | true | true | true | Ramon Sanvisens Marfull fou un pintor català.
El 1933 ingressà a l'Escola d'Arts i Oficis del Clot on fou deixeble de Domènec Soler. Dos anys després ingressà a l'Escola d'Arts i Oficis de Llotja, on fou deixeble de Lluís Muntané. Amb l'esclat de la Guerra Civil fou mobilitzat per anar al front. Posteriorment, es matriculà de nou a l'Escola Superior de Belles Arts de Sant Jordi, on va ser deixeble de Monreal i Tejada, Miquel Farré, Emest Santasusagna, Pérez Dolz, Francesc Labarta i Enric Monjo. També l'influencià l'obra de Joaquim Mir.
El 1944 realitzà la seva primera exposició individual a Galerías Españolas de Barcelona i el 1945 residí a París, on estudià les obres de Vincent van Gogh, Cézanne, Gauguin i Bonnard. El 1946 obtingué la pensió El Paular i visqué a Holanda, on estudià Rembrandt, Vermeer i Franz Hals. El 1957 fou nomenat Professor Interí de Pintura a l'Escola Superior de Belles Arts de Sant Jordi; el 1965 guanyà per oposicions la plaça de Professor Auxiliar Numerari de la mateixa institució i, el 1971, en fou nomenat Secretari. | Ramon Sanvisens Marfull (Barcelona, 18 de març de 1917 - 1 de març de 1987) fou un pintor català.
El 1933 ingressà a l'Escola d'Arts i Oficis del Clot on fou deixeble de Domènec Soler. Dos anys després ingressà a l'Escola d'Arts i Oficis de Llotja, on fou deixeble de Lluís Muntané. Amb l'esclat de la Guerra Civil fou mobilitzat per anar al front. Posteriorment, es matriculà de nou a l'Escola Superior de Belles Arts de Sant Jordi, on va ser deixeble de Monreal i Tejada, Miquel Farré, Emest Santasusagna, Pérez Dolz, Francesc Labarta i Enric Monjo. També l'influencià l'obra de Joaquim Mir.
El 1944 realitzà la seva primera exposició individual a Galerías Españolas de Barcelona i el 1945 residí a París, on estudià les obres de Vincent van Gogh, Cézanne, Gauguin i Bonnard. El 1946 obtingué la pensió El Paular i visqué a Holanda, on estudià Rembrandt, Vermeer i Franz Hals. El 1957 fou nomenat Professor Interí de Pintura a l'Escola Superior de Belles Arts de Sant Jordi; el 1965 guanyà per oposicions la plaça de Professor Auxiliar Numerari de la mateixa institució i, el 1971, en fou nomenat Secretari. El 1975 cessà en els seus càrrecs en aguditzar-se una malaltia a l'ull esquerre i en produir-se els primers símptomes d'una insuficiència respiratòria crònica.
Sanvisens fou un entusiasta de la pintura a l'aire lliure. La seva obra és tota llum, color, ritme i moviment; les oliveres, len vinyes, els sembrats vibren i llampeguegen amb el sol. Els pagesos treballant al camp -tema molt estimat del pintor- formen part de la terra, de vegades vermells es confonen amb els sembrats torrats de l'estiu. Els anys cinquanta del segle passat, fou un assidu a les Biennals d'Art de Montblanc on aconseguí els primers premis de dibuix i pintura. En la dècada següent s'enamorà del poble de Canyelles (Garraf) on comprà una casa i pintà intensament, molt sovint en companyia de deixebles de l'escola de Belles Arts i d'amics. Fou molt popular i estimat al poble on, a més d'organitzar concursos de pintura ràpida, participà en nombroses accions cíviques; l'ajuntament de Canyelles, agraït li dedicà un carrer.
El 1986 se celebrà la darrera exposició en vida del pintor, organitzada per la Fundació de la Caixa de Barcelona, mostra que es traslladà després a Madrid. La matinada del dia 1 de març de 1987 morí a la Clínica Sant Josep de Barcelona. Durant el mes següent li fou dedicat un homenatge al Cercle Artístic de Sant Lluc. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/V%C3%ADt%C4%9Bzslav_Nezval | Vítězslav Nezval | null | Vítězslav Nezval | Busto di Vítězslav Nezval scolpito da Otakar Švec | Bust of Vítězslav Nezval by Otakar Švec, Vyšehrad Cemetery, Prague, Czech Republic. Busta Vítězslava Nezvala na Vyšehradském hřbitově v Praze; jejím autorem je Otakar Švec. Photo taken by Miaow Miaow in October 2005, PD-self | null | image/jpeg | 375 | 280 | true | true | true | Vítezslav Nezval è stato un poeta, drammaturgo e romanziere ceco. | Vítezslav Nezval (Biskoupky, 26 maggio 1900 – Praga, 6 aprile 1958) è stato un poeta, drammaturgo e romanziere ceco. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Senna_occidentalis | Senna occidentalis | null | Senna occidentalis | Vista de la planta | English: Photographed at the Queen Sirikit Botanic Garden (Chiang Mai Province, Thailand) in March English: This photo is from Gardenology.org and is available under CC-BY-SA 3.0 license. If you use it, please include attribution to Gardenology.org, with a link if the media allows it. If the name is missing, click here. This work is free and may be used by anyone for any purpose. If you wish to use this content, you do not need to request permission as long as you follow any licensing requirements mentioned on this page. Wikimedia Foundation has received an e-mail confirming that the copyright holder has approved publication under the terms mentioned on this page. This correspondence has been reviewed by an OTRS member and stored in our permission archive. The correspondence is available to trusted volunteers as ticket #2010122210000934. If you have questions about the archived correspondence, please use the OTRS noticeboard. Ticket link: https://ticket.wikimedia.org/otrs/index.pl?Action=AgentTicketZoom&TicketNumber=2010122210000934 | null | image/jpeg | 1,200 | 900 | true | true | true | Senna occidentalis es una especie de planta pantropical perteneciente a la familia de las fabáceas. | Senna occidentalis es una especie de planta pantropical perteneciente a la familia de las fabáceas. |
|
ceb | https://ceb.wikipedia.org/wiki/Bicorp_(munisipyo) | Bicorp (munisipyo) | null | Bicorp (munisipyo) | null | Català: Toll del Garrofer, riu Cazuma, Bicorb (la Canal de Navarrés) | null | image/jpeg | 622 | 929 | true | true | true | Munisipyo ang Bicorp sa Espanya. Nahimutang ni sa lalawigan sa Província de València ug rehiyon sa Comunitat Valenciana, sa sidlakang bahin sa nasod, 290 km sa habagatan-sidlakan sa Madrid ang ulohan sa nasod. Adunay 556 ka molupyo.
Ang klima bugnaw nga ugahon. Ang kasarangang giiniton 17 °C. Ang kinainitan nga bulan Hulyo, sa 28 °C, ug ang kinabugnawan Enero, sa 7 °C. Ang kasarangang pag-ulan 434 milimetro matag tuig. Ang kinabasaan nga bulan Nobiyembre, sa 69 milimetro nga ulan, ug ang kinaugahan Hulyo, sa 15 milimetro. | Munisipyo ang Bicorp sa Espanya. Nahimutang ni sa lalawigan sa Província de València ug rehiyon sa Comunitat Valenciana, sa sidlakang bahin sa nasod, 290 km sa habagatan-sidlakan sa Madrid ang ulohan sa nasod. Adunay 556 ka molupyo.
Ang klima bugnaw nga ugahon. Ang kasarangang giiniton 17 °C. Ang kinainitan nga bulan Hulyo, sa 28 °C, ug ang kinabugnawan Enero, sa 7 °C. Ang kasarangang pag-ulan 434 milimetro matag tuig. Ang kinabasaan nga bulan Nobiyembre, sa 69 milimetro nga ulan, ug ang kinaugahan Hulyo, sa 15 milimetro. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Jan_Hus | Jan Hus | Le accuse contro Jan Hus | Jan Hus / Biografia / Le accuse contro Jan Hus | Jan Hus davanti ai padri del concilio, dipinto di Václav Brožík, 1883 | English: Painting of Jan Hus in Council of Constance by Václav Brožík (1883). Čeština: Václav Brožík: Mistr Jan Hus před koncilem kostnickým. | null | image/jpeg | 200 | 290 | true | true | true | Jan Hus è stato un teologo e un riformatore religioso boemo, nonché rettore all'Università Carolina di Praga. Promosse un movimento religioso basato sulle idee di John Wycliffe e i suoi seguaci divennero noti come Hussiti. Scomunicato nel 1411 dalla Chiesa cattolica e condannato dal Concilio di Costanza, fu bruciato sul rogo.
Jan Hus viene considerato il primo anticipatore della Riforma protestante, essendo vissuto prima di Lutero, Calvino e Zwingli. Dopo la sua morte, gli Hussiti si schierarono in massa contro la corruzione ed i crimini della Chiesa cattolica, respingendo ben cinque crociate bandite contro di loro. Un secolo più tardi, il 90% degli abitanti delle Terre ceche continuò a rimanere anti-cattolico, aderendo alla Riforma protestante oppure entrando a far parte dell'Unione dei Fratelli Boemi, questi ultimi diretti successori del movimento hussita. | Il 18 giugno 1415 il Concilio di Costanza ratificò un elenco di 30 accuse contro Hus, proposizioni considerate eretiche tratte da tre sue opere, il De ecclesia, il Contra Stephanum Palec e il Contra Stanislaum de Znoyma, dandogli tempo due giorni per contestarle. Si riportano le accuse e, in corsivo fra parentesi, le note di Hus:
1. Vi è una sola chiesa universale [intesa nel suo senso proprio, secondo Agostino], che è la totalità dei predestinati. E prosegue: la santa chiesa universale [intesa nel suo senso proprio] è solo una [cioè, propriamente parlando, non è parte di un'altra], dal momento che uno solo è il numero dei predestinati.
La frase è tratta dal De ecclesia. Qui e altrove, per "predestinati" s'intendono gli eletti, coloro che si salveranno, e per "preconosciuti" i dannati nell'ultimo giudizio. Con la sua precisazione, Hus voleva escludere l'interpretazione, che gli si sarebbe voluta attribuire, di concepire la chiesa militante costituita solo da predestinati.
2. Paolo non è mai stato membro del diavolo (preconosciuto riguardo a una sua definitiva adesione), benché abbia compiuto alcuni atti simili a quelli della Chiesa dei malvagi.
3. I preconosciuti non sono parte della chiesa (cattolica, in senso proprio), poiché alla fine nessuna sua parte le sarà tolta, in quanto la carità predestinante che la tiene unita non verrà mai meno.
4. Le due nature, divina e umana, costituiscono un solo Cristo [concretamente, per unione]. E prosegue al capitolo X: ogni uomo è spirito [questo è spesso affermato dal beato Agostino nei suoi Commentari al Vangelo di Giovanni], dal momento che è composto di due nature.
5. Il preconosciuto per quanto talvolta, secondo la presente giustizia, possa essere nella giustizia, possa essere nella grazia - non fa però mai parte della santa chiesa [cattolica, in senso proprio]; il predestinato rimane sempre membro della chiesa, anche se qualche volta decade dalla grazia occasionale, ma mai dalla grazia della predestinazione.
6. La chiesa intesa come congregazione dei predestinati, che siano o no nella grazia secondo la presente giustizia, è un articolo di fede [così pensa il beato Agostino in sue varie opere: Super Johannem, Enchiridion, Super Psalmos, De doctrina christiana, e nel libro De praedestinatione].
7. Pietro non è oggi e non fu mai il capo della santa chiesa cattolica (universale, intesa in senso proprio).
Per Hus solo Cristo è il capo della chiesa universale; rifacendosi ad Agostino, (Retractationes, I, 21, 1) e allo Pseudo-Agostino (Questiones Veteris et Novi Testamenti, 75) nel De ecclesia Hus scriveva «che Cristo abbia inteso fondare l'intera chiesa sulla persona di Pietro è contraddetto dalla fede nel Vangelo, dall'argomentazione di Agostino e dalla ragione». Agostino aveva scritto che «Tu es Petrus (Mt, 16, 18-19)» significava «Edificherò la mia chiesa sopra ciò che è stato confessato da Pietro quando diceva "Tu sei il Cristo, il Figlio del Dio vivente"». Infatti a Pietro non fu detto "Tu sei la pietra" ma "Tu sei Pietro". La pietra era invece il Cristo confessato da Simone» ("Tu es Petrus et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam", dove il dimostrativo hanc si riferisce appunto a Cristo). L'interpretazione di Agostino fu però presto abbandonata e sarà ripresa da John Wyclif, Hus e poi da Lutero e dagli altri riformatori protestanti.
8. Quei sacerdoti che in qualsiasi modo vivono una vita criminosa contaminano la potestà sacerdotale e come figli infedeli [vedi Deuteronomio 32: "La perversa generazione e i figli infedeli"], ragionano da miscredenti a proposito dei sette sacramenti della chiesa, delle chiavi, gli uffici, le censure, i costumi, i riti e le cose sacre della chiesa, la venerazione delle reliquie, le indulgenze e gli ordini [Come afferma il Salmo 78: "Essi lo lusingavano con la loro bocca e gli mentivano con la loro lingua, perché il loro cuore non era retto, né essi erano fedeli al suo patto"].
Hus precisò nell'udienza dell'8 giugno 1415 nel Concilio di Costanza che quei sacerdoti «ragionano da miscredenti perché mancano di fede formata dalla carità e hanno or |
|
ht | https://ht.wikipedia.org/wiki/Waynoka,_Oklahoma | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f7/OKMap-doton-Waynoka.PNG | Waynoka, Oklahoma | null | Waynoka, Oklahoma | null | Adapted from Wikipedia's OK county maps by Seth Ilys. | null | image/png | 153 | 300 | true | true | true | Waynoka se yon vil nan eta Oklahoma, nan Etazini. | Waynoka se yon vil nan eta Oklahoma, nan Etazini. |
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D1%8B%D1%81%D0%B5%D1%80%D1%82%D1%8C_(%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%B0) | Сысерть (река) | null | Сысерть (река) | Сысертский пруд | Сысертский пруд направо... | null | image/jpeg | 3,168 | 4,752 | true | true | true | Сысе́рть — река в Свердловской области, правый приток реки Исети, куда впадает в 524 км от её устья по правому берегу. Вытекает из Сысертского озера в заболоченной местности на границе Свердловской и Челябинской областей. Впадает в Исеть в районе Двуреченска. | Сысе́рть (в верховье Полдневая Сысерть) — река в Свердловской области, правый приток реки Исети, куда впадает в 524 км от её устья по правому берегу. Вытекает из Сысертского озера в заболоченной местности на границе Свердловской и Челябинской областей. Впадает в Исеть в районе Двуреченска. |
|
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D1%96%D1%82%D1%80%D1%8F%D0%BA | Вітряк | Галерея | Вітряк / Галерея | null | Nederlands: Molen De Koe, Ermelo, maalkoppel met steenkraan | null | image/jpeg | 3,264 | 2,448 | true | true | true | Вітря́к, вітряний млин — млин, що використовує силу вітру як джерело енергії. У деяких місцевостях вітряки використовують для помпування води, вимолочування або подрібнення зерна, розпилу деревини.
Також вітряками в наш час інколи називають вітродвигуни вітряних електростанцій. | Деталі механізмів вітряка
Вітряки в країнах світу
Вітряки в живописі |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Carpinone | Carpinone | Ferrovie | Carpinone / Infrastrutture e trasporti / Ferrovie | Uno scorcio del piazzale ferroviario della stazione di Carpinone | ALn663 railcars meet at Carpinone station on 27 February 2015. On the left is ALn663.1188 closest to the camera and ALn663.1153 in front. This was working the late running train R3486, 14:10 Napoli Centrale to Campobasso. To the right leading is ALn663.1185 with train R8105, 15:45 Campobasso to Caserta. | null | image/jpeg | 3,938 | 5,923 | true | true | true | Carpinone è un comune italiano di 1 087 abitanti della provincia di Isernia nel Molise. | Carpinone ha una propria stazione ferroviaria, diramazione delle linee Isernia-Campobasso e Sulmona-Isernia. Il fabbricato viaggiatori della stazione è anche sede del municipio. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Liste_des_ministres_sud-africains_des_For%C3%AAts | Liste des ministres sud-africains des Forêts | Liste des ministres sud-africains des forêts | Liste des ministres sud-africains des Forêts / Liste des ministres sud-africains des forêts | null | English: A picture of Kader Asmal speaking at the Barry Streek Memorial lecture in 2007. | null | image/jpeg | 600 | 430 | true | true | true | Les ministres des forêts d'Afrique du Sud sont compétents pour tous les sujets relevant de la gestion du secteur forestier.
Le ministère des forêts est à l'origine un département du ministère de l'agriculture. Institutionnalisé à partir des années 1930 au côté du département ministériel de l’agriculture, il a souvent été associé par la suite aux départements ministériels des affaires foncières, des pêcheries, de l'eau ou encore de l'environnement.
De 2009 à 2019, les départements des forêts, des pêches et de l'agriculture sont réunis sous la même tutelle ministérielle. En 2019, dans le second gouvernement Ramaphosa, le ministère des forêts est fusionné avec celui de l'Environnement.
Le département ministériel des forêts est situé au 20 Steve Biko street, Arcadia, Pretoria. | Apparu dans l'intitulé ministériel en 1934 au côté de celui de l'agriculture, le département ministériel des forêts rejoint ceux des terres et de l'eau en 1949 avant de se constituer en ministère autonome en 1950.
De 1982 à 1990, le département ministériel des forêts est intégré dans le ministère de l'environnement. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Port_morski_Szczecin | Port morski Szczecin | Infrastruktura portowa | Port morski Szczecin / Infrastruktura portowa | Dźwigi portowe | Cranes in Port of Szczecin (Poland). Photo taken during "The Tall Ships' Races 2007" in Szczecin (Poland). | null | image/jpeg | 2,912 | 4,368 | true | true | true | Port morski Szczecin – handlowy port morski i rzeczny w woj. zachodniopomorskim w Szczecinie, usytuowany nad Odrą i kanałami osiedla Międzyodrze-Wyspa Pucka, w Dolinie Dolnej Odry.
Port obsługuje transporty ładunków drobnicowych – w tym kontenery, wyroby hutnicze i ładunki wielkogabarytowe, jak i ładunków masowych – suchych i płynnych.
Razem z portem w Świnoujściu tworzy największy kompleks portowy na południowym Bałtyku położony u ujścia Odry. Oba porty oferują także usługi przeładunkowo-składowe dla towarów rolno-spożywczych. Obroty ładunkowe zespołu portowego Szczecin-Świnoujście w 2015 r. wynosiły 23 174,4 tys. ton.
W polskim prawodawstwie porty morskie w Szczecinie i Świnoujściu są portami o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej.
Porty morskie w Szczecinie i Świnoujściu leżą na najkrótszej trasie przebiegającej ze Skandynawii do Europy Środkowej i Południowej, mają status portów bazowych sieci TEN-T i stanowią integralne ogniwa międzynarodowego korytarza transportowego Bałtyk-Adriatyk. Od strony lądu porty w Szczecinie i Świnoujściu skomunikowane są infrastrukturą transportu drogowego, kolejowego oraz wodnego – śródlądowego. | Całkowita długość nabrzeży w porcie Szczecin wynosi 23 380 m, z czego 19 833 m nadawało się do eksploatacji. Łączna długość nabrzeży o głębokości powyżej 10,9 m nadających się do eksploatacji wynosiła 1374 m. Całkowita długość nabrzeży przeładunkowych nadających się do eksploatacji wynosiła 14 596 m.
Port morski Szczecin ma 103 nazwane nabrzeża: Huty, Cementowe, Fosforowe, Południowe, Fosforowe Dalby, Snop, Bunkrowe, Huk, Żeglugowy Basen, Hydrograficzne, BTP, BON, Mak, Jachtowy Basen, Golęcińskie, Oko, Oko Basen, Cal, Drab II, Młyński Basen, Drab III, Warsztatowy Basen, Warsztatowe, Promowy Basen, Wulkan, Drzetowskie Północne, Drzetowskie Południowe, Odra Stare, Odra Nowe, Wrocławskie, Warszawskie, Radomskie, Kieleckie, Gdyńskie, Gdańskie, Przydekowe, Kaszubskie, Łańcuchowe, Mazowieckie, Wyposażeniowe, Gnieźnieńskie, Krakowskie, Arsenał, Kapitanatu, Pasażerskie, Bulwar Chrobrego, Wieleckie, Starówka, Bułgarskie, Tureckie, Rosyjskie, Kubańskie, Jugosłowiańskie, Albańskie, Greckie, Egipskie, Rumuńskie, Węgierskie, Polskie, Angielskie, Belgijskie, Holenderskie, Luksemburskie, Zbożowe, Niemieckie, Słowackie, Czeskie, Spółdzielcze, Fińskie, Ciche, PRCiP, Przemysłowe, Farblak, Remontowe, PRO, Nowe, Elektrowni, CPN-3, Parnickie, Naftowe, CPN-1, Sosnowieckie, Kokschemii, Opolskie, Dolnośląskie, Noteckie, Gorzowskie, Drawskie, Górnośląskie, Poznańskie, Toruńskie, Bydgoskie, Rybnickie, Wałbrzyskie, Czołowe, Pirs, Bytomskie, Południowe, Gliwickie, Chorzowskie, Katowickie, Zabrzańskie, Dąbrowieckie.
W porcie znajduje się 9 obrotnic statków:
na Odrze na wysokości południowej części nabrzeża Huty (Kra) – obrotnica o średnicy 230 m;
u zbiegu Przekopu Mieleńskiego i Kanału Grabowskiego – obrotnica o średnicy 280 m;
u zbiegu Przekopu Mieleńskiego i Parnicy – obrotnica o średnicy 300 m;
w basenie Górniczym: naprzeciw nabrzeża Katowickiego, Taśmowca i wejścia do basenu Górnośląskiego – obrotnica o średnicy 300 m;
u zbiegu kanałów Grabowskiego i Dębickiego – obrotnica o średnicy 220 m;
w porcie centralnym (na wysokości nabrzeża Albańskiego) – obrotnica o średnicy 190 m;
na Parnicy naprzeciw wejścia do basenu Elektrowni i południowego wejścia na Kanał Wrocławski – obrotnica o średnicy 130 m;
obrotnica przy południowym krańcu Wyspy Grodzkiej – obrotnica o średnicy 120 m;
obrotnica u zbiegu Parnicy i Regalicy – obrotnica o średnicy 120 m. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/USB-Massenspeicher | USB-Massenspeicher | Kombinationen | USB-Massenspeicher / Kombinationen | null | An iPod shuffle MP3-Player connected to a notebook | null | image/jpeg | 1,944 | 2,592 | true | true | true | USB-Massenspeicher sind Geräte, die über den Universal Serial Bus kommunizieren und einen eingebauten Datenspeicher besitzen und überwiegend als Wechseldatenträger benutzt werden.
Häufige Verwendung finden sie in Form von USB-Speichersticks, verkürzt und verallgemeinert auch USB-Sticks genannt, sowie externen Festplatten. USB-Sticks haben durch ihre höhere Speicherkapazität und Zugriffsgeschwindigkeit sowie ihre einfachere Handhabung andere Massenspeicher mit dem Anwendungsprofil „Wechseldatenträger“ wie die Diskette, die CD-RW und das Iomega Zip verdrängt. Das Speichersystem ist meist ein Flash-Speicher. Externe Festplatten werden vorwiegend zu Backup-Zwecken eingesetzt.
Zu den USB-Massenspeichern gehören auch alle anderen Massenspeicher, die über USB an einen Computer angeschlossen werden, wie etwa externe SSDs, Diskettenlaufwerke sowie die meisten MP3-Player und Digitalkameras mit integriertem Speicher. | Einige USB-Massenspeicher kombinieren mehrere Funktionen in einem. Die Grundfunktion ist meist die des Massenspeichers, dieser befindet sich beispielsweise innerhalb einer Uhr oder eines Schweizer Taschenmessers oder ist kombiniert mit einem MP3-Player, Diktiergerät, Radio oder Digitalkamera.
Eine weitere Verwendungsmöglichkeit fand die Punkband WIZO, die ihre Stick-EP ausschließlich auf einem USB-Stick veröffentlichte. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Jardins_de_M%C3%A9tis | Jardins de Métis | Galeria | Jardins de Métis / Galeria | null | pavot bleu d'Himalaya photographié aux jardins de Métis (Québec) | null | image/jpeg | 1,632 | 1,224 | true | true | true | Els Jardins de Métis són uns jardins a l'anglesa situats a Grand-Métis al Quebec. Oberts al públic d'ençà 1962, van esdevenir un lloc històric nacional el 1995 i estan reconeguts internacionalment com una obra excepcional d'art hortícola.
Els Jardins de Métis són el resultat del treball d'una apassionada, Elsie Reford que, entre 1926 i 1958, va transformar la seva finca en paradís privat. Aproximadament hi ha 3.000 espècies i varietats de plantes repartides en una quinzena de jardins. Nombroses obres d'art contemporani sembren el recorregut i s'integren amb harmonia als jardins històrics.
A la Villa Estevan, magnífica residència d'estiu que data de 1887, s'hi troba una exposició permanent que relata el passat de la família Reford. A més, s'hi troben exposicions temporals i és en aquest indret que hi tenen lloc certs esdeveniments especials a l'estiu; brunchs musicals, tes literaris, concerts a l'aire lliure, casaments, etc.
Cada any, d'ençà l'any 2000, arquitectes paisatgistes, arquitectes i artistes de reputació internacional hi acudeixen per crear jardins contemporanis en el marc del Festival internacional de jardins. | null |
|
be | https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D0%B0%D0%BF%D1%83%D1%85%D0%B0_%D1%87%D0%B0%D1%80%D0%BE%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%B0%D1%8F | Рапуха чаротавая | Заўвагі па ахове | Рапуха чаротавая / Заўвагі па ахове | Рапуха чаротная. Манета Банка Расіі — Серыя: «Чырвоная кніга», срэбра, 1 рубль, 2004 | null | null | image/png | 270 | 270 | true | true | true | Чаротавая рапуха — земнаводнае роду Epidalea сямейства сапраўдных рапух. | Ахоўваецца Бернскай Канвенцыяй (дадатак II). Від занесены ў Чырвоныя кнігі Расіі, Беларусі, Латвіі, Літвы, Украіны і Эстоніі. |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Osek_(okres_Ji%C4%8D%C3%ADn) | Osek (okres Jičín) | null | Osek (okres Jičín) | letecký snímek | English: aerial photo | letecký snímek | image/jpeg | 2,152 | 3,196 | true | true | true | Obec Osek se nachází v okrese Jičín v Královéhradeckém kraji. Žije v ní 233 obyvatel. | Obec Osek se nachází v okrese Jičín v Královéhradeckém kraji. Žije v ní 233 obyvatel. |
|
hr | https://hr.wikipedia.org/wiki/Pleea | Pleea | null | Pleea | null | English: Pleea tenuifolia | Pleea tenuifolia | image/png | 2,612 | 1,505 | true | true | true | Pleea, monotiski biljni rod iz porodice tofildijevke. Domovina su joj Alabama, Florida i Sjeverna i Južna Karolina. Jedina vrsta je Pleea tenuifolia, lokalno nazivana rush featherling.
Višegodišnja je biljka koja cvjeta u kolovozu, rujnu, listopadu i studenom bijelim cvjetovima. Naraste do 45 cm visine. | Pleea, monotiski biljni rod iz porodice tofildijevke. Domovina su joj Alabama, Florida i Sjeverna i Južna Karolina. Jedina vrsta je Pleea tenuifolia, lokalno nazivana rush featherling.
Višegodišnja je biljka koja cvjeta u kolovozu, rujnu, listopadu i studenom bijelim cvjetovima. Naraste do 45 cm (18 inči) visine. |
|
cs | https://cs.wikipedia.org/wiki/Technick%C3%BD_v%C3%BDkres | Technický výkres | Ukázky strojírenských výkresů | Technický výkres / Strojírenský výkres / Ukázky strojírenských výkresů | null | Deutsch: Technische Zeichnung einer Schneckenwelle, erstellt mit Solid Edge English: Engineering drawing of a worm shaft, created with Solid Edge | null | image/png | 955 | 1,350 | true | true | true | Technický výkres je výkres používaný převážně ve strojírenství, elektrotechnice a stavebnictví, kreslený pokud možno ve vhodně zvoleném měřítku a obsahující všechny informace nutné pro výrobu konkrétní součásti, stroje, stavby apod. | null |
|
bg | https://bg.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D1%80%D0%B5%D0%BC%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8_%D0%BC%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%B8%D1%80 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/ca/%D0%A1%D1%82%D0%B5%D0%BD%D0%BE%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%B8%D1%82%D0%B5.jpg | Кремиковски манастир | Галерия | Кремиковски манастир / Галерия | null | Стенописите в старата църква на Кремиковския манастир (Kremikovski monastery) | null | image/jpeg | 480 | 640 | true | true | true | Кремиковският манастир „Свети Георги Победоносец“ е български православен манастир. | null |
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Spitzschwanz-Bronzem%C3%A4nnchen | Spitzschwanz-Bronzemännchen | null | Spitzschwanz-Bronzemännchen | null | English: White Rumped Munia (Lonchura striata). Mangalore, Karnataka (India). | Spitzschwanz-Bronzemännchen (Lonchura striata) | image/jpeg | 605 | 800 | true | true | true | Das Spitzschwanz-Bronzemännchen, auch Lanzettschwänchen, Weißbürzel-Bronzemännchen, Pfeilschwanznonne oder Gestreiftes Bronzemännchen genannt, ist eine Art aus der Familie der Prachtfinken. | Das Spitzschwanz-Bronzemännchen (Lonchura striata), auch Lanzettschwänchen, Weißbürzel-Bronzemännchen, Pfeilschwanznonne oder Gestreiftes Bronzemännchen genannt, ist eine Art aus der Familie der Prachtfinken. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Villelongue-dels-Monts | Villelongue-dels-Monts | Toponymie | Villelongue-dels-Monts / Toponymie | Panneaux à l'entrée de Villelongue-dels-Monts. | Français : Panneaux à l'entrée de Villelongue-dels-Monts | null | image/jpeg | 2,672 | 4,000 | true | true | true | Villelongue-dels-Monts est une commune française située dans le département des Pyrénées-Orientales, en région Occitanie.
Ses habitants sont appelés les Villelonguais. | En catalan, le nom de la commune est Vilallonga dels Monts.
Villelongue-dels-Monts, qui tient son nom du pic qui se dresse au-dessus du village, signifie « Villelongue-du-Mont ». Il en a été fait mention pour la première fois en 981. En effet, le monastère de Saint-Génis-des-Fontaines possédait un alleu à "Villalonga". Le vocable "Castrum Sancti Christophori" apparaîtra en 1095 pour désigner la forteresse construite sur ce pic rocheux. |
|
arz | https://arz.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AF_%D9%83%D8%A7%D8%B2%D9%8A%D9%85%D9%89 | فاراد كازيمى | null | فاراد كازيمى | null | English: Farhad Kazemi | null | image/jpeg | 476 | 327 | true | true | true | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
فاراد كازيمى لاعب كورة قدم من ايران. | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
فاراد كازيمى لاعب كورة قدم من ايران. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Operaci%C3%B3n_Tigerfish | Operación Tigerfish | null | Operación Tigerfish | Placa conmemorativa en la torre oeste de la catedral de Friburgo:
«El 27 de noviembre de 1944 un ataque aéreo destruyó grandes partes de la ciudad. En medio de muerte y destrucción perduró la catedral
Quiero daros un futuro y una esperanza (JER.29:11)
Concejo y ciudadanía en Friburgo recuerdan a las víctimas de guerra y violencia en todo el mundo. Nos llaman a la paz. 1994» | Deutsch: Gedanktafel an die Operation Tigerfish am Freiburger Münster | null | image/jpeg | 2,579 | 3,423 | true | true | true | Operación Tigerfish fue el nombre en clave militar usado durante la Segunda Guerra Mundial para el ataque aéreo llevado a cabo por la Royal Air Force sobre Friburgo de Brisgovia en la noche del 27 de noviembre de 1944, en el que murieron alrededor de 2800 personas. La denominación de «Tigerfish» —de Hydrocynus vittatus, conocido en castellano como pez tigre— fue una invención del vice-mariscal del aire Robert Saundby, quien, como aficionado apasionado de la pesca, asignó códigos correspondientes con distintas especies de peces a todas las ciudades alemanas sobre las que se preveía realizar un bombardeo en alfombra. Saundby fue suplente del mariscal principal de las fuerzas aéreas Arthur Harris, el comandante del Mando de Bombardeo de la Real Fuerza Aérea. | Operación Tigerfish (en inglés: Operation Tigerfish) fue el nombre en clave militar usado durante la Segunda Guerra Mundial para el ataque aéreo llevado a cabo por la Royal Air Force sobre Friburgo de Brisgovia en la noche del 27 de noviembre de 1944, en el que murieron alrededor de 2800 personas. La denominación de «Tigerfish» —de Hydrocynus vittatus, conocido en castellano como pez tigre— fue una invención del vice-mariscal del aire Robert Saundby, quien, como aficionado apasionado de la pesca, asignó códigos correspondientes con distintas especies de peces a todas las ciudades alemanas sobre las que se preveía realizar un bombardeo en alfombra. Saundby fue suplente del mariscal principal de las fuerzas aéreas Arthur Harris, el comandante del Mando de Bombardeo de la Real Fuerza Aérea. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Gro%C3%9Fer_Ring | Großer Ring | Innerer Ringblock | Großer Ring / Die Bebauung des Großen Ringes / Innerer Ringblock | null | Polski: Nowy Ratusz Sukiennice 7-9 (Rynek-Ratusz 3-6), Miasto Wrocław - Stare Miasto | null | image/jpeg | 2,940 | 11,026 | true | true | true | Der Große Ring oder schlicht Der Ring ist ein mittelalterlicher Marktplatz in Breslau, der heutzutage den Kern der Fußgängerzone bildet. Der Ring hat die Gestalt eines Rechtecks mit den Maßen 205 m mal 175 m. Die Bebauung rund um den Ring erfolgte in verschiedenen Stilepochen: Der mittlere Teil des Ringes ist durch den Tritt besetzt, welcher aus dem Rathaus, dem Neuen Rathaus sowie zahlreichen Bürgerhäusern besteht. | Der Mittelblock ist gegen die äußeren Ringwände bzw. die orthogonale Straßenstruktur der Altstadt um 7° gedreht, der Grund dieser Abweichung ist unklar.
Das wichtigste Gebäude am Ring war immer das ab Ende des 13. Jahrhunderts erbaute Rathaus. Der Ring war einer der wenigen zulässigen Handelsplätze der Stadt, es entstanden dort drei große Kaufhäuser: das Tuchhaus, das Schmetterhaus (mit Brot- und Schuhbänken) sowie das Leinwandhaus. Darüber hinaus entstanden mehrere Kramzeilen (Reichkrämer, Leichwandreissergang, Riemerzeile) und die Häuser der Großen und der Kleinen Waage. Das Tuchhaus hatte eine zweischiffige Halle mit der Breite von 13 m, die beidseitig von jeweils 21 Kammern flankiert war. Die Kammern waren durch Türen von der Halle zugänglich und es fehlte ihnen jegliche Beleuchtung. Zwei Kammern an der Südseite waren für Steuererheber bestimmt, die übrigen 40 für den Tuchhandel. Die zentrale Halle war mit einem in Richtung der mittleren Pfeilerreihe abgesenkten Dach gedeckt, das wahrscheinlich eine tonnenartige Unterdecke besaß. In der Südwestecke des Mittelblockes springt die Bauflucht zurück – bis ins 18 Jh. gab es dort den Fischmarkt, ab 1745 die Wache, welche 1788 durch ein größeres Gebäude von Carl Gotthard Langhans ersetzt wurde.
Nach der Aufhebung des feudalen Magdeburger Stadtrechts und der damit verbundenen Privilegien wurden die alten Marktanlagen überflüssig. Deshalb riss man das Tuchhaus 1821–1824 ab und ersetzte es durch zwei Zeilen klassizistischer Häuser. Zur gleichen Zeit wurde das Schmetterhaus abgerissen und sein Grundstück den nördlicher liegenden Häusern der Riemerzeile zugeschlagen. 1847 wurde die Große Waage abgebrochen, um ein Reitdenkmal von Friedrich II. erbauen zu können, 1859 wichen die Kleine Waage, das Leinwandhaus sowie das Hopfenamt dem Neuen Rathaus, das nach den Plänen von Friedrich August Stüler erbaut wurde. An Stelle der Wache wurde ein Denkmal Friedrich Wilhelms III. erbaut. Beide Denkmäler wurden kurz nach dem Zweiten Weltkrieg von den Polen entfernt.
1956 wurde vor dem Rathaus, genau an Stelle des Denkmals Friedrich Wilhelm III., das aus Lemberg evakuierte und in Warschau zwischengelagerte Denkmal des polnischen Dramatikers Aleksander Graf Fredro aufgestellt. 1988 wurde östlich vom Rathaus der Pranger rekonstruiert (kurz nach dem Krieg wurde er als feudalistisches Strafinstrument ebenfalls entfernt). In einem der Mittelblockhäuser hatte in den 1960ern und 1970ern das Teatr Laboratorium des Jerzy Grotowski seinen Sitz, heutzutage gibt es dort das Grotowski-Forschungszentrum. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Castielertobel-Viadukt | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/15/Castielertobelviadukt_Fischbauch_Tunnel.jpg | Castielertobel-Viadukt | Galerie | Castielertobel-Viadukt / Galerie | null | English: Castielertobel-Viaduct, steel girder towards tunnel Deutsch: Castielertobel-Viadukt, Stahlträger zum Bärenfalle-Tunnel | null | image/jpeg | 2,048 | 1,536 | true | true | true | Der Castielertobel-Viadukt ist eine einspurige Eisenbahnbrücke der Rhätischen Bahn auf dem Gebiet der Gemeinde Arosa im Schanfigg/Kanton Graubünden in der Schweiz. Er war bis zu seinem statisch bedingten Umbau im Jahr 1942 die grösste Steinbogenbrücke der Arosabahn. | null |
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D1%83%D1%80-%D0%9C%D0%B0%D1%85%D0%B0%D0%BB | Нур-Махал | Інтер'єр | Нур-Махал / Галерея / Інтер'єр | null | English: Noor Mahal This is a photo of a monument in Pakistan identified as the PB-U-4 | null | image/jpeg | 681 | 1,024 | true | true | true | Нур-Махал — палац у місті Бахавалпур у пакистанській провінції Пенджаб. Побудований для п'ятого правителя князівства Бахавалпур. У 1875 році будівництво палацу було закінчено і наваба Бахавалпура переніс в нього свою резиденцію. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Bauernh%C3%B6fe_in_Linz | Liste der Bauernhöfe in Linz | Kleinmünchen-Auwiesen | Liste der Bauernhöfe in Linz / Kleinmünchen-Auwiesen | null | Deutsch: Bauernhof im Wasserwald, Brunnenfeldstraße, Linz | (Hof im Wasserwald) | image/jpeg | 3,007 | 4,510 | true | true | true | Wie im oberösterreichischen Zentralraum üblich bestehen und bestanden auch im Stadtgebiet von Linz einige Bauernhöfe, viele davon stattliche Vierkanter. Erst durch die Errichtung der Hermann-Göring-Werke und Ausbau von Linz zur Industriestadt in der Zeit des Nationalsozialismus ab 1938 sowie der gleichzeitig damit begonnenen Stadterweiterung und Verbauung landwirtschaftlicher Flächen wurden die ursprünglich recht ländlich Peripherie von Linz zu urbanen Stadtteilen. Damit verbunden verschwanden zahlreiche Höfe bzw. wurde die landwirtschaftliche Nutzung aufgegeben. Heute noch erinnern zahlreiche Straßennamen an die bäuerliche Tradition in Linz.
Diese Liste enthält die Bauernhöfe im heutigen Stadtgebiet von Linz, einschließlich nicht mehr bestehender, und ist nach den seit 2014 bestehenden Statistischen Bezirken geordnet.
43 Höfe sind in der Linzer Denkmaldatenbank erfasst, die Inventarnummer, die auch zum Eintrag verlinkt, befindet sich unterhalb des Namens. Einige Höfe sind auch denkmalgeschützt, dies zeigt eine zusätzliche Inventarnummer darunter an. | null |
|
zh-TW | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E6%97%A5%E8%AF%AD%E7%BD%97%E9%A9%AC%E5%AD%97 | 日语罗马字 | 羅馬字的使用 | 日语罗马字 / 羅馬字的使用 | 豐岡站月臺上的舊國鐵式站名板表示羅馬化不一致，相鄰的兩站中國府站的羅馬字採用訓令式「KOKUHU」，玄武洞站的羅馬字則採用平文式「GEMBUDŌ」 | 日本語: 豊岡駅の駅名標 | null | image/jpeg | 3,159 | 2,370 | true | true | true | 日語羅馬字是使用拉丁字母來表示日語發音的一種表示法。而羅馬字一共有三種體系：訓令式羅馬字、赫本式羅馬字與日本式羅馬字。 | 使用日本語以外語言寫作時（主要是使用拉丁字母的語言）用來標注日本語的詞彙，在這種情況時通常是用來標明發音。當電腦只能處理拉丁字母的時候也會用來書寫日文，但是通常很少會衹使用羅馬字來寫日文的文章。
正式的文件通常會使用訓令式羅馬字來書寫，但是，國內標準和國際標準都是不被重視的。每個人按照自己的習慣來決定使用哪一種的羅馬字轉寫方式，所以現在羅馬字的書寫很混亂。但是因為羅馬字衹是用來轉寫日文，衹要能推測出所寫的意思，錯誤和混亂也並不被認為是什麼很嚴重的事情。因此，反而正式的轉寫方式一直沒有被人們遵守。特別是在人名的使用上，很多情況下都是由使用者按自己的習慣和愛好來使用羅馬字，這個情況同在香港、台灣和韓國用羅馬字轉寫自己的名字也是一樣的。 |
|
fa | https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D8%B1%D8%B2%D8%B4%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%87%D8%AF | ورزشگاه اروهد | null | ورزشگاه اروهد | null | English: Taken by me at a game between the chiefs and the Raiders | null | image/jpeg | 1,704 | 2,272 | true | true | true | ورزشگاه اروهد با ظرفیت ۷۹٬۴۵۱ نفر در شهر کانزاسسیتی ایالت میسوری واقع شدهاست. ابعاد این ورزشگاه ۶۳ در ۱۰۱ متر است. در تاریخ ۱۹۷۲ تأسیس شد و دارای زمین چمن میباشد. | ورزشگاه اروهد (به انگلیسی: Arrowhead Stadium) با ظرفیت ۷۹٬۴۵۱ نفر در شهر کانزاسسیتی ایالت میسوری واقع شدهاست. ابعاد این ورزشگاه ۶۳ در ۱۰۱ متر است. در تاریخ ۱۹۷۲ تأسیس شد و دارای زمین چمن میباشد. |
|
pt | https://pt.wikipedia.org/wiki/Jogos_Ol%C3%ADmpicos_de_Ver%C3%A3o_de_2016 | Jogos Olímpicos de Verão de 2016 | Preparação | Jogos Olímpicos de Verão de 2016 / Preparação | Museu do Amanhã, projetado pelo arquiteto espanhol Santiago Calatrava e parte do Porto Maravilha | English: (Museum of Tomorrow, Rio) | null | image/jpeg | 1,064 | 1,600 | true | true | true | Jogos Olímpicos de 2016 conhecidos oficialmente como os Jogos da XXXI Olimpíada, mais comumente Rio 2016, foi um evento multiesportivo realizado no segundo semestre de 2016, na cidade do Rio de Janeiro, capital do estado homônimo, no Brasil. A escolha da sede foi feita durante a 121ª Sessão do Comitê Olímpico Internacional, que aconteceu em Copenhague, Dinamarca, em 2 de outubro de 2009. Foram os primeiros Jogos Olímpicos de Verão sob a presidência de Thomas Bach e a oitava vez que o Brasil sediou um grande evento multiesportivo.
Foi a primeira edição dos Jogos Olímpicos sediados na América do Sul e a segunda na América Latina e nos trópicos, depois dos Jogos Olímpicos na Cidade do México em 1968. Foi ainda a quarta vez que os Jogos Olímpicos de Verão ocorreram em uma estação climática diferente, mas a primeira que decorreram integralmente no inverno local. Pois os Jogos Rio 2016 ocorreram durante o inverno brasileiro, uma vez que a cidade localiza-se no hemisfério sul.
O evento decorreu no período de 3 a 21 de agosto de 2016 e as Paralimpíadas ocorreram entre 7 e 18 de setembro desse ano, na mesma cidade e com organização do mesmo comitê. | Na Assembleia Geral do COB do dia 22 de dezembro de 2009 foi criado o Comitê Organizador dos Jogos Olímpicos e Paralímpicos Rio 2016, cujo presidente é Carlos Arthur Nuzman. |
|
sk | https://sk.wikipedia.org/wiki/Covent_Garden | Covent Garden | null | Covent Garden | Ulička Neal's Yard. | Neals Yard, Covent Garden, London. Taken 7th March 04 by C Ford. | null | image/jpeg | 600 | 450 | true | true | true | Covent Garden je okrsok v centrálnom Londýne vo východnej časti City of Westminster. Covent Garden je známa ako obchodné a zábavne centrum. Nachádza sa tu obrovská krytá tržnica a vstup do Kráľovskej opery.
Oblasť ohraničujú ulice High Holborn, Kingsway, Strand a Charing Cross Road. V strede oblasti sa nachádza Covent Garden Piazza, miesto na ktorom sa od 15. storočia až do roku 1974 konali kvetinové a zeleninové trhy. Potom sa trhy presťahovali na New Covent Garden Market v časti Nine Elms, Battersea. | Covent Garden je okrsok v centrálnom Londýne vo východnej časti City of Westminster. Covent Garden je známa ako obchodné a zábavne centrum. Nachádza sa tu obrovská krytá tržnica a vstup do Kráľovskej opery.
Oblasť ohraničujú ulice High Holborn, Kingsway, Strand a Charing Cross Road. V strede oblasti sa nachádza Covent Garden Piazza, miesto na ktorom sa od 15. storočia až do roku 1974 konali kvetinové a zeleninové trhy. Potom sa trhy presťahovali na New Covent Garden Market v časti Nine Elms, Battersea. |
|
nl | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hotel | Hotel | Galerij | Hotel / Galerij | null | Marriot Hotel Courtyard-St. George, St. George, Utah | null | image/jpeg | 2,592 | 3,872 | true | true | true | Een hotel is een dienstverlenend bedrijf waar iemand tegen betaling kan overnachten of onderdak vinden. Anders dan bij kleinere instellingen voor logies en ontbijt zijn hotels grotere voorzieningen voor tientallen tot duizenden gasten. Jeugdherbergen worden over het algemeen niet als hotels aangemerkt, vanwege de mindere privégebruik en privacy.
In en nabij stadscentra van grotere steden zijn veel hotels te vinden, met name in de buurt van grote treinstations en vliegvelden. Veel kleinere plaatsen beschikken een of meer hotels en vooral voor doorgaande reizigers bestaan accommodaties rond autowegen. | null |
|
no | https://no.wikipedia.org/wiki/Miass | Miass | null | Miass | null | English: Miass (Chelyabinsk oblast), coat of arms (2002) Русский: Миасс (Челябинская область), герб (2002 г.) | Våpen | image/png | 219 | 200 | true | true | true | Miass er en by i Tsjeljabinsk oblast i Russland. Den ligger 96 km fra Tsjeljabinsk, ved elva Miass, på østsiden av de sørlige Uralfjellene. Innbyggertall: 179 000, 158 420.
Miass ble grunnlagt i 1773 som en bosetning for fabrikk ved en kobbergruve, og fikk bystatus i 1926. På 1800-tallet var utviklingen drevet av oppdagelsen av de rikeste gullreservene i Ural. Gjennomsnittlig årlig utvinning av gull fra Miass-regionen var rundt 640 kg. På midten av 1800-tallet gikk gulldriften tilbake og utviklingen av Miass bremset dermed også.
I 1941 ble en bilfabrikk bygget i Miass, som fremdeles er i drift som lastebilfabrikken UralAZ, som i dag er Miass' viktigste virksomhet. Selskapet UralAZ produserer tre-akslers allhjuldrifts lastebiler med høy fremkommelighet i terreng, og eksporterer 8% av produksjonen. UralAZ har 105 000 ansatte.
Den eldste delen av byen består av 1800-talls trehus med originale balkonger og dørkarmer. Et hus som tilhørte gullgruveadministratoren Simonov er også bevart. | Miass (russisk: Миа́сс) er en by i Tsjeljabinsk oblast i Russland. Den ligger 96 km fra Tsjeljabinsk, ved elva Miass, på østsiden av de sørlige Uralfjellene. Innbyggertall: 179 000 (2003 est.), 158 420 (folketelling 2002).
Miass ble grunnlagt i 1773 som en bosetning for fabrikk ved en kobbergruve, og fikk bystatus i 1926. På 1800-tallet var utviklingen drevet av oppdagelsen av de rikeste gullreservene i Ural. Gjennomsnittlig årlig utvinning av gull fra Miass-regionen var rundt 640 kg. På midten av 1800-tallet gikk gulldriften tilbake og utviklingen av Miass bremset dermed også.
I 1941 ble en bilfabrikk bygget i Miass, som fremdeles er i drift som lastebilfabrikken UralAZ, som i dag er Miass' viktigste virksomhet. Selskapet UralAZ produserer tre-akslers allhjuldrifts lastebiler med høy fremkommelighet i terreng, og eksporterer 8% av produksjonen. UralAZ har 105 000 ansatte.
Den eldste delen av byen består av 1800-talls trehus med originale balkonger og dørkarmer. Et hus som tilhørte gullgruveadministratoren Simonov er også bevart. |
|
et | https://et.wikipedia.org/wiki/Suzdali_Jumalaema_S%C3%BCndimise_katedraal | Suzdali Jumalaema Sündimise katedraal | Arhitektuur | Suzdali Jumalaema Sündimise katedraal / Arhitektuur | null | Русский: Собор Богородице-Рождественский: улица Кремлевская, Лебедева, Суздаль, Суздальский район, Владимирская область This is a photo of a cultural heritage object in Russia, number: 3310127004 This template and pages using it are maintained by the Russian WLM team. Please read the guidelines before making any changes that can affect the monuments database! | null | image/jpeg | 3,672 | 4,896 | true | true | true | Suzdali Jumalaema Sündimise katedraal on kirik Venemaal Suzdalis. Hoone on mongolite vallutuse eelse Venemaa ehituskunsti tähelepanuväärne näide. On kantud koos kõrval asuva piiskopilossi ja kellatorniga UNESCO maailmapärandi nimistusse Vladimiri-Suzdali arhitektuurikoolkonna ehitusmälestisena. Tänapäeval tegutseb Suzdali kremli muuseumi ühe osana, kuid hoonet kasutab ka Vene Õigeusu Kirik. | 1222.–1225. aastal püstitatud ehitis oli kuue ristikujulise piilariga, kolmelööviline kolme apsiidiga ristkuppelkirik kolme kupliga (lisaks peakuplile kaks idapoolsete nurkmiste võlvikute kohal) hoone. Peakupli alune kvadraat on küljega umbes 5,5 m, teised vahed piilarite vahel on väiksemad.
Hoonel on kolm eeskoda (притвор), neist läänepoolne on kõrgem kui kaks ülejäänut. Kõiki sissepääsusid raamivad rikkalikult madalreljeefse raiddekooriga kaunistatud astmikportaalid.
Sein on vertikaalselt liigendatud liseenide ja pilastritega sisemist ruumijaotust järgides. Horisontaalselt on seinad jagatud petikarkaadi ja ornamendivöödega ülemiseks ja alumiseks vööndiks, tänaseni on säilinud arkaadid ning neist allapoole jääv osa ja naisenägudega maskid, mis on müüritud pilastrite keskossa uuema tellisseina sisse. Seinte ülemise osa algne kujundus on eri autorite käsitlustes erinev.
16. sajandil laotud tellisseinte ülemise osa lahendus sarnaneb Moskva Kremli Peaingli katedraali omaga; liseenid ühinevad ümarkaarseks petiknišiks, pilastrid lõpevad ülal renessanssarhitektuurile iseloomuliku karniisiga. Karniisi kohal on zakomara'de sarnased ümarad viiluväljad, mis olid 19. sajandil maalitud, kuid pildid eemaldati hoone ennistamise käigus 1950–1960. aastatel. Seinte kõrgemas osas puuduvad igasugused raidkaunistused. |
|
be | https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%B5%D1%80%D0%B1%D1%8B_%D1%80%D1%8D%D1%81%D0%BF%D1%83%D0%B1%D0%BB%D1%96%D0%BA_%D0%A1%D0%A1%D0%A1%D0%A0 | Гербы рэспублік СССР | У складзе РСФСР | Гербы рэспублік СССР / Гербы аўтаномных рэспублік (АССР) / У складзе РСФСР | null | Coat of Arms of Mordovian ASSR | null | image/png | 220 | 220 | true | true | true | У гербах усіх рэспублік СССР прысутнічалі серп і молат, чырвоная зорка, якія сімвалізавала камунізм, узыходзячае сонца і каласы. Гэтыя элементы былі акружаны прадуктамі сельскай гаспадаркі, якія вырабляліся ў кожнай рэспубліцы — бавоўна ў азіяцкіх рэспубліках, пшаніца ў Казахстане і ва Украіне, вінаград — у Малдове. На ўсіх гербах быў напісаны лозунг «Пралетарыі ўсіх краін, яднайцеся!» на афіцыйных мовах рэспублікі і на рускай. На момант распаду СССР у 1991 гербы выглядалі наступным чынам: | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Temple_Owls | Temple Owls | Men's Basketball | Temple Owls / Men's Basketball | Liacouras Center, home of Temple Owls basketball and volleyball teams since 1997. | w:Liacouras Center (Temple) | null | image/jpeg | 1,280 | 1,920 | true | true | true | The Temple Owls are the athletic teams that represent Temple University in Philadelphia, Pennsylvania. The school's sports teams are called the Owls. The current athletic director is Patrick Kraft.
The owl has been the symbol and mascot for Temple University since its founding in the 1880s. Temple was the first school in the United States to adopt the owl as its symbol or mascot. The owl, a nocturnal hunter, was initially adopted as a symbol because Temple University began as a night school for young people of limited means. Russell Conwell, Temple's founder, encouraged these students with the remark: "The owl of the night makes the eagle of the day." | In 1938, the Owls, who finished with a 23–2 record, won the inaugural National Invitation Tournament by routing Colorado 60–36 in the championship final. Because the NCAA Tournament was not held until the following year, Temple's NIT championship earned the Owls national title recognition. The team was also retroactively named the national champion by the Helms Athletic Foundation and the Premo-Porretta Power Poll.
During the 1950s, the Temple basketball team made two NCAA Final Four appearances (1956, 1958) under legendary Head Coach Harry Litwack. Litwack would be inducted into the Naismith Memorial Basketball Hall of Fame after concluding a 21-year coaching career that included 373 wins. Head Coach John Chaney, also a Hall of Famer, won a total of 724 career games and took Temple to the NCAA tournament 17 times. His 1987–88 Owls team entered the NCAA tournament ranked #1 in the country, and he has reached the Elite Eight on five occasions. He was consensus national coach of the year in 1988. Former NBA players Eddie Jones of the Miami Heat, Aaron McKie of the Los Angeles Lakers, Rick Brunson of the New York Knicks, and Mardy Collins, formerly of the Los Angeles Clippers, are also part of Temple's basketball heritage.
On March 13, 2006, Hall of Fame head coach John Chaney retired.
On April 10, 2006, University of Pennsylvania head coach and La Salle University alumnus Fran Dunphy was named the new Temple's Men's Head Basketball coach. Dunphy had coached the Quakers for 17 straight seasons prior to the move. Dunphy and his Owls won the Atlantic-10 tournament in 2008 beating St. Joseph's University. The Owls were rewarded with a 12 seed in the NCAA Tournament and paired against 5th-seeded Michigan State, losing that game 72–61. In 2009, the Owls won their second consecutive Atlantic-10 tournament against Duquesne, for their conference leading 13th title.
Entering the 2009–10 season, Temple Men's Basketball program ranked sixth in NCAA All-Time wins with 1711. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Stade_%C5%A0RC_Zapre%C5%A1i%C4%87 | Stade ŠRC Zaprešić | null | Stade ŠRC Zaprešić | null | English: Šrc Zaprešić in March 2018. | null | image/jpeg | 178 | 478 | true | true | true | Le stade Sport-recreative centre Zaprešić est un stade multisports situé à Zaprešić en Croatie. Le plus prominant utilisateur du stade est club de football du NK Inter Zaprešić. | Le stade Sport-recreative centre Zaprešić (en croate : Športsko rekreativni centar) est un stade multisports situé à Zaprešić en Croatie. Le plus prominant utilisateur du stade est club de football du NK Inter Zaprešić. |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Qingling_Motors | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4a/Songthaew_in_Warin_Chamrap_02.JPG | Qingling Motors | Modèles | Qingling Motors / Modèles | null | English: Songthaew at the bus station in Warin Chamrap, Ubon Ratchathani Province, Thailand (Isuzu Spark) | null | image/jpeg | 1,333 | 2,000 | true | true | true | Qingling Motors Co., Ltd dont le siège est à Chongqing est un des fabricants de véhicules automobiles et commerciaux chinois, en place depuis mai 1985. Le travail sous la direction du Président Wu Yun fonctionne comme une coentreprise dans laquelle le Qingling Motors Co., Ltd. représente le principal actionnaire avec une participation de 50,1%. La société japonaise Isuzu participe avec une participation de 20% dans la société. Sur la construction de l'usine pour un investissement total de 2,482 millions de RMB. Environ 3 050 employés travaillent actuellement à l'usine.
Qingling exporte en Chine l'Isuzu Trooper comme un modèle d'importation de 1983 à 2005. À ce moment, les modèles ont été obtenus à partir du Japon.
À l'automne de 1987, on a ajouté la production de l'Isuzu Pika. Trois ans plus tard, elle a été suivie par l'Isuzu Leopard, un modèle plus puissant. Depuis près de dix ans, il était le modèle le plus vendu de Isuzu de la République populaire de Chine. Le premier SUV, introduit en 1993, était le Mu Isuzu. Comme un modèle sportif pur de 1997, la compagnie a offert en quantités limitées, la Tiejingang Isuzu qui est le modèle jumeau du japonais Isuzu VehiCROSS. | null |
uk | https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%B5%D0%BB%D1%83-%D0%9E%D1%80%D0%B8%D0%B7%D0%BE%D0%BD%D1%82%D1%96 | Белу-Оризонті | Галерея | Белу-Оризонті / Галерея | null | Português: Arquivo pessoal. | null | image/jpeg | 420 | 560 | true | true | true | Белу-Оризонті — третя за населенням агломерація і п'яте місто Бразилії, засноване 1897 року. Також це столиця штату Мінас-Жерайс, розташованого в південно-східному регіоні. З населенням майже 2,5 мільйони і понад 5 мільйонів в агломерації, Белу-Оризонті — або Бега́, як його часто називають через звучання абревіатури BH португальською мовою — місце інтенсивної економічної і культурної діяльності. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Baudenkm%C3%A4ler_in_Burghausen | Liste der Baudenkmäler in Burghausen | Burghausen | Liste der Baudenkmäler in Burghausen / Baudenkmäler nach Ortsteilen / Burghausen | null | Deutsch: Bäckerei, dreigeschossiger PultdachbauThis is a photograph of an architectural monument.It is on the list of cultural monuments of Bayern, no. D-1-71-112-268 | Bäckerei | image/jpeg | 2,943 | 1,153 | true | true | true | Auf dieser Seite sind die Baudenkmäler der oberbayerischen Stadt Burghausen zusammengestellt. Diese Tabelle ist eine Teilliste der Liste der Baudenkmäler in Bayern. Grundlage ist die Bayerische Denkmalliste, die auf Basis des Bayerischen Denkmalschutzgesetzes vom 1. Oktober 1973 erstmals erstellt wurde und seither durch das Bayerische Landesamt für Denkmalpflege geführt wird. Die folgenden Angaben ersetzen nicht die rechtsverbindliche Auskunft der Denkmalschutzbehörde. | null |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Barc | Barc | null | Barc | null | English: Barc (Eure, Fr) mairie | null | image/jpeg | 3,240 | 4,320 | true | true | true | Barc es una población y comuna francesa, en la región de Alta Normandía, departamento de Eure, en el distrito de Bernay y cantón de Beaumont-le-Roger. | Barc es una población y comuna francesa, en la región de Alta Normandía, departamento de Eure, en el distrito de Bernay y cantón de Beaumont-le-Roger. |
|
sv | https://sv.wikipedia.org/wiki/Styphelia_tubiflora | Styphelia tubiflora | Bildgalleri | Styphelia tubiflora / Bildgalleri | null | Styphelia tubiflora (Red Five-corners)artist: James Sowerby (1757-1822) from: 'A Specimen of the Botany of New Holland' (1793-1795) by J.E.Smith Published as: Styphelia tubiflora | null | image/jpeg | 600 | 387 | true | true | true | Styphelia tubiflora är en ljungväxtart som beskrevs av James Edward Smith. Styphelia tubiflora ingår i släktet Styphelia och familjen ljungväxter. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life. | null |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Ratneshwar_Mahadev_temple | Ratneshwar Mahadev temple | Gallery | Ratneshwar Mahadev temple / Gallery | null | English: Submerged Shiva temple, 150 years ago at Scindia Ghat, Varanasi. | null | image/jpeg | 600 | 400 | true | true | true | Ratneshwar Mahadev Mandir is one of the most photographed temples in the holy city of Varanasi in Uttar Pradesh, India. The temple, while apparently well-preserved, leans significantly towards the back side, and its garbhagriha is generally below the water much of the year, except for a few months during the summer.
There exists a temple by the same name in Karachi situated at the seaside of Clifton in natural cave. | null |
|
ko | https://ko.wikipedia.org/wiki/%EB%A6%B0%EB%8B%A4_%EB%B2%B5%ED%8A%B8%EC%8B%B1 | 린다 벵트싱 | null | 린다 벵트싱 | 2014년 모습 | Svenska: Linda Bengtzing på Sommarkrysset English: Linda Bengtzing at Sommarkrysset | null | image/jpeg | 4,800 | 3,200 | true | true | true | 린다 벵트싱은 스웨덴의 가수이다. | 린다 벵트싱(Linda Bengtzing, 1974년 3월 13일 ~ )은 스웨덴의 가수이다. |
|
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Mejisti | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7b/Castelorizon.jpg | Mejisti | Opis wyspy | Mejisti / Opis wyspy | Miejscowość Kastellorizo. | Castelorizo Island, Dodecanese, Greece | null | image/jpeg | 1,584 | 2,816 | true | true | true | Mejisti lub Kastelorizo – najdalej na wschód zamieszkana wyspa Grecji na Morzu Śródziemnym, 3 km od południowych wybrzeży Turcji.
Leży w administracji zdecentralizowanej Wyspy Egejskie, w regionie Wyspy Egejskie Południowe, w jednostce regionalnej Rodos, w gminie Mejisti. W 2011 roku liczyła 492 mieszkańców.
W swojej historii wyspa miała wiele nazw, takich jak Kastelorizo, Castellorizo, Castellorosso, Chateau Rouge i Meis, Kızılhisar. Tłumaczenie oficjalnej aktualnej nazwy Mejisti to: „największa”. Wyspa ma 11,987 km² powierzchni, jest najmniejsza w archipelagu Dodekanezu; nazwa jednakże odnosi się do faktu, że wyspa jest największa w grupie małych wysepek. | Domy w mieście są smukłe, charakteryzują się drewnianymi balkonami i oknami w anatolijskim typie. Poza wybrzeżem wiele domów jest w zrujnowanym stanie. Przy wejściu do portu, po wschodniej stronie, znajdują się pojedyncze pozostałości historyczne, wybudowane w 1926 roku przez włoskiego architekta Florestano Di Fausto, który zaprojektował również niektóre z najważniejszych budynków w Rodos. W pobliżu portu znajduje się dawny osmański meczet którego pochodzenie datuje się na drugą połowę XVIII wieku, odnowiony i ponownie otwarty jako muzeum (2007). Znajduje się tam również molo, które biegnie wzdłuż wszystkich 3 stron przystani. Plac główny (Plateia Ethelondon Kastellórizou) leży w środkowym punkcie wschodniej strony, blisko doków. Po przeciwnej stronie portu można zobaczyć Pera Meria, zachodnie molo oraz klasztory Profitis Elías i Aghia Triadha, które były bazą wojskową.
Nad nabrzeżem po wschodniej stronie znajduje się ścieżka, która prowadzi do Zamku Rycerzy z XIV wieku. Do dzisiaj przetrwały ściany zewnętrzne, część kwadratowej wieży, ruiny dwóch okrągłych wież: jedna we wschodnim rogu i druga od strony morza. Napis dorycki, wykuty w skale, świadczy o istnieniu w starożytności wcześniejszej twierdzy w tym miejscu.
We wschodniej części miasta jest przedmieście Horafia, na którym znajduje się kościół Agios Yeorgios (1906) z dużą kopułą typu bizantyjskiego oraz katedra Agios Konstandinos and Eleni (1835), która ma 3 nawy podzielone przez kolumny z monolitycznego granitu ze świątyni Apolla w Patara (Anatolia). Kolumny mają ostrołukowe wnęki. Dalej na wschód położona jest mała zatoka znana jako Mandraki.
Na zachód od miasta, za wierzchołkiem wyspy zwanym Vigla (270 m), stoi Paleokastro (stary zamek), starożytny Akropol tej wyspy. To obronne wzniesienie ma klasyczne wymiary: jego powierzchnia jest prostokątna i wynosi 60 na 80 m. We wnętrzu stoi starożytna wieża, zbudowana z sześciennych bloków wykonanych z wapna, oraz duże zbiorniki na wodę. U podłoża zamku znajduje się wyryty napis dorycki, pochodzący z IV–III wieku przed naszą erą, z odniesieniem do Megiste (starożytna nazwa Kastellorizo) i swojej zależności od Rodos. We wschodniej części leżą szczątki bramy lub Propyleje. |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_historic_places_in_Golden_Horseshoe | List of historic places in Golden Horseshoe | Regional Municipality of Halton | List of historic places in Golden Horseshoe / List of historic places in other parts of the region / Regional Municipality of Halton | null | English: Boston Presbyterian Church | null | image/jpeg | 3,120 | 3,120 | true | true | true | This is a list of historic places in Golden Horseshoe, the region of Ontario on the northwestern and western shores of Lake Ontario. It contains heritage sites listed on the Canadian Register of Historic Places, all of which are designated as historic places either locally, provincially, territorially, nationally, or by more than one level of government. The following areas have been separated out due to their many listings:
Regional Municipality of Niagara
Regional Municipality of Peel
Toronto
Regional Municipality of York | null |
|
sr | https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9D%D0%B8%D1%88%D0%BA%D0%B5_%D1%9F%D0%B0%D0%BC%D0%B8%D1%98%D0%B5 | Нишке џамије | Нишке џамије данас | Нишке џамије / Нишке џамије данас | null | This is a photo of Cultural Heritage site of Serbia number СК 677 | null | image/jpeg | 2,848 | 4,272 | true | true | true | Нишке џамије остаће запамћене као једна од важних карактеристика оријентализације на читавом османском Балкану у средњем и новом веку и заоставштина задужбинара, који су у првом реду подизали верске грађевине и пратеће објекте. У Нишу, као значајном стратешком и управном центру, током османског периода подигнуто је 19 џамија, и биле носилац урбаног развитка. | Данас се у Нишу налазе три џамије од којих само једна служи у верске сврхе (Ислам-агина џамија), једна је пред потпуном девастацијом Хасан-бегова џамија, а трећа је претворена у уметничку галерију (Бали-бегова џамија).
Ово је списак данас постојећих џамија:
Бали-бегова џамија, најстарија очувана џамија,
Ислам-агина џамија, саграђена непосредно пред ослобођење Ниша и
Хасан-бегова џамија, оштећена у Другом светском рату |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Aiguille_%C3%A0_coudre | Aiguille à coudre | null | Aiguille à coudre | Aiguille datant du Magdalénien, trouvée à Gourdan-Polignan, vue sous ses différentes faces - Muséum de Toulouse | English: Flat bone sewing needle - Views of the same object Locality : Gourdan cave says "Elephant Cave", Gourdan–Polignan, Haute-Garonne , France Search and collection: Henri Filhol Stage : Magdalenian Upper Paleolithic (between 17,000 and 10,000 Before the Current Era) Size : 59x3x2 mm Français : Aiguille à chas plate en os - Vues du même objet Localité : Grotte de Gourdan dit "grotte de l'éléphant", Gourdan–Polignan, Haute-Garonne , France Fouilles et collection : Henri Filhol Etage : Magdalénien, Paléolithique supérieur (de 17 000 à 10 000 ans avant notre ère) Taille : 59x3x2 mm. Muséum de Toulouse   Native nameMuséum de ToulouseLocationToulouse , FranceCoordinates43° 35′ 38″ N, 1° 26′ 57″ E  Established1796:  established ; 1865:  opened to publicWeb pagewww.museum.toulouse.frAuthority control : Q422 VIAF: 131004808 ISNI: 0000 0001 2158 3469 SUDOC: 028667107 BNF: 120455376 Museofile: M7013 institution QS:P195,Q422 MHNT PAL 2013 0 1013 1 3 | null | image/jpeg | 4,592 | 8,000 | true | true | true | Une aiguille à coudre ou aiguille à chas est un instrument de couture permettant de faire passer un fil à travers un tissu ou un cuir.
L'une des extrémités est pointue et permet de percer le tissu. L'autre est munie d'une perforation appelée « chas », dans laquelle on passe le fil afin qu'il soit entraîné avec l'aiguille à travers le tissu. | Une aiguille à coudre ou aiguille à chas est un instrument de couture permettant de faire passer un fil à travers un tissu ou un cuir.
L'une des extrémités est pointue et permet de percer le tissu. L'autre est munie d'une perforation appelée « chas », dans laquelle on passe le fil afin qu'il soit entraîné avec l'aiguille à travers le tissu. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B8%D1%81%D0%BE%D0%BA_%D0%B8%D0%B3%D1%80%D0%BE%D0%BA%D0%BE%D0%B2_%D0%A4%D0%9A_%C2%AB%D0%9D%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%D0%B5%D0%B2%C2%BB_%D0%9D%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%BE%D0%B1%D0%BB%D0%B0%D1%81%D1%82%D1%8C_(100_%D0%B8_%D0%B1%D0%BE%D0%BB%D0%B5%D0%B5_%D0%BC%D0%B0%D1%82%D1%87%D0%B5%D0%B9) | Список игроков ФК «Николаев» Николаевская область (100 и более матчей) | Список игроков | Список игроков ФК «Николаев» Николаевская область (100 и более матчей) / Список игроков | Юрий Смагин — сыграл за клуб 361 матч | English: Juriy Smagin | null | image/jpeg | 1,231 | 832 | true | true | true | Данная статья представляет собой список футболистов, сыгравших за футбольный клуб «Николаев» 100 и более официальных матчей.
В этом списке представлены игроки, которые провели не менее 100 матчей за клуб в чемпионатах СССР и Украины.
Муниципальный футбольный клуб «Николаев» — украинский футбольный клуб из одноимённого города. Основан в 1920 году, под названием «Наваль». Наивысшим достижением МФК «Николаев» за всё время является выход в полуфинал Кубка СССР 1969. В период с 1936 по 1991 год команда выступала в чемпионате СССР, с 1992 года выступает в чемпионате Украины. Лучшее достижение в чемпионате СССР — итоговое 21 место среди всех команд в 1940 году, в первенстве Украины — 13 место в высшей лиге в сезоне 1994/95 гг. Николаевцы становились чемпионами Украинской ССР, победителями турниров первой и второй лиги чемпионата Украины. | null |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/John_Gilmore | John Gilmore | null | John Gilmore | null | English: John Gilmore, a founder of the Electronic Frontier Foundation. | null | image/jpeg | 2,634 | 3,916 | true | true | true | John Gilmore es uno de los fundadores de la Electronic Frontier Foundation, la lista de correo Cypherpunks y Cygnus Solutions. Creó la jerarquía alt.* en Usenet y es una de las personas con mayor número de contribuciones al proyecto GNU.
Como el quinto empleado de Sun Microsystems y fundador de Cygnus Support, ha acumulado la suficiente riqueza como para pasar a disfrutar de un retiro anticipado y perseguir otros intereses. Contribuye habitualmente con diversos proyectos de software libre, incluyendo el mantenimiento del depurador GNU a principios de los 90, la puesta en marcha del proyecto GNU Radio en 1998, y el proyecto Gnash en diciembre de 2005 para crear un reproductor de películas en Shockwave Flash desarrollado con software libre. Fuera del proyecto GNU, fundó el proyecto FreeS/WAN una implementación de IPsec, para promover el cifrado del tráfico de Internet.
Posee el dominio toad.com.
Tiene instalado un servidor de correo en toad.com con el relay abierto, permitiendo a su amigos que viajen el envío de mensajes de correo mediante su servidor. | John Gilmore (1955 -) es uno de los fundadores de la Electronic Frontier Foundation, la lista de correo Cypherpunks y Cygnus Solutions. Creó la jerarquía alt.* en Usenet y es una de las personas con mayor número de contribuciones al proyecto GNU.
Como el quinto empleado de Sun Microsystems y fundador de Cygnus Support, ha acumulado la suficiente riqueza como para pasar a disfrutar de un retiro anticipado y perseguir otros intereses. Contribuye habitualmente con diversos proyectos de software libre, incluyendo el mantenimiento del depurador GNU a principios de los 90, la puesta en marcha del proyecto GNU Radio en 1998, y el proyecto Gnash en diciembre de 2005 para crear un reproductor de películas en Shockwave Flash desarrollado con software libre . Fuera del proyecto GNU, fundó el proyecto FreeS/WAN una implementación de IPsec, para promover el cifrado del tráfico de Internet.
Posee el dominio toad.com.
Tiene instalado un servidor de correo en toad.com con el relay abierto, permitiendo a su amigos que viajen el envío de mensajes de correo mediante su servidor. En marzo de 2002, este hecho saltó a las noticias pues uno de los gusanos de Internet tenía preparado dicho servidor como uno de los repetidores abiertos, susceptibles de ser usados para propagarse. En octubre de 2002, el proveedor de Internet de John, Verio, cortó su acceso a Ínternet porque se negó a dejar de prestar este servicio, incluso cuando el servidor de John fue reprogramado para ser inútil para los spammers y otros remitentes de correos masivos.
Libertario declarado, Gilmore ha presentado demandas contra la FAA, el Departamento de Justicia norteamericano y otros. Ha denunciado la inconstitucionalidad de la ley secreta sobre políticas de seguridad. |
|
tt | https://tt.wikipedia.org/wiki/%D0%9E%D1%82%D1%82%D0%BE_%D0%94%D0%B8%D0%BB%D1%81 | Отто Дилс | null | Отто Дилс | null | Otto Paul Hermann Diels (23 January 1876 – 7 March 1954) | null | image/jpeg | 396 | 280 | true | true | true | Отто Дилс — химик, галим, үнивирситит прафисыры. Химия өлкәсендә Нобель премиясе иясе.
Берлин үнивирситите дигән уку йортында белем алган.
Леопольдина, Бавария фәннәр академиясе дигән оешмаларда әгъза булган. | Отто Дилс (алман. Otto Diels, 23 гыйнвар 1876, Һамбург, Алмания — 7 март 1954 (78 яшь), Кил, Федератив Алмания Җөмһүрияте) — химик, галим, үнивирситит прафисыры (Алмания). Химия өлкәсендә Нобель премиясе иясе (1950).
Берлин үнивирситите дигән уку йортында белем алган.
Леопольдина, Бавария фәннәр академиясе дигән оешмаларда әгъза булган. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Pintura_contempor%C3%A1nea | Pintura contemporánea | Amor y muerte | Pintura contemporánea / Temas y tratamientos en la pintura contemporánea / Amor y muerte | Ophelia, de John Everett Millais.[32] | Depicted people:  w:Ophelia and Elizabeth Siddal (sitter) | null | image/jpeg | 4,820 | 7,087 | true | true | true | Pintura contemporánea es un término de la historiografía del arte utilizado de forma muy ambigua en la bibliografía, las instituciones y el mercado de arte, como ocurre con los de arte contemporáneo, escultura contemporánea o arquitectura contemporánea.
Puede referirse a la pintura de la Edad Contemporánea, o limitarse a la del siglo xx, o al periodo posterior a la Segunda Guerra Mundial. Para mayor confusión, se utiliza también muy extensamente el concepto de pintura moderna, tanto en oposición como en identificación con él. | La muerte, uno de los temas universales, con el amor (son las dos caras -Eros y Tanathos- de una misma realidad: la vida); fue siempre un tema muy tratado en pintura, especialmente en la pintura religiosa cristiana (el crucificado, los martirios). La Edad Contemporánea buscó sus propios santos laicos que glorificar tras su muerte: por un lado los héroes y próceres nacionales, y por otro los antihéroes más radicales: los suicidas. |
|
iw | https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A0%D7%97%D7%9C%D7%99%D7%9D | נחלים | null | נחלים | null | עברית: בית מהראשונים | null | image/jpeg | 263 | 381 | true | true | true | נְחָלִים הוא מושב דתי הצמוד לעיר פתח תקווה. המושב משתייך מוניציפלית למועצה אזורית חבל מודיעין וארגונית לתנועת המושבים של הפועל המזרחי. במקור התפרנסו התושבים מחקלאות, אך כיום רוב חברי המושב אינם עוסקים בחקלאות. ביישוב קיימים מוסדות חינוך ומפעלים. המוסד החינוכי המפורסם שבהם הוא ישיבת נחלים - אחת הישיבות התיכוניות הוותיקות בישראל. בנחלים פועלת משתלה, יבואן לסוכות מוכנות, תעשייה זעירה ומחלבות לייצור מוצרי חלב כבשים. כך הפך המושב החקלאי ליישוב קהילתי, בדומה למושבים רבים בישראל. | נְחָלִים הוא מושב דתי הצמוד לעיר פתח תקווה. המושב משתייך מוניציפלית למועצה אזורית חבל מודיעין וארגונית לתנועת המושבים של הפועל המזרחי. במקור התפרנסו התושבים מחקלאות, אך כיום רוב חברי המושב אינם עוסקים בחקלאות. ביישוב קיימים מוסדות חינוך ומפעלים. המוסד החינוכי המפורסם שבהם הוא ישיבת נחלים - אחת הישיבות התיכוניות הוותיקות בישראל. בנחלים פועלת משתלה, יבואן לסוכות מוכנות, תעשייה זעירה ומחלבות לייצור מוצרי חלב כבשים. כך הפך המושב החקלאי ליישוב קהילתי, בדומה למושבים רבים בישראל. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/The_Best_FIFA_Football_Awards_2016 | The Best FIFA Football Awards 2016 | The Best FIFA Women's Player | The Best FIFA Football Awards 2016 / Winners and nominees / The Best FIFA Women's Player | null | Português: Rio de Janeiro - Seleção brasileira de futebol feminino disputa semifinal com a Suécia, no Maracanã. O Brasil perde nos pênaltis e vai disputar o bronze (Fernando Frazão/Agência Brasil) | null | image/jpeg | 2,209 | 1,595 | true | true | true | The Best FIFA Football Awards 2016 were held on 9 January 2017 in Zurich, Switzerland. The Best FIFA Football Awards are the annual recognitions awarded by FIFA to several individuals across different categories, including: best eleven players of the year, known as FIFA FIFPro World XI, FIFA World Coach of the Year for men's and for women's football, best female player of the year, 2nd best male player of the year, and best goal of the year. The FIFA Fair Play Award is the only award that usually goes to groups or entities instead of individuals.
The selection criteria for the players of the year were: sporting performance, as well as general conduct on and off the pitch from 20 November 2015 to 22 November 2016. The selection criteria for the coaches of the year were: performance and general behaviour of their teams on and off the pitch from 20 November 2015 to 22 November 2016.
The votes were decided by media representatives, national team coaches, and national team captains. In October 2016, it was announced that the general public would also be allowed to vote. Each group contributed 25% of the overall vote.
The ceremony was hosted by Eva Longoria and Marco Schreyl. | The Committee for Women's Football and the FIFA Women's World Cup compiled a shortlist of 10 female players for The Best FIFA Women's Player.
The 10 candidates were announced on 3 November. The three finalists were announced on 2 December.
Carli Lloyd won the award with nearly 21% of the vote. |
|
eo | https://eo.wikipedia.org/wiki/Nguy%E1%BB%85n_Minh_Tri%E1%BA%BFt | Nguyễn Minh Triết | null | Nguyễn Minh Triết | null | English: President of Vietnam Nguyen Minh Triet and President of Russia Dmitry Medvedev Tiếng Việt: Chủ tịch nước Việt Nam Nguyễn Minh Triết và Tổng thống Nga Dmitry Medvedev | null | image/jpeg | 1,084 | 812 | true | true | true | Nguyễn Minh Triết ekde la 27-a de junio 2006 estas la prezidanto de Vjetnamio. Li elektiĝis fare de la Nacia Asembleo de Vjetnamio per 464 voĉoj tiun tagon. Antaŭe li estis la gvidanto de la reganta Komunista Partio de Vjetnamio.
La posteno de prezidanto de Vjetnamio estas ceremonia: ne li, sed la ĉefministro superrigardas la ĉiutagan laboron de la registaro. Aktuala ĉefministro de Vjetnamio, same ekde la 27-a de junio 2006, estas la politikisto Nguyễn Tấn Dũng. | Nguyễn Minh Triết (naskiĝis la 8-an de oktobro 1942 en la distrikto Bến Cát, Franca Hindoĉinio, do nun 77-jara) ekde la 27-a de junio 2006 estas la prezidanto de Vjetnamio. Li elektiĝis fare de la Nacia Asembleo de Vjetnamio per 464 voĉoj (94 procentaĵoj) tiun tagon. Antaŭe li estis la gvidanto de la reganta Komunista Partio de Vjetnamio.
La posteno de prezidanto de Vjetnamio estas ceremonia: ne li, sed la ĉefministro superrigardas la ĉiutagan laboron de la registaro. Aktuala ĉefministro de Vjetnamio, same ekde la 27-a de junio 2006, estas la politikisto Nguyễn Tấn Dũng. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Alexandr_Yakovlevich_Tal | Alexandr Yakovlevich Tal | null | Alexandr Yakovlevich Tal | null | Русский: генерал А. Я. Таль | null | image/jpeg | 543 | 413 | true | true | true | Alexandr Yakovlevich Tal was an Imperial Russian corps commander. He took part in the suppression of the uprising in Poland and the war against the Ottoman Empire. He died in what is now Pushkin, Saint Petersburg. | Alexandr Yakovlevich Tal (July 18, 1840 – October 16, 1911) was an Imperial Russian corps commander. He took part in the suppression of the uprising in Poland and the war against the Ottoman Empire. He died in what is now Pushkin, Saint Petersburg. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Dolphin_(emulator) | Dolphin (emulator) | Graphical improvements | Dolphin (emulator) / Features / Graphical improvements | Demonstration of anti-aliasing using simple shapes | null | null | image/svg+xml | 429 | 300 | true | true | true | Dolphin is a free and open-source video game console emulator for GameCube and Wii that runs on Windows, Linux, macOS, and Android.
It had its inaugural release in 2003 as freeware for Windows. Dolphin was the first GameCube emulator that could successfully run commercial games. After troubled development in the first years, Dolphin became free and open-source software and subsequently gained support for Wii emulation. Soon after, the emulator was ported to Linux and macOS. As mobile hardware got more powerful over the years, running Dolphin on Android became a viable option.
Dolphin has been well-received in the IT and video gaming media for its high compatibility, steady development progress, the number of available features, and the ability to play games with graphical improvements over the original consoles. | Like many other console emulators on PC, Dolphin supports arbitrary resolutions, whereas the GameCube and Wii only support up to 480p.
Dolphin can load customized texture maps. These can also be of higher resolution than the original textures. The emulator also has the ability to export a game's textures in order for graphic artists to modify them.
Dolphin can output stereoscopic 3D graphics on any platform Dolphin runs. Special hardware such as Nvidia 3D Vision is also supported. The ability to play games in stereoscopic 3D is a feature the original consoles never had, although Nintendo did originally plan to release a stereoscopic 3D add-on screen for the GameCube.
Additional features to further enhance the graphics quality are also available. Dolphin supports spatial anti-aliasing, anisotropic filtering, post-processing pixel shaders, and a widescreen hack for forcing widescreen output on games that do not support it natively. Games can also achieve higher-than-intended frames per second. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%98%D0%BA%D1%81%D0%B8%D0%BE%D0%BD | Иксион | Античность | Иксион / В культуре / Античность | null | English: Ixion in sky on antic amphora | null | image/jpeg | 239 | 589 | true | true | true | Иксио́н — персонаж древнегреческой мифологии, сын Флегия, царь фессалийских племён лапифов и флегиев. Отличался дерзостью и нечестивостью, первым из людей согласно древнегреческим мифам убил родственника. Зевс даровал Иксиону очищение и допустил на пиры богов на Олимпе, но там герой продемонстрировал свои неблагодарность и несдержанность. Иксион почувствовал страсть по отношению к жене Зевса Гере. Тогда при попустительстве Зевса был создан образ Геры из богини туч Нефелы, который и предоставили Иксиону. После того как Иксион начал хвастаться перед людьми, что имел любовную связь с женой самого Зевса, боги его покарали: Иксиона привязали к вечно крутящемуся колесу, которое, по разным вариантам мифа, пустили по поднебесью или отправили в подземное царство. В ряде античных источников Иксиона называют отцом или более отдалённым предком кентавров. Его сыном был друг Тесея Пирифой.
Миф об Иксионе стал источником сюжетов для пьес Эсхила, Софокла и Еврипида, для произведений живописи античности и Нового времени. В XX веке Иннокентий Анненский написал трагедию «Царь Иксион». В науке существуют гипотезы, что в религии доархаического периода Иксион был одним из божеств, олицетворявших Солнце. | Миф об Иксионе достаточно поздно стал предметом интереса античных писателей: о преступлениях этого героя нет ни слова в поэмах Гомера и Гесиода, и разработка сюжета начинается только у Пиндара, жившего в VI веке до н. э. Иксиона считали воплощением вероломства и нечестивости, но в то же время отдавали должное его дерзости, а рассказы о постигшей его каре, по мнению Иннокентия Анненского, должны были поражать воображение древних греков. Поэтому начиная с V века до н. э. Иксион не раз становился главным героем трагедий (по словам Аристотеля, этот сюжетный материал подходил для «трагедии патетической»). Эсхил написал о нём в одноимённой пьесе (фрг. 90—91 Радт) и в трагедии «Перребиянки» (фрг. 184—186 Радт), а может быть, даже посвятил Иксиону целую трилогию. Трагедии под названием «Иксион» принадлежали перу Софокла, Еврипида, Тимесифея, Каллистрата и неизвестного автора, а Евбул посвятил этому сюжету комедию. Тексты всех этих произведений утрачены почти полностью. Сохранился относительно большой фрагмент пьесы Еврипида:
В антиковедении существует гипотеза, что Еврипид изобразил Иксиона как софиста, ставящего под сомнение основные этические постулаты. Действие «Иксиона» Эсхила, согласно ещё одному предположению, включало только убийство заглавным героем тестя и заканчивалось на очищении, дарованном Зевсом.
В античном изобразительном искусстве сюжеты, связанные с Иксионом, встречаются в вазописи, на фресках в Помпеях и в скульптуре. Первыми сохранившимися изображениями Иксиона, согласно А. Б. Куку, являются гемма V века до н. э., на которой обнажённый герой помещён в колесо, и канфар. На последнем изображены Гера на троне, Арес и Гермес, держащие с двух сторон Иксиона за руки, а также Афина, которая катит колесо с четырьмя спицами и крылышками. На апулийской амфоре колесо с Иксионом явно находится в поднебесье, так как там же изображены Зевс и богиня радуги Ирида. Кампанская амфора из Кум отображает представление о том, что Иксиона к колесу привязывают змеи; это колесо висит в воздухе, и его поддерживают две крылатые женские фигуры. На фреске из Помпей колесо с Иксионом помещено на задний план, а на переднем плане олимпийские боги, задействованные в данном мифе. Этрусское зеркало с соответствующими изображениями свидетельствует о том, что миф был распространён не только в античных Греции и Риме, но и в Этрурии. В эпоху владычества Рима миф нашёл отображение на нескольких саркофагах. На сохранившихся изображениях представлен миф об Иксионе совместно с преданиями о вечных муках других персонажей, которые прогневили богов.
Древние греки видели в созвездии Коленопреклонённого изображение Иксиона. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Fitzroy_City_SC | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/0b/Champions_2009.JPG | Fitzroy City SC | Gallery | Fitzroy City SC / Gallery | null | English: Final Day of the 2009 season, Fitzroy celebrate thier first championship in Nine years. (Following a 6-0 white wash away to rivals Mooroolbark Soccer Club) | null | image/jpeg | 1,200 | 1,600 | true | true | true | Fitzroy City Soccer Club, nicknamed Serbia, is an Australian soccer club based in Melbourne, Victoria. The club competes in the Victorian State League Division Two North-West. | null |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Buick_Regal | Buick Regal | Grand National, Turbo-T, T-Type, and GNX | Buick Regal / Second generation (1978) / Grand National, Turbo-T, T-Type, and GNX | Buick Regal T-Type | Buick T-Type at the auto-x | null | image/jpeg | 1,704 | 2,272 | true | true | true | The Buick Regal is an upscale mid-sized automobile that was first introduced by Buick for the 1973 model year. The model was originally positioned as a personal luxury car, and typically offered in both coupe and sedan forms until 1997, when the Regal became sedan-only due to the decline of the personal luxury coupe market. For certain model years between 1973 and 2004, the Regal shared bodies and powertrains with the similar Buick Century, although the Regal was positioned as a more upmarket vehicle.
The Regal was discontinued in the North American market in 2004, being succeeded by the Buick LaCrosse. In 2008, a new version of the Regal was introduced for the Chinese market, which is a badge engineered version of the Opel Insignia. The new Regal was introduced to the North American market in 2011, positioned as a mid-size vehicle. A new model was introduced for 2018, which is offered in a liftback sedan and a "TourX" station wagon version. GM plans to discontinue the Regal in the North American market after the 2020 model year, making Buick exclusively a CUV marque there. | In February 1982, the Regal Grand National debuted, which was named for the NASCAR Winston Cup Grand National Series (the "Grand National" term was part of the Cup series nomenclature until 1986). Buick had won the Manufacturers Cup in 1981 and 1982, and wanted to capitalize on its success: "What wins on Sunday, sells on Monday". These 1982 cars were not painted black, which may confuse those not familiar with them. All started out as charcoal gray Regals that were shipped off to a subcontractor for finishing.
Originally intended for a run of 100 units, Cars and Concepts of Brighton, Michigan, retrofitted 215 Regals with the GN package. Most obvious was the light silver gray firemist paint added to each side. Red pinstripes and billboard shadow lettering proclaiming "Buick" were applied. The wheel opening moldings and rocker panel moldings were blacked out using black vinyl tape. Finally, a front air dam and rear spoiler were installed. On the inside, special "Lear-Siegler" seats were installed. These seats are fully adjustable and were covered with silver brandon cloth with black vinyl inserts. The front seat had Buick's "6" emblem embroidered onto them. Also, a special clock delete plate was added to the instrument panel which contained the yellow and orange "6" logo and the words "Grand National Buick Motor Division".)
The 1982 GN came with a naturally aspirated 252 cu in (4.1 L) V6 engine with 125 hp (127 PS; 93 kW) at 4000 rpm and 205 lb⋅ft (278 N⋅m) of torque at 2000 rpm. Of the 215 Regal Grand Nationals produced in 1982, at least 35 were based on the Buick Regal Sport coupe package with the turbocharged 3,791 cc (3.8 L; 231.3 cu in) V6 engine with 175 hp (177 PS; 130 kW) at 4000 rpm and 275 lb⋅ft (373 N⋅m) of torque at 2600 rpm. There were only 2022 Sport coupes produced in 1982, and the number of cars with both the GN and Sport coupe packages is estimated to be fewer than 50.
For 1983, there was no Grand National. The Sport coupe model was renamed the T-Type; 3,732 were produced (190 hp (193 PS; 142 kW) at 1600 rpm and 280 lb⋅ft (380 N⋅m) of torque at 2400 rpm). The T-Type had been used on other Buicks, starting with the Riviera in 1981 (in 1979 and 1980, it was the S Type). The 1983 Regal T-Type featured tube headers, Hydro-Boost II brakes, 200-4R 4-speed overdrive trans and 3.42 rear axle (7.5").
For 1984, the Grand National returned, now in all black paint. The turbocharged 3,791 cc (3.8 L; 231.3 cu in) became standard and was refined with sequential fuel injection, distributor-less computer controlled ignition, and boasted 200 hp (203 PS; 149 kW) at 4400 rpm and 300 lb⋅ft (407 N⋅m) of torque at 2400 rpm. Only 5,204 turbo Regals were produced that year, only 2,000 of which were Grand Nationals. Because this was the first year production of the computer controlled sequential fuel injection and distributor-less ignition, this is often considered the year and model that started the development of the legendary intercooled Grand Nationals. The performance of this package was well ahead of its time and the "little V6" easily kept up with the bigger V8s. ¹⁄₄ mile (402 m) performance was listed at 15.9 seconds at stock boost levels of 10 psi (0.69 bar), while for the same year, the Chevrolet Camaro V6 was listed at 17.0 and the Chevrolet Corvette at 15.2 seconds. Soon, performance enthusiasts determined the modifications that worked and the Grand Nationals easily broke into the 13-second territory. All Grand Nationals had the Lear Siegler-made cloth/leather interior which was only available for this year. An estimated 200 of the 1984 Grand Nationals were produced with the T-Top option which makes these the rarest of the Grand Nationals.
For 1986, a modified engine design with air-air intercooling boosted the performance even further to a specified 235 hp (238 PS; 175 kW) at 4000 rpm and 330 lb⋅ft (447 N⋅m) of torque at 2400 rpm. The Grand Nationals (quantity 5,512) and T-Types (quantity 2,384) were both produced in 1986. For 1987, performance reached 245 hp (248 PS; 183 kW) and 355 lb⋅ft (481 N⋅m) of torque. Buick dr |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/zh-cn/%E6%97%A5%E6%9C%AC%E6%8B%89%E9%9D%A2 | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a1/Japanese_Salt_flavor_Sapporo_Ramen.JPG | 日本拉面 | 汤底 | 日本拉面 / 汤底 | 盐味拉面 | null | null | image/jpeg | 3,000 | 4,000 | true | true | true | 日本拉面是日式中华料理所使用的面条与面食种类之一，多以切制而非拉制而成。在日本其他常见名称包括“中華そば”。 | 拉面的汤底大多有基本的调味材料，再添加不同的额外材料，成为各式各样的汤头。此外使用各地区不同的食材，也产生当地独特的口味，使拉面成为深入日本各地的普遍食物。
汤底的常见原料包括：鸡肉、猪骨、牛骨、柴鱼干（鲣节）、青花鱼干、小鱼干、海带、炒黄豆、香菇、洋葱、葱等等。拉面汤通常需要连续炖煮数小时甚至数天。有些拉面店使用或混用成桶买进的商业拉面汤，这种做法方便且可以降低成本，但专门的拉面饕客可以吃出其中的区别。
汤底的口味一般来说可分为酱油味、豚骨（猪骨）味、盐味、味噌味。
此外，也有像担担面一般使用唐辛子（辣椒）的辣味和芝麻口味的汤底、类似生马面（日本一种地方面食）的醋味汤底，以及欧式风味的番茄汤底，甚至也有咖喱的口味。
亦有不同味道的演变，例如鱼介味，主要用作混搭鸡、豚汤底，配以昆布能更有效带出鲜味。由于穆斯林等因宗教信仰而不能食用含有猪肉的任何食品，因此也有店家开发完全不使用豚骨汤底及猪肉的拉面。 |
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Koundinyasana | Koundinyasana | Variations | Koundinyasana / Variations | null | English: Eka Pada Galavasana - Pose Dedicated to Galava - One Legged | null | image/jpeg | 593 | 830 | true | true | true | Koundinyasana, or Sage Kaundinya's pose, is a hand-balancing asana in modern yoga as exercise. It may be performed with both legs bent, or with one leg over the supporting arm, the other leg straight.Eka Pada Galavasana has one leg bent, the foot hooked over the opposite arm under the body. | Eka Pada Koundinyasana has one leg stretched out straight in line with the body.
Eka Pada Galavasana (Flying Pigeon Pose) has one leg bent, the foot hooked over the opposite arm under the body. The full pose, Galavasana, has the legs crossed in Padmasana, one knee tucked between the arms. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Dimitrie_Gusti_National_Village_Museum | http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/be/BucarestVillageMuseum10.jpg | Dimitrie Gusti National Village Museum | Gallery | Dimitrie Gusti National Village Museum / Gallery | null | Romania, Bucarest, chiesa in legno dalla Transilvania, nel "Village Museum" | null | image/jpeg | 2,048 | 1,536 | true | true | true | The Village Museum is an open-air ethnographic museum located in the King Michael I Park, showcasing traditional Romanian village life. The museum extends to over 100,000 m², and contains 272 authentic peasant farms and houses from all over Romania.
It was created in 1936 by Dimitrie Gusti, Victor Ion Popa, and Henri H. Stahl.
Elisabeta Palace, the current residence of the Romanian Royal Family, also located in the park, is an "island" inside the village museum, near the Arch of Triumph. | null |
pl | https://pl.wikipedia.org/wiki/Brice_Dja_Dj%C3%A9dj%C3%A9 | Brice Dja Djédjé | null | Brice Dja Djédjé | null | English: Brice Dja Djédjé | Ilustracja | image/jpeg | 5,184 | 3,456 | true | true | true | Brice Dja Djédjé – iworyjski piłkarz francuskiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy w angielskim klubie Watford oraz w reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej. Wychowanek Paris Saint-Germain, w swojej karierze grał także w takich zespołach, jak Evian oraz Olympique Marsylia. Brat Francka Dja Djédjé. | Brice Dja Djédjé (ur. 12 grudnia 1990 w Aboudé) – iworyjski piłkarz francuskiego pochodzenia występujący na pozycji obrońcy w angielskim klubie Watford oraz w reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej. Wychowanek Paris Saint-Germain, w swojej karierze grał także w takich zespołach, jak Evian oraz Olympique Marsylia. Brat Francka Dja Djédjé. |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Bandiera_della_Vittoria | Bandiera della Vittoria | null | Bandiera della Vittoria | Riproduzione digitale della Bandiera della Vittoria | null | null | image/svg+xml | 300 | 600 | true | true | true | La Bandiera della Vittoria è il vessillo alzato sul Reichstag di Berlino dai soldati dell'Armata Rossa, alle ore 22:50 del 30 aprile del 1945, poche ore dopo il suicidio di Adolf Hitler nel suo rifugio sotterraneo. Ad issarla furono, secondo il resoconto ufficiale dell'alto comando dell'Armata Rossa, tre soldati sovietici: l'ucraino tenente Aleksej Berest, il russo sergente Michail Egorov e il georgiano sergente Meliton Kantaria.
Da allora, quella stessa bandiera, tessuta sotto i combattimenti, è divenuta il simbolo ufficiale della vittoria del popolo sovietico contro la Germania nazista durante la seconda guerra mondiale. È anche considerata uno dei tesori nazionali di Russia. L'iscrizione in cirillico dice:
Questa bandiera non fu l'unica a essere issata sul Reichstag, ma è stata l'unica a esserne presa come simbolo.
Una legge della Federazione Russa stabilisce che la Bandiera della Vittoria dovrà essere conservata per sempre in un posto sicuro e accessibile al pubblico e che dovrà essere impiegata ogni 9 maggio durante le celebrazioni per il Giorno della Vittoria. | La Bandiera della Vittoria (in russo: Знамя Победы, Známja Pobédy) è il vessillo alzato sul Reichstag di Berlino dai soldati dell'Armata Rossa, alle ore 22:50 del 30 aprile del 1945, poche ore dopo il suicidio di Adolf Hitler nel suo rifugio sotterraneo. Ad issarla furono, secondo il resoconto ufficiale dell'alto comando dell'Armata Rossa, tre soldati sovietici: l'ucraino tenente Aleksej Berest, il russo sergente Michail Egorov e il georgiano sergente Meliton Kantaria.
Da allora, quella stessa bandiera, tessuta sotto i combattimenti, è divenuta il simbolo ufficiale della vittoria del popolo sovietico contro la Germania nazista durante la seconda guerra mondiale. È anche considerata uno dei tesori nazionali di Russia. L'iscrizione in cirillico dice:
Questa bandiera non fu l'unica a essere issata sul Reichstag, ma è stata l'unica a esserne presa come simbolo.
Una legge della Federazione Russa stabilisce che la Bandiera della Vittoria dovrà essere conservata per sempre in un posto sicuro e accessibile al pubblico e che dovrà essere impiegata ogni 9 maggio durante le celebrazioni per il Giorno della Vittoria. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/1971 | 1971 | June | 1971 / Births / June | Elon Musk | English: Elon Musk is a technology entrepreneur, investor, and engineer.Español: Elon Musk es un emprendedor tecnológico, inversor, e ingeniero. | null | image/jpeg | 864 | 576 | true | true | true | 1971 was a common year starting on Friday of the Gregorian calendar, the 1971st year of the Common Era and Anno Domini designations, the 971st year of the 2nd millennium, the 71st year of the 20th century, and the 2nd year of the 1970s decade.
The year 1971 had three partial solar eclipses and two total lunar eclipses.
The world population increased by 2.1% this year, the highest increase in history. | June 1
Mario Cimarro, Cuban actor and singer
Georgie Gardner, Australian journalist
Fadli Zon, Indonesian politician and former deputy speaker of the Indonesian People's Representative Council
June 3
Luigi Di Biagio, Italian footballer
Benedict Wong, English actor
June 4
Joseph Kabila, 4th President of the Democratic Republic of the Congo
Noah Wyle, American actor
June 5
Francisco Gabriel de Anda, Mexican footballer
Susan Lynch, Northern Irish actress
Robert Melson, American murderer (d. 2017)
Mark Wahlberg, American actor, producer, businessman, model and rapper known as Marky Mark
June 8
Jeff Douglas, Canadian actor
Troy Vincent, American football player
June 9 – Uladzimir Zhuravel, Belarusian football player and coach (d. 2018)
June 10
Bobby Jindal, American politician
Soraya Sáenz de Santamaría, Deputy Prime Minister of Spain
Kyle Sandilands, Australian DJ, Australian Idol judge and TV presenter
June 11 – Kenjiro Tsuda, Japanese voice actor
June 12
Arman Alizad, Finnish tailor, columnist and TV personality
Mark Henry, American professional wrestler, Olympian
June 15
Jake Busey, American actor, musician, and film producer
Isménia do Frederico, Cape Verdean sprinter
Taavi Eelmaa, Estonian actor
June 16
Eva Püssa, Estonian actress
Tupac Shakur, African-American rapper and actor (d. 1996)
June 17 – Paulina Rubio, Mexican singer
June 18 – Nathan Morris, African-American singer (Boyz II Men)
June 20 – Josh Lucas, American actor
June 21 – Anette Olzon, Swedish singer (Nightwish, Alyson Avenue)
June 22 – Kurt Warner, American football player
June 23 – Enrique Romero, Spanish footballer
June 24
Thomas Helveg, Danish footballer
Ji Jin-hee, South Korean actor
June 25
Angela Kinsey, American actress
Neil Lennon, Northern Irish footballer
Jason Lewis, American actor and former fashion model
Scott Maslen, English actor
June 26 – Max Biaggi, Italian motorcycle racer
June 27
Marcelo Faustini, Brazilian singer
King Dipendra of Nepal (d. 2001)
Kieren Keke, Nauruan politician
June 28
Fabien Barthez, French football player
Kenny Cunningham, Irish football player
Norika Fujiwara, Japanese actress and television personality
Elon Musk, South African-born, Canadian-American entrepreneur, engineer, inventor and investor
Aileen Quinn, American actress
June 29
Matthew Good, Canadian musician
Junko Noda, Japanese voice actress
June 30
Megan Fahlenbock, Canadian voice actress
Jamie McLennan, retired professional ice hockey goaltender, radio sports analyst
Agvaansamdangiin Sükhbat, Mongolian wrestler |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Corps_Palaiomarchia | Corps Palaiomarchia | Geschichte | Corps Palaiomarchia / Geschichte | Corpshaus am Jägerplatz 20 (um 1910) | Deutsch: Früheres Haus des de:Corps Palaiomarchia Halle, Jägerplatz 20 in Halle an der Saale English: Former house of student fraternity de:Corps Palaiomarchia Halle, Jägerplatz 20 in Halle on the Saale, Saxony-Anhalt/Germany | null | image/jpeg | 1,581 | 1,505 | true | true | true | Das Corps Palaiomarchia in Halle ist eine 1844 gestiftete Studentenverbindung im Hallenser Senioren-Convent. Im Kösener Senioren-Convents-Verband gehört es zum sog. blauen Kreis. Das Corps vereint aktuelle und ehemalige Studenten aller Fachrichtungen der Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg. Der Name Palaiomarchia ist ein Kunstwort für Altmark als Ausdruck für die Herkunft ihrer Gründungsstudenten. Nachdem das Corps 1935 zwangsweise suspendieren musste, rekonstituierte es im Dezember 1949 mit dem Collegium Albertinum in Kiel, meldete diese Rekonstitution jedoch im Januar 1950 zugunsten einer „gemeinsamen Rekonstitution“ mit dem Corps Masovia und dem Collegium Albertinum als gemeinsamem Corpsburschen-Convent um, wodurch das neue Corps Palaiomarchia-Masovia „als Fortsetzung der beiden heimatvertriebenen Corps Masovia und Palaiomarchia“ gegründet wurde. Das danach vom KSCV erneut als zwangsweise suspendiert betrachtete Gründercorps Palaiomarchia rekonstituierte am 4. Mai 1991 wieder eigenständig in Halle. | Palaiomarchia wurde am 28. Oktober 1844 durch Absolventen der altmärkischen Gymnasien in Salzwedel und Stendal an der Friedrichs-Universität zu Halle zunächst als geschlossenes Kränzchen gestiftet. Am 6. Februar 1847 gab sich Palaiomarchia eine Constitution und trat nunmehr als Corps am 11. Februar während einer Sezession des Hallenser Senioren-Convents dem damals aus Borussia und Pomerania bestehenden Neuen Hallenser SC bei. Im Wintersemester 1851/52 schloss sich Palaiomarchia dem alten SC an, der dem 1848 durch Friedrich v. Klinggräff in Jena gegründeten Kösener Senioren-Convents-Verband angehörte.
Anfänglich erlebte Palaiomarchia eine Blütezeit, in der auch der spätere Geograf, Völkerkundler und Afrikaforscher Gustav Nachtigal (1834–1885) im Jahr 1854 aktiv war. Vor allem durch den Deutschen Krieg 1866 und den Deutsch-Französischen Krieg 1870/71 litt das Corps jedoch unter Personalmangel und musste am 4. November 1871 den aktiven Betrieb einstellen. 1882 konnten Alte Herren und junge Studenten das Corps Palaiomarchia jedoch wieder in Halle rekonstituieren und mit einem aktiven Corpsburschenconcent (CC) neu beleben.
Das erste eigene Corpshaus, nach Plänen von Stadtbaurat Hetzel aus Naumburg am Jägerplatz Nr. 16 errichtet, konnte im Mai 1890 bezogen werden.
Im Sommersemester 1901 wurde der Masure Fritz Milthaler bei Palaiomarchia aktiv; dies führte am 11. November 1902 zum Abschluss eines offiziellen Vorstellungsverhältnis zwischen Palaiomarchia und Masovia, welches am 11. März 1908 in ein befreundetes Verhältnis umgewandelt wurde.
Aufgrund des erfolgreichen Wachstums der Palaiomarchia wurde ihr erstes Corpshaus 1913 durch das größere Haus in der Gustav-Nachtigal-Straße (heutige Heinrich-und-Thomas-Mann-Straße 28) ersetzt, welches das Corps – nach Enteignung und Rückübertragung (siehe unten) – bis heute betreibt.
Nach dem Ersten Weltkrieg engagierten sich Altmärker im Hochschulring deutscher Art und beteiligten sich in vorderster Front bei den Märzkämpfen in Mitteldeutschland. Der Erstchargierte kam dabei in Galgenberg (Halle) ums Leben. |
|
ca | https://ca.wikipedia.org/wiki/Pedra_r%C3%BAnica | Pedra rúnica | null | Pedra rúnica | null | English: Rune stone, # Ög165, outside the church of Vårfrukyrkan, Skänninge, Östergötland, Sweden. The stone is 230 centimeters high and is probably carved in the 11th century. Svenska: Runsten Ög165 utanför Vårfrukyrkan i Skänninge, Östergötland, Sverige This is a picture of an archaeological site or a monument in Sweden, number Skänninge 3:1 in the RAÄ Fornsök database. | null | image/jpeg | 1,209 | 705 | true | true | true | Una pedra rúnica és una pedra o estela amb inscripcions rúniques. Van ser aixecades als països escandinaus entre el 200 i el 1100 dC i són particularment nombroses a Suècia, on n'hi ha més de 3.430. La suma total en tot el món és d'unes 6.000. | Una pedra rúnica és una pedra o estela amb inscripcions rúniques. Van ser aixecades als països escandinaus entre el 200 i el 1100 dC i són particularment nombroses a Suècia, on n'hi ha més de 3.430. La suma total en tot el món és d'unes 6.000. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Kyle_XY | Kyle XY | null | Kyle XY | null | Deutsch: Kyle XY-Logo | null | image/png | 214 | 1,054 | true | true | true | Kyle XY es una serie de televisión estadounidense de la cadena ABC Family, creada por Eric Bress y Mackye Gruber.
En Estados Unidos, la serie se estrenó el 26 de junio de 2006, con una audiencia de 2,64 millones de telespectadores, y finalizó el 16 de marzo de 2009. Tuvo tres temporadas: la primera con 10 episodios, la segunda con 23 episodios y la tercera con otros 10 capítulos. La serie no fue renovada.
En España, la cadena Cuatro compró los derechos de la serie y el 19 de septiembre de 2007 emitió el primer capítulo. El 24 de octubre, se estrenó la primera parte de la segunda temporada y, un año después, el 14 de diciembre de 2008, la segunda parte de la segunda temporada. Los episodios de la tercera temporada fueron emitidos del 1 de julio al 15 de julio de 2009. | Kyle XY es una serie de televisión estadounidense de la cadena ABC Family, creada por Eric Bress y Mackye Gruber.
En Estados Unidos, la serie se estrenó el 26 de junio de 2006, con una audiencia de 2,64 millones de telespectadores, y finalizó el 16 de marzo de 2009. Tuvo tres temporadas: la primera con 10 episodios, la segunda con 23 episodios y la tercera con otros 10 capítulos. La serie no fue renovada.
En España, la cadena Cuatro compró los derechos de la serie y el 19 de septiembre de 2007 emitió el primer capítulo. El 24 de octubre, se estrenó la primera parte de la segunda temporada y, un año después, el 14 de diciembre de 2008, la segunda parte de la segunda temporada (etiquetada en España como tercera temporada). Los episodios de la tercera temporada (conocida en España como cuarta temporada) fueron emitidos del 1 de julio al 15 de julio de 2009. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/WWE_24/7_Championship | WWE 24/7 Championship | Total de días con el título | WWE 24/7 Championship / Campeones / Total de días con el título | null | English: Rob Gronkowski, a player on the National Football League. | null | image/jpeg | 2,229 | 1,686 | true | true | true | El WWE 24/7 Championship es un campeonato de lucha libre profesional creado y utilizado por la promoción de la lucha libre profesional estadounidense WWE. Es un campeonato terciario que posee la regla especial de que puede ser defendido «24/7», es decir, puede ser defendido en cualquier momento, en cualquier lugar, siempre que haya un árbitro de la WWE presente. Debido a esta regla, el campeonato se defiende en todas las marcas de WWE: Raw, SmackDown, 205 Live, NXT y NXT UK, así como fuera de los programas regulares de la WWE, a menudo con videos publicados en el sitio web y cuentas de redes sociales de la WWE. El campeón actual es Akira Tozawa, quien se encuentra en su cuarto reinado.
El título fue presentado por Mick Foley en el episodio del 20 de mayo de 2019 de Monday Night Raw, donde Titus O'Neil se convirtió en el campeón inaugural. Es similar al anterior Campeonato Hardcore de la WWE, que también tenía una «regla 24/7». La regla 24/7 también puede ser suspendida temporalmente por una figura de autoridad, generalmente realizada durante un combate programado por el título, o luchas no titulares que involucran al campeón. | La siguiente lista muestra el total de días que un luchador ha poseído el campeonato si se suman todos los reinados que posee. Actualizado a la fecha del 27 de agosto de 2020. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/H%C3%B8gheitinden | Høgheitinden | null | Høgheitinden | View of Elnesvågen from Heiane. | English: Elnesvågen seen from the Heiane mountain in winter | null | image/jpeg | 2,304 | 3,072 | true | true | true | Høgheitinden or Heiane is a mountain in Hustadvika Municipality in Møre og Romsdal county, Norway. The 694-metre tall mountain sits immediately to the northeast of the village of Elnesvågen. Locals refer to the mountain as Heiane, and they distinguish between the popular ridge and the summit using the names Lågheiane for the ridge and Høgheiane for the summit. | Høgheitinden or Heiane is a mountain in Hustadvika Municipality in Møre og Romsdal county, Norway. The 694-metre (2,277 ft) tall mountain sits immediately to the northeast of the village of Elnesvågen. Locals refer to the mountain as Heiane, and they distinguish between the popular ridge and the summit using the names Lågheiane for the ridge and Høgheiane for the summit. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/J-pole_antenna | J-pole antenna | Gain and radiation pattern | J-pole antenna / Characteristics / Gain and radiation pattern | E-plane gain measurements of J antenna with respect to reference dipole. | null | null | image/svg+xml | 600 | 600 | true | true | true | The J-pole antenna, more properly known as the J antenna, was first invented by Hans Beggerow in 1909 for use in Zeppelin airships. Trailed behind the airship, it consisted of a single element, one half wavelength long radiator with a quarter wave parallel feedline tuning stub. This concept evolved to the J configuration by 1936 attaining the name J Antenna by 1943. When the radiating half-wave section is mounted horizontally, at right-angles to the quarter-wave matching stub, the variation is typically called a "Zepp" antenna. | Primarily a dipole, the J-pole antenna exhibits a mostly circular pattern in the H plane with an average free-space gain near 2.2 dBi (0.1 dBd). Measurements and simulation confirm the quarter-wave stub modifies the circular H-plane pattern shape increasing the gain slightly on the side of the J stub element and reducing the gain slightly on the side opposite the J stub element. At right angles to the J-stub, the gain is closer to the overall average: about 2.2 dBi (0.1 dBd). The slight increase over a dipole's 2.15 dBi (0 dBd) gain represents the small contribution to the pattern made by the current imbalance on the matching section. The pattern in the E plane reveals a slight elevation of the pattern in the direction of the J element while the pattern opposite the J element is mostly broadside. The net effect of the perturbation caused by quarter-wave stub is an H-plane approximate gain from 1.5 to 2.6 dBi (-0.6 dBd to 0.5 dBd). |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Chabo | Chabo | null | Chabo | Huhn | A Japanese Bantam rooster | null | image/jpeg | 2,816 | 2,112 | true | true | true | Chabos sind eine japanische Zwerghuhnrasse. | Chabos sind eine japanische Zwerghuhnrasse. |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Donoperteich | Donoperteich | Pflanzenwelt | Donoperteich / Pflanzenwelt | Zusammenfluss des Hasselbaches (links) mit einem seiner kleinen Zuflüsse, 2007 | Deutsch: Zusammenfluss des Hasselbaches (links) mit einem seiner kleinen Zuflüsse | null | image/jpeg | 2,112 | 2,816 | true | true | true | Der Donoperteich liegt in einem vielbesuchten Naturschutzgebiet an der Grenze der Detmolder Ortsteile Hiddesen und Pivitsheide V. H. im Teutoburger Wald. Der Teich und das umliegende Gebiet wurde am 4. April 1950 gemeinsam mit dem Hiddeser Bent unter Schutz gestellt und gilt durch seine landschaftliche Vielfalt und Schönheit zu den beliebtesten Ausflugszielen in Lippe. Er wurde um 1625 auf Geheiß von Simon VII. für die Fischzucht angestaut und nach dem Kammerherrn von Donop benannt. | Im kalk- und nährstoffreichen Wasser des Donoperteiches und des Krebsteiches gedeihen das Schwimmende Laichkraut, das Kleine Laichkraut und der Wasser-Hahnenfuß. Der Krebsteich ist wesentlich stärker als der zuletzt 1977 entschlammte Donoperteich verlandet, deshalb sind hier Bestände des Teich-Schachtelhalms, der Schnabelsegge, der Wasser-Schwertlilie, des Schmalblättrigen Rohrkolbens und des Gilbweiderichs zu finden. Auf die Röhrichtzone schließt sich landeinwärts ein Buschwerk an, das aus der Ohrweide, der Grauweide und dem Faulbaum besteht. Daran rankt sich der Bittersüße Nachtschatten empor. An der Einmündung des Hasselbachs in den Donoperteich wachsen Schwarzerlen und auf dem Flachmoortorf des Bodens gedeihen die Rasenschmiele, die Langährige Segge und das Sumpf-Reitgras.
An den Quellen und Bächen, die dem Hasselbach zufließen, findet die Brunnenkresse und der Schmalblättrige Merk vorzügliche Lebensbedingungen, wie auch der Falten-Schwaden, der Bachbungen-Ehrenpreis, das Sumpf-Vergissmeinnicht, das Rosarote Weidenröschen und die aromatisch duftende Wasserminze. An einigen Stellen ist das seltene Quellgras zu finden, das in Lippe außerdem nur noch im Hardisser Moor wächst.
Über Jahrhunderte hinweg diente der Laubwald am Donoperteich der Hudewirtschaft und der Laubheugewinnung. Davon zeugen viele Masteichen und Mastbuchen im Weginghauser Bruch und an der Lopshorner Allee, die typische Borkenwucherungen an den Stämmen durch Verbiss aufweisen. Auffallend sind die sogenannten Mehrbrüderbäume, vielstämmige Buchen, die durch mehrere Setzlinge (Heister) in ein Pflanzloch entstanden. Durch eine gemeinsame Einhegung konnten sie nun besser vor Verbiss geschützt werden und sind typisch für eine Hudelandschaft. Zahlreiche Pilze, Moose und Flechten besiedeln die alten Eichen und Buchen, sogar der Tüpfelfarn wächst infolge der hohen Luftfeuchtigkeit in den Ästen einiger Eichen. |
|
nn | https://nn.wikipedia.org/wiki/Vaktel | Vaktel | null | Vaktel | Coturnix coturnix | Deutsch:  Ei von Wachtel - Zwei Ansichten des gleichen Exemplars. Sammlung von Jacques Perrin de Brichambaut.English:  Egg of Common Quail. Two views of same specimen. Collection of Jacques Perrin de Brichambaut.Français :  Œuf de Caille des blés. Deux vues du même spécimen. Collection de Jacques Perrin de Brichambaut. | null | image/jpeg | 2,162 | 3,235 | true | true | true | Vaktel er ein fugl i fasanfamilien. Fuglen lever i Noreg, men er lista på norsk raudliste 2006 i kategorien nær trua. Fuglen er liten, om lag 17 cm, og er vanskeleg å få auge på, både på grunn av den kamuflerande fargen i fjørdrakta hans, og fordi han gøymer seg i høgt gras. Han har lange venger samanlikna med andre hønsefuglar, og er ein trekkfugl. | Vaktel (Coturnix coturnix) er ein fugl i fasanfamilien. Fuglen lever i Noreg, men er lista på norsk raudliste 2006 i kategorien nær trua (NT). Fuglen er liten, om lag 17 cm, og er vanskeleg å få auge på, både på grunn av den kamuflerande fargen i fjørdrakta hans, og fordi han gøymer seg i høgt gras. Han har lange venger samanlikna med andre hønsefuglar, og er ein trekkfugl. |
|
zh | https://zh.wikipedia.org/wiki/%E7%89%B9%E9%87%8C%E6%A0%BC%E6%8B%89%E5%A4%AB%E5%B3%B0 | 特里格拉夫峰 | null | 特里格拉夫峰 | null | Русский: Физическая карта Словении. English: Relief map of Slovenia Equirectangular projection, N/S stretching 140 %. Geographic limits of the map: N: 47.1° N S: 45.2° N W: 13.2° E E: 16.8° E | 特里格拉夫峰在斯洛文尼亚的位置 | image/png | 430 | 581 | true | true | true | 特里格拉夫峰，海拔2864米，是朱利安阿尔卑斯山主峰，位于斯洛文尼亚西北部，为该国最高峰。
该峰远眺有三个山头，类似于古斯拉夫神话中的三面大神特里格拉夫，因而得名。 | 特里格拉夫峰（Triglav），海拔2864米，是朱利安阿尔卑斯山主峰，位于斯洛文尼亚西北部，为该国最高峰。
该峰远眺有三个山头，类似于古斯拉夫神话中的三面大神特里格拉夫，因而得名。 |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Liste_des_ponts_de_Venise | Liste des ponts de Venise | Sestiere de Castello | Liste des ponts de Venise / Sestiere de Castello | null | Français : Ponte del Sepolcro (Venice) | null | image/jpeg | 3,000 | 4,000 | true | true | true | Le centre historique de Venise comprend 121 îles liés par 435 ponts. Cette liste reprend les noms vénitiens des principaux ponts de Venise par sestiere ou île. | null |
|
it | https://it.wikipedia.org/wiki/Warmenhuizen | Warmenhuizen | De Grebmolen | Warmenhuizen / Monumenti e luoghi d'interesse / Architetture civili / De Grebmolen | De Grebmolen | Nederlands: Schoorldam: Grebmolen This is an image of rijksmonument number 38281 | null | image/jpeg | 1,500 | 1,000 | true | true | true | Warmenhuizen è un villaggio di circa 6.200 abitanti del nord-ovest dei Paesi Bassi, facente parte della provincia dell'Olanda Settentrionale e situato nella regione della Frisia Occidentale. Dal punto di vista amministrativo, si tratta di un ex-comune, dal 1990 accorpato alla municipalità di Harenkarspel e dal 2015 alla municipalità di Schagen. | Altro edificio d'interesse è il Grebmolen, un mulino a vento situato nella buurtschap di Schoorldam e risalente al 1875. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Florida_Gators_Dazzlers | Florida Gators Dazzlers | null | Florida Gators Dazzlers | The Dazzler performing in Indianapolis | English: A cropped photo of the Florida Gators Dazzlers | null | image/jpeg | 1,513 | 2,615 | true | true | true | The Dazzlers are the official dance team for the University of Florida. They perform at various athletics and community events including men's and women's basketball games and home football games. The squad, made up of 20 to 22 women, also performs at the school's volleyball matches, home baseball weekend series, and gymnastics meets.
The Dazzlers also travel to the Southeastern Conference basketball tournament and the NCAA basketball tournament when Gator teams qualify.
Sports reporter Erin Andrews was a member of the Dazzlers from 1997 to 2000.
All members are required to be full-time students at the University of Florida and must maintain a minimum 2.5 semester and overall GPA. Auditions are typically held in April of each year for participation the following season. | The Dazzlers are the official dance team for the University of Florida. They perform at various athletics and community events including men's and women's basketball games and home football games. The squad, made up of 20 to 22 women, also performs at the school's volleyball matches, home baseball weekend series, and gymnastics meets.
The Dazzlers also travel to the Southeastern Conference basketball tournament and the NCAA basketball tournament when Gator teams qualify.
Sports reporter Erin Andrews was a member of the Dazzlers from 1997 to 2000.
All members are required to be full-time students at the University of Florida and must maintain a minimum 2.5 semester and overall GPA. Auditions are typically held in April of each year for participation the following season. |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D0%B0%D0%B0%D0%BB%D1%8C%D0%B1%D0%B5%D0%BA | Баальбек | Галерея | Баальбек / Галерея | null | Lëtzebuergesch: Eng Installatioun mat de Wierder "I ♥ Baalbeck" am Libanon. English: A sculpture with the words "I ♥ Baalbeck" in Baalbek, Lebanon. | null | image/jpeg | 3,000 | 4,000 | true | true | true | Баальбе́к — древний город в Ливане. Расположен в 65 км к северо-востоку от Бейрута на высоте 1130 м. | null |
|
fr | https://fr.wikipedia.org/wiki/Gyrus_occipito-temporal | Gyrus occipito-temporal | null | Gyrus occipito-temporal | null | Français : Les gyrus de la face inféro-interne de l'hémisphère cérébrale gauche | null | image/png | 449 | 579 | true | true | true | Le gyrus occipito-temporal est un gyrus de la face inférieure du cortex cérébral.
À cheval sur les lobes temporal et occipital, il est composé dans sa partie antérieure temporale du gyrus fusiforme T₄ et dans sa partie postérieure occipitale du lobule fusiforme O₄.
Il jouxte le long de la scissure collatérale, le lobule lingual O₅, et le long du sillon rhinal, le gyrus parahippocampique. Il est séparé vers la face latérale par le sillon occipito-temporal, du gyrus temporal inférieur T₃. | Le gyrus occipito-temporal (ou gyrus temporo-occipital) est un gyrus de la face inférieure du cortex cérébral.
À cheval sur les lobes temporal et occipital, il est composé dans sa partie antérieure temporale du gyrus fusiforme T₄ et dans sa partie postérieure occipitale du lobule fusiforme O₄.
Il jouxte le long de la scissure collatérale, le lobule lingual O₅, et le long du sillon rhinal, le gyrus parahippocampique. Il est séparé vers la face latérale par le sillon occipito-temporal, du gyrus temporal inférieur T₃. |
|
es | https://es.wikipedia.org/wiki/Camino_Real_del_Puerto_de_la_Mesa | Camino Real del Puerto de la Mesa | Galería | Camino Real del Puerto de la Mesa / Galería | null | Primer tramo del camino dentro de Asturias, en la braña | null | image/jpeg | 2,304 | 3,456 | true | true | true | El Camino Real del Puerto de la Mesa, en asturiano Camín Real de la Mesa, es un camino basado en la antigua calzada romana que unía Asturias con León. Se cree que esta calzada fue edificada sobre otra senda más antigua que existía desde tiempos primigenios y que era utilizada por los pobladores de la zona. Los romanos incluyeron la calzada dentro del tramo denominado ruta de la plata. En siglos posteriores pasó a formar parte de la ruta de los peregrinos hacia Santiago.
El jefe bereber Munuza, tras ser derrotado en la Batalla de Covadonga por Don Pelayo, intentó salir de Asturias a la Meseta por este puerto. | null |
|
ru | https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D0%BA%D0%B0 | Фалака | Фалака в литературе и кинематографе | Фалака / Фалака в литературе и кинематографе | null | English: Falak Whipping the soles of a criminal. One of Antoin Sevruguin's historical Iran photographs. | null | image/jpeg | 498 | 682 | true | true | true | Фалака — орудие для наказания ударами по босым подошвам ног, традиционное для мусульманского Ближнего Востока и Северной Африки. Наказание фалакой широко применялось в Иране и Османской империи по отношению к преступникам, должникам, провинившимся детям, женщинам и подмастерьям, а также в армии у янычар. За XX век фалака как инструмент наказания почти утратила традиционное использование и сохранилась в качестве незаконного метода допроса — битья по стопам ног.
Первые упоминания о наказании фалакой в арабском мире появляются в X веке, в частности, в Северной Африке наказание фалакой стало традиционным для мусульманских школ мектебов. Согласно персидским источникам, фалака была принесена в Персию монголами в XIV веке. Европейцам стало известно о фалаке по османскому законодательному кодексу с XVI века. Предположительно, название пытки происходит из арабского слова falak, filak — «раскалывать, расщеплять».
Фалака представляет собой орудие, состоящее из деревянного шеста, примерно 1—3 метра длиной, и протянутой вдоль него верёвки. Отверстия для её крепления расположены по краям, или посередине, на расстоянии 20—30 сантиметров. | В турецкой литературе наказанию фалакой в школе посвящены романы Ахмета Расима (биографический) и Омера Сейфеддина. Сцены фалаки можно встретить в романе Решата Нури Гюнтекина «Клеймо» и в автобиографическом произведении Муаллима Наджи. Эпизод наказания фалакой есть в постановке «Визирь ленкоранского ханства» азербайджанского писателя Мирзы Фатали Ахундова, в азербайджанском фильме «Кура неукротимая» и в американском фильме «Полуночный экспресс». Сцены фалаки — популярный атрибут турецких художественных фильмов повествующих об османской эпохе, реже о более позднем времени, например: Eve Dönüş, Kibar Feyzo, Talih Kuşu, Salako, Elephants and Grass, My Father and My Son; сериалы Bu Kalp Seni Unutur Mu, Hatırla Sevgili, Atla Gel Şaban, Servet Avcısı, Kurşun Yarası.
Упоминания фалаки имеются в русской справочной литературе XIX века, например в Сравнительном словаре русско-татарских наречий Лазаря Будагова, в толковом словаре А. Д. Михельсона, Сборнике материалов для описания местностей и племен Кавказа, Энциклопедическом лексиконе. Фалака упоминается в художественной и публицистической литературе, в частности, в статье В. Г. Белинского «Россия до Петра Великого» (1841—1842), где она определена как «батоги, которыми в Турции и других мусульманских странах били по пятам»; в «Турецком суде» (1824) В. Т. Нарежного фалака это «деревянное орудие, в которое вправляют ноги преступника, для наказания его по подошвам или палками или воловьими жилами»; а также в стихотворении А. С. Пушкина «Видение короля», где использовано слово «фаланга» и пояснено в примечании как «палочные удары по пятам».
Фалака упоминается в турецком сериале «Великолепный век»
Поэма американского поэта Ричарда Гриффина «The Bastinado» рассказывает о маленькой девочке из гарема и могучем Турке-палаче, который по велению жены султана наказывает её за надуманные провинности. Отрывок:
The girlie closes both her eyes,
Utters a prayer — Oh, how she sighs.
Awaiting the first smarting sting
Upon her pink, bare feet — poor thing!
Poor wounded bird with broken wing.
The wicked Whipper whirls the whip
With spiteful crack, with vicious clip
He whips the naked feet — Oh, my!
Poor little girlie, hear her cry.
— Richard Griffin, «Fresh Bugs», Braunworth & co. (Brooklyn), 1919. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Wiltshire_Wildlife_Trust | Wiltshire Wildlife Trust | Nature reserves | Wiltshire Wildlife Trust / Nature reserves | Snake's head fritillaries at Clattinger Farm | English: Snakeshead fritillaries in a meadow at the Clattinger Farm Wiltshire Wildlife Trust reserve. Taken on April 13, 2011. | null | image/jpeg | 1,568 | 2,362 | true | true | true | Wiltshire Wildlife Trust is a charity based in Devizes, England which owns and manages 40 nature reserves in Wiltshire and Swindon. It is one of 46 Wildlife Trusts across the United Kingdom, which together form the largest voluntary organisation dedicated to protecting wildlife and wild places everywhere – at land and at sea. | The trust owns and manages 38 nature reserves (including complexes of several adjacent reserves) across the county. Among these are the following Sites of Special Scientific Interest:
Clattinger Farm
Cloatley Manor Farm Meadows
Clout's Wood
Cockey Down
Distillery Farm Meadows
Emmett Hill Meadows
Ham Hill
Homington and Coombe Bissett Downs
Jones's Mill
Landford Bog
Morgan's Hill
Ravensroost Wood
Stoke Common Meadows
Upper Waterhay Meadow
In 2013, the trust's nature reserve at Clattinger Farm was named as one of the first Coronation Meadows, to mark the 60th anniversary of The Queen's coronation. |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Hanfu | List of Hanfu | Garment | List of Hanfu / Garment | null | Formal attire of empress of China Ming Dynasty | null | image/jpeg | 490 | 216 | true | true | true | A list of Hanfu, the historical clothing of the Han Chinese, in category of different clothing style. | null |
|
de | https://de.wikipedia.org/wiki/Gliederung_des_Territorialheeres_(Bundeswehr,_Heeresstruktur_4) | Gliederung des Territorialheeres (Bundeswehr, Heeresstruktur 4) | Unterstützungskommando 5 | Gliederung des Territorialheeres (Bundeswehr, Heeresstruktur 4) / Gliederung des Territorialheeres / Territorialkommando Süd / Wehrbereichskommando V / Unterstützungskommando 5 | null | Internal coat of arms of the Bundeswehr (Armed Forces of the Federal Republic of Germany). → Remarks on naming and categorization scheme English: 451st Maintenance Battalion Deutsch: Instandsetzungsbataillon 451 | Internes Verbandsabzeichen | image/png | 468 | 400 | true | true | true | Die Gliederung des Territorialheeres der Bundeswehr in der Heeresstruktur 4 beschreibt die Truppenteile des Territorialheeres im Zeitraum von 1980 bis 1992. Die Heeresstruktur 4 beschreibt damit die Aufstellung des Territorialheeres zum Ende des Kalten Krieges.
Das Territorialheer ist Teil des Heeres der Bundeswehr. Die weitere Gliederung der anderen Teilbereiche des Heeres finden sich in:
Teil 1 – Einleitung und Aufbau der Listen, Führung des Heeres, Gliederung des Heeresamtes und nachgeordneter Bereich
Teil 2 – Feldheer: Gliederung des Feldheeres (Bundeswehr, Heeresstruktur 4)
Teil 3 – Territorialheer: Gliederung des Territorialheeres (Bundeswehr, Heeresstruktur 4) | Hinweis: Zusammenarbeit im Rahmen des Wartime Host Nation Support (WHNS)
mit dem 2nd Corps Support Command (COSCOM) der US Army in Nellingen (Ostfildern) zur Unterstützung des VII. US-Korps.
Stab/Stabskompanie Unterstützungskommando 5 (teilaktiv), Ludwigsburg
Versorgungskompanie 4501 (GerEinh), Schorndorf
Sicherungsbataillon 451 (GerEinh), Walldürn
Begleitbatterie 4501 (GerEinh), Fürth
Begleitbatterie 4502 (GerEinh), Alzenau
Schwimmbrückenkompanie 4501 (GerEinh), Bruchsal
ABC-Abwehrbataillon (Nebel) 451 (GerEinh), Philippsburg
Instandsetzungsbataillon 451 (GerEinh), Urbach
Krankentransportbataillon 451 (GerEinh), Fürth
Nachschubbataillon (Betriebsstoff) 454 (GerEinh), Urbach
Feldersatzbataillon 451 (GerEinh), Bietigheim-Bissingen
Nachschubregiment 45
Stab/ Stabs- und Versorgungskompanie Nachschubregiment 45 (GerEinh), Bad Mergentheim
Nachschubbataillon (Munition) 451 (GerEinh), Elztal (nur provisorisch)
Nachschubbataillon (Munition) 452 (GerEinh), Bad Mergentheim
Nachschubbataillon (Munition) 453 (GerEinh), Walldürn
Transportregiment 45
Stab/Stabskompanie Transportregiment 45 (GerEinh), Waldenburg
Transportbataillon 451 (GerEinh), Waldenburg
Transportbataillon 452 (GerEinh), Elztal (nur provisorisch)
Transportbataillon 453 (GerEinh), Fürth
Transportbataillon 454 (GerEinh), Elztal (nur provisorisch) |
|
en | https://en.wikipedia.org/wiki/Oplosaurus | Oplosaurus | null | Oplosaurus | null | English: The crown (d, b, c) is unequally convex in front and concave (a) behind. The general form of the crown is shown in a, b, c; the anterior side thereof (a, b) is convex and sabre-shaped, and the posterior border (a, b) is slightly concave; the external convex surface (b) is covered with smooth enamel, which forms four blunt ridges on its most prominent part, and terminates inferiorly in a delicate rugous structure, forming a well-defined arch (b), the convexity of which is directed towards the apex ; the posterior surface of the crown (a) is fiat below and concave above ; the enamel is smooth above and rugous below, as on the anterior surface, but it extends much farther down the crown (nearly half an inch) and forms an arch, the convexity of which is directed towards the root ; the internal surfaces of the anterior and posterior borders (a) are abruptly truncated, apparently by dentrition, and near the base of the posterior border there is au oblique fold or depression, close to which are marks of abrasion by dentrition : the unequal extent of the enamel on the external and internal surfaces of the crown proves that the external plate of the ramus of the jaw was deeper on the external than on the internal side. The root (a, b, c, e) is nearly cylindrical ; from the external terminal fold of enamel to its fractured part, it measures 1 inch and 8/10; its surface is much concealed by the matrix, and has masses of pyrites adhering thereto ; it forms a hollow cylinder (e) which inclosed a pulp-cavity ; the structure and form of the root is that of a tooth which was implanted in a distinct alveolus of a large and powerful jaw. Part of the apex is broken off, the position of which we have indicated by dotted lines ; there can be no doubt that it was sharply pointed, and that this tooth was an instrument destined to pierce the soft structures of other animals, and consequently that it belonged to an extinct genus of carnivorous reptiles. Wright, T. (1852). IX.—Contributions to the Palæontology of the Isle of Wight. Annals and Magazine of Natural History, 10(56), 87–93. doi:10.1080/03745485609495656 | null | image/png | 1,133 | 922 | true | true | true | Oplosaurus was a genus of sauropod dinosaur from the Barremian-age Lower Cretaceous Wessex Formation of the Isle of Wight, England. It is known from a single tooth usually referred to the contemporaneous "wastebasket taxon" Pelorosaurus, although there is no solid evidence for this. | Oplosaurus (meaning "armed or weapon lizard" or "armoured lizard"; see below for discussion) was a genus of sauropod dinosaur from the Barremian-age Lower Cretaceous Wessex Formation of the Isle of Wight, England. It is known from a single tooth usually referred to the contemporaneous "wastebasket taxon" Pelorosaurus, although there is no solid evidence for this. |
|
arz | https://arz.wikipedia.org/wiki/%D9%83%D8%A8%D8%B1%D8%A6%D9%8A%D9%84_%D8%A7%D8%B3%D8%B9%D8%AF | كبرئيل اسعد | null | كبرئيل اسعد | null | English: Assyrian musician Gabriel Asad. | null | image/jpeg | 472 | 640 | true | true | true | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
كبرئيل اسعد كان ملحن مزيكا من السويد. | الصفحه دى يتيمه, حاول تضيفلها لينك فى صفحات تانيه متعلقه بيها.
كبرئيل اسعد كان ملحن مزيكا من السويد. |
Subsets and Splits