language
stringlengths 2
9
| page_url
stringlengths 25
757
| image_url
stringlengths 54
738
| page_title
stringlengths 1
239
| section_title
stringlengths 1
674
⌀ | hierarchical_section_title
stringlengths 1
1.2k
⌀ | caption_reference_description
stringlengths 1
15.6k
⌀ | caption_attribution_description
stringlengths 1
47.4k
⌀ | caption_alt_text_description
stringlengths 1
2.08k
⌀ | mime_type
stringclasses 7
values | original_height
int32 100
25.5k
| original_width
int32 100
46.6k
| is_main_image
bool 1
class | attribution_passes_lang_id
bool 1
class | page_changed_recently
bool 1
class | context_page_description
stringlengths 1
2.87k
⌀ | context_section_description
stringlengths 1
4.1k
⌀ |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
es
|
https://es.wikipedia.org/wiki/Teodoro_Chass%C3%A9riau
|
Teodoro Chassériau
|
Biografía
|
Teodoro Chassériau / Biografía
|
Andromède attachée au rocher par les Néréides, 1840, Paris, Louvre
|
Français : Pour expier l'insolence de sa mère qui s'était prétendue plus belle que les Néréides, Andromède est offerte en sacrifice à un monstre marin, qui approche à gauche. À la cruelle impassibilité des filles de Nérée s'oppose la terreur de la victime, qui sera délivrée par le héros Persée. Le tableau fut exposé au salon de 1841.
| null |
image/jpeg
| 1,124 | 900 | true | true | true |
Théodore Chassériau fue un pintor romántico francés, destacado por sus retratos, pintura de historia y religiosa, murales alegóricos e imágenes orientales inspiradas por sus viajes a Argelia.
|
Chassériau nació en Samaná (pueblo de República Dominicana). Su padre era Benoît Chassériau (1780-1844), un diplomático francés que fue ministro del Interior de Cartagena y su madre fue María Magdalena Couret la Blaquière, hija de un rico propietario francés de Santo Domingo. Su padre era un gran amigo de Simón Bolívar. La familia se trasladó a París en diciembre de 1820, cuando él tenía un año y tres meses. El joven Chassériau mostró muy pronto una precoz habilidad a la hora de dibujar. Fue aceptado en el taller de Jean Auguste Dominique Ingres en 1830, a los once años de edad, convirtiéndose en uno de los alumnos favoritos del gran clasicista. Ingres rápidamente le consideró su discípulo más verdadero, declarando: «Vengan, caballeros, a ver a este niño que será el Napoleón de la pintura.»
Después de que Ingres se marchase de París en 1834 para convertirse en el director de la Academia Francesa en Roma, Chassériau cayó bajo la influencia de Eugène Delacroix, cuya marca de colorismo pictórico era anatema para Ingres. El arte de Chassériau ha sido a menudo caracterizado como un intento de reconciliar el clasicismo de Ingres con el romanticismo de Delacroix. Ya a los dieciséis años creó su propio taller como retratista con influencias del realismo de los cuadros nórdicos, la pintura española y la técnica de su maestro Ingres.
Expuso por vez primera en el Salón de París en 1836, obteniendo una medalla de tercer puesto en la categoría de pintura de historia. En 1840 Chassériau viajó a Roma y se encontró con Ingres, cuya amargura ante la dirección que estaba tomando el trabajo de su estudiante llevó a una decisiva ruptura.
Entre las principales obras de su primera madurez se encuentran Susana y los viejos y Venus Anadyomene (ambas de 1839), Diana sorprendida por Acteón (1840), Andrómeda encadenada a la roca por las nereidas (1840), y La toilette de Ester (1841), revelando todas ellas un ideal muy personal de representación del desnudo femenino. Las principales obras religiosas de Chassériau de estos años, Cristo en el monte de los Olivos (un tema que trató en 1840 y de nuevo en 1844) y El descendimiento de la cruz (1842), recibieron críticas diversas; entre los defensores del artista estaba Théophile Gautier. Chassériau también ejecutó encargos de murales representando la vida de Santa María Egipcíaca en la iglesia de Saint-Merri en París; los acabó en 1843. Entre los retratos de este período están el Retrato del reverendo padre Dominique Lacordaire, de la orden de los frailes predicadores (1840), y Las dos hermanas (1843), que representa a las hermanas de Chassériau: Adèle y Aline.
A lo largo de su vida fue un prolífico dibujante; sus muchos dibujos de retratos ejecutados con un lápiz de grafito muy afilado son de un estilo parecido a los de Ingres. También creó un cuerpo de 29 grabados, incluyendo un grupo de 18 aguafuertes con temas del Otelo de Shakespeare en 1844. Como consecuencia de su intento de reconciliar el estilo de su maestro Ingres con el colorido de Delacroix, en su obra se pueden observar dos etapas diferenciadas. En esta primera etapa, hasta 1845, mostró la influencia de su maestro, idealizando las figuras. A partir de esa fecha, sin embargo, se abre una segunda etapa llena de influencias románticas y coloristas de Delacroix con un dibujo y composición plenamente clásicos.
En 1846, poco después de pintar la colosal Ali-Ben-Hamet, califa de Constantina y jefe de los haractas, seguido por su escolta, Chassériau hizo su primer viaje a Argelia. A partir de esbozos que hizo en este viaje y otros posteriores pintó temas como Jefes árabes visitando a sus vasallos y Mujeres judías en un balcón (ambas de 1849, actualmente en el Louvre). Un gran trabajo posterior, El tepidarium (1853, en el Museo de Orsay), representa a un gran número de mujeres secándose después del baño, en una ambientación arquitectónica inspirada por el viaje del artista en 1840 a Pompeya. Su obra más monumental fue su decoración de la gran escalera del Court des Comptes (Tribunal de Cuentas), encargo estatal de 1844 y completado en 1848. Su ob
|
|
uk
|
https://uk.wikipedia.org/wiki/Centaurea_stoebe
|
Centaurea stoebe
|
Опис
|
Centaurea stoebe / Опис
| null |
Rispen-Flockenblume Centaurea stoebe, Müritz-Gebiet
| null |
image/jpeg
| 800 | 600 | true | true | true |
Centaurea stoebe — вид рослин з родини айстрових, родом із середньої, східної й південної Європи.
|
Дворічна або короткоживуча Багаторічна трав'яниста рослина 20–90 см заввишки. Стебло волохате. Листки довжиною 10–15 см. Від рожевого до червоно-пурпурового, іноді білого кольору квітки розміщені в 0.5–1 см шириною, яйцюватих квіткових головах. Квіткові голови містять 20–50 квіток. Кількість хромосом 2n = 18.
|
|
fi
|
https://fi.wikipedia.org/wiki/Helsingin_seutu
|
Helsingin seutu
|
Väestö
|
Helsingin seutu / Väestö
|
Helsingin keskusta, seudun tihein alue, kuvattuna ilmasta.
|
English: A view of central Helsinki, Finland, the southern tip of the Helsinki Peninsula, from an aircraft. In the bottom right-hand corner is the district of Töölö, and on the left side, across the railway tracks and the Töölö bay (which looks more like a lake), lies the district of Kallio. In the front there are the Helsinki Olympic Stadium, the new football arena named Finnair Stadium, and the Swimming Stadium. Helsinki's central railway station and the core downtown area is approximately at the center of the photo. Out on the sea, to the left, the islands of the historical Suomenlinna fortress (among other islands) can be seen. Suomi: Ilmakuva Helsingin kantakaupungista
| null |
image/jpeg
| 536 | 800 | true | true | true |
Helsingin seutu on Suomessa sijaitseva 1 475 095 asukkaan kasvukeskus ja metropolialue. Viranomaiskielen Helsingin seutu koostuu pääkaupunkiseudun kunnista, jotka ovat Helsinki, Espoo, Vantaa ja Kauniainen sekä kehyskunnista Hyvinkää, Järvenpää, Kerava, Kirkkonummi, Nurmijärvi, Sipoo, Tuusula, Vihti, Mäntsälä ja Pornainen. Helsingin seutu sijaitsee Suomen eteläosassa Suomenlahden rannalla.
Helsingin seutu on Suomen suurin kaupungistunut alue ja se on talouden, kulttuurin ja tieteen osalta maan tärkein keskus. Viisi Suomen viidestätoista yliopistosta ja useimmat suuryritysten pääkonttorit sijaitsevat seudulla, kuten myös Suomen päälentoasema Helsinki-Vantaa.
Alueella toimivia yhteistyöelimiä ovat muun muassa joukkoliikennettä hoitava Helsingin seudun liikenne sekä muun muassa jätehuoltoa ja vesihuoltoa hoitava Helsingin seudun ympäristöpalvelut. On arvioitu että Helsingin seudulla asuisi 2030 paikkeilla noin 1,6 miljoonaa asukasta.
Seudulla on tiiviistä maankäytöstä huolimatta myös laajoja virkistys- ja luonnonalueita. Asutus on kuitenkin keskimäärin väljää - jopa Pohjoismaiden mittakaavassa - mutta tiivistä Suomen oloissa.
|
Helsingin seudun kunnat
Helsingin seudun asukasluvun kehitys
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Jana_Kandarr
|
Jana Kandarr
| null |
Jana Kandarr
| null |
Deutsch: Tennisspielerin Jana Kandarr
|
Image illustrative de l’article Jana Kandarr
|
image/jpeg
| 780 | 670 | true | true | true |
Jana Kandarr est une joueuse de tennis allemande, professionnelle du milieu des années 1990 à 2005.
En 2000, elle a joué les huitièmes de finale à l'Open d'Australie, sa meilleure performance en simple dans une épreuve du Grand Chelem.
L'année suivante, classée 56ᵉ, elle sort Amélie Mauresmo, alors 5ᵉ mondiale, au 1ᵉʳ tour à Roland-Garros. Mais elle s'incline au tour suivant face à Rita Grande.
Jana Kandarr n'a remporté aucun tournoi WTA pendant sa carrière.
Elle est la fille de Petra Kandarr, triple championne d'Europe d'athlétisme.
|
Jana Kandarr (née le 21 septembre 1976 à Halle (Saale)) est une joueuse de tennis allemande, professionnelle du milieu des années 1990 à 2005.
En 2000, elle a joué les huitièmes de finale à l'Open d'Australie (battue par Julie Halard), sa meilleure performance en simple dans une épreuve du Grand Chelem.
L'année suivante, classée 56ᵉ, elle sort Amélie Mauresmo, alors 5ᵉ mondiale, au 1ᵉʳ tour à Roland-Garros (7-5, 7-5). Mais elle s'incline au tour suivant face à Rita Grande (54ᵉ).
Jana Kandarr n'a remporté aucun tournoi WTA pendant sa carrière.
Elle est la fille de Petra Kandarr, triple championne d'Europe d'athlétisme.
|
|
pl
|
https://pl.wikipedia.org/wiki/McDonnell_Douglas_F-15_Eagle
|
McDonnell Douglas F-15 Eagle
| null |
McDonnell Douglas F-15 Eagle
| null |
Capt. Matt Bruckner, an F-15 Eagle pilot assigned to the 71st Fighter Squadron, 1st Fighter Wing, at Langley Air Force Base, Va., flies a combat air patrol mission 7 October 2007 over Washington, D.C., in support of Operation Noble Eagle. The aircraft is a McDonnell Douglas F-15C-35-MC Eagle (s/n 83-0026).
|
Ilustracja
|
image/jpeg
| 1,663 | 2,850 | true | true | true |
McDonnell Douglas F-15 Eagle – amerykański ciężki myśliwiec przewagi powietrznej, przeznaczony do działań w każdych warunkach atmosferycznych.
|
McDonnell Douglas F-15 Eagle – amerykański ciężki myśliwiec przewagi powietrznej, przeznaczony do działań w każdych warunkach atmosferycznych.
|
|
ja
|
https://ja.wikipedia.org/wiki/%E3%83%AC%E3%83%83%E3%82%B1
|
レッケ
|
建築物と博物館
|
レッケ / 文化と見所 / 建築物と博物館
| null |
English: Alte Ruthemühle, a former water mill and now a basket and local museum in Recke, Kreis Steinfurt, North Rhine-Westphalia, Germany. Deutsch: Korbmuseum in der Alten Ruthemühle in Recke, Kreis Steinfurt, Nordrhein-Westfalen, Deutschland. Die Aufnahme in dem Heimat- und Korbmuseum entstand während der offiziellen Öffnungszeiten am Deutschen Mühlentag 2013. This is a photograph of an architectural monument.It is on the list of cultural monuments of Recke (Westfalen), no. 03
| null |
image/jpeg
| 3,648 | 5,472 | true | true | true |
レッケ は、ドイツ連邦共和国ノルトライン＝ヴェストファーレン州ミュンスター行政管区のシュタインフルト郡に属す町村で、鉱山と行商の町である。町域北部には、ノルトライン＝ヴェストファーレン州で最も保存状態の良い湿原の1つが存在する。
|
レッケの特別な見所は、3つのディオニシウス教会である。その中でも歴史上最も重要なのが福音主義教会である。町の中央に9世紀に建造されたこの小さな後期ロマネスク様式のザールキルヒェは、この町の最も古い建物であり、保護文化財に指定されている。第2のディオニシウス教会が、ホプステナー通りのカトリックの旧教区教会である。この建物は現在、カトリック教会組織のユーゲントハイム（青年の家）として利用されている。第3の教会が、1953年から1955年に建設された聖ディオニシウス教区教会である。この近代建築では、特に、旧教会から引き継いだヨハン・ハインリヒ・ケーニヒによって制作された1755年の祭壇が文化史上重要である。1889年から1892年にネオゴシック様式で建設されたシュタインベックの聖フィリップスおよびヤーコブス教区教会も保護文化財に指定されている。この教会内には、ヨーゼフ・クラウトヴァルトの作品が数多く収蔵されている。
アルテ・ルーテミューレの中には、様々な古い工芸品を展示する郷土工芸博物館が入居している。また、1年の決められた日にはバックハウス（パン焼き小屋）で、石窯で焼いたパンや焼き菓子が販売される。さらにルーテミューレは戸籍役場としても使われており、人気の結婚式の場となっている。
|
|
es
|
https://es.wikipedia.org/wiki/Cine_de_Vietnam
|
Cine de Vietnam
| null |
Cine de Vietnam
|
Teatro en la ciudad de Ho Chi Minh
| null | null |
image/jpeg
| 768 | 1,024 | true | true | true |
El cine de Vietnam se originó en la década de 1920 y ha sido moldeado en gran medida por las guerras que se libraron en el país desde la década de 1940 hasta la de 1970. Entre las películas más reconocidas en idioma vietnamita a nivel internacional se encuentran Cyclo, El olor de la papaya verde y Vertical Ray of the Sun, todas del director Tran Anh Hung. En los últimos años, a medida que la industria cinematográfica de Vietnam se ha modernizado y ha ido más allá de las películas de propaganda respaldadas por el gobierno, los cineastas vietnamitas contemporáneos han ganado una audiencia más amplia con películas como Buffalo Boy, Bar Girls y The White Silk Dress.
|
El cine de Vietnam se originó en la década de 1920 y ha sido moldeado en gran medida por las guerras que se libraron en el país desde la década de 1940 hasta la de 1970. Entre las películas más reconocidas en idioma vietnamita a nivel internacional se encuentran Cyclo, El olor de la papaya verde y Vertical Ray of the Sun, todas del director Tran Anh Hung. En los últimos años, a medida que la industria cinematográfica de Vietnam se ha modernizado y ha ido más allá de las películas de propaganda respaldadas por el gobierno, los cineastas vietnamitas contemporáneos han ganado una audiencia más amplia con películas como Buffalo Boy, Bar Girls y The White Silk Dress.
|
|
ru
|
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B5%D0%BB%D1%8C%D0%BD%D1%8B%D0%B9_%D0%BA%D0%BB%D0%BE%D0%BF
|
Постельный клоп
|
Морфология
|
Постельный клоп / Морфология
|
Изображение клопа вида Cimex lectularius, полученное на растровом электронном микроскопе. Цвета добавлены при цифровой обработке; части ротового аппарата, предназначенные для прокалывания кожи, выделены фиолетовым и красным.
|
English: ID#: 11739 Description: This digitally-colorized scanning electron micrograph (SEM) revealed some of the ultrastructural morphology displayed on the ventral surface of a bedbug, Cimex lectularius. From this view you can see the insect’s skin piercing mouthparts it uses to obtain its blood meal, as well as a number of its six jointed legs.
| null |
image/jpeg
| 1,927 | 2,835 | true | true | true |
Постельный клоп — вид клопов, распространённое облигатное синантропное кровососущее насекомое. Является эктопаразитом человека и теплокровных животных — питается их кровью.
|
Постельный клоп имеет сильно сплющенное тело длиной от 3 до 8,4 мм в зависимости от насыщения кровью. Самцы в среднем меньше самок. Окраска от грязно-жёлтого до тёмно-коричневого цвета. От переднего края головы отходит хоботок, приспособленный для прокола тканей и сосания крови. Верхние и нижние челюсти имеют вид колющих нерасчленённых щетинок и образуют два канала: широкий — для принятия крови и узкий — для выделения слюны в место укола.
Благодаря геометрии и гибкости сегментированного тела голодный клоп слабо уязвим для механических способов борьбы с ним. Сытый клоп становится менее подвижным, его тело приобретает более округлую форму и соответствующий крови окрас (по цвету которого — от алого до чёрного — можно примерно определить, когда данная особь последний раз питалась).
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_fish_in_Germany
|
List of fish in Germany
| null |
List of fish in Germany
| null |
English: Trachinotus ovatus photographed near Alonissos (Greece). Photo by Roberto Pillon.
| null |
image/jpeg
| 480 | 640 | true | true | true |
The list of fish in Germany consists of indigenous, and also introduced species. In total it consists of 277 species, including three which are extinct.
The following tags are used to indicate the conservation status of species with IUCN criteria:
All the listed species are classified by their origin as freshwater, brackish water, marine, anadromous, catadromous, and euryhaline; also classified as native, introduced, invasive, and species found accidentally.
|
The list of fish in Germany consists of indigenous, and also introduced species. In total it consists of 277 species, including three which are extinct.
The following tags are used to indicate the conservation status of species with IUCN criteria:
All the listed species are classified by their origin as freshwater, brackish water, marine, anadromous, catadromous, and euryhaline; also classified as native, introduced, invasive, and species found accidentally (difficult to characterize it as native or invasive).
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/S%C3%A9bastien_Soriano
|
Sébastien Soriano
| null |
Sébastien Soriano
| null |
Français : Portrait de Sébastien Soriano en 2015.
|
Illustration.
|
image/jpeg
| 2,261 | 3,000 | true | true | true |
Sébastien Soriano, né le 3 décembre 1975, est un haut fonctionnaire français.
Depuis 2015, il est président de l'Autorité de régulation des communications électroniques, des postes et de la distribution de la presse.
|
Sébastien Soriano, né le 3 décembre 1975, est un haut fonctionnaire français.
Depuis 2015, il est président de l'Autorité de régulation des communications électroniques, des postes et de la distribution de la presse (ARCEP).
|
|
az
|
https://az.wikipedia.org/wiki/Q%C4%B1%C5%9F_saray%C4%B1
|
Qış sarayı
|
Müvəqqəti hökümətin mərkəzi kimi (1917)
|
Qış sarayı / Tarixi / Müvəqqəti hökümətin mərkəzi kimi (1917)
|
Qış sarayının son mühafizçiləri və sarayı qoruyan Qadın batalyonu.
|
English: Women's death-corp (Women's Battalion) ready to defend Winter Palace in St. Petersburg, Russia, against bolshevik's mutiny. Русский: Женский ударный батальон на защите Зимнего Дворца от большевицкого мятежа.
| null |
image/jpeg
| 480 | 640 | true | true | true |
Qış sarayı — Sankt-Peterburq, Rusiyada yerləşən və 1732-1917-ci illərdə Rusiya monarxlarının rəsmi iqamətgahı olan məşhur saray kompleksidir. I Pyotrun Qış sarayının yerində 1730-1837-ci illərdə inşa edilmiş və Saray sahili və Saray meydanı arasında yerləşən kompleksin əsas binası yanğından zədələnmiş və bərpa edilmişdir. 1917-ci ildə sarayda baş vermiş üsyan Sovet rəssamlığında, Sergey Eyzenşteynin 1927-ci ildə ekranlaşdırdığı və Rusiya inqilabının simvollarından biri sayılan "Oktyabr" filmində canlandırılmışdır.
Saray Rusiya İmperiyasının gücünü və qüdrətini nümayiş etdirən monumental memarlıq abidəsi kimi inşa edilmişdi. Bu saraydan Rusiya çarları 22,400,000 kvadrat kilometr əraziyə və XIX əsrin sonuna kimi 125 milyon insana hökm etmişlər. Sarayın inşa edilməsində bir çox memarlar çalışsalar da, onlar arasında Yelezaveta barokkosu üslubunun əsas simalarından olan Bartolomeo Rastrellinin adı xüsusilə qeyd edilir. Yaşıl və ağ rəng çalarlarının sintezi şəklində işlənmiş və uzunsov düzbucaqlı formasında olan sarayın əsas fasadı 250 m uzunluğunda və 30 m hündürlüyündədir.
|
Rusiya tarixinin Fevral inqilabı adlandırılan mürəkkəb dövründə Qış sarayı yenidən hökumətin mərkəzi olmuş və keçmiş Rusiya İmperiyasının ərazisi yenidən bu saraydan idarə edilmişdir. 1917-ci ilin fevralında Aleksandr Kerenskinin rəhbərlik etdiyi Rusiya Müvəqqəti Hökuməti Qış sarayının şimal-qərb küncündə məskunlaşdı və Malaxit zalı iclas zalı kimi istifadə olunmağa başladı. Həmin dövrdə sarayın dövlət zalları hələ də, hərbi hospital kimi istifadə olunmağa davam edirdi.
Hökumət kimi, bu məskunlaşmanın da ömrü qısa olmalı idi. 25 oktyabr 1917-ci ildə Müvəqqəti Hökumət uğursuzluqla üzləşdi və militant bolşeviklərin sarayı hədəfə götürdüklərini öyrənən hökumət onu müdafiə etmək qərarına gəldi. Şəhərdəki bütün hərbi birləşmələr, Kerenski hökumətini “inqilabçı qarnizonu məhv etmək üçün Petroqradı almanlara verməkdə günahlandıran” bolşevikləri dəstəkləyirdi.
Bu halda, əvvəllər çara xidmət etmiş bir neçə sadiq xidmətçinin köməyi ilə saray ətrafında barrikadaların qurulmasına başlanıldı. Bir çox adminstrativ işçi sarayı tərk edərək qaçdı və böyük saray yalnızca bir neçə kazak, kadet və qadın batalyonunda xidmət edən 137 qadın hərbi qulluqçu tərəfindən müdafiə olundu. Saraya gətirilən ərzaq ehtiyatının bolşeviklər tərəfindən ələ keçirilməsindən sonra Qış sarayı öz tarixinin ən ağır günlərini yaşamağa başladı. Sovet tarixşünaslığına görə, Kronştadt şəhərindən yenicə qayıtmış beş min matros saraya hücum etmək üçün əmr gözləyirdi və bu zaman Aurora kreyseri Neva çayında, sarayla üzbəüz öz yerini alırdı. Sudan Petropavlovsk qalasına yaxınlaşan bolşeviklər qalanı ələ keçirdikdən sonra artilleriyanı qalada yerləşdirmiş və ətrafdakı binalara qarşı yönləndirmişdirlər. Artıq çarəsiz qalan Müvəqqəti Hökumət sarayın əvvəllər çar ailəsi üzvlərinə məxsus olmuş otaqlarında gizlənməkdən bezərək, sarayın bombardman edilməsindən bir neçə saat əvvəl Saray meydanındakı dövlət binalarından birində bolşeviklərə təslim oldu.
7:00 pm-da hökumətin Malaxit otağında son iclası keçirməsi zamanı telefon və digər vasitələr də daxil olmaqla, xarici aləmlə bütün əlaqələr kəsilmişdi. Sarayı tərk etmədən, bolşeviklərlə müzakirələrə başlamaq haqqında qısa debat baş tutdu. Lakin, tamamilə əhatə olunmuş sarayın Neva çayına açılan əsas fasadının Aurora krayslerindən açılan atəşlə bombardman edilməsindən sonra Müvəqqəti hökumət ultimatum verməkdən imtina etdi. Daha sonra pulemyotlardan saraya atəş açmağa başlamasıyla bolşeviklər İmperator Həzrətlərinin şəxsi pilləkənindən saraya girməyə çalışdılar. Baş vermiş döyüşlər zamanı hər iki tərəf itki verdi və nəhayət 2:00 am-də bolşeviklər sarayda nəzarəti ələ keçirə bildilər. Keçdikləri bütün otaqlarda dağıdıcı izlər qoyan bolşeviklər, çar ailəsi üzvlərinə məxsus xüsusi otaqlardan biri olan Kiçik yemək otağında (planda 28 nömrə ilə göstərilib) Müvəqqəti hökumət üzvlərinin hamısını tutana kimi sarayda gəzdilər. Krenski bolşeviklərin əlindən qaçaraq Pskovda gizləndi və burada hərbi dəstə yığaraq paytaxtı qaytarmağa çalışdı. Onun döyüşçüləri Çarskoe Selonu ələ keçirə bilsələr də, növbəti gün Pulkovoda məğlub edildilər.
Göz şahidi olmuş bir şahidin sözlərinə görə, hökumətin həbsindən sonra, bolşeviklər bütün şəhərdə kükrəməyə başladılar:
Qış sarayının zirzəmilərində saxlanılan şərab ehtiyatı, şəhərin bir həftə davam edən talanını daha da gücləndirmişdir. Birmənalı olaraq, tarixin ən yaxşı və zəngin şərab kolleksiyası olan bu zirzəmidə bir çox qiymətli şərab nümunələri, o cümlədən Çarın sevimlisi olan, 1847-ci ilə aid dəyərli “Chateau de Calme” şərabları saxlanırdı. Kütlə şərab içməyə o qədər meyl edirdi ki, bolşeviklər çox radikalm həll yolu seçməyə məcbur oldular və şərab ehtiyatı Neva çayına boşaldıldı. Bu, sarayın kanalizasiya yolları ətrafında insan kütlələrinin toplanmasına səbəb oldu. Digər təklif, zirzəmilərin partladılması isə çox təhlükəli idi. Nəhayət, hərbi vəziyyətin elan edilməsi ilə problem həll edildi. Qeyd edilir ki, Petroqrad “ola bilsin ki, tarixin ən böyük içki qonaqlığından ayılaraq, özünü qaydaya salmağa başlamışdır.”
Artıq dağıdılmış və lazımslz bina olan Qış sarayı, rejimin təhqir simvolu olmaqla naməlu
|
|
uk
|
https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9E%D0%BF%D0%B5%D1%80%D0%B0%D1%86%D1%96%D1%8F_%C2%AB%D0%9D%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%BE%D1%80%D0%B5%D0%BD%D0%B0_%D1%81%D0%B2%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D0%B4%D0%B0%C2%BB
|
Операція «Нескорена свобода»
| null |
Операція «Нескорена свобода»
| null |
U.S. Marines from Alpha Co., Battalion Landing Team 1st Bn., 6th Marines, startle the owner of a compound who refused to open his door for a search during Operation EL DORADO.
| null |
image/jpeg
| 1,098 | 1,600 | true | true | true |
Операція «Нескорена свобода» — офіційна назва урядом США військового конфлікту в Афганістані, а також ряду дрібних військових операцій, під егідою «війни проти тероризму».
Операції спочатку дали назву «Нескінченна справедливість», яку часто неправильно перекладали як "Операція «Кінцева справедливість». Згодом назву операції змінили, через різкі висловлювання керівників декількох релігій, які вважали, що дана назва спричиняє образу для всього мусульманського населення Афганістану. Після заяви Президента США Джорджа Буша «…це не війна — цей хрестовий похід проти тероризму, який триватиме певний час…», яка викликала хвилю невдоволення і критики в ісламському світі, назву довелося змінити.
Сама операція складається з локальних операцій по всьому світі:
Операція «Нескорена свобода» — Афганістан
Операція «Нескорена свобода» — Філіппіни
Операція «Нескорена свобода» — Африканський ріг
Операція «Нескорена свобода» — Панкінська ущелина
Операція «Нескорена свобода» — Західна Сахара
Операція «Нескорена свобода» — Карибський басейн та Центральна Америка
"Операція «Нескорена свобода» — Киргизстан
Назва «Нескорена свобода» відноситься більше до війни в Афганістані.
|
Операція «Нескорена свобода» (англ. Operation Enduring Freedom (OEF)) — офіційна назва урядом США військового конфлікту в Афганістані, а також ряду дрібних військових операцій, під егідою «війни проти тероризму» (GWOT).
Операції спочатку дали назву «Нескінченна справедливість» (англ. Operation Infinite Justice), яку часто неправильно перекладали як "Операція «Кінцева справедливість» (англ. Operation Ultimate Justice). Згодом назву операції змінили, через різкі висловлювання керівників декількох релігій, які вважали, що дана назва спричиняє образу для всього мусульманського населення Афганістану. Після заяви Президента США Джорджа Буша «…це не війна — цей хрестовий похід проти тероризму, який триватиме певний час…», яка викликала хвилю невдоволення і критики в ісламському світі, назву довелося змінити.
Сама операція складається з локальних операцій по всьому світі:
Операція «Нескорена свобода» — Афганістан
Операція «Нескорена свобода» — Філіппіни (раніш операція «Вільний Орел»)
Операція «Нескорена свобода» — Африканський ріг
Операція «Нескорена свобода» — Панкінська ущелина
Операція «Нескорена свобода» — Західна Сахара (див. також Ісламське повстання в Магрибі)
Операція «Нескорена свобода» — Карибський басейн та Центральна Америка
"Операція «Нескорена свобода» — Киргизстан
Назва «Нескорена свобода» відноситься більше до війни в Афганістані. Інші операції лише номінально відносяться до них, хоча і акцентуються на війні проти тероризму.
Операція «Нескорена свобода» — це військові місії США та Великої Британії, які існують окремо, і не входять в комплекс місій Міжнародних сил сприяння безпеці під проводом НАТО, до якого входять США і Велика Британія. Спочатку було задумано, що дві окремі операції зіллються в одну спільну, але цього не сталося дотепер.
|
|
ru
|
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A0%D1%83%D0%B4%D0%BE%D0%B9,_%D0%90%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%81%D0%B5%D0%B9_%D0%9D%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%D0%B5%D0%B2%D0%B8%D1%87
|
Рудой, Алексей Николаевич
|
Авторские фотографии А. Н. Рудого
|
Рудой, Алексей Николаевич / Авторские фотографии А. Н. Рудого
| null |
English: The left Bank of Teletskoye Lake, Altai
| null |
image/jpeg
| 480 | 640 | true | true | true |
Алексе́й Никола́евич Рудо́й — советский и российский геоморфолог, гляциолог, географ. Основоположник нового направления научных исследований — четвертичной гляциогидрологии. Автор теории дилювиального морфолитогенеза.
Доктор географических наук, профессор, действительный член Русского географического общества, член Гляциологической и Селевой ассоциаций и Комиссии по континентальной палеогидрологии Международного союза по изучению четвертичного периода, Почётный работник высшего профессионального образования Российской Федерации.
|
Из экспедиций геоморфологов Томского государственного университета в район Телецкого озера под руководством Алексея Николаевича Рудого
|
|
tr
|
https://tr.wikipedia.org/wiki/%C3%87i%C3%A7ek_Dilligil
|
Çiçek Dilligil
| null |
Çiçek Dilligil
| null |
Türkçe: Oyuncu Çiçek Dilligil
| null |
image/jpeg
| 204 | 153 | true | true | true |
Lütfiye Çiçek Dilligil Öztoprak Türk tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu.
Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı'ndan mezun olan ve Devlet Tiyatroları eski Genel Müdürü Rahmi Dilligil'in kardeşi, oyuncu ve yönetmen Avni Dilligil ile oyuncu Belkıs Dilligil'in kızı olan sanatçı, sahne içinde yetişmesine karşın, profesyonel anlamda Kent Oyuncuları'nda yer aldı. Sanat hayatında ön plana çıkması atv'de yayımlanan Dinazorus adlı çocuk programıyla oldu. Sanatçı Bora Öztoprak'la evli olan Dilligil, Tiyatrokare ekibinde yer aldı. Çiçek Dilligil, tiyatroya oranla, rol aldığı sinema ve dizi filmlerle daha çok tanınmıştır. Şu anda MSM'nde tiyatro eğitmenliği ve bölüm başkanlığı yapmaktadır. Aynı zamanda Eyüboğlu Koleji'nde de tiyatro eğitmenliği yapmaktadır. 17. Afife Tiyatro Ödülleri'nde jüri üyeliği yapmıştır.
|
Lütfiye Çiçek Dilligil Öztoprak (d. 5 Haziran 1969 , İstanbul) Türk tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu.
Mimar Sinan Üniversitesi Devlet Konservatuvarı'ndan mezun olan ve Devlet Tiyatroları eski Genel Müdürü Rahmi Dilligil'in kardeşi, oyuncu ve yönetmen Avni Dilligil ile oyuncu Belkıs Dilligil'in kızı olan sanatçı, sahne içinde yetişmesine karşın, profesyonel anlamda Kent Oyuncuları'nda yer aldı. Sanat hayatında ön plana çıkması atv'de yayımlanan Dinazorus adlı çocuk programıyla oldu. Sanatçı Bora Öztoprak'la evli olan Dilligil, Tiyatrokare ekibinde yer aldı. Çiçek Dilligil, tiyatroya oranla, rol aldığı sinema ve dizi filmlerle daha çok tanınmıştır. Şu anda MSM (Müjdat Gezen Sanat Merkezi)'nde tiyatro eğitmenliği ve bölüm başkanlığı yapmaktadır. Aynı zamanda Eyüboğlu Koleji'nde de tiyatro eğitmenliği yapmaktadır. 17. Afife Tiyatro Ödülleri'nde jüri üyeliği yapmıştır.
|
|
sv
|
https://sv.wikipedia.org/wiki/Physoplexis_comosa
|
Physoplexis comosa
|
Bilder
|
Physoplexis comosa / Bilder
| null |
Physoplexis comosa
| null |
image/jpeg
| 600 | 800 | true | true | true |
Physoplexis comosa är en klockväxtart som först beskrevs av Carl von Linné, och fick sitt nu gällande namn av Philipp Johann Ferdinand Schur. Physoplexis comosa ingår i släktet Physoplexis och familjen klockväxter. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
| null |
|
ta
|
https://ta.wikipedia.org/wiki/%E0%AE%87%E0%AE%AF%E0%AE%B2%E0%AE%BF%E0%AE%9F%E0%AE%A4%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AE%BF%E0%AE%B2%E0%AF%8D_%E0%AE%85%E0%AE%B1%E0%AF%8D%E0%AE%B1%E0%AF%81%E0%AE%B5%E0%AE%BF%E0%AE%9F%E0%AF%8D%E0%AE%9F_%E0%AE%87%E0%AE%A9%E0%AE%AE%E0%AF%8D
|
இயலிடத்தில் அற்றுவிட்ட இனம்
|
எடுத்துக் காட்டுகள்
|
இயலிடத்தில் அற்றுவிட்ட இனம் / எடுத்துக் காட்டுகள்
|
இந்த வகை காக்கை இனங்கள் 2002ம் ஆண்டுவரை தான் உலகில் வாழ்ந்தன. (Hawaiian Crow)(ʻAlalā)[3]
|
English: Hawaiian Crow (Corvus hawaiiensis). Français : Une Corneille d'Hawaï (Corvus hawaiiensis). العربية: ar:غراب هاواي .
| null |
image/jpeg
| 2,023 | 2,030 | true | true | true |
இயலிடத்தில் அற்றுவிட்ட இனம் என்பது ஒரு உயிர்வாழும் இனத்திற்கு பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கத்தினால் வழங்கப்படும் சிவப்புப் பட்டியலில், வழங்கப்படக்கூடிய காப்பு நிலைகளில் ஒன்றாகும். இந்நிலையிலுள்ள குறிப்பிட்ட இனத்தின் உயிரிவாழும் அங்கத்தவர்கள், தமது சொந்த வாழிடத்திற்கு வெளியாகவோ, அல்லது சிறைப்பட்ட நிலையிலோ மட்டுமே வாழ்வதைக் குறிக்கும்.
இயலிடத்தில் அற்றுவிட்ட அனைத்து இனங்களும் அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளான இனங்களாகக் கொள்ள முடியாது. எடுத்துக்காட்டாக இயலிடத்தில் அற்றுவிட்ட இனமான Ameca splendens ஆனது நீர்வாழ் உயிரினங்கள் காட்சிச்சாலையில் மிகவும் பிரபலமாக உள்ளது.
|
Alagoas Curassow (1988 இலிருந்து)
Barbary Lion (1922 இலிருந்து)
Black Soft-shell Turtle (2002 இலிருந்து)
Guam Rail (1980 இலிருந்து)
ʻAlala|Hawaiian Crow (2002 இலிருந்து)
Père David's Deer (2008 இலிருந்து)
Red-tailed Black Shark (1996 இலிருந்து)
Scimitar Oryx (2000 இலிருந்து)
Seychelles giant tortoise (1840 இலிருந்து)
Socorro Dove (1972 இலிருந்து)
Wyoming Toad (1991 இலிருந்து)
Escarpment Cycad (2006 இலிருந்து)
|
|
kk
|
https://kk.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%B5%D1%80%D0%B4%D0%B0%D0%B1%D0%B1%D0%B8%D0%BE
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4a/Karte_Gemeinde_Verdabbio_2007.png
|
Вердаббио
| null |
Вердаббио
|
Картада орналасуы
|
English: Municipality Verdabbio
| null |
image/png
| 1,187 | 1,033 | true | true | true |
Вердаббио — Швейцарияның Граубюнден кантонында орналасқан коммуна. Моэза округінің құрамына кіреді.
2006 жылғы мәліметтер бойынша тұрғындарының саны 162 адамды құрайды. Алып жатқан жер аумағы 13.13 км² шамасында. Ресми идентификациялық коды — 3836, пошта индексі — 6538.
|
Вердаббио (нем. Verdabbio) — Швейцарияның Граубюнден кантонында орналасқан коммуна. Моэза округінің құрамына кіреді.
2006 жылғы мәліметтер бойынша тұрғындарының саны 162 адамды құрайды. Алып жатқан жер аумағы 13.13 км² шамасында. Ресми идентификациялық коды — 3836, пошта индексі — 6538.
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Sky_Brown
|
Sky Brown
|
Career
|
Sky Brown / Career
|
Brown doing a flip trick in 2016
|
English: Sky Brown is an 8-year-old girl skateboarding prodigy who is changing game for women's skateboarding. She is the youngest skater ever on on the Vans Tour ! UPROXX: The premier news and culture platform for the digital generation.
| null |
image/jpeg
| 1,203 | 977 | true | true | true |
Sky Brown is an Anglo-Japanese skateboarder, who competes for Great Britain. She is the youngest professional skateboarder in the world, and has also won the American TV programme Dancing with the Stars: Juniors.
|
Brown does not have a skateboarding coach, instead she learns tricks from YouTube. She sometimes practices with Shaun White, who won Olympic snowboarding medals. Brown is sponsored by Nike, making her the youngest Nike sponsored athlete in the world. She has featured in a Nike campaign alongside Serena Williams and Simone Biles. She is also supported by Almost Skateboards and Skateistan. She has over
602,000 followers on Instagram and over 29 million views on YouTube. At the age of 10, Brown became a professional athlete, making her the youngest professional skateboarder in the world.
In 2016, at the age of 8, Brown took part in the Vans US Open, making her the youngest person ever to compete at the event. She fell off her skateboard in a heat. In 2017, she came second in the Asian Continental Finals, and she finished in the top 10 of the 2018 Vans Park Series. In 2018, she won the US TV show Dancing with the Stars: Juniors.
In February 2019, she won the Simple Session event in Tallinn, Estonia. In March 2019, Brown announced that she would be competing for Great Britain, having previously said that she would compete for Japan. Brown said that she favoured the "more relaxed approach" of the British Skateboarding Association. In 2019, Brown also came third at the World Skateboarding Championship, and became the first female to land a frontside 540 at the X Games. She finished fifth at the X Games skateboarding event. Brown came third at the 2020 Park World Skateboarding Championships in Brazil.
Brown is one of five Britons attempting to qualify for the skateboarding events at the 2020 Summer Olympics, the first time the sport will be included in the games. She was scheduled to compete in the 2020 Summer Olympics qualification event in May 2020. Due to her current world ranking, it was likely she would be awarded a place at the Games, as the top 12 ranked skateboarders will automatically qualify for the Olympics. If she had qualified, Brown would have been the youngest British Olympian ever, at the age of 12, beating Margery Hinton who was 13 years and 43 days when she competed in the 200 metre breaststroke event at the 1928 Summer Olympics. Brown would not have been the youngest competitor at the Games, as Syrian table tennis player Hend Zaza is younger than Brown.
On 28 May 2020, while training in California, she suffered a horrific fall from a half-pipe ramp which left her with several skull fractures and a broken left wrist and hand. She was flown to a hospital and was reported as being unresponsive on arrival. Her father said afterwards that she was "lucky to be alive", whilst Brown herself said it was her worst fall yet, but she remains determined to push boundaries and compete for gold at the Tokyo Olympics.
|
|
ca
|
https://ca.wikipedia.org/wiki/Donald_Pettit
|
Donald Pettit
| null |
Donald Pettit
| null |
English: Thin crescents along the horizons of Earth and its moon depict International Space Station (ISS) Expedition 31. The shape of the patch represents a view of our galaxy. The black background symbolizes the research into dark matter, one of the scientific objectives of Expedition 31. At the heart of the patch are Earth, its moon, Mars, and asteroids, the focus of current and future exploration. The ISS is shown in an orbit around Earth, with a collection of stars for the Expedition 30 and 31 crews. The small stars symbolize the visiting vehicles that will dock with the complex during this expedition. Deutsch: Dünne Bögen entlang der Horizonte von Erde und Mond beschreiben die Expedition 31 der Internationale Raumstation (ISS). Die Gestalt des Emblems repräsentiert eine Ansicht unserer Galaxis. Der schwarze Hintergrund symbolisiert die Forschung in Dunkler Materie, eines der wissenschaftlichen Ziele der Expedition 31. Im Herzen des Emblems sind die Erde, ihr Mond, Mars und Asteroiden der Fokus von gegenwärtiger und zukünftiger Erforschung. Die ISS sieht man im Orbit um die Erde, mit einer Sammlung von Sternen für die Expedition 30 und 31 Mannschaften. Die kleinen Sterne stehen für die besuchenden Fahrzeuge, die während dieser Expedition an den Komplex andocken.
|
Expedició 31
|
image/png
| 3,350 | 3,200 | true | true | true |
Donald Roy Pettit és un enginyer químic americà i astronauta de la NASA. Va realitzar dues estades de llarga duració a bord de l'Estació Espacial Internacional, una missió del transbordador espacial i una expedició de sis setmanes a l'Antàrtida per trobar meteorits.
|
Donald Roy Pettit (nascut el 20 d'abril de 1955) és un enginyer químic americà i astronauta de la NASA. Va realitzar dues estades de llarga duració a bord de l'Estació Espacial Internacional, una missió del transbordador espacial i una expedició de sis setmanes a l'Antàrtida per trobar meteorits.
|
|
de
|
https://de.wikipedia.org/wiki/Liste_der_Kulturdenkmale_in_Wei%C3%9Fenfels
|
Liste der Kulturdenkmale in Weißenfels
|
Weißenfels
|
Liste der Kulturdenkmale in Weißenfels / Kulturdenkmale nach Ortsteilen / Weißenfels
| null |
Deutsch: Straßenzeile Gutenbergstraße 1, 3, 5, 7, 9, 11, 13, 15, 17 , Weißenfels
|
Straßenzeile
|
image/jpeg
| 3,456 | 4,608 | true | true | true |
In der Liste der Kulturdenkmale in Weißenfels sind alle Kulturdenkmale der Gemeinde Weißenfels und ihrer Ortsteile aufgelistet. Grundlage ist das Denkmalverzeichnis des Landes Sachsen-Anhalt, das auf Basis des Denkmalschutzgesetzes vom 21. Oktober 1991 durch das Landesamt für Denkmalpflege und Archäologie Sachsen-Anhalt erstellt und seither laufend ergänzt wurde.
| null |
|
de
|
https://de.wikipedia.org/wiki/Dranse_d%E2%80%99Abondance
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/21/Dranse_d%27Abondance.jpg
|
Dranse d’Abondance
| null |
Dranse d’Abondance
| null |
Français : La Dranse d'Abondance à Pré-la-Joux (commune de Châtel)
|
Der Fluss bei Pré-la-Joux (Gemeinde Châtel)
|
image/jpeg
| 600 | 800 | true | true | true |
Die Dranse d’Abondance ist ein Gebirgsfluss in Frankreich, der im Département Haute-Savoie in der Region Auvergne-Rhône-Alpes verläuft. Sie ist hydrografisch als der Oberlauf der so insgesamt 49,1 km langen Dranse klassifiziert und entspringt im Gemeindegebiet von Châtel, nahe dem Col de Bassachaux, in der Nähe der Grenze zur Schweiz. Der Fluss entwässert generell Richtung Nordwest. Nach einer Strecke von rund 39
Kilometern mündet im Gemeindegebiet von La Forclaz von links die Dranse de Morzine. Ab hier heißt der Fluss Dranse und mündet nach etwa 10 km in den Genfersee.
|
Die Dranse d’Abondance ist ein Gebirgsfluss in Frankreich, der im Département Haute-Savoie in der Region Auvergne-Rhône-Alpes verläuft. Sie ist hydrografisch als der Oberlauf der so insgesamt 49,1 km langen Dranse klassifiziert und entspringt im Gemeindegebiet von Châtel, nahe dem Col de Bassachaux, in der Nähe der Grenze zur Schweiz. Der Fluss entwässert generell Richtung Nordwest. Nach einer Strecke von rund 39
Kilometern mündet im Gemeindegebiet von La Forclaz von links die Dranse de Morzine. Ab hier heißt der Fluss Dranse (ohne Namenszusatz) und mündet nach etwa 10 km in den Genfersee.
|
nl
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Chromatomyia
|
Chromatomyia
| null |
Chromatomyia
| null |
Chromatomyia horticola from Commanster, Belgian High Ardennes .
|
Chromatomyia horticola
|
image/jpeg
| 428 | 640 | true | true | true |
Chromatomyia is een geslacht van insecten uit de familie van de mineervliegen, die tot de orde tweevleugeligen behoort.
|
Chromatomyia is een geslacht van insecten uit de familie van de mineervliegen (Agromyzidae), die tot de orde tweevleugeligen (Diptera) behoort.
|
|
sr
|
https://sr.wikipedia.org/wiki/LIG1
|
LIG1
| null |
LIG1
| null |
English: Gene expression pattern of the LIG1 gene.
| null |
image/png
| 135 | 255 | true | true | true |
DNK ligaza 1 je enzim koji je kod ljudi kodiran LIG1 genom. On učestvuje u replikaciji DNK i procesu popravke. Mutacije LIG1 koje proizvode deficijenciju DNK ligaze I rezultuju u imunodeficijenciji i povećanoj senzitivnosti na agense koji oštećuju DNK.
|
DNK ligaza 1 je enzim koji je kod ljudi kodiran LIG1 genom. On učestvuje u replikaciji DNK i procesu popravke. Mutacije LIG1 koje proizvode deficijenciju DNK ligaze I rezultuju u imunodeficijenciji i povećanoj senzitivnosti na agense koji oštećuju DNK.
|
|
es
|
https://es.wikipedia.org/wiki/Miranda_de_Ebro
|
Miranda de Ebro
|
Arquitectura religiosa
|
Miranda de Ebro / Patrimonio / Arquitectura religiosa
|
Iglesia de los Sagrados Corazones.
|
Fachada de la Iglesia del antiguo Convento/Colegio de los Sagrados Corazones, Miranda de Ebro (Burgos)
| null |
image/jpeg
| 1,800 | 1,200 | true | true | true |
Miranda de Ebro es un municipio y ciudad de España, ubicado en el norte del país, perteneciente a la provincia de Burgos, en la comunidad autónoma de Castilla y León. Está situado en la comarca del Valle del Ebro, al noreste de la provincia, junto a los límites con Álava y La Rioja. Cuenta con una población de 35 522 habitantes, y es la segunda ciudad más poblada de la provincia tras la capital.
En el plano económico tiene un marcado carácter industrial y es un importante nudo de comunicaciones, especialmente ferroviario. La industria química, alimentaria y aeronáutica son sus máximos exponentes. En un radio de tan solo 80 km se encuentran las ciudades de Bilbao, Burgos, Logroño y Vitoria; y a 130 km las de Pamplona y San Sebastián. Se encuentra a 150 km de la frontera con Francia.
A pesar de la existencia de asentamientos en la zona desde la Edad del Hierro, la primera mención de Miranda de Ebro en la Historia se produjo en el año 757. Alfonso VI concedió a la villa un importante fuero en 1099 y dos siglos después, el comercio mirandés tomó fuerza tras la concesión de las ferias.
|
Iglesia del Espíritu Santo: Antiguamente se la conocía bajo la advocación de san Nicolás. Se trata de un templo de naturaleza románica que ya es mencionado en el Fuero de Miranda de 1099. Su portada y su ábside son del siglo XIII y su reducida nave gótica del siglo XVI. Antes de la guerra civil (mayo de 1936), sufrió importantes daños y desde su rehabilitación se la denomina, del Espíritu Santo.
Iglesia de Santa María: Construida en el siglo XVI, su estilo está a camino entre renacentista y gótico tardío. En su interior descansa el cuerpo momificado de Pascual Martínez El Chantre, en el lugar donde fundó para pobres y peregrinos del Camino Vasco del Interior un hospital.
Iglesia de los Sagrados Corazones: Situada en el antiguo Convento de San Francisco, la iglesia fue construida en el siglo XVI. Destaca su espadaña de estilo barroco construida en 1693.
Antigua iglesia de San Juan: Oculta entre las casas, la antigua iglesia de San Juan se encuentra en ruina desde 1875. A pesar de ello, en su interior se conservan las naves principales decoradas con una cuidada policromía, la pila bautismal y los ventanales ojivales polilobulados.
Iglesia de San Nicolás: Construida en 1945, su proyecto quedó segundo en el Certamen Nacional de Arquitectura de aquel año. Consta de tres naves de aspecto basilical, ábside y un gran rosetón en su portada. En su interior destacan los grandes lienzos adheridos a la pared del ábside pintados por Manuel Navarro y su hermano.
Iglesia de Nuestra Señora de los Ángeles: También llamada iglesia de FEFASA por construirse, en 1951, a iniciativa de la cercana planta química del mismo nombre. Se emplaza en el barrio mirandés de Los Ángeles, en las afueras de la ciudad. Se trata de un notable ejemplo de arquitectura religiosa contemporánea, de líneas modernas y funcionales.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_windmills_in_France
|
List of windmills in France
|
Dordogne
|
List of windmills in France / Dordogne
| null |
Français : Ancien moulin au nord du village de Pomport, Dordogne, France.
| null |
image/jpeg
| 3,264 | 2,448 | true | true | true |
A list of the windmills in France. Mills standing are in bold, remains are in italics.
| null |
|
it
|
https://it.wikipedia.org/wiki/Armi_e_armature_romane
|
Armi e armature romane
|
Armi collettive
|
Armi e armature romane / Epoca per epoca / Periodo alto imperiale / Armi collettive
| null |
Deutsch: Beim Römerfest 2005 in Schloßau kam auch dieser Nachbau einer römischen Ballista zum Einsatz
| null |
image/jpeg
| 1,214 | 2,034 | true | true | true |
Per armi ed armature romane si intende l'insieme delle armi "da offesa" e "da difesa" utilizzate sia dal singolo individuo sia in modo collettivo da un gruppo di armati nella storia di Roma dalle forze di soldati che servirono nelle legioni dall'epoca monarchica e repubblicana a quella imperiale e tardo imperiale. Roma riuscì a imporre il suo dominio su un vastissimo territorio grazie a un esercito estremamente organizzato, discliplinato, ben addestrato ed equipaggiato. Le armi romane furono, quindi, di fondamentale importanza per ottenere i rilevanti successi contro tutti i nemici che essa incontrò durante la sua storia più che millenaria. La supremazia tecnologica di Roma fu uno dei vantaggi decisivi della superiorità romana.
L'arma da offesa meglio conosciuta fu sicuramente il gladio, che per alcuni secoli, unito alla sapienza tattica romana, rese temibile il legionario nel mondo conosciuto. Tra le armi d'assedio collettive, vale la pena invece ricordare, tra le principali, lo scorpione, l'ariete, la catapulta e la torre mobile; in quest'ultima vi erano diverse baliste, armi create per scagliare frecce ad alta velocità.
|
L'artiglieria romana comprendeva baliste (ogni legione ne aveva 55 circa, servite ciascuna da 11 uomini), ossia grandi balestre montate su ruote, che grazie alla torsione delle loro corde riuscivano a scaraventare anche a molti metri di distanza enormi dardi, che potevano essere incendiati. Insieme alle baliste c'erano anche gli "scorpioni", simili alle precedenti ma molto più piccoli e maneggevoli.
Insieme alle baliste venivano schierati gli onagri (catapulte chiamate così per il rinculo che producevano durante il lancio), che lanciavano massi ricoperti di pece, cui si appiccava il fuoco, creando vere e proprie "bombe incendiarie", con lo scopo di abbattere le difese nemiche, distruggendo mura ed edifici.
I genieri in forza alle legioni erano in grado di costruire e schierare potenti armi collettive, in funzione sia offensiva che difensiva, tra cui i già citati onagri (10 per legione, ovvero 1 per coorte), catapulte, scorpiones e carrobaliste (55 per legione), queste ultime parti essenziali dell'artiglieria legionaria, introdotte nel II secolo e usate per la prima volta da Traiano. Le macchine mobili avevano una funzione tattica analoga a quella della attuale artiglieria campale; inoltre vi erano altre macchine usate esclusivamente per l'assedio, come baliste, arieti, torri d'assedio, vinee.
Artiglieria
|
|
de
|
https://de.wikipedia.org/wiki/Taktisches_Luftwaffengeschwader_33
|
Taktisches Luftwaffengeschwader 33
|
Jagdbombergeschwader 33 (1958–2013)
|
Taktisches Luftwaffengeschwader 33 / Geschichte / Jagdbombergeschwader 33 (1958–2013)
|
Fiat G-91 Gina Ausbildungswerkstatt JaboG33
|
English: A German Fiat G-91R/3 "Gina" (Luftwaffe serial 99+03) used by the Luftwaffe's 33rd Fighter-Bomber Wing (JaboG 33) at Buechel Air Base (state of Rhineland-Palatinate, Federal Republic of Germany) as a stationary training object for the wing's maintenance group. In the background one of the wing's hardened aircraft shelters is visible. Deutsch: Eine Fiat G-91R/3 "Gina" (99+03) der Ausbildungswerkstatt des Jagdbombergeschwaders 33 in Büchel, Rheinland-Pfalz, vor einem Flugzeugbunker des Fliegerhorsts.
| null |
image/jpeg
| 1,704 | 2,272 | true | true | true |
Das Taktische Luftwaffengeschwader 33, bis 30. September 2013 Jagdbombergeschwader 33, ist ein fliegender Kampfverband der Luftwaffe der Bundeswehr, der mit dem Waffensystem Panavia Tornado IDS ausgerüstet ist. Das Geschwader ist auf dem Fliegerhorst Büchel in Rheinland-Pfalz stationiert.
Der Fliegerhorst ist Standort für US-amerikanische Kernwaffen vom Typ B61.
|
Am 23. März 1959 hatten die Piloten des JaboG 33 bereits die 10.000ste Flugstunde absolviert. Ebenfalls im Jahr 1959 verlegte das Geschwader erstmals ins Ausland – fast das gesamte Geschwader flog im Mai 1959 für fast vier Wochen ins türkische Bandirma. Ende September 1959 waren die Ausbauarbeiten an der Startbahn in Büchel soweit abgeschlossen, dass der volle Flugbetrieb möglich wurde. Am 3. Juni 1960 veranstaltete die Luftwaffe in Büchel einen Großflugtag, der bei der Bevölkerung großen Anklang fand. An diesem Tag präsentierten sich auch die amerikanischen und italienischen Streitkräfte auf dem Fliegerhorst. Ende des Jahres 1960 verlegte das JaboG 33 zum ersten Mal nach Decimomannu (Sardinien/Italien). Die Auslandskommandos nach „Deci“ finden seit dieser Zeit regelmäßig statt.
In Cochem-Brauheck entstanden 1961 die Truppenunterkünfte des JaboG 33. Dazu wurde dieser Stadtteil von Cochem neu errichtet.
Ab August 1962 erfolgte die Umrüstung des Geschwaders auf die Lockheed F-104G Starfighter.
1982 erreichte das Geschwader 200.000 Starfighter-Flugstunden und somit die bis dahin weltweit meisten Flugstunden auf diesem Muster. Insgesamt wurden bis zur Außerdienststellung am 30. Mai 1985 rund 231.900 Flugstunden auf der F-104G geflogen.
1985 wurde auf den Flugzeugtyp Panavia Tornado IDS umgerüstet. Die 100.000ste Tornado-Flugstunde wurde am 3. September 1999 erflogen.
Die KFZ- und die Nachschubstaffel wurden zum 1. April 2013 zusammengelegt und bilden seitdem die Nachschub- und Transportstaffel. Das JaboG 33 war bis zu diesem Zeitpunkt das letzte Geschwader der Luftwaffe, das diese noch in getrennter Form hatte.
Die Sicherungsstaffel wurde diesbezüglich auch neu gegliedert in die erste und zweite Sicherungsstaffel „S“.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/London_station_group
|
London station group
| null |
London station group
| null |
London January 5 2018 (47) London Bridge Station
|
London Bridge
|
image/jpeg
| 3,672 | 4,896 | true | true | true |
The London station group is a group of 18 railway stations served by the National Rail network in central London. Most are terminal stations, either serving major national services or local commuter routes. A small number are through-stations that are considered terminals for ticketing purposes. All current stations in the group fall within London fare zone 1. A ticket marked "London Terminals" allows travel to any station in the group via any permitted route, as determined by the National Routeing Guide.
Most London terminal stations were developed in the mid-19th century during the initial boom of rail transport. Many stations were built around the edge of central London, stopping at what is now the London Inner Ring Road, because it was prohibitively expensive to build right into the centre, and because each railway was owned by a private company competing with the others. The creation of the London Underground provided a practical connection to the various terminals, which continues to be the case as of the 21st century.
|
The London station group is a group of 18 railway stations served by the National Rail network in central London. Most are terminal stations, either serving major national services or local commuter routes. A small number are through-stations that are considered terminals for ticketing purposes. All current stations in the group fall within London fare zone 1. A ticket marked "London Terminals" allows travel to any station in the group via any permitted route, as determined by the National Routeing Guide.
Most London terminal stations were developed in the mid-19th century during the initial boom of rail transport. Many stations were built around the edge of central London, stopping at what is now the London Inner Ring Road, because it was prohibitively expensive to build right into the centre, and because each railway was owned by a private company competing with the others. The creation of the London Underground provided a practical connection to the various terminals, which continues to be the case as of the 21st century. Many of the stations have been upgraded and modernised to provide a greater capacity and connections to the network; the first London terminal, London Bridge has been rebuilt and expanded on numerous occasions, and of the major 19th century terminals, only Broad Street has closed.
The London terminals had a significant impact on the local area. Originally, the demolition of poor properties, particularly south of the River Thames, caused blight and deprived areas around the station. This has changed in the 21st century, where development around the main terminals has been well-received and attracted occupants and businesses.
|
|
lt
|
https://lt.wikipedia.org/wiki/Iv%C3%A1n_C%C3%B3rdoba
|
Iván Córdoba
| null |
Iván Córdoba
| null |
Deutsch: Ivan Cordoba - Inter Mailand English: Ivan Cordoba - F.C. Internazionale Milano
| null |
image/jpeg
| 3,000 | 2,000 | true | true | true |
Ivanas Kordoba – buvęs Kolumbijos futbolininkas, gynėjo pozicijoje žaidęs daugiausia „Internazionale“ klube. Iki tol rungtyniavo Kolumbijos ir Argentinos klubuose.
Iván Córdoba su Kolumbijos rinktine dalyvavo 2001 m. Copa América turnyre ir 1998 m. pasaulio čempionate.
|
Ivanas Kordoba (g. 1976 m. rugpjūčio 11 d.) – buvęs Kolumbijos futbolininkas, gynėjo pozicijoje žaidęs daugiausia „Internazionale“ klube. Iki tol rungtyniavo Kolumbijos ir Argentinos klubuose.
Iván Córdoba su Kolumbijos rinktine dalyvavo 2001 m. Copa América turnyre ir 1998 m. pasaulio čempionate.
|
|
es
|
https://es.wikipedia.org/wiki/R%C3%ADo_Kaverze
|
Río Kaverze
| null |
Río Kaverze
| null |
Русский: Низовья реки Каверзе, поблизости от места впадения в Псекупс
| null |
image/jpeg
| 1,600 | 1,066 | true | true | true |
El río Kaverze o río Kobza o río Joarze, o río Tjamajinskaya shel es un río de la Entidad municipal de la ciudad de Goriachi Kliuch, en las vertientes noroccidentales del Cáucaso en el krai de Krasnodar, de Rusia. Es afluente del río Psékups, tributario del Kubán.
Tiene 25 km de longitud y una cuenca de 148 km². Nace 5 km al norte de Moldavanovka. Durante todo su curso predomina el rumbo nordeste. Atraviesa las localidades de Jrebtovoye, Mirni y Piatigorskaya, desembocando el Psékups menos de 1 km antes de llegar a Goriachi Kliuch.
|
El río Kaverze (en ruso, Каверзе) o río Kobza (Кобза) o río Joarze (Хоарзе), o río Tjamajinskaya shel (Tхамахинская щель) es un río de la Entidad municipal de la ciudad de Goriachi Kliuch, en las vertientes noroccidentales del Cáucaso en el krai de Krasnodar, de Rusia. Es afluente del río Psékups, tributario del Kubán.
Tiene 25 km de longitud y una cuenca de 148 km². Nace 5 km al norte de Moldavanovka (Tuapsé, Krasnodar). Durante todo su curso predomina el rumbo nordeste. Atraviesa las localidades de Jrebtovoye, Mirni y Piatigorskaya, desembocando el Psékups menos de 1 km antes de llegar a Goriachi Kliuch.
|
|
cs
|
https://cs.wikipedia.org/wiki/Anna_Marie_Martinozzi
|
Anna Marie Martinozzi
| null |
Anna Marie Martinozzi
|
Anna Marie Martinozzi
|
Deutsch: Porträt Anna Maria Martinozzis, verheiratete Fürstin von ContiFrançais : Portrait d'Anne-Marie Martinozzi (1637-1672), princesse de Conti
| null |
image/jpeg
| 632 | 513 | true | true | true |
Anna Marie Martinozzi byla neteří prvního ministra Ludvíka XIV. kardinála Julese Mazarina. Provdala se za prince Armanda de Bourbon-Conti. Z tohoto manželství vzešli tři synové, z nichž nejmladší František Ludvík de Bourbon-Conti je známý jako Velký Conti. Sňatkem s princem de Bourbon-Conti se stala princeznou královské krve.
|
Anna Marie Martinozzi (1637 - 4. února 1672) byla neteří prvního ministra Ludvíka XIV. kardinála Julese Mazarina. Provdala se za prince Armanda de Bourbon-Conti. Z tohoto manželství vzešli tři synové, z nichž nejmladší František Ludvík (François Louis) de Bourbon-Conti je známý jako Velký Conti (le Grand Conti). Sňatkem s princem de Bourbon-Conti se stala princeznou královské krve.
|
|
ms
|
https://ms.wikipedia.org/wiki/Filipe_Lu%C3%ADs
|
Filipe Luís
| null |
Filipe Luís
| null |
Español: Filipe Luís, futbolista del Atlético de Madrid. English: Filipe Luís, footballer of Atlético de Madrid.
| null |
image/jpeg
| 2,592 | 1,728 | true | true | true |
Filipe Luís Kasmirski, atau dikenali sebagai Filipe Luís merupakan pemain bola sepak Brazil yang bermain di kelab Flamengo. Beliau bermain di posisi bek kiri.
Filipe Luís bermain untuk pasukan kebangsaan Brazil sejak 2009 dan merupakan sebahagian skuad Brazil yang memenangi Piala Konfederasi FIFA 2013 yang dianjurkan kampung halamannya, Brazil.
|
Filipe Luís Kasmirski, atau dikenali sebagai Filipe Luís (lahir 9 Ogos 1985) merupakan pemain bola sepak Brazil yang bermain di kelab Flamengo. Beliau bermain di posisi bek kiri.
Filipe Luís bermain untuk pasukan kebangsaan Brazil sejak 2009 dan merupakan sebahagian skuad Brazil yang memenangi Piala Konfederasi FIFA 2013 yang dianjurkan kampung halamannya, Brazil.
|
|
nl
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gondenans-Montby
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cc/Map_commune_FR_insee_code_25276.png
|
Gondenans-Montby
|
Geografie
|
Gondenans-Montby / Geografie
| null |
Map commune FR insee code 25276.png
|
Detailkaart van de gemeente
|
image/png
| 605 | 756 | true | true | true |
Gondenans-Montby is een gemeente in het Franse departement Doubs en telt 175 inwoners. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Besançon.
|
De oppervlakte van Gondenans-Montby bedraagt 11,5 km², de bevolkingsdichtheid is 15,2 inwoners per km².
De onderstaande kaart toont de ligging van Gondenans-Montby met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
|
pl
|
https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%85bczyn_(powiat_ostrowski)
|
Rąbczyn (powiat ostrowski)
| null |
Rąbczyn (powiat ostrowski)
|
Nowoczesna oczyszczalnia ścieków dla Ostrowa Wlkp.
|
Polski: Nowoczesna oczyszczalnia ścieków dla Ostrowa Wlkp. w Rąbczynie. Oddana do użytku w 1996 r.English: Conventional municipal wastewater treatment plant in Rąbczyn, Ostrów Wielkopolski County
| null |
image/jpeg
| 1,072 | 1,600 | true | true | true |
Rąbczyn – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków. Leży ok. 3 km na północny zachód od Ostrowa Wlkp.
Znany od 1401 jako wieś rycerska. Przed 1932 miejscowość położona była w powiecie odolanowskim, W latach 1975–1998 w województwie kaliskim, w latach 1932-1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.
Znajduje się tu, oddana do użytku w 1996 roku, nowoczesna oczyszczalnia ścieków dla Ostrowa Wlkp.
|
Rąbczyn (niem. Walrode) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków. Leży ok. 3 km na północny zachód od Ostrowa Wlkp.
Znany od 1401 jako wieś rycerska. Przed 1932 miejscowość położona była w powiecie odolanowskim, W latach 1975–1998 w województwie kaliskim, w latach 1932-1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.
Znajduje się tu, oddana do użytku w 1996 roku, nowoczesna oczyszczalnia ścieków dla Ostrowa Wlkp.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/August_1942_lunar_eclipse
|
August 1942 lunar eclipse
|
Related lunar eclipses
|
August 1942 lunar eclipse / Related lunar eclipses
| null |
English: en:lunar_eclipse view of earth The orientation of the earth as viewed from the center of the moon during greatest eclipse. thumb
| null |
image/png
| 831 | 867 | true | true | true |
A total lunar eclipse took place on August 26, 1942. The moon passed through the center of the Earth's shadow.
This is the 38th member of Lunar Saros 127. The previous event is the August 1924 lunar eclipse. The next event is the September 1960 lunar eclipse.
| null |
|
de
|
https://de.wikipedia.org/wiki/Strzelce_Kraje%C5%84skie
|
Strzelce Krajeńskie
|
Geschichte
|
Strzelce Krajeńskie / Stadt Strzelce Krajeńskie / Geschichte
| null |
Polski: Strzelce Krajeńskie - mury obronne wraz z 36 basztami, XIII This is a photo of a monument in Poland identified by the ID 594031
| null |
image/jpeg
| 2,176 | 3,872 | true | true | true |
ist eine Kleinstadt in der polnischen Woiwodschaft Lebus. Außerdem ist sie Amtssitz des Powiat Strzelecko-Drezdenecki. Die Gmina Strzelce Krajeńskie ist eine Stadt- und Landgemeinde, die ihren Sitz in Strzelce Krajeńskie hat.
|
Im Jahr 1254 erhielt Markgraf Konrad von Brandenburg die Kastellanei Zantoch vom großpolnischen Herzog Przemysł I. als Mitgift zur Vermählung mit dessen Tochter. In strategisch günstiger Lage, am so genannten Markgrafenweg von Landsberg nach Osten, erbaute Konrad in der Entstehungsphase der Neumark eine Burg in einem slawischen Dorf unbekannten Namens. Im Jahr 1269 verlieh er der Ortschaft deutsches Stadtrecht. Die Burg wurde 1272 durch Przemysł I. zerstört. Noch vor 1286 verlieh der Markgraf dem neu angelegten Ort das Magdeburger Stadtrecht und den Namen Friedeberg, wohl abgeleitet von der Familie Friedeberg aus dem Saalkreis, aus der sich Angehörige in seinem Gefolge befanden. Friedeberg wurde planmäßig innerhalb einer kreisrunden Befestigung mit schachbrettartigem Stadtgrundriss angelegt und mit Zuwanderern aus dem Gebiet der unteren Saale und dem Harzvorland besiedelt.
Im 14. Jahrhundert gewann die Stadt an Bedeutung, als sie 1345 das alleinige Schifffahrtsrecht für Netze und Warthe erhielt, 1348 zum Gerichtsort erhoben und ihr 1363 die Marktgerechtigkeit verliehen wurde. Weniger gut erging es ihr im nächsten Jahrhundert. Die brandenburgischen Kurfürsten hatten das Interesse an der Neumark verloren, und auch der Deutsche Orden, der das Land 1402 erwarb, tat wenig für die Weiterentwicklung. Das Machtvakuum nutzten Raubritter, polnische und hussitische Heere, um plündernd durch das Land zu ziehen. Die Hussiten zerstörten 1433 die Stadt. Im Dreißigjährigen Krieg brannten 1637 kaiserliche Truppen die Stadt nieder. Am Ende des Krieges war die Einwohnerschaft auf 20 Prozent des Vorkriegsstandes gesunken. Im Jahr 1717 wurde Friedeberg preußische Garnison, was einen wirtschaftlichen Aufschwung zur Folge hatte. Im 18. Jahrhundert profitierte es unmittelbar vom Trockenlegungsprogramm für den Netzebruch, das 1770 von Friedrich dem Großen veranlasst worden war. Die Lage Friedebergs an einer Heerstraße führte allerdings im Siebenjährigen Krieg zu einer längeren Besetzung durch die Russen. Auch im Krieg von 1806/07 hinterließen Durchmärsche Verwüstungen. In Friedeberg hatten sich inzwischen Industrie- und Gewerbebetriebe angesiedelt. Nicht unbedeutend war die Tuchmacherei, Brauerei, Schuhmacherei und ab 1781 die Herstellung von Munition.
Mit der preußischen Verwaltungsneuordnung wurde Friedeberg 1816 Kreisstadt des gleichnamigen Landkreises im Regierungsbezirk Frankfurt der Provinz Brandenburg. Bei der Anlegung moderner Verkehrswege konnte die Stadt zunächst nur Nutzen von der Staatsstraße Berlin–Königsberg ziehen, die sie unmittelbar berührte. Die ebenso wichtige Strecke der Ostbahn verlief allerdings sieben Kilometer südlich, erst 1897 konnte durch den Bau der Friedeberger Kleinbahn der Anschluss an das Hauptbahnnetz geschaffen werden. Den Charakter einer Ackerbürgerstadt konnte Friedeberg auch während der Phase der Industrialisierung ausgangs des 19. Jahrhunderts nicht abschütteln, denn nur kleine Betriebe der Möbel- Kachel- und Lederwarenherstellung siedelten sich an.
Als 1938 die Provinz Grenzmark Posen-Westpreußen aufgelöst wurde, kam Friedeberg mit dem Landkreis zur Provinz Pommern. Am Vorabend des Zweiten Weltkriegs lebten etwa 6.100 Einwohner in der Stadt.
Gegen Ende des Zweiten Weltkriegs nahm am 29. Januar 1945 die Rote Armee Friedeberg nahezu kampflos ein und brannte die Stadt zu etwa 80 Prozent gezielt nieder. Nach Kriegsende wurde die Stadt unter polnische Verwaltung gestellt. Die Einwohner wurden von der örtlichen polnischen Verwaltungsbehörde vertrieben und durch Polen ersetzt.
Zu den neu angesiedelten Polen kamen 1947 im Rahmen der innerpolnischen Aktion Weichsel aus den Beskiden zwangsumgesiedelte Ukrainer und Lemken. Sie schufen sich im ehemaligen Wasserturm ein eigenes Kulturzentrum zur Pflege ihrer Traditionen. Friedberg erhielt 1946 den Namen Strzelce Krajeńskie. Dieser Name geht auf die slawische Bezeichnung des Ortes zurück, der bereits vor der deutschen Besiedlung im 13. Jahrhundert in Form von Strelci vorhanden war und etwa Ort der Bogenschützen bedeutet.
|
|
de
|
https://de.wikipedia.org/wiki/DR-Baureihe_99.23%E2%80%9324
|
DR-Baureihe 99.23–24
|
Fahrzeugliste
|
DR-Baureihe 99.23–24 / Fahrzeugliste
| null |
English: At that time, Stiege had an agreeable station cafe cum restaurant. It had vanished by 1995. Deutsche Reichsbahn personnel seem to be changing over. Baureihe 99 7243.
| null |
image/jpeg
| 1,599 | 2,399 | true | true | true |
Die Fahrzeuge der Baureihe 99.23 sind von der Deutschen Reichsbahn beschaffte meterspurige Dampflokomotiven. Bei der Einreihung in den Betriebspark erhielten sie die Betriebsnummern 99 231 bis 99 247.
| null |
|
it
|
https://it.wikipedia.org/wiki/Psittacidae
|
Psittacidae
|
Tassonomia
|
Psittacidae / Tassonomia
|
Amazona oratrix
| null | null |
image/jpeg
| 1,504 | 1,000 | true | true | true |
Gli Psittacidi sono una numerosa famiglia di uccelli dell'ordine Psittaciformes, diffusi principalmente nelle zone tropicali e subtropicali del mondo, come l'America Latina, l'India, l'Asia sudorientale, l'Africa e l'Oceania.
|
La famiglia comprende attualmente due sottofamiglie:
Sottofamiglia Psittacinae Rafinesque, 1815
Genere Psittacus Linnaeus, 1758 (1 sp.)
Genere Poicephalus (10 spp.)
Sottofamiglia Arinae G.R.Gray, 1840
Genere Anodorhynchus Spix, 1824 (3 spp.)
Genere Cyanopsitta Bonaparte, 1854 (1 sp.)
Genere Ara Lacépède, 1799 (9 spp.)
Genere Orthopsittaca Bonaparte, 1854 (1 sp.)
Genere Primolius Bonaparte, 1857 (3 spp.)
Genere Diopsittaca Ridgway, 1912 (1 sp.)
Genere Rhynchopsitta Bonaparte, 1854 (2 spp.)
Genere Ognorhynchus Bonaparte, 1857 (1 sp.)
Genere Guaruba Lesson, 1830 (1 sp.)
Genere Aratinga Spix, 1824 (6 spp.)
Genere Eupsittula Bonaparte, 1853 (5 spp.)
Genere Thectocercus Ridgway, 1912 (1 sp.)
Genere Psittacara Vigors, 1825 (11 spp.)
Genere Leptosittaca Berlepsch e Stolzmann, 1894 (1 sp.)
Genere Conuropsis Salvadori, 1891 (1 sp.)
Genere Cyanoliseus Bonaparte, 1854 (1 sp.)
Genere Pyrrhura Bonaparte, 1856 (24 spp.)
Genere Enicognathus G.R.Gray, 1840 (2 spp.)
Genere Myiopsitta Bonaparte, 1854 (1 sp.)
Genere Psilopsiagon Ridgway, 1912 (2 spp.)
Genere Bolborhynchus Bonaparte, 1857 (3 spp.)
Genere Forpus Boie, 1858 (7 spp.)
Genere Brotogeris Vigors, 1825 (8 spp.)
Genere Nannopsittaca Ridgway, 1912 (2 spp.)
Genere Touit Gray, 1855 (8 spp.)
Genere Pionites Heine, 1890 (2 spp.)
Genere Pyrilia Bonaparte, 1856 (7 spp.)
Genere Pionopsitta Bonaparte, 1854 (1 sp.)
Genere Hapalopsittaca Ridgway, 1912 (4 spp.)
Genere Alipiopsitta Caparroz e Pacheco, 2006 (1 spp.)
Genere Graydidascalus Bonaparte, 1854 (1 spp.)
Genere Pionus Wagler, 1832 (8 spp.)
Genere Amazona Lesson, 1830 (32 spp.)
Genere Deroptyus Wagler, 1832 (1 sp.)
Genere Triclaria Wagler, 1832 (1 sp.)
Le sottofamiglie Psittrichasinae e Psittaculinae, un tempo assegnate a questa famiglia, sono state spostate nella famiglia Psittaculidae.
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Thermom%C3%A8tre
|
Thermomètre
|
Thermomètre à gaz
|
Thermomètre / Types / Thermomètre à gaz
|
Graphique de la pression en fonction de la température pour trois gaz différents et leur extrapolation vers le zéro absolu.
|
English: Plots of pressure vs temperature for three different gas samples at the same volume extrapolate to absolute zero. Français : Graphique de la pression versus la température de 3 gaz différents montrant l'extrapolation vers le zéro absolu.
| null |
image/jpeg
| 608 | 1,114 | true | true | true |
Un thermomètre est un appareil qui sert à mesurer et à afficher la valeur de la température. C'est le domaine d'étude de la thermométrie. Développé durant les XVIᵉ et XVIIᵉ siècles, le thermomètre est utilisé dans différents domaines. Les applications des thermomètres sont multiples, en météorologie, en médecine, en cuisine, pour la régulation, dans les procédés industriels, etc.
|
Le thermomètre à gaz est basé sur les variations de pression ou de volume d'un gaz en fonction de la température. Ce type de thermomètre utilise la loi d'Avogadro :
où :
est le volume du gaz ;
est la pression ;
est la température ;
est la constante des gaz parfaits, de valeur = 8,314 462 1 J⋅K⁻¹⋅mol⁻¹ ;
est le nombre de moles (mol).
La première variante utilise un réservoir rempli de gaz et un tube ouvert dans lequel se trouve un bouchon mobile séparant le gaz du réservoir de l'air ambiant. Si la pression ambiante reste constante, une variation de température du réservoir va causer une variation du volume du gaz qui va se refléter dans la position du bouchon. La variation de V est proportionnelle à celle de T et on peut donc en obtenir le changement de température.
La seconde variante de ce thermomètre garde le volume constant. Un réservoir contenant un gaz est connecté par un tube capillaire à un manomètre. Lors d'une variation de température, le volume reste constant mais la pression varie inversement au changement de température. La température peut donc être calculée avec l'équation. Ce type de thermomètre est à l'origine de la découverte du zéro absolu bien avant que la cryogénie ne soit développée. En effet, en étudiant le comportement de la pression de plusieurs gaz avec la température avant leur condensation, les chercheurs ont pu extrapoler vers une température convergente selon le graphique.
|
|
ru
|
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%91%D1%80%D1%83%D0%BA%D0%BB%D0%B8%D0%BD
|
Бруклин
|
Мосты и дороги Бруклина
|
Бруклин / Мосты и дороги Бруклина
|
Бруклинский мост
|
বাংলা: ম্যানহাটন থেকে ব্রুকলিন সেতুর দৃশ্যEnglish: The view of Brooklyn Bridge from Manhattan 中文（简体）: 从曼哈顿看布鲁克林大桥
| null |
image/jpeg
| 1,400 | 2,100 | true | true | true |
Бру́клин — самое населённое боро Нью-Йорка — 2,58 млн жителей. Расположен в западной части острова Лонг-Айленд.
|
Из Манхэттена в Бруклин ведут 3 моста: Бруклинский мост, Манхэттенский мост и Вильямсбургский мост. Автошоссе Бруклин-Куинс-Экспрессвэй обеспечивает быструю связь между этими двумя районами для автомобилей, грузовиков, автобусов и др. Эта дорога является частью шоссе номер 278. На южном конце этой дороги — Мост Верразано. Этот мост связывает районы Бруклин и Статен-Айленд. В Бруклине также есть и «Опоясывающая автодорога» (Belt Parkway), которая идёт вдоль береговых районов южного и юго-восточного Бруклина.
|
|
is
|
https://is.wikipedia.org/wiki/Baskaland
|
Baskaland
| null |
Baskaland
| null |
English: Reference area is NUTS ES1 (Northern Spain).
| null |
image/png
| 204 | 306 | true | true | true |
Baskaland er spænskt sjálfstjórnarsvæði á Norður-Spáni. Höfuðstaður þess er Vitoria-Gasteiz. Aðrar stórar borgir eru Bilbo og Donostia.
Baskaland skiptist í héruðin: Álava-hérað, Biscay-hérað og Gipuzkoa-hérað.
|
Baskaland (spænska: País Vasco; baskneska: Euskadi) er spænskt sjálfstjórnarsvæði á Norður-Spáni. Höfuðstaður þess er Vitoria-Gasteiz. Aðrar stórar borgir eru Bilbo (spænska: Bilbao) og Donostia (spænska: San Sebastián).
Baskaland skiptist í héruðin: Álava-hérað, Biscay-hérað og Gipuzkoa-hérað.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Oesyme
|
Oesyme
| null |
Oesyme
|
Oesyme within the region of Edonis
|
Map of the Macedonian Kingdom.
| null |
image/jpeg
| 832 | 1,226 | true | true | true |
Oesyme or Oisyme and Aisyme or Aesyme was an ancient Greek polis located in ancient Thrace and later in Macedonia. It was within the region of Pieras or Edonis between the river Strymon and the river Nestos.
Thucydides mentions it with Galepsus and notes that both were colonies of Thasos that sided with the Spartan army of Brasidas after it had taken Amphipolis in 424 BCE.
Stephanus of Byzantium identifies it as the same Aesyme or Aisyme named by Homer in the Iliad as the place of origin of Castianeira, mother of Gorgythion, who was fathered by Priam, king of Troy.
The town is mentioned by several ancient geographers including Ptolemy and Pliny the Elder. Diodorus notes the town under the misspelling Σύμη - Syme. The town also appears in the Periplus of Pseudo-Scylax as Σιούμη - Sioume. It is also mentioned in the Delphic Theorodochoi inscription.
It was later renamed to Emathia after its occupation by Phillip II of Macedon. According to Pseudo-Scymnus, it was named Emathia after the daughter of Makesse.
It was considered a polis and an emporion at the same time.
|
Oesyme or Oisyme (Attic Greek: Οίσύμη, Doric Greek: Οίσύμα) and Aisyme or Aesyme (Ancient Greek: Αἰσύμη) was an ancient Greek polis (city-state) located in ancient Thrace and later in Macedonia. It was within the region of Pieras or Edonis between the river Strymon and the river Nestos.
Thucydides mentions it with Galepsus and notes that both were colonies of Thasos that sided with the Spartan army of Brasidas after it had taken Amphipolis in 424 BCE.
Stephanus of Byzantium identifies it as the same Aesyme or Aisyme (Αίσύμη) named by Homer in the Iliad as the place of origin of Castianeira, mother of Gorgythion, who was fathered by Priam, king of Troy.
The town is mentioned by several ancient geographers including Ptolemy and Pliny the Elder. Diodorus notes the town under the misspelling Σύμη - Syme (omitting the initial vowels). The town also appears in the Periplus of Pseudo-Scylax as Σιούμη - Sioume. It is also mentioned in the Delphic Theorodochoi inscription.
It was later renamed to Emathia (Ἠμαθία) after its occupation by Phillip II of Macedon. According to Pseudo-Scymnus, it was named Emathia after the daughter of Makesse.
It was considered a polis and an emporion at the same time.
Athenaeus quotes a passage from Armenidas where Oesyme is mentioned among the places of Thrace famous for the quality of their wines.
It is also mentioned in the Lexicon of the Ten Orators and the Suda.
The location of the ancient city is identified with the fortified citadel on Cape Vrasidas south of the village of Nea Peramos in the southern part of the bay of Eleutherai.
|
|
pt
|
https://pt.wikipedia.org/wiki/Igreja_de_S%C3%A3o_Marcos_(Braga)
|
Igreja de São Marcos (Braga)
| null |
Igreja de São Marcos (Braga)
|
Túmulo de São Marcos
|
English: Interior of Church/Hospital of São Marcos (Braga) Portugal.
| null |
image/jpeg
| 3,648 | 5,472 | true | true | true |
A Igreja do Hospital ou Igreja de São Marcos, é uma igreja de Braga, Portugal.
É propriedade da Santa Casa da Misericórdia de Braga.
|
A Igreja do Hospital ou Igreja de São Marcos, é uma igreja de Braga, Portugal.
É propriedade da Santa Casa da Misericórdia de Braga.
|
|
zh-TW
|
https://zh.wikipedia.org/wiki/%E4%B8%9C%E8%8A%9D
|
东芝
|
圖集
|
东芝 / 圖集
| null |
English: New Year Ball Drop Event for 2012 at Times Square
| null |
image/jpeg
| 3,072 | 3,071 | true | true | true |
東芝是日本八大旗艦電機製造商之一，2015年以來因業績不佳，財報造假，而面臨倒閉風險，現東芝透過分拆部門填補缺口，目前公司內已無消費性電子產品部門，皆已分拆或售出。
東芝於2015年，爆發涉及高達16億美元的會計造假案件，主要為來自晶片及半導體部門的虛假營收及掩蓋來自西屋核電公司的虧損，導致東芝現面臨除牌及破產問題。
| null |
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/MAPRE3
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/44/Protein_MAPRE3_PDB_1wyo.png
|
MAPRE3
| null |
MAPRE3
| null |
English: Structure of the MAPRE3 protein. Based on PyMOL rendering of PDB 1wyo.
| null |
image/png
| 510 | 628 | true | true | true |
Microtubule-associated protein RP/EB family member 3 is a protein that in humans is encoded by the MAPRE3 gene.
The protein encoded by this gene is a member of the RP/EB family of genes. The protein localizes to the cytoplasmic microtubule network and binds APCL, a homolog of the adenomatous polyposis coli tumor suppressor gene.
|
Microtubule-associated protein RP/EB family member 3 is a protein that in humans is encoded by the MAPRE3 gene.
The protein encoded by this gene is a member of the RP/EB family of genes. The protein localizes to the cytoplasmic microtubule network and binds APCL, a homolog of the adenomatous polyposis coli tumor suppressor gene.
|
hy
|
https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B1%D5%A4%D6%80%D5%A2%D5%A5%D5%BB%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%80%D5%A1%D5%B6%D6%80%D5%A1%D5%BA%D5%A5%D5%BF%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6_%D4%B1%D5%A6%D5%A3%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D5%B6_%D4%BA%D5%B8%D5%B2%D5%B8%D5%BE%D5%AB_5-%D6%80%D5%A4_%D5%A3%D5%B8%D6%82%D5%B4%D5%A1%D6%80%D5%B4%D5%A1%D5%B6_%D5%BA%D5%A1%D5%BF%D5%A3%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D5%BE%D5%B8%D6%80%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%AB_%D6%81%D5%A1%D5%B6%D5%AF
|
Ադրբեջանական Հանրապետության Ազգային Ժողովի 5-րդ գումարման պատգամավորների ցանկ
|
Պատգամավորների ընթացիկ ցանկ
|
Ադրբեջանական Հանրապետության Ազգային Ժողովի 5-րդ գումարման պատգամավորների ցանկ / Պատգամավորների ընթացիկ ցանկ
| null |
English: Eldar Guliyev professor
| null |
image/jpeg
| 859 | 654 | true | true | true |
Ադրբեջանական Հանրապետության խորհրդարանը՝ Միլլի Մեջլիսը Ադրբեջանական Հանրապետության բարձրագույն օրենսդիր մարմինն է։ Ադրբեջանական Հանրապետության Ազգային Ժողովի 5-րդ գումարման ընտրությունները տեղի են ունեցել 2015 թվականի նոյեմբերի 1-ին։
Ադրբեջանի 2015 թվականի նոյեմբերի 1-ի խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքով Ազգային Ժողով է ընտրվել 125 պատգամավոր, որոնցից 75-ը իշխող Նոր Ադրբեջան կուսակցությունից են:
5-րդ գումարման Միլլի Մեջլիսի նախագահ է ընտրվել Օքթայ Ասադովը, առաջին փոխնախագահ՝ Զիյաֆեթ Ասկերովը, փոխնախագահներ Բահար Մուրադովան և Վալեh Ալեսկերովը: Պատգամավորների ընդհանուր թվից 104-ը՝ տղամարդ է, 21-ը՝ կին: Գումարման ամենատարիքով պատգամավորն է Զեյնաբ Խանլարովան, իսկ ամենաերիտասարդը՝ Շահին Իսմայիլովը:
| null |
|
ht
|
https://ht.wikipedia.org/wiki/Joan_Fuster
|
Joan Fuster
| null |
Joan Fuster
|
Joan Fuster
|
English: Portrait of Joan Fuster, painting by Manuel Boix Català: Retrat de Joan Fuster, fet per Manuel Boix. Carbonet i oli sobre tela. 150 x 150 cm
| null |
image/jpeg
| 400 | 400 | true | true | true |
Joan Fuster i Ortells se yon ekriven Valencyen nan lang Katalan.
|
Joan Fuster i Ortells (Sueca, 23 Novanm 1922 - Sueca, 21 Jwen 1992) se yon ekriven Valencyen nan lang Katalan.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/R%C4%83zvan_Theodorescu
|
Răzvan Theodorescu
| null |
Răzvan Theodorescu
|
Răzvan Theodorescu in 2015
|
Răzvan Theodorescu
| null |
image/jpeg
| 1,497 | 1,198 | true | true | true |
Emil Răzvan Theodorescu is a Romanian historian and politician. He has researched and written extensively on art history in particular. A member of the Social Democratic Party, he was a member of the Romanian Senate for Iaşi County from 2000 to 2004, and for Botoşani County from 2004 to 2008. In the Adrian Năstase cabinet, he was Minister of Culture and Religious Affairs from 2000 to 2004.
He is unmarried and has two children.
|
Emil Răzvan Theodorescu (born May 22, 1939) is a Romanian historian and politician. He has researched and written extensively on art history in particular. A member of the Social Democratic Party (PSD), he was a member of the Romanian Senate for Iaşi County from 2000 to 2004, and for Botoşani County from 2004 to 2008. In the Adrian Năstase cabinet, he was Minister of Culture and Religious Affairs from 2000 to 2004.
He is unmarried and has two children.
|
|
es
|
https://es.wikipedia.org/wiki/Centro_hist%C3%B3rico_de_Taxco
|
Centro histórico de Taxco
|
Parques y plazas
|
Centro histórico de Taxco / Monumentos históricos / Parques y plazas
| null |
Guerrero Park SPANISH: Parque Guerrero Photo taken in Taxco de Alarcón Municipality, State of Guerrero, Mexico. SPANISH: Foto tomada en el municipio de Taxco de Alarcón, Estado de Guerrero, Mexico.
| null |
image/jpeg
| 1,932 | 2,580 | true | true | true |
El Centro histórico de Taxco de Alarcón es la zona de monumentos históricos declarado por el Instituto Nacional de Antropología e Historia como patrimonio de la nación el 19 de marzo de 1990, debido a la calidad de la platería, las construcciones coloniales y el paisaje circundante, además de que muchos de los edificios de Taxco son de estilo virreinal y datan de la época dorada, siendo el más representativo el Templo de Santa Prisca, una iglesia de más de 250 años de antigüedad, construida en el estilo barroco novohispano que es un icono de la localidad.
La gran explotación minera desarrollada en el lugar, en especial para la obtención de plata, consolidó a Taxco como uno de los núcleos mineros más significativos de los tiempos novohispanos, siendo el segundo centro minero más antiguo del continente después del Real de minas Zacualpan. Su tradicional trabajado de la plata es mundialmente reconocido.
|
Plaza Borda.
Parque Guerrero.
Plaza de Guadalupe.
Plaza de San Juan.
Plaza Progreso.
|
|
it
|
https://it.wikipedia.org/wiki/Condensazione_benzoinica
|
Condensazione benzoinica
|
Scopo
|
Condensazione benzoinica / Scopo
|
Una seconda condensazione benzoinica intramolecolare.
| null | null |
image/svg+xml
| 157 | 512 | true | true | true |
La condensazione benzoinica è una reazione di condensazione tra due aldeidi aromatiche, in particolare benzaldeide. La reazione è catalizzata da un nucleofilo quale l'anione cianuro o un carbene N-eterociclico. Il prodotto della reazione è rappresentato da una aciloina aromatica chiamata benzoino. Una versione precedente della reazione fu sviluppata nel 1832 da Justus von Liebig e Friedrich Wöhler durante la loro ricerca sull'olio di mandorla amara. La versione catalitica della reazione fu sviluppata da Nikolaj Zinin nel tardo 1830, e il meccanismo di reazione per questa reazione organica fu proposto nel 1903 da Arthur Lapworth.
|
La reazione può essere estesa ad aldeidi alifatiche con catalisi basica in presenza di sali di tiazolio; il meccanismo di reazione è essenzialmente lo stesso. Questi composti sono importanti nella sintesi dei composti eterociclici. L'addizione è possibile anche con enoni; per esempio il metilvinilchetone è un reagente nella reazione di Stetter.
In biochimica, il coenzima tiamina è responsabile della biosintesi di composti aciloinici. Questo coenzima contiene anche una porzione di tiazolio, che in seguito a deprotonazione diviene un carbene nucleofilo.
In uno studio, un carbene N-eterociclico appositamente progettato è stato dimostrato essere in grado di facilitare una condensazione benzoinica intramolecolare.
Questa scoperta è stata confermata in un altro studio con un carbene N-eterociclico leggermente modificato utilizzando DBU come base a posto del potassio ter-butossido.
|
|
lah
|
https://pnb.wikipedia.org/wiki/%DA%86%DB%8C%DA%A9%D9%88
|
چیکو
| null |
چیکو
| null |
മലയാളം: സപ്പോട്ട
| null |
image/jpeg
| 1,422 | 1,764 | true | true | true |
چیکو اک بوٹے تے ایہدے فروٹ دا ناں اے۔ ایہدا اصل دیس میکسیکو تے کریبین اے۔چیکو لمے چر تک جینوالا تے سدا ہرا رکھ اے۔
|
چیکو اک بوٹے تے ایہدے فروٹ دا ناں اے۔ ایہدا اصل دیس میکسیکو تے کریبین اے۔چیکو لمے چر تک جینوالا تے سدا ہرا رکھ اے۔
|
|
cs
|
https://cs.wikipedia.org/wiki/D%C3%A1lnice_na_Ukrajin%C4%9B
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/78/Ukraine_road_m17.jpg
|
Dálnice na Ukrajině
|
Seznam dálnic
|
Dálnice na Ukrajině / Seznam dálnic
| null |
map of motorway M17 in Ukraine
|
Ukraine road m17
|
image/jpeg
| 250 | 400 | true | true | true |
Ukrajina má poměrně malou dálniční síť, pokud bychom do ní zařadili pouze úseky, které skutečně odpovídají mezinárodním předpisům pro klasifikaci dálnic. Existující významné silnice lze většinou kvalifikovat jen jako dvouproudové silnice, neboť jim chybí středový dělící pás se svodnicemi, odstavný proud a další bezpečnostní prvky, a vyskytují se na nich povětšinou pouze jednoúrovňové křižovatky. Jedná se tedy spíše o hlavní rychlostní silnice, přičemž tato síť dosahuje 5 % délky všech státních a oblastních silnic. Celková délka silnic na Ukrajině, považovaných za dálnice a označených písmenem M, dosahuje 8080 km. Maximální povolená rychlost na těchto tzv. dálnicích je pro osobní automobily 130 km/h. Ukrajinské dálnice nejsou zpoplatněné.
|
Dálnice jsou na Ukrajině označovány písmenem M (Mizhnarodni - ukrajinsky mezinárodní; ne však, jak je často mylně zaměňováno, motorway − anglický výraz pro dálnici). Ukrajinské slovo pro dálnici je šose, v azbuce Шосе.
Poznámka: města vyznačená kurzívou se nacházejí de jure na Ukrajině, na poloostrově Krymu de facto obsazeném Ruskou federací.
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Jeremy_Irvine
|
Jeremy Irvine
|
Career
|
Jeremy Irvine / Career
|
Irvine at the 2012 Toronto International Film Festival
|
English: Jeremy Irvine at an InStyle party at the Toronto International Film Festival on September 12, 2012.
| null |
image/jpeg
| 1,024 | 732 | true | true | true |
Jeremy William Fredric Smith, better known as Jeremy Irvine, is an English actor who made his film debut in the epic war film War Horse. In 2012, he portrayed Philip "Pip" Pirrip in the film adaptation of Great Expectations.
Irvine earned a reputation as a method actor after he went for two months without food, losing around two stone, and performed his own torture scene stunts in The Railway Man. He has since starred in The Woman in Black: Angel of Death, and portrayed Daniel Grigori in the direct-to-video film adaptation of the young adult novel Fallen. In 2019, he starred as John Randolph Bentley in the USA Network television series Treadstone.
|
Before he got his big break, Irvine worked in his local supermarket and also did web design. He was also called in for an audition to do a mayonnaise commercial but supposedly turned it down. Irvine taught at an acting school that has since closed. He played Luke in the television series Life Bites and appeared in the Royal Shakespeare Company's 2010 production of Dunsinane. He was quoted in Interview Magazine, saying: "My friends all took the mick out of me for Dunsinane saying, 'You're gonna be the tree'. Indeed, in my first scene, I was waving two branches."
In June 2010, he was cast in the lead role of the 2011 Steven Spielberg film War Horse. The film was an adaption of Michael Morpurgo's novel, also entitled War Horse. Spielberg revealed that he had been looking for an unknown actor for War Horse, stating: "I looked at hundreds of actors and newcomers for Albert – mainly newcomers – and nobody had the heart, the spirit or the communication skills that Jeremy had." Irvine was asked to read a section of the War Horse script on camera in order to check his West Country accent. In an attempt to prepare himself for the role of Albert, Irvine took up weight training and gained approximately 14 lbs. of muscle. He also underwent two months of intensive horse riding. He spent so much time recreating the Battle of Somme scene in the film that he ended up contracting trench foot. For his work in the film, he was nominated for the London Film Critics' Choice Award for Young British Performer Of The Year and Empire Award for Best Male Newcomer.
In April 2011, Variety reported that Irvine had been cast as Pip in a 2012 film adaptation of Great Expectations by Charles Dickens. In October 2011, The Hollywood Reporter announced that he was set to play the young Eric Lomax in the film production of The Railway Man. He then starred in the independent film Now Is Good, alongside Dakota Fanning. In January 2013, Variety reported that he was one of three candidates for Tobias Eaton (Four) in a film based on the novel Divergent and Peeta Mellark in The Hunger Games, however the studio decided he wasn't a proper fit for either and chose actors who were more well known for the role. In February 2013 Variety stated that he had been cast in a film based on the novel The World Made Straight. Also in 2013, he was cast as Daniel Grigori in the film Fallen, based on the young adult series of the same name.
On 12 August 2014, Deadline reported that Irvine had been cast as Percy Bysshe Shelley in the up-and-coming biopic Mary Shelley's Monster. The film has been described as "a story of youth that transcends time, a gothic romance, a love triangle that involves a dark passenger." In November 2015, he starred in Don Broco's music video for the song "Nerve". Irvine attended the same school, Bedford Modern, as the band's members. The following month, Irvine joined the cast of the feature film remake of Billionaire Boys Club.
In 2018, Irvine portrayed the younger version of Sam Carmichael (Pierce Brosnan) in the sequel to Mamma Mia!, Mamma Mia! Here We Go Again. In July 2017, Irvine confirmed via his Instagram that he had joined the cast of The Last Full Measure alongside Tommy Hatto and Zach Roerig.
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Alexandre_II_Mavrocordato
|
Alexandre II Mavrocordato
| null |
Alexandre II Mavrocordato
| null |
English: Portrait of Mavrokordatos Firaris
| null |
image/jpeg
| 427 | 261 | true | true | true |
Alexandre II Mavrocordato, Alexandros Mavrokordatos o Firaris en grec ou Alexandru Mavrocordat Fugitul en roumain, né à Constantinople 1er juillet 1754 et mort à Moscou le 8 février 1819, est un prince Phanariote qui, après avoir été au service du gouvernement ottoman, devint Hospodar de Moldavie de 1785 à 1786. La monarchie était élective dans les principautés roumaines de Moldavie et de Valachie, comme en Pologne voisine. Le souverain était élu par les boyards, puis agréé par les Ottomans : pour être nommé, régner et se maintenir, il s'appuyait sur les partis de boyards et fréquemment sur les puissances voisines, habsbourgeoise, russe et surtout turque, car jusqu'en 1859 les deux principautés étaient vassales et tributaires de la « Sublime Porte ».
Fils de Jean II Mavrocordato il fut Grand Drogman de 1782 à 1785 avant d’être Hospodar de Moldavie de janvier 1785 à décembre 1786, succédant à son cousin Alexandre Iᵉʳ Mavrocordat.
Lors de la Guerre russo-turque de 1787-1792 il prend parti pour l’Empire russe, qui commence alors à se poser en protecteur des chrétiens des Balkans. À l’issue de la guerre il doit s’enfuir en Russie, où son surnom.
|
Alexandre II Mavrocordato, Alexandros Mavrokordatos o Firaris en grec ou Alexandru Mavrocordat Fugitul en roumain (i.e le Fugitif), né à Constantinople 1er juillet 1754 et mort à Moscou le 8 février 1819, est un prince Phanariote qui, après avoir été au service du gouvernement ottoman, devint Hospodar de Moldavie de 1785 à 1786. La monarchie était élective dans les principautés roumaines de Moldavie et de Valachie, comme en Pologne voisine. Le souverain (voïvode, hospodar ou domnitor selon les époques et les sources) était élu par (et souvent parmi) les boyards, puis agréé par les Ottomans : pour être nommé, régner et se maintenir, il s'appuyait sur les partis de boyards et fréquemment sur les puissances voisines, habsbourgeoise, russe et surtout turque, car jusqu'en 1859 les deux principautés étaient vassales et tributaires de la « Sublime Porte ».
Fils de Jean II Mavrocordato il fut Grand Drogman de 1782 à 1785 avant d’être Hospodar de Moldavie de janvier 1785 à décembre 1786, succédant à son cousin Alexandre Iᵉʳ Mavrocordat.
Lors de la Guerre russo-turque de 1787-1792 il prend parti pour l’Empire russe, qui commence alors à se poser en protecteur des chrétiens des Balkans. À l’issue de la guerre il doit s’enfuir en Russie, où son surnom. Il y obtient le titre de Prince Russe et meurt à Moscou le 8 février 1819.
Alexandre II Mavrocordat avait épousé Zaphira ou Zamfira Caradja. Il ne laisse qu'une fille unique qui devint demoiselle d'honneur de l'Impératrice Catherine II de Russie.
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Edward_J._Flanagan
|
Edward J. Flanagan
| null |
Edward J. Flanagan
| null |
English: Photo of Boys Town founder Father Edward Joseph Flanagan; cropped by uploader.
| null |
image/jpeg
| 1,023 | 802 | true | true | true |
Edward Joseph Flanagan, né le 13 juillet 1886 à Roscommon et mort le 15 mai 1948 à Berlin, était un prêtre catholique américain de l'archidiocèse d'Omaha, qui consacra toute sa vie à l’éducation des jeunes et adolescents délinquants ou abandonnés. Il est le fondateur de ‘Boys’ Town’, un centre familial et éducatif à la pédagogie originale basée sur la responsabilité personnelle.
|
Edward Joseph Flanagan, né le 13 juillet 1886 à Roscommon (Irlande) et mort le 15 mai 1948 à Berlin (Allemagne), était un prêtre catholique américain (d’origine irlandaise) de l'archidiocèse d'Omaha, qui consacra toute sa vie à l’éducation des jeunes et adolescents délinquants ou abandonnés. Il est le fondateur de ‘Boys’ Town’, un centre familial et éducatif à la pédagogie originale basée sur la responsabilité personnelle.
|
|
cs
|
https://cs.wikipedia.org/wiki/Sokol%C3%AD_sk%C3%A1la
|
Sokolí skála
|
Flóra
|
Sokolí skála / Přírodní poměry / Flóra
|
Smíšený porost dubu s borovicí (PR Sokolí skála)
|
Čeština: Smíšený porost dubu s borovicí (PR Sokolí skála)
| null |
image/jpeg
| 2,448 | 3,264 | true | true | true |
Přírodní rezervace Sokolí skála je chráněné území v okrese Brno-venkov, které se nesouvisle rozkládá po obou svazích nad řekou Svratkou. Celá oblast o rozloze 128,49 ha je součástí přírodního parku Svratecká hornatina, který má celkovou rozlohu přes 36 000 ha.
Důvodem vyhlášení rezervace byl především vlastní geomorfologický reliéf krajiny a přirozená skladba lesa. Chráněné jsou příkré rulové skály s výskytem rozmanitých druhů rostlin i živočichů a dobře zachovalé biocenózy extrémních stanovišť. Dále rozsáhlé, převážně listnaté lesní komplexy s vtroušenou borovicí a jedlí, které jsou hodnoceny jako lesy přirozené nebo přírodě blízké. Některé lokality v západní části vlastní Sokolí skály lze dokonce hodnotit jako společenstva pralesního charakteru. V lokalitě, známé jako bývalé hnízdiště sokola stěhovavého, se dnes vyskytuje spousta běžných i chráněných druhů jak rostlin, tak živočichů. Celá oblast je významná především z hlediska geologického, botanického a ornitologického.
Okrajem území, podél toku řeky Svratky vede červeně značená cesta z Borače do Doubravníka.
|
Dřevinné patro je velmi rozmanité. Převažujícími lesními geobiocenózami jsou dubohabřiny a bučiny, méně často pak i lipové javořiny. Z typických stromů zde najdeme převážně dub zimní (Quercus petraea), buk lesní (Fagus sylvatica), habr obecný (Carpinus betulus), ale i javory (Acer), lípy (Tilia), jasany (Fraxinus), vzácněji pak i jilm habrolistý (Ulmus minor), jilm drsný (Ulmus glabra) a přimíšena bývá i jedle bělokorá (Abies alba) a borovice lesní (Pinus sylvestris). V oblasti najdeme i smrky (Picea abies), které jsou zde však nepůvodní. Vzácností je teplomilný druh jeřáb břek (Sorbus torminalis), vyskytující se zde na severní hranici svého rozšíření v povodí řeky Svratky.
Keřové patro se nachází především v západní části PR, tj. na vlastní Sokolí skále; ve zbývajících dvou je velmi chudé. Vyskytují se zde například hloh obecný (Crataegus oxyacantha), svída krvavá (Cornus sanguinea), brsleny (Euonymus), ptačí zob (Ligustrum vulgare), zimolez obecný (Lonicera xylosteum), meruzalka alpínská (Ribes alpinum) a růže převislá (Rosa pendulina). Keřovitého vzrůstu je i jediný exemplář tisu červeného (Taxus baccata), jehož stáří se odhaduje na 200 let.
Bylinné patro tvoří pestrá mozaika dobře zachovalých biocenóz extrémních stanovišť, ale také typické mezofilní druhy listnatých porostů středních poloh. Nejvýznamnější jsou například lilie zlatohlavá (Lilium martagon), vikev hrachovitá (Vicia pissiformis), strdivka sedmihradská (Melica transsilvanica), rozchodník bílý (Sedum album), okrotice dlouholistá (Cephalanthera longifolia), dřín jarní (Cornus mas), skalník černoplodý (Cotoneaster melanocarpus). Na rulových skalách se jako glaciální relikt zachovaly také početné populace dealpínských druhů, jako tařice skalní Arduinova (Aurinia saxatilis subsp. areini) nebo pěchava vápnomilná (Sesleria caerulea).
Ve štěrbinách skal pak najdeme nejčastěji kapradiny osladič obecný (Polypodium vulgare), sleziník červený (Asplenium trichomanes) a puchýřník křehký (Cystopteris fragilis). K vzácnějším patří sleziník severní (Asplenium septentrionale) a sleziník routička (Asplenium ruta-muraria).
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Franklinia
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/7a/Franklin_Tree_Franklinia_alatamaha_Leaf_Closeup_3008px.JPG
|
Franklinia
|
Gallery
|
Franklinia / Gallery
| null |
Photograph of the leaf of the Franklin Tree (Franklinia alatamaha). Photo taken at the Tyler Arboretum where it was identified. Camera and Exposure Details: Camera: Nikon D50 Lens: Nikon Nikkor ED AF-S DX 18-55mm f/3.5-5.6G Exposure: 42mm (63mm in 35mm equivalent) f/5.3 @ 1/125 s.
| null |
image/jpeg
| 2,000 | 3,008 | true | true | true |
Franklinia is a monotypic genus in the tea plant family, Theaceae. The sole species in this genus is a flowering tree, Franklinia alatamaha, commonly called the Franklin tree, and native to the Altamaha River valley in Georgia in the southeastern United States. It has been Extinct in the wild since the early 19th century, but survives as a cultivated ornamental tree.
In the past, some botanists have included Franklinia within the related genus Gordonia. The southeastern North American species Gordonia lasianthus differs in having evergreen foliage, flowers with longer stems, winged seeds, and conical seed capsules.
Franklinia is now thought to be closer in relation to the Asian genus Schima. Recent DNA studies and examinations of floral ontogeny in the Theaceae place Franklinia together with Gordonia and Schima in a subtribe. Hybrid crosses have been produced between Franklinia alatamaha and Gordonia lasianthus, and between Franklinia alatamaha and Schima argentea.
| null |
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Alphonse_Li%C3%A9bert
|
Alphonse Liébert
| null |
Alphonse Liébert
| null |
English: Aerial view of Paris, France, from balloon, showing the Arc de Triomphe at left center
| null |
image/jpeg
| 1,047 | 1,536 | true | true | true |
Alphonse Justin Liébert, né en 1827 à Tournai en Belgique et mort en 1914 à Paris, est un officier de marine et un photographe.
|
Alphonse Justin Liébert, né en 1827 à Tournai en Belgique et mort en 1914 à Paris, est un officier de marine et un photographe.
|
|
pl
|
https://pl.wikipedia.org/wiki/Donald_Trump
|
Donald Trump
|
Przed zaprzysiężeniem
|
Donald Trump / Działalność polityczna / Wybory prezydenckie w 2016 / Przed zaprzysiężeniem
|
Protesty w USA po zwycięstwie Donalda Trumpa w wyborach
|
English: Protesters at an anti-Trump rally in San Francisco stand in the rain, holding signs and umbrellas.
| null |
image/jpeg
| 3,702 | 5,176 | true | true | true |
Donald John Trump – amerykański przedsiębiorca, osobowość telewizyjna oraz polityk, od 20 stycznia 2017 prezydent Stanów Zjednoczonych.
Urodzony i wychowany w nowojorskim Queens, w 1968 otrzymał dyplom z ekonomii na Wharton School of Business. W 1971 przejął rodzinną firmę Elizabeth Trump & Son, zmieniając później jej nazwę na The Trump Organization. Podczas swojej kariery biznesowej wybudował, wyremontował oraz zarządzał licznymi nieruchomościami komercyjnymi i mieszkaniowymi, hotelami, kasynami i polami golfowymi. W latach 1996–2015 był właścicielem konkursów Miss Universe, Miss USA i Miss Teen USA, a w latach 2004–2015 był gospodarzem programu telewizyjnego The Apprentice, emitowanego na kanale NBC. W 2015 znalazł się na 72. miejscu najbardziej wpływowych ludzi świata, z kolei w 2016 – z majątkiem wartym 4,5 miliarda dolarów został sklasyfikowany na 324. miejscu listy najbogatszych ludzi świata dwutygodnika Forbes.
Rozważał kandydowanie w wyborach prezydenckich w 1988, 2004 i 2012, jednak ostatecznie nie podejmował decyzji o udziale.
|
Po ogłoszeniu wyniku wyborów, w największych miastach Stanów Zjednoczonych, takich jak Nowy Jork, Chicago, Waszyngton, Filadelfia, Boston, Los Angeles czy Dallas odbyły się pokojowe demonstracje przeciwników Donalda Trumpa. Protesty te były związane z zapowiedziami Trumpa z kampanii wyborczej budowy muru na granicy z Meksykiem, a także nieprzyzwoitymi wypowiedziami na temat nielegalnych imigrantów z Meksyku i wzywaniem do zakazu wjazdu muzułmanów do USA. Demonstracje odbyły się, pomimo iż wcześniej Hillary Clinton pogratulowała Trumpowi wygranej i wezwała swoich wyborców do uznania wyniku demokratycznych wyborów. Z podobnym apelem wystąpił też prezydent Barack Obama. Donald Trump nazwał działania uczestników protestów „niesprawiedliwymi”, zaś ich samych określił mianem „zawodowych demonstrantów, inspirowanych przez media”.
10 listopada 2016 Donalda Trumpa przyjął w Białym Domu ustępujący prezydent USA Barack Obama. Spotkanie to zapoczątkowało proces przejęcia władzy prezydenckiej przez Donalda Trumpa, który planowo zakończył się wraz z zaprzysiężeniem 20 stycznia 2017.
17 listopada Donald Trump spotkał się z premierem Japonii, Shinzō Abe. Spotkanie miało charakter nieoficjalny i odbyło się w budynku Trump Tower. Było to zarazem pierwsze spotkanie Trumpa z zagranicznym przywódcą od wygrania wyborów. Japoński premier podkreślił w rozmowie z dziennikarzami telewizji CNN, że po spotkaniu nabrał przekonania w siłę sojuszu japońsko-amerykańskiego opartego na wzajemnym zaufaniu przy prezydenturze Trumpa.
Jeszcze przed formalnym potwierdzeniem wyboru Donalda Trumpa na prezydenta w głosowaniu elektorskim 19 grudnia 2016, rozpoczęły się nominacje do jego przyszłej administracji. Na sekretarza stanu wyznaczony został Rex Tillerson (były prezes koncernu naftowego ExxonMobil), z kolei nominację na stanowisko sekretarza pracy otrzymał Andrew Puzder – szef sieci barów szybkiej obsługi. Nowym szefem Agencji Ochrony Środowiska został Scott Pruitt – dotychczasowy prokurator generalny stanu Oklahoma.
Na stanowisko prokuratora generalnego nominację otrzymał senator ze stanu Alabama, Jeff Sessions, natomiast szefem departamentu urbanizacji został Ben Carson, kontrkandydat Donalda Trumpa w prawyborach Partii Republikańskiej przed wyborami prezydenckimi.
W administracji Donalda Trumpa znalazło się też wielu oficerów wojskowych, m.in. Stephen Bannon (mianowany jednym z głównych doradców prezydenta), Michael T. Flynn (powołany na stanowisko doradcy do spraw bezpieczeństwa) i Mike Pompeo (nominowany na stanowisko szefa CIA).
Donald Trump zaznaczył także kierunki swojej przyszłej polityki zagranicznej, odbywając rozmowy telefoniczne z kilkoma głowami państw. Dość szybko skontaktował się z prezydentem Polski, Andrzejem Dudą. Amerykański polityk złożył podziękowania za głosy Polonii w USA, a prezydenci wymienili się zaproszeniami na wzajemne wizyty. Donald Trump zadzwonił także do prezydent Tajwanu, Tsai Ing-wen. Wywołało to burzę w mediach, bo USA nie utrzymują kontaktów z tym państwem od 1979. Rozmowę potraktowano jako polityczny afront w stronę Chińskiej Republiki Ludowej. Następnie prezydent elekt zadzwonił do prezydenta Filipin, Rodrigo Duterte, oskarżanego o łamanie praw człowieka, znanego z prorosyjskiej i antyamerykańskiej polityki zagranicznej za prezydentury Baracka Obamy. Doszło do zapewnień o starania naprawienia stosunków z Filipinami ze strony przyszłego prezydenta USA. Donald Trump rozmawiał także z premierem Pakistanu, Nawazem Sharifem. Amerykanin skomplementował zarówno przywódcę, jak i cały naród pakistański, co w oczywisty sposób godzi w sojusz USA z Indiami, największym przeciwnikiem Pakistanu. Czwartą kontrowersyjną rozmowę Donald Trump odbył z Nursułtanem Nazarbajewem, prezydentem Kazachstanu. Ten drugi znany jest ze swoich autorytarnych zapędów. Mimo to jednak amerykański prezydent elekt pogratulował Nursułtanowi Nazarbajewowi sukcesów na polu gospodarczym i zapowiedział odbudowę stosunków amerykańsko-kazachskich.
7 stycznia 2017 Donald Trump wezwał ambasadorów pochodzących z nominacji prezydenta Baracka Obamy do opuszczenia p
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Repr%C3%A9sentations_diplomatiques_de_l%27Uruguay
|
Représentations diplomatiques de l'Uruguay
|
Afrique
|
Représentations diplomatiques de l'Uruguay / Afrique
|
Ambassade de l'Uruguay à Moscou
|
Presnensky District, Moscow, Russia
| null |
image/jpeg
| 4,184 | 2,585 | true | true | true |
Voici les représentations diplomatiques de l'Uruguay à l'étranger :
|
Afrique du Sud
Pretoria (ambassade)
Égypte
Le Caire (ambassade)
Éthiopie
Addis-Abeba (ambassade)
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Carl_Gustaf_Pilo
|
Carl Gustaf Pilo
| null |
Carl Gustaf Pilo
|
Self-portrait of Carl Gustaf Pilo
| null | null |
image/jpeg
| 1,461 | 1,183 | true | true | true |
Carl Gustaf Pilo was a Swedish-born artist and painter. Pilo worked extensively in Denmark as a painter to the Danish Royal Court and as professor and director at the Royal Danish Academy of Art, as well as in his native Sweden.
His prolific output in Denmark consisted mainly of portraits of royalty and the nobility, but included also genre paintings in the Dutch style. For over two decades, he was acknowledged as the foremost portrait painter in Denmark. In addition to Peder Als, other students of his were Per Krafft and Lorens Pasch. Pilo is most famous for his masterly painting, "The Coronation of Gustaf III" commissioned by King Gustav III of Sweden.
|
Carl Gustaf Pilo (5 March 1711 – 2 March 1793) was a Swedish-born artist and painter. Pilo worked extensively in Denmark as a painter to the Danish Royal Court and as professor and director at the Royal Danish Academy of Art (Danish: Det Kongelige Danske Kunstakademi), as well as in his native Sweden.
His prolific output in Denmark consisted mainly of portraits of royalty and the nobility, but included also genre paintings in the Dutch style. For over two decades, he was acknowledged as the foremost portrait painter in Denmark. In addition to Peder Als, other students of his were Per Krafft and Lorens Pasch. Pilo is most famous for his masterly painting, "The Coronation of Gustaf III" commissioned by King Gustav III of Sweden.
|
|
ru
|
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%A8%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D1%85%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87,_%D0%A4%D1%80%D0%B8%D0%B4%D1%80%D0%B8%D1%85_%D0%90%D0%BA%D0%B8%D0%BC%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87
|
Шолохович, Фридрих Акимович
| null |
Шолохович, Фридрих Акимович
|
Шолохович в детдоме, 1939
|
Русский: Шолохович в детдоме 1939
| null |
image/jpeg
| 2,105 | 1,489 | true | true | true |
Фридрих Акимович Шолохович — профессор, заведующий кафедры математики и естественнонаучных дисциплин УрГУ в 1963—1999 годах, декан математико-механического факультета Уральского государственного университета в 1965—1968 годах, ветеран Великой Отечественной войны, воспитанник Нижнеисетского детского дома.
|
Фридрих Акимович Шолохович (5.08.1923, Слуцк, Белоруссия, СССР — 06.06.2009, Екатеринбург, Россия) — профессор, заведующий кафедры математики и естественнонаучных дисциплин УрГУ в 1963—1999 годах, декан математико-механического факультета Уральского государственного университета в 1965—1968 годах, ветеран Великой Отечественной войны, воспитанник Нижнеисетского детского дома.
|
|
ar
|
https://ar.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%AA%D8%B1%D9%8A%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%8A%D8%AB%D9%8A%D9%88%D9%85
|
نتريد الليثيوم
| null |
نتريد الليثيوم
| null |
Ball-and-stick and polyhedral model of part of the crystal structure of lithium nitride, Li3N. Neutron diffraction data from Duncan H. Gregory, Paul M. O'Meara, Alexandra G. Gordon, Jason P. Hodges, Simine Short, and James D. Jorgensen (2002). "Structure of Lithium Nitride and Transition-Metal-Doped Derivatives, Li3−x−yMxN (M = Ni, Cu): A Powder Neutron Diffraction Study". Chem. Mater. 14 (5): 2063-2070. DOI:10.1021/cm010718t. Image generated in CrystalMaker 8.1.
|
نتريد الليثيوم
|
image/png
| 953 | 1,100 | true | true | true |
نتريد الليثيوم مركب كيميائي له الصيغة Li₃N، ويكون على شكل بلورات حمراء بنية. وهو النتريد الثابت الوحيد من بين نتريدات الفلزات القلوية.
|
نتريد الليثيوم مركب كيميائي له الصيغة Li₃N، ويكون على شكل بلورات حمراء بنية. وهو النتريد الثابت الوحيد من بين نتريدات الفلزات القلوية.
|
|
ca
|
https://ca.wikipedia.org/wiki/Sphinx_chersis
|
Sphinx chersis
|
Imago
|
Sphinx chersis / Descripció / Imago
| null |
Deutsch:  Sphinx chersis - △ Ventralansicht Sammlung des Mathematikers Laurent SchwartzEnglish:  Great ash sphinx - △ Ventral side Collection of the Mathematician Laurent SchwartzFrançais :  Sphinx chersis - △ Face ventrale Collection du mathématicien Laurent Schwartz
| null |
image/jpeg
| 4,457 | 7,454 | true | true | true |
Sphinx chersis és un lepidòpter heteròcer glossat de la família Sphingidae.
|
Envergadura alar d'entre 90 i 130 mm. El color predominant d'aquesta espècie és el gris, que envolta el seu cap, tòraz, abdomen, ales i extremitats. A les ales anteriors hi té unes fines línies negres mentre que a les posteriors s'alternen franges negres amb franges gris clar, patró que també es presenta a cada costat de l'abdomen. Tòrax amb dues línies negres.
|
|
ml
|
https://ml.wikipedia.org/wiki/%E0%B4%AA%E0%B4%BE%E0%B4%AE%E0%B5%8D%E0%B4%AA%E0%B5%81%E0%B4%AE%E0%B5%87%E0%B4%95%E0%B5%8D%E0%B4%95%E0%B4%BE%E0%B4%9F%E0%B5%8D%E0%B4%9F%E0%B5%81%E0%B4%AE%E0%B4%A8
|
പാമ്പുമേക്കാട്ടുമന
|
ഭരണ നിർവ്വഹണം
|
പാമ്പുമേക്കാട്ടുമന / ഭരണ നിർവ്വഹണം
|
കാവിലെ ഒരു പ്രതിഷ്ഠ
|
മലയാളം: കാവിലെ ഒരു പ്രതിഷ്ട
| null |
image/jpeg
| 1,944 | 2,592 | true | true | true |
കേരളത്തിലെ സുപ്രസിദ്ധമായ സർപ്പാരാധനാകേന്ദ്രമാണ് പാമ്പു മേക്കാട്ടുമന. കേരളത്തിൽ തൃശൂർ ജില്ലയിൽ മുകുന്ദപുരം താലുക്കിൽ വടമ വില്ലേജിലാണ് പാമ്പു മേക്കാട്ട് ഇല്ലം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ഐതിഹ്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ‘പാമ്പു മേക്കാട്’ ഒരു കാലത്ത് ‘മേക്കാട്’ മാത്രമായിരുന്നു. മേക്കാട്ടുമനയിൽ സർപ്പാരാധന ആരംഭിച്ചതോടെയാണ് പാമ്പു മേക്കാട് എന്നറിയപ്പെടാൻ തുടങ്ങിയത്. ഇവിടുത്തെ സർപ്പാരാധനയുടെ തുടക്കത്തെപറ്റി വ്യക്തമായ ചരിത്രരേഖകളൊന്നുമില്ല. ഐതിഹ്യങ്ങളെയും പുരാവൃത്തങ്ങളേയും ആശ്രയിക്കുകയേ നിവൃത്തിയുള്ളു.
|
ഏറ്റവും പ്രായം ചെന്ന വ്യക്തിയാണ് മനയിലെ കാരണവർ. പ്രായപൂർത്തിയായവർക്ക് ഭരണാവകാശം ലഭിക്കും. ട്രസ്റ്റ് രൂപവൽക്കരിച്ച് ഓരോ ട്രസ്റ്റിക്കും ഒരു വർഷം വീതം ഭരണം നൽകുകയാണ് ഇന്ന് നടന്നുവരുന്നത്. മന്ത്രതന്ത്രങ്ങളെ തലമുറകളിലേക്ക് പകരുന്നത് വാമൊഴിയാണു.
മേടമാസത്തിൽ ചൊവ്വ, വെള്ളി, ഞായർ എന്നീ കൊടിയാഴ്ചയിലൊന്നിൽ മുടിയേറ്റ് നടത്തുന്നു. മേടമാസത്തിൽ കളമെഴുത്തും പാട്ടും ഒരു പ്രധാന ചടങ്ങാണ്. കേരളത്തിൽ സർപ്പബലി നടത്താൻ പാമ്പു മേക്കാട്ടുമനക്കാർക്കും അധികാരമുണ്ട്. മണ്ഡലകാലത്ത് എല്ലാ ദിവസവും വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ ഇവിടെ സർപ്പബലി നടത്തിവരുന്നു. മണ്ഡലകാലത്ത് ചുരുക്കം മൂന്ന് ദിവസമെങ്കിലും ഇവിടെ കളമെഴുത്തും പാട്ടും നടത്തുന്നു. മറ്റ് സർപ്പകാവുകളിലെ പുള്ളുവൻപാട്ട് ഇവിടെ പതിവില്ല. സർപ്പം പാട്ടാണ് നടത്തിവരുന്നത്. വാരണാട്ട് കുറുപ്പന്മാരാണ് ഇവിടെ പരമ്പരാഗതമായി സർപ്പം പാട്ടും കളമെഴുത്തും നടത്തിവരുന്നത്.
|
|
ru
|
https://ru.wikipedia.org/wiki/Canon_PowerShot_G-%D1%81%D0%B5%D1%80%D0%B8%D0%B8
|
Canon PowerShot G-серии
|
Canon G16
|
Canon PowerShot G-серии / Основные характеристики / Canon G16
| null |
Français : Canon PowerShot G12
| null |
image/jpeg
| 1,541 | 2,512 | true | true | true |
Canon PowerShot G-серии — линейка компактных цифровых фотокамер фирмы Canon. Модели этой серии стали «флагманскими» и предназначены для фотографов-полупрофессионалов, желающих больше гибкости от камеры, чем предоставляют распространённые цифровые незеркальные камеры.
Серия G отличается использованием литий-ионных аккумуляторов, поворотного LCD-экрана, формата RAW для изображений, объективов с более широкой максимальной диафрагмой, чем стандартные модели Canon PowerShot, удалённым захватом и быстрой электроникой. Камеры этой серии также снабжены башмаком для внешней вспышки, включая управляющий ею механизм.
|
Внесённые изменения по сравнению с предыдущей моделью линейки:
матрица BSI CMOS, размер 1/1.7″ и разрешение 12 Mpx
процессор DIGIC 6
Нейтрально-серый фильтр (3 ступени)
Скорость съёмки 12 кадров/сек.
LCD экран размером 3″ и разрешением 920 тыс. пикселей
Встроенный Wi-fi
|
|
sl
|
https://sl.wikipedia.org/wiki/Komanija
|
Komanija
| null |
Komanija
| null |
English: Komanija, Municipality of Dobrova–Polhov Gradec, Slovenia
| null |
image/jpeg
| 2,025 | 3,440 | true | true | true |
Komanija je naselje v Občini Dobrova-Polhov Gradec.
|
Komanija je naselje v Občini Dobrova-Polhov Gradec.
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Pavement_int%C3%A9rieur_du_Duomo_de_Sienne
|
Pavement intérieur du Duomo de Sienne
|
Transept droit
|
Pavement intérieur du Duomo de Sienne / Description / Transept droit
| null |
Pavimento di siena, storie di assalonne (piero del minnella)
| null |
image/jpeg
| 2,595 | 2,291 | true | true | true |
Le pavement du Duomo de Sienne est un des exemples les plus étendus et les plus appréciés d'un ensemble de marqueteries de marbre, un projet décoratif qui s'est étalé sur six siècles, du XIVᵉ au XIXᵉ siècle. Comme la construction de la cathédrale, l'histoire du pavement se mêle étroitement à celle de la cité et de l'école artistique siennoise. Les Siennois n'ont d'ailleurs jamais lésiné, au cours des siècles, quant aux moyens mis en œuvre, d'abord pour sa création, puis pour sa préservation. Composé de plus de soixante scènes, il est généralement recouvert, dans les zones les plus fréquentées, par des feuilles de masonite, sauf une fois par an, pendant un mois environ, entre septembre et octobre.
|
Dans le transept droit, le décor n'est pas lié majoritairement à l'histoire de l'Ancien Testament et présente une variété de styles et de techniques. À côté de l'Histoire d'Absalon et de l'Histoire de Jephté, on y trouve, par exemple, une représentation originale de l'empereur Sigismond. La zone située devant à la chapelle du Vœu (Cappella del Voto, ou Cappella Chigi) montre des représentations allégoriques remontant à 1780 (et refaites quatre-vingt-dix ans plus tard). Cet espace, comme la partie gauche du transept, est divisé en trois bandes : la bande supérieure (divisée elle-même en deux), abrite Sigismond et la Mort d'Absalon ; la bande centrale correspond au Sacrifice de Jepthé, scène très complexe et foisonnante de personnages ; la bande inférieure est occupée par de petites allégories situées en face de la chapelle du Vœu, un lieu de prière très important pour les Siennois, ce qui peut expliquer que les dessins soient orienté vers cette chapelle, et non vers la nef, comme c'est le cas de tous les autres panneaux. À la hauteur de cette dernière bande, face à l'hexagone central, se trouve un motif triangulaire décoré de figures géométriques.
|
|
de
|
https://de.wikipedia.org/wiki/Erdbeben_in_Haiti_2010
|
Erdbeben in Haiti 2010
|
Tektonischer Hintergrund
|
Erdbeben in Haiti 2010 / Tektonischer Hintergrund
|
Lage der Karibischen Platte
| null | null |
image/png
| 768 | 1,024 | true | true | true |
Das Erdbeben in Haiti 2010 war ein schweres Erdbeben, das sich am 12. Januar 2010 um 21:53 UTC ereignete. Das Epizentrum lag etwa 25 Kilometer westsüdwestlich der Hauptstadt Haitis, Port-au-Prince, das Hypozentrum etwa 13 Kilometer darunter. Die Stärke des Erdbebens wurde vom United States Geological Survey mit 7,0 Mw auf der Momenten-Magnituden-Skala gemessen.
Eine Erfassung und Identifizierung der Opfer fand aufgrund der chaotischen Verhältnisse meist nicht statt, sodass die Opferzahlen nur geschätzt werden können. In den Monaten nach dem Beben bewegten sich die Schätzungen der verschiedenen Organisationen zwischen 220.000 und 500.000 Todesopfern.
Premierminister Bellerive gab ein Jahr nach dem Beben abschließend bekannt, dass sich die Zahl der Toten auf etwa 316.000 beläuft.
Damit handelt es sich um das schwerste Beben in der Geschichte Nord- und Südamerikas sowie um das weltweit verheerendste Beben des 21. Jahrhunderts.
Über 310.000 weitere Personen wurden verletzt und schätzungsweise 1,85 Millionen Menschen obdachlos. Insgesamt sind etwa 3,2 Millionen Menschen, das heißt ein Drittel der Bevölkerung Haitis, von der Naturkatastrophe betroffen.
|
Das Erdbeben vom 12. Januar 2010 ereignete sich in der Grenzregion zwischen der Karibischen und der Nordamerikanischen Platte. Diese Plattengrenze wird von einer linksseitigen Blattverschiebung dominiert, an der wegen des unregelmäßigen Verlaufs der Grenze die Platten nicht nur aneinander vorbeigleiten, sondern auch in Bereichen gestaucht werden. Die Platten verschieben sich hier um etwa 20 Millimeter jährlich, wobei sich die Karibische Platte im Verhältnis zur Nordamerikanischen Platte ostwärts bewegt.
Haiti liegt im westlichen Teil der zwischen Puerto Rico und Kuba gelegenen Insel Hispaniola. Im Gebiet der geographischen Länge des Erdbebens vom 12. Januar ist die Bewegung zwischen den Platten zwischen zwei größeren von Westen nach Osten laufenden Verwerfungen aufgeteilt – die Septentrional-Verwerfung im Norden und die Enriquillo-Plantain-Garden-Verwerfung (Enriquillo-Plantain Garden Fault Zone, EPGFZ) im Süden der Insel.
Ort und Herdmechanismus des Erdbebens lassen sich durch die seitliche Verschiebung an der EPGFZ erklären.
An dieser Verwerfung erfolgt eine mittlere jährliche Bewegung von etwa 7 Millimetern, was nach Einschätzung der USGS-Experten vermutlich der Grund für die historischen großen Erdbeben in den Jahren 1860, 1770, 1761, 1751, 1684, 1673 und 1618 ist – bestätigende Feldstudien dafür liegen nicht vor. An der nördlicheren Verwerfung ereignete sich das Erdbeben von 1946 mit einer Magnitude von 8,0.
In einer Forschungsarbeit aus dem Jahr 2008 war auf Grund der tektonischen Spannungen, die sich seit dem bis dahin letzten schweren Erdbeben an der Enriquillo-Plantain-Garden-Verwerfung im Süden der Dominikanischen Republik im Jahr 1751 aufgestaut hatten, für ein Einzelbeben eine zu erwartende Stärke von 7,2 Magnituden abgeschätzt worden.
Der Abschnitt der Verwerfung, an dem sich zuletzt das Beben von 1751 ereignet hatte, war seit 40 Jahren auffallend ruhig, typisch für eine voll geblockte Verwerfung.
Tatsächlich haben sich nun die beiden Plattenränder um rund zwei Meter gegeneinander verschoben und recht genau die vorausgesagte Energie freigesetzt.
|
|
sr
|
https://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%A7%D0%B8%D0%B2%D0%B8%D1%98%D0%B0%D1%88%D0%BA%D0%B8_%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B5%D0%B2%D0%B0%D0%BB
|
Чивијашки карневал
|
Галерија
|
Чивијашки карневал / Галерија
| null |
Српски / srpski: Čivijada i dečiji karneval
| null |
image/jpeg
| 3,456 | 2,304 | true | true | true |
Чивијашки карневал је културно-туристичка манифестација, која се одржава у Шапцу, у оквиру манифестације Шабачке чивијаде. На карневалу учествују трупе из преко десет земаља света. Сваке године на Чивијашки карневал дође око 40 трупа што је преко хиљаду учесника. На челу организације карневала је Радушко Јанковић.
Карневал се одржава сваке године у септембру, траје три дана и за то време могу се видети Дечији карневал, Велики међународни карневал, као и бројне пропратне манифестације.
| null |
|
sk
|
https://sk.wikipedia.org/wiki/Ulrich_von_Hutten
|
Ulrich von Hutten
| null |
Ulrich von Hutten
| null |
English: Ulrich von Hutten, Holzschnitt / woodcut; Kupferstichkabinett, Berlin
|
Ulrich von Hutten
|
image/jpeg
| 1,217 | 870 | true | true | true |
Ulrich von Hutten bol nemecký učenec, básnik a satirik, ktorý sa neskôr stal stúpencom protestantského reformátora Martina Luthera. Bol otvorený kritik rímskokatolíckej cirkvi a jeho myšlienky sa stali mostom medzi renesančnými humanistami a luteránskou reformáciou. Spolu s Franzom von Sickingen stál na čele cisárskych rytierov Svätej ríše rímskej a rytierskeho povstania.
|
Ulrich von Hutten (* 21. apríl 1488, hrad Steckelberg, Nemecko – † 29. august 1523, Ufenau, Švajčiarsko) bol nemecký učenec, básnik a satirik, ktorý sa neskôr stal stúpencom protestantského reformátora Martina Luthera. Bol otvorený kritik rímskokatolíckej cirkvi a jeho myšlienky sa stali mostom medzi renesančnými humanistami a luteránskou reformáciou. Spolu s Franzom von Sickingen stál na čele cisárskych rytierov Svätej ríše rímskej a rytierskeho povstania.
|
|
sv
|
https://sv.wikipedia.org/wiki/Serval
|
Serval
| null |
Serval
|
Servalens utbredningsområde
Den ljusgröna färgen markerar tidigare utbredningsområde.
|
The range of Leptailurus serval, based on version sourced from IUCN Red List. Darker green: extant (resident). Brighter green: extinct.
| null |
image/png
| 649 | 606 | true | true | true |
Serval är ett mellanstort afrikanskt kattdjur som fortfarande är ganska vanligt söder om Sahara. Den förekommer främst på savannen där den jagar små bytesdjur som gnagare, harar och fåglar. Eftersom den behöver konstant tillgång till vatten undviker den att bosätta sig i öknar och halvöknar. Vuxna servaler blir upp till 1,6 meter långa och når en maxvikt på 18 kilogram. Arten hotas genom habitatförstöring och jakt men tills vidare är beståndet stabilt. Genom korsning med tamkatter har servalen givit upphov till en ny kattras, savannah.
|
Serval (Leptailurus serval) är ett mellanstort afrikanskt kattdjur som fortfarande är ganska vanligt söder om Sahara. Den förekommer främst på savannen där den jagar små bytesdjur som gnagare, harar och fåglar. Eftersom den behöver konstant tillgång till vatten undviker den att bosätta sig i öknar och halvöknar. Vuxna servaler blir upp till 1,6 meter långa och når en maxvikt på 18 kilogram. Arten hotas genom habitatförstöring och jakt men tills vidare är beståndet stabilt. Genom korsning med tamkatter har servalen givit upphov till en ny kattras, savannah.
|
|
iw
|
https://he.wikipedia.org/wiki/%D7%A4%D7%95%D7%9E%D7%A4%D7%99%D7%99
|
פומפיי
|
הבתים הפרטיים
|
פומפיי / הבתים הפרטיים
|
ציורי קיר בחווילת המסתורין
| null | null |
image/jpeg
| 966 | 1,200 | true | true | true |
פומפיי היא עיר רומית עתיקה במחוז קמפניה שבאיטליה. בניגוד לרוב הערים העתיקות, נשתמרו רוב חורבותיה של העיר פומפיי עד ימינו, בשל אופן חורבנה ונטישתה הפתאומית, בהתפרצות הר הגעש הסמוך וזוב. אסון קדום זה כיסה את כל העיר באפר ואבק ובכך שימר את מבני העיר עד ימינו. ייחודה של פומפיי הוא בהיותה עיר עתיקה שבה הזמן כמו עמד מלכת.
פומפיי שוכנת כ-23 קילומטר דרומית מזרחית לנאפולי, על המורדות הדרום-מזרחיים של הר הגעש וזוב, צפונית לשפך נהר הסרנו.
פומפיי ושכנתה הרקולנאום נחרבו בהתפרצות הווזוב בשנת 79 לספירה. את הרקולנאום כיסו נחשולים פירוקלסטיים בשכבה של כ-20 מטרים של אפר געשי, והיא התגלתה בשנת 1710.
פומפיי, העיר הגדולה והחשובה יותר, שנקברה אף היא תחת שכבה של כארבעה מטרים של אפר וחומרים געשיים, התגלתה במקרה בשנת 1748 על ידי איכר שחפר בשדהו ונתקל בשרידיה העתיקים, קרוב ל-1,700 שנים לאחר שנקברה תחת האפר. בשנת 1793 התגלתה בפומפיי הכתובת "Rei publicae Pompeianorum" וכך זוהה המקום כפומפיי.
חפירות אינטנסיביות הביאו לכך שרוב העיר נחשפה ופתוחה כיום לציבור. מן הממצאים עולה כי פומפיי הייתה עיר רומית שבה ישבה אוכלוסייה אמידה. ברחובותיה התגלו בתי מגורים, חנויות, מבני ציבור, בתי מלאכה ובתי בושת.
בשנת 1997 הכריז אונסק"ו על פומפיי והרקולנאום כ"אתר מורשת עולמית".
| null |
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/2nd_Marine_Infantry_Regiment
|
2nd Marine Infantry Regiment
|
2er RIMa ( 1958 - present)
|
2nd Marine Infantry Regiment / Regimental Commanders / 2er RIMa ( 1958 - present)
| null |
Description Colonel Régis Colcombet du 2e de Marine DateJuly 2008SourceSelf-photographedAuthorfantassin 72Permission (Reusing this file) libre de droits Colonel Régis Colcombet du 2e de Marine
| null |
image/jpeg
| 450 | 600 | true | true | true |
The 2nd Marine Infantry Regiment is a unit of the French Army, the only regiment to bear 16 battle honours inscriptions of the regimental colors. The regiment is one of the "quatre vieux" regiments of the Troupes de marine, with the 1st Marine Infantry Regiment 1ᵉʳ RIMa, the 3rd Marine Infantry Regiment 3ᵉ RIMa and the 4th Marine Infantry Regiment 4ᵉ RIMa; also, alongside the 1st Marine Artillery Regiment 1ᵉʳ RAMa as well as the 2nd Marine Artillery Regiment 2ᵉ RAMa which formed the Blue Division.
|
1958 - 1960 : colonel Cadoux
1960 - 1962 : lieutenant-colonel Charrier
1962 - 1963 : colonel Pechberty
1963 - 1965 : colonel Lagarde
1965 - 1967 : colonel Liegeon
1967 - 1969 : colonel Duvauchelle
1969 - 1971 : colonel Delayen
1971 - 1972 : colonel Georges Fricaud-Chagnaud
1972 - 1974 : colonel de Heaulme de Boutsocq
1974 - 1976 : colonel Bataille
1976 - 1978 : colonel Leromain
1978 - 1980 : colonel Pacaud
1980 - 1982 : colonel Suzini
1982 - 1984 : colonel Fevai
1984 - 1986 : colonel Lepichon
1986 - 1988 : colonel Petit
1988 - 1990 : colonel Loreyte
1990 - 1992 : colonel Meille
1992 - 1994 : colonel Rousseau
1994 - 1996 : colonel Thonier
1996 - 1998 : colonel Roisin
1998 - 2000 : colonel Renaud
2000 - 2002 : colonel Richard
2002 - 2004 : colonel L'Hôte
2004 - 2006 : colonel Bordachar
2006 - 2008 : colonel Launois
2008 - 2010 : colonel Colcombet
2010 - 2012 : colonel Heluin
2012 - 2014 : colonel Paczka
2014 - : colonel Georgin
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/105th_Attack_Squadron
|
105th Attack Squadron
|
Modern era
|
105th Attack Squadron / History / Modern era
|
A 105th Airlift Squadron C-130H Hercules, Berry Field ANGB, Nashville, in 2002
|
A U.S. Air Force Lockheed C-130H Hercules (s/n 89-1187) from the 105th Airlift Squadron, 118th Airlift Wing, Tennessee Air National Guard, after landing on V.C. Bird International Airport, Antigua, in support of the "Tradewinds 2002" field training exercise on 12 April 2002.
| null |
image/jpeg
| 1,836 | 2,735 | true | true | true |
The 105th Attack Squadron is a unit of the Tennessee Air National Guard 118th Wing. It is assigned to Berry Field Air National Guard Base, Nashville, Tennessee and was previously equipped with the C-130H Hercules aircraft. It has since transitioned to the MQ-9 Reaper, with its parent organization, the former 118th Airlift Wing, having recently been redesignated as the 118th Wing. The 105th has been redesignated as the 105th Attack Squadron.
The squadron is a descendant organization of the World War I 105th Aero Squadron, established on 27 August 1917. It was reformed on 4 December 1921, as the 105th Observation Squadron, and is one of the 29 original National Guard Observation Squadrons of the United States Army National Guard formed before World War II.
|
1990 was the start of another conversion process. The 105th received a total of sixteen new C-130H2 Hercules aircraft from Lockheed at Marietta, Georgia. The Iraqi invasion of Kuwait in August 1990, placed the largest demand upon 105th personnel in almost 40 years. The Wing mobilized 462 personnel during 21 deployments for Operations Desert Shield/Desert Storm in southwest Asia and flew a record 7,500 flying hours.
On 1 January 1993, the 118th Tactical Airlift Wing became the 118th Airlift Wing as a result of the Wing implementing an internal reorganization to the new Air Force directed objective wing structure. With the objective wing structure, the 105th Airlift Squadron, was assigned to the new 118th Operations Group.
The 105th Airlift Squadron deployed three aircraft, six air crews and 65 maintenance and support personnel to Rhein-Main Air Base, Germany from 27 December 1993 to 7 May 1994 in support of Operation Provide Promise in Bosnia-Herzegovina. The 118 AW was deployed in support of this operation for seven of thirteen consecutive months. This commitment was in addition to six two-week CORONET OAK rotations to Panama and a normal schedule of local training, Guardlift and AMC week-long floater missions.
|
|
bs
|
https://bs.wikipedia.org/wiki/Jareninski_Dol
|
Jareninski Dol
|
Galerija
|
Jareninski Dol / Galerija
| null |
Slovenščina: Jarenina pozimi- skrajno levo gasilski dom, šola, naselje , in Jareninska cerkev s kostnico
| null |
image/jpeg
| 2,592 | 3,872 | true | true | true |
Jareninski Dol je naseljeno mjesto u sastavu općine Pesnica, regija Podravska, Slovenija.
| null |
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/UEFA_Euro_1988_qualifying
|
UEFA Euro 1988 qualifying
|
Qualified teams
|
UEFA Euro 1988 qualifying / Qualified teams
|
Qualified Did not qualify Did not enter Not a UEFA member
|
English: Euro 1968 qualifiers
| null |
image/png
| 1,000 | 1,200 | true | true | true |
This page describes the qualifying procedure for UEFA Euro 1988.
|
Bold indicates champion for that year. Italic indicates host for that year.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Houston_Air_Route_Traffic_Control_Center
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/30/HoustonARTCC.JPG
|
Houston Air Route Traffic Control Center
| null |
Houston Air Route Traffic Control Center
|
Houston Air Route Traffic Control Center
|
English: Houston Air Route Traffic Control Center
| null |
image/jpeg
| 1,175 | 2,272 | true | true | true |
Houston Air Route Traffic Control Center is located at George Bush Intercontinental Airport at 16600 JFK Boulevard, Houston, Texas, United States 77032. The Houston ARTCC is one of 22 Air Route Traffic Control Centers in the United States. Houston Center is the 9th busiest ARTCC in the United States. Between January 1, 2017 and December 31, 2017, Houston Center handled 2,266,553 aircraft operations.
The center controls airspace in southern Texas, Louisiana, southern Mississippi, southwestern Alabama, and areas in the Gulf of Mexico.
|
Houston Air Route Traffic Control Center (ZHU) is located at George Bush Intercontinental Airport at 16600 JFK Boulevard, Houston, Texas, United States 77032. The Houston ARTCC is one of 22 Air Route Traffic Control Centers in the United States. Houston Center is the 9th busiest ARTCC in the United States. Between January 1, 2017 and December 31, 2017, Houston Center handled 2,266,553 aircraft operations.
The center controls airspace in southern Texas, Louisiana, southern Mississippi, southwestern Alabama, and areas in the Gulf of Mexico.
|
pa
|
https://pa.wikipedia.org/wiki/%E0%A8%AC%E0%A8%BF%E0%A8%B2_%E0%A8%9F%E0%A8%BF%E0%A8%B2%E0%A8%A1%E0%A8%A8
|
ਬਿਲ ਟਿਲਡਨ
| null |
ਬਿਲ ਟਿਲਡਨ
| null |
American tennis player Bill Tilden (1893-1953) - colorized
| null |
image/jpeg
| 434 | 265 | true | true | true |
ਵਿਲੀਅਮ ਟਾਟੇਮ ਟਿਲਡਨ II, ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਪੁਰਸ਼ ਟੈਨਿਸ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਟੇਨਿਸ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਟਿਡਲਨ ਨੇ 1920 ਤੋਂ 1925 ਤੱਕ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਨੰਬਰ 1 ਖਿਡਾਰੀ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਦਸ ਗ੍ਰੈਂਡ ਸਲੈਮ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵ ਹਾਰਡ ਕੋਰਟ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਅਤੇ ਚਾਰ ਪ੍ਰੋ ਸਕਾਲਮ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਸਮੇਤ 15 ਮੇਜਰ ਸਿੰਗਲ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤੇ, ਉਹ 1920 ਵਿੱਚ ਵਿੰਬਲਡਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਅਮਰੀਕੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸੱਤ ਯੂਐਸ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਟਾਈਟਲ ਤੇ ਵੀ ਜਿੱਤ ਦਰਜ ਕੀਤੀ।
ਟਿਲਡਨ ਨੇ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੈਨਿਸ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਦਬਦਬਾ ਬਣਾਈ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ 1912-29 ਦੇ ਆਪਣੇ 18-ਸਾਲ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ 192 ਟੂਰਨਾਮੈਂਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 138 ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਜਿੱਤੇ। 1929 ਦੇ ਯੂਐਸ ਨੈਸ਼ਨਲ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਟਿਲਡਨ ਸਿੰਗਲ ਗ੍ਰੈਂਡ ਸਲੈਂਮ ਦੇ ਫਾਈਨਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ। ਗ੍ਰੈਂਡ ਸਲੈਮ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਦਸ ਫਾਈਨਲ 2017 ਤੱਕ ਰੋਜਰ ਫੈਡਰਰ ਦੇ ਫਾਈਨਲ ਵਿੱਚ ਪੁੱਜਣ ਤੱਕ ਰਿਕਾਰਡ ਤੇ ਬਣੇ ਰਹੇ। ਉਸ ਨੇ 37 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵਿੰਬਲਡਨਨ ਵਿਖੇ 1930 ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਆਖਰੀ ਮੇਜਰ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਉਸ ਸਾਲ ਦੇ ਆਖਰੀ ਦਿਨ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ 15 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਹੋਰ ਪੇਸ਼ਾਵਰਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।
|
ਵਿਲੀਅਮ ਟਾਟੇਮ ਟਿਲਡਨ II (ਫਰਵਰੀ 10, 1893 - 5 ਜੂਨ, 1953), (ਉਪਨਾਮ "ਬਿੱਗ ਬਿੱਲ") ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਪੁਰਸ਼ ਟੈਨਿਸ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ, ਉਸਨੂੰ ਅਕਸਰ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਟੇਨਿਸ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਟਿਡਲਨ ਨੇ 1920 ਤੋਂ 1925 ਤੱਕ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵ ਨੰਬਰ 1 ਖਿਡਾਰੀ ਦਾ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਦਸ ਗ੍ਰੈਂਡ ਸਲੈਮ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵ ਹਾਰਡ ਕੋਰਟ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਅਤੇ ਚਾਰ ਪ੍ਰੋ ਸਕਾਲਮ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਸਮੇਤ 15 ਮੇਜਰ ਸਿੰਗਲ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤੇ, ਉਹ 1920 ਵਿੱਚ ਵਿੰਬਲਡਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਅਮਰੀਕੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸੱਤ ਯੂਐਸ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਟਾਈਟਲ (ਰਿਚਰਡ ਸੀਅਰਜ਼ ਅਤੇ ਬਿਲ ਲਾਰੈਨਡ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ 'ਤੇ) ਤੇ ਵੀ ਜਿੱਤ ਦਰਜ ਕੀਤੀ।
ਟਿਲਡਨ ਨੇ 1920 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਟੈਨਿਸ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਦਬਦਬਾ ਬਣਾਈ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ 1912-29 ਦੇ ਆਪਣੇ 18-ਸਾਲ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ 192 ਟੂਰਨਾਮੈਂਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ 138 ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਜਿੱਤੇ। 1929 ਦੇ ਯੂਐਸ ਨੈਸ਼ਨਲ ਚੈਂਪੀਅਨਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਟਿਲਡਨ ਸਿੰਗਲ ਗ੍ਰੈਂਡ ਸਲੈਂਮ ਦੇ ਫਾਈਨਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਲਾ ਪਹਿਲਾ ਖਿਡਾਰੀ ਸੀ। ਗ੍ਰੈਂਡ ਸਲੈਮ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਦਸ ਫਾਈਨਲ 2017 ਤੱਕ ਰੋਜਰ ਫੈਡਰਰ ਦੇ ਫਾਈਨਲ ਵਿੱਚ ਪੁੱਜਣ ਤੱਕ ਰਿਕਾਰਡ ਤੇ ਬਣੇ ਰਹੇ। ਉਸ ਨੇ 37 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਵਿੰਬਲਡਨਨ ਵਿਖੇ 1930 ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਆਖਰੀ ਮੇਜਰ ਖਿਤਾਬ ਜਿੱਤਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਉਸ ਸਾਲ ਦੇ ਆਖਰੀ ਦਿਨ ਪ੍ਰੋਫੈਸ਼ਨਲ ਬਣ ਗਿਆ ਅਤੇ 15 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਹੋਰ ਪੇਸ਼ਾਵਰਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।
|
|
pl
|
https://pl.wikipedia.org/wiki/Je%C5%BEov_(powiat_Hodon%C3%ADn)
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d2/Jezov_HO_CZ_CoA.jpg
|
Ježov (powiat Hodonín)
| null |
Ježov (powiat Hodonín)
| null |
Čeština: Znak obce Ježov, okres Hodonín. V červeno-modře kosmo děleném štítě vzpřímený vykračující zlatý ježek s červenou zbrojí nesoucí v tlamě stříbrný vinný hrozen. English: Municipal coat of arms of Ježov village, Hodonín District, Czech Republic.
|
Herb
|
image/jpeg
| 600 | 601 | true | true | true |
Ježov – gmina w Czechach, w powiecie Hodonín, w kraju południowomorawskim. Według danych z dnia 1 stycznia 2013 liczyła 710 mieszkańców.
|
Ježov – gmina w Czechach, w powiecie Hodonín, w kraju południowomorawskim. Według danych z dnia 1 stycznia 2013 liczyła 710 mieszkańców.
|
hi
|
https://hi.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%8F%E0%A4%A1%E0%A5%8D%E0%A4%B5%E0%A4%B0%E0%A5%8D%E0%A4%A1_%E0%A4%8F%E0%A4%B2%E0%A5%8D%E0%A4%AC%E0%A5%8D%E0%A4%B0%E0%A4%BF%E0%A4%95_%E0%A4%B8%E0%A4%BE%E0%A4%B2%E0%A4%BF%E0%A4%B8%E0%A5%8D%E0%A4%AC%E0%A4%B0%E0%A5%80
|
एड्वर्ड एल्ब्रिक सालिस्बरी
| null |
एड्वर्ड एल्ब्रिक सालिस्बरी
| null |
English: Portrait of Edward E. Salisbury from Timothy Dwight V's Memories of Yale Life and Men
| null |
image/jpeg
| 2,524 | 1,504 | true | true | true |
एड्वर्ड एल्ब्रिक सालिस्बरी एक अमरीकी संस्कृत विद्वान थे।
एड्वर्ड एल्ब्रिक सालिस्बरी ने येल विश्वविद्यालय से 1832 में अपनी शिक्षा पूरी करने के बाद वहाँ अरबी और संस्कृत के प्रोफ़ेसर के तौर पर 1841 में नियुक्त हुए। सालिस्बरी 1854 तक विश्वविद्यालय में संस्कृत के एक-मात्र चेयर रहे। 1854 में एक अलग "संस्कृत और उससे उत्पन्न भाषाओं की प्रोफ़ेसरशिप" बनाई गई जिस पर विलियम ड्वाइट विटनी की प्रथम नियुक्ति हुई थी।
सालिस्बरी 1863 से 1866 तक अमरीकी पूर्वदेशीय सोसाइटी के अध्यक्ष रहे। वह 1873 से 1880 तक इस संस्था के फिर से अध्यक्ष रहे।
सालिस्बरी पेरिस की एशियाई सोसाइटी के सदस्य चुने गए और जर्मन पूर्वदेशीय सोसाइटी के तद्नुरूपी सदस्य थे। उन्हें 1861 में अमरीकी पुरातात्त्विक सोसाइटी का सदस्य चुना गया। उन्हे साहित्य में डॉक्ट्रेट की उपाधि दो बार दी गई - पहली बार येल विश्वविद्यालय द्वारा 1869 में और फिर हार्वर्ड विश्वविद्यालय द्वारा 1886 में।
|
एड्वर्ड एल्ब्रिक सालिस्बरी (6 अप्रेल 1814 – 5 फ़रवरी 1901) एक अमरीकी संस्कृत विद्वान थे।
एड्वर्ड एल्ब्रिक सालिस्बरी ने येल विश्वविद्यालय से 1832 में अपनी शिक्षा पूरी करने के बाद वहाँ अरबी और संस्कृत के प्रोफ़ेसर के तौर पर 1841 में नियुक्त हुए। सालिस्बरी 1854 तक विश्वविद्यालय में संस्कृत के एक-मात्र चेयर (Chair) रहे। 1854 में एक अलग "संस्कृत और उससे उत्पन्न भाषाओं की प्रोफ़ेसरशिप" बनाई गई जिस पर विलियम ड्वाइट विटनी की प्रथम नियुक्ति हुई थी।
सालिस्बरी 1863 से 1866 तक अमरीकी पूर्वदेशीय सोसाइटी (American Oriental Society) के अध्यक्ष रहे। वह 1873 से 1880 तक इस संस्था के फिर से अध्यक्ष रहे।
सालिस्बरी पेरिस की एशियाई सोसाइटी के सदस्य चुने गए और जर्मन पूर्वदेशीय सोसाइटी के तद्नुरूपी सदस्य थे। उन्हें 1861 में अमरीकी पुरातात्त्विक सोसाइटी (American Antiquarian Society) का सदस्य चुना गया। उन्हे साहित्य में डॉक्ट्रेट की उपाधि दो बार दी गई - पहली बार येल विश्वविद्यालय द्वारा 1869 में और फिर हार्वर्ड विश्वविद्यालय द्वारा 1886 में।
|
|
it
|
https://it.wikipedia.org/wiki/San_Pedro_de_Atacama
|
San Pedro de Atacama
|
Galleria d'immagini
|
San Pedro de Atacama / Galleria d'immagini
| null |
Español: Monjes de la Pacana, Chile English: Monks of the Pacana, Chile
| null |
image/jpeg
| 5,792 | 8,688 | true | true | true |
San Pedro de Atacama è un comune del Cile di 3.899 abitanti, situato nella Provincia di El Loa, nella Regione di Antofagasta. La particolarità del paese è il materiale con cui sono costruite le abitazioni, soprattutto quelle del centro storico, ossia con mattoni adobe.
Poco sotto la vetta del Cerro Chajnantor, situato circa 40 km a est di San Pedro de Atacama e raggiungibile in automobile, è prevista la costruzione del Cerro Chajnantor Atacama Telescope da parte di un consorzio formato da università degli Stati Uniti, del Canada e della Germania. L'inizio dei lavori era previsto nel 2015.
| null |
|
it
|
https://it.wikipedia.org/wiki/Val_di_Fleres
|
Val di Fleres
| null |
Val di Fleres
| null |
Deutsch: Pflerschtal (Südtirol) von Westen English: The Pflerschtal, South Tyrol, Italy Italiano: Val di Fleres, Sudtirolo
| null |
image/jpeg
| 2,700 | 1,980 | true | true | true |
La val di Fleres è una piccola valle dell'Alto Adige, che parte da Colle Isarco, fino ad arrivare alla cima di Montarso nelle Alpi Breonie.
|
La val di Fleres (Pflerschtal in tedesco) è una piccola valle dell'Alto Adige, che parte da Colle Isarco, fino ad arrivare alla cima di Montarso (Östlicher Feuerstein) nelle Alpi Breonie.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Germany_Schulz
|
Germany Schulz
|
All-American in 1907
|
Germany Schulz / Star athlete at the University of Michigan / All-American in 1907
|
Schulz depicted on a football card, c. 1955
|
English: 1955 Topps football card of Adolph "Germany" Schulz
| null |
image/jpeg
| 271 | 386 | true | true | true |
Adolph George "Germany" Schulz was an All-American American football center for the University of Michigan Wolverines from 1904 to 1905 and from 1907 to 1908. While playing at Michigan, Schulz is credited with having invented the spiral snap and with developing the practice of standing behind the defensive line. As the first lineman to play in back of the line on defense, he is credited as football's first linebacker.
During his time at Michigan, Schulz also became involved in one of college football's earliest recruiting controversies, as some suggested that he was a "ringer" recruited by Michigan coach Fielding H. Yost. Schulz was 21 years old when he enrolled at Michigan and had worked in an Indiana steel mill and reportedly played for either amateur or professional teams. Michigan was refused re-entry into the Western Conference in 1908 when it insisted on playing the 25-year-old Schulz for a fourth season in violation of conference eligibility rules.
Despite the controversies, Schulz is remembered both as an innovator and one of the toughest football players in the early days of the game.
|
When Schulz returned to the team in 1907, he was the talk of the campus. One newspaper reported that Ann Arbor had "5,000 students continually gossiping about him", as Schulz's return was seen as "a gigantic stride in the direction of (Michigan's) winning back her former football prestige". Coach Yost noted: "We need him not only as a player, but also as a leader. In energy, ability to stand hard knocks, and courage he is a model for the rest of the team to strive after". With Schulz in the lineup, Michigan won its first five games by a combined score of 107–0. In Michigan's game against Ohio State, Schulz was reported to have been "a brick wall of defense" and "hard as nails".
After starting the season 5–0, Michigan closed the 1907 season playing the University of Pennsylvania. For the first time, one of the eastern schools had agreed to play a game at Ferry Field in Ann Arbor. In the buildup to the game, the press focused on Schulz as the key to Michigan's chances. One writer noted: "There is one man in the Michigan eleven that Pennsylvania fears and will endeavor to stop if possible when the two great teams meet in Ann Arbor November 16, 1907. That man is Germany Schulz, Yost's great center". Penn even announced that they were moving their star tackle, Draper, to center in an effort to stop Schulz. In the end, Penn beat Michigan, 6–0, marking the first time the Wolverines had ever lost a game at Ferry Field.
Despite the loss, press reports after the game credited Schulz with a great effort. One account noted: "Pennsy is said to have delegated three players to watch him, the heavyweight center played a star game throughout. He broke through the line repeatedly and stopped plays. Then again he would dash out to the end and tackle the man attempting to circle the wing. He was down under punts and in the open play showed as much speed as any player on the field. And he weighs 234 pounds".
At the end of the season, there was a consensus that "The giant center of Michigan practically stands in a class by himself at the pivot position". University of Chicago star Walter Eckersall, said: "Schulz, of Michigan, easily outshone his opponents in every game. He is finely built, runs fast, snaps accurately, tackles hard, and is all over the field in every play". One writer referred to Schulz in 1907 as a "human catapult" and said: "Schulz of Michigan is a very heavy man, weighing over 200 pounds, yet he is strikingly fast on his feet and is unusual on that account. He propels his massive frame at a rate of speed that terrifies opponents. . . . The acknowledged prowess of Schulz makes him an especial object of unfair attack in scrimmages by opponents who hope, by disabling him, to weaken the Michigan team".
Coach Yost added: "Schultz is without doubt the best center in the country. In fact, Schulz is the best man in the middle of the line I have ever seen in all my football experience". In naming Schulz to his All-America team, Walter Camp said: "He is well over six feet in height, yet a fast, powerful man who gets well over the field and makes more tackles in a game than any other man on his team. In addition he is an accurate passer and feeds the ball well to his backs either for kicks or runs".
|
|
cy
|
https://cy.wikipedia.org/wiki/Burlington,_Connecticut
|
Burlington, Connecticut
| null |
Burlington, Connecticut
| null |
English: Elton Tavern, Burlington Connecticut
| null |
image/jpeg
| 3,648 | 5,472 | true | true | true |
Tref yn Connecticut, yn nhalaith Connecticut, Unol Daleithiau America yw Burlington, Connecticut. ac fe'i sefydlwyd ym 1806.
|
Tref yn Connecticut, yn nhalaith Connecticut, Unol Daleithiau America yw Burlington, Connecticut. ac fe'i sefydlwyd ym 1806.
|
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/Sikhye
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c3/Korean.food-Sikhye-01.jpg
|
Sikhye
| null |
Sikhye
|
Sikhye served in a bowl
|
식혜, Sikhye, korean traditional drink for dessert.
| null |
image/jpeg
| 342 | 500 | true | true | true |
Sikhye is a traditional sweet Korean rice beverage, usually served as a dessert. In addition to its liquid ingredients, Sikhye contains grains of cooked rice and in some cases pine nuts. It is similar to the Chinese jiuniang and Japanese amazake.
|
Sikhye (식혜, also spelled shikhye or shikeh; also occasionally termed dansul or gamju) is a traditional sweet Korean rice beverage, usually served as a dessert. In addition to its liquid ingredients, Sikhye contains grains of cooked rice and in some cases pine nuts. It is similar to the Chinese jiuniang and Japanese amazake.
|
pl
|
https://pl.wikipedia.org/wiki/Eaton_(Norfolk)
|
Eaton (Norfolk)
| null |
Eaton (Norfolk)
| null |
English: Christ Church, Church Avenue, Eaton, Norwich
|
Ilustracja
|
image/jpeg
| 558 | 640 | true | true | true |
Eaton – osada w Anglii, w Norfolk, w dystrykcie Norwich. W 2011 miejscowość liczyła 8781 mieszkańców. Eaton jest wspomniana w Domesday Book jako Aietona/Aietuna/Etona/Ettuna/Ettune.
|
Eaton – osada w Anglii, w Norfolk, w dystrykcie Norwich. W 2011 miejscowość liczyła 8781 mieszkańców. Eaton jest wspomniana w Domesday Book (1086) jako Aietona/Aietuna/Etona/Ettuna/Ettune.
|
|
nl
|
https://nl.wikipedia.org/wiki/Nassaustraat_(Maarssen)
|
Nassaustraat (Maarssen)
| null |
Nassaustraat (Maarssen)
| null |
Nederlands: Project rijksmonumenten Maarssen
|
Nassaustraat 4 te Maarssen
|
image/jpeg
| 2,304 | 3,072 | true | true | true |
De Nassaustraat is een straat in het Nederlandse dorp Maarssen. Deze loopt van de Thorbeckelaan tot aan het Nassauplein. Aan de Nassaustraat bevinden zich talrijke panden waarvan een aantal met status van rijksmonument. Deze straat heeft enkele zijstraten zoals de Rembrandtsingel en de Jan Steenstraat. De Diependaalsedijk vormt in westelijke richting de doorgaande weg van de Nassaustraat.
|
De Nassaustraat is een straat in het Nederlandse dorp Maarssen. Deze loopt van de Thorbeckelaan tot aan het Nassauplein. Aan de Nassaustraat bevinden zich talrijke panden waarvan een aantal met status van rijksmonument. Deze straat heeft enkele zijstraten zoals de Rembrandtsingel (deze kruist de Nassaustraat) en de Jan Steenstraat. De Diependaalsedijk vormt in westelijke richting de doorgaande weg van de Nassaustraat.
Bronnen, noten en/of referenties
Diverse foto's Nassaustraat te Maarssen - Het Utrechts Archief
|
|
zh
|
https://zh.wikipedia.org/wiki/%E5%9F%83%E9%87%8C%E6%96%AF%E7%B6%AD%E7%88%BE
|
埃里斯維爾
| null |
埃里斯維爾
| null |
English: Eriswil, canton of Bern, SwitzerlandEsperanto: Eriswil, Kantono Berno, SvislandoDeutsch: Eriswil, Kanton Bern, Schweiz
| null |
image/jpeg
| 2,592 | 3,872 | true | true | true |
埃里斯维尔是瑞士的城镇，位于该国中西部，由伯恩州负责管辖，面积11.36平方公里，七成土地是农业用地，海拔高度740米，2011年人口1,348，人口密度每平方公里119人。
|
埃里斯维尔是瑞士的城镇，位于该国中西部，由伯恩州负责管辖，面积11.36平方公里，七成土地是农业用地，海拔高度740米，2011年人口1,348，人口密度每平方公里119人。
|
|
ru
|
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%B0_%D0%B2%D0%BE_%D0%A4%D1%80%D0%B8%D0%B4%D1%80%D0%B8%D1%85%D1%81%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BD%D0%B5
|
Клиника во Фридрихсхайне
|
Галерея
|
Клиника во Фридрихсхайне / Галерея
| null |
Deutsch: Denkmalgeschütztes Verwaltungsgebäude des Vivantes Klinikum am Ernst-Zinna-Weg, erbaut 1868-1874 von der Sozietät Gropius & Schmieden This is a picture of the Berliner Kulturdenkmal (cultural monument) with the ID 09085002
| null |
image/jpeg
| 2,849 | 3,901 | true | true | true |
Клиника во Фридрихсхайне — первая городская больница Берлина, открывшаяся в 1870-е годы. Внесена в список памятников архитектуры, охраняемых государством. С начала XXI века является одним из ведущих современных столичных лечебных центров общего профиля в рамках муниципального медицинского концерна Европы — «Вивантес». Вопросы финансирования клиник, вошедших в концерн «Вивантес», решаются централизованно.
| null |
|
bs
|
https://bs.wikipedia.org/wiki/Sigurnosne_snage_Kosova
|
Sigurnosne snage Kosova
|
Bacači granata
|
Sigurnosne snage Kosova / Oružje i oprema / Bacači granata
| null |
English: A Latvian army soldier fires from a standing position during a live-fire exercise Feb. 12, 2007, near Ad Diwaniyah, Iraq.
| null |
image/jpeg
| 1,632 | 2,464 | true | true | true |
Sigurnosne snage Kosova su zvanične snage sigurnosti Kosova i prethodnica buduće vojske Kosova. Nalaze se pod kontrolom i komandom KFOR-a. Glavni zadaciu sigurnosnih snaga su zaštita civilnog stanovništva tj. traganje i spašavanje, uklanjanje eksplozivnih naprava, gašenje požara i sl. Sigurnosne snage su osnovane 21. januara 2009. godine i proizašle su is snaga Kosovskog zaštitnog korpusa.
Kosovo prema planu Marttija Ahtisaarija ima pravo na oružane snage koje su naoružane samo lahkim naoružanjem i broje 2500 vojnika u aktivnom sastavu i 800 vojnika rezervnog sastava.
| null |
|
mk
|
https://mk.wikipedia.org/wiki/%D0%9B%D0%BE%D1%81
|
Лос
|
Живеалиште
|
Лос / Живеалиште
|
Изрежирана слика на лов на лос во Норвешка
|
Tittel / Title: Jakt på utstoppet elg Motiv / Motif: Postkort. Fotograf / Photographer: ukjent Utgiver / Publisher: Utstyrsmagasinet Eier / Owner Institution: Nasjonalbiblioteket / National Library of Norway Lenke / Link: <a href="http://www.nb.no" rel="nofollow">www.nb.no</a> Bildesignatur / Image Number: blds_03804 English: Hunting the stuffed moose.
| null |
image/jpeg
| 676 | 1,024 | true | true | true |
Лосот е најголемиот и најтешкиот претставник од фамилијата елени. Може да биде долг и повеќе од 3 м и тежок до 700 кг. Мажјаците се двојно поголеми од женките. Од другите елени се разликуваат по големите и широки рогови на мажјаците кои се сраснати во форма на лопата. Телото на лосовите е прекриено со темнокафеаво крзно, додека нозете им се светли и имаат широки чапунки за газење по кал или снег. Мажјаците на грлото имаат набрана кожа прекриена со крзно. Роговите ги отфрлаат секоја година, по што им растат нови. Лосовите живеат во шуми во близина на езера, мочуришта и други водени површини. Мошне добро трчаат, а изненадувачки добро пливаат и нуркаат. Лете влегуваат во вода и се хранат со водни растенија, а зиме јадат гранчиња од дрвја. Тоа се внимателни животни, најчесто активни во самрак, а дење воглавно се одмораат. Мажјаците лете живеат сами, а женките внимаваат на младите, додека зиме се задржуваат во поголеми или помали стада предводени од женки.
|
Лосот обично живее во тајгите и умерените широколисни и мешани шуми на северната полутопка во умерена до субарктичка клима. Ловењето и другите човечки активности предизвикаа намалување на опсегот на живеалиштето на лосовите со текот на времето. Во моментов, повеќето лосови се наоѓаат во Канада, Алјаска, Нова Англија, скандинавските, балтичките држави и Русија.
Лосот живее во средина во која може да најде соодветна исхрана (пр. езерски треви, млади дрвја и грмушки), а вооено да е заштитен од предатори како и од екстремно топло или ладно време. Во текот на годишните времиња лосовите патуваат помеѓу различни живеалишта за да ги задоволат овие потреби. Лосот со својата дебела кожа, густо крзно кое ја задржува топлината и нискиот сооднос помеѓу површина и волумен е приспособен за живеење во ладни услови и одлично го толерира студот, но има ниска толеранција на топлина. Топлото време го преживува со повлекување на сенка, на провев или со потопување во ладна вода. На топло лосовите лесно можат да се најдат како шлапаат или пливаат во езерата или барите. Кога е многу изложен на топлина постојат големи шанси лосот да не се храни соодветно во лето, а со тоа и да не складира доволно сало за да ја преживее зимата. Женките исто така, може да не бидат во состојба да се отелат без потребното стекнување тежина во текот на летото. На лосот му е потребен пристап како до младите шуми за брстење, така и до старите шуми за наоѓање на засолниште.
Лосовите ги избегнуваат областите каде што има малку или воопшто нема снег бидејќи ова го зголемува ризикот од наидување на предатори, како што се волците, и исто така ги избегнуваат областите со длабок снег бидејќи тоа ја намалува нивната мобилност. Поради тоа лосовите избираат средина која балансира со бројот на предатори, достапност на храна и длабочина на снегот. Со повторната појава на бизонот во тајгите се појави загриженост дека лосот и бизонот ќе се натпреваруваат за зимската животна средина, а тоа би довело до намалување на популацијата лосови. Како и да е, ваков проблем не се појави. Лосот го претпочита субалпскиот појас во рана зима, додека бизонот претпочита влажни ливади и пасишта. Во доцна зима лосот претпочита речни долини и листопадни шуми или алпски терени над шумата, додека бизонот преферира влажни ливади и пасишта или сончеви падини.
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Haut_Valromey
|
Haut Valromey
| null |
Haut Valromey
| null |
Unknown language: Église Saint-Étienne du Petit-Abergement, Haut-Valromey.
| null |
image/jpeg
| 3,456 | 5,184 | true | true | true |
Haut Valromey est, depuis le 1ᵉʳ janvier 2016, une commune nouvelle française résultant de la fusion des communes du Grand-Abergement, d'Hotonnes, du Petit-Abergement et de Songieu, situées dans le département de l’Ain, en région Auvergne-Rhône-Alpes.
C'est la plus grande commune du département de l'Ain en superficie.
|
Haut Valromey est, depuis le 1ᵉʳ janvier 2016, une commune nouvelle française résultant de la fusion des communes du Grand-Abergement, d'Hotonnes, du Petit-Abergement et de Songieu, situées dans le département de l’Ain, en région Auvergne-Rhône-Alpes.
C'est la plus grande commune du département de l'Ain en superficie.
|
|
zh-TW
|
https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E5%8A%89%E7%B4%80%E6%96%87
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/15/Liu_Jiwen1.jpg
|
劉紀文
|
清末民初的活動
|
劉紀文 / 生平 / 清末民初的活動
|
17歲時的劉紀文
|
中文: 17岁时的刘纪文
| null |
image/jpeg
| 652 | 507 | true | true | true |
劉紀文，原名兆銘，字自然，別字紀文，並以別字行。祖籍廣東省廣州府東莞縣橫瀝鎮下車崗村，生於廣東省順德縣，中國民主革命家，中華民國政治人物。曾任南京特別市首任市長，廣州國民政府第十三任市長。
|
劉紀文祖籍廣東省東莞縣橫瀝下車崗村，世代務農。清朝咸豐、同治年間，劉家從東莞縣遷居順德縣。
1890年10月19日，劉紀文生於順德縣古樓堡佩江鄉。父親劉泰全，母親老氏。1909年，劉紀文、鄭岸父等人在香山縣石岐果欄街開設慶利商店，作為秘密聯絡點，鼓吹革命。1910年（宣統2年），劉紀文參加廣州新軍起義。同年，由周演明介紹、謝英伯主盟，劉紀文加入中國同盟會。1911年辛亥革命爆發，廣東軍政府成立。1912年（民國元年）12月，廣東軍政府派48名中國同盟會會員赴日本留學，20名赴歐美留學，劉紀文、丁穎、李仙根、周演明等人被送往日本留學。在日本，劉紀文入東京私立志成學校。1913年6月，劉紀文在東京小石川區掃除町中華聖公會接受了伊悅理牧師為其主持的洗禮。1914年，劉紀文自志成學校畢業，入日本私立法政大學學習政治。1914年中華革命黨成立，劉紀文任財政部員。在留學日本之前以及在日本初期，他一直名「兆銘」，後來增別字「紀文」，並且以字行。1917年畢業歸國。
1917年歸國後，劉紀文在上海的中華革命黨事務所負責財務。後來，隨孫中山南下廣州。1917年9月起，歷任廣東軍政府財政部僉事、廣東省金庫監理、廣州市審計處處長等職。1920年（民國9年），任陸軍部軍需司司長。1921年4月3日，廣州市政廳成立，孫科出任第一任廣州市長，劉紀文任審計局長。1922年6月16日，陳炯明部下發動六一六事變，炮轟越秀山的總統府，劉紀文在東較場遇到了負傷的孫中山警衛張猛，便為張猛包紮了左膝下的傷口，並用汽車將張猛送到了第一師司令部（長堤官鑄局）。
1923年（民國11年）3月，任陸海軍大元帥大本營審計局局長兼金庫長。其後，轉任大本營軍需處處長。1923年8月，孫中山任命劉紀文為廣東省政府歐美市政考察專員，派其帶隊赴英國留學。劉紀文一行入倫敦大學倫敦政治經濟學院2年，入劍橋大學1年，從事經濟學研究。利用在英國學習的間隙，劉紀文考察了歐洲數國的市政建設。
|
en
|
https://en.wikipedia.org/wiki/John_L._Sullivan
|
John L. Sullivan
| null |
John L. Sullivan
|
Sullivan in his prime in 1882
|
English: John Lawrence Sullivan (October 15, 1858 – February 2, 1918), also known as the Boston Strong Boy, in his prime. He was recognized as the first heavyweight champion of gloved boxing from February 7, 1882 to 1892, and is generally recognized as the last heavyweight champion of bare-knuckle boxing under the London Prize Ring rules Nederlands: John L. Sullivan 日本語: ジョン・L・サリバン
| null |
image/png
| 633 | 477 | true | true | true |
John Lawrence Sullivan, known simply as John L. among his admirers, and dubbed the "Boston Strong Boy" by the press, was an Irish-American boxer recognized as the first heavyweight champion of gloved boxing, de facto reigning from February 7, 1882, to 1892. He is also generally recognized as the last heavyweight champion of bare-knuckle boxing under the London Prize Ring Rules, being the cultural icon of the late 19th century America, arguably the first boxing superstar and one of the world's highest-paid athletes of his era. Newspapers coverage of his career, with latest accounts of his championship fights often appeared in the headlines, and as cover stories, gave birth for the sports journalism in the United States and set the pattern internationally for covering boxing events in media, and photodocumenting the prizefights.
|
John Lawrence Sullivan (October 15, 1858 – February 2, 1918), known simply as John L. among his admirers, and dubbed the "Boston Strong Boy" by the press, was an Irish-American boxer recognized as the first heavyweight champion of gloved boxing, de facto reigning from February 7, 1882, to 1892. He is also generally recognized as the last heavyweight champion of bare-knuckle boxing under the London Prize Ring Rules, being the cultural icon of the late 19th century America, arguably the first boxing superstar and one of the world's highest-paid athletes of his era. Newspapers coverage of his career, with latest accounts of his championship fights often appeared in the headlines, and as cover stories, gave birth for the sports journalism in the United States and set the pattern internationally for covering boxing events in media, and photodocumenting the prizefights.
|
|
ru
|
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%93%D0%B0%D0%B3%D0%B5%D0%BD-%D0%A2%D0%BE%D1%80%D0%BD,_%D0%9D%D0%B8%D0%BD%D0%B0_%D0%98%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D0%B0
|
Гаген-Торн, Нина Ивановна
| null |
Гаген-Торн, Нина Ивановна
|
Нина Гаген-Торн с родителями.
|
Русский: Гагенторн - семья учёных: Иван Эдуардович Гаген-Торн — известный российский хирург, профессор Императорской Военно-медицинской академии, его жена Вера Алек- сандровна, медсестра, окончила Петербугский университет, и дочь Нина Ивановна Гаген-Торн — этнограф, историк и поэтесса.
| null |
image/jpeg
| 600 | 407 | true | true | true |
Нина Ивановна Гаген-Торн — советский этнограф, историк, фольклорист, писатель-мемуарист и поэтесса. Кандидат исторических наук.
|
Нина Ивановна Гаген-Торн (2 [15] декабря 1900, Санкт-Петербург — 4 июня 1986, Пушкин, Ленинград) — советский этнограф, историк, фольклорист, писатель-мемуарист и поэтесса. Кандидат исторических наук (1946).
|
|
fr
|
https://fr.wikipedia.org/wiki/Parti_communiste_de_Finlande_(1997)
|
Parti communiste de Finlande (1997)
| null |
Parti communiste de Finlande (1997)
| null |
Suomi: Suomen Kommunistisen Puolueen (1994) tunnus Svenska: Finlands kommunistiska partiets (1994) logo English: Logo of the Communist Party of Finland (1994) Esperanto: Logotip de la Komunista Partio de Finnlando (1994)
|
Image illustrative de l’article Parti communiste de Finlande (1997)
|
image/png
| 400 | 400 | true | true | true |
Le Parti communiste de Finlande est un parti politique finlandais dirigé par Yrjö Hakanen, vice-président : Lena Huldén et secrétaire général : Arto Viitaniemi. Le parti a été fondé en 1986 sous le nom Parti communiste de Finlande à la suite d'une scission du Parti communiste finlandais historique, qui a ensuite fusionné en 1992 avec d'autres mouvements pour fonder l'Alliance de gauche.
À la suite de la disparition du SKP, le SKPy a été rebaptisé en 1997 du nom de Parti communiste de Finlande, reprenant le nom historique du parti.
Lors des élections législatives de 2011, le parti a obtenu 0,75 % des voix. Il revendique alors 3 000 adhérents.
Lors des élections européennes de 2014 le parti obtient 5 932 voix, soit 0,34 % et une perte de plus de la moitié de ses électeurs par rapport à 2009.
Le parti édite le journal Tiedonantaja, dont le rédacteur en chef est Marko Korvela.
|
Le Parti communiste de Finlande (en finnois : Suomen kommunistinen puolue, SKP) est un parti politique finlandais dirigé par Yrjö Hakanen, vice-président : Lena Huldén et secrétaire général : Arto Viitaniemi. Le parti a été fondé en 1986 sous le nom Parti communiste de Finlande (Unité) (Suomen kommunistinen puolue (yhtenäisyys), SKPy) à la suite d'une scission du Parti communiste finlandais historique, qui a ensuite fusionné en 1992 avec d'autres mouvements pour fonder l'Alliance de gauche.
À la suite de la disparition du SKP, le SKPy a été rebaptisé en 1997 du nom de Parti communiste de Finlande, reprenant le nom historique du parti.
Lors des élections législatives de 2011, le parti a obtenu 0,75 % des voix. Il revendique alors 3 000 adhérents.
Lors des élections européennes de 2014 le parti obtient 5 932 voix, soit 0,34 % et une perte de plus de la moitié de ses électeurs par rapport à 2009.
Le parti édite le journal Tiedonantaja (La Déclaration), dont le rédacteur en chef est Marko Korvela.
|
|
uk
|
https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%84%D0%B2%D1%80%D0%BE%D0%BF%D0%B0
|
Європа
|
Географія
|
Європа / Географія
|
Основні регіони Європи
| null | null |
image/svg+xml
| 659 | 631 | true | true | true |
Євро́па — частина світу в Північній півкулі. Омивається Північним Льодовитим океаном на півночі, Атлантичним океаном на заході та Середземним морем на півдні. На сході та південному сході відокремлена від Азії Уральськими та Кавказькими горами, річкою Урал, Каспійським та Чорним морями. Площа — 10 180 000 км², що становить 2 % площі Землі або 6,8 % суходолу. Третя за кількістю населення частиною світу після Азії та Африки. Україна є найбільшою за площею країною Європи, не враховуючи європейську частину Російської Федерації, що є європейсько-азійською країною; Ватикан — найменшою. Окрім географічного значення, може позначати Європейський Союз, європейську цивілізацію, культурну спільноту або європейський геополітичний вибір.Європа разом з Азією утворює Євразію.
|
Європа з Азією складають континент Євразію, займає 8 % поверхні суходолу; площа Європи 10 532 000 км². Європа повністю лежить у північній півкулі між 36° пн. ш. і Північним Льодовитим океаном. Майже 2/3 території займає рівнина: від європейської частини Росії на сході (Східноєвропейська рівнина) до низинних територій на заході на узбережжі Біскайської затоки.
У різні часи східну межу Європи проводили по-різному, простежується загальна тенденція «розростання Європи на схід».
Останні три століття умовну межу між Європою і Азією на суходолі проводять вздовж східного підніжжя Уралу, по річці Ембі, Каспійському морю, Кумо-Маницькій западині (часто до Європи зараховують Кавказ), Чорному морю, протоці Босфор, Мармуровому морю, протоці Дарданелли, Егейському морю; Середземне море і Гібралтарська протока відокремлюють Європу від Африки.
Поділ материка Євразія на частини світу Європу і Азію склався ще в Стародавній Греції. Античні греки виділяли три частини світу — Європу, Азію і Лівію (Африку). Межею між Європою і Азією вони вважали водні шляхи від Середземного до Азовського моря. Сучасні східні межі Європи (Урал) були встановлені за пропозицією шведського географа Філіпа Йогана фон Страленберга.
Протяжність Європи в меридіональному напрямку — 4300 км, у широтному — 5000 км.
Європа має найбільш розчленовану серед частин світу берегову лінію (півострови становлять 1/4 території Європи; острови займають близько 730 тис. км²).
Середня висота — 292 м; пік Монблан (4807 м) — найвища вершина Альп і водночас Європи (якщо не враховувати Ельбрус (5642 м) на Кавказі); найнижча точка — узбережжя Каспійського моря (28 м нижче рівня моря).
Гори й височини належать до 3 епох складчастості:
каледонської (Скандинавські гори);
герцинської (Іберійський масив, Центральний масив, Воґези, Арденни, Урал);
альпійської (Піренеї, Альпи, Апенніни, Карпати, Стара Планина, Динарські гори, Кримські гори).
Найбільші рівнини: Східно-Європейська рівнина, Причорноморська низовина, Паданська рівнина, Паризький басейн.
Діючі вулкани: Гекла, Везувій, Етна, Стромболі.
Майже уся Європа лежить у помірному кліматичному поясі; у південній частині Європи субтропічний клімат (середземноморський), на півночі — субполярний. Середньорічна кількість опадів — 500—800 мм, у горах (особливо на західних схилах) — понад 2000 мм (над Которською затокою 4650 мм).
Найбільше озер у північній частині Європи; найглибші — біля підніжжя Альп (Комо, Ґарда, Женевське, Боденське). Озера площею понад 5100 км² розташовані у Східній Європі: Ладозьке, Онезьке, Чудське. Найбільші річки (довжиною понад 800 км): Волга, Дунай, Дніпро, Урал, Дон, Печора, Дністер, Рейн, Луара, Ельба, Вісла, Одер, Прут, Рона.
Льодовики поширені на островах Шпіцберґен, Нова Земля та Ісландія, а також в Альпійських і Скандинавських горах (разом 120 тис. км²).
Природна рослинність дуже змінена або знищена людиною; стан лісів погіршується.
Основні родовища корисних копалин: нафти і природного газу — в Північному морі, Баку, вугілля — Рурський, Верхньосілезький, Донецький, Печорський, Підмосковний басейни, залізних руд — Курська магнітна аномалія, Лотаринґія, північ Скандинавії, марганцевих руд — Нікопольське родовище; є також родовища кольорових металів, бокситів, кам'яної солі, соди.
|
|
zh-TW
|
https://zh.wikipedia.org/zh-tw/%E8%8E%B1%E6%99%AE%E6%8B%89%E6%96%AF
|
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/64/Map_commune_FR_insee_code_27459.png
|
莱普拉斯
| null |
莱普拉斯
|
市鎮詳圖
|
Map commune FR insee code 27459.png
| null |
image/png
| 605 | 756 | true | true | true |
萊普拉斯是法國厄爾省的一個市鎮，位於該省西部，屬於貝爾奈區。該市鎮總面積1.93平方公里，2009年時的人口為76人。
|
萊普拉斯（法語：Les Places）是法國厄爾省的一個市鎮，位於該省西部，屬於貝爾奈區。該市鎮總面積1.93平方公里，2009年時的人口為76人。
|
hy
|
https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%AF%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%AA%D5%B7%D5%BF%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6
|
Հայկական երաժշտություն
|
Հնադար և միջնադար
|
Հայկական երաժշտություն / Հնադար և միջնադար
|
Երգերի կատարող՝ սազով, հայկական մանրանկար, 1211 թ
|
English: Female Troubadour with Saz, M6288, Horomos, 1211.
| null |
image/jpeg
| 745 | 589 | true | true | true |
Հայկական երաժշտություն, հայ ժողովրդի դարավոր երաժշտական մշակույթը։ Այն սկիզբ է առնում մ.թ.ա. II հազարամյակում։ Պատմական տվյալները մեզ են հասել հնադարյան հայ պատմիչներ Մովսես Խորենացու և Փավստոս Բյուզանդի աշխատությունների շնորհիվ։
|
Ք.ա. III հազարամյակում ձևավորվել էր հայկական երաժշտության որակային յուրահատկությունը։ Մովսես Խորենացին հիշատակում է «փանդիռ», «փող», «փմբուկ» երաժշտական գործիքները։ Փավստոս Բյուզանդը հիշատակում է թմբուկը, սրինգը, քնարը և շեփորը։ Պահպանվել են մինչքրիստոնեական Հայաստանի երգերի տեքստերի հատվածներ, օրինակ՝ Գողթան երգերը։ Հեթանոսական ժամանակների ասքերը կոչվում են «Գողթան երգեր»՝ Մեծ Հայքի Գողթն գավառի անունով։ Ամենայն հավանականությամբ, դրանք երգվում էին հայ գուսանների կողմից՝ փանդիռների նվագակցությամբ։ Բարեբախտաբար հին հայկական երաժշտական մշակույթի գանձերից թեկուզ մի քանի փշրանք պահպանվել են Մովսես Խորենացու «Հայոց պատմության» շնորհիվ։ Դրանք պատմում են Հին Հայոց և օտար ազգերի աստվածների, արքաների, թագուհիների, արքայադուստրերի, զորավարների և այլոց՝ այդ թվում Վահագնի, Արա Գեղեցիկի, Շամիրամի, Արտաշես թագավորի, Սաթենիկ թագուհու, Արտավազդի, Արգամի, Տիգրանի, Տիգրանուհու, Աժդահակի, Երվանդի, Սմբատ Բագրատունու և մի շարք այլ կիսաառասպելական ու կիսապատմական վիպական հերոսների մասին։ Հայոց հնագույն երգերից մեկը, որը վերաբերում է Ք.ա. II դարին, պատմում է երկու արիական ազգերի՝ հայերի և ալանների պատերազմի ու հաշտության, հայոց քաջարի արքա Արտաշեսի և ալանաց գեղանի արքայադուստր Սաթենիկի մասին։ Ահա այդ հնագույն երգից Խորենացու գրառած երկու գեղեցիկ հատված․
Գրաբար, այսինքն՝ դասական հայերէն բնագրով՝
1.
Հեծաւ արի արքայն Արտաշէս ի սեաւն* գեղեցիկ,
և հանեալ զոսկեօղ շիկափոկ պարանն
և անցեալ որպես զարծուի սրաթև ընդ գետն
և ձգեալ զոսկեօղ շիկափոկ պարանն՝
Ընկեց ի մէջք օրիորդին Ալանաց,
և շատ ցաւեցոյց զմէջք փափուկ օրիորդին,
Արագ հասուցանելով ի բանակն իւր։
սեաւ - սև ձի
Արդի աշխարհաբար արևելահայերէն թարգմանութեամբ՝
Հեծավ արի արքա Արտաշես արքան իր գեղեցիկ Սևուկ նժույգը,
Եվ հանելով ոսկեօղ շիկափոկ պարանը,
Եվ սրաթև արծվի պես անցնելով գետը,
Եվ նետելով ոսկեօղ շիկափոկ պարանը,
Գցեց մեջքը Ալանաց օրիորդի,
Եվ շատ ցավեցրեց մեջքը փափուկ օրիորդի՝
Արագորեն նրան իր բանակը հասցնելով։
Հնագույն հայկական փառահեղ օրհերգերից մեկը՝ Վահագնի ծնունդը, որը նվիրված է Հին Հայոց Ամպրոպի, Կայծակի և Ռազմի աստված Վահագնին, նույնպես պահպանվել է որպես Մովսես Խորենացու Պատմության մեջ ներառված Գողթան երգերից մի հատված․
301 թվականից, երբ Հայաստանը, աշխարհում առաջինը լինելով, պետականորեն ընդունեց քրիստոնեությունը որպես պաշտոնական կրոն, հիմք է ստեղծվում հայկական քրիստոնեական եկեղեցական երաժշտության զարգացման համար։ Ագաթանգեղոսը հայտնում է, որ IV դարի վերջից բարձրագույն դպրոցներում երգեցողություն են ուսուցանել։ Միևնույն ժամանակ հայտնի է հայկական հոգևորականության բացասական վերաբերմունքը հեթանոսական երաժշտական ժառանգության հանդեպ։
Հայ հնադարյան երաժշտության զարգացմանը նպաստում է նաև ավատատիրության՝ ֆեոդալիզմի ձևավորումը։ Սակայն գուսանական արվեստը ենթարկվում է հալածանքների (այդուհանդերձ շարունակելով իր զարգացումը)։
Հայ եկեղեցական երաժշտության զարգացմանը նպաստեց 405 թ-ին Մեծ Հայքի վերջին Արշակունի արքաներից մեկի՝ Վռամշապուհի հրամանով իր քարտուղար Մեսրոպ Մաշտոցի կողմից հայկական այբուբենի ստեղծումը (կամ, հավանական է, պարզապես կորսված հայկական այբուբենի վերականգնումը)։ Վարդապետարաններում (հայկական դպրոցներում, որոնք, ինչպես հայտնում է Մովսես Խորենացին, առաջին անգամ հիմնադրում է Մեսրոպ Մաշտոցը), ուսուցանվում են երաժշտություն և երգ։
V - VI դարերում ստեղծվում են առաջին հոգևոր երգերը, որոնց հեղինակներն են՝ Մեսրոպ Մաշտոցը, Սահակ Պարթևը, Հովհաննես Ա Մանդակունին, Ստեփանոս Սյունեցին, Կոմիտաս Ա Աղցեցին։ Եկեղեցական երաժշտության զարգացման ընթացքում ձևավորվում են շարականները (V դար)։ VII դարում երաժիշտ Բարսեղ Ճոնը կազմում է շարականների առաջին ժողովածուն։ 7-րդ դարի հիմնադիրներից հայտնի է նաև կաթողիկոս Սահակ Գ Ձորոփորեցին։ Ձայների երկրորդ համակարգումը կատարեց Ստեփանոս Սյունեցին՝ 8-րդ դարի առաջին կեսին։ Վերջինս եկեղեցական երաժշտության մեջ ներմուծեց նաև կանոնը։ Հին հայկական երաժշտության զարգացման մեջ նոր ձեռքբերում էր երաժշտական նոտագրության՝ խազերի ստեղծումը 8-9-րդ դարերում։ Խազերի հնագույն ձեռագիրը վերաբերում է 9-րդ դարին։ Ընդհանուր առմամբ պահպանվել է խազերի ավելի քան 2000 ձեռագիր։
Հնադարյան Հայաստանի երաժշտական մշակույթի մասին հայտնում է նաև Դավիթ Անհաղթը (V - VI դդ)։
Հայկական երաժշտությունը նշանակալիորեն զարգանում է զարգացած ֆեոդալիզմի դարաշրջանում՝ 10-13-րդ դարերում։ Դրան նպաստում է հայկական ազգային պետությա
|
Subsets and Splits
Rainbow References in WIT
The query retrieves entries containing the word 'rainbow' in various fields, providing a basic search and limited context about where the term appears.